Nie takie proste: sadzenie irysów wiosną i ich cechy

Piękne i produktywne łóżka zrób to sam

Strona główna ›Kwiaty› Jak karmić irysy wiosną przed kwitnieniem

Irysy to rośliny wieloletnie, zwane także Iris i Cockerel. Ponad 800 gatunków tej rośliny jest znanych z kwiatów o różnych kształtach i kolorach, z potężnymi kłączami i cebulami.

Korzeń irysa ma jasnofioletowy zapach i nazywany jest „fioletowym korzeniem”. Perfumiarze używają suszonego kłącza tęczówki, aby uzyskać esencję, która dodaje kwiatowo-pudrową nutę do kompozycji perfum.

Irys oznacza po grecku „tęczę”. Rzeczywiście, w ogrodzie zarośla irysów tworzą wspaniałą kolorystykę (na zdjęciu). Prawidłowo dobrane odmiany o różnych okresach kwitnienia pozwalają cieszyć się kwiatami tęczówki przez całe lato.

Istnieje wiele bulwiastych irysów, które wyglądają jak kłączowa tęczówka. Istnieją pewne różnice w praktykach rolniczych gatunków kłączowych i bulwiastych, ale zasady żywienia są dla nich takie same, rośliny nawozimy wczesną wiosną, w okresie tworzenia pąków i po kwitnieniu. W artykule powiemy Ci, jak i czym karmić irysy, aby zachwyciły nas bujnym kwitnieniem.

Lądowanie w otwartym terenie

Cebule tęczówki sadzi się jesienią przed pierwszymi przymrozkami lub wiosną. Zaleca się sadzenie kłączy wiosną lub latem. Aby zachować irysy przed sadzeniem na wiosnę, konieczne jest dokładne oczyszczenie materiału sadzeniowego z ziemi bez uszkadzania powierzchni cebul lub kłączy. Jeśli podczas kopania zostaną stwierdzone uszkodzenia lub gnicie, dotknięte obszary należy oczyścić.

Przed sadzeniem w ziemi cebulki, kłącza są dokładnie dezynfekowane. Fani zrównoważonego ogrodnictwa mogą używać czosnku, soku z aloesu. Konieczne jest wlanie około dziesięciu zmiażdżonego czosnku litrem wody, a następnie namoczenie materiału do sadzenia w roztworze na kilka godzin. W przypadku dezynfekcji dużej liczby podziałów ilość czosnku, wody wzrasta proporcjonalnie (o 2 litry - 20 ząbków i tak dalej).

Doskonały rezultat osiąga się również przy obróbce uszkodzonych powierzchni brylantową zieloną, farmaceutyczną chlorheksydyną. Możesz również zdezynfekować materiał nasadzeniowy dowolnym środkiem dezynfekującym oferowanym przez wyspecjalizowane sklepy.

Po dezynfekcji cebulki kłącza są suszone. Najskuteczniejszym rozwiązaniem będzie suszenie na zewnątrz przy słonecznej pogodzie. Podczas suszenia irysów w domu ważne jest, aby od czasu do czasu je odwracać. Następnie każdy kawałek jest zawijany w papier, składany w pudełko z trocinami. Możesz przechowywać irysy w chłodnym, suchym pomieszczeniu, na przykład izolowanym balkonie, werandzie, piwnicy.

Szczególne trudności pojawiają się przy przechowywaniu wilgotnych odmian torfowiskowych. Możesz je uratować sadząc je płytko na zimę w doniczce, lekko posypując je ziemią. Porośnięte kłącza przesadza się wiosną do klombu.

Sadzenie w ziemi odbywa się na otwartych, nasłonecznionych obszarach, gdzie odmiany kłączowe kwitną bujnie i przez długi czas. Rośliny mają rozwinięty system korzeniowy, dlatego należy je sadzić w odległości co najmniej pół metra między krzewem a krzewem.

Wszystkie irysy uwielbiają tłustą, luźną glebę o umiarkowanej kwasowości. Aby zwiększyć właściwości alkaliczne, glebę miesza się z kredą, popiołem lub wapnem. Zaleca się sadzenie irysów wiosną po przygotowaniu kompostu, nawożeniu potasowo-fosforowym.

W zależności od odmiany wybiera się zawartość wilgoci w witrynie. Brodate irysy wymagają wysokiej jakości drenażu, dlatego sadzi się je na zboczach w grupach w kształcie wachlarzy. Uwielbiające wilgoć gatunki bagienne świetnie czują się w półcieniu, tuż obok zbiorników wodnych.

Przed posadzeniem irysów rabat jest starannie wykopywany, traktowany fungicydami, które zapobiegają rozwojowi owadów, a także herbicydami ograniczającymi aktywność chwastów. Wzór lądowania jest prosty:

1. wykopuje się dziurę, pośrodku której powstaje mały kopiec;
2. kłącze umieszcza się na podwyższeniu, korzenie boczne są wyprostowane po bokach;
3. dziura jest pokryta ziemią, a następnie pokryta piaskiem, lekko zmiażdżona;
4. centralna nerka nie pogłębia się, pozostając na powierzchni.

Podczas sadzenia nie pogłębiaj kłącza głęboko, powinien pozostawać wystarczająco blisko ziemi. Sadzenie odmian bulwiastych nie ma zasadniczych różnic:

• przed sadzeniem klomb jest rozlewany nadmanganianem potasu, stymulatorem wzrostu do szybkiego ukorzeniania;
• irysy są zakopane w ziemi o 3-4 cm;
• całkowita głębokość sadzenia nie powinna przekraczać 12 cm;
• wykopaną ziemię miesza się z wierzchnią warstwą gleby ogrodowej, kruszonym węglem lub piaskiem w celu drenażu;
• jako opatrunek górny stosuje się podwójny superfosfat;
• po posadzeniu ziemia jest lekko ubijana, aby cebulki nie pojawiały się na powierzchni;
• ponowne nawadnianie przeprowadza się po 3 dniach.

Irysy uwielbiają glebę, która jest nawożona, ale nie ciężka. Do spulchnienia gleby używa się grubego piasku, torfu lub kompostu. Nadmierne pogłębienie może również uszkodzić rozwój roślin.

Przygotowanie

Wybierając miejsce do trwałej uprawy irysów, preferowane jest miejsce z dobrym oświetleniem. Przy braku światła rośliny słabo się rozwijają, a kwiaty nabierają bladego odcienia. W przypadku tęczówek ważna jest ochrona przed zimnymi wiatrami. Dlatego wzdłuż ogrodzenia sadzi się kwiaty.

Wszystkie typy irysów uwielbiają żyzną, bogatą w składniki odżywcze glebę. Zaleca się, aby struktura gleby była luźna. W celu spulchnienia piasek rzeczny dodaje się do ciężkich gleb w celu kopania. Gleba o niskiej zawartości składników pokarmowych wzbogacona jest nawozami potasowo-fosforowymi i kompostem. Zabrania się dodawania świeżego obornika do gleby.

Preferowany na irysy (zwłaszcza kłączowe) gleby o neutralnym środowisku. Zmniejsz kwasowość gleby popiołem, wapnem lub kredą. Substancje te są wprowadzane podczas kopania.

Jaką wilgotność gleby preferują irysy? Każda odmiana potrzebuje własnego:

• Irys bagienny i syberyjskipreferuje wysoką wilgotność. Lubi rosnąć tam, gdzie jest wilgotno: w półcieniu w pobliżu zbiorników wodnych. Te odmiany irysów dobrze rozwijają się na nizinach wzdłuż zabudowań.
• Brodata tęczówka lubi umiarkowaną wilgotność. Aby zapewnić odpływ stopionej i deszczowej wody, na zboczach sadzi się rośliny wentylatorowe. Brodate irysy są dobrą ozdobą alpejskiej zjeżdżalni.

Grządka jest nawożona i wykopywana na głębokość 20-30 cm, podczas kopania usuwane są chwasty wraz z korzeniami, a grudki są łamane. Ziemia powinna być lekka i luźna. Ściółkę ściółkuj słomą lub trocinami, aby ograniczyć wzrost chwastów, a także zatrzymać wilgoć w glebie.

Górny opatrunek irysów

Chociaż każda roślina potrzebuje pożywienia, kwiaty potrzebują go pilniej. Aktywny wzrost masy zielonej wiosną, duże kwiaty pojawiające się latem wymagają systematycznego dokarmiania. Pierwsza jest przeprowadzana natychmiast po zniknięciu pokrywy śnieżnej, ziemia częściowo wyschła. W różnych regionach pierwsze karmienie będzie odbywać się w różnym czasie, od około lutego do kwietnia.

Opatrunek wierzchni irysów wiosną i latem ma na celu zapewnienie bujnego kwitnienia, a także przygotowanie rośliny do zimowania. Ponadto latem nawozy stosuje się tylko na glebach zbyt zubożonych.

Wczesną wiosną irysy będą aktywnie zwiększać swoją zieloną masę, dlatego rośliny potrzebują nawozów azotowych.Magnez i inne pierwiastki śladowe przyczynią się do syntezy chlorofilu. Dodatkowo dodaj do mokrej ziemi:

• azotan potasu lub amonu;
• dobrze zgniły kompost;
• złożone suplementy mineralne.

Dodatki azotowe są stosowane w ilości 1 łyżki stołowej na krzak. Aby nawóz był lepiej wchłaniany, rozcieńcza się go w ciepłej wodzie, każdą roślinę podlewa. Jeśli do zimowania nie używano schronienia, górny opatrunek można rozłożyć na śniegu obok krzewów. Odradza się rozsiewanie nawozów na suchej glebie. Może to spowodować oparzenia korzeni. W przypadku stosowania kompostu, opatrunek wierzchni rozprowadza się niewielką warstwą pod liśćmi.

W okresie tworzenia pąków, kwitnienia irysy potrzebują dużo energii. Przyspieszony metabolizm zapewniają suplementy potasu i fosforu. Agrofoska zawiera oba elementy, dlatego jest popularna wśród ogrodników.

Możesz również samodzielnie wymieszać koktajl potasowo-fosforowy, korzystając z materiałów dostępnych w gospodarstwie. Źródłem fosforu mogą być produkty przetwarzania mączki kostnej - superfosfat prosty lub podwójny. Taki opatrunek wierzchni rozpuszcza się gorzej niż nawozy azotowe, dlatego zaleca się je stosować w płytkich rowkach.

Dostarczenie kwiatów potasu pomoże:

• sylwinit;
• siarczan potasu;
• popiół z pieca.

Sole potasu dodaje się w ilości 1,5 łyżki stołowej na każdy metr kwadratowy klombu. Po wprowadzeniu nawozu gleba jest obficie podlewana.

Ostatnie karmienie przeprowadza się po całkowitym uschnięciu kwiatów. Ważną zasadą nawożenia w tym okresie jest całkowity brak azotu. Nie jest to wskazane, ponieważ jesienne deszcze zmyją go z powierzchni, przenosząc go w głębokie warstwy gleby. Pierwiastek powoduje również aktywny wzrost zieleni. Może to prowadzić do zakłócenia naturalnego rytmu, wymarzania zimą z buszu.

Fosfor i potas, wprowadzone bliżej jesieni, zapewnią odporność irysom przed zimowaniem, pomogą w układaniu mocnych pąków kwiatowych na następny sezon. Dodając kilka gramów siarki do nawozu łatwo jest zapewnić dodatkową dezynfekcję krzewu.

Przygotowanie roślin na zimę

Po około 3 tygodniach od uschnięcia ostatnich kwiatów karmione są ostatnie irysy. Jego główna zasada: brak azotu. Po pierwsze, zmusi rośliny do wznowienia wzrostu liści, w wyniku czego krzewy nie spoczną w czasie i mogą umrzeć od mrozu. Po drugie, jesienne deszcze rozpuszczą większość azotu i przenoszą go do głębokich warstw gleby, a to jest nieopłacalne.

Wczesna jesień to najlepszy czas na wzbogacenie gleby pod irysami w fosfor i potas, które posłużą do złożenia pełnych pąków kwiatowych następnego sezonu i zapewnią roślinie odporność na zimno. Dawki stosowania są takie same jak wiosną.

Jeśli planujesz przeszczepić irysy, w każdej studzience umieszcza się średniej wielkości garść popiołu i 15-20 g superfosfatu.

Rada. Podczas karmienia jesienią do mieszanki nawozowej dodać 2-3 g sproszkowanej siarki - jest to skuteczna profilaktyka przeciwko bakteryjnym i grzybiczym infekcjom kłącza.

Irysy należą do roślin lepiej niedożywionych niż nadmiernie nawożonych. Dostarczaj składniki odżywcze w oparciu o dostępną żyzność gleby i porę roku - irysy odpowiedzą na Twoją pielęgnację pięknym kwitnieniem.

Transfer

Przesadzanie irysów wiosną w inne miejsce odbywa się natychmiast po stopieniu śniegu, ziemia się nagrzewa. W takim przypadku kwitnienie tęczówki w większości przypadków zostanie przełożone na następny rok. Jeśli prace zostały przeprowadzone jesienią, kwitnienie można było cieszyć się bez przerwy.

Aby podzielić dorosły krzew, potrzebujesz:

1. ostrożnie zdejmij krzak z ziemi za pomocą widelca;
2. podzielić kłącze tak, aby każdy podział miał co najmniej 10 cm, miał liście, rozwinięty system korzeniowy;
3. liście przycinane do wysokości 15 cm, korzenie - do długości 5 cm;
4. wszystkie sekcje są posypane węglem drzewnym, wysuszone.

W przypadku uszkodzenia wszystkie zgniłe obszary są odcinane, pozostałe sadzonki są dezynfekowane nadmanganianem potasu.

Sadzenie podzielonych krzewów odbywa się w taki sam sposób, jak podczas sadzenia kłączy: pośrodku wykopanego dołka wylewa się wzgórze ziemi, na którym znajduje się główny korzeń, a resztę prostuje się po bokach. Nerka powinna pozostać na powierzchni. Odległość między krzewami powinna wynosić co najmniej 30 cm, aby rośliny nie zostały naruszone w ciągu najbliższych kilku lat. Podczas sadzenia możesz dodać trochę saletry.

Informacje ogólne

Przed posadzeniem irysów na swojej stronie musisz zapoznać się ze specyfiką ich uprawy i pielęgnacji. Kwiaty to byliny należące do rodzaju kłącza. Do tej pory uwagę kwiaciarni przyciąga ponad 700 gatunków tego tęczowego kwiatu, imponując nie tylko kształtem i wielkością pąków, ale także różnorodnością kolorów. W tym przypadku kolor może być nie tylko monochromatyczny. Jeden kwiat jest w kilku odcieniach, a także ma niezwykłe wzory na dolnych płatkach.

Istnieje wiele różnych rodzajów tęczówek

Irysy zachwycają kwitnieniem od połowy maja do początku lipca, niektóre odmiany również w sierpniu. Niektóre z nich, przy odpowiedniej pielęgnacji, kwitną po raz drugi, pod koniec sierpnia lub na początku września. Obszar dystrybucji tej kultury jest bardzo szeroki, niektóre odmiany można zobaczyć nawet w surowym klimacie północnym. Znany już nie tylko kłączowy typ irysów, ale także bulwiasty. Rozróżnienie ich po wyglądzie jest prawie niemożliwe.

Uwaga. Odmiany bulwiaste wymagają więcej troski i uwagi, a typy kłączowe słyną z bezpretensjonalności i niewymagającej pielęgnacji. Są mrozoodporne i mogą zimować na otwartym polu bez zadaszenia.

Wiosenna pielęgnacja tęczówki

W okresie wiosenno-letnim pielęgnacja irysów sprowadza się do podlewania, rozluźniania gleby i usuwania zwiędłych kwiatów. Rośliny nie wymagają częstego podlewania. Krzew potrzebuje wilgoci, gdy ziemia wokół niego jest bardzo sucha. Podczas kwitnienia wymagane będzie obfite podlewanie. Jednak lepiej jest przenieść dopływ wody do pory wieczornej, kiedy słońce jest już nisko.

Ważną procedurą jest kuracja środkami owadobójczymi, do których doskonale nadaje się Malathion. Przeprowadza się, gdy nowe liście osiągną 10 cm, w razie potrzeby zabieg powtarza się po 2 tygodniach. Pomaga to chronić roślinę przed szkodnikami owadzimi.

W celu zapobiegania próchnicy kłącza stosuje się fungicydy, na przykład Fundazol. Przetwarzanie odbywa się 6 tygodni przed pojawieniem się kwiatów. Wiosną i latem krzewy należy zbadać. W przypadku wykrycia oznak próchnicy pojawia się nieprzyjemny zapach, dotknięta część korzenia jest usuwana wraz z otaczającą ją ziemią, a cięcie jest dokładnie dezynfekowane, posypywane popiołem.

W drugiej połowie lata irysy blakną, zmniejsza się potrzeba podlewania. Nadmiar wilgoci może doprowadzić do zgnilizny kłącza, dlatego nie należy być zbyt pracowitym.

Po zakończeniu kwitnienia szypułki są odcinane. Usuwane są również pożółkłe liście. Nie zaleca się dotykania zielonych pędów, ponieważ niektóre odmiany są w stanie zadowolić innych powtarzającym się kwitnieniem. Późną jesienią zaleca się przycinanie liści, pozostawiając do 15 cm.

Zwykle irysy nie wymagają szczególnej uwagi ogrodników. Jednak bez odchodzenia na bujne kwitnienie trudno jest policzyć.

Profesjonalna porada

Wśród hodowców kwiatów panuje opinia, że ​​obornik jest najlepszym nawozem dla większości roślin ozdobnych. Jednak absolutnie nie nadaje się do irysów, ponieważ może znacznie hamować wzrost i powodować gnicie systemu korzeniowego. Po nawożeniu obornikiem irysy chorują, wysychają i zrzucają liście, a kwitnienie staje się krótkie i rzadkie.Takie karmienie przyciąga różne szkodniki, dlatego nie zaleca się jego stosowania. Doświadczeni ogrodnicy podają następujące wskazówki dotyczące nawożenia irysów:

1. Substancje organiczne należy stosować bardzo ostrożnie, rozcieńczając je wodą w stosunku 1:20.
2. Zaleca się stosowanie suchego opatrunku, upewniając się, że kwiaty są dokładnie podlewane.

   

3. Podczas karmienia kompostem z liści rozrzuć go wokół korzeni, a następnie poluzuj glebę.

Jeśli kwitnienie jest opóźnione, ale występuje obfity wzrost zielonej masy, problem może tkwić w nadmiernym zakwaszeniu terenu ogrodu. W takim przypadku konieczne jest wiosną, jeszcze przed kwitnieniem, karmienie irysów mąką fosforynową, która podniesie pH gleby do optymalnego stanu.

Daty wyokrętowania

Konkretne daty sadzenia są wybierane na podstawie warunków klimatycznych regionu i warunków pogodowych. Po umieszczeniu w ziemi tęczówka potrzebuje 1,5 miesiąca na pomyślne ukorzenienie. Jeśli się spóźnisz, nagły początek ujemnych temperatur może zniszczyć roślinę lub doprowadzić do częściowego rozkładu korzeni w zimie.

Zalecane daty lądowania według regionu:

Udane daty kalendarza księżycowego:

• 2-4, 11-12, 15-17 września;
• 1, 4-6, 12-14, 19-21 października.