Hortensja paniculata Grandiflora zdjęcie i opis sadzenia i pielęgnacji zimotrwalosc

Najpiękniejsza hortensja wiechowa Grandiflora od dawna cieszy się coraz większym zainteresowaniem hodowców kwiatów i projektantów krajobrazu. Ze względu na swoją dekoracyjność i bezpretensjonalność w stosunku do miejsca sadzenia, gleby i pielęgnacji, bujnego i długiego kwitnienia, często jest używany do ozdabiania osobistych podwórek, a także parków miejskich i placów.

Drzewo Grandiflora - urocze, gęsto kwitnące drzewo, które może ozdobić każdy ogród. Rozważ podstawowe zasady pielęgnacji tej rośliny, a także instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia.

Bobo

Odmiana karłowa Bobo w 2011 roku na wystawie kwiatowej w Belgii otrzymała nagrodę „Najlepsza odmiana”. Podczas obfitego i długotrwałego kwitnienia tej hortensji kolor jej płatków zmienia się z biało-żółtego na jasnoróżowy.

Ze względu na niski wzrost hortensja Bobo nadaje się do uprawy w pojemnikach, które można postawić na balkonie lub letnim tarasie. Pożądane jest, aby było to miejsce półcieniste, ponieważ w jasnym słońcu kwiatostany hortensji stają się mniejsze. Jednocześnie ważne jest, aby krzewy były chronione przed porywistymi wiatrami.

Opinia ogrodników

Recenzje ogrodników, którzy mają na swoich działkach podobną do drzewa hortensję Grandiflora.

Bardzo kocham kwiaty, staram się posadzić na stronie jak najwięcej kompozycji. Kiedyś widziałem u sąsiadów wspaniałe krzewy z suszonymi kwiatami. I tak pięknie wyglądał na tle śniegu. Okazało się, że był to krzew hortensji Grandiflora. Posadziła go sadzonkami, poprosiła sąsiadów o pędy. Zrobiłem to jak żywopłot wzdłuż ogrodzenia. Piękno jest nie do opisania, ale wymaga dużo podlewania. Musisz być przygotowany, że w upalne lato, raz w tygodniu w weekendy, podlewanie jej nie wystarczy.

Svetlana Petrovna

Mieszkamy na północy, sadzenie czegoś razem z nami jest bardzo problematyczne. Ale znaleźli miejsce dla hortensji. Wybraliśmy najbardziej nasłoneczniony obszar, aby było wystarczająco dużo światła. Mimo naszego krótkiego lata czekali nawet na kwitnienie.

Julia Nikolaevna

Hortensja przypominająca drzewo Grandiflora to wspaniała roślina, która przy odpowiedniej pielęgnacji stanie się wspaniałą ozdobą ogrodu.

Sadzenie i odejście

Ponieważ roślina jest wysoka i rozłożysta, będzie potrzebować dość dużej powierzchni - około 5 ... 6 metrów kwadratowych. Miejsce powinno być chronione przed wiatrem i jasnym południowym słońcem, ale jednocześnie jest dobrze oświetlone rano lub wieczorem.

Podobnie jak inne hortensje wiechy ogrodowej, Grandiflora dobrze rośnie na glebach luźnych, średnio żyznych, lekko kwaśnych i kwaśnych. Na alkalicznych jej rozwój jest zahamowany: śmierć jest mało prawdopodobna, ale nie będziesz też czekać na dobre kwitnienie. Ogólnie jest to kolejny kalcyofob, prawie taki sam jak wrzos lub rododendron.

Lepiej jest sadzić roślinę wczesną wiosną, ale sadząc z pojemnika jest to możliwe przez cały sezon wegetacyjny. O przygotowaniu lądowiska i sadzeniu opisałem szczegółowo w artykule „Hortensja wiechowa”.

„Grandiflora” jest bezpretensjonalna i łatwa w pielęgnacji. Jest tylko kilka ważnych punktów, o których należy pamiętać:

1. Roślina jest wymagająca pod względem wilgotności gleby, ale bardzo cierpi z powodu stagnacji wilgoci w glebie.
2. Hortensję wiechową lepiej karmić dwa razy w roku: na początku sezonu wegetacyjnego i na początku kwitnienia. Oba opatrunki są złożone: dodają 5 ... 10 gramów azotu, fosforu i potasu na metr kwadratowy.
3. Przycinanie odbywa się głównie wiosną. Metoda przycinania zależy od formacji i wieku rośliny.
4. Hortensja wiechowa jest bardzo odporna na zimę, nie trzeba jej przykrywać na zimę. Jednak ze względu na kruche drewno często pęka pod ciężarem śniegu. Dlatego jesienią wyblakłe kwiatostany są zawsze usuwane z niej, a gałęzie są związane i przywiązywane do jakiegoś wsparcia.

• Kwitnienie: od połowy czerwca do października od czwartego do piątego roku życia.
• Sadzenie: wiosną przed pęcznieniem pąków lub w okresie opadania liści.
• Oświetlenie: jasne światło lub półcień.
• Gleba: żyzna, obojętna, bez domieszki wapna i innych zasad, preferowane są gleby gliniaste lub czerwona ziemia.
• Podlewanie: obfite i regularne: gleba w kręgu przy łodydze powinna być zawsze wilgotna.
• Nawozy pogłówne: nawozy stosuje się 4 razy w sezonie: wczesną wiosną - materia organiczna o wysokiej zawartości azotu, w okresie pączkowania i w środku lata - pełne nawożenie mineralne, a jesienią - nawóz potasowo-fosforowy.
• Przycinanie: przycinanie sanitarne i formacyjne oraz, jeśli to konieczne, odmładzanie, przeprowadza się pod koniec marca.
• Rozmnażanie: najczęściej przez nakładanie warstw i sadzonki.
• Szkodniki: mszyce, przędziorki, nicienie korzeni, ślimaki.
• Choroby: biała i szara zgnilizna, mączniak prawdziwy, peronosporoza, septoria, chloroza, wirus pierścieniowej plamistości.

Najlepszym materiałem do sadzenia są sadzonki w wieku od czterech do pięciu lat, które dobrze się zakorzeniają i mogą kwitnąć już w roku sadzenia. Hortensję wiechową sadzi się wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków lub podczas opadania liści. Sadzonki sadzone wiosną prawie na pewno wkrótce zakwitną, ale jeśli sadzenie odbywa się jesienią, konieczne jest zaizolowanie na zimę kręgu przy łodydze.

Hortensja Paniculata może rosnąć w półcieniu, ale w jasnym słońcu jej kwitnienie będzie wspanialsze i dłuższe. Bardzo ważne jest, aby roślina była chroniona przed silnymi zimnymi wiatrami.

Hortensja glebowa preferuje żyzną, neutralną reakcję, bez śladów wapna i innych związków alkalicznych, przez co w najlepszym razie może słabo kwitnąć, aw najgorszym po prostu umierać. Należy pamiętać, że korzenie rośliny rozprzestrzeniają się daleko od pnia, dlatego nie dodawaj do gleby kredy, mąki dolomitowej ani popiołu o średnicy 5-6 m od zamierzonego miejsca sadzenia.

Miejsce lądowania jest przygotowywane z wyprzedzeniem. Otwór na hortensję wiechową powinien być obszerny: w zależności od wielkości sadzonki od 50x50 do 80x80 cm na głębokości od 40 do 60 cm Odległość między dwiema hortensjami lub między hortensją a innymi roślinami powinna wynosić 2,5-3 m . Wlać do dołka 2-3 wiadra wody, aby wilgoć dobrze nasączała podłoże.

Czytaj dalej: Jak odróżnić samicę od samca perliczki według płci: wideo

Korzenie sadzonek są lekko przycinane przed sadzeniem, aw drzewiastych formach hortensji wiechowej roczne pędy są również skracane, pozostawiając na nich nie więcej niż 3-5 pąków. Tylko sadzonki hortensji wielkokwiatowej nie są cięte, ponieważ pąki kwiatowe tej rośliny znajdują się na końcach pędów.

Opuść system korzeniowy sadzonki do dołka, rozłóż korzenie i wykop w roślinie tak, aby szyjka korzeni znajdowała się tuż nad powierzchnią stanowiska. Dobrze podlewaj sadzonkę, a gdy woda zostanie wchłonięta, a gleba trochę opadnie, szyja będzie tam, gdzie powinna - na poziomie powierzchni stanowiska. Okrążenie przy łodydze sadzonki należy ściółkować igłami, próchnicą liściową lub kwaśnym torfem i najpierw osłonić roślinę przed ostrym słońcem.

Pielęgnowanie i sadzenie to główny temat, który interesuje wszystkich ogrodników. I można go podzielić na kilka punktów: wybór miejsca, wybór gleby, rola cieczy w życiu hortensji, czy warto ją nawozić, czy nie.Omówimy wszystkie te punkty bardziej szczegółowo.

Wybór miejsca

Ten rodzaj hortensji jest uważany za bardzo światłolubną roślinę krzewiastą. W związku z tym nietrudno zrozumieć, że do optymalnego rozwoju tej rośliny niezbędne jest obfite naturalne światło. Oznacza to, że roślinę należy sadzić po słonecznej stronie stanowiska, w skrajnych przypadkach w półcieniu.

Konieczne jest zapewnienie, aby gałęzie drzew, które znajdują się w pobliżu na tych obszarach, nieco rozpraszały światło słoneczne. W żadnym wypadku nie należy sadzić hortensji w miejscu otwartym na światło słoneczne. Może to prowadzić do słabego wzrostu, zmian wielkości i jakości kwiatostanów. Hortensję wiechową należy również sadzić w miejscach przedmuchanych. Z pewnością wpłynie to negatywnie na cały stan zewnętrzny krzewu.

Optymalnym miejscem do sadzenia hortensji będzie obszar w pobliżu ściany lub ogrodzenia. Tylko wtedy będzie można zagwarantować zarówno cień dla rośliny, jak i ochronę przed przeciągami. Należy zaznaczyć, że hortensja wielkokwiatowa to także wyjątkowa roślina ze względu na to, że nie dba o zanieczyszczenie gazem środowiska.

Jednocześnie samo dbanie o to nie będzie trudne, ponieważ wszystko będzie tutaj elementarne. Porozmawiamy o tym trochę później.

Tak więc zdecydowaliśmy się na wybór miejsca zamieszkania dla hortensji wiechowej. Teraz musisz zdecydować, jaki rodzaj gleby jest do tego potrzebny.

Gleba hortensyjna

Warunkiem życia roślin jest nie tylko odpowiednia pielęgnacja, ale także optymalnie dobrana gleba. Do sadzenia i wygodnego życia naszych krzewów potrzebna jest gleba o wysokiej kwasowości do pH 6,5. Dlaczego tak się dzieje? Wyjaśnienie jest proste. Jeśli gleba ma neutralną kwasowość, roślina nie będzie mogła się rozwijać.

Optymalna opcja gleby dla hortensji będzie zawierać następujące elementy: jedną część piasku, próchnicy i torfu oraz dwie części ziemi darniowej. Możesz dodatkowo dodać igły sosnowe. Najważniejsze, że gleba jest żyzna. W aktywnym okresie kwitnienia hortensja pobiera składniki odżywcze w bardzo dużych ilościach. Ponadto pielęgnacja i sadzenie powinny obejmować inny obowiązkowy aspekt: ​​podlewanie. Porozmawiajmy o tym bardziej szczegółowo.

Ten krzew bardzo lubi wilgoć. Dlatego pielęgnacja krzewu polega na podlewaniu go co najmniej raz w tygodniu i co najmniej półtora do dwóch wiader wody na jeden krzew. Oczywiście podczas sadzenia należy również zwilżyć glebę. Jeśli jednak z jakiegoś powodu nie można przeprowadzić cotygodniowego podlewania, nie możesz się tym zbytnio martwić. Hortensja grandiflora dość uporczywie toleruje suszę, będzie dobrze, jeśli przegapisz 1-2 podlewanie.

Jeśli jednak okaże się, że liczba pąków nie jest tak obfita, jak byśmy chcieli, to będzie to wynikiem złego podlewania. W związku z tym w porze deszczowej można zmniejszyć ilość podlewania. Roślina będzie miała wystarczającą ilość naturalnej wilgoci.

Aby uzyskać pełny wzrost i adaptację, należy przestrzegać zalecanych zasad sadzenia.

1. Otwór do sadzenia wykopuje się biorąc pod uwagę wielkość systemu korzeniowego, powinien być o 20-40 cm szerszy niż skrajne korzenie.
2. Na dno wykopu wylewa się warstwę drenażową z keramzytu, tłucznia, drobnych kamieni lub łamanej cegły z warstwą 10-15 cm Żyzną kompozycję 1 część próchnicy, 1 część piasku, 2 części torfu a na wierzch wylewa się 2 części ziemi darniowej. Zaleca się dodanie igieł, mocznika, superfosfatu i siarczanu potasu.
3. Korzenie są wyprostowane, przykryte ziemią i zagęszczone. Kołnierz korzeniowy powinien być zlicowany z glebą.
4. Podlewanie obfitą, niechlorowaną wodą, nie mniej niż 15-20 litrów na jeden krzak. Następnie konieczne jest cotygodniowe podlewanie, chociaż hortensja łatwo toleruje brak wilgoci.
5. Grunt wokół rośliny jest ściółkowany torfem, korą drzew, trocinami lub skoszoną trawą, aby zatrzymać wilgoć.

Podczas nawożenia podczas sadzenia nie ma potrzeby wykonywania opatrunku pogłównego w pierwszym roku życia. Następnie konieczne jest karmienie sadzonek związkami organicznymi i nawozami mineralnymi:

• sfermentowany obornik koński, krowie lub króliki;
• superfosfat, mocznik i siarczan potasu w okresie pączkowania;
• środki ludowe: napar z cebuli i pokrzywy, nadmanganian potasu.

Rada! Nadmierne nasycenie nawozami powoduje wzrost objętości i masy kwiatostanów, co może prowadzić do zerwania gałęzi.

Konieczne jest regularne poluzowanie gleby, ale nie więcej niż 5-10 cm, aby nie uszkodzić powierzchownego systemu korzeniowego.

Hortensja paniculata Grandiflora nie boi się mrozu, ale zaleca się izolować kręgi przyłodygowe młodych roślin, szczególnie w wieku 1-2 lat. Stosuje się torf, suche liście, siano lub słomę. Warstwa nie powinna być mniejsza niż 15 cm, aby korzenie nie ucierpiały. Kufry są owinięte płótnem lub włókniną. Z zastrzeżeniem zalecanych zasad sadzenia i pielęgnacji hortensji Grandiflora, nie są wymagane żadne specjalne inwestycje i koszty.

Podsumujmy

• Hortensja wiechowa Grandiflora to mało wybredny krzew o wysokich walorach dekoracyjnych.
• Powinien być uprawiany po słonecznej stronie podwórka (ale z możliwością lekkiego cieniowania), chroniąc jednocześnie przed wiatrem i silnym przeciągiem. Gleba powinna być umiarkowanie kwaśna.
• Pielęgnacja hortensji opiera się na trzech wielorybach: podlewaniu, częstym karmieniu, jesiennym cięciu. Na zimę roślinę można pozostawić odkrytą.

Gospodyni dużego centrum ogrodniczego opowie o innych rodzajach i odmianach hortensji, ich zaletach i wadach:

Opis odmiany

Hydrangea paniculata Grandiflora to wysoki krzew selekcji niemieckiej, osiągający wysokość 2-2,5 metra i szerokość do 3 metrów. Należy do upraw ogrodniczych o szybkim tempie wzrostu, daje przyrost do 25-30 cm rocznie Młode pędy z lekkim pokwitaniem nagoją się w wieku dorosłym. Kolor kory zmienia się z czerwonego na brązowy, z czasem obserwuje się łuszczenie. System korzeniowy jest rozgałęziony, ale płytki.

Liście są szorstkie, eliptyczne, duże. Wierzchołek jest spiczasty, krawędzie są ząbkowane. Kolor jest ciemnozielony, praktycznie nie zmienia się w okresie jesiennym. Małe kwiaty są zbierane w kwiatostany wiechowate w kształcie stożka o średnicy do 20-25 cm, których odcienie zmieniają się z białego i kremowego na różowy i czerwono-zielony w miarę wzrostu. Charakteryzuje się późnym kwitnieniem.

Czytaj więcej: Winogrona Shahinya z Iranu - opis i zdjęcie odmiany

Rada! Na glebach wapiennych przeciwwskazane jest sadzenie krzewów.

Hortensja Grandiflora jest wysoce mrozoodporna, nie toleruje suszy i bezpośredniego nasłonecznienia. Zaleca się sadzenie w półcieniu, na lekkich glinach o średniej do wysokiej kwasowości. Boi się przeciągów i stojącej wody. Odmiana dobrze przystosowana do warunków miejskich, odporna na zanieczyszczenia gazami i powietrzem.

Hortensja wielkokwiatowa krzewiasta może być uprawiana jako małe drzewo lub krzew. Jej wysokość może dochodzić do 2, czasem 3 m. Liście na krzaku wielkokwiatowym pojawią się nieco później niż u innych odmian hortensji.

Jego główną cechą jest wysokość, a także kształt kwiatostanów. Długość każdego kwiatostanu może wynosić około 30 cm, na zewnątrz kwiaty przypominają małą piramidę lub stożek. Hortensja wielkokwiatowa ma dość długi okres kwitnienia. Rozpoczyna się w lipcu i trwa do końca września.

Jedyną rzeczą, która może być trochę smutna dla początkujących ogrodników, jest to, że kwiaty nie rodzą owoców. Kolor tej rośliny różni się również od innych. Może zmienić swoje odcienie.Na przykład pierwsze kwiatostany, które się pojawią, będą początkowo miały delikatny kremowy kolor, następnie rozwiną się w bogatą biel, a pod koniec lata zmienią się w jasnoróżowe, zaskakująco piękne kwiaty w kształcie stożka.

Więc jaki jest urok tego kwiatu i jak podbił serca ogrodników? Są ku temu powody:

• hortensja wielkokwiatowa jest odporna na wszelkiego rodzaju choroby i szkodniki ogrodowe,
• życie hortensji trwa około 40 lat,
• tempo wzrostu jest dość wysokie,
• doskonała mrozoodporność,
• zewnętrzne piękno samego krzewu, zwłaszcza w okresie kwitnienia z dużymi pąkami.

Hortensja wiechowa to krzew lub drzewo o wysokości do 10 m, o płytkich korzeniach, którego obszar rozmieszczenia znacznie przekracza rzut korony. Liście hortensji wiechowej są jajowate lub eliptyczne, do 12 cm długości, kwiatostany miodu są gęsto owłosione, szerokopiramidalne wiechy do 25 cm długości i składają się z dużych sterylnych kwiatów o średnicy do 2,5 cm, zielonkawo-białe których płatki stopniowo stają się różowe i małe żyzne białe kwiaty z wcześnie opadającymi płatkami.

„Grandiflora” tworzy rozłożysty krzew lub drzewo o szeroko owalnej koronie o wysokości do 7 metrów i dlatego jest jedną z najwyższych hortensji. Gałęzie są długie, drewno kruche.

Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i może trwać do końca października. Przy dobrej pielęgnacji roślina kwitnie bardzo obficie; zamiast wyblakłych wiech ciągle pojawiają się nowe.

Kwiatostany mają kształt piramidy, bardzo duże - długość największego może przekraczać 40 cm Kwiatostan tworzą głównie duże, sterylne kwiaty: płodne znajdują się wewnątrz wiechy i praktycznie nie mają korony.

Na zdjęciu hortensja wiechowa Grandiflora wygląda na czysto białą, ale w rzeczywistości kwiaty mogą mieć kremowy odcień. Bliżej jesieni przebarwiają się na różowo.

Uwaga: oprócz hortensji wiechowatej Grandiflora występuje również odmiana hortensji drzewiastej o tej samej nazwie. To są zupełnie inne rzeczy.

Przygotowanie do zimy

Hortensja jest drzewiasta i jej odmiany charakteryzują się dobrą zimotrwalością, a ponadto nawet po silnych uszkodzeniach mrozowych rośnie dość szybko i dobrze kwitnie. Te cechy umożliwiają uprawę tego krzewu w prawie każdych warunkach klimatycznych.

W środkowej strefie naszego kraju, a także w bardziej północnych regionach, w przypadku hortensji drzewnej należy zrobić schronienie zimowe. Aby to zrobić, obok krzaka przyklejony jest mocny drewniany kołek, do którego przywiązane są wszystkie pędy hortensji. Następnie roślina jest pokryta dużymi gałęziami świerkowych gałęzi, które są ze sobą połączone. Możesz owinąć krzaki specjalnym materiałem okrywającym zamiast gałęzi świerkowych.

Reprodukcja

Najczęściej hortensja wiechowa jest rozmnażana przez sadzonki i warstwy. Sadzonki z 4-5 pąkami pozostałymi po wiosennym przycinaniu umieszcza się na dwa dni w słabym roztworze Kornevin, po czym sadzi się je w szkolnym ogrodzie, pogłębiając dolne cięcie w luźną kwaśną glebę na dwa pąki. Sadzonki hortensji wiechowej należy chronić przed ostrym słońcem, a glebę w ogrodzie regularnie nawilżać, nie pozwalając jej wyschnąć.

Gdy tylko młode liście pojawią się na sadzonkach, cieniowanie jest stopniowo usuwane. Na zimę sadzonki należy przykryć świerkowymi gałęziami. Następnego lata lepiej jest usunąć pierwsze szypułki, aby roślina skierowała wszystkie swoje siły na zbudowanie systemu korzeniowego. Sadzonki sadzi się na stałe w wieku 4-5 lat.

Rozmnażanie hortensji wiechowej jest bardzo łatwe przez nawarstwianie: wiosną nisko rosnący pęd młodej rośliny jest zginany do ziemi, przypinany do niego, a miejsce utrwalenia pokryte jest żyzną glebą lub torfem. Przez cały sezon warstwy są podlewane, przykrywane na zimę gałązkami świerkowymi, a na wiosnę następną wiosną oddziela się je od rośliny matecznej i przesadza do szkolnego ogródka w celu uprawy.

Najlepszą opcją dla tych, którzy chcą szybko i bez kłopotów wyhodować hortensję, jest zakup gotowej sadzonki w pojemniku. Praktykuje się kilka metod hodowli.

1. Posiew. Najbardziej czasochłonna metoda, która nie zapewnia przyjaznych sadzonek i zachowania cech odmianowych. Nasiona sadzi się na żyznej glebie, obficie podlewa i przykrywa szkłem lub folią, aby uzyskać efekt cieplarniany. Pojawiające się kiełki nurkują w oddzielnych pojemnikach. Możesz go sadzić nie wcześniej niż 3-4 lata później.
2. Sadzonki. W środku lata, kiedy pąki roślin otwierają się, z młodych pędów wycina się sadzonki. Każdy powinien mieć co najmniej 3 pary zdrowych nerek. Liście są usuwane na pół, 1-2 pozostają nienaruszone na górze cięcia. Są moczone przez 2-3 dni w roztworze ze stymulatorem wzrostu i sadzone w glebie mieszanki piasku i torfu (próchnicy) w stosunku 1: 2. Po obfitym podlewaniu sadzonki przykrywa się szklanymi słoikami i umieszcza w ciemnym, ciepłym miejscu do ukorzeniania. Codziennie spryskuje się je butelką z rozpylaczem, aby utrzymać wymaganą wilgotność. Na stałe sadzi się je dopiero w następnym roku.
3. Podział buszu. Popularna i niezawodna metoda, sprawdzona przez lata. Krzew jest wykopywany, starając się nie uszkodzić korzeni i podzielony na kilka części. Należy je rozdzielić, biorąc pod uwagę obecność wyraźnych pąków wzrostu. Żyzną mieszankę kompostu, torfu, piasku i nawozów wprowadza się do dołów do sadzenia, wykopanych wielkością przekraczającą 2-krotnie system korzeniowy. Zabieg przeprowadzany jest wiosną. Korzenie są wstępnie skrócone.
4. Warstwy. Na ściętych gałęziach usuń dolne liście i częściowo korę. Zrób dziurę, włóż taśmę. Pochylony do ziemi, przypięty i pokryty ziemią. Głębokość zasypanej warstwy nie powinna być mniejsza niż 15 cm Po całkowitym uformowaniu i wzmocnieniu systemu korzeniowego warstwy ostrożnie oddziela się łopatą od krzewu i przesadza w inne miejsce.

Odniesienie! Do stosowania w suszonych kwiatach hortensję ścinamy w momencie aktywnego kwitnienia i rozwieszamy do góry nogami do całkowitego wyschnięcia. Kwiaty są zachowane pod warunkiem, że nie są narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Stosując metodę rozmnażania przez nawarstwianie z dorosłej rośliny, można wyhodować do 3-5 sadzonek w jednym sezonie bez szkody dla krzewu.

Istnieją trzy sposoby rozmnażania hortensji: podziel przez gałęzie za pomocą sadzonek, zastosuj podział krzewu.

Powielanie według gałęzi

Hodowla przez odwrócenie zajmie dużo czasu, więcej niż będą wymagały pozostałe dwie. Powielanie przez przekierowanie przebiega w następujący sposób:

• Konieczne jest wycięcie liści z jednej gałęzi na jej końcu.
• Delikatnie obrać korę i oczyszczoną stronę umieścić około 14 i 15 cm w ziemi.
• Zaleca się przymocowanie gałęzi za pomocą drutu lub liny.
• Wykopaną stronę należy stale podlewać, aż nowy krzew się zapuści.
• Następnie gałąź należy odciąć od rośliny matecznej, a następnie przesadzić osobno do ziemi.

Sadzonki

Aby uzyskać sadzonki, musisz odciąć górne gałęzie buszu. Proces ten musi rozpocząć się w pierwszej połowie lipca. Ta metoda jest dopuszczalna tylko o tej porze roku, w przeciwnym razie rośliny umrą. Na jednym z sadzonek należy pozostawić 5 liści. Niższe należy odciąć. Następnie łodygę upuszcza się na dwa węzły, a górę zamyka słoikiem lub wyciętą plastikową butelką. Rootowanie powinno odbywać się w ciemnym miejscu z wilgotną glebą.

Dzielenie buszu

Podział krzewu przeprowadza się wczesną wiosną, zanim pojawią się pąki. Można to przeprowadzić jesienią, kiedy pąki już kwitną. Konieczne jest całkowite wykopanie krzaka, ostrożne podzielenie go na kilka części, tak aby na każdej pozostały 3 pąki. Będą potrzebne do dalszego rozwoju roślin. Następnie nowo pojawiające się krzewy należy sadzić osobno w dołkach, wcześniej nawożonych opatrunkami mineralnymi.

Użytkowanie w krajobrazie

Hortensje są wysoko cenione w projektowaniu ogrodniczym: służą jako jasny akcent. Doskonale zdobią ogrodzenia, otwarte budynki gospodarcze.

Hortensja Paniculata w parkach sadzona jest na tle brzóz, akacji, klonów, bzów. Dobrymi sąsiadami będą dla niej drzewiasta hortensja Grandiflora, wierzba, berberys. Pięknie prezentują się mieszanki z rododendronami, różami, daliami. Luksus i schludność miejsca zostanie podkreślona sadzeniem hortensji na tle zachodniej tui.

Hortensja paniculata Grandiflora jest uwielbiana przez projektantów i ogrodników ze względu na jej spektakularny wygląd, długie kwitnienie i bezpretensjonalność. Z jego pomocą każde terytorium zostanie uszlachetnione, błyszczące kolorami. Hortensja wygląda pięknie zarówno sadzona solo, jak iw połączeniu z innymi roślinami.

Czy powinienem nawozić hortensję wiechową?

Jak wspomniano powyżej, roślina ta zużywa dużą ilość składników odżywczych w okresie aktywnego kwitnienia. W związku z tym hortensje potrzebują dużej ilości minerałów, a w czystej glebie jest ich niewiele. Dlatego musisz nakarmić roślinę. Jak to zrobić iz czym?

Proces karmienia dzieli się na trzy etapy:

1. Wiosna. W tym czasie biorą nawozy organiczne, czyli kompost (zgniłe liście drzew z gnojowicą). Najważniejsze, żeby nie przesadzić. Wystarczy wlać tylko jeden litr pod krzak. W przypadku zastosowania większej ilości może dojść do przerostu pąków. I złamią gałęzie rośliny.
2. W okresie kwitnienia. Kiedy na roślinie pojawią się pierwsze pąki, konieczne jest nawożenie mieszaniną superfosfatu, siarczanu potasu i mocznika. Pierwsze dwa będą potrzebować po 35 g, a ostatnie - 25 g. Ta ilość jest obliczana na jeden metr kwadratowy gleby.
3. Aby przedłużyć okres kwitnienia, użyj specjalnego nawozu mineralnego. Aby to zrobić, musisz pobrać 30 g mieszanki na 10 litrów wody.

Sadzenie hortensji wiechowatej obejmuje kilka punktów. Omówiliśmy już główne. Przejdźmy teraz do etapu rozmnażania tej rośliny. Jak poprawnie przeprowadzić tę procedurę? Odpowiedź na to pytanie znajduje się poniżej.

Dbanie o tę roślinę oznacza terminowe przeszczepianie nowych krzewów z głównego, przycinanie i wiele więcej. Ale teraz omówimy, jak możesz hodować więcej hortensji.

Jak dbać o hortensję zimą?

Jedną z najważniejszych pozytywnych cech rośliny jest mrozoodporność. Oznacza to, że w zimnych porach hortensji nie trzeba owijać. Roślina ta dobrze zniesie nawet najostrzejszą zimę. A wraz z nadejściem wiosny ponownie zachwyci Cię pięknymi kwiatostanami.

Ale jeśli mimo wszystko owiniesz roślinę, nie będzie jej nic złego. Dotyczy to zwłaszcza młodych pagonów.

Przycinanie

Hortensja panikulata grandiflora bardzo dobrze radzi sobie z systematycznym przycinaniem. Ponadto proces ten ma korzystny wpływ na rozwój rośliny. Tempo wzrostu poprawia się, pojawia się większa liczba nowych pąków i gałęzi. Aby uzyskać bardzo bujne kwitnienie, można usunąć większość starych sadzonek. A najlepszą opcją jest przycinanie tylko za 3 pąki.

Konieczne jest, aby po upływie okresu kwitnienia odciąć wszystkie stare pąki. Po co? To proste, ponieważ pobierają dużą ilość składników odżywczych, a podstawa krzewu otrzymuje mniejszą część, z której odpowiednio pogarsza się ogólny stan rośliny.