Hortensja łodygowa: zdjęcie winorośli pnących, najlepsze odmiany, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Sophia Slavyanskaya Zobaczyła kwitnącą lianę

Niedawno odwiedziłem krewnych w rejonie Moskwy. Ich wiejski dom był gęsto opleciony bujnie kwitnącą winoroślą, a jej białe, duże kwiatostany wydzielały bardzo przyjemny miodowy aromat! Okazało się, że to hortensja pnąca.

Postanowiłem zdecydowanie zasadzić taką roślinę w moim wiejskim domu. Po powrocie do domu znalazłem informacje o najlepszych odmianach hortensji pnącej w informatorach, magazynach i blogach. Porozmawiam o tym w tym artykule.

Hortensja łodygowa (pełzająca) to hortensja ogrodowa w kształcie liany, która jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu.

Hortensja łodygowa: opis rośliny, zdjęcia najlepszych odmian

Hortensja petioled charakteryzuje się brakiem solidnego pnia. Jest to atrakcyjna roślina pnąca dorastająca do 20 metrów. Jest bardzo popularny na całym świecie.

Odmiana podobna do liany występuje głównie w Azji. Kultura jest w stanie pokryć całą przestrzeń i przybrać postać różnych obiektów. Liana pnąca całkowicie wypełnia przydzielone jej terytorium. Dlatego jest często używany w projektowaniu krajobrazu.

Kwitnie w czerwcu i trwa 2 miesiące. Charakteryzuje się dużymi białymi kwiatami. Tworzą luźne kwiatostany o średnicy około 25 cm, które pokrywają cały krzew. Wraz z rozwojem kultury rośnie liczba kwiatów.

Kwiaty mają atrakcyjny wygląd i delikatny zapach przyciągający owady. Początkowo są białe, ale potem zmieniają kolor na różowy.

Wybór zdjęć różnych opcji wykorzystania hortensji pnące petiolate w projektowaniu krajobrazu:

Zalety i wady uprawy rośliny

Hortensja petiolate ma wiele zalet:

  • doskonałe właściwości dekoracyjne;
  • bezpretensjonalna opieka;
  • mrozoodporność.

Wady rośliny obejmują:

  • konieczność lądowania na oświetlonym terenie;
  • ryzyko rozwoju chorób grzybiczych i wirusowych;
  • prawdopodobieństwo uderzenia szkodliwymi owadami.

Popularne odmiany

Popularne odmiany hortensji pnącej:

  1. Cordifolia (Cordifolia). Jest to kultura karłów o ciemnych błyszczących liściach. Wyróżniają się zaokrąglonym kształtem. Roślina ma charakterystyczne cechy. Należą do nich aromat miodu i niezwykły odcień dolnej części liści.

    Cordifolia

  2. Miranda (Miranda). Jest to piękna roślina, charakteryzująca się zielono-żółtym paskiem na krawędziach liści i białymi kwiatami. Hortensja Petiolate Miranda jest osadzona na podporze dzięki korzeniom powietrznym i dorasta do 10 m. Kwitnienie rozpoczyna się w pierwszej połowie lata.

    Miranda

  3. Petiolaris (Petiolaris). Ta kultura jest uważana za najwyższą. Dorasta do 25 m. Hortensja Petiolaris petiolar jest często wykorzystywana do celów dekoracyjnych.

    Petiolaris

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

W profesjonalnym projektowaniu krajobrazu i ogrodnictwie amatorskim hortensja wspinaczkowa Petiolaris służy do ulepszania altan, łuków ogrodowych czy płotów kratowych. Odmiana jest również często używana do ozdabiania ścian wszelkiego rodzaju budynków ogrodowych, a także pni wysokich roślin przypominających drzewa.W tym celu wokół obiektu instaluje się wszelkiego rodzaju siatki lub inne konstrukcje, oplot, którego hortensja całkowicie ukrywa pierwotne tło.

Hortensja w projektowaniu krajobrazu

Metoda sadzenia

Aby pomyślnie zasadzić plon, ważne jest, aby wybrać odpowiednią sadzonkę. Kupowanie hortensji petioled jest dość proste. Sprzedawany jest w szkółkach i sklepach ogrodniczych.

Aby posadzić hortensję petiolową w glebie, warto wykonać zagłębienie o wymiarach 40x40 cm, jego głębokość powinna wynosić około 50 cm. Jeśli na stanowisku obserwuje się ciężką glebę, rozmiar dołka jest większy.

Drenaż z pokruszonych cegieł lub żwiru należy ułożyć na dole. Grubość tej warstwy wynosi 10 cm, zaleca się wylewać na żyzną glebę warstwą 10-15 cm.

Umieść sadzonkę w dołku, rozłóż jej korzenie i posyp żyzną glebą. Ważne jest, aby kontrolować, czy szyjka korzeniowa znajduje się na poziomie gruntu. Po posadzeniu zaleca się dobre podlewanie krzewu.

Na wierzch nałóż ściółkę z trocin, igieł sosnowych lub torfu. Za pomocą ściółki można zatrzymać wilgoć w glebie, zatrzymać rozwój chwastów i chronić korzenie rośliny.

Hortensja z sadzonek

Funkcje pielęgnacyjne

Aby krzew kwitł obficie i rozwijał się w pełni, należy zapewnić mu wysokiej jakości pielęgnację. W tym celu zaleca się przestrzeganie pewnych zasad.

Tryb nawadniania

Hortensje potrzebują dużo wilgoci. Ten kwiat wymaga systematycznego podlewania. Wlej 30-50 litrów wody pod 1 krzak. Powinien być ciepły i zadbany.
Przy suchej pogodzie zaleca się podlewać kwiat dwa razy w tygodniu. W deszczowe dni warto raz w tygodniu nawilżyć glebę. Ściółkowanie łóżek spowalnia parowanie płynu. W takiej sytuacji wystarczy 1 podlewanie tygodniowo.

Top dressing

Aby uzyskać obfite kwitnienie, hortensję należy odpowiednio karmić. Nawozy aplikuje się kilkakrotnie. Za pierwszym razem robi się to w fazie aktywnego wzrostu. Aby to zrobić, konieczne jest połączenie 30 g potasu siarkowego i superfosfatu, a także dodanie 20 g mocznika. Substancje te są mieszane z wodą.

Następnym razem nawóz stosuje się podczas tworzenia pąków. Aby to zrobić, zaleca się zmieszanie 60 g superfosfatu i 40 g siarczanu potasu. Substancje należy rozpuścić w wodzie.

Hortensja wymaga karmienia pod koniec lata. W tym momencie pod każdą roślinę należy dodać 15-20 g kompostu lub zgniłego obornika.

Przycinanie

Kwiatostany hortensji powstają głównie na pędach bieżącego roku. Jeśli nie przycinasz rośliny, staje się ona gęstsza i wygląda na zaniedbaną. Taka kultura nie kwitnie dobrze. Aby poradzić sobie z problemem, przeprowadza się przycinanie. Aby to zrobić, musisz przestrzegać następujących zasad:

  1. Zaleca się przycinanie krzewów w wieku 3-4 lat.
  2. Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną.
  3. Po przycięciu powinno pozostać 6-10 silnych pędów.
  4. Zaleca się skrócenie rocznych pędów. Powinno na nich pozostać 3-5 par nerek.

Przycinanie hortensji

Przygotowanie do zimy

Hortensja łodygowa ma doskonałą odporność na mróz, można ją uprawiać w rejonie Moskwy, a nawet na Syberii. Jednocześnie zaleca się przykrycie młodych roślin na zimę, ponieważ kiełki mogą lekko zamarzać. W tym celu pędy należy umieścić na deskach i przykryć świerkowymi gałęziami lub liśćmi. Jest to bardzo ważne dla regionów północnych.

Problemy z opieką

Podczas uprawy roślin możesz napotkać następujące problemy:

  1. Liście i pędy więdną i giną... Często jest to wynikiem ataków pasożytów. Środki owadobójcze pozwalają sobie z nimi poradzić.
  2. Liście stają się jaśniejsze... Najczęściej jest to spowodowane pojawieniem się chlorozy. Jest to związane z kiepską jakością drenażu, nadmiarem próchnicy, brakiem magnezu i żelaza w glebie.
  3. Krzew pokryty czarnymi plamami... Wynika to z rozwoju szarej zgnilizny. Płyn Bordeaux pomaga uporać się z problemem.

Top dressing

Jeśli chcesz, aby hortensja kwitła z pełną mocą, musisz przeprowadzić kompleksowe karmienie co najmniej dwa razy w roku - przed i po zakwitnięciu hortensji. Na początku wiosny hortensję karmi się roztworem 20 g mocznika na wiadro wody, przy założeniu, że do nakarmienia dorosłej rośliny potrzebne będą trzy wiadra takiego roztworu. Po kwitnieniu hortensja jest karmiona złożonymi nawozami mineralnymi. Przez całe lato można od czasu do czasu nawozić hortensję gnojowicą, ale obserwuj środek, aby nie przekarmić rośliny, w przeciwnym razie duże kwiatostany z ich ciężarem mogą złamać delikatne gałęzie. Na wszelki wypadek zawiąż pędy, aby temu zapobiec.

Reprodukcja

Sadzonki hortensji

Możesz rozmnażać wspinaczkową hortensję petiolate przez dzielenie, cięcie lub nakładanie warstw. Jeśli roślina rozwija się obficie, oddziela się od niej świeże pędy. Są skracane, a korzeń jest przycinany. Pędy można sadzić do dołka i dokładnie podlewać przez cały miesiąc. Zabieg najlepiej przeprowadzić wiosną.

Podczas hodowli kultury przez sadzonki warto używać zdrewniałych gałęzi. Ich długość nie powinna przekraczać 15 cm Zabieg należy wykonać na początku lata. Z pędu z 2 węzłami warto odciąć górę i usunąć 2 dolne liście.

Następnie potraktuj roślinę stymulatorem wzrostu i umieść ją w pudełku wypełnionym torfem i piaskiem. Kompozycja musi być mokra. Przykryj pojemnik od góry folią. Kiedy kultura jest silna, można ją otworzyć.

Aby wyhodować krzew z warstwami, zaleca się przymocowanie dolnej gałęzi do ziemi. W takim przypadku gleba powinna być luźna i wilgotna. W miejscu, w którym gałąź dotyka ziemi, warto wykonać nacięcie i posypać torfem. Zabieg warto przeprowadzić w maju lub sierpniu.

Choroby i szkodniki

Typowe choroby hortensji petiolate obejmują:

  1. Blednica... Patologia jest spowodowana niedoborem żelaza. W tym przypadku liście nabierają żółtego odcienia, a żyły pozostają jasnozielone. Choroba prowadzi do osłabienia rośliny. Specjalne nawozy pomogą poprawić jego stan.
  2. Mączniak... Jest to infekcja grzybicza, która wywołuje pojawienie się żółtych plam na liściach kultury. Po pewnym czasie zewnętrzna strona liści brązowieje i nabiera wyraźnych konturów. Od wewnątrz liście stają się fioletowe. Fungicydy pomogą uporać się z problemem.
  3. Biała zgnilizna... Grzyb prowadzi do pojawienia się problemów, które powodują uszkodzenie systemu korzeniowego. To często powoduje śmierć rośliny. Wraz z rozwojem choroby pędy stają się czarne, tworzy się biały kwiat. Fitosporin pomaga uporać się z problemem.
  4. Szara zgnilizna... Wraz z rozwojem liście i gałęzie kultury nabierają wodnistej struktury i pokrywają się czarnymi plamami. Fundazol lub Pure flowers pomogą poradzić sobie z problemem.
  5. Miejsce pierścienia... Jest to infekcja wirusowa powodująca nekrotyczne plamy na liściach. Z chorobą nie można sobie poradzić. W takiej sytuacji elektrownia musi zostać zniszczona.

Ze szkodników na hortensję petiolate wpływają nicienie żółci, przędziorków i mszyce. Aby sobie z nimi poradzić, stosuje się środki owadobójcze i roztoczobójcze. Gdy na lianie pojawi się duża liczba ślimaków, należy je zbierać ręcznie.

Hortensja ogonkowa to pospolita roślina ozdobna uprawiana przez wielu ogrodników. Aby uzyskać obfite kwitnienie, należy zapewnić kulturę wszechstronną pielęgnację. Powinien obejmować terminowe podlewanie, nawożenie, przycinanie.

Wieloletnie winorośle liściaste

To najliczniejsza grupa ze wszystkich rodzajów winorośli. Ich zaletą jest bezpretensjonalność, łatwość konserwacji, a także duży roczny wzrost. W sprzyjających warunkach do rozwoju w ciągu 2-3 sezonów niektóre liściaste rośliny pnące są w stanie całkowicie oplecić ogrodzenie, altanę lub ścianę domu. Wadą większości z nich jest możliwość formowania pędów, z którymi może być ciężko sobie poradzić.Aby kontrolować wzrost systemu korzeniowego, zaleca się otoczenie każdej rośliny krawężnikiem wykopanym na głębokość 30 cm.

Winnica Aconitol

Ampelopsis (winorośl) akonitol

Ampelopsis (winorośl) jest akonitem, jest to liana osiągająca długość 8 m. W jednym okresie wegetacyjnym sumuje się do 3 m. Zaletą są piękne, głęboko wycięte liście. Winnica jest szczególnie piękna jesienią, kiedy liście nabiorą bogatego złotego koloru.

Ampelopsis (winorośl) akonitowa jesienią

Ozdobne są również drobne jagody zwisające w pięknych gronach, które w trakcie dojrzewania przypominają wielokolorowe koraliki. Liana jest odporna na choroby i szkodniki, doskonale znosi przycinanie. Do zagospodarowania terenu wystarczy użyć 1 rośliny na każde 4 m ogrodzenia.

Winogrona panieńskie

Zdjęcie dziewczęcego liścia winogron

Najczęściej spotykany w umiarkowanych szerokościach geograficznych jest pięciolistny i przyczepiony dziewiczy winogrono. Rośnie szybko, nie reaguje na zapylenie w powietrzu i prawie nie jest uszkadzany przez szkodniki i choroby. Jeśli potrzebujesz bezpretensjonalnej rośliny, lepiej wybrać podgatunek pięciolistny. Rośnie na prawie wszystkich glebach i jest odporny na przemarzanie gleby. Wybitnym przedstawicielem pięciolistnych winogron jest stopień "Murorum"... Wyróżnia się silną ulistnieniem winorośli i bardziej równomiernym (w porównaniu z konkretnym dziewiczymi) pokryciem powierzchni. Jesienią liście nabierają ciemnoczerwonego koloru i błyszczącego połysku.

Dziewica winogronowa pięciolistna jesienią

Godność dołączonego dziewiczego winogrono polega na jego wyjątkowej zdolności do wspinania się po płaskiej pionowej płaszczyźnie bez użycia podpory.

Winogronowa dziewica Murorum

Opinia ogrodników

Liczne recenzje ogrodników na temat uprawy pnącej hortensji petioled potwierdzają popularność tej kultury.

Bardzo lubię hortensję petioled. Z wyglądu przypomina lianę. Posadziłem roślinę wokół altanki. Dzięki temu udało się uzyskać cień i udekorować miejsce.

Irina

Ta roślina potrzebuje jasnego oświetlenia. Tylko w takich warunkach będzie mógł normalnie kwitnąć. Ponadto ważne jest terminowe stosowanie nawozów.

Veronica

Wieloletnie, wiecznie zielone winorośle

Nadchodzi późna jesień i znika cały urok roślin liściastych - pozostają tylko nagie gałęzie. Inaczej jest w przypadku zimozielonych winorośli, które zachowują swój smak przez 24 miesiące w roku. Oczywiście nie ma ich tak dużo w porównaniu z liściastymi, ale w każdej chwili potrafią ożywić ogród.

Bluszcz

Najczęstszym przedstawicielem wiecznie zielonych winorośli jest bluszcz pospolity.

bluszcz

Roślina wykopana w naturalnych warunkach łatwo zapuszcza korzenie w ogrodzie. W przeciwieństwie do liany liściastej rośnie nieco wolniej, ale wyróżnia się dobrą mrozoodpornością i wysokim efektem dekoracyjnym liści. Roślina jest w stanie wspinać się na duże wysokości za pomocą korzeni powietrznych. Wrastają w drewno, tynk, fugi murowane i mocno trzymają roślinę przy stromych ścianach. W warunkach naturalnych bluszcz rośnie w zacienionych lasach, dlatego wskazane jest zapewnienie roślinie przynajmniej rozproszonego cienia w ogrodzie.

bluszcz w ogrodzie

Istnieje kilka odmian bluszczu, różniących się kształtem i kolorem liścia. Szczególnie dekoracyjny jest bluszcz Colchis, który ma barwne liście. Ale jest mniej odporny i rośnie wolniej niż gatunek rośliny. Ponadto młode pędy wymagają podwiązki.

Bluszcz Colchis Sulphur Hart

Ocena
( 2 oceny, średnia 4.5 z 5 )
Ogród dla majsterkowiczów

Radzimy przeczytać:

Podstawowe elementy i funkcje różnych elementów dla roślin