Jeśli wielu nie widziało tego dużego owada, to na pewno słyszeli. Wraz z nadejściem wiosennego ciepła chmury chrząszczy z głośnym brzęczeniem krążą nad kwitnącymi drzewami. Jeden z najbardziej złośliwych szkodników, z którym walka jest prowadzona różnymi metodami. Żarłoczne owady i ich potomstwo są w stanie zniszczyć duże obszary w jak najkrótszym czasie. Populacja rozmnaża się szybko, niezależnie od regionu i warunków pogodowych.
Chrząszcze majowe to maj i kwiecień, to najbardziej aktywny okres ich życia, stąd nazwa. W tym okresie szkodniki aktywnie zjadają miazgę pąków kwiatowych i miękkich młodych liści, niszcząc drzewa, krzewy i wszystkie rośliny kwitnące. Duże osobniki są w stanie niszczyć młode drzewa, jedząc nie tylko liście, korę i gałęzie.
Fartuch
Chrząszcz majowy należy do rzędu owadów chrząszczy. Istnieją dwa rodzaje: brązowy i czarny Większość z nas zna je po charakterystycznej błyszczącej błyszczącej brązowej skorupce na plecach. Innymi słowy, zwykły owad stawonogi nazywany jest chrząszczem.
Chrząszcz majowy i jego larwa: zdjęcie i opis
Jak wygląda żuk? Owad z dużej kategorii, osiągający czasami znak długości 3 - 3,5 cm, ciało szerokie, z wypukłą twardą skorupą. Owalne, lekko wydłużone, lekko owłosione.
W okresie wiosenno-letnim nieodwracalne szkody wyrządza dość duża larwa chrząszcza majowego, wygląda nieatrakcyjnie, a nawet groźnie. Na pierwszy rzut oka są to tłuste, mlecznobiałe gąsienice, skręcone w pierścień, z małą brązową głową i lekko owłosionym ciałem. Po dwóch latach osiągają już olbrzymie rozmiary, nawet 6 - 6,5 cm, z przodu znajdują się trzy pary nóg, a głowa ma potężne szczęki.
Może larwa chrząszcza
W ogrodzie rozwijają się ze stadium larwalnego do owadów dorosłych i powodują nieodwracalne szkody w nasadzeniach. Główną dietą jest system odry wszelkich warzyw, krzewów jagodowych, zbóż. Ze względu na swoje wyjątkowe obżarstwo larwy w krótkim czasie niszczą ogromny obszar uprawny.
Przechodząc do fazy poczwarki, stają się podobne do dorosłych. Położone na dużych głębokościach, do 30-50 cm, mogą bezpiecznie się rozwijać. Wykluwa się wiosną, gdy podłoże jest w pełni rozgrzane. Opis larwy chrząszcza zmienia się przez całe życie. 3-4 lata to okres, przez który są w pełni ukształtowane.
Różnice
Aby chronić swoją witrynę przed szkodnikami, musisz znać różnice między larwami tych dwóch owadów.
Łatwo jest rozróżnić ich larwy. Larwa chrząszcza wygląda jak biała gąsienicao wymiarach 2 cm i grubości do 8 mm. Potomstwo żyje od 3 do 4 lat. Połowy odbywają się pod ziemią iw tym czasie mogą wyrządzić ogromne szkody twoim nasadzeniom. Larwy przedostają się do gleby na głębokość 60 cm, a podczas kopania ziemi możesz ich nie zauważyć.
Przed potomstwem chrząszcza znajdują się 3 pary nóg pokrytych cienkim włosiem. Osobliwa jama ustna jest wyposażona w mocne szczęki. Mogą nawet przegryźć grube korzenie drzew.
Mimo to larwy wolą coś smaczniejszego: korzenie wszelkich warzyw lub truskawek.Po bokach ciała owada znajdują się małe kropki w kolorze brązowym.
W przeciwieństwie do chrząszcza rozwój niedźwiedzia przebiega nieco inaczej. Z każdym wylinkiem małe noworodki przybierają swój charakterystyczny kształt. Nie są zbyt mobilne i różnią się kolorem od przyszłych chrząszczy majowych. Zabarwienie nowo pojawiających się larw jest zbliżone do czerwonego... Przez cały czas, dopóki nie zmieni się w poczwarkę, kolor może tylko nieznacznie ciemnieć.
Medvedka, chrząszcz i ich larwy są niebezpieczne dla przyszłych zbiorów. Rozmnażają się szybko, więc walka z ich zniszczeniem musi być przemyślana i jasna. Możesz więc uratować długo oczekiwane owoce i zabezpieczyć zieloną część ogrodu przed uszkodzeniem.
Charakterystyka chrząszcza majowego
Wizualnie wszystkie widoki wyglądają tak samo.
- Głowa. Złożone oczy składają się z wielu prostych oczu. Z przodu blaszkowate wąsy przypominające wachlarz. Są bardziej widoczne u mężczyzn niż u kobiet. Owad może tylko przechylić głowę, ale nie może jej obrócić.
- Skrzynia. Każda część ma parę nóg. Błotniki umieszczone są z przodu iz tyłu.
- Brzuch. Łączy się z odcinkiem piersiowym. Klapki całkowicie zakrywają górę.
Odniesienie! Na terenie Europy występują dwa rodzaje chrząszczy: wschodni i zachodni.
Wymiary chrząszcza zmieniają się w miarę wzrostu i niekiedy osiągają znak 3,2 - 3,8 cm, kształt jest owalny, w kolorze przypomina żołądź.
Kolor części ciała zależy od gatunku. Czarne chrząszcze żyją w gęstych lasach, w miejscach o niedostatecznym nasłonecznieniu. Rudzielce preferują obszary o ograniczonej roślinności.
Waga chrząszcza majowego sięga 10 g. Mimo swoich gabarytów potrafią latać na dość duże odległości, pokonują 30 metrów w ciągu minuty. Zwykle ich energiczna aktywność jest zauważalna wieczorem.
Wielkość larwy chrząszcza zmienia się wraz z wiekiem. Po wykluciu przypominają małe małe robaki. Po 3 latach są to ogromne i tłuste białe gąsienice. W ostatnich stadiach życia osiągają wielkość 6-6,5 cm Jest to najbardziej aktywny okres, w którym szkodniki mogą powodować znaczne szkody w nasadzeniach.
Struktura wewnętrzna
Wewnętrzne systemy podtrzymywania życia chrząszcza majowego obejmują:
- układ trawienny;
- Układ oddechowy;
- system wydalniczy;
- narządy rozrodcze;
- prymitywny układ krążenia;
- prymitywny układ nerwowy.
Może struktura chrząszcza
Układ krążenia składa się jedynie z naczynia grzbietowego przechodzącego wzdłuż środkowej osi chrząszcza i „zawieszonego” w górnej części szkieletu chitynowego. W brzuchu owada znajdują się 3 prymitywne serca.
Centralny układ nerwowy obejmuje:
- mózg, składający się z dwóch węzłów zwoju nadgardłowego;
- połączenia okołogardłowe;
- łańcuch nerwów brzusznych.
Pierwsze dwa węzły znajdują się w głowie, pozostałe w tułowiu.
Układ pokarmowy składa się z jelita przedniego, środkowego i tylnego. W pierwszych dwóch sekcjach owad przyswaja pokarm, ten ostatni odpowiada za wydalanie i wymianę wody.
Uwaga!
Układ oddechowy składa się z 18 tchawic, których przetchlinki sięgają do dolnych partii klatki piersiowej i brzucha. Duża liczba przetchlinek zapewnia chrząszczowi majonkowemu dobrą wymianę powietrza, gdy zakopuje się w ziemi lub jest w locie.
Żeński układ rozrodczy obejmuje:
- 2 jajniki;
- 2 jajowody;
- 1 „zewnętrzny” jajowód, przez który jaja przedostają się do środowiska zewnętrznego;
- pojemnik nasienny;
- dodatkowe gonady.
Samiec posiada:
- 2 jądra;
- 2 rury nasienne;
- nasieniowody;
- organ kopulacyjny;
- dodatkowe gonady.
Co jedzą majowe chrząszcze
Najsmaczniejszymi przysmakami są młode liście drzew owocowych i krzewów jagodowych. Dorosły chrząszcz majowy żeruje również na jałowych drzewach.
W pierwszym roku życia larwy są praktycznie nieszkodliwe, jedzą tylko odpady roślinne - próchnicę. W drugim i trzecim roku znacznie zyskują na sile, zwiększają się ich apetyty.
Rada! Dla skutecznej kontroli wystarczy obsiać teren koniczyną białą. Roślina wytwarza azot, który jest śmiertelny dla potomstwa chrząszczy.
Larwa chrząszcza może żerować na korzeniach warzyw, truskawek, malin, kwiatów. Szczególną gratką dla nich są bulwy ziemniaka. Są w stanie zjadać miąższ ziemniaków na dużych obszarach, niszczyć młode drzewa i krzewy. Trzyletnie larwy potrafią zjeść korzenie dwuletniego drzewa w jeden dzień.
Jeździec.
Samice podążając ściśle w kierunku pola, łąki lub gęsto trawiastego wzgórza docierają na miejsce składania jaj. Wylęgają się larwy żyjące w ziemi. Są białawo-żółte lub czerwonawe. Ciało jest miękkie, delikatne, grube, podzielone na kilka segmentów. Ich pokarmem są korzenie roślin drzewiastych i zielnych. Larwy, podobnie jak chrząszcze, zakłócają normalny rozwój roślin lub prowadzą do ich śmierci, w Azji żywią się igłami, zieleniną wierzb, topolami i różnymi krzewami. Nie je się tylko liści jesionu i bzu. Po zjedzeniu liści w jednym obszarze chrząszcze przelatują na inny, pozostawiając rośliny ze zjedzonymi liśćmi. Starają się pozostać blisko krawędzi i rzadziej latać w głąb lasu. Żywią się najczęściej o zmierzchu lub w nocy.
Korzyści i szkody chrząszcza majowego
Owady są w stanie w krótkim czasie spowodować nieodwracalne szkody na plantacjach. Co więcej, jeśli dorośli zjadają część nadziemną: liście, pąki, bazie na drzewach iglastych, szkoda ze strony larwy jest znacznie większa. Całkowicie niszczą system korzeniowy, rośliny praktycznie nie mają szans na regenerację.
Odniesienie! Bardzo często używa się chrząszczy i larw w połowach jako przynęty.
Są też pewne korzyści. W medycynie ludowej przepisy z ich zastosowaniem do leczenia są dość popularne:
- ropne procesy;
- gruźlica;
- urazy;
- zapalenie korzonków;
- zołzy;
- impotencja.
Znane są przypadki pozytywnej reakcji po zastosowaniu takich leków na raka.
Konsekwencje i powikłania leczenia u szamanów
W trakcie kursu terapeutycznego mogą pojawić się prowokacyjne oznaki reakcji organizmu (gorączka, gorączka, zmęczenie), na które należy być przygotowanym i nie przerywać. Stan ten wskazuje na aktywację mechanizmów obronnych i początek odporności na chorobę. Jeśli objawy te utrzymują się dłużej niż 3 dni lub stan zdrowia znacznie się pogorszył, należy przerwać leczenie chrząszczami i skonsultować się z lekarzem.
Chitozan zawarty w twardej skorupie owadów może wywołać reakcję alergiczną, która jest powodem odmowy stosowania chrząszczy leczących. Łagodny schemat leczenia ma na celu wczesne wykrycie pierwszych oznak negatywnego wpływu na organizm w przypadku nietolerancji organizmów biologicznych i uwalnianych przez nie substancji. Jeśli chrząszcz uzdrowiciel z jakiegoś powodu nie jest postrzegany przez pacjenta i prowadzi do pojawienia się niepożądanych objawów, należy poszukać innych metod leczenia.
Jak radzić sobie z chrząszczem majowym
Preparaty przeciw chrząszczowi majowemu zaleca się stosować wczesnym rankiem lub wieczorem. Nie przetwarzać w bezpośrednim świetle słonecznym. Przy suchej pogodzie, przy niewystarczającej wilgotności gleby, po przetworzeniu gleba jest obficie podlewana.
Popularne metody ochrony przed chrząszczami majowymi to:
- mechaniczne wkopywanie gleby na bagnet łopaty;
- darń (sadzenie zielonego nawozu);
- przetwarzanie na napar z cebuli i czosnku;
- siew łubinu.
Rada! W celu zapobiegania sadzić czosnek w środowisku chrząszcza i jego potomstwa. Zapach odstrasza owady.
Dobrze pomaga lekarstwo z amoniakiem, przetestowane w ogrodzie. Dodaj 100 g do wiadra wody.sól kuchenna i 2 łyżki alkoholu. Gleba jest rozsypywana w okresie kwitnienia ziemniaków oraz w celach profilaktycznych.
Na truskawkach, w malinach, w celach profilaktycznych wiosną, między rzędami rozlewa się roztwór wody i amoniaku (10 litrów wody i 20 ml amoniaku). Skuteczne jest również leczenie środkami owadobójczymi, metody ludowe: każdy krzew jest ostrożnie rozlewany naparami ze skórki cebuli.
Rada! Pułapki są przygotowane na dorosłe chrząszcze. W dobrze oświetlonym miejscu w nocy umieszcza się pojemniki z naftą.
Aby zmniejszyć populację owadów z drzew i krzewów, są one wieczorem ręcznie strząsane i spalane. Chruszczowie boją się zapachu czarnego bzu, kwitnących roślin krzyżowych: rzepy, rzepy. Po posadzeniu terenu tymi roślinami możesz być pewien, że szkodniki nie wlecą w ten obszar.
Jak pozbyć się larw chrząszczy
Zwalczanie larw chrząszczy jest podejściem zintegrowanym. Od jesieni i przez cały sezon wegetacyjny konieczne jest dokładne wykopanie i głębokie poluzowanie gleby. Jaja, larwy i kokony, narażone na regularne obciążenia mechaniczne, są ranne i giną.
Gwarantuje to pozbycie się larw za pomocą chemikaliów. Istnieje wiele środków na larwy chrząszczy. Do najpopularniejszych insektycydów należą Bazudin, Zemlin, Aktara. Środek biologiczny Nemabakt gwarantuje zniszczenie larw w ziemi w ciągu kilku dni bez szkody dla zdrowia i nasadzeń. Popularny skuteczny środek oferowany przez branżę Antichrusch charakteryzuje się skutecznym sposobem walki w krótkim czasie.
Zasiej dotknięte obszary łubinem. W takim miejscu nie kiełkują chwasty. Larwy w ziemi, zmuszone do żerowania na korzeniach łubinu, giną. Gleba jest traktowana roztworem chloru: 0,5 l. woda dodaj 100 g chloru. Podlewać tak ostrożnie, jak to możliwe, w przejściach, aby nie uszkodzić korzeni roślin.
Amoniak z larw jest skuteczny przy regularnym stosowaniu. Miejsca, w których widać ślady uszkodzeń, są obficie rozlane roztworem amoniaku. Zabieg przeprowadza się wraz z nadejściem ciepła i tuż przed nadejściem przymrozków, starając się uniknąć dostania się kompozycji na rośliny.
Skuteczne jest stosowanie jodu (10-15 kropli jodu dodaje się do 10 litrów wody), rozlewaj dotknięte obszary takim roztworem przez cały okres letni. Po podlaniu glebę należy głęboko poluzować. Wiosną robią w łóżkach głębokie do 40-50 cm rowki i podlewają je roztworem Karbofos lub Decis. Larwy giną w ciągu kilku dni.
Rada! Stosowanie preparatów zawierających chlor do uprawy gleby jest skuteczne. Dlatego w praktyce używają znanej im Białości.
Możesz walczyć bez użycia agresywnych chemikaliów, środków ludowej. W tym celu do naparu tradycyjnie używa się łusek czosnku i cebuli. Skoncentrowany roztwór przygotowuje się w wiadrze, przechowywanym przez 3-5 dni. Rozcieńczyć wodą 1: 1 i dodać po 1 litrze. pod każdym krzakiem.
Możesz wydobyć larwy chrząszcza majowego, zakopując zgniłą rybę lub śledzia w ziemi, niedaleko dotkniętych obszarów.
Praktycznie sprawdzona metoda: pułapki na gnojowicę. Od jesieni kopią w ogrodzie głębokie, nawet do 1 m dołki i wypełniają je świeżym obornikiem. Larwy z pewnością wybiorą to przytulne miejsce na zimowanie. Pozostaje tylko wykopać wszystko na wiosnę i zniszczyć.
Jeśli ogrodnicy nie chcą zatruwać szkodników chemikaliami, zbiera się je ręcznie podczas kopania. Ta metoda nie gwarantuje wyniku.
Nie zaleca się pozostawiania na wsi starych pniaków i zarośli roślin zielnych. Wyrywając je, można znaleźć całe kolonie larw. Spośród skutecznych leków, Prestige, jest używany do przetwarzania korzeni sadzonek i bulw ziemniaka przed sadzeniem.
Aby zwalczyć larwy, w glebie pod maliny i róże stosuje się amoniak: 10 ml na 10 litrów wody.Gleba jest obficie podlewana dwukrotnie w okresie wiosenno-letnim.
Możesz przetwarzać truskawki, specjalną ucztę dla larw, w dowolny odpowiedni sposób. Jeśli środki ludowe nie pomogą, należy je przesadzić w inne miejsce, po uprzednim przetworzeniu gleby i upewnieniu się, że nie ma tam szkodników. Wykop poprzednie miejsce i posyp wybielaczem.
Na obszarach, na których występują kolonie szkodników, ziemia jest uprawiana szczególnie ostrożnie. Jeśli w przyszłym roku można nie obsiać tego miejsca, lepiej jest przeprowadzić kompleksowe leczenie w celach profilaktycznych.
Czerwiec Chruszcz
Czerwiec Chruszcz
Sam ten chrząszcz jest koloru brązowego z ciemnym odcieniem, a jego elytry są blade, różowożółte, błyszczące. Mają małe kropki i lekko zaznaczone podłużne żebra. Nogi i czułki są czerwonawe, z odcieniem żółtym. Klatka piersiowa, podobnie jak brzuch, jest gęsto pokryta długimi, puszystymi białawymi włoskami, które tworzą boczne plamy w kształcie trójkątów. Długość 14-18 mm.
Zjada liście, korzenie i inne części topoli, sosny, buku, drzew owocowych. A także młode pędy zbóż, kwiatów - zwłaszcza bzu, chryzantemy, dalii. Larwy czasami zjadają swoje kongenery.
Larwy
W piasku lub glinie, a także pod krowimi plackami na głębokość około 10 centymetrów samice składają od 20 do 30 jaj. Larwy, choć podobne do chrząszczy majowych, są znacznie krótsze - 4-5 milimetrów. Mają cienkie nogi i wydłużone pazury na łapach. W okresie letnim żyją w warstwach gleby blisko powierzchni i zjadają korzenie roślin.
Larwa chrząszcza czerwcowego
Pokolenie i przesiedlenie
Lot chrząszcza czerwcowego trwa od czerwca do sierpnia wieczorem. Istnieją dwie opinie dotyczące jego generacji. Jeden z nich świadczy o tym, że okres rozwoju larwy wynosi 10 miesięcy, inni uważają, że to dwa lata.
Chrząszcz ten jest bardzo powszechny w całej Europie oraz w rosyjskiej części Azji. Na północy obszar jego obecności sięga granic Finlandii. Często spotyka się go na Krymie i na Kaukazie.
