Liczne rodzaje winorośli są poszukiwane i popularne w projektowaniu krajobrazu, a różnorodne gatunki i odmiany bluszczu ogrodowego najlepiej nadają się do dekoracji terenu, szczególnie w stylu angielskim. Aplikacja w nasadzeniach pionowych pozwala całkowicie pokryć wystarczająco dużą powierzchnię. Przylegając do ścian z fasadami budynków, tworzą wspaniałe dywany z zielonego listowia. Ponadto bluszcz jest często używany jako roślina okrywowa, po prostu pozwalając winorośli zwijać się wzdłuż ziemi.
Bluszcz słusznie zasłużył sobie na miano wszechstronnego talentu, gdyż wśród roślin ogrodniczych trudno znaleźć choćby jedną roślinę, która mogłaby być wykorzystana w tak samo zróżnicowanym ogrodnictwie ozdobnym. Pnąca roślina, którą wielu zna tylko od swojego skromnego domownika, wcale nie jest taka nudna. Bogata kolorystyka ciemnej zieleni, różnorodność kształtów i kolorów niesamowicie wdzięcznych rzeźbionych liści, gęsto usianych cienkimi, elastycznymi pędami, to podstawa jej niepowtarzalnego uroku.
Jednocześnie bluszcz zachowuje swoją atrakcyjność przez cały rok, będąc wiecznie zieloną rośliną. W ogrodzie ten skromny i niewymagający magik jest zdolny do prawdziwych cudów: z łatwością układa puste płaszczyzny, tworzy luksusowe dywany, działa jako ażurowa alternatywa dla bukszpanu, nadaje się do tworzenia skomplikowanych kształtów i ekskluzywnych projektów.
Co to za roślina?
Rodzaj roślin z rodziny Aralievye, liczący 15 gatunków, łączy się pod nazwą „bluszcz”. K. Linneusz zapożyczył łacińską nazwę Hedera dla tych roślin od Rzymian. Bluszcz to pełzające krzewy, które w miarę wzrostu przylegają do podpór (drzew, ścian itp.). Na łodygach znajdują się gęste, skórzaste liście o kanciastym kształcie. Kolor jest ciemnozielony, występują formy ozdobne z mlecznobiałymi paskami.
Siedlisko naturalne - kraje półkuli północnej o łagodnych warunkach klimatycznych, a także Australia. W naszym kraju bluszcz to głównie roślina doniczkowa.
Opieka domowa
Bardziej powszechną nazwą bluszczu jest powój... Dlatego nazwano go zdolnością do oplatania ścian długimi, wytrwałymi pędami.
Istnieje ponad 30 gatunków bluszczu. Jednym z najczęstszych jest hedera helix (łac. Hedera heliks) lub bluszcz kędzierzawy.
Jeśli zdecydujesz się na bluszcz w pomieszczeniach, dbanie o niego w domu nie jest trudne. Hedera Helix wystarczy skromny.
Mnoży się szybko, owijając się wokół ścian i sufitów żywą zieloną masą, przylegając do wszelkich podpór dzięki mikro-przyssawkom (korzeniom powietrznym) na pędach.
Gatunek ten ma dużą liczbę odmian, wszystkie różnią się kształtem i kolorem liści: Hedera helix Harald - bluszcz o okrągłych liściach, Hedera helix sagittaefolia - liście tego gatunku przypominają gwiazdy kształtem, Hedera helix Jubilee (rocznica) - o zróżnicowanym kolorze liści.
Opieka po zakupie
Bluszcz rzadko trafia do sprzedaży ze szkółek krajowych, głównie kupowany jest w Holandii, transportowany na specjalnym, nie wchłaniającym wody podłożu. Dlatego po zakupie kwiatka potrzebuje przeszczepu.
Trzeba dać mu trochę czasu na przystosowanie się do nowych warunków (7-10 dni). Bluszcz nie znosi bardzo łatwo suszy, dlatego nie warto odkładać przeszczepu.Są ostrożnie przesadzane do cielęciny. System korzeniowy jest całkowicie oczyszczony z gleby, uważając, aby nie uszkodzić pojedynczych korzeni.
Typowe rodzaje bluszczu
- Bluszcz Colchis to wiecznie zielony krzew o kształcie liany z dużymi (do 25 cm długości) skórzastymi liśćmi przyczepionymi do łodygi, z odrostami. Kształt talerza może być inny, po potarciu pojawia się charakterystyczny piżmowy zapach. Wspina się na wysokość do 30 m. Rośnie szybko, ale w porównaniu ze zwykłym bluszczem jest mniej mrozoodporny. W warunkach naturalnych rośnie w Iranie, Zakaukaziu, Azji Mniejszej.
- Bluszcz pospolity to zimozielona liana, skórzaste liście średniej wielkości (do 10 cm długości), układ regularny. Rośnie wolno, toleruje cień i jest ciepłolubna, wybredna jeśli chodzi o żyzność gleby. Wykazuje silne działanie dekoracyjne, dlatego od dawna stosowany jest w ogrodnictwie jako roślina okrywowa i pnąca. Wyhodowano wiele form hybrydowych, różniących się kolorem i kształtem liści. Na zdjęciu odmiana Calico.
- Bluszcz kanarek to wiecznie zielony krzew, który jest niezwykle popularny jako roślina doniczkowa. Spektakularna roślina o barwnych liściach nie toleruje mrozu, wymaga dobrego oświetlenia, ciepła i żyznej gleby.
- Bluszcz Pastuchovej jest rzadką, wiecznie zieloną lianą, która rośnie na wschodnim Zakaukaziu i jest wymieniona w Czerwonej Księdze Rosji. Występuje zarówno na obszarach górskich, jak i na nizinach, rozprzestrzenia się wzdłuż ziemi i przylega do pni drzew.
Hedera: opis i zdjęcie
Hedera vulgaris ma pnącze pnące, na spodzie którego znajdują się gęste zarośla korzeni powietrznych. To z ich pomocą roślina jest przymocowana do wspornika. Liście klapowane (3 - 7 płatków), skórzaste, błyszczące, proste, naprzemiennie. Ich kolor jest głównie ciemnozielony z jasnymi żyłkami, ale występują również gatunki barwne.
Bluszcz pospolity kwitnie tylko w warunkach naturalnych. Ma drobne kwiaty o zielonkawożółtym kolorze zebrane w kwiatostany racemose, corymbose lub baldaszkowate.
Następujące rodzaje bluszczu są powszechnie uprawiane w domu:
- bluszcz fatskhedera Lisa;
- bluszcz kanarkowy;
- bluszcz kręcony (zwykły).
Bluszcz Fatskhedera Lise to bardzo popularna nowa hybryda, osiągająca wysokość do 5 metrów i wymagająca wiązania. Odmiana Variegata z beżową obwódką lub białymi plamami na liściach prezentuje się bardzo efektownie.
Bluszcz kanarkowy... Gatunek ten ma duże liście, w większości przypadków barwnego koloru, które należy związać, ponieważ nie jest w stanie samodzielnie przylgnąć do podpory. Gloire de Marengo jest uważany za szczególnie popularny dzięki doskonałemu połączeniu zielonych i kremowych odcieni na liściach.
Bluszcz... Roślina ma niezwykłą plastyczność i jest w stanie owijać się wokół dowolnego podparcia i przylegać do nawet małych nierówności.
Popularne odmiany tego gatunku:
- Mały diament. Roślina ma kremowe żyłki.
- Chicago Variegata. Liście jasnozielone, ozdobione żółto-kremową obwódką.
- Annette z ciemnozielonymi liśćmi.
- Chicago. Ma małe, jasnozielone liście.
Aplikacja Ivy
Lecznicze właściwości chederu są znane ludzkości od dawna, dzięki czemu bluszcz jest nadal szeroko stosowany w medycynie ludowej i kosmetologii. Substancje zawarte w drewnie rośliny doskonale łagodzą skurcze, dzięki czemu bluszcz jest skuteczny stosowany w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli... Liście hedera mają właściwości wykrztuśne, przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe i przeciwgrzybicze. Żele z drewna i liści bluszczu stosowane są jako dodatkowa kuracja przy cellulicie, otyłości i dermatozach ropnych. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ owoce rośliny są bardzo trujące i mogą powodować zatrucie.
Czy cheder można uprawiać w domu?
Według starych ludzi bluszcz domowy jest wampirem energetycznym, który może przyciągać do domu wszelkiego rodzaju kłopoty i nieszczęścia, w tym samotność, więc jeśli cenisz swoją rodzinę i nie chcesz stracić męża, tego kwiatu nie należy trzymać w domu apartament. Jednak według dokumentów historycznych w starożytnym Rzymie i Grecji bluszcz był wręcz przeciwnie uważany za symbol wierności i szczęścia w małżeństwie, aw krajach Wschodu roślina nadal jest źródłem energii życiowej. Dlatego każdy wybiera dla siebie: czy warto uprawiać bluszcz w domu, czy nie.
Bluszcz wewnętrzny: czy mogę go zatrzymać w domu? Oznaki
W naszym życiu od zawsze były obecne różnego rodzaju znaki i przesądy. Jedni w nie wierzą, inni nie, a jeszcze inni słuchają. Z roślinami w domu wiąże się sporo przesądów, a ludziom często trudno powiedzieć, skąd pochodzą. Większość z nich w ogóle brzmi nierozsądnie. Na przykład o podarowanym kwiatku, który wyschł po kilku miesiącach i dlatego nie został przedstawiony z serca. Absolutnie nie do utrzymania argument. Kwiaty sklepowe często mają osłabiony układ odpornościowy i z trudem tolerują zmiany środowiska i mikroklimatu.
Bluszcz wewnętrzny nie pozostał niezauważony przez amatorów. Czy tę roślinę można trzymać w domu (znaki są podane w tekście)? Jest to możliwe i robi to większość Europejczyków. Nie muszą sadzić go w pomieszczeniach, piękna roślina oplata dom na zewnątrz, pokrywając wszystkie ściany równym dywanem zieleni. Ale czy to taka znacząca różnica ?!
Główny przesąd dotyczący bluszczu polega na jego rzekomej zdolności do „wyrzucania” ludzi z domu, aby ich przeżyć. Zgadzam się, roślina ma bardzo imponującą moc. Starożytni Grecy również traktowali bluszcz w szczególny sposób, ale z pozytywnego punktu widzenia. Roślina była prawie święta, ponieważ według legendy to właśnie ona uratowała życie boga wina Dionizosa (Bachusa). Od tego czasu jego wizerunki zdobią nie tylko winorośl, ale także pnące się pnącza bluszczu. Mitologiczne właściwości rośliny mają jednak realną podstawę. Jest używany razem z rozmarynem we Francji do ochrony lasów przed pożarami.
Bluszcz jest pnącym wiecznie zielonym krzewem i, kto by pomyślał, jednym z symboli Bożego Narodzenia. To właśnie tą spektakularną rośliną Europejczycy, zwłaszcza Brytyjczycy, zdobią świątynie i domy. Jest interpretowany jako symbol wieczności i zmartwychwstania, uczucia i miłości. Bluszcz używany jest w parze z ostrokrzewem, przy czym ten pierwszy jest uważany za symbol kobiecej zasady (wymagającej wsparcia i ochrony), a drugi jako męski. W praktyce roślina naprawdę zadziwia swoją bezpretensjonalnością i zdolnością do przetrwania nawet w domach najbardziej nieostrożnych hodowców kwiatów.
Bluszcz gromadzi bardzo obszerną zieloną masę i dlatego jest uważany za jeden z najskuteczniejszych oczyszczaczy powietrza. Całkiem przydatna jakość dla mieszkań miejskich.
Te fakty całkiem rozsądnie odpowiadają, czy bluszcz domowy jest szkodliwy, czy można go trzymać w domu. Znaki są często naciągane i absurdalne. Nie powinieneś ślepo im ufać, nie mówiąc już o prowadzeniu.
Możliwe trudności przy uprawie rośliny doniczkowej
Uprawiając hederu, kwiaciarnia może napotkać pewne trudności. Należą do nich wysychanie, upuszczanie lub odbarwienie liści, a także zakażenie kwiatu szkodliwymi owadami.
Dlaczego liście lub cała roślina wysychają?
Jeśli liście rośliny zaczną wysychać, należy to potraktować jako sygnał do pomocy. Aby zapobiec całkowitemu wyschnięciu bluszczu, gospodyni powinna ponownie rozważyć organizację opieki.
Pierwszą i najczęstszą przyczyną wysychania liści jest brak wilgoci. Korzenie chedery znajdują się prawie na powierzchni, więc bardzo ostro reaguje na wysychanie wierzchniej warstwy gleby.
Bluszcz z wysychającymi liśćmi
Suche powietrze również przyczynia się do suszenia płyt.Kwiat może również reagować na brak wilgoci w powietrzu opadaniem liści.
Innym powodem opadania liści może być brak światła. Pomimo tego, że kwiat należy do grupy roślin kochających cień, nadal potrzebuje pewnej ilości światła.
Bluszcz może stracić liście z naturalnego powodu - starości. Z biegiem czasu dorosła roślina opuszcza liście u podstawy łodygi. Ten problem można rozwiązać za pomocą przycinania przeciwstarzeniowego.
Liście kurczą się lub zmieniają kolor
Małe, oddalone od siebie liście wskazują na nieprawidłowe oświetlenie. Jeśli taki kwiat zostanie przeniesiony w bardziej słoneczne miejsce, wypuści większe liście, między którymi odstępy zostaną zauważalnie zmniejszone.
Liście rośliny mogą żółknąć. Najczęściej dzieje się tak z dwóch powodów: podlewania i nadmiernego nawożenia. Jak tylko podlewanie i karmienie zostaną prawidłowo zorganizowane, bluszcz przestanie żółknąć.
Różnorodne odmiany hederów mogą stracić swoją jasność. Blaknięcie jest wynikiem słabego oświetlenia. Bluszcz pstrokaty, w przeciwieństwie do gatunków ciemnozielonych, potrzebuje więcej światła. Przechowywane w półcieniu stracą swój dekoracyjny kolor, zamieniając się w zwykły zielony bluszcz.
Niewygodna doniczka może również spowodować utratę dekoracyjnego wzoru. Korzenie cielęciny są podatne na przerost, więc kwiat czuje się nieswojo w zwarciu.
Możesz być zainteresowany:
Ficus Benjamina - opieka nad rośliną doniczkową w domu Figowiec to jedna z najpopularniejszych roślin domowych. Przedstawiciele tego gatunku wyglądają równie efektownie jak w ... Czytaj więcej ...
Jak rozpoznać szkodniki
Kwiat często pada ofiarą mszyc, owadów łuskowych i przędziorków. Szkodniki można rozpoznać po następujących znakach:
- Mszyca. Niebezpieczny szkodnik żywiący się sokiem roślinnym. Z reguły atakuje całymi kolumnami. Inwazję mszyc można określić przez żółknięcie i więdnięcie liści, a także przez dokładne zbadanie kwiatu: na łodygach i ogonkach można zobaczyć małe przezroczyste robaki.
- Tarcza. Oznaką zarażenia tymi szkodnikami jest opóźnienie wzrostu i opadanie liści. Po wewnętrznej stronie liścia widać małe kropki wosku - produkty przemiany materii owadów.
Łuski owadów na liściach - Pająk. Najgroźniejszy szkodnik, który może zabić cheder w 2 tygodnie. Niemożliwe jest zauważenie kleszcza bez użycia przyrządów powiększających. Ale jego cienką pajęczynę, którą roztocze hojnie pozostawia na ogonkach, łodygach i grzbiecie liścia, można łatwo zobaczyć gołym okiem.
Uwaga!
Aby zwalczyć szkodniki, użyj roztworu mydła do prania lub specjalistycznych preparatów owadobójczych.
Wybór miejsca, oświetlenie i temperatura
Bluszcz wewnętrzny to wyjątkowa roślina. Wybierając go do swojego domu, możesz wypełnić zielenią nawet najciemniejszy zakątek pokoju. Jest bardzo tolerancyjny dla cienia. Jednak różnorodne formy potrzebują słońca, aby zachować piękny kontrast na liściach, najlepiej jeśli jest lekko przytłumione, unikaj bezpośrednich promieni rośliny.
Bluszcz należy do zimozielonych, ciepłolubnych roślin. Najwygodniejsza dla niego temperatura to 22-25 ° С w okresie wiosenno-letnim i chłodniejsza (15-18 ° С) zimą. Można ją wynieść na balkon lub letni taras.
Gleba bluszczowa
Roślina preferuje gleby lekkie, ale pożywne. Możesz kupić gotową ziemię w specjalistycznym sklepie lub przygotować ją samodzielnie. Aby to zrobić, wymieszaj darń i glebę liściastą, próchnicę, torf i piasek w równych proporcjach. Umieść warstwę drenażową, taką jak keramzyt, na dnie garnka.
Przeszczepianie dorosłych roślin przeprowadza się co dwa lata, a młode rośliny przesadza się co roku. Najbardziej optymalny czas na zabieg to marzec-kwiecień. Podnieś sadzarkę o 2-3 cm większą niż poprzednia.
Styl Bonsai
W przypadku eleganckiej, miniaturowej kompozycji odpowiedni jest kształt bluszczu wąskolistnego. Roślinę sadzi się w niskiej misce o małej objętości, lepszej niż neutralny ton i prostokątny kształt. Gleba jest wybrana kamienista: w równych częściach ziemia darniowa, próchnica, piasek i wióry cegieł. Jako kamień stosuje się kamień z wygodnymi zagłębieniami, zdolnymi do utrzymania korzeni bluszczu i gleby wystarczającej do jego nakarmienia. Jeden z głównych pędów bluszczu w miarę wzrostu jest pochylony nad skałą i wkrótce nabiera naturalnie opadającego wyglądu. Aby bluszcz się zakrzewił, często szczypią inne pędy.
Kompozycja rozgrywa się na słonecznym oknie, pod palącymi promieniami. W tak ekstremalnych warunkach bluszcz spowalnia swój wzrost.
E. Arkhipov, biolog
Podlewanie i karmienie
Dla aktywnego wzrostu bluszcz wymaga regularnego i obfitego podlewania latem. Ale nie zalewaj rośliny. Niska temperatura powietrza i nadmierna wilgoć sprzyjają rozwojowi chorób grzybowych i bakteryjnych.
Zimą rozpoczyna się łagodny okres odpoczynku. W tym czasie roślina jest rzadziej podlewana, ale podłoże nie może całkowicie wyschnąć. Opryskiwanie i wysoka wilgotność to to, co preferuje bluszcz w pomieszczeniach. Liście bardzo często wysychają i odpadają od suchego powietrza. Jeśli to możliwe, okresowo umieszczaj roślinę pod prysznicem, przykrywając grudkę ziemi wodoodpornym materiałem. Po takim zabiegu wygląda znacznie atrakcyjniej i zaczyna rosnąć z nową energią.
Top dressing należy przeprowadzać co dwa tygodnie, od marca do końca sierpnia, na przemian z organicznymi i mineralnymi nawozami złożonymi.
Szkodniki i choroby bluszczu
Bluszcz to roślina dość odporna na choroby. Wpada w kłopoty tylko wtedy, gdy chronicznie zaniedbujesz warunki uprawy rośliny. Tak więc przy braku oświetlenia różnorodne formy bluszczu tracą swoją różnorodność i stają się zielone, a chronicznie sucha gleba może powodować opadanie liści, podobnie jak zbyt suche powietrze w pomieszczeniach może powodować łyse łodygi z rzadkimi i drobnymi liśćmi.
Z powodu Twojego niedopatrzenia na bluszcz wpływają również szkodliwe owady - mszyce, łuskowce, cyklamen czy przędziorków. Zwykle wszystkie pojawiają się na roślinie, jeśli wilgotność w pomieszczeniu jest zbyt niska. Możesz zwalczyć te pasożyty ostrożnie spryskując roślinę roztworem actellik w ilości 1-2 ml leku na litr wody. Oprócz actellik dobre wyniki w walce z powyższymi szkodnikami wykazują karbofos i aktara.
Jeśli po pierwszym oprysku nie udało się osiągnąć sukcesu, powtórz procedurę po 3-4 dniach. Jeśli to nie wystarczy, zamiast opryskiwania spłucz wszystkie liście w misce roztworem środka owadobójczego.
Metody reprodukcji
Bluszcz można rozmnażać przez rozmnażanie wegetatywne lub nasiona. Co więcej, pierwszy jest najprostszy i można go przeprowadzić na trzy sposoby.
Po pierwsze, rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe. Końce pędów o długości 10 cm są odcinane i natychmiast sadzone w mokrej mieszaninie piasku i ziemi liściastej, przykrytej szklaną lub plastikową czapką na górze. W ten sposób powstają warunki szklarniowe i ważne jest, aby utrzymać stałą wilgotność gleby. Możesz wstępnie umieścić sadzonki w wodzie i poczekać, aż pojawią się korzenie. Następnie posadź w gotowej mieszance doniczkowej.
Po drugie, praktykuje się rozmnażanie pędów. Z jednego kawałka łodygi można uzyskać kilka roślin. Aby to zrobić, weź pęd z 8-10 liśćmi i wykonaj cięcie wzdłuż niego. Niezbyt głęboka, powinna być powierzchowna. Na przygotowanej wilgotnej glebie pęd umieszcza się ściętym i wciskanym w ziemię o 1,5-2 cm, pozostawiając liście na powierzchni. W ciągu dwóch tygodni roślina zapuści korzenie na całej swojej długości, czego dowodem będzie rosnący wierzchołek.Następnie łodygę wyjmuje się i kroi na kilka części, z których każdą sadzi się w osobnym garnku.
Cóż, trzecią metodą wegetatywną jest rozmnażanie przez nakładanie warstw. Algorytm działania jest taki sam jak w poprzedniej wersji, ale z jedną poprawką pęd z rośliny matecznej nie jest oddzielany, ale dociskany do ziemi zszywkami.
Rozwój
Na środkowym pasie większość gatunków i odmian bluszczu uprawia się tylko jako rośliny doniczkowe. Jest sadzony w doniczkach w glebie niezbyt bogatej w składniki odżywcze. Rośliny tolerują cień, ale kolor barwnych form w cieniu blaknie, a także z nadmiarem składników odżywczych w glebie.
Wewnątrz roślina musi być chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Naturalne formy J. helix i J. colchica można hodować na zewnątrz. Najlepsze miejsce jest w cieniu drzew liściastych. Przydatne jest, aby ściółka pozostała na nasadzeniach bluszczu - służy to zarówno jako schronienie na zimę, jak i źródło składników odżywczych. W pierwszych latach rośnie powoli, ale potem tworzy gęstą pokrywę liści. W niektóre zimy traci liście, ale odnawia się z wolnych pąków.
Przycinanie bluszczu w pomieszczeniach
Przycinanie i kształtowanie krzewu wymaga z reguły okazów ulicznych. W razie potrzeby rośliny domowe można również zaktualizować i odmłodzić, nadając im pożądany kształt. Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną, zanim roślina rozpocznie aktywny sezon wegetacyjny. Przede wszystkim usuń chore i uszkodzone pędy, młode wystarczy po prostu uszczypnąć, aby pobudzić rozwój bocznych łodyg. Aby odmłodzić krzew, stare gałęzie przycinaj w odległości 1 m od korzenia w warunkach zewnętrznych io połowę mniej w warunkach wewnętrznych.
Jako podparcie dla bluszczu możesz użyć ściany, specjalnie naciągniętych nici, ale muszą być one mocne (zielona masa jest dość ciężka), ozdobnej kratki itp.
Pielęgnacja bluszczu
Różnorodne odmiany i gatunki tolerują jaśniejsze oświetlenie, a nawet stają się znacznie bogatsze w kolor. Warto zauważyć, że mimo to nie lubią bezpośredniego światła słonecznego. Z reguły bluszcz o kolorowych liściach jest owocem pracy hodowców. Prawie wszystkie sztucznie wyhodowane odmiany są bardziej ciepłolubne niż ich monochromatyczne krewniaki.
Pielęgnacja bluszczu nie jest trudna. Prawie wszystkie gatunki preferują żyzne gleby, na których będą się intensywnie rozwijać. Glina jest również świetna, gdy zapewnia wystarczającą wilgotność. Ale lepiej nie sadzić ich na glebach gliniastych. Winorośl szybko zacznie umierać, ponieważ nie będzie dostępu tlenu do korzeni. Ponadto glina jest w stanie zatrzymywać wilgoć przez długi czas, a nadmierna wilgoć i podlewanie są niedopuszczalne w uprawie bluszczu.
Aby uzyskać bogatą koronę, bylina musi być karmiona kilkakrotnie w okresie letnim. Zastosuj nawozy zawierające azot dla rozwoju i wzrostu łodyg. Stymuluje tworzenie nowych pędów i znacząco wpływa na wygląd, a tym samym na dekoracyjność winorośli. Od połowy lata warto stosować nawozy o dużej zawartości potasu i fosforu. Te pierwiastki śladowe wzmocnią młode pędy rośliny i nadadzą im większą odporność na zimno.
Pielęgnacja bluszczu obejmuje regularne przycinanie, aby uzyskać pożądany kształt. Procedura sprzyja rozwojowi pędów bocznych na łodydze, dzięki czemu winorośl stopniowo zwiększa swoją objętość i staje się znacznie grubsza. Wszystkie suche gałęzie są przycinane podczas formowania.
Wiele odmian bluszczu jest zdolnych do hibernacji w warunkach otwartych. Odmiany pnące w południowych regionach nie muszą być usuwane ze wspornika i izolowane, ale w środkowych należy je położyć na ziemi i trochę przykryć. Nie należy zbytnio izolować, ponieważ gałęzie mogą się sprzeciwiać. Roślin, które osiągnęły duże rozmiary, można próbować nie usuwać, ale izolować tylko ich podstawę. Miniaturowe bluszcze na zjeżdżalniach alpejskich dobrze zimują pod niewielką warstwą śniegu.Ale nadal warto je przykryć świerkowymi gałęziami. Wczesną wiosną bluszcz ogrodowy odsłania się i ponownie układa na podporach.
