Opis kwiatu dronicum ze zdjęciem: jak prawidłowo sadzić i pielęgnować

Kwitnąca roślina Doronicum, zwana także kozą, należy do rodziny astrowatych. W naturze występuje w górach Eurazji na wysokości 3,5 tysiąca metrów nad poziomem morza, a także w regionach o klimacie umiarkowanym. Doronicum występuje również w Afryce Północnej, ale tylko 1 gatunek. Według informacji z różnych źródeł rodzaj ten łączy 40–70 gatunków. Naukowa nazwa takiego kwiatu pochodzi od arabskiej nazwy nieznanej trującej rośliny. Zaczęli ją uprawiać w XVI wieku i bardzo szybko stała się popularna wśród ogrodników ze względu na niewymagającą pielęgnację i atrakcyjny wygląd.

Opis rośliny doronicum

Doronicum to wieloletnie zioło z włóknistym powierzchownym systemem korzeniowym. Mocna, wyprostowana łodyga, osiągająca 30-100 cm wysokości, słabo rozgałęzione. Ma jasnozielone liście o wydłużonym trójkątnym kształcie, naprzemiennie wzdłuż łodygi. Gęsta podstawowa rozeta liści na długich ogonkach, znajdująca się u podstawy łodygi, wyróżnia się okrągłym lub sercowatym kształtem. Liście i pędy mają „puch”, nagie brzegi liści łodygi pokryte są formacjami gruczołowymi.

Pod koniec marca pierwsze kwiaty zaczynają się otwierać pojedynczo lub tworzyć małe kwiatostany corymbose. Pełny żółty kwiat, składający się z 1-2 rzędów długich płatków trzciny i wypchanego rdzenia, osiąga średnicę 5-12 cm.

Po zapyleniu dojrzewają małe niełupki z brązowawymi i ciemnobrązowymi podłużnymi paskami. Owoc o długości 2-3 mm zawiera miniaturowe czubate nasiona, które zachowują żywotność przez około dwa lata.

Doronicum Kaukaski, wysoki, Clusy i sercowaty

Roślina wieloletnia, stosunkowo wysoka - do 50 cm wysokości, należy do rodziny astrowatych. Łodyga kwiatowa jest bezlistna, liście występują tylko w rozecie korzeniowej. System korzeniowy jest obszerny, korzenie mięsiste. Koszyczki kwiatowe są duże, do 8 cm średnicy, z promienistymi żółtymi kwiatami trzciny. W Doronicum znanych jest około 40 gatunków, a tylko kilka jest wykorzystywanych w kulturze.

Doronicum kaukaska. Wysokość rośliny 40-50 cm, kwitnie w maju, kwiatostany żółte.

Spójrz na zdjęcie - kwiat doronicum tego gatunku bardzo przypomina rumianek stokrotkowy:

Doronicum wysoki - roślina do 80 cm wysokości. Kwitnie tydzień później niż kaukaska.

Doronicum Klusi rośnie na wilgotnych, skalistych wzgórzach, w pobliżu stawów i basenów ogrodowych. Osiąga wysokość około 40 cm, posiada jeden żółty koszyczek na szypułce, którego średnica dochodzi do 6 cm.Owijka składa się z owłosionych liści. Dolne liście są zachowane w okresie kwitnienia; mają kształt serca. Kwitnie lipiec-sierpień. Częściej rozmnaża się, dzieląc krzewy, rzadziej wyrasta z nasion. Sadzenie i pielęgnacja tego kwiatu doronicum jest praktykowana w ogrodach skalnych w dużych nasadzeniach grupowych, jest ozdobna i jako pojedyncza roślina, sadzona przed wysokimi trawami i obok basenów wodnych.

Doronicum cordate. Osiąga wysokość 30-70 cm Dolne liście są zwykle jedną parą - jajowato-sercowate, zebrane w rozetę; w okresie kwitnienia są zachowane. Na łodydze jest 5-8 liści. Kwiat złocistożółty ma około 4-6 cm średnicy.

Rozmnażanie doronicum

Rozmnażanie jest możliwe przez nasiona i wegetatywnie.

Siew w ziemi

Zdjęcie nasion Doronicum

• Doronicum wysiewa się w otwartym terenie w temperaturach powyżej + 16 ° C, począwszy od połowy kwietnia.
• Łóżko ogrodowe jest przygotowywane na dwa tygodnie przed siewem, aby ziemia osiadła.
• Głębokość siewu 1-2 cm, odległość między rzędami 20 cm.
• Kiedy sadzonki wykiełkują, należy je rozrzedzić, pozostawiając 7-8 cm.
• Gdy rośliny osiągną wysokość 10-12 cm, sadzi się je na klombie w odległości około 25-30 cm.

Uprawa sadzonek

Sadzonki Doronicum gotowe do sadzenia fot

• Sadzonki należy uprawiać w marcu, spodziewając się sadzonek przez 7-10 dni.
• Gdy na sadzonkach pojawi się kilka liści, możesz je rozpakować w osobnych kubkach.
• Woda z umiarem, zapewnić ciągłe i odpowiednie oświetlenie.
• Przesadza się je na otwarty teren po ustąpieniu mrozu (sadzonki są wstępnie utwardzone), zachowując odległość 30 cm między sadzonkami.

W pierwszym roku życia kwitnienie jest mało prawdopodobne, krzew rośnie, zwiększając system korzeniowy.

Dzielenie buszu

Najpopularniejszym rozmnażaniem jest dzielenie buszu, możliwe co 4 lata w sierpniu lub na początku września. Konieczne jest wykopanie rośliny ziemną grudką, ostrożne podzielenie jej nożem na części i natychmiastowe posadzenie w nowym miejscu. Przeszczep jest dobrze tolerowany przez roślinę i szybko się zapuszcza.

Sadzenie doronicum

Jako klasyczna bylina koza rozwija się w każdych warunkach wzrostu. Dlatego można przeznaczyć na nią miejsce nie tylko na słonecznej łące, ale także w tych częściach ogrodu, w których panuje półcień. Zasada ta nie dotyczy tylko odmiany babki Doronicum, ponieważ obfite kwitnienie można zaobserwować, jeśli rośnie na słonecznym obszarze. Opierając się na wieloletnim doświadczeniu ogrodników, możemy powiedzieć, że obszary o maksymalnym oświetleniu są najbardziej preferowane do uprawy doronicum, ponieważ rośnie tutaj znacznie dłużej niż zwykle.

Doronicum docenią przede wszystkim hodowcy, którym zawsze brakuje czasu na pielęgnację roślin ozdobnych. Roślina ta będzie w stanie uchronić ogrodnika przed częstym podlewaniem dzięki silnemu systemowi korzeniowemu, który jest w stanie gromadzić wilgoć w wystarczających ilościach. Koza może potrzebować podlewania tylko w dni, kiedy jest sucho i gorąco.

Kozulnik jest rośliną odporną na zimno, dlatego uprawiając ją w otwartym polu nie trzeba podejmować specjalnych działań, aby chronić ją przed ekstremalnymi temperaturami.

Łatwość pielęgnacji doronicum docenią zarówno doświadczeni, jak i początkujący kwiaciarnie. Należy jednak pamiętać, że poluzowanie gleby w strefie korzeni może zaszkodzić roślinie. ponieważ system korzeniowy znajduje się bardzo blisko powierzchni. Ponadto w celu normalnego rozwoju tej kultury kwiatowej konieczne jest podjęcie działań w celu zmniejszenia parowania wilgoci z gleby. Bardzo skutecznym środkiem jest ściółkowanie wierzchniej warstwy gleby w rabacie ogrodowej, na której rosną krzewy doronicum. Jako ściółkę można użyć zrębków, kory, siana lub specjalnych materiałów, które opóźniają parowanie wilgoci.

Wraz z końcem kwitnienia rozwój nadziemnej części rośliny zatrzymuje się, a następnie przechodzi w stan uśpienia do końca lata. Od tego czasu opieka nad doronicum powinna być minimalna, konieczne jest zmniejszenie częstotliwości podlewania. Pod koniec lata roślina tworzy nowe pędy, więc czasami doronicum może ponownie zakwitnąć. W takim przypadku młode pędy należy dobrze podlać i nakarmić.

Jak przeszczepić doronicum

Chociaż doronicum może rosnąć w jednym miejscu nawet do 10 lat, z czasem nasadzenia stają się bardzo gęste, kwiaty stają się zauważalnie mniejsze, może rozwinąć się mączniak prawdziwy. Aby uniknąć tych problemów, należy co 5 lat dzielić i przesadzać krzewy.

Zrób to wczesną wiosną lub jesienią po zakończeniu fazy kwitnienia. Roślina jest tolerancyjna dla gleby, ale szczególnie bujnie rośnie na czarnoziemach, a gleby piaszczyste powodują, że krzewy są nieco niższe. Ziemię wykopać na głębokość 20 cm, dodając zgniły obornik, na gleby ciężkie - piasek i żwir, na koniec obficie zalać.

Opieka

Jak wspomniano powyżej, ze względu na bezpretensjonalność doronicum opieka nad nim jest prosta. Kwiat preferuje miejsca słoneczne, ale wiele gatunków dobrze rośnie w półcieniu. W gęstym cieniu drzew doronicum może umrzeć.

Koza jest odporna na letnie upały i mroźne zimy. Już kwitnący, z łatwością znosi krótkie mrozy. Roślina dobrze zimuje, ale jeśli przewiduje się ostrą zimę, lepiej wymyślić jakąś okrywę korzeniową.

Konieczne jest regularne podlewanie doronicum, ale z umiarem system korzeniowy znajduje się blisko samej powierzchni gleby. Stabilne nawadnianie wydłuża czas kwitnienia. Aby gleba nie wysychała szybko, jest ściółkowana trocinami, zeszłorocznymi liśćmi. Jednak nasiąkanie wodą może być szkodliwe dla kwiatu.

Nawóz

Kiedy zaczyna się kwitnienie, zaleca się karmienie kozy nawozami mineralnymi w postaci roztworu. Jeśli gleba jest żyzna, karmienie nie jest wymagane, chociaż roślina przyjmie to z wdzięcznością.

Podczas formowania młodych rozet należy wprowadzić materię organiczną z dużą ilością azotu.

Transfer

Krzewy doronicum w stałym miejscu należy przechowywać nie dłużej niż 10 lat. Po tym okresie stają się gęste, kwiaty stają się mniejsze, w krzakach rozwijają się choroby. Dlatego optymalny pobyt doronicum w jednym miejscu to 5-7 lat.

Przeszczep wykonuje się w marcu lub po zakończeniu kwitnienia w miesiącach jesiennych. Ziemię w nowym miejscu rozluźnia się na głębokość 15-20 cm, dodając humus. Jeśli gleba jest ciężka, można dodać piasek, skratki lub drobny żwir. Po posadzeniu koza jest obficie podlewana.

Jak dbać o doronicum na zewnątrz

Wybór miejsca na roślinę

Do sadzenia wybieraj otwarte, dostatecznie oświetlone obszary, omijając miejsca pod drzewami, szkodliwy brak światła, tylko niektóre odmiany są odporne na półcień.

Przygotowanie do zimy

Krzew jest odporny na letnie upały, mroźne zimy, jednak przy szczególnie surowej bezśnieżnej zimie kłącze należy schować pod osłoną opadłych liści. Roślina kwitnąca z łatwością toleruje długie wiosenne przymrozki, aw klimacie umiarkowanym z łatwością zimuje pod kocem śnieżnym.

Jak podlewać i karmić doronicum

Ponieważ korzenie znajdują się blisko powierzchni gleby, konieczne jest częste podlewanie, aby zmaksymalizować okres kwitnienia. Przykryj glebę świeżą trawą lub wiórami drzewnymi, aby zatrzymać wilgoć, ale unikaj nadmiernej wilgoci.

Na początku kwitnienia glebę należy raz nawozić nawozami mineralnymi, nawet na żyznych glebach roślina odpowie z wdzięcznością.

Spróbuj natychmiast odciąć więdnące pąki, aby uniknąć samosiewu. Zaleca się częściowe przycinanie pędów, ponieważ pod koniec kwitnienia liście wysychają, tracąc estetykę. Podlewanie w okresie spoczynku jest nieznaczne, odbywa się przy długotrwałej suszy.

Doronicum oriental Doronicum orientate

Rośliny kwitnące

Rosyjska nazwa. Doronicum (żółty rumianek). W niektórych regionach Rosji nazywana jest kozą, nazwa łacińska. Wschodnie Doronicum pochodzi od arabskiego słowa „doronish” - nazwy nieznanej trującej rośliny. Gatunek i odmiany. Doronicum plantagineum, Doronicum orientale lub kaukaski Doronicum caucasicum.

Ojczyzna. Ameryka północna. Rośnie dziko na Zakaukaziu, Zakaukaziu, Europie Środkowej, Morzu Śródziemnym, Azji Mniejszej.

Różnorodność. Występują 2 odmiany: Spring Beauty (Fruhlingspracht) - rośliny o wysokości 45 cm, kwiatostany są jasnożółte, podwójne i Gold Dwarf - wczesne kwitnące rośliny karłowate o wysokości zaledwie 15 cm, w ostatnich latach hodowcy z USA uzyskali niska, zwarta odmiana tego gatunku - 'Little Leo', wysokość 30-35 cm

Opis rośliny. Jedna z pierwszych kwitnących bylin zielnych. Kwiaty do 10 cm średnicy, szypułki o wysokości 100-120 cm Znanych jest około 40 gatunków pospolitych w górach umiarkowanych rejonów Europy, Azji i Ameryki Północnej. Rośliny wieloletnie.Pędy są proste lub lekko rozgałęzione. Dolne liście zebrane są w rozetkę podstawową na długich ogonkach; łodyga - często okrywająca łodygę, ułożona w regularnej kolejności. Kwiatostan to kosz, zwykle samotny, na cienkiej, prawie bezlistnej szypułce, czasami 2-6 w kwiatostanie corymbose. Kwiaty brzeżne języczkowate, żółte, środkowe rurkowate, żółte. Niełupki są gładkie lub owłosione, podłużne.

Opieka. Po kwitnieniu łodygi są cięte u nasady, zasłony należy odmładzać (dzielić) co 3-4 lata. Wysoka zimotrwalosc, schronienie nie jest wymagane na zimę

Bardzo ważne jest, aby zapewnić odpowiednie podlewanie w okresie kwitnienia i uśpienia. Zabrania się podlewania gleby

Po zakończeniu kwitnienia, w okresie spoczynku w okresie czerwiec-lipiec, dobrze znosi każdą suszę. Zaleca się ściółkowanie, aby zachować wilgoć w glebie do sadzenia. Najlepsze są wióry drzewne, ale można użyć wiórów lub ścinków trawy. Po zakończeniu kwitnienia zaleca się cięcie pędów, ponieważ szybko wysychają i psują wygląd rośliny. W sprzyjających warunkach babka doronicum może ponownie kwitnąć pod koniec lata. Kłącza Doronicum znajdują się blisko powierzchni gleby, nie zaleca się jej poluzowywania i wykopywania. Trochę nawozić. Bardzo ważne jest, aby zapewnić odpowiednie podlewanie w okresie kwitnienia i uśpienia.

Reprodukcja. Dorosłe krzewy rozmnaża się przez podział wiosną lub w sierpniu. Rozmnażanie przez nasiona jest możliwe - zarówno metodą sadzonkową, jak i bez sadzonek. W przypadku sadzonek nasiona wysiewa się w marcu, na otwartym terenie - nie wcześniej niż w kwietniu. Nasiona są bardzo małe - w 1 g znajduje się ponad 6000 nasion, sadzonki pojawiają się po około tygodniu.

Kwiat. Początek maja - czerwca, ale czasami kwitnie ponownie latem. Kwiaty trwają dłużej niż 30 dni.

Nawóz. Złożony minerał, dziewanna

Miejsce i gleba. Każda gleba ogrodowa, najlepiej lekko kwaśna i lekka. Miejsce w ogrodzie - słońce - półcień. Zakład drugiego planu. Dobrze komponuje się z chabrami, tulipanami, floksem wiosennym, irysami i żonkilami. Aby uzyskać większe kwiatostany i przedłużone kwitnienie, rośliny sadzi się w miejscach półcienistych. Jedynie babka doronicum to roślina w miejscach nasłonecznionych. Doronicum nie rośnie pod drzewami w pobliżu pni, orientalne doronicum ozdabia Twój ogród dopiero wiosną, a potem traci swoje walory dekoracyjne. Dlatego wysokie, o długim okresie dekoracyjności, można sadzić w jego miejscach krzewy paproci: struś, żywiciel, volzhanki, rogers.

Choroby i szkodniki. Podatna na mączniaka prawdziwego. Potrzebna ochrona ślimaków. Wpływają na nią nicienie liści i korzeni, mszyce.

To interesujące. Wielu ogrodników specjalnie uprawia te cięte kwiaty.

W takim przypadku ważne jest, aby uzyskać długą szypułkę i duży kwiatostan. Osiąga się to na dwa sposoby: po pierwsze, poprzez częste i prawie coroczne dzielenie buszu, czyli poprzez jego ciągłe odmładzanie.

Po drugie, uprawiając kwiaty na dobrze nawodnionych, dobrze nawodnionych obszarach. Niestety to właśnie te rośliny są najczęściej narażone na choroby grzybowe i są mniej odporne na zimę.

Doronicum w projektowaniu krajobrazu

Doronicum na zdjęciu do projektowania krajobrazu

Doronicum, jedno z pierwszych, które kwitnie na pustej wiosennej krainie, wygląda jasno, niesamowicie pozytywnie, stając się prawdziwą ozdobą. Posadź ze sobą nagietki, irysy, pierwiosnki i inne kwiaty, aby później ukryć mniej piękne liście wyblakłego krzewu.

Połączenie Doronicum z innymi kolorami

Odmiany miniaturowe nadają się do dekoracji ogrodu skalnego, skalniaka lub mixborderu. Doronicum znakomicie przylega do paproci, Wołżanki, Rogersii i innych ozdobnych roślin liściastych.

Zadbane krzewy wyraziste są również w donicach, zachwycając Cię na tarasie, balkonie. Niezwykle słoneczny bukiet pachnie w wazonie przez około dwa tygodnie.

Stosować w kompozycjach ogrodowych

Doronicum dobrze wygląda w nasadzeniach grupowych w rabatach kwiatowych oraz w mixborders, w pobliżu krzewów. Dobrymi sąsiadami są dla niego niezapominajki, żonkile i tulipany, muscari, brunner.

Doronicum dobrze wygląda obok niezapominajek

Kompaktowe odmiany niewymiarowe są używane do ozdabiania skalniaków i sadzenia w pojemnikach. Ale wybierając miejsce na doronicum, nie zapominaj o jego kruchości - połącz tę roślinę z wieloletnimi lub rocznymi uprawami kwitnącymi latem, które wypełnią puste przestrzenie, gdy doronicum uschnie.

Odmiany karłowate Doronicum mogą być uprawiane w pojemnikach

Jeśli sadzisz doronicum obok innych bylin, zostaw dla niego dużo miejsca - większość odmian dobrze się rozwija. W przypadku odmian wysokich optymalna lokalizacja znajduje się w tle klombów.

Rodzaje doronicum z opisem i zdjęciem

Rodzaj Doronicum obejmuje około 40 gatunków roślin. Jednak niektóre z atrakcyjnych odmian stały się najbardziej lubiane przez ogrodników.

Doronicum oriental Doronicum orientale

Doronicum oriental Zdjęcie Doronicum orientale

Wieloletnia roślina zielna osiągająca 30-50 cm wysokości, pospolita na Kaukazie, w Morzu Śródziemnym i Azji Mniejszej. Liście podstawne jajowate, umieszczone na długich ogonkach, mają ząbkowane nacięcia wzdłuż krawędzi. Poszczególne kwiaty o średnicy 3-5 cm są pomalowane na matowożółty kolor z bardziej złotym środkiem. Kwitnie w połowie maja.

• Little lion to odmiana zwarta, osiągająca 35 cm;
• Golden gnom - wczesna odmiana o wysokości 15 cm;
• Spring Beauty to roślina o wysokości 45 cm, ozdobiona jasnożółtymi podwójnymi kwiatami.

Babka zwyczajna Doronicum Doronicum Plantagineum

Babka zwyczajna Doronicum Zdjęcie Doronicum Plantagineum

Cechy doronicum

Doronicum to wieloletnia roślina zielna z naprzemiennie umieszczonymi obejmującymi łodygi płytkami liściowymi. Koszyczki kwiatostanowe mają kształt półkulisty lub szeroko dzwonkowaty, 2–6 z nich jest zebranych w łuski, ale są też pojedyncze. W koszach liście owijki układane są w 2 lub 3 rzędach. Kwiaty środkowe rurkowate są biseksualne i zabarwione na żółto; są ułożone w kilku rzędach. W tym samym czasie kwiaty brzeżne języczkowate są żeńskie i jednorzędowe, są również pomalowane na żółto. Owocem jest tępy, żebrowany, podłużny niełupek.

Opis Doronikum

Opis doronicum jest bardzo prosty: jest to wieloletnia roślina z rodzaju Asteraceae, popularnie nazywana kozą. W naturze rośnie w górach, w klimacie umiarkowanym, aw Afryce rośnie tylko jeden gatunek. Ma płytki system korzeniowy - na ubogich glebach górskich inny nie jest potrzebny - wąskie liście i liczne żółte kwiaty.

Ich środek jest wypukły, liście czasami układają się w jednym rzędzie, czasem w kilku, w zależności od gatunku. Kwitnie wczesnym latem, a nawet późną wiosną, kwitnie obficie i długo. Cięte kwiatostany kosztują ponad tydzień.

Najlepsze jest to, że doronicum nie wymaga specjalnej pielęgnacji - ta bezpretensjonalna roślina jest zalecana niedoświadczonym ogrodnikom.

Odmiany i odmiany Doronicum

Wieloletnia roślina kwitnąca Doronicum (popularna nazwa - koza) należy do licznej rodziny Astrov. W naturze rośnie prawie 40 gatunków roślin, które można spotkać w naturze w pasmach górskich Europy i Azji.

Najpopularniejsze typy to:

wschodni doronicum (D. orientale);

Wschodnie Doronicum

babka doronicum (D. plantagineum).

Babka doronicum

Wieloletnie krzewy doronicum mogą rosnąć bez przesadzania w jednym miejscu przez wiele lat. Pędy rośliny są proste, mało rozgałęzione, bardzo odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne. Liście tworzą rozetę u podstawy, na łodygach liście ułożone są naprzemiennie i nie mają ogonków.

Wysokość wieloletnich doronicum różni się w zależności od pokolenia odmianowego rośliny i waha się od 0,25 m do 0,7 m.Czysto żółte kwiaty kozy, w zależności od odmiany, osiągają od 4 do 10 cm, płatki wzdłuż krawędzi koszyczka są języczkowe, rdzeń kwiatu wypełniony jest płatkami rurkowymi. Wszystkie odmiany Doronicum kwitną od maja do czerwca. Po usunięciu zwiędłych kwiatostanów roślina wytwarza boczne pędy, na których kwitną nowe żółte „stokrotki”. Wszystkie odmiany kóz są po prostu urocze (można to ocenić po załączonych do artykułu zdjęciach), a jednocześnie niewymagające opieki.

Doronicum: gatunki i odmiany

Istnieją różne rodzaje roślin - łącznie około 70. Wszystkie różnią się od siebie:

Wschodnie Doronicum

Rośnie na Kaukazie, w Morzu Śródziemnym i Azji Mniejszej. Osiąga wysokość pół metra, krawędź jest ząbkowana, jaja wystają z korzenia, ich kształt jest jajowaty. Kwitnie pod koniec maja, kwiatostany osiągają 5 cm.

Babka doronicum

Dorasta do półtora metra, pędy są słabo rozgałęzione, pokryte gęstymi ciemnozielonymi liśćmi. Kwitnie do końca maja, kwitnie półtora miesiąca. Kwiatostany o średnicy powyżej 10 cm.

Doronicum Clusa

Pochodzi z alpejskich łąk. Wysokość do 30 cm przy prawidłowym uszczypnięciu zatrzymuje się na 10. Liście z grubym włosiem i rzęskami, kwiaty do 5 cm średnicy Kwitnie późno - już w lipcu, w połowie.

Istnieją odmiany karłowate, są wysokie. Z małymi kwiatami - i ogromnymi pąkami wielkości ludzkiej dłoni. Ale krzew zawsze pozostaje gruby, a kwiaty są żółte.

Doronicum. Piękne żółte wiosenne klomby

Doronicum (Doronicum) - zimotrwała bylina zachwyci Cię wczesną wiosną bardzo jasnożółtymi kwiatostanami-koszyczkami. Ostatnio rzadko spotykany w ogrodach i bardzo niezasłużenie. Roślina jest bezpretensjonalna, rośnie bardzo szybko. Kwitnie w rejonach południowych od drugiej połowy marca, a na północnych od połowy kwietnia. Kwitnie prawie wcześniej niż tulipany. Długotrwałe kwitnienie - zakwitnie w cieniu dłużej niż miesiąc. Nie traci efektu dekoracyjnego nawet po zakończeniu kwitnienia.
Rodzina: Compositae.

Region rosnący: rośnie na Kaukazie, w Europie, w rejonie Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej.

Zastosowanie: rosnące doronicum tworzą duże, bardzo jasne krzewy, całkowicie pokryte żółtymi kwiatostanami na długich, kołyszących się sadzonkach. Pole końca kwitnienia, jasnozielone liście doronicum nie obumierają, więc pozostają ozdobą każdego ogrodu kwiatowego. Wysokość kwitnienia doronicum wynosi od 20 cm do 70 cm Babka doronicum ma bardzo wysoką szypułkę - do 120 cm Wysokość kurtyny bez kwiatów wynosi od 10 do 20 cm. Pomimo długiej, cienkiej szypułki nie jest podatna na wyleganie. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy mocno pada.

Doronicum posadzone na słońcu zakwita wcześniej, ale zakwitnie tydzień krócej niż to posadzone w zacienionym zakątku ogrodu. Dlatego można go bezpiecznie przypisać roślinom odpornym na cień.

Cięte kwiaty doronicum stoją w wazonie przez długi czas.

Rozmnażanie: rozmnażane przez nasiona i dzieląc krzew. Obie metody nie są trudne.

Podczas rozmnażania przez nasiona sadzonki pojawiają się w ciągu jednego do dwóch tygodni. Nurkują po pojawieniu się 2-3 prawdziwych liści, a na przełomie maja i czerwca sadzi się je na stałe, można siać bezpośrednio do ziemi. Nie zapomnij o podlaniu, w przeciwnym razie cała praca pójdzie na marne. Zaleca się dzielenie i przesadzanie krzewów przynajmniej raz na cztery do pięciu lat. Roślinę można podzielić od kwietnia i przez cały sezon. Wskaźnik przeżycia w nowym miejscu wynosi prawie 100 procent. Konieczne jest codzienne sadzenie roślin polowych.

Wymagania glebowe: nie wybredna. Oczywiście lepiej będzie rosnąć na nawożonych luźnych glebach.

Sadzenie: Można sadzić zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i półcienistych.

Podczas sadzenia należy pamiętać, że po dorastaniu przez 2-3 lata kurtyna doronicum będzie miała średnicę do pół metra, a nawet więcej.

Uważa się, że doronicum jest rośliną kochającą słońce, ale z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że świetnie czuje się w cieniu i półcieniu.

Funkcje pielęgnacyjne: Doronicum to bardzo bezpretensjonalna roślina. Jego system korzeniowy znajduje się blisko powierzchni gleby. Dlatego chyba jedyną trudnością w pielęgnacji jest to, że bez podlewania bardzo szybko „obniża liście”, zwłaszcza jeśli jest sadzona na słońcu. Ale po podlaniu szybko się regeneruje. Podlewane u nasady.

Dobrze reaguje na nawożenie nawozami mineralnymi i organicznymi.

Po zakończeniu kwitnienia konieczne jest cięcie szypułek. Oprócz tego, że zepsują wygląd rośliny, po ich przycięciu doronicum będzie rosło szybciej.

Roślina jest odporna na zimę i nie wymaga schronienia.

Kwitnienie: Doronicum kwitnie wczesną wiosną, a drugi raz w lipcu i na początku sierpnia, choć nie tak obficie.

Szkodniki i choroby: mogą zostać uszkodzone przez ślimaki, ślimaki, mszyce. Rzadko mączniak prawdziwy.

Niestety doronicum jest rzadko sadzone w ogrodach, nie jest rośliną szczególnie modną i zupełnie na próżno. Stanowi świetną dekorację na wiosenne rabaty kwiatowe. Po śnieżnej zimie złote słońca Doronicum dodadzą dobrego nastroju nawet w pochmurny dzień. Doronicum można znaleźć na rynkach i jest niedrogą rośliną.

Uprawa z nasion

Doronicum sadzi się zwykle w otwartej glebie, a efekt najlepiej uzyskać stosując sadzonki wyhodowane wcześniej z nasion. Oczywiście możesz po prostu zasiać je w wybranym miejscu pod koniec jesieni i poczekać do wiosny, aby zobaczyć wynik.

Ale nikt nie gwarantuje, że doronicum wzrośnie w ten sposób. Lepiej mieć pewność.

Siew

Musisz działać konsekwentnie i ostrożnie:

• przygotuj pudełka na sadzonki. Może to być pudełko na sok, taca na jajka, prawdziwy garnek, drewniany pojemnik domowej roboty. Powinien być wypełniony mieszanką grubego piasku i torfu w stosunku 1: 1, a ponadto pożądane jest podzielenie ziemi na oddzielne komórki;
• nasiona roślin. Odbywa się to na początku kwietnia, nie więcej niż para jest umieszczana w każdej komórce. Następnie należy podlać ziemię, przykryć pudełko szkłem lub celofanem i umieścić w dobrze oświetlonym ciepłym miejscu. Nie w bezpośrednim świetle słonecznym.

Pierwsze pędy pojawią się dopiero po kilku tygodniach. W tym czasie potrzebna jest minimalna ostrożność: od czasu do czasu trzeba przewietrzyć skrzynki, jednocześnie wycierając nagromadzony kondensat ze szkła lub celofanu i nawilżając glebę.

Pielęgnacja sadzonek

Kiedy pojawią się kiełki, trzeba będzie o nie zadbać inaczej:

• przestawić na jeszcze jaśniejsze miejsce. Światło powinno być jasne, ale nie może bezpośrednio nasłoneczniać. Jeśli to, co naturalne, nie wystarczy - a dzieje się tak w regionach północnych - będziesz musiał kupić fitolamp i umieścić go nad skrzynkami z sadzonkami;
• przeprowadzić przycinanie. Kiedy kiełki osiągną 4 cm wysokości, będziesz musiał zbadać komórki, zidentyfikować te rośliny, które rozwinęły się lepiej niż inne i zostawić je pojedynczo. Nie wyciągaj reszty, ale ostrożnie odetnij na poziomie gruntu;
• byczy. Aby doronicum pięknie rosło, będziesz musiał ostrożnie uszczypnąć wierzchołki, gdy roślina dorośnie 7-10 cm - tak, aby rozwijała się nie w górę, ale na szerokość;
• podlewanie. Powinien być częsty, ale niezbyt obfity. Ze względu na specyfikę systemu korzeniowego roślina nie lubi nadmiaru wody.

Kiedy kiełki staną się silniejsze i pozostanie tydzień przed sadzeniem, należy je przewietrzyć - wynieść na ulicę i pozostawić najpierw na kilka minut, stopniowo zwiększając czas do pół godziny. Jest to konieczne, aby przyzwyczaiły się do warunków zewnętrznych i nie zamarzły, gdy znajdą się na otwartym polu.

Zasady sadzenia

Sadzenie i pielęgnacja doronicum w otwartym polu nie obejmuje żadnych cech. Technika rolnicza jest taka sama jak w przypadku innych kwiatów.

Sadzenie sadzonek odbywa się w słoneczny dzień, obejmuje przygotowanie dołu do sadzenia (głębokość powinna odpowiadać wielkości systemu korzeniowego) oraz podłoża, na które składają się 2 części kompostu, 2 części gleby i 1 część piasek.

Po wlaniu obficie wodą. Sadzonki sadzi się pod koniec maja, ponieważ okres kwitnienia doronicum przypada na sezon letni.

Czy wiedziałeś? Wiele odmian rodziny Astrov nie zachowuje swoich właściwości po posadzeniu nasionami. Dlatego lepiej jest kupować materiał ze sklepu, w którym producent jest odpowiedzialny za zachowanie wszystkich cech podczas wyhodowania z nasion.

Posiew

W warunkach naturalnych koza rozmnaża się przez nasiona. Powstają z owocolistków kwiatowych i są podobne do nasion mniszka lekarskiego. Możesz je zbierać jesienią, odcinając kwiatostany, które wyblakły.

Następnie stratyfikuj nasiona. Są umieszczane w lodówce na 2-3 miesiące. Wczesną wiosną musisz przygotować skrzynkę sadzonek. Gleba przyszłego miejsca sadzenia jest tam dobrze dostosowana.

Po dodaniu niewielkiej ilości nawozów mineralnych musisz zasiać nasiona. Osłona powinna być luźna, aby sadzonki miały dostęp do tlenu. Po pierwszych pędach roślinę otwiera się i podlewa niewielką ilością wody.

Zawarte w temperaturze pokojowej przy obfitym oświetleniu. Pikietowanie przeprowadza się, gdy pierwsze liście pojawiają się na młodych łodygach. Po posadzeniu sadzonek w osobnych pojemnikach konieczne jest ich hartowanie poprzez wyniesienie na świeże powietrze. Odbywa się to 7-10 dni przed sadzeniem w otwartym terenie. Każdego dnia musisz wydłużyć czas, w którym sadzonki pozostają na zewnątrz. W ten sposób przyzwyczają się do niewielkich zmian temperatury i staną się silniejsze.

Dzielenie buszu

Podział krzewu odbywa się jesienią lub wiosną co pięć lat. Doświadczeni ogrodnicy zalecają podzielenie byliny pod koniec jej kwitnienia. Doronicum należy ostrożnie wykopać, aby nie uszkodzić głównych korzeni.

Następnie są myte w wiadrze z wodą i przycinane, jeśli są splątane lub zbyt rozgałęzione.

Ważny! Podczas wykonywania zabiegu należy pozostawić korzenie do wyschnięcia. Jeśli wilgotne korzenie sadzonek zostaną natychmiast przesadzone, roślina umrze z powodu nadmiernej wilgoci.

Lądowanie w otwartym terenie

Kwiat doronicum nie jest przeznaczony do uprawy domowej, dlatego gdy sadzonki dorosną, należy go sadzić na miejscu. Oczywiście przestrzegając niezbędnych warunków.

wyczucie czasu

Gdy na ulicy nastanie ciepła pogoda, a wiosenne przymrozki zostaną pozostawione, doronicum można sadzić na otwartym terenie. W związku z tym czas różni się w zależności od lokalizacji:

• w regionach północnych - na początku czerwca;
• na środkowym pasie - pod koniec maja;
• w regionach południowych - na początku maja.

Możesz sadzić, gdy tylko nocna temperatura utrzyma się na stabilnym poziomie +10. Nocne przymrozki po prostu zabijają delikatne sadzonki.

Zasady lądowania

Przed sadzeniem sadzonek należy poluzować ziemię na głębokość bagnetu łopaty i dodać do niej zgniły obornik w celu pożywienia. Kiedy wszystko będzie gotowe, możesz zacząć.

1. Kopać dziury. Ponieważ doronicum rośnie w bujnych krzakach, odległość między nimi nie powinna być mniejsza niż pół metra, w przeciwnym razie będą się bardzo zakłócać. W wykopanym dole należy wypełnić kompost, ziemię i piasek, wstępnie wymieszane w stosunku 2: 2: 1.
2. Sadzonki roślin. Roślinę należy usunąć z komórek bezpośrednio z ziemi - system korzeniowy już się w niej uformował, oddzielenie jej zaszkodzi. Głębokość otworów powinna być taka, aby bryła ziemi dobrze do nich pasowała. Po opuszczeniu kiełka należy go posypać ziemią i lekko poklepać dłońmi.
3. Po posadzeniu doronicum należy obficie zwilżyć.

Uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie Doronicum.

Doronicum jest rośliną drugoplanową.Efekt dekoracyjny zachowuje jedynie w okresie kwitnienia, który rozpoczyna się w maju i trwa około miesiąca lub nieco dłużej, w zależności od pogody i warunków wzrostu. Znikając, doronicum traci swoją atrakcyjność, jego liście obumierają. Dlatego obok zasłon można sadzić różnorodne żywiciele, rogery, orliki i inne rośliny o długim okresie dekoracyjnym. W takich grupach będzie dominował wiosną, a wtedy zakryją go inne kwiaty, a kwietnik pozostanie piękny i zadbany. Podczas kwitnienia doronicum prezentuje się spektakularnie w połączeniu z żonkilami, pierwiosnkami, tulipanami, irysami, stokrotką pospolitą. Na trawnikach pojedyncze i grupowe nasadzenia tworzą jasne plamy, które wyraźnie ożywiają ogólny obraz.

Doronicum jest używane w mixborders, ogrodach skalnych, ogrodach skalnych i do ozdabiania grup krzewów. Czasami jest uprawiany specjalnie do cięcia, próbując uzyskać duży kwiatostan na długiej szypułce. W tym celu krzew jest corocznie odmładzany przez podział, obficie nawożony i nawilżany. Należy jednak pamiętać, że w takich okazach zimotrwalosc maleje, a ryzyko zarażenia się chorobami grzybiczymi wzrasta.

Doronicum charakteryzuje się wysoką zimotrwalością i udanymi zimami w centralnej Rosji i innych regionach o podobnym klimacie. Jeśli pokrywa śnieżna jest stabilna, schronienie nie jest potrzebne, ale w mroźne zimy z niewielką ilością śniegu nie zaszkodzi chronić rośliny przez przykrycie jej torfem lub gałęziami świerkowymi. Doronicum normalnie znosi wiosenne przymrozki nawet w fazie kwitnienia.

Opieka nad Doronicum

Uprawa doronicum nie wymaga od ogrodnika dużego wysiłku. Konieczne jest od czasu do czasu podlewanie, karmienie i odmładzanie raz w roku.

Podlewanie

Aby woda trochę się utrzymała, a gleba nie wyschła, zaleca się pokrycie obszaru, na którym rośnie doronicum, ściółką - mieszanką trocin, zrębków i skoszonej trawy.

Trzeba ją często podlewać ciepłą wodą, która od kilku dni przebywała na słońcu, ale nie wylewać za dużo - roślina ma powierzchowny system korzeniowy, nie potrzebuje wilgoci do głębokiego wchłaniania.

W słoneczne, upalne dni podlewanie jest wymagane każdego dnia. W pochmurny lub po prostu ciepły można go podlewać z przerwą dnia lub nawet dwóch.

Top dressing

Wiosną, gdy doronicum właśnie budzi się z zimowego snu, karmione jest standardowymi organicznymi lub złożonymi nawozami mineralnymi. Następnie ponownie powtarzają karmienie w okresie, gdy krzewy przygotowują się do kwitnienia. Przez resztę czasu możesz zapomnieć o tym aspekcie opieki.

Odmłodzenie, przeszczep

Doronicum jest kwiatem wieloletnim i może spędzać wiele lat w tym samym miejscu. Ale z biegiem czasu kwiatostany zaczynają się kurczyć, środek krzewów obumiera, a ogólny efekt dekoracyjny zostaje utracony. Dlatego od czasu do czasu musisz go posadzić:

1. Wykop cały krzak. Musisz działać ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni.
2. Wypłukać. Są myte w ciepłej wodzie, a następnie suszone, ponieważ w przeciwnym razie roślina umrze z powodu zgnilizny.
3. Podcięcie. Nadmiar korzeni odcina się, usuwa wysuszone gałęzie, krzew dzieli się na kilka mniejszych krzewów.
4. Roślina. Zgodnie z tymi samymi zasadami, co sadzonki - dziura jest głęboka, w środku jest ziemia, piasek i kompost, klask, woda.

Ogrodnicy zalecają przeprowadzanie zabiegu najwyżej raz w roku, a przynajmniej raz na pięć.

Jesienne prace

Na przełomie września i października przerośnięte kępy doronicum odmładzają się przez podział. Bez tej procedury bezpretensjonalny „rumianek” może rosnąć latami, ale z czasem stare pędy w środku krzewu obumierają, kosze stają się małe i pozbawione wyrazu, a nasadzenia na zewnątrz wyglądają bardzo niechlujnie. Aby zachować dekoracyjność Doronicum, wystarczy podzielić dorosłe osobniki co 3-4 lata. Ale! Jeśli potrzebujesz dużych kwiatów ciętych, będziesz musiał sadzić krzewy corocznie.

Nie trzeba intensywnie przygotowywać Doronicum na zimę, bez schronienia wytrzyma nawet najsilniejsze mrozy.Jeśli jednak prognostycy przewidują zimę z niewielką ilością śniegu, dla niezawodności sadzenia można posypać ją suchymi liśćmi.

Choroby i szkodniki

I oczywiście uprawa doronicum jest często problematyczna.

Szkodniki

Wciornastki i mszyce... Owady żywią się sokiem roślinnym i nie są niebezpieczne w małych ilościach. Ale jeśli wiele z nich jest rozwiedzionych, kwiatostany zaczną obumierać, a liście żółkną. Aby sobie z tym poradzić, musisz kupić środek owadobójczy i spryskać nim krzak, postępując zgodnie z instrukcjami.

Ślimaki... Małe, ale bardzo szkodliwe stworzenia - przegryzają liście, pozostawiając w nich dziury, powodują wyczerpanie kwiatu. Najłatwiej poradzić sobie z nimi przykrywając okolicę krzaka ostrą papryką. Ponieważ ich odwłoki są wrażliwe, nie będą w stanie dostać się do buszu.

Choroby

Mączniak prawdziwy i rdza... Na liściach tworzy się biały lub czerwony kwiat. Jest to często spowodowane niewłaściwą konserwacją, jeśli gleba jest zubożona. Konieczne jest potraktowanie rośliny odpowiednimi środkami, a jesienią przeszczep i odmłodzenie.

Szara zgnilizna... Występuje przy zbyt dużym podlewaniu, jest leczony poprzez zmniejszenie porcji wody.

Ogólnie Doronicum to bezpretensjonalna i zdrowa roślina. Jeśli wszystkie warunki są spełnione,

Doronicum to idealna roślina do wiosennego ogrodu. Do połowy wiosny rozlewa na trawnik złote jeziora, jakby wiele małych słońc zeszło na ziemię. Roślina jest powszechnie znana pod nazwą „rumianek słoneczny” lub „koza”. Należy do rodziny Astrov. W środowisku naturalnym doronicum można znaleźć na górskich zboczach strefy umiarkowanej Eurazji i Afryki Północnej. Dbanie o kwiat na zewnątrz nie jest trudne. Jest dość bezpretensjonalny i wytrwały. Kwiaty nadają się również do robienia bukietów i długo stoją w wazonie.

Babka doronicum

Nazwa łacińska: Doronicum plantagineum Rodzina: Compositae lub nagłówki astralne: Kwiaty, Rośliny lecznicze

Doronicum plantagineum (łac. Doronicum plantagineum) - bylina ozdobna; przedstawiciel rodzaju małego rodzaju Doronicum, sąsiadujący z rodziną Compositae lub Astrov. Występuje naturalnie w południowych i zachodnich regionach Europy, a także w Stanach Zjednoczonych. Obecnie jest aktywnie uprawiany w wielu krajach świata, w tym w Rosji.

Charakterystyka kultury

Babka doronicum jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny zielne, osiągające wysokość 1-1,4 m i posiadające eliptyczne lub eliptyczno-eliptyczne liście ogonkowe zwężone do podstawy. Koszyczki kwiatostanów rozważanych gatunków są dość duże, osiągają średnicę 10-12 cm, składają się z rurkowatych i językowych żółtych kwiatów. Kwitnienie przypada na trzecią dekadę maja i trwa 1,5 miesiąca, czasem dłużej. Pod koniec lipca rośliny tracą swoją dekoracyjność, liście obumierają, a zasłony wyglądają bardzo smutno. Z tego powodu zaleca się łączenie doronicum z innymi roślinami kwitnącymi i ozdobnymi. Gatunek stosunkowo mrozoodporny, pod warstwą śniegu jest w stanie wytrzymać krótkotrwały spadek temperatury do -30C. W bezśnieżne i ostre zimy rośliny zamarzają. Dziś na targu ogrodniczym prezentowana jest jedna wielkokwiatowa forma (f. Excelsium) babki doronicum, jej szypułki osiągają wysokość 1,5 m, a koszyczki zachwycają bogatą kolorystyką i dużymi rozmiarami. Od kilku lat jest ulubieńcem ogrodników i kwiaciarni, wielu wykorzystuje go do ozdabiania terenów półcienistych oraz terenów położonych w pobliżu nie wyróżniających się ogrodowych budynków.

Cechy uprawy

Ogólnie babka doronicum jest bezpretensjonalna, chociaż aby uzyskać gęste kępy z dużą ilością kwiatów, trzeba trochę postarać się o zapewnienie kulturze optymalnych warunków glebowych i najwygodniejszej lokalizacji.Omawiany gatunek należy do roślin kochających słońce, dlatego powinien znajdować się w dobrze oświetlonych miejscach, najlepiej z lekkim zacienieniem w godzinach popołudniowych. Bezpośrednie światło słoneczne może spalić delikatne i soczyste liście doronicum, wtedy nie może być mowy o jakimkolwiek efekcie dekoracyjnym. Ogólnie kultura ta jest odporna pod każdym względem iw przeciwieństwie do swoich kongenerów toleruje długotrwałą suszę i palące słońce. Nie zaleca się sadzenia babki doronicum w gęstym cieniu, na takich obszarach będzie słabo kwitnąć. Gleba do uprawy jest preferowana, pożywna i wilgotna, ale z umiarem. Obszary wilgotne nie nadają się do uprawy. Żyzność gleby odgrywa ważną rolę dla roślin. Zauważono, że na dobrze nawożonych obszarach babka doronicum kwitnie obficie, a kwiaty są większe i bardziej nasycone kolorem.

Opieka

Opieka składa się ze standardowych procedur. Podlewanie należy przeprowadzać w razie potrzeby. Nawiasem mówiąc, wszystkie rodzaje doronicum mają wyjątkową cechę, są w stanie przechowywać wilgoć w grubych kłączy, z tego wynika, że ​​tolerują suszę bez uszczerbku dla wzrostu i kwitnienia. Ale ogólnie nie można przestać podlewać, w przeciwnym razie kwitnienie będzie skąpe i niepozorne. Podlewanie jest szczególnie ważne podczas formowania koszy; powinno być obfite. Inną ważną procedurą, od której zależy zdrowie roślin, jest walka z chorobami i szkodnikami. Nie przeszkadzają kulturze zbyt często. Wśród niebezpiecznych chorób należy zwrócić uwagę na mączniaka prawdziwego, który objawia się zagęszczonymi nasadzeniami. Niebezpieczne są również mszyce, ślimaki i nicienie. Z tym drugim trudno sobie poradzić.

Aby babka doronicum cieszyła się kwitnieniem tak długo, jak to możliwe, rośliny należy karmić. Wystarczy jeden lub dwa opatrunki: pierwszy jest wykonywany po stopieniu się śniegu, drugi po kwitnieniu. Do nawożenia górnego lepiej jest stosować złożone nawozy mineralne i zgniły kompost, świeży obornik, odchody kurczaków i inne nawozy nie są odpowiednie.

Używaj w ogrodzie

Babka zwyczajna Doronicum lub, jak to się popularnie nazywa, rumianek żółty jest aktywnie wykorzystywana w ogrodnictwie ozdobnym. Roślina wygląda szczególnie dobrze w sojuszu z wczesnymi roślinami kwitnącymi, takimi jak tulipany, irysy i oczywiście żonkile. Ponadto doronicum harmonizują z paprociami, weroniką, złocieniem, nivyanikiem i rogersią. Nie wolno sadzić roślin na tle drzew i krzewów z ażurową koroną. Żółte stokrotki są piękne w rustykalnych ogrodach, które nie zajmują dużo czasu. Babka doronicum nadaje się do ozdabiania ogrodów skalnych i rabat kwiatowych, w tym skalniaków i wzgórz alpejskich, jednak w tym drugim przypadku odpowiednie są tylko odmiany nisko rosnące. Możesz uprawiać rośliny wzdłuż ścieżek ogrodowych, przy werandzie i w pobliżu zbiornika, ale na obszarze nie zalanym, w przeciwnym razie rośliny zaczną gnić i umierać.

Doronicum to idealna roślina do wiosennego ogrodu. W środku wiosny rozlewa na trawnik złote jeziora, jakby wiele małych słońc zeszło na ziemię. Roślina jest powszechnie znana pod nazwą „rumianek słoneczny” lub „koza”. Należy do rodziny Astrov. W środowisku naturalnym doronicum można znaleźć na zboczach gór w strefie umiarkowanej Eurazji i Afryki Północnej. Dbanie o kwiat na zewnątrz nie jest trudne. Jest dość bezpretensjonalny i wytrwały. Kwiaty nadają się również do robienia bukietów i długo stoją w wazonie.

Opis rośliny

Doronicum to wieloletnie zioło. Ma włókniste, powierzchowne kłącze. Pędy mocne, wyprostowane, słabo rozgałęzione. Dorastają 30-100 cm wysokości. Na całej długości pędów znajdują się otaczające liście łodygi o wydłużonym trójkątnym kształcie. Liście jasnozielone ułożone są naprzemiennie.U podstawy łodygi gęsta rozeta liści na długich ogonkach. Są okrągłe lub w kształcie serca. Na pędach i liściach występuje krótkie pokwitanie. Brzegi gołych liści łodygi pokryte są formacjami gruczołowymi.

Podstawowe zasady uprawy

Floks wieloletni: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Główne punkty związane z sadzeniem sadzonek w ziemi, a następnie pielęgnacją są bardzo ważne, aby uzyskać piękne, zdrowe rośliny.

Zdolność sadzenia i gleba

Do sadzenia sadzonek można używać nie tylko pojemników o strukturze plastra miodu, ale także pudełek, doniczek i kubków. Najważniejsze to zachować dystans, nie pogrubiając lądowania. Jako podłoże odżywcze wystarczy wziąć mieszankę torfu z próchnicą lub przechowywać uniwersalną glebę.

Właściwy czas na siew

Wysiew na sadzonki przeprowadza się na początku kwietnia, młode rośliny umieszcza się w otwartym terenie na początku czerwca.

Cięcie gleby

Do sadzenia w ogrodzie przed zimą, do połowy listopada lub kwietnia nadaje się.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Głównym wymaganiem dla gleby jest lekkość i luźność. Aby zapobiec wypadaniu nasion, po kopaniu należy poczekać, aż skurczy się. Jeśli gleba jest wyczerpana, zgniły obornik może zostać osadzony w łóżkach podczas kopania.

Ważny! Ponieważ roślina ma płytki system korzeniowy, nie jest konieczne zbyt głębokie poluzowanie gleby pod nią.

Przygotowanie materiału i siew

Żółte nasiona rumianku zachowują żywotność przez 2 lata. Po dostaniu się do gleby aktywnie kiełkują, więc sadzonki będą musiały zostać przerzedzone. Ponieważ materiał siewny, gdy jest prawidłowo przechowywany, jest odporny na uszkodzenia i zepsucie, nie są wymagane żadne specjalne procedury przygotowawcze.

Jak dbać o sadzonki

Przy metodzie uprawy sadzonek sadzonki pojawiają się kilka tygodni po siewie. W tym czasie schronienie z pojemnika jest usuwane, a rośliny są przenoszone w jaśniejsze miejsce. Jeśli pogoda nie sprzyja słonecznym dniom, zaleca się uzupełnienie sadzonek fitolampem.

Aby rośliny były bardziej bujne, w fazie trzeciego liścia należy uszczypnąć ich wierzchołki.

Lądowanie w ziemi

Tydzień przed sadzeniem (koniec maja) należy wynieść sadzonki na zewnątrz w celu utwardzenia, najpierw na godzinę, stopniowo wydłużając czas do dnia.

Jak sadzić sadzonki:

• Wykop miejsce na głębokość 20-25 cm. Dodaj zgniły obornik;
• Wykopuj dołki o takiej wielkości, aby zmieścił się w nich korzeń z glinianą grudką. Odległość między otworami powinna wynosić co najmniej 0,4 m, ponieważ doronicum rośnie silnie;
• Posadź rośliny w dołkach, delikatnie dociśnij glebę u korzeni i obficie zalej zimną wodą.

Uwaga! Koza jest również uprawiana jako roślina doniczkowa, ale nadają się do tego tylko odmiany karłowate.

Popularne typy

Rodzaj Doronicum obejmuje około 40 gatunków roślin. Domowi ogrodnicy wybrali tylko kilka z najciekawszych odmian.

Wschodnie Doronicum. Bylina zielna o wysokości 30-50 cm jest powszechna na Kaukazie, w Morzu Śródziemnym i Azji Mniejszej. Podstawne, jajowate liście znajdują się na długich ogonkach i mają ząbkowane nacięcia wzdłuż krawędzi. Pojedyncze kwiaty o średnicy 3-5 cm są jasnożółte. Rdzeń ma jaśniejsze, złote odcienie. Kwitnie w połowie maja. Popularne odmiany:

• • Mały lew - kompaktowa odmiana do 35 cm wysokości;
• • Golden gnom - wczesna odmiana kwitnąca o wysokości 15 cm;
• • Spring Beauty - roślina o wysokości 45 cm ozdobiona jasnożółtymi podwójnymi kwiatami.

Babka zwyczajna Doronicum. Wysokość rośliny 80-140 cm, jej mocne, słabo rozgałęzione pędy pokryte są owalnymi, ciemnozielonymi liśćmi. Ząbkowane liście ogonków liściowych tworzą u podstawy gęstą rozetę. Jasnożółte koszyczki o średnicy 8-12 cm kwitną pod koniec maja i utrzymują się do 45 dni.

Doronicum Clusa. Roślina występuje na alpejskich łąkach. Jego wysokość to zaledwie 10-30 cm.Ząbkowane liście w kształcie włóczni pokryte są gęstymi włosami i rzęskami. Są przymocowane do łodygi jeden po drugim. Wierzchołek pędu jest również gęsto owłosiony i kończy się jasnożółtym prostym koszem. Kwiaty o średnicy 3,5-6 cm kwitną w połowie lipca.

Cechy botaniczne

Doronicum (Doronicum) to stosunkowo niewielki (około 40 gatunków) rodzaj zielnych roślin kłączowych z rodziny Asteraceae lub Compositae. Wszyscy przedstawiciele rodzaju to byliny. Dzikie gatunki częściej żyją na terenach górskich lub podgórskich. Bezpretensjonalne i wytrzymałe, nie wymagają specjalnej troski podczas uprawy, a ku uciesze ogrodników hodowcy wyhodowali już wiele odmian w oparciu o najpopularniejsze gatunki - wschodni doronicum (Doronicum orientale), czy kaukaski (Doronicum caucasicum) i Doronicum plantagineum. Kwiatostan Doronicum - koszyczek; środkowe kwiaty są rurkowate, zwykle o jaśniejszych, bardziej nasyconych odcieniach żółtego lub pomarańczowego niż brzeżne języczkowate, których kolor zmienia się od jasnożółtego do bladożółtego. Kwiat Doronicum Najczęściej kwiatostany są samotne, umieszczone na długiej szypułce. Wysokość roślin różni się znacznie w zależności od rodzaju i odmiany - są zarówno bardzo małe (10-15 cm), jak i dość wysokie (do 140-150 cm). Średnica kwiatostanów jest również inna: w niektórych odmianach wielkokwiatowych osiąga 10-12 cm; u większości dzikich gatunków kwiatostany są skromne - tylko 4-5 cm Liście podstawy Doronicum tworzą rozetę; łodygi są naprzemienne. W kątach liści łodygi mogą tworzyć się pędy z pąkami. W kątach liści łodygi mogą tworzyć się pędy z pąkami.Roślina kwitnie wcześniej niż inni przedstawiciele rodzaju, ale po kwitnieniu jej nadziemna część więdnie i obumiera - należy to wziąć pod uwagę przy umieszczaniu doronicum w klombach. Przy dobrej pielęgnacji niektóre odmiany mogą zadowolić się ponownym kwitnieniem pod koniec lata. Odmiany o dużych kwiatach są dobre do cięcia.

Reprodukcja

Rozmnażanie doronicum odbywa się za pomocą nasion i metod wegetatywnych. Siew odbywa się wiosną bezpośrednio na otwartym terenie lub sadzonki są wstępnie uprawiane. W ogrodzie doronicum wysiewa się w temperaturze + 16 ° C. Dzieje się to zwykle w połowie maja. Sadzonki zaczynają rosnąć w marcu. Sadzonki pojawiają się za 7-10 dni. Kiedy na sadzonkach wyrosną 2-3 prawdziwe liście, można je przesadzić na otwarty teren. Odległość między roślinami powinna wynosić 30 cm W pierwszym roku kwitnienia nie spodziewane, krzew rośnie i zwiększa masę korzeni.

Wśród ogrodników bardziej powszechne jest rozmnażanie przez podzielenie buszu. Odbywa się co 4 lata. W sierpniu lub na początku września należy wykopać roślinę kawałkiem ziemi i ostrożnie podzielić ją rękami na kilka części. Każdy kawałek jest natychmiast sadzony w nowym miejscu. Roślina dobrze znosi przesadzanie i szybko zapuszcza korzenie w nowym miejscu.

Sadzenie i hodowla

Najczęściej doronicum rozmnaża się wegetatywnie - dzieląc krzew. Taka operacja jest dla niego dobra, bo zarośnięte kępy gorzej kwitną, ich środkowa część przerzedza się. Zaleca się sadzenie Doronicum co 3-4 lata - odnowione rośliny zachwycą Cię obfitym kwitnieniem i dobrym wzrostem. Wskazane jest podzielenie zarośniętych roślin.Doronicum można podzielić wczesną wiosną (po pojawieniu się pierwszych liści) lub pod koniec kwitnienia. Dobrze znosi tę procedurę. W literaturze radzi się przeprowadzenie podziału na przełomie sierpnia i września; z własnego doświadczenia nie polecałbym tego: roślina jest w spoczynku, część nadziemna jest obecnie nieobecna, a pusta przestrzeń w ogrodzie kwiatowym została już zamknięta przez inne kultury - po co wszystkim przeszkadzać? Wykop krzak, ostrożnie podziel go na kawałki. Posadź sadzonki w dołkach do sadzenia na tej samej głębokości, na której rosła matka przed podzieleniem.Zagęścić glebę wokół rośliny, dobrze podlać i ściółkę (próchnicą, korą drzew, ścinkami trawy lub innymi odpowiednimi materiałami), aby zachować wilgoć. Doronicum łatwo rozmnaża się przez podział. Zdjęcie autora

Do sadzenia wybierz miejsce na słońcu lub w półcieniu, z luźną, przepuszczalną glebą. Doronicum nie toleruje stojącej wilgoci - jego korzenie gniją. Ale nie będzie rosnąć również na glebie suchej - do normalnego rozwoju tej rośliny potrzebna jest jednolita wilgotność gleby. Doronicum można rozmnażać przez nasiona, które wysiewa się na otwartym terenie jesienią lub wczesną wiosną; stosowana jest również metoda sadzenia. W optymalnej temperaturze +16 stopni sadzonki pojawiają się w ciągu 7-10 dni. Wyhodowane sadzonki nurkują, rośliny sadzi się w stałym miejscu w odstępie 20-25 cm.

Zasady przeszczepu

Doronicum może rosnąć w jednym miejscu nawet do 10 lat. Jednak nasadzenia stopniowo stają się zbyt gęste. Może się w nich rozwinąć mączniak prawdziwy, a kwiaty stają się bardzo płytkie. Aby uniknąć takiego problemu, zaleca się przesadzanie i dzielenie krzewów co 5 lat.

Przeszczep przeprowadza się wczesną wiosną lub jesienią, po zakończeniu okresu kwitnienia. Doronicum jest mało wymagające dla składu gleby. Zauważono jednak, że na glebach piaszczystych krzewy będą nieco niższe, a na czarnoziemach będą rosły szczególnie bujnie. Ziemię wykopuje się na głębokość 20 cm i dodaje się zgniły obornik. Na glebach ciężkich należy dodać piasek i żwir. Po posadzeniu roślinę należy dobrze podlać.

Gdzie sadzić doronicum

Koza może rosnąć w jednym miejscu przez długi czas. Kwiat potrzebuje trochę miejsca, przy odpowiedniej pielęgnacji nie rosną. Roślina łatwo przystosowuje się do różnych klimatów i dobrze znosi suszę.

Kozulnik dobrze komponuje się z innymi odmianami bylin. Ciekawie będzie wyglądać z tą samą żółtą heliopsją lub brodatą astrantią, perłowa anafalia uzupełni doronicum bielą, a włoski aster doda delikatności kwietnikowi dzięki różowym kwiatostanom. Doronicum sadzi się w mieszankach i na zjeżdżalniach alpejskich.

Prawdopodobnie będziesz zainteresowany, aby dowiedzieć się więcej o sadzeniu kwiatów, które również należą do rodziny Astrov, a mianowicie Buzulnik, Rudbek, Nivyanik, Osteospermum, Cineraria, Cosmia, Goldenrod, Ageratum, Pyrethrum, Coreopsis, Liatrix, Gatsania.

Oświetlenie

Dobrze kwitną w półcieniu, uwielbiają chłód. Jedynym wyjątkiem jest gatunek babki, który kwitnie wyłącznie na słońcu.

Gleba

Uprawa doronicum zapewnia gleby żyzne, luźne, napowietrzone. Kwiat ma ciekawą cechę: korzenie znajdują się blisko górnej warstwy gleby. Dlatego gleby nie można wykopać ani poluzować.

Odpowiednie są gleby piaszczyste i gliniaste. Kwasowość jest neutralna. Aby zmniejszyć kwasowość gleby, wystarczy podczas jesiennego kopania dodać młody wapień.

Opieka nad Doronicum

Doronikum są bezpretensjonalne, opieka nad nimi jest dość prosta. Kwiaty preferują otwarte, dobrze oświetlone obszary. Niektóre odmiany mogą rosnąć w półcieniu. Nie można sadzić krzewów pod drzewami, w przeciwnym razie umrą z powodu braku światła.

Roślina jest odporna na letnie upały i mroźne zimy. Nawet okazy kwitnące są w stanie bezboleśnie tolerować krótkotrwałe wiosenne przymrozki. W klimacie umiarkowanym doronicum z powodzeniem zimuje pod pokrywą śnieżną. Jeśli oczekuje się, że zima będzie ostra i bezśnieżna, lepiej przykryć korzenie opadłymi liśćmi.

Dla normalnego wzrostu doronicum potrzebuje regularnego podlewania. Korzenie są blisko powierzchni, więc gleba będzie musiała być często nawilżana. Regularne podlewanie pomoże wydłużyć okres kwitnienia. Aby gleba nie wysychała zbyt szybko, jej powierzchnię można przykryć skoszoną trawą lub zrębkami. Jednocześnie nie należy dopuścić do nadmiernej wilgoci i stagnacji wody w gruncie.

Na początku kwitnienia zaleca się jednorazowe dodanie roztworu nawozu mineralnego.Na żyznych glebach potrzeba karmienia nie jest tak duża, ale roślina odpowie na nią z wdzięcznością.

Aby uniknąć nieuregulowanego samosiewu, zaleca się natychmiastowe odcięcie zwiędniętych pąków. Pod koniec kwitnienia liście zaczynają wysychać i tracą swój efekt dekoracyjny. Pędy można częściowo przyciąć. Odpoczynkowe podlewanie jest również mniej ważne. Jest przeprowadzany tylko w okresach długotrwałej suszy.

Doronicum czasami cierpi na mączniaka prawdziwego. Jej liście są popularne wśród ślimaków nagich, mszyc i ślimaków. Pułapki i chemikalia są używane przeciwko pasożytom.

Uprawa i pielęgnacja

Doronicum jest mało wymagające dla gleby, praktycznie nie potrzebuje dodatkowego nawożenia, ale będzie wdzięczny, jeśli podczas sadzenia dodasz kompost do dołka. Obfite pożywienie sprawi, że roślina będzie silniejsza, a kwitnienie - obfite, ale takie „przekarmione” krzewy zimują gorzej - należy o tym pamiętać. Kwitnienie lepiej stymulować poprzez regularne odmładzanie roślin. Doronicum to mało wymagająca roślina. Zdjęcie autora Jeśli pogoda jest sucha w okresie kwitnienia, doronicum wymaga podlewania. Użyj ściółkowania, aby zatrzymać wilgoć w glebie. W fazie spoczynku roślina spokojnie toleruje suszę. Nie zaleca się poluzowywania gleby wokół buszu - system korzeniowy doronicum jest powierzchowny, łatwo go uszkodzić. Po zakończeniu kwitnienia odetnij roślinę. Blaknące liście, jeśli psują wygląd ogrodu kwiatowego, są usuwane; jeśli miejsce lądowania zostanie wybrane pomyślnie - partnerzy doronicum ukrywają swój utracony wygląd, dodatkowa interwencja zwykle nie jest wymagana. Doronicum jest mrozoodporne, nie potrzebuje schronienia na zimę. Jest odporny na choroby, ale w niesprzyjających warunkach może zostać dotknięty mączniakiem prawdziwym. Chore rośliny są niszczone, aby zapobiec infekcji pozostałych.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Doronicum jest niezbędne do dekoracji ogrodu kwiatowego. Jest jedną z pierwszych, które kwitną wiosną. Na gołej ziemi złote wyspy wyglądają szczególnie pięknie. Aby udekorować mniej atrakcyjne liście po kwitnieniu, doronicum sadzi się wraz z nagietkami lub innymi roślinami kwitnącymi (irysy, pierwiosnki, orliki). Odmiany miniaturowe nadają się do dekoracji ogrodu skalnego, skalniaka lub mixborderu. Doronicum świetnie prezentuje się w sąsiedztwie paproci, Wołżanki, Rogersii i innych ozdobnych roślin liściastych.

Kompaktowe krzewy sprawdzają się nie tylko w terenie otwartym, ale także w doniczkach. Udekorują taras lub balkon. Bukiet jasnych słonecznych stokrotek będzie emanował przyjemnym aromatem i pozostanie w wazonie do dwóch tygodni.

Warunki

Opieka nad doronicum obejmuje nie tylko podlewanie i uprawę gleby, ale także dobór odpowiednich warunków. Należy uważać, aby roślina nie była ani za zimna, ani za gorąca, a gleba była dla niej wystarczająco pożywna.

Umieść na stronie

Doronicum uwielbia światło słoneczne, ale nie tyle znosi bezpośrednie działanie promieni słonecznych, dlatego należy go umieszczać w półcieniu. Lepiej jest wybrać miejsce z dala od drzew, w przeciwnym razie kwiatowi zabraknie składników odżywczych. Co ciekawe, babka doronicum to jedyny gatunek rośliny, który nie tylko toleruje ostre słońce, ale też najlepiej rośnie pod jego promieniami.

Gleba

Gleba powinna być luźna i żyzna, o neutralnej kwasowości (aby ją uzyskać wystarczy pod koniec jesieni rozsypać na stanowisku mączkę wapienną lub dolomitową). Odpowiednie są gleby piaszczyste i gliniaste.

Doronicum: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Doronicum węgierski ma właściwości lecznicze. Kultura jest bogata w flawonoidy, kwercetynę, rutynę, olejki eteryczne, seskwiterpenoidy i fenol. Kwiatostany koszyczkowe służą do przygotowania naparów leczniczych.

Środki ludowe na bazie doronicum (napary) mają działanie przeciwzapalne i są stosowane w reumatyzmie, zapaleniu jamy ustnej i nerwobólach.Podczas przygotowywania naparu należy ściśle przestrzegać proporcji, ponieważ roślina jest bardzo trująca, a jeśli nie są przestrzegane, można uzyskać poważne zatrucie.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią, a także osoby, które mają indywidualną nietolerancję składników rośliny, należy zrezygnować z leczenia doronicum.

Przygotowanie doronicum na zimę

Chociaż roślina jest odporna na mróz, dzięki czemu z powodzeniem zimuje i nie zamarza, to gdy zaczną się pierwsze przymrozki należy ją odciąć, a korzenie przykryć grubą warstwą suchych liści. Takie schronienie ochroni je przed zamarznięciem.

Jeśli zimy w regionie, w którym rośnie kultura, są ciepłe i śnieżne, doronicum można pozostawić odkryte, ponieważ zimuje dobrze pod śniegiem.

Ogólny opis ze zdjęciem

Doronicum jest przedstawicielem Astrovów. Jest wszechobecny w Eurazji; często można zobaczyć jego kwitnące łąki w Afryce Północnej. Woli osiedlać się na zboczach górskich, z których staje się jasne, że jest to raczej wytrwała i bezpretensjonalna roślina. Jest byliną zielną z włóknistym kłączem, który ma powierzchowną ściółkę. Pędy są proste, liściaste na całej długości, mocne, słabo rozgałęzione, zdolne do rozciągania się do metra wysokości, ale często można spotkać zwarte formy ogrodowe, które nie przekraczają 15 cm. Wolumetryczne liście łodygi mają kształt trójkątny i regularne aranżacja, jasny odcień zieleni. U podstawy rosną długie, petiolizowane liście o innej, bardziej zaokrąglonej formie w kształcie serca, tworząc bujną podstawową rozetę. Zarówno te, jak i inne płytki liściowe mają krótkie, lekkie pokwitanie.

Kwitnienie następuje wcześnie, w drugiej połowie wiosny. Rumianek, ale nieco węższe płatki są jasnożółte. Kwiaty o średnicy do 12 mm kwitną na wierzchołkach pędów, mogą być pojedyncze lub uformowane w luźne kwiatostany corymbose. Na zdjęciu kwiatów doronicum wyraźnie widać centralny bujny rdzeń, który zwykle ma ten sam kolor.

W miejsce zapylonych kwiatostanów tworzy się miniaturowa torebka nasienna o długości nie większej niż 2-3 cm, w której dojrzewają bardzo małe czubate nasiona.

Nasiona Doronicum mogą zachować żywotność nie dłużej niż 2 lata.

Przygotowanie do lądowania

Materiał do sadzenia

Kupując nasiona, należy zwrócić uwagę na datę zbioru i termin sprzedaży. Nasiona Doronicum zachowują wysoką zdolność kiełkowania tylko przez pierwsze 2 lata po zbiorze. Sadząc sadzonki warto wziąć pod uwagę, że na każdy metr kwadratowy ogrodu kwiatowego sadzi się około 30-35 egzemplarzy.

Miejsce sadzenia i gleba

Roślina kochająca światło preferuje otwarte słoneczne obszary, ale w zacienionych lub półcienistych warunkach powstają większe kwiatostany, a okres kwitnienia znacznie się wydłuża.

Gleba na stanowisku powinna być lekka, pożywna, luźna i najlepiej lekko kwaśna. 2-3 tygodnie przed sadzeniem zaleca się wykopanie obszaru (na głębokość około 20-30 cm) i dodanie do niego zgniłej materii organicznej.

Sąsiedztwo i połączenie z innymi kulturami

Doronicum to wspaniały sąsiad dla większości roślin. Może być uprawiana w ogrodach kwiatowych i na rabatach, balkonach i tarasach, jako pojedyncza roślina oraz w dużej firmie kwiatowej. Doskonałymi sąsiadami będą: Wołżanka, paproć, Rogersia, nagietki, pierwiosnek, irysy, orlik, tulipan, narcyz, stokrotka i wiele innych.

Co to jest Doronicum?

Koza łatwo przystosowuje się do prawie każdych warunków pogodowych i dobrze znosi okres suszy. Dlatego doronicum będzie wygodne, zarówno w półcieniu, jak iw słonecznym miejscu.

Jedynym wyjątkiem jest odmiana babki lancetowatej; nadaje się do niej tylko słoneczna łąka. Doświadczeni ogrodnicy zauważają, że doronicum kwitnie znacznie dłużej w miejscu półcienistym niż na słońcu. Kwiat łatwo łączy się z innymi roślinami wieloletnimi.Szczególnie dobrze wygląda w połączeniu z żółtą heliopsją, perłowatym anafalem, włoskim asterem. Te kwiaty dodadzą szczególnego uroku i delikatności kwietnikowi.

Kozulnik (doronicum): wybór miejsca do sadzenia, cechy pielęgnacyjne

Jasnożółte stokrotki kozy są jak słońce - z powodzeniem uzupełniają wiosenne ogrody kwiatowe, wypełniając każdy zakątek ogrodu jasnymi i świeżymi kolorami. Te kwiaty są czasami uprawiane do cięcia i długo utrzymują się w bukietach.

Łodygi, liście i kwiaty prawie wszystkich rodzajów doronicum są trujące, na tę cechę rośliny wskazuje jej nazwa, pochodzi od arabskiego słowa doronish, co oznacza nieznaną trującą roślinę.

Opis botaniczny

Doronicum to rośliny zielne do uprawy na otwartym terenie, wegetujące przez wiele lat z rzędu. Mają typowe kwiatostany-koszyczki asterów typowe dla rodziny, które mogą mieć kształt półkuli lub w kształcie dzwonu. Zwykle kwiatostany umieszcza się na gałęziach pojedynczo, ale u niektórych gatunków zbiera się je w grupach do 8 sztuk.

Średnica korony osiąga 12 cm, owinięcie kwiatostanu jest zielone, liście ułożone są w 2-3 rzędach.

Same kwiaty doronicum są żółte, podobne do rumianku i mogą być dwojakiego rodzaju. Pierwsze to rurkowate biseksualne, ułożone w wielu rzędach pośrodku kwiatostanu. Wzdłuż krawędzi rząd trzcinowych kwiatów o strukturze żeńskiej.

Owoce Doronicum nazywane są niełupkami. Mają wydłużony kształt i podłużne żebra. Owoce dojrzałe są ciemne, niedojrzałe kremowe lub jasnozielone. Małe nasiona - w jednym gramie do 6000 sztuk. Kiełkowanie trwa do 2 lat.

Kłącze leży w powierzchniowej warstwie gleby, ma strukturę włóknistą. Pędy są proste, krótkie, prawie nie rozgałęzione. U niektórych gatunków kóz ich długość sięga 1 m.

Liście trójkątne, ułożone naprzemiennie. Na wydłużonych ogonkach w pobliżu gleby znajduje się rozeta talerzy. Różnią się od reszty liści bardziej zaokrąglonymi krawędziami.

Części wegetatywne są lekko owłosione. Na krawędziach płytek znajdują się gruczoły, z których wydzielają się kropelki wody i olejek eteryczny, dzięki czemu roślina przyjemnie pachnie. W medycynie ludowej doronicum służy do przygotowywania leków na kaszel.

Podlewanie doronicum

Kultura ma płytki system korzeniowy, dlatego wymaga regularnego i częstego podlewania. Należy jednak pamiętać, że nie powinno być przelewu, w przeciwnym razie doronicum może umrzeć. Musisz go podlać osiadłą i ciepłą wodą.

Po podlaniu poluzuj glebę i ostrożnie ręcznie usuń chwasty. Jeśli podczas sadzenia sadzonek ściółka z roślinami jest ściółkowana, wówczas warstwa ściółki zapobiegnie pojawianiu się chwastów i szybkiemu odparowaniu wilgoci.

Oman jest również członkiem rodziny astrowatych i ma właściwości lecznicze. Uprawiana podczas sadzenia i pielęgnacji w otwartym polu bez większych kłopotów, jeśli przestrzegasz zasad techniki rolniczej. Wszystkie niezbędne zalecenia można znaleźć w tym artykule.

O której godzinie sadzić

Sadzonki Doronicum sadzi się na otwartej glebie tylko wtedy, gdy nadejdzie ciepła pogoda, podczas gdy wiosenne przymrozki powinny być pozostawione. Z reguły ten czas przypada na ostatnie dni maja lub pierwsze dni czerwca. Gdy do sadzenia sadzonek w ogrodzie pozostanie około 5 dni, należy przystąpić do ich hartowania. Aby to zrobić, roślina jest codziennie przenoszona na ulicę, a czas trwania takiej procedury należy stopniowo zwiększać. Na początku sadzonek konieczne jest zapewnienie niezawodnej ochrony przed wiatrem, opadami atmosferycznymi, bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i przeciągami.

Nawożenie i karmienie doronicum

Nawozy na doronicum należy stosować podczas wiosennego spulchniania gleby. W tej chwili warto karmić roślinę pełnym złożonym nawozem.

W przypadku doronicum przydatne są zarówno nawozy organiczne, jak i mineralne.

W okresie odrastania nowych rynków zbytu warto zasilać roślinę nawozami organicznymi o dużej zawartości azotu.Pomoże to roślinom szybciej wyrosnąć na zieleń.

Doronicum: połączenie z innymi roślinami

Jasnożółte "stokrotki" Doronicum dobrze komponują się z bylinami ogrodowymi: Veronica, Cochinacea, struś, paprocie, Rogersia. Połączenie żółtych kwiatów doronicum z wieloletnim nivyanikiem i złocieniem jest bardzo dekoracyjne.

Doronicum w połączeniu z tulipanami

Koza jako roślina podkładowa prezentuje się wdzięcznie na tle monolitycznej zieleni, w pobliżu krzewów i skarłowaciałych drzew. Idealnie pasuje do kompozycji krajobrazowych w stylu rustykalnym.

Zawartość

• Gatunki i odmiany Doronicum
• Sadzenie i pielęgnacja Doronicum na otwartym polu
• Podlewanie doronicum
• Gleba dla doronicum
• Nawóz dla doronicum
• Kwitnienie Doronicum
• Przycinanie doronicum
• Przeszczep Doronicum
• Przygotowanie doronicum na zimę
• Rozmnażanie doronicum
• Choroby i szkodniki
• Doronicum: właściwości lecznicze i przeciwwskazania
• Wniosek

Możliwe narastające problemy

Chociaż rumianek żółty nie jest rośliną kapryśną, nadal występują problemy z jego uprawą. Można je rozwiązać za pomocą specjalnych produktów i dostosowania schematu pielęgnacji.

Szkodniki

Wszechobecne mszyce i wciornastki nie ignorują żółtej stokrotki. Małe owady wysysające sok nie powodują początkowo znaczących szkód. Ale po rozmnożeniu są w stanie doprowadzić doronicum na śmierć.

Istnieje wiele różnych środków owadobójczych, które można stosować do skutecznego zwalczania pasożytów. Wystarczy obsadzić sadzonki zgodnie z instrukcją, a małe pasożyty nie będą bały się ogrodowych „słońc”.

Czasami ślimaki są zabierane na roślinę, jedząc liście. Aby zapobiec ich pojawieniu się, wystarczy posypać ziemię wokół kwiatu gorącym, mielonym pieprzem. Wrażliwy brzuch nie pozwoli szkodliwym stworzeniom pokonać przeszkody.

Choroby

Szara zgnilizna pojawia się na roślinach w zagęszczonych nasadzeniach, z nadmiernym podlewaniem. Wskazane jest przerzedzenie roślin, usunięcie zakażonych części i dostosowanie reżimu podlewania.

Rdza i mączniak prawdziwy również najczęściej atakują podmokłe nasadzenia. W takim przypadku należy zmniejszyć podlewanie, uszkodzone części rośliny należy usunąć. Spryskaj doronicum Topazem lub innym preparatem o podobnym działaniu.

Oznaki niewłaściwej pielęgnacji

Doronicum może dawać małe kwiaty, jeśli nie był sadzony przez długi czas. W celu odmłodzenia roślina jest wykopywana i dzielona na części. Nowe kwiaty na odnowionej kozy będą zauważalnie większe. Innym problemem związanym z uprawą jest zbyt dużo światła. Umieszczając roślinę na miejscu warto pamiętać, że choć doronicum jest światłolubne, to nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne prowokuje zgniatanie kwiatów.

Kozulnik na stronie

Sadzenie i pielęgnacja doronicum na zewnątrz jest niezwykle prosta. Poradzi sobie z nimi nawet początkujący, który będzie podwójnie zadowolony z jasnego kwitnienia ogrodowego zwierzaka.

Rozmnażanie wieloletniego doronicum

Rozmnażanie doronicum odbywa się przez nasiona i dzielenie krzewów. Możliwy siew podzimny lub wiosenny.

Rozmnażanie przez nasiona tej rośliny jest dość łatwe. Nasiona można sadzić bezpośrednio w otwartym terenie lub sadzonki mogą być wstępnie wyhodowane. Grzbiety przygotowuje się przed wysianiem nasion. Aby to zrobić, są wykopywane, nawożone, powierzchnia jest wyrównana i wykonane są płytkie bruzdy. Nasiona sadzi się w odległości 6-7 cm od siebie. Następnie glebę wyrównuje się, nasiona przykrywa się warstwą ziemi i podlewa. Po posadzeniu nasion doronicum w otwartym terenie będziesz musiał zadbać o uprawy, co będzie polegało na regularnym podlewaniu i usuwaniu chwastów.

Podczas uprawy sadzonek nasiona umieszcza się w małych doniczkach i przykrywa folią, tworząc w ten sposób mini szklarnię. Po pojawieniu się pędów schronienie jest usuwane. Nurkuję rośliny, gdy utworzą pierwszą parę liści.

Jesienią lub wiosną dzieli się 4-5-letnie krzewy, wybierając mocne, dobrze rozwinięte rośliny.Krzewy wykopuje się razem z glinianą grudką, delenki sadzi się w odległości 30-40 cm od siebie. Po posadzeniu kwiatów doronicum nie należy zaniedbywać pielęgnacji młodych roślin, aby szybko się wzmocniły i przyzwyczaiły do ​​nowego miejsca.

Warunki uprawy doronicum

Aby bylina cieszyła się bujnymi zielonymi liśćmi i jasnym, długim kwitnieniem, ogrodnik musi zapoznać się z warunkami uprawy tej rośliny i spróbować ich przestrzegać.

Lokalizacja. Wybierając miejsce do sadzenia doronicum, należy pamiętać, że dobrze rośnie na otwartych, słonecznych obszarach, nie boi się lekkiego półcienia, należy to wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do sadzenia tej kultury. Gatunek babki jest bardziej podatny na działanie promieni słonecznych niż inne gatunki.

Nie należy sadzić krzewów w pobliżu dużych rozłożystych drzew, które stworzą cień nad doronicum i zahamują ich wzrost i rozwój.

Gleba. Preferuje każdy ogród, dobrze przepuszczalną, luźną, pożywną glebę. Doronicum dobrze rośnie na każdej glebie, ale na czarnej glebie krzewy szybko rosną na szerokość. Na glebach piaszczystych krzewy są bardziej przysadziste.

Podlewanie. Podlewanie jest również objęte pielęgnacją doronicum, ale często ta praca nie jest wymagana, konieczne jest nawilżanie gleby tylko przy suchej pogodzie. Jego system korzeniowy gromadzi wystarczającą ilość wilgoci podczas deszczu, dzięki czemu doronicum może kwitnąć nawet w gorącej porze suchej, nie tracąc przy tym swojego dekoracyjnego efektu. W deszczową pogodę konieczna jest ochrona krzewu przed ślimakami. Po podlaniu można poluzować glebę wokół buszu i usunąć chwasty, ale należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić powierzchniowego systemu korzeniowego tej kultury. Roślina bardzo skorzysta na ściółkowaniu pobliskiego obszaru świeżo skoszoną trawą, wiórami lub trocinami.

Top dressing. Przed kwitnieniem, nawóz pogłówny z pełnym nawozem mineralnym.

Transfer. Ta kultura nie wymaga częstych przeszczepów i może rosnąć w jednym miejscu przez ponad 10 lat. Jednak krzewy silnie rosną, tracą efekt dekoracyjny, a pąki stają się mniejsze. Z tego powodu zaleca się przesadzanie rośliny co 5 do 6 lat. Podział przeprowadza się jesienią po kwitnieniu i przed nadejściem mrozów.

Przed przesadzeniem rośliny należy wykopać ziemię na głębokość około 20 cm, dodać zgniły obornik, a po posadzeniu obficie podlać krzaki.

Mrozoodporność. Roślina jest odporna na zimę, nie wymaga schronienia na zimę. Przed zimowaniem należy odciąć pędy, pozostawiając nie więcej niż 3 cm od powierzchni gleby. Wraz z nadejściem ciepłych wiosennych dni krzewy odrosną.

Szkodniki i choroby. Jak pokazuje praktyka doświadczonych ogrodników, jeśli sadzenie doronicum i pielęgnacja tej rośliny zostały przeprowadzone prawidłowo i regularnie, szkodniki i choroby nie będą jej przeszkadzać.

W niektórych przypadkach na krzaki może wpływać choroba, taka jak mączniak prawdziwy. Jeśli zostanie wykryty, zaleca się stosowanie biofungicydów.

Wśród szkodników największym zagrożeniem dla doronicum są mszyce i nicienie. Fungicydy są skuteczne przeciwko mszycom, którymi należy leczyć krzak zgodnie z instrukcjami. Zwalczanie nicieni jest bezużyteczne, więc zaatakowaną roślinę trzeba będzie wykopać i spalić.

Kwitnienie Doronicum

Doronicum kwitnie od połowy czerwca do końca lipca. Niektóre odmiany kwitną pod koniec maja i kończą kwitnienie do połowy czerwca. Kwiatostany kultury są pojedyncze, przypominające koszyk, z żółto-pomarańczowym odcieniem.

Mogą wyglądać jak rumianek, mniszek lekarski lub aster. Wszystko będzie zależało od odmiany. Po kwitnieniu zaczynają dojrzewać nasiona, które są wykorzystywane przez ogrodników do rozmnażania doronicum.

Siew

Doronicum jest uprawiane od nasion do sadzonek i jest to najbardziej niezawodna metoda. Jednak nasiona można wysiewać bezpośrednio do otwartej gleby, robią to przed zimą późną jesienią lub w maju.Siew do sadzonek przeprowadza się w kwietniu, w tym celu stosuje się tacę komórkową, do której wlewa się mieszaninę ziemi składającą się z grubego piasku i torfu (1: 1). W jednej komórce wysiewa się 2 lub 3 nasiona, następnie pojemnik przykrywa się folią (szkłem) i przenosi w miejsce chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych (światło musi być jasne, ale rozproszone). Bardzo łatwo jest dbać o uprawy. Aby to zrobić, należy je systematycznie wentylować, usuwać z powierzchni schronu, nagromadzony kondensat i, jeśli to konieczne, zwilżyć mieszaninę gleby z butelki z rozpylaczem.

Zasady lądowania

Taka kultura jest światłolubna, ale może również rosnąć w zacienionym miejscu. Aby kwiatostany kosza były bardzo duże, do sadzenia doronicum należy wybrać półcienisty obszar. Pamiętaj jednak, że w pobliżu drzewa w pobliżu pnia taki kwiat będzie się rozwijał i rósł bardzo słabo. Gleba na miejscu powinna być luźna i wilgotna (nie mokra).

Przygotuj miejsce do sadzenia, w tym celu wykop je na głębokość od 20 do 25 centymetrów, a do gleby należy dodać obornik. Sadząc sadzonki należy pamiętać, że po 2 lub 3 latach kępy krzewów będą silnie rosnąć, a średnica osiągnie około 0,5 m, a nawet więcej. W związku z tym konieczne jest zachowanie odległości między dołkami 0,4–0,5 m. Otwór powinien mieć taką średnicę i głębokość, aby zmieściła się w nim roślina razem z kawałkiem ziemi. Kiedy sadzonki są sadzone, powierzchnia gleby wokół krzaków jest trochę ubijana, a następnie dobrze podlewana.

Kiedy i jak kwitnie

Doronicum to kwiat, który może zmieniać wielkość płatków i intensywność koloru w zależności od warunków atmosferycznych. Ogólnie kwiaty wyglądają jak małe stokrotki, dlatego często mylone są z feverfew. Płatki mają jasnożółty kolor, środek może być ciemniejszy, do brązowego. Średnica kwiatostanów wynosi od 4 do 15 cm, w zależności od odmiany.

Kwitnienie Doronicum

Kwitnienie rozpoczyna się wiosną i trwa przez całe lato. Cięte kwiaty doronicum mogą stać w wodzie do 14 dni, zachowując świeży wygląd.