Actinidia jest obecnie niezwykle popularna wśród ogrodników-amatorów. Ta niesamowicie piękna liana wytwarza owoce o wyjątkowych właściwościach leczniczych, które mają zdolność bardzo szybkiego przywracania równowagi witaminowej w organizmie człowieka.
Istnieje kilka rodzajów aktynidii. Jednym z nich jest ulubione kiwi, czyli chińska aktynidia, które dziś można kupić w każdym sklepie. Ale dla rosyjskich ogrodników nie jest to interesujące, ponieważ można je uprawiać w gorącym klimacie lub w szklarniach.
Ale actinidia kolomikta (lub actinidia pstrokata) - wręcz przeciwnie, świetnie czuje się w naszym zimnym klimacie i może wytrzymać zimowe mrozy do -44 stopni, nawet bez dodatkowego schronienia.
Ponadto jego owoce zawierają pięć razy więcej składników odżywczych i witamin niż kiwi.
Actinidia kolomikta to bardzo stara roślina. Przetrwał epokę lodowcową i dziś naturalnie rośnie w Chinach, Korei, Japonii i innych krajach Azji Wschodniej i Środkowej. W naszym kraju można go znaleźć na Dalekim Wschodzie, na Terytoriach Primorskich i Chabarowskich, a także na Sachalinie i Wyspach Kurylskich.
Warto zauważyć, że actinidia kolomikta była „ostatnią miłością” naszego słynnego hodowcy I.V. Michurin. W ostatnich latach swojego życia był aktywnie zaangażowany w rozwój nowych wielkoowocowych odmian tej kultury.
Iwan Władimirowicz wielokrotnie mówił o niezwykle cennych właściwościach owoców aktynidii kolomikta i zapewniał, że w większości północnych regionów naszego kraju jagoda ta może stać się najważniejsza w przywracaniu równowagi witaminowej w organizmie człowieka.
Zapewnił, że po 30 latach aktynidia całkowicie zastąpi winogrona w diecie każdego obywatela Rosji. Ponadto koszt uprawy tej jagody będzie minimalny i przystępny dla każdej osoby.
Niestety naukowiec zmarł zbyt wcześnie i wszelkie badania zostały wstrzymane. Temat uznano za mało obiecujący.
Jednak kilka odmian aktynidii o dużych owocach stworzonych przez Michurina zostało uratowanych przez jego uczniów i nadal służy jako przodkowie nowych odmian o dużych owocach.
A dziś aktynidia aktywnie zdobywa miejsce na obszarach ogrodników-amatorów. Sadzenie i pielęgnacja to nic wielkiego, więc nawet początkujący ogrodnicy zaczęli angażować się w tę kulturę.
Opis aktynidii
Actinidia to dość liczna odmiana drzewiastych liany liściastych, które rosną w klimacie podzwrotnikowym Azji, na wyspie Jawa oraz w Rosji na Dalekim Wschodzie. Actinidia przetrwała z okresu przedlodowcowego, przystosowała się do zimna i doskonale tolerowała klimat strefy umiarkowanej Rosji. Dzięki tej jakości rośliny zyskują coraz więcej fanów wśród ogrodników.
W projektowaniu krajobrazu aktynidia służy do ozdabiania altan i jako żywopłot. Dorosła roślina na podporze tworzy wysoką, gęstą ścianę z jedwabistymi liśćmi, tworząc gęsty odcień. Jesienią liście stają się różowawe, żółte lub szkarłatne. A zimą pędy urzekają dziwacznym splotem i grafiką.
Liście zawilca mają wydłużony kształt serca i postrzępione lub gładkie krawędzie. U niektórych gatunków końcówki liści stają się białe, co sprawia, że roślina aktynidii jest jeszcze bardziej dekoracyjna.
Actinidia kwitnie w kwietniu białymi lub różowawymi kwiatami o przyjemnym aromacie. Kwitnie bardzo obficie przez 15-20 dni.
Owoce rośliny są podłużne, owłosione lub gładkie, o soczystym słodko-kwaśnym miąższu i aromacie ananasowo-truskawkowym.
Aktinidia męska i żeńska
Kultura jest dwupienna. Na niektórych osobnikach ma tylko kwiaty żeńskie, podczas gdy na innych tylko męskie.
Do powstania owoców wymagane jest, aby pyłek roślin męskich dostał się do roślin żeńskich.
Określenie płci aktynidii jest łatwe, wystarczy spojrzeć na winorośl w okresie kwitnienia. Kwiaty męskie nie mają słupka, ale jest wiele pręcików. Kwiaty żeńskie mają duży słupek, podczas gdy pręciki są małe.
Osoby te są w 95% bezpłodne. Seks nie zmienia się przez całe życie.
Pyłek z jednej rośliny na drugą jest przenoszony przez pożyteczne owady i wiatr. Jesienią aktynidia męska zmienia kolor liści z ciemnozielonego na czerwony.
Samice nie mają tych właściwości.
Na czterech aktinidiach żeńskich należy posadzić jednego samca tego samego gatunku.
Do tej pory wyhodowano samozapłodną aktynidię.
Jednak jego plon jest znacznie niższy niż dwupiennych winorośli.
Wybierz miejsce
Aby aktynidia cieszyła oko w ogrodzie, sadzenie i pielęgnacja rośliny muszą być kompetentne. Miejsce lądowania jest wybierane z uwzględnieniem faktu, że aktynidia to długa wątroba. W naturze jego pędy wznoszą się, opierając się na drzewach, 20-30 metrów nad ziemią i tworzą gęste zarośla. Actinidia uwielbia wilgotne gleby, ale nie toleruje stojących wód gruntowych. Dobrze rośnie na glebach lekko kwaśnych i obojętnych, bogatych w próchnicę i próchnicę. Chociaż wszystkie odmiany aktynidii są odporne na cień, najlepiej sadzić roślinę po słonecznej stronie w lekkim ażurowym odcieniu. Tylko przy odpowiednim oświetleniu można uzyskać obfite zbiory. Struktura gleby nie powinna być gęsta. Najbardziej odpowiednie są żyzne gliny i wzbogacone gleby piaszczysto-gliniaste.
Decydując się na miejsce sadzenia, wykopują dziurę pod każdą rośliną o głębokości 60 cm i szerokości.Należy wykonać drenaż: kamyki, małe kawałki cegieł, kamienie wlewa się na dno. Następna warstwa to żyzna gleba i próchnica liściasta, dodaje się złożone nawozy, trochę popiołu drzewnego i miesza. Tworzą kopiec na środku dołu i sadzą w nim młodą roślinę. Najpierw należy dobrze zwilżyć kulkę korzeniową. Jeśli roślina ma otwarte korzenie, należy je rozprowadzić na kopcu i natychmiast posypać ziemią, zapobiegając wysychaniu. Gleba wokół sadzonki jest lekko zagęszczona, bez pogłębiania szyjki korzeni, jest obficie podlewana i ściółkowana torfem, próchnicą lub kompostem liściastym. W przyszłości mulczowanie odbywa się co roku, aby korzenie były zawsze wilgotne i nie przegrzewały się. Actinidia wymaga wielu składników odżywczych, a odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 2 metry.
Sadzenie najlepiej wykonać na początku maja.
Reprodukcja
Actinidia jest hodowana przez nasiona, krzewy dzielące, odrosty korzeni, odkłady, sadzonki.
Zdrewniałe sadzonki
Zwykle sadzi się wiosną. W okresie opadania liści pędy tnie się na kawałki o długości 40-50 cm i przechowuje w piasku w piwnicy w temperaturze -1-0 ° C. Wczesną wiosną dzieli się je na sadzonki około 20 cm i sadzi zgodnie ze schematem 60-70X5 cm.
Przeżywalność sadzonek jest bardzo zróżnicowana i zależy od warunków pogodowych, rodzaju i odmiany aktynidii. W zimną, przedłużającą się wiosnę jest szczególnie niska.
Zielone sadzonki
Najczęściej aktynidia jest rozmnażana przez zielone sadzonki pod folią lub szkłem. Sadzonki o długości 7-12 cm w czerwcu - na początku lipca zbierane są z pędów częściowo zdrewniałych. Podłoże przemywa się piaskiem rzecznym lub mieszaniną torfu i piasku (1: 1) z warstwą 4-5 cm Głębokość sadzenia 2-3 cm.
Liście sadzonek są cięte o 1/2, utrzymując liście w węzłach. Przy sprzyjającej wilgotności powietrza (95%) i temperaturze (25 ° C) korzenie pojawiają się w ciągu 15-20 dni.
Ustalono, że sadzonki z roślin męskich zapuszczają korzenie gorzej niż z sadzonek żeńskich.
Jesienią lepiej nie wykopać ukorzenionych sadzonek, przykryć je torfem, próchnicą lub liśćmi. Następnej wiosny sadzi się je do uprawy w szkółce według schematu 60-70X10 cm.
Wybór drzewka
Sadzonki Actinidia kupowane są w wyspecjalizowanych szkółkach lub od znanych ogrodników. Zwróć uwagę na stan systemu korzeniowego. Korzenie muszą być zdrowe, dobrze rozwinięte i wolne od uszkodzeń. Pędy - nie gnije, nie wysycha. Najlepszym wyborem jest roślina jednoroczna o zamkniętych korzeniach, ponieważ aktynidia nie toleruje wysychania kulek korzeniowych. W przypadku trzech roślin żeńskich konieczne jest pozyskanie jednego samca tego samego gatunku. W aktynidiach nie występuje zapylenie międzygatunkowe.
Lądowanie w otwartym terenie
Actinidia kolomikta
Przed zakupem sadzonki należy pamiętać o następujących kwestiach:
- Ponieważ system korzeniowy rośliny jest bardzo wrażliwy i wrażliwy, szybko wysycha, więc nie można jej pozostawić otwartego na powierzchni nawet przez kilka minut. Dlatego przy zakupie należy zwrócić uwagę na to, że korzenie są całkowicie pokryte grudą ziemi;
- Ponieważ kwiaty męskie i żeńskie znajdują się na różnych roślinach, musisz kupić co najmniej dwie rośliny naraz. Jeśli planujesz sadzić kilka krzewów naraz, musisz kupić dwa samce za pięć samic;
- Ponieważ nie można określić płci do momentu zakwitu aktynidii, najlepiej kupować krzewy rośliny w specjalnych szkółkach.
Gdy sadzonki zostały już zakupione, musisz zdecydować o wyborze lokalizacji. Przede wszystkim musisz pamiętać, że roślina jest winoroślą. Dlatego ważne jest, aby rosła w górę i nie zajmowała dużego obszaru. Najbardziej optymalną opcją sadzenia byłoby umieszczenie aktynidii wzdłuż ogrodzenia lub budynków. Ponadto doskonale sprawdza się w ogrodowych altanach czy szopach.
Actinidia jako element wystroju witryny
Czas wchodzenia na pokład
Actinidia sadzi się jesienią lub wiosną. W tym samym czasie krzew powinien rosnąć w szkółce przez co najmniej dwa do trzech lat. Powodem tego jest niska przeżywalność dorosłej rośliny.
Sadzenie wiosną
Zaleca się sadzenie aktynidii wiosną lub wczesnym latem. W tej chwili lepiej zapuszcza korzenie w nowym miejscu. Przed przystąpieniem bezpośrednio do sadzenia należy wcześniej wykopać doły lub nawet rów, w którym należy osuszyć kamykami, żwirem, keramzytem lub po prostu zmielić cegłę. Alternatywnie odpowiedni jest żużel węglowy.
Po przygotowaniu drenażu na wierzch wylewa się żyzną glebę, którą z pewnością należy nawozić. Do tego będziesz potrzebować:
- 8-10 kg próchnicy;
- 200 g superfosfatu;
- 50 g azotanu amonu;
- 70-80 g soli potasowej.
Sól potasową można zastąpić kilkoma szklankami popiołu drzewnego. Należy pamiętać, że nie można nawozić gleby na aktynidię świeżym obornikiem i wapnem.
Możesz sadzić roślinę dopiero po całkowitym osadzeniu gleby w dziurze. Jednocześnie na nawożoną glebę należy wlać kulkę świeżej ziemi, aby nie spalić systemu korzeniowego. Sadzonka jest sadzona wokół korzeni z grudą ziemi. Nie można go zniszczyć, wystarczy obficie polać wodą przed wyjęciem z pojemnika, w którym był przechowywany. Szyjka systemu korzeniowego powinna znajdować się na poziomie gruntu. W takim przypadku roślina powinna znajdować się na kopcu, który nie pozwoli na gromadzenie się wody deszczowej w obszarze korzeni.
Jagody Actinidia
Sadzenie jesienią
Actinidia sadzi się jesienią, podobnie jak sadzenie wiosenne. Ale jednocześnie musisz poprawnie obliczyć czas, aby proces ten nastąpił kilka tygodni przed pierwszymi przymrozkami.
Jak prawidłowo wyhodować tę roślinę
Uprawa aktynidii nie jest trudna. To wdzięczna i pożyteczna roślina. Ma szereg niezaprzeczalnych zalet:
- dobra mrozoodporność,
- szybki wzrost,
- ozdobne pędy. Actinidia kwitnie bardzo pięknie, ale jej przeplatające się winorośle z liśćmi w kształcie serca również zdobią krajobraz,
- smaczne i zdrowe owoce. Pod względem zawartości witaminy C przewyższają czarne porzeczki, cytryny i pomarańcze. Oprócz owoców do celów leczniczych stosuje się kwiaty, kora i liście rośliny.
Wszystkie wymienione właściwości aktynidii sprawiają, że ten rodzaj winorośli jest obiecujący do uprawy w klimacie Rosji.
Uprawa aktynidii nie jest trudna. Właściwy dobór materiału do sadzenia, miejsca sadzenia, odmiany i rodzaju rośliny przyczyni się do pomyślnego wzrostu i owocowania. Podstawowa pielęgnacja to przycinanie, zwalczanie szkodników i chorób, odchwaszczanie, podlewanie, spulchnianie i nawożenie. Wszystkie te metody nie różnią się od standardowej pielęgnacji innych roślin owocowych.
Co to jest aktynidia
Subtropikalna roślina z Azji to wieloletnia długowieczna (do 40 lat) liana liściasta o zdrewniałej łodydze o długości do 30 metrów. Jego liście są wydłużone, całe, występuje wiele pędów, które ostatecznie tworzą gęste zarośla.
Dlatego altanki i tarasy są owinięte aktynidią, tworzą z niej żywopłot lub sadzą wzdłuż ścian, krat.
Liście są zielone lub pstrokate, jesienią żółkną lub czerwonawe, co nadaje nasadzeniom malowniczy wygląd. Kwiaty są białe lub żółtawe, kwitną wczesną wiosną i obnoszą się na roślinie przez nieco mniej niż miesiąc. Niektóre mają przyjemny aromat.
Jadalne podłużne owoce aktynidii są podobne do agrestu, są owłosione lub gładkie, w smaku słodko-kwaśnym, pachnące. Charakteryzują się wysoką zawartością witamin
C i pierwiastki śladowe, dzięki czemu roślina jest jeszcze bardziej popularna. Jagody są suszone, gotowane, mrożone, przygotowywane są nalewki i wina.
Jadalne są również inne części winorośli - kora, liście, łodygi. Roślina jest również kochana za to, że szybko rośnie, nie choruje, jest bezpretensjonalna i odporna na mróz.
Rozmnażanie aktynidii wegetatywnie
Aktinidia, którą może sadzić i pielęgnować każdy ogrodnik, łatwo rozmnaża się wegetatywnie (sadzonki i warstwy korzeni) oraz nasiona.
Najbardziej preferowaną metodą są sadzonki. Pod koniec czerwca selekcjonuje się dojrzałe sadzonki i dzieli się je na części po 3-4 liście. Sadzi się je w mieszaninie piasku i torfu w odległości 5 cm na głębokość ok. 6 cm. Ponadto dla dobrego rozwoju korzeni grubość podłoża powinna wynosić min. 25 cm. Sadzonki należy regularnie podlewać i ocieniać, chroniąc przed bezpośrednim światło słoneczne. Ukorzenienie sadzonek następuje po 20-25 dniach od posadzenia.
W okresie wegetacji rozwija się silny system korzeniowy i pędy o długości 30-40 cm Młode rośliny na zimę przykrywa się materiałem okrywowym, ściółką liściową lub gałązkami iglastymi oraz zabezpiecza przed myszami i kotami. W takim schronieniu sadzonki dobrze znoszą mróz i rozmrażają się.
Prostszym sadzeniem aktynidii jest rozmnażanie przez warstwy korzeni. Rozwinięty pęd jest zgięty do ziemi, dociśnięty ładunkiem i przykryty ziemią. Pęd szybko się zakorzenia. W następnym roku można oddzielić młode aktynidie. To gwarantowany odbiór nowej, zdrowej rośliny.
Dbanie o aktynidię
Manipulacje pielęgnacyjne są następujące: podlewanie, karmienie, terminowe przycinanie i formowanie koron, a także produkcja specjalnych podpór.
Konieczne jest podlewanie rośliny, gdy gleba wysycha (powinna być cały czas mokra), aw upalne dni obowiązkowe jest spryskiwanie korony rano i wieczorem. Poluzowanie należy wykonać ostrożnie i płytko, ponieważ system korzeniowy jest dość powierzchowny.
Liana potrzebuje karmienia, na wiosnę nawozy powinny zawierać azot, może to być dziewanna. W środku lata dodajemy popiół drzewny. Odpowiednie są również złożone nawozy ze sklepu.
Rada! Nie dopuść do alkalizacji ziemi, pamiętaj, że aktynidia rośnie na lekko kwaśnych glebach.Nie stosuj wapna, a także nawozów zawierających chlor.
Zakładanie podpór i przycinanie
Natychmiast po posadzeniu montujemy podpory, bez nich nie będziesz mógł uprawiać rośliny. Konieczne jest wkopanie w filary, w odległości co najmniej 2 metrów, między nimi w trzech lub czterech rzędach rozciągamy mocny drut lub pręty (muszą być zorientowane z zachodu na wschód). Wzdłuż nich uruchomimy rzęsy aktynidii, które zasadzimy od południowej strony konstrukcji.
Jeśli wolisz ścianę budynku, nadal musisz wykonać poziome prowadnice, ponieważ winorośl w końcu wejdzie na dach, a zbiory z takiej wysokości będą problematyczne.
Kiedy zaczyna się aktywny wzrost rzęs, konieczne staje się skierowanie pędów we właściwych kierunkach wzdłuż kratek. Młode rośliny nie są przycinane, zabieg wykonuje się dopiero od 3-4 roku życia. Podczas pierwszego przycinania pozostają tylko trzy najpotężniejsze gałęzie, reszta jest usuwana.
Uwaga! Przycinanie i szczypanie pędów odbywa się tylko latem, po zakwitnięciu rośliny. Wiosną następuje intensywny przepływ soków, a jesienią układane są pąki na następny rok. Zakłócając naturalne procesy, możesz zostać bez uprawy lub zrujnować drzewo.
W aktynidii, która osiągnęła wiek dziesięciu lat, można odciąć niektóre grube gałęzie szkieletowe, wycofując się 30-40 cm od głównej łodygi.
Ważny! Tam, gdzie są mroźne zimy, jesienią winorośl należy ostrożnie zdjąć ze wsporników (można zrobić zdejmowane wsporniki i usunąć z nich roślinę) przez pierwsze 2-3 lata i przykryć torfem lub świerkiem. Dojrzałe drzewa już dobrze znoszą zimowe mrozy.
Pień aktynidii jest atrakcyjny dla gryzoni i kotów, dlatego też trzeba zadbać o ich ochronę.
Szkodniki i choroby rzadko uszkadzają dorosłą roślinę; w celu zapobiegania można spryskać koronę jednoprocentową mieszanką Bordeaux wiosną i jesienią.
Rozmnażanie nasion
Najbardziej czasochłonną metodą jest rozmnażanie nasion. Wymaga cierpliwości, dokładności i pewnego doświadczenia od ogrodnika. To właśnie ta metoda służy do hodowli nowych odmian roślin.
Nasiona aktinidii są rozwarstwiane przez 3 miesiące w temperaturze 4-6 stopni, po czym wysiewa się je w glebie lekkiej i umieszcza w pomieszczeniu o temperaturze 22-27 stopni powyżej zera. Sadzonki są chronione przed słońcem, a pod koniec maja wyprowadzane na ulicę i umieszczane w zacienionym miejscu w ogrodzie. Rośliny wzmocnione sadzi się na rabatach rozsadowych, gdzie zimują pod osłonami. Następnej wiosny aktynidia są umieszczane na swoim stałym miejscu. Sadzonki zaczynają owocować nie wcześniej niż 6 lat rozwoju. Podczas rozmnażania przez nasiona niemożliwe jest określenie przyszłej płci aktynidii. Dlatego w celu pomyślnego zapylenia krzyżowego należy posadzić co najmniej 4-5 sadzonek.
Właściwy wybór aktynidii: sadzenie i pielęgnacja na przedmieściach
Bardzo łatwo jest wybrać odpowiednią odmianę aktynidii do sadzenia w regionie moskiewskim, ale przed pierwszym owocowaniem nie można poradzić sobie z osobą tej rośliny. Również taką roślinę można uprawiać przez około 10 lat, ale może to nie mieć sensu, a jeśli tak, owoce będą bez smaku i małe. Z tego powodu lepiej wybrać odmianę hybrydową do uprawy takiej rośliny. Ten rodzaj kiełków można kupić w sklepach ogrodniczych. Jeśli przyjaciele mają taką roślinę, można ją rozmnażać i podawać.
Istnieje kilka sposobów rozmnażania tej rośliny. Za główne metody uważa się rozmnażanie przez pędy i sadzonki.
Sadzenie kiełków należy przeprowadzić na dużym obszarze, dół powinien znajdować się około metra ze wszystkich stron. Na dno takiego otworu konieczne jest wylanie warstwy drenażowej, którą można wykorzystać jako żwir, tłuczeń i podobny materiał sypki.
Otwór należy wypełnić następującym składem gleby:
- Mieszanka próchnicy z ziemią lub kompostem;
- Grunty leśne lub iglaste.
W przypadku, gdy ziemia jest ciężka, na dno otworu należy dodać warstwę piasku, a także popiół, superfosfat i potas. Nie wolno dodawać świeżego obornika, wapna i nawozów zawierających azot.
Nie wszyscy wiedzą, że przycinanie wiosną i schronienie na zimę to nie tylko kaprys, taki proces pozwala odpowiednio pielęgnować i poprawiać smak rośliny. Ponadto, aby zasadzić pnączę nasionami, musisz wiedzieć, że będziesz musiał zachować większą ostrożność, dlatego lepiej jest używać sadzonek. Aby nie przypadkowo zdobyć podobną roślinę zamiast oryginału, należy spojrzeć na zdjęcia i zdjęcia i dowiedzieć się, jak wygląda aktynidia w dziale, a także poznać jej opis.
Pielęgnacja roślin
Actinidia nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego. W pierwszym roku życia sadzonka jest osłonięta od słońca lekkim materiałem, zapewniającym jej pobyt w półcieniu. Jako dorośli aktynidia nie cierpi już na słońce. Gleba wokół rośliny jest odchwaszczana i podlewana przy suchej pogodzie, ale nie obficie, ponieważ aktynidia nie toleruje dobrze powodzi. Niemożliwe jest głębokie poluzowanie gleby wokół rośliny, ponieważ korzenie znajdują się blisko powierzchni. Zimą młode aktynidia pokryte są próchnicą liściową, liśćmi i gałęziami świerkowymi gryzoni.
W ciągu następnych dwóch lat regularnie ostrożnie poluzowują glebę, ściółkując zgniłym kompostem, nie odsłaniając szyjki korzeniowej. Konieczne jest zabezpieczenie młodych roślin siatką przed gryzoniami i kotami, które szczęśliwie gryzą pędy aktynidii.
Dla dobrego rozwoju sadzonek konieczne jest regularne karmienie, dobre podlewanie i opryskiwanie. Na początku sezonu wegetacyjnego aktynidia jest karmiona nawozami zawierającymi azot lub słabym roztworem obornika krowiego w ilości 2 kg na 1 metr kwadratowy. Od drugiej połowy lata posypać niewielką ilością popiołu drzewnego. Actinidia dobrze reaguje na wprowadzenie superfosfatu (40 g na 1 m2) i soli potasowej (10 g na 1 m2).
ACTINIDIA - ODPOWIEDNIA PIELĘGNACJA ZAPEWNIA DOBRY PLON
Actinidia to kultura kochająca wilgoć. W upale potrzebuje nie tylko podlewania u nasady, ale także drobno rozproszonego zraszania całej rośliny, w przeciwnym razie liście zaczną wysychać, a winorośl może umrzeć. Actinidia jest podlewana co najmniej raz w tygodniu, a w upale - dwa lub nawet trzy.
System korzeni aktynidii jest płytki, dlatego należy bardzo ostrożnie poluzować glebę wokół roślin.
Actinidia jest bardzo bezpretensjonalna, trzeba ją nawozić trzy razy w roku. Wiosną, po stopieniu się śniegu, podaje się jej roztwór mocznika, na początku owocowania - roztwór gnojowicy, jesienią - jakiś gotowy kompleks mineralny do jesiennego karmienia upraw owocowych.
Konieczne jest bardzo staranne formowanie winorośli i tylko przed rozpoczęciem przepływu soków.
Na zimę dorosłe rośliny nie są przykrywane, ponieważ mają zwiększoną odporność na mróz. Zaleca się usunięcie młodych nasadzeń w pierwszych trzech latach z krat, układanie w pierścienie na świerkowych gałęziach i przykrywanie nimi od góry.
Po czterech latach aktynidii nie usuwa się z gobelinów ani nie przykrywa. Możesz ściółkować pnie opadłymi liśćmi warstwą 20 cm.
Tworzenie korony aktynidii
Koronę aktynidii można przyciąć i uformować dopiero bezpośrednio po kwitnieniu lub późną jesienią, po opadnięciu liści, ze względu na silny wiosenny przepływ soków w tych roślinach.
Winorośl zaczyna formować się w drugim roku, jeśli aktynidia jest dobrze rozwinięta. Jeśli pędy nie urosły wystarczająco, przycinanie jest odkładane na 3 lata. Przy pierwszym przycinaniu kształtującym pozostają trzy silne pędy, reszta jest całkowicie usuwana. Lewe pędy są przywiązane do podpory. Jesienią wierzchołki pędów są cięte na kilka pąków.
Następnego lata, z wyrośniętych pędów bocznych, najsilniejsze są przywiązywane poziomo do podpory, tworząc wachlarz. Reszta jest ponownie usuwana. Starają się zapobiegać zgrubieniu korony.
Po 3-4 latach wegetacji aktynidia zaczyna tworzyć krótsze pędy owocowe. Są związani pionowo. W przyszłości silniejsze są ponownie wybierane i wiązane poziomo.W kolejnych latach przycinanie aktynidii polega na usuwaniu martwych pędów i odmładzaniu rośliny, dla której wycina się stare gałęzie.
Actinidia owocuje w jednym miejscu przez około 50 lat i ma czas na wytworzenie potężnego pnia, dlatego podpory winorośli powinny być bardzo mocne. Ich wysokość powinna być wygodna do zbioru i pielęgnacji roślin. Jest to około 3 metry.
Agrotechnika
Actinidia to winorośl tolerująca cień. Ale do owocowania potrzebuje wystarczającego oświetlenia. Może rosnąć w półcieniu. Potrzebne jest bezpośrednie słońce przez co najmniej pół dnia.
Jest mało wymagająca dla gleb. Może rosnąć przy obniżonej zawartości fosforu i azotu.
Preferuje kwaśną lub obojętną glebę. Gleba alkaliczna nie toleruje. Roślin nie należy umieszczać na glebach ciężkich ze stojącą wodą i wysokim poziomem wód gruntowych. Nie możesz go sadzić pod drzewami.
Lądowanie
Schemat sadzenia to 3-4X1,5-3 m, arguta i inne energiczne odmiany są umieszczane rzadziej.
Actinidia to dwupienna winorośl. Każda witryna powinna mieć 2-3 kopie, w tym jedna męska. Sadzenie odbywa się jesienią (w październiku) lub wiosną (w kwietniu) przed rozpoczęciem przepływu soków. Materiał do sadzenia - 2-3-letnie sadzonki uprawiane wegetatywnie lub z nasion.
Doły do sadzenia przygotowuje się 10-15 dni przed sadzeniem. Szerokość, długość i wysokość wgłębień to 50–70 cm, na dnie układa się drenaż.
Podlewany, mulczowany próchnicą, na wpół zgniły obornik z warstwą 4-8 cm Część nadziemna przycina się do 2-3 pąków.
Opieka
W okresach suszy aktynidia jest podlewana w ilości 20-30 litrów wody na metr kwadratowy.
Na początku owocowania (przez 2-3 lata w kolomikcie, 4-5 lat w argucie) wiosną stosuje się nawozy azotowe - 15-25 g / m2 saletry amonowej lub mocznika.
Nawozy organiczne i fosforowo-potasowe stosuje się co 2-3 lata przed zimą:
- 3-7 kg / m2 kompostu;
- Superfosfat 35-45 g / m2;
- 15-25 g / m2 soli potasowej lub chlorku potasu.
Tworzenie
Actinidia można formować na 2 sposoby - za pomocą krzaka i na kratce.
Pierwsza metoda jest prostsza, zapewnia dobre zimowanie roślin przykrytych śniegiem, jednak krzew szybko gęstnieje, opada, a zbiór owoców jest utrudniony.
Formowanie przy krzaku
Rok po posadzeniu (wiosną) wybierz 3-4 mocne pędy, skróć do 30-40 cm, resztę wyciąć. W przyszłości silne pędy są corocznie przycinane o 1 / 3-1 / 2, słabe i zgrubienia są całkowicie usuwane.
Dobrze uformowany krzew ma do 10 gałęzi szkieletowych, osiąga 1,5 m wysokości i 2,5 m średnicy. Konieczność wymiany słabo rosnących, starzejących się gałęzi pojawia się w wieku 7-8 lat. Takie gałęzie są całkowicie wycinane, zastępując je nowymi gałęziami.
Kultura gobelinów
Formacje są zapożyczone z kultury winogron. Actinidia jest prowadzona w wachlarzu lub poziomym kordonie.
Wzniesiono kratę o wysokości 2–2,5 m. Dolny przewód jest przymocowany pół metra od ziemi.
Przy formacji wachlarzowej rośnie kilka silnych pędów, rozkładając je równomiernie po kratce.
W przypadku poziomego kordonu wybiera się 2 potężne pędy. Są przywiązane do dolnego drutu w przeciwnych kierunkach. Pędy rosną na tych rękawach, które są zawiązane pionowo. Powstają na nich gałązki owocowe o wielkości 3-4 rzędów wielkości.
Wysokość kraty wynosi 2-2,5 metra. Stosuje się słupy lub rury o średnicy 8-10 cm.
Actinidia odmian niewystarczająco zimotrwałych jest lepiej uformowana w postaci wachlarza, wydając 4-6 łodyg na kratownicy i pozostawiając na nich pędy o wielkości 2-4 rzędów wielkości, umieszczając 1-2 główne pnącza na dolnym drucie krata.
Po opadnięciu liści wszystkie rękawy są usuwane z kratki i przykrywane. Wiosną gałęzie przywiązuje się do drutu. Przed rozpoczęciem przepływu soków przeprowadza się przycinanie formujące i sanitarne, wycinając osłabione, połamane i zagęszczające się pędy. Pędy owocujące starsze niż 4 lata zastępuje się nowymi, rocznymi. Krzewy powyżej 15 lat, których środkowa część jest odsłonięta, należy odmłodzić i usunąć część starych gałęzi.
Produktywność aktynidii
Plon dorosłej winorośli zależy od odmiany i warunków wzrostu.Z jednej dzikiej rośliny zbiera się 5-10 kg jagód. Uprawiane aktynidia dają dobre zbiory smacznych i zdrowych jagód - do 50 kg na diianę przy odpowiedniej pielęgnacji. Niektóre odmiany o intensywnej technologii rolniczej dają do 70 kg jagód z drzewa.
W niektórych odmianach owoce dojrzewają razem, w innych - stopniowo. Oprócz różnych okresów dojrzewania owoce niektórych odmian różnią się między sobą wagą, kształtem, kolorem, odcieniami smaku. Różni się także ich skład chemiczny i główny kierunek stosowania.
Jagody Actinidia są spożywane na surowo, z nich gotuje się dżem i kompoty, posypuje się cukrem i przechowuje do wiosny. Domowe wino robione jest z opadłych owoców.
Gdzie i jak rośnie
Jak wspomniano powyżej, ukwiały pochodzą z Himalajów i Azji Południowo-Wschodniej. Ale Aktidinia Kolomikta i Argut są mrozoodporne, więc można je uprawiać w dowolnym miejscu na świecie.
Rośliny są dwupienne (samice i samce rosną oddzielnie), dlatego sadząc należy sadzić jednego samca na każde 8 samic. Jeśli uprawia się mniej samic, do ich korony wszczepia się męską roślinę. Dzięki takim szczepom możesz zrobić jedną roślinę z różnych odmian i uzyskać unikalną winorośl o kolorowych liściach i różnych owocach.
Actinidia kolomikta
Actinidia kolomikta to najbardziej znany i ulubiony gatunek aktynidii, owocuje do 25-35 lat. Bardzo dekoracyjna winorośl owocowa dorastająca do 7-8 metrów w sprzyjających warunkach. Występuje naturalnie na Dalekim Wschodzie wzdłuż brzegów rzek i strumieni. Używa drzew jako podparcia.
Posiada charakterystyczny trójkolorowy kolor liści. Młode liście są czerwonawe, starsze zielone, a przed kwitnieniem końce liści stają się białe, szczególnie w miejscach nasłonecznionych. Po 10 dniach białe obszary stają się różowawe, a winorośl ma jasny świąteczny wygląd.
Kiedy aktynidia kwitnie, ogród wypełnia się przyjemnym zapachem jaśminu. Kwiaty są białe i dość duże, z długimi szypułkami. Kwitnienie trwa 15-25 dni.
Owoce dojrzewają w sierpniu. Są wydłużone, zielone, do 2 cm wielkości i smakują jak jabłko o smaku truskawkowym.
Actinidia kolomikta, która jest sadzona w taki sam sposób jak inne gatunki tych winorośli, ma duży wybór odmian. Domowi ogrodnicy i profesjonaliści mają w czym wybierać.
Jakie są najpopularniejsze odmiany rośliny Actinidia kolomikta?
- Folk Kołomikta to odmiana o wysokiej wydajności. Ma wczesny termin dojrzewania. Jagoda jest ściśnięta z boków, podłużna, z lekkim żebrowaniem na powierzchni. Waga owoców - do 5 gramów, z dużą zawartością kwasu askorbinowego.
- Świąteczne - owoce dojrzewają w sierpniu. Mają bardzo wydłużony kształt, żółtawozielony, ważą 3 gramy, o smaku jabłkowym. Odmiana owocująca, wcześnie dojrzewająca.
- Winogrono to wczesna odmiana. Kolor owocu zielony z rumieńcem, skórka gładka. Owoce są okrągłe, ważą 2,5 grama, długości 2-2,5 cm, o smaku jabłkowym. Odmiana o małych owocach, wczesna, owocująca.
- Wafel - szybko rosnący, wysokowydajny. Owoc jest cylindryczny z ostrym wierzchołkiem, o wadze do 3 gramów, ciemnozielony kolor z rumieńcem. W smaku delikatny, słodko-kwaśny.
- Gourmet to stosunkowo nowa odmiana. Owoce duże z jasnymi prążkami. Ma smak ananasa. Środek sezonu.
- Dr Shimanovsky to samozapylająca odmiana nowej selekcji. Liana jest stosunkowo mała. Liście ciemnozielone, jesienią brązowe. Owoce przypominają agrest. Dobrze rośnie na słonecznej, osłoniętej od wiatru stronie. Odmiana późno dojrzewająca.
- Sweet to odmiana wcześnie dojrzewająca. Owoce są żółtozielone, cylindryczne. Waży do 2,5 grama. W smaku marmolada.
- Przydomowy ogródek - kolor owoców oliwkowy, smak ananasa i jabłka. Wielkość jagód jest średnia, waży do 5 gramów. Odmiana wczesna.
Actinidia kolomikta, której pielęgnacja jest taka sama jak w przypadku innych gatunków tej rośliny, cieszy ogrodników tym, że jest najbardziej odporna na mróz.
Właściwości lecznicze i przeciwwskazania
Actinidia ma ogromne zalety. Jego jagody zawierają dużą ilość kwasu askorbinowego, olejów tłuszczowych, mikro- i makroelementów. Za ich pomocą można wyleczyć organizm i wzmocnić układ odpornościowy. Pachnące jagody łagodzą krztusiec, szkorbut, anemię, zapalenie oskrzeli, gruźlicę, reumatyzm, zaparcia, zawroty głowy, nadciśnienie i gorączkę.
Owoce są spożywane na świeżo, z dżemów, konfitur, galaretek, kompotów, marmolady. Korzystne właściwości mają również kora, liście i kwiaty. Przygotowuje się z nich wywary i olejki do użytku wewnętrznego, owijania i masażu leczniczego.
Ze względu na dużą ilość substancji czynnych aktynidia jest przeciwwskazana u osób ze skłonnością do reakcji alergicznych, z zakrzepowym zapaleniem żył, żylakami oraz z wysoką krzepliwością krwi.
Actinidia argut
Actinidia arguta to winorośl silna, wysoka na 18-25 metrów i bardzo gruba u podstawy. Kora łodygi jest jasnoszara. Liście zielone, monochromatyczne. Kwiaty są bezwonne, większe niż u Actinidia kolomikta, z zielonkawym odcieniem. Owoce są większe, średnio do 7 gramów, z delikatnym miąższem o słodko-kwaśnym smaku. Odmiana plenna, ale słabo znosi mróz.
Na bazie actinidia arguta wyhodowano kilka wielkoowocowych odmian odpornych na mróz. Mają jasny owocowy aromat, dojrzewają razem i nie kruszą się. Bardzo ciekawe są odmiany Arguta o ostrym smaku.
Odmiany typu Actinidia arguta:
- Firebird - owoce mają ostry smak papryki i pieprzny zapach. Wielkość jagód do 6 gramów. Późne dojrzewanie.
- Wrzeciono to odmiana późno dojrzewająca. Owoce o masie do 6,5 grama, o smaku słodko-pieprzowym z aromatem fig.
- Healing - nazwę nadano tej odmianie ze względu na wysoką zawartość karotenu w owocach. Owoc waży średnio 4-4,5 grama. Aromat figowy i słodkiej papryki. Odmiana późno dojrzewająca.
Rodzaje i odmiany
W naturze występuje bardzo wiele gatunków aktynidii, wszyscy znamy bardzo dobrze takie jej odmiany jak kiwi (delicty actinidia). W centralnej Rosji popularne stały się odporne na zimę Kołomikta, niektóre odmiany Arguty, Poligamia.
Actinidia Kolomikta
Ta winorośl jest uważana za najbardziej odporną na mróz, może przetrwać minus 45 stopni. Rośnie w kulturze do 8 metrów. Ma barwne liście, owoce do 20 mm, mają słodki smak, z truskawkowym aromatem.
Na bazie tego gatunku wyhodowano wiele odmian: Prazdnichnaya i Vinogradnaya, Doctor Shimanovsky i Marmeladka oraz inne odmiany.
Actinidia Arguta
Liana ma potężny pień, rośnie ponad 20 metrów. Ten typ jest mniej powszechny w Rosji, ale na próżno. Jest bardziej owocna niż Kolomikta, jagody Arguta są większe, mają słodko-kwaśny smak. Owoce są mniej podatne na linienie, rosną w gronach.
Chociaż Argut actinidia jest mniej odporna na zimę, na jej podstawie uzyskano dobre mrozoodporne odmiany Mikhnevskaya i Sentyabrskaya. Ciekawa odmiana o palącym smaku Firebird.
Aktynidium poligamiczne
Jest gatunkiem samopłodnym, co jest rzadkością w przypadku aktynidii. Kupując jej odmiany nie musisz martwić się kupnem sadzonek heteroseksualnych. Dojrzałe owoce są koloru pomarańczowego i zawierają karoten. Dojrzałe owoce poligamiczne stają się bardzo słodkie. Produktywny, długowieczny gatunek liany. Odmiany: Pikantna, Zlata, Lesnaya.
Samopłodna aktynidia lub poligamia
Ta aktynidia jest samozapłodna. Jeden z rzadkich gatunków samozapylonych.
Cechą szczególną jest jasny pomarańczowy kolor dojrzałych owoców. Wynika to z wysokiej zawartości karotenu, co czyni ten gatunek aktynidii godnym konkurentem dla rokitnika zwyczajnego.
Należy zauważyć, że aktynidia samopłodna wyróżnia się niezwykłym smakiem owoców. Łączą w sobie aromaty papryki i fig, aw pełni dojrzałe są bardzo słodkie. Niedojrzały owoc ma lekko ostry posmak. Niektóre odmiany mają mocno rozwinięty ostry smak. Kształt owocu jest podłużny, z ostrą końcówką. Do robienia sosów używa się jagód, a sałatki przygotowuje się z młodych pędów.Wszystkie odmiany poligamii aktynidii zaczynają owocować już od trzeciego roku życia, wyróżniają się wysoką produktywnością i długą żywotnością.
Opieka sezonowa w regionie moskiewskim
W ten sam sposób pielęgnuje się wszystkie odmiany. Najważniejsze jest przestrzeganie wszystkich zaleceń.
Podlewanie
Nie toleruje wysuszenia i wysychania gleby. W takich warunkach upuszcza liście. Z tego powodu młode pędy mogą umrzeć zimą.
Konieczne jest ciągłe utrzymywanie wilgoci w ziemi, ale bez stojącej cieczy. W szczególnie upalne dni umów się na zraszanie.
Top dressing
Nawozy stosuje się trzy razy w sezonie:
- Po stopieniu śniegu. Nawóz fosforowy - 20 gramów, azot - 35 gramów, potaż - 20 gramów.
- Kiedy powstają jajniki. Nawóz fosforowy - 10 gramów, azot - 15 gramów, potaż - 10 gramów.
- Pod koniec jesieni. Nawóz fosforowy - 20 g, potaż - 20 gramów.
Rozłóż dressing na sucho, lekko wbijając w ziemię. Podlewaj natychmiast.
Zasady przycinania
Korona powstaje od trzeciego roku. Zabieg przeprowadza się tylko latem. W innych okresach kultura umrze z powodu utraty soku. Zaleca się przecięcie młodych pędów na pół.
Odmładzające przycinanie przeprowadza się od 10 roku życia.
Inne rodzaje
Actinidia jest reprezentowana przez wiele różnych gatunków. Wymieniliśmy odmiany najpopularniejszych z nich. Inne gatunki, które mogą zainteresować ogrodników to:
- Actinidia Giraldi jest bliską krewną gatunku argut. Rzadko występuje w przyrodzie. Przy odpowiedniej formacji liana wyróżnia się dużymi owocami o harmonijnym kształcie i delikatnym smaku.
- Actinidia purpurea to ciepłolubna duża liana o gładkich liściach w kształcie serca. Jagody do 3 cm długości, ciemnoczerwone, słodkie o słabym aromacie. Rośnie w Chinach, nie zimuje w warunkach rosyjskich.
- Pyszna aktynidia (kiwi) to dziki gatunek pochodzący z Chin. Duża liana z masywnymi owocami o wadze 35-40 gramów. Wprowadzony do kultury w Nowej Zelandii, gdzie otrzymał swoją nazwę „kiwi” ze względu na podobieństwo do miejscowego ptaka. Nowoczesna hodowla oferuje wiele ulepszonych odmian tej rośliny o dużych (do 100 gram) owocach. Owoce kiwi mają dużą wartość dietetyczną. Zawierają potas, jod, witaminy, mikro i makroelementy. Substancje zawarte w owocach usuwają „zły” cholesterol i zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi. Wszystkie te właściwości w pełni odnoszą się do wszystkich typów aktynidii uprawnych i dziko rosnących.
- Actinidia wielkoowocowa - wyhodowana przez kijowskich naukowców przez skrzyżowanie Actinidia purpurea z actinidia argut. W rezultacie powstała wyjątkowa, odporna na zimę, owocująca odmiana o dużych owocach o smaku ananasa i zapachu miodu. Wielkość jagód sięga 10-22 gramów. Liana jest wysoka, do 18-20 metrów wysokości, z mocnymi łodygami i dużymi liśćmi. W dalszej kolejności prace nad hodowlą mieszańców miały na celu zwiększenie mrozoodporności rośliny. Uzyskano odmiany odpowiednie dla centralnej Rosji.
A oto kilka ciekawszych odmian:
- Kiełbasa Actinidia Hybrid - charakteryzuje się bukietowym rodzajem kwitnienia, wysoką wydajnością, mrozoodpornością oraz dużymi owocami ważącymi do 15-18 gramów. Barwa skórki i miąższu jagód jest różowa lub fioletowa, co dodatkowo zwiększa atrakcyjność odmiany. Zapach i smak owocu jest słodko-karmelowy z nutami owocowymi. Późne dojrzewanie.
- Pamiątką jest odmiana późno dojrzewająca. Posiada owalne owoce w kolorze zielonym z czerwonym odcieniem. Waga każdej jagody wynosi 7-8 gramów, smak to figi.
- Cukierki - owoce ważą do 8,5 grama każdy, zielone, o owocowym zapachu.
- Kijów hybryda-10 i Kijów wielkoowocowy - obie odmiany późnego dojrzewania. Jagody ważące 8-10 gramów mają przyjemny słodki smak i delikatny aromat.
Wszystkie nowe produkty hodowlane nadają się do uprawy w klimacie umiarkowanym i stają się coraz bardziej popularne wśród ogrodników.
AKTYNIDIUM - NIEKTÓRE CECHY
Actinidia to pnąca liana drzewiasta, która może mieć do 8 m długości (nowoczesne odmiany z reguły nie rosną więcej niż 5 m). Wydłużone liście nieustannie zmieniają kolor, co znakomicie zdobi otaczający krajobraz.
Młode liście są koloru brązowego, następnie rozjaśniają się i zmieniają kolor na zielony, podczas kwitnienia wokół krawędzi tworzy się szeroka biała obwódka, która po pojawieniu się jagód zmienia kolor na jasnoróżowy.
Pod koniec lata różowy zastępuje się szkarłatem, a następnie liście stają się ciemną wiśnią z jaskrawymi pomarańczowymi plamami. Wygląda po prostu niesamowicie!
Kwitnie na początku czerwca dość duże, pachnące, białe kwiaty. Kwitnienie trwa około dwóch tygodni, po czym zaczynają formować się liczne podłużne, jasnozielone owoce o długości do 3 cm.
Dojrzewają pod koniec sierpnia i mają po prostu niesamowity smak, łącząc w sobie aromaty poziomki, brzoskwini i ananasa. I.V. Michurin nazwał aktynidię „najsmaczniejszą jagodą”.
Actinidia jest rośliną dwupienną, dlatego do owocnikowania należy sadzić w pobliżu rośliny męskie i żeńskie (najlepiej 2 rośliny męskie - 5 roślin żeńskich). Przeczytaj więcej na ten temat w artykule „Jak uprawiać rokitnik w ogrodzie”.
Actinidia to roślina o długiej wątrobie. W jednym miejscu może się rozwijać od ponad 60 lat. angażować się w tę kulturę.
Choroby i szkodniki
Aktinidia, której sadzenie i pielęgnacja omówiono powyżej, została stosunkowo niedawno sprowadzona do naszej strefy z Dalekiego Wschodu. Dlatego roślina na środkowym pasie czuje się dobrze, ale kilka rodzajów grzybów i szkodników może nadal powodować choroby.
Możliwe choroby aktynidii:
- Filostikoza to choroba grzybicza. Pojawia się jako ciemne plamy z czerwonawą obwódką. Blaszka liścia w środku zmiany zapada się, a liść staje się nieszczelny. Dotyczy to starych i osłabionych roślin rosnących w niekorzystnych warunkach lub uszkodzonych przez gryzonie. Takie winorośle mogą również zachorować na lokalne choroby.
- Ramulariasis charakteryzuje się pojawieniem się plam po obu stronach liścia.
- Owoce aktynidii atakują zgniliznę i pleśń owoców. Actinidia arguta jest szczególnie podatna na choroby.
Kiedy pojawią się oznaki choroby, roślinę należy leczyć lekami przeciwgrzybiczymi, a uszkodzone liście spalić. Wczesną wiosną przeprowadza się profilaktyczne opryskiwanie na niebiesko siarczanem miedzi lub płynem Bordeaux.
Jak przycina się aktynidię: uprawa i pielęgnacja
Głównym wskaźnikiem zakorzenienia pędu takiej winorośli jest aktywne kiełkowanie gałęzi w pierwszym roku życia rośliny. Główna pielęgnacja polega na częstym podlewaniu i okresowym poluzowaniu gleby.
Taki kiełek smakuje kotom. Z tego powodu sadzona sadzonka musi być chroniona przed kotami przez około kilka lat. Aby to zrobić, możesz użyć siatki z siatki, którą można owinąć wokół łodygi rośliny.
W zależności od rodzajów winorośli krzew można tworzyć w różnych typach.
Na przykład:
- Powstanie wachlarzowatego krzaka. Formację tę można uzyskać za pomocą 5 sadzonek, które są równomiernie rozmieszczone na powierzchni. W celu uzyskania takiej formacji należy taką roślinę uszczypnąć w sierpniu o 70 cm, takie rośliny stosuje się przez 3 lata, po czym należy je wymienić.
- Tworzenie dwóch tulei tulejowych. W takim przypadku tworzone są pędy pionowe. Takie rękawy owocują przez około 20 lat i dopiero po 20 latach należy je wymienić.
Jeśli chodzi o przycinanie, przeprowadza się je późną jesienią lub gdy topi się śnieg.
Usuwane są tylko zamarznięte i uszkodzone gałęzie.
