Koniki polne są klasyfikowane jako koniki polne. Jest to nadrodzina rzędu owadów Orthoptera. Ma podzlecenia. Koniki polne należą do długich wąsów. Zawiera tę samą rodzinę o tej samej nazwie. Wcześniej było ich więcej, ale inne długowłose zwierzęta wymarły.
Jednak liczba koników polnych wypełnia „luki”. Znanych jest ponad 7 tysięcy gatunków. Są podzielone na płcie. Spójrzmy na kilka przykładów.
Dybka step / Saga pedo
Do zamieszkiwania gatunek ten preferuje stepy trawiaste lub trawiaste, jednak można go również znaleźć w innych typach krajobrazu. Niestety Dybka jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem stepowym, wpisanym do Czerwonej Księgi Ukrainy i Rosji. Przyczyny spadku liczebności można rozpatrywać zarówno w naturalnej redukcji obszaru występowania (pożary, erozja gleby, zmiana flory), jak i czynnikach sztucznych (oranie ziemi na potrzeby rolnicze, wycinanie krzewów).
Ciało Dybki, zielone z żółtym podłużnym paskiem, osiąga 70-80 mm, u samic należy również uwzględnić długość jajowodu - do 40 mm. Takie wymiary sprawiają, że step Dybka jest największym konikiem polnym w Rosji.
Nawiasem mówiąc, na naszej stronie znajduje się ciekawy artykuł o największych chrząszczach na świecie.
2
Jak rozpoznać owada?
Aby określić, do której nadrodziny należy owad, konieczna jest znajomość opisu jego głównych części ciała. Jest konwencjonalnie podzielony na trzy części - głowę, klatkę piersiową i brzuch. Konieczne jest dokładne zbadanie i zwrócenie uwagi na charakterystyczne cechy owada, a mianowicie: rozmiar, rodzaj i długość anten i kończyn. Aby zidentyfikować osobę, możesz skorzystać z elektronicznego identyfikatora, który powie Ci, jak poprawnie odróżnić konika polnego od szarańczy.
Tabele definicji
Wyznacznik składa się z różnych tabel, w których typ przedstawicieli rodziny można określić za pomocą złożonych znaków zewnętrznych. Za pomocą tych tabel można łatwo zidentyfikować przynależność owada. Identyfikator wskazuje cechy charakterystyczne wraz z przypisaniem numerów. Liczby wpisuje się w nawiasach, pod którymi wskazano przeciwstawne cechy. Możesz przeprowadzić oględziny owada i podążać od jednego znaku do drugiego. Na przykład obecność wąsów lub innych cech.
Szukając cech zewnętrznych, możesz osiągnąć swój cel - określić typ. Obok nazwiska w języku łacińskim znajdzie się napis z nazwą rodziny w języku rosyjskim. Klikając w link, możesz zobaczyć kolorowy obraz owada i określić nazwę. Jeśli dane, które znalazłeś w identyfikatorze, pokrywają się z zewnętrznymi znakami owada, wówczas określenie rodzaju osobnika (szarańcza lub konik polny) można uznać za udane.
W związku z tym prawidłowe odróżnienie szkodnika od drapieżnika występującego w ogrodzie nie jest tak trudne. Znajomość cech budowy ciała pomoże określić typ. W razie wątpliwości możesz użyć elektronicznego identyfikatora, który pomoże zidentyfikować owada.
Fat Pallas / Deracantha onos
Wyjątkowość gatunku polega na tym, że jego przedstawiciele utracili zdolność skakania w toku ewolucji. Cecha ta sprawia, że gatunek ten jest całkowicie bezbronny, zwłaszcza wobec działalności rolniczej człowieka (wypas bydła, zagospodarowanie terenu).
Te różnorodne owady żywią się głównie zbożami, ale w niewoli możliwy jest kanibalizm.
Rozmiary Tołstunowa wahają się od 40-50 mm u samców do 50-60 mm u samic.Gatunek ten został nazwany na cześć pierwszego naukowca, który go opisał - P. Pallasa.
3
Krykiet Brownie
Najpopularniejszym gatunkiem jest świerszcz domowy. Ma ponad 2000 odmian. Długość ciała osoby dorosłej wynosi około 2-2,5 cm, jest gęsta, koloru brązowego lub szaro-brązowego. Elytra są krótkie, spod nich wystają skrzydła w postaci złożonych warkoczy. Podnosząc elytrę, świerszcze bardzo szybko ocierają się o siebie, wydając muzyczny tryl. Mają trzy pary nóg. Tylne są najpotężniejsze, z ich pomocą owad wykonuje dalekie skoki.
Świerszcze nie żyją długo, dorośli starzeją się i umierają średnio w wieku 2 miesięcy. Aby osiągnąć dojrzałość płciową, muszą przeżyć 10 wylinek w ciągu 1-1,5 miesiąca. Wszystko zależy od temperatury otoczenia. To daje 3-4 miesiące życia. Dzikie gatunki tropikalne mogą żyć około sześciu miesięcy. Dzikie gatunki polne żyją najdłużej, bo około roku, a to ze względu na konieczność hibernacji.
Jak pozbyć się karaluchów w mieszkaniu i domu: jak walczyć Jak pozbyć się małych much muszek owocowych w kuchni Jak radzić sobie ze szkodnikami roślin domowych Centipede w prywatnym domu lub mieszkaniu: jak usunąć owada
Świerszcze preferują wilgotny klimat i wysokie temperatury. Dlatego, gdy tylko temperatura zewnętrzna spadnie, osiedlają się w bardziej komfortowych warunkach, na przykład w domu za piecem lub za baterią grzewczą. W środowisku naturalnym osiedlają się w szczelinach, pod kamieniami, w ustronnych norach. Aby je hodować w domu, potrzebujesz terrarium.
Świerszcz wpuszcza na swoje terytorium tylko samice. Zwykle jeden samiec zaprasza do swojego śpiewu 3-4 samice. Po randce szukają miejsca na złożenie jaj. Zwykle jest to miękkie, luźne podłoże. Jedna samica składa średnio 600 jaj. Na czas ich rozwoju ma wpływ temperatura otoczenia. Zwykle zajmuje to od 2 do 3 tygodni. Owady wyklute z jaj wyglądem przypominają postaci dorosłe, są tylko mniejsze i nie mają skrzydeł.
Co je
W domu jedzą resztki ludzkiego jedzenia i innych owadów. W naturze ich pokarm jest zróżnicowany: żywią się roślinami, mniejszymi owadami, są podatne na kanibalizm i zjadają młode zwierzęta. Ci, którzy lubią hodować te owady, wiedzą, że lęgi jaj muszą być oddzielone od dorosłych, aby uniknąć przypadków kanibalizmu. W swoim naturalnym środowisku same świerszcze często służą jako pokarm dla większych owadów, płazów, jaszczurek, ptaków i innych drapieżników.
Giant Ueta / Deinacrida heteracantha
Największy na świecie konik polny żyje w Nowej Zelandii i osiąga długość od 30 do 100 mm! Waga ciężarnych samic może przekraczać 70 gramów.
Kolor ciała jest brązowy. Aby chronić i szukać pożywienia, jego tylne nogi są wyposażone w duże ostre kolce, które konik polny ostro wyrzuca do przodu w razie niebezpieczeństwa.
Gigantyczne Uetas mają starożytne pochodzenie. Są endemiczne dla Nowej Zelandii i żyły tam na długo przed pojawieniem się małych ssaków. W związku z tym wyjaśnia to ich gigantyzm.
4
Gdzie mieszka świerszcz brownie?
Krajowy krykiet występuje w takich krajach jak Egipt, Maroko, Sudan, Libia, Tunezja i Algieria. Owad często występuje w Rosji, Francji i Niemczech, Białorusi i Polsce, Rumunii, Włoszech, a także w innych krajach europejskich. Duże populacje tego owada występują w Indiach i Pakistanie, Chinach, Korei, Japonii, a także w południowej części Australii. Niedawno świerszcz pospolity żyje na kontynencie północnoamerykańskim, dokąd został sprowadzony z Europy.
Głównym siedliskiem domowych świerszczy są mieszkania ludzkie, ciepłe piwnice, magazyny lub pomieszczenia przemysłowe, a także linie grzewcze. W umiarkowanych szerokościach geograficznych, z początkiem ciepłego okresu trwającego od końca maja do połowy września, świerszcze domowe mogą żyć na zewnątrz budynków.Optymalne warunki do życia tych owadów to temperatury od +30 o C do +35 o C. Gdy temperatura spada, znajdują przytulne schronienia w dowolnych ogrzewanych budynkach, bo gdy temperatura otoczenia spada poniżej +21 o C, świerszcze przestają jedzą i stają się apatyczne, poruszają się mało, a proces wzrostu larw ustaje.
W warunkach naturalnych podstawą menu świerszczy domowych jest każdy pokarm roślinny. Jednak owady potrzebują w swojej diecie suplementów białkowych. Zaspokajają tę potrzebę atakując małe bezkręgowce, zjadając martwe owady innych gatunków, a nawet atakując swój własny gatunek. Dość często młode osobniki świerszczy stają się dodatkowym daniem dla dorosłego krewnego, a jedzenie lęgów jaj jest powszechne.
W domu człowieka świerszcze uzyskują dostęp do nieograniczonego źródła pożywienia. Świerszcze domowe lubią jeść kawałki warzyw, owoców lub bułki tartej pozostałe po śniadaniu, lunchu lub kolacji. Jeśli na drodze domowego świerszcza pojawi się inny mały owad, z pewnością stanie się częścią jego diety. Nie mniej atrakcyjne dla świerszczy są kropelki jakichkolwiek napojów spożywanych przez ludzi, z wyjątkiem oczywiście alkoholu.
Spiny Devil Grasshopper / Panacanthus cuspidatus
Ten owad o przerażającej nazwie i wyglądzie osiąga długość 60-70 mm.
Ciało konika polnego jest jasnozielone, a każda kończyna pokryta jest ostrymi, najczęściej żółtymi cierniami. W razie niebezpieczeństwa kolczasty diabeł gwałtownie unosi się na tylnych kończynach, wypychając przednie do przodu. Macha nimi, aż wróg się wycofa.
Pomimo wrogości do wrogów jest dość spokojna i spokojna, żywi się głównie nasionami roślin kwiatowych.
5
O czym śpiewa świerszcz
Piosenki można usłyszeć tylko od mężczyzn. Potrzebują wyrafinowanego „instrumentu muzycznego”, aby przyciągać kobiety i budować komunikację z innymi osobami. Głównym tematem wszystkich tryli jest zaproszenie samicy do krycia. Im głośniejszy i ciekawszy dźwięk, tym większe szanse na prokreację.
Samce osiadają, na swojej stronie pozwalają na obecność przedstawicielek płci żeńskiej, ale nie będą tolerować rywalek. Specjalne ćwierkanie ostrzega świerszcze o granicach obcego terytorium. Innym rodzajem trylów są pieśni bojowe. Te owady są odważnymi i groźnymi wojownikami, zawsze pędzą do bitwy, broniąc swoich granic zamieszkania.
Interesujący fakt. W Chinach corocznie odbywają się walki specjalnie wyszkolonych świerszczy. Samce są gromadzone na swego rodzaju arenie i drażnione słomkami, zmuszając je do pojedynku. Te walki są popularne wśród Chińczyków, z zakładami na zwycięzców w tysiącach dolarów. Smutny los czeka przegrywające owady, które w walce tracą nogi i czułki. Pokonanych podaje się ptakom do karmienia lub wyrzuca.
Konik polny liściowy / Elimaea Poaefolia
Archipelag Malajski jest domem i jedynym siedliskiem mistrza kamuflażu konika polnego. Jego nazwę w pełni tłumaczy wygląd. Płaskie zielone ciało z wieloma żyłkami pozwala swojemu właścicielowi stać się niewidzialnym dla wrogów, zamieniając się w prawdziwy liść drzewa.
Różne typy tego gatunku mogą mieć długość od 30 do 60 mm, w zależności od rodzaju liści, pod którymi są zamaskowane.
Krykiet w domu
Jeśli w domu pojawił się „muzyk do pieczenia”, uznano to za dobry omen, znak dobrego samopoczucia, talizman przeciw biedzie i marnym zbiorom. Nie można było zabić owada, wręcz przeciwnie, trzeba było go nakarmić i udobruchać.
W Chinach i Japonii zbudowali dla nich nawet oddzielne domy i powiesili je na środku domu, aby mogli cieszyć się śpiewem.
Jednak, chociaż tryl krykieta w domu jest korzystnym omenem, ludzie coraz częściej starają się za wszelką cenę pozbyć muzyka house.
Jak pozbyć się owada
Możesz zwalczać świerszcze jak inne owady za pomocą środków owadobójczych. Taki środek jest odpowiedni dla pomieszczeń, w których obserwuje się duże populacje świerszczy. Jednego „piosenkarza” można złapać szmatką, słoikiem lub pudełkiem. Zaczynają wydawać dźwięki o zmierzchu, więc za pomocą wiązki latarki można znaleźć źródło w ciemności i zakryć je, przenosząc je do zamkniętego pojemnika.
Możesz użyć lepkiej pułapki na krykieta. Aby to zrobić, umieść go za baterią lub pod oknem. Możesz zwabić i usunąć owada za pomocą specjalnego syropu melasowego, pozostawiając ten produkt w pojemniku na noc i często zmieniając go na świeży. Specyficzny zapach tego produktu bardzo ich przyciąga.
Jeżeli właściciele apartamentu nie chcą ponownie „nielegalnego” osiedlenia się muzycznego gościa, należy zastosować pewne środki ostrożności przeciwko owadom:
- Upewnij się, że w piwnicy nie gromadzi się woda, ostrzeż o tym na czas służby sanitarne i zarządców domu.
- Zakryj istniejące szczeliny w podłodze, za grzejnikami, wokół okien i drzwi.
- Umieść delikatne moskitiery na oknach i otworach wentylacyjnych.
- W ciemności opuść rolety w oknach lub zasłoń zasłony, ponieważ owady przyciąga jasne światło.
- Wyrzucaj śmieci w koszu na śmieci często i pamiętaj, aby był zamknięty.
Świerszcz owadów
Mormon Grasshopper / Anabrus simplex
W zachodniej części Ameryki Północnej, na pastwiskach z przewagą piołunu, można spotkać kolejnego niesamowitego i dość dużego konika polnego - mormonów.
Ich wymiary mogą dochodzić do 80 mm. Gatunek ten jest uważany za jeden z najbardziej odpornych, ponieważ codziennie Mormoni są w stanie pokonać odległość ponad 2 km, podczas gdy pozbawieni są zdolności latania.
Anabrus simplex jest uważana za szkodnika, ponieważ niszczy ludzkie uprawy.
7
Narządy zmysłów
Posiadają szeroki wachlarz zmysłów zewnętrznych. Po bokach głowy znajduje się para dużych złożonych oczu, które zapewniają szerokie pole widzenia. Określ ruch, kształt, kolor, odległość.
Na czole znajdują się trzy proste oczy, które pokazują intensywność światła, para anten z receptorami węchowymi i sensorycznymi oraz usta zawierające kubki smakowe. Z przodu brzucha znajduje się para organów perkusyjnych do odbioru dźwięku.
Istnieje wiele cienkich włosków (włosia) pokrywających całe ciało, które działają jak mechanoreceptory (czujniki dotyku i wiatru). Najgęstsze są na wąsach, sondach (część jamy ustnej), na końcu brzucha.
Mają specjalne receptory (sensilla w kształcie dzwonu) wbudowane w naskórek nóg, które odczuwają ucisk i zniekształcenie.
Posiadają wewnętrzne „akordotoniczne” narządy zmysłów, specjalnie zaprojektowane do określania położenia, ruchu wokół stawów egzoszkieletu. Receptory przekazują informacje do ośrodkowego układu nerwowego poprzez neurony czuciowe.
Obejrzyj film, jak ćwierka konik polny
Zielony konik polny / Tettigonia viridissima
Wielkość przeciętnego osobnika zielonego konika polnego wynosi zwykle 28-36 mm, ale czasami spotyka się szczególnie duże - do 43 mm.
Zielone konie są drapieżnikami, ich ofiarami stają się najczęściej mniejsze owady, takie jak motyle. Często zdarzają się przypadki, gdy koniki polne atakują swoich krewnych.
W większości zielony konik polny jest stworzeniem nieszkodliwym dla działalności człowieka, ale czasami duże skupiska koników polnych na jednym obszarze prowadzą do zniszczenia upraw rolnych.
8
Reprodukcja
Rozmnażanie świerszczy następuje, gdy owady stwarzają komfortowe warunki i obfitość pożywienia. W populacji muszą być co najmniej 4 kobiety na 1 mężczyznę, w przeciwnym razie gwarantowane są śmiertelne walki i ogłuszające grzechotanie. W pojemniku umieszcza się mały pojemnik (głębokość 4 cm), do którego umieszcza się mokry torf, piasek lub zwykłą ziemię.
Hodowla świerszczy w domu to dość proste zadanie.Najważniejsze jest stworzenie odpowiednich warunków - temperatury, wilgotności i orzeźwienia, a następnie zapewnienie zwierzętom wymaganej ilości karmy: suchej i mokrej. Samice są dość mało wymagające dla warunków, więc już wkrótce populacja zacznie gwałtownie rosnąć.
Gigantyczny długonogi konik polny
Pod względem wielkości można go porównać do nowonarodzonego kociaka. Gigantyczna długonoga jest uważana za jednego z największych i najlepiej zakamuflowanych owadów na naszej planecie.
Jego zielone skrzydła mają podłużny kształt i wiele żyłek, a nawet dziur pasujących do liści i trawy.
Gatunek ten żyje u podnóża w pobliżu Malezji. Są wyłącznie nocne. bardzo zaskakujące, ale w ogóle nie zasługują na swoje imię. Pomimo długich kończyn te koniki polne nie skaczą i praktycznie nie latają. Poruszają się niezwykle wolno i niezgrabnie.
9
Styl życia i siedlisko
Chociaż koniki polne dobrze zakorzeniają się na alpejskich łąkach, w tropikach i tundrze, nadal nie są w stanie znieść klimatu zbyt suchych pustyń i arktycznego chłodu. Świetnie czują się na stepie, na leśnych polanach i obrzeżach, na polach pszenicy i ziemniaków, w zaroślach.
Takie stworzenia prowadzą swoją żywotną aktywność na powierzchni. Ukrywanie się pod ziemią, w ustronnych miejscach pod zwalonymi gałęziami i pniakami, w dziuplach i norach nie jest dla nich. Zwykle po prostu poruszają się po trawie i innych roślinach, chowając się pod liśćmi przed gorącym słońcem i złą pogodą.
Zwykle odpoczywają w ciągu dnia i wychodzą na polowanie w nocy. I w tym czasie można usłyszeć ich ćwierkanie. Jak wspomniano wcześniej, samce odtwarzają takie dźwięki. Mogą więc przyciągać swoje dziewczyny do krycia, a także informować rywali, że to terytorium jest chronione, ponieważ jest już zajęte.
Skok konika polnego
Jest w naturze zielony owad, konik polny... To są szarańcza. To prawda, że może mieć również brązowy, szary i żółty, ale także kamuflaż, czyli kolor otoczenia, kolor. Na pierwszy rzut oka te dwa owady są prawie niemożliwe do odróżnienia.
Jednak istnieją znaczne różnice w ich zachowaniu. Szarańcza żyje w stadach. A takie niezliczone hordy są czasami tak ogromne, że po prostu niszczą całe pola uprawne z fantastyczną prędkością. Koniki polne to zwykle samotne stworzenia. A przecież szarańcza nie skacze, ale leci dobrze, a jej nogi są krótsze.
Paw (peruwiański) konik polny
Kontynuując naszą listę dużych Orthoptera on - Peacock polny. Swoją nazwę zawdzięcza jaskrawym kolorom skrzydeł. W razie niebezpieczeństwa owad unosi je nad głowę i zaczyna skakać. Ta technika psychologiczna służy do przestraszenia przeciwnika i uniknięcia walki. Kolor ten ma jeszcze jeden ważny cel - w okresie godowym samica wybiera samca właśnie ze względu na piękno swoich skrzydeł.
Chociaż korpus pawiego konika polnego jest sam w sobie mały (do 15 mm), rozpostarte skrzydła wizualnie zwiększają go 3-4 razy.
10
Hodowla świerszczy w domu
W niektórych krajach hodowla świerszczy nabiera nawet wymiaru przemysłowego, na przykład w Chinach są one hodowane specjalnie do późniejszego wykorzystania w żywności (chińskie tradycje gastronomiczne znane są ze swojej oryginalności). I ktoś je hoduje i po prostu jako rodzaj oryginalnych zwierzaków. Poniżej znajduje się kilka wskazówek dotyczących hodowli świerszczy w domu.
- W jednym pojemniku może mieszkać nie więcej niż 15 samic i nie więcej niż 3 samce.
- Pojemniki wykonane ze szkła, plastiku lub sklejki mogą służyć jako insektarium dla świerszczy, ważne jest tylko, aby nie zapomnieć o zapewnieniu im odpowiedniej wentylacji.
- Na dno insektarium, w którym żyją świerszcze, warto wlać drobno przesiany torf zmieszany z piaskiem.
- Ważne jest przestrzeganie reżimu temperaturowego.Ponieważ świerszcze są owadami kochającymi ciepło, do utrzymania optymalnej temperatury w insektarium można użyć zwykłych żarówek o mocy nie większej niż 75 watów. Takie ogrzewanie jest wymagane przez całą dobę.
- Równie ważne jest monitorowanie wilgotności w insektarium. Ogólnie wilgotność nie może przekraczać 40%.
Pseudophyllinae
Pod tą nazwą łączy się ponad 20 odmian. Wyróżniają się siedliskiem, kolorem. Rozmiar prawie wszystkich typów może osiągnąć 30-50 mm.
Można je znaleźć prawie wszędzie, z wyjątkiem Antarktydy, a także nie widać ich w Europie. Są wyłącznie roślinożerne. Niechętnie angażują się w walki z drapieżnikami, dlatego są przyzwyczajeni do dobrego kamuflażu. W zależności od siedliska mogą być zielone, żółtawe lub brązowe.
Nie przegap najniebezpieczniejszych owadów na świecie na naszej stronie jest fascynujący materiał.
Sevchuk Servila
To jest średniej wielkości konik polny. Dwucentymetrowe ciało owada jest gęste, szerokie, wygląda na krótkie. Konik polny jest pomalowany na brązowo. Spłaszczony przedplon z żółtymi znaczeniami.
Boczne kily Serville'a są wyraźne. Nawiasem mówiąc, owad został nazwany na cześć entomologa z Francji. Guyom Odine-Serville poświęcił swoje życie badaniu Orthoptera.
Sevchuk Servila ma swoją nazwę na cześć francuskiego entomologa
Wynik
W tej chwili naukowcy odkryli i opisali ponad 7000 gatunków koników polnych. Oczywiście wiele z nich już wymarło, inne są na skraju tego. Jednak ze względu na ich szybkie rozmnażanie całkowita liczba koników polnych zamieszkujących planetę w tym samym czasie praktycznie się nie zmienia.
Interesujące fakty
Najciekawsze jest to, że niektóre gatunki mogą być tylko żeńskie. Ponadto samice te składają jaja. Jednak pojawiają się z nich tylko kobiety.
Niektóre gatunki koników polnych są popularnymi pokarmami w większości krajów azjatyckich. Są bogate w białko i inne składniki odżywcze. Dla Europejczyków jedzenie owadów jest uważane za coś odrażającego i wywołuje silny odrazę. Ale wiele narodowości z przyjemnością spożywa tak zdrowe i pełnowartościowe jedzenie.
Główne dania:
- owady smażone na oleju słonecznikowym z czosnkiem;
- prażone suszone koniki polne smakują jak orzeszki ziemne;
- owady smażone w głębokim tłuszczu;
- marynowane koniki polne;
- naleśniki z różnych owadów.
Aby złapać wymaganą liczbę koników polnych, musisz wyjść z siatką na trawnik z wysoką zieloną trawą.
Wartość odżywcza owada to około 155 kcal na 100 g produktu. Średnia ilość białka jest znacznie wyższa niż w produktach mięsnych i wynosi 30 g.
W najbliższej przyszłości powszechnym i popularnym pokarmem do spożycia mogą być szarańcza, koniki polne, mączniki, larwy pawi oczka i jedwabniki, świerszcze. Już dziś wielu znanych producentów podczas wytwarzania produktów dodaje mąkę z owadów, zwiększając tym samym jej wartość odżywczą i energetyczną.
Koło życia
U większości gatunków konflikty między osobnikami rzadko wykraczają poza rytualne przejawy. Niektóre wyjątki obejmują konik polny kameleona (Kosciuscola tristis), w którym samce walczą o samice.
Owad przybiera na wadze i dojrzewa po tygodniu lub dwóch. Po kryciu samica kopie dołek i składa jaja w ziemi w pobliżu roślin. Przykrywa dół ziemią i gruzem.
Jajka w strąkach są sklejone pianką. Po kilku tygodniach rozwoju jaja większości gatunków w klimacie umiarkowanym przechodzą w diapauzę i w tym stanie spędzają zimę.
Diapauza zostaje zakłócona przy niskich temperaturach gruntu. W takim przypadku rozwój zostaje wznowiony, gdy tylko gleba ogrzeje się powyżej określonej temperatury progowej.
Zarodki w strąkach wykluwają się w odstępach kilkuminutowych.Muszle są odrzucane, egzoszkielety są utwardzane. Nimfy w pierwszym stadium rozwojowym mogą skakać z drapieżników.
Przechodzą niepełną metamorfozę: wielokrotnie zrzucają. Liczba wieków różni się w zależności od gatunku, ale często wynosi sześć. Po ostatnim wylince skrzydła są w pełni sprawne.
Wędrowny konik polny Melanoplus sanguinipes spędza około 25-30 dni jako nimfa i żyje około 51 dni.
