Jak pozbyć się dodderów, skuteczne metody zapobiegania

Informacje ogólne

Dodder to przebiegły pasożyt, który ukrywa swoje nasiona, co zwiększa ryzyko sadzenia go wraz z resztą roślin zasianych wiosną. Nasiona pryszczycy mają wysoką żywotność - nie giną pomimo trudnych warunków atmosferycznych, przeżywają nawet jeśli dostaną się do przewodu pokarmowego zwierząt. Zapewnia to kiełkowanie psiarni do 10 lat lub dłużej.

U zwykłych ludzi cwaniak nazywany jest dodder lub loach. W sumie jest ponad 100 gatunków. Dodder to importowany chwast pochodzący z Ameryki Północnej.

Pnąca roślina jednoroczna pasożytnicza bez zielonych liści i korzeni

Opis

Chwastnik pochodzi z tropików Ameryki Południowej i Afryki. Następnie zakład przejął tereny położone na północ i południe od nich. Obecnie istnieje 171 znanych odmian tego najgroźniejszego szkodnika. Dodder (Cuscuta) należy do rodziny Convolvulaceae.

W strukturze chwast jest podobny do liany - nie ma systemu korzeniowego i liści

Charakterystyka gatunku

Chrząszcz jest pasożytem roślin lądowych. Nie ma korzeni ani liści. Dlatego nie jest zdolny do niezależnej fotosyntezy chlorofilu.

Z pomocą przyssawek pasożyt jest trzymany na dawcy i wypompowuje z niego składniki odżywcze

Funkcje:

1. Ciało rośliny to nitkowata łodyga. Jest kędzierzawy, gładki lub pokryty brodawkowatymi naroślami, z ledwo zauważalnymi początkami łuszczących się płatów.
2. Kolor ciała - żółty, żółto-zielony lub z czerwonawym odcieniem.
3. Dodder jest osadzany na roślinie dawcy i wypompowuje z niej składniki odżywcze za pomocą specjalnych organów odrostów haustoria.
4. Ciało chwastu pokryte jest wieloma małymi, siedzącymi kwiatami lub kwiatami umieszczonymi na krótkich łodygach.
5. Narządy rozrodcze mają podwójny okwiat. Mogą być białe, jasnoróżowe, jasnozielone. Płatki są pogrupowane w kwiatostany w kształcie kulki, ucha lub kulki. Wszystkie odmiany owcy kwitną od połowy lipca do końca sierpnia.
6. Owoce chwastów mają kształt plastra miodu lub są szorstkie wewnątrz pudełek z 2–5 okrągłymi lub owalnymi nasionami o przekroju 1–3 mm.
7. Kiełki pasożyta najpierw żywią się rezerwami zgromadzonymi w nasionach. Następnie zaczynają czołgać się w poszukiwaniu „pana”.

10 tysięcy

Wygląd

Dodder nie ma liści. Jego głównym składnikiem jest łodyga przypominająca sznur. Kolor waha się od żółtego do pomarańczowego i czerwonego.

Na łodydze dodder ma różowe, białe lub zielonkawe kwiaty, które tworzą kwiatostany. W przyszłości tworzą owoc - pudełko z nasionami w środku, które mają nierówną powierzchnię. Zarodek ma kształt spirali bez korzenia.

Ciekawostką jest fakt, że niedojrzałe nasiona roślin mają najszybsze tempo kiełkowania niż dojrzałe. Zapewnia to dobre kiełkowanie cery na długie lata.

Niebezpieczeństwo roślin

Dlaczego cwaniak jest niebezpieczny? Ten gatunek loacha charakteryzuje się szybkim wzrostem, obejmującym całe połacie różnych upraw. Jedno ziarno tego chwastu wystarczy do zakażenia 5-6 metrów kwadratowych gleby. Dobry turgor łodygi pozwala fragmentom roślin zachować żywotność jeszcze przez kilka dni, przy jednoczesnym dalszym pasożytowaniu.

Roślinność zarażona przez parówkę zaczyna szybko wysychać, pokryta jest pleśnią; wkrótce traci wszystkie życiowe soki i umiera.Niebezpieczeństwo jest również duże w przypadku roślin wieloletnich - pasożytująca na nich ruka prowadzi do obniżenia ich mrozoodporności i produktywności.

Siedlisko

Tropiki Afryki i Ameryki są uważane za miejsce narodzin dodderów. Z biegiem czasu roślina była w stanie dostosować się do innych warunków życia. W wyniku ewolucji chwastów pojawiło się ponad dwieście odmian, zamieszkujących terytoria ponad 160 krajów świata. Ponad 3 tuziny odmian tej rośliny znaleziono w Rosji, która żyje prawie wszędzie od Syberii po Daleki Wschód.

Dodder pasożytuje na następujących uprawach:

• trawy pastewne (głównie lucerna, koniczyna)
• rośliny strączkowe,
• melony,
• warzywo,
• korzenie,
• plantatorzy jagód,
• drzewa i krzewy owocowe,
• winogrona,
• niektóre rodzaje kwiatów ogrodowych.

Właściwości lecznicze

Pomimo tego, że dodder jest chwastem, prawidłowo stosowany ma szereg właściwości leczniczych. Przygotowuje się z niego różne wywary, nalewki, a nawet maści do stosowania miejscowego.

Dodder ma następujące efekty lecznicze:

• przeciwbólowy;
• hemostatyczny;
• moczopędny;
• przeczyszczający;
• przeciwzapalny;
• immunomodulujące;
• przeciwpłytkowy.

W medycynie ludowej indyjskiej, tybetańskiej i chińskiej roślina stosowana jest jako środek pobudzający potencję seksualną, a także środek moczopędny, ściągający, sokogonowy, przeciwzapalny, przeciwzapalny.
Ze względu na wiele korzystnych właściwości roślina ta zwalcza takie patologie jak alkoholizm, cholestaza, choroby wirusowe, hipertermia, ból zęba, bolesne miesiączki.

Wiadomo, że w połączeniu z innymi przedstawicielami flory skutecznie walczy z patologiami onkologicznymi.

Kontrola doddera

Aby chronić swój ogród lub ogród warzywny przed szkodliwą rośliną, istnieją różne środki kontroli. Przyjrzyjmy się bliżej, jak możesz pozbyć się dodder - rośliny chwastów.

W walce z parówką konieczne jest zapobieganie dojrzewaniu jej nasion. W przeciwnym razie trudniej będzie ją pokonać.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie odgrywa ogromną rolę w zwalczaniu chwastów. Jednym z głównych środków ostrożności jest selekcja nasion przed siewem - w przypadku stwierdzenia szkarlicy niepożądane jest zbieranie nasion z tego obszaru do następnego siewu.

Drugą metodą zapobiegania jest oczyszczanie gleby, ponieważ to ona zawiera większość nasion chwastów. W tym celu ziemia jest zaorana na wystarczającą głębokość.

Glebę można oczyścić, stymulując wzrost szkarłatki, a następnie ją usuwając. Sadzonka chwastów wywołuje obfite podlewanie, po którym nie znajdując pożywienia na gołej ziemi, umiera.

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania jest wysiew owsa lub pszenicy bezpośrednio po zniszczeniu kiełków chwastów - na tych uprawach szkodnik nie może pasożytować.

Leki

Przez wiele lat usiłowali zniszczyć kolbę kwasem siarkowym, siarczanem miedzi, nafty - ale takie metody nie przyniosły efektu. Herbicydy są obecnie jedynymi środkami do leczenia tego chwastu.

Dystrybucja na Ukrainie

Za ojczyznę strzygacza polnego, rośliny pasożyta, uważa się Amerykę Północną, skąd rozprzestrzeniła się po całym świecie, głównie wraz z nasionami różnych upraw. W Europie odkryto go około 1900 r., A już w 1914 r. Ten kwarantannowy agresor-emigrant „zarejestrował się” na Ukrainie w obwodzie odeskim. To tutaj dodder naturalizował się i zaczął szybko rozprzestrzeniać się z nierafinowaną lucerną i nasionami koniczyny.
Ostatni wiek był niezwykle sprzyjający „zasiedleniu” tego niebezpiecznego gatunku przybyszowego, dlatego obecnie występuje on we wszystkich strefach glebowych i klimatycznych kraju.Według najnowszych danych Państwowej Służby Weterynaryjno-Fitosanitarnej Ukrainy (stan na 01.01.2014 r.), Obszar polna cynowego obejmuje prawie wszystkie obszary stepowe, leśno-stepowe (z wyjątkiem rejonów Tarnopola i Czerkasy).

Należy zauważyć, że na początku XXI wieku powierzchnia użytków rolnych zaatakowanych przez szkodnika polnego osiągnęła prawie 70 tys. Ha. Dlatego, jak widać, w ciągu ostatniej dekady, dzięki kompetentnemu wdrożeniu kompleksu działań kwarantannowych w celu zlokalizowania i wyeliminowania ognisk tego chwastu, obszary nim zaatakowane zmniejszyły się o ponad połowę.

Ponadto na terytorium Ukrainy ograniczone są trzy inne typy strzykawka polna: lemana - 4,62 ha (regiony Krym, Dniepropietrowsk i Ługańsk), Odynotołpczikowaja - 3,94 (regiony Zaporoże, Ługańsk i Charków), europejska strzykawka - tylko dodder europejski w obwodzie ługańskim (0,001 ha).

Głównym źródłem rozprzestrzeniania się dodry jest słabo obrane nasiona upraw polowych, głównie lucerny i koniczyny. Te rośliny strączkowe są nie tylko ulubionym gospodarzem dodderów, ale także jedną z głównych roślin paszowych w hodowli zwierząt. Tysiące hektarów obsiewa się nimi każdego roku w prawie wszystkich regionach Ukrainy, dlatego chwast ten nie ma szczególnych problemów z rozprzestrzenianiem się.

Według Państwowej Służby Weterynaryjnej i Fitosanitarnej Ukrainy, ryjówka występuje również w nasionach upraw polnych, warzywnych, leczniczych i kwiatowych uprawianych na Ukrainie lub importowanych z innych krajów (Turcja, Syria, Grecja, Liban, USA, Węgry, Czechy). , Jordania itp.) Itp.).

Oprócz wysiewu niedostatecznie oczyszczonych nasion, szczególne znaczenie w rozprzestrzenianiu się chwastów mają również inne aspekty produkcji ludzkiej. Pojazdy, maszyny i narzędzia rolnicze, kanały irygacyjne, zanieczyszczone nawozy organiczne i odpady zbożowe to doskonałe sposoby rozsiewania nasion rzepy.

Tak więc podczas zbioru plonów rolniczych z niewielkiego skupiska chwastów nasiona są „rozrzucane” przez kombajn po całym polu, a wraz z wprowadzeniem obornika, gdzie dostaje się w wyniku karmienia zwierząt zakażonymi roślinami lub gdy przyklejając się do organów roboczych narzędzi, rozprzestrzenia się na ogół na wszystkich polach płodozmianu.

Jednocześnie rozprzestrzenianie się kanionki w sposób naturalny (tj. Bez ingerencji człowieka) - pod wpływem wiatru, roztopów i wód opadowych, zwierząt i ptaków, przy dzikiej roślinności - jest stosunkowo powolne. Dlatego obecny poziom zachwaszczenia agrocenoz przez ten gatunek jest niczym innym jak konsekwencją rażącego naruszenia środków mających na celu jego ochronę, a nawet po prostu nieznajomości przez rolników elementarnych zasad kwarantanny roślin.

Podanie

Przy prawidłowym przygotowaniu przepisów dodder ma leczniczy wpływ na organizm. Z rośliny sporządza się wywary, nalewki, maści i proszki.

Wywary

Odwary z cynamonu stosuje się w leczeniu chorób skóry, przewodu pokarmowego, bolesnych miesiączek.

1. W przypadku chorób skóry - zmiel 25 g suchej rośliny, zalej 1 litr gorącej wody i trzymaj w łaźni wodnej przez kwadrans. Odczekaj chwilę, a następnie odcedź i wypij 2 r / dzień po 100 ml.
2. Na bolesne okresy - weź 25 g suszonej rośliny, zmiel ją, zalej litr wrzącej wody i gotuj na wolnym ogniu w łaźni wodnej przez 15 minut. Następnie nalegaj, odcedź i wypij 15 ml 3 r / dzień.
3. W przypadku chorób przewodu pokarmowego - weź 5 g suchej rośliny, zalej 250 ml przegotowanej wody i wstaw do kąpieli wodnej na 10 minut. Następnie odcedź, ostudź i użyj zgodnie z art. łyżka 3 r / dzień przed jedzeniem.

Odwar z puchu stosuje się przy skąpych i bolesnych miesiączkach, przy przeziębieniach i chorobach żołądka, chorobach wątroby, bólach głowy i zębów

Napar

Aby przygotować napar z dodder, należy wziąć 15 g świeżej rośliny i wlać 250 ml gorącej wody. Pozostaw napój na 60-90 minut, następnie ostudź, odcedź i wypij 2 łyżki. łyżka 3 r / dzień przed posiłkami. Napar jest stosowany w leczeniu zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc.

Nalewka alkoholowa

Aby przygotować nalewkę, należy pobrać 50 g suchych zmiażdżonych nasion i łodyg i wlać 0,5 litra 70% alkoholu. Następnie pozwól parzyć przez półtora tygodnia w szczelnie zamkniętym pojemniku z ciemnego szkła. Przed użyciem wstrząsnąć nalewką.

Nalewka stosowana jest w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, patologii pęcherzyka żółciowego, przy bólach głowy i zębów.

Maść

Maść przygotowuje się w następujący sposób: posiekaj świeżą roślinę i wymieszaj z masłem w równych proporcjach. Produkt stosować miejscowo 2 r / dzień na wysypki skórne, raka skóry.

Cechy biologiczne

Parówka polna jest głównie jednoroczną rośliną pasożytniczą. Propagowane zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie - przez części łodygi. Nasiona kiełkują polubownie z głębokości 2-3, max. - 6 cm, gdy gleba ogrzewa się do 16 ... 25 ° C, chociaż może kiełkować w temperaturze 5 ... 7 ° C.W związku z tym, w zależności od warunków pogodowych okresu wiosennego, wschody sadzonek obserwuje się z początek kwietnia do drugiej połowy maja.

Nasiona pryszczycy, roślina pasożytnicza, składają się z spiralnie wygiętego zarodka i odżywczej galaretowatej masy białkowej. Podczas kiełkowania nasion zarodek prostuje się, jego zgrubiały koniec, pokryty u podstawy wiązką bezbarwnych włosków (zredukowane korzenie), wrasta w ziemię i zaczyna wchłaniać wodę.

W tym czasie młoda roślina odżywia się wyłącznie białkiem nasion. Przeciwległy koniec sadzonki, uwolniony od okrywy nasiennej, unosi się pionowo i zaczyna obracać się zgodnie z ruchem wskazówek zegara w poszukiwaniu rośliny żywicielskiej. Samodzielny rozwój sadzonek owcy trwa od pięciu dni do kilku tygodni, osiągając długość łodygi do 25-30 cm. Jeśli w tym czasie chwast nie znajdzie obiektu do „eksploatacji”, który go nakarmi i nakarmi, umiera.

Znalazłszy „ofiarę”, strzyk owija się wokół niej dwoma lub trzema obrotami i wizualnie wydaje się wstrzymywać swój wzrost. Obecnie, wykorzystując składniki pokarmowe z dolnej części łodygi, sadzonka cyzny polnej w miejscach kontaktu z porażoną rośliną tworzy specjalne narządy - haustoria (lub prościej odrosty).

Z ich pomocą pasożyt wnika głęboko w kambium i tkanki przewodzące uszkodzonej rośliny i zaczyna pobierać z rośliny wodę wraz z rozpuszczonymi w niej substancjami odżywczymi, pochodzącymi z gleby. Wraz z powstaniem haustorii sadzonka traci połączenie z glebą i całkowicie przechodzi na pasożytniczy styl życia.

Proponujemy Państwu zapoznanie się ze skutecznym leczeniem Demodecosis powiek

Po osadzeniu się na roślinie żywicielskiej pasożyt (strzyk polny) stopniowo wiruje wokół niej spiralnie, rozgałęzia się i przechodzi do sąsiednich roślin. Strumień polny charakteryzuje się niemal nieograniczonym wzrostem i zdolnością do rozgałęziania się, dlatego jeden osobnik pasożyta (cyjaszka polna) może w stosunkowo krótkim czasie zaplątać dziesiątki sąsiednich roślin. Jako gatunek kochający światło, strzyk polny rozwija się w środkowych i górnych warstwach roślin.

W drugiej połowie lata, wraz z nadejściem aktywności wegetatywnego wzrostu roślin, a następnie zatrzymaniem tego procesu, zmniejsza się również dopływ składników pokarmowych do łodyg bucyki. Stopniowo kończy się również jego wzrost wegetatywny, a rośliny przechodzą do formowania kwiatów (tj. Wzrostu generatywnego) i owocowania.

Kwitnienie pryszczycy, rośliny pasożytniczej, obserwuje się od czerwca do sierpnia, a owocowanie trwa od lipca do późnej jesieni. Zwykle okres kwitnienia zależy od czasu kiełkowania nasion - wiosną lub później latem. Ciepła pogoda sprzyja wcześniejszemu masowemu kwitnieniu, a chłodna pogoda go opóźnia.

Należy zaznaczyć, że w okresie owocowania zawartość chlorofilu w łodygach owcy nieznacznie wzrasta, tworzą się pory, szczególnie w haustorii i szypułkach, co umożliwia roślinom przyswajanie dwutlenku węgla, syntezę i odkładanie rezerwowych składników pokarmowych w nasionach. Nasiona dojrzewają od dwóch do trzech tygodni po rozpoczęciu kwitnienia i kruszą się późną jesienią. Jedna roślina tworzy do 15 tysięcy lub więcej nasion, które pozostają żywotne w glebie przez sześć do siedmiu lat.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Nie zaleca się stosowania doddera jako środka zaradczego w następujących przypadkach:

• w czasie ciąży i laktacji;
• w dzieciństwie (do 12 lat);
• ze zwiększonym nastrojem alergicznym;
• z indywidualną nietolerancją składników roślinnych.

Efekty uboczne obejmują bóle głowy, zawroty głowy, nudności i wymioty. Aby zapobiec rozwojowi działań niepożądanych, roślinę zaleca się stosować zgodnie z zaleceniami i dawką.

Środki zapobiegawcze przed ponownym pojawieniem się

Ważne jest, aby nie dopuścić do wtórnego wprowadzenia pasożyta do domków letniskowych. Aby to zrobić, musisz dokładnie sprawdzić materiał do sadzenia (sadzonki i nasiona) pod kątem obecności chwastów. Trudność polega na podobieństwie nasion rzepki i upraw ogrodniczych. Lepiej je kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Nie zaleca się stosowania świeżego obornika, ponieważ trujące nasiona nie giną w przewodzie pokarmowym bydła.

Bardzo często szkodnik wpełza do ogrodów od strony jezdni znajdującej się przy drodze. Konieczne jest skoszenie i spalenie zarośli zaplątanych w „żółtą” w promieniu kilkunastu metrów od terenu domu.

Teren z nieużytków, pasów leśnych i zarośniętych łąk nie nadaje się na domki letniskowe, jest wypełniony nasionami chwastów. Przed rozpoczęciem pracy w ogrodzie i warzywniaku należy używać czystych narzędzi i butów.

Zakup surowców

Aby zachować właściwości lecznicze rośliny, należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi jej zbioru:

• dodder zbiera się z dala od przedsiębiorstw przemysłowych i autostrad;
• w celach leczniczych zbiera się całą część chwastów;
• łodyga rośliny zbierana jest w czerwcu-lipcu;
• nasiona dodder zbierane są jesienią;
• korzeń zbiera się, zanim dodder zacznie pasożytować.

Konieczne jest wysuszenie części rośliny w przewiewnym miejscu, unikając bezpośredniego światła słonecznego i wilgoci. Zaleca się przechowywać w torebkach papierowych nie dłużej niż 1 rok.

Trawę zbiera się w okresie kwitnienia czerwiec-lipiec, nasiona - po zakończeniu sezonu wegetacyjnego, najczęściej jesienią