Opis
Drzewo tworzy szeroką koronę parasolową. Słoje jednoroczne mają ciemnozieloną powłokę kory. Kora zdrewniałych gałęzi jest szara, czasami widoczne są pionowe jasne plamy. Wiele pędów w kształcie zygzaka.
Liście są ażurowe, dwu-pierzaste, dorastają do 45 × 25 cm. Ze względu na liście zamykające się w nocy i podczas deszczu znany jest na świecie jako „Mimoza perska„lub”Śpiące drzewo«.
Na szczycie pędów pojawia się podwójny kwiatostan. Pojedynczy kwiat zbiera się w kwiatostanie główkowatym, kwiatostany zbiera się w luźne wiechy. Kwiaty nie mają płatków, zamiast płatków z zielonkawej miski wyrastają długie nitki pręcików. Kwiaty miododajne i pachnące, szczególnie w nocy. W naturze kwiaty są zapylane przez ćmy i kolibry.
Owocem jest długi strąk (10-20 cm) zawierający kilka dużych nasion.
Istnieją dwie odmiany botaniczne:
- Albizia julibrissin var. julibrissin
- Albizia julibrissin var. Mollis. Różni się od opisywanego gatunku grubym włosiem na pędach.
Występuje również forma Albizia julibrissin F. Rosea, mniejsze drzewo o różowych kwiatach. Ponieważ występuje w najbardziej wysuniętych na północ regionach Korei Północnej i Chin, zimą toleruje znacznie niższe temperatury niż gatunek.
Istnieją odmiany hodowlane. Popularne są:
- „Czekoladowe Lato” - ma ciemnobrązowe karminowe liście i jasnoróżowe kwiaty.
- „Ishii Weeping” (lub „Pendula”) - ma opadający kształt pędów.
Naturalne siedliska - Azja Południowa i Wschodnia, od Iranu po Koreę, Chiny po Japonię i Krym. Wysokość, w naturze do 12 metrów. Akacja Lankaran, sadzona na otwartym terenie, rzadko osiąga 4 metry, w domu - 2-2,5 metra. Kwiat, w najcieplejszej porze lata, kiedy różnica temperatur między dniem a nocą nie jest zbyt duża. Kolor kwiatów, pręciki, białe tuż przy miseczce, stopniowo stają się różowe.
Choroby i szkodniki
Akacja ogrodowa Lankaran jest prawie niewrażliwa na choroby i nie cierpi na ataki szkodników. Na akację wewnętrzną może wpływać plamienie z hipotermią i przędziorki o niskiej wilgotności.
Zwalczanie szkodników
Możesz zauważyć pojawienie się kleszcza po obecności czerwonawych kropek na spodniej stronie liści. Później liście pokryte są gęstą lepką siecią.
Aby pozbyć się tego szkodnika, konieczne jest zwiększenie wilgotności wokół rośliny oraz spłukanie łodyg i liści ciepłą wodą z mydłem. W przypadku poważnych uszkodzeń może pomóc leczenie preparatami roztoczobójczymi, ale tylko w temperaturze t powyżej + 18-20 ° C.
Leczenie chorób
Plamistość liści to choroba bakteryjna. Radzenie sobie z tym jest łatwe. Wystarczy oderwać wszystkie dotknięte liście i potraktować roślinę fungicydem. Możesz również użyć siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux. W tym okresie podlewanie jest znacznie zmniejszone.
Dbanie o tę niezwykłą roślinę jest dość proste. W regionach południowych można go sadzić w ogrodzie. Akacja Lankaran ozdobi każdy obszar pięknym kwitnieniem i niepowtarzalnym aromatem. A pokój albicia doskonale uzupełni wnętrze.
Lądowanie
Przy uprawie na wolnym powietrzu muszą być spełnione dwa warunki. Sadzić miejsce słoneczne, osłonięte... Uprawiane w pojemniku na świeżym powietrzu, wysadzane są pod południowym słońcem (po stwardnieniu), uprawiane w domu zapewniają najbardziej oświetlone miejsce promieniami słońca - tylko o poranku. Południowe słońce za szkłem spali liście. Później akacja Lankaran zrzuci uszkodzone liście.
Drzewo mimozy japońskiej. Wieloletnie zamieszanie: wstydliwa mimoza kontra srebrna akacja
Wiosną w różnych miastach Rosji można zobaczyć na sprzedaż piękne gałązki o srebrzystych liściach i jasnożółtych kwiatach.Często są sprzedawane do 8 marca, a wiele osób po prostu lubi je kupować dla urody. Po zimie zawsze chcesz mieć jasne kolory ...
Kwitnie akacja srebrna ... Zdjęcie ze strony
Jednak wiele osób błędnie nazywa te gałązki i kwiaty mimozą. To częsty błąd. Nie wiem dokładnie, skąd pochodzi. Ale nazwa utknęła (mniej więcej taka sama jak nazwa zygokaktusa, zwanego „dekabrystą”). Co to za roślina?
Drzewo, którego kwitnące gałązki przywożone są do Moskwy wiosną (zwykle z Abchazji), nazywa się akacją srebrną. Ojczyzną tej rośliny jest odległa Australia, gdzie kwitnie późnym latem (na półkuli południowej), na subtropikach półkuli północnej w okresie luty-marzec. To wiecznie zielone drzewo o pięknych, lekko owłosionych, srebrzystych ażurowych liściach (stąd nazwa). Jego wysokość sięga 45 metrów!
Kwitnąca akacja srebrna w Abchazji. Zdjęcie ze strony
W naszym kraju akacja srebrna rośnie w regionie Soczi, na nizinach przybrzeżnych, nie wznosząc się powyżej 400 metrów w górach. Bliżej granicy z Abchazją, miejscami tworzy dzikie zarośla. Ale najbardziej bujnie rośnie w Gruzji, w Adżarii - w okolicach Kobuleti i Batumi, ponieważ klimat jest jeszcze cieplejszy i wilgotniejszy. Wysokość akacji na wybrzeżu Morza Czarnego dochodzi do 10-12 metrów.
Kwitnące drzewo akacji srebrnej. Zdjęcie ze strony
Akacja srebrna jest rośliną bardzo ciepłolubną, temperatury poniżej -5 -8 stopni są uważane za krytyczne, nawet przy temperaturach poniżej -8 stopni drzewo zamarza do poziomu pokrywy śnieżnej i w przyszłym roku zostaje przywrócone wraz z pędami. Dlatego w tym samym Soczi rośnie w zasadzie już bliżej Adlera.
Jeśli chodzi o mimozę, jest też taka roślina.
Mimosa jest nieśmiała. Zdjęcie ze strony
Nazywa się to nieśmiałą mimozą (kiedy dotykasz liści, składają się, stąd nazwa). Jest to kwitnące, wieloletnie zioło (liście są nieco podobne do akacji srebrnej), które pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki Południowej. Ale wprowadzony i uprawiany w wielu krajach tropikalnej Afryki i Ameryki Północnej, w Azji.
Drodzy Czytelnicy, czy lubicie jasnożółte kwiaty srebrnej akacji?
Subskrybuj kanał, jeśli jesteś zainteresowany, mile widziane są również polubienia i reposty w mediach społecznościowych. sieci.
Opieka
Przy uprawie na wolnym powietrzu nie ma potrzeby martwić się o glebę. Pod jednym warunkiem. Gleba musi być przepuszczalna. Sekretem przetrwania albition w gruncie jest sadzenie po 3 latach uprawy w pojemniku. To częściowo lub całkowicie zdrewniała roślina, która przetrwa zimę. Strefa 7a i 7b. Potencjalne ryzyko otwartego pola w obszarze zachodnim 6b. Najwyższym priorytetem jest dobrze chroniona lokalizacja.
Przez dość długi czas po posadzeniu utrzymuj glebę lekko wilgotną, pomoże to roślinie dobrze ukorzenić się. Dobry system korzeniowy zwiększa Twoje szanse na przeżycie w zimie. Ze względów bezpieczeństwa można kopać w akacji co najmniej 30 cm Podstawa nasypu powinna być szeroka. Przyjmuje się, że najważniejsze są korzenie znajdujące się na obwodzie cienia rzucanego przez koronę drzewa w godzinach południowych. Jeśli mroźna zima zniszczy pędy nad nasypem, zamarznięte części akacji zostaną usunięte wiosną, z uśpionych pąków pod nasypem wyrosną nowe pędy o wysokim tempie wzrostu (do 1 metra rocznie). Drzewo zrobi krzew. Krzew na zimę jest łatwiejszy do ochrony niż małe drzewo.
W przypadku uprawy w pojemnikach podłoże jest przepuszczalne. Stosuje się najtańszy proszek do pieczenia - żwir akwariowy. Zbiera się najmniejsze ziarno, miesza się na pół z glebą. Ponieważ nawet duże donice są lekkie, na dnie układa się kilka dużych kamieni - wcześniej dobrze umyte, będzie warstwa drenażowa i stabilizator.Po przesadzeniu podłoże doniczkowe jest utrzymywane w stanie lekkiej wilgoci podczas wzrostu akacji. W przypadku słabej przepuszczalności podłoża należy zachować ostrożność podczas podlewania. Nie jest dobrze suszyć ziemi, jeszcze gorzej jest przesuszać. Akacja lankaran jest narażona na choroby spowodowane podmokłą, prawie nieuleczalna choroba zwana fusarium... Nie należy lekceważyć przygotowania odpowiedniego podłoża. Ponieważ akacja rośnie dość szybko po 6-8 tygodniach, nawożenie jest zakończone. Stosowany jest uniwersalny nawóz do roślin doniczkowych. Jeśli pąki albition są związane, przechodzą na nawozy dla roślin kwitnących. W połowie września nawożenie ograniczone. Najpierw aplikuje się połowę dawki, od połowy października roślinę nawozimy co miesiąc połową dawki.
Uprawiając akację Lankaran na ulicy, przynoszą ją do pokoju w noc przed pierwszymi przymrozkami. Wewnątrz albition jest instalowany w najjaśniejszym miejscu bez bezpośredniego nasłonecznienia w ciągu dnia. Poranne lub popołudniowe słońce nie zaszkodzi roślinie.
Jedwabne drzewo w projektowaniu krajobrazu
Skrzydlaty trzonowiec, Forchuna, europejski i inne gatunki
Kwiaty i liście albicji są niezwykle dekoracyjne, nic dziwnego, że roślina jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Korona drzewa nie jest szczególnie gęsta, dzięki czemu można pod nią uprawiać różne krzewy ozdobne i kochające światło kwiaty.
Uwaga! Liście jedwabiu albitsia zachowują swój jasnozielony odcień do zimna.
Jasne kolory Albizia Lankaran
Reprodukcja
Propagowane przez siew nasion. Nasiona zachowują żywotność przez długi czas. Głównym warunkiem jest odpowiednie podłoże do siewu. Podłoże nie może być bogate w nawozy, roślina musi przy odpowiednim wysiłku stworzyć niezawodny system korzeniowy. Gleba pod kwiaty jest pełna patogenów, często nasiona dobrze kiełkują, a sadzonki 10 cm zaczynają opadać - fusarium lub czarna noga. Do siewu używa się specjalnie przygotowanego podłoża. Wiosną nietrudno kupić podłoże o nazwie „obsiana ziemia».
Nasiona są ze względu na twardą skorupę, którą należy przygotować. Czasami wystarczy włożyć nasiona do ciepłej wody, włożyć je na jeden dzień do baterii. Niektóre nasiona będą potrzebować drugiego dnia. Możesz pomóc, używając papieru ściernego. Nasiona wysiewa się pojedynczo w małych doniczkach. Sadzonki nie tolerują przesadzania ze względu na długi korzeń, można je złamać, lepiej siać pojedynczo.
Lepiej nie siać na zimę. Sadzonki wymagają dobrego oświetlenia.
Trudności w uprawie Albizii
Jeśli przesuszysz lub wysuszysz glebę, roślina zacznie zrzucać liście. Jeśli zauważysz, że Albizia ma powolne i matowe liście, czas zwrócić uwagę na reżim nawadniania. Ten problem może również wystąpić, gdy roślina jest sadzona na ciężkiej glebie.
Kiedy odkryto taki problem, roślinę przesadza się o każdej porze roku do odpowiedniej gleby. Jeśli liście Albizii brązowieją i zwijają się na końcach, oznacza to, że powietrze w pomieszczeniu jest bardzo suche lub nie podlewasz zbyt często drzewa.
W momencie rozpoczęcia okresu tworzenia pąków i kwitnienia Albizia potrzebuje obfitego podlewania. Jeśli nie ma wystarczającej ilości wody, pąki zaczną wysychać i odpadać. Ciemne plamy na liściach Albizii wskazują, że roślina stoi w przeciągu lub jest zimno.
Albitsia potrzebuje oświetlenia. Kiedy jest mało światła, jego liście będą blade i tracą kolor. Kiedy twoje drzewo przez długi czas stało w cieniu, stopniowo uczy się jasnego oświetlenia. Nagła obfitość światła może być szkodliwa dla rośliny.
Uprawa Albizii nie potrwa długo. Jednocześnie stanie się godną ozdobą Twojej witryny lub szklarni.
Interesujące fakty
Jeśli nasiona sophora dostaną się do mąki, staje się bardzo trujące. Roślina jest uważana za dość niebezpieczną i szkodliwą chwast.W Japonii i Chinach japońska Sophora była uważana za roślinę barwiącą, ponieważ kolor jej pąków nadawał tkaninom piękny żółty odcień. Ale całe spektrum substancji wchodzących w skład preparatu Sophora nie zostało jeszcze w pełni zbadane, a bezmyślne stosowanie może znacznie zaszkodzić niż przynieść korzyści.
Co ciekawe, sophora bardzo dobrze reaguje na zmianę pory dnia - wraz z nadejściem wieczoru roślina obniża blaszki liściowe, a gdy tylko przychodzi poranek, ponownie je rozpuszcza.
Rodzaje Sophora
- Wycień zwyczajny Sophora (zwykły) (Sophora alopecuroides).
Jest byliną zielną, której wszystkie części pokryte są delikatnymi, sprasowanymi włoskami. Roślina osiąga wysokość 10–12 cm i wyróżnia się jajopodobnymi blaszkami liściowymi. Zwykle rosną w przedziale 10-12 par. Odmiana ta jest uprawiana w celu uzyskania pachykarpiny, która jest aktywnie wykorzystywana w medycynie do poprawy funkcji tkanki mięśniowej i zwiększenia jej napięcia. Często przyjmuje się go przy słabym porodzie, a jego zaletą jest to, że w ogóle nie wpływa na wskaźniki ciśnienia krwi. - Sophora żółtawa (żółknięta) (Sophora flavescens).
Również w niektórych źródłach literackich nazywany jest sophorą wąskolistną. To bylina, która rośnie jako roślina zielna z dobrym rozgałęzianiem i wyprostowaną łodygą. Może urosnąć na wysokość nieco ponad pół metra. Blaszki liściowe wyróżniają się elipsowym kształtem, na górnej stronie mają intensywny zielony odcień, a tył jest odlany w niebieskawym kolorze i jest całkowicie pokryty włoskami. Podczas kwitnienia na wierzchołkach pędów pojawia się gęsty kwiatostan racemiczny, składający się z bladożółtych kwiatów. W tej odmianie kłącza lub nasiona są wykorzystywane do celów leczniczych, w których występuje wiele alkaloidów, olejów tłuszczowych i kwasów organicznych, a także flawonoidów. Pomaga w ustabilizowaniu zaburzeń nerwowych, zespołów bólowych, bezsenności itp. - Sophora o grubych owocach (Sophora pachycarpa).
Roślina jest zielną odmianą byliny, która ma dość rozgałęzione i mocne kłącze. Wysokość tej odmiany waha się od 30 do 60 cm W stosunku do innych odmian Sophora łodygi tego gatunku są bardzo rozgałęzione - rozwój rozpoczynają niemal od nasady. Kwitnienie występuje w kremowym odcieniu kwiatów, z których zbierane są kwiatostany w kształcie kolców, które znajdują się głównie na wierzchołkach łodyg. Główne regiony uprawne pustyni lub półpustyni, które znajdują się na terytoriach środkowoazjatyckich, a także w Kazachstanie. Podczas leczenia wszystkie części tej Sophora są nakładane, jak opisano powyżej. - Japońska Sophora (Sophora japonica).
Czasami nazywa się to Sophora krymska. Ta roślina to drzewo, które z powodzeniem rośnie w południowych regionach wschodniej Syberii, na Kaukazie, na Krymie, Sachalinie i regionie Amur. Zakwitnięcie tego typu sophora po posadzeniu zajmie około 30 lat. Roślina bardzo dobrze znosi okresy suszy, dobrze rośnie przy bezpośrednim nasłonecznieniu i jest odporna na sól. Drzewo może osiągnąć wysokość 25 metrów, ale w warunkach pasma rosyjskiego jego wysokość wyniesie tylko 10-15 m. Cały pień sophora pokryty jest głęboko wyglądającymi pęknięciami, kora przybiera ciemnoszare odcienie . Kiedy gałęzie drzewa są jeszcze młode, ich kolor jest szaro-zielonkawy, a cała ich powierzchnia pokryta jest włoskami. Kwitnienie występuje w małych kwiatach o bogatym aromatycznym aromacie. Ich rozmiar rzadko przekracza 1 cm i zbiera się z nich dość duże, długie kwiatostany, które znajdują się na wierzchołkach gałęzi.
Japońska sophora jest wykorzystywana, podobnie jak inne gatunki, do celów leczniczych, ale jej spektrum działania jest szersze. Stosuje się go przy poważniejszych chorobach skóry, przeciw oparzeniom i odbudowuje układ naczyniowy.Należy go jednak stosować z dużą ostrożnością i tylko po zaleceniu lekarza.
Roślina ta jest również wykorzystywana przez projektantów krajobrazu do projektowania ogrodów i alejek. Może współistnieć z białą akacją lub rośliną wonną, ale inne rośliny ją zatykają.
O czyszczeniu naczyń krwionośnych za pomocą japońskiej Sophora w tym filmie:
