Wcielone rośliny zielne na otwarty teren

Rodzina: Kutrovye (Apocynaceae) Pochodzenie: Ameryka Północna i Południowa Wilgotność: Umiarkowana Lokalizacja: Słoneczne i półcieniste Gleba: Wszelkie gleby uprawne, żyzne słabo kwaśne gliny są pożądane Szkodniki i choroby: Przędziorkowate Wysokość wzrostu: do 70 cm Sadzenie w gruncie : Maj Kwitnienie: lipiec-sierpień Nadaje się do cięcia

Asklepias to inna nazwa rośliny topoli.

Cechy polaru

Wysokość wiosła może dochodzić do 100 cm Zagęszczony poziomy kłącze rośnie wystarczająco daleko na boki. Na grubych pędach znajdują się okółki lub przeciwległe (rzadziej, na przemian) duże płytki liściowe, których kształt może być podłużny, jajowaty lub eliptyczny. Duże czerwone lub brązowe kwiaty zebrane są w wielkokwiatowe baldaszkowate kwiatostany. Krzewy kwitną latem lub jesienią. W wyblakłych krzakach dojrzewają owoce, w których występuje duża liczba dojrzewających nasion, to z ich powodu taka roślina nazywa się vatnik. Ten puch jest używany w Ameryce do napełniania poduszek. Na średnich szerokościach geograficznych iw regionach o ostrzejszym klimacie nasiona prawie nigdy nie dojrzewają. A w regionach o łagodnym klimacie i ciepłych zimach mają czas na dojrzewanie i mogą rozpaść się na ziemię, dając obfite samosiewy.

Wszyscy przedstawiciele tego rodzaju mają trujący mleczny sok. Jeśli dostanie się na skórę, spowoduje zaczerwienienie i podrażnienie, szczególnie pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego. Taki sok jest używany w medycynie ludowej do usuwania brodawek. Ta kultura jest rośliną miododajną, przyciąga do ogrodu pszczoły i motyle, szczególnie motyle monarchy.

Wata, lub Asklepias (łac. Asclepias) - rodzaj z rodziny Kutrovye, obejmujący ponad 200 gatunków krzewów, krzewów karłowatych i bylin zielnych z Ameryki Południowej i Północnej. Rodzaj obejmuje zarówno gatunki liściaste, jak i zimozielone, a niektóre z nich zyskały popularność jako uprawiane rośliny ozdobne. Rodzaj otrzymał łacińską nazwę na cześć Eskulapa (Asklepiosa) ze względu na właściwości lecznicze niektórych jego przedstawicieli. Słynny misjonarz, językoznawca, historyk i odkrywca Meksyku, Bernardino de Sahagun, w swojej pracy „Historia ogólna Nowej Hiszpanii” przytoczył świadectwa Azteków, że używali waty do leczenia guzów powstałych w wyniku przemieszczenia kości.

Wata przybyła do Europy w XVIII wieku jako kultura techniczna i bardzo szybko się rozprzestrzeniła: z włókien jej łodyg wytwarzano sznury i wypełnienia do mebli i miękkich zabawek. Później robiono z niego film i wszelkiego rodzaju sprzęt ratunkowy. Wraz z pojawieniem się gumy stracono zainteresowanie watą jako surowcem, ale roślinę tę można nadal znaleźć w ogrodach i parkach.

Przeszczep włókniny i podłoża

Jak każda inna roślina doniczkowa, lepiej jest przesadzać asklepie tylko wiosną, na samym początku etapu aktywnego rozwoju. Lepiej jest zorientować się w tej bylinie na podstawie długości godzin dziennych: gdy tylko słońce nagrzeje się na wiosnę i poprawi się oświetlenie, możesz przeszczepić asklepie do nowego pojemnika.

Roślina nie potrzebuje corocznego przeszczepu.Jak każda wieloletnia roślina zielna, która przystosowała się do warunków ograniczonej ilości gleby, wierzba doniczkowa jest uprawiana w jednym pojemniku, o ile jest wolna gleba. Dopiero gdy roślina całkowicie opanuje całą dostępną przestrzeń glebową, można ją przesadzić do nowego pojemnika. W latach, kiedy nie ma potrzeby wymiany pojemnika, po prostu wymienia się wierzchnią warstwę podłoża.

W przypadku asklepii wewnętrznych wskazane jest wybranie dużych, przestronnych pojemników. Średnica doniczki jest zwiększona o 4-5 cm w porównaniu do poprzedniego pojemnika.

W przypadku Asklepiasa główną cechą gleby jest jej wartość odżywcza. Roślina dobrze rozwija się w każdej uniwersalnej luźnej mieszance glebowej, zarówno w zakupionych, jak i samodzielnie wymieszanych podłożach. W przypadku rośliny można wykonać prostą mieszankę równych części darni i gleby liściastej, dodając połowę części próchnicy, piasku i torfu.

Vatochniks nie są przeszczepiane, ale przenoszone bez niszczenia ziemnej śpiączki i usuwania swobodnie kruszącej się gleby.

Kurasavsky vatnik w garnku

Sadzenie i pielęgnacja waty (w skrócie)

• Lądowanie: wysiew nasion w otwartym terenie - wczesną wiosną, zaraz po stopieniu się śniegu, wysiew nasion na sadzonki - na przełomie marca lub kwietnia, sadzenie w ogrodzie - na początku czerwca.
• Kwiat: lato lub jesień.
• Oświetlenie: jasne światło.
• Gleba: żyzna glina o lekko kwaśnym odczynie.
• Podlewanie: wieczorami: po posadzeniu - często, a gdy sadzonki zakorzenią się - tylko w czasie suszy.
• Top dressing: w glebie ubogiej: wiosną - siarczan potasu, mocznik lub kompost, przed kwitnieniem - kompletny kompleks mineralny, po kwitnieniu dodaje się Nitrofoskę. Przy uprawie na żyznej glebie nawóz górny nie jest potrzebny.
• Reprodukcja: nasiona, sadzonki, podział kłącza.
• Choroby: stabilny.
• Szkodniki: mączliki i przędziorków.

Zastosowanie asklepias (vatochnik) w projektowaniu krajobrazu

Asklepias dobrze łączy się z różnymi kwiatami ogrodowymi, nadającymi się do ogrodu w naturalnym stylu. Można go sadzić różnymi nie kapryśnymi bylinami, dzięki czemu ogród nie wymaga regularnej pielęgnacji. Dobrymi towarzyszami są monarda, tojad, dzwonki, floks paniculata, jeżówka, knifofia, agapant, rudbekia, liatris.

Często runo sadzone jest wzdłuż płotów, jego wysokie pędy ożywiają nudne ogrodzenie, ukrywając wszystko, co nie jest przeznaczone dla oczu przechodniów. Może służyć do ozdabiania włazów szamba lub łączenia rur komunikacyjnych. Gęste pędy z liśćmi kurpny całkowicie pokryją dół kompostu lub piwnicę.

Bez przesady to jedna z najlepszych roślin do sadzenia w tych częściach ogrodu, gdzie inne rodzaje kwiatów nie zapuszczają korzeni, a także gdzie regularna pielęgnacja jest niemożliwa.

Pikowany kwiatek - opis

Roślina asklepii osiąga wysokość 1 m, posiada poziome, zagęszczone, rozłożyste kłącza, grube łodygi z przeciwległymi lub zawijanymi, rzadziej naprzemiennymi dużymi liśćmi, które mają jajowaty, podłużny lub eliptyczny kształt i wielkokwiatowe parasole duże brązowe lub czerwone kwiaty ... Kwitnienie runa występuje latem lub jesienią. Po zakończeniu kwitnienia na roślinie dojrzewają owoce, wypełnione dojrzewającymi nasionami, z powodu których przedstawiciele rodzaju nazywani są vatnikami.

W Ameryce poduszki są nawet wypchane tym puchem. Na środkowym pasie iw miejscach o chłodniejszym klimacie nasiona rzadko dojrzewają, a na obszarach o ciepłych zimach nie tylko mają czas na dojrzewanie, ale także dają obfite samosiewy. Mleczny sok wszystkich roślin z tego rodzaju jest trujący i powoduje podrażnienia i zaczerwienienia skóry, zwłaszcza gdy jest wystawiony na działanie promieni słonecznych. Sok Asklepios jest używany, podobnie jak sok z glistnika, do usuwania brodawek. Miód przyciąga nie tylko pszczoły, ale także motyle do zapylania: jest szczególnie lubiany przez motyle monarchy.

Opis rośliny Vatochnik

Rodzaj Vatochnik (Asclepias) z rodziny Kutrovy (Apocynaceae). Zawiera krzewy, półkrzewy, byliny i okazy zimozielone. Są to rośliny o liściach przeciwnych lub naprzemiennych, są eliptyczne, jajowate, lancetowate. Kwiatostany mają kształt parasola, kolor kwiatów jest czerwony, biały, różowy, pomarańczowy i dość przyjemny aromat. Korzenie są mocne i głęboko osadzone w glebie. Roślina jest dobrą rośliną miododajną.

Na nasionach runa są białe kosmki, stąd jego nazwa. W kulturze 1 gatunek jest używany jako roślina jednoroczna, jako roślina wieloletnia 3 gatunki. W rodzaju jest około 80 gatunków. Sok z mlecza jest trujący, dlatego należy uważać.

Sadzenie waty na otwartym polu

Kiedy sadzić watę w ziemi

Uprawa vatnika z nasion w naszym klimacie odbywa się zarówno metodą sadzonkową, jak i bez sadzonek. Materiał siewny tej rośliny zachowuje żywotność przez trzy lata, ale nie jest możliwe coroczne zbieranie nasion: wymagają one bardzo gorącego lata, aby dojrzeć. Możesz jednak kupić nasiona w sklepie.

Nasiona runa należy wysiewać na sadzonki pod koniec marca lub na początku kwietnia w skrzynce z otworami drenażowymi i gliniastym podłożem. Nasiona przykrywa się na głębokość 10-15 mm, po czym uprawy zwilża się z butelki z rozpylaczem, przykrywa folią lub szkłem i umieszcza w ciepłym miejscu. Każdego dnia z folii usuwa się kondensat, uprawy wietrzy, a podłoże spryskuje się z rozpylacza raz na 2-3 dni. Sadzonki wyłaniają się razem w ciągu 10-15 dni, a następnie przechowuje się je w temperaturze nie wyższej niż 18 ºC, a gdy sadzonki stają się silniejsze, zdejmuje się osłonę z pudełka.

Nie powinno być problemów z uprawą sadzonek. Na etapie rozwoju w sadzonkach dwóch par prawdziwych liści zanurza się je w oddzielnych kubkach z warstwą drenażową o grubości 2-3 cm i podłożem o tym samym składzie, w którym zasiałeś nasiona. Pierwsze dwa dni po przesadzeniu sadzonki wymagają ochrony przed działaniem promieni słonecznych. Jak tylko się zakorzenią, są uszczypnięte. Po dwóch tygodniach twardnienia sadzonki asklepii sadzi się w ogrodzie kwiatowym na początku czerwca według schematu 0,5x0,5 m. Pierwsze kwitnienie vatnika z nasion następuje w trzecim lub czwartym roku.

Kwiat z runa można siać bezpośrednio na klombie. Wysiew nasion w ziemi przeprowadza się wczesną wiosną, zaraz po stopieniu się śniegu. Teren jest dobrze oświetlony, z uprawną glebą. Optymalny skład gleby dla asklepii to żyzna, słabo kwaśna glina.

Jak sadzić watę

Miejsce jest wstępnie wykopane na głębokość bagnetu łopaty, usuwając korzenie chwastów, po czym powierzchnia jest wyrównana i wykonane w niej bruzdy. Nasiona runa wysiewa się na głębokość 3 cm i po wysianiu obficie podlewa. Przy siewie na suchą glebę zaleca się przykrycie rabat folią w celu przyspieszenia wschodów sadzonek.

Niektóre gatunki topoli wymagają ograniczonej przestrzeni, ponieważ ich pędy mogą kiełkować prawie metr od rośliny matecznej. Jeśli chcesz kontrolować wzrost waty, użyj ogranicznika lub wyhoduj roślinę w pojemniku wkopanym w ziemię z otworami drenażowymi. W jednym miejscu, przy dobrej opiece, asklepie mogą dorastać do 15 lat.

Uprawa waty z nasion

Wysiew nasion

Możliwe jest uprawianie vatnika, zarówno przy pomocy sadzonek, jak i bez pestek. Aby nasiona na roślinie dobrze dojrzewały, wymagane są pewne warunki, które zdarzają się bardzo rzadko, dlatego lepiej jest kupować nasiona waty w specjalnym sklepie dla ogrodników i ogrodników.

Najodpowiedniejszy czas na sadzenie nasion to druga połowa marca lub druga połowa kwietnia. Najlepiej wybrać jako glebę gliniastą. Pojemnik do sadzenia nasion waty musi mieć otwory drenażowe. Podczas sadzenia nie jest konieczne głębokie pogłębianie nasion, wystarczy 1 cm.Po posadzeniu nasion waty należy dokładnie spryskać glebę ściągaczem i przykryć pojemnik folią lub szkłem, co pomoże stworzyć efekt cieplarniany.

Sadzonki runa

Musisz spryskać sadzonki co kilka dni. Konieczne jest codzienne zdejmowanie plastikowej folii z pojemników w celu wentylacji, upewniając się, że usuwa się nagromadzony kondensat. Pierwsze pędy powinny pojawić się za 10-14 dni. Temperatura uprawy sadzonek powinna wynosić 18 stopni. Gdy sadzonki staną się mocniejsze, należy usunąć folię lub szkło z pojemników.

Kiedy sadzonki wyrosną 2 prawdziwe liście, należy je przesadzić do oddzielnych doniczek. Takie doniczki muszą mieć dobrą warstwę drenażową. Przez pierwsze kilka dni po przesadzeniu sadzonki nie muszą być wystawiane na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Kiedy sadzonki odsuwają się od przeszczepu, należy je uszczypnąć. Na 2 tygodnie przed spodziewanym sadzeniem w otwartym terenie konieczne jest rozpoczęcie utwardzania sadzonek. Musisz codziennie wyjmować garnki na świeże powietrze. Rozpocznij utwardzanie od 10 minut i stopniowo wydłużaj czas. Kontynuuj, aż sadzonki będą mogły przebywać na zewnątrz przez całą dobę. Kwitnienia vatnika wyhodowanego z nasion można się spodziewać dopiero po trzech do czterech latach.

Dbanie o watę w ogrodzie

Uprawa waty w ogrodzie

Sadzenie runa i pielęgnacja tej rośliny na otwartym polu sprowadza się do zwykłych procedur dla każdego ogrodnika: podlewania, spulchniania gleby, pielenia, nawożenia, formowania i odmładzania krzewu, a jeśli to konieczne, będziesz musiał również przetworzyć runo przed chorobami i szkodnikami.

Nie zapomnij usunąć zwiędłych kwiatostanów, aby przedłużyć kwitnienie Asklepii i przyciąć łodygi po zakończeniu kwitnienia, chyba że planujesz zbierać nasiona.

Podlewanie i karmienie waty

Natychmiast po posadzeniu zarówno nasiona, jak i sadzonki asklepiów wymagają częstego podlewania. Później, gdy krzewy się wzmocnią, ich mocny i rozgałęziony system korzeniowy będzie w stanie samodzielnie dostarczać im wilgoć, ale w porze suchej nadal trzeba wieczorem podlewać topolę. Do nawadniania używaj wody deszczowej lub podgrzanej przez słońce i osiadłej wody z kranu.

Nie musisz rozpieszczać rośliny górnym opatrunkiem. Nawozy w postaci siarczanu potasu i mocznika, zgniłego obornika lub kompostu aplikuje się wiosną na ubogą glebę w okolicy waty, gdy tylko pojawi się młody zielony wzrost. Przed kwitnieniem możesz karmić asklepie złożonym nawozem mineralnym, a po jego zakończeniu dodać do gleby Nitrofoskę. Jeśli hodujesz watę na żyznej glebie, nie będzie potrzebować dodatkowego odżywiania.

Przeszczep Vatochnika

W jednym miejscu wełna może rosnąć ponad 10 lat. Jeśli istnieje potrzeba przeszczepienia rośliny, zaleca się połączenie tej procedury z podzieleniem buszu wiosną lub w drugiej połowie lata. Runo dobrze znosi przeszczep, wystarczy wcześniej przygotować nowe miejsce i podlać roślinę przed wykopaniem, aby ziemia pozostała na korzeniach. Sadzenie asklepiasów i opieka nad nim w nowym miejscu odbywa się zgodnie ze schematem już opisanym w artykule.

Powielanie waty

Rozmnażanie waty przez podzielenie kłącza, a także przesadzanie rośliny, jest również lepsze wiosną lub po wyblaknięciu asklepiów. Krzew jest wykopywany, dzielony na części, w każdej z których powinien znajdować się kawałek kłącza z nerką, a następnie sadzonki umieszcza się we wcześniej przygotowanych dołach. Części runa bardzo łatwo się zakorzeniają i za rok będą mogły zakwitnąć. Na początku działki wymagają intensywnego podlewania, a powrót do umiarkowanego nawilżania gleby będzie możliwy, gdy tylko młode rośliny będą miały mocny system korzeniowy.

Topola jest rozmnażana przez sadzonki, co przeprowadza się na początku lata: młode pędy tnie się na odcinki o długości 15 cm, dolne liście usuwa się z segmentów, a górną parę blaszek liściowych skraca się o połowę. Sadzonki umieszcza się w mokrym piasku z dolnym cięciem, po czym sadzonki przykrywa się przezroczystą nasadką, aby stworzyć warunki szklarniowe. Sadzonki należy sadzić szybko, aby nie straciły mlecznego soku. Pikowane sadzonki są zwykle ukorzenione w ciągu trzech tygodni.

Wata po kwitnieniu

Wraz z nadejściem jesieni runo należy przygotować do zimowania, czyli zapewnić mu schronienie, dla którego przydatne są suche opadłe liście, trociny, pokruszona kora drzew i inne materiały organiczne. Jednak przed ściółkowaniem miejsca należy odciąć suche pędy waty na wysokości 10 cm od ziemi. Mogą być również używane jako ściółka na zimę.

Powielanie waty

Vatochnik rozmnaża się, dzieląc krzew najlepiej wiosną lub po kwitnieniu. Krzew należy ostrożnie wykopać i podzielić na części, aby jedna delenka miała co najmniej 2-3 żywe pąki. Następnie powstałe sadzonki należy natychmiast posadzić w przygotowanych otworach. Bardzo łatwo jest zaakceptować kwiatek w nowym miejscu. Rozmnażanie w ten sposób umożliwia uzyskanie rośliny, która zakwitnie za rok. Po przesadzeniu runa należy go obficie podlać. To podlewanie należy kontynuować, dopóki roślina nie uzyska dobrego systemu korzeniowego.

Możesz rozmnażać kwiat za pomocą sadzonek. Ta procedura jest przeprowadzana wczesnym latem. Z młodych pędów należy wyciąć sadzonki 15 cm i usunąć z nich liście. Następnie posadź sadzonki w mokrym piasku i przykryj wyciętą plastikową butelką, aby uzyskać efekt cieplarniany. Sadzenie należy wykonać szybko, aby sadzonki traciły jak najmniej soku. Ukorzenienie sadzonek następuje po około 3 tygodniach.

Szkodniki i choroby waty

Asklepios jest niezwykle odporny na szkodniki i choroby. Spośród szkodliwych owadów mączlik może denerwować mączlika - małego owada przypominającego ćmę i żywiącego się sokiem komórkowym roślin. Mączlika niszczy się Actellikiem, Fufanonem lub Rovikurtem, przygotowując z nich wodny roztwór zgodnie z instrukcją i spryskując nim roślinę na liściach.

Czasami roślina odczuwa dyskomfort z powodu zbyt suchego powietrza. Aby zwiększyć wilgotność podczas silnej suszy, należy wieczorami spryskać watę ciepłą wodą.

W porze suchej wierzby mogą zajmować przędziorków - również wysysających szkodniki z pajęczaków. Trudno je zobaczyć na roślinie ze względu na ich niewielki rozmiar, ale znak ich obecności - najcieńsza pajęczyna - pomoże określić przyczynę więdnięcia liści i deformacji pędów asklepiów. Przeciw przędziorkom stosować zabiegi akarycydami: Aktellik, Aktara, Fitoverm i innymi lekami o podobnym działaniu.

Użyj w projektowaniu witryny

W projekcie letniego domku jaskółcza trawa jest wykorzystywana jako roślina, która maskuje budynki gospodarcze, żywopłoty i sprzęt ogrodniczy, które nie wyróżniają się wyrafinowaniem architektonicznym.

Polar prezentuje się efektownie jako centralna część małego ogrodu kwiatowego. Sadzi się go w dużym pojemniku bez dna, aby ograniczyć wzrost korzeni, oprawić sadzenie w kwitnące rośliny jednoroczne i byliny, zboża. Ale nawet bez „akompaniamentu” nie traci on bynajmniej swojej malowniczości.

Wata w stylu ogrodowym

Rodzaje i odmiany runa

W uprawie wieloletniej uprawia się trzy gatunki asklepii, a jedną wierzbę uprawia się w ogrodach jako jednoroczną roślinę ozdobną.

Wcielony Vatnik (Asclepias incarnata)

Lub czerwona wata, lub wata mięsno-czerwona To wieloletnia roślina pochodząca ze środkowych i wschodnich regionów Ameryki Północnej o rozgałęzionych liściastych łodygach osiągających wysokość 120 cm.Liście wydłużone lub szeroko lancetowate, lekko owłosione, znajdują się naprzeciwko łodyg. Pachnące różowo-fioletowe lub czerwone kwiaty zebrane w parasolki o średnicy do 6 cm, otwarte od lipca do sierpnia. Kwitnienie trwa nieco dłużej niż miesiąc. Gatunek ten jest uprawiany od 1635 roku. Najlepsza ocena:

• Ice Belli - sadzić do 1 m wysokości z białymi kwiatami.

Wata tuberozowa (Asclepias tuberosa)

Lub asklepias tuberoza, lub wełna bulwiasta osiąga wysokość od 50 do 70 cm Jest to wata pomarańczowa: jej duże kwiatostany o jasnożółto-czerwonym kolorze zdobią roślinę od połowy lata i prawie przez całą jesień. Roślina jest mrozoodporna, choć podczas silnych mrozów potrzebuje schronienia.

Najbardziej znane formy ogrodowe tuberozy asklepias:

• Motyl dla gejów - mieszanka odmian o czerwonych, żółtych i pomarańczowych kwiatach na roślinach do 70 cm wysokości;
• Vatochnik Maharaj - krzew o wysokości około 50 cm z jasnopomarańczowymi kwiatostanami.

Wata syryjska (Asclepias syriaca)

Lub Ziele Eskulapa pochodzi ze wschodnich stanów Ameryki Północnej, to znaczy roślina nie ma nic wspólnego z Syrią: przez pomyłkę nazwano ją syryjską, ponieważ mylono ją z kendyr, który naprawdę rośnie w Syrii. Błąd został rozwiązany, ale dla tego typu asklepiów pozostawiono specyficzny epitet „syryjski”. Wieloletnia syryjska wadder osiąga wysokość półtora metra. Ma wyprostowane, liściaste łodygi i podłużne, eliptyczne, skórzaste, ciemnozielone liście o długości do 15 cm i szerokości do 7 cm, przypominające listowie zimozielonych rododendronów, które czasami opadają w dolnej części rośliny w środku lata.

To różowy vatnik: kwiaty o średnicy do 1 cm o jasnoróżowym odcieniu, zebrane w parasole, kwitną od lipca nieco ponad miesiąc - około 35 dni. Roślina uprawiana od 1629 roku. Wata syryjska nie wymaga schronienia na zimę. Aromat tego gatunku jest osobliwy: roślina pachnie jak ciasto czekoladowe, a zapach ten jest silniejszy niż aromat czerwonej mięsnej waty.

Wata Curassavian (Asclepias curassavica)

Lub klin - roślina uprawiana w rocznej kulturze. Przy dobrej opiece gatunek ten osiąga wysokość jednego metra. Czerwone lub pomarańczowe kwiaty przyciągają wiele motyli, ale dla wielu osób pyłek tej rośliny podrażnia skórę.

Opis i wygląd rośliny

Syrian vatochnik (asklepias, esculapova, jaskółka lub mleczna trawa) jest przedstawicielem rodziny kutrovów, która nie ma nic wspólnego z Syrią. Otrzymał specyficzny epitet w wyniku zewnętrznego podobieństwa do kendyr z Bliskiego Wschodu.

Ojczyzną ziela Eskulapa jest kontynent amerykański, gdzie wykorzystywano je jako uprawę techniczną. To właśnie jako surowiec do produkcji grubych włókien asklepie zostały sprowadzone do Europy i Rosji w XVII wieku.

Topola syryjska to wieloletnia roślina zielna o silnym systemie korzeniowym, osiągająca wysokość 2 metrów. Pędy są proste, z dużymi liśćmi do 15 cm długości i 7 cm szerokości. Potężne pędy wieńczą kwiatostany parasolowe, składające się z małych, nie więcej niż półtora centymetra średnicy, delikatnych różowych kwiatów, otulających roślinę aromatem czekoladowego deseru.

Krzewy z waty syryjskiej

Same kwiaty są ułożone w taki sposób, że żaden owad, który chce zjeść nektar, nie wyleci bez podania lub zebrania pyłku. Jednak takie sprytne urządzenie nie oznacza, że ​​wata należy do upraw samozapylonych.

Pod względem czasu kwitnienia roślina nie zalicza się do wczesnych, choć na południu, przy ciepłej, przyjaznej wiośnie, pierwsze kwiatostany otwierają się w drugiej połowie czerwca.

Po kwitnieniu, trwającym od lipca do sierpnia, nasiona są wiązane, co dało roślinie rosyjską nazwę. Każde ziarno otoczone jest pierzastą chmurą i dopóki wiatr je nie rozproszy, kwiatostan wygląda jak grudka jedwabistej waty.

Ciekawy! Z mlecznej trawy planowano pozyskać kauczuk, dla którego uprawiano ją w specjalnych szkółkach. Pomysł nie został jednak rozwinięty, ponieważ produkcja okazała się nieopłacalna ekonomicznie, a jakość produktu końcowego była niska.

Przygotowanie waty na zimę

Zimotrwalosc chwastów wierzbowych jest inna, jak wspomniano powyżej. Jeśli chcesz je przykryć, stosuje się takie materiały izolacyjne, jak suche liście, gałęzie świerkowe, agrofibra. Dodatkowo gleba jest ściółkowana torfem, kompostem.

Wiosną, po zdjęciu pokrywy, wieloletni vatnik da nowy wzrost, ale gatunki uprawiane przez jednoroczne (bulwiasty, kyurasavsky) po prostu nie przetrwa zimy na świeżym powietrzu. Gatunki silnie uzależnione od ciepła można również z powodzeniem hodować w domu, w sposób naturalny (np. Rośliny wieloletnie).

Wybór miejsca lądowania

Vatochnik to bezpretensjonalna roślina, która rośnie na prawie każdej glebie, ale dla lepszego rozwoju preferowane są lekko kwaśne gliny. Miejsce, w którym będzie rosnąć topola, powinno być słoneczne, bez blisko położonych wód gruntowych.

Aby runo było bujne i piękne, musi zapewniać wystarczającą przestrzeń do rozwoju, podczas sadzenia należy zachować odległość co najmniej 2 m od najbliższej rośliny.

Gatunek syryjski różni się od innych agresywną kolonizacją gleby, dlatego zaleca się sadzenie go w doniczce z grubą warstwą drenażową. Pojemnik z watą wbija się w ziemię, ograniczając tym samym rozwój jego procesów.

Ważny! Krzew rosnący w jednym miejscu przez ponad 10 lat potrzebuje przeszczepu dla korzystniejszego wzrostu.

Jakie rośliny są zmatowione

Planując krajobraz na stronie, należy wziąć pod uwagę, jakie asklepie zostaną zasadzone. W końcu odmiany różnią się wysokością i objętością buszu. Na przykład niski vatnik tuberozowy, dzięki pomarańczowym kwiatostanom, dobrze komponuje się z lawendą, szałwią i niektórymi zbożami.

Jeśli mówimy o odmianach waty syryjskiej, która ma wystarczająco wysokie krzewy, to obok niej należałoby posadzić krwawnik, słodycz łąkową, kocimiętkę i lenistwo.

Vatochnik odnosi się do tych roślin, które nie każdy decyduje się rozpocząć na stronie. Przede wszystkim ogrodnicy boją się jego przerostu. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji i terminowym ograniczeniu rozprzestrzeniania się kłącza roślina może cieszyć się przez ponad rok ciekawymi kwiatostanami i niezwykle przyjemnym aromatem.

Transfer

Pomimo długiej żywotności odmian wieloletnich, odmładzający przeszczep jest zalecany w odstępach 4-5 lat, w przeciwieństwie do wielu innych stulatków. Pozwala to nie tylko przedłużyć jej żywotność i kwitnienie, ale także nadaje jej bardziej reprezentacyjny, schludny wygląd. Nowe miejsce nie powinno mieć kardynalnych różnic od starego pod względem gleby, oświetlenia czy wilgotności podłoża, ponieważ sam przeszczep jest stresujący dla rośliny. Ale ogólnie kultura dobrze to toleruje.

Właściwości lecznicze rośliny i zastosowanie w homeopatii

Vatochnik ma długą historię stosowania jako roślina lecznicza. Ze względu na obecność glikozydów nasercowych, podobnie jak strofantyna, pomaga przy niewydolności serca i naczyń krwionośnych, oparte na niej leki są również skuteczne w przypadku duszności, arytmii, tachykardii. Roślina ma również działanie wykrztuśne, przeciwskurczowe, przeciwdrobnoustrojowe. Do celów leczniczych stosuje się kwiatostany, korzenie, nasiona i mleczny sok, z których powstają nalewki, wywary, proszki.

Pikowany ekstrakt dzięki aminokwasom pomaga w walce z różnymi chorobami skóry. Ta i inne formy roślinne w fitokosmetykach są stosowane jako środek odmładzający.

Uwaga! Vatochnik zawiera asklepiadynę glukozydową, która ma silne działanie przeczyszczające.Przedawkowanie leków na jego podstawie jest obarczone poważnym zatruciem i może być śmiertelne.

Możesz zapoznać się z cechami uprawy waty w proponowanym filmie. Miłego oglądania!

Możliwe narastające problemy

Vatochnik jest odporny na różne choroby i szkodniki, w rzadkich przypadkach mała mucha może wspiąć się na swój krzak - mączlik, który odżywia się sokiem, co może prowadzić do wysychania. Możesz pozbyć się szkodnika za pomocą preparatów „Fufanon” „Rovikurt” lub „Actellik”, przygotowanych zgodnie z instrukcją.

Innym problemem, który może mieć runo podczas sadzenia i pielęgnacji, jest niewłaściwa wilgotność powietrza. Przy nadmiarze wilgoci na roślinę wpłynie pleśń, a przy niewystarczającej wilgotności liście żółkną i zaczną odpadać.

W pierwszym przypadku konieczne jest obniżenie poziomu wilgotności, jeśli jest to sadzonka lub roślina w doniczce, wówczas pojemnik z wacikiem należy przestawić w bardziej suche miejsce, w drugim pomoże okresowe opryskiwanie .

Czy wiedziałeś? Puszyste włókna pokrywające nasiona asklepiasów odpychają wilgoć: ta „wata” była używana do produkcji kamizelek ratunkowych.

ogólny opis

Inną nazwą vatnika jest klin. Należy do rodziny Kutrov lub Lastovnev. Roślina jest silna, krzaczasta i wystarczająco wysoka dla bylin zielnych, osiągających metr lub więcej wysokości. Duże liście siedzące parami mają owalny lub podłużny kształt. Kłącze jest mocne, zagęszczone, rośnie poziomo i może rozciągać się na duże odległości od centralnego krzewu. Kwiatostany są złożone - baldaszkowate, pachnące, wabiące pszczoły, są doskonałymi roślinami miododajnymi. Malowany na brązowo-czerwony lub brudny róż, rzadziej zielonkawo-fioletowy z długimi spiczastymi liśćmi. Kwitnie w drugiej połowie lata i wczesną jesienią.

Swoją nazwę roślina zawdzięcza charakterystycznej kępce nasion, które są podobne do waty. Były często używane przez ludzi w tym charakterze. Kapsułki z nasionami są duże, do 10 cm, samorozszerzające się. Po otwarciu nasiona owłosione przenoszone są przez wiatr na duże odległości, jednak w warunkach średnich szerokości geograficznych kultura samosiewna praktycznie nie rozprzestrzenia się z powodu mroźnej jesieni.

Wata ma zastosowania lecznicze i techniczne. Oprócz substytutu waty w życiu codziennym, wraz z innymi nićmi wykorzystywano ją do produkcji przędzy i tkanin. Były próby uzyskania gumy z mlecznego soku rośliny, ale pomysł się nie powiódł.

Portret botaniczny

Wata syryjska (Asclepias syriaca) L. z rodziny Asclepiadaceae to wieloletnia roślina zielna kłącza o wysokości od 0,7 do 1,8 m, korzeń rdzeniowy wnika na głębokość 3-4 mi posiada system korzeni poziomych, które rozgałęziają się z główna jest prawie pod kątem prostym i znajduje się w glebie w rzędach w ilości od 3 do 5. Pierwsza znajduje się na głębokości 8-10 cm, druga ma 16-18 cm, reszta jest głębsza. Duża liczba pąków tworzy się na części rdzeniowej i bocznych gałęziach, z których rozwijają się pionowe łodygi.

Liście są całe, podłużnie eliptyczne, krótko ostro zakończone, zaokrąglone, z grubym nerwem środkowym, poniżej białawe od gęstego pokwitania łaciatego, powyżej porośnięte włoskami, u góry krótkie petiolate.

Kwiaty zebrane są w dychazję z silnie skróconymi międzywęźlami i tworzą kwiatostan cymose - fałszywy parasol. Każdy kwiat osadzony jest na szypułce przymocowanej do łodygi kwiatowej, której długość wynosi 4-8 cm Zarówno szypułki, jak i łodygi kwiatowe są gęsto owłosione. Kwiatostany znajdują się w międzywęźlach, głównie w górnej części łodygi. Kwiaty są duże, w kolorze od białego do fioletowego. Chociaż osobiście trafiłem tylko na rośliny o brudnych różowych kwiatach.

Owocem jest polispermiczny, eliptyczny listek o długości 6-10 cm i szerokości 1,5-2,5 cm, lekko wydłużony na obu końcach, białawy od gęstego, krótkiego i miękkiego pokwitania. Nasiona są spłaszczone, jajowate, z szeroką pomarszczoną krawędzią i wydłużonymi, stępionymi, ciemniejszymi guzkami po obu stronach.

Funkcje pielęgnacyjne

1. Często konieczne jest podlewanie rośliny tylko wtedy, gdy jest sadzona. Wtedy sam system korzeniowy dostarcza wilgoci w odpowiedniej ilości. Chociaż watolinę można podlewać wieczorem w gorącym sezonie, upewnij się, że gleba nie wysycha.
2. Wiosną, po wykiełkowaniu pierwszych zielonych pędów, do gleby aplikuje się nawozy mineralne w celu odżywienia rośliny po zimie.

Wskazane jest okresowe formowanie krzewu i przycinanie sanitarne. Konieczne jest również usunięcie kwiatostanów, które wyblakły. Aby odmłodzić krzew, czasami wszystkie gałęzie są przycinane do korzenia. Później pojawiają się z niego nowe.

Ciekawostki na temat waty

1. Asklepias „Vata” ma trwały efekt hydrofobowy. Dlatego w przeszłości Vatochnik był wypchany kamizelkami ratunkowymi.

2. Asklepias rośnie bardzo szybko, a jego wysokie łodygi nie potrzebują wsparcia. Dzięki temu będziesz mógł cieszyć się aromatem jego pąków w każdym okresie kwitnienia Vatochnika, jeśli sadzonki posadzisz tuż pod swoim oknem.

3. Asklepie staną się mile widzianymi mieszkańcami klombów mieszanych. Motyle będą gromadzić się w słodkim aromacie wysokich pąków, tworząc malowniczy, naturalny obraz bezpośrednio na Twojej działce w ogrodzie.

Film o miododrzewiu syryjskim:

Olejek eteryczny, guma i nie tylko ...

Ta roślina, podobnie jak większość rodzajów wadderów, jest szeroko rozpowszechniona w Ameryce Północnej. Do Europy dotarł pod koniec XVII - na początku XVIII wieku. Dość szybko rozprzestrzenił się w Anglii, Niemczech, Francji i Finlandii. Na początku wata została wprowadzona do Europy jako kultura techniczna. Z łodyg wytwarzano włókna do grubych tkanin, sznury, wypełnienia do mebli tapicerowanych i zabawek.

Wierzba syryjska (Asclepias syriaca) jest jednym z najbardziej odpornych na zimno i suszę gatunków z rodzaju Asclepias. Uprawiana była głównie jako przyjemnie pachnąca, ale generalnie nie jest jasne, co to jest pożyteczna roślina. Rzeczywiście, jej kwiaty zebrane w kuliste kwiatostany mają rozkoszny aromat hiacyntu. W Ogrodzie Botanicznym Nikitskiego w latach 30-50 badano ją jako roślinę olejku eterycznego. Spośród 26 badanych gatunków z rodzaju Asclepias L. (tak nazywa się go po łacinie „medycznie”), okazał się najbardziej obiecujący. Plon surowca kwiatowego wynosił 40-50 c / ha, przy bardzo niskiej, zaledwie 0,05-0,1% zawartości olejku eterycznego. Ale pozyskuje się go metodą ekstrakcji, co umożliwia uzyskanie substancji zawierającej nie tylko substancje lotne, czyli tzw. Beton.

Olejek eteryczny uzyskano z kwiatostanów. Dlatego polar należy do grupy surowców kwiatowych. Czwartego dnia, od otwarcia pierwszych pąków, ponad 90% kwiatów kwitnie w kwiatostanie. W tym momencie zawartość betonu jest maksymalna, a jego ocena perfumeryjna jest najwyższa.

We wszystkich częściach kwiatu zawartość betonu waha się od 0,34 do 0,54% surowej masy surowców; szypułki, kielichy, korony mają też inny zapach. Na przykład korony i kwiatostany mają silny heliotropowy zapach, kielich ma lekko heliotropowy zapach, a szypułki mają odcień żywiczno-terpineolowy.

Beton wierzby syryjskiej z kwiatostanów to żółto-szara bryła o bardzo przyjemnym żywiczno-hiacyntowym zapachu z nutą heliotropu. Kwiatostany są ekstrahowane eterem naftowym przez 30 minut. a następnie mycie. Po destylacji uzyskuje się stwardniały beton.

W latach 30. roślinę tę szczegółowo badano pod kątem różnych celów - proponowano wykorzystanie puchu z listków z nasionami do ogrzania ubrań polarników (wówczas Arktyka była w modzie) zamiast edredonu. Rzeczywiście, praktycznie nie zamoknie i dobrze trzyma objętość. Coś jak nowoczesny poliester wypełnienia.

Vatochnik był używany jako roślina przeciwerozyjna, ponieważ jego rozbieżne poziomo kłącza i korzenie znajdują się na kilku poziomach i wiążą duże ilości gleby. Zalecane do kształtowania krajobrazu.

Kolejnym kierunkiem jej ówczesnych badań była produkcja gumy. Wszystkie części rośliny wydzielają mleczny sok, a ZSRR w latach 30. bardzo potrzebował gumy. Jako źródło badali środkowoazjatyckie mlecze kok-sagyz i tau-sagyz, a jednocześnie watę. Nadal ma większą masę.

Cała roślina zawiera saponiny triterpenowe, które działają drażniąco, glikozydy flawonoidowe, lignany, sok mleczny zawiera trującą glukozydową asklepiadynę, nasiona - brązowy barwnik, do 20% oleju tłuszczowego, który próbowano stosować w przemyśle tekstylnym, do otrzymywania tłuszczów stałych, do wykonywania powłok ochronnych.

Vatochnik to doskonała roślina miododajna, produktywność jednego hektara to 600 kg miodu, który ma silny aromat i nie jest pokryty cukrem podczas przechowywania.

A teraz pozostaje tylko funkcja dekoracyjna.

Lamówka z polaru

Przycinanie, pomimo tego, że vatnik tego nie lubi, musi być oczywiście wykonane, jeśli uprawia się gatunek wieloletni.

Cięcie sanitarne przeprowadza się czasami zimą, odcinając nadziemne części roślin, ale zaleca się pozostawienie pędów z liśćmi na ten okres, odkładając wycinanie starych pędów na wiosnę.

Kiedy nadchodzi kwitnienie, zależy to od wybranego rodzaju - jest to jesień lub wiosna. Po uschnięciu kwiaty są natychmiast odcinane, co zapobiega samosiewowi. Wyeliminowanie runa rosnącego obok innej rośliny w klombie nie jest łatwym zadaniem.

Przydatne właściwości i przeciwwskazania

Wata syryjska to nie tylko bardzo dekoracyjna miododajna roślina ogrodowa. Wszystkie jej części - od korzeni po nasiona - mają właściwości lecznicze, które były używane przez Indian z Ameryki Północnej. Współczesna farmakologia wykorzystuje tę roślinę jako składnik leków do leczenia chorób serca i naczyń krwionośnych, narządów oddechowych i problemów skórnych. Odwary lecznicze są przydatne w leczeniu cukrzycy, nadciśnienia, działają jako łagodny środek przeczyszczający i moczopędny oraz są ważne dla zdrowia mężczyzn.

Zwykle używają suszonych surowców, które są zbierane po dojrzewaniu nasion, rzadziej świeżego soku z liści do leczenia brodawek, porostów.

Uwaga! Przed zastosowaniem leków z ziela Eskulapa należy skonsultować się z lekarzem.

Wewnętrzne stosowanie wywarów i naparów jest przeciwwskazane w przypadku niedociśnienia, bradykardii.

Przekroczenie dawki preparatów na bazie vatnika może prowadzić do znacznego pogorszenia stanu, aż do śmiertelnego wyniku.

Zasady lądowania

Asklepias to bezpretensjonalna roślina ozdobna, ale nadal ma pewne cechy w jej uprawie.

• Rośnie na każdej glebie, ale preferowana jest gliniasta i lekko kwaśna. Zaleca się wybranie otwartego i słonecznego, dobrze wentylowanego miejsca do sadzenia. Obszary wilgotne i podmokłe z wodami gruntowymi blisko wierzchniej warstwy gleby są niepożądane.
• lepiej nie sadzić niczego w promieniu dwóch metrów, bo wata silnie rośnie, zwłaszcza syryjska. Ten ostatni jest czasami sadzony w doniczce na otwartym terenie w celu ograniczenia wzrostu pędów korzeni. Dla niego warstwa drenażowa jest ważna i obowiązkowa w doniczce.
• Wszystkie zboża będą złymi sąsiadami dla przystojnej waty. Ale bardzo dobrze dogaduje się z dekoracyjnymi. Bells, Echinacea, Meadows i Asklepias będą się doskonale uzupełniać.

Przed posadzeniem rośliny należy dobrze wykopać ziemię, uwolnić ją od chwastów i poluzować. Niektórzy hodowcy dodają do gleby kompost w celu nawożenia. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę silny wzrost kwiatu i wybrać miejsce, które jest na tyle przestronne, aby nie przytłaczało innych kwiatów i nie czuło się komfortowo.

Odmiany i odmiany ze zdjęciami

Vatochnik, asklepias lub lastoven - wszystko to nazwy jednej rośliny należącej do rodziny Lastovnev. Należy do niej osiem tuzinów odmian.W ogrodnictwie ozdobnym w naszych warunkach tylko cztery z nich są powszechne.

Asklepias kurassavsky

Wierzba Kurassavsky (A. Curassavica) - w warunkach naturalnych wieloletni, wiecznie zielony krzew karłowaty, do metra wysokości. Ze względu na to, że uwielbia ciepło, w naszym klimacie uprawiana jest jako jednoroczna lub domowa. Liście tej rośliny są intensywnie zielone od góry, a od dołu, z powodu lekkiego pokwitania, wydają się prawie szare. Nasiona kiełkują w kilka miesięcy po siewie, a za kilka miesięcy ten vatnik kwitnie jasnopomarańczowymi kwiatami z żółtym środkiem. Razem tworzą dziesięciocentymetrowe parasole, które zdobią wierzchołki łodyg. W łagodnym klimacie kwitną prawie sześć miesięcy.

Wata Kurassavsky

Syryjska wełna miodowa

Topola syryjska (A. syriaca L.) to półtorometrowy, wieloletni krzew o silnych, owłosionych łodygach i dużych, jajowatych liściach. Bardzo odporna roślina, która hibernuje bez schronienia. Gatunek ten przez pomyłkę został nazwany Syryjczykiem, nie ma nic wspólnego z tym krajem i został przywieziony z Ameryki.

Syryjczyk szybko się rozwija, zajmując duże terytoria. Kwitnie około miesiąca w lipcu parasolami w kolorze różowym, białym lub czerwono-zielonym. Wydzielają silny aromat przypominający owoce lub cukierki. Roślina ceniona jako wspaniała roślina miododajna.

Z hektara nasadzeń waty syryjskiej uzyskuje się do 600 kg wysokiej jakości, lekkiego miodu.

Na polach syryjska wadder zachowuje się agresywnie, uciskając plony, komplikując zbiory. Nawet chwasty nie rosną obok niego, rolnicy przypisują to złośliwym chwastom. Przy dominacji tej uprawy prawie jedna trzecia owsa, około 20% soi itp. Ginie na polach.

Wata syryjska

Polar bulwiasty

Wierzba bulwiasta lub tuberozowa (A. tuberosa) to roślina ciepłolubna, która obficie kwitnie w warunkach szklarniowych od lipca do końca jesieni. Na otwartym polu kwitnienie nie trwa tak długo. Jasnopomarańczowe kwiaty zebrane w parasolki o przyjemnym zapachu są atrakcyjne dla owadów. Istnieją odmiany o żółtych i czerwonych pachnących kwiatach.

Wzrost wierzby tuberozowej nie przekracza 70 cm, krzew rośnie szybko, ma gęste pędy z owłosionymi liśćmi. Uwielbia słońce i wilgoć, na środkowym pasie nie znosi dobrze zimowania, trzeba go przesadzić do szklarni lub solidnego schronienia.

Wata bulwiasta

Wcielony Vatochnik

Wcielony lub mięsno-czerwony vatnik (A. incarnata) należy również do wieloletnich krzewów karłowatych. Jego metrowy krzew ma regularny kształt z rozgałęzioną łodygą i wydłużonymi, owłosionymi liśćmi. Kwitnie w lipcu przez około miesiąc z fioletowo-różowymi, czerwonymi, czasem białymi kwiatami. Sześciocentymetrowe kwiatostany w kształcie parasola wydzielają delikatny aromat czekolady. Roślina kocha słońce, ale nie boi się lekkiego cieniowania. W okresie zimowania potrzebuje ściółkowania i schronienia.

Wcielony Vatochnik

Waty od czasów starożytnych używano do produkcji lin, olejków eterycznych, waty i leków. Wytworzona z niego guma okazała się nieopłacalna ze względu na słabą jakość. Próba wytworzenia jedwabistej tkaniny nie powiodła się ze względu na jej kruchość, a produkowane od dawna materiały do ​​obicia mebli i poduszek wyparły obecnie syntetyczny winterizator i piankową gumę.

Zimowanie

Nie wszystkie typy asklepii dobrze znoszą zimowe mrozy. Jedynym „syberyjskim” wśród odmian kulturowych jest vatnik syryjski. Można go pozostawić na zimę tak, jak jest. Inne wymagają różnego stopnia pokrycia, dla którego opadłe liście, trociny i inne materiały dobrze nadają się jako gruba warstwa ściółki. Przed schronieniem należy odciąć wszystkie pędy bieżącego roku do 10 cm od ziemi. Pozostawia się je również w ogrodzie do ocieplenia.

Zawartość

• Opis
• Sadzenie waty Kiedy sadzić
• Jak sadzić

Pielęgnacja polaru

Rozwój

Podlewanie i karmienie

Przeszczep Vatochnika

Powielanie waty

Topola po kwitnieniu

Szkodniki i choroby waty

Rodzaje i odmiany

Wata wcielona (czerwona, mięsno-czerwona)

Wata tuberozowa (bulwiasta, tuberoza)

Wata syryjska (ziele Eskulapa)

Kurasavsky vatochnik (lastoven)

Zbiór nasion, kwiatów, korzeni

Wszystkie części rośliny, w tym mleczny sok, zaczynają być zbierane w czerwcu. Zbiór korzeni odbywa się nieco wcześniej, w kwietniu, po pojawieniu się młodych pędów. Wykopują, oczyszczają z ziemi, części nadziemnej, tną na cienkie pierścienie i suszą. Nasiona, owoce zbiera się, gdy dojrzewają w kilku etapach, suszy się w suszarce, w wentylowanym pomieszczeniu lub na strychu. Najwyższej jakości surowce uzyskujemy po wysuszeniu w naturalny sposób. Przechowywać w papierowych lub materiałowych torebkach. Kwiatostany nadają się do robienia środków ludowych przez cały rok, zioło zachowuje korzystne właściwości vatnika przez dwa lata, korzenie są trzy.

Rodzaje asklepiasów

Oprócz syryjskiego w ich letnich domkach uprawiane są inne gatunki:

Wcielony lub czerwony mięsny... Do 120 cm wysokości, kwiaty przeważnie czerwone, fioletowo-różowe.

Tuberoza lub bulwiasta... Niewymiarowe - do 70 cm Kwiatostany o intensywnym ognistym pomarańczowym odcieniu płoną na rabatach aż do końca jesieni. Wymaga schronienia na zimę.

Curasavsky (ostatnia)... Pomarańcza, na szerokościach geograficznych Rosji, jest uprawiana jako roczna. Wysokość kwiatu około metra, kolor pomarańczowo-czerwony. Pyłki często powodują alergiczne reakcje skórne.

Dobre odmiany, które są najbardziej popularne wśród ogrodników:

• „Balet na lodzie” wysoki na metr, z białymi kwiatami;
• „Cinerella”, 80–100 cm, kolor różowy;
• "Maharaja", 60 cm, ognistopomarańczowy, przystosowany do uprawy w pomieszczeniach;
• „Soul mate”, interesujący z jasnoróżowymi płatkami górnego poziomu kwiatów i bogatymi liliowymi dolnymi;
• „Boa”, również z dwukolorowymi, biało-fioletowymi kwiatami, co nadaje kwiatostanowi delikatny, zwiewny wygląd.

Po posadzeniu waty w letnim domku ogrodnik otrzyma nie tylko wykwintną roślinę, która ciekawie wkomponuje się w krajobraz, ale także szeroką gamę domowej apteczki.

>