Gdzie rośnie pączek bluszczu i jest używany w projektowaniu

Bluszcz budra to wiecznie zielona roślina, która rośnie od wielu lat. Ma łodygę pełzającą po ziemi, silnie rozgałęzioną i szybko ukorzeniającą się. Łodyga ma cztery krawędzie. Liście są małe, naprzeciwległe. Oznacza to, że dwa liście wyrastają z jednego węzła: jeden jest skierowany w górę, a drugi w dół. Budra należy do rodziny Jasnotkow, podobnie jak mięta, melisa. K. Linnaeus, wybitny szwedzki naukowiec, pisze, że nazwa „budra” pochodzi od słowa ze starożytnej Grecji, co oznacza „mięta polna”.

Budru jest używane w medycynie ludowej, w medycynie oficjalnej w Niemczech i Francji. Aby zrobić herbatę leczniczą, zbiera się ją podczas kwitnienia, w maju - czerwcu, wierzchołek rośliny z kwiatami jest cięty nożem. Następnie są składane w wiązki i wieszane do wyschnięcia. Suszenie powinno odbywać się w temperaturze + 40 ° C.

Bluszcz budra

Bluszcz budra

Bluszcz budra (pełzający) jest trującą byliną zielną z rodziny lipocystowatych (Yasnotkovye).

Ma następujące popularne pseudonimy:

• mięta dla psa;
• kocimiętka (choć częściej nazywana jest kocimiętką, inny gatunek z tej rodziny);
• blues;
• barany.

Opis

Pędy pełzające, od 15 do 50 cm, czasami lekko owłosione, często nagie. Nazwa pąka bluszczu pochodzi od tego, że jego liście przypominają liście bluszczu: wyglądają jak serca z zygzakowatymi krawędziami. Małe kwiaty gramofonowe w odcieniach błękitu, błękitu, fioletu: środek jest ciemniejszy. Dolna warga tego dwuwargowego kwiatu jest dłuższa niż górna. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Cechą charakterystyczną rośliny jest silny zapach przypominający miętę. Ludzie postrzegają ten zapach jako nieprzyjemny, chociaż budra jest używana do aromatyzowania napojów, dodaje się ją do bulionów w celu nadania im smaku. Dogmint pozostaje zielony przez bardzo długi czas, aż do momentu, gdy spadnie śnieg. Wiosną, gdy topnieje śnieg, liście te stają się fioletowe.

Zwierzęta gospodarskie nie jedzą budry, ale pszczoły bardzo kochają tę roślinę, a miód z budry jest bardzo przydatny. Ta kochająca wilgoć roślina rośnie na łąkach i lasach europejskiej części Rosji, na Kaukazie, na Syberii. Ivy budra była uważana za talizman. Została zasadzona w domu, aby chronić rodzinę przed złym okiem i chorobami.

Zdjęcie krzewów bluszczu budra

Struktura

Część ziołowa zawiera bogaty zestaw składników aktywnych:

• gorycz;
• cholina;
• guma;
• metionina (aminokwas);
• steroidy;
• alkaloidy;
• garbniki;
• flawonoidy;
• olejek eteryczny.

Właściwości lecznicze

W Rosji roślina nie ma statusu leczniczego, chociaż w Niemczech i Francji jest używana przez oficjalną medycynę. Czasami Budra nazywa się „czterdziestolatkiem”, czyli lekarstwem na 40 dolegliwości.

Boudra jest pokazana:

• z onkologią;
• oparzenia;
• zaburzenie tarczycy (wole rozlane);
• łagodne guzy;
• Choroby laryngologiczne;
• choroby układu moczowego;
• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• przed robakami;
• jako środek zewnętrzny - na wysypki, czyraki, łuszczycę;
• jako płukanie gardła - na ból gardła i jamy ustnej.

Badania laboratoryjne potwierdziły skuteczność Budry w walce z rakiem: hamuje wzrost komórek nowotworowych i powstawanie przerzutów. Boudra jest używana w oficjalnych środkach farmaceutycznych jako perfumy do leków.

Zastosowanie lecznicze

Do przygotowania mikstur używa się nadziemnej części budry, zebranej podczas kwitnienia. Delikatną górną część rośliny przecina się nożyczkami i suszy w temperaturze pokojowej. Suche surowce są gorzkie i płoną. Trzeba go przechowywać w papierowych torebkach, szklanych lub blaszanych puszkach nie dłużej niż rok.

Przepisy

Istnieje wiele przepisów na uzdrowicieli ludowych z psią miętą. Oto tylko kilka z nich:

Napar z Budry:

1 łyżeczka surowce wlewa się do 250 ml gorącej wody, nalegając na godzinę pod pokrywką.

W przypadku kaszlu, ostrych infekcji dróg oddechowych, przewlekłego zapalenia zatok, kamieni nerkowych, dny moczanowej, ćwierć szklanki trzy razy dziennie pół godziny przed posiłkiem. W przypadku zapalenia pęcherza moczowego przebieg przyjęcia wynosi 3 tygodnie, piją jedną trzecią szklanki trzy razy dziennie.

Napar jest skuteczny zewnętrznie jako balsam do oczu na zapalenie spojówek, jako okład na złamanie (przyspiesza regenerację kości). Douching z wlewem stosuje się w przypadku leucorrhoea i rzeżączki (dwa razy dziennie). Wlew płukać ból gardła i jamy ustnej z zapaleniem dziąseł.

Sok z budry na raka wątroby

oskrzela, gardło, płuca i marskość wątroby przyjmuje się 10-15 kropli trzy razy dziennie 30 minut przed posiłkami. Aby go zakonserwować, dodaj 25 ml alkoholu na każde 100 ml soku, przechowuj w szklanej butelce w lodówce.

Przeciw rakowi wątroby: 10 kropli alkoholowego soku z budry dodaje się do naparu Budra zgodnie ze standardową recepturą. Wypij jedną trzecią szklanki trzy razy dziennie 30 minut przed posiłkiem.

Interesujące jest stosowanie soku Budra na migreny:

Do każdego nozdrza wkrapla się 3 krople soku. To świetna opcja, jeśli migrenie towarzyszą wymioty i nie ma możliwości połknięcia tabletki przeciwbólowej.

Kąpiel na dnę:

4 łyżki wlewa się do litra wrzącej wody. surowce gotować przez 15 minut. Uzupełnij 1 litr wody i

weź kąpiel, aż ostygnie.

Przeciwwskazania

Ponieważ pełzająca budra jest silnie toksyczna, przedawkowanie wywoła objawy grypopodobne

stan, silne wydzielanie śliny, naruszenie rytmu bicia serca. Jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią, z nadciśnieniem i zwiększoną krzepliwością krwi, ciężkim uszkodzeniem wątroby, zapaleniem żołądka o niskiej kwasowości.

Nawet Hipokrates uważał, że oczyszczenie organizmu jest kluczem do długiego, zdrowego życia każdego człowieka. Ponadto konieczne jest pozbycie się nie tylko toksyn, ale także toksyn, które są pełne nowoczesnych miast przemysłowych.

Szkodliwe substancje mają tendencję do ciągłego gromadzenia się w tkankach i narządach, dlatego należy je regularnie usuwać. Trawa budra bluszczu w dawkach terapeutycznych pomoże usunąć z organizmu zbędne substancje, a jednocześnie wyleczyć inne narządy.

Gdzie znaleźć i jak prawidłowo zebrać Budrę

Zewnętrznie ta roślina lecznicza przypomina hybrydę mięty i bluszczu. Aromat nie pozwoli pomylić go z innymi ziołami - mocnymi, ale nieprzyjemnymi. Zarośla Budry można znaleźć w miejscach o dużej wilgotności: w pobliżu rzek, jezior, na skraju lasu, obok zarośli krzewów itp. Szanse na znalezienie pożytecznej byliny są duże wśród mieszkańców europejskiej części Rosji, Kaukazu, Dalekiego Wschodu i zachodniej Syberii.
Od kwietnia do czerwca Budra produkuje małe kwiaty. Są pomalowane na niebiesko, niebiesko, fioletowo. W okresie kwitnienia musisz zajmować się przygotowaniem surowców leczniczych. Pędy należy ścinać na wysokości około 10 cm od poziomu gruntu. Następnie należy je wysuszyć na dowolny sposób:

• w zacienionym miejscu na zewnątrz;
• w ciepłym, wentylowanym pomieszczeniu;
• w suszarni, w temperaturze t + 30 ... 35 ° C.

Aby użyć go do celów leczniczych, pączek musi być odpowiednio wysuszony.
Jednocześnie trawę układa się warstwą nie grubszą niż 5 cm, aby nie opóźniać procesu suszenia. Przy dłuższym suszeniu jakość pąka ulega pogorszeniu.

Rada. W szczelnie zamkniętym pojemniku surowce przechowywane są nie dłużej niż rok. Przechowywać w temperaturze pokojowej i umiarkowanej wilgotności (do 70%).

Struktura

Bluszcz buddra należy do dużej rodziny roślin Ivory, która obejmuje prawie 8 tysięcy gatunków roślin. Do tej rodziny należą inne znane zioła: bazylia, szałwia, melisa, tymianek. Ale w przeciwieństwie do krewnych bluszcz budra jest trujący, więc nie zaleca się samodzielnego przyjmowania. A jej zapach nie jest zbyt przyjemny, niejasno przypomina miętę. Nazwa rośliny pochodzi od podobieństwa do bluszczu.

Ta krótka roślina o aksamitnych liściach rośnie na brzegach rzek, na nieużytkach i zaciemnionych zboczach, w zaroślach i wzdłuż poboczy dróg. Dzięki pełzającym rozgałęzionym łodygom i małym korzeniom budra pokrywa całą przestrzeń solidnym dywanem. Jest dystrybuowany w Europie Wschodniej, Azji Środkowej, Chinach, Mongolii, Ameryce Północnej i na Dalekim Wschodzie.

Ivy buddra zawiera:

• saponiny;
• garbniki;
• gorzkie substancje;
• kwasy organiczne (winowy, octowy);
• minerały (potas, molibden, cynk, mangan);
• karoten;
• kwas askorbinowy (witamina C);
• substancja witaminopodobna cholina;
• aminokwasy (metionina, cysteina);
• olejki eteryczne;
• alkaloidy.

Bluszcz budra ma również inne popularne nazwy: mięta dla psa, kocimiętka, kretowisko.

Rośliny bluszczu

Bluszcz rośnie wzdłuż poboczy dróg, brzegów rzek, na polach i łąkach. Zimą ich liście są zielone. Jest zaokrąglony lub w kształcie serca, brzegi liści są karbowane. Liście odrastają, starzeją się, a następnie zastępowane są przez młodsze. Rośnie od końca kwietnia do kwitnienia pąków, a następnie zaczyna rosnąć po zakończeniu kwitnienia i prawie do przymrozków. Kwiaty są dwuwargowe, 2-6 szt., Znajdują się w kątach liści.

Opis ampelous budra bluszczu

Gdzie monstera rośnie w naturze - miejsce narodzin rośliny

Taka kupa ma łodygę o długości do 60–70 cm, na pniu znajdują się gałęzie skierowane do góry i stojące prosto. Kiedy kultura zaczyna kwitnąć od maja do lipca, pąki mają kolor jasnoniebieski lub bladofioletowy. Ponadto owoce dojrzewają, które rozpadają się na cztery gładkie orzechy.

Dla Twojej informacji! Kwiaty i liście wydzielają niezbyt przyjemny zapach, dlatego roślina ma inną nazwę - „dzika mięta” lub „mięta dla psa”.

Gdzie rośnie

Kultura rośnie we wszystkich regionach Rosji, ale nie na niektórych obszarach poza Uralem. Przede wszystkim trawa lubi łęgi rzeczne i żyzne gleby aluwialne.

Budra ampelous może rosnąć w doniczce, doniczkach, koszach.

Budra w doniczkach

Do sadzenia jako gleba zmieszaj 1 część torfu i 1 część piasku. Cięcie sadzi się najpierw w doniczce, przykrywa folią i umieszcza w ciepłym pomieszczeniu z dobrym, ale rozproszonym oświetleniem, to znaczy nie w bezpośrednim świetle słonecznym. Stale monitorują zawartość wilgoci w ziemi. Doniczkę lub doniczki umieszcza się w stałym miejscu, przykrytym folią. Jeśli temperatura powietrza jest niższa niż 10 ° C, pojemnik jest przenoszony z ulicy do mieszkania.

Przydatne właściwości budry bluszczu

Jedynie naziemna część rośliny ma właściwości lecznicze - łodygi, liście i kwiaty. W aptekach budra lecznicza jest sprzedawana w postaci suchej kolekcji ziołowej, jako część herbat ziołowych. Wywary i nalewki są zrobione z budry leczniczej w kształcie bluszczu.

Lecznicze właściwości niektórych składników rośliny:

• Saponiny mają działanie przeciwzapalne i żylne, upłynnia flegmę podczas kaszlu i uczestniczy w syntezie hormonu progesteronu.
• Gorzkie substancje poprawiają apetyt i trawienie. Po spożyciu gorzkie substancje podrażniają błony śluzowe i kubki smakowe. W rezultacie produkcja soku żołądkowego staje się bardziej intensywna niż zwykle, a wydzielanie trzustki ulega poprawie. Długotrwałe terapeutyczne stosowanie gorzkich substancji może przywrócić normalny układ nerwowy.
• Kwas winowy jest szeroko rozpowszechniony w królestwie roślin.Przy zbilansowanej diecie jego rezerwy w organizmie są regularnie uzupełniane, ale przy stresie, zwiększonym tle promieniowania i zaburzeniach jelit znacznie wzrasta zapotrzebowanie na kwas winowy. Kwas chroni komórki organizmu przed szkodliwymi wpływami zewnętrznymirozszerza naczynia krwionośne, uelastycznia mięsień sercowy.
• Cholina należy do witamin z grupy B. Jest składnikiem przeciwutleniacza, bez którego wątroba, mózg i układ nerwowy nie mogą funkcjonować. Holit obniża poziom cholesterolu, chroniąc w ten sposób naczynia krwionośne przed zatykaniem.
• Cynka jego związki są niezbędne dla organizmu do normalnej codziennej pracy przysadki mózgowej i gruczołów: prostata i trzustka. Reguluje i przyspiesza spalanie tłuszczu oraz zapobiega tworzeniu się komórek tłuszczowych w wątrobie.

Metale ciężkie i toksyny dostają się do organizmu na różne sposoby. Gromadzą się w pożywieniu, osadzają się w zbiornikach wodnych i są obecne w powietrzu. Sole metali ciężkich są wydalane przez płuca i układ pokarmowy.

Można je usunąć bez leków, ustalając odpowiednie odżywianie. Wątroba i nerki uczestniczą w oczyszczaniu organizmu bardziej niż inne narządy. Ivy buddra poprawia trawienie i pracę trzustki, normalizuje pracę oskrzeli i płuc oraz przyspiesza metabolizm. Zatem jego stosowanie jest bezpośrednio związane z oczyszczaniem wszystkich narządów i naczyń krwionośnych z soli metali ciężkich.

Dobrze znany „sok brzozowy” pomoże każdemu w umyciu i oczyszczeniu nerek, nawet dzieci wiedzą o jego leczniczych właściwościach.

Bluszcz budra ma inne właściwości lecznicze i jest stosowany jako:

• hemostatyczny;
• moczopędny;
• żółciopędny;
• wykrztuśny;
• Tonik;
• przeciw robakom;
• przeciwgorączkowe i napotne;
• uśmierzacz bólu.

Preparaty na bazie budry bluszczu mogą zmniejszyć obciążenie organizmu lekiem, ale nie należy ich stosować w sposób niekontrolowany ani przepisywać sobie. Przy całej imponującej liście przydatnych właściwości bluszcz budra nie jest tak nieszkodliwy.

Matka Natura obdarzyła każde zioło właściwościami leczniczymi. Nawet zwykłe zioło - organizm - jest w stanie zastąpić połowę zwykłych leków.

Korzyści z rośliny i przeciwwskazania do stosowania

Ze względu na bogaty skład chemiczny Budra działa moczopędnie i żółciopędnie, pomaga w leczeniu chorób skóry, działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie, przeciwrobaczo i przeciwbólowo, działa antyseptycznie. Korzyści płynące z tego zioła są namacalne przy takich dolegliwościach:

• zapalenie żołądka, wrzód, katar żołądka;
• ARI, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków;
• zakrzepowe zapalenie żył;
• bóle głowy i zębów;
• astma oskrzelowa;
• mastopatia;
• dna;
• łuszczyca, egzema, świerzb itp.

Budra poprawia apetyt i metabolizm. Ich okłady przyczyniają się do odbudowy tkanki kostnej, dlatego stosuje się je przy złamaniach. Udowodniono skuteczność uniwersalnej rośliny w raku wątroby i marskości wątroby.

Uwaga! Budra to trujące zioło, dlatego należy jej używać bardzo ostrożnie.

Lekarze zawsze ostrzegają przed niebezpieczeństwami związanymi z samoleczeniem, dlatego przepisanie wywaru lub nalewki bez odpowiedniego zalecenia nie jest najlepszą opcją. Jeśli jednak zdecydujesz się samodzielnie wypróbować receptury medycyny alternatywnej, pamiętaj, że Budra nie jest dla każdego.

Przeciwwskazania:

• zwiększone krzepnięcie krwi;
• niewydolność nerek;
• zmniejszone wydzielanie soku żołądkowego;
• choroba wątroby;
• Ciąża i laktacja;
• wiek do 3 lat.

Podczas stosowania leku Budra należy ściśle przestrzegać dawkowania

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

W oficjalnej medycynie preparaty z bluszczu budra są rozpoznawane tylko w Niemczech i Francji. Nie są one oficjalnie stosowane w naszym kraju, ale zioło to od dawna wykorzystywane jest w alternatywnych metodach leczenia. Jego właściwości lecznicze były dobrze znane uzdrowicielom i uzdrowicielom w Europie i Azji.

Napar i herbata z budry są przepisywane na:

• choroby płuc: zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli, zapalenie opłucnej, astma oskrzelowa, długotrwały kaszel;
• choroby jelit: zapalenie okrężnicy, kolka jelitowa, przedłużająca się biegunka;
• choroby wątroby i kamica żółciowa;
• przeziębienia i przewlekły nieżyt nosa.

Okłady i kompresy ziołowe służą do:

• furunculosis;
• wysypki skórne;
• dna;
• nie gojące się wrzody i rany;
• zapalenie spojówek i łzawienie.

Dodatkowo:

• w przypadku złamań (w celu przyspieszenia gojenia się tkanek), uzdrowicielom zaleca się kąpiele z nalewką tego zioła leczniczego;
• kleik ze zmiażdżonych świeżych liści nakłada się na ropnie, zmniejszając w ten sposób ból i przyspieszając oczyszczanie ran;
• świeżo wyciśniętym sokiem rośliny myją ropiejące rany, owijają wrzody i oparzenia;
• nalewka lecznicza jest przydatna do płukania gardła i jamy ustnej z zapaleniem jamy ustnej lub bólem gardła;
• Nalewka w niskich stężeniach służy do podmywania i lewatyw na hemoroidy.

Korzyści z Budry: zdjęcie

Przeciwwskazania

Bluszcz budra jest rośliną trującą, dlatego oprócz właściwości leczniczych konieczne jest zapoznanie się z przeciwwskazaniami. Dozwolone jest przyjmowanie go po konsultacji z lekarzem i nie naruszać dawkowania i schematu. Ale jeśli dostroisz się do terapii przed uzyskaniem wyniku i nie przerwiesz przepisanego kursu, wysiłki przyniosą oczekiwane rezultaty.

Zdecydowanie nie zaleca się przyjmowania preparatów z budry bluszczu z:

• ciąża i karmienie piersią;
• reakcje alergiczne i nietolerancja leków;
• nadciśnienie;
• ciężkie patologie wątroby;
• niska kwasowość soku żołądkowego;
• zwiększona gęstość krwi.

Przedawkować

W przypadku przedawkowania leku może dojść do zatrucia objawiającego się silnym poceniem się i kołataniem serca, obfitym wydzielaniem śliny i niewydolnością oddechową. W takich przypadkach pacjent musi zastosować jeden z następujących środków:

• duża ilość węgla aktywnego;
• silny środek przeczyszczający;
• chlorek wapnia.

I pamiętaj, aby wezwać karetkę.

Toksyczne właściwości rośliny

Dogmint zawiera olejek eteryczny, który jest fizjologicznie aktywny w umiarkowanych do dużych ilościach. Uważa się, że ten olej jest odpowiedzialny za toksyczność rośliny. Ponadto, choć w niewielkich ilościach, występuje naturalna toksyczna substancja zwana pulegonem.

W kilku krajach europejskich chwasty często uważano za trujące dla koni. Objawy toksyczności obejmują pocenie się, ślinienie, trudności w oddychaniu, rozszerzone źrenice, a czasem objawy obrzęku płuc.

Najwyraźniej budra bluszczu jest toksyczna tylko wtedy, gdy jest spożywana w dużych ilościach w postaci świeżej lub na sianie (dotyczy to koni).

Osoby stosujące miętę psią lub planujące jej użycie w celach terapeutycznych powinny zachować dużą ostrożność.

Kobiety w ciąży są przeciwwskazane do stosowania tego zioła lub preparatów z nim przygotowanych, ponieważ ma on właściwości abortogenne (poronienia).

Stosowanie budry jest również zabronione u pacjentów z padaczką. Duże dawki mogą podrażniać żołądek, jelita i nerki oraz powodować poważne uszkodzenie wątroby.

Osoby ze znaną alergią lub wrażliwością na ugryzienie lub inne osoby z rodziny Lamiaceae, w tym mięta, rozmaryn, bazylia, oregano, tymianek i lawenda, powinny unikać terapeutycznego stosowania budry.

Olejek Budra nie powinien być stosowany wewnętrznie, służy wyłącznie do stosowania miejscowego na skórę.

Pomocna informacja

• W przypadku zapalenia oskrzeli i silnego kaszlu przygotowuje się nalewkę: ugotuj jedną trzecią łyżki posiekanej trawy szklanką wrzącej wody i poczekaj, aż całkowicie ostygnie. Odcedź nalewkę i weź 2 łyżki stołowe nie później niż godzinę przed posiłkiem.
• W przypadku świerzbu przygotowuje się nalewkę z octu: wlej 15 g trawy z pół szklanki octu i pozostaw w lodówce na tydzień.Natrzeć dotknięte obszary nie częściej niż raz na 3-4 dni.
• W przypadku bólu zęba przygotowuje się wywar: 2 łyżeczki ziela zalać szklanką wody i gotować na minimalnym ogniu przez 5-7 minut. Odcedź i wypłucz usta, ale nigdy nie połykaj. Ten bulion służy do zapobiegania chorobom przyzębia.
• Do mieszaniny do inhalacji dodaje się wywar (1 łyżka ziół na 200 ml wody). Wdychanie oparów udrażnia drogi oddechowe, łagodzi przeziębienie.
• W leczeniu zapalenia skóry, czyraków, wrzodów, zapalenia stawów, pokruszoną trawę wlewa się wrzącą wodą do stanu kleiku. Ciepłą papkę zawija się w kilka warstw gazy i wykonuje się bandaże. Bandaż należy zmieniać kilka razy dziennie.

Bluszcz budra to obfita roślina miododajna wiosenno-letnia. Pachnący złoty miód nie ma wyraźnych właściwości leczniczych, ale zimą pomaga uzupełnić zapas niezbędnych substancji w organizmie. Poza tym miód jest bardzo smaczny i aromatyczny.

Ta roślina ozdobna od dawna służy do ozdabiania dużych trawników. Na zdjęciu budra bluszczu wygląda jak piękny dywan, dobrze rośnie w zacienionych miejscach, więc sadzi się ją pod drzewami. Małe niebieskie lub fioletowe kwiaty tylko poprawiają wygląd dekoracyjnej powłoki.

Gospodarze, którzy lubią robić domowe napary ziołowe, często używają burdy do przyprawiania napojów. Młode warzywa są czasami używane jako przyprawa do marynowania mięsa.

Nieśmiertelnik ma wiele zastosowań w kuchni, aromaterapii, kosmetologii i leczniczej medycynie alternatywnej.

Inne historyczne zastosowania Budry

Łodygi psiej mięty były kiedyś wplecione w wieńce dla zmarłych. Czasami to zioło podawano koniom jako środek przeciwrobacze.

Wiele pasących się zwierząt unika Budry ze względu na jej gorzki smak, ale pszczoły chętnie odwiedzają jej kwiaty. Kilka starych angielskich przepisów zaleca dodawanie młodych wiosennych liści do domowych dżemów, zup, płatków owsianych i dań warzywnych.

Kiedyś był sprzedawany jako roślina ogrodowa do sadzonek w wiszących koszach. Rozdrobniona roślina zawiera dużo żelaza. Z tego powodu często był dodawany do kompostu.

Szwajcarzy wierzyli, że zmieszanie pachnącej ruty, boudry i łopianu daje ostry wzrok i wskazuje na obecność czarownic.

Dawno, dawno temu na ulicach Londynu sprzedawano zmielonego buddę do przyrządzania leczniczej herbaty. Były nawet wyspecjalizowane platformy handlowe - było tak popularne.

Kiedyś istniał doskonały napój chłodzący znany jako Gill Tea. Aby to zrobić, nalegali na około 30 g trawy w 0,5 litra wrzącej wody, słodzonej miodem, cukrem lub lukrecją. Pili taki napój tylko schłodzony, jedną szklankę trzy lub cztery razy dziennie.

Boudra była ulubionym lekarstwem dla biednych ludzi, ponieważ pomagała szybko pozbyć się przedłużającego się kaszlu. Herbatę pito także przy chorobach nerek, niestrawności, nerwowości i bólach głowy, a czasem używano jej jako balsamu na zmęczone i bolące oczy.

Teraz roślina jest używana przez współczesnych zielarzy jako lekarstwo na nowotwory, choroby nerek, ropnie, problemy z oczami i nie tylko.

Jak zbierać i przechowywać

Budra jest zbierana podczas kwitnienia. Nienaruszone łodygi ze świeżymi liśćmi i kwiatami są cięte nożyczkami lub sierpem. Suszone, jak wszystkie zioła lecznicze, w dobrze wentylowanych pomieszczeniach.

Prawidłowo wysuszone zioło lecznicze można przechowywać przez 1 rok.

Ivy budra ma wiele popularnych pseudonimów. Podziel się komentarzami, może znasz inne nazwy tej rośliny i receptury lecznicze z nią.

Bluszcz budra (Glechoma hetieracea (hederacea) L.) należy do rodziny wargowatych Labiatae. Roślina jest popularnie nazywana psią miętą lub kocimiętką.

Ziele budry - Hederae terrestris herba.

pochodzenie nazwy

Słowo „Glechoma” pochodzi od greckiego słowa „glekhon”, co oznacza - mięta lub tymianek. „Hederaceae” po łacinie oznacza „bluszczopodobny”, co najprawdopodobniej wskazuje na kształt liści lub zewnętrzne podobieństwo do chwastów.

Boudra została po raz pierwszy nazwana przez Glechoma hederacea przez Karla Linnaeusa (1741-1778) w książce Species Plantarum, opublikowanej w 1753 roku. Jednak w 1843 r. Niemiecki botanik George Bentham (1800-1884) w swojej monumentalnej pracy nad Labiatae (rodzina jagniąt), Labiatarum Genera et Species, przeklasyfikował ten gatunek na Nepeta glechoma.

Słowo „Nepeta” w tłumaczeniu oznacza „bluszcz z Nepety”, którego nazwa pochodzi prawdopodobnie od etruskiego miasta Nepeta.

W 1842 roku włoski botanik Vittore Benedetto Antonio Trevisan (1818 - 1897) opisał ten sam gatunek, co Nepeta hederacea. Jednak wszystkie te nazwy szybko stały się prostymi synonimami.

Obecnie większość botaników zgadza się z oryginalną nazwą Linneusza Glechoma hederacea, chociaż czasami nadal używa się alternatywnej nazwy Nepeta hederacea.

Funkcje:

Charakterystyka wyglądu jest następująca: jest to wieloletnia roślina zielna. Pędy mogą dorastać do 50 cm, na tych lądowych pędach rosną kwiaty. Ponadto budra o liściach bluszczu ma pełzające pędy wegetatywne znajdujące się na powierzchni ziemi. Korzenie wyrastają z ich węzłów, mocując się w ziemi.

Liście są przymocowane ogonkami, naprzeciwko, z krótkimi włoskami.

Kwiaty mają korony niebiesko-fioletowe, umieszczone są w pierścieniach pachowych. Roślina kwitnie od kwietnia do ostatnich dni miesięcy letnich.

Owoce wydłużone i owalne, pojawiają się po kwitnieniu. To są brązowe orzechy.

Siedlisko: roślinę można spotkać w ogrodach warzywnych, przy drogach, na polach, na nieużytkach, a także w ogrodach. Bluszcz budra preferuje żyzne ziemie o dużej wilgotności. Roślina rozprzestrzeniła się w Azji, Europie i Ameryce Północnej. Ponadto roślinę można zobaczyć w Rosji, we wszystkich regionach.

Trawa z głowy

Jeśli nadal nie wiesz, jak wygląda budra bluszczu, zdjęcie umieści wszystko na swoim miejscu. Małe wzorzyste liście, delikatne fioletowo-niebieskie kwiatostany przypominające jednocześnie orchideę i bratki oraz długie pędy. Budra równie pięknie prezentuje się na ścianie wiejskiego domu, w doniczce na altanie i na niekończących się syberyjskich polach ...

W przeciwieństwie do większości ziół leczniczych, których nazwy są pełne starożytnych chińskich i starożytnych perskich traktatów, budra jest wyłącznie ziołem europejskim. Wspominają o niej również staronordyckie legendy i opowieści o Torze. Podobno bóg piorunów był żonaty z boginią płodności Siv, jedyną, która potrafiła ukoić jego gwałtowny temperament. Sekret tkwi w pachnącym pączku, z którego Siv uwarzyła kojący eliksir.

Ale dzisiaj tradycyjna medycyna nic nie mówi o uspokajających właściwościach trawy, chociaż doskonale leczy bóle głowy. Może surowy Thor po prostu często miał ból głowy?

Skład chemiczny

Ta roślina lecznicza ma wiele korzystnych właściwości, które są dość aktywnie wykorzystywane w medycynie ludowej. Opis składników odżywczych tworzących kocimiętkę: saponiny, gorzkie i garbniki, kwasy organiczne, żywice, kwasy tłuszczowe, irydoidy, triterpenoidy, witaminy (w tym witamina C), alkaloidy, flawonoidy, kwasy fenolokarboksylowe, trochę olejku eterycznego.

Od czterdziestu dolegliwości

„Cebula z siedmiu dolegliwości” - to powiedzenie słyszymy od matek i babć od dzieciństwa. Ale legendarny europejski chwast poważnie ruszył do przodu w tej sztafecie - pochodzi z czterdziestu dolegliwości! I choć trudno policzyć i potwierdzić, czy zioło budra jest tak dobre, to jego właściwości lecznicze są naprawdę niesamowite.

Ściana zawiera tradycyjne dla ziół leczniczych kwasy, olejki eteryczne i garbniki, a także witaminę C, cholinę, karoten i mikroelementy, w tym najbardziej pożyteczny cynk.

Mięta dla psa jest doskonałym środkiem antyseptycznym, naturalnym moczopędnym i żółciopędnym. Buliony z budry łagodzą stany zapalne i ból, zatrzymują infekcje, działają wykrztuśnie, stymulują metabolizm i tonizują.I wielu lekarzy poleca swoim pacjentom srokę na choroby wątroby, ponieważ zioło to ma silne właściwości hepatoprotekcyjne. Powiedzmy więcej - budra znajduje się nawet w wielu znanych suplementach diety poprawiających pracę wątroby!

Jeśli budra w kształcie bluszczu rośnie na twojej stronie, jej właściwości lecznicze będą przydatne w leczeniu takich chorób:

• patologiczne powiększenie wątroby, marskość wątroby;
• zapalenie przewodu żołądkowo-jelitowego;
• zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc;
• astma oskrzelowa;
• zapalenie pęcherza (zapalenie pęcherza);
• kamienie nerkowe i pęcherzowe;
• przeziębienia i zapalenie migdałków;
• obrzęk spowodowany zaburzeniem czynności nerek;
• mastopatia;
• rany, oparzenia, czyraki, trądzik;
• bóle głowy i migreny.

Aromatyczna herbata miętowa dla psa pomaga wyleczyć się z poważnej choroby, tonizuje, poprawia apetyt oraz normalizuje żołądek i jelita. A jeśli pracujesz w niebezpiecznych branżach lub po prostu mieszkasz w zanieczyszczonej gazem metropolii, filiżanka bulionu z budry pomoże wesprzeć wątrobę i obniżyć poziom niebezpiecznych substancji i metali ciężkich we krwi.

Zastosowanie i użyteczne właściwości:

Budru jest stosowany w medycynie ze względu na obecność olejków eterycznych poprawiających zapach i smak leków. Roślina jest przepisywana, jeśli pacjent cierpi na kaszel z flegmą, niestrawność, któremu towarzyszy biegunka, żółtaczka, utrata apetytu, choroby nerek, wątroby, dróg żółciowych. Jako środek zewnętrzny budru służy do płukania gardła i leczenia ran. W homeopatii zioło jest używane na hemoroidy. Właściwości lecznicze naziemnej części rośliny umożliwiają również jej szerokie zastosowanie do przygotowania różnorodnych środków na zapalenie oskrzeli, choroby pęcherza moczowego, zapalenie tchawicy, jako środek przeciwbólowy na kamicę nerkową, do usuwania piasku, po porodzie ból, skurcze rąk i nóg. Roślina ta ma właściwości lecznicze, przeciwzapalne, wykrztuśne.

Koszmar Wisconsin

Budra została doceniona nie tylko w Europie, ale także na naszej rosyjskiej ziemi. Mięta dla psa (tak, nie wszystko jest tylko po to, by koty się cieszyły!), Ściana (oto pionowe ogrodnictwo!), Bluszcz, baran i sroka. To wszystko są nasze rosyjskie nazwy Budry. A w Anglii nazywają ją skradającą się Charlie - i od razu czujesz energiczną i celową naturę zielska.

Bluszcz budra słynie nie tylko ze swoich nazw - właściwości lecznicze i przeciwwskazania do tego stopnia urzekły Europejczyków, że postanowili podzielić się nim z niedawno odkrytą Ameryką. I było zakłopotanie: Budra niesamowicie polubiła to w Stanach. Wilgotność, cień, dużo miejsca - takie środowisko jest idealne dla bluszczu, którego po prostu nie dało się zniszczyć.

Dziś w stanach Wisconsin, Kentucky i Nebraska podstępny Charlie jest nienawidzony z zaciekłą nienawiścią i uważany za złośliwą zielsko. Ale jednocześnie mięta dla psów znajduje się w farmakopei Stanów Zjednoczonych, a także Francji, Chin, Bułgarii. Oznacza to, że w tych krajach jego właściwości lecznicze zostały oficjalnie uznane, w przeciwieństwie do Rosji, gdzie sroka występuje tylko w przepisach tradycyjnej medycyny.

Przeciwwskazania

Jednak Budra może być przeciwwskazana, ponieważ jest trująca. Wszystkie preparaty z tą rośliną należy przyjmować ostrożnie, aby nie dopuścić do przedawkowania.

Gromadzenie i zaopatrzenie Kwitnącą miętę należy zebrać wiosną, wypłukać w celu usunięcia ziemi i wysuszyć na powietrzu.

Przepisy lecznicze

Często zaleca się spożywanie Budry wiosną wraz z liśćmi brzozy, pokrzywy, krwawnika, rukiew wodnej, stokrotki i krzewu. Sałata działa lekko drażniąco na narządy, co poprawia zdrowie człowieka.

• Aby zrobić herbatę leczniczą z budry, musisz wziąć 1/4 litra gorącej wody, dodać 1-2 łyżeczki. rośliny, nalegaj na pięć minut. Pacjentowi podaje się zwykle jedną filiżankę, a jeśli konieczne jest poddanie się kuracji, pacjent jest przygotowywany na filiżankę herbaty 2 razy dziennie.
• Przepis na infuzję: musisz wlać 1 łyżkę. wrząca woda 1 łyżeczka. suszone zioła (wstępnie zmielone). Gotować na małym ogniu przez kilka minut, nalegać od pół godziny do godziny, przefiltrować i spożywać 1/3 szklanki trzy razy dziennie.
• Proszek roślinny zaleca się stosować 3-4 razy dziennie, jedną szczyptę. Nalewka - 15 kropli 3 razy dziennie.
• Rosół dziennie przyjmuje się cztery razy, 2-3 łyżki. łyżki. Współczynnik gotowania: 1:40.
• Świeże liście rośliny nakłada się na dotknięte obszary skóry. Wcześniej należy ich wbić. Zimą możesz wziąć suche liście i przed nałożeniem je na parze.
• Możesz zrobić nalewkę z octu z budry. Jest stosowany w leczeniu świerzbu i wciera się go w bolące miejsca dwa razy dziennie.

Sok ze świeżych roślin jest skuteczniejszy w leczeniu niż nalewka i wywar. Kąpiele i okłady z budrą polecane są na świerzb, trądzik, wysypki skórne, rany i ropne wrzody. W przypadku przewlekłego nieżytu nosa inhalacje są skuteczne.

Boudra w gotowaniu

Oprócz celów leczniczych mięta psia jest również używana do celów kulinarnych. Delikatne liście tego zioła można spożywać na surowo lub po ugotowaniu.

Liście budry mają cierpki smak (uczucie wytrawności), dlatego dodaje się je do sałatek, aby uzyskać wyszukany smak. Alternatywnie, młode liście przygotowuje się w taki sam sposób, jak szpinak, jako środek aromatyzujący, dodawany do zup, gulaszu, omletów i innych potraw.

Herbatę ziołową parzy się ze świeżych lub suszonych liści. Często liście tego zioła są mieszane z werbeną. Boudre dodawano do piwa w taki sam sposób jak chmiel, aby wyrób był smaczniejszy, poprawiał jego smak, zachowując przy tym najlepsze właściwości.

W rzeczywistości zioło to było najczęściej używanym ziołem do aromatyzowania piwa przed wprowadzeniem chmielu.

Liście budry mają gorzki smak. W wielu krajach używa się ich jako zielonej sałatki i do przyprawiania.

Dogmint był wcześniej używany w procesie produkcji sera, aby zastąpić podpuszczkę zwierzęcą.

Parzenie z pączkiem bluszczu

Od tysiącleci warzono piwo i ale z ziaren. Nawet starożytni Egipcjanie, Grecy, Rzymianie i inne cywilizacje przygotowywali ten świąteczny napój.

Niemieccy piwowarzy jako pierwsi odkryli wartość chmielu w warzeniu. W tym celu zaczęli ją uprawiać już w VIII wieku. Ale do czasu wprowadzenia chmielu do innych krajów w procesie warzenia do aromatyzacji używano tylko dzikich ziół.

Do czasów Henryka VIII Boudra była najpopularniejszym ziołem piwowarskim w Anglii. Przez setki lat mięta dla psów pozostawała preferowanym smakiem i środkiem czyszczącym w piwowarstwie domowym, ponieważ chmiel był uważany przez wielu za niebezpieczny dla zdrowia aż do XVII wieku.

Warunki do lądowania

Jeśli wybrałeś budrę do uprawy w swoim ogrodzie, musisz przestrzegać kilku warunków. Preferuje intensywne, rozproszone światło, ale dobrze rośnie w zacienionych miejscach. Wskazane jest, aby w ciągu dnia był dłużej oświetlony słońcem.

Roślina ta nie ma specjalnych wymagań co do jakości gleby, dobrze się zakorzenia na większości gleb. Trawa jest ciepłolubna, więc sadzenie lepiej rozpocząć, gdy podłoże się nagrzeje i temperatura zewnętrzna osiągnie + 10 ° C, ale będzie rosnąć i rozwijać się w temperaturze około + 20 ° C.

Jako roślina okrywowa może służyć do ozdabiania pni drzew ogrodowych. Dobrze się zakorzeni, wypełniając puste przestrzenie między drzewami iglastymi i krzewami.

Zapewne zaciekawi Cię lektura o takich bylinach okrywowych, jak zimozielony Iberis, rozchodnik, barwinek, wiesiołek, skalnica, goździk, roślina luźna, odmłodzona.

Nadaje się również do tworzenia trawników i trawników, wygląda organicznie w kwietniku, gdzie na początku lata może panować nawet do początku kwitnienia.

Ogólne informacje o roślinie

Roślina należy do rodzaju Budra, który jest częścią rodziny Lamb. Ta wieloletnia roślina zielna często występuje w umiarkowanych strefach europejskich. Po raz pierwszy roślina pojawiła się w niektórych stanach Ameryki Północnej, gdzie aktywnie próbowano się jej pozbyć jak chwastów, ale uparcie pracowała w kierunku dalszego rozprzestrzeniania. Trawa rośnie głównie na skrajach lasów, w zaroślach, w pobliżu zbiorników wodnych. Jak wskazano w katalogu Plantarium, bluszcz budra występuje w całej Rosji, a zwłaszcza w większości:

• w części europejskiej;
• na Syberii;
• na Kaukazie;
• w regionach Dalekiej Północy;
• w regionie Dalekiego Wschodu.

Nazwa budra bluszczu powstała z podobieństwa liści i łodyg do bluszczu. Z naukowego punktu widzenia dokładna nazwa rośliny brzmi jak bluszcz miętowy. Roślina ma wiele wspólnego ze swoim imiennikiem. Jego nazwa różni się w zależności od tego, gdzie rośnie:

• Mięta dla psów / kotów - ze względu na silny zapach zioło jest uwielbiane przez te zwierzęta;
• Kocimiętka - wskazuje na uzależnienie kotów od rośliny;
• Zioło Sorokanduzhnaya - daje wyobrażenie o rozległych właściwościach leczniczych;
• Podbirukha;
• Dushmyanka;
• Molewort.

Z opisu budry bluszczu jasno wynika, że ​​ten kwiat nie ma jasnych cech zewnętrznych. Jego charakterystyczną cechą są pełzające korzenie pełzające po ziemi i sprawiające wiele niedogodności letnim mieszkańcom, dbającym o piękno swojego miejsca. Maksymalna długość czworościennej łodygi wynosi 50 cm, na niej znajdują się ogonki z małymi zaokrąglonymi liśćmi. Dla nich i dla łodygi charakterystyczny jest nieznaczny dół. Kwiaty dwuwargowe są miniaturowe ze względu na niestandardowe rozdzielenie płatków. Dominującym kolorem jest fiolet lub liliowy. Okres kwitnienia trwa od kwietnia do sierpnia, kiedy owoce dojrzewają tworząc 4 orzechy.

Wielu ogrodników postrzega miętę tylko jako chwast i stara się całkowicie oczyścić z niej trawnik. Można to zrobić ręcznie w rękawiczkach ze względu na możliwą alergenność trawy lub za pomocą specjalnych narzędzi ogrodniczych, które mogą całkowicie usunąć niesforne korzenie. Następnie musisz je spalić, aby uniknąć możliwego rozprzestrzeniania się nasion. Jako środki zapobiegawcze odpowiednie są:

• ściółkowanie, dobrze sprawdzają się wióry drewniane o grubości 5-7 cm;
• pozbawiając roślinę wszystkich źródeł światła, w tym celu obszar z pączkiem w kształcie bluszczu powinien być pokryty gęstym materiałem, który nie przepuszcza słońca, dla niezawodności, obciążając górę, trawa wkrótce umrze .

Powielanie budry

Najpopularniejszym i najbardziej skutecznym sposobem jest rozmnażanie budry za pomocą sadzonek łodygowych. Pocięte sadzonki umieszcza się w celu ukorzenienia w naczyniu z wodą, roztworem korzeniowym lub w zwilżonym piasku rzecznym. Pierwsze młode korzenie pojawią się po około 3-5 dniach, po czym roślina jest gotowa do dalszego wzrostu w osobnej doniczce lub na zewnątrz.

Budra jest rośliną szybko rosnącą, a na wolnym powietrzu i na dużej działce jej pełzające łodygi w kontakcie z ziemią bardzo szybko wypuszczają nowe korzenie i zapuszczają korzenie. Kultura może rosnąć w krótkim czasie i pokrywać całą przestrzeń pustą od roślin. Należy to wziąć pod uwagę, jeśli nie przewiduje się i nie planuje się takiego zielonego pokrycia na terenie.

kochanie

Ivy buddra tworzy w okresie masowego kwitnienia (późną wiosną) całe dywany kwiatowe. Jednak pszczoły nie odwiedzają bardzo aktywnie jej kwiatów. Z 1 hektara zarośli można uzyskać maksymalnie 19 kg miodu. Produkt ma jasnożółty kolor, jest bardzo aromatyczny i smaczny. Jego główną zaletą jest zawartość wielu użytecznych substancji obecnych w roślinie. Tak więc w miodowej budrze są:

• Pierwiastki śladowe (potas, molibden, magnez, cynk, tytan).
• Kwasy organiczne.
• Saponiny.
• Flawonoidy.
• Minerały

Stosowanie tego preparatu pomaga przywrócić siły w organizmie, podnosi i wzmacnia układ odpornościowy, eliminuje zaburzenia metaboliczne, jest doskonałym środkiem profilaktycznym przeciwko przeziębieniom.

Można go codziennie jeść schludnie na łyżce. Jeśli dodasz do tego miodu zmiażdżone pestki orzecha włoskiego, otrzymasz doskonały środek na przywrócenie męskiej potencji.

Możesz również zrobić napoje z miodu budra. Najłatwiej jest wymieszać łyżkę produktu w szklance wody. Aby uzyskać skuteczniejszy napój, musisz dodać do niego sok z cytryny.

Miodu Budra nie mogą spożywać osoby ze skłonnościami do reakcji alergicznych oraz mające przeciwwskazania do stosowania produktów pszczelarskich.

Jakie substancje znajdują się w roślinie

Ivy buddra w swoich liściach, łodygach i kwiatach zawiera:

• Garbniki.
• Karoten.
• Gorycz.
• Saponiny.
• Kwas askorbinowy.
• Aminokwasy.
• Żywice.
• Cholina.
• Olejek eteryczny.
• Irydoidy.
• Alkaloidy.
• Potas.
• Mangan.
• Molibden.
• Cynk.
• Tytan.
• Kwasy (bursztynowy, winowy, felurowy, sanapowy, octowy).
• Kwasy fenolokarboksylowe.
• Cysteina.
• Metionina.

Procesy w organizmie

Po wejściu substancji czynnych rośliny do organizmu zaczynają zachodzić następujące zmiany:

• Wzmocnienie laktacji.
• Normalizacja przewodu pokarmowego.
• Regeneracja uszkodzonych tkanek i kości następuje w przyspieszonym tempie.
• Istniejące ogniska zapalne mijają.
• Układ odpornościowy rozpoczyna wzmożoną pracę.

Lądowanie w otwartym terenie

Ponieważ roślina jest wyjątkowo ciepłolubna, sadzi się ją w ogrodzie, gdy gleba się nagrzeje, a na zewnątrz ustali się stabilna temperatura + 10 ° C. Roślinność zaczyna się aktywnie rozwijać dopiero w temperaturze + 20–22 ° C.

Sadzenie budry jest możliwe na dwa sposoby:

• Posiew. Weź nasiona zebrane ze starych roślin po kwitnieniu (we wrześniu). Nasiona są wstępnie zawijane w wilgotną szmatkę na 3 dni, co przyspiesza ich kiełkowanie. Na tym etapie możesz również sortować nasiona niezdolne do życia. Siew przeprowadza się wczesną wiosną lub późną jesienią (w regionach o ciepłej zimie). Nasiona są równomiernie rozprowadzane na powierzchni gleby, lekko dociskane ręcznie i posypywane ziemią. Po zakończeniu pracy uprawy są podlewane. W celu pomyślnego kiełkowania podlewanie będzie wymagane co najmniej dwa razy w tygodniu.
• Sadzonki. Wydajny sposób, z którego można korzystać przez całe lato. Odetnij wierzchołki pędów o długości 15–20 cm, tylko bez kwiatów. Umieszcza się je w wodzie lub wkrapla na mokre podłoże torfowo-piaszczyste (wymieszane w równych proporcjach) i czeka na pojawienie się pierwszych korzeni. Następnie sadzonki przesadza się do stałego miejsca wzrostu w ogrodzie.

Rośliny leśne i polne w ogrodzie: bluszcz budra

Jest coś kuszącego w trawach polnych, kwiatach kwitnących na łące każdego lata. Nasze ogrody wypełniamy wspaniałymi dziełami hodowców, ale po piękno nie trzeba daleko jechać - jest blisko, wystarczy wyciągnąć rękę ... A tak przy okazji, to piękno też się przydaje - większość dzikich ziół ma właściwości lecznicze nieruchomości. Nie, wcale nie jestem przeciwnikiem kwiatów „kulturowych”))) W moich klombach jest ich oczywiście pod dostatkiem. Ale od jakiegoś czasu chętnie łączę je z przedstawicielami flory leśnej i polnej i nigdy nie zawiodłem się na swoim przedsięwzięciu. Zeszłego lata rozpocząłem cykl publikacji poświęconych dzikim roślinom. Opowiedziała o krwawniku, pelargoniach, mankiecie, Veronica oakravnaya, meadowsweet (meadowsweet) i jej ulubionym - pełzającym wytrwałym. I tej wiosny wreszcie zrealizowała swój stary pomysł - założyła ogród kwiatowy składający się z pachnącego ogrodu i leczniczych dzikich ziół - taki mały (na razie!) Ogród farmaceutyczny.I tym razem chcę wam przedstawić, przyjaciele, roślinę, którą odkryłam dla siebie całkiem niedawno - bluszcz budra. Wszyscy musieli ją widzieć, a nawet wyciągnąć ją z łóżek i klombów. Na stronie już kiedyś było pytanie o budrę, ale warto jeszcze raz wrócić do rozmowy. Ta pełzająca roślina z niską (do 25-30 cm) wznoszącą się łodygą występuje wszędzie, a hodowcy opracowali odmiany ozdobne, używane jako rośliny rabatowe i ampelowe. Ze względu na swój specyficzny zapach budra została nazwana psią miętą, a ze względu na jej zdolność do leczenia wielu chorób nadano im nazwę Sorokaneduzhnik. W rzeczywistości tradycyjna medycyna używa budry jako środka żółciopędnego, moczopędnego, przeciwzapalnego, wykrztuśnego i znieczulającego w chorobach układu oddechowego, wątroby, pęcherzyka żółciowego, różnych chorób żołądkowo-jelitowych, a także zewnętrznie na wysypki skórne i czyraki. Fitoterapeuta M.V. Gordeev opowiada o wspaniałych właściwościach i zastosowaniu budry bluszczu, a także o tym, jak prawidłowo zbierać i przygotowywać surowce lecznicze:
W ogrodzie budra bluszczu nie wymaga żadnych specjalnych warunków ani pielęgnacji. Wspaniale rośnie pod drzewami i krzewami i może być stosowana jako roślina okrywowa w ogrodach kwiatowych. Kwitnie bardzo wcześnie, a to już jest dobre - wyobraź sobie: śnieg niedawno się stopił, rośliny w ogrodzie dopiero się budzą, a soczysta zieleń pełzających pędów Budry, usiana fioletowymi kwiatami, cieszy oko. W tym roku na naszym terenie zakwitł już w kwietniu! Wtedy wyhodowane kwiaty ukryją pączek swoimi liśćmi, ale w ogóle nie będą sobie przeszkadzać. W każdym razie mam go szczęśliwie w sąsiedztwie rudbekii, dzwonków, bławatka, kłoska Veronica i innych roślin w klombach. I oczywiście usiadła na moim łóżku w aptece)) Przeszczepienie budry jest bardzo łatwe: tworzy wiele pełzających pędów z młodymi rozetami, które zakorzeniają się, ledwo dotykając gleby. Przeszczep jest prawie bezbolesny i absolutnie niewymagający. W rzeczywistości często nie jest konieczne przeszczepianie go - wystarczy skierować pędy we właściwym kierunku. Czy hodujesz dzikie zioła w swoim ogrodzie?

Opis

Budra to bylina ozdobna. Jest uprawiana jako roślina doniczkowa, na zewnątrz oraz do dekoracji budynków i pomieszczeń. Liście są zaokrąglone z postrzępionymi krawędziami, do 2,5 cm długości i pachną. Kwiaty są małe, bladoniebieskie lub liliowe, okres kwitnienia to wiosna, maj. Ze względu na to, że kwiat ten dobrze znosi przycinanie, można nadać mu dowolny kształt, co jest niezwykle ważne przy zdobieniu. Folia wygląda bardzo dobrze, gdy używasz jej do budowy trawników, bo jest rośliną okrywową. Okres zimowy dobrze znosi, hibernuje pod warstwą śniegu.

Historia

Po raz pierwszy trawa stała się znana z wielu podręczników medycznych w Europie. Wielu uzdrowicieli i botaników tamtych czasów aktywnie wykorzystywało budrę do leczenia ludzi.

Wiadomo, że przy pomocy tej rośliny wyleczyła się długotrwała bezsenność, która dręczyła jednego niemieckiego rolnika przez 35 lat.

W kuchni gotowano go razem z zupą i podawano na stole zamożnym właścicielom ziemskim, a także bliskim rodzinom królewskim.

Rosnące problemy

Najczęściej trudności pojawiają się podczas uprawy w domu. W ogrodzie takie przypadki są rzadkie. Możliwe opcje:

1. Przy niewłaściwym podlewaniu liście żółkną i opadają. Wynika to z faktu, że gleba jest podmokła, a korzenie gniją.
2. Jeśli podlewanie jest niewystarczające, na pąku osiadają przędziorków lub mszyce. Aby się ich pozbyć, powinieneś użyć środków owadobójczych.
3. Słaba wentylacja i duże ilości wody mogą powodować mączniaka prawdziwego. Aby temu zaradzić, istnieją środki grzybobójcze.

Zalety i wady

Jeśli budra bluszczu pojawiła się na stronie nieplanowana, możemy uznać ją za chwast. Roślina aktywnie się rozprzestrzenia, przejmując zaniedbane trawniki. Pozbycie się tego może być trudne.

Niemniej jednak roślina wieloletnia ma wiele zalet. Pomiędzy nimi:

1. Wysoki efekt dekoracyjny. Piękne liście mają zróżnicowany i ciekawy kolor (zielony, zielono-biały, bordowy).
2. Ładny, miętowy zapach.
3. To doskonała roślina miododajna. W obecności pszczół można uzyskać miód o wysokich walorach smakowych i leczniczych.
4. Różni się odpornością na fito-choroby i bezpretensjonalnością, idealna do skalniaków. Uprawa jest w mocy nawet początkującego, niedoświadczonego ogrodnika.
5. Może być używany do celów medycznych.

Kultura jest szeroko stosowana przez projektantów krajobrazu do ozdabiania domków letniskowych i wiejskich domów. Nadaje się do ozdabiania werand, tarasów, balkonów. Dobrze wygląda w kompozycjach kwiatowych i wiszących doniczkach. Budra doskonale pokrywa glebę, dlatego jest doskonałą opcją do ozdabiania trawników i trawników. Może służyć do ozdabiania pni drzew, wypełniania pustych przestrzeni między krzewami.

Kto nie powinien używać tego zioła

Ma nie tylko lecznicze właściwości bluszczu budra. Ma też przeciwwskazania. Należy pamiętać, że roślina ta jest trująca. Dlatego każdy bez wyjątku powinien używać go ostrożnie w celach kulinarnych lub terapeutycznych.

Uzdrowiciele i lekarze nie zalecają picia narkotyków z Budry pod następującymi warunkami:

• Kryzys nadciśnieniowy.
• Okres laktacji.
• Ciąża.
• Zmniejszona kwasowość.
• Okres laktacji.
• Problemy z krzepnięciem krwi.
• Niewydolność nerek
• Indywidualna nietolerancja.
• Alergia.
• Dzieciństwo.

Proces zakupu

Bluszcz budra ma okres wegetacyjny od wiosny do mrozu, ale z reguły jest zbierany do celów leczniczych w okresie masowego kwitnienia. Odpowiednie są tylko górne (naziemne) części rośliny. Kłącze nie jest używane. Musisz ścinać łodygi rano lub wieczorem, kiedy na liściach nie ma rosy. Ponieważ roślina ta rozprzestrzenia się na ziemi, obce fragmenty są prawie zawsze zbierane (suche zeszłoroczne łodygi, inne małe rośliny). Dlatego zebrane surowce należy starannie posortować. Następnie rozprowadza się w cieniu na papierze lub płótnie. Warstwa nie powinna być większa niż 3-4 cm, pączek można również przygotować w suszarce. Temperaturę należy utrzymywać nie wyższą niż 35 stopni. Gotowy surowiec ma bardzo gorzki smak i łatwo się łamie. Jest umieszczany w szklanych słoikach i przechowywany nie dłużej niż 12 miesięcy.

Rosnąca budra

Nie polecam uprawy buddy bluszczu na twojej stronie, ponieważ można ją łatwo znaleźć i przygotować w naturze. Ponadto, ostatnio na trawnikach prywatnych działek w środkowej, nie-czarnej strefie Rosji, bluszcz budra stał się złośliwym chwastem, a właściciele nie mogą się go pozbyć.

Tak, to taka kontrowersyjna roślina: z jednej strony - wiele przydatnych właściwości, z drugiej - złośliwy chwast, na który nawet herbicydy mają niewielki wpływ. Nawiasem mówiąc, jeśli zdecydujesz się "wapnować" chemikaliami, to lepiej tego nie robić, ponieważ wszystkie trawy trawnikowe mogą umrzeć po przekroczeniu dawki.

Pozostaje tylko mechaniczna metoda walki - dokładne, regularne czesanie grabiami i ręczne wyciąganie ukorzenionych łodyg.

Skutki uboczne

Przeciwwskazania do budry bluszczu są dość poważne. Jeśli ludzie nie zwracają na nie uwagi lub używają leków z rośliny w dużych dawkach, mogą wystąpić następujące reakcje:

• Ból brzucha.
• Zwiększona potliwość.
• Nudności.
• Obfite wydzielanie śliny.
• Wymioty.
• Obrzęk płuc.
• Bół głowy.
• Zaburzenia oddychania.
• Awaria rytmu serca.

Jeśli pojawią się wymienione objawy, należy podać pacjentowi dowolny adsorbent dostępny w domu i wezwać karetkę.

Referencje

Niewiele osób wie o pączku bluszczu jako roślinie leczniczej. Częściej jest uważany za złośliwy chwast, dlatego jest bezwzględnie niszczony. Dlatego w sieci jest bardzo niewiele recenzji na temat jego właściwości leczniczych. Zasadniczo to zioło jest używane zewnętrznie, ponieważ obawiają się, że jest trujące. Respondenci podają, że płyny z jej bulionów znakomicie pomagają usuwać siniaki, obrzęki, bolesne odczucia po siniakach. Kompresy i kąpiele na bazie wywarów Budra są skuteczne w przypadku dny moczanowej, zmęczonych nóg i różnych wysypek.

Uprawa budry w domu i na otwartym polu

Budra może być uprawiana na działce ogrodowej w otwartym polu, na balkonie lub loggii, a także jako roślina doniczkowa.

Trzymając na balkonie, można zastosować wspólne nasadzenia z innymi roślinami (liściastymi lub kwitnącymi). Korzystając z przycinania kształtów, możesz kształtować dowolny kształt. Jako pączka kwiatowa do wnętrz świetnie prezentuje się w wiszącej donicy lub pojemniku. Ale na otwartych klombach lub klombach kocimiętka jest uprawiana jako roślina okrywowa, tworząc w ten sposób piękny trawnik lub gęsty trawiasty dywan.

Ta zielona bylina świetnie czuje się zimą pod pokrywą śnieżną, aw maju zaczyna aktywnie kwitnąć, co przyciąga dużą liczbę pszczół do swoich liliowych lub niebieskich kwiatów. Miód z tej miododajnej rośliny jest nie tylko bardzo piękny kolorystycznie, ale także przydatny w kompozycji.

Lokalizacja i oświetlenie

Budra preferuje lokalizację z jasnym i rozproszonym oświetleniem lub lekkim cieniowaniem. Parapet od strony południowej, południowo-zachodniej i południowo-wschodniej pomieszczenia będzie sprzyjał uprawie buddy w pomieszczeniach. Latem kwiat wymaga regularnej wentylacji lub „spacerów” na świeżym powietrzu, podczas których należy zadbać o ochronę przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Na wolnym powietrzu obszar uprawy powinien być dobrze oświetlony i długo ogrzewany słońcem w ciągu dnia.

Temperatura

Wiosną, latem i jesienią temperatura utrzyma się w granicach 18-20 stopni Celsjusza, zimą 10-15 stopni.

Podlewanie i wilgotność

Boudre wymaga obfitego podlewania i wysokiej wilgotności w okresie od marca do października. W pozostałym czasie częstotliwość i objętość nawilżania (nawadnianie i opryskiwanie) są zmniejszone.

Gleba

W otwartym ogrodzie kwiatowym budra może rosnąć na prawie wszystkich rodzajach gleby o umiarkowanej wilgotności. W warunkach pokojowych mieszanka gleby powinna składać się z jednej części ziemi liściastej i darniowej, a także próchnicy i połowy części czystego drobnego piasku rzecznego.

Top dressing i nawozy

W okresie wzmożonego wzrostu rośliny doniczkowej od połowy wiosny do końca sezonu letniego zaleca się stosowanie dodatkowych opatrunków złożonych raz w miesiącu.

Przycinanie

Zaleca się wykonanie formacyjnego cięcia budry przed rozpoczęciem aktywnego wzrostu rośliny wczesną wiosną. Pędy, które pozostały po takim przycięciu, można wykorzystać do rozmnażania przez sadzonki.

Transfer

Częstotliwość i czas przeszczepu zależy od wzrostu i rozwoju kultury i nie jest przeprowadzany regularnie, ale w razie potrzeby.

Okres uśpienia

Miesiące zimowe są dla Budry okresem uśpienia. Podczas tego długiego odpoczynku podlewanie i karmienie są prawie całkowicie zatrzymane. Wszystko, czego potrzeba w tym czasie, to średnia temperatura około 5 stopni Celsjusza, jasne pomieszczenie i lekkie nawilżenie gleby.