Sadzenie sadzonek pomidorów w szklarni z poliwęglanu

Kiedy lepiej sadzić w szklarni

Najbardziej odpowiedni czas na sadzenie pomidorów w szklarni z poliwęglanu zależy od klimatycznych warunków zamieszkania. Jeśli w szklarni nie ma ogrzewania, można je sadzić dopiero na początku maja w dowolnym regionie Rosji.

Jeśli po posadzeniu sadzonek pomidorów istnieje duże prawdopodobieństwo zimna i przymrozków, wówczas są one dodatkowo przygotowywane i instalowane wewnątrz zadaszenia łuku. Naciągany jest na nie specjalny ocieplany materiał, który chroni rośliny przed wychłodzeniem, co zapewni im komfortowe przeżycie w nowym miejscu. Jednocześnie konieczne jest jak najdokładniejsze ułożenie materiału pokrywającego, aby nie uszkodzić młodych sadzonek.

Sadzonki pomidorów można sadzić w szklarni poliwęglanowej pod koniec lutego, a także w pierwszej dekadzie maja. W takich przypadkach należy wcześniej przygotować glebę do sadzenia i nawozić roślinę wysokiej jakości.

Sadzonki są gotowe do sadzenia w szklarni, gdy długość łodygi osiągnie co najmniej 25 centymetrów. Jednocześnie nie należy spieszyć się z sadzeniem, jeśli kultura nie osiągnęła 60-dniowego okresu dojrzewania od momentu posadzenia nasion. W przypadku wczesnego przeszczepu delikatny system korzeniowy może zostać poważnie uszkodzony. Ale w przypadku spóźnionego wysiadania może wystąpić przerost kulturowy. Minimalny okres sadzenia pomidorów w szklarniach to 2 miesiące od momentu wschodu. W przypadku odmian późnych przedział czasowy jest przesunięty do 75 dni.

Istotnym czynnikiem wpływającym na czas sadzenia sadzonek pomidorów w szklarni z poliwęglanu jest jego zaopatrzenie w ciepło. Rozmieszczenie szklarni w celu utrzymania wymaganej, komfortowej temperatury nie jest trudne i kosztowne. Izolacja może znacznie zwiększyć koszt gotowych produktów.

Jeśli wyposażysz schronisko w system grzewczy i utrzymasz temperaturę wewnątrz szklarni co najmniej 15 stopni, możesz sadzić pomidory przez cały rok.

Na południu sadzonki sadzi się od połowy kwietnia. Na przedmieściach - od końca kwietnia do połowy maja. Na Uralu i Syberii - nie wcześniej niż w pierwszych dniach maja do połowy czerwca.

Sprzeczności między pomidorami a poliwęglanem

Lekkie i trwałe konstrukcje szklarni z powłoką polimerową z pewnością wypierają przestarzałe poprzedniki szkła i folii z obszarów podmiejskich. Mają wiele zalet, ale czasami nieznajomość specyfiki materiału zmienia zalety w poważne wady. Dlatego jeśli planujesz sadzić sadzonki, powinieneś wziąć pod uwagę techniczne cechy szklarni. Gorliwy właściciel nie powinien zapominać, że pomidory:

• Konieczna jest duża i regularna wentylacja. Naturalna „wentylacja” w konstrukcjach pokrytych płytami z litego poliwęglanu jest niższa niż w szklarniach „ramowych” ze szkłem lub folią. Dlatego dla dobrego wzrostu krzewów i jajnika owocowego potrzebna jest struktura nie tylko z bocznymi, ale także z górnymi otworami wentylacyjnymi. Pożądane jest, aby były co najmniej trzy otwory wentylacyjne. Jeszcze bardziej pożądane jest, aby przynajmniej jeden z nich był wyposażony w urządzenie, które automatycznie otwiera otwór wentylacyjny w przypadku „biustu” z temperaturą wewnątrz konstrukcji;
• Wymagana jest ochrona zapobiegawcza przed szkodliwymi fitoftorami i innymi szkodnikami roślin, które rozmnażają się w zamkniętej przestrzeni tak aktywnie, jak rośliny uprawne. Dlatego przed sadzeniem sadzonek szklarnia jest regularnie przetwarzana w celu zniszczenia zarodników grzybów, gnilnych mikroorganizmów i larw żarłocznych owadów;
• Potrzebujesz niższych parametrów wilgotności i temperatury niż krzewy ogórkowe, dlatego nie należy ich sadzić razem w tej samej szklarni. W przeciwnym razie plony jednej z upraw znacznie się zmniejszą.

Kolejnym ważnym wymogiem ze strony „sygnatariuszy” pomidorów jest dobre oświetlenie. Niewielkie zacienienie wpłynie na wzrost i rozwój sadzonek, a co za tym idzie na plon. Dlatego pod względem przepuszczalności światła poliwęglan jest gorszy od szkła, lepiej jest wyeliminować obiekty rzucające cień. Co łatwiej zrobić: przenieść strukturę lub przeszczepić krzaki, musisz zdecydować faktycznie na miejscu.

Osoby, które chcą wiedzieć, jak prawidłowo sadzić pomidory, powinny pamiętać, że sadzonki według wieku muszą być starsze niż 60 dni. Są dość energicznymi i żywotnymi roślinami do użytku wewnętrznego, chronionymi sztywną, hermetyczną powłoką polimerową. Na przykład w przypadku konstrukcji pokrytych folią zaleca się sadzenie roślin po 60 dniach od „dziobania” kiełków, ponieważ polietylen nie będzie w stanie ochronić ich przed skutkami mrozów występujących wiosną.

Przygotowanie szklarni

Około 5 dni przed przesadzeniem sadzonek na otwarty teren konieczne jest wykonanie szeregu czynności w szklarni z poliwęglanu. Konieczne jest przeprowadzenie w nim czyszczenia i dezynfekcji, rozbicie łóżek i przygotowanie gleby.

Dezynfekcję szklarni przeprowadza się gorącym roztworem nadmanganianu potasu. Istniejące elementy drewniane wewnątrz konstrukcji z poliwęglanu są dodatkowo myte siarczanem miedzi. Te rozwiązania całkowicie niszczą grzyby, bakterie, porosty i mech. Po tygodniu wewnętrzne powierzchnie są traktowane wybielaczem. Wybielacz należy przygotować wcześniej: 400 gramów roztworu wlewa się w 12 litrach wody przez 4 godziny. Ciecz jest filtrowana, a osad służy do pracy z powierzchnią szklarni.

W przypadku, gdy w poprzednim okresie zbiorów pomidory cierpiały na jakąkolwiek chorobę, wówczas konstrukcje szklarni dodatkowo leczy się podkładem lub oksychomem.

Szklarnia musi być całkowicie solidna. Poliwęglanowy materiał napinający idealnie posiada solidną konstrukcję z przezroczystą powierzchnią, co gwarantuje wytrzymałość konstrukcji. Nie boi się wiatrów, spadków temperatury i ciągłych zmian ciśnienia atmosferycznego. Poliwęglan ma doskonałą przepuszczalność, światło słoneczne równomiernie dociera do całej wewnętrznej powierzchni szklarni. Żywotność trwałego, niezawodnego materiału wynosi 20 lat.

Przed sadzeniem sadzonek upewnij się, że:

• W szklarni wszystkie otwory wentylacyjne są zamknięte i nie ma pęknięć. Warunek ten jest niezbędny do wstępnego ocieplenia gleby.
• Drzwi są szczelnie zamknięte. Jeśli zostaną znalezione pęknięcia, musisz umieścić grzejnik w szklarni.

Przygotowanie gleby do uprawy

Wielu ogrodników nie chce zatruwać przyszłej uprawy chemikaliami i woli wcześniej zadbać o stan gleby. Najwyższej jakości i najbardziej produktywna gleba do szklarni jest uważana za importowaną. Taką ziemię powinni kupować ci ludzie, którzy mają bezpłodny czarną ziemię wewnątrz konstrukcji.

Idealnie byłoby, gdyby gleba była przygotowana już bezpośrednio po kolejnych zbiorach, czyli około sześciu miesięcy przed posadzeniem kolejnej partii sadzonek. Idealny czas na nawożenie gleby w szklarni to koniec sierpnia lub połowa września. Schemat przygotowania jest następujący:

• wierzchnia warstwa ziemi jest usuwana z ogrodu, około 20 cm;
• na całej długości plantacji wykopany jest rowek;
• próchnica 3-letnia rozpada się na dno rowu;
• rów należy wypełnić do połowy humusem, a resztę wypełnić ziemią wyrzuconą podczas wykopów lub świeżo przygotowaną ziemią.

Do wyboru świeżej gleby należy podchodzić w sposób odpowiedzialny. Nie powinien zawierać patogenów, chwastów i szkodników ogrodowych. W przeciwnym razie wykonana praca nie przyniesie pożądanego rezultatu i nie można czekać na wysokiej jakości zbiory.

Aby w naturalny sposób nasycić ziemię wszystkimi niezbędnymi pierwiastkami śladowymi, musisz przygotować dżdżownice. Owady bezkręgowe są w stanie przepuścić całą zawartość gleby przez siebie bez szkody dla gleby i równomiernie mieszać uformowaną masę z ziemią. Gleba otrzymuje cały niezbędny kompleks nawozów (humus).

Na każdy metr kwadratowy wystarczy od 5 do 10 osobników. W tym celu wykopuje się mały otwór, umieszcza w nim dżdżownicę i lekko przykrywa luźną ziemią. W celu zaktywizowania pracy pomocników plantację nawadnia się wodą z węża lub konewki. Podlewanie można obficie wykonywać, jeśli na ziemi nie ma śladów szronu. Jeśli nadal przewiduje się ostry trzask mrozu, to plantację rano nawadnia się wodą. Do zmroku cała wilgoć będzie miała czas na wchłonięcie się do środka, a górna warstwa pozostanie sucha.

Na zimę przygotowaną glebę warto przykryć folią, która doskonale zatrzymuje wilgoć w glebie i ją izoluje. Przy dodatkowym ociepleniu próchnicy dżdżownice nie wnikają w głąb gleby w przypadku silnych mrozów, ale wytwarzają nawóz głównie w górnych warstwach żyznych.

Dobrym sposobem na poprawę jakości i żyzności gleby jest koktajl bakteryjny. Pomidory bardzo dobrze reagują na azot zawarty w ziemi. Koktajl zawiera bakterie, które wzbogacają glebę w azot, zwiększają wzrost roślin i zwiększają plony. Skoncentrowany roztwór sprzedawany jest w ampułkach. Jedna ampułka wystarcza na zabieg o powierzchni 600 m2. powierzchnia gleby. Koktajl przygotowuje się w następujący sposób:

• Zawartość jednej ampułki rozpuścić w 3 litrach ciepłej wody. Najlepszą jakościowo płynem będzie woda stopiona lub deszczowa.
• Dodaj 1 łyżkę miodu do powstałej mieszanki, dobrze rozpuść.
• Przechowuj roztwór w 10-litrowej puszce lub słoiku w ciepłym i ciemnym miejscu przez 3 miesiące. Pokrywa pojemnika musi być mocno przykręcona.
• Musisz podlać glebę nawozem na miesiąc przed planowanym sadzeniem.
• Szklankę roztworu dodaje się do 20 litrów wody i powierzchnię gleby poddaje się obróbce.

Wskazówki od doświadczonych ogrodników

Po zapoznaniu się z podstawowymi informacjami dotyczącymi sadzenia i dalszej uprawy sadzonek pomidorów, słuchanie rad doświadczonych ogrodników nie będzie zbyteczne, ponieważ ich wiedza opiera się przede wszystkim na dużym doświadczeniu:

1. Zaczynając od wiosennych prac przygotowawczych, zaleca się podłożyć pod dolną warstwę gleby zeszłoroczny kompost, który nie uległ rozkładowi - w tym przypadku będzie odgrywał rolę dodatkowego ogrzewania sadzonek, aw przyszłości posłuży jako nawóz wierzchni .
2. W procesie sadzenia sadzonek należy usunąć wszystkie liście znajdujące się na poziomie gruntu, pożółkłe i wykazujące oznaki choroby. Tę procedurę lepiej wykonać rano.



3. Brak składników odżywczych można określić na podstawie liści. Kiedy liście zwijają się i pojawia się granica, do gleby należy dodać potas. Unoszenie się liści i nabranie fioletowego zabarwienia na grzbiecie sygnalizuje brak fosforu. Przy braku magnezu liście stają się marmurkowe.

Podsumowując, warto zauważyć, że proces uprawy pomidorów w szklarniach z poliwęglanu jest dość czasochłonny i kłopotliwy, ponieważ wymaga nie tylko podstawowych zasad pielęgnacji pomidorów, ale także przestrzegania niezbędnych warunków w samej szklarni.Jednak poświęcając czas i wysiłek, każdy ogrodnik będzie mógł uzyskać bogate i wysokiej jakości zbiory, niezależnie od pory roku.

Przygotowanie sadzonek

Jeśli nasiona są kupowane w sklepie w postaci powlekanej, nie wymagają dodatkowej obróbki. Nietraktowane nasiona muszą być płodne. Przed posadzeniem w doniczkach umieszcza się je w roztworze soli na 20 minut, pływające nasiona odrzuca się, a te, które osiadły na dnie, są dobrze myte i pakowane w woreczek z gazy. W tej postaci umieszcza się je w roztworze nadmanganianu potasu lub Fitosporin na 15 minut. Procedura dezynfekcji kończy się wypłukaniem nasion gotowych do sadzenia.

Przed pojawieniem się pędów nie warto podlewać ziemi, na wierzchu garnka można przymocować plastikową osłonę, aby zatrzymać wilgoć. Po pojawieniu się 2 prawdziwych liści sadzonki nurkują. Każdą sadzonkę ostrożnie wyjmuje się z pojemnika razem z grudką ziemi i przesadza do osobnej doniczki. Podlewanie odbywa się ciepłą, osiadłą wodą. Aby podczas przesadzania sadzonek do ziemi ich system korzeniowy nie cierpiał, przestają podlewać pomidory w ciągu kilku dni. W takim przypadku gliniasta bryła dobrze stwardnieje i nie pozwoli korzeniom pęknąć po wyjęciu z pojemnika.

Karmienie odbywa się raz na pół miesiąca. Naprzemiennie stosuje się nawozy organiczne i mineralne. W przypadku niedostatecznego światła dziennego na rośliny kierowana jest świetlówka. Podświetlenie jest wymagane rano i wieczorem.

10 dni przed sadzeniem sadzonki muszą być utwardzone. Najpierw rośliny wyprowadza się na balkon lub do szklarni na 2-3 godziny dziennie, codziennie zwiększając odstęp czasowy do stawki dziennej.

Ogólne zasady lądowania

Aby sadzić pomidory w szklarni z poliwęglanu, musisz przestrzegać kilku zasad:

• Wybór dnia na udane sadzenie. Ponieważ poliwęglan dobrze przepuszcza promienie słoneczne, sadzonki pomidorów najlepiej sadzić przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem, gdy aktywność słońca opadnie. Zapobiegnie to przegrzaniu się roślin.
• Głębokość sadzenia. Korzeń powinien być całkowicie zanurzony w glebie, ale miejsce wzrostu nie jest pokryte ziemią na głębokość około 15 cm. W depresji powinien znajdować się humus lub inny nawóz. Żółtych i liścieniowych liści nie należy pozostawiać w kontakcie z podłożem. Gleba jest lekko zagęszczona przy każdym korzeniu i przykryta ziemią.
• Zapobieganie chorobom. Najczęstszą chorobą roślin w szklarni z poliwęglanu jest zaraza późna. Aby temu zapobiec, warto okresowo spryskiwać sadzonki tlenochlorkiem miedzi. Aby to zrobić, weź 40 gramów sproszkowanej miedzi i rozcieńczyć w wiadrze ciepłej wody.
• Prawidłowe podlewanie. Po posadzeniu sadzonek należy je obficie podlać deszczem lub stopioną wodą. Przestań nawilżać glebę w ciągu tygodnia. W przyszłości podlewanie sadzonek pomidorów w szklarni jest rzadkie, ale bardzo obfite. Najlepszą porą na podlewanie jest poranek.
• Regularne szczypanie pomidorów w szklarni. Trwale usuń boczne pędy wyrastające z kątów liści (przynajmniej raz w tygodniu). Wypas pozwala przekierować siły roślin na tworzenie skupisk kwiatów i poprawić plony.

Pomidory należy wypasać, gdy osiągną 25-30 cm długości. Bardzo wczesne odmiany niewymiarowe nie wymagają tej procedury.

Wiązać

Około 1,5 tygodnia po posadzeniu musisz zacząć wiązać nasze pomidory.

Miejsce, do którego się zwiążemy, zostało już wcześniej przygotowane, pozostaje pytanie - jak to zrobimy?

Luźne (w końcu łodyga rośliny rośnie i gęstnieje każdego dnia) pętelką zawiązujemy pod 1-2 listkami. Następnie w miejsce podwiązki rzucamy linę (sznurek i coś innego), ostrożnie, nie łamiąc liści i kwiatostanów.Zawiązujemy go w formie pętli (przesuwnej), pozostawiając trochę w rezerwie, ponieważ może być konieczne obniżenie lub dokręcenie tulei.

Następnie ostrożnie przekręć w tym samym kierunku nie częściej niż raz w tygodniu. Materiał nie powinien być odpowiednio rozciągnięty.

Lądowanie w szklarni

Sadzonki pomidorów w momencie przesadzania w gruncie zamkniętym powinny mieć około 8-10 liści na łodydze. W takim przypadku część łodygi powinna być dobrze złożona i dostatecznie gęsta, a korzeń mocny i masywny. Podczas sadzenia liścienie należy usunąć. Sadzenie pomidorów odbywa się wieczorem lub w pochmurny dzień.

Łóżka w szklarni powinny mieć 25-30 cm wysokości i 60-90 cm szerokości. Pomiędzy rzędami należy zachować odstęp około 60-70 cm. Nisko rosnące odmiany pomidorów z reguły są wcześnie dojrzałe i są sadzone w szachownicę w 2 rzędach ... Krzewy są rozmieszczone w odległości 45 cm między sobą. Rozstaw rzędów powinien wynosić od 45 do 50 cm Odmiany standardowe rozwijają tylko jeden pęd, dzięki czemu można je sadzić gęsto. Odległość między łodygami można pozostawić 25-30 cm Wysokie odmiany wymagają szerokich przestrzeni do wzrostu, dlatego sadzi się je w odstępach co 70 cm.

Wystarczy wykopać dołki w szklarni na głębokość 15 cm, które wstępnie dezynfekuje się mocnym roztworem manganu. Podlewać ciepłą wodą 20-30 minut przed sadzeniem. Rośliny wyjmuje się ze słoików lub umieszcza w ziemi wraz z doniczkami torfowymi. Najlepiej byłoby lekko przyciąć korzenie pomidorów, wtedy będą rosły wszerz i będą znacznie mocniejsze.

Jeśli sadzonki pomidorów wyrosły, można zastosować następującą metodę sadzenia:

• formować i wodę długie, wąskie dziury;
• odciąć dolne liście sadzonek i sadzić w pozycji półpoziomej;
• korzeń należy ułożyć w bruździe, a wierzchołek powinien pozostać na powierzchni w pozycji poziomej;
• otwory posypuje się luźną ziemią i podlewa 2 litrami wody na każdą roślinę;
• wierzchołek łodygi pomidora jest przywiązany do kołka;
• w przypadku sadzonek tworzy się cień na 2-3 dni.

Szklarnie z poliwęglanu są najbardziej niezawodne i wygodne. Pomidory w takich schroniskach czują się najlepiej chronione, w pełni rozwijają się i dają dobre zbiory. Utrzymanie szklarni z poliwęglanu nie jest szczególnie trudne, wystarczy wziąć pod uwagę kilka zasad utrzymania takich schronów.