Incarvillea: charakterystyka gatunku, warunki wzrostu

Roślina zielna Incarvillea należy do rodziny Bignonieva. Według The Plant List, ten rodzaj łączy 17 gatunków. Naukowa nazwa tej rośliny została nadana na cześć Pierre'a Nicolasa d'Incarville w Chinach, który zebrał dużą kolekcję roślin, w której znajdują się również przedstawiciele tego rodzaju. W naturze zioło to można znaleźć w Azji Środkowej i Wschodniej oraz w Himalajach. Z reguły odmiany uprawne tego rodzaju nazywane są gloksynią ogrodową.

Opis incarvillea

Zgodnie z opisem botanicznym Incarvillea jest jednoroczną, dwuletnią lub wieloletnią rośliną zielną o wysokości od 30 do 100 cm, o bulwiastym lub drzewiastym systemie korzeniowym i prostych, rozgałęzionych pędach. Liście są duże, ciemnozielone, pierzasto rozmieszczone, sercowate lub owalne, ze srebrzystym lub fioletowym odcieniem, zebrane w rozetkę podstawową, rozmieszczoną naprzemiennie. Blaszki liściowe są pomarszczone, aksamitne w dotyku.

W górnej części szypułek tworzą się kwiatostany racemose lub wiechowate. Kwiaty są rurkowate, z szeroką koroną, składającą się z 5 płatków o średnicy ok. 6 cm, brzegi płatków wygięte na zewnątrz. Odcienie Incarvillea mogą być różne: biały, żółty, różowy, fioletowy i czerwony.

Kwitnienie trwa od 20 do 45 dni, od maja do czerwca lub od czerwca do lipca, w zależności od gatunku.

Owocem jest dwudzielna wielokątna torebka zawierająca skrzydlate, owłosione, spłaszczone szaro-brązowe nasiona.

Nasiona do siewu zbierane są w sierpniu, po dojrzewaniu owoców.

Za pomocą

Jasne kwiatostany o różnej wysokości nadają się do ozdabiania obszarów w pobliżu ścieżek ogrodowych i żywopłotów, a także na terenach skalistych. Dobrze komponuje się z fiołkami, irysami i iberisem. Możesz stworzyć cały kwietnik z różnych gatunków Incarvillea, zbierając okazy o różnych kolorach płatków i strukturze liści. Jasne kwiaty na długich łodygach można wykorzystać na bukiety, ale nie są trwałe.

Na długo przed pojawieniem się człowieka na ziemi został ozdobiony różnymi kwiatami. Wśród tego bujnego blasku roślin rosło oczywiście skromne piękno - Incarvillea. Zgodnie z popularnymi wierzeniami kwiaty są symbolicznym włosem Ziemi, który w oryginalny sposób ją zdobi. W zależności od warunków pogodowych zastępują się nawzajem, aby inspirować i zachwycać osobę. Wiosenne kwiaty zastępują letnie, a za nimi pojawiają się jesienne i mrozoodporne okazy zimowe. Tak więc przez cały rok żyjemy w otoczeniu cichych, łagodnych stworzeń.

Większość ludzi zwraca uwagę na kwiaty ogrodowe. Wśród wielu opcji chciałbym podkreślić jedną skromną urodę.

Incarville otrzymało swoją nazwę na cześć słynnego francuskiego misjonarza Pierre'a de Incarville. Był zagorzałym fanem zielonych roślin, więc szukał najdziwniejszych opcji. Kiedy botanik przebywał w Chinach, perłą jego kolekcji był niezwykły wieloletni kwiat. Pierre dokładnie zbadał tę roślinę, obserwując ją w warunkach naturalnych. Kim on jest, ten skromny przystojny mężczyzna w ogrodzie?

Gatunki Incarvillea

Incarvillea delavayi.

Zgodnie ze swoimi właściwościami Delaway Incarvillea osiąga wysokość 60-80 cm, a jej liczne przeciwległe ciemnozielone liście mają pierzasty kształt. Przywiązują się do długiej, mocnej łodygi i wyglądem przypominają liście niektórych gatunków paproci. Na prostej strzale znajdują się ciemnoróżowe lub fioletowo-czerwone, duże (do 7 cm średnicy) kwiaty w formie fonografów. Na jednej strzale jest ich sześć lub siedem;

Iincarvillea kompaktowy lub gęsty (Incarvillea compacta).

Odmiana, która jest średniej wielkości krzewem o wysokości od 30 do 60 cm Liście owalne lub sercowate, pierzaste, ciemnozielone, gęste. Kwiaty liliowo-różowe, duże, do 6 cm średnicy Wyhodowano odmiany o bardzo dużych kwiatach do 8 cm średnicy. Kwitną od maja do czerwca.

Incarvillea kompaktowy wielkokwiatowy (Incarvillea compacta var. Grandijlora).

Na długich strzałach, które osiągają wysokość od 30 do 80 cm, są bardzo piękne różowoczerwone kwiaty z jasnożółtym gardłem. Liście są większe i nie tak liczne jak w przypadku gatunków opisanych powyżej. Roślina może osiągnąć wysokość 80 cm;

Chiński Incarvillea (Incarvillea sinensis).

Forma nisko rosnąca, której wysokość nie przekracza 30 cm, liście pierzaste, jasnozielone, gęste, z niebieskawym odcieniem. Kwiaty są żółtokremowe. Kwitnienie tego gatunku trwa długo ze względu na regularne uwalnianie nowych pędów.

Incarvillea mairei.

Gatunek ten to bujny krzew o liściach w kształcie liry zebranych w rozetkę podstawową. Kwiaty są duże, do 8 cm średnicy, czerwono-różowe, z białymi plamkami wewnątrz korony. Ta roślina ma zwiększoną odporność na mróz. Kwitną od czerwca do lipca.

Olga's Incarvillea (Incarvillea olgae).

Krzew gęsto rozgałęziony do 50 cm wys. Z nagimi łodygami w górnej części. Liście są ażurowe, pierzasto wycięte, ciemnozielone, naprzeciwko. Kwiatostany to luźne wiechy o długości do 25 cm, kwiaty czerwono-różowe, średnica 2 cm, gatunek średnio mrozoodporny, wymagający schronienia na zimę.

Możesz uzyskać pełny obraz tego, jak wyglądają gatunki kwiatu Incarvillea, patrząc na następujący wybór zdjęć:

Znajomość popularnych odmian

Egzotyczny kwiat, który przybył do nas z Chin, jest różnego rodzaju. Ogrodnicy mają około 14 opcji. Najpopularniejsze z nich to:

• Delaway;
• Mayra;
• Olga;
• Chiński;
• Gęsty.

Krótki opis każdego z nich pomoże Ci je poznać.

Incarvillea Delaway

Patrząc na zdjęcia Incarvillea Delaway, nie jest trudno zakochać się w tym delikatnym, skromnym kwiatku. Roślinę odkryto po raz pierwszy w południowo-zachodnich Chinach. Kwiat dorasta do 120 cm wysokości. Liście są zbierane w postaci rozety w pobliżu kłącza. Ich długość to 30 cm.

Pąki Incarvillea są w kolorze różowym. Środek miseczki jest żółty. Średnica ok. 6 cm Kwiaty zebrane w kilka kawałków w ładne kwiatostany nadgarstka. Pąki kwitną w czerwcu i kwitną do połowy lata.

Sadzenie i opuszczanie Incarvillea Delaway obejmuje następujące operacje:

1. Wysiew nasion. Roślinę można wysiewać wczesną wiosną w doniczkach, a gdy ziemia się nagrzeje - w otwartym terenie. Pierwsze pędy pojawiają się w ciągu tygodnia. Incarville nie zakwitnie w pierwszym roku.
2. Podział kłącza. Ten rodzaj sadzenia kwiatów jest praktykowany wczesną wiosną lub późną jesienią. Wykopane z ziemi kłącze tnie się na kawałki, a następnie wkopuje niewielką ilością ziemi.
3. Sadzonki. W środku lata wycina się sadzonki Delaway Incarvillea wraz z niewielką częścią pędu. Umieszcza się je w pojemniku z wodą, aż pojawią się korzenie. Gotowe sadzonki sadzi się w ziemi.

Ukorzeniona roślina wymaga umiarkowanego podlewania. Wskazane jest przykrycie kwiatu na zimę. Dekoracyjna forma Dilaweya z białym kolorem pąków - Incarvillea Snowtop.

Odmiana Mayra

Kwiat dorasta do 30 cm, liście są lekko rozcięte. Zewnętrzna część pąków jest ciemnoróżowa, wewnętrzna żółta z małymi białymi plamkami. Kwitnie wczesnym latem. Nie boi się zimna.

Incarvillea Olga

Ta odmiana dorasta do pół metra. Pędy są mocne, od góry lekko rozgałęzione. Liście są rozcięte, pierzaste.Na szczególną uwagę zasługuje biała Incarvillea, której pąki są zebrane w wiechę i znajdują się na szczycie pędów. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lata i trwa półtora miesiąca.

Incarvillea chiński

Niektóre rodzaje Incarvillea Chinese mają kremowożółte lub różowawe kwiatostany i pierzaste liście. Kwiat dorasta do 30 cm, kwitnie 2,5 miesiąca po posadzeniu.

Incarvillea Dense

Odmiana karłowa dorastająca do 30 cm wysokości. Pędy o gładkim charakterze, lekko opadające. Liście są owalne, z pierzastymi korzeniami. Kwitnie w czerwcu dużymi białymi lub różowymi pąkami z żółtym środkiem. Odmiana jest mrozoodporna, dlatego hibernuje bez schronienia.

Aby wybrać najlepszą opcję, należy wziąć pod uwagę lokalny klimat, rodzaj gleby i czas kwitnienia rośliny.

Kiedy zbliżasz się i osobiście do różnych roślin, łatwo wyobrazić sobie swój ogród w całej okazałości. Incarvillea - skromne piękno ogrodu może być idealną ozdobą letniego domku.

Uprawa i pielęgnacja Incarvillea nie sprawi większych problemów nawet początkującym hodowcom kwiatów amatorom, jeśli roślina ma zapewnione niezbędne warunki wzrostu. Ta jasna piękność zachwyci Cię kwiatami od początku maja do końca lata, ale z krótkimi przerwami. Różnorodność kolorów, którymi natura obdarzyła nasze piękno, sprawia, że ​​kwietnik tego kwiatu jest bardzo jasny i kolorowy, co przyciąga uwagę.

Cechy hodowlane Incarvillea

Egzotyczny kwiat nie należy do kategorii kapryśnych, ale mimo to Incarvillea ma swoje własne cechy uprawy i pielęgnacji na otwartym polu, które ogrodnik musi wziąć pod uwagę, aby krzew był bujny i obfity.

Lokalizacja. Przed posadzeniem rośliny musisz wybrać dla niej odpowiednie miejsce. Jest światłolubna, toleruje lekki półcień. Bezpośrednie światło słoneczne jest szkodliwe dla kwiatu, dlatego na otwartych przestrzeniach należy tworzyć zacienienie.

Uprawiając Incarvillea należy również pamiętać, że korzenie są wrażliwe na nadmierną wilgoć, dlatego najlepiej sadzić tę roślinę na terenach skalistych lub w ogrodach skalnych.

Gleba. Preferuje żyzne, przepuszczalne gleby o odczynie obojętnym. Żyzna gleba piaszczysto-gliniasta nadaje się do hodowli Incarvillea. Na dnie dołu do sadzenia należy ułożyć warstwę drenażową z keramzytu, piasku, wermikulitu, żwiru, węgla drzewnego, łamanej cegły glinianej lub pianki.

Jeśli gleba jest kwaśna, przed sadzeniem Incarvillea należy dodać mąkę wapienną lub dolomitową.

Podlewanie. Podlewanie powinno być regularne, ale umiarkowane. Nie wolno dopuścić do nadmiernej wilgoci, aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego. W tym samym czasie gliniasta bryła nie powinna wysychać.

Top dressing. Pielęgnując Incarvillea należy nawozić glebę, np. Podczas przeszczepów oraz w okresie aktywnego wzrostu, stosuje się nawozy mineralne lub materię organiczną. Do tego nadaje się również napar z dziewanny. Ważne jest, aby przestrzegać dawkowania. Nadmiar nawozów negatywnie wpływa na zimotrwałość tej rośliny.

Zimowanie. W centralnej Rosji zimuje z różnym powodzeniem. W trakcie uprawy Incarvillea i pielęgnacji jej pod koniec jesieni przygotowują się na zimno przed nadejściem mrozów. Część nadziemną rośliny odcina się, korzenie przykrywa się 10-centymetrową warstwą ściółki, na przykład torfem, trocinami, igłami. Młode osobniki zaleca się okrywać świerkowymi gałęziami, co uchroni je przed długotrwałymi jesiennymi opadami. Wraz z nadejściem wiosny schronienie jest usuwane, aby nie sprowokować próchnicy korzeni.

Możesz wykopać kłącza na zimę i przechowywać je w chłodnym, ciemnym miejscu.

Szkodniki i choroby. Głównymi szkodnikami są wełnowce, wciornastki, mszyce, przędziorków. Środki owadobójcze są skuteczne w zwalczaniu szkodników.

Przy niewłaściwym sadzeniu i pielęgnacji Incarvillea, na przykład przy nadmiernym podlewaniu, roślina może zacząć brązowieć, a liście mogą spaść. Żółknięcie liści jest pierwszą oznaką niedostatecznego nawożenia gleby.

W celu zapobiegania chorobom należy starać się przestrzegać zasad opieki nad tą uprawą i brać pod uwagę jej cechy podczas uprawy.

Pan Dachnik ostrzega: szkodniki i choroby Incarvillea

Podczas uprawy Incarvillea może zostać zaatakowany przez takie szkodniki i choroby:

Problem	Manifestacja	Eliminacja
Gnicie systemu korzeniowego.	Zniknięcie i śmierć rośliny.	Są one traktowane roztworami fungicydów Fundazol lub Skora. Popraw tryb nawadniania, zmniejszając częstotliwość stosowania wody.
Pająk.	Deformacja kwiatów i łodyg. Biała cienka sieć.	Spryskany Aktarą i Aktellikiem.
Mealybug.	Zwiędłe liście. Nagromadzenie białych małych owadów.	Leczy się je środkami roztoczobójczymi Actellik i Aktara.

Dzięki terminowej likwidacji tych owadów i chorób roślina zachwyci swoim zdrowym i kwitnącym wyglądem.

Sadzenie nasion Incarvillea w ziemi

Ta kultura jest rozmnażana przez nasiona, sadzonki liści, niektóre gatunki - przez podzielenie buszu.

Nasiona można uzyskać samodzielnie jesienią po zakończeniu kwitnienia i dojrzewania owoców.

Metodą rozmnażania nasion można wysiewać bezpośrednio na otwarty teren. Prace nad uprawą Incarvillea z nasion należy przeprowadzić w połowie wiosny, kiedy nastanie ciepła pogoda i ustąpią mrozy. Podczas siewu warto wziąć pod uwagę, że nasiona kultury są dość duże, więc odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 8 cm, wtedy sadzonki nie będą musiały być przerzedzane. Nasiona zakopuje się w ziemi na głębokość 1-2 cm, odległość między rzędami powinna wynosić 15 cm.

Przed sadzeniem przygotowuje się grzbiet dla sadzonek: wykopuje się go, dodaje piasek i materię organiczną (kompost lub humus w ilości 1 wiadra na 1 metr kwadratowy). Następnie redliny nie są dotykane przez kilka dni, aby ziemia mogła się osiedlić przed siewem. Po 5-7 dniach w redlinach wykonuje się bruzdy, osadza w nich nasiona i plony zamyka, starannie wyrównując powierzchnię gleby.

Po posadzeniu Incarvillea na otwartym terenie uprawy są pod opieką: są lekko nawilżone, unikając nadmiernej wilgoci, posypane warstwą ściółki o grubości nie większej niż 1 cm, co uchroni uprawy przed wysychaniem i tworzeniem się twardego skorupa na powierzchni grzbietu. Po pojawieniu się sadzonek redliny są odchwaszczane, w razie potrzeby sadzi się rośliny, pozostawiając między nimi odstęp 8 - 10 cm, a wyrosłe krzewy sadzi się na stałe w odległości 30 - 40 cm od siebie.

Sadzenie nasion w otwartym terenie pozwala uzyskać mocne, zdrowe, odporne na zimę rośliny. Kwitnienie można zaobserwować 2 do 3 lat po posadzeniu.

Jak przebiegają prace przy sadzeniu Incarvillea i pielęgnacji upraw można zobaczyć na poniższych zdjęciach:

Reprodukcja

Gloksynia ogrodowa łatwo rozmnaża się przez nasiona, sadzonki i dzielenie krzewu wymagają pewnych umiejętności, dlatego są odpowiednie dla bardziej doświadczonych ogrodników. Co więcej, poprzez rozmnażanie nasion możesz stworzyć własne odmiany o unikalnym kolorze.

Nasiona do przyszłego sadzenia zbierane są z wyprzedzeniem, lekko niedojrzałe, aby zapobiec ich utracie i samosiewie. Po wyschnięciu przechowuje się je w szczelnej torbie do początku marca. Przed siewem stratyfikację na zimno przeprowadza się przez 2-3 tygodnie. Wysiewać w dużym, płytkim boksie na żyznym, neutralnym podłożu, które jest wstępnie nawilżone. Nasiona są pogłębione o 5-10 mm i dokładnie zmiażdżone ziemią.

Niezbyt przyjazne pędy pojawiają się pod koniec pierwszego tygodnia po siewie, jeśli temperatura w pomieszczeniu wynosi +18 ... + 20 ° С. Przy spadku tylko o 5 stopni nasiona wykiełkują tydzień później.Wraz z pojawieniem się dwóch prawdziwych liści roślina zanurza się w oddzielnych doniczkach. Na początku lipca dojrzałe sadzonki trafiają do ogrodu na stałe. Odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 30 cm W ciepłych regionach uprawy można wysiewać bezpośrednio na otwarty teren. Robią to od końca kwietnia do czerwca.

Do rozmnażania wegetatywnego w czerwcu od głównej rośliny oddziela się łodygę z niewielką powierzchnią korzeni. Aby system korzeniowy był lepiej ukształtowany, ogonek jest umieszczany w roztworze stymulującym (korzeń lub heteroauzyna). Pęd wlewa się do garnka i przykrywa słoikiem, aby uniknąć wysuszenia gleby. Po 15-20 dniach pojawiają się pierwsze niezależne korzenie. Ale w tym roku wszystkie siły rośliny są skierowane na rozwój bulwy. Od drugiego roku tworzy się piękna rozeta liściowa i kwiaty.

Uprawa sadzonek Incarvillea z nasion

Niektórzy ogrodnicy wolą uprawiać sadzonki Incarvillea z nasion, uważając tę ​​metodę rozmnażania za bardziej niezawodną.

Wysiew nasion do sadzonek odbywa się wczesną wiosną. W tym celu nasiona umieszcza się w małych doniczkach wypełnionych mieszaniną ziemi ogrodowej, piasku i torfu. W sklepie można kupić gotową mieszankę gleby doniczkowej do sadzonek kwiatów, ale wtedy zaleca się potraktowanie jej gorącym roztworem nasyconego różowego nadmanganianu potasu.

Przed siewem nasiona są rozwarstwione, umieszczane w zamrażarce na 1 miesiąc. Po rozwarstwieniu osadza się je w wilgotnej glebie na głębokość 0,5 cm, następnie podlewa i przenosi do dobrze oświetlonego pomieszczenia. Pierwsze pędy pojawiają się za 7 do 10 dni.

Gdy sadzonki osiągną wysokość 5-7 cm, zanurza się je w oddzielnych doniczkach. Jako podłoże można użyć mieszanki gleby składającej się z dwóch części darni, dwóch części gleby liściastej i jednej części piasku. Na dnie garnka umieszcza się dobry drenaż z keramzytu lub połamanych płytek. Do nurkowania gleba jest nawilżana, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni sadzonek podczas przeszczepu. Zbyt długie korzenie są uszczypnięte w celu lepszego rozgałęzienia. Zanurzone sadzonki są podlewane i usuwane na 2 dni w ciemnym miejscu.

Sadzonki kwiatów Incarvillea sadzi się w stałym miejscu z dalszą opieką w lipcu, w odległości 10-15 cm od siebie. Rośliny kwitną w następnym roku.

Zasady opieki

Podział krzewów najlepiej przeprowadzić jesienią lub wczesną wiosną. Jeśli lądowanie odbywa się jesienią, ważne jest, aby zaplanować je przed nadejściem chłodów. Eksperci zalecają rozpoczęcie podziału krzewów we wrześniu.

W strefie klimatu umiarkowanego kultura nie rośnie w jednym miejscu dłużej niż trzy lata. Należy to wziąć pod uwagę, aby wcześniej przygotować materiał do sadzenia. Może dobrze kiełkować, jeśli jest przechowywany przez kilka lat.

Wszystkie odmiany tej rośliny są podatne na umiarkowaną wilgotność. Podobnie jak kwiaty ozdobne w pomieszczeniach, mają negatywny stosunek do dużych ilości wody. W rezultacie może to prowadzić do gnicia i śmierci kultury. Ogrodnik powinien próbować podlewać tylko wtedy, gdy gleba wyschnie. Zabrania się opuszczania skamieniałej gleby, ponieważ może to doprowadzić do śmierci kwiatu. Wszystkie zabiegi nawilżające należy wykonywać rano lub wieczorem, w przeciwnym razie promienie słoneczne po prostu spalą kulturę.

Kiedy kwiat rośnie przez sadzonki w pierwszym roku po posadzeniu, pojawia się na nim kilka liści. Eksperci zabraniają wykopywania klombu taką rośliną, najlepiej zostawić ją na przyszły rok.

Rozmnażanie incarvillea przez sadzonki i dzielenie buszu

Początkujący ogrodnicy wolą rozmnażać Incarvillea przez sadzonki, ponieważ ta metoda jest najprostsza.

Do rozmnażania wybiera się dużą bylinę, duży, nienaruszony gęsty liść z częścią łodygi jest ostrożnie wycinany z rozety liści ostrym nożem. Sadzonki umieszcza się w roztworze na kilka godzin, aktywując tworzenie korzeni.Następnie sadzi się go w małej doniczce z lekką pożywną glebą i przykrywa folią lub szkłem. Po 2-3 tygodniach na sadzonkach powinien uformować się system korzeniowy. Rozeta liści uformuje się dopiero w drugim roku po posadzeniu.

W marcu lub wrześniu można rozmnażać kulturę, dzieląc busz. Aby to zrobić, wybierają dobrze wyrośnięty krzew, wykopują go i dzielą na części, aby każda delenka miała punkt wzrostu dla nowych pędów.

Działki zakopuje się w dołkach do sadzenia, tak aby szyjka korzeni znajdowała się 3-5 cm nad powierzchnią gleby.

Sadzenie powinno odbywać się w ciepłe dni w temperaturze 18-20 stopni, w przeciwnym razie rośliny mogą się nie zakorzenić.

Po posadzeniu należy zachować ostrożność, szczególnie w pierwszych tygodniach, podlewając krzewy, usuwając chwasty i nie zapominając o poluzowaniu gleby wokół młodych roślin.

Incarvillea, pielęgnacja po kwitnieniu i zimowanie

Większość odmian Incarvillea wymaga okrycia zimowego. Ich system korzeniowy nie toleruje gwałtownych wahań temperatury, a także mroźnych, bezśnieżnych zim. Jeśli kwiat jest uprawiany jako roślina wieloletnia, ściółkę należy przygotować i przykryć Incarvillea. Torf miesza się z humusem i na bulwach wykonuje się podłogę o wysokości około 7 cm.

Niepożądane jest przykrywanie krzewów dużą ilością opadłych liści. Pod taką podłogą bulwy mogą usychać i umrzeć. Lepiej jest przykryć młode krzewy na zimę szklanymi słoikami lub plastikowymi butelkami. To bardziej niezawodnie ochroni kwiaty przed zimnem i rozmrożeniem. Wiosną mulcz jest natychmiast usuwany, aby korzenie otrzymały wystarczającą ilość tlenu.

Sekrety uprawy orientalnego piękna

Aby wyhodować Incarvillea w swoim ogrodzie, należy wziąć pod uwagę następujące punkty:

1. Roślina uwielbia umiarkowane nasłonecznienie. Biorąc pod uwagę ten fakt, uprawa Incarvillea na obszarach półcienistych sprzyja długiemu kwitnieniu.

1. Kłącze ogrodowej „orchidei” nie toleruje dużej wilgotności. Aby uniknąć zepsucia systemu korzeniowego, przed posadzeniem rośliny na dnie otworu układa się drenaż. Aby to zrobić, możesz użyć pokruszonego kamienia, keramzytu lub pokruszonej cegły.

1. Żyzna gleba. Incarvillea preferuje luźną glebę o dobrej przepuszczalności wilgoci.

1. Odporny na długotrwałe susze. Dzięki temu kwiatek nie wymaga częstego podlewania.

1. Regularne karmienie. Aby roślina kwitła tak długo, jak to możliwe, potrzebuje karmienia. Najlepszą opcją jest traktowanie gleby w pobliżu krzaków nawozami raz na 14 dni.

Incarvillea może doskonale się rozwijać bez przeszczepu przez 5 lat.

Często w ostre zimy z niewielką ilością śniegu rośliny mogą lekko zamarzać. Aby chronić kwiaty przed tym, bulwy są ostrożnie wykopywane. Można je przechowywać w piwnicy w niewielkiej ilości ziemi lub w lodówce obficie przykrytej trocinami.

Zasada sadzenia Incarvillea na otwartym terenie i dbanie o nią jest dość prosta. Wczesną wiosną zakonserwowane bulwy sadzi się w doniczkach z próchnicą. W takim przypadku nie należy zamykać kołnierza korzeniowego. Zanim roślina zostanie zasadzona na otwartym terenie, pojawią się nowe liście, dzięki czemu Incarvillea zakwitnie w połowie czerwca.

Pytania i odpowiedzi

• Jak prawidłowo przechowywać bulwy i kłącza Incarvillea zimą?

Część podziemna jest wykopana z ziemi. Bulwy są dokładnie myte, a następnie marynowane roztworem fungicydu. Kłącza są suszone przez kilka dni, umieszczane w pudełku wypełnionym torfem. Konieczne jest przechowywanie bulw w temperaturze nie niższej niż zero stopni. Najlepiej przechowywać owoce w lodówce lub piwnicy.

• Co zrobić, aby kwiaty Incarvillea przycięte na bukiet stały jak najdłużej?

Musisz wiedzieć, że pomimo piękna kwiatów incarvillea po ścięciu będzie stać w wazonie nie dłużej niż 1-2 dni. Dlatego ten rodzaj kwiatów nie jest używany w aranżacjach bukietów.

Incarvillea Delaway Purple Bell

Rzadka, ale już zyskująca popularność odmiana w Rosji, wyróżnia się bogatym różowo-liliowym kolorem dużych kwiatów rurkowych z żółtym gardłem. Średnica kończyny sięga 6 cm, wysokość krzewu 40-60 cm, długość liści 30 cm.

Incarvillea Delaway Purple Bell

Na środkowym pasie może zimować bez kopania, pod dobrą osłoną. Kwiaty są używane do cięcia.

Zasady lądowania

Zebrane samodzielnie nasiona Incarvillea należy poddać wstępnemu rozwarstwieniu, umieszczając materiał siewny w szczelnym opakowaniu i przechowując go w lodówce przez całą zimę. Wysiew odbywa się w marcu. Nasiona należy wysiać w skrzynkach na sadzonki i zainstalować w szklarni. Możesz również wykonać bezpośredni siew nasion w otwartym terenie w ostatniej dekadzie kwietnia. Głębokość siewu wynosi około jednego centymetra.

Podczas uprawy Incarvillea w warunkach szklarniowych masowe pędy pojawiają się w ciągu tygodnia. Metoda uprawy sadzonek polega na sadzonkach nurkujących na etapie pojawienia się pierwszego prawdziwego liścia. Gotowe sadzonki kultury ozdobnej należy sadzić w gruncie z pogłębieniem do liścieni, po ustąpieniu groźby uszkodzenia sadzenia przez nawracające wiosenne przymrozki. Należy pamiętać, że wskaźniki przeżywalności sadzonek Incarvillea są bardzo niskie, dlatego w warunkach ogrodnictwa domowego preferuje się siew bezpośredni w otwartym terenie.

Warunki, które pasują do Incarville

Delightful Incarvillea jest w stanie dobrze dostosować się do każdego ogrodu w jasnych miejscach. Idealne dla niej jest jasne słońce lub rozproszone światło, lekki półcień lub niestabilne oświetlenie. Z biegiem czasu Incarvillea staje się bardziej wytrzymała, lepiej znosi nieoczekiwane zmiany, w tym mocniejsze zacienienie.

Glebę dla tej rośliny należy wybrać ostrożniej. Incarvilles preferują gleby piaszczysto-gliniaste i dobrze kwitną tylko na glebach żyznych. Zwróć uwagę na drenaż: gleba powinna być lekka, przepuszczalna dla wody i powietrza.

Chiński Incarvillea (Incarvillea sinensis). <>

Transfer

Okazy Incarvillea Delaway zimujące w ziemi dobrze rosną i tworzą obszerny krzew. Ale z biegiem czasu kwiaty stają się mniejsze, a sama roślina zaczyna więdnąć, chociaż pielęgnacja się nie zmieniła. Oznacza to, że nadszedł czas na przeszczep Incarvillea.

W tym przypadku krzak jest całkowicie wykopany, część nadziemna jest odcinana, szyszki korzeni są myte i badane. Osoby dotknięte chorobami i szkodnikami są odrzucane, skraca się proces ssania, dzieli się, suszy przez kilka godzin lub dni i sadzi w nowym miejscu. Posyp plasterki pokruszonym węglem drzewnym.

Przeszczepiane Incarvillea Delaway wczesną jesienią, przynajmniej raz na 5 lat. Wiosną na południu upał może szybko się pojawić, a ranni delenkowie nie zapuszczą się dobrze.

Jeszcze lepiej, wykop Incarvillea przed oszronieniem i przechowuj w piwnicy lub piwnicy do wiosny.

Kwiat

Physalis dekoracyjny lub jadalny - wyhodowany z nasion

Okres pączkowania roślin przypada na ostatni miesiąc maja. Wierzchołki łodyg są dosłownie usiane pąkami, które na pierwszy rzut oka wyglądają na skręcone i wcale nie przypominają wyglądu przyszłych kwiatów.

Każdego dnia zmienia się kształt jajnika, stopniowo przekształcając się w lejkowate kwiaty, które można zabarwić na:

• koral;
• purpurowy;
• jasnoróżowe odcienie.

Średnica kwiatów sięga 55-60 mm.

Kwitnienie występuje wczesnym latem. W przypadku braku normalnego oświetlenia podstawy kwiatów, przypominające gramofony, są pomalowane na bladożółty ton. W normalnych warunkach odcień podstaw jest bardziej nasycony. Możesz podziwiać kwitnienie Incarvillea przez dwa miesiące. Stopniowo zamiast kwiatów na uprawie zielnej powstają owoce ze skrzydlatymi nasionami.

Zimowanie

Bez problemu, pod lekką osłoną słomy lub opadłych liści drzew owocowych, Incarville Delaway zimuje w strefie mrozoodporności 6. Po piątej trzeba już zbudować coś solidniejszego. Na przykład przykryj grubą warstwę ściółki agrowłóknem lub gałęziami świerkowymi. Albo wykop Incarvillea na zimę. Nawet jeśli kultura przetrwała jedną zimę w sposób zadowalający, nie ma gwarancji, że nie umrze następnej.

W strefie 4 nie ma opcji - trzeba wykopać szyszki korzeni Incarvillea przed pierwszymi przymrozkami, wysuszyć je w szklarni lub w chłodnym, wentylowanym pomieszczeniu. Możesz je przechowywać w piwnicy, piwnicy, przegródce na warzywa lodówki, umieszczając je w pudełku lub pudełku z piaskiem.

Szyszki korzeniowe Incarvillea

Top dressing

Wszystko zależy od rodzaju gleby na Twojej stronie. Jeśli masz pewność, że ma dobrą płodność, możesz użyć najpopularniejszych nawozów uniwersalnych, aby poprawić jego jakość.

Jeśli zauważysz, że rośliny rosną powoli i nie są zbyt mocne, musisz kilka razy w miesiącu nawozić glebę próchnicą i specjalnie dobranymi nawozami, które nasycają ją użytecznymi substancjami. Jednak nie przesadzaj z tymi procedurami, być może poprawi to ziemię, ale wpłynie również negatywnie na odporność rośliny w zimie.

Pierwsze karmienie zwykle wykonuje się, gdy liście zaczynają aktywnie rosnąć na krzakach. Kolejny już w trakcie formowania kwiatostanów. Pamiętaj, że w połowie sierpnia należy przerwać karmienie, aby roślina łatwiej wytrzymała niską temperaturę.

Incarvillea, fotografia i rola w projektowaniu krajobrazu

Incarvillea to wszechstronny ogrodnik, który nie zgubi się w łóżkach grupowych i będzie wyglądał świetnie przy jednym sadzeniu. Roślina wygląda nieskazitelnie na skalistych ogrodach skalnych lub po prostu w doniczkach w pobliżu domu. Dlatego wszędzie tam, gdzie posadziłeś Incarvillea, będzie ona wszędzie na swoim miejscu.

Wybór i przygotowanie miejsca

Żyzna, dobrze przepuszczalna, luźna gleba jest odpowiednia dla Incarvillea. Nie toleruje podmokłości (gnicia szyszek korzeni) i gęstych gleb. Jeśli to konieczne, przed sadzeniem można zorganizować drenaż i przygotować podłoże z piasku, żyznej gleby i próchnicy.

Na południu Incarville Delaway woli rosnąć w lekkim cieniu, na przykład w cieniu drzew lub ażurowych krzewów. Większość Rosji, Ukrainy i Białorusi nie wyróżnia się nadmierną aktywnością słońca latem, dlatego kultura jest umieszczona w otwartym, słonecznym miejscu.

Jeśli właściciele zamierzają posadzić Incarvilleę w stałej masie, ziemię wykopuje się na pełny bagnet łopaty w ciągu co najmniej 2 tygodni. W tym samym czasie wszystkie korzenie chwastów są usuwane, ale można pozostawić małe kamyki. W razie potrzeby do kopania dodaje się piasek, próchnicę lub w pełni dojrzały kompost.

Delaway Incarvillea można uprawiać jako uprawę w pojemnikach w plastikowych lub nieszkliwionych doniczkach o dużej objętości. Ale roślina będzie musiała zwrócić znacznie więcej uwagi niż w ziemi.

Delaway Incarvillea można uprawiać w plastikowych lub nieszkliwionych doniczkach glinianych

Cudowna szata zewnętrzna kwiatka

Kiedy wchodzisz do ogrodu i widzisz delikatne kwiaty pod stopami, mimowolnie chcesz się pochylić, aby dotknąć ich płatkami. Takie uczucia wywołuje Incarvillea podczas jej kwitnienia.

Roślina dorasta od 20 cm do 150 cm, jej pędy są gładkie, ozdobione delikatną obwódką, proste lub rozgałęzione. Na ich szczytach powstają oryginalne kwiatostany wiechowate. Każdy kwiat Incarvillea składa się z 5 rurkowatych płatków, których średnica sięga 6 cm, w kolorze:

• biały;
• głęboki róż;
• czerwony;
• żółty.

Kształt pąka jest podobny do gloksynii, dlatego niektórzy miłośnicy kwiatów nazywają ją Incarvillea. Pierwszy rozkwit przypada na czerwiec. Często trwa półtora miesiąca. Wszystko zależy od odmiany. Druga fala kwitnienia przypada na sierpień, choć nie tak bujnie.Dokładne przestudiowanie zdjęcia Incarvillea pomaga jasno wyobrazić sobie to naturalne arcydzieło.

W tym okresie na kwiatostanach pojawiają się strąki. Kiedy dojrzewają i pękają, na ziemię spadają duże szare nasiona. Ich zdolność kiełkowania utrzymuje się do 4 lat. Blacha ma falistą powierzchnię. Osiąga długość 30 cm, kolor ciemnozielony.

Kłącze piękna ogrodowego jest bulwiaste, lekko rozgałęzione. Ma wydłużony cylindryczny kształt, na zewnątrz przypomina działki dalii. Te cechy należy wziąć pod uwagę podczas uprawy i pielęgnacji Incarvillea.

Roślinę stosuje się do ozdabiania skalistych powierzchni ogrodu, na rabatach kwiatowych oraz w ogrodach skalnych. Ze względu na swój jasny strój kwiat jest czasami nazywany „orchideą” w ogrodzie przed domem. Oryginalnie prezentuje się w bukietach, choć w rozcięciu można go przechowywać tylko 2 dni.