Wieloletnia roślina zielna Kniphofia, zwana także Kniphofia, jest przedstawicielem podrodziny asfodelic z rodziny Xantorrhea. W naturze taka roślina rośnie we wschodniej i południowej Afryce, podczas gdy można ją znaleźć na wysokości do 4 tysięcy metrów nad poziomem morza. Wcześniej ten rodzaj był przedstawicielem rodziny Liliaceae. Zrzesza 75 gatunków, z których część, a także hybrydy knifofii, uprawia się jako rośliny kwitnące. Ten rodzaj został nazwany na cześć niemieckiego botanika Johanna Jerome Kniphofa.
Knifofia: odmiany i odmiany
Niektóre gatunki tej afrykańskiej rośliny, a także hybrydy wieloletniej bnifofii, występują na całym świecie jako ozdobne rośliny ogrodowe.
Rodzaje kniphofii dzielą się na grupy:
Jagoda. To jest najwyższa grupa. Niektóre popularne odmiany:
- Dr Kerr Lemon;
- OrangeBeauty Orange;
- Macowen.
Knifofia jagodowa
Tukka. To najbardziej stabilny gatunek dla naszego klimatu.
Knifofia tukka
Hybrydowy. Większość odmian hybrydowych jest hodowana w oparciu o knifophię jagodową. Najpopularniejsze odmiany:
- Kobra;
- Kardynał;
- Rakieta;
- Atlanta.
Knifofia hybrydowa
Uwaga! Istniejące nazwy roślin: knifofia, kniphofia, tritoma, notoskeptrum.
Cechy noża
Knifofia kwitnąca jest egzotyczną byliną, która może być zimozielona. Wysokość krzewów waha się od 0,6 do 1,5 m. Jednocześnie gatunek Thomson cniphophy może osiągać wysokość ok. 300 cm. Kłącze krótkie jest dość grube. Podstawowa rozeta składa się z mieczykowatych skórzastych blaszek liściowych. Ze środka tej rozety wyrastają bezlistne szypułki, które mają wierzchołkowe kwiatostany w kształcie sułtana lub w kształcie kolca. Kwiatostany zawierają opadające małe kwiaty w kolorze czerwonym, żółtym lub koralowym. Taka kultura ma jedną charakterystyczną cechę, a mianowicie: pąki (najczęściej czerwone) i kwiaty (najczęściej żółte) na tym samym krzaku są pomalowane na różne kolory. Knifofia kwitnie w środku lata, a wyblakły krzew traci swój spektakularny wygląd dopiero późną jesienią. Owocem jest kapsułka.
Pielęgnacja roślin
Uprawa noża nie wymaga specjalnych kłopotów. Trudność polega tylko na przygotowaniu rośliny do zimy. Główna pielęgnacja obejmuje pielenie z chwastów, ściółkowanie i terminowe podlewanie, nawożenie nawozami dwa razy w sezonie.
Co 5 lat roślina wymaga podziału i rozmnażania krzewu z rozetami. Pod koniec kwitnienia szypułki są odcinane, a liście wiązane w pęczek na zimę i przykrywane trocinami lub ściółką liściastą, iglastymi gałęziami świerkowymi. Przykryj od góry dowolnym wodoodpornym materiałem.
Głównym zadaniem ogrodnika jest ochrona knifofii przed przemarzaniem zimą.
Ale jeśli zimą jest mało śniegu lub mokra zima, knifofia może umrzeć z powodu zamarznięcia lub zamarznięcia. Lepiej jest grać bezpiecznie i przeszczepić roślinę do pojemnika na okres zimowy. Zawiąż liście i umieść pojemnik w suchym pomieszczeniu o stałej temperaturze 1-8 stopni. Będzie musiał okresowo nawilżać glebę. Roślinę sadzi się na otwartym terenie pod koniec maja.Jeśli w twoim ogrodzie są osłonięte rośliny, powinieneś stopniowo je otwierać, aby przyzwyczaiły się do światła słonecznego. Po pojawieniu się pierwszych liści wykonuje się nawożenie.
Galeria: knifofia (25 zdjęć)
Nawożenie i żywienie knifofii
Wiosną, gdy na roślinie pojawiają się pierwsze zielone liście, konieczne jest dokarmianie cnifofii nawozami azotowymi. Może to być napar z obornika kurzego, rozcieńczony w odpowiedniej proporcji lub nawóz mineralny kupiony w sklepie. Roślina dobrze reaguje na stosowanie nawozów organicznych:
- kompost;
- humus;
- torf.
Do szybkiego rozwoju rośliny wymagane jest karmienie wiosenne.
W drugiej połowie sezonu wegetacyjnego można stosować nawozy potasowe lub popiół. Pomoże to roślinie lepiej znieść okres zimowego spoczynku.
Odmiany
Przed posadzeniem knifofii musisz zrozumieć cechy popularnych odmian.
Dr. Kerr
To wyjątkowa odmiana, w której łodygi kwiatowe osiągają do metra długości. W tym przypadku wysokość kwiatostanów wynosi 25-30 cm, Dr Kerr odróżnia się od innych odmian jasnymi kolorami płatków o cytrynowym odcieniu. Zalety tej odmiany to:
- długie kwitnienie;
- odporność na niskie temperatury;
- potężna łodyga.
Orange Beauty
Wysoka, dwumetrowa odmiana, często sadzona na dużych rabatach kwiatowych. Liście Orange Beauty są ogromne, dorastają do pięćdziesięciu centymetrów długości. Kwitnie w lipcu i przestaje kwitnąć po 60-70 dniach.
Płomień ognia
Do dekoracji ogrodu doskonale nadaje się Fire Flame, który ma wyjątkowy ognisty czerwony kolor płatków. Odmiana może być uprawiana zarówno na otwartym polu, jak iw szklarniach. Sadzonka, podobnie jak wiele innych odmian, zaczyna kwitnąć w lipcu.
Lód na patyku
Wysoka sadzonka często uprawiana w ogrodach kwiatowych. Charakterystyczną cechą Eskimosa jest to, że jego kwiaty są ułożone na dwóch poziomach. Poniżej znajdują się jasnożółte pąki, a na górze kwiatostany koralowców.
Abendzonne
Jest to roślina o dużych szypułkach, które odpowiednio wyhodowane osiągają 25-30 centymetrów. Sadzonka jest bardzo wysoka i dlatego należy ją przywiązać do podpór. Abenzonne kwitnie pod koniec czerwca.
Kardynał
Kolejna wysoka roślina, w której szypułka dorasta do półtora metra. Aby zapobiec pękaniu sadzonki z powodu silnych wiatrów, jest ona przywiązana do kolumn wsporczych. Pąki kardynała mają kolor jasnoczerwony.
Burnox Triumph
Krótkie drzewko, które można uprawiać w doniczkach lub pudełkach. Maksymalna wysokość tej odmiany to tylko 45-55 centymetrów. Bernox Triumph zakwitnie w czerwcu, kwitnienie trwa półtora miesiąca. Pąki są koloru pomarańczowego ze złotym odcieniem.
Złoty Skeeper
Jest to wysoka sadzonka, która nadaje się tylko do uprawy na zewnątrz. Główna łodyga dorasta do 120-140 centymetrów. Latem pojawiają się na nim duże kwiatostany, które podczas kwitnienia stają się jasnożółte.
Indiana
Średniej wielkości kwiat z mocną łodygą, dorastający do 80-90 cm. Wśród zalet Indiany wyróżnia się odporność na ekstremalne temperatury, choroby i ataki szkodników. Podczas kwitnienia na krzakach można zobaczyć duże pomarańczowe kwiaty.
Royal Standard
To dość stara odmiana, która jest nadal popularna wśród miłośników kwiatów. Royal Standard wyróżnia się średnimi krzewami, których łodyga dorasta do 75-80 cm Sadzonki mają dolne kwiaty w kolorze żółtym, a górne jaskrawoczerwone.
Zobacz też
Sadzenie i pielęgnacja fermy drobiu w terenie otwartym, opis gatunku Czytaj
Książę Maurito
Jest to niezwykły kwitnący krzew o dużych zielonych liściach i grubej głównej łodydze.Główną różnicą między Prince Maurito jest kolor kwiatostanów, które są w kolorze brązowym. Odmiana kwitnie w pierwszej połowie lipca.
Theo
Sadzonka średniej wielkości, która zaczyna obficie kwitnąć po 20-25 czerwca. Kwitnienie Theo trwa 1-2 miesiące i kończy się przed zimnym jesiennym trzaskiem. Kwiaty tej odmiany są czerwonawe z lekkim pomarańczowym odcieniem.
Rakieta
Jest to egzotyczna odmiana rzadko spotykana w klombach letnich mieszkańców. Rakieta dorasta do pięćdziesięciu centymetrów, ale czasami wysokość sadzonek dochodzi do metra. Kwiaty sadzonki są małe, mają czerwonawy kolor. Kwitną w ciągu 1-2 miesięcy po posadzeniu w otwartym terenie.
Hybrydowa latarka Fleming Knifofia
Ta kwiatowa hybryda różni się od większości innych odmian cniphophy zwartością. Małe sadzonki mogą dorastać do 55-65 centymetrów. Dzięki temu niektórzy hodowcy uprawiają Fleming Torch w doniczkach.
Flamenco
Wysoki kwiat, pomalowany na czerwono-żółtą kolorystykę. Zewnętrznie Flamenco przypomina jasno płonące pochodnie. Kwitnienie odmiany rozpoczyna się w połowie lipca i trwa do ostatnich dni września.
Macowen
Średniej wielkości roślina kwiatowa, która w okresie kwitnienia osiąga 75 cm wzrostu. W tym samym czasie kwiatostany Macowana osiągają do 10-15 cm, pąki kwitnące są w kolorze pomarańczowym z lekkim złotym odcieniem. Wśród zalet odmiany wyróżnia się odporność na wysoką wilgotność.
Niespodzianka
To piękna roślina, której kwiaty znajdują się w górnej i dolnej części buszu. Kwiaty poniżej są ciemnoróżowe. Górne pąki są jaśniejsze, ponieważ mają złoty kolor.
Alcazar
Egzotyczny wieloletni kwiat, którego krzewy osiągają wysokość do stu centymetrów. Roślina ta nie jest mrozoodporna i dlatego często uprawiana jest w szklarniach. Kwitnie w lipcu i kwitnie do początku września.
Afrykański gość
Ta wysoka odmiana przyciąga uwagę różnorodnością kwiatostanów. Różnią się od siebie kolorem. Niektóre z nich są pomalowane na różowo lub czerwono. Powszechne są również bordowe pąki z pomarańczowym odcieniem.
Ogień bengalski
Półtora metrowy krzew kwiatowy z małymi kwiatostanami w kolorze żółtym, koralowym lub bordowym. Bengalskie pąki ognia mają kształt kolców, ich długość wynosi 15-20 cm.
Flamandzki kretyn
Wysoka knifophya, której dorosłe sadzonki mogą dorastać do dwóch metrów wysokości. Kwiatostany Fleminga są również długie - 20-30 centymetrów. Pąki są żółtawe z czerwonawym lub pomarańczowym odcieniem.
Wentylator Eming
Kolejny knifophy, który odnosi się do wysokich roślin. Jego krzewy osiągają metr. Na początku lata na sadzonkach pojawiają się małe kwiaty, które są zabarwione na czerwono. Po kwitnieniu pąki rozjaśniają się i żółkną.
Tukka
Ludzie mieszkający w regionach o niekorzystnym klimacie mogą sadzić odmianę Tukka. Taki kwiat jest odporny na spadki temperatury i wysoką wilgotność. Aktywne kwitnienie rozpoczyna się w pierwszych dniach lata.
Marsjan
Odwieczny kwiat o silnym systemie korzeniowym. Marsjanin dorasta do półtora metra, kwiaty są różowawe i mają czerwony odcień. Ta odmiana jest ciepłolubna, dlatego należy ją uprawiać tylko w oświetlonych miejscach w ogrodzie.
Kobra
Odmiana odpowiednia dla osób poszukujących późno kwitnących kwiatów. Pąki kobry kwitną na początku sierpnia. Kwitnienie trwa do pierwszych nocnych przymrozków.
Atlanta
Średniej wielkości nóż, który jest często używany do tworzenia kompozycji kwiatowych w kwietniku. Atlanta ma duże pomarańczowe pąki. Kwitną latem i kwitną do końca sierpnia.
Powielanie rośliny knifophy
Wieloletnia bnifophyia na otwartym polu może być rozmnażana przez nasiona lub przez podzielenie krzewu.
Posiew Knifofia jest rzadko uprawiana, ponieważ na środkowym pasie nasiona rośliny nie mają czasu na pełne dojrzewanie.Dlatego możliwe jest sadzenie wieloletnich knifofii tylko przy użyciu zakupionego materiału siewnego. Nasiona wysiewa się do doniczek sadzonek wczesną wiosną, aby przyspieszyć sadzenie, przykryć szkłem. Po trzech tygodniach pojawią się pierwsze pędy, film jest usuwany, a gdy roślina ma trzy liście, nurkuje. Wczesnym latem roślinę można sadzić w ogrodzie na stałe. Po 2-3 latach pojawią się pierwsze kwiatostany.
Nasiona knifophy
Dzielenie buszu pozwala osiągnąć kwitnienie cnifophya w ciągu roku po posadzeniu. Na początku maja wykopuje się krzaki i oddziela od nich rozety córki. Sadzi się je w przygotowanych dołkach w odległości 30-40 cm i dobrze podlewa. Po posadzeniu młode krzewy należy po raz pierwszy zacienić, aby lepiej się zakorzeniły.
Rada. Knifofia uwielbia umiarkowane podlewanie, nadmiar wilgoci może doprowadzić do śmierci rośliny.
Warunki wzrostu
Gatunkom afrykańskim trudniej jest zakorzenić się w naszych warunkach, dlatego trzeba sprawić, by były jak najbardziej komfortowe. Ważny jest wybór gleby i terenu. Knifofia jest rośliną ciepłolubną i nie boi się światła słonecznego. Jeśli warunki nie zostaną spełnione, kultura może zacząć boleć z powodu spadku odporności.
Wybór miejsca
Szczególnie niebezpieczne dla knifophii są częściowo zalane niziny. W takim przypadku układ konia nie otrzymuje tlenu i nie gnije. Otwarte przestrzenie i zjeżdżalnie to dobre miejsca do uprawy. Wiosną szybciej się nagrzewają i stymulują wzrost korzeni. Ukorzenione rośliny nie potrzebują schronienia przed promieniami słonecznymi, ale młode sadzonki lepiej jest zacieniać, dopóki nie staną się silniejsze, dlatego wiele gospodyń domowych przeszczepia krzewy w nowe miejsce po pierwszym roku.
Gleba
Dla knifofii niezbędna jest dobrze przepuszczalna gleba z domieszką piasku. Ważne jest, aby utrzymywać stałą wilgotność. Jeśli korzenie wysychają, dopływ składników odżywczych rozpuszczonych w wodzie zostaje zatrzymany, a tkanki tracą turgor - ciśnienie międzykomórkowe.
Gleby gliniaste są odpowiednie, ale do rozpuszczenia granulek wymagane będzie dodatkowe nawożenie i podlewanie. Glina nie jest najlepszym rozwiązaniem do uprawy knifofii, ponieważ substancja nie przepuszcza dobrze wilgoci. Obszary gliniastej gleby należy wykopać i zmieszać z darnią, piaskiem lub torfem, a także dodać humus w celu poprawy właściwości odżywczych.
Ciekawy! W chłodniejszych klimatach w nocy zaleca się układanie ciemnych kamieni w klombie. W dzień gromadzą ciepło, a nocą oddają je korzeniom.
Choroby i szkodniki
Dzięki dobrej opiece, terminowemu podlewaniu i górnemu opatrunkowi nawozami potasowymi knifofia nie będzie kapryśna i chora na otwartym polu. Przy nadmiernym podlewaniu roślina może zachorować na zgniliznę korzeni, jeśli tak się stanie, natychmiast podejmij działania w celu leczenia - zalej ją fungicydem. Jeśli czas został już stracony, a roślina nie podlega regeneracji, usuń dotkniętą roślinę z ogrodu kwiatowego tak szybko, jak to możliwe, aby inne kwiaty w ogrodzie nie zachorowały.
Pająk
Owady nie mają też nic przeciwko ucztowaniu na afrykańskim pięknie. Są to głównie owady jedzące liście i ssące: mszyce, przędziorków, wciornastki. Pomoże opryskiwanie środkiem owadobójczym.
Uwaga! Wszystkie ssące owady uwielbiają rośliny przekarmione azotem i innymi nawozami.
Ważne punkty w rozwoju
- Knifofię należy sadzić co pięć lat, dzieląc krzew;
- Roślinę należy sadzić tylko na wysokim terenie, powinno być jasne światło;
- Okolica powinna być spokojna, ponieważ roślina nie lubi przeciągów;
- Wiosną i jesienią nie zapomnij karmić roślin nawozami potasowymi;
- Jeśli roślina zamarznie, umieść kamienie na samym dnie rośliny, aby zapewnić wystarczające ciepło. Słońce je ogrzeje i roślina będzie od tego ciepła;
- Roślina nie wytrzyma temperatur poniżej -15 stopni.Dlatego jeśli zimy są mroźne, przynieś roślinę do domu.
Niech te wskazówki pomogą Ci w przyszłości. Nauczywszy się czegoś nowego lub zebrał praktyczne porady i zalecenia, roślina będzie Cię ponownie zachwycać! Udana uprawa roślin!
Knifofia: połączenie z innymi roślinami
Komponując kompozycję do mieszanego nasadzenia knifophya z innymi roślinami należy wziąć pod uwagę czas kwitnienia, a także wymagania pielęgnacyjne i nawadniające, aby rośliny były komfortowe.
Knifofia w kwietniku
W projektowaniu krajobrazu knifofia jest często łączona z innymi bylinami:
- szałwia;
- brodata tęczówka;
- łyszczec;
- zboża ozdobne;
- eremurus;
- łubin;
- dalie.
Rodzaje i odmiany
W sumie występuje około 70 gatunków tej rośliny, z których większość występuje wyłącznie w naturze i rośnie w gorącym i suchym klimacie Afryki. Wśród uprawianych na środkowym pasie można zauważyć następujące odmiany:
- jagoda knifophya (Kniphofia uvaria). Gatunek ten jest jednym z najwyższych, rośnie ponad dwa metry. Odmiana ta zaczęła być uprawiana już w XVIII wieku. Najpopularniejsze odmiany to: jagoda knifofia Eskimo, jagoda knifofia marsjańska, Dr. Kerr... Jednocześnie w zależności od różnicy odmian leży w zróżnicowanej kolorystyce kwiatów;
- knifofiya Tukka (K. tuckii)... Kolejna odmiana najczęściej spotykana na parapetach. Gatunek ten jest jednym z najbardziej odpornych na zimno i na zmiany warunków klimatycznych. Wyróżnia się również niski wzrost, rzadko przekraczający 80 cm;
Możesz ją zobaczyć na zdjęciu tytułowym.
- hybrydowy knifophy (K. hybrida). Ta odmiana obejmuje sztucznie stworzone odmiany oparte na nożu jagodowym. Najpopularniejsze to Fleming Torch, Alcazar, Seliano.
Knifofia w projektowaniu krajobrazu
Wieloletnia knifophia nie traci efektu dekoracyjnego przez cały sezon wegetacyjny, dlatego często jest używana w projektowaniu krajobrazu. Świetnie prezentuje się jako solistka na trawniku, a także w połączeniu z innymi roślinami w rabatach, dobrze czuje się w pobliżu stawów i suchych ogrodów.
Knifofia dobrze czuje się w różnych warunkach
Wysokie odmiany mogą być używane jako ekran, ale słabo rosnące odmiany w projektowaniu krajobrazu mogą ozdobić skalną lub alpejską zjeżdżalnię. Knifofia świetnie prezentuje się nie tylko w ogrodzie, ścięte kwiatostany staną w wazonie przynajmniej dwa tygodnie jako dekoracja domu.
Opis rośliny
Knifofia to bardzo niezwykły kwiat. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina może osiągnąć wysokość trzech metrów. Ma kwiatostan w kształcie kolca, składający się z rurkowatych kwiatów. Kwiaty w okresie kwitnienia mogą zmieniać kolor z żółtego na pomarańczowy i jaskrawoczerwony. Knifofia kwitnie od połowy lata do pojawienia się pierwszych przymrozków.
Cnifophya ma dobrze rozwinięty gruby system korzeniowy. Liście są bardzo gęste, wąskie i długie, przypominające liście trzciny, zebrane w rozetkę u podstawy. Blaszki liściowe są w kolorze szaro-zielonym.
Kwiaty są małe, cylindryczne, pojedynczo podobne do dzwonków, zebrane w duże bujne kwiatostany o kształcie kolca, które znajdują się na długiej, bezlistnej szypułce. Wraz z początkiem okresu kwitnienia pąki otwierają się w dolnej lub górnej części ucha, w zależności od odmiany rośliny.
Charakterystyczną cechą knifophya jest możliwość zmiany koloru kwiatów: na początku kwitnienia są jaskrawoczerwone, podczas kwitnienia pąka zmienia kolor na pomarańczowy, a następnie kwiat staje się jasnożółty lub cytrynowy.
Rodzaje bnifophy: fotografia
Zimowanie
Organizacja zimowania zależy bezpośrednio od różnorodności uprawianej kultury i warunków klimatycznych regionu. W rejonach III strefy klimatycznej odmiana Tukka zimuje bezpiecznie.Decydując się na bardziej ciepłolubne odmiany i hybrydy, należy być przygotowanym na to, że mogą nie przetrwać ostrej zimy. Na północnych szerokościach geograficznych roślinę należy wykopać na zimę, niezależnie od gatunku. Łagodniejszy klimat regionu III pozwala na uprawę grupy jagodowej rośliny, jednak ogród będzie wymagał schronienia zimowego, a na wielu obszarach roślina będzie musiała zostać wykopana na zimę do przechowywania.
Jeśli zima na danym obszarze jest łagodna, knifofia może przetrwać zimno pod bezpieczną osłoną. Ważnym warunkiem jest „uszczelnienie” zimowania rozety w gruncie. Aby to zrobić, liście należy związać w taki sposób, aby woda nie przedostała się do środka wylotu. Dopuszczalne jest użycie dodatkowych materiałów. Z góry łóżko jest posypane liśćmi, pokryte świerkowymi gałęziami lub materiałem pokrywającym.
Graniczny próg temperatur zimowych dla hibernacji knifophii pod osłonami wynosi -15 ° C. Jeśli istnieje ryzyko poważniejszych spadków temperatury, roślinę trzeba będzie wykopać, umieścić w pojemniku z wyposażoną warstwą drenażową, przykryć mieszanką składników odżywczych i przenieść do chłodnego pomieszczenia. Optymalna temperatura do utrzymania zimą wynosi +8 C. Przeniesienie powrotne do gruntu następuje po stopieniu się śniegu i ustabilizowaniu ciepła.
Możliwe problemy
Niektóre niebezpieczne choroby i szkodniki mogą zabić noże.
- Spośród szkodników szeroko rozpowszechnione są owady zjadające liście (mszyce, przędziorków). Pojawiają się na sadzonkach. Aby się ich pozbyć, konieczne jest spryskanie środkami owadobójczymi.
- Zgnilizna jest powszechna wśród chorób. Rozwija się na korzeniach. Przyczyną jego pojawienia się jest podmoknięcie gleby. Najpierw korzenie są traktowane fungicydem. Jeśli to nie zadziała, chore krzewy są eliminowane, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby.
Sadzenie i pielęgnacja knifofii to złożona procedura. Wynika to z faktu, że roślina pochodzi z Afryki. Wymaga dużo słońca i ciepła. Najbardziej niebezpieczna dla niego jest nadmierna wilgoć, która może wywołać pojawienie się choroby. W każdym razie ci, którzy odważą się wyhodować ten cud, zachwycą roślinę niezwykłym kwitnieniem.
Wybór miejsca lądowania
Kochająca światło knifofia nie zakwitnie w cieniu, a korzenie również boją się wilgoci. Na przykład sadzić krzewy w miejscach o jasnym świetle słonecznym. Unikaj nizin i obszarów zalanych, lepiej wybrać miejsce na wzgórzu, z bliskim występowaniem wód gruntowych, zbuduj wysokie łóżko.
Gleba potrzebuje wilgoci, wody i powietrza przepuszczalnej. Idealne są gleby piaszczyste wstępnie wypełnione próchnicą (dodaj je do kopania 30 dni przed sadzeniem, wydając 3-4 kg na każdy metr kwadratowy stanowiska).
Opis i charakterystyka bnifophy
Knifofia to jedna z najpiękniejszych egzotycznych roślin. Jej wegetatywne części lądowe są w stanie zachować swój naturalny zielony kolor przez cały rok. Wysokość pędów dochodzi do około 60-150 cm, niektóre odmiany osiągają około trzech metrów długości. System korzeniowy jest słabo rozwinięty. Główny korzeń jest gruby i krótki. Blaszki liściowe wyglądają jak skórzaste, wyrastają z rozety korzeniowej. Z prostych szypułek kwitną kwiatostany w kształcie kolców, zebrane z małych czerwonawych i żółtawych kwiatów. Charakterystyczną cechą rośliny jest fakt, że kwiaty i pąki mają różne kolory. Kwitnienie przypada na lipiec. Pod koniec kwitnienia cniphophia nadal wygląda atrakcyjnie i nie traci swojego ozdobnego wdzięku aż do nadejścia przymrozków. Zamiast kwiatostanów dojrzewają w przyszłości torebki nasienne.
Problemy z rosnącą knifofią
Przy uprawie egzotycznego kwiatu ogrodnik może napotkać pewne wyzwania. Aby tego uniknąć, musisz przestudiować wszystkie niuanse związane z opieką nad tą uprawą.
Podczas hodowli knifofii czasami zdarza się, że roślina nie kwitnie.Kwitnienie może być nieobecne, jeśli wybrano nieodpowiednie miejsce do sadzenia w cieniu, półcieniu, na obszarze o bliskim występowaniu wód gruntowych. W przypadku braku kwitnienia musisz przeszczepić kulturę. Jeśli tego nie zrobi, może umrzeć.
W regionach o ciepłym klimacie zimą należy otworzyć folię, aby roślina mogła dostać się do powietrza. W przeciwnym razie nastąpi przegrzanie knifofii, rozpad centralnych wylotów i systemu korzeniowego.
Warto pamiętać, że zaleca się stosowanie nawozów nie bezpośrednio po posadzeniu lub przesadzeniu rośliny, ale 2 tygodnie po tym.
Czasami ogrodnik ma do czynienia ze szkodnikami i chorobami egzotycznymi. Tak więc przy stojącej wilgoci w glebie rozwija się zgnilizna korzeni, która najczęściej prowadzi do śmierci kwiatu. Aby zapobiec zakażeniu sąsiednich roślin przez chorobę, knifofię należy wykopać i spalić.
Aby zapobiec gniciu korzeni, w dołach do sadzenia wykonuje się warstwę drenażową. Jeśli roślina jest lekko uszkodzona, dotknięte części są odcinane, nacięcia są posypywane węglem drzewnym, a następnie spryskiwane płynem Bordeaux.
Szkodniki upraw obejmują mszyce, które wysysają sok z liści i łodyg kwiatu. Aby zapobiec pojawianiu się mszyc, obok knifofii sadzi się zioła o silnym zapachu lub zielone rośliny obornika. W przypadku inwazji mszyc kwiat spryskuje się środkami owadobójczymi.
Wciornastki, małe owady o wielkości 1–2 mm, również mogą uszkodzić krzew. Wysysają soki z różnych części kwiatu i są nosicielami wielu chorób. W przypadku znalezienia szkodników roślinę traktuje się środkiem owadobójczym Fitoverm.
Czasami na krzaku można zobaczyć białą pajęczynę. Wskazuje to na obecność przędziorków - szkodnika, który wysysa sok i zjada liście rośliny. W walce z przędziorkami skuteczne są insektoakarydy, np. „Actellik”, „Appolo”, „Demitan”, „Karate”, „Neoron”, „Nissoran” i inne.
Wieloletnia praktyka doświadczonych ogrodników pokazuje, że odpowiednia pielęgnacja po posadzeniu kwiatu cniphophia pomoże uniknąć chorób i szkodników.
Kwitnąca knifofia
Rozkwit bnifofii jest wyjątkowy! Kwitnienie pąków następuje stopniowo i może rozpoczynać się od niższych lub wyższych poziomów, w zależności od gatunku i odmiany. Kolejną niesamowitą cechą kwiatostanów jest ich zdolność do zmiany palety kolorów.
Każdy gatunek / odmiana ma początkowy kolor (na przykład czerwony), który następnie zmienia się na inny (na przykład pomarańczowy), aw niektórych okazach więcej niż jeden raz.
Jak podlewać i karmić knifofię
Zaleca się podlewać kwiat po wyschnięciu wierzchniej warstwy ziemi. Zwykle podlewanie odbywa się co 3-4 dni. Jeśli trwa susza przez długi czas, możesz podlewać roślinę częściej niż zwykle. Podlewaj roślinę wcześnie rano lub późnym wieczorem, aby nie wywołać oparzeń liści. Aby rzadziej wymagane było podlewanie, spulchnianie i pielenie, powierzchnię gleby w pobliżu rośliny można przykryć warstwą ściółki, którą można zabrać jako trociny lub torf.
Wczesną wiosną można karmić rośliny. Odbywa się to zanim pąki zaczną się formować. Do karmienia wiosennego zaleca się przyjmowanie materii organicznej lub nawozów zawierających azot. Z nawozów organicznych dobrze nadaje się humus, lepiej nie używać obornika, stanowi zagrożenie dla rośliny. Możesz również użyć domowego kompostu i popiołu drzewnego.
Za drugim razem knifofia jest karmiona, gdy zanika. Do drugiego karmienia zaleca się stosowanie nawozów mineralnych potasowych.
Przez cały sezon wegetacyjny knifofia potrzebuje fosforu. Aby zapewnić roślinie ten ważny pierwiastek, można użyć fosforytu. Dodaje się go do gleby wiosną przed przesadzeniem rośliny do ziemi. Nawóz ten ma długą żywotność, należy go stosować nie częściej niż raz na 3-4 lata.
Podkład do noży
Wymagania dotyczące gleby to żyzność, dobra wilgotność i przepuszczalność powietrza. Stagnacja wody jest absolutnie przeciwwskazana, ponieważ wilgoć w większości przypadków prowadzi do rozpadu systemu korzeniowego.
Ponadto mile widziana jest piaszczysta, dobrze rozluźniona gleba, a nadmiernemu parowaniu wilgoci można zapobiec, mulczując ziemię w promieniu łodygi małymi kamykami lub kamykami.
Knifofia: opieka, zasady uprawy
Knifofia: wychodzę
Knifofię może wyhodować każdy w najprostszy sposób - sadząc nasiona, przez sadzonki. Nasiona zaczynamy sadzić pod koniec marca lub na początku kwietnia. Do sadzenia knifofii pobierane są płytkie pudełka. Muszą być wstępnie zdezynfekowane, a następnie wypełnione mieszanką gleby na kwiaty. Nasiona są ostrożnie rozrzucane po powierzchni gleby, a następnie lekko posypywane ziemią z góry. Następnie zaleca się przykrycie pudełek na górze folią, którą należy regularnie podnosić, aby zapewnić dostęp tlenu. Przed wschodem pudełka można umieścić na parapecie. Należy je systematycznie podlewać. Pierwsze pędy pojawią się nie wcześniej niż 15-20 dni. Do tego czasu nie można zapominać o wietrzeniu i podlewaniu, aby gleba nie wyschła.
Po pojawieniu się sadzonek powinny przez jakiś czas znajdować się pod folią. Należy ich stopniowo uczyć warunków panujących w pomieszczeniu. Aby to zrobić, konieczne jest codzienne podnoszenie folii, stale zwiększając czas, w którym rośliny pozostają odkryte.
Kiedy pierwsza para prawdziwych liści pojawi się w knifofii, należy ją sadzić w pojedynczych pojemnikach. Do tego nadają się małe kubki. Warto pamiętać, że roślina ta nie toleruje nagłych zmian temperatury, knifofia bardzo źle reaguje na zimne trzaski. Dlatego temperatura w pomieszczeniu musi być stabilna. Sadzonki należy regularnie spryskiwać butelką z rozpylaczem. Nie ma potrzeby karmienia sadzonek, ponieważ mieszanka do sadzenia jest początkowo nasycona wszystkimi substancjami niezbędnymi dla kwiatu.
Niesamowita roślina
Sadzenie i pielęgnacja barwinka na zdjęciu w otwartym polu
Niemal w wielu ogrodach rośliny są tego samego typu, a gdy znajdzie się wśród nich egzotyczny kawałek z innego kontynentu, wszystko się zmienia i nie wydaje się już tak znajome lub „jak wszyscy”.
Rzeczywiście, dla każdego ogrodnika ogród i ogródek warzywny są jego pomysłem, dlatego każdy wyróżnia je na swój sposób. Możesz spojrzeć na zdjęcia bnifofii i od razu zrozumieć, że roślina ta wniesie nowe, świeże nuty do Twojego ogrodu.
Ta roślina wniesie nowe, świeże nuty do Twojego ogrodu.
Ojczyzną tej egzotycznej rośliny jest Afryka. Doskonale spełnia funkcję dekoracyjną, a dla wielu jest to ważny czynnik. Istnieje około 75 rodzajów kwiatów, które są podzielone na grupy:
- Hybrydowy.
- Macowen.
- Taka.
- Jagoda.
Opis knifofii: ma zarówno wąskie, jak i szerokie liście, ich długość sięga 90 cm, duże szypułki, na końcu których znajdują się kwiaty w postaci rur.
Osobliwością tego kwiatu jest to, że od podstawy do samego wierzchołka jego kolory przechodzą od jasnego do ciemnego, zmieniając różne odcienie. Ścinając takie kwiaty do swojego domu, możesz być pewien, że pozostaną z Tobą przez długi czas, ponieważ po ścięciu taki kwiat zachowuje swój wygląd nawet do dwóch tygodni.
Knifofia kwitnie prawie przez cały sezon, a mianowicie od czerwca do września. Możesz eksperymentować z takimi kwiatami, możesz sadzić różne wysokości i kolory, łącząc ze sobą lub z innymi kolorami.
Nawóz do knifofii
Regularne karmienie pomoże zwiększyć objętość kwitnienia i pobudzi wzrost.
Wczesną wiosną należy go karmić złożonymi nawozami, a przed sadzeniem należy dodać materię organiczną (w przyszłości jej wprowadzenie również nie będzie zbędne - co roku wiosną). Po zakończeniu kwitnienia stosuje się nawozy potasowe lub popiół.
Cechy rosnącej kultury ozdobnej
Pochodzenie rośliny dyktuje własne prawa - dla korzystnej wegetacji i pewnego kwitnienia większość odmian wymaga gorącego klimatu ze słoneczną pogodą i krótkimi łagodnymi zimami. W północnych regionach i centralnej części Rosji częściej sadzi się tylko jeden gatunek bylin - knifofia Tukka.
Egzotyczny kwiat lepiej jest uprawiać na obszarach, gdzie słońce króluje przez większość dnia - na wzniesieniach, na południowych stokach. Aby roślina dłużej kwitła, dozwolony jest tylko niewielki półcień. Przy określaniu miejsca lądowania należy wykluczyć przeciągi.
Najlepiej sadzić knifofię w miejscach otwartych na światło słoneczne i w pobliżu zbiorników wodnych.
Ze względu na to, że knifofia jest dość wysoką rośliną, lepiej jest używać jej w środku kompozycji kwiatowych. A jasność kolorystyki tej afrykańskiej egzotyki zaleca kompetentne podejście do tworzenia klombu - lepiej jest umieścić przysadzistych przedstawicieli flory z dyskretnymi kwiatami i obfitością zieleni obok byliny.
W naturalnych warunkach wzrostu knifophya chętnie osiada w miejscach o dużej wilgotności - w pobliżu bagien, stawów... W kształtowaniu krajobrazu możesz wykorzystać tę naturalną „miłość” do wody i posadzić kwiatek obok sztucznych stawów w ogrodzie.
