Jaka jest różnica między osą a pszczołą i trzmielem i jak nie pomylić tych owadów

Rasa pszczół Buckfast i ich cechy

Opis rasy pszczół Buckfast i ich charakterystyka pomoże obiektywnie ocenić wszystkie wady i zalety gatunku oraz zdecydować, czy warto hodować takie owady w pasiece.
Po pierwsze należy mieć na uwadze, że rasa została wyhodowana przez hodowców, a bazuje na włoskich pszczołach, dlatego wszystkie podgatunki buckfast mają charakterystyczny żółty kolor. Pomimo mieszańców składowych wszystkie owady tego gatunku mają pewne wspólne cechy (ryc.6):

• Owady praktycznie się nie roi, ale jednocześnie przynoszą dostatecznie dużą ilość czerwiu. Ponadto nie zaleca się ograniczania wzrostu rodziny, ponieważ może to negatywnie wpłynąć na zbiór miodu.
• Owady zbierają mało propolisu, ponieważ do stworzenia hybrydy użyto rasy egipskiej;
• Charakteryzują się spokojnym charakterem i nie wykazują agresji podczas pracy pszczelarza przy ulu.

Ponadto królowe tej rasy są bardzo płodne, a same owady mają doskonałą wytrzymałość, dlatego w większości przypadków dobrze znoszą zimowanie. Jednak owady te nie nadają się do regionów północnych ze względu na ich niewystarczająco wysoką mrozoodporność.

Pomiary ciała

W naturze występują gatunki, których długość ciała jest prawie taka sama, więc na tej podstawie rozróżnienie, kto jest kim, może być trudne. Mimo to ogólny rozmiar i budowa ciała może wskazywać, o kim mówi. To kolejny znak, jak można odróżnić te owady.

Ważny fakt! Pomimo długości ciała, gatunek Bombus zawsze wygląda na masywniejszego niż wdzięczne pszczoły i osy.

Styl życia

Owady różnią się również stylem życia:

• Lot pszczoły jest miękki, niespieszny. Zbieracz nektaru musi odwiedzić wiele kwiatów, nie tracąc ani jednego. Osa leci szybko, z dużą prędkością, ale może na chwilę zamarznąć w powietrzu;
• Wszystkie owady wolą żyć w rodzinach, które składają się głównie ze zwykłych robotnic, jednej królowej i trutni.

Udomowienie i udomowienie:

• Dla pszczół domowych mężczyzna zrobił wygodne ule. Pracownicy wytwarzają wosk, z którego budują plastry miodu;
• Dzikie osobniki wyposażają się w gniazdo w dziuplach drzew, szczelinach górskich.

Osy żyją również w grupie, w której obowiązki między nimi są wyraźnie rozdzielone. Czasami wolą żyć jako pustelnicy. Ich gniazdo jest okrągłe, jakby zrobione z cienkiego pomiętego papieru. W rzeczywistości robią to ze zgniłego drewna, suchych roślin.

Do budowy gniazda wykorzystuje się brud i drobne zanieczyszczenia. Gniazda przyczepiają do ścian domu, duże gałęzie drzewa, gęsta trawa, nawet w grubej łodydze rośliny, porzuconą rękawiczkę, kawałek tektury.

Zachowanie

Osa i pszczoła mogą żyć w grupie, skupiającej do kilku tysięcy osobników i samotnie. Macica zaczyna budować gniazdo szerszeni, najpierw buduje jedną warstwę, potem resztę. Następnie raz kojarzy się z dronem, zaczyna układać larwy, dostarczając pożywienie.

Wczesnym latem samica składa larwy, z których wyklują się bezpłodne osobniki. Bliżej jesieni larwy, z których pojawią się osobniki, są zdolne do rozmnażania. Rozwijają się w komórce, odżywiając się wcześniej przygotowanymi unieruchomionymi owadami. Czasami osy składają larwy w ciele dużych chrząszczy.W trakcie jego rozwoju status ten stopniowo rośnie. Zaczyna od sprzątania gniazda, a kończy na zdobyciu pożywienia. Jesienią wszystkie zwykłe osobniki i trutnie zamarzają, żyje tylko macica.

Istnieje również wyraźny podział obowiązków w roju pszczół. Niektóre osoby dostarczają nektar do ula. Inni wkładają nektar do plastrów miodu, a jeszcze inni oczyszczają ul z martwych osobników. Przy wejściu stoją sprzątacze cel, małe dzieci i opiekunowie, których zadaniem jest powstrzymywanie osób postronnych. Obrońcy chronią dom przed napastnikami, w tym mężczyzną, niedźwiedziem.

Każdy zwykły pracownik w swoim życiu przechodzi stopniowo przez wszystkie etapy wymienionych prac. Więc jest to nakazane przez naturę. Młody osobnik zaczyna od czyszczenia plastrów. Potem ma mleko, zaczyna karmić macicę i młode larwy. Następnie pszczoła karmi starsze larwy chlebem pszczelim. Następnie pobiera nektar od zbieraczek lub przechowuje go w komórkach. Potem przychodzi czas na sprzątanie śmieci, kiedy gruczoły woskowe zaczynają dla niej pracować, wtedy zaczyna budować, zatykając plaster miodu. Po 18 dniach gruczoły wytwarzające truciznę zaczynają działać, po czym powierza się, że chronią ul.

Rodzina pszczół gromadzi zapasy chleba pszczelego na zimę i na deszczowe letnie dni. Bliżej jesieni, gdy brakuje pożywienia, niszczą drony.

Królowa godowa wylatuje na wolność. W locie swobodnym wybiera czasem bardziej zdolnego do życia samca z innego ula.

Charakter ukąszeń

Osa kłuje znacznie bardziej boleśnie, ale natura ukąszeń ma swoje własne podobieństwa.

Jak wspomniano powyżej, osy mogą gryźć kilka razy. Jednocześnie istnieje ryzyko infekcji, ponieważ osy często odwiedzają miejsca, w których panują całkowite niehigieniczne warunki. Jeśli chodzi o pszczołę, użądlenie nie jest tak niebezpieczne, ponieważ jedyne, co robią pszczoły, to zbieranie nektaru z kwiatów - roślin miododajnych.

Każdy powinien być w stanie udzielić pierwszej pomocy przy użądleniach os i pszczół. Nieznajomość tych zasad, a także analfabetyzm mogą szkodzić zdrowiu ludzkiemu. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób podatnych na alergie, małych dzieci, kobiet w ciąży i osób o złym stanie zdrowia.

W wyniku użądlenia pszczoły lub osy pojawiają się następujące charakterystyczne objawy:

• Obrzęk w miejscu ukąszenia.
• Zaczerwienienie.
• Silny pulsujący ból.
• Pogorszenie stanu zdrowia.

W przypadkach, gdy organizm ludzki ma zwiększoną wrażliwość, reakcja może wyglądać następująco:

• Obrzęk narasta, puchną tkanki krtani, języka i okolicy twarzy.
• Pojawiają się problemy z oddychaniem: możliwe są ataki astmy.
• Serce zaczyna bić znacznie szybciej.
• Zaczerwienienie rozprzestrzenia się na znacznie większej powierzchni ciała.
• Może wystąpić gorączka lub zimny pot.
• Osoba ma uczucie niepokoju.

Reakcje anafilaktyczne pojawiają się, gdy stopień zatrucia organizmu jest cięższy:

• Osoba traci przytomność.
• Krwotok w okolicy oczu.
• Ludzka skóra staje się blada.
• Puls jest ledwo wyczuwalny lub wynosi 100 uderzeń na minutę, a nawet więcej.
• Ciśnienie jest wysokie lub niskie.
• Problemy z oddychaniem, ofiara ledwo oddycha.
• Rozwija się tachykardia.
• Bolesne odczucia pojawiają się w brzuchu i piersiach.
• Rana bardzo swędzi.
• Możliwe są nudności i zawroty głowy.

Osy w medycynie

Jad os brazylijskich jest wyjątkowy w swoim składzie. W wyniku wieloletnich badań stwierdzono, że jad wspomnianych os jest zdolny do niszczenia komórek nowotworowych bez wpływu na zdrowe tkanki. Przyczyną tego fenomenalnego działania jest specjalna budowa białka, które oddziałując z tłuszczami komórek rakowych przekształca je w płynną substancję.

Wiadomo już niezawodnie, że jad osy brazylijskiej okazał się skuteczny w walce z rakiem prostaty, pęcherza i krwi.

Teraz naukowcy pracują w laboratoriach nad stworzeniem syntetycznego analogu unikalnego białka. Niewykluczone, że za kilka lat ludzkość otrzyma uniwersalne lekarstwo na raka.

Co zrobić, jeśli ugryzie Cię osa?

Członkowie rodziny osiki bardzo gorliwie pilnują swojego gniazda. W związku z tym ktoś, kto podszedł do niego przypadkowo lub celowo, może mieć poważne kłopoty. Jedna osa jest trująca, a najbardziej bezlitosny atak wielu owadów zdecydowanie czeka na rodzinę, która zaburzyła gniazdo, co jest o rząd wielkości bardziej niebezpieczne dla zdrowia.

Ugryzienie takiej istoty jest bolesne, a miejsce, w którym ta mała brudna sztuczka wystrzeliła, robi się czerwone i puchnie. Jeśli jest to zwykła osa, a nie przedstawiciel niektórych szczególnie trujących gatunków, ból po ukąszeniu zwykle ustępuje w ciągu pół godziny. Ale obrzęk pozostaje.

Nie tylko ludzie, ale same osy mogą nie być mile widzianymi gośćmi. Jak wspomniano, w poszukiwaniu pożywienia starają się zbliżyć do ludzi. A może się tak zdarzyć, że człowiek i osa podzielą się jednym przysmakiem.

Przynosząc jedzenie do ust, całkiem możliwe jest nie zauważenie siedzącego na nim nieznośnego stworzenia. A wtedy ugryzienie osy będzie najbardziej bolesne, ponieważ wystrzeli żądło w język lub inne delikatne tkanki w jamie ustnej.

Może to poważnie uszkodzić drogi oddechowe, a ich obrzęk może powodować ataki astmy. Jest to szczególnie niebezpieczne dla alergików, którzy powinni pamiętać, że wychodząc na łono natury zawsze lepiej mieć przy sobie niezbędne leki.

Ofiara takich owadów musi w odpowiednim czasie schłodzić miejsce ukąszenia lodem lub mokrym ręcznikiem. Babka bardzo pomaga w takich przypadkach. Jego liście są najpierw myte, a następnie gniecione i nakładane na dotknięty obszar. Takie okłady należy od czasu do czasu zmieniać, a wtedy bolesne zaczerwienienie i obrzęk zwykle szybko ustępują.

Interesujące fakty

Te owady są interesujące, ponieważ:

• Pszczoły po zapłodnieniu macicy przez samce rzucają się na nie i wypędzają z rodziny. Potem szybko umierają, ponieważ nie mogą samodzielnie zapewnić sobie pożywienia.
• Osy również wiedzą, jak zrobić miód, ale nikt tego nie widział. Mikroskopijna objętość miodu znajduje się na dnie komórki. Konieczne jest, aby larwy miały najpierw coś do jedzenia. Następnie przestawiają się na jedzenie pokarmów białkowych.
• Trzmiele pojawiają się na kwiatostanach przed wszystkimi i zaczynają zapylać rośliny wcześniej niż wszyscy inni.
• Szerszeń to prawdziwy drapieżnik, który woli żywić się żywymi owadami.
• Pszczoła robotnica może przekazywać krewnym informacje o tym, gdzie znajduje się przedmiot pożywienia.

Każdy owad ma swoje wady i zalety. Niestety, wiele osób bezzasadnie niszczy owady, chociaż w przyrodzie nie istnieją absolutnie bezużyteczne stworzenia. W przypadku wyginięcia niektórych gatunków ludzkość po prostu nie będzie w stanie przetrwać.

Różnica między użądleniem pszczoły a osą i trzmielem

W porównaniu do pszczół i trzmieli osy są najbardziej nerwowe i agresywne. Warto go niezgrabnie otrzepać lub po prostu nie zadowalać ich zapachem - używam żądła. Spośród wszystkich błonkoskrzydłych jest to najczęściej i najbardziej bolesne. Ponadto nadal są w stanie boleśnie gryźć swoimi potężnymi szczękami.

Żądło os jest gładkie, gdy wbije się w skórę, nie pozostaje w ranie, więc może go używać nieograniczoną liczbę razy - odleci i ponownie rzuci się do ataku. Nie szkodzi jej zdrowiu. Trucizna powoduje silny ból, pieczenie i obrzęk, zwłaszcza w przypadku ugryzienia dużego osobnika.

Jeśli owad zniknął z pola widzenia po ukąszeniu, możesz zrozumieć, kto to był - osa lub pszczoła - po obecności lub braku użądlenia w ranie.

Pszczoły cenią swoje żądła i żądają tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Mogą użądlić tylko raz, okaleczając się i wkrótce giną. Żądło pszczół jest ząbkowane, więc pozostaje w ranie z kawałkiem oderwanym z tyłu ciała.Ale uczucie kłucia nie jest tak bolesne, jak w przypadku osy.

Atakujące osy i pszczoły dają sygnał swoim bliskim i wkrótce razem rzucają się na sprawcę. Trzmiele też są w stanie to zrobić, ale ponieważ najczęściej latają samotnie, w konflikcie z nimi najczęściej masz do czynienia tylko z jednym osobnikiem.

Trzmiele żądlą silniej niż pszczoły i osy papierowe, ale słabiej niż szerszenie. Ich żądło jest gładkie, nie pozostaje w ranie. Aby sprowokować trzmiela do agresji, musisz spróbować, ponieważ ten owad jest znacznie spokojniejszy niż osy i pszczoły.

Żądło

Ludzie często są ukąszani przez osę i pszczołę, ukąszenia są zawsze nieprzyjemne, bolesne. Ale gdy użądli pszczoły i osy, istnieją różnice. Oba typy są wyposażone w żądło, ale używają go na różne sposoby.

Żądło pszczoły z wystającymi kolcami, które przypomina malutki harpun. Podczas ataku czubek żądła przebija górną warstwę skóry, truciznę wstrzykuje się przez cienki kanał. Różnica polega na tym, że próbując odciągnąć żądło, jelita mieszkańca ula odpadają, co prowadzi do śmierci.

Ukąszenie osy jest bardziej rozwinięte. Jest gładki, bardzo ostry. Podczas ugryzienia do krwi ofiary dostaje się trująca substancja. Dla każdego gatunku (rasy) skład trucizny jest inny.

Jeśli jedna osoba zaatakuje, druga i trzecia mogą natychmiast wzlecieć. Po ataku może spokojnie wyjąć broń i polecieć dalej, ponownie żądląc. Jednak tylko kobiety żądlą. W nich żądło pełni jednocześnie funkcje składania jaj.

Różnica między ukąszeniami

Ukąszenia osy i pszczoły powodują ból od trucizny wstrzykniętej do krwi. Od działania trucizny ofiara odczuwa pieczenie, swędzenie, czasem alergię. Skóra w miejscu ukąszenia puchnie, czerwienieje, zwłaszcza od użądlenia osy. Nie należy czesać miejsca ukąszenia.

Jeśli ofiara ma gorączkę, musisz wezwać lekarza. Ukąszenia os są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, kobiet w ciąży.

Porównanie dwóch owadów

Jest kilka punktów, co do których osy i pszczoły są zgodne:

1. Plastry miodu dla obu mają schludny symetryczny wygląd;
2. Główną bronią jest żądło;
3. Istnieją osobniki społeczne, półspołeczne i samotne, chociaż u pszczół indywidualizm jest znacznie mniej rozwinięty.

W przeciwnym razie gatunki te zasadniczo różnią się od siebie.

Charakterystyka porównawcza pszczół i os

Pomimo tego, że osa jest uważana za bezużytecznego owada, jej rola jest również ważna. Są to naturalne środki czyszczące, porządkowe pola i ogrody warzywne

Niszczą martwe owady i zwierzęta, co jest ważne z punktu widzenia zachowania naturalnej równowagi.

Ciekawy. Osy potrafią zrobić papier, z którego następnie budują kuliste gniazda.Papier jest wytwarzany przez żucie drewna.

Kto jest silniejszą pszczołą lub osą

Najpotężniejszym owadem jest gatunek z rodziny Asin - szerszeń. W umiarkowanych szerokościach geograficznych dorosły pracujący osobnik ma długość ciała 2,5 cm, macicę - 3,5 cm, długość użądlenia u samic wynosi 3 mm. Szerszeń to owad drapieżny. Żywi się stawonogami i karmi nimi swoje potomstwo. Często zajmuje się niszczeniem gniazd pszczół. Zabija pszczoły i rabuje miód. Żywi się również sokiem owocowym i jagodowym.

Osy potrafią zrobić papier, z którego następnie budują kuliste gniazda.

Głównym zagrożeniem nie jest siła jego ugryzienia, ale zwiększona toksyczność. Trucizna zawiera toksyny, histaminy, acetylocholinę, substancje podrażniające układ nerwowy. Taki kompleks ma silne przygnębiające działanie na organizm, zwiększony zespół bólowy. Po ukąszeniu bicie serca przyspiesza, pojawiają się nieproporcjonalne obrzęki, ogólne osłabienie i najbardziej nieprzewidziane reakcje organizmu.

Na szczęście szerszenie są rzadkie. Zachowują się mniej agresywnie niż zwykłe osy. Najczęściej osiedlają się pod dachami lokali mieszkalnych i budynków. Nie atakują niepotrzebnie osoby. Ale sąsiedztwo z rodziną szerszeni jest zawsze obarczone wielkim zagrożeniem. Dlatego po znalezieniu gniazda konieczne jest pilne podjęcie działań w celu jego wyeliminowania.

W naturze wszystko jest wyważone i zorganizowane według pewnych zasad. Dla ludzi pszczoła jest niewątpliwie bardziej praktycznym, użytecznym i bezpiecznym owadem. Ale osy spełniają również swoją ważną funkcję niszczenia śmieci, padliny i śmierci.

Ze względów bezpieczeństwa ule os (a tym bardziej szerszeni) należy zniszczyć, ale rób to z najwyższą ostrożnością. Optymalny czas na to to zima, kiedy owad jest w stanie hibernacji.

Jeśli istnieje potrzeba zniszczenia gniazda latem, nie trzeba próbować go strącić kijem, grozi to masowym atakiem. Latem gniazdo najlepiej niszczyć nocą przy pomocy środków chemicznych. Podczas snu owadów należy rozpylić produkt wewnątrz ula i natychmiast opuścić pomieszczenie. Aby uchronić się przed niespodziewanym atakiem, musisz nosić kombinezon ochronny.

Urządzenie z gniazdem

Pszczoły budują swój ul z wosku (same go przydzielają), tworząc wewnątrz ściśle symetryczne plastry miodu. Pszczoły domowe żyją w specjalnych chatach, które budują dla nich pszczelarze. Ul dzikich pszczół może znajdować się w zagłębieniu drzewa lub w szczelinie stromego klifu.

Osy budują swój dom z pergaminu, który jest wytwarzany przez żucie drewna lub innej celulozy roślinnej. Ich ul ma okrągły kształt, jest szary, wygląda jak papier. Osy przyczepiają ul do gałęzi drzew lub sufitów mało odwiedzanych budynków, a czasem układają go w ziemi.

Gniazdo trzmieli nazywa się bombidarium; owady układają je w norach małych zwierząt, dziuplach, opuszczonych gniazdach ptaków. Pierwsze komórki trzmieli gniazdowych, podobnie jak pszczoły, budują swój wosk. Do budowy kolejnych komórek wykorzystują kapsułki już wyklutych larw.

Zawsze należy zapobiegać, przyjaciele

Osoby podatne na alergie na osy powinny unikać spotkań z osami, ale w tym celu nie należy:

• Jeść na zewnątrz;
• dotknij lub spróbuj uszkodzić gniazdo szerszeni;
• używaj kwiatowych zapachów perfum i dezodorantów;
• gestykulować, krzyczeć i panikować w obecności osy;
• zabić jedną osobę w obecności jego towarzyszy w pobliżu;
• chodzić boso po wysokiej trawie, zwłaszcza tam, gdzie rosną drzewa owocowe.

Ale ważne jest, aby przestrzegać następujących zasad:

1. Używaj sprayów i kremów odstraszających owady.
2. Przewietrzyć pomieszczenie, jeśli w oknach jest moskitiera.
3. Sprawdź pojemniki na żywność i napoje pod kątem owadów.
4. Zawieś specjalne taśmy samoprzylepne, aby zwabić osy w pomieszczeniach.
5. Zawsze należy mieć przy sobie środki przeciwalergiczne (maści, ampułki, tabletki).
6. Jeśli osy zbudowały gniazdo w pobliżu domu, wezwij specjalistów, którzy pomogą pozbawić je siedliska.

Nie każdy jest w stanie przewidzieć spotkanie z tak podstępnym owadem drapieżnym, ale każdy może to zrobić, aby okazało się to bez tragicznych konsekwencji.

Osy w przyrodzie

Mają różne rozmiary i podgatunki, są w stanie korzystać, a nie tylko żądlić, jeść winogrona i atakować ule... Aby nakarmić larwy, potrzebują białka, które znajduje się w miodzie, piwie, kwasie chlebowym, mięsie, dojrzałych owocach i dostępnych dla nich owadach.

Czy osy zapylają rośliny

Osa nie jest owłosiona, a jej struktura nie sugeruje zbierania się pyłku. Dlatego nie bierze udziału w procesie zapylania roślin. Nawet jeśli widzisz go na kwiatach, to tylko zbiera pożywienie i nie zapyla. Dojrzałe osobniki żywią się nektarem kwiatów, białkiem owoców i krwią owadów - pająków, much, muszek, larw chrząszczy itp.

Pożyczanie koloru przez inne owady

Niektóre owady w naturze naśladowały kolor os, aby chronić się przed ptakami. Znając agresywne zachowanie osy, wiele ptaków omija całkowicie nieszkodliwe muchy, które mają podobny kolor w paski.

Najbardziej znanymi naśladowcami są:

unosić się w powietrzu, który otrzymał tę nazwę za charakterystyczny dźwięk wydawany przez skrzydła. Jest całkowicie nieszkodliwy i może dobrze zapylać rośliny parasolowe - koperek, pietruszkę, marchew;

szklany motyl - odnosi się do szkodników ogrodowych. Jest w stanie złożyć jaja w korze w pobliżu pąków, co psuje łodygi i gałęzie. Młode rośliny spowalniają wzrost lub całkowicie umierają. Motyle wyróżniają się jaskrawym kolorem z imitacją barw „os”;

błąd drapieżnika - nie tylko naśladuje wygląd osy drogowej, ale także zachowanie. Atakuje ofiarę trąbką, unieruchamia ją trucizną i wysysa krew;

chrząszcz plagionotus - nieszkodliwy mimikrant, jest usiany żółtymi kropkami i paskami. Gatunek ten żywi się nektarem kwiatów, a kolory wprowadzają w błąd ptaki i drapieżne owady.

Korzyści i szkody dla pszczół i os

Często mówi się, że Bóg stworzył pszczoły, a diabeł osy. Jak prawdziwe jest to powiedzenie, możesz nauczyć się stylu życia tych i innych owadów.

Pszczoły:

• Niezwykle przydatny owad, który dostarcza człowiekowi wartościowego produktu spożywczego - miodu.
• Owady te zapylają do 80% wszystkich roślin na naszej planecie.
• Pszczoła może ugryźć osobę tylko wtedy, gdy osoba ją sprowokuje.

Osy:

• Owady te często pojawiają się w miejscach, w których rozkłada się żywność, w wyniku czego cierpią na niebezpieczne dolegliwości.
• Osy latają tak po prostu, nic nikomu nie dają, ale mogą kraść miód.
• Budują gniazda w bliskiej odległości od osoby, w wyniku czego osoba ta staje się celem ataku.
• Osy mogą również żyć w rodzinach i samotnie, podczas gdy królowa hibernuje samotnie.
• Żywią się dojrzałymi jabłkami, gruszkami, winogronami itp., Powodując znaczne szkody w uprawach.
• Pasiaste agresory gryzą bardzo boleśnie. W wyniku ukąszenia osy dochodzi do zatrucia organizmu.
• Osy odwiedzają miejsca, które mogą być źródłem groźnych chorób. Dlatego mogą mieć na łapach patogeny różnych infekcji. Nawet przy jednym użądleniu osy możliwe są przypadki wtórnej infekcji, czego nie można powiedzieć o pszczołach.

Jeśli te owady nagle znikną

Obecnie ekolodzy biją na alarm ze względu na zauważalny spadek liczby rodzin trzmieli i pszczół. Jeśli osy znikną, mało kto o tym pomyśli, chociaż nie można uznać, że osy są zupełnie bezużytecznymi owadami.

Jeśli znikną pszczoły i trzmiele, ludzkość stanie w obliczu prawdziwego głodu, ponieważ nie będzie nikogo, kto zapyla rośliny uprawne, a sam człowiek nie będzie w stanie poradzić sobie z tym zniechęcającym zadaniem. Naukowcy i nie wiedzą, co można obecnie zrobić, aby odnowić liczbę tych rodzin.

Anatomia owadów

Budowa anatomiczna pszczoły składa się z narządów:

• trawienie;
• oddechowy;
• układ limfatyczny;
• genitalia, które znajdują się w okolicy brzucha.

U owada miodowego odwłok jest jajowaty, w macicy podłużny, au trutni tępy koniec. Składa się z segmentów, które są pierścieniem złożonym z 2 połówek. Dron ma 7 segmentów, reszta ma 6. Pomiędzy ostatnimi segmentami znajduje się urządzenie do żądlenia.

Układ pokarmowy pszczół składa się z 3 odcinków, a trawienie odbywa się podczas przemieszczania pokarmu przez kanał. Układ limfatyczny nie jest zamknięty, wypełniony hemolimfą i płynem. Narządy układu obejmują serce pięciu komór i naczynia krwionośne.

Struktura wewnętrzna pszczoły w tym kontekście przedstawia się następująco: szereg gruczołów, naczyń, węzłów, narządów pokarmowych. Cechą budowy układu oddechowego jest obecność wewnątrz pęcherzyków powietrznych bez chitynowej wyściółki oraz tchawicy z otworami w pierścieniach, które otwierają się w zależności od stanu owada i stopnia jego obciążenia.

Układ nerwowy pszczoły składa się z następujących części:

• centralny;
• peryferyjny;
• wegetatywny.

Waga pszczoły zależy od obowiązków funkcjonalnych rodziny. Dla pszczoły miodnej jest to 0,1 g, a dla królowej - 0,25 g.

Aparat ustny składa się z górnej i dolnej wargi, sparowanej szczęki górnej i dolnej. U pszczoły aparat ustny jest wyposażony w trąbkę, za pomocą której owad zbiera nektar.

Ukąszenie owadów

Żądło pszczoły ma małe zadziory, dzięki czemu zawsze pozostaje w ciele ofiary. Jeśli spojrzysz na użądlenie pszczoły pod mikroskopem, zobaczysz chitynowy mandryn z pogrubieniem w kształcie piły na proksymalnym końcu. W mandrynie znajdują się 2 lancety.

Osy, szerszenie, mrówki również używają żądła. Narząd ten jest zmodyfikowaną komórką jajowodu i znajduje się za okolicą brzuszną. Żądło jest spiczastym organem i częścią ciała. Z jego pomocą osa lub pszczoła wstrzykuje pod skórę trującą substancję.

Narząd żądlący służy do obrony przed atakami. Żądło znajduje się na końcu brzucha owada i po ukąszeniu przez długi czas nadal działa kosztem gruczołów. Po ukąszeniu w miejscu użądlenia pszczoły powstaje otwarta śmiertelna rana. Nie tylko miododajna, ale także macica może żądlić, jeśli to konieczne, aby chronić rodzinę przed atakiem i walczyć z czyjąś macicą.

Główne różnice w strukturze użądlenia osy i pszczoły:

• żądło osy ma małe nacięcia;
• osa nie ma węzła na końcu użądlenia;
• pszczoła pozostawia żądło w ofierze i umiera;
• osa może użądlić kilka razy.

W przeciwieństwie do pszczół, osy używają nie tylko żądła, ale także szczęki w przypadku zagrożenia zewnętrznego. Ukąszenie osy jest bardzo bolesne, a jeśli u człowieka wystąpi reakcja alergiczna, może być niebezpieczne.

Żywienie i siedlisko owadów

Wśród os różnią się drapieżniki i zwierzęta roślinożerne. W zależności od gatunku, osy żywią się bardzo różnie: mszyce, pyłek, nektar, owady, soki owocowe. Drapieżne osy łapią zdobycz i paraliżują ją trucizną.

Osy żyją wszędzie, nie tylko na Półwyspie Arabskim, w Arktyce i na Saharze. Warunki niezbędne do życia pszczół są wyraźnie różne: owady potrzebują zasobów roślinnych w postaci drzew owocowych, pastwisk, pól uprawnych i zbożowych (słonecznik, gryka).

Im pasieka bliżej aglomeracji miejskich, tym większe prawdopodobieństwo obecności w miodzie pierwiastków chemicznych w postaci metali ciężkich. W poszukiwaniu nektaru pszczoła leci na duże odległości.

Wydajność w zbieraniu miodu w dużej mierze zależy od ilości czerwiu wyhodowanego przez pracowników. Prędkość lotu pszczoły z wypełnionym wolem to 30-40 km / h. Przy intensywnej pracy ilość zebranego nektaru przez rodzinę pszczelą wynosi 10-12 kg.

Pszczoła robotnica wykonuje 26 lotów dziennie. Masa pszczoły nie jest stabilna. W okresie pierwszych wschodów masa pszczoły wynosi 0,122 g, w locie - 0,120 g, a starej latającej - 0,108 g. Żywotność pszczoły urodzonej jesienią może wynosić 7-8 miesięcy. pszczoła letnia - do 6 tygodni.Ale długość życia owadów można regulować, jeśli rodzina z jakiegoś powodu straciła macicę.

Różnica między pszczołą a osą jest nie tylko zewnętrzna. Pszczoły ze swojego stylu życia są robotnikami pracującymi dla dobra rodziny. Zbierając nektar z kwiatów, wytwarzają wiele przydatnych produktów:

• kochanie;
• mleko królewskie;
• wosk.

Wiele z nich znajduje zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym (jad pszczeli). Osy nie są w stanie wytwarzać użytecznych produktów i budują plastry miodu z odpadów. Pszczoły żywią się wyłącznie pyłkiem, a dieta os jest zróżnicowana i zawiera dużą ilość pożywienia.

Bardzo często w ogrodzie można je znaleźć na dojrzałych jabłkach lub brzoskwiniach i nieumyślnie zostać ukąszone

Odmiany trzmieli na toksyczność trucizny

Znanych jest ponad 300 gatunków tych błonkoskrzydłych, które są rozmieszczone na całym świecie. Wyjątkami są większość regionów w Afryce i Australii. Trzmiele nie gryzą, jeśli nie są „dotykane”, są to kochające pokój owady, ale ich jad jest bardziej toksyczny niż jad pszczeli.

Czy wiesz, że nie wszystkie trzmiele żądlą - tylko samice gryzą, ponieważ samce nie mają żądła.

Siła działania trucizny na organizm ludzki w dużej mierze zależy od rodzaju owada:

1. Trzmiel ma czarne ciało, na którym znajdują się dwa żółte paski. Gnieździ się w ziemi i jest bardzo rzadkim przedstawicielem rodziny owadów, występującym tylko w Europie Zachodniej i jest gatunkiem chronionym.

   

2. Las. Najmniejszy przedstawiciel omawianej rodziny owadów. Ma również mniej jasny kolor w porównaniu do innych rodzajów trzmieli. Ich gniazda z mchu i trawy znajdują się na powierzchni ziemi. Również przedstawiciele tego gatunku owadów zamieszkują opuszczone nory gryzoni.

   

3. Fioletowy trzmiel stolarz, jasny owad, ma piękny niebiesko-czarny kolor i skrzydła w kolorze indygo. Ale on odnosi się do trzmieli tylko przez swoje imiona, które są podane dla podobieństwa zewnętrznego. W rzeczywistości jest to pszczoła, ich gniazda można znaleźć w suchym drewnie.

   

4. Ogród, bardzo duży przedstawiciel tej rodziny owadów. Długość samicy około 25 mm. Kolorystyka - jasna i wyrazista, składa się z trzech kolorów - czarnego, żółtego i białego. Zajmuje opuszczone mysie otwory do zagnieżdżania.

   

5. Trzmiel ziemny ma żółty pasek na piersi i biały ogon. Samice trzmieli osiągają długość 19–23 mm.

   

Jak udzielić pierwszej pomocy?

Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, aby udzielić pierwszej pomocy, jest usunięcie żądła z ciała ofiary. Manipulacja jest przeprowadzana ostrożnie i ostrożnie. Jeśli nie usuniesz go natychmiast ze skóry, wraz z cyklem krwi, jad osy zacznie krążyć po całym ciele.

Ekstrakcja odbywa się za pomocą pincety, które są wstępnie sterylizowane alkoholem. Nadtlenek wodoru nie jest skutecznym narzędziem do tego typu sterylizacji. Nie ma potrzeby wyciskania trucizny z miejsca ukąszenia. Wbrew powszechnemu przekonaniu to działanie jest daremne. Ofiara może uzyskać przywiązanie do wtórnych infekcji, których nikt nie oczekuje od prostego ukąszenia owada. Czasami dotknięty obszar jest rozmazany maściami antybakteryjnymi.

Drugim krokiem jest miejscowe płukanie i wtórna dezynfekcja. Aby to zrobić, potrzebujesz sterylnej gąbki, waty lub bandaża zwilżonego roztworem nadmanganianu potasu, amoniaku lub nadtlenku. W celu złagodzenia bólu można zastosować metodę zimnych okładów, która łagodzi ból, zaczerwienienia i obrzęki. Aby zrobić kompres, ugryziony obszar jest pokryty lodem. Pomiędzy skórą a lodem powinna znajdować się czysta warstwa tkanki.

Żądło pszczoły kontra końcówka igły

Podczas takiego stresu organizm ludzki traci dużo wilgoci. Stratę tę należy uzupełnić, a niesłodzona zielona herbata i woda dobrze sprawdzają się w tym celu. Jeśli ofiara doznała ciężkiej reakcji alergicznej, lekarz przepisze leki przeciwhistaminowe i zaleci posmarowanie miejsca ukąszenia maścią leczniczą.Alergicy muszą posiadać specjalny paszport z informacją o ukąszeniach owadów.

W przypadku najpoważniejszych reakcji alergicznych pacjentowi można przepisać leczenie szpitalne. Zwykle może trwać do 7 dni. W tym czasie lekarz przeprowadzi niezbędne badanie, a następnie, oprócz terapii przeciwhistaminowej, może przepisać kurs leków immunostymulujących.

Ukąszenia osy mogą się zdarzyć wszędzie. Poważne niebezpieczeństwo czyha podczas rekreacji na świeżym powietrzu, gdzie szybki przyjazd karetki jest po prostu niemożliwy. Jeśli dana osoba doznała ataku takiego owada, ale nie ma poważnych objawów, zaleca się natychmiastowe zakończenie spaceru i jak najszybszą konsultację z lekarzem.

Maść na ugryzienie osy

W ostateczności możesz udzielić pierwszej pomocy, co zostało opisane powyżej. Nie zapomnij o dezynfekcji narzędzia, za pomocą którego zostanie usunięte żądło. Po przetworzeniu narzędzia usuń żądło i przetworz miejsce ugryzienia. Po tym nie możesz obawiać się poważnych i nieprzewidywalnych konsekwencji.

Jeśli poszkodowany się pogarsza, ból nie ustępuje, zwiększa się obrzęk i obrzęk, dochodzi do uduszenia, utraty przytomności, w pobliżu nie ma lekarza, ratowanie pacjenta wymaga podjęcia działań doraźnych. Konieczne jest wykonywanie takich czynności, jak sztuczne oddychanie i uciśnięcia klatki piersiowej.

Jak rozmnażają się szerszenie?

Wczesną wiosną przezimowana zapłodniona samica zaczyna szukać miejsca do składania jaj. Leci na duże odległości w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca i po znalezieniu spokojnego zakątka zaczyna budować gniazdo. Materiałem na gniazdo jest pył drzewny, skórki drzew, młode gałęzie - wszystko to jest obrabiane szerszeniami do określonej konsystencji i smarowane lepką śliną, która pełni rolę kleju konstrukcyjnego.

Dom jest schodkowy, dla każdej larwy przydzielony jest oddzielny sektor. Kilka dni po zniesieniu z każdego jaja wykluwa się mały osobnik, gryzie dach swojej celi i wydostaje się. Dzieje się to wczesnym latem, kiedy młode mają czas na dorosłość i usamodzielnienie się.

Młode samice z nowego potomstwa są zapłodnione i przygotowują się do zimy, a nie zapłodnione samice. Tak więc tylko te królowe, które są gotowe do ponownego rozmnażania na wiosnę, przechodzą na zimę.

Preparaty z normalną reakcją na użądlenie pszczoły, osy

Użyj produktu opartego na naturalnych składnikach, ekstraktach ziołowych, olejkach eterycznych.

• Menowazyna. Wyprodukowany w postaci maści, roztworu. W składzie mentolu i 2 składników znieczulających. Ulga pojawia się w momencie złożenia wniosku. Przetwarzane do 4 razy dziennie.
• Nagietek. Zastosuj maść, roztwór. Ma właściwości przeciwzapalne, obkurczające, przeciwświądowe, dezynfekujące, przeciwbólowe.
• Gwiazda. Balsam zawiera kamforę, olejek goździkowy, miętę, mentol i inne naturalne składniki. Narzędzie likwiduje bolesne objawy, zatrzymuje stany zapalne, przyspiesza regenerację tkanek. Powinien być rozmazany na zaczerwienienie, ból, swędzenie, stan zapalny.
• Boro-Plus. Krem antyseptyczny na bazie olejów, ekstraktów ziołowych. Pachnie dobrze, szybko pomaga. Preparat uniwersalny można nakładać w razie potrzeby do 5 razy dziennie.

Środki pomagające przy użądleniu osy

Jeśli w ciągu 2 dni nie obserwuje się poprawy stanu skóry, stosuje się środki zmniejszające aktywność histamin.

Co pomaga złagodzić swędzenie i ból?

Nie znoś swędzenia i bólu. Lepiej jest posmarować swędzący obszar lekami przeciwświądowymi. Oprócz gotowych leków środki ludowe pomagają również wyeliminować dyskomfort. Przed leczeniem miejsca ukąszenia tego przedstawiciela rzędu Błonkoskrzydłych warto skoordynować działania terapeutyczne podjęte z lekarzem. Aby to zrobić, wcale nie trzeba iść do szpitala, wygodniej jest to zrobić telefonicznie.

Preparaty apteczne

Leczenie, czyli eliminację swędzenia i bólu, przeprowadza się za pomocą maści i żeli do stosowania miejscowego.Znaczącą ulgę przyniosą takie leki jak Advantan, Fenistil, Rescuer, Diprospan. Jeśli pojawią się oznaki reakcji alergicznej, skorzysta na to hydrokortyzon, który należy nakładać na swędzący obszar co 8 godzin oraz Psilobalm, który stosuje się do 4 razy dziennie.

Środki ludowe

Znaczenie środków zapobiegawczych

Chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć później

Dlatego ważne jest, aby wszyscy znali kilka zasad, jak unikać użądleń pszczół, os i szerszeni. Pomogą zminimalizować nieprzyjemne spotkanie z kłującym owadem.

Idąc na spacer po lesie, do domku czy do parku nie używaj perfum

Zwiększoną uwagę zwrócą na Ciebie aktywne owady, „wąchające” mocne aromaty z daleka. Jasność odzieży przyciąga owady kłujące, a także uporczywe zapachy. Kwiaty namalowane na tkaninie będą doskonałą okazją do poznania się z Tobą.

Wśród najbezpieczniejszych opcji, które nie przyciągają uwagi os, pszczół i szerszeni, będą ubrania w neutralnych spokojnych odcieniach, bieli lub beżu. Wybierz miejsca odpoczynku z dala od koszy na śmieci, koszy na śmieci i wszelkich odpadów spożywczych. Miejsca te są ulubionym siedliskiem owadów skrzydlatych. Nie należy jeść słodyczy i owoców, pić na ulicy napojów gazowanych. Produkty o specyficznym i silnym zapachu będą również przyciągać owady. Chodzenie boso jest niebezpieczne: szerszenie i osy często budują gniazda w ziemi. Ludzka stopa, która wkroczy na ich terytorium, może zostać ukąszona. Pamiętaj, że pszczoły, zbierając pyłek z nisko rosnących kwiatów lub odpoczywając w gęstej trawie, mogą również agresywnie postrzegać Twoją ingerencję w ich „osobistą” przestrzeń; Luźna odzież stanie się „przystanią” dla owadów, jeśli uda im się dostać do jej fałd lub pod nią. Jeśli zauważysz krążącego nad tobą owada, nie machaj rękami, dopóki nie poczuje się już zagrożony. Jeśli owady dostaną się do zamkniętej przestrzeni, pomóż je uwolnić, otwierając okna i drzwi. Czując się w pułapce, owady będą wykazywać silną agresję.

Jeśli nie można uniknąć ukąszenia, nie panikuj. Wielu koneserów mówi o przydatności małych dawek jadu pszczelego. Najważniejsze jest, aby wykluczyć prawdopodobieństwo wystąpienia alergii, która może zakończyć się groźnym powikłaniem - wstrząsem anafilaktycznym.

Siedlisko

Różnica między trzmielem, szerszeniem, osą, pszczołą
Oczywiste jest, że miejscem zamieszkania pszczół domowych są ule zbudowane przez człowieka. Dzicy przedstawiciele tej rodziny (osy) wolą budować gniazda w dziuplach. Trzmiele szukają bardziej ustronnych miejsc, budując swoje domy w ziemi, rzadziej w budkach dla ptaków i pniach drzew. Oba występują na polach i na wsiach, można je również znaleźć w parkach miejskich i ogrodach botanicznych.

Szerszenie budują gniazda w szczelinach w skałach, w dziuplach i na gałęziach drzew, a także pod okapami budynków.Osy budują je prawie wszędzie. Dom kłujących owadów może znajdować się na łodygach roślin i na gałęziach krzewów, a także na strychach łaźni, szopach lub werandach. Odgryzając kawałki włókien z drewna, nawilżają je swoją śliną, w wyniku czego budulec staje się rodzajem grubego papieru.

Różnice w budowie gniazda

Szerszenie w naturze niszczą larwy szkodliwych owadów, co korzystnie wpływa na stan ogrodu. Po co zabijać tych „pomocników” i gdzie prawidłowo zastawiać pułapki? Gniazda szerszeni należy niszczyć tylko w skrajnych przypadkach, jeśli znajdują się na podwórku domu lub zagrażają pasiece.

Z gotowych produktów odpowiednie są „Dichlorvos”, „Karbofos”, „Raptor” i inne chemiczne środki owadobójcze. Należy je obficie posypać do plastikowej torby i włożyć worek na gniazdo, zabezpieczając go taśmą. Do trudno dostępnych miejsc można dotrzeć za pomocą bomby dymnej, która podczas tlenia się wydziela trujący gaz i zabija wszelkie owady.

Właściciele domków letniskowych zastawiali domowe pułapki z plastikowych butelek. Aby to zrobić, odetnij trzecią część od strony szyi (uzyskuje się lejek) i włóż ją szyjką w dół do pozostałego pojemnika. Dżem lub miód umieszcza się na dnie pułapki, aby owady czołgały się przez szyję do środka i nie mogły się wydostać.

Niezbyt duże domy szerszeni podlewane są wrzącą wodą lub roztworem kwasu borowego. Możesz również przymocować wiadro z wodą do drabiny tak, aby gniazdo było do połowy zanurzone w cieczy. Przedstawiciele skrzydlatej rodziny zmokną, nie będą mogli wystartować i umrą.

Niektórzy mieszkańcy lata wlewają benzynę do rodowego kokonu i podpalają go. Ta metoda jest bardzo skuteczna, ale nie jest bezpieczna, ponieważ gniazda zwykle znajdują się wśród suchych szmat lub pod dachem domu - możliwy jest pożar. Sklepy sprzedają specjalne odstraszacze, które emitują fale dźwiękowe nieprzyjemne dla os, pszczół i innych skrzydlatych gatunków. Mają jednak krótkotrwały efekt, gdy tylko urządzenie zostanie wyłączone, nieproszeni goście ponownie wracają na miejsce i przeszkadzają ludziom.

Dla pszczół domowych pszczelarze budują specjalne domy. Wewnątrz owady tworzą woskowe plastry miodu, materiał, z którego same się produkują. W jednej rodzinie jest kilka tysięcy osób, które ciężko pracują, wydobywają nektar, karmią larwy. W naturze pszczoły zajmują dziuple, stare pniaki.

Gniazda owadów

Osy publiczne żyją w gniazdach utworzonych z pergaminu. Zdobądź to w specjalny sposób. Wypluj ślinę na drewno, po kilku minutach zdrapują szczękami wierzchnią warstwę. Żuj kilka razy, zdobądź lepką, lepką substancję. Tworzą się z niego plastry miodu. Zewnętrznie gniazdo szerszeni przypomina kulę wielkości jabłka, szare, brązowe.

Cechy struktury wewnętrznej

Ten owad jest łatwo rozpoznawalny wśród wielu innych. Budowa ciała pszczoły jest podobna do budowy ciał innych członków klasy. Jest wyraźnie podzielony na trzy sekcje: głowę, klatkę piersiową i brzuch. Każdy z nich ma własne organy.

Po bokach głowy znajduje się para oczu złożonych, a między nimi - do trzech prostych. Każdy z nich dostrzega tylko część obrazu, aw sumie tworzy się obraz całościowy. Ta wizja nazywa się mozaiką. Każde oko składa się z soczewki otoczonej włoskami i komórkami pigmentowymi. Dzięki temu ostatniemu następuje pochłanianie promieni słonecznych.

Oba typy oczu mają swoją specjalizację. Z pomocą złożonych pszczół badają odległe obiekty. To pomaga im orientować się w przestrzeni podczas lotu. Proste oczy tworzą wyraźny obraz blisko rozmieszczonych obiektów. Ta funkcja pomaga im w zbieraniu pyłku.

Struktura odcinka piersiowego pszczoły jest reprezentowana przez trzy segmenty, z których każdy jest połączony parą nóg. Na kończynach znajdują się ostre pazury, za pomocą których pszczoły przylegają do różnych powierzchni.Struktura nóg pracującej pszczoły charakteryzuje się obecnością oddzielnych segmentów. W każdej kończynie jest ich dziewięć.

Ciekawą funkcję u pszczół pełni trzecia część ciała - odwłok. Może rosnąć. Pracujące pszczoły mają tu narządy trawienne, a trutnie i królowa - narządy rozrodcze. Przetchlinki znajdują się również na brzuchu. To są otwory, które otwierają tchawicę na zewnątrz.

Jeśli, zgodnie z powiedzeniem, „wilk karmi się nogami”, robią to skrzydła pszczoły. Jest ich czterech. Dwa przednie są większe, ponieważ przenoszą większość ładunku podczas lotu. Tylne błotniki pełnią funkcję steru, zapewniając płynne skręty.

W pozycji statycznej pszczoła składa swój samolot wzdłuż ciała. W tym przypadku przednie błotniki całkowicie zakrywają tylne. Podczas startu trzymają się razem. Skrzydła są połączone w jednej płaszczyźnie.

Mięśnie piersiowe poruszają skrzydłami. Pszczoły są prawdziwymi rekordzistami lotów. Tak więc w ciągu jednej sekundy wykonują do 450 uderzeń. W ciągu minuty owad pokonuje około kilometra. Ale jeśli pszczoła leci z nektarem, jej prędkość lotu jest znacznie zmniejszona.

Jak daleko mogą się poruszać te owady w poszukiwaniu przysmaku? Maksymalny wskaźnik to 11, a optymalny to 2 kilometry. Faktem jest, że im dalej leci pszczoła miodna, tym mniej przyniesie nektaru. Średnio liczba ta wynosi 50 mg.

Jeśli spojrzysz na skrzydła pszczoły pod mikroskopem, zobaczysz liczne naczynia wypełnione hemolimfą. Płyn ten pełni funkcje oddechowe i metaboliczne.

Cechy anatomiczne głównych układów narządów pszczół są związane z ich zdolnością do wytwarzania magicznej substancji - miodu. Dotyczy to głównie układu pokarmowego. Posiada wyspecjalizowane narządy - wole miodowe i gruczoły podparciowe. W pierwszym nektar jest przechowywany, a za pomocą enzymów drugiego jest przetwarzany na miód.

Dobrze rozwinięty układ mięśniowy w połączeniu z układem nerwowym pozwala pszczołom na szybkie latanie i prace „jubilerskie” - budowanie plastrów miodu, poszukiwanie i zbieranie nektaru. Czynność ta jest możliwa dzięki ciągłemu procesowi oddychania.

Metabolizm charakteryzuje się również intensywnością. Utrzymują ją liczne narządy wydalnicze - naczynia malpighia. To cienkie rurki, które działają jak mocz. Tłuszczowe ciało pszczół zawiera enocyty. Te interkalowane komórki również biorą udział w metabolizmie i usuwają produkty przemiany materii z organizmu.

Główna różnica między pszczołą a osą polega na obecności trójkątnej głowy z mózgiem i główną częścią układu nerwowego. Fasetowane oczy. Okrągła rura zwężająca się w dół rozciąga się od każdej sześciokątnej płytki z tyłu. Jego ściany pokryte są powłoką przepuszczającą światło. Od dołu do każdej rurki zbliża się rozgałęziony nerw.

Osa ma dwie pary błoniastych skrzydeł, a wielkość ciała wynosi 1,5-10 cm Po bokach głowy znajduje się jedno duże złożone oko, które pozwala widzieć w różnych kierunkach w tym samym czasie. Od czoła rozgałęziają się dwie ruchome czułki z narządami węchu, które pomagają w nawigacji w ciemności. Za pomocą anten owad może określić poziom wilgotności, temperaturę, stężenie dwutlenku węgla w gnieździe.

Anteny na głowie są przeznaczone do:

• percepcja bezpośrednia i zdalna;
• określenie wielkości komórek podczas budowy gniazda;
• kubki smakowe.

Owad ma trzy pary nóg przymocowanych do spodu klatki piersiowej i składające się z dziewięciu segmentów. Łapa składa się z pięciu części połączonych chitynowym filmem. Skrzydła składają się z błon i są trzymane przez żyły; podczas lotu są ustawione prostopadle do ciała.

Jak wybrać pszczoły

Pszczoły są klasyfikowane jako błonkoskrzydłe i służą do produkcji miodu i innych produktów. Azja Południowa jest uważana za miejsce narodzin owadów, a stamtąd owady te rozprzestrzeniają się po całym świecie.

Charakterystyczną cechą tego gatunku jest życie w rodzinach składających się z królowej, kilkudziesięciu tysięcy robotnic i kilkuset (lub tysięcy w rodzinach wielodzietnych) dronów. Warto zauważyć, że latem liczba robotnic rośnie, a zimą znacznie spada.

Z reguły po dwóch do trzech latach produkcja jaj w macicy gwałtownie spada, więc zostaje zastąpiona młodszą osobą. Produktywna macica składa do 2,5 tysiąca jaj dziennie, aw sezonie liczba ta może wzrosnąć nawet do 200 tysięcy.

Królowa prawie nigdy nie opuszcza ula. Jedynym wyjątkiem może być okres roju i krycia. Dodatkowo, jeśli królowa z jednej rodziny spotka się z drugą, na pewno rozpocznie się walka między owadami, a wygra silniejszy i bardziej zwinny przedstawiciel.

Sugerujemy zapoznanie się z: preparatami Raptor na mrówki - żelem, granulatem, aerozolem i innymi formami

Charakterystyczną cechą biologiczną jest zdolność rozmnażania się nie tylko w obrębie rodziny, ale także z innymi rodzinami. Ten proces nazywa się rojeniem.

Pszczoły pracujące to tylko samice, które z powodu niedorozwiniętych genitaliów nie mogą kojarzyć się i składać jaj. To właśnie te samice wykonują całą pracę w ulu: zbierają nektar i pyłek, produkują miód, budują plastry miodu, karmią larwy i macicę, a także strzegą ula i monitorują w nim optymalny reżim temperaturowy. W warunkach naturalnych osoby pracujące samodzielnie zastępują starą macicę młodą.

Żywotność robotnic zależy od czasu ich wyklucia: letnie do 45 dni, jesienne do 10 miesięcy. Ponadto są podzielone na dwie grupy. Nielatające (młode) są prawie stale w ulu i wylatują z niego tylko przy dobrej pogodzie. Ulotki są odpowiedzialne za zbieranie pyłku i nektaru.

Rysunek 1. Różnice wizualne między owadami a klasyfikacja pszczół robotnic

Drony to samce, których jedyną funkcją jest zapłodnienie macicy. Dlatego ich genitalia są dobrze rozwinięte i nie ma organów do zbierania pyłku i wydalania wosku. Każda rodzina liczy kilkaset, a nawet tysiące trutni, chociaż królowa kojarzy się tylko z kilkoma (zwykle 6-10 osobnikami).

Co ciekawe, wszystkie owady przechodzą przez te same etapy rozwoju, ale różnią się one czasem trwania w zależności od rodzaju owada:

• W pierwszym etapie, „jajku”, wszystkie owady rozwijają się w ten sam sposób: trzy dni;
• Drugi etap, „larwa przed zaplombowaniem”, trwa dla królowej 5 dni, dla robotnic 6 dni, a dla trutni 7 dni;
• Ostatni etap rozwoju, „larwa i poczwarka w zapieczętowanej komórce”, trwa 8 dni w macicy, 12 u gatunków pracujących i 14 u trutni.

W związku z tym cykl rozwojowy dorosłego owada wynosi 16 dni w przypadku macicy, 21 dni w przypadku robotnic i 24 dni w przypadku dronów.

To dość odporne owady. Mogą przenosić ładunek w powietrzu, którego masa odpowiada połowie wagi samego osobnika i są w stanie rozpędzić się do 60 km / h. Ponadto rozwinęli wzrok. Mają pięć oczu (dwa po bokach i trzy na koronie), które wyróżniają przedmioty kształtem i kolorem.

Owady mają dobrze rozwinięty zapach, który pozwala nie tylko rozróżnić kwiaty, ale także znaleźć lokalizację ula. Jeśli pszczoły wyczują niebezpieczeństwo, mogą użądlić. Pojedyncze ukąszenia nie są niebezpieczne, a wielokrotne ukąszenia mogą powodować poważne alergie. Dlatego pszczelarze podczas pracy używają specjalnej odzieży ochronnej.

Istnieją cztery główne typy tych owadów: olbrzym, karzeł, indyjski i miodowy. Na działkach domowych hodowany jest tylko ten drugi typ, ponieważ to on produkuje miód.

Przy wyborze pszczół do hodowli należy wziąć pod uwagę kilka czynników:

• Klimat: większość owadów jest przystosowana tylko do określonych temperatur życia. Na przykład Rosjanie Środkowi bardzo dobrze tolerują zimną pogodę, a Włosi - gorący klimat;
• Produktywność: zdolność macicy do złożenia maksymalnej liczby jaj bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo rodziny;
• Zbieranie nektaru i produkcja miodu: Z anatomicznego punktu widzenia niektóre owady mają dłuższą trąbkę, co pozwala im zbierać nektar z większej liczby roślin.

Ryc. 2. Najbardziej produktywne gatunki: 1a i 1b - włoski, 2a i 2b - ukraiński step

Należy również wziąć pod uwagę skłonność owadów do roju, gdyż w tym okresie ich produkcja miodu spada. Step włoski i ukraiński są uważane za optymalne do rozmnażania (ryc. 2). Takie gatunki są bardzo produktywne i spokojne, ale wymagają dodatkowej opieki zimą i ochrony przed chorobami.

Ponadto istnieje wiele ras, z których każda ma swoje własne charakterystyczne cechy.

Funkcje

Owady nie są usuwane sztucznie, a do hodowli hoduje się tylko te typy, które są charakterystyczne dla danej strefy klimatycznej i zdążyły już przystosować się do warunków życia.

Rycina 3. Przedstawiciele ras: 1 - środkoworosyjska, 2 - szara góra kaukaska, 3 - żółta kaukaska, 4 - ukraiński step (macica)

Dla naszego kraju za najlepsze uważa się następujące typy (rysunek 3):

• Centralny rosyjski: dość duże owady o ciemnoszarym kolorze. Macica jest bardzo produktywna, a pojemność miododajna jest średnia. W sezonie od jednej rodziny można zebrać nie więcej niż 30 kg miodu. Przedstawiciele gatunku są z natury zachowawczy i trudno jest przestawić się na nowe obszary miododajne. Ponadto są dość agresywne, ale są bardzo odporne na zimno i choroby.
• Szary górzysty kaukaski jest mniejszy i jaśniejszy niż środkoworosyjski. Ponadto macica nie wyróżnia się wysoką płodnością, a osoby pracujące - miododajnością. W sezonie od jednej rodziny można zebrać nie więcej niż 29 kg miodu. Te wady są jednak w pełni rekompensowane zaletami: produktywnie wykorzystują słabe źródła miodu, łatwo przenoszą się na nowe tereny, mają spokojny charakter, a dzięki swojej długiej trąbce potrafią zbierać nektar ze znacznie większej liczby roślin niż przedstawiciele innych gatunków. Ponadto są słabo podatne na rójkę (nie więcej niż 5% osobników z rodziny), dlatego latem płodność owadów praktycznie się nie zmniejsza. Są jednak bardzo wrażliwe na zimno i choroby gnilne. Niemniej jednak to ona stała się powszechna nie tylko w Rosji, ale także za granicą.
• Żółty kaukaski rozmiar odpowiada szarej górze, ale nieznacznie przewyższa ją pod względem płodności. Owady są szare z jasnożółtymi paskami. Dość spokojne, wyróżniają się średnią szybkością, dobrze znoszą gorący i suchy klimat, ale potrafią atakować inne rodziny i są podatne na choroby. W tej chwili żółty kaukaski jest stopniowo wchłaniany przez szarą górę.
• Ukraiński step został przekształcony z centralnej Rosji, dostosowując się do południowych warunków życia. Przedstawiciele są mniejsi niż przedstawiciele centralnej Rosji, ale mają też znacznie dłuższą trąbkę, co ma pozytywny wpływ na produktywność. Ponadto ukraińskie gatunki stepowe wyróżniają się wysoką zawartością miodu (do 40 kg na rodzinę w sezonie), odpornością na skrajne temperatury i choroby.
• Karpaty są pod wieloma względami podobne do ukraińskiego stepu. Jedyna różnica między owadami polega na tym, że Karpat ma znacznie dłuższą trąbkę. Wyróżniają się średnią szybkością i zimotrwalością oraz wyjątkowo spokojną naturą (ryc. 4).
• Przedstawiciele rasy włoskiej odpowiadają wielkością rasom środkoworosyjskim, ale znacznie przewyższają je pod względem płodności. Charakterystyczną cechą jest złoty kolor z jasnożółtymi paskami. Mają spokojny charakter, bardzo dobrze wykorzystują różnorodne gatunki roślin do zbierania nektaru, ale nie mają wystarczającej odporności na zimno i choroby.
• Krainskaya została sprowadzona z Austrii. Wyróżnia je szary kolor ze srebrzystym odcieniem.Płodność jest przeciętna, ale owady wyróżniają się szybkim wiosennym rozwojem. Doskonale wykorzystuje się różne źródła miodu, ale odporność na zimno i choroby jest przeciętna.
• Dalekowschodnie powstały w wyniku mutacji przedstawicieli kilku gatunków owadów. Dzięki temu wyróżniają się niewielkimi rozmiarami, szarym kolorem i niską płodnością. Mimo dużej skłonności do roju owady są z natury spokojne i mogą wykorzystywać do produkcji miodu najwcześniejsze rośliny.

Rysunek 4. Rasy: 1 - karpacka, 2 - krainska, 3 - włoska, 4 - dalekowschodnia

Wybierając owady do hodowli, należy wziąć pod uwagę cechy klimatyczne regionu, ponieważ większość gatunków jest bardzo wrażliwa na zimno i wymaga dodatkowej opieki zimą. Aby uzyskać więcej informacji na temat najpopularniejszej włoskiej rasy na świecie, obejrzyj wideo.

zasady

Niestety znalezienie pszczoły czystej krwi jest dość trudne, gdyż w większości pasiek hoduje się tzw. Hybrydy. Jeśli jednak jasno wyznaczyłeś sobie cel, jakim jest wybranie najlepszej rasy według zdjęcia i opisu, zalecamy skorzystanie z przydatnych wskazówek.

Wśród podstawowych zasad selekcji są:

• Ocena wyglądu: każda rasa powstaje pod wpływem określonych warunków klimatycznych, dlatego owady różnych gatunków różnią się radykalnie wyglądem i wielkością.
• Ważną, a niekiedy decydującą rolę odgrywają również warunki klimatyczne, w jakich będzie zlokalizowana pasieka. Na przykład w ciepłym klimacie włoskie można hodować, ale nie nadają się one do klimatu umiarkowanego i zimnego, ponieważ nie różnią się odpornością na zimę.
• Spokojny charakter owadów jest ważnym kryterium dla początkujących pszczelarzy. Na przykład przedstawiciele rasy kaukaskiej przyniosą miód, nawet jeśli pszczelarz przypadkowo uszkodzi ich gniazdo, podczas gdy środkowi Rosjanie mają raczej agresywny charakter.

Różnice w locie

Jeśli porównasz osę, pszczołę, trzmiela w locie, możesz również znaleźć znaczące różnice.

Osy wykonują ostre ruchy, łatwo zawieszają się w powietrzu. W jednej chwili mogą przenieść się z jednego miejsca w drugie. Podczas długotrwałej obserwacji można zauważyć ciągłe szarpnięcia, częste zmiany trajektorii.

Pszczoły latają spokojniej, miarowo. Nie wykonują gwałtownych ruchów, starają się jak najszybciej wylądować. Nie wywołują uciążliwego szumu, trudniej jest je dostrzec po dźwięku niż osy.