Strach przed owadami jest charakterystyczny dla wielu ludzi w różnym wieku. Według czołowych ekspertów w dziedzinie fobii, ten strach został przeniesiony na współczesnego człowieka od jego odległych przodków. Insektofobia (naukowa nazwa strachu) może prowadzić do rozwoju silnego ataku paniki na widok każdego owada. Co więcej, człowieka może przestraszyć nie sama żywa istota, ale obraz strasznego potwora, który jest z nim związany i szybko pojawia się w pamięci. To naruszenie wymaga leczenia poprzez prowadzenie praktyk psychoterapeutycznych pod nadzorem specjalisty.
Leczenie
Leczenie insektofobii przebiega w dwóch etapach:
- Poszukaj przyczyny: traumatyczna sytuacja w podświadomości, pamięć.
- Pracuj nad sytuacją, przemyśl to.
Najpierw terapeuta znajduje przyczynę, która wywołała fobię. Pacjent inaczej widzi sytuację. Jeśli przyczyna zostanie usunięta, objawy również znikną. Z biegiem czasu osoba całkowicie pozbywa się fobii.
Prowadzona jest również terapia pomocnicza. Jest to wiązanie pozytywnych skojarzeń z owadami z gatunku, które przerażają pacjenta. Z drugiej strony psychologowie okazują strach, wyjaśniają stopień realnego zagrożenia. Pacjent rozumie, jak przesadne były jego obawy. Panika już się nie pojawia. W razie potrzeby lekarz przepisze leki, aby wyeliminować niepokój i objawy strachu, które są destrukcyjne dla organizmu.
Objawy owadofobii
Strachowi, który pojawia się u osoby na widok owadów, a nawet na myśl o nich, towarzyszą charakterystyczne objawy:
- Oznaki paniki, z którymi pacjent nie radzi sobie samodzielnie. Próbuje uciec od przyczyny swojego strachu, ukryć się przed nią.
- Blanszowanie lub zaczerwienienie skóry. To jeden z objawów ataku paniki.
- Pojawienie się ostrej potrzeby stosowania środków owadobójczych lub innych środków odstraszających owady. Ta czynność jest postrzegana jako próba tymczasowego rozwiązania problemu.
- Zakładanie odzieży ochronnej i masek podczas chodzenia na zewnątrz.
- Odmowa podróży do natury, aby nie narazić się ponownie na owady.
Objawy fobii obejmują również nieuzasadnione oczekiwanie na niebezpieczeństwo, w tym przypadku pojawienie się znienawidzonych owadów w polu widzenia.
Kilka faktów
Są ludy, które dziś żyją w przyrodzie, z dala od cywilizacji. Stale mają kontakt z owadami różnych gatunków i się ich nie boją. Dzieje się tak z kilku powodów:
- Owady nie żywią się ludźmi, nie muszą atakować. (Wyjątek: komary i kleszcze).
- Po ukąszeniu kleszcza wystarczy udać się do punktu pierwszej pomocy, gdzie ci pomogą.
- Ukąszenia komarów nie przenoszą AIDS. Nie odnotowano ani jednego przypadku, mimo że choroba występuje bardzo często.
- Pszczoła cię użądli i umiera. Zaatakuje tylko w ostateczności. Więc nie bój się pszczół. Bądź spokojny. Odejść. To wystarczy.
- Każdy boi się pająków. Ale niewiele osób wie, że nawet ptaszniki nie mają śmiertelnej trucizny. U wielu gatunków tylko samice są trujące w okresie lęgowym. To drastycznie zmniejsza ryzyko śmierci. Nie wszystkie jadowite pająki są wystarczająco trujące, aby spowodować śmierć. Wystarczy przestudiować informacje, aby wiedzieć, jakie środki należy podjąć w przypadku ukąszenia.
Zastanów się teraz, czy twój strach jest uzasadniony?
Rodzaje strachu
Ten rodzaj fobii ma pewne podtypy. Różnią się owadami, na które dana osoba reaguje. Należą do nich: apifobia, mermekofobia, arachnofobia.
Strach przed pszczołami
Ten rodzaj fobii, w którym człowiek odczuwa strach na widok pszczół, nazywany jest apifobią. Na ten strach wpływają głównie ludzie, którzy kiedyś zostali ugryzieni przez pszczoły. A także taki strach mogą odczuwać ci, którzy mają reakcję alergiczną na ukąszenie tych owadów. Jeśli jesteś uczulony na użądlenie pszczoły, może rozwinąć się bardzo niebezpieczna reakcja organizmu w postaci wstrząsu anafilaktycznego. To może być nawet śmiertelne.
Dlatego mogą odczuwać panikę nawet na dźwięk lecącej pszczoły. Od dzieciństwa rodzice mogą wytworzyć taki strach u dziecka, chroniąc go przed pszczołami i osami, co jest zrozumiałe. Ale taka nadmierna troska może prowadzić do rozwoju fobii. Jeśli istnieje taki problem, osoba może doświadczyć:
- słabość;
- zwiększone pocenie się;
- zawroty głowy;
- wysokie ciśnienie krwi.
Mermekofobia i strach przed ukąszeniami
Osoby cierpiące na tę fobię odczuwają intensywny strach na widok mrówek. Ten strach może rozwinąć się na tle strachu przed ukąszeniami lub niechęci do wprowadzenia mrówek do mieszkania. Mogą zniszczyć żywność i odzież. Wszystko to powoduje pewną reakcję u osoby. Osoby odczuwające ten strach mogą wykazywać nieodpowiednie zachowanie. Płacz lub krzycz na widok tych owadów. W ciężkich postaciach osoba może nawet stracić przytomność.
Często tacy ludzie odmawiają pracy w ogrodzie z obawy przed spotkaniem z mrówkami. Ale ze względu na to, że mrówki żyją w koloniach, są zmuszone przenieść się w nowe miejsca. Dlatego te owady często pojawiają się w polu widzenia człowieka..
Ale ludzie, którzy kojarzą swoje lęki z tymi owadami, mają tylko jedno pragnienie - się ich pozbyć. Tacy ludzie reagują nawet na obraz mrówek. W niektórych przypadkach pojawiają się nawet nudności i wymioty. Dlatego taki strach może przysporzyć właścicielowi wielu problemów.
Choroba arachnofobii
To zjawisko w ludzkim zachowaniu charakteryzuje się strachem przed pająkami. Zdaniem naukowców problem ten obserwuje się u co piątego mieszkańca planety. Istnieje wiele różnych założeń dotyczących przyczyny tego strachu. Może to być spowodowane negatywnym kontaktem z pająkami, który doprowadził do fobii.
Większość powodów, które mogą wywołać ten strach, jest bezpodstawna. Wiele pająków żyjących w mieście jest nieszkodliwych dla ludzi. Z reguły są obojętni na jego zachowanie. Arachnofobia to zaburzenie psychiczne, które nie jest przenoszone genetycznie, więc ten strach można tylko nabyć.
Ludzie z tym strachem rozwijają niekontrolowane poczucie strachu, gdy widzą stawonogi. Może wystąpić opóźnienie reakcji lub odwrotnie, chęć pilnej ucieczki z nimi z miejsca. Jest też szybkie bicie serca, bladość skóry i niekontrolowany atak paniki.
Entomofobia lub strach przed owadami
Entomofobia, czasami nazywana insektofobią, to strach przed owadami. Strach jest stosunkowo powszechny w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza na obszarach miejskich, gdzie kontakt z owadami jest raczej nietypowy ze względu na brak interakcji z naturą.
Nic dziwnego, że przez lata owady były kamieniem węgielnym strachu wielu ludzi. Chociaż są stosunkowo małe, te przerażające, pełzające stworzenia wywołują panikę u wielu.
Jak pozbyć się blattofobii - strach przed karaluchami: leczenie
Karaluchy w domu są niehigieniczne i obrzydliwe. Ale nie jest to śmiertelnie niebezpieczne, zwłaszcza, że możesz z powodzeniem z nimi walczyć. Jeśli znasz ten problem, przeczytaj artykuł „Jak raz na zawsze pozbyć się karaluchów w mieszkaniu: narkotyki i środki ludowe na karaluchy.Jak kupić trucizny, odstraszacze, pułapki i skuteczne środki na karaluchy w sklepie internetowym Aliexpress: cena, katalog ”, może ci się przyda.
Blattofobia: wstręt do karaluchów zamienia się w dziki strach.
Ale osoby cierpiące na blattofobię na widok zwykłego domowego Prusaka, jego toreb - ooteków, a nawet kału, doświadczają strasznego strachu, paniki lub histerii, zmienia się tętno, drętwienie nóg, a nawet udar. Z irracjonalnym strachem przed karaluchami trzeba walczyć metodami psychoterapii:
- hipnoza
- terapia poznawcza
- przyjmowanie leków farmakologicznych
Insektofobia - paniczny strach przed owadami
Insektofobia to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się silnym lękiem przed owadami. Jego inna nazwa to entomofobia. Z reguły osoba cierpiąca na to zaburzenie nie boi się wszystkich stworzeń z rzędu, ale niektórych ich oddzielnych odmian, na przykład pszczół, os, karaluchów, much, mrówek, pcheł, pająków, pluskiew. Niektórzy pacjenci boją się wszystkich owadów.
Objawy fobii mogą wahać się od niechęci i wstrętu do paniki, od samego patrzenia na latającego lub pełzającego owada.
Jak samemu przestać się bać
Istnieją szkolenia psychologiczne uczące samodzielnego pozbycia się arachnofobii. Najskuteczniejszą techniką behawioralną jest podejście osoby z przedmiotem strachu.
Uzależnienie zaczyna się od małych osobników, a kończy na egzotycznych dużych zwierzętach. Osoby, które potrafią przezwyciężyć strach, na zawsze pozbędą się arachnofobii.
Utrzymanie pająka w jego domu i opieka nad nim pomoże osobie samodzielnie poradzić sobie z problemem. W tym przypadku ciało włącza mechanikę nadmiernej kompensacji, która całkowicie uwalnia podmiot od negatywnych uczuć, jakie miał wobec owadów.
Innym dobrym sposobem na samodzielne stłumienie fobii są gry komputerowe, które symulują zachowanie przerażonych ludzi w wirtualnej rzeczywistości. Naukowcy udowodnili, że skuteczność gier komputerowych wzrośnie 2-krotnie, gdy dana osoba dotknie monitora ręką.
Strach przed ugryzieniem
Niektórzy ludzie boją się ukąszenia przez owada. Panika może obejmować całe spektrum emocji, od lęku przed bólem po lęk przed chorobą. Występują również naturalne reakcje alergiczne, zwłaszcza użądlenia pszczół i ukąszenia ognia przez mrówki, a także trujące owady, ale generalnie strach przed typowymi owadami, takimi jak muchy domowe, karaluchy i tym podobne, nie budzi obawy przed ukąszeniem. Jednak zdecydowana większość ukąszeń owadów jest irytująca, a większość obaw przed ukąszeniem jest nieproporcjonalna do ryzyka.
Niektórzy ludzie martwią się owadami w swoich domach lub ciałach. Zgodnie z artykułem w Cultural Entomology Digest, ludzie z takim strachem często noszą przedmioty, które ich zdaniem są narzędziami do zwalczania szkodników. W artykule badacz Philip Weinstein zwraca uwagę, że obawy przed infekcją mogą być oznaką urojeniowych myśli, a nie zwykłej fobii. Psycholog leczący insektofobię musi dokładnie przeanalizować myśli i zachowanie klienta, aby dokładnie zdiagnozować i wyleczyć problem.
Informacje dotyczące artykułu są tutaj częściowo wykorzystywane.
Z jakich powodów może pojawić się fobia?
Badania wykazały, że ci, którzy boją się stawonogów, nie wiedzą, jak rozwija się arachnofobia. Spójrzmy na główne powody, dla których ludzie boją się pająków.
Osobiste doświadczenie
Strach przed stawonogami często wiąże się z nieprzyjemnymi osobistymi doświadczeniami, kiedy po raz pierwszy spotykasz pająka.Rodzice starają się ograniczyć kontakt dziecka z owadem, w wyniku czego dziecko rozwija niechęć do tych osób.
Stopniowo uczucie niechęci przekształca się w lęk przed pająkami, a nawet w fobię.... Negatywne nastawienie do pająków pojawia się również u osób, które w przeszłości doznały ukąszenia przez osobnika.
Genetyka
Zaburzenia psychiczne przechodzą z rodziców na dzieci. Jeśli jeden z dorosłych cierpi na arachnofobię, istnieje duże prawdopodobieństwo, że choroba z genami zostanie przeniesiona na dziecko.
Ten strach będzie prowadził Twoje dziecko przez całe życie, powodując gwałtowną reakcję na pająki. Fakt ten potwierdza fakt, że arachnofobia jest problemem powszechnym w niektórych regionach świata.
Wrodzona cecha układu nerwowego
Osoby niepełnosprawne psychicznie mają kilka fobii. Ataki paniki są aktywowane, gdy stawonogi nagle pojawiają się przed oczami osoby. Bardzo często osoby z zaburzonym układem nerwowym postrzegają ruchy zwierzęcia do ataku.
Uczenie się z dzieciństwa wprowadzające w błąd
Typowe przyczyny rozwoju arachnofobii u dzieci to: oglądanie horrorów i czytanie książek, w których głównymi bohaterami były pająki. Opowieści nauczycieli o starożytnych gatunkach stawonogów, wyróżniających się gigantycznym rozmiarem i śmiercionośnym ugryzieniem, mogą być impulsem do pojawienia się lęków.
Współcześni biolodzy udowodnili, że owady pajęczaków nie stały się bardziej niebezpieczne w procesie ewolucji. Nie ma naukowych dowodów potwierdzających, że gigantyczne pająki pozostały na ziemi.
Raptowność
Nagłe pojawienie się pająków może wywołać atak paniki u ludzi. Na tej podstawie jego puls rośnie lub wzrasta ciśnienie krwi. Silnego strachu doświadczają osoby, które nie zauważyły zbliżającego się owada.
Lęk wynika z cech strukturalnych ciała pająka... Mały tułów w połączeniu z długimi i licznymi nogami wywołuje panikę u arachnofobów.
