Ziemskie pszczoły, owady żyjące w glebie, budują gniazda w wykopanych tunelach. Na polanach i skrajach lasów często spotyka się samotne osobniki. Kolonie pszczół czasami osiedlają się w domkach letniskowych, co stanowi zagrożenie dla ludzi. Ukąszenia często prowadzą do skutków ubocznych i nieprzyjemnych konsekwencji. Dlatego lepiej pozbyć się tych „sąsiadów” w odpowiednim czasie.
Wygląd i funkcje
Pszczoły ziemne mają charakterystyczne cechy: czarny kolor ciała, czarno-brązowy kolor głowy i ciemnofioletowe skrzydła. Wielkość pszczół może dochodzić do 19 mm. Samce prawie nie różnią się od samic, ale ich wielkość ciała sięga maksymalnie 15 mm. Pszczoły mają jasne włosy welusowe na brzuchu i żółte plamy na górnej wardze i szczęce.
Pszczoły ziemne mają grube ciemnoszare lub jasnoszare włosy na piersi i głowie. Skronie i głowa pokryte są czarnymi włoskami dojrzewającymi. Te owady uwielbiają kopać doły w piaszczystych terenach, lasach, polach.
Gdzie mieszkają i jak żyją
Owady występują praktycznie we wszystkich rejonach ziemi, z wyjątkiem:
- Ameryka Południowa;
- Oceania;
- Madagaskar;
- Australia.
Na samym kontynencie europejskim występuje ponad 400 gatunków pszczół ziemnych.
Większość z nich woli gniazdować na piaszczystej lub luźnej glebie piaszczysto-gliniastej, przedzierając się przez osobliwe tunele o głębokości do 80 cm. Dlatego małe gniazda można znaleźć w rabatach kwiatowych lub w ogrodach frontowych. Jednak te owady mogą wyposażyć swoje domy w innych miejscach:
- w jamach skał;
- w przestrzeni między cegłami ścian, szczególnie często można je spotkać w starych budynkach;
- w łodygach niektórych roślin.
Jakie są rodzaje?
Niewiele osób wie, że pszczoły ziemne nie są rzadkie, tylko mniej powszechne. Liczebność populacji owadów w porównaniu z pszczołami domowymi jest niewielka. Ponadto ludzie często przestali istnieć w przyrodzie, dlatego ten typ pszczół przeszedł niezauważony przez ludzkie oczy.
Istnieje kilka odmian pszczół naziemnych - różnią się kolorem, rozmiarem, budową ciała i innymi cechami.
Andrena-Clarkella
Powszechny owad znany na całym świecie. Rozmiary ciała mogą sięgać od 8 do 17 mm. Kolor pszczoły jest inny, są okazy czarno-niebieskie, czasem pomarańczowe. Na głowie i górnej części pleców znajduje się puch.
Andrena Magna
Mniej popularna odmiana występująca wyłącznie na wybrzeżu Morza Czarnego. Pszczoła jest zdominowana przez czarne ciało, fioletowe skrzydła i żółtą górną część grzbietu. Długość ciała sięga 15-18 mm. Na głowie i tułowiu są grube, puszyste włosy.
Halict Sphecodes
Jest to średniej wielkości pszczoła ziemna, osiągająca rozmiary od 5 do 15 mm. Coś jak osa. Charakterystyczną cechą jest kolor nadwozia - czerwonawy, czasem zielonkawy z metalicznym połyskiem. Owady są powszechne na całym świecie.
Pszczoła długowłosa
Ten gatunek dzikich pszczół można spotkać od Europy po Kazachstan. Owady mają szaro-czerwony kolor ciała, grube i długie czułki, mały rozmiar ciała. Ciekawostką jest to, że w jednym gnieździe potrafią się dogadać dwie samice.
Wełna
Specyfika tej odmiany uważana jest za rodzaj „kradzieży”.Wełniane trzepaczki same nie kopią dziur, ale z powodzeniem wykorzystują mieszkania innych ludzi, komórki liniowe z włókien roślinnych. Charakterystyczną cechą jest niewielki rozmiar owada, brązowy kolor z żółtymi plamami na grzbiecie. Owady są lekko pulchne. W stosunku do innych owadów samce są bardzo agresywne.
Przecinarki do blachy (megaheels)
Ścinacze liści to samotne pszczoły. Mają mocne szczęki, ale owady nie produkują miodu. Udekoruj mieszkania kawałkami liści roślin.
Nomada (kukułka)
Pszczoła koczownicza jest zewnętrznie podobna do udomowionego krewnego, ale pszczoła ziemska nie ma urządzenia do zbierania pyłku. Na powierzchni ciała nie ma włosów. Te pszczoły nie budują swoich gniazd. Nazwę „kukułka” otrzymali dzięki składaniu jaj w jamach innych ludzi, gdzie później larwy rosną i żywią się rezerwami koczowników.
Mellithidy
Zewnętrznie ta odmiana jest podobna do domowej pszczoły miodnej. Ich osobliwością jest sposób jedzenia. Melitydy zbierają nektar wyłącznie z kwiatów roślin strączkowych lub astrowatych.
Stolarz
Pszczoła charakteryzująca się głośnym brzęczeniem. Pszczoła stolarz jest dużych rozmiarów, oczy są ciemnoniebieskie lub czarne, skrzydła i ciało są niebieskie z fioletowym odcieniem. Stolarz to samotna pszczoła.
Różnica w stosunku do domowych owadów miodowych
Chociaż pszczoły podziemne wydobywają miód w taki sam sposób, jak ich udomowionych krewnych, istnieje między nimi wiele różnic:
- Kwatera... Pszczoły ziemskie nie żyją w ulach, drzewach ani dziuplach. Budują swoje domy tylko pod ziemią. Przeważnie w piasku.
- Kolor... W przeciwieństwie do zwykłych pszczół, pszczoły ziemne mają raczej ciemny kolor, co sprawia, że są prawie niewidoczne w glebie.
- Układ rodzinny... Podziemne rośliny miododajne nie mają tak zróżnicowanej hierarchii, jak ich domowe odpowiedniki.
Jakie życie prowadzą?
Pszczoły ziemskie mogą żyć zarówno pojedynczo, jak iw całych grupach. Zależy od odmiany. Zasadniczo owady osiedlają się w całych koloniach, czasami w jednym dole może żyć kilka rodzin. Gdy potomstwo dorośnie, nie oddala się od domu rodzicielskiego, ale osiedla się w pobliżu, wykopując tunele, poszerzając tym samym królestwo pszczół.
Są też takie owady, które wolą żyć nie w grupach, ale indywidualnie, na przykład jest to charakterystyczne dla pszczół-stolarzy i wycinaków liści pszczół. Samica żyje w gnieździe samotnie ze swoimi larwami, dopóki całe potomstwo nie osiągnie dojrzałości.
Interesujące fakty
To interesujące:
- Nie wszystkie pszczoły ziemne produkują miód.
- Zimą owady nie zasypiają. Przez cały ten okres żywią się zapasami miodu.
- Angielski monarcha Richard ładował pszczoły do specjalnych rur i wypuszczał je z armaty w przeciwników.
- Egipcjanie są uważani za pierwszych pszczelarzy na świecie.
- Straciwszy żądło po ukąszeniu, pszczoła wkrótce umiera.
- Najbardziej trujące gatunki żyją w Afryce.
Pszczoły ziemskie to mało znane dzikie owady, które żyją prawie wszędzie. Same w sobie nie są niebezpieczne. Niektóre gatunki są zawarte w Czerwonej Księdze.
Bez niszczenia gniazd człowiek nie tylko nie ugryzie, ale także uratuje gatunek zagrożony wyginięciem, co jest ważne dla całego ekosystemu.
Jakie są dobroczynne właściwości miodu?
Ziemne dzikie pszczoły mają aromatyczny miód, w którym dominuje mglisty aromat z jednocześnie cierpkim smakiem. Przeważa miód o gęstej konsystencji, ma ciemnobrązowy kolor, zawiera ogromną ilość chleba pszczelego i wosku.
Uważa się, że regularne spożywanie miodu od pszczół ziemnych pomaga uporać się z następującymi problemami:
- błędy kosmetyczne;
- ARI;
- procesy zapalne;
- ból gardła;
- ból w mięśniach;
- zapalenie oskrzeli;
- choroby stawów;
- zapalenie płuc.
Wachlarz zastosowań tego produktu jest szeroki. Dzięki swoim niesamowitym dobroczynnym właściwościom spożywanie miodu gwarantuje wzmocnienie układu odpornościowego. Miód z dzikich pszczół dojrzewa powoli i długo zachowuje swoje właściwości lecznicze.
Okres zbierania miodu w lesie jest krótki, jesienią zaledwie kilka tygodni. W tym czasie owadom udaje się zdobyć wystarczającą ilość miodu. Dziś popularne jest zbieranie miodu od pszczół, dla których w lesie instaluje się specjalne ule, w których kolonia pszczół tworzy gniazda. Ostrożnie zbieraj miód z koralików, aby przypadkowo nie zniszczyć gniazda. Wyciągnięty plaster miodu jest otwierany ręcznie, dzięki czemu zachowuje cenne właściwości produktu. Zbiór miodu odbywa się wyłącznie za pomocą drewnianych przedmiotów. Przechowuj miód w naczyniach drewnianych lub glinianych.
Praktyczne instrukcje dotyczące pozbycia się pszczół ziemnych
Oczywiście profesjonaliści powinni zrobić wszystko. Dlatego lepiej powierzyć pozbycie się pszczół bojownikom z takimi pszczołami. Ale jeśli ich nie znalazłeś, będziesz musiał podjąć się misji uwolnienia swojej działki ogrodowej. A zanim przystąpisz do działań wojennych, musisz dokładnie przygotować się do takiej wojny.
- Zacznij od apteczki. Twoja apteczka musi mieć antidotum na użądlenia pszczół. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy nie wiedzą, czy są uczuleni na użądlenia pszczół, czy nie. Jeśli masz alergię, to antidotum może nawet uratować ci życie.
- Konieczne jest rozpoczęcie działań wojennych dopiero po ewakuacji dzieci i zwierząt. Mogą dostać się pod „gorące skrzydło” rozgniewanych pszczół, więc pozwól domownikom, w tym czworonożnym, kibicować Ci w domu.
- Najlepszy czas na walkę z ziemskimi pszczołami to koniec zimy. Dlaczego właśnie wtedy? Wszystko jest bardzo proste. W tym okresie kolonia pszczół ziemnych nie jest jeszcze tak liczna, a same pszczoły nie zachowują się tak agresywnie i zwinnie. O każdej innej porze roku walka z takimi sąsiadami i zdobywcami Twojej daczy jest kilkakrotnie trudniejsza, choćby dlatego, że pszczół jest więcej i zachowują się pewniej i agresywniej. Jeśli chodzi o porę dnia, to z pewnością wieczór.
- Próba pokrycia roju ziemnych pszczół ziemią lub piaskiem jest w rzeczywistości bezużytecznym i raczej niebezpiecznym ćwiczeniem. Jeśli pszczołom uda się znaleźć wyjście, ty i twoi bliscy z pewnością nie będziecie dobrzy. Wściekłe owady użądlą każdego
Aranżacja „domu”
Dziury, które wyrywają owady, są nieco podobne do głębokich tuneli. W różnych kierunkach rozciągają się od nich liczne, owalne, ślepe zagłębienia. W niektórych z tych jam pszczoły przechowują miód. Zaletą jest to, że w takiej komorze nektar jest przechowywany jak w pojemniku, bez utraty walorów smakowych i leczniczych. Wynika to z faktu, że pszczoły ziemne mają tendencję do wyposażenia swoich domów w określony sposób. Ta praca jest dla nich żmudna.
Przede wszystkim owady wykopują owalny tunel, następnie powstaje w nim komórka, a uwolniona ziemia miesza się ze śliną. Pszczoły układają taką mieszankę w kółko, ubijając je łapami, po czym całą uzyskaną powierzchnię traktują specjalną substancją - tajemnicą gruczołów brzusznych. Po stwardnieniu powierzchni dom jest niezawodnie chroniony przed wilgocią i innymi warunkami atmosferycznymi.
Jak wyglądają
Większość gatunków dzikich pszczół jest bardzo podobna do pszczół miodnych, które często widujemy w pasiekach. Jednak na planecie jest tak różnorodność tych owadów, że po prostu nie da się jednoznacznie opisać ich wyglądu. Ze wszystkich istniejących gatunków pszczół na ziemi 80% to po prostu pszczoły ziemne.
Pomimo takiej różnorodności można odróżnić pszczołę od pasieki od ziemnej za pomocą następujących cech:
- średnio długość ciała wynosi od 8 do 17 mm (mężczyźni i kobiety pod względem wielkości niewiele się różnią);
- skrzydła lekko zakrzywione, żyła podstawna prawie prosta;
- kolorystyka może być zróżnicowana: czarna, niebieska, zielona, srebrna itp .;
- samice mają obrotowe chwosty na tylnych łapach.
Ciało owadów ma z reguły grubą sierść na głowie i klatce piersiowej.
Potomstwo
Dopiero po ułożeniu podziemnego domu macica trafi w najodleglejsze miejsce gniazda, gdzie złoży jaja w komórkach woskowych. Okresowo, przed złożeniem jaj, niektóre gatunki pszczół mielonych umieszczają w komórkach włókna roślinne lub drobno pocięte kawałki liści.
W miarę dorastania larw samica stopniowo zwiększa rozmiar komórek, w których żyje potomstwo. Gdy potomstwo dorośnie, macica umiera. Dzieje się tak z prawie wszystkimi gatunkami pszczół naziemnych. Ale tylko samica „Galikt sphecodes” jest w stanie przetrwać nawet podczas najsilniejszych mrozów. A młode osoby, aktywnie rosnące i rozwijające się, zaczynają robić to samo, co inni krewni: zbierać miód i nektar.
Czy pszczoły żyją w ziemi
Pszczoły podziemne, podobnie jak pszczoły nam znane, gromadzą się wokół swojej królowej, która zakłada kolonię, znajdując norę porzuconą przez jakiegoś gryzonia. Przede wszystkim musi przygotować norkę do złożenia larw. W tym celu jest to konieczne: Pszczoły żyjące w ziemi nie tworzą dużych kolonii. Ciążą w kierunku życia w komorze. Podziemne korytarze, które wykopują, nie przekraczają 80 cm długości, ale jest to cała rozgałęziona sieć półkolistych tuneli, zawsze zakończonych ślepymi zaułkami „komórkami”, w których osadzają się larwy, a plastry miodu budowane są z wosku, które są wypełnione kochanie.
- Zbuduj norkę z luźnej ziemi zwilżonej własną śliną.
- Wyłóż spód norek liśćmi roślin.
- Rozłóż pierwsze lęgi jajek.
- Aby sami zdobyć pożywienie dla larw, dopóki młode nie dorosną, kolejne larwy zostaną podniesione razem.
- Umieść nektar w specjalnych komorach, aby nakarmić potomstwo.
Pożytek i szkoda
Dzięki żywotnej aktywności takich pszczół zapyla się wiele roślin kwiatowych. Grunty rolne czerpią korzyści z pszczół ziemnych.
Ale pszczoły ziemne mogą również powodować szkody, na przykład wyrywając brzydkie dziury w ziemi w dużych ilościach. Dziś, gdy większość dróg jest wybrukowana lub zatruta trującymi spalinami, pszczoły ziemne szukają schronienia w wioskach i daczach. Jeśli na miejscu jest ogród warzywny, pszczoły będą przeszkadzać w sadzeniu, a jeśli jest ogród, po prostu go oszpecą. Wydawałoby się, że czerpią z tego korzyści, na przykład miód z dziur nie jest trudny. Ale tak nie jest. W końcu będziesz musiał zniszczyć gniazdo, a niebezpieczeństwo dla niedoświadczonej osoby jest ogromne, pszczoły mogą ugryźć.
Ukąszenia to kolejny problem. Ukąszenie pszczoły i tak nie jest zbyt przyjemne, a użądlenie przez pszczoły ziemne jest niebezpieczne, ponieważ może wywołać zaostrzoną reakcję alergiczną.
Dlaczego pszczoły ziemne są niebezpieczne?
Wild andrens są korzystne dla gospodarki i całego ekosystemu, ponieważ zapewniają wysokie plony poprzez zapylanie upraw. Owady zapewniają również leczniczy miód, bogaty w witaminy i minerały. Często jednak osiedlają się blisko ludzi - na wsi, w kwietniku, w ścianie domu. Chociaż Andrenowie są spokojni, atakują, gdy wyczują niebezpieczeństwo.
Żądło glinianej pszczoły jest niebezpieczne dla osób z reakcją alergiczną na truciznę. Manifestacje: bolesność, zaczerwienienie i łagodna gorączka. Substancje toksyczne po ukąszeniu szybko dostają się do krwiobiegu lub błon śluzowych. Czasami prowadzi to do silnych skurczów mięśni, obrzęku krtani, jeśli nie jest wspomagane, może być śmiertelne.
Co zrobić z ugryzieniem?
Jad owada zawiera dużą ilość histaminy, co może prowadzić do reakcji alergicznej objawiającej się stanem zapalnym tkanek w miejscu ukąszenia i obrzękiem. Pamiętaj, aby natychmiast usunąć żądło - pomaga to zmniejszyć możliwe konsekwencje.Aby dostać żądło, użyj pincety. Jeśli żądło nie wystaje ponad powierzchnię, otaczająca skóra jest lekko dociskana.
Alkohol lub słodzona woda pomoże zneutralizować truciznę. Ranę traktuje się płynem, na wierzch nakłada się kawałek lodu, wcześniej owinięty gazą. Ze względu na to, że ziemne użądlenie pszczoły może wywołać silną reakcję alergiczną, zaleca się przyjmowanie leku przeciwhistaminowego lub smarowanie ugryzienia specjalną maścią.
W ciągu dnia pamiętaj o piciu dużej ilości płynów, wykluczając napoje alkoholowe, ponieważ mogą one nasilać działanie toksyn zawartych w jadu pszczoły ziemnej. Jeśli wystąpi ciężka reakcja, natychmiast udaj się do szpitala, aby uniknąć poważnych komplikacji.
Opis
Jako dzikie stworzenia zamieszkują pola, plantacje leśne i obszary spokojne, gdzie gleba zawiera duże ilości piasku. Pogrupowane są w liczne rodziny, następnie potomstwo jest umieszczane obok dawnego domu, dlatego pod ziemią powstają ogromne obszary osadnictwa.
Tunele w mieszkaniach są bardzo trwałe i sięgają na duże głębokości, ponieważ pszczoła ziemna jest doskonałym budowniczym. Owady są dość spokojne i nie atakują bez wyraźnego powodu. Należy zauważyć, że osoby te, podobnie jak wszystkie inne, mogą być bardziej agresywne w różnych momentach.
Walka z brzęczykami
Niestety, żadnemu właścicielowi nie spodoba się fakt, że na jego terenie żyją pszczoły ziemne. Fakt ten można wytłumaczyć zachowaniem owadów. Pszczoły żyjące pod ziemią wyróżniają się agresywnym charakterem. Jeśli pracująca pszczoła użądli człowieka, to tylko w przypadku prawdziwego niebezpieczeństwa, ale ziemny mieszkaniec jest w stanie zaatakować swoją ofiarę bez powodu.
Owad nie mniej szkodzi otaczającym roślinom - gryzie liście. A budowa podziemnych labiryntów nie przyniesie dużych korzyści młodym sadzonkom. To właśnie z powodu takich negatywnych chwil w każdym ogrodniku budzi się chęć pozbycia się szkodników. Z pszczołami ziemnymi można radzić sobie na wiele sposobów.
Wrząca woda pomoże przyczynę
Bardziej popularne i łatwiejsze jest radzenie sobie z mieszkańcami ziemi - zalewanie tuneli pszczelich wrzącą wodą. Ta metoda wymaga użycia co najmniej 15 litrów wrzącej wody. Chociaż objętość płynu może się różnić w zależności od głębokości i czasu trwania pociągnięć.
Wskazane jest przeprowadzenie podobnej procedury wieczorem, gdy wszyscy mieszkańcy królestwa lądowego są w swoich domach. Jeśli idziesz walczyć w ciągu dnia, możliwe jest, że pszczoły rzucą się na sprawcę i spróbują go użądlić.
Takie manipulacje pomogą zapobiec dalszemu wyjściu pszczół z ich kryjówek. Ale stosowanie tej metody nie wyklucza możliwości poparzenia systemu korzeniowego roślin.
Kopanie gleby
Ta metoda walki jest całkiem odpowiednia, jeśli tunele podziemnych mieszkańców są płytkie. Dowodem na to, że wykopaliska są bezowocne, będzie odnalezienie miodu, który owady ukrywają w najniższym miejscu swojego siedliska. Nie da się dotrzeć do podziemnych mieszkańców, którzy bardzo głęboko wykopali swoje labirynty.
Ponadto podczas wykopywania ziemi nie wyklucza się prawdopodobieństwa ukąszenia przez owada. Aby uniknąć tego problemu, przed kopaniem ziemi należy założyć specjalny kombinezon ochronny i maskę z siatki.
Wypełnianie nor ziemnych pszczół piaskiem lub ziemią jest zajęciem bezużytecznym, a także niebezpiecznym, ponieważ wściekłe pszczoły, które wydostały się na powierzchnię, zaczną kłuć każdego, kto spotka na ich drodze.
Zastawianie pułapek
Kolejną skuteczną metodą pozbycia się pszczół ziemnych będzie stosowanie pułapek. Aby to zrobić, musisz umieścić butelki ze słodkim syropem w pobliżu wejścia do nory podziemnych mieszkańców.Po tym, jak owady będą chciały jeść, wejdą do butelki i nie będą już mogły się wydostać.
Pestycydy uchronią Cię przed szkodnikami
Za najskuteczniejszy sposób usuwania dzikich pszczół uważa się stosowanie toksycznych chemikaliów, ponieważ jest nie tylko szybki, ale także skuteczny. Przed użyciem trucizny doświadczeni ogrodnicy zalecają traktowanie gniazd glinianych pszczół sprayem dymnym - znacznie zmniejszy to aktywność owadów.
Następnie zaczynają używać trującej substancji, nie tylko są nią spryskiwane, ale także wypełniane norami pszczół. Następnie wszystkie dziury są pokryte ziemią, aby pozostałe żywe pszczoły nie mogły się wydostać. Ta metoda pozwala osiągnąć 100% wyniku.
Do niszczenia pszczół ziemnych zaleca się stosowanie takich preparatów:
- Dichlorvos. To uniwersalny środek służący do eliminacji różnych owadów, zarówno tych latających, jak i pełzających.
- Strefa Delta. Lek, którego głównym celem jest zwalczanie owadów. Większość ekspertów twierdzi, że ta substancja jest jedną z najskuteczniejszych. Lek jest bezwonny i działa szybko. Już następnego dnia po zabiegu ogrodnik może zaobserwować doskonały efekt.
- Otrzymać. Środek owadobójczy na bazie chloropiryfosu (5%). Jedno opakowanie wystarczy na powierzchnię 100 metrów kwadratowych.
Przed rozpoczęciem walki z brzęczącymi owadami, dzieci i zwierzęta są bezbłędnie ewakuowane, ponieważ wściekłe owady mogą zemścić się na każdym, kto stanie im na drodze. Jeśli na terenie hoduje się ogromną liczbę pszczół ziemnych, najlepiej zwrócić się o pomoc do specjalistów zajmujących się eliminacją tych szkodników.
Pszczoły gruntowe są nadal uważane za dzikie (patrz dzikie pszczoły), a nie owady udomowione, chociaż wiele osób jest przekonanych, że mogą przynieść ogromne korzyści rolnictwu. Ale jednocześnie pszczoły żyjące pod ziemią powodują wiele szkód - kopią tunele, co znacznie szkodzi młodym sadzonkom i roślinom kwitnącym, które pszczoły gryzą liście.
0
Jak zdobyć miód od pszczół ziemnych
Charakterystyka dzikiego nektaru: jasny aromat, cierpki smak, brązowy odcień, lepka konsystencja, duża ilość chleba pszczelego i wosku. Ten produkt jest przydatny dla przewodu pokarmowego, odporności, skóry, ponieważ zawiera kompleks substancji biologicznie czynnych. Miód jest również używany na kaszel i przeziębienia.
Zalecenia dotyczące ekstrakcji nektaru:
- optymalny czas to jesień, kiedy miód jest w pełni dojrzały;
- ubierz się w zamknięte ubranie, wskazane jest zakrycie twarzy specjalną siatką;
- przetwarzać pasaże pszczół dymem, kopać tunele, aby znaleźć miód;
- weź część nektaru, ale większość pozostaw owadom, aby jednostki nie umarły z głodu w zimie.
Pszczoły ziemne to duża rodzina, której osobliwością jest styl życia przedstawicieli. Jednostki wyposażają domy w ziemię, dla której kopią głębokie tunele. Składają tam również jajka, przechowują nektar. Inną cechą jest preferowanie życia samotnego, a nie z rodzinami.
Charakterystyka pszczół ziemnych
Pszczoły ziemne są niezastąpionymi „pomocnikami” w zapylaniu pól, ogrodów, klombów. Nie stanowią zagrożenia dla ludzi. Potrafią wykazywać agresję, chroniąc swoje gniazdo przed zniszczeniem. Są bardzo wytrzymałe i wydajne.
Wygląd
Osobniki tego gatunku różnią się kolorem, w którym przeważają ciemne odcienie: czarny, brązowy, szary i fioletowy. Zewnętrzna skorupa ciała owada pokryta jest grubą szczeciną, która zapewnia przetrwanie w zimnych norach. Oczy mają fasetowaną strukturę, parę czułek, dwie pary skrzydeł, trzy pary nóg, głowę z długą trąbką do zbierania nektaru i odwłok.
Gdzie mieszkam
Populacja pszczół jest rozproszona po całym świecie. Żyją najczęściej na wolności: w lasach, na łąkach, stromych klifach z piaszczystą glebą oraz w pobliżu zbiorników wodnych.W związku z aktywnym wylesianiem i powiększaniem się pól uprawnych spotyka się je również na terenach wiejskich, w ogrodach.
Styl życia
Pojedynczy gatunek pszczół buduje małe gniazda, zaledwie kilkadziesiąt komórek. Gatunki publiczne i półpubliczne osiedlają się w koloniach - w jednej norze może mieszkać kilka rodzin. Potomstwo buduje mieszkania w pobliżu gniazda rodzicielskiego.
Warto przeczytać o cechach pszczół himalajskich i ich miodu.
Struktura nory
Zagrzebanie się wymaga wiele wysiłku, czasu i jest ważnym czynnikiem przeżycia rodziny. Głębokość tuneli wykopanych przez pszczoły sięga 80 cm, z licznymi gałęziami i ślepymi zaułkami, w których przechowywany i dojrzewający nektar, larwy są deponowane i hodowane. Najpierw owady kopią owalny tunel: luźną ziemię miesza się ze śliną, tę mieszaninę układa się w okrąg, ubija i przykrywa wydzielinami brzusznymi.
Reprodukcja
Powielanie odbywa się w następujący sposób. Macica składa jaja. Z zapłodnionych pojawiają się nowe osobniki, az nie zapłodnionych drony. Jajo, zanim stanie się pełnoprawną pszczołą, przechodzi przez kilka etapów formacji: najpierw zamienia się w larwę, następnie w poczwarkę, a następnie w dorosłego. Larwy żywią się nektarem i pyłkiem.
Radzimy również przeczytać, jak postępować z osami ziemnymi.
Czy muszę z nimi walczyć
Jeśli rójka osiadła na działce ogrodowej, to z czasem kolonia powiększy się, co może sprawić, że teren przydomowy nie nada się do uprawy, stanie się niebezpiecznym „sąsiadem”. Niektóre gatunki opisanych owadów prowadzą pasożytniczy tryb życia - potrafią kraść niezbędne do życia produkty od udomowionych pszczół.
Ważny! Przed przystąpieniem do walki z „nieproszonymi gośćmi” należy przygotować odzież i sprzęt ochronny: kurtkę, kombinezon, czapkę pszczelarza, skórzane rękawiczki oraz palacz. Miej dostępne leki przeciwhistaminowe.
