Najlepszy opatrunek tui jesienią: kiedy, jakie nawozy stosować

Opis

Ta roślina nie występuje w rosyjskich warunkach klimatycznych. Jego ojczyzną jest Ameryka i Azja Wschodnia. Ale drzewo całkiem dobrze zakorzeniło się w naszym środowisku. Niektóre jego odmiany uprawiane są nawet na północy Rosji.

Ciekawy. Słowo „tuya” oznacza „kadzidło” lub „ofiara”. Jest to związane z przyjemnym aromatem, który rozprzestrzenia się podczas spalania niektórych gatunków roślin.

Roślina należy do Cypress. Jest zimozielony, igły składają się z zachodzących na siebie łusek. W domu prawie zawsze rośnie do wysokości 20 m, ale w Rosji rzadko osiąga 11 metrów wysokości.

Istnieją takie rodzaje tui:

1. Thuja western ("Smaragd") - najpopularniejszy typ w ogrodnictwie. Ma dużą liczbę odmian.
2. Japońska tuja rośnie na wyżynach. Różnica polega na pięknych igłach o różnych kolorach. W domku letniskowym może osiągać wysokość do 18 m. W dużych miastach z trudem się zakorzenia.
3. Tuja koreańska ma szeroką, rozłożystą koronę i miękkie igły.
4. Złożona tuja jest bardzo wrażliwa na zimno. Roślina jest bardzo wysoka i osiąga wysokość 60 m. Ma przyjemny aromat.
5. Tuja wschodnia ma właściwości lecznicze. Jego gałęzie przypominają wachlarz. Roślina źle znosi mróz.

Zasady lądowania

Tuję można sadzić od wiosny do jesieni. Ale co najważniejsze, drzewa zakorzeniają się na tym miejscu w okresie od kwietnia do maja. Rzadziej chorują, szybciej dostosowują się do nowych warunków i wcześniej zaczynają rosnąć. Jesienne sadzenie tui wiąże się ze znacznym ryzykiem. Nie ma pewności, że drzewo zdąży się dobrze zakorzenić na miejscu przed chłodem

Thuyas potrzebują głębokich i szerokich otworów do sadzenia - zwykle około 80-100 cm, a ich dokładne rozmiary zależą od objętości systemu korzeniowego drzew. Powinien swobodnie zmieścić się w zagłębieniu wraz z grudą gleby. Zwykle szerokość otworu wynosi 40 cm, a głębokość jest o 30 cm większa. Na dno wykopu wylewa się luźną glebę wypełnioną nawozami. Dobrze nadają się popiół drzewny, próchnica, kompost. Takie sadzenie ułatwi pielęgnację tui: roślina będzie musiała karmić się dopiero 2-3 lata po niej.

Jeśli korzenie drzewa są suche, zanurza się je na krótko w pojemniku z wodą. Po umieszczeniu sadzonki w otworze posyp ją mieszaniną ziemi, torfu i piasku, pobranych w równych ilościach. Jeśli jego korzenie były otwarte, są rozrzucone na glinianym kopcu. Sadząc tuję z zamkniętym systemem korzeni, ostrożnie wyjmuje się ją z pojemnika wraz z podłożem, umieszcza w dołku i przykrywa glebą. Gleba wokół sadzonki jest lekko ubita i dobrze podlewana (1-2 wiadra wody). Po prawidłowym posadzeniu szyjka korzeni tui znajduje się na poziomie gleby. Ziemia w kręgu przy pniu jest ściółkowana. Dobrze się do tego nadaje:

• torf;
• kompost;
• posiekana kora sosny.

Zgadza się, ściółka pokrywa tylko glebę. Na niższych gałęziach rośliny lub na jej pniu nie powinno być, w przeciwnym razie będą vytuyut.

Układ tui w kraju zależy od wybranych odmian. Wysokie drzewa sadzimy w odstępach 4-5 m. Pomiędzy niewymiarowymi drzewami pozostaje co najmniej 1 m wolnej przestrzeni. W tej samej odległości tuja umieszcza się w ogrodzie, tak aby tworzyły żywopłot lub zacienioną alejkę. Wysokość drzewa nie ma tutaj znaczenia.

Pielęgnacja roślin

Opieka nad tują wiosną i latem nie jest szczególnie trudna. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń, roślina nie zaszkodzi i dobrze toleruje niekorzystne warunki klimatyczne. Jak dbać o tuję, zależy od jej stanu.

Lądowanie

Te drzewa dają nasiona. Mają guzy, z których każdy ma nasiona. Dojrzewają jesienią iw tym czasie nadają się już do rozmnażania. Z nasion wyrasta sadzonka. Rośnie od 5 lat. W tym czasie roślina przystosowuje się do surowych zim. Nasiona można również uprawiać w domu w doniczce.

Wybierz słoneczne miejsce do sadzenia. Gleba musi być pożywna. Nasiona najlepiej sadzić wiosną. Głębokość, na jakiej powinny znajdować się nasiona, nie przekracza 5 cm. Miejsce zasiania tego drzewa iglastego posypać niewielką warstwą trocin z igieł.

Z tych nasion wyrosną młode pędy. Powinny być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Podczas pielenia należy być bardzo ostrożnym, ponieważ młode pędy są bardzo delikatne.

Uwaga! Sadzonki mogą umrzeć w bezpośrednim świetle słonecznym, dlatego miejsca sadzenia powinny być zacienione.

Gleba pod tymi roślinami musi być poluzowana i stale nawilżana. Pędy należy karmić gnojowicą z obornikiem. Do jego przygotowania obornik należy rozcieńczyć w wodzie (na 1 litr wody - 50 g obornika).

Rozmnażanie przez pędy

Tuja może rozmnażać się za pomocą pędów. Aby to zrobić, musisz przygotować sadzonki z pędów, które mają 2, a nawet lepiej 3 lata. Roślinę można również sadzić, ale musi mieć kawałek starego drewna. Sadzonki są traktowane specjalnym preparatem - heteroauxinem.

Aby uzyskać lepsze ukorzenienie sadzonek, musisz użyć ziemi darniowej i torfu. Sadzonki sadzi się na głębokość nie większą niż 2,5 cm, najlepiej pielęgnować je w szklarni (w takich warunkach można je chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych).

Podlewanie

Ogrodnicy są zainteresowani tym, jak często podlewać tuję. W przypadku roślin sadzonych w ciepłym sezonie podlewanie tui jest wymagane raz w tygodniu (jeśli pogoda nie jest gorąca). Jeśli powietrze jest bardzo suche i gorące, podlewanie zwiększa się do 2 razy w ciągu tygodnia. Pod każdym krzewem musisz dodać co najmniej wiadro wody.

W pierwszym miesiącu życia roślinę należy spryskać. Przy tego rodzaju podlewaniu pory otwierają się i drzewo zaczyna oddychać. Konieczne jest nawadnianie drzew raz w tygodniu. Jego dalszy wzrost zależy od sposobu podlewania tui.

Podlewanie nie zostało przerwane od około sierpnia. Potrzebne jest, aby roślina uzyskała wilgoć dla dobrego zimowania.

Ważny! Nadmiar podlewania jest nie mniej wilgotny - roślina tego nie lubi i może zachorować na patologię grzybiczą. To, jak często podlewać tuję po posadzeniu latem, zależy od jej odporności na choroby grzybowe.

Top dressing

Miłośnicy ogrodnictwa są zainteresowani tym, jak latem karmić tuję.

Podczas karmienia należy zwrócić uwagę na następujące zalecenia:

1. Górny opatrunek odbywa się tylko wiosną i latem; innym razem jest to niewłaściwe.
2. Zaleca się stosowanie roztworu cyrkonu, który korzystnie wpływa na wzrost systemu korzeniowego i przyswajanie przez drzewo użytecznych składników.
3. Wiosną zaleca się spryskiwanie drzew chelatem żelaza. Zapobiega rozwojowi chlorozy.
4. Wraz ze spadkiem intensywności wzrostu stosować „Megafol”, „Wermikulit”.

Rozluźnienie, ściółkowanie

Konieczne jest spulchnienie gleby w pobliżu tej rośliny na głębokość co najmniej 10 cm, ze względu na położenie systemu korzeniowego rośliny.

Czytaj także: Technologia montażu miękkich płytek

Strzyżenie i wykończenie

Metody pielęgnacji letniej tui obejmują ściółkowanie. Odbywa się przy użyciu torfu. Jego warstwa nie powinna przekraczać 7 cm.

Strzyżenie i wykończenie

Aby drzewo rozwijało się prawidłowo i miało piękną koronę, należy je przyciąć.Większość gatunków w procesie wzrostu nabywa jakąś formę korony. Za pomocą przycinania możesz nadać mu pożądany wygląd. Przycinanie sanitarne jest wymagane, jeśli pojawią się żółte, uszkodzone gałęzie.

Częstotliwość przycinania uzależniona jest od intensywności wzrostu (rocznie nie przekracza 35 cm, w niektórych odmianach dochodzi do 10 cm w ciągu roku). Czas formowania korony jest regulowany w następujący sposób:

1. Podczas pączkowania - około 10 dni po tym, jak średnia temperatura na zewnątrz osiągnęła poziom 10 stopni.
2. Podczas kwitnienia pędy ścinane są w regionie północno-zachodnim - pod koniec maja lub na początku czerwca, na środkowym pasie - w połowie maja, na południu - w kwietniu.

Ważny! Jeśli odetniesz tuję, zanim zacznie kwitnąć, możesz zawiesić jej roślinność.

Wybór miejsca do uprawy tui

Do sadzenia tui należy wybrać obszar nie zacieniony, ale chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych oraz bez przeciągów i nagłych podmuchów wiatru. Przy odpowiednim wyborze miejsca roślina nie żółknie od poparzeń słonecznych i zimnego wiatru, co oznacza, że ​​długo zachowa swoje walory dekoracyjne.

Gleba na wybranej działce powinna być żyzna i lekko wilgotna. Pożądane jest, aby woda gruntowa płynęła na dużych głębokościach. Zaleca się wlać do dołków specjalną mieszankę gleby, składającą się z torfu, ziemi darniowej i gruboziarnistego piasku, a najlepiej taka gleba powinna znajdować się na całym obszarze, na którym rośnie tuja.

To kłopotliwa sprawa i tylko cierpliwi i wytrwali ogrodnicy mogą to zrobić. Przy rozmnażaniu nasion pełnoprawną roślinę można zobaczyć dopiero po 4-5 latach. To wymaga dużo wysiłku i czasu, ale wyniki są tego warte. Praktyczne porady dotyczące doboru nasion, ich przygotowania i uprawy ułatwią ten proces początkującym ogrodnikom-amatorom.

Przy stosowaniu świeżo zebranego materiału siewnego z roślin uprawianych w domu praktycznie nie zachowuje się cech odmianowych tui, pozostają tylko jej wskaźniki zewnętrzne.

Nasiona można zbierać w okresie owocowania dojrzałych roślin. Owoce - szyszki wraz z pędami nasiennymi należy oddzielić od dojrzałego pędu i pozostawić w ciepłym i suchym miejscu do pełnej dojrzałości, rozprowadzając je na płaskiej powierzchni w niewielkiej odległości od siebie. Po 3-4 dniach szyszki wyschną i otworzą się - to sygnał do zebrania nasion.

Wśród metod sadzenia nasion jest jeden najprostszy - wysiew nasion do pojedynczych doniczek z żyzną glebą. To prawda, że ​​wskaźnik sukcesu takiej uprawy jest niski. Nasiona kiełkują tą metodą bardzo długo.

Lepiej jest wysiewać rozwarstwione nasiona lub sadzić jesienią (przed zimą). Podczas sadzenia przed zimą zaleca się stosowanie wyłącznie świeżo zebranego materiału siewnego, który nie został specjalnie zaprawiony (nasączony roztworem biologicznym). Jest natychmiast sadzony na wilgotnej żyznej glebie.

Jesienne sadzenie przyniesie pierwsze pędy wraz z ociepleniem pierwszego wiosennego słońca. Wygląd sadzonek tui jest podobny do młodych zielenin koperkowych. Pierwsze igły na sadzonkach pojawią się za około miesiąc, a pierwsze pędy pojawią się dopiero po sześciu miesiącach. Przy ścisłym przestrzeganiu wszystkich zasad pielęgnacji i konserwacji roślina osiągnie 10 cm wysokości w ciągu roku.

Kilkakrotne zwiększenie kiełkowania nasion tui pomoże specjalnej procedurze - stratyfikacji nasion. Świeżo zebrane nasiona należy posortować - usunąć wszystkie małe, słabe i uszkodzone okazy. Najlepsze nasiona należy wymieszać z wilgotnymi trocinami lub wilgotnym piaskiem, umieścić w szczelnie zamkniętym plastikowym pojemniku i przechowywać w chłodnym miejscu przez co najmniej 90 dni. Zaleca się raz w tygodniu sprawdzać nasiona pod kątem pleśni i zapobiegać wysychaniu mieszanki.

Po rozwarstwieniu nasiona należy sadzić w przygotowanej mieszance gleby, około końca lutego. Skrzynka na sadzonki jest wypełniona podłożem iglastym lub dowolną mieszanką gleby odżywczej. Warstwa drenażowa jest wstępnie wylewana na dno skrzynki. Odpowiednie są kamyki morskie, miał węglowy lub keramzyt. Po pojawieniu się sadzonek musisz zapewnić im wystarczające oświetlenie (możesz dodatkowo użyć świetlówek).

Nie zapomnij o środkach zapobiegawczych. Różowy roztwór nadmanganianu potasu pomoże oprzeć się chorobom grzybiczym i zakaźnym, dzięki którym gleba jest obficie nawilżana przed sadzeniem nasion.

Nasiona należy sadzić w umiarkowanie wilgotnej glebie w szachownicę. Odległość między nasionami wynosi co najmniej 2 cm Każde ziarno należy lekko wcisnąć w glebę i spryskać obficie opryskiwaczem.

Temperatura, która przyczyni się do szybkiego kiełkowania nasion i pełnego rozwoju sadzonek, wynosi 20-22 stopni Celsjusza. Przed wschodem skrzynia do sadzenia powinna znajdować się pod gęstą przezroczystą osłoną w ciemnym miejscu. Po pojawieniu się pędów pojemnik należy przestawić w jasnym i ciepłym pomieszczeniu. Rośliny powinny pozostawać pod szklaną osłoną przez półtora miesiąca, czyli do momentu, gdy sadzonki wyrosną i wzmocnią się.

Gdy młode pędy osiągną 2-3 cm wysokości, należy je ostrożnie posypać cienką warstwą drobnego suchego piasku i spryskać butelką z rozpylaczem. Takie nawilżanie przeprowadza się regularnie w umiarkowanych ilościach.

Każdego dnia pojemnik z sadzonkami musi być wentylowany, młode rośliny należy nawadniać, a słabe lub chore rośliny usuwać.

W pierwszym roku życia dla młodych roślin bardzo ważne jest regularne podlewanie, dostateczne oświetlenie i żywienie w postaci odżywczej mieszanki glebowej. Proces kompletacji na tym etapie nie jest zalecany.

Zimowanie młodych roślin jest niebezpieczne, dlatego wskazane jest przestawienie pojemników z sadzonkami na zimę w warunkach szklarniowych lub utrzymywanie ich w domowych temperaturach. Istnieje możliwość zastosowania specjalnej okrywy roślinnej jako ochrony przed mrozem.

Optymalny czas na pierwszy przeszczep to trzeci rok odchowu. Wczesną wiosną przeszczep należy przeprowadzić wyłącznie metodą przeładunku ziemnej śpiączki. Zapewni to zachowanie części korzeniowej i dalsze zdrowie młodej tui. Po ustabilizowaniu się ciepłej wiosennej pogody pojemniki z roślinami można przenieść na otwarte powietrze, a tuja będzie można przeszczepić na otwarte miejsce już na początku września.

Przycinanie

Zabieg ten przeprowadza się okresowo (przynajmniej raz w roku), gdy roślina rośnie, tworząc bujną i piękną kulistą koronę, a także w celu usunięcia wysuszonych pędów i pożółkłych gałęzi. Zaleca się przycinanie pędów do około jednej trzeciej ich całkowitej długości.

Zapłodnienie

Regularne karmienie jest kluczem do pełnego rozwoju tui. Mogą to być złożone nawozy mineralne lub różne nawozy organiczne. Są niezbędne na wszystkich etapach rozwoju roślin. Metody nawożenia mogą być różne - od aplikacji do gleby i kopania po dodawanie ich do wody do nawadniania. Ostatnie karmienie odbywa się pod koniec sierpnia.

Przygotowanie do zimy

Zaleca się przykryć zimą wszystkie plantacje tui, a zwłaszcza młode rośliny, używając włókniny i warstwy ściółki. Jako ściółkę możesz wziąć rozdrobnioną korę drzew, torf lub dowolną materię organiczną. Pokrowiec jest zdejmowany po całkowitym stopieniu śniegu.

Najczęstszą i najskuteczniejszą metodą rozmnażania są sadzonki tui. Konieczne jest wybranie najzdrowszych sadzonek o długości około pięćdziesięciu centymetrów, odcięcie ich piętą, przytrzymanie przez jakiś czas w roztworze Kornevin i sadzenie w mieszance gleby, pogłębiając każde cięcie o około 4-5 centymetrów.

Mieszanka gleby może składać się z darni i gleby torfowej oraz drobnego piasku w równych częściach. Zaleca się sadzenie sadzonek pod szklaną osłoną, okresowo otwierając ją w celu wietrzenia i opryskiwania. Część korzenia zacznie się formować za około 20-30 dni. Ukorzenione sadzonki można przesadzać na otwarty teren tylko na następny sezon.

Pielęgnacja roślin jesienią

Jesienią tuja wymaga starannej pielęgnacji. Po wrześniu drzewo należy wyciąć i zaizolować. Należy usunąć martwe gałęzie.

Możesz przycinać roślinę w ciepłe dni w temperaturze co najmniej 4 ° C. Przycinania nie dokonuje się tuż przed mrozem - gałęzie potrzebują czasu na regenerację, a mróz może je uszkodzić.

Pielęgnacja tui jesienią

Po przycięciu drzewo należy karmić i podlewać.

Ocieplenie na zimę odbywa się w następującej kolejności:

1. Korzenie izolowane słomą, kompostem, obornikiem, torfem (warstwa - do 30 cm).
2. Przykryj koronę młodego drzewa pięciolitrową butelką.
3. Koronę dorosłego drzewa należy owinąć warstwą grubego papieru.
4. Kora musi być chroniona przed oparzeniami słonecznymi osłonami.

Wyjazd po zimie. Kiedy ujawniać?

Ważny

aby zimą tuja była chroniona przed zatorami śniegu. Opinia, że ​​roślina będzie cieplejsza pod warstwą śniegu, jest zasadniczo błędna.

Thuya otwiera się, gdy topi się śnieg, a powietrze się nagrzewa. ale nie warto spieszyć się z ujawnieniem

... Pierwsze promienie słońca mogą spowodować nieodwracalne szkody dla rośliny. Tuja może się po prostu spalić. Z tego powodu gałęzie żółkną i wysychają.

Idealną opcją byłoby zainstalowanie po otwarciu specjalnych osłon chroniących tuję przed słońcem. Z początkiem wiosny roślinę należy obficie podlewać.

Choroby i szkodniki

Szkodniki tui to:

• pstrokata ćma, prowadząca do śmierci wierzchołków pędów;
• fałszywa tarcza (wpływa na młode procesy);
• kliknij chrząszcz (uszkadza system korzeniowy).

Do zwalczania szkodników stosuje się pyretroidy, karbofos, actellic. Przeprowadza się opryskiwanie roztworami tych leków.

Tuyu może być zaskoczony:

• phytophthora, która niszczy korzeń rośliny, przez co więdnie, a pień staje się miękki;
• brązowe pędy (niektóre łuski żółkną);
• fusarium.

Możesz zapobiec rozwojowi tych chorób za pomocą fungicydów. Fundazol jest używany do zwalczania fusarium.

Tuja to roślina wymagająca odpowiedniej pielęgnacji i pielęgnacji. Prawidłowe przycięcie rośliny pozwala uformować piękną ozdobną koronę i nadać ogrodowi niepowtarzalny charakter.

Ponieważ jak prawidłowo zajmiesz się tują jesienią, zależy długowieczność i wygląd rośliny. Kiedy i jak nawozić wiecznie zielone drzewo i jakiego nawozu lepiej odmówić, jak je przyciąć i przygotować na zimowe mrozy, jakich błędów należy unikać: omówimy to bardziej szczegółowo później.

Preparaty mikoryzowe dla tui

Oprócz nawozów można stosować szczepionki mikoryzowe. Preparaty zawierają grzyby mikoryzowe, które mają następujący wpływ na rośliny:

• zwiększyć chłonność systemu korzeniowego;
• poprawić zaopatrzenie w wodę;
• zmniejszyć wrażliwość na stres środowiskowy;
• zwiększyć odporność na fusarium, zarazę i inne choroby;
• stymulować wzrost korzeni;
• zwiększyć dostępność składników odżywczych.

Przy odpowiednim karmieniu tui, odpowiedniej pielęgnacji roślina zachwyci pięknym wyglądem, zielonymi igłami.

Jesienna pielęgnacja tui

Przy odpowiedniej pielęgnacji jesienią i niezbędnymi operacjami przygotowania rośliny do zimy zapewnisz jej niezbędne warunki do udanego zimowania. Na co należy zwrócić uwagę:

1. Karmienie roślin.
2. Stymulacja systemu korzeniowego.
3. Podlewanie.
4. Przycinanie.

Zaprzestanie stosowania nawozów azotowych

Jesienią należy przestać karmić tuję azotem. Ten nawóz stymuluje powstawanie młodych pędów.Na początku chłodów nie będą miały czasu na wzmocnienie i mogą umrzeć przez zimę. Opatrunek górny tym nawozem należy przeprowadzić po raz ostatni w połowie sierpnia.

Stymulacja systemu korzeniowego

Kolejną, nie mniej ważną operacją, którą musisz wykonać, aby odpowiednio przygotować tuję na zimę, jest stymulacja systemu korzeniowego. Nie wszyscy tego potrzebują, ale tylko młode pędy i te rośliny, które zostały przesadzone w nowe miejsce przed zimą. Aby to zrobić, potraktuj krzew lekami stymulującymi wzrost korzeni: Kornevin lub Cyrcon. Preparaty rozcieńczyć w 10 litrach wody: Kornevin - 10 g, a Cyrkon - 40 kropli. Podlewaj drzewo powstałym roztworem. Kilka dni po tej procedurze należy podlać krzak 30 litrami wody, wlewając go do kręgu pnia. Ta procedura jest potrzebna do picia wilgoci z korzeni i zapobiegania ich zamarzaniu.

Podlewanie

Jeśli region, w którym mieszkasz, charakteryzuje się jesienią bez dużych opadów, powinieneś regularnie podlewać tuję. Krzew iglasty uwielbia wilgoć, ale należy pamiętać, że jej nadmiar doprowadzi do rozkładu korzeni. Podlewaj roślinę obficie przed zimą. Wówczas wilgoć długo nasiąka korzenie, a zamarznięta ziemia wokół buszu uchroni je przed hipotermią z powodu dłuższego zamarzania gleby.

Przycinanie

Przycinanie to kolejny ważny krok w upadku twojego drzewa iglastego. Zapewnia mu zdrowy rozwój i piękno formy. Bardzo ważne jest, aby nie przesadzać podczas przycinania krzewu iglastego jesienią. Jeśli urodziłaś mu zbyt wiele, nie będzie miał czasu na regenerację i może nie znieść zimowego mrozu.

Po co jest przycinanie? Przede wszystkim musisz przyciąć, aby usunąć suche i chore pędy. Nieterminowe przetwarzanie może doprowadzić do śmierci całej tui.

Zdarza się, że nie dotyczy to całej gałęzi, ale tylko niewielkiej jej części. W takim razie nie powinieneś go całkowicie usuwać. Odetnij tylko dotkniętą część. Możesz przesunąć dłonią tylko po gałęzi, a wysuszone, chore igły same odpadną. Możesz się spodziewać, że w miejscu upadku wyrosną zdrowe igły, a drzewo zostanie uratowane.

Przeczytaj także: Wymień cechy strukturalne grzyba czapeczkowego

Dodatkowo tuja jest przycinana w celu skorygowania kształtu. Aby zachować pierwotny wygląd krzewu, odetnij pnie, które urosły silnie w górę. Umożliwi to również wzrost bocznych gałęzi. Przycinając drzewo, zapewniasz dobrą cyrkulację powietrza i chronisz je przed szkodnikami.

Tuja toleruje procedury usuwania niepotrzebnych procesów zarówno wiosną, jak i jesienią. Nic złego się nie stanie, jeśli przycinasz po raz trzeci. Nie ma wyraźnych ram czasowych na przycinanie. Głównym warunkiem, którego należy przestrzegać podczas przetwarzania rośliny, jest sucha pogoda bez opadów i temperatura powietrza +4 stopnie.

Ważne jest, aby odpowiednio przyciąć tuję. Aby to zrobić, wykonaj następujące kroki:

1. Usuń wysuszone, uszkodzone przez owady gałęzie z wierzchołka krzewu iglastego.
2. Odetnij wszystkie kiełki, które wyszły w górę.
3. Usuń nadmiar gałęzi z wnętrza rośliny.

Możesz dowolnie kształtować krzew iglasty. Kup metalową formę do rzeźbienia w sklepie ogrodniczym i umieść ją na roślinie. Gdy wolne przestrzenie zostaną wypełnione pędami, usuń pędy wystające do góry. Ta manipulacja nazywa się strzyżeniem topiary. Oprócz tego istnieje przycinanie kuliste i spiralne. Tego typu fryzury są wykonywane na podobieństwo przycinania topiary: gałęzie wystające do góry są usuwane, aż krzew nabierze pożądanego kształtu.

Rehabilitacja

W ciągu pierwszych kilku lat

tuja będzie szczególnie wrażliwa na zmieniające się pory roku. Dlatego po okresie zimnym nastąpi całkowite lub częściowe opadnięcie igieł, zażółcenie i wysychanie. Ale jeśli będziesz przestrzegać wszystkich zasad opieki, z czasem drzewo dostosuje się i spokojnie zniesie zimy.

Lepiej nie otwierać tui natychmiast z nadejściem wiosny, ale robić to stopniowo.Najpierw przez 2 godziny dziennie, aby roślina powoli przyzwyczaiła się do słońca. W przeciwnym razie oparzenie słoneczne poważnie uszkodzi drzewo.

Jeśli drzewo ucierpiało już na słońcu, raz w tygodniu należy je spryskiwać specjalnym roztworem.

Słońce nie jest jedynym powodem żółknięcia. Czasami igły mogą żółknąć z powodu wzrostu zawartość alkaliów w glebie

.

Można to łatwo sprawdzić za pomocą specjalnych pasków testowych sprzedawanych w każdym sklepie ogrodniczym. Dla tui preferowana będzie gleba lekko zasadowa lub lekko kwaśna. Czasami gleba jest zakwaszana niewielką ilością torfu.

Po zimie młode rośliny zostaną osłabione, dzięki czemu łatwo ulegną wpływowi patogennych mikroorganizmów. Wraz z nadejściem wiosny tuję należy leczyć preparatami grzybobójczymi.

Przy młodym drzewie

lepiej jest usuwać zaschnięte igły rękami i nie odcinać ich. Przycinanie nożyczkami będzie możliwe w przyszłym roku, kiedy okaże się, które gałęzie są naprawdę całkowicie wysuszone.

Pełne przyzwyczajenie młodej tui do warunków atmosferycznych zajmie 2-3 lata. Aby zachować piękny kształt, lepiej wyciąć nowe pędy sekatorem. W takim przypadku nie należy odciąć więcej niż jedną trzecią pędu.

Tak więc, pomimo całej swojej bezpretensjonalności, wymaga tuja zimą troskliwa postawa i właściwa opieka

... Tylko w ten sposób długo będzie zachwycała swoim pięknem. Jeśli nie będą przestrzegane proste zasady pielęgnacji, roślina może umrzeć podczas ostrego mrozu.

Mieszkańcy lata uwielbiają dekorować swoje działki bezpretensjonalnymi wiecznie zielonymi krzewami i drzewami, które zawsze wyglądają elegancko. Sadzenie i pielęgnacja nie jest uciążliwe, a tuja żyje na otwartym polu przez długi czas. Nie bez powodu nazywano je „drzewami królewskimi”. Tui są mrozoodporne, wydzielają przyjemny aromat. Łuski pokrywające ich gałęzie, miękkie w dotyku, wytwarzają korzystne fitoncydy.

Czy muszę karmić tuję jesienią?

Tuja nie wymaga specjalnego nawożenia jesienią, z wyjątkiem czasu po przycięciu drzewa: wtedy należy ją karmić. Po tych manipulacjach roślina jest osłabiona i należy ją dokładnie zbadać. Jeśli zauważysz szkodniki: owady o fałszywej łusce lub mszyce, koniecznie spryskaj krzak preparatami chroniącymi drzewa iglaste przed owadami. Po przycięciu korony nakarm żywicę, używając następujących nawozów:

• syderaty;
• nawóz;
• złożone mieszanki dla drzew iglastych.

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania podczas karmienia jest rozsądny środek. Duża ilość nawozu może doprowadzić do śmierci rośliny. Wyjaśnia to fakt, że karmienie silnie stymuluje rozwój drzewa. Młode korzenie i nowo uformowane pędy nie są w stanie wytrzymać zimna, a tuja może po prostu umrzeć.

Najbezpieczniejszym rodzajem żywienia roślin jesienią jest nawożenie torfem, popiołem drzewnym lub kompostem. Ten rodzaj karmienia wzbogaca glebę, w której tuja dobrze rośnie, a jednocześnie jest prawidłowo postrzegana przez drzewo: nawożenie nie prowadzi do aktywnego tworzenia młodych pędów.

Wybór materiałów

Worki tui na zimę nie będą trudne do kupienia. Na współczesnym rynku istnieje ogromny wybór materiałów pokryciowych. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na:

• konopie;
• gaza;
• tiul;
• bawełna;
• worki polipropylenowe;
• materiał dachowy;
• siatka polimerowa;
• papier pakowy.

Doświadczeni ogrodnicy odradzają przykrywanie wiecznie zielonych krzewów celofanem lub polietylenem. Materiały te powodują „efekt cieplarniany”, który prowadzi do śmierci roślin. Należy pamiętać, że ważne jest, aby używać materiałów nietkanych, które są oddychające i chronią przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Wskazane jest kupowanie białych toreb.

Oprócz ochrony korony należy zadbać o zimowanie korzeni tui. Istnieje kilka opcji przygotowania.

• Gleba jest mieszana z liśćmi.Taki „koc” doskonale zatrzymuje wilgoć w systemie korzeniowym, a próchnica stanie się doskonałym pokarmem dla roślin.
• Ściółkowanie torfem, trocinami lub korą iglastą. Grubość warstwy - min. 10 cm.
• Ponadto świerkowe gałęzie są umieszczane na warstwie organicznej, która jest usuwana wraz z nadejściem ciepła. Ten moment jest szczególnie ważny dla młodych drzew, ponieważ ich system korzeniowy jeszcze nie dojrzał. Lapnik jest w stanie ochronić roślinę przed „silnymi” mrozami. Ponadto przed rozgrzaniem tuję należy obficie podlać.

Działania mające na celu przygotowanie tui na zimę

Tuja jest uważana za mrozoodporne drzewo iglaste. Wyjątkiem są odmiany ozdobne i niedawno posadzone drzewa, które jeszcze się nie wzmocniły. Przy ich pomocy należy wykonać czynności niezbędne do ochrony przed niskimi temperaturami. Po odpowiedniej pielęgnacji tui jesienią należy przygotować ją na zimę.

1. Zaizoluj glebę ściółką. Aby to zrobić, wykop ziemię w pobliżu pnia rośliny, usuń wszystkie chwasty i nałóż materiał ochronny. Odpowiednia ściółka: kompost, obornik, suche liście, słoma. Wysokość warstwy izolacyjnej może sięgać od 10 do 30 cm.
2. Zaizoluj tuleje. Aby to zrobić, musisz podnieść gałęzie rośliny, dociskając je do pnia i zabezpieczając drutem lub liną. Połóż worek jasnych kolorów na krzaku: procesy fotosyntezy odbywają się przez cały rok, więc roślina potrzebuje stałego źródła światła słonecznego, w przeciwnym razie może żółknąć. Materiał ochronny nie powinien ściśle przylegać do drewna. Jest to konieczne dla stałej cyrkulacji powietrza.
3. Do przykrycia młodego drzewa użyj 5-litrowych plastikowych pojemników. Odetnij spód butelki i umieść ją na szczycie drzewa iglastego.
4. Zapobieganie oparzeniom kory to kolejny ważny krok w opiece nad tują i przygotowaniu jej na zimę. Aby to zrobić, począwszy od 15 lutego, od strony aktywnego źródła światła słonecznego, zainstaluj osłony w pobliżu drzewa.

Izolację usuwa się natychmiast po ustabilizowaniu się stabilnej dodatniej temperatury.

Drogi

Przygotowanie tui na zimę rozpoczyna się jesienią, przed pierwszymi mrozami i śniegiem. Najprostszą opcją są torby o odpowiednim rozmiarze, które są mocowane sznurkiem. Dorosłą roślinę o mocnych korzeniach wystarczy owinąć mocną liną. Innym sposobem ukrycia wysokich odmian tui jest konstrukcja ramy. Nie jest to trudne - wystarczy wbić trzy metalowe kołki na wierzch tui (na krzyż) i przymocować. Następnie przykryj ramkę włókniną. Specjalne osłony, które tworzą cień, doskonale ochronią przed wiosennym słońcem. Nisko rosnące krzewy można przykryć drewnianymi skrzynkami. Śnieg z „ocieplonych” drzew należy okresowo strząsać.

Wielu ogrodników sadzi wiecznie zieloną tuję w wannach. Zimą rośliny zabiera się do domu lub przykrywa włókniną. Z reguły na dnie pojemnika instalowany jest odpływ, który doskonale utrzymuje wilgoć w doniczkach. Wystarczy podlać roślinę i przykryć bawełnianą torbą, zabezpieczając wokół pnia drutem lub liną. Ważne jest, aby wiedzieć, że drzewo iglaste nie może przetrwać zimy w ciemnym i wilgotnym pomieszczeniu. Zimą konieczne są pewne warunki, aby tuje rosły w wannach.

• Optymalna temperatura zawartości nie powinna przekraczać +5 stopni. Jeśli termometr w pomieszczeniu spadnie do -3, to doniczki są dodatkowo izolowane.
• Regularne podlewanie. Zimą gleba w wannach nie powinna wysychać. Doprowadzi to do zażółcenia i zrzucenia igieł drzewa.

Również tuja w pojemnikach zimuje dobrze na przeszklonym balkonie. Dbanie o roślinę nie będzie trudne. Drzewo będzie mogło otrzymać niezbędne oświetlenie i świeże powietrze. Przed nadejściem mrozów roślina jest obficie podlewana i zawijana w papier siarczanowy. Zimą okresowo wlewa się wodę do misek pod doniczkami. Dopuszczalna temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekraczać +12 stopni.

Cechy regionów

Schemat schronienia dla tuj na zimę może się różnić. Zależy to od regionu, w którym rośnie krzew iglasty. Na przykład w pasie środkowym grubość ściółki powinna wynosić 15 cm Po ogrzaniu gleby podejmowane są wszystkie niezbędne działania, aby chronić koronę rośliny.

W regionie Wołgi różnica w procedurach przygotowawczych na zimę polega na zwiększeniu grubości ściółki o 6 cm, czyli warstwa gleby ochronnej powinna wynosić 21 cm.

Na terytorium Uralu i Syberii spada duża ilość śniegu, który może uszkodzić cienkie gałęzie tui. Aby zabezpieczyć krzak, przed przykryciem go warstwą ochronną, zbuduj ramę z drutu stożkowego. Zapobiegnie to osadzaniu się ciężkiego śniegu na roślinie.

Odpowiednia działka

Na zewnątrz thuyam będzie wygodny w obszarach o jasnym cieniu. Bezpośrednie światło słoneczne jest szkodliwe dla drzewa. Wiosną i latem pod nimi uschnie i wyschnie, a osłabiony nie zniesie dobrze zimy. Jeśli tuja zostanie posadzona w gęstym cieniu, jej efekt dekoracyjny ucierpi. Jego rozwój spowolni, liście staną się blade i będą rosły rzadziej, pozbawiając gałęzie blasku.

Tuja nie lubi przeciągów i silnych wiatrów, więc musisz wybrać dla niej miejsce, które jest niezawodnie przed nimi chronione. Bliskość wód gruntowych do drzewa przyniesie tylko korzyści. Kultura rośnie na każdej glebie:

• torfowy;
• glina piaszczysta;
• gliniasty;
• bagnisty.

Głównym jej warunkiem jest wystarczająca wilgotność. Ale stojąca woda u korzeni drzewa może je zniszczyć. Jeśli gleba w wiejskim domu jest ciężka i wilgotna, na dno dołu do sadzenia wylewa się grubą (15-20 cm) warstwę drenażu. Dla niego lepiej jest używać dużych kamieni. Na terenach podmokłych wykopuje się rowy pod rury drenażowe.

Najpiękniejsze rośliny uzyskuje się w luźnej żyznej glebie, składającej się z trzech głównych składników:

1. ziemia darniowa;
2. torf;
3. piasek.

Na glebach gliniastych ubogich w składniki odżywcze iw glebie piaszczysto-gliniastej należy zwrócić szczególną uwagę na karmienie tui podczas jej pielęgnacji.

Błędy, których należy unikać w jesiennej pielęgnacji

Poniższe błędy przy przygotowywaniu tui na zimę mogą doprowadzić do jej uszkodzenia i śmierci, więc opiekując się drzewem, zdecydowanie powinieneś je znać.

1. Kiedy nadchodzi zima? nie przykrywaj drzew iglastych materiałem ochronnym.
2. Drzewo nie jest chronione przed działaniem promieni słonecznych za pomocą osłon.
3. Zamiast nawozu do drzew iglastych, którym trzeba karmić tuję, używaj preparatów do drzew liściastych.
4. Przycinanie w okresie aktywnego nasłonecznienia. Prowadzi to do tego, że igły nabierają brązowego odcienia.

Prawidłowa pielęgnacja wiecznie zielonego piękna w okresie jesiennym nie będzie trudna. Nie wymaga to specjalnej wiedzy i specjalnych umiejętności. Konieczne jest wykonanie wszystkich powyższych prostych kroków, aby zadbać o to drzewo iglaste jesienią, należy przykryć koronę krzewu, a także zaizolować glebę na zimę. Wtedy to drzewo iglaste zdobi osobistą działkę, zachwycając się wieczną zielenią przez wiele lat.

Czytaj także: Zielone szyszki sosny właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Tuja (lub „drzewo życia”) to roślina iglasta należąca do rodziny cyprysów. Wspaniałe piękno przybyło do naszych gospodarstw ze wschodu Ameryki Północnej. Ze względu na swoją strukturę i różne kolory tuja jest często używana do dekoracji krajobrazu jako żywopłot. Ta wiecznie zielona roślina jest dość bezpretensjonalna, jednak podobnie jak wiele innych bylin wymaga gruntownej pielęgnacji przed zimą w okresie jesiennym.

Powody ukrywania się

Z reguły młode niedojrzałe drzewa potrzebują „odzieży zimowej”. Ich gałęzie są nadal raczej słabe, a pędy cienkie. Mogą pęknąć pod ciężarem śniegu. Ponadto na powierzchni znajduje się system korzeniowy rocznej tui, rozmnażanej przez sadzonki - zniszczy ją ostra bezśnieżna zima. Również przyczepność śniegu prowadzi do skrzywienia korony i posypania igieł.Oparzenia są kolejnym negatywnym czynnikiem zimowania tui. Jeśli korona jest odsłonięta, promienie słoneczne zaczynają stymulować wzrost pędów, a korzenie rośliny znajdują się w międzyczasie w stanie „hibernacji”. W rezultacie:

• zmienia się kolor tui;
• igły odpadają;
• pędy tracą swój zwykły kształt.

W ten sposób odpowiednie schronienie pomoże drzewu przetrwać zimę na świeżym powietrzu.

Cechy pielęgnacji tui jesienią i przygotowanie do zimy - ogólne wskazówki i triki

Jakość jesiennej pielęgnacji tui zależy od tego, jak drzewo iglaste przetrwa zimę i będzie wyglądać następną wiosną.

Tak więc wśród głównych środków przygotowania tui na zimę są następujące:

• podlewanie;
• opatrunek górny (jeśli to konieczne);
• leczenie chorób i szkodników (jeśli istnieją obawy co do ich obecności);
• przycinanie sanitarne (obowiązkowe czyszczenie korony ze starych pożółkłych i zaschniętych igieł) i modelowanie fryzury (w razie potrzeby);
• ściółkowanie i schronienie na zimę (ochrona przed śniegiem i światłem słonecznym).

Wideo: opieka nad tuje w okresie letnio-jesiennym i przygotowanie do zimy

Podlewanie

Regularne podlewanie trzeba zapewnić rosnącą w regionie tuję, która charakteryzuje się suchą jesienią. Przed nadejściem mrozu podlewanie powinno być szczególnie obfite (nawadnianie doładowujące wodę): korzenie będą długo nasycone wilgocią, mokra gliniana bryła zamarznie dłużej, co uratuje kłącze przed ujemnymi temperaturami, w wyniku czego tuja będzie bardziej odporna na zmiany reżimów temperatur zimą. Jeśli jesień obfituje w deszcze, drzewo iglaste praktycznie nie jest dodatkowo podlewane (z wyjątkiem końcowego nawadniania doładowującego wodę).

Top dressing

Dla lepszego zimowania nie będzie zbędne stosowanie jesiennego nawozu pod tują, chociaż jeśli wiosną podałeś już złożony nawóz o przedłużonym działaniu, nie musisz dodatkowo karmić.

Warto wiedzieć! Nawóz jesienny to nawóz zawierający dużą zawartość fosforu i potasu. Można kupić zarówno specjalny nawóz do drzew iglastych, jak i zwykły z oznaczeniem „jesień”.

Leczenie chorób i szkodników

Jesienią, przygotowując tuję na zimę, dobrze będzie wykonać profilaktyczne leczenie efedryny przed chorobami i szkodnikami przed wysłaniem jej na zimę.

Rada! Wskazane jest wykonanie nawet 2 zabiegów: pierwszy - od chorób i odpowiednio drugi - od szkodników.

• Od chorób grzybiczych (w szczególności z rdzy) - Siarczan miedzi, Płyn Bordeaux(30 g na 10 litrów - do leczenia, 10 g na 10 litrów - profilaktycznie) lub ze specjalnym lekiem Hom lub Abiga-peak (na bazie tlenochlorku miedzi), Acrobat MC.
• Od szkodników (zwłaszcza mszyc) - Actellik, zwykły Fufanon lub Fufanon-Nova, Rogor, Karbofos, Confidor, Decis (zgodnie z instrukcją).

Przemysłowe karmienie tui

Preparaty na bazie Biohumus są dobrym uzupełnieniem diety roślin iglastych. Zapewniają ochronę przed zarodnikami grzybów i odżywianiem. Często stosuje się Fitosporin-M i Fitosporin-K. Preparaty zawierają potas i magnez. Roztwór przygotowuje się zgodnie z instrukcją. Lepiej jest przetwarzać drzewa iglaste wiosną. Można zastosować podlewanie lub opryskiwanie korzeni.

Jesienne karmienie tui rozpoczyna się właściwie w środku lata. Najczęstsze nawozy dla tui to:

• Stimovit;
• Green Guy na igły;
• Embiko;
• Novofert;
• Royal Mix Grane Forte;
• Pokarm zielony dla drzew iglastych.

Oprócz tych opatrunków można użyć nawozów do tui z magnezem. Niedobór magnezu może prowadzić do śmierci igieł i ich zażółcenia. Należy pamiętać, że zbyt kwaśna gleba ogranicza zdolność przyswajania magnezu.

Przycinanie tui jesienią

W związku z tym jesienne przycinanie zimowej żywicy nie jest wymagane. Inną rzeczą jest to, że zdecydowanie powinieneś oczyść drzewo z pożółkłych starych igieł i wydaj przycinanie prewencyjne (czyszczenie)czyli usunąć chore lub suche, martwe gałęzie nożycami przycinającymi do samej podstawy.

Jeśli ty uformuj tuję (na przykład piłka), to w tym przypadku musisz regularnie popraw jej kształt i przytnij włosy (wyciąć gałęzie, które poszły „gdzieś źle”).

Uwaga! Główną zasadą przycinania tui jest przycinanie jej trochę, ale regularnie (nie więcej niż 1/3 gałęzi na raz). Najważniejsze jest to, że jeśli przegapisz ten moment, a gałąź będzie bardzo rosła, to będziesz musiał dużo ciąć i łatwo będzie popełnić błąd, co spowoduje powstanie dziury w koronie, która będzie zarastać przez długi czas czas.

Ważny! Pożądany nie przycinaj włosów w pierwszym roku sadzenia: niech spokojnie osiądzie w nowym miejscu, aw przyszłym roku zacznie formować koronę.

Oczywiście, jeśli w ogóle nie przecinasz tui, może ona zarastać, przez co będzie słabo wydmuchiwana i oświetlona w środku z powodu nadmiernego zgrubienia, co z pewnością doprowadzi do smutnych konsekwencji w postaci chorób grzybiczych. Dlatego okresowo musisz również wykonywać przerzedzanie przycinania, usuwanie pogrubiających się gałęzi.

Ciekawy! Tuya Smaragd samodzielnie uzyskuje prawie idealny kształt i nie potrzebuje żadnej fryzury. Ale na przykład Tue Brabant wymaga regularnej fryzury, bez której jej korona staje się luźna i pusta, innymi słowy efedryna wygląda brzydko.

O warunki przycinania tuiwtedy jest najlepszy czas jest późna wiosna - wczesne latokiedy pąki właśnie zakwitły i pojawiły się młode pędy lub późne lato - wczesna jesieńkiedy drzewo już przygotowuje się do zimy.

Rada! Przycinanie powinno odbywać się tylko przy suchej pogodzie. Jeśli zrobisz to podczas deszczu, wszystkie rodzaje chorób mogą dostać się do otwartych ran.

Wideo: jak przyciąć jesień, wiosnę lub lato

Główne czynności, które pozwolą ci zachować tuję zimą

Aby Twoje zielone piękno było przyjemne dla oka, musisz o nią zadbać. Jeśli weźmiemy pod uwagę taki gatunek jak zachodnia tuja i wszystkie jej formy, to ogólnie możemy powiedzieć, że rośliny te są bezpretensjonalne i dobrze tolerują ujemne temperatury. Jednak inne czynniki zimowe mogą być szkodliwe. Aby tuja dobrze zimowała, rozpoczynamy przygotowania jesienią.

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest przykrycie tui na zimę.ponadto tylko młode rośliny, które są jeszcze słabe, z cienkimi, delikatnymi pędami (pierwszy rok sadzenia). Materiał do tych celów powinien być biały, nietkany (na przykład spunbond, agrotherm, lutrasil). Najlepiej jest przygotować torbę z wybranego materiału, który po prostu zakłada się na roślinę. Co więcej, nie powinien mocno dokręcać tui. Jeśli chcesz, możesz zbudować ramę wykonaną z drewna, która jest ułożona wokół rośliny. Następnie rama jest pokryta materiałem.

Schronienie pozwoli śniegowi nie zalegać na szczycie tui, będzie się toczyć... Jeśli nie zorganizujesz schronienia, góra może się zdeformować, a szeroko rozłożone okazy roślin (na przykład kulisty kształt) nabiorą nieatrakcyjnego wyglądu, ponieważ śnieg popchnie środek, rozsuwając gałęzie, aw rezultacie powstanie pustka. W takim przypadku koronę można wcześniej przymocować za pomocą liny.

Następnie musisz zaizolować system korzeniowy.... W tym celu możesz użyć liści, które są zmieszane z ziemią. Nie tylko ochronią korzenie przed mrozem, ale także zatrzymają wilgoć, az czasem zgniją i staną się dodatkowym nawozem.

Rozważane środki należy przeprowadzić w drugiej połowie jesieni, najlepiej przed opadami śniegu. Zimowanie dorosłych roślin może odbywać się bez schronienia.

Zimą warto upewnić się, że tuja nie jest pokryta śniegiem, co może prowadzić do igłowania igieł. Ta sama zasada dotyczy tych, którzy są przyzwyczajeni do zrzucania śniegu ze ścieżek na rośliny, błędnie zakładając, że będzie im cieplej.

Co zrobić, jeśli tuja zmieni kolor na żółty jesienią

Igły tui mogą żółknąć jesienią z naturalnego powodu - z powodu utraty chlorofilu, substancji stanowiącej pożywienie dla igieł.Żółkną, wysychają i giną, a następnie w tym samym miejscu pojawiają się nowe zielone igły. to normalny naturalny cykl życiazdarza się to tuja co 3-6 lat.

Również pod koniec jesieni igły tui mogą żółknąć z powodu naturalna reakcja obronna efedryny na zimny trzask. ZWtedy ona sama znów zmieni kolor na zielony.

Co więcej, to (żółknięcie z powodu stresu) z pewnością nastąpi, jeśli tuja nie będzie miała czasu na dostosowanie się do nowego miejsca podczas sadzenia wczesną jesienią lub późnym latem.

Ściółkowanie i przycinanie

Opieka nad tują obejmuje również regularne usuwanie chwastów, spulchnianie i ściółkowanie gleby pod roślinami. Pod nimi można rozrzucić dowolny materiał organiczny:

• trociny;
• słoma;
• kompost;
• posiekane łupiny orzechów.

Zatrzymają wzrost chwastów i zatrzymają wilgoć w glebie, poprawiając stan drzewa. Ściółka może również pełnić funkcję dekoracyjną, jeśli używa się do niej kolorowych trocin.

Aby drzewo wyglądało spektakularnie, tworzy się jego korona. Tylko rośliny, które dobrze zakorzeniły się na tym terenie, są ścinane, a od posadzenia minęły co najmniej 2 lata. Pierwsze przycinanie ma bardziej charakter sanitarny. Tuyu pozbywa się suchych, zniszczonych, chorych i osłabionych gałęzi oraz określa grubość korony. Im częściej przycinasz, tym bardziej bujne będzie drzewo.

Główne przycinanie odbywa się wiosną, w kwietniu, wybierając dla niego suchą pogodę. W sezonie, jeśli to konieczne, uzupełnia się fryzurami korekcyjnymi. Podczas przycinania długość gałęzi jest krótsza o nie więcej niż jedną trzecią. Aby tuja w ogrodzie była zdrowa i piękna, powietrze musi swobodnie krążyć między jej gałęziami. W tym celu zaleca się pozbycie się wszystkich pędów rocznego wzrostu. Za pomocą przycinania tuję można zamienić w kulę, kostkę, kolumnę, spiralę, stopnie, postać zwierzęcia lub bajkowego bohatera - wszystko zależy od wyobraźni i doświadczenia ogrodnika.

Jak zakryć tuję

Schronienie tui na zimę to prosty proces, ale trochę żmudny, ponieważ wymagana będzie dokładność. Najpierw zawiąż gałęzie drzewa grubym sznurkiem. Nie dokręcaj zbyt mocno sznurka, w przeciwnym razie gałęzie będą trudne. Wystarczy przymocować koronę, aby śnieg nie spadł na gałęzie. Zbierz gałęzie w kierunku środka drzewa, a następnie zacznij wiązać w kółko. Rozpocznij proces u podstawy drzewa i stopniowo wspinaj się na sam szczyt.

Jeśli wraz z nadejściem zimy spadnie w Twoim rejonie gęsty śnieg, warto zbudować ramę. Konieczne jest wbicie 3 kołków wykonanych z metalu lub drewna w ziemię obok uprawy. Powinny się przecinać w jednym punkcie - nad wierzchołkiem drzewa. Następnie owinąć ramę materiałem pokryciowym przepuszczającym powietrze. Pamiętaj, aby wzmocnić materiał do ramy, aby nie został zdmuchnięty przez podmuch wiatru. Na przykład zawiąż go sznurkiem.

W sklepach, które oferują duży wybór narzędzi ogrodniczych, czasami są w sprzedaży specjalne pokrowce na rośliny. Kup je, są łatwe w użyciu i będą Ci służyć przez kilkanaście lat. Pokrowiec wystarczy nałożyć i wyprostować na tui, wtedy roślina będzie wspaniale stać przez całą zimę, aż do początku wiosny. Wiosną zdejmij pokrowiec, wypierz i wysusz; nie będziesz go potrzebować do jesieni.

Innym sposobem na ukrycie się jest zainstalowanie kremu przeciwsłonecznego. Może to być drewniane pudełko lub domowe urządzenie. Wbij kołki w ziemię równolegle do siebie. Przestrzeń między kołkami zakryć pokryciem dachowym i specjalną ściereczką przeciwsłoneczną. Takie schronienie zapobiegnie wypalaniu się igieł nawet wiosną, kiedy słońce jest bardzo aktywne.

Aby chronić tuję zimą, skorzystaj z kilku dobrych wskazówek:

• drzewa jednoroczne i dwuletnie są przykrywane jako pierwsze, nawet zanim spadnie śnieg;
• jeśli zimą spadło dużo śniegu, usuń go ze schronienia;
• schronienie można zdjąć, gdy śnieg zacznie topnieć.

Wygodniej jest przykryć drzewo dwiema lub trzema osobami.Poproś kogoś z rodziny o pomoc, a skończysz w ciągu kilku minut.

Rozwolnienie

Ponieważ korzenie tui znajdują się stosunkowo płytko, konieczne jest poluzowanie nie więcej niż 10 centymetrów głębokości.

Również wczesną wiosną drzewo należy dobrze podlać. Ściółkowanie wokół pnia ochroni drzewo przed przegrzaniem, wysychaniem i zamarzaniem w tym okresie.

Jako ściółkę mogą służyć torf, trociny, kora, kompost (warstwa powinna mieć około 7 cm grubości). Ta aktywność ma bardzo korzystny wpływ na zdrowie drzewa i przyczynia się do dłuższego zatrzymywania wilgoci.

Jeśli brakuje opieki, tuja może słabo rosnąć i rozgałęziać się, jej igły mogą żółknąć i spaść.

Jak prawidłowo nawozić

Aby jak najlepiej wykorzystać swoją formułę żywieniową, należy przestrzegać kilku prostych zasad:

• przerwy między karmieniem różnymi mikroelementami powinny wynosić dwa tygodnie;
• wraz z nadejściem jesieni zatrzymuje się wprowadzanie wszystkich rodzajów minerałów i substancji organicznych (z wyjątkiem południowych regionów kraju);
• nie podlewaj suchej gleby kręgu pnia substancjami odżywczymi. Dzień przed karmieniem tui należy ją podlać wodą;
• nie używaj różnych złożonych preparatów zawierających ten sam mikroelement, może wystąpić jego nadmiar.

WAŻNY! Opatrunek górny nałożyć nie później niż do końca sierpnia. Przedwczesne pobudzenie wegetacji będzie miało szkodliwy wpływ na zimowanie roślin.

Istnieją dwa główne sposoby karmienia tui:

1. Wprowadzenie do korzeni.
2. Opatrunek dolistny.

Rozważ obie opcje p>

Jesienne problemy i sposoby ich rozwiązywania

Nieprzestrzeganie technologii uprawy i naruszenia schematu pielęgnacji często powodują problemy jesienią. Chora roślina może zrzucić igły lub zżółknąć.

Jak przyciąć tuję jesienią (wideo)

Z jakiego powodu tuja zrzuca igły jesienią

Jest kilka powodów, dla których igły spadają, ale do najczęstszych i łatwych do zidentyfikowania kategorii należą:

• zbyt silne i długotrwałe mrozy, które mają wyjątkowo negatywny wpływ na wygląd korony niezbyt odpornych na mróz odmian przy braku wysokiej jakości izolacji;
• silna susza jesienią przy braku wysokiej jakości środków zamrażających i wysychania systemu korzeniowego;
• oparzenie słoneczne, które powoduje poważne oparzenia najmłodszych i ostatnio posadzonych roślin, przy braku zacienienia;
• zbyt późne i obfite stosowanie nawozów chemicznych, powodujące oparzenia systemu korzeniowego.

Między innymi na kulturę ozdobną mogą wpływać niektóre choroby i pasożyty roślin, w tym phytophthora, brązowe pędy, rdza i cienie, fałszywa tarcza tui, ćma tuja, wireworm, kornik chrząszcz i przędziorków.

Z jakiego powodu tuja żółknie jesienią

Naturalne brązowienie korony efedryny obserwuje się często pod koniec sezonu wegetacyjnego wraz z nadejściem późnej jesieni. W ten sposób instalacja dostosowuje się do nadchodzących reżimów niskotemperaturowych. Jednak czasami wyraźne zażółcenie jest wynikiem znacznych błędów w opiece i naruszeń rozwijającej się technologii.

w związku z tym surowo zabrania się podlewania i przesadzania późną jesienią, a także sadzenie sadzonek w miejscach nasłonecznionych bez korzystania z zadaszenia. Znaczne zażółcenie igieł może być również spowodowane nadmiernym późnym zapłodnieniem i niedostateczną dostawą tlenu do systemu korzeniowego rośliny ozdobnej.

Jeśli zażółcenie igieł jest spowodowane infekcjami grzybiczymi, zaleca się profilaktyczną obróbkę korony cyrkonią lub innymi preparatami zawierającymi miedź, w tym „HOM” i „Bordeaux liquid”. Wysypanie kręgów przy tułowiu roztworem na bazie fundamentolu, a także spryskanie korony lekiem „Tornado Anti-tick” charakteryzuje się bardzo wysoką skutecznością.Również jesienią eksperci często zalecają stosowanie leku „Decis”.

Przepisy ludowe

Nawóz do tui można uzupełnić środkami ludowymi.

Zioła

Roztwory nawozowe często wykonuje się na bazie ziół, których skład chemiczny zawiera azot: koniczyna, pokrzywa, wilczomlecz, trawa pszeniczna, wszy i mniszek lekarski.

W celu przygotowania płynów roboczych roślinność jest zbierana do pojawienia się nasion.

Posiekaną trawę wkłada się do plastikowej beczki (2/3 pełnej), dodaje się wodę. Do mieszaniny dodaje się azotan amonu lub mocznik w przeliczeniu na 5 łyżek. na każde 50 litrów.

Pojemnik przykrywa się pokrywką lub polietylenem, wykonuje się otwory do uwalniania gazów i umieszcza na słońcu na 1-1,5 tygodnia, od czasu do czasu mieszając.

Możesz zwiększyć wydajność, dodając popiół drzewny i mączkę kostną.

Gotowy do użycia roztwór ziołowy zmienia kolor na ciemnobrązowy. Płyn roboczy do opatrunku górnego rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10.

Drożdże

Zawierają w składzie chemicznym aminokwasy i pierwiastki śladowe niezbędne efedrze do stymulowania wzrostu i zwiększania odporności.

Przepis na gotowanie: 35 g rozcieńczonych suchych drożdży, 2 łyżki. cukier granulowany rozpuszcza się w 0,7 litra wody i umieszcza w ciepłym miejscu.

Płyn jest gotowy do użycia po zakończeniu fermentacji. Do nawadniania koncentrat rozcieńcza się wodą w ilości 1 łyżki. na każde 10 litrów.

Czas pracy

Nie zaleca się karmienia tui później niż w połowie września. Gdy roślina przygotowuje się do odpoczynku - wzrost gałęzi ustaje, dojrzewają. A opatrunek górny tylko pobudzi wzrost, młode pędy pozostaną kruche zimą i umrą. Dlatego koniec sierpnia uważany jest za korzystny czas.

W niektórych sytuacjach konieczne jest karmienie składnikami odżywczymi jesienią:

• poprawa ogólnej sytuacji rolniczej;
• szybko nasycić glebę użytecznymi substancjami;
• po jesiennym przeszczepie.

Aby jak najlepiej wykorzystać swoją formułę żywieniową, należy przestrzegać kilku prostych zasad:

• minimalna przerwa między opatrunkami powinna wynosić 14 dni;
• nie podlewaj suchej gleby na pniach użytecznymi substancjami i dobrze ją podlewaj na dzień przed karmieniem;
• nie używaj różnych kompleksów nawozowych zawierających tę samą substancję.

Ostrzeżenie! Opatrunek wierzchni nałożyć nie później niż pod koniec sierpnia - początek września. Przedwczesna stymulacja wegetacji negatywnie wpłynie na wynik zimowania tui.

Transfer

Tuję można przesadzać od marca do listopada. Prawidłowo wykonane dobrze to tolerują. Po wcześniejszym przygotowaniu dołu do sadzenia zaczynają wydobywać drzewo. Wokół niego nakreślony jest okrąg o średnicy 1 m. Pośrodku tui powinien znajdować się pień.

Uzbrojony w ostrą szpatułkę, okrąg jest przekłuty na całej swojej długości. Następnie delikatnie podważamy glebę. Asystenci są tutaj niezbędni. Wyjęta z ziemi tuja jest ładowana na wózek i transportowana w nowe miejsce.

Eleganckie piękno tui i prostota jej uprawy sprawiają, że jest ulubionym miejscem ogrodników i projektantów krajobrazu. To wiecznie zielone drzewo jest odpowiednie wszędzie: na wsi, w ogrodzie przed domem, w parku. Ma również użyteczne właściwości. Jeśli pozostaniesz blisko tuj przez 30 minut lub dłużej, myśli i uczucia się uporządkują, a napięcie nerwowe zniknie. Mają również dobroczynny wpływ na powietrze, nasycając je tlenem, oczyszczając i zabijając szkodliwe mikroorganizmy.

Możesz bez końca eksperymentować z sadzeniem tui. Są równie skuteczne w żywopłotach, jak i przy pojedynczym ułożeniu, często używane do ozdabiania ścieżek. Ich koronie można nadać dowolny kształt, zamieniając daczę w bajeczny kącik.

Każdy krzew lub drzewo należy przygotować na zimowe mrozy, aby roślina mogła je jak najłatwiej tolerować. Dbanie o tuję jest dość proste: nie wymaga specjalnych nawozów, nie jest trudne do odcięcia, nie jest konieczne ciągłe karmienie gleby.Ale nawet przy tak minimalnej pielęgnacji tuja zachwyci Cię swoim kwitnącym wyglądem.

Jeśli chcesz ozdobić swój letni domek drzewami, tuja będzie doskonałą opcją do dekoracji dowolnego obszaru.

Jeśli chcesz ozdobić swój letni domek drzewami, tuja będzie doskonałą opcją do dekoracji dowolnego obszaru. Ta wiecznie zielona roślina z rodziny Cypress zadziwia różnorodnością odcieni, a dzięki doskonałej zimotrwalości doskonale nadaje się do centralnej Rosji.

Najpopularniejsze są 14 rodzajów tui zachodniej, które wybierają ogrodnicy:

1. Brabancja.
   Jest odporny nawet na silne mrozy, ma bogatą zieloną barwę.
2. Szmaragd.
   Ciemnozielony, wymaga obfitego podlewania.
3. Columna.
   Dzięki gęstej wąskiej koronie ciemnozielone igły nie blakną nawet latem.
4. Holmstrup.
   Nie wymaga starannej konserwacji, doskonale sprawdza się na rzadko uczęszczanych terenach podmiejskich. Odporny na zimno.
5. Fastigiata.
   Ze względu na stożkową koronę wygląda jak cyprys. Preferuje wilgotną glebę i słoneczne tereny.
6. Sunkist.
   Ciekawy gatunek o lekko niechlujnym pokroju, który drzewo nabiera dzięki licznym dobrze rozwiniętym konarom. Kolor jest zielony, latem igły blakną do żółtego odcienia.
7. Wagneri.
   Szarozielony z miedzianym połyskiem.
8. Claude of Gold.
   W kolorze cytrynowym lub pomarańczowym igły są delikatne i cienkie.
9. Globoza.
   Niebieskawy odcień jest najbardziej wyraźny w miesiącach zimowych.
10. Woodwardy.
    Słynie z bogatych szmaragdowych igieł.
11. Stolvik.
    Dobrze znosi zimę, nie cierpi z powodu silnego światła słonecznego.
12. Danica.
    Drzewo kuliste jest jasnozielone i nie cierpi z powodu silnej suszy.
13. Złoty Glob.
    Odmiana jest interesująca ze względu na niezwykły złoty kolor. Wymagająca opieka.
14. Hoseri.
    Głęboki kolor zimą nabiera jasnoszarego odcienia. Nie potrzebuje strzyżenia.

Jesienne podlewanie drzew iglastych

W przypadku drzew iglastych bardzo ważne jest obfite jesienne podlewanie. Takie rośliny mają bardzo gęstą i dużą koronę, prawie nie przepuszczają wilgoci. Ziemia pozostaje prawie sucha pod świerkiem nawet po największych opadach deszczu.

Jeśli jesienią było bardzo mało opadów, należy pomóc roślinie i zapewnić obfite podlewanie. Rośliny iglaste odparowują wilgoć aż do mrozu. Przy niewystarczającym podlewaniu rośliny cierpią z powodu suszy i mrozu.

Możesz być zainteresowany: Uprawa ziemi w szklarni jesienią. Jakie są sposoby

Jak wybrać materiał pokrywający

Wybierz materiał do pokrycia tui w zależności od jego przepustowości, musi być wysoki i umożliwiać wnikanie powietrza do środka. Surowo zabrania się przyjmowania materiału, który nie przepuszcza powietrza, na przykład folii celofanowej. Pod nim rozwinie się efekt cieplarniany, w wyniku którego drzewo zacznie gnić, zrzuca igły i zachoruje. Najlepszym materiałem na schronisko zimowe jest:

Wybierz materiał o białym kolorze, który oprócz ciepła będzie odbijał promienie słoneczne z drzewa, dzięki czemu igły nie będą się „palić”. Dlatego jeśli wybrałeś czarny filc dachowy na schronienie, owinąć go białym prześcieradłem lub kołdrą.

Izolacja korzeni

Oprócz utrzymywania korony w cieple i ochrony przed słońcem, należy pomyśleć o tym, jak zaizolować system korzeniowy. Korzenie młodych roślin są narażone na mróz, a sama roślina szybko umrze, jeśli korzenie zostaną zamarznięte. Nadaje się do ocieplenia systemu korzeniowego:

• torf lub inny składnik organiczny. Głównym warunkiem jest to, że ściółka musi mieć luźną warstwę;
• mieszanka opadłych jesiennych liści z ziemią lub próchnicą. Oprócz ochrony przed zimnem taka mieszanka ostatecznie stanie się doskonałym nawozem dla systemu korzeniowego;
• trociny, słoma.

Grubość warstwy ściółki powinna wynosić co najmniej 5 cm, ale nie więcej niż 10 cm. Ściółkę kładzie się w pobliżu koła pnia drzewa, a na niej kładzie się lapotnik. Chroni system korzeniowy przed gryzoniami i dociska ściółkę.

Kiedy najlepiej się ukryć

Musisz zamknąć drzewo w różnych regionach na różne sposoby na zimę.Zależy to od nadejścia chłodów w danym regionie, długości zimy i jej średniej temperatury. Tak więc w pasie południowym drzewo nie musi być przykrywane na zimę. Rośnie spokojnie zarówno w domku letniskowym, jak iw lesie. Ale w innych regionach, aby zachować tuję zimą, musisz trochę wysiłku.

Środkowy pas

Chłodzenie na środkowym pasie rozpoczyna się pod koniec października lub na początku listopada. W tym czasie, gdy nadal nie ma śniegu, w pobliżu koła pnia drzewa układa się 5-centymetrową warstwę ściółki, przykrytą świerkowymi gałęziami, a uprawę pozostawia się na zimę. W okolicach drugiej połowy zimy, od końca stycznia, obok drzewa montowane są ekrany odbijające promienie słoneczne, które chronią igły. Nie ma potrzeby owijania korony agrowłóknem, ponieważ temperatura na środkowym pasie rzadko spada poniżej +20 stopni, a przegrzanie jest niebezpieczne dla drzewa.

Region Wołgi

Zima nadchodzi w rejon Wołgi pod koniec jesieni, więc od końca października można rozpocząć zimowe przygotowania. W regionie Wołgi, a także w strefie środkowej, do zimowania tui kładzie się tylko ściółkę. Warstwę można ułożyć grubszą, jej wysokość wyniesie ok. 10 cm, tylko młode drzewka można osłonić przed zimnem. Weź 5-litrową plastikową butelkę, odetnij spód i przykryj nią drzewo. Aby uniknąć koloru plastiku, zawiń go w białą poszewkę na poduszkę. Jeśli twoja tuja ma więcej niż 4 lata, nie zawijaj jej na zimę, będzie dobrze.

Ural i Syberia

W północnej części kraju zima przychodzi bardzo wcześnie, dosłownie w połowie października, więc przygotowania rozpoczynają się wcześniej niż w centralnej Rosji. Na początek glebę mulczuje się warstwą torfu lub trocin o grubości 10 cm, a na ściółce kładzie się świerkowe gałęzie. Następnie wykonuje się zwężającą się ramę drucianą. Agrofibre lub inny materiał ochronny jest naciągany na drut, mocowany na górze sznurkiem, aby nie odlatywał. Oprócz ramy drucianej można ją owinąć spunbondem. Schronienie z drzewa jest usuwane na Syberii nie wcześniej niż w połowie marca, ponieważ mróz utrzymuje się przez długi czas w regionie.

Jak karmić tuję podczas sadzenia

Jak karmić tuję podczas sadzenia jesienią i wiosną

Pierwsze karmienie podczas sadzenia sadzonek ma fundamentalne znaczenie. Jeśli odpowiednio przygotujesz dół do sadzenia (nie oszczędzaj na składnikach odżywczych), dodatkowe karmienie nie będzie potrzebne w pierwszym roku wzrostu. Nie zapominaj też, że młoda tuja lepiej toleruje brak składników odżywczych niż ich nadmiar.

Tak więc do najważniejszego pierwszego karmienia potrzebujemy materii organicznej w postaci suchej: próchnicy lub kompostu i popiołu drzewnego. Przy średnicy dołu do sadzenia i głębokości 1 metra podstawa pożywki powinna składać się z 2 wiader kompostu / próchnicy i 3 kg popiołu drzewnego. Popiół drzewny rozprowadzamy równomiernie po dnie, mieszamy próchnicę z ziemią i wykorzystujemy do zasypania.