Porzeczka zielona - rodzaj czarnej porzeczki

Rośliny te mają zwiększoną odporność na patogeny i szkodniki, ponadto odznaczają się niesamowitą długowiecznością - w naturze krzewy nie muszą się często odnawiać, gdyż są w stanie zachować swoje walory wegetatywne nawet do pół wieku.

W Rosji krzewy czarnej porzeczki zaczęto uprawiać w XI wieku. Rozprzestrzenianie się kultury porzeczek w Rosji od dawna jest utrudnione przez bogactwo dzikich zarośli, które pod względem jakości owoców nie ustępują odmianom uprawnym.

Na wolności żyje 40-50 lat, ale po 20-25 latach zbiory spadają, jagody stają się mniejsze. W ogrodach amatorskich, przy dobrej pielęgnacji, rośnie i owocuje w jednym miejscu nawet do 15 lat. Ta kultura jagodowa jest stosunkowo odporna na cień, ale jest jedną z najbardziej kochających wilgoć. Rośnie na prawie wszystkich typach gleb, a najbardziej produktywne - na dobrze nawożonych, pożywnych.

Podczas uprawy i pielęgnacji czarnych porzeczek należy wziąć pod uwagę charakterystyczną cechę tej kultury: owocowanie tych krzewów koncentruje się głównie na pędach jednorocznych, dwu- i trzyletnich. Każdego roku owocowanie przenosi się na obrzeża buszu, gałęzie w wieku 3-4 lat stopniowo tracą zdolność do tworzenia nowego młodego wzrostu. Rośnie pędy korzeni, aby je zastąpić.

Porzeczka - opis, charakterystyka, zdjęcie

Wysokość porzeczki w zależności od gatunku wynosi 1-5 metrów. System korzeniowy krzewu jest potężny, u niektórych gatunków wchodzi w głąb gleby na 1,5 metra. Pędy rośliny są proste, wydłużone, czerwone, brązowe lub szare, lekko owłosione w młodym wieku.

Liście porzeczki są naprzemienne, złożone z 3-5 płatów, ząbkowane, wydłużone lub zaokrąglone. Kolor liści porzeczki zależy od rodzaju rośliny i może być ciemnozielony, jasny lub matowy, a wierzchołek liścia u większości gatunków jest ciemniejszy niż spód. Liście mogą być gładkie lub owłosione; u większości gatunków porzeczek owłosienie obserwuje się na spodniej stronie liścia lub wzdłuż nerwów.

Ozdobne rodzaje porzeczek wyróżniają się niezwykłym kolorem liści: od karminowo-czerwonego do pomarańczowo-szkarłatnego, który zmienia się w trakcie sezonu.

Większość gatunków porzeczek to krzewy liściaste, ale zimozielone formy występują na obszarach tropikalnych.

Kwiatostan porzeczki to opadające lub wyprostowane grona z gładkimi lub puszystymi szypułkami. Większość gatunków to rośliny jednopienne, ale są gatunki dwupienne, w których kwiaty żeńskie i męskie zbierane są w osobnych pędzlach.

Kwiaty porzeczki do 1 cm długości mogą być białe, żółte, żółto-zielone, różowe, czerwone lub fioletowe. Jedna klaster może zawierać od 5 do kilkudziesięciu kwiatów. Kwitnienie porzeczki w zależności od obszaru rozpoczyna się od kwietnia do maja i może trwać do końca czerwca.

Owocem porzeczki jest jagoda, która jest okrągła lub owalna. Jagody porzeczki mają słodko-kwaśny, kwaśny, słodki smak lub mogą być mdłe, całkowicie bez smaku.

Barwa jagód może być czarna, czerwona, biała, żółtawa, atramentowa, błyszcząca, matowa lub z woskowym nalotem.

Referencje

Długo goniłem za tą formą dekoracyjnej porzeczki, a wiosną w końcu ją znalazłem i posadziłem w swoim ogrodzie. mówią, że nie jest bardzo odporny na zimę, ale nie sądzę, że jest delikatniejszy niż kerria, weigel i action. Zysk w tym sezonie był imponujący bez żadnego tańca.Podczas gdy schyliła się i przypięła gałęzie do ziemi, aby zimą nie wystawała spod śniegu. W przypadku braku śniegu na wszelki wypadek pokryję go lutrasilem. Wartość tej formy tkwi w niewiarygodnie pięknym rozkwicie. Niezwykle czerwone kwiaty zebrane są w piękne grona. Zdjęcia z Internetu do ogólnej prezentacji. Mam nadzieję, że wiosną pojawią się zdjęcia mojego własnego buszu.

Svetlana

Rodzaje porzeczek - nazwy, opisy, zdjęcia

Nowoczesna klasyfikacja obejmuje około 190 rodzajów porzeczek, z których każdy ma określone cechy. Za najciekawsze uważane są następujące odmiany:

• Czarna porzeczka (Ribes nigrum)

rośnie w całej Europie, w europejskiej części Rosji, na Syberii, w Kazachstanie, Mongolii, a także w Ameryce Północnej. W naturze porzeczki rosną w wilgotnych, bagiennych miejscach, lasach liściastych i mieszanych, lasach sosnowych i iglastych, na łąkach i wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Występuje zarówno jako pojedyncze rośliny, jak i zarośla. Jest to jedna z ulubionych upraw ogrodników. Wysokość czarnej porzeczki sięga 1-2 metrów. Stare pędy są brązowe, a młode zielone i puszyste. Liście porzeczki wydłużone, do 12 cm szerokości, wierzch gładki, ciemnozielony, spód owłosiony i jaśniejszy. Pędzle składają się z 5-10 kwiatków. Okres kwitnienia porzeczek przypada na maj i początek czerwca. Owocowanie krzewu porzeczkowego, w zależności od odmiany, rozpoczyna się w lipcu-sierpniu. Jagody czarnej porzeczki dorastają do 1 cm średnicy, mają cierpki, słodko-kwaśny smak i wyraźny aromat.

• Czerwona porzeczka (zwykła, porzeczka ogrodowa) (Ribes rubrum)

rośnie w całej strefie leśnej Europy, Rosji, Azji, gdzie często występuje wzdłuż brzegów zbiorników wodnych w postaci gęstych zarośli. Krzew o wysokości 1-2 m wyróżnia się pędami koloru szarego lub piaszczystego. Postrzępione liście porzeczki są na górze ciemniejsze, a na dole mogą występować wełniste żyłki. Kwitnie w połowie maja, owocuje w połowie czerwca. Soczyste, jaskrawoczerwone jagody o średnicy 0,8-1,2 cm rosną w długich gronach i mają kwaśny smak.

• Biała porzeczka (Ribes niveum)

rośnie w wilgotnych lasach w całej Europie i Azji. Struktura przypomina czerwoną porzeczkę, ma średnio wysokość krzewu do 1-1,5 m, czasami dorasta do 2,5 m. Okres kwitnienia i owocowania zbiega się również z czerwonymi porzeczkami (odpowiednio maj i czerwiec). Jagody porzeczki o średnicy 0,6-1 cm są zbierane w długi pęczek i są koloru białego lub żółtawego. Smak dojrzałych jagód jest słodki, z lekką kwaskowatością.

• Krwistoczerwona porzeczka (Ribes sanguineum)

rośnie w zachodniej części kontynentu północnoamerykańskiego, od Kanady po Kalifornię. Uprawiany jest jako krzew ozdobny na całym świecie. Krzew porzeczkowy o wysokości do 4 m ma proste, gęste gałęzie o czerwono-brązowym kolorze. Liście są długie, do 8 cm, ciemnozielone powyżej, białe, owłosione poniżej, bardzo pachnące na początku wzrostu. Porzeczka zaczyna kwitnąć w maju, kwiatostan zawiera około 20 kwiatów o średnicy do 1 cm. Pędzle wyglądają bardzo dekoracyjnie i mają bogatą czerwoną lub różową barwę. Jagody porzeczki są wydłużone do 1 cm, niebiesko-czarne, z niebieskawym nalotem. Nadaje się do spożycia na początku sierpnia, ale praktycznie bez smaku.

• Porzeczka lodowa (Ribes glaciale)

rośnie w Chinach, Indiach, Pakistanie i Himalajach. Preferuje tereny skaliste i doliny górskie. Krzew porzeczki dorasta do 5 mi wyróżnia się nagimi lub lekko wełnistymi czerwonawymi pędami. Liście są ząbkowane, okrągłe lub owalne, do 6 cm szerokości. Porzeczka lodowa jest rośliną dwupienną, ponadto szczotki męskie są dłuższe niż żeńskie i dorastają do 5 cm.Kwitnie od kwietnia do czerwca, kwiaty kielichowe są czerwono-brązowe. Jagody porzeczki są czerwone, okrągłe lub wydłużone, o kwaśnym smaku, okres dojrzewania trwa od lipca do września.

• Złota Porzeczka (Złota Porzeczka) (Ribes aureum)

rośnie na wolności tylko w Kanadzie, Ameryce Środkowej i Meksyku. Wprowadzony i z powodzeniem uprawiany w europejskiej części Rosji, na Ałtaju, na Kaukazie, w regionie Dalekiego Wschodu, w Europie, Azji Środkowej i Ameryce Północnej. Krzew porzeczki dorastający do 2-2,5 m wysokości, słabo rozgałęziony, z czerwonymi gałęziami, nagi lub lekko owłosiony. Długość liścia wynosi 5 cm, szerokość do 6 cm, nie ma pokwitania. Pod koniec lata liście porzeczki nabierają jasnego pomarańczowo-czerwonego koloru, we wrześniu stają się fioletowe i pozostają bogate w karminowy kolor do początku zimy. Kwitnienie porzeczki rozpoczyna się późną wiosną i trwa 3 tygodnie. Kwiaty zebrane w grona od 5 do 15 sztuk, koloru żółtego lub zielono-żółtego, o przyjemnym aromacie. Owocowanie rozpoczyna się na początku lipca. Okrągłe jagody złotej porzeczki o średnicy do 6-8 mm wyróżniają się czerwono-brązowym lub czarnym, przyjemnym w smaku kolorem.

• Porzeczka cietrzewia (ochta, winogrona aldan) (Ribes dikuscha)

rośnie w lasach Syberii i Dalekiego Wschodu. Krzew osiąga wysokość do 1,5 m, ma duże nagie liście do 10 cm długości, kwiatostany do 5 cm długości składają się z białych kwiatów zebranych w 8-12 sztuk. Owocowanie obfite, jagody porzeczki głuszca są bardzo duże, do 1,3 cm średnicy, koloru tuszu z woskowym nalotem, lekko aromatyczne, słodko-kwaśne. Ze względu na zwiększoną zimotrwalosc i odporność na choroby grzybowe cietrzew syberyjski jest szeroko stosowany w hodowli.

• Porzeczka alpejska (Ribes alpinum)

zwarty i niezbyt rozłożysty krzew osiągający wysokość około półtora metra. Gałęzie gęsto pokryte są ciemnozielonymi błyszczącymi liśćmi, które na szczycie mają dość sztywne włosie. Z drugiej strony blacha liściowa jest znacznie lżejsza, absolutnie gładka. Kwiaty porzeczki alpejskiej są koloru żółto-zielonego, kwiatostany przypominające gromady rzadko opadają, szypułki pokryte są również włosiem gruczołowym. Jagody rośliny są różowe, o średnicy od 6 do 8 mm, w smaku lekko skrobiowe. Kwitnie od maja do czerwca, owocuje od lipca do sierpnia. Porzeczka alpejska jest szeroko rozpowszechniona w Europie, na zachodzie Turcji, rośnie na Kaukazie, na północy Afryki. Najczęściej rośnie wzdłuż brzegów jezior i rzek, preferuje jasne leśne polany.

Najlepsze odmiany czarnej porzeczki o dużych jagodach

Tutaj można znaleźć zdjęcia i opisy odmian czarnej porzeczki, które mają największe jagody.

Selechinskaya 2. Ta odmiana nie do końca przypomina zwykłą czarną porzeczkę - zebrała najlepsze cechy dziedziczne gatunków dzikiej porzeczki i agrestu. Krzewy mogą wytrzymać ekstremalne ciepło. Odmiana wczesna, uniwersalna, wysokowydajna (4-5 kg ​​z krzewu). Jagody tej odmiany czarnej porzeczki są duże, okrągłe, błyszczące, ważą 3-6 g, o doskonałym smaku. Nadaje się do uprawy we wszystkich regionach Rosji. Krzewy o mocnych, wyprostowanych gałęziach, nie wymagają podwiązki.

„Egzotyki”. Jedna z najbardziej owocujących odmian do wczesnego dojrzewania. Smak jest słodko-kwaśny. Jagody tej odmiany to duże czarne porzeczki z suchą separacją, są szybkie i przyjemne w zbieraniu, można je przechowywać w lodówce przez kilka dni. Krzew szybko rosnący, urodzajny, średniej wielkości, wzniesiony. Odmiana jest odporna na mączniaka prawdziwego, może być dotknięta antraknozą. Zimotrwała.

„Dubrovskaya” - odmiana zimotrwała, stosunkowo odporna na roztocza nerek, umiarkowanie odporna na antraknozę, odporna na frotte. Wydajność wynosi 3 kg na krzak. Krzew jest niewymiarowy, zwarty. Jagody średniej do średniej wielkości.

Dobrynya - odporna na suszę i wiosenne przymrozki. Jest odporny na mączniaka prawdziwego, umiarkowanie odporny na antraknozę i roztocza nerek. Krzew słaby, wyprostowany. Jagody są bardzo duże.

"Rodzynki". Odmiana deserowa średnio dojrzewająca.Jagody są duże i średnie, ważą do 3 g, o orzeźwiającym aromacie, z dużą wydajnością. Odporny na mączniaka prawdziwego, suszę i wiosenne przymrozki. Opis tej odmiany czarnej porzeczki jest podobny do odmiany „Dubravskaya”, z tą różnicą, że jagody tej odmiany są dużo słodsze i nigdy nie kruszą się, wręcz przeciwnie, czasami więdną na krzaku.

„Perun” - odporny na suszę, mróz; średnio odporny na mączniaka prawdziwego, antraknozę, roztocz nerkowy, słabo porażony przez mszyce. Plon tej jednej z najlepszych odmian czarnej porzeczki wynosi 3-4 kg z krzewu. Krzew średniej wielkości, półrozkładalny. Jagody są duże, o silnym aromacie.

„Wołogda” - zimotrwała, odporna na mączniaka prawdziwego, stosunkowo odporna na roztocza nerek, podatna na rdzę. Wydajność 3-4 kg na krzak. Krzew jest energiczny, jagody duże, nie dojrzewają w tym samym czasie.

„Katiusza” - zimotrwała, odporna na antraknozę, stosunkowo odporna na mączniaka prawdziwego, podatna na roztocza nerek. Krzew jest energiczny, lekko rozłożysty. Jagody są duże, z bardzo gęstą skórką.

"Syrena" - wcześnie zaczyna owocować. Zimotrwała. Odporny na mączniaka prawdziwego i roztocza nerek, umiarkowanie odporny na septorię, słabo porażony przez antraknozę. Wydajność do 3,5 kg na krzak. Krzew silnie rosnący, średnio rozłożysty. Jagody są bardzo duże.

"Energiczny". Odmiana dla miłośników bardzo dużych jagód (przy odpowiedniej technologii rolniczej osiągają 8 g), w pęczku do 8 jagód. Miąższ dużych jagód tej odmiany czarnej porzeczki jest gęsty, o orzeźwiającym smaku i kwaskowaty. Późne dojrzewanie, szybko rosnące, bardzo odporne na zimę. Stosunkowo odporny na mączniaka prawdziwego, rdzę, roztocza nerek, umiarkowanie odporny na antraknozę. Wydajność 3-4 kg na krzak. Krzew jest średniej wielkości, półrozkładalny.

Spójrz na zdjęcia odmian czarnej porzeczki, najczęściej uprawianej w ogrodach amatorskich:

Jaka jest różnica między czarną, czerwoną i białą porzeczką?

Najpopularniejsze i najbardziej pożądane są porzeczki czarne i czerwone, rzadziej - białe. Jaka jest różnica między różnymi rodzajami porzeczek poza kolorem jagód?

• W czarnej porzeczce wszystkie nadziemne części rośliny są niezwykle aromatyczne i aromatyczne, dzięki olejkom eterycznym zawartym w specjalnych gruczołach, gęsto rozmieszczonych na dolnej powierzchni liści. W przeciwieństwie do czarnej, czerwonej i białej porzeczki praktycznie nie pachną, ich jagody mają bardziej kwaśny i wodnisty smak. Dzięki temu można uzyskać o 10% więcej soku z czerwonych i białych jagód niż z jagód czarnej porzeczki.
• Czarna porzeczka jest rekordzistką pod względem zawartości kwasu askorbinowego; czerwona porzeczka zawiera 4 razy mniej witaminy C. Skład chemiczny porzeczek czerwonych i białych jest prawie identyczny, a jednak różnica między porzeczkami czerwonymi i białymi polega na tym, że biel traci czerwień w witaminie C.
• Zwyczajowo rozmnaża się porzeczki czerwone i białe, dzieląc krzew, czarne porzeczki, w przeciwieństwie do nich, są częściej rozmnażane przez sadzonki.
• Czarne porzeczki różnią się od czerwonych i białych porzeczek tym, że nie tolerują suszy. Czerwone i białe porzeczki są mniej wymagające pod względem wilgoci i łatwiej tolerują jej brak.
• Czarna porzeczka jest znacznie bardziej podatna na choroby i szkodniki. Porzeczki czerwone i białe znacznie rzadziej chorują.
• Porzeczki czerwone i białe są stosunkowo trwałe i mogą rosnąć przez 15-20 lat bez przesadzania. Czarna porzeczka zaczyna zauważalnie degenerować się po 6-7 latach. Ponadto czarna porzeczka wymaga regularnego, kompetentnego formowania krzewu, w przeciwnym razie nadmierne zagęszczenie ma szkodliwy wpływ na plon i zdrowie samej rośliny.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Czerwona porzeczka Natalie

Ozdobne krzewy porzeczek są szeroko stosowane do ozdabiania trawników, parków i ogrodów. Są używane w roli:

• tasiemce na trawnikach z roślinami okrywowymi i kwitnącymi;
• oryginalny żywopłot;
• w grupach z innymi drzewami i krzewami, których czas kwitnienia pokrywa się z kwitnieniem porzeczek.

Porzeczka ozdobna

Roślina jest często uprawiana w postaci łodygi szczepionej na krzaku złotej porzeczki. Czerwonawy krzew porzeczki świetnie prezentuje się obok kwitnącej na żółto forsycji. Dobrymi sąsiadami będą dla niego rośliny bulwiaste, kwitnące wiosną byliny, a także irga i kalina. Kompozycję ozdobią żonkile, niezapominajki i tulipany.

Porzeczki - użyteczne właściwości, witaminy i minerały. Dlaczego porzeczka jest przydatna?

Porzeczki słusznie uważane są za magazyn witamin, a wysokie stężenie witaminy C stwierdzono nie tylko w owocach, ale także w liściach porzeczki (po zbiorach), a także w pąkach, pąkach i kwiatach. Oprócz witaminy C jagody porzeczki zawierają witaminy z grupy B, a pod względem zawartości witaminy A porzeczki znacznie przewyższają owoce takie jak ananas, brzoskwinia, pomarańcza czy jabłko.

Skład mineralny porzeczki reprezentują następujące składniki: sód, wapń, magnez, miedź, siarka, ołów, srebro, żelazo, fosfor. W owocach porzeczki znajduje się również wysoka zawartość kumaryn, pektyny i jodu.

Jagody porzeczki mają wiele składników, które są niezastąpione dla ludzkiego organizmu:

• kwas jabłkowy, fosforowy i cytrynowy;
• olejki eteryczne;
• garbniki;
• fitoncydy;
• antocyjany.

Ze względu na swoje korzystne właściwości porzeczki często stosuje się w celu złagodzenia szeregu stanów patologicznych:

• poprawa hematopoezy w chorobach układu chłonnego i krążenia;
• normalizacja ciśnienia krwi w nadciśnieniu;
• obniżenie poziomu glukozy we krwi w cukrzycy;
• przywrócenie odporności w przypadku niedoboru witamin i po ciężkich chorobach;
• działanie przeczyszczające, moczopędne i napotne;
• leczenie zapalenia skóry i skazy;
• reumatyzm, dna i zapalenie wielostawowe;
• zapalenie żołądka i wrzody żołądka;
• krwawiące dziąsła;
• zwiększona drażliwość nerwowa i zaburzenia snu.

Przydatne właściwości porzeczek przejawiają się również w wywarach i naparach: wywary i napary z jagód porzeczki, jej liści, pąków i pędów są stosowane w leczeniu chorób skóry. Korzystne właściwości czerwonej porzeczki koncentrują się głównie w owocach, dlatego do zabiegów wykorzystuje się jej soki i świeże jagody.

Szkoda dla rośliny i jej owoców

Pomimo niskiej zawartości kalorii (63 kilokalorii na 100 gramów) i pozytywnych właściwości roślina ma również negatywne właściwości i przeciwwskazania. Nie zaleca się spożywania dużej ilości jagód osobom ze skłonnością do nadwagi, ponieważ owoce zawierają dużą ilość cukru.

Porzeczki są przeciwwskazane w chorobach żołądka i jelit (wrzody), przewlekłym zapaleniu żołądka, zwiększonej kwasowości w żołądku, zakrzepowym zapaleniu żył. Sok i jagody mają pozytywny wpływ na wątrobę, ale przy zapaleniu wątroby stosowanie czarnej porzeczki jest zabronione.

Naukowcy udowodnili, że jeśli codziennie jesz porzeczki w nieograniczonych ilościach, istnieje możliwość, że krew będzie szybciej krzepnąć, co może prowadzić do negatywnych konsekwencji.

Roślina może zaszkodzić osobie, jeśli ma indywidualną nietolerancję jagód, w wyniku czego pojawią się następujące objawy: wysypka i reakcja alergiczna. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem w celu przepisania leków przeciwalergicznych, ale dopiero po szczegółowym badaniu i uzyskanych wynikach testu.

Sadzenie porzeczek

Aby prawidłowo sadzić porzeczki, musisz wiedzieć:

• Jak wybrać miejsce na sadzonkę,
• Jakie są warunki (czas) sadzenia porzeczek,
• Jaka powinna być idealna gleba dla rośliny,
• Jaka powinna być odległość między krzewami porzeczki podczas sadzenia,
• Jak wykopać dołek
• Jakie nawozy są potrzebne.

Najlepszym miejscem do sadzenia porzeczek są otwarte przestrzenie z maksymalnym oświetleniem przez cały dzień. Porzeczka dobrze rośnie na wszystkich przepuszczalnych, optymalnie wilgotnych glebach, ale preferuje czarnoziemę.

Sadzonki porzeczek można sadzić wczesną wiosną, przed przerwaniem pąków lub jesienią, we wrześniu, najważniejsze jest sadzenie krzewów w przygotowanej glebie. 1-2 tygodnie przed sadzeniem należy wykopać dołki lub rowy o głębokości 35-40 cm i zastosować 5-6 kg nawozów pod każdy krzak porzeczki: zgniły obornik lub kompost, 20-25 g superfosfatu i siarczanu potasu, oraz następnie dobrze wymieszaj je z ziemią.

Odległość między krzakami podczas sadzenia porzeczek powinna wynosić co najmniej 2-3 metry. Na ciężkich glinach doły pogłębia się do 50-60 cm, a na dnie wyposażony jest drenaż z warstwy piasku, a dawkę nawozu zwiększa się półtora raza. W przeddzień sadzenia zapłodnione doły rozlewa się wodą, a sadzonki porzeczek skraca się, pozostawiając 3-5 pąków na każdym pędzie. Sadzonkę sadzi się pionowo, korzenie prostuje się, przykrywa ziemią i podlewa. Osadzona gleba jest zdeptana i ściółkowana torfem lub słomą. Lepiej nie używać trocin jako ściółki, ponieważ zakwaszają glebę i pobierają z niej azot.

Do późniejszej hodowli sadzonka jest sadzona ukośnie, pogłębiając kołnierz korzeniowy o 10 cm, a następnie wyrosną dodatkowe korzenie i pędy.

Metody reprodukcji kultury dekoracyjnej

Porzeczki ozdobne rozmnaża się przez sadzonki, nasiona lub nawarstwianie.

1. Doświadczeni ogrodnicy zalecają użycie pierwszej techniki. Pędy ścięte latem o długości 25 cm sadzi się w pojemnikach z wilgotną glebą. Na górze zainstalowana jest przezroczysta mini szklarnia. 90% ogonków jest ukorzenionych, sadzi się je jesienią.
2. Pożądana jest również technika rozmnażania przez nakładanie warstw. Pędy znajdujące się blisko gleby umieszcza się w przygotowanych rowkach, przykrytych ziemią. Aby się nie unosiły, są mocowane za pomocą zacisków drucianych. Kiedy ziemia jest stale mokra, sadzonki zakorzeniają się. Krzewy uprawiane tą metodą, po oddzieleniu i posadzeniu na stałe, szybko rosną.
3. Porzeczki ozdobne są rzadko rozmnażane przez nasiona. Jest to pracochłonna metoda, stosowana, gdy nie ma możliwości zakupu ogonków lub gotowych sadzonek. Przed sadzeniem w glebie stratyfikację przeprowadza się przez 2-3 miesiące. 1/3 posadzonych nasion kiełkuje. Nasiona można wysiewać przed zimą w pojemnikach lub bezpośrednio do ogrodu. Następnie, wiosną, młode pędy będą wymagały szczególnej opieki.

Przy pełnej zgodności z zasadami nawet niedoświadczeni ogrodnicy będą mogli rozmnażać ozdobne porzeczki.

Pielęgnacja porzeczek: przycinanie, karmienie

Pielęgnacja porzeczek nie sprawia większych kłopotów. W sezonie konieczne jest usuwanie chwastów i poluzowanie gleby w strefie korzeniowej. Porzeczki wymagają regularnego, ale nie obfitego podlewania, w przeciwnym razie roślina natychmiast zrzuci liście podczas suszy.

Przycinanie porzeczek

Wczesną wiosną lub późną jesienią krzewy czarnej porzeczki należy odmłodzić, wycinając stare gałęzie u nasady, usuwając chore i mało owocujące pędy. Gałęzie czerwonej porzeczki są skracane o 5-6 oczu. Najważniejsze jest to, że na jednym krzaku pozostaje nie więcej niż 10-15 pędów w różnym wieku.

Nawożenie porzeczek

Opieka nad porzeczkami polega na terminowym karmieniu krzewów nawozami. Jeśli sadzenie porzeczek przeprowadzono w dobrze nawożonej glebie, przez pierwsze 2-3 lata można obejść się bez opatrunku górnego. Jesienne posadzenie materiału ściółkowego w glebie wystarczy dla krzewów, które wiosną umieszcza się w strefie korzeniowej.

Po 2-3 latach, pod jesiennym kopaniem, zaczynają stosować suche nawozy mineralne potasowe, w ilości 30 g na krzak porzeczki. Mocznik i saletra amonowa są wypłukiwane przez roztopioną wodę, dlatego aplikuje się je wczesną wiosną - bezpośrednio na śnieg lub w postaci rozpuszczonej (20-25 g na krzak). Podczas kwitnienia nawożenie odbywa się nawozami organicznymi (dziewanna 1:10 lub odchody ptaków 1:15). Aby poprawić zawiązywanie owoców oraz polepszyć jakość i wielkość jagód, po kwitnieniu krzewy porzeczki spryskuje się preparatem „Jajnik” lub roztworem siarczanu cynku.

Błędy przy uprawie porzeczek ozdobnych

Podczas uprawy porzeczek ozdobnych ogrodnicy często popełniają następujące błędy:

1. Obfite podlewanie, które prowadzi do rozkładu kłącza.
2. Stosowanie opatrunków bezpośrednio po posadzeniu, co prowadzi do nadmiaru składników odżywczych i powoduje zażółcenie liści.
3. Sadzenie w miejscu o słabym oświetleniu. Może prowadzić do słabego wzrostu krzewów.

Do dekoracji witryny używana jest krwistoczerwona porzeczka. Ogrodnicy wybierają ten rodzaj krzewu ze względu na bezpretensjonalną pielęgnację i piękny wygląd.

Rozmnażanie porzeczek przez sadzonki, nakładanie warstw, dzielenie buszu

Istnieją 3 sposoby hodowli porzeczek:

• Dzieląc krzak,
• Sadzonki,
• Warstwy.

Przyjrzyjmy się bliżej każdej z tych metod.

Rozmnażanie porzeczek przez podzielenie buszu

Metoda rozmnażania porzeczek przez podzielenie buszu nie jest często stosowana. Ta metoda jest świetna, gdy brakuje materiału do sadzenia lub gdy dochodzi do przymusowego przeszczepu bardzo cennych odmian z miejsca na inne miejsce. Kolejną zaletą tej metody przesadzania porzeczek jest szybkie ukorzenienie nowego krzewu bez specjalnych technik i manipulacji.

Technika jest dość prosta: jesienią, pod koniec września - początek października lub wczesną wiosną, pożądany krzew porzeczki jest ostrożnie wykopywany z ziemi, starając się nie uszkodzić systemu korzeniowego. Absolutnie wszystkie stare gałęzie należy wyciąć sekatorem lub ostrą piłą ogrodową, a młode gałęzie skrócić do wysokości 25-30 cm. Ostrym siekierą krzew należy podzielić na 3-4 części (w zależności od jego rozmiar). Najważniejsze jest to, że każda część rośliny, którą zasadzisz w przyszłości, ma dobrze uformowane pąki i wystarczająco rozgałęzione i zdrowe korzenie. W przygotowanym dołku o głębokości 60-80 cm i nawożonym zgniłym obornikiem, pośrodku umieszcza się materiał do sadzenia, pokryty ziemią, która jest starannie, ale mocno ubita i starannie podlewana (1-1,5 wiadra na każdy krzak).

Rozmnażanie porzeczek przez sadzonki

Ta metoda rozmnażania porzeczek jest uważana za najbardziej produktywną przy zachowaniu odmian lub mieszańców hodowlanych, zwłaszcza gdy nie ma zbyt dużo początkowego materiału do sadzenia. Sadzonki przeprowadza się na już przygotowanym podłożu, składającym się z mieszanki gleby, kompostu i nawozu organicznego - zgniłego obornika. Zaskakujące jest, że sadzonki można wykonywać zarówno wiosną, jak i jesienią (używa się do tego pędów zdrewniałych), a latem przy użyciu sadzonek zielonej porzeczki. Dlatego nie ma konkretnych dat sadzonek.

• Cięcie porzeczek wiosną lub jesienią

Pędy jednoroczne są traktowane jako zdrewniałe sadzonki. Cięcie sadzonek porzeczki do rozmnażania jest konieczne tylko ze zdrowych krzewów. Jest to bardzo wygodne, łącząc je z następnym przycinaniem krzewu porzeczki. Długość trzonu porzeczki powinna wynosić 16-25 cm, średnica trzpienia powinna wynosić co najmniej 6 mm. Podczas zbierania sadzonek wykonuje się nacięcie w ich górnej części bezpośrednio nad nerką, cofając się do góry 1-1,5 cm W dolnej części cięcia wykonuje się ukośne cięcie pod nerką.

Sadzonki są pogłębione ukośnie, 2-3 pąki pozostają nad powierzchnią gleby. Miejsce sadzenia sadzonek porzeczki należy obficie podlać i ściółkować warstwą próchnicy lub torfu. Jeśli sadzonki zostały posadzone wiosną, to jesienią utworzyły dość mocne korzenie, a roślinę można przesadzić na stałe. Sadząc porzeczki jesienią wraz z nadejściem chłodów, sadzonki należy przykryć świerkowymi gałęziami, opadłymi liśćmi lub słomą, aby zapobiec ich przemarznięciu. Należy pamiętać, że konieczne jest sadzenie sadzonek porzeczek przed zimą, biorąc pod uwagę wejście krzewu w fazę uśpienia. W czarnych porzeczkach zaczyna się we wrześniu i na początku października, natomiast w czerwonych - już pod koniec sierpnia. W tych miesiącach konieczne jest rozpoczęcie hodowli porzeczek.

• Cięcie porzeczek latem

Musisz wyciąć sadzonki zielonej porzeczki do rozmnażania latem, lepiej to zrobić w chłodny dzień.Gałęzie, które dopiero zaczynają zamieniać się w lignifikację, nadają się do cięcia: powinny być wystarczająco elastyczne, ale łamią się ostrym zakrętem. 3-5 blaszek liściowych pozostawia się na łodydze o długości 10-12 cm, ale w przypadku pary dolnych liści płytkę skraca się o połowę lub całkowicie usuwa, pozostawiając tylko ogonki. Przygotowany materiał zanurza się dolnymi końcami w roztworze dowolnej substancji wzrostowej na jeden dzień, po czym sadzonki zielonej porzeczki sadzi się w przygotowanych szklarniach lub szklarniach, zakopując w ziemi o 2-3 cm Głównym warunkiem doskonałego przeżycia jest wysoka wilgotność w szklarni w pierwszych 3 tygodniach. Rośliny należy regularnie podlewać i dodatkowo spryskiwać w czasie upałów. Po około miesiącu sadzonki porzeczki dadzą mocne korzenie, następnie można je karmić nawozem azotowym i zmniejszać podlewanie. Następnej wiosny młode krzewy sadzi się ze szklarni do gleby, a jesienią zamieniają się w potężne krzewy porzeczki.

Rozmnażanie porzeczek przez nakładanie warstw

Metoda rozmnażania porzeczek przez nakładanie warstw jest dość prosta i skuteczna. Wiosną, zawsze przed fazą kwitnienia, wykopuje się rowki wokół krzewów wyselekcjonowanych pod względem walorów odmianowych i smakowych na głębokość 5-7 cm Silne dolne pędy rośliny skraca się o jedną trzecią ich długości, ostrożnie wyginając gleba, ułożona poziomo w rowkach i bezpiecznie przymocowana do podłoża. Można to zrobić za pomocą zwykłych haczyków drucianych. Z jednego dorosłego krzewu porzeczki można nakładać nie więcej niż 6-8 pędów. Wygięte gałęzie nie są początkowo posypywane ziemią, ale gdy tylko pojawią się na nich pędy pionowe i osiągną wysokość 12-15 cm, rowki są ostrożnie przykrywane wilgotną glebą zmieszaną z torfem. Nad powierzchnią należy pozostawić tylko zielone szczyty. Gdy odrosną, są skulone dwa lub trzy razy w sezonie. Jesienią sadzonki porzeczek są już doskonale ukorzenione, są zakopywane, oddzielane od gałęzi macierzystej ostrym sekatorem lub nożem i przeszczepiane na stałe.

Metody hodowli

W tym celu stosuje się następujące metody:

1. Do rozmnażania przez sadzonki cięte są gałązki o długości 25 centymetrów. Ukorzenione są na wilgotnym, ciepłym podłożu. Aby stworzyć odpowiednie warunki, odbywa się to pod przezroczystą osłoną.
2. Aby uzyskać sadzonki, odpowiednie gałęzie pośrodku posypuje się ziemią, a następnie należy je intensywnie podlewać, aż uformują się korzenie. Następnie gałęzie są odcinane i sadzone w odpowiednim miejscu.
3. Możesz użyć nasion. Krzew zacznie je dawać od trzeciego roku swojego istnienia. Wysiewa się je w pudełkach lub doniczkach i kiełkuje. Następnie można je sadzić w ziemi.

Choroby i szkodniki porzeczek - opis, zdjęcie, leczenie

Podobnie jak wszyscy członkowie rodziny agrestu, porzeczki są podatne na wiele poważnych chorób:

• Porzeczkowa antraknoza

choroba grzybicza atakująca liście. Chore liście pokrywają się czerwonymi lub ciemnobrązowymi plamami, liście porzeczki brązowieją, zwijają się i wysychają. Aby zwalczyć antraknozę, stosuje się opryskiwanie roztworem siarczanu miedzi (40 g na 10 l wody) lub płynem Bordeaux (100 g na 10 l). Dotknięte liście są odcinane i spalane.

• Porzeczka frotte (rewersja)

objawia się następującymi objawami: kwiaty stają się małe i podwójne, nabierają fioletowego koloru i stopniowo wysychają, liście rośliny są zdeformowane i wydłużone, stają się trójpłatowe (zamiast pięciopłatkowe), liczba ząbków na nich maleje, znika charakterystyczny aromat porzeczki, drobne żyłki na liściach stają się grubsze i grubsze, jagody nie powstają, a sam krzew staje się bezpłodny. Porzeczki czarne są znacznie częściej podatne na tę chorobę niż porzeczki czerwone i białe. Mszyce, kleszcze i robaki mogą przenosić tę chorobę, te szkodniki są szczególnie aktywne wiosną podczas tworzenia pędzli kwiatowych.W ramach profilaktyki i leczenia porzeczek krzewy porzeczek należy leczyć środkami owadobójczymi i fungicydami niszczącymi szkodniki. Przetwarzanie odbywa się wiosną i wczesnym latem. Gałęzie porzeczek dotknięte chorobą należy natychmiast odciąć, zdeformowane i spuchnięte pąki. Aby zniszczyć szkodniki, krzewy można leczyć preparatami biologicznymi (0,3% lepidocidu lub 1% bitoksydacyliny) lub preparatami chemicznymi (0,2% akaryny, 0,1% fufanonu, 0,04% fitowermy). Czasami jedynym sposobem walki z frotte jest całkowite usunięcie chorego krzewu, aby nie zainfekował rosnących w pobliżu krzewów porzeczek.

• Mozaika w paski

wirusowa choroba porzeczek przenoszona przez kleszcze lub mszyce. Choroba może być również spowodowana przez przeszczepienie dotkniętych sadzonek na zdrową roślinę. Oznaką tej choroby jest pojawienie się jasnożółtego wzoru na liściach porzeczki w postaci dużych żył. Jako środek zapobiegawczy należy stosować tylko zdrowy materiał do sadzenia, konieczne jest traktowanie krzewów środkami przeciw szkodnikom i dokładne badanie roślin pod kątem obecności tej choroby. Nie ma lekarstwa na mozaikę w paski. Krzew porzeczki będzie musiał zostać wyrwany z korzeniami i spalony. Nowej rośliny nie należy sadzić na swoim miejscu przez 5 lat, aby nie dotknęła ją ta sama choroba.

• Mączniak prawdziwy na porzeczkach

wpływa na wszystkie części rośliny. Początkowo pąki, liście i jagody pokryte są białawym nalotem, który można łatwo usunąć, ale z czasem staje się gęsty i brązowy. Dotknięte liście porzeczki są zdeformowane i wysychają, owoce są wiązane w bardzo małych ilościach. W ramach walki wszystkie dotknięte części rośliny należy wyciąć i spalić. Następnie potraktuj roślinę i glebę roztworem siarczanu miedzi (300 g na 10 l wody) lub Topaz i Fitosporin.

• Mszyce na porzeczkach

gęsto zajmuje liście i młode pędy, a mrówki aktywnie pełzające po gałęziach pomogą zauważyć pojawienie się szkodników. Aby uniknąć wyczerpania rośliny, na samym początku pojawienia się mszyc, krzewy porzeczki spryskuje się mocnym roztworem mydła do prania. Ponadto, jako zabieg, można leczyć krzew porzeczki naparem czosnku, tytoniu lub spryskiwać liście roztworem karbofosu.

• Szkło porzeczkowe

a raczej gąsienica tego motyla przegryza gałęzie porzeczki od wewnątrz, wykonując ruchy w kierunku od ziemi do wierzchołków pędów. W rezultacie całe gałęzie porzeczek wysychają i obumierają. Profilaktycznie rozluźnioną glebę pod krzakami przykrywa się mieszanką popiołu, tytoniu, musztardy i ostrej papryki w ilości pół szklanki na 1 krzak. Skuteczne jest również opryskiwanie preparatami Intavir, Iskra czy Fitoferm.

• Biała plama na porzeczkach

lub septoria charakteryzuje się okrągłymi brązowymi plamami na liściach, które następnie stają się białe. Roślina może zostać zakażona przez zarodniki znajdujące się w opadłych liściach. Konieczne jest traktowanie porzeczek w taki sam sposób, jak w przypadku antroknozy: spryskiwanie roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux.

• Kolumnowa rdza na porzeczkach

objawia się plamami na liściach o rdzawożółtym kolorze. Z tyłu liści pojawiają się również pomarańczowo-żółte bąbelki. Winowajcą tej choroby jest grzyb sprowadzony z drzew iglastych (cedr syberyjski lub sosna Weymouth). Środki zwalczania tej choroby: spryskaj krzaki porzeczek 1% płynem Bordeaux 3 razy: gdy pojawią się pierwsze liście, gdy na krzaku pojawią się pąki i po zakwitnięciu porzeczki. Jako środek zapobiegawczy należy usunąć opadłe liście i poluzować glebę pod krzakami porzeczki.

• Czara porzeczkowa rdza

objawia się żółto-pomarańczowymi obrzękami na liściach rośliny. Jest to choroba grzybicza, która może być spowodowana częstymi deszczami i wysoką wilgotnością. Ponadto grzyb rozmnaża się na turzycach, więc jeśli porzeczka rośnie w pobliżu tej rośliny, mogą się na nią dostać zarodniki grzybów.Do leczenia porzeczek można spryskać liście i glebę wokół buszu 3% roztworem nitrafenu (wiosną lub jesienią). Jeśli zabieg przeprowadza się latem, można wziąć 0,4% zawiesinę 80% cuprozanu + 1% koloidalnej siarki. Porzeczki należy kilkakrotnie spryskać: przed kwitnieniem, bezpośrednio po kwitnieniu, 2 tygodnie po drugim, a także po zerwaniu jagód. Ważne jest, aby dobrze traktować spód liści. Jako środek zapobiegawczy konieczne jest zbieranie i niszczenie opadłych liści, odchwaszczanie ziemi z chwastów i wykopywanie gleby pod krzakami porzeczki.

• Porzeczka żółciowa

objawia się w maju, w wyniku czego liście porzeczki brązowieją, zwijają się i wysychają. Ten szkodnik zjada młode liście rośliny i może doprowadzić do jej śmierci. Jako metodę radzenia sobie z tym szkodnikiem należy odciąć uszkodzone gałęzie porzeczki, a resztę krzewu spryskać roztworem chlorofosu z karbofosem (20 g + 30 g na 10 litrów wody). Aby zapobiec, ziemię pod krzakami porzeczki należy wykopać jesienią.

Zalety i wady odmiany

Krwistoczerwona porzeczka King Edward 7 to mało wymagająca roślina. Ma następujące zalety:

• dobrze rośnie w miejscach nasłonecznionych, ale może rosnąć w półcieniu;
• odporny na suszę;
• łatwo się nią opiekować.

Wady obejmują niską mrozoodporność krzewu. Bez ochrony części krzewów, które znajdują się powyżej poziomu śniegu, zamarzają. W ostre zimy pąki kwiatowe mogą również zamarzać.

Krzewy krwistoczerwonych porzeczek są bezpretensjonalne i odporne na choroby. Kwitną w maju i zachwycają oko bujnym kwitnieniem przez miesiąc. W czerwcu pojawiają się na nich piękne jagody o niezwykłym wyglądzie. Rośliny te zachowują swój dekoracyjny wygląd do późnej jesieni i pozostają wspaniałą ozdobą ogrodu.

Ciekawostki o porzeczkach

• W starożytności obficie rosły porzeczki na brzegach rzeki Moskwy, stąd słynny szlak wodny naszego kraju nazywano wówczas „Smorodinowką”.
• Niedojrzałe jagody porzeczki zawierają 4 razy więcej składników odżywczych niż w pełni dojrzałe. Dlatego nie należy odciągać dzieci od krzaka, gdy zbierają zielone jagody.
• Liście czarnej porzeczki, zapakowane w domowe słoiki, nie tylko poprawiają smak warzyw i grzybów, ale także wzbogacają je dobroczynnymi substancjami.
• Porzeczka to doskonała roślina miododajna, a jej miód ma właściwości lecznicze i profilaktyczne.

Podobał Ci się artykuł?

Nowe odmiany

Nowe odmiany mają lepsze właściwości, ale ich pielęgnacja jest bardziej czasochłonna.

Współczesne odmiany krzewów o czarnych owocach uzyskane podczas selekcji wpisane są do krajowego rejestru osiągnięć. Ten dokument wskazuje, na jakim obszarze najlepiej uprawiać odmianę.

Testy odmianowe w Rosji przechodzą następujące nowe typy:

• Oaza
• Monisto
• Blakeston
• Wzrok dla obolałych oczu
• Piękno Lwowa
• Deser Ogoltsova
• Kreolski

W gospodarstwach hodowlanych wyhodowano również nowe hybrydy:

1. Talisman, Cardinal, Swan (mieszanka Czarnej Perły i Połtawy 800).
2. Kupava, Magician, Fairy of the Night, Geisha (łączy cechy Ojebina i Czarnej Perły).
3. Sensei, Divo Zvyagina (mieszanka odmian Dikovinka i Lyubava).

powrót do menu ↑

Zobacz także: Groch: opis 43 najpopularniejszych odmian, odmian niewymiarowych, średnich i na paszę zbożową + Recenzje

Aplikacje do gotowania

Jagody są pyszne, świeże i znajdują szerokie zastosowanie w kuchni przy przygotowywaniu przystawek, dań na ciepło, deserów, lodów i marynat. Porzeczki są mielone z cukrem, marmoladą, dżemami, konfiturami, kompotami, galaretką, kremami, galaretkami, syropami, kwasem chlebowym, sbitni, przygotowuje się z niego konserwy, przygotowuje się napoje alkoholowe, likiery i wino. Z owoców powstają pachnące nadzienia do ciast i ciastek. Do steków i kotletów przygotowywany jest specjalny sos z białych i czerwonych porzeczek. Jagody są również dodawane do pierwszych dań: okroshka, barszcz i zupy, aby dodać kwaśnej i świeżej nuty.

Porzeczki dobrze komponują się z różnymi potrawami:

• owoce, jagody i warzywa
• przyprawy
• miód i orzechy
• nabiał
• drób
• ryba lekko solona
• makaron domowej roboty

Finowie używają porzeczek w tradycyjnej kuchni do dań z ryb i mięsa z buszu. W Burgundii słynny likier Dijon wytwarzany jest z owoców czarnej porzeczki. Na Kaukazie do produkcji dolmy używa się dużych liści rośliny; do sosu dodaje się kwaśne jagody do dań z jagnięciny. Mongołowie uszlachetniają smak ciast, dań z mąki mlecznej i jagnięciny z owocami. Słowianie używają świeżych, pikantnych liści porzeczek do solenia warzyw i grzybów, suszone parzy się i pije w formie herbaty.

Dla regionu moskiewskiego

Większość znanych i lubianych odmian czarnej porzeczki dobrze owocuje w regionie moskiewskim i sąsiednich regionach, w tym w Niżnym Nowogrodzie.

Z powodzeniem uprawia się tutaj popularne odmiany: Dachnitsa, Selechenskaya-2, Dobrynya, Lazy i wiele innych.

Moskwa

Na długim pędzlu znajdują się duże porzeczki - 1,3-2,2 grama. Zawartość cukru 9,8%. W opisie odmiany uwzględniono porzeczkę gruszkowatą.

Najlepsze zbiory uzyskuje się przy starannej pielęgnacji - opatrunek górny, regularne przycinanie. Zbiór z krzaka - 4 kilogramy.

Litvinovskaya

Porzeczka rośnie w wysokim krzewie osiągającym 2 metry. Ze względu na słabe rozgałęzienie nie zajmuje dużo miejsca.

Smak jagód jest kwaśny, ponieważ zawartość cukru wynosi 7%. Wiruje polubownie, zbiory są duże - do 8 kilogramów z rośliny.

Uwielbia niezbyt ciężkie gleby, nie ma odporności na suszę i wymaga regularnego podlewania. Dobrze znosi mróz.

Klasyfikacja naukowa

Z botanicznego punktu widzenia porzeczka należy do królestwa roślin zielnych. Szczegółową naukową klasyfikację kultury przedstawia poniższa tabela.

Jak uprawiać porzeczki o smaku jagodowym

Złota porzeczka to roślina, która nie wydaje się mieć żadnych wad, ale z jakiegoś powodu nie jest szczególnie popularna wśród ogrodników-amatorów. Wykład starszego pracownika naukowego Instytutu Ogrodnictwa Syberii im. V.I. Mgr Lisavenko, hodowca, cytolog upraw jagodowych Valentina Salykova.

Późne dojrzewanie

Kwitną razem z innymi rodzajami czarnych porzeczek, długo dojrzewają, stopniowo nabierając smaku i zapachu, dlatego są najsłodsze i najbardziej pachnące. Większość odmian jest owocna, o gęstej skórce. Przechowywany przez długi czas. Dojrzewają z kolei - trzeba je również zbierać, aby gotowe owoce nie pękały i nie spadały na ziemię.

Córka

Ta odmiana ma średniej wielkości krzew o niewyraźnym rozgałęzieniu. Jagody córki - od 1,2 do 2,3 grama, na pędzelku o długości 5-7 centymetrów.

Porzeczki łatwo odpadają, bez uszkodzeń, dobrze przechowywane. Z rośliny dostaje się do 4 kilogramów rocznie. Mączniak prawdziwy jest niebezpieczny dla Córki.

Vologda

Ma duże bujne krzewy. Skóra jest gęsta, prążkowana. W smaku jest kwaskowatość, cukier - 8,1%. Jagody Wołogdy dobrze przylegają do dłoni, ale pękają, jeśli nie zostaną zerwane na czas. Zbiory mogą wynosić do 4 kilogramów.

Uważany jest za mrozoodporny, ale przy silnym spadku temperatury nerki mogą zamarznąć.

Leniwa osoba

Dojrzałe jagody są czarnobrązowe, rosną na silnym krzaku z dużą ilością pędów. Waga porzeczki - 2,5-3,1 grama.

Charakterystyczną cechą Lazy Mana jest niestabilność plonu, która waha się w znacznych granicach - 1-8 kilogramów. Zbiory zależą od opieki i kaprysów pogody. Odporny na choroby i mróz.

Arkadia

Doskonały widok przy zawartości cukru 8,4% i wydajności około 2,5 kg. Arcadia ma owoce - 2,7-5,2 grama.

Nie boi się mrozu, chroniony przed mączniakiem i roztoczami. Lekkie, cienkie gałęzie często opadają na ziemię ze względu na dużą liczbę jagód.

Przepisy

Deser porzeczkowy

Składniki:

• Pomarańczowy;
• 250 g czarnej i czerwonej porzeczki;
• 2 łyżki stołowe. l.kochanie;
• 2 łyżki stołowe. l. likier „Cointreau”;
• bita śmietana.

Przygotowanie:

1. Oddziel jagody od gałązek, delikatnie opłucz w durszlaku.
2. Porzeczki położyć na ręczniku papierowym i pozostawić do wyschnięcia.
3. Dokładnie umyj pomarańczę, osusz i usuń skórkę, wyciśnij sok.
4. W misce połącz skórkę z sokiem, dodaj miód i likier.
5. Przełóż jagody do głębokiego naczynia, polej syropem.
6. Porzeczki zostaw na noc w lodówce.
7. Gotowy deser ułóż w miseczkach i udekoruj bitą śmietaną.

Zastosowanie w medycynie

Porzeczki od dawna są stosowane w medycynie ludowej w leczeniu wielu dolegliwości:

• zapalenie skóry
• cukrzyca
• nadciśnienie
• skaza
• reumatyzm i dna
• zapalenie wielostawowe
• krwawiące dziąsła
• nużyca
• zaburzenia rytmu serca
• zapalenie błony śluzowej żołądka o niskiej kwasowości
• choroba kamicy moczowej
• choroby układu oddechowego
• zaćma
• choroba nerek
• zapalenie cewki moczowej
• Choroba Addisona
• gruźlica węzłów chłonnych
• zapalenie układu moczowo-płciowego
• choroby oczu
• trachoma

Przechowywanie

Porzeczki mogą być korzystne przez cały rok i można je łatwo przygotować na zimę, suszone lub mrożone. Jednocześnie owoce doskonale zachowują swoje dobroczynne właściwości. Jeśli nie masz możliwości uzupełnienia zapasów owoców w zamrażarce, możesz przygotować je z cukrem.

Surowy dżem

• dokładnie rozgnieć jagody drewnianym tłuczkiem;
• zważ gotowe puree, dodaj 900 g cukru na każdy kilogram;
• mieszaj mieszaninę drewnianą łyżką, aż cukier całkowicie się rozpuści;
• Rozłóż dżem w wysterylizowanych słoikach i przykryj papierem do pieczenia lub plastikowymi pokrywkami. Przechowuj smakołyk w lodówce.

Suszona porzeczka

• posortuj jagody, opłucz w durszlaku i wysusz;
• przykryj blachę do pieczenia cienkim papierem i posyp jagody jedną warstwą;
• podgrzej piekarnik do 50 stopni i umieść w nim jagody, zostaw drzwi uchylone;
• gdy jagody trochę wyschną, zwiększ temperaturę do 65 stopni i trzymaj w piekarniku przez kolejne 3-4 godziny.

Przepis na nalewkę

Nalewka wzmacniająca układ odpornościowy

Składniki:

• 200 ml wody;
• 250 g cukru;
• 2 filiżanki porzeczek;
• 500 ml wódki.

Przygotowanie:

1. Ugotuj syrop z wody i cukru, dodaj porzeczki i gotuj przez 3 minuty.
2. Zetrzyj jagody w syropie, gdy masa ostygnie, wlej wódkę.
3. Wlej napój do przyciemnionego szklanego pojemnika i szczelnie zamknij.
4. Napój pozostawić na 20 dni w ciemnym miejscu, butelkę wstrząsać co 3 dni.
5. Przefiltruj gotową nalewkę i przechowuj w piwnicy lub lodówce do 2 lat.

Napój dobrze wzmacnia układ odpornościowy, należy go spożywać z umiarem 1-2 łyżki. l. dziennie, przed posiłkami.

Rozwój

Przed sadzeniem krzewów musisz zdecydować o miejscu. Nie powinno być zacienione, otwarte na słońce. Porzeczka dobrze rośnie na czarnoziemach, ciemnych kasztanach, glebach kasztanowych, szarych. Ale może przynosić dobre owoce na każdym odzyskanym. Oznacza to, że wzbogacony humusem, wilgotny. Więcej o specyfice uprawy porzeczek przeczytasz tutaj.

Funkcje lądowania

Krzew porzeczki jest instalowany w dołku pod kątem podczas sadzenia.

Przygotowanie do sadzenia i sam ten proces różni się nieco od rozpadu ogrodu z upraw owoców ziarnkowych lub pestkowych:

1. Ponieważ czarne porzeczki uwielbiają wilgoć, lepiej sadzić sadzonki w rowkach, aby ułatwić podlewanie.
2. Jesienią należy dobrze odżywiać glebę nawozami organicznymi i kopać na głębokość bagnetu łopaty, umieszczonego pionowo do ziemi.
3. Konieczne jest ciągłe rozluźnianie, aby zapobiec pojawianiu się chwastów.
4. Cechy samego sadzenia: przed sadzeniem krzewy są cięte tak, aby nie więcej niż 15 cm pozostało z ziemi, a wczesną wiosną robi się to jeszcze niżej, pozostawiając konopie z 4 pąkami.

Wiosną porzeczki zaczynają się rozwijać bardzo wcześnie, dlatego najlepiej sadzić jesienią.

Odległość między krzakami

Odległość zależy od odmiany. Ponieważ krzewy są wysokie, średniej wielkości i nisko rosnące.Czarną porzeczkę umieszcza się zgodnie ze schematem 2 x 1, 5 metrów, a czerwono-białą - 1, 5 x 1, 25 m. Jeśli sadzi się grubsze, jagody będą małe, a pielęgnacja krzewów jest nieco skomplikowana.

Wskazówki dotyczące wyboru odmiany

Wybierając różne krzewy do sadzenia, należy skupić się na agrotechnicznych właściwościach rośliny

Aby nie żałować wyboru odmiany, przed zakupem warto zapoznać się ze wskazówkami i zaleceniami doświadczonych ogrodników:

1 Wybierając odmianę o dużych owocach, nie trzeba gonić za nowościami - nie ma zasad opieki nad nowo wyhodowanymi odmianami.

2 Odmiany adaptowane w drugim i trzecim pokoleniu będą lepiej akceptowane i dadzą większe plony.

3 Obfite owocowanie nie da najbardziej urodzajnych roślin, jeśli nie zadbasz o nie zgodnie z zasadami techniki rolniczej.

4 Odmiany o dużych owocach wymagają zwiększonego podlewania i karmienia.

5 Konieczne jest wybranie zdrowego i wysokiej jakości materiału do sadzenia.

6 Lepiej kupić deserową odmianę porzeczki, jest bardziej aromatyczna i dużo smaczniejsza niż uniwersalna.

7 Odmiany przemysłowe (Dana, Osipovskaya, Dar Orla, Ural beauty, Marmaladnitsa) są mniej wymagające pod względem pielęgnacji, ale ich smak jest gorszy od deserowych i słodko-owocowych.

8 Kupując zagraniczne odmiany, musisz być przygotowany na to, że materiał do sadzenia nie zostanie zaakceptowany. Najlepiej nadaje się krajowa selekcja do sadzenia.

9 Pod względem stopnia odporności na szkodniki, infekcje i choroby stare odmiany (białoruska słodka, zielona mgiełka, golubka) ustępują współczesnym, co oznacza, że ​​owoce będą musiały być bardziej przetwarzane chemicznie.

Pomimo takiej obfitości odmian nadal trwa selekcja czarnej porzeczki. Idealny widok jeszcze nie istnieje. Ciągle pojawiają się nowe odmiany rośliny, a jej pozytywne cechy tylko się zwiększają.

Aby zrozumieć, która odmiana daje przewagę, należy posadzić na miejscu 5-6 gatunków krzewów o różnych okresach owocowania i cechach agrotechnicznych. Po skosztowaniu owoców każdego z nich możesz wybrać jeden gatunek, najsmaczniejszy, który możesz następnie rozmnażać w ogrodzie.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Jakie warzywa możesz sadzić przed zimą? TOP-8 najbardziej odpowiednich roślin i ich najlepszych odmian | + Recenzje

WIDEO: 7 tajemnic zbioru porzeczek. Dlaczego ogrodnik potrzebuje porzeczek

Przeczytaj także: 15 przepisów na żurawinę (nalewki, wódka, alkohol, napój owocowy itp.) Gotowane w domu, a także jak prawidłowo ją zamrażać i oszczędzać

wnioski

Porzeczka to krzew jagodowy, o leczniczych i dobroczynnych właściwościach, o których wiedzieli starożytni Słowianie. Teraz ogrodnik ma wiele do wyboru, ponieważ istnieje kilka rodzajów tej rośliny, a każdy gatunek ma określoną liczbę odmian. Oto najbardziej ukochane przez ogrodników:

1. Dekoracyjny. King Edward VII, krwistoczerwony (Ribes sanguineum Pursh), porzeczka alpejska (Ribes alpinum).
2. Czarny. Junnat, Goliath, Slavuta, Pygmy, Exotic.
3. Czerwony. Rosetta, Natalie, holenderski czerwony.
4. Złoto. Shafak, Laysan, Wenus.
5. Zielone owoce. Złoto Inków, Szmaragdowy Naszyjnik, Vertti.
6. Biały. Diamentowa biel, holenderska biel, Diament.
7. Różowy. Lyubava, holenderski róż, różowe perły.
8. Żółty. Ermak, Muscat, Isabella.

Możesz rozmnażać porzeczki, dzieląc krzew, sadzonki, warstwy. Standardowa pielęgnacja: podlewanie, rozluźnianie, leczenie krzewów przed szkodnikami i chorobami, karmienie.

Opieka

Opieka polega na najprostszych zabiegach agrotechnicznych. Krzewy porzeczki należy podlewać. A ponieważ czarny czuje na to wielką potrzebę, trzeba to robić częściej. Wskazane jest, aby wlać 3-4 wiadra wody pod jeden krzak. Konieczne jest po podlaniu, gdy tylko ziemia trochę wyschnie, należy ją poluzować, a następnie ściółkować. Ponadto wiosną krzewy należy odpowiednio przycinać i okresowo leczyć przed szkodnikami i chorobami w okresie wegetacji.

Lamówka

Wczesną wiosną należy skrócić młode pędy o 6-7 pąków i usunąć stare gałęzie.Należy pamiętać, że duże jagody rosną tylko na młodych gałęziach, więc jeśli nie usuniesz starych, pozostawiając tylko szkieletowe, plon będzie niski.

Prawidłowe ukształtowanie krzewu to obecność 15–20 gałęzi w różnym wieku.

Top dressing

Do wzrostu i rozwoju porzeczek konieczny jest opatrunek górny:

• Nawozy azotowe stosuje się na początku wiosny w fazie aktywnego wzrostu roślin;
• Po dwóch tygodniach możesz karmić porzeczki roztworem dziewanny;
• W środku lata, w celu lepszego dojrzewania owoców i złożenia nowych pąków na następny sezon, stosuje się nawozy fosforowe i potasowe.

Przetwarzanie

Wszystkie rodzaje porzeczek wymagają regularnych zabiegów przeciwko szkodnikom i chorobom. Rzeczywiście, z powodu nieostrożności ogrodnika szkodniki mogą osiedlić się na roślinach, a wtedy będziesz musiał wydać energię i pieniądze, aby zapobiec ich rozprzestrzenianiu się. W końcu szkodniki i choroby mogą zniszczyć nie tylko całą uprawę, ale także krzewy. Dlatego konieczne jest poznanie ich głównych cech w celu doboru skutecznych metod kontroli.

Choroby porzeczki:

1. Mączniak - choroba grzybicza. Jagody stają się mniejsze, a młode pędy nie mają czasu na dojrzewanie. W maju wszystkie wegetatywne części rośliny pokryte są białawym nalotem, który następnie ciemnieje. Czynnikiem sprawczym są grzyby z rodzaju Sphaerotheca. Leczenie krzewów fungicydami, takimi jak Fundazol, Topaz itp.
2. Porzeczkowa antraknoza. Na liściach pojawiają się czarne plamy. Rosną, a plastikowy arkusz wysycha. Leczenie krzewów płynem Bordeaux.
3. Biała plama liści czarnej porzeczki. Choroba grzybicza. Początkowo na liściach pojawiają się małe plamki, które rozprzestrzeniają się, co prowadzi do wysuszenia blaszek liściowych. W rezultacie - spadek wydajności. Krzewy są traktowane płynem Bordeaux.

Przeczytaj więcej o antraknozie porzeczkowej w tym artykule.

Szkodniki porzeczkowe:

1. Mszyca. Oznaką aktywności szkodnika są poskręcane liście na szczycie pędów. Jeśli spojrzysz na dolną płytę, możesz zobaczyć te małe szkodniki. Są one traktowane przeciwko nim środkami owadobójczymi.
2. Grosz. Wczesną wiosną na krzakach znajdują się nienaturalnie duże pąki. Najwyraźniej znalazł się w nich kleszcz. Larwy, niszcząc nerkę, idą do drugiej. To ten owad może również przenosić wirusa frotte.
3. Producent szkła. Motyl, który zaczyna latać w maju i składa jaja na pędach. Wyłaniające się z nich gąsienice robią w roślinach tunele czasoprzestrzenne, a krzewy zaczynają wysychać.

Jak przetwarzać porzeczki na wiosnę z chorób i szkodników, powie ten materiał.