Sadzenie, uprawa i zasady pielęgnacji ratibida: zdjęcie + wideo

Niedawno odwiedziłem znajomych i spotkałem roślinę, która przekonała mnie jasnym kolorem i bezpretensjonalnością. Oczywiście dla tego egzotycznego gościa przeznaczyłem niewielką powierzchnię w kwietniku.

Chcę podzielić się wszystkimi zasadami uprawy i pielęgnacji szczurów kolumnowych. Mam nadzieję, że tak rzadka roślina zyska popularność wśród naszych kwiaciarni i stanie się popularna w naszym regionie. Załączam zdjęcie i film, abyś mógł bardziej szczegółowo zapoznać się z tym oryginalnym kwiatem.

Cechy ratibidu

Rodzaj ratibid jest reprezentowany przez jednoroczne i byliny. Na powierzchni nadziemnej części krzewu występuje pokwitanie. Pędy rozgałęzione, wyprostowane, liściaste mają szorstką powierzchnię, a ich wysokość waha się od 0,3 do 1,2 metra. System korzeniowy takiej rośliny to system rozgałęzionych prętów. Długość głęboko podzielonych blaszek liściowych wynosi 3–15 centymetrów, są koloru zielonkawo-szarego. Kwiatostany-koszyczki takiej rośliny są zewnętrznie podobne do kwiatów rudbekii. Ich środek w kształcie stożka, który zawiera kwiaty rurkowate, osiąga około 10 mm średnicy, zwisa do 20-30 mm, a promienne kwiaty o długości do 30 mm zwisają z ciemnej podstawy. Kwiaty trzciny mogą być brązowo-czerwone, żółte, brązowe, brązowe z fioletową obwódką i czerwone z żółtą obwódką. Otwarcie kwiatów środkowych następuje stopniowo od dołu do góry i już po pół miesiąca wysokość szyszki może osiągnąć 40-50 mm. Owocem jest niełupka skrzydlata o długości około 0,4 cm.

Ratibida kolumnowy kwiat prerii. Ratibida - gość z meksykańskich prerii

Ratibida pojawiła się w propozycjach w katalogach nasion różnych MI stosunkowo niedawno i nie jest jeszcze szczególnie znana koneserom klombów i klombów. Próbowałem go wyhodować z nasion około trzy lata temu, podobało mi się :-), tk. jest bezpretensjonalny, odporny na suszę, dobrze zimy i nie jest agresywny w naszej strefie. Na razie mam tylko dwie opcje kolorystyczne, widziałem kolejną w sprzedaży i wszystkie trzy pojawiają się w katalogach na. Któregoś dnia zamówiłem tam trzecią opcję kolorystyczną :-) Przede wszystkim lubię brązowe szczury - ma tak ciepły, bogaty kolor, a płatki wydają się aksamitne. Kupiłem go w wersji nazwy z rosyjskiego ogrodu - "kapelusz meksykański", teraz możesz kupić ten sam od SeDek, o nazwie :-)), tylko jest niższy (do 50 cm), ale moja uroda jest do 100 cm wysokości Żółty jest nie mniej piękny, tylko wygląda delikatniej.

Kolumnowy Ratibida

Ratibida columnar Prairie Flower

Wysokość rośliny 40-50 cm, liście szarozielone, wełniste. Kwiatostany są duże, do 8 cm średnicy

Wysokość rośliny ok. 60-70 cm Liście szarozielone, wełniste. Kwiatostany o nietypowym kształcie, duże do 8 cm średnicy

Lepiej jest sadzić to piękno w słonecznych miejscach, nie przepełniaj. Dlatego w mieszankach lepiej łączyć się z roślinami, które nie wymagają częstego i obfitego podlewania.

Roślina wyraźnie nie należy do grupy dominantów występujących w rabatach kwiatowych. Ale widziałem w sieci zdjęcia szczurzych tablic - wyglądało to bardzo dobrze.

O ile się dowiedziałem, istnieje nie więcej niż dziesięć wieloletnich gatunków szczurów. Ale w naszych sklepach z nasionami widziałem tylko kolumnową.Ciekawą barwną kolorystykę zaproponowała firma Poisk i nasiona kupiłem w -.

Wysokość rośliny ok. 60-70 cm Liście szarozielone, wełniste. Kwiatostany o nietypowym kształcie, duże do 8 cm średnicy, kwiaty języczkowate są żółto-czerwone, rurkowate - brązowo-czarne w postaci wysokiego walca. Kwitnie od lipca do października.

Uprawa z nasion

Ratibid jest rozmnażany przez nasiona i robią to zarówno przez sadzonki, jak i metodą bez sadzonek. Wysiew nasion w otwartej glebie można przeprowadzić późną jesienią lub wczesną wiosną, kiedy ziemia jeszcze nie rozmroziła się całkowicie. Jeśli siew odbywa się jesienią, materiał siewny nie wymaga przygotowania przed siewem. Tyle, że w przygotowanym miejscu wykonuje się niezbyt głębokie rowki, a następnie równomiernie rozprowadza się w nich nasiona, należy je na wierzch przykryć warstwą piasku i przykryć świerkowymi gałęziami. Podczas siewu wiosną materiał siewny będzie wymagał obowiązkowej wstępnej zimnej stratyfikacji. Aby to zrobić, umieszcza się go na 4 tygodnie w miejscu, w którym temperatura powietrza jest utrzymywana w granicach 0-5 stopni.

Jednak najbardziej popularną wśród ogrodników jest metoda hodowli sadzonek szczurów. Nasiona wysiewa się na sadzonki zimą, a raczej w połowie lutego. Do siewu należy wybrać kubki torfowe, ponieważ sadzonki reagują wyjątkowo negatywnie zarówno na zrywanie, jak i przesadzanie. Do napełnienia kubków używa się wilgotnej i lekkiej mieszanki gleby, która zawiera gruby piasek, ziemię darniową i torf (1: 1: 1). Nasion nie trzeba zakopywać, po prostu wciska się je w powierzchnię mieszanki gleby, a pojemnik przykrywa się od góry szkłem (folią). Następnie plony przenosi się do dobrze oświetlonego miejsca, w którym zawsze jest ciepło. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po około pół miesiącu, po czym schronienie jest usuwane, a rośliny otrzymują dużą ilość jasnego światła słonecznego, które koniecznie musi być rozproszone.

Clarkia to urocza godecja. Rodzaj Clarkia (godetia) - Clarkia Pursh.

Ogólna charakterystyka. Nazwa rodzaju została nadana na cześć kapitana Williama Clarka (1770-1838), który towarzyszył słynnemu amerykańskiemu podróżnikowi kapitanowi M. Levisowi podczas wyprawy, która badała Góry Skaliste w 1806 roku.

Roczne rośliny zielne. Pędy są wyprostowane, rzadziej prostaty, rozgałęzione, smukłe, często krótko owłosione. Liście są naprzemienne, zwykle lancetowate lub liniowe, całe lub drobno ząbkowane, siedzące. Kwiaty są samotne w kątach liści, siedzące, tworzą liściaste, racemozowe lub kolczaste kwiatostany wierzchołkowe. Rurka kwiatowa (hypanthium) jest odwrotnie stożkowa, lejkowata, dzwonkowata lub wąska, cylindryczna, zwykle z pierścieniem włosków wewnątrz. Płatki działek, w liczbie 4, zagięte, luźne lub przylegające u podstawy, często czerwone. Płatki w liczbie 4, awers lancetowate do odwrotnie jajowate, zwężone u podstawy do nagietka lub u gatunków wcześniej wyróżnionych jako odrębny rodzaj godecji (Godetia), prawie bez nagietka, lite na wierzchołku, ząbkowane lub często trójpłatkowe. Pręciki, 8 sztuk, umieszczone w dwóch kółkach lub przy zmniejszaniu jednego koła w liczbie 4 sztuk. Kapsułka jest wydłużona, czterokomórkowa, z polispermy. Kwitnie lipiec-wrzesień.

33 rodzaje. Zachodnia część Ameryki Północnej, Ameryka Południowa.

Historia kultury i stopień rozpowszechnienia. W kulturze od początku XIX wieku. W ogrodnictwie ozdobnym stosuje się 9 gatunków. Rozpowszechniony.

Cechy uprawy. Swiatlolubne, ale może rosnąć w półcieniu. Lubi wilgoć, preferuje obszary stale, ale umiarkowanie wilgotne. W suche i gorące lata należy zapewnić regularne podlewanie, aby uniknąć utraty efektu dekoracyjnego lub całkowitego zaprzestania kwitnienia. Nie toleruje długotrwałego podlewania i stagnacji wilgoci na słabo odwodnionych ciężkich glebach, ale preferuje chłodny i umiarkowanie deszczowy klimat.Niezbyt wybredna pod względem urodzajności, może rosnąć na zwykłych osuszonych glebach ogrodowych, ponadto na glebach nadmiernie żyznych i wilgotnych traci zwartość, rozwija obfitą masę wegetatywną i układa się. Wskazane jest sadzenie na glebach gliniastych, które dobrze zatrzymują wodę i zapewniają dobry drenaż. Przeszczep jest dobrze tolerowany tylko w młodym wieku. Zaleca się szczypanie sadzonek na wysokość około 10-12 cm w celu uzyskania gęstszego krzewienia i obfitego kwitnienia. Wysokie gatunki i odmiany potrzebują podwiązki, aby zapewnić lekkie wsparcie. Odporny na zimno do minus 5-15 ° C, w zależności od typu.

Metody reprodukcji. Nasiona, które wysiewa się na sadzonki na początku kwietnia lub bezpośrednio w otwartym terenie wiosną lub wczesnym latem. Niestety, siew na otwartym polu jest problematyczny z powodu poważnych uszkodzeń powodowanych przez gliniane chrząszcze. Sadzonki pojawiają się za 8-10 dni. Rośliny kwitną dwa miesiące po wysiewie.

Posługiwać się. Pięknie kwitnące, bezpretensjonalne jednoroczne rośliny zielne, tworzące wdzięczne piramidalne krzewy z licznymi, gęstymi skupiskami jedwabistych, jasnych, prostych lub podwójnych dużych kwiatów. Najczęściej stosuje się go na rabaty w rabatach i na redlinach, a także w pobliżu krzewów, na mixborders, ale najbardziej atrakcyjny jest sadzony w stałej masie. Jeden z najlepszych kwiatów ciętych.

Dekoracyjne widoki.

Odmiany dekoracyjne.

Sadzenie i pielęgnacja szczurów w ogrodzie

Funkcje pielęgnacyjne

Sadzenie wyrośniętych i dojrzałych sadzonek szczurowatych do otwartej gleby przeprowadza się po ustąpieniu groźby powrotu wiosennych przymrozków. Jednak gdy do przesadzenia pozostało 15 dni, sadzonki muszą być utwardzone. Aby to zrobić, codziennie przenosi się je na świeże powietrze (taras, balkon lub ogród), czas trwania takiej procedury należy stopniowo zwiększać, zaczynając od kilku godzin, natomiast do utwardzania należy wybrać miejsce, które będzie miało niezawodne ochrona przed przeciągami i opadami atmosferycznymi.

Obszar odpowiedni do uprawy takich kwiatów powinien być dobrze oświetlony lub lekko zacieniony. A gleba powinna dobrze przepuszczać wodę i powietrze, a najlepiej, jeśli jest to gleba gliniasta lub gliniasta. Ratibida ma dobrą tolerancję na gleby lekko kwaśne, lekko zasadowe lub lekko zasolone. Przed siewem miejsce należy przygotować; w tym celu jest wykopywane, podczas którego do ziemi wprowadza się 1 łyżkę. popiół drzewny i 10 litrów kompostu na 1 metr kwadratowy.

Do sadzenia sadzonek zaleca się wybrać pochmurny dzień lub wieczór. Pomiędzy lądowiskami zachowana jest odległość co najmniej 25 centymetrów. Konieczne jest sadzenie krzewów razem z glinianą grudką, a jeśli rośnie w kubku torfowym, wówczas sadzi się z nim.

W pierwszym roku wzrostu krzewy rzadko kwitną; może się to zdarzyć tylko w bardzo upalne lato, na krótko przed jesienią. Z reguły wielu ogrodników uprawia taki kwiat jako roczny, ale można go uprawiać na zewnątrz przez 3 lata. Na początku okresu wiosennego krzewy są usuwane z gleby, po czym są dzielone na części. Delenki sadzi się w osobnych dołach w nowym obszarze. Jeśli przeszczep nie zostanie przeprowadzony, na początku sezonu wegetacyjnego pędy krzewów staną się zdrewniałe.

Jak podlewać i nawozić

Uprawa ratibida w ogrodzie jest dość łatwa, poza tym dobrze rozmnaża się przez samosiew. Aby wykluczyć możliwość niekontrolowanej reprodukcji takiej kultury, konieczne jest natychmiastowe odcięcie kwiatostanów, które zaczęły zanikać.

Takie kwiaty wymagają podlewania tylko podczas długotrwałej suszy, do tego używają wody, która dobrze osiadła i ogrzała się na słońcu. Jeśli latem regularnie pada deszcz, dodatkowe podlewanie ratibidu nie jest potrzebne. Kiedy krzaki są podlewane lub pada deszcz, powierzchnię gleby na miejscu należy poluzować, jednocześnie usuwając wszystkie chwasty.

Taka roślina nie wymaga karmienia, tym bardziej, jeśli rośnie na pożywnej glebie, faktem jest, że ma korzeń palowy, który może wydobywać składniki odżywcze z głębokich warstw gleby. Jeśli gleba zawiera dużo składników odżywczych, spowoduje to aktywny wzrost zielonej masy, co będzie miało wyjątkowo negatywny wpływ na kwitnienie.

Choroby i szkodniki

Taki kwiat ma bardzo wysoką odporność na szkodliwe owady, a także bardzo rzadko dotykają go różne choroby. W niektórych przypadkach podczas długotrwałych opadów krzewy mogą gnić, w tym przypadku zaleca się wykopanie dotkniętych roślin, a glebę, na której zostały wyhodowane, traktuje się roztworem środka grzybobójczego. Ponadto w niektórych przypadkach na powierzchni nadziemnej części takiej rośliny tworzy się białawy nalot, co wskazuje na jej pokonanie przez mączniaka prawdziwego. Chore krzewy są traktowane roztworem sody lub środka grzybobójczego zawierającego siarkę, są sprzedawane w specjalnym sklepie. Jeśli krzaki są bardzo mocno dotknięte, lepiej usunąć je z gleby i zniszczyć.

Ratibida (kapelusz meksykański): uprawa

Wiele gospodyń domowych chciałoby ozdobić swoje klomby niezwykłym kwiatem. Mają ogromny wybór. Ratibida jest uprawiana od kilku stuleci, od około 1811 roku. Ale dla nas ta roślina jest nadal egzotyczna. Meksykańska czapka - nazwa jest bardzo kolorowa, a ogrodnicy uważają, że roślina sprawi wiele kłopotów. Ale tak nie jest. Ratibida jest kolumnowa bezpretensjonalna, tylko dekoracyjność i blask krzewu będą zależeć od jakości pielęgnacji, ale sama roślina nie umrze.

Najlepiej sadzić ratibidę w rabatach kwiatowych po słonecznej stronie. Miejsce powinno dobrze się nagrzać. Ta roślina nie lubi cieniowania. Piękno północnoamerykańskie wskazane jest sadzić na glebach wapiennych o kwasowości około 7,5.

Jesienią przygotowywane jest miejsce do sadzenia szczurów. Do gleby dodaje się sypką mąkę dolomitową zmieszaną z piaskiem. Słabe gleby są odpowiednie dla rośliny, o ile nie są gliniaste. Jednak nawożona gleba gwarantuje bujny rozkwit. Czapka meksykańska nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Dobrze znosi niskie temperatury i suszę. Podlewanie szczurów przeprowadza się w celu przedłużenia kwitnienia. Ratibide jest odporny na szkodniki ogrodowe i różne choroby.

Jedynym problemem jest walka z samosiewem. Kapelusz meksykański dobrze rośnie, a jeśli istnieje możliwość zmiażdżenia sąsiednich roślin, należy usunąć nadmiar samosiewu.

Główne typy i odmiany

Ratibida columnifera

Oprócz podłużnego lub kolumnowego szczura (Ratibida columnifera), który został szczegółowo opisany powyżej, ogrodnicy uprawiają inny gatunek.

Ratibida pinnata (Ratibida pinnata = Rudbeckia pinnata)

Ta roślina wieloletnia pochodzi z Ameryki Północnej. Wypukły środek ciemnobrązowego odcienia składa się z kwiatów rurkowych, a wokół niego znajdują się kwiaty języczkowe o ciemnożółtym kolorze. Podczas otwierania dysk jest zielonkawo-szary, ale stopniowo zmienia kolor na brązowo-czarny. Krzewy osiągają wysokość 1,2-1,5 metra. Pędy są owłosione i twarde, a pierzaste blaszki liściowe składają się z 3–7 ząbkowanych segmentów w kształcie lancy. Ten typ wyróżnia się bezpretensjonalnością i odpornością na mróz, suszę, choroby i szkodliwe owady.

Wydłużony ratibid ma dość popularne odmiany i odmiany:

• Pulcherrima - płatki koloru czerwonego wina, mają żółtą obwódkę;
• Yellow Cheyenne - języczkowate kwiaty o intensywnym żółtym kolorze;
• Red Midnight - kwiaty brzeżne o ciemnoczerwonym odcieniu.

Trochę o odkrywcy

Pierwszego opisu kwiatu dokonał amerykański przyrodnik. Imię tej osoby nie jest łatwe do zapamiętania. Nazywał się Constantin Samuel Rafinesk-Schmalz. Ten naukowiec zajmował się nie tylko zoologią i botaniką, ale był ekspertem w dziedzinie meteorologii i antropologii. Był także geologiem i lingwistą.Żywot naukowca to 1783-1840.

Rafinesk-Schmalz był geniuszem swojej epoki, ale wielu uważało naukowca za szaleńca. Badając roślinność Ameryki Północnej, miał okazję opisać co najmniej 250 nowych gatunków, ale naukowiec wymyślił bardzo dziwne nazwy dla wielu z nich. Przykładem tej osobliwości jest roślina ratibid, która ma prostszą nazwę - meksykański kapelusz.

Podstawowy opis ratibidu

Niestety ta roślina jest rzadko spotykana w naszych rabatach i rabatach. Szkoda, bo jest bardzo oryginalny i nietuzinkowy i może ozdobić każdą działkę ogrodową.

Ponadto ratibida jest tak mało wymagająca i bezpretensjonalna, że ​​nawet początkujący kwiaciarnia może wyhodować ten jasny kwiat.

Ten kwiat jest popularnie nazywany „meksykańskim kapeluszem”. I rzeczywiście, przypomina nakrycie głowy Meksykanów. Odnoszą się do rodziny Asteraceae lub Astrov.

Nazwę nadał w pierwszej połowie XIX wieku amerykański przyrodnik KS Rafinesk - Shmalts. Odkrył ten kwiat, opisał i nadał tak niezwykłą i egzotyczną nazwę. Jest to wieloletnie zioło.

Za ojczyznę uważa się Amerykę Północną. A w warunkach naturalnych, ratibid rośnie na rozległym terytorium - od meksykańskich prerii po Kanadę. Miejsca jego wzrostu można nazwać zarówno nieużytkami i łąkami, jak i zaroślami wzdłuż dróg.

1. Rdzeń tego kwiatu jest silnie wydłużony, a wokół znajdują się wydłużone (do 3 cm) płatki. Ich kolor może być żółty, jaskrawoczerwony z żółtą obwódką, bordowy, żółto-pomarańczowy.
2. Pędy są często pojedyncze, rzadziej rozgałęzione, sztywne.
3. Wysokość krzewu może sięgać ponad jednego metra.
4. Liście są wąskie, lancetowate, rzadko rosną na łodydze. Ich kolor różni się nieznacznie w zależności od odmiany: czasami liście są niebieskawo-zielone z lekkim szarawym pyleniem, a czasami są jasno ciemnozielone.

Całe piękno tej rośliny tkwi właśnie w wyjątkowości kwiatu. Ratibida doskonale toleruje zarówno palące promienie słońca, jak i suszę i mróz. W naturze rozmnaża się przez samosiew.

Początkujący hodowcy mogą bezpiecznie uprawiać tę roślinę, ponieważ nie wymaga ona żadnych specjalnych zmartwień.

Rozpiętość

Ojczyzną meksykańskiego kapelusza jest Ameryka Północna, obszar dystrybucji rozciąga się od południowych terytoriów Meksyku przez zachodnie regiony Stanów Zjednoczonych po północną Kanadę. Ratibid, bezpretensjonalny dla warunków wzrostu, występuje w górach i na równinach, na pustynnych preriach. W sąsiedztwie człowieka kwiat może osiedlić się w pobliżu hałaśliwych dróg, wzdłuż nasypów kolejowych, na nieużytkach, wokół mieszkań.

Czy wiedziałeś? Przyrodnik Samuel Rafinesque, który odkrył ratibida, wniósł znaczący wkład nie tylko w badanie flory i fauny kontynentu, ale także w badanie kultury i życia starożytnych ludów północnoamerykańskich. To jego praca dała impuls do studiowania pisarstwa Indian Majów.

Popularne odmiany i typy

Spośród siedmiu gatunków znanych w botanice, tylko dwa są najbardziej popularne. Rozważmy każdy z nich z osobna.

Kolumnowy Ratibida

Ma drugie imię - Rudbekia kolumnowa. Ten typ wyróżnia się wystającym i wydłużonym rdzeniem. Kwiaty są duże, do 8 cm średnicy. Pędy i liście są twarde, lekko owłosione, szaro-zielone. Wysokość krzewu osiąga metr wysokości.

Znanych jest kilka odmian, które najczęściej występują w klombach:

• Ratibida jest piękna. Różni się od innych dwukolorowymi płatkami: środek płatka jest szkarłatno-czerwony, a brzegi są żółte. Kontrast nadaje różnorodności efektowności i oryginalności.
• Cheyenne żółty. Ta odmiana jest piękna ze względu na delikatne żółte płatki, które przyciągają ciekawym kształtem i czystym jasnym odcieniem.

• Czerwona północ. Ton płatków jest absolutnie magiczny - głęboki fiolet z bordowym odcieniem. Po prostu nie da się przejść obok.

Ratibida pierzasta

Ten widok różni się nieco od poprzedniego. Rdzeń nie jest cylindryczny, ale szeroki i lekko spłaszczony. Płatki są wąskie, żółte i mają słaby aromat anyżu. Ten typ krzewu rozciąga się do 1 - 1,2 m.

Opis kwiatu

Pierwsza wzmianka o tym kwiecie pochodzi z początku XIX wieku. Odkrył go amerykański przyrodnik KS Rafinesk-Schmalz podczas jednej z jego wypraw naukowych na Wielkie Równiny. Naukowiec dokładnie zbadał roślinę, opisał ją i nazwał.

Jak wygląda ratibid

Dla Twojej informacji! Ze względu na podobieństwo do nakrycia głowy rdzennych Meksykanów, kwiat szczurów zyskał popularną nazwę „meksykański kapelusz” lub „sombrero”. To podobieństwo wynika z nadmiernie wypukłego rdzenia i jasnego obramowania bordowych lub żółtych płatków.

Pędy kwiatowe proste, z rzadkimi gałęziami, pokryte są małymi lancetowatymi liśćmi, które w zależności od gatunku mogą być srebrzystozielone lub ciemnozielone.

Siedlisko

Naturalne siedlisko tej spektakularnej rośliny jest bardzo rozległe: od chłodnych wzgórz Kanady po gorące prerie Meksyku. Oznacza to, że meksykański kapelusz może tolerować suchy i suchy, a także chłodny klimat.

Powszeche typy

Ratibida sombrero nie może pochwalić się wyjątkową różnorodnością gatunkową. Obecnie znanych jest 7 gatunków, z których dwa są najbardziej popularne: szczurokształtny kolumnowy Conflover i pierzasty szczurowaty.

Konflover kolumnowy Ratibida to najbardziej znany i rozpowszechniony gatunek roślin o dużych kwiatach. Średnica może osiągnąć 8-10 cm Łodyga jest bardzo twarda, lekko owłosiona, liście nieliczne szaro-zielone. Łodygi tego kwiatu mogą dorastać do 1 m długości.

Kolumnowy Ratibida

Na podstawie dzikich gatunków szczurołowatych hodowcom udało się wyhodować podgatunek, który nazwano drobnym ratibidem (odm. Pulcherrima), ratibidem Yellow Cheyenne, ratibide Red Midnight.

Cirrus (Ratibida pinnata) wyróżnia się wydłużonymi płatkami i skromnym kulistym rdzeniem. Kwiat jest bardzo podobny do rudbekii i często jest mylony. Ponadto łodygi szczurów pierzastych są znacznie dłuższe niż szczury kolumnowe i mogą osiągać 1,5 m.

Zasady sadzenia i pielęgnacji

Ratibida to bardzo odporna roślina. Potrafi dostosować się do prawie każdych warunków. Chociaż istnieją pewne zalecenia. Nie ma nic trudnego w opuszczeniu - okresowo konieczne jest poluzowanie gleby i usuwanie chwastów.

Wybór miejsca lądowania

Ratibide najlepiej prezentuje się w nasadzeniach grupowych, stylizowanych na łąkę. Ponieważ roślina jest bardzo odporna, musisz wybrać tych samych sąsiadów, aby nie przytłoczyć. Dobrze dogaduje się z pachisandrą, smokami, rudbekią, jeżówką, rumiankiem, koniczyną.

Pięknie się wyróżnia posadzona wzdłuż ścieżek. Ze względu na budowę łodyg i rzadkie liście rzadko sadzi się pojedynczy krzew.

1. Preferowane są gleby zasadowo-gliniaste. Często rośnie w miejscach wapiennych, a nawet skalistych.
2. Najlepiej jest znaleźć suche miejsce do sadzenia, które jest dobrze osuszone. Nie zaleca się sadzenia roślin na terenach podmokłych lub wilgotnych z silnym przepływem wód gruntowych. Warto unikać zastoju wody w glebie. Roślina może umrzeć.
3. Trzeba wybrać miejsce dobrze oświetlone słońcem, w skrajnych przypadkach światłem rozproszonym lub półcienistym. Lądowanie w ciemnych, zacienionych miejscach z przeciągami i podmuchami wiatru nie jest zalecane.

Ponieważ kwitnienie trwa prawie całe lato i wczesną jesień, ratibida jest często uprawiana do cięcia. W kompozycjach kwiatowych zachowuje świeżość przez około 7 dni.

Sadzenie nasion (metoda sadzonkowa)

Ponieważ roślina jest wieloletnia, można ją rozmnażać przez sadzonki, dzieląc krzew i nasiona. Jeśli klimat jest wystarczająco ostry i charakteryzuje się mroźnymi i mroźnymi zimami, nasiona można sadzić z wyprzedzeniem dla sadzonek.

• Pod koniec zimy nasiona należy rozwarstwić.Aby to zrobić, umieść w zimnym miejscu na miesiąc. Hartowanie na zimno pomoże nasionom szybciej kiełkować.
• Możesz stworzyć własną mieszankę do sadzenia. Ziemia sodowa, torf, piasek i perlit są mieszane w jednorodną substancję.
• Lekko nawilżają ziemię, po czym nasiona nie są zakopywane głęboko w ziemi, a jedynie trochę, praktycznie pozostawiając je na powierzchni. Ratibida kocha słońce.
• System korzeniowy rośliny jest dość delikatny, dlatego nie zaleca się wysiewu nasion na sadzonki w dużym pojemniku. Lepiej jest sadzić je natychmiast w oddzielnych doniczkach lub w doniczkach torfowych, które następnie sadzi się na otwartym terenie.
• Siać nasiona w ziemi, a następnie przykryć folią. Należy go okresowo otwierać, aby przewietrzyć. Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić co najmniej 20 - 25 stopni Celsjusza. W razie potrzeby glebę należy zwilżyć. Nie pozwól, aby gleba wyschła.
• Po 7-14 dniach wykiełkowane sadzonki przenosi się na otwartą glebę. Miejsce to należy przygotować jesienią, po rozkopaniu. Do gleby dodaje się popiół drzewny (200 g na 1 m2), kompost (wiadro na 1 m2), mąkę dolomitową. A jeśli to możliwe, trochę wapna i piasku rzecznego też nie zaszkodzi. Taka mieszanka sprawi, że gleba będzie żyzna, nawożona i będzie w stanie dobrze przepuszczać powietrze i wilgoć.
• Jeśli miejsce jest wilgotne, pod łóżkami wykonuje się warstwę drenażową w postaci zepsutej cegły lub żwiru.
• Następnie sadzonki z kawałkiem ziemi lub w tabletkach torfowych przenosi się do wcześniej wykopanych dołków, między którymi odległość wynosi co najmniej 30 cm.

W nocy konieczne jest przykrycie młodych pędów przez jakiś czas, aż będą wystarczająco mocne. Kwitnienie można zaobserwować już pod koniec lata lub już w przyszłym roku.

Sadzenie nasion w otwartej glebie

Ta metoda jest również możliwa. Zaletą jest to, że nie musisz zakłócać systemu korzeniowego, ale od razu zasiej roślinę w stałym miejscu. Sadzenie przeprowadza się w pierwszej dekadzie kwietnia lub pod koniec jesieni. W regionach południowych nasiona można sadzić pod koniec zimy.

• Gleba jest również zbierana. Nasiona sadzi się w dołach do 2 cm głębokości i około 30 cm od siebie.
• Nasiona należy lekko posypać piaskiem rzecznym i przykryć niewielką warstwą gałęzi świerkowych.
• Wiosną sadzi się je natychmiast w ziemi po stopieniu się śniegu. W takim przypadku po prostu rozprowadzają materiał siewny na powierzchni gleby i posypują go warstwą ziemi lub piasku.
• Podlewanie powinno być umiarkowane. Najważniejsze jest, aby gleba nie wyschła. Sadzonki można przerzedzać.

Pierwszy rozkwit nastąpi wczesnym latem. Pamiętaj o okresowym spulchnianiu gleby i usuwaniu chwastów.

Metoda cięcia

Ta metoda jest stosowana bardzo rzadko, ponieważ nasiona dobrze kiełkują. W przypadku takiej procedury pęd boczny jest odcinany w pobliżu samego korzenia i wbijany w wcześniej przygotowaną glebę. Zakryj górę. Schronienie jest usuwane, gdy po chwili sadzonka ma swój własny system korzeniowy.

Łodyga jest pogłębiana na odległość nie większą niż 3 cm Gleba jest dobrze nawilżona przed sadzeniem.

Metodę szczepienia przeprowadza się przed procesem kwitnienia - późną wiosną lub w pierwszej połowie czerwca.

Taka procedura może nie dać pozytywnych rezultatów, ponieważ system korzeniowy szczurów jest kruchy. Jeśli korzeń jest uszkodzony, kwiat może umrzeć. Ale jeśli nadal zdecydujesz się spróbować, ta metoda jest odpowiednia tylko raz na kilka lat.

Podział krzewu przeprowadza się na początku wiosny lub pod koniec okresu jesiennego. Zachowaj szczególną ostrożność z systemem korzeniowym.

Podlewanie i karmienie szczurów

Podlewaj roślinę w razie potrzeby. Będzie to odpowiednie po poluzowaniu gleby. Najważniejsze jest, aby zapobiec wysychaniu i nadmiernemu podmokaniu gleby.

Ratibid jest karmiony nie częściej niż kilka razy w roku. Pamiętaj, aby nawozić po posadzeniu sadzonek w otwartej glebie. I możesz wspierać roślinę w okresie tworzenia pąków. Lepiej jest używać nawozów mineralnych.

Klejnot

Wczoraj moja żona kupiła nasiona kwiatów.Wśród nich była nieznana roślina: kolumnowy ratibide Sombrero. Zdjęcie wygląda bardzo ładnie. Spojrzałem, co z tymi kwiatami są w książkach. Nic nie znaleziono. Musiałem szukać w witrynach w Internecie. Przejrzałem kilkanaście i pół. W rezultacie otrzymaliśmy taki zbiór informacji.

To wieloletnie zioło należy do rodziny Asteraceae. Ile gatunków nie znalazłem w rodzaju. W rosyjskojęzycznej Wikipedii nie ma roślin, tylko w angielskiej wersji jest kilka linii. W ogrodnictwie stosuje się dwa typy: szczurokształtny kolumnowy (Ratibida columnifera) i szczurołak pierzasty (R. pinnata). Obie rosną dziko na preriach Ameryki Północnej. Kolumnowy wygląd kwiatostanów nazywany jest również meksykańskim kapeluszem. Nasza torba mówi Sombrero. Najwyraźniej zależy od producenta nasion.

Kolumnowy Ratibida ma dobrze rozwinięty system korzeni palowych. Jedna lub kilka mocnych łodyg może osiągać wysokość 130 cm Sprzedajemy zwykle wysokość 40-70 cm Liście do 15 cm długości są szaro-zielone, wełniste. W postaci kwiatostanów szczury są podobne do rudbekii lub jeżówki. Tylko stożek kwiatów rurkowych o nieco innym kształcie i większej jeżówce. Stożek szczuribidu jest ciemny, może mieć do 3 cm wysokości i około 1 cm grubości, płatki skierowane ku dołowi, kolor żółty. Istnieje odmiana o ciemnoczerwonych płatkach z żółtą końcówką. Średnica kwiatostanów wynosi około 8 cm.

Ratibida jest pierzasta z łodygami do 150 cm wysokości, liście pierzaste. Kwiatostany z jasnożółtymi płatkami i brązowym stożkiem.

Oba gatunki kwitną od lipca do późnej jesieni.

Roślina uwielbia słoneczne miejsca. Gleba potrzebuje dobrze przepuszczalnej, gliniastej, wapiennej gleby. Dobrze rośnie zarówno na lekko kwaśnym, jak i lekko zasadowym środowisku. Ratibida jest odporna na suszę, więc podlewanie jest potrzebne tylko przy suchej pogodzie. Top dressing nie jest wymagany. Podczas przekarmiania nawozami roślina zaczyna rosnąć w zieloną masę, a kwitnienie pogarsza się. Nie potrzebuje schronienia na zimę. Jest odporny na choroby i szkodniki. Cóż, prawdziwa córka prerii.

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania szczurów są nasiona. Zasadziwszy raz, będzie się dalej rozmnażał przez samosiew. Konieczne jest wysiewanie nasion w otwartym terenie jesienią lub wczesną wiosną, w glebie, która jest nadal zamarznięta. Faktem jest, że nasiona wymagają stratyfikacji w ciągu 30-40 dni. Lub możesz wysiewać sadzonki pod koniec lutego - na początku marca ze wstępną stratyfikacją. Konieczne jest powierzchowne zasianie, a następnie dociśnięcie nasion lub posypanie trochę piaskiem. Przesadzać można tylko młode sadzonki i zawsze z grudą ziemi. Dorosła roślina nie toleruje przeszczepów i nie warto jej również rozmnażać przez podział ze względu na specyfikę systemu korzeniowego. Odstęp między roślinami podczas sadzenia wynosi około 20 cm.

Ratibida jest używana w klombach w stylu wiejskim do tworzenia granic. Konieczne jest sadzenie w grupie. Warte cięcia, do 10 dni.

Ogród kwiatowy w oknie. Piękno na wsi.

Cechy kolumnowego ratibidu

Ten typ kwiatu należy do grupy dużych roślin o wyrazistych pąkach. Ojczyzną kolumnowego ratibidu, zwanego też „meksykańskim kapeluszem”, są ziemie Meksyku i Kanady. Ale pomimo swojego pochodzenia rozwija się dobrze na naszych szerokościach geograficznych.

W swojej ojczyźnie roślina jest również określana jako:

• naparstek;
• Echinacea wąskogłowa;
• ratibid jest długi lub kolumnowy.

Kwiat należy do grupy roślin zielnych. W naturze preferuje bardziej suche obszary. Ratibida columnar to kwiat rosnący na preriach i wzdłuż autostrad. Często roślina „osiedla się” w pobliżu opuszczonych domów i obejmuje obszary od dawna nieuprawiane.

Hodowlę kolumnowego ratibidu rozpoczęto w 1811 roku.

Charakterystyczną cechą takiej kultury są wydłużone liście liściaste.Mogą być pierzaste lub podzielone. Dolne liście są szarawe. Dorastają do 16 cm długości, a ich szerokość nie przekracza 7 cm.

Roślina rośnie w postaci krzewu z wieloma rozłożystymi gałęziami. Średnio osiąga metr wysokości. Łodygi tej odmiany są szorstkie, lekko pokryte cienkimi włoskami.

Na dorosłych roślinach tworzy się strzała, na której tworzy się pączek. Średnica kolumnowego kwiatu ratibidu może osiągnąć 7 cm. Często luźne pąki mają odcień bordowy, ale są też takie, które są pomalowane na brązowo-żółty odcień. Pod koniec kwitnienia owoce powstają w postaci nasion. Dojrzałe ziarna są jasnobrązowe.

Opieka nad tym gatunkiem jest bardzo prosta. Aby wyhodować kwiat na swoim kwietniku, nie musisz mieć specjalnych umiejętności. Przestrzeganie minimalnej liczby reguł sprawi, że roślina będzie najbardziej kolorową rośliną w Twojej witrynie.

Podobieństwa i różnice z najbliższymi członkami rodziny

Kapelusz meksykański, czyli ratibida, jest najbliższy dwóm znanym rodzajom - Echinacea i Rudbeckia. Ratibida pierzasta jest na ogół często mylona z rudbekią, ponieważ kwiaty te mają płatki w postaci żółtych, ostro zakończonych języków skierowanych w dół. Płatki rosną wokół wyraźnego czarno-brązowego środka. Oczywiste różnice między gatunkami dotyczą budowy płatków owijki, a także wydłużonego wewnętrznego krążka. W rzeczywistości połączenie wydłużonego dysku i obniżonego kwiatostanu sprawiło, że ratibida była tak podobna do meksykańskiego nakrycia głowy. Jak nazywa się meksykański kapelusz? Sombrero. Więc nie zdziw się, jeśli zobaczysz nasiona ratibidu zwane "Sombrero", to nie pomyłka, tylko inne odczytanie nazwy.

Prawidłowa pielęgnacja szczurów kolumnowych

Jeśli chcesz, aby dużo motyli osiedliło się w Twoim kwietniku, to meksykańska roślina kapeluszowa jest tym, czego potrzebujesz. Kwiaty tej kultury wydzielają specjalny aromat i składniki, które bardzo lubią jedne z najpiękniejszych mieszkańców naszej planety.

Wybór miejsca lądowania. Jest to ważny warunek wzrostu walcowatego ratibidu. Aby krzew dobrze się rozwijał i cieszył przez długi czas niezwykłymi kwiatami, należy go sadzić w miejscach o dużym nasłonecznieniu. Możesz wziąć dowolną ziemię na kwiat. Doskonałą opcją byłoby gliniaste podłoże o neutralnej kwasowości.

Nie zaleca się sadzenia rośliny w pobliżu zbiorników wodnych. Kolumnowy Ratibida słabo toleruje nadmiar wilgoci.

Nawadnianie. Krzew nie wymaga częstego podlewania. Tę procedurę należy wykonywać tylko wtedy, gdy gleba jest bardzo sucha i po pieleniu. W tym celu należy użyć wody izolowanej lub wody deszczowej.

Nawóz. Jeśli chodzi o karmienie, nie ma specjalnego harmonogramu dla tej uprawy. Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu kwiat jest doskonale zdolny do samodzielnego wydobywania użytecznych składników. W sezonie wystarczy kilka aplikacji nawozowych. Najlepiej nadają się złożone preparaty. Nie powinieneś dać się ponieść takim mieszankom, ponieważ ich nadmiar może spowodować szybki rozwój zielonej masy i skrócić okres kwitnienia.

Zbiór nasion należy przeprowadzić po dobrym wyblaknięciu i wysuszeniu roślin. Aby to zrobić, musisz odciąć pudełka ostrym nożem i zmielić je na pył, uwalniając w ten sposób ziarna z innych części.

Jesienią, gdy owoce są zbierane, łodygi będą musiały zostać obcięte. Nie ma potrzeby okrywania krzewów na zimę, doskonale tolerują niskie temperatury powietrza.

Choroby i szkodniki

Z reguły meksykański kapelusz prawie nie cierpi na choroby i rzadko jest atakowany przez owady. Czasami na kwiat mogą wpływać różnego rodzaju plamy ogrodowe i, co jest niezwykle rzadkie, mączniak prawdziwy. W takim przypadku konieczne jest usunięcie wszystkich obszarów zakażonych chorobą i spryskanie rośliny fungicydem.

Jeśli przygotowując miejsce do sadzenia ratibidu, mało uwagi poświęcono drenażowi, roślina może cierpieć z powodu rozkładu systemu korzeniowego.Niestety proces ten jest nieodwracalny. W takim przypadku należy usunąć krzak, wykonać prace nad poprawą systemu drenażowego, a dopiero potem posadzić w tym miejscu nowy kwiat.

Rozmnażanie ratibidu przez nasiona

Aby wyhodować nową roślinę, możesz użyć metody sadzonek lub ziaren. Druga metoda jest jedną z najprostszych i najskuteczniejszych. Przy odpowiedniej pielęgnacji kwiat może się rozmnażać dzięki obfitemu samosiewowi.

Łatwo jest wyhodować szczury kolumnowe z nasion. Wysiew nasion na sadzonki należy przeprowadzić na początku lutego. Tej zasady należy przestrzegać, dzięki temu krzew będzie zadowolony z kwitnienia w tym samym roku.

Przed umieszczeniem ziaren w glebie musisz:

1. Stratyfikować materiał nasadzeniowy (wszystkie ziarna należy przechowywać w temperaturze nie przekraczającej 70 C przez około 30 dni).
2. Ziemię należy używać tylko z obojętną kwasowością.
3. Aby ziarna kiełkowały szybciej, należy przykryć pojemnik na wierzchu polietylenem.
4. Przeprowadź zbiór, gdy na młodych roślinach pojawią się dwa pełnoprawne liście.
5. Posadź na miejscu w połowie maja i do tego czasu trzymaj w chłodnym pomieszczeniu.

Przed posadzeniem sadzonek w kwietniku należy je trochę utwardzić. Aby to zrobić, w ciągu dwóch tygodni pojemnik z młodymi roślinami należy wynieść na świeże powietrze, stale zwiększając czas. Przed przeniesieniem ich na klomb należy podlać glebę w doniczce i odczekać około dwóch godzin. Pod koniec tego czasu doniczki z każdej rośliny należy wyjąć, zachowując integralność ziemnej śpiączki i umieścić we wcześniej wykonanym zagłębieniu.

Wysiew nasion można również przeprowadzić bezpośrednio na otwarty teren. Zabieg należy przeprowadzić w marcu lub kwietniu. Okres siewu zależy od regionu i warunków pogodowych. Przed umieszczeniem materiału do sadzenia w glebie miejsce należy dokładnie wykopać i dobrze wypoziomować. Następnie wykonaj ścieżki o głębokości około 2 cm, odległość między rzędami nie powinna przekraczać 30 cm, jeśli sadzonki są gęste, należy je przerzedzić, zachowując odległość między roślinami na 35 cm.

Rozmnażanie nasienne opisanego powyżej ratibidu kolumnowego lub "meksykańskiego kapelusza" po raz kolejny potwierdza prostotę jego uprawy. Przestrzegając prostych zasad, możesz radykalnie zmienić swoją stronę w krótkim czasie i wypełnić ją niesamowitymi aromatami.

Ratibida to duża roślina kwitnąca o wyrazistych kwiatostanach, dzięki czemu kwiat nazywany jest meksykańskim kapeluszem lub Sombrero.

Za ojczyznę uważa się ogrom od Meksyku po Kanadę, zakorzeniony jest również w naszych szerokościach geograficznych. Uwielbiany przez motyle i szczygły, ratibid będzie nie tylko jasną ozdobą Twojego ogrodu, ale także wypełni go magicznym aromatem.

Ratibida w projektowaniu krajobrazu

Przed planowaniem włączenia ratibidu do projektowania krajobrazu ogrodu należy pamiętać, że kwiat ten jest w stanie szybko rozprzestrzenić się przez samosiew i stopniowo wypierać inne rośliny ozdobne na tym terenie. Jeśli uda się to opanować, kwiat będzie wyglądał świetnie w mieszanych kompozycjach z rudbekią, rumiankiem, astrem. Ponadto ratibida będzie dobrze współpracować z niektórymi niewymiarowymi krzewami.

Ratibida w projektowaniu krajobrazu

Ratibida, meksykańska czapka, sombrero - to wszystko o niej, pięknej przedstawicielce Astrovów. Wolny i mocny kwiat może stać się wspaniałym dodatkiem do każdego ogrodu i zachwycać swoim niezwykłym wyglądem przez cały sezon letni.

Uprawa ratibidu z nasion

Zdjęcie nasion ratibidu

Dopuszczalne są dwie metody: sadzonki lub siew nasion. Bez odnowienia szczury żyją 4-5 lat, ale są w stanie rozmnażać się niezależnie dzięki obfitemu samosiewowi.

Wysiew nasion do sadzonek

Aby wyhodować sadzonki, musisz wysiać nasiona na początku lutego, aby roślina miała czas na nadanie koloru w tym samym roku do końca lata. Nasiona możesz kupić lub zebrać samodzielnie.Należy poczekać, aż torebki szyszkowe całkowicie wyschną (powinny zmienić kolor na ciemnobrązowy), nastąpi to do końca października, początku listopada.

• Nasiona przed siewem rozwarstwiamy na zimno - trzymamy je w temperaturze 5-7 ° C przez około miesiąc.
• Siać na wilgotną glebę o neutralnej kwasowości, pojemnik z uprawami umieścić na oświetlonym parapecie, utrzymywać temperaturę 20-25 ° C.
• Możesz przykryć folią lub szkłem, aby zapobiec parowaniu wilgoci.
• Za kilka tygodni nasiona wykiełkują razem.
• Kiedy pojawią się 2 prawdziwe liście, rośliny można zanurzyć i przesadzić do oddzielnych pojemników. Następnie trzymaj sadzonki w chłodnym miejscu lub w szklarni przez 10-15 dni, aż do ustabilizowania się ciepła na zewnątrz.

Sadzonki ratibida gotowe do sadzenia na zdjęciu

Do połowy maja można go sadzić na otwartym terenie, obserwując odległość między sadzonkami 20-25 cm.

Wysiew nasion w ziemi

W cieplejszych regionach można wysiewać nasiona ratibidu bezpośrednio do gleby. Na południu można go sadzić w lutym, nieco dalej na północ - w marcu. Ziemię należy dokładnie wykopać, wypoziomować. Wykonać małe rowki do 2 cm głębokości, zachować odstęp między rzędami około 30 cm, wysiać nasiona i posypać ziemią. Gęste sadzonki należy rozrzedzić, pozostawiając 10-15 cm między roślinami. Wreszcie siedzą w odległości 30-35 cm.

Przygotowanie do zimy

Wieloletnie chryzantemy - sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Przygotowanie meksykańskiego kapelusza na zimę rozpoczyna się, gdy roślina całkowicie zakwitnie i wyschnie, a rdzeń zmieni kolor ze srebrzystozielonego na ciemnobrązowy. Oznacza to, że nadszedł czas, aby pokroić owoce - małe torebki - i zebrać nasiona. Po zebraniu nasion łodygi należy usunąć, przecinając je równo z ziemią. Ze względu na to, że roślina ta jest w stanie wytrzymać nawet najsilniejsze mrozy, nie wymaga środków izolacyjnych.

Ratibida pierzasta

Rodzaje szczurów ze zdjęciami i imionami

Istnieją dwa główne typy: kolumnowy i pierzasty.

Ratibida columnifera

Kapelusz meksykański Ratibida kolumnowy wyrastający ze zdjęcia nasion

Charakteryzuje się dużym kwiatem o średnicy do 8 cm, rdzeń w kształcie kolumny otoczony jest wieloma twardymi płatkami, które odpadają podczas kwitnienia i dojrzewania nasion. Płatki są w kolorze bordowym, żółtym, pomarańczowym, mogą mieć żółtą obwódkę. Najczęściej zaczynają kwitnąć od drugiego roku życia. Pędy są proste, sztywne, wyrastają w małym krzewie z jednego korzenia.

Ratibida pinnata Ratibida pinnata

Ratibida pierzaste Zdjęcie Ratibida pinnata

Posiada specjalną budowę blaszek liściowych. Są pierzaste lub pasiaste, silnie wydłużone. Płatki są żółte, spiczaste, języczkowe. Rdzeń jest zaokrąglony, mniej wydłużony. Kolejna cecha: jeśli pocierasz liście, usłyszysz przyjemny aromat anyżu.

Ratibida peduncularis

Ratibida peduncularis Zdjęcie Ratibida peduncularis

Nisko rosnąca, krępa roślina o pięknych szerokich liściach z rzadkimi żyłkami. U dołu liścia i wzdłuż żyłek liście są koloru bordowego. Kwiaty na krótkich szypułkach, z długimi cylindrycznymi środkami.

Opis

Roślina wieloletnia ma jedną lub więcej prostych łodyg o wysokości do 120 cm. Silne korzenie palowe są w stanie wyciągać wilgoć z głębi gleby, ponieważ roślina żyje na terenach nasłonecznionych i suchych. W naturze można go znaleźć na nieużytkach, nasypach przydrożnych lub na preriach.

Liście są szaro-zielone, owłosione, podzielone na płaty. Długość blaszek liściowych waha się od 3 do 12 cm, kwiaty na długich łodygach otwierają się w połowie lipca i zachwycają ogrodników do późnej jesieni. Kwiat ma wyraźny, wystający rdzeń w kształcie walca lub stożka o długości 2-3 cm, w dolnej części rdzeń otoczony miękkimi, zwisającymi płatkami o okrągłym kształcie, o długości 1-3 cm.W naturze można znaleźć rośliny o żółtych lub bordowych płatkach, a także o mieszanych kolorach.

Opis Ratibida

Ratibida może być zarówno dwuletnia, jak i wieloletnia. Część naziemna pokryta jest małymi włoskami. Łodyga jest wyprostowana, rozgałęziona, szorstka i liściasta. Rośnie od trzydziestu do stu dwudziestu centymetrów wysokości. Roślina ma pręt i rozgałęziony system korzeniowy. Liście o szaro-zielonym odcieniu rosną od trzech do piętnastu centymetrów długości. Koszyczki przypominają kwiaty rudbekii: środek w kształcie stożka składa się z kwiatów rurkowych, z których zwisają promieniste kwiaty języczkowate. Kwiaty mogą być żółte, czerwono-brązowe, brązowe, czerwone z żółtym lub brązowe z fioletem. Kwiaty nie otwierają się od razu, ale po kolei, zaczynając od dołu i idąc do góry. Owocem jest skrzydlaty niełupek o długości do czterech milimetrów.

Możesz uprawiać ratibida przy użyciu metody sadzonkowej i bezpestkowej. Nasiona rośliny należy sadzić w otwartym terenie, zarówno jesienią, jak i wczesną wiosną, w zmrożonej glebie. Aby przed zimą posadzić nasiona rośliny, nie trzeba ich specjalnie przygotowywać, wystarczy je równomiernie rozprowadzić w przygotowanym rowku, posypać piaskiem i zaizolować świerkowymi gałązkami.

Uprawa szczurów z nasion wiosną wymaga obowiązkowej stratyfikacji. Aby to zrobić, musisz umieścić nasiona w dolnej szufladzie lodówki na trzydzieści dni. Ale najlepiej jest preferować metodę uprawy sadzonek. Najlepszy czas na sadzenie nasion to połowa lutego. Sadzonki są bardzo trudne do pozostawienia po przesadzeniu, dlatego lepiej jest natychmiast sadzić nasiona w specjalnych doniczkach wykonanych z torfu.

Gleba powinna być lekka i wilgotna, najlepiej użyć mieszanki torfu z grubym piaskiem i ziemią torfową. Nie zaleca się pogłębiania nasion w glebie, wystarczy je trochę docisnąć. Po posadzeniu doniczki przykrywa się folią w celu uzyskania efektu cieplarnianego i kiełkuje w ciepłym i jasnym miejscu. Jeśli stworzone zostaną sprzyjające warunki, nasiona wykiełkują w ciągu dziesięciu do czternastu dni. Następnie należy je umieścić w pomieszczeniu z rozproszonym światłem.

Struktura kwiatu

Kwiat ratibida wznosi się ponad liście. Jest to koszyczek, którego średnica wynosi około 6 cm.Kwiaty żeńskie języczkowate przylegają do dolnej części wypukłego krążka, ich kształt jest odwrotnie jajowaty, a długość 2,5-3 cm.Kwiaty języczkowe są ułożone w jednym rzędzie. Są wygięte w kierunku łodygi. Kolor u różnych gatunków jest żółty, żółto-fioletowy, bordowy. Kolumnowy szczur charakteryzuje się ciemnym kolorem - bordowym lub brązowym z jasnożółtym brzegiem.

Tarcza kwiatowa jest wydłużona, półkulista. Początkowo jest żółtawozielony, jego długość może dochodzić do 5 cm, a szerokość ponad 1 cm.Wzdłuż krążka znajduje się około 400 małych rurkowatych kwiatów biseksualnych. Podczas kwitnienia talerz staje się wyższy, staje się cylindryczny i zmienia kolor na żółto-brązowy.

Owocami ratibida są małe, jasnobrązowe niełupki.

Sadzenie i pielęgnacja szczurów na zewnątrz

Jak prawidłowo sadzić

Sadzonki sadzi się na otwartym terenie, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje, a nocne przymrozki prawdopodobnie nie powrócą. Przed posadzeniem ratibidu na otwartym polu konieczne jest utwardzanie roślin przez czternaście dni. Aby to zrobić, należy wyjąć doniczki z sadzonkami na świeże powietrze, zaczynając od dziesięciu minut i stopniowo zwiększając czas. Sadzonki będą gotowe do przesadzenia, gdy będą mogły przebywać na zewnątrz przez całą dobę. Podczas hartowania bardzo ważne jest, aby sadzonki nie stały w przeciągu i nie spadały na opady.

Do sadzenia szczurów idealnie nadaje się słoneczny obszar lub półcień. Gleba powinna mieć dobrą warstwę drenażową, najlepiej gliniastą lub gliniastą. Roślina spokojnie należy do gleby lekko zasadowej, lekko kwaśnej i lekko zasolonej.Przed sadzeniem ratibidu podczas kopania do gleby należy dodać popiół drzewny i kompost. Sadzonki sadzi się wieczorem lub przy pochmurnej pogodzie. Minimalna odległość między roślinami powinna wynosić około dwudziestu pięciu centymetrów. Jeśli sadzonki zostały posadzone w doniczkach torfowych, można je sadzić bezpośrednio w nich na otwartym terenie.

Kwitnienie może pojawić się w sprzyjających gorących warunkach dopiero pod koniec lata. A jeśli pogoda jest deszczowa, kwitnienia można się spodziewać dopiero w przyszłym roku. Jednoroczną ratibidę można uprawiać w ogrodzie do trzech lat. Aby to zrobić, należy go ostrożnie wykopać i posadzić, w przeciwnym razie łodygi zaczną zdrewniać.

Jak dbać o ogród

Opieka nad ratibidem jest dość prosta i nie zajmuje dużo czasu. Jeśli chcesz kontrolować proces rozmnażania roślin, musisz na czas usunąć rodzinne kosze. A jeśli nie zostanie to zrobione, szczury będą się doskonale rozmnażać dzięki samosiewowi. Podlewanie ratibidu jest konieczne tylko przy suchej pogodzie, jeśli lato jest deszczowe, dodatkowa oliwka dla rośliny nie będzie potrzebna. Należy to zrobić ciepłą, osiadłą wodą. Po każdym podlewaniu należy ostrożnie poluzować glebę i usunąć chwasty.

Jeśli podczas kopania przed sadzeniem szczurów zastosowano nawozy organiczne, nie ma potrzeby dodatkowego karmienia roślin w okresie wzrostu i kwitnienia. Nadmierna podaż nawozu spowoduje bujną zieloną masę i słabe kwitnienie.

Ratibida rzadko choruje i praktycznie nie jest atakowana przez szkodliwe owady. Rośliny mogą gnić z powodu deszczowej pogody. Zaatakowane krzewy należy usunąć, a resztę roślin potraktować roztworem fungicydów. Czasami może pojawić się również mączniak prawdziwy, rozwiązanie z dodatkiem sody lub specjalnych fungicydów, które można kupić w każdym sklepie dla ogrodników i ogrodników, doskonale pomaga w walce z nim. Silnie zarażone krzewy najlepiej usunąć z ogrodu kwiatowego.

Pielęgnacja roślin dla dorosłych

Ratibida preferuje gleby obojętne lub zasadowe. Dobrze nadają się do tego gleby gliniaste lub gliniaste z dodatkiem wapna. Ważne jest również, aby zapewnić roślinie dobry drenaż i unikać stojącej wody. W ogrodzie wybierają dla niej słoneczne miejsca lub lekki cień. Roślina bardzo dobrze znosi suszę i mróz, dlatego podlewanie jest konieczne tylko przy bardzo upalnej i suchej pogodzie. Na zimę korzenie nie wymagają schronienia, a nasiona można wysiewać nawet na zamarzniętym gruncie.

Ratibida jest bezpretensjonalna i nie wymaga specjalnej opieki, dobrze radzi sobie bez dodatkowego karmienia. Przy nadmiarze nawozów można wypędzić zieleń i ograniczyć kwitnienie. Wszystkie niezbędne substancje otrzymuje z głębin ziemi dzięki rozwiniętemu kłączu.

Roślina szybko się starzeje, zdrewniałe łodygi tracą swoją atrakcyjność po 4-5 latach. Aby odmłodzić krzewy, użyj nowych sadzonek lub częściej dziel i przeszczep.

Możliwe narastające problemy

Podczas wzrostu mogą pojawić się problemy z liśćmi - stracą one swój dekoracyjny efekt. Wynika to z faktu, że młodzież, do której należy róża, musi być aktualizowana w odpowiednim czasie, czyli co 1-2 lata.

Szkodniki

Ratibidu jest odporny na owady i choroby, dzięki czemu jest łatwy w uprawie.

Choroby

Długotrwałe deszcze mogą powodować gnicie. W takiej sytuacji uszkodzone rośliny należy usunąć, a glebę potraktować specjalnym roztworem fungicydów.

Ważny! Przy wysokiej wilgotności może pojawić się mączniak prawdziwy. Występuje po białawym nalocie na roślinach. W takim przypadku krzaki należy traktować roztworem sody oczyszczonej lub fungicydem zawierającym siarkę. Silnie dotknięte rośliny są niszczone.

Wybór miejsca do sadzenia i przygotowania gleby

Wybierając miejsce do sadzenia kwiatu ratibidu, weź pod uwagę następujące kwestie:

1. Do sadzenia rośliny wskazane jest wybranie dobrze oświetlony obszar... Dobrze się czuje w półcieniu.Niepożądane jest sadzenie kwiatu sombrero w bardzo zacienionych miejscach z przeciągami i silnymi wiatrami.
2. Preferowane jest suche, dobrze przepuszczalne miejsce do sadzenia. Nie zaleca się sadzenia rośliny na terenach podmokłych, a także w glebie o wysokiej wodzie gruntowej, w przeciwnym razie kwiat może zniknąć.
3. Dobrze rośnie na gliniektóry jest obojętny lub zasadowy. Może być sadzony na obszarach wapiennych, a nawet skalistych.
4. Wybierz miejsce trzeba kopać, za 1 mkw. m. glebę dodać 10 ml kompostu i 1 łyżkę. Popiół drzewny.

Rozmnażanie Ratibida

Ta roślina wieloletnia może być rozmnażana przez sadzonki lub wysiew nasion. Nie rośnie tak długo, tylko 4-5 lat. Na szczęście roślina daje obfite samosiewy, co przyczynia się do samoodnawiania. Dzieląc krzew można rozmnażać rośliny 2-3 letnie, ale proces ten jest utrudniony ze względu na rdzeń systemu korzeniowego. Krzewy należy podzielić wiosną lub jesienią. Zaleca się użycie kielni do przeszczepów, aby nie uszkodzić samego korzenia i maksymalnie chronić glebę za pomocą radykalnych procesów wokół niej.

Przelew po zakupie

Kupując róże, należy dokładnie zbadać stan łodyg i pędów. Doświadczeni ogrodnicy przeszczepiają rośliny z doniczek po kwitnieniu. Zwykle rośliny nie znoszą łatwo tego okresu adaptacji. Najtrudniejsze okazują się pierwsze dwa tygodnie, a nawet można zaobserwować utratę liści.

Ważny! Po dostosowaniu róża szybko rośnie.

Kolumnowy Ratibida z natury

Reprodukcja

Podział krzewu jest używany bardzo rzadko, ponieważ system korzeniowy jest głęboki, trudno to zrobić. Możesz użyć 2-3 letnich roślin. Krzew jest starannie wykopywany, oddzielany ostrym nożem lub sekatorem. Starają się nie obijać ziemi korzeniami. Powstałe rośliny sadzi się, utrzymując ten sam poziom sadzenia, obficie podlewając i przez chwilę cieniując, aż kwiaty zostaną zaakceptowane.

Przed umieszczeniem ziaren w glebie musisz:

1. Stratyfikuj materiał nasadzeniowy (wszystkie ziarna należy przechowywać przez około 30 dni w temperaturze nie wyższej niż 7 0 С).
2. Ziemię należy używać tylko z obojętną kwasowością.
3. Aby ziarna kiełkowały szybciej, należy przykryć pojemnik na wierzchu polietylenem.
4. Zbiór należy wykonać, gdy na młodych roślinach pojawią się dwa pełnoprawne liście.
5. Posadź na miejscu w połowie maja i do tego czasu trzymaj w chłodnym pomieszczeniu.

Przed posadzeniem sadzonek w kwietniku należy je trochę utwardzić. Aby to zrobić, w ciągu dwóch tygodni pojemnik z młodymi roślinami należy wynieść na świeże powietrze, stale zwiększając czas. Przed przeniesieniem ich na klomb należy podlać glebę w doniczce i odczekać około dwóch godzin. Pod koniec tego czasu doniczki z każdej rośliny należy wyjąć, zachowując integralność ziemnej śpiączki i umieścić we wcześniej przygotowanym zagłębieniu.

Wysiew nasion można również przeprowadzić bezpośrednio na otwarty teren. Zabieg należy przeprowadzić w marcu lub kwietniu. Okres siewu zależy od regionu i warunków pogodowych. Przed umieszczeniem materiału do sadzenia w glebie miejsce należy dokładnie wykopać i dobrze wypoziomować. Następnie wykonaj ścieżki o głębokości około 2 cm, odległość między rzędami nie powinna przekraczać 30 cm, jeśli sadzonki są gęste, należy je przerzedzić, zachowując odległość między roślinami na 35 cm.

Rozmnażanie nasienne opisanego powyżej ratibidu kolumnowego lub "meksykańskiego kapelusza" po raz kolejny potwierdza prostotę jego uprawy. Przestrzegając prostych zasad, możesz radykalnie zmienić swoją stronę w krótkim czasie i wypełnić ją niesamowitymi aromatami.

Ta roślina wieloletnia może być rozmnażana przez sadzonki lub wysiew nasion. Nie rośnie tak długo, tylko 4-5 lat. Na szczęście roślina daje obfite samosiewy, co przyczynia się do samoodnawiania.

Podczas rozmnażania przez nasiona sadzonki wysiewa się na początku lutego, aby szczurołap mógł zakwitnąć do końca tego samego lata.Nasiona zbiera się pod koniec października lub listopada, kiedy torebki nasienne szyszek są całkowicie suche i przybierają ciemnobrązowy kolor.

Przed siewem nasiona przechowuje się przez miesiąc w niskich temperaturach (5 ... 7 ° C), czyli przeprowadza się zimną stratyfikację. Następnie wysiewa się je na wilgotnym podłożu o neutralnej kwasowości i umieszcza na oświetlonym parapecie w temperaturze powietrza 20-25 ° C. Aby zapobiec parowaniu wilgoci, garnki lub pudełko przykrywa się folią.

Po 2 tygodniach pojawiają się przyjazne pędy, które nurkują i przeszczepiają do oddzielnych pojemników z wyglądem dwóch prawdziwych liści. Wzmocnione sadzonki przenosi się do chłodnego miejsca lub szklarni na 10-15 dni przed nadejściem stabilnego ciepła. W połowie maja ratibida sadzi się na otwartym terenie, zachowując odległość między roślinami 20-25 cm.

W cieplejszych miejscach można siać ratibida bezpośrednio na otwartym terenie. Robią to wcześnie, na południu - pod koniec lutego, a na północy - w marcu. Ziemia jest wcześniej starannie wykopywana i wyrównana. W odległości 30 cm wykonuje się płytkie bruzdy o głębokości 2 cm, w miarę kiełkowania sadzonki przerzedzają się w miejscach szczególnie gęstych.

Możesz rozmnażać roślinę w wieku 2-3 lat, dzieląc krzew, ale proces ten jest trudny ze względu na typ rdzenia systemu korzeniowego.

1. Stratyfikować materiał nasadzeniowy (wszystkie ziarna należy przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 70 C przez około 30 dni).
2. Ziemię należy używać tylko z obojętną kwasowością.
3. Aby ziarna kiełkowały szybciej, należy przykryć pojemnik na wierzchu polietylenem.
4. Zbiór należy wykonać, gdy na młodych roślinach pojawią się dwa pełnoprawne liście.
5. Posadź na miejscu w połowie maja i do tego czasu trzymaj w chłodnym pomieszczeniu.

Rozmnażanie ratibidu przez sadzonki jest również prostą metodą, ale rzadko się ją stosuje, ponieważ rozmnażanie nasion jest bardzo proste, a dzięki niej zachowane są cechy odmianowe, w przeciwieństwie do wielu innych roślin.

Procedurę szczepienia należy rozpocząć przed kwitnieniem. Aby to zrobić, odetnij boczne łodygi obok korzenia i posadź je w wilgotnej glebie, wylewając na nią kilka centymetrów piasku. Od góry łodygę przykrywa słoik lub duża butelka z rozciętą szyjką. Po 15 dniach zakorzenienie się zakończy i można wyjąć słoik.

Podczas uprawy ratibidu jako rośliny wieloletniej konieczne jest dzielenie kłącza co kilka lat. Ta procedura jest niezwykle trudna ze względu na długą długość korzenia i delikatność systemu korzeniowego i nie ma gwarancji, że się powiedzie, a roślina przeżyje.

Jeśli mimo to zdecydujesz się przeprowadzić tę procedurę, zrób to wczesną wiosną i zachowaj ostrożność podczas dzielenia kłącza, a także pamiętaj, że ukorzenienie cięcia jest nadal dość rzadkie.

Odmiany i rodzaje

Przesadzanie ratibidu

Przesadzanie z doniczek na rabatkę wykonuje się razem z glinianą bryłą, umieszczając okazy w odległości 30 cm od siebie.

W pierwszym roku po posadzeniu, dopóki krzewy nie staną się silniejsze, kwitnienie jest mało prawdopodobne i można na to poczekać tylko do końca lata, a jeśli sezon jest chłodny, to dopiero w drugim roku.

Na otwartej glebie siew przeprowadza się wiosną, po stopieniu się śniegu lub jesienią, gdy nadejdą stabilne mrozy. Działka jest przygotowana, jak również do sadzenia sadzonek.

Kiedy i jak kwitnie

Pierwszy rok życia krzewów nie charakteryzuje się bujnym kwitnieniem, tylko niektóre róże kwitną w bardzo upalne lato, zbliżające się do jesieni.

Wielu hodowców kwiatów uprawia takie rośliny jak jednoroczne. Jeśli ratibid jest uprawiany jako roślina wieloletnia, konieczne jest wykopywanie krzewów co 2 lata na początku wiosny i podzielenie kłącza na części. Ponieważ korzenie są bardzo długie i delikatne, procedura jest bardzo trudna.

Ważny! Musisz wykazać się maksymalną uwagą i cierpliwością, aby nie uszkodzić korzenia.

Rodzaje kwiatów

Kolumna Ratibida jest używana w projektach krajobrazowych. Jest rozpoznawany w masywnych nasadzeniach ze względu na specjalny kształt dużego żółtego kwiatu. Posiada pędy metrowe.

Inny gatunek o nazwie Red Midnight wyróżnia się ciemnoczerwonymi kwiatami.

Cheyenne Yellow jest popularny wśród hodowców kwiatów ze względu na żółte płatki.

Kształty kwiatów

Szczurowate ma ciekawy kwiatostanowy kształt:

• pośrodku znajduje się brązowy cylinder;
• składa się z ogromnej liczby małych kwiatów;
• mocno zakrzywione płatki znajdują się wokół cylindra.

Okres kwitnienia

Dzikie róże kwitną w maju, ich okres kwitnienia jest krótki. Pod koniec maja - czerwca róże ogrodowe zachwycają kwiatami. Gatunki te kwitną przeważnie raz, z kilkoma wyjątkami.

Zmiany w pielęgnacji podczas kwitnienia

W okresie kwitnienia róże wymagają odpowiedniej pielęgnacji. W tym czasie pędy są przycinane, nadając określony kształt i aktywując uśpione pąki.

Rodzaje ratibidu i ich charakterystyka

Istnieje siedem znanych odmian tej rośliny, ale ogrodnicy uprawiają tylko dwie z nich:

• Kolumnowy - wysokość łodygi wynosi 1 m. Pokrojone w śliwki, owłosione liście mają delikatny niebiesko-zielonkawy odcień, a kwiat jest czerwony, bordowy lub żółty. Opadające płatki są otoczone fioletowymi, żółtymi lub brązowymi obwódkami. Dzięki wydłużonemu wystającemu trzonowi o długości 3-5 cm wyglądem bardzo przypomina słynną meksykańską czapkę.
• Cirrus - najczęściej uprawiana jako roślina jednoroczna, wys. 1,5 m. Liście o złożonym kształcie lanco-pierzastym. Płatki kwiatów przypominające kosz są koloru żółtego lub brązowego. Nad kwiatostanem wystaje mały rdzeń.

Ogrodnicy wolą uprawiać ratibida, ponieważ krzew, przy dobrej pielęgnacji, kwitnie od maja do końca września i może rosnąć w jednym miejscu przez około pięć lat. Nawet przy braku opieki będzie rosnąć i rozkoszować się kwitnieniem, ponieważ rozmnaża się przez samosiew.

Jak podlewać i nawozić

Uprawa ratibida w twoim ogrodzie jest dość łatwa, poza tym dobrze rozmnaża się przez samosiew. Aby wykluczyć możliwość niekontrolowanej reprodukcji takiej kultury, konieczne jest natychmiastowe odcięcie kwiatostanów, które zaczęły zanikać.

Takie kwiaty wymagają podlewania tylko podczas długotrwałej suszy, do tego używają wody, która dobrze osiadła i ogrzała się na słońcu. Jeśli latem regularnie pada deszcz, dodatkowe podlewanie ratibidu nie jest potrzebne. Kiedy krzaki są podlewane lub pada deszcz, powierzchnię gleby na miejscu należy poluzować, jednocześnie usuwając wszystkie chwasty.

Taka roślina nie wymaga karmienia, tym bardziej, jeśli jest uprawiana na pożywnej glebie, faktem jest, że ma korzeń palowy, który może wydobywać składniki odżywcze z głębokich warstw gleby. Jeśli gleba zawiera dużo składników odżywczych, spowoduje to aktywny wzrost zielonej masy, co będzie miało wyjątkowo negatywny wpływ na kwitnienie.

Daty lądowania

To zależy od wybranej metody lądowania. Jeśli kwiat wysiewa się nasionami, można to zrobić wczesną wiosną, kiedy topi się śnieg, na południu pod koniec lutego, w innych regionach w marcu - na początku kwietnia lub późną jesienią. Konieczne jest sadzenie sadzonek w otwartym terenie, gdy nie ma zagrożenia wiosennymi przymrozkami.

Ratibida jest sadzona w sposób bezpestkowy i rozsadowy.

Uprawa z nasion w otwartym polu

Jeśli nasiona wysiewa się późną jesienią, nie jest wymagane specjalne przygotowanie. W ziemi wykonuje się rowki, materiał do sadzenia jest równomiernie wysiewany, posypywany piaskiem i pokryty gałęziami iglastymi.
Jeśli siew planowany jest na wiosnę, konieczna jest obowiązkowa zimna stratyfikacja. W przypadku których nasiona są przechowywane przez miesiąc w temperaturze od 0 do 5 stopni, a dopiero potem wysiane.

Materiał siewny można zebrać samodzielnie

Metoda sadzonkowa

Nasiona szczurów na sadzonki wysiewa się w połowie lutego.Sadzonki nie tolerują dobrze zrywania i przesadzania, dlatego do siewu lepiej jest używać kubków torfowych, które są wypełnione zwilżoną mieszanką gleby składającą się z torfu, darni i grubego piasku, pobranych w równych ilościach.

Nasiona należy sadzić płytko i przykryć celofanem lub szkłem na wierzchu. Następnie umieść pojemnik w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu. Gdzieś po 2 tygodniach pojawią się pierwsze pędy, po których usuwana jest folia lub szkło. Sadzonki powinny otrzymać dużą ilość jasnego, rozproszonego światła słonecznego.

Pół miesiąca przed sadzeniem sadzonek na otwartym terenie należy je stwardnieć, przez co należy je codziennie wyprowadzać na świeże powietrze, na przykład na balkon lub w ogrodzie, ale pod warunkiem, że roślina jest chroniona przed opadami atmosferycznymi i warcaby.

Lepiej jest przesadzać sadzonki na otwarty teren wieczorem. Możesz sadzić ratibidę w dzień, kiedy jest pochmurno. Odległość między dołami do sadzenia powinna wynosić co najmniej 25 cm Aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, sadzonki sadzi się glinianą grudką, sadząc roślinę w doniczce torfowej, a następnie razem z nią.

Sadzonki

W pierwszym roku szczur zwykle nie kwitnie, ale czasami może zadowolić kwitnieniem w sierpniu, gdy pogoda jest bardzo upalna. Jeśli kwiat jest uprawiany jako roślina wieloletnia, na wiosnę krzew należy usunąć z ziemi i podzielić na części, które sadzi się w osobnych dołach na nowym obszarze. Jeśli nie zostanie to zrobione, na początku sezonu wegetacyjnego pędy staną się zdrewniałe.

Środki zapobiegawcze przeciwko szkodnikom i chorobom

Roślina jest niezwykle odporna na różne choroby i szkodniki. Jedynym zagrożeniem może być niewłaściwa opieka. Tak więc nadmierna wilgotność prowadzi do ataku mączniaka prawdziwego lub mszyc. Dlatego unika się częstego podlewania, a miejsce jest oczyszczane z resztek roślinnych. Gleba jest nawożona kompleksem mineralnym zawierającym potas i fosfor oraz ściółkowana torfem. Projektanci krajobrazu wolą sadzić ratibida obok Rudbekii i Echinacei. Pozwala to na bogatszy zestaw roślinny. Zaleca się również umieszczenie kwiatu w skalniakach z roślinami okrywowymi.

Funkcje pielęgnacyjne

Ratibida Mexican jest bezpretensjonalna w opiece.

Podlewanie

Nie lubi podmokłej gleby. Podlewanie rośliny jest konieczne tylko wtedy, gdy jest sucha, upalna pogoda przez długi czas lub w okresie kwitnienia. Wodę należy używać stojąc i ogrzewaną na słońcu. Jeśli lato jest deszczowe, kwiat nie wymaga podlewania. Gdy gleba jest mokra, należy ją poluzować w pobliżu rośliny i usunąć wszystkie chwasty w tym samym czasie.

Top dressing

Jeśli roślina jest sadzona na żyznej glebie, nie trzeba jej karmić. Gdy ziemia jest mało żyzna, to tydzień po posadzeniu na stałe i przed utworzeniem pąków można zastosować nawozy mineralne. Jeśli w glebie jest dużo azotu, roślina zyska zieloną masę, ale nie zakwitnie.

Funkcje pielęgnacyjne

Kwitnie od lipca do października. Aby roślina była silna i rozgałęziona, a także cieszyła się obfitym kwitnieniem, lepiej ją uprawiać na żyznych glebach.

W jednym miejscu można wyhodować kwiat do 5 lat, dlatego zaleca się odnawianie rośliny co 3-4 lata. Aby meksykański kapelusz nie stracił efektu dekoracyjnego, należy regularnie odcinać zwiędłe pąki.

Konieczne jest zebranie nasion, gdy strąki są w pełni dojrzałe. Dzieje się to w połowie października i na początku listopada. Po wyschnięciu kwiatów, gdy rdzeń staje się brązowy, pudełko jest odcinane i wcierane w dłonie w celu zebrania nasion.

Aby przygotować roślinę na zimę, należy jesienią przyciąć krzak do samej ziemi lub pozostawić go do 5 cm nad poziomem gleby.

Ratibida jest mrozoodporna, więc nie ma potrzeby jej przykrywania.

Ratibida: gatunek, zdjęcia, sadzenie i pielęgnacja, wyrasta z nasion

Ratibida to wieloletnia roślina o jasnych kwiatostanach przypominających sombrero. Obszar dystrybucji to rozległy obszar od Meksyku po Kanadę, ale dobrze się czuje na rosyjskich szerokościach geograficznych.Kwiat jest bezpretensjonalny pod względem pielęgnacji i jakości gleby, odporny na suche i gorące warunki klimatyczne. W naszym kraju jest lepiej znany jako meksykański kapelusz lub kwiat prerii.

Gdzie kupić nasiona Ratibide

Stowarzyszenie Naukowo-Produkcyjne „Sady Rossii” od 30 lat wprowadza do szerokiej praktyki ogrodnictwa amatorskiego najnowsze osiągnięcia w zakresie selekcji roślin warzywnych, owocowych, jagodowych i ozdobnych. W pracy stowarzyszenia wykorzystywane są najnowocześniejsze technologie, powstało unikalne laboratorium mikroklonalnego rozmnażania roślin. Głównym zadaniem NPO Sady Rossii jest dostarczanie ogrodnikom wysokiej jakości materiału nasadzeniowego dla popularnych odmian różnych roślin ogrodniczych oraz nowości światowej selekcji. Dostawa materiału do sadzenia (nasiona, cebula, sadzonki) odbywa się pocztą rosyjską. Czekamy na Ciebie na zakupy: Organizacja pozarządowa „Ogrody Rosji”
[/ td]

Meksykański kapelusz: jak wygląda kwiat z opisem i zdjęciem

Ojczyzną rośliny jest Ameryka Północna. W naturze kwiat rośnie na dużych obszarach od Meksyku po Kanadę. Ratibida jest jednoroczna i wieloletnia. Pędy są wyprostowane, o szorstkiej powierzchni. Łodyga jest często jedna, ale czasami jest ich kilka. Wysokość krzewów może wynosić od 30 cm do 1,2 m. Korzenie palowe. Liście są zielonkawo-szare lub jasnozielone, w zależności od odmiany, sama płyta jest głęboko podzielona, ​​jej długość wynosi od 3 do 15 cm.

Kwiat ma stożkowaty środek, który tworzą rurkowate kwiaty. Ma 1 cm średnicy, a wysokość 2-5 cm, wokół rdzenia wydłużone płatki do 3 cm długości, żółte, bordowoczerwone z żółtym paskiem wzdłuż krawędzi, żółto-pomarańczowe, bordowe. Owocem jest skrzydlaty niełupek o długości około 40 mm.

W naturze znanych jest 7 rodzajów ratibidu, ale tylko 2 są szczególnie popularne:

Ratibida kolumnowy (Ratibida columnifera) lub rudbekia kolumnowa (Rudbeckia columnifera)

Ratibida piórkowaty (Ratibida pinnata) lub Rudbeckia pinnata Rudbeckia pinnata)

Kwiaty są duże, do 8 cm, z wystającym stożkowatym rdzeniem. Kolor krzewu jest szaro-zielony, sam jest twardy, lekko owłosiony. Część nadziemna osiąga wysokość 1 m, w zależności od odmiany kolor płatków może się różnić. U drobnych ratibida (odm. Pulcherrima) są dwukolorowe: bordowo-czerwone bliżej środka i żółte wzdłuż krawędzi. Cheyenne Yellow ma żółte płatki, a Red Midnigh ma fioletowo-bordowe płatki.

Rdzeń kwiatu nie jest cylindryczny, ale lekko spłaszczony. Otaczają ją wąskie żółte płatki o łagodnym zapachu anyżu. Rośliny osiągają wysokość 1-1,2 m.

Ratibida columnifera

Ratibida pinnata

Oba gatunki wyróżniają się odpornością na suszę i mróz.

Zalety kwiatu prerii obejmują:

• roślina łatwo się rozmnaża, w tym samosiew, a kwiat zachowuje swoje cechy odmianowe;
• łatwy w pielęgnacji, wystarczy okresowo poluzować ziemię w pobliżu i usunąć chwasty;
• kwiat jest mrozoodporny;
• roślina jest odporna na choroby i szkodniki;
• rośnie na prawie każdej glebie, w tym kamienistej;
• pocięty w wodzie kwiat wstaje do tygodnia.

Spośród minusów można zauważyć, że szczurowate, rozmnażające się przez samosiew, mogą rosnąć na całym terenie jak chwast.

Jak dbać o ratibid

Ratibida sombrero rosnąca z nasion fot

Preferowane są gleby alkaliczne lub neutralne; odpowiednie są gleby gliniaste, gliniaste z domieszką wapna. Zapewnij dobry drenaż, unikaj stojącej wody. Wybierz słoneczne miejsce, możliwy jest tylko lekki cień. Roślina dobrze znosi zarówno mróz, jak i suszę - podlewać tylko przy bardzo suchej, upalnej pogodzie. Zimą nie ma potrzeby przykrywania korzeni, a nasiona można wysiewać nawet w zamarzniętym gruncie.

Podlewanie jest minimalne, a opatrunek w ogóle nie jest potrzebny - roślina samodzielnie wydobywa niezbędne substancje z głębi ziemi. Nadmiar nawozu sprowokuje pastwisko zieleni, a kwitnienie zmniejszy się.

Roślina starzeje się po 4-5 latach, jej łodygi ulegają zdrewnieniu, tracą na atrakcyjności, krzewy wymagają odmłodzenia przez podział i przeszczep.

Lądowanie Ratibida

Roślina jest bardzo bezpretensjonalna i dostosowuje się do różnych gleb, zasadowych, lekko kwaśnych. Toleruje ratibid i słabe zasolenie gleby, rośnie na glinie. Ale na pożywnej, umiarkowanie wilgotnej i luźnej glebie czuje się najwygodniej. Krzewy dobrze się rozwijają i obficie kwitną. Ratibid wymaga dobrego drenażu, aby nie było zastoju wilgoci. Przed sadzeniem glebę należy wykopać i oczyścić. Możesz dodać do niego popiół drzewny, kompost, piasek.

Uprawa i rozmnażanie szczurów stepowych

Ratibida jest bardzo bezpretensjonalna w rozmnażaniu. Najpopularniejsze metody to: samosiew nasion, nasiona bezpośrednio do gruntu, sadzonki. W zależności od warunków klimatycznych, czasu i sposobu sadzenia roślina zakwitnie w przyszłym roku lub w tym samym, ale później.

Posiew

Uprawa szczurów kolumnowych i pierzastych z nasion w otwartym terenie rozpoczyna się od siewu wczesną wiosną, aw regionach o łagodnym i ciepłym klimacie nawet w lutym. Materiał do sadzenia można kupić lub uzyskać niezależnie. Zbieranie dojrzałych żółtawobrązowych ziaren odbywa się z wyblakłych suszonych kwiatostanów z ciemnobrązowym stożkiem. Dojrzewają późną jesienią.

Gleba powinna być jednorodna, dobrze spulchniona i pozbawiona grudek. Aby skutecznie wyhodować szczury z nasion, wysiewa się je na glebie obojętnej lub lekko zasadowej. Jednak dobrze rośnie na każdej ziemi, o ile ta ostatnia nie jest zbyt mokra. Nie zaleca się sadzenia roślin w pobliżu zbiorników wodnych. Konieczne jest wysiewanie w łóżkach o głębokości 2 cm w odległości 30 cm Podlewanie jest zalecane tylko wtedy, gdy zima nie była śnieżna.

Sadzonki

Zaleca się sadzenie sadzonek w chłodnych regionach. Wysiew późną jesienią lub wczesną wiosną:

• Nasiona rozprowadza się na osuszonym mokrym (ale nie mokrym) kompoście, przykrywa warstwą podłoża i umieszcza w oświetlonym miejscu.
• Ważne jest, aby utrzymywać temperaturę + 20… + 25 ° С. W takich warunkach sadzonki wykiełkują za kilka tygodni.
• Nurkowanie do doniczek odbywa się po pojawieniu się drugiego liścia na kiełku.
• Następnie sadzonki przenosi się do szklarni lub szklarni. Przez dwa tygodnie łagodzi go przyzwyczajanie się do otwartego klimatu i słońca. Kiedy jest wystarczająco mocny, aby można go było przesadzić do gleby, podlewa się 2 godziny przed sadzeniem.
• Delikatnie uwalniając z doniczek, nie naruszając glinianej bryły, umieszcza się je we wcześniej wykopanych dołkach o wymaganej wielkości i posypuje ziemią. Kołnierz korzeniowy należy pogłębić nie więcej niż 2 cm.

Dzielenie buszu

Metodę podziału krzewu stosuje się dość rzadko i tylko w przypadku szczurów kolumnowych, ponieważ ma głęboko osadzony system korzeniowy, aw pierzastym jest również bardzo delikatny. Służy do odmładzania krzewów. Krzew w wieku 4-5 lat jest starannie wykopywany i dzielony sekatorem lub nożem, bez zrzucania gleby z korzeni. Poziom siedzenia podzielonych części powinien być taki sam jak poprzednio. Aby roślina mogła się szybciej zakorzenić i zakorzenić, należy ją regularnie podlewać.

Sadzonki

Sadzonki są również rzadko używane, ponieważ ratibid dobrze rozmnaża się przez nasiona. Procedura jest przeprowadzana w maju-czerwcu przed utworzeniem pąków. Łodygę przecina się u nasady i wkłada do wilgotnego pąka. Posyp je piaskiem na wierzchu, a następnie przykryj słoikiem. Po 14-20 dniach sadzonki rozwijają własne korzenie. Sadzonki umieszcza się w odległości 30-35 cm od siebie.

Oznaki niewłaściwej pielęgnacji

Takie objawy można wyrazić w zmianie wyglądu, na przykład utracie koloru, zażółceniu liści. Dzieje się tak przy niewystarczającej dbałości o dodatki chemiczne w glebie.

W wyniku niewłaściwego podlewania mogą pojawić się mszyce.

Niewłaściwe miejsce lądowania jest przyczyną wielu niepowodzeń. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku ostrych długoterminowych wahań warunków pogodowych.

Róże zasługują na uwagę, jaką poświęcają im hodowcy kwiatów. Wyhodowanie takiego piękna w ogrodzie, na działce jest w pewnym stopniu równoznaczne z poprawą poczucia własnej wartości, wniesieniem radości do życia.

Sadzonki

Rozmnażanie przez sadzonki również nie jest zbyt popularne, znacznie łatwiej jest rozmnażać roślinę przez nasiona. Ale jeśli chcesz, musisz przeprowadzić procedurę od maja do początku czerwca przed rozpoczęciem kwitnienia.

• Odetnij łodygę u samego korzenia, wbij ją w wilgotną ziemię
• Posyp warstwą piasku 2-3 cm, przykryj słoikiem.
• Za kilka tygodni pojawią się korzenie, usuń schronienie.
• Dalsza opieka to podlewanie.
• Wyhodowane sadzonki sadzi się w odległości 30-35 cm od siebie.