Pielęgnacja paproci w domu

Nephrolepis (Nephrolepis) to roślina zielna zdolna do prowadzenia ziemskiego lub epifitycznego trybu życia. Należy do rodzaju Fern. Kłącze jest krótkie. Część naziemną reprezentują liście (liście) osiągające długość do 70 cm Liście jasnozielone składają się z lancetowatych segmentów o gładkich lub ząbkowanych krawędziach.

Roślina jest szeroko rozpowszechniona w tropikach i subtropikach Afryki, Ameryki, Azji Południowo-Wschodniej.

W uprawie indoor nephrolepis wygląda szczególnie elegancko w wiszących doniczkach lub na stojakach.

Oprócz piękna roślina ma użyteczne właściwości: oczyszcza powietrze, jest w stanie wchłonąć szkodliwe substancje toluen i formaldehyd oraz zabija chorobotwórcze drobnoustroje. Dlatego krzewy paproci często można znaleźć w placówkach medycznych.

Pielęgnacja paproci

Jak dbać o paproć w domu? Konieczne jest przestrzeganie zasad uprawy i pielęgnacji tej rośliny.

Regulacja oświetlenia i temperatury

Podczas pielęgnacji tej rośliny konieczne jest zapewnienie jej dobrego oświetlenia, ale aby nie padało na nią bezpośrednie światło słoneczne. Według wielu hodowców paprocie są krzewami tolerującymi cień. Jednak w cieniu taka roślina przestaje rosnąć i może umrzeć. Aby liście pozostały zdrowe i duże, potrzebne jest rozproszone, ale jasne światło. Wskazane jest umieszczenie doniczki z krzewami na oknie wychodzącym na południowo-wschodnią stronę.
Paproć wewnętrzna świetnie czuje się w pomieszczeniach przy temperaturze powietrza 15 - 22 stopni. Należy zauważyć, że wszystkie odmiany paproci preferują dobrze wentylowane pomieszczenia i w ogóle nie tolerują przeciągów i zimnego powietrza. W cieplejszych miesiącach doniczki z krzewami należy ustawiać na balkonie lub w ogrodzie, nie dopuszczając do bezpośredniego padania na nie bezpośredniego światła słonecznego.

Szczaw domowy: opieka domowa

Wilgotność powietrza i podlewanie

Opieka nad paprociami w domu wymaga przestrzegania określonego reżimu podlewania. Taki krzew należy regularnie podlewać, gdy tylko wierzchnia warstwa ziemi lekko wyschnie. Liczba podlewania zależy od temperatury w pomieszczeniu. W upale roślina jest podlewana kilka razy w tygodniu. Jeśli gleba jest przesuszona przez długi czas, ma to negatywny wpływ na paproć.

Musisz wiedzieć, że jeśli krzew spędza kilka dni w suchej glinianej mieszance, to po podlaniu nie będzie już regenerował się. Ale nadmierna ilość wilgoci jest również szkodliwa dla korzeni rośliny. Dlatego należy go sadzić w dobrze przepuszczalnej glebie, aby nadmiar wilgoci zaczął natychmiast spływać.

Podlewaj krzewy miękką wodą o temperaturze pokojowej. Najlepiej, jeśli jest:

• rozliczone na kilka dni;
• gotowany.

Paprocie domowe preferują wysoką wilgotność powietrza. Zaleca się codzienne spryskiwanie. W czasie upałów lub w pomieszczeniu z włączonymi bateriami krzewy należy spryskiwać kilka razy dziennie lub stosować specjalny nawilżacz powietrza. Ponadto od czasu do czasu należy wziąć prysznic.

Składniki odżywcze

Czasami podczas aktywnego wzrostu paproć rośliny doniczkowej nie otrzymuje składników odżywczych w wymaganej ilości, więc jej liście najpierw zaczynają blednąć, po czym żółkną i wysychają. Dlatego krzewy należy raz w tygodniu karmić specjalnymi złożonymi nawozami płynnymi.
Roślina potrzebuje odpoczynku, dlatego powinien zorganizować taki okres od końca października do połowy lutego. Jeśli w tym czasie roślina znajduje się w chłodnym pomieszczeniu, musisz przerwać karmienie i zmniejszyć o połowę ilość podlewania.

Przeszczep roślin

Domowa pielęgnacja paproci polega na corocznym przeszczepie młodych roślin. Dorosłe osobniki należy przesadzać po całkowitym wypełnieniu doniczki korzeniami.

Jak przeszczepić paproć w pomieszczeniach? Złożoność tej procedury polega na tym, że takie krzewy niezwykle boleśnie reagują na przesadzanie z jednej doniczki do drugiej i długo wracają do zdrowia. Dlatego przeszczep należy przeprowadzić metodą przeładunkową, gdy podczas procesu korzenie rośliny nie są usuwane z ziemi. Najlepiej przesadzić paproć wiosną. Należy do niej dobrać szeroką i niską doniczkę, a poziom kwasowości gleby powinien wynosić 5,0 - 6,6 pH.

Ziemię paprociową przygotowuje się przez zmieszanie:

• 1 część torfu, próchnicy i gleby liściastej;
• 1/5 mączki kostnej.

Nowa doniczka powinna być o 5 cm większa od poprzedniej, a na jej dno wylewa się drenaż, następnie układa się mech i dodaje podłoże. Krzew należy posadzić, a jego korzenie przykryć glinianą mieszanką, aby między nimi nie było pustek. Natychmiast po tym zabiegu roślina jest obficie podlewana i kontynuuje to przez kolejne dwa tygodnie.

Znaki i przesądy dotyczące nefrolepis Czy mogę pozostać w domu?

Paproci przypisuje się magiczne właściwości, które mogą wpływać na los. Starożytna legenda głosi, że jeśli w noc Iwana Kupały udasz się na poszukiwanie kwiatu paproci, poszukiwacz spodziewa się różnych okropności. Ten, kto znajdzie kwiat paproci, odnajdzie szczęście w swoim życiu osobistym i bogactwie.

Uważa się, że paproć chroni dom przed złymi duchami, a mieszkańcy domu nie będą bać się złego oka i uszkodzeń.

Zauważono zdolność do odniesienia sukcesu w życiu biznesowym: przyciąganie pieniędzy do domu, ochrona przed nieracjonalnymi wydatkami finansowymi.

Nephrolepis paproci jest również nazywany rośliną złotego środka ze względu na jego zdolność do łagodzenia agresywnych zachowań ludzi, łagodzenia sytuacji konfliktowych. Roślina harmonizuje relacje między ludźmi o różnych temperamentach.

Opis botaniczny i miejsce narodzin paproci Nephrolepis

Nephrolepis fern (Nephrolépis, łac.) Jest rośliną zielną z rodzaju paproci (rodzina Nephrolepidaceae), w innych klasyfikacjach należy do rodziny davallium. W rodzaju występuje około trzydziestu bylin zielnych zamieszkujących cały świat.

Roślina lądowa, korzeń krótki, pierzasto złożone liście o jasnozielonym kolorze tworzą rozetę. Długość liści u większości gatunków sięga 70 cm, za życia liście żółkną i opadają naturalnie.

Ojczyzną nephrolepis są zacienione lasy tropikalne w Australii, Afryce i Azji Południowo-Wschodniej.

Galeria zdjęć

Pielęgnacja Nephrolepis

Warunki temperaturowe. Umiarkowanie ciepła zawartość w temperaturze od 16 do 18 ° C W wyższych temperaturach konieczne jest zwiększenie częstotliwości podlewania i wilgotności powietrza. Nie wystawiaj rośliny na działanie temperatur poniżej 10 ° C. Te paprocie nie lubią gwałtownych zmian warunków temperaturowych i intensywnego ciepła, preferując raczej chłodne warunki. Wraz z nadejściem mrozu wszystkie rośliny lądowe często umierają.

Kryty nephrolepis - oświetlenie.W przeciwieństwie do większości innych paproci w pomieszczeniach, może rosnąć w jasnym świetle słonecznym, ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym. Przenosi półcień. Aby uzyskać równomierny wzrost, obracaj rośliny co tydzień w kierunku przeciwnym do źródła światła.

Nephrolepis w domu. Kwiat nephrolepis jest uważany za paproć najlepiej przystosowaną do kultury pokojowej, jednak ma również własne wymagania dotyczące utrzymania warunków. Zapewnij roślinie zwiększoną wilgotność powietrza, usuń stare, zwiędłe gałęzie. Wytnij stare i chore liście u podstawy. W cieplejszych miesiącach wynieś nephrolepis na świeże powietrze.

Podkład na nephrolepis. Mieszanka ziemi ogrodowej, próchnicy liściowej z dodatkiem drobnych kawałków węgla drzewnego i gruboziarnistego piasku rzecznego. Gleba powinna przez pewien czas zatrzymywać wilgoć i zawierać wystarczającą ilość materii organicznej.

Nawóz na nefrolepis. Nephrolepis w domu nie ma wyraźnego okresu spoczynku i może rosnąć przez cały rok, dlatego należy go karmić co dwa tygodnie o każdej porze roku, stosując płynny nawóz rozcieńczony do połowy zalecanej dawki.

Spotkanie. Dorosła paproć to majestatyczna roślina, jej liście będą zwisały piękną kaskadą nad krawędzią wiszącego kosza. Świetnie czuje się w łazienkach, gdzie wilgotność powietrza jest wystarczająco wysoka.

Czas kwitnienia. Nie kwitnie.

Wilgotność powietrza. Nie lubi przeciągów i umieszczania w pobliżu urządzeń grzewczych. Wilgotność można zwiększyć, kładąc paproć na palecie z wilgotnych kamyków lub otaczając doniczkę warstwą wilgotnego mchu torfowca. Rano spryskaj roślinę wodą o temperaturze pokojowej.

Podlewanie Nephrolepis. Utrzymuj glebę równomiernie wilgotną, ale nie podmokłą. Jeśli temperatura zawartości jest mniejsza niż 13 °, możesz zmniejszyć częstotliwość podlewania, ale nie pozwól, aby gleba wyschła. Do podlewania używaj tylko wody o temperaturze pokojowej, ponieważ podczas podlewania zimną wodą roślina może zachorować. Dodaj 1-2 łyżki soli kuchennej do 5 litrów wody do nawadniania, a liście nefrolepi nabiorą jasno szmaragdowego koloru. Takie nawadnianie stosuje się co sześć miesięcy. Pomocne są okresowe prysznice.

Przeszczep Nephrolepis. Wiosną, kiedy system korzeniowy wypełni całą doniczkę, a roślina jest szczerze mówiąc ciasna. Nephrolepis spowalnia rozwój, gdy rośnie w ciasnych doniczkach, ale jeśli zostanie posadzony w pojemnikach, które są zbyt duże z dużą ilością wolnej gleby, rośliny gniją. W dużych roślinach wierzchnia warstwa gleby jest corocznie wymieniana na świeżą. Jeśli chcesz nauczyć dość zwartej rośliny, podczas przesadzania przytnij system korzeniowy o ¼ długości. Garnek na nefrrolepię powinien mieć duże otwory drenażowe, a na jego dnie należy ułożyć warstwę drenażową. Po posadzeniu lekko ubij ziemię rękami wokół paproci.

Podlewanie, nawożenie

W ciepłe lato paproć wymaga codziennego podlewania. Zimą jesienią można zmniejszyć liczbę podlewania. Aby nephrolepis nie stracił tempa wzrostu, należy go codziennie spryskiwać, a ziemia nie może być sucha.

Paproć należy karmić jesienią i wiosną. Jako opatrunek wierzchni odpowiednie są nawozy mineralne i organiczne, które należy wymieniać.

Kategorycznie niemożliwe jest zapłodnienie nephrolepis w zimnych porach roku, od połowy jesieni do końca zimy, aby zapobiec występowaniu szkodników. Nie stosuje się nawozów skoncentrowanych.

Dlaczego liście nephrolepis wysychają

Uprawiając nephrolepis, kwiaciarnia może napotkać pewne trudności. Jednym z najczęstszych problemów jest wysychanie blaszek liściowych. Liście mogą wysychać z różnych powodów, ale najczęściej jest to spowodowane niewłaściwą wilgocią i zakażeniem paproci chorobami i szkodnikami.

Optymalne nawilżenie

Suszenie płyt może być spowodowane brakiem wilgoci. Z niewielkiej ilości wody lub sporadycznego podlewania liście całkowicie wysychają. Czasami przed wyschnięciem talerze liści paproci mogą się zmienić: zmienić zwykły kolor na brązowy, zwijać się, więdnąć.

Takie przemiany wskazują na naruszenie nie tylko bilansu wodnego nefrolepis, ale także reżimu temperaturowego jego zawartości. Podobne zmiany zachodzą z powodu zimnego podlewania. Jeśli tylko wierzchołki liści wysychają, oznacza to niski poziom wilgotności w powietrzu wokół kwiatu.

Choroby i leczenie

Najczęstsze choroby nefrolepis to szara i zgnilizna korzeni. Choroby te są niebezpieczne, ale we wczesnych stadiach są z powodzeniem leczone.

Szara zgnilizna lub botrytis to choroba grzybicza roślin, która atakuje narządy lądowe. Początkowo na liściach paproci można zobaczyć małe brązowe plamki. Z biegiem czasu rosną i przyciągają wzrok. Następnie na plamach pojawia się puszysty szary kwiat. Dotknięte liście zaczynają szybko wysychać.

Przyczyną zgnilizny korzeni jest podlewanie gleby. Choroba jest podstępna, ponieważ rozwija się w systemie korzeniowym, więc początkowo nie objawia się na organach lądowych.

Tylko doświadczony kwiaciarnia może podejrzewać, że coś jest nie tak, zwracając uwagę na zahamowanie wzrostu pozornie zdrowej paproci. Kiedy gnicie dokładnie wpływa na system korzeniowy, liście nefrolepis wysychają

Konieczne jest leczenie zgnilizny fungicydami. Wszystkie dotknięte częściami rośliny należy usunąć i zniszczyć.

Szkodniki i metody zwalczania

Szkodniki mogą osiedlać się na liściach nephrolepis. Najczęściej kwiat cierpi na takie owady:

1. Tarcza. Jest definiowany przez małe brązowe woskowe plamki, które pojawiają się z tyłu liścia.
2. Pająk. Nie można zobaczyć pasożyta, ale widać jego pajęczynę, którą szkodnik pozostawia na powierzchni liścia.
3. Wciornastki. bardzo niebezpieczny owad pozostawiający dziury w liściach. Dzięki tym otworom szkodnik jest identyfikowany.
4. Mealybug. Od infekcji robakiem płytka liściowa jest zwijana w rurkę. Jeśli go rozwiniesz, zobaczysz małego białawego robaka.

Niektórzy hodowcy zalecają zwalczanie szkodników roztworem mydła do prania, który jest bezpieczny dla paproci. Ale leczenie nephrolepis środkiem owadobójczym jest uważane za bardziej skuteczne.

Szkodniki i choroby

Paproć może zostać uszkodzona przez szkodniki, takie jak przędziorków, owady łuskowate, wełnowce. Konieczne jest przeprowadzenie zabiegu owadobójczego.

Pojawienie się ciemnych plam na roślinie wskazuje na oparzenia słoneczne - przenieść roślinę w cień, częściej spryskiwać, obficie podlewać.

Zgnilizna pojawia się ze stojącej wody - glebę należy całkowicie wysuszyć, potraktować fungicydem. Kontynuuj podlewanie z umiarem.

Suszenie liści następuje z powodu braku podlewania lub braku światła. Przenieś paproć w jaśniejsze miejsce i zwilż glebę.

Kiedy liście brązowieją, a po pewnym czasie wysychają i odpadają, możliwe jest, że roślina złapie przeciąg lub temperatura powietrza w pomieszczeniu jest niska, dzieje się tak również w przypadku podlewania zimną lub twardą wodą.

Jeśli tempo wzrostu nie rośnie przez długi czas, najprawdopodobniej doniczka stała się mała - konieczne jest przeszczepienie jej do większego pojemnika.

Opis paproci Nephrolepis Nephrolepis

Nephrolepis to duże paprocie. Liście n. szpiczaste (Nephrolepis acuminata) osiągają długość 2,5 mi n. dicksonian (N. dicksonioides) - 3,5 m. Kiedyś są pierzaste, nie połączone z kłączem, ale pióra są zawsze połączone przegubowo z łodygą. W miarę starzenia się liści pióra żółkną i opadają, pozostawiając odstające gołe pręciki. Kłącze jest zwykle krótkie, wzniesione, z wiązką liści na szczycie.

Sori w nephrolepis znajdują się na końcach żył. Są zaokrąglone lub wydłużone wzdłuż krawędzi, jak u nephrolepis acuminata. Zasłona jest zaokrąglona lub podłużna, zamocowana w jednym punkcie lub przymocowana wzdłuż podstawy. Sporangia na nogach, nierówny wiek w obrębie tego samego worka. Zarodniki są obustronne, monoletowe, małe, znacznie mniejsze niż u paproci z podrodziny davalliaceae, z mniej lub bardziej rozróżnialnym piórem. Gametofit jest sercowaty.

Oprócz zwykłego rozmnażania za pomocą zarodników, nephrolepis łatwo rozmnaża się wegetatywnie. Na ich kłączach powstają zmielone, bezlistne, ukorzeniające pędy pokryte łuskami, podobne do wąsów truskawek. Jest bardzo skutecznym środkiem hodowlanym. W ciągu jednego roku z jednej rośliny może powstać ponad sto nowych. Niektóre gatunki tego rodzaju rozmnażają się za pomocą bulw, które obficie powstają na podziemnych pędach - rozłogach.

Starsze nephrolepis szklarniowe (N. cordifolia) mogą wyprodukować ponad dwieście bulw rocznie. Największe z nich osiągają długość 2-2,5 m. Młode bulwy są białe lub srebrzyste ze względu na liczne łuski pokrywające ich powierzchnię. Tkanka bulw zawiera dużą ilość wody, cukrów, białek i tłuszczów. Po oddzieleniu bulwy mogą kiełkować natychmiast, bez okresu spoczynku. Zwykle z jednej bulwy wyrasta jedna roślina. Zawsze ma normalne liście, podobnie jak liście rośliny rodzicielskiej. Osobniki wyhodowane z wąsów mogą mieć liście, które bardzo różnią się od zwykłych niegdyś pierzastych liści nephrolepis.

Na początku XX wieku. w Bostonie (USA) wyhodowano odmianę wysublimowanych nephrolepis z wieloma cienko rozciętymi liśćmi, zwaną „bostońską (lub koronkową) paprocią”. Obecnie uzyskano dużą liczbę dziwacznych form ogrodowych wysublimowanych nefrolepii, z których wiele łatwo toleruje zacienienie i suche powietrze, dlatego z powodzeniem uprawia się je w zwykłych mieszkaniach miejskich.

Jest to wieloletnia roślina zielna o jasnozielonych liściach o długości 50-70 cm W ogólnym opisie liście nefrolepi mają wydłużony lancetowaty kształt, ich segmenty również są lancetowate, osiągając do 5 cm długości. Ogonki liściowe są krótkie. Z wiekiem stare liście żółkną, wysychają, a ich segmenty odpadają. W górnej części kłącza powstają pędy bez liści (rzęsy), z których rozwijają się nowe rośliny.

Spójrz na zdjęcie - w domu paproć nephrolepis może osiągnąć 3 m wysokości:

Pod względem odporności nephrolepis są uważane za najlepsze paprocie do hodowli w pomieszczeniach. Na kłączu powstają bezlistne pędy korzeniowe. Ścięte liście zachowują swoją świeżość w wodzie nawet do dwóch tygodni, dlatego są szeroko stosowane do bukietów i kompozycji kwiatowych.

Nephrolepis w naturze może być zarówno epifitami (rosnącymi na drzewach), jak i roślinami lądowymi.

Istnieje wiele odmian, różniących się wielkością, kształtem segmentów i odpornością na warunki zewnętrzne.

Jakościowe cechy reprezentacyjnego kwiatu (ze zdjęciem)

Pewne siebie, rozwalające się nephrolepis, których zdjęcia można znaleźć w Internecie, mają 3 tuziny odmian. Te wieloletnie paprocie są dość delikatne i mają wiele korzystnych właściwości. Jakościowe cechy tego pięknego i reprezentacyjnego kwiatu nie pozostawiają wątpliwości co do celowości uprawy go w nowoczesnych pomieszczeniach.

Wszystkie ksyleny i formaldehydy emitowane przez materiały wykończeniowe, produkty meblowe, elementy dekoracyjne są skutecznie i wydajnie usuwane przy użyciu tych kolorów. Oczyszczanie powietrza ze szkodliwych substancji to jedna z najważniejszych zalet takiej paproci. Ponadto praktycznie nie ma na nie reakcji alergicznych, w przeciwieństwie do innych paproci.

Wielu hodowców i hodowców osobno szanuje tę roślinę za możliwość eksperymentowania z różnymi gatunkami. Dzięki różnym typom krzyżyków nieustannie rozwijane są nowe formy kwiatów - z pierzasto oddzielnymi, ażurowymi liśćmi, które nazywane są „vayi”. Spójrz na przykłady hodowli nefrolepsis na zdjęciu

Opis i odmiany

Wiele gatunków jest w stanie z łatwością przetrwać różne klęski żywiołowe, a także przetrwać w najtrudniejszych warunkach. Niektóre z tych gatunków są dość łatwe w uprawie w domu. Ale jeśli chcesz, aby paproć zachwycała Cię swoim zdrowym i luksusowym wyglądem, musisz przestrzegać kilku zasad pielęgnacji tej rośliny. Dlatego przyjrzyjmy się, jak dbać o paproć w domu.
Absolutnie wszystkie gatunki to wieloletnie lądowe rośliny epifityczne. Mają krótkie kłącza i pierzasto wycięte liście. Cała łodyga jest usiana liśćmi. Ponadto na łodygach tworzą się pętle gruntowe, które w kontakcie z glebą są w stanie dość szybko zapuścić korzenie. Sporangia znajdują się w dolnej części liści.

Obecnie nauka zna ponad 10 000 gatunków paproci wodnych, zielnych, lądowych i drzewiastych. W zależności od tych podziałów krzewy mogą rosnąć na łąkach, bagnach lub w lesie. Wśród tych gatunków można znaleźć zarówno olbrzymów, jak i bardzo małe. Długość liści dużych gatunków paproci może dochodzić do pół metra. Te kochające wilgoć krzewy mają bardzo delikatne liście, które są mocno rozcięte i mają jasnozielony kolor. Gatunki odporne na suszę mają skórzaste liście, na których czasami można znaleźć woskową powłokę.

Główne rodzaje

Obecnie istnieje wiele różnych gatunków, które nadają się do uprawy domowej. Rozważmy te najpopularniejsze:

• Nephrolepis. Gatunek ten jest najbardziej bezpretensjonalny pod względem pielęgnacji, jest również popularny wśród innych rodzajów paproci domowych. Roślina posiada efektowną rozetę, którą tworzą ażurowe liście z zarodnikami wewnątrz. Długość jednej blachy może sięgać 50 cm.
• Davallia. Ten gatunek jest popularnie nazywany stopą zajęczą. Krzew wyróżnia się obecnością czerwonawych i kudłatych kłączy wiszących wzdłuż krawędzi, rośnie w wiszących doniczkach. Ten egzotyczny gatunek ma bardzo piękne soczyste zielone liście.
• Platizerium. Ten krzew to roślina o płaskich liściach, które rosną w różnych kierunkach i na zewnątrz mocno przypominają poroże jelenia. Środek rośliny o brązowych liściach jest bardzo podobny do główki kapusty.
• Asplenium. Ta roślina jest również nazywana kostenecami. Główną różnicą w stosunku do innych rodzajów paproci jest obecność niepodzielonych liści falistych wzdłuż krawędzi. Warto zauważyć, że gatunek ten nie toleruje dotykania jego liści.
• Blehnum. Ten gatunek nazywa się Derbyanka. Struktura paproci przypomina palmę. Dorosła roślina może osiągnąć 1 metr średnicy, jej korona składa się z mocnych frędzli.
• Dyskonia. Jako roślina doniczkowa gatunek ten można uprawiać tylko w młodym wieku w domu. Po kilku latach paproć tego gatunku zamienia się w wysokie drzewo, którego wysokość może dochodzić nawet do 6 m.
• Polypodium. Ten gatunek jest popularnie nazywany stonogą. Rośliny wyróżniają się obecnością głęboko rozciętych liści, które znajdują się na cienkich łodygach. Kłącze paproci pełznie i przylega do powierzchni. Ten typ krzewu może łatwo rosnąć w powietrzu.

Reprodukcja

Z reguły krzew paproci jest podzielony na wiosnę, kiedy konieczne jest przeszczepienie. Należy zwrócić uwagę na ważną kwestię - podzielony jest wyjątkowo duży i dorosły kwiat z licznymi procesami. Delenki siedzą w osobnym pojemniku i podlewają.

W celu rozmnażania nephrolepis przez potomstwo należy odłożyć wąsy na bok i trochę wkopać w mały pojemnik z ziemią. Wierzchołki znajdują się nad powierzchnią.

Gleba powinna być zawsze lekko wilgotna, aby potomstwo dobrze się ukorzeniło. Pędy pojawią się za miesiąc. Kiedy staną się silniejsze, można je oddzielić i przesadzić.

Dlaczego paproć żółknie w warunkach wewnętrznych

Objawy rozwoju chorób paproci

Na spodniej stronie liści wielu rodzajów paproci domowych i ogrodowych mogą tworzyć się w nich grupy brązowych kropek lub pasków z małymi formacjami przypominającymi pył. Są to narządy rozrodcze paproci, zwykle są umiejscowione w ściśle określonej kolejności i nie są oznaką choroby ani groźnego szkodnika; w ten sposób wiele gatunków paproci rozmnaża się w sposób naturalny. Rysunek 1. Sporangia z zarodnikami znajdującymi się na spodniej stronie liści dorosłej paproci

$ IMAGE1 $

Wygląd zarodników różnych gatunków paproci:

Kiedy pojawiają się nawet najmniejsze oznaki, nienaturalne dla zdrowych roślin, należy ze szczególną ostrożnością zbadać objawy i pilnie podjąć wszelkie niezbędne kroki, nie czekając na dalszy rozwój uszkodzeń.

.

Transfer

Nephrolepis potrzebuje corocznego przeszczepu. Idealny czas to wiosna. Dorosłą paproć trzeba będzie przesadzać co trzy lata. Kwiat uwielbia przestrzeń.

Jeśli jest duży, a doniczka jest za mała, zdecydowanie musisz ją przeszczepić. Należy sadzić na glebie mieszanej (torfowej i iglastej). Dno doniczki pokryte jest kamykami. Będzie służyć jako dobry drenaż, a nadmiar wody spłynie. Kamyczki są używane, aby zapobiec podmokaniu gleby.

Maidenhair adiantum

Maidenhair to jedna z najpiękniejszych roślin domowych. Ta paproć ma bardzo delikatne liście z cienkimi, ciemnymi drucianymi ogonkami i blaszkami liściowymi z zaokrąglonymi krawędziami. Spośród kilku odmian miłorzębu najpiękniejszym jest Tenerum Farleyense, najpowszechniejszym jest Capillus Veneris. Istnieją różnorodne odmiany o żółto-zielonym i pomarańczowo-czerwonym zabarwieniu pierzasto wyciętych liści.

Maidenhair zalicza się do roślin o pomieszczeniach umiarkowanie ciepłych tj. dopuszczalny zakres temperatur dla nich wynosi od 12 do 25 stopni (najlepiej, jeśli temperatura waha się od 15 do 20 g). Podczas silnego letniego upału lepiej jest usunąć roślinę z parapetu, ponieważ to najgorętsze miejsce w pokoju, nawet jeśli okno jest skierowane na północ. Najfajniejsze miejsce na podłodze. Bezpośrednie działanie promieni słonecznych jest przeciwwskazane u miłorzębu, jak u wszystkich paproci.

Roślina w ogóle nie toleruje przesuszenia. Zapomnieli podlać go na czas, a za kilka dni wszystkie liście żółkną, a następnie zaczną wysychać. W doniczce nie może pozostać ani jeden żywy liść, ale nie spiesz się, aby wyrzucić roślinę. Należy odciąć wszystkie wysuszone lub pożółkłe liście, opuścić doniczkę do naczynia z letnią, osiadłą wodą, tak aby poziom wody osiągnął poziom gleby w donicy, gdy woda dobrze nasiąka glebą, roślina jest po usunięciu nadmiar wody spuszcza się i umieszcza na suchej patelni.

Po kilku dniach (w zależności od temperatury) pojawią się pierwsze zielone loki, az czasem miłorząb w pełni wyzdrowieje i ponownie stanie się kręconym, przystojnym mężczyzną. To jest piękno tej rośliny - po prostu feniks! Maidenhair uwielbia regularne podlewanie, ale jednocześnie, jak większość roślin, bardzo cierpi z powodu nadmiernej wilgoci i jednocześnie zaczyna boleć. Nadmierna wilgoć w donicy jest szczególnie niebezpieczna, gdy w mieszkaniu jest za zimno lub za gorąco.

W trosce o Maidenhair - w dziale Encyklopedia roślin doniczkowych.

Aby korzenie rośliny nie gniły, należy osuszyć ekspandowaną glinę z dna garnka, wodę należy wlewać powoli, porcjami, aż jej nadmiar pojawi się na patelni.Jeśli po 20-30 minutach woda z patelni nie zostanie z powrotem wchłonięta do garnka, należy ją opróżnić. Jak upewnić się, że podczas nawadniania jest wystarczająca ilość wody (mogłaby po prostu spłynąć wzdłuż ścian bez zwilżania glinianej bryły)? Jest to łatwe, jeśli podnosisz i oceniasz wagę doniczki przed i po podlaniu; po podlaniu doniczka powinna stać się znacznie cięższa.

Gdy roślina jest zdrowa, gleba dość szybko wysycha i trzeba ją często podlewać. Jak tylko miłorząb zacznie brakować wilgoci, jego piękne liście matowieją, w tym przypadku podlewanie najlepiej wykonać zanurzając doniczkę z rośliną w ciepłej wodzie, jak wspomniano wcześniej, w przeciwnym razie trudno będzie namoczyć ziemię w doniczce , co jest typowe dla prawie wszystkich paproci. Podlewanie należy zmniejszyć wraz ze spadkiem godzin dziennych. Przy braku światła liście miłorzębu rozciągają się, a ich wachlarzowate segmenty stają się mniejsze, co prowadzi do utraty dekoracyjności.

Maidenhair nie tolerują oprysków, chociaż nie lubią suchego powietrza w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem, dlatego należy zadbać o to, aby strumienie gorącego powietrza unoszące się z akumulatora nie spadały na liście. Jeśli roślina jest dotknięta chorobami grzybiczymi lub bakteryjnymi, wówczas traktowanie jej przez opryskiwanie odpowiednimi chemikaliami tylko pogorszy sytuację. W takim przypadku musisz usunąć wszystkie dotknięte części rośliny, przeszczepić ją do świeżej gleby, zakopując w niej kilka kawałków węgla drzewnego lub tabletek węgla aktywnego z apteki. Chemikalia mogą być używane tylko podczas podlewania. Z tego samego powodu należy unikać porażenia miłorzębu przez szkodniki. Tworzenie się czarnych guzków wzdłuż krawędzi blaszki liściowej dojrzałego liścia nie jest chorobą ani szkodnikiem, są to zarodniki charakterystyczne dla wszystkich paproci.

Miłorząb jest hodowany poprzez dzielenie starych krzewów. Glebę można stosować jak zwykle, tak samo jak w przypadku innych ozdobnych roślin liściastych. Podczas przesadzania nie jest konieczne pogłębianie miłorzębu bardziej niż pierwotny poziom gruntu. Opatrunek wierzchni można wykonać dopiero rok po przesadzeniu, miłorząb nie toleruje nadmiaru azotu. Od maja do września można raz w miesiącu karmić płynnym nawozem w dawkach stanowiących połowę normy podanej na etykiecie.

Lokalizacja i światło

Wymagany jest jasny, ale rozproszony strumień świetlny, ale nie wyklucza się lekkiego cienia. Bezpośrednie smugi światła spowodują oparzenia. W związku z tym jego lokalizacja po stronie południowej będzie niepoprawna.

Ale jeśli to jedyne możliwe miejsce, to przynajmniej zwiększ odległość od okna. Pomocne jest również sztuczne oświetlenie. Zwłaszcza, gdy na ulicy wcześnie robi się ciemno.

Zawartość wilgoci

Wilgotność powietrza jest istotnym czynnikiem i gwarancją długowieczności przedstawiciela paproci. Utrzymanie komfortu polega na codziennym stosowaniu wody z butelki z rozpylaczem.

W upalne dni zabieg powtarza się 2-3 razy, a co cztery tygodnie można zorganizować prysznic, po uprzednim przykryciu folią wierzchniej warstwy gruntu, aby nie dopuścić do nasiąkania wodą.

Cechy nefrolepsy paproci

Nefrolepsja roślin zielnych może być naziemna lub epifityczna. Jego kłącze jest stosunkowo krótkie. Rozeta składa się z zielonkawych pierzastych blaszek liściowych z krótkimi ogonkami, ich długość wynosi około 0,7 m.Płytki zawierają wzdłuż krawędzi ząbkowane-karbowane segmenty lancetowate, ich długość wynosi około 50 mm, na ich seamy powierzchni po obu stronach środkowej żyły znajdują się zaokrąglone sori. Z biegiem czasu blaszki liściowe żółkną i obumierają. Z kłącza wyrastają bezlistne pędy, których powierzchnia pokryta jest łuskami. Takie pędy szybko dają korzenie podczas ukorzeniania.

Wyświetlenia

Istnieją wewnętrzne nephrolepis około 30 typów i wiele odmian, na przykład:

Egzaltowany

Najpopularniejsza odmiana. Uprawiane są zarówno formy doniczkowe, jak i ampelous. W naturze jest epifitem.Roślina osadzona jest na wysokiej, wyprostowanej łodydze.

Zdjęcie podgatunku Nephrolepis Exalted:

Serdeczny

Liście tego przedstawiciela nephrolepis znajdują się prawie pionowo. Na pędach pod ziemią znajdują się bulwiaste szyszki.

Zdjęcie podgatunku Nephrolepis cordialis:

Zielona Dama

Roślina ampel uważana jest za jedną z najpiękniejszych paproci: długie łodygi zwisają swobodnie w formie fontanny, liście są delikatne, lekko pofałdowane. Szczególnie spektakularny ta paproć stojąc samotnie na wysokim stojaku.

Zdjęcie podgatunku Nephrolepis Green Lady:

Xiphoid

Jego liście osiągają długość od półtora do dwóch metrów. W naturze występuje na Florydzie i na tropikalnych wyspach Atlantyku. W pomieszczeniach jest uprawiana jako roślina ampelous.

Zdjęcie podgatunku Nephrolepis Xiphoid:

Boston

Został uzyskany około 100 lat temu w wyniku selekcji z paproci wyrostka mieczykowatego. Ma opadające, kręcone liście, bogate zielenie. Jest 10 odmian Boston nephrolepis.

Zdjęcie podgatunku Boston Nephrolepis:

Corditas

Odmiana wysublimowanych nephrolepis, jest interesująca w uprawie kwiatów w pomieszczeniach, ponieważ jest to rzadki gatunek paproci frotte z lekko kędzierzawymi wzniesionymi vais.

Zdjęcie podgatunku Nephrolepis Corditas:

Kręcony

Z falistymi i zawiniętymi krawędziami liści, bardzo dekoracyjny.

Zdjęcie podgatunku Nephrolepis Curly:

W tym artykule rozmawialiśmy więcej o typowych typach paproci.

Co lub kto spowodował chorobę

Problemy ze wzrostem i wyglądem paproci mogą być spowodowane przez niektóre pasożyty na niej pasożytnicze.

• Owady z rodziny Hemiptera lub owady łuskowate atakują pędy od dołu i niszczą liście. Dokładne badanie pomoże zapobiec ich pojawieniu się. Jeśli się pojawią, należy je zebrać i zniszczyć, a kwiat spryskać środkiem owadobójczym fosforoorganicznym.
• Aleurodydy lub mączliki. Jeśli się pojawią, staje się jasne, dlaczego liście wysychają. Aby zapobiec temu procesowi i zwalczyć pasożyta, stosuje się roztwór wodno-alkoholowy.
• Felters. Znak obecności - małe białe grudki na międzywęźlach. Aby wyeliminować problem, zwilż wacik alkoholem i pozbądź się grudek. Samą paproć przeciera się roztworem na bazie mydła, a nieco później traktuje się ją również środkiem chemicznym.

Nadmierna wilgotność lub niewłaściwie dobrana mieszanka gleby często wywołuje występowanie różnych chorób. Najczęściej występują infekcje grzybicze lub bakteryjne, zgnilizna korzeni. Do leczenia potrzebny jest przeszczep z leczeniem systemu korzeniowego środkami do zwalczania grzybów i bakterii.

WAŻNY!!! Nie czekaj na kwitnienie po zakupie. Ta roślina nie kwitnie!

1. Siedem sekretów sukcesu:

1. Rosnąca temperatura: przez cały rok, umiarkowanie ciepła zawartość w temperaturze od 16 do 18 ° C

2. Oświetlenie: Miejsce dobrze oświetlone, zacienione od bezpośredniego światła słonecznego w ciągu dnia. Uprawiana w półcieniu również świetnie się czuje.

3. Podlewanie i wilgotność: Utrzymuj glebę równomiernie wilgotną, ale nie podmokłą, o każdej porze roku. Roślina nie toleruje suchego powietrza w ogrzewanych pomieszczeniach - w każdym razie staraj się utrzymywać wilgotność na wysokim poziomie.

4. Funkcje: Nephrolepis jest w stanie ozdobić każde wnętrze, ale dla zachowania zdrowia potrzebuje regularnego podlewania i wysokiej wilgotności.

5. Podkładowy: gleba pożywna i przepuszczalna o kwaśnym odczynie i dużej zawartości gleby liściastej i sodowej.

6. Top dressing: o każdej porze roku rośliny są karmione nawozami mineralnymi lub organicznymi co 2 tygodnie.

7. Reprodukcja: przez podział podczas przesadzania, przez małe paprocie potomne, pędy wegetatywne i siew zarodników wiosną.

Nazwa botaniczna: Nephrolepis.

Rodzina... Davallievs.

Ojczyzna paproci nephrolepis... Azja Południowo-Wschodnia, Ameryka Środkowa.

Opis... Zróżnicowany rodzaj paproci składający się z roślin zimozielonych lub półzimozielonych, epifitycznych lub lądowych. Kłącze jest krótkie, grube, pokryte brązowymi łuskami. Gęsty, koronkowy liść tej paproci osiąga długość 2 metrów i pięknie opada w dół. Liście ułożone naprzemiennie, jasnozielone, trójkątne. Sporangia znajdują się pod każdym liściem od spodu. Od czasu do czasu rośliny wypuszczają długie, bezlistne pędy z łuskami na powierzchni, które łatwo zakorzeniają się w podłożu.

Wysokość... W uprawie jako roślina doniczkowa osiąga wysokość 50 cm, liście mają od 30 do 90 cm długości.

↑ W górę,

Możesz być zainteresowanym także tym:

• Chlorophytum - fotografia, pielęgnacja domowa, rozmnażanie roślin, gatunek, gleba do uprawy w doniczce, przesadzanie, podlewanie roślin domowych
• Tsiperus - zdjęcie kwiatów, pielęgnacja domowa, rozmnażanie, opis gatunków roślin, skład gleby do uprawy, oznaki i przesądy związane z roślinami domowymi, wyrastanie z nasion, przesadzanie
• Dracena - fotografia, opieka domowa, rodzaje, rozmnażanie, pokój do przesadzania draceny, podlewanie rośliny, kwitnienie, przycinanie, choroby i szkodniki
• Szparagi - fotografia, pielęgnacja domowa, opis gatunku, rozmnażanie roślin - wyrastanie z nasion, dlaczego szparagi żółkną, przesadzanie, czas kwitnienia, skład gleby do trzymania w doniczce, oznaki i przesądy związane z rośliną

↑ W górę,

Nephrolepis w przyrodzie i na parapecie

Nephrolepis to paproć, w której hodowcy kwiatów zakochali się za bezpretensjonalność i bujną zieleń krzewu. Podobnie jak wszystkie rośliny domowe, nephrolepis przybył do nas z natury. Rośliny z tej rodziny wybrały na swoje siedlisko lasy tropikalne, które można znaleźć na każdym kontynencie. Odmian nephrolepis jest niewiele - tylko około 30, tylko kilka z nich jest udomowionych i może rosnąć w doniczkach.

Nephrolepis to rodzaj paproci pochodzący z lasów tropikalnych

Nazwa kultury pochodzi od dwóch greckich słów: nephros - nerka (czyli sori z zarodnikami na grzbiecie liścia) i lepis - łuski (welon, przylistek pokrywający sori).

Liść to duża, pierzasta, podobna do liści część paproci, składająca się z wielu przylistków.

Z tyłu przylistków znajdują się pąki z zarodnikami (sori)

Wszystkie paprocie żyją w lasach, czyli w warunkach rozproszonego światła i cienia. Siedlisko to charakteryzuje się również dużą wilgotnością i luźną żyzną glebą. Wszystko to nie jest trudne do stworzenia w mieszkaniu. Nephrolepis dobrze rośnie nawet z dala od okien, na przykład na szafkach, stołach, w wiszących doniczkach. Kwiaty dobrze reagują na światło jarzeniowe, dzięki czemu można je zobaczyć w hotelach, biurach, szkołach i przychodniach.

Ze względu na skomplikowaną obcą nazwę rosyjscy hodowcy kwiatów nazywają nephrolepis na swój własny wygodny sposób: nephrolOpes, nephrolepSis lub po prostu - paproć domowa.

Wideo: nephrolepis do dekoracji i relaksu

Możliwe trudności

Nephrolepis jest odporny na choroby roślin, ale może cierpieć z powodu inwazji pasożytów. Najczęściej przeszkadza mu przędziorek, mączlik lub mszyca. Paprocie domowe nie są często zarażone pasożytami. Szkodniki atakują tylko te rośliny, które znajdują się na ulicy lub w pobliżu innych zakażonych kwiatów. Gorąca pogoda jest szczególnie niebezpieczna, gdy powietrze staje się zbyt suche. Leczenie środkiem owadobójczym zgodnie z instrukcjami dla leku pomaga uratować nefrolepis.

Szereg problemów można rozwiązać, zmieniając warunki zatrzymania. Oto główne problemy, z jakimi borykają się hodowcy i sposoby ich rozwiązania:

• brzegi liści wysychają - należy częściej spryskiwać rośliny;
• ospałe i zwiędłe liście wskazują na niewystarczające podlewanie;
• liście tracą swój bogaty kolor i stają się przezroczyste - roślina jest w zbyt jasnym miejscu;
• liście brązowe lub żółknące - temperatura powietrza jest zbyt wysoka;
• spowolnienie lub zatrzymanie wzrostu wiosną i latem - brak nawozu, słaba gleba lub zbyt ciasna doniczka.

Pan Dachnik informuje: nephrolepis - ochrona przed promieniowaniem elektromagnetycznym

Możesz nie tylko pochwalić się dekoracyjnym wyglądem buszu przed gośćmi.

Jest znak, że Nephrolepis ma korzystny wpływ na energię człowieka, utrzymuje spokojną atmosferę w domu. Jeśli zostanie umieszczony po północnej stronie pomieszczenia, przyniesie sukces w Twojej karierze.

Zielona Dama
Roślina oczyszcza powietrze w pomieszczeniu, co jest dobre dla zdrowia. Jeśli garnek zostanie umieszczony w pobliżu komputera lub telewizora, paproć pochłonie promieniowanie elektromagnetyczne, chroniąc przed nim wszystkich członków rodziny.

Gradacja

Odpływ umieszcza się w zdezynfekowanym pojemniku. Następnie kwiat ostrożnie wyjmuje się ze starego pojemnika, ostrożnie usuwając nadmiar gleby. Konieczne jest sprawdzenie korzeni, aby w razie potrzeby oddzielić zgniłe segmenty i potraktować uszkodzone obszary pokruszonym węglem.

Ponadto kulturę umieszcza się w nowym mieszkaniu i przykrywa świeżą glebą. Część liściasta pozostaje nad glebą.

Procedura mocowania to podlewanie. Kupując ziemię kupioną w sklepie, preferują lekkie mieszanki.

Do samodzielnego gotowania potrzebny będzie torf, ziemia ze zgniłymi składnikami i piasek w stosunku 1: 4: 1. Otrzymaną kompozycję rozcieńcza się cząstkami mączki kostnej i węgla drzewnego.

Możliwe choroby

Głównym szkodnikiem, który może zniszczyć roślinę, jest owad łuskowy. Przy pierwszych oznakach jego pojawienia się na paproci przeprowadza się obróbkę specjalnym środkiem chemicznym.

Ale podczas sporulacji obecność brązowych kropek i pasków nie jest chorobą.

Blade liście, ciemne plamy mogą wskazywać na dużo światła. W takim przypadku roślinę należy przestawić w cieniu i obficie spryskać.

Na nadmiar wilgoci w ziemi wskazuje zgnilizna liści. Aby się go pozbyć, glebę należy wysuszyć, a następnie podlać w wymaganym trybie i ilości.

informacje ogólne

Przodkowie nephrolepis pojawili się za życia dinozaurów. Roślina ma zwarte kłącze, u niektórych gatunków można znaleźć niewielkie narośla (bulwy). Zawierają zapas składników odżywczych. W przypadku głodu roślina otrzyma z bulw ważne elementy do rozwoju.

Bylina zielna pasuje do różnorodnych wnętrz

Część nadziemna to zielona masa. Liście (liście) to długie pręciki z wieloma szmaragdowymi, ciemnozielonymi, szaro-zielonymi lub niebiesko-zielonymi segmentami. Na odwrotnej stronie piór znajdują się zaokrąglone występy. Zawierają skupiska zarodników paproci.

Innym składnikiem części nadziemnej są cienkie pędy przypominające bicze. Nie ma na nich liści.

Recenzje roślin

To jedna z najbardziej bezpretensjonalnych paproci, bardzo skuteczna roślina. Bardzo mi się podoba ta bezpretensjonalna paproć pokojowa. We wrześniu zasadziła wielką doniczkę w kształcie misy i wszyscy otrzymali paproć. Ale dużo czasu zajęło mi dobre dojrzewanie. Na początku udało mi się zdobyć roślinę o trzech półlistnych liściach, wokół której nie tańczyłem z tamburynem, bardzo chciałem mieć dużą piękną paproć. Ale mój taniec w najmniejszym stopniu go nie poruszył, a on jednocześnie stał, najwyraźniej zastanawiając się, czy warto żyć. I tak, kopiąc w Internecie w poszukiwaniu odpowiedzi na to, czego potrzebuje, natknąłem się na przepis, którym chcę się podzielić. Do przesadzania ziemię należy bardzo obficie rozcieńczyć korą sosnową. Dodajemy również kawałki węgla, ściółkę iglastą, można dodać torfowiec. Mieszanie piasku nie zaszkodzi, jeśli ziemia zostanie zakupiona, w przeciwnym razie z reguły jest jeden torf. I lepiej jest wziąć garnek płaski, a nie wysoki. Przeszczepiony w ten sposób robak jakoś bardzo szybko wyzdrowiał i zaczął rosnąć, a teraz nie ma z nim problemów. Ale nie lubi wysychać i lepiej monitorować wilgotność ziemi. W końcu stoi wysoko, a fakt, że jest suchy, nie jest od razu zauważalny.Liście nie blakną, ale po prostu w jakiś sposób bledną i zaczynają wysychać na końcach liści. Ale najsmutniejsze jest to, że „ślimaki” wysychają, zanim zdążyły się odwrócić. Piękna domowa roślina, bezpretensjonalna i wdzięczna za pielęgnację, polecam!
irkin44

Mam to samo. Konieczne jest przestawienie okna, w przeciwnym razie liście będą długie i rzadkie. Ale kiedy się wzdryga - och i przystojniaku! Wszyscy goście wpadają.
Elf

Paprocie mam od dawna, na pewno 15 lat. Zawsze się dziwię, gdy narzekasz na brak światła dla nich. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​tylko zimą są piękne i zielone. Wraz z nadejściem wiosny - słońce, zaczynają blaknąć. Jeśli wyprowadzę je na podwórko i na całkowicie zacienioną stronę, gdzie słońce nigdy ich nie pada, to jest tak samo. Blednąć. Oto moje na werandzie zimą, zdjąłem je już i ukryłem w północnych pokojach.
jiquet

Uwielbiam tę roślinę za jej luksusową gęstą zieleń, za interesującą obserwację, jak piękny rzeźbiony liść wyłania się ze „ślimaków” i tak dalej w nieskończoność! Co jakiś czas podchodziły moje małe dzieci, czekając, aż na powierzchni ziemi pojawią się zielone, włochate kulki, które każdego dnia zmieniają swój rozmiar. Roślina wystarczająco dobrze przeżywa. Ale jeśli chcesz, aby była soczysta zieleń, musisz stworzyć dla niej sprzyjające warunki. Najważniejsze to nie wylewać, często spryskiwać osiadłą wodą, nie karmić nawozami, wystarczy dwukrotnie nawozić płynnym nawozem do ozdobnych roślin kwitnących. W bardzo jasnym świetle liście nephrolepis bledną, więc nie trzeba ich umieszczać na południowym oknie. Ale w cieniu też zanika. Najbardziej udanym oknem będzie okno wschodnie. W Nowy Rok dekorujemy go deszczem, wygląda bardzo oryginalnie. Bardzo ładna bujna paproć.
Clarice

Uwielbiam paprocie, w letnim domku mam ich kilka. Może dlatego też lubię nephrolepis, bo on też jest przedstawicielem paproci. Niezwykle piękna w domu. Nie jest trudny w uprawie, rośnie bardzo szybko i jest bezpretensjonalny. Preferuje wilgotną glebę, uwielbia opryski, dobrze rośnie w półcieniu, od czasu do czasu potrzebne jest nawożenie.
Anna Zacharczuk

Oświetlenie: jeden z warunków wzrostu nefrolepii

Pomimo tego, że nephrolepis, podobnie jak większość innych paproci, jest rośliną tolerującą cień, potrzebuje światła, szczególnie w warunkach wewnętrznych. Jeśli okna wychodzą na południe, a pokój przez większą część dnia jest skąpany w słońcu, możesz umieścić paproć z dala od okna. Główny warunek - należy obserwować dużo światła bez bezpośredniego światła słonecznego.

Przy orientacji północnej nephrolepis będzie dobrze się czuć na parapecie lub w pobliżu okna. Brak światła wpływa nie tylko na wygląd rośliny, ale także ogólnie na jej rozwój. Luźna rozeta z rzadkimi liśćmi, bladozielonymi, słaby wzrost to oznaki braku oświetlenia.

Poziom wilgotności powietrza

Nephrolepis to roślina kochająca wilgoć. Jeśli utrzymasz umiarkowaną temperaturę w pomieszczeniu, nawet suche powietrze będzie bez problemu przenoszone przez paproć, pod warunkiem terminowego podlewania i okresowego opryskiwania. Jeśli temperatura jest podwyższona, opryskiwanie należy przeprowadzać codziennie. Dobra jest do tego miękka woda. Aby pomóc paproć wytrzymać ciepło, można ją przenieść w miejsce, w którym panuje głęboki cień. W takim przypadku doniczkę należy umieścić na palecie, uprzednio pokrytej mchem lub keramzytem, ​​do której dodatkowo należy okresowo dodawać wodę.

Wręcz przeciwnie, jeśli temperatura powietrza zostanie obniżona, należy upewnić się, że roślina nie przechłodzi się, a rozwój grzybicy lub innej choroby nie rozpocznie się.

Krótki opis uprawy

1. Kwiat... Taka paproć nie tworzy kwiatów.
2. Oświetlenie... Światło słoneczne musi być rozproszone. Doniczkę ustawia się w pobliżu okna o orientacji zachodniej, północnej lub wschodniej.Czas trwania godzin dziennych wymagany dla takiej rośliny wynosi od 14 do 16 godzin.
3. Reżim temperaturowy... W okresie wegetacyjnym - od 20 do 24 stopni, w okresie spoczynku - około 15 stopni.
4. Podlewanie... Temperatura powietrza w pomieszczeniu wpływa na częstotliwość i obfitość podlewania. Zatem im chłodniejszy pokój, tym mniej wody potrzebuje roślina. Pamiętaj, że między podlewaniami powierzchnia mieszanki gleby w doniczce musi wyschnąć.
5. Wilgotność powietrza... Powinien być podwyższony. Aby to zrobić, krzew jest regularnie i dość często zwilżany butelką z rozpylaczem, systematycznie układa prysznic i ustawia doniczkę na tacy wypełnionej mokrymi kamykami.
6. Nawóz... Opatrunek górny przeprowadza się w marcu - wrześniu w odstępach 3 lub 4 razy w miesiącu. Aby to zrobić, użyj złożonego nawozu do dekoracyjnych roślin liściastych. Jeśli krzewy są ciepłe zimą, należy je karmić raz na 30 dni.
7. Okres uśpienia... W październiku - lutym.
8. Transfer... Młode krzewy przesadza się co roku, a starsze okazy raz na 2 lub 3 lata.
9. Reprodukcja... Taką paproć można rozmnażać tylko metodami wegetatywnymi, a mianowicie przez pędy, potomstwo i dzielenie buszu.
10. Szkodliwe owady... Mszyce, mączliki, przędziorki, robaki korzeni i owady łuskowate.
11. Choroby... Roślina może stracić swój spektakularny wygląd z powodu zbyt niskiej wilgotności powietrza lub niewłaściwej pielęgnacji.