Nazwa paproci zawdzięcza słynnemu botanikowi E. Davallu.
Domowe gatunki davaliya, zdjęcia paproci
Wśród ogromnej różnorodności gatunków davallia uprawianych jest bardzo niewiele z nich:
- Davallia Canary, po łacinie zwany Davallia canariensis lub Trichomanes Canary, w przeciwnym razie Trichomanes canariensis jest najpopularniejszą odmianą epifityczną z Wysp Kanaryjskich, występującą również w Afryce Północnej i na Półwyspie Iberyjskim. Jest to roślina z kłączem do 15 cm długości, z ogonkami i liśćmi tej samej długości - ok. 30 cm. Czterokrotnie pierzasto wypreparowane, romboidalne, wydłużone, z mocno przylegającymi płatami, bardzo delikatne.
- Davallia gęstazwany po łacinie Davallia solida to epifit z Australii, Polinezji, z Archipelagu Malajskiego, o długich ogonkach, podwójnie pierzastej blaszce liściowej w kształcie szerokiego trójkąta o długości około 40 cm i szerokości do 20 cm. Davallia nie jest tak delikatna jak kanaryjska, od - za klapowaną strukturę lemiesza.
- Pęcherz Davallia, zwany po łacinie Davallia bullata, to gatunek pochodzący z Japonii i Chin, interesujący ze względu na niewielkie rozmiary - tylko około 15 cm wysokości - i wayami, podobnie jak u gęstej davallii.
Zdjęcie. Davallia
Opis davallii
Davallia (łac. Davallia) - rodzaj wieloletnich, szybko rosnących, egzotycznie wyglądających paproci z rodziny Davalliaceae. Naturalny obszar występowania znajduje się głównie w tropikalnej Azji, występującej w Chinach, Japonii, Polinezji oraz na wyspie Jawa na Wyspach Kanaryjskich.
Niektóre gatunki są szeroko rozpowszechnione w kulturze, uprawiane w pomieszczeniach, zwykle w szklarniach, często w roślinach kakampowych.
Popularna nazwa tej paproci to „zające łapki”, czasem „łapki wiewiórki” lub „udko jelenia”, które jest zwykle nazywane najpopularniejszym gatunkiem w uprawie kwiatów ozdobnych - Davallia Canary.
Davalia to jedna z najbardziej egzotycznych, szybko rosnących paproci. Często wybór pada na nią przy wyborze roślin do mokrych pomieszczeń.
Kilka gatunków jest uprawianych jako rośliny domowe, na przykład Davallia dissecta, Davallia trichomanoides, Davallia trichomanoides, Davallia truncatula, Davallia pentaphylla - wszystkie z nich to epifityczne paprocie z gęstym kłączem podłoża pokrytym gęstym pokwitaniem.
W szklarniach, w których uprawia się rośliny tropikalne, zawsze występuje D. bullata - sękaty davallia - rosnący w tropikalnych rejonach Azji. W kwiaciarniach jest to bardzo rzadkie, ponieważ trudno jest wytworzyć wysoką wilgotność powietrza w warunkach pokojowych.Ponieważ davallia jest rośliną epifityczną, przyczepiona jest do kawałków kory, do których przylegają grube kłącza, pokryte czerwono-brązowymi lub srebrzystymi łuskami.
Kanarek Davallia (Davallia canariensis).
Wybór lokalizacji dla Davallii
Umieść dawallię w miejscu, w którym jest rozproszone światło.
Paproć davallia preferuje słoneczne miejsce z rozproszonym światłem i bez bezpośredniego światła słonecznego. Najlepszą opcją letnią jest okno wychodzące na wschód, w którym światło wpada głównie rano, lub okno północno-zachodnie. Na południu lub zachodzie paproć będzie wymagała cieniowania, a na północy będzie cierpieć z powodu braku światła.
Najlepsza temperatura dla rośliny latem to 18-22 ° C, a zimą 15 ° C lub więcej. Należy pamiętać, że davallia nie toleruje przeciągów. Jeśli temperatura jest zbyt niska, roślina może zrzucić wszystkie liście, ale w tym przypadku jest szansa, że na wiosnę wyrosną nowe.
Czego potrzebujesz do pomyślnego rozwoju?
Dla bezpiecznej uprawy davallii konieczne jest prawidłowe sadzenie i pielęgnacja zgodnie z jej preferencjami. I musisz zacząć od wyboru korzystnej lokalizacji i oświetlenia.
Gdzie umieścić dawallię, wybór oświetlenia
Ta roślina jest bardzo lekka, dlatego miejsce do jej umieszczenia musi być jak najlżejsze. W takim przypadku kwiat należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, aby uniknąć poparzeń i żółknięcia liści.
Jeśli parapet jest przeznaczony dla davallii, wtedy najlepiej nadaje się okno wychodzące na wschód, do którego słońce będzie miało dostęp tylko rano.
Paproć może rosnąć w jasnym cieniu, ale jednocześnie nieco straci swoje walory dekoracyjne, a także będzie rosnąć wolniej.
Można uprawiać roślinę przy sztucznym oświetleniu - davallia dobrze czuje się pod świetlówką.
Wilgotność i temperatura powietrza dla Davalii
Paproć zająca jest bardzo wybredna pod względem wilgotności powietrza, więc wiele gatunków tego kwiatu praktycznie nie nadaje się do uprawy w mieszkaniu, ponieważ niemożliwe jest zorganizowanie dla nich niezbędnego reżimu wilgotności.
Nawet dla większości przedstawicieli gatunków domowych optymalny poziom wilgotności wyniesie 60-70%. Tylko kanarek davallia jest mniej wymagający pod tym wskaźnikiem.
Paproć jest również wybredna pod względem temperatury - latem dobrze czuje się w temperaturze 18-22 ° С, zimą preferuje pomieszczenia o temperaturze nie wyższej niż 15-18 ° С. Może wytrzymać temperatury do 13 ºС, ale nie niższe. Jeśli roślina jest zbyt zimna, zacznie zrzucać liście. Paproć należy chronić przed przeciągami.
Uprawa gleby
Do uprawy tych paproci w domu odpowiednie jest podłoże z kompozycji: liściaste humus, torf, piasek w równych proporcjach. Wskazane jest dodanie do niego torfowca, węgla drzewnego i niewielkiej ilości kory sosnowej.
Do sadzenia odpowiednia jest również gleba sklepowa z około "bromlium".
Doniczka do sadzenia musi być szeroka, zawsze z otworem drenażowym. Dno doniczki powinno być pokryte dobrym drenażem.
Wilgotność powietrza i podlewanie
Pomimo tego, że kwiat davallii nie boi się suchego powietrza, nadal będzie się radował, jeśli wilgotność powietrza w pomieszczeniu będzie wysoka. W takim przypadku można spodziewać się pojawienia się dużej liczby nowych frontów.
Latem roślina z radością zamieszka w ogrodzie, na tarasie, balkonie czy werandzie. Davallia z wdzięcznością reaguje na opryski bardzo drobnymi sprayami, a jej włochate korzenie należy chronić przed wysychaniem.
Uwaga - Aby zwiększyć wilgotność wokół kwiatka, istnieje doskonała metoda - pojemnik z rośliną należy postawić na tacy wypełnionej wilgotnymi kamykami, jednak kamyczki i woda nie powinny dotykać dna doniczki, aby gleba była nie stale podmokły.
Podlewanie najlepiej wykonywać dobrze osadzoną, lekko ciepłą wodą.Latem paproć wymaga obfitego podlewania stale wilgotną ziemistą grudką, a zimą - umiarkowanym. W przypadku utraty większości liści w okresie spoczynku podlewanie w tym czasie jest minimalne, aby zapobiec przesuszeniu gleby w doniczce. Roślinę wyhodowaną na zaczepie podlewa się, zanurzając jej część korzeniową w misce z wodą na 20 minut. Płyn nie powinien mieć kontaktu z liśćmi.
Opieka
Jeśli roślina została kupiona w sklepie lub przywieziona z innego domu, koniecznie ją sprawdź. Często szkodliwe owady lub oznaki choroby można znaleźć w nowym kwiacie w pomieszczeniach. Warto od razu zaaranżować zieleń prysznica ciepłą wodą i obficie rozlać ziemię. Następnie należy go traktować jako środek zapobiegawczy przeciwko szkodnikom i chorobom.
Nie umieszczaj davallii z innymi roślinami domowymi. Musimy ją poddać kwarantannie. Umieść na dwa tygodnie w innym miejscu niż inne rośliny. Po 14 dniach paproć można przesadzić do luźniejszej doniczki.
Oświetlenie
Wszystkie rodzaje davallii wymagają jasnego rozproszonego światła. Bezpośrednie działanie promieni słonecznych uszkadza delikatne liście paproci... Do wygodnej uprawy odpowiednie są okna od strony zachodniej i wschodniej. Jeśli jest taka potrzeba, możesz umieścić kwiatek w ciemnym miejscu, ale nie na dłuższy czas. W przeciwnym razie roślina przestanie się rozwijać.
Reżim temperaturowy
Davallia jest gęsta i musująca, wytrzymuje temperatury 17-25 ° C. Ponadto wskazane jest przestrzeganie tych wartości przez cały rok. Obniżony reżim temperaturowy powoduje spowolnienie wzrostu i dalszą śmierć.
Canary dawallia zimą toleruje spadek temperatury od 14 do 17 stopni. Pewne zahamowanie sezonu wegetacyjnego ułatwia roślinie zimowanie.
Wilgotność i podlewanie
W przypadku davallii organizowane jest obfite podlewanie. Użyj ciepłej, miękkiej, osiadłej wody. Zrób to nawilżając, gdy górna warstwa ziemi wyschnie. Zimą warto zmniejszyć ilość podlewania.... Jednak paproć jest dość wrażliwa na wysychanie podłoża, nie można na to pozwolić.
Podlewanie najlepiej wykonywać za pomocą konewki z długim dziobkiem. Jest to konieczne, aby wilgoć nie osiadła na zarośniętych korzeniach zwisających ze wszystkich stron. Dobrze jest stosować podlewanie denne.
Wszystkie odmiany paproci davallia prawie nie tolerują suchego powietrza. Aby pomyślnie rosnąć, należy zwiększyć poziom wilgotności w pomieszczeniu. Raz dziennie nawadniaj liście z butelki z rozpylaczem osiadłą wodą. Dobrze jest również umieścić pojemniki z roślinami domowymi na płaskich tacach z mokrym piaskiem, torfem. Kanarek dawallia jest bardziej odporny na suche powietrze.
Top dressing
Przynoszą przydatne substancje pod korzenie, od wiosny do wczesnej jesieni - kwiecień-wrzesień. W tym celu nawóz rozcieńcza się w przypadku paproci w pomieszczeniach zgodnie ze schematem dołączonym do substancji. Podlewaj raz na 30 dni.
Wraz z nadejściem jesiennych chłodów i zimą davallia nie musi być karmiona. W przeciwnym razie istnieje ryzyko zgnilizny korzeni lub wystąpienia poważnych chorób.
Transfer
Wskazane jest przeszczepienie paproci w okresie wegetacji. Należy to zrobić tylko przy silnym wzroście kłączy. W tym celu warto zabrać płytką doniczkę, ponieważ system korzeniowy rośliny znajduje się na powierzchni. Lepiej nie przesadzać w plastikowych pojemnikach, ale kupować doniczki z otworami. Dzięki temu korzenie zostaną wzbogacone tlenem - „oddychaj”.
Paproć wyhodowana na zaczepie drzewa wygląda pięknie... Epifit (roślina żyjąca na innej roślinie) jest przeszczepiany na powierzchnię kory. Połóż włókno kokosowe lub mech torfowiec na zaczepie lub dnie garnka. Dobrze przymocuj sadzonkę do drewna. W miarę wzrostu korzenie ściśle owijają się wokół niego ze wszystkich stron. Ale ta metoda nie w pełni nawilża davallię.
Podkładowy
Lepiej jest wybrać podłoże do sadzenia paproci o słabej kwasowości.Możesz użyć torfu, próchnicy liściastej, piasku rzecznego. Wymieszaj w równych częściach. Kup pojemniki z szeroką górą. Na dole umieść warstwę drenażową z ekspandowanej gliny, połamanych odłamków gliny. Dobrze, gdy podłoże zawiera materię organiczną. Na przykład możesz zrobić taką mieszankę:
- murawa - 0,5 kg;
- mała wiązka mchu;
- piasek rzeczny - 0,5 kg;
- torf - 1 kg;
- humus z liści - 1 kg;
- węgiel drzewny - 0,5 części.
Przeszczep paproci odbywa się raz na 2-3 lata, wiosną.
Wymagania glebowe i nawozowe
W przypadku paproci gleba musi być lekko kwaśna.
Dla danej paproci najlepiej jest wybrać lekko kwaśne podłoże glebowe. Możesz go skomponować z:
- 1 część ziemi darniowej
- 1 część torfowca
- 1 część gruboziarnistego piasku
- 2 części torfowiska
- 2 kawałki ziemi liściastej
- Garść węgla drzewnego
Inna opcja, która w jak największym stopniu uwzględnia epifityczny charakter rośliny (składniki są brane w równych proporcjach):
- Drobno posiekany mech torfowiec
- Małe kawałki kory sosnowej
- Kruszony węgiel drzewny
- Zakupiona gleba na bromeliady
- Torf
Możesz także uprawiać davallię w podłożu do orchidei.
Ważny - w żadnym wypadku nie należy usuwać pełzających korzeni paproci.
Roślinę najlepiej karmić nawozem dekoracyjnym liściastym, rozcieńczonym w połowie wodą, tylko od maja do sierpnia, raz na dwa tygodnie, oddzielnie od podlewania.
Indoor Ginura to interesująca roślina do Twojego domu, szczegółowe informacje na link
Tutaj dowiesz się, jak uprawiać granat w pomieszczeniach.
Rozmnażanie i sadzenie
Do rozmnażania paproci davallia stosuje się tylko metody wegetatywne. Zarodniki rozmnażają się tylko na wolności. Bardzo trudno jest zebrać tego typu materiał nasadzeniowy w domu, a wyrastanie z niego może sprawić wiele kłopotów. Dlatego do rozmnażania najlepiej jest używać krzewów potomnych, które powstają na pędach korzeni lub sadzonkach kłącza.
W pierwszym przypadku młode pędy są odcinane wraz z pędem. Do sadzenia weź lekkie podłoże na bazie mchu, piasku i liściastej gleby. Układa się w nim pęd z młodym krzakiem, bez zakopywania go w ziemi, w celu zamocowania go w jednym miejscu można użyć keramzytu. Glebę należy zwilżyć.
Davallia przeszczepu paproci
Davallia jest przeszczepiana tylko wtedy, gdy kłącze silnie urosło.
Wiosenne przeszczepienie davallii do nieco większej doniczki jest wymagane tylko wtedy, gdy kłącze silnie urosło, a roślina jest już ciasna w pojemniku. Wybierz płytkie, płytkie doniczki - są idealne do płytkich systemów korzeniowych davallii. Często kwiat jest umieszczany w wiklinowych wiszących koszach. Jego kłącze „czołga się” po krawędzi pojemnika i znajduje się na zewnątrz, pod bujną kaskadą liści. W przypadku davallii najlepiej unikać plastikowych doniczek.
Możesz wyhodować paproć w dziupli lub na ozdobnym drewnie korzeniowym, umieszczając korzenie na zewnątrz. Jednak w dwóch ostatnich przypadkach podlewanie będzie nieco trudne. Podczas sadzenia spód kosza lub wgłębienia należy przykryć włóknem kokosowym lub torfowcem. Na korzeni paproć mocuje się za pomocą liny, pokrytej mchem lub włóknem kokosowym.
Opis botaniczny rośliny
Bylina o wysokości do 50 cm, pochodząca z tropikalnych części Azji. Charakterystyczną cechą tych paproci są kudłate korzenie zwisające z pojemnika.
Ważny! Nazwa botaniczna została nadana na cześć naukowca-botanika z XVIII wieku E. Davalla, a ze względu na wygląd korzeni paproć jest popularnie nazywana „łapą wiewiórki”, „łapą zająca” lub „nogą jelenia”.
Główne cechy davallii przedstawiono w tabeli:
| System korzeniowy | powierzchowne, z grubymi korzeniami owłosionymi |
| Trzon | krótki lub średni |
| Kształt liścia | delikatne pierzaste, często trójkątne |
| Kolor liści | od jasnej do ciemnozielonej |
Średnica korzeni może dochodzić do 15 mm, a niektóre okazy osiągają długość do 90 cm. Davallias szybko rosną i są zwykle uprawiane w domu jako roślina ampelous. W ten sposób najbardziej widoczne są ich egzotyczne korzenie.
Metody hodowli paproci
Davallia rozmnaża się na kilka sposobów.
Jeśli hodowca potrzebował kolejnej davallii, można ją rozmnażać na kilka sposobów:
- Kłącze... Kawałki korzenia z wyrastającymi z nich łodygami i liśćmi należy posadzić na wilgotnym podłożu, kładąc „łapki wiewiórki” na ziemi i lekko je dociskając lub mocując do powierzchni ziemi. Po chwili na puszystych korzeniach wyrośnie młode krzewy.
- Dzieląc krzew... Ta metoda hodowli jest przeprowadzana w taki sam sposób, jak opisano powyżej. Jedyna różnica polega na tym, że duże części krzewu są umieszczane w celu ukorzenienia, podzielone w tym celu ostrym nożem. Plasterki należy posypać kruszonym węglem.
- Sprzeczanie się... Jak wiesz, davallia nie kwitnie, ale daje zarodniki. Jeśli je wysuszysz i posadzisz w zdezynfekowanej glebie torfowej, a następnie przykryj pojemnik polietylenem i umieść w ciemnym i ciepłym miejscu, po chwili możesz poczekać na pędy.
Ważny - Podczas przesadzania nie wolno zakopać korzeni davallii, wystarczy nieco zakopać część z nich w ziemi lub najpierw zanurzyć korzenie w doniczce, a następnie zasypać ziemią.
Reprodukcja
W swoim naturalnym środowisku paprocie rozmnażają się z zarodnikami, które rosną w wilgotnej tropikalnej glebie. Ta metoda nie jest skuteczna w przypadku zbioru szklarniowego lub domowego. Łatwiej jest zdobyć nową roślinę, dzieląc korzeń na części.
Dzieląc
Podział następuje w kwietniu. Aby to zrobić, kłącze należy podzielić na części, tak aby na każdej z nich pozostały 2 liście. Taką sadzonkę kładzie się na powierzchni podłoża i dociska keramzytem.
Konieczne jest utrzymanie wysokiego poziomu wilgotności, dla którego po spryskaniu zaleca się lekkie przykrycie pojemnika workiem. Po 2 miesiącach roślina powinna się zakorzenić.
Sprzeczanie się
Dojrzałe zarodniki strząsa się i suszy, a następnie w maju wylewa na wilgotną powierzchnię torfu lub mchu.
Ważny! Zarodniki mogą wywoływać reakcje alergiczne!
Do dezynfekcji torfowiec należy zdezynfekować na parze lub kalcynując. Pojemnik z posiewem zamyka się pokrywką lub uszczelnia folią. Zarodniki kiełkują w temperaturach od + 20 ° C do + 25 ° C. Kiełki przesadza się, gdy osiągną wysokość 5 cm.
Choroby, szkodniki i metody zwalczania
Zgnilizna korzeni występuje w davallii z powodu nadmiernej wilgoci.
Jeśli zasady opieki zostaną naruszone, davallia może zachorować:
- Zgnilizna korzeni - z nadmiernego podlewania. Zgniłe korzenie należy usunąć, kawałki posypać węglem drzewnym. Następnie roślinę należy posadzić na świeżej glebie. Aby ocalić okaz niezwykle ważne jest zadbanie o odpowiednią pielęgnację, a zwłaszcza podlewanie.
- Plamienie grzybicze lub bakteryjne... Chore obszary wycina się, skrawki posypuje się popiołem. Możesz potraktować roślinę Mikosanem.
Davallia boi się ataku szkodników takich jak:
- Mączlik
- Pająk
- Mealybug
- Nicienie
- Wciornastki
- Tarcza
- Mszyca
Możesz pozbyć się owadów za pomocą środków owadobójczych lub środków ludowej. Na przykład mycie rośliny pod prysznicem praniem lub zielonym mydłem pomaga w przypadku wielu szkodników.
Akarycyd zadziała na kleszcza, a nicienie w większości przypadków są tak trudne do wyeliminowania, że wystarczy zniszczyć chore rośliny. Oczywiście najlepiej nie wspominać o tym i odpowiednio dbać o swoje zielone zwierzaki.
Lithops z żywymi kamieniami, to niezwykła roślina, która wygląda jak zwykłe kamienie.
Przeczytaj, jak rośnie Gloriosa.
Możliwe trudności
- Końce wai wysychają i odpadają, może pochodzić z bardzo niskiej wilgotności w pomieszczeniu, takie środowisko może również powodować inwazję rośliny przez przędziorków.
- Brązowe plamy na roślinie, może być spowodowane bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, oparzeniami.
- Roślinę mogą uszkodzić wciornastki i mączliki, aw niektórych przypadkach przędziorków.
Paproć podobna do epifitycznej davallia (Davallia) jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną Davalliaceae, w której występuje około 40 gatunków. Ta paproć nie jest zbyt wymagająca w pielęgnacji i dobrze radzi sobie w warunkach wewnętrznych. W naturze można go znaleźć w tropikalnych regionach Chin, Polinezji i Japonii.
Ażurowe młode liście, pocięte na postrzępione podłużne segmenty, są pomalowane na intensywny zielony kolor, a stare mają zielono-żółty odcień. Młode liście (liście) powstają przez cały sezon wegetacyjny. W ostatnich tygodniach jesieni przestają rosnąć, a davallia rozpoczyna okres uśpienia. Gdy godziny dzienne zaczną się wydłużać, młode liście na roślinie zaczynają się ponownie pojawiać.
Ta paproć różni się od innych tym, że ma grube pełzające brązowe korzenie, na powierzchni których znajduje się srebrzysty puch. Rosną w górę i wkrótce zaczynają zwisać z krawędzi doniczki. Długość tych korzeni może wynosić 90 centymetrów. Dzięki tej funkcji roślina nazywana jest również „króliczymi łapkami” lub „wiewiórkowymi łapkami”. Tych korzeni nie można odciąć.
W warunkach wewnętrznych taka paproć jest często uprawiana w wiszącym koszu. Koniaki zwisają luźno z zewnątrz doniczki, a od góry pokryte są gęstym listowiem.
Do uprawy w domu stosuje się kilka rodzajów, na przykład: davallia fidżijska (Davallia fejeensis), rozcięta davallia (Davallia dissecta), pentaphylla davallia (Davallia pentaphylla), Davallia trichomanoides. Gatunki te różnią się między sobą wielkością krzewu, a także kształtem segmentów.
Możliwe problemy podczas uprawy paproci davallia
Oprócz chorób davallia jest podatna na wystąpienie pewnych specyficznych problemów, które najczęściej można łatwo rozwiązać:
- Frytki wysychają i ciemnieją - za wysoka temperatura, słabe lub rzadkie podlewanie, oparzenia słoneczne lub przesuszone powietrze.
- Liście są powolne lub szaro-blade - za dużo słońca.
- Liście wysychają i żółkną - nadmierna suchość powietrza, położenie przy akumulatorze.
- Liście obumierają, żółkną i zwijają się, świeże liście szybko odpadają - zbyt niska temperatura, położenie w przeciągu, zimne podlewanie lub twarda woda.
- Niewiele liści latem, brak blasku - mało lekka lub niewystarczająco luźna gleba.
- Liście żółkną i wysychają zimą - normalne zjawisko w okresie spoczynku, który zakończy się wraz z nadejściem wiosny.
Ciekawie będzie obejrzeć materiał wideo o paproci davallia, życzymy przyjemnego oglądania.
Jak każda roślina, davallia wymaga uwagi i troski. Jednak dbanie o roślinę jest dość proste - wystarczy stworzyć odpowiednie warunki i je pielęgnować. Dzięki takiemu podejściu możesz na długi czas zadomowić się w davallii piękna - najlepszej dekoracji dla wykwintnego wnętrza.
Popularne odmiany
W naturze rośnie około 60 gatunków. Tylko nieliczne nadają się do uprawy w mieszkaniu. Często spotykane:
- Davallia Canary. Kędzierzawe byliny z prostym, zagęszczonym kłączem. Liście pierzaste, do 45 cm, osadzone na prostym ogonku.Sporangia tworzą się na szczycie liścia. Może rosnąć w chłodzie.
- Davallia Tiermani. Widok z trójkątnymi, wypreparowanymi liśćmi o delikatnym kolorze. Ogonki mają podobną sztywność i grubość jak drut. Grube kłącza są gęsto pokryte srebrzystymi lub brązowymi łuskami. Używany jako obfita roślina.
- Davallia jest gęsta. Kędzierzawa bylina z cienkim drzewiastym kłączem. Łuski są nitkowate. Trzykrotnie śliwkowe liście dorastają do pół metra. Ogonki są wydłużone, brązowe. Wysoka dekoracyjność.
- Davallia ma pęcherze. Dekoracyjna bylina liściasta. Kłącze się skrada. Wiszące "nogi" obficie pokryte są jasnobrązowymi włosami. Liście 3-wa, 4-cięte, do 25 cm Dekoracyjność odmiany wysoka.
Ważny! Paproć davallia jest bezpretensjonalna i odporna. Główne warunki dobrego wzrostu to ciepło i wilgotność. Nie toleruje zimna, uwielbia częste podlewanie i opryskiwanie. Niektóre odmiany wymagają raczej niskich temperatur powietrza zimą, dlatego nadają się do uprawy tylko w ogrodach zimowych. Niemożliwe jest stworzenie takich warunków w domu.
Sadzić gatunki
Ze wszystkich znanych gatunków tylko kilka jest przystosowanych do uprawy w środowisku pokojowym.
Przyjrzyjmy się bliżej tym typom davallii:
- Pięciolistne - potężne korzenie. Kolor korzeni porównuje się z kolorem kakao. Liście są błyszczące, ogonki są małe. Gatunek ten nie jest przeznaczony do uprawy na wolnym powietrzu.
- Wyspy Kanaryjskie - ojczyzną rośliny są Wyspy Kanaryjskie. Małe korzenie. Wiele zarodników znajduje się na szczycie rośliny. Gatunek dobrze znosi przeciągi i niskie temperatury.
- Mariesa - przyjechała do nas z Japonii. Długość nie więcej niż 30 centymetrów. Liście mają kształt pióra.
- Gęsty - pochodzi z Australii i Polinezji. Wygląd kędzierzawy. Roślina wieloletnia, liście pierzaste. Korzenie są cienkie. Dobrze się czuje w szklarniach i warunkach wewnętrznych.
Lądowanie
Aby zasadzić roślinę, potrzebujesz płytkiej, ale szerokiej doniczki z otworem w dnie i dużym drenażem.
Davallia preferuje kwaśne (3-5 pH) lub lekko kwaśne (5-6 pH) luźne podłoża odżywcze. Użyj gotowej gleby do storczyków lub epifitów. Możesz zastosować uniwersalną kompozycję glinianej mieszanki i dodać mech torfowiec (2: 1), korę, węgiel drzewny, perlit.
Podczas sadzenia korzenie nie są zakopane w ziemi, ale umieszcza się je na powierzchni, lekko wbijając w ziemię, przypinając kłącze spinaczem do papieru lub nakładając kamienie, aby się nie przewróciły. Przykryj kłącze wilgotnym mchem lub włóknem kokosowym.
Drenaż wymagany do lądowania
Choroby
Zwykle davallia zaczyna boleć z powodu niewłaściwej pielęgnacji. Zbyt częste i zbyt częste podlewanie rośliny może spowodować gnicie. W takim przypadku zgnilizna jest oczyszczana z korzeni, a reżim podlewania jest zmniejszony.
Ponadto davallia może zachorować na grzyby. W początkowej fazie choroby dotknięte części są koniecznie odcinane, a rany posypywane popiołem. W takim przypadku konieczne jest potraktowanie rośliny specjalnym preparatem.
Roślinę mogą zaatakować różne szkodniki - mszyce, łuskowce, kleszcze. Przede wszystkim szkodniki należy usunąć ręcznie lub za pomocą prysznica. Następnie roślina jest traktowana specjalnymi środkami do zwalczania szkodników.
Davallia stanie się niezwykłą i egzotyczną ozdobą każdego mieszkania. Bujny wygląd i korzenie wyrastające na zewnątrz nie pozostawiają dawallii bez opieki. Nawet najbardziej niedoświadczony kwiaciarnia poradzi sobie z uprawą rośliny.
Przydatne właściwości Davallii
Główną korzystną właściwością rośliny jest nawilżanie powietrza w pomieszczeniach. Filtruje szkodliwe substancje, pełniąc funkcje „zielonej wątroby”. Davallia walczy z fizycznym, chemicznym i biologicznym zanieczyszczeniem powietrza. Żywi się gazami niebezpiecznymi dla zdrowia ludzkiego. Roślina ma działanie dźwiękochłonne.
Główne trudności
Szkodniki bardzo lubią piękne i delikatne liście paproci.Oprócz szerokiej gamy najczęstszych szkodników domowych, davallia ma również osobistego wroga - mszycę paprociową, która w przeciwieństwie do zwykłych mszyc może być czarna. Przy pierwszych oznakach obecności owadów roślinę należy leczyć: najpierw środkami ludowymi (mydło, roztwór tytoniu), a jeśli to nie pomoże, zastosuj środki owadobójcze.
Choroby również nie omijają dawallii. Najczęstsze to zgnilizna korzeni spowodowana zimnym powietrzem lub wodą i przeciągami.
Popularne rodzaje dawallii
Davallia zwyczajna (Davalliabulata) - jak wszystko inne, roślina wieloletnia. Liście mają liniowe żyłkowanie, głębokie rozwarstwienie, ząbkowane bliżej górnej krawędzi liścia. Jego liście są pierzasto rozcięte trzy lub cztery razy, a ich długość sięga 20 centymetrów, ale są też dłuższe.
Canary davallia (Davalliacanariensis) - to także wieloletnia roślina pnąca. Owalne, w kształcie zbliżonym do rombu, liście są ząbkowane i rozcięte na krawędziach, a na roślinie są ściśle przylegające do siebie. Dość gruby i prosty korzeń pokryty jest jasnymi łuskami. Liście tego gatunku są zielone, trójkątne, o około 10-20 cm dłuższe niż u davallia vulgaris, czterokrotnie pierzasto wypreparowane.
Gęsta Davallia (Davalliasolida) - roślina wieloletnia, jak davallia kanaryjska, wiatry. Ma liść z liniowym żyłkowaniem, drobno klapowany. Cienkie kłącza pokrywają łuski nitkowate. Liście, podobnie jak davallia kanaryjska, mają 45 centymetrów długości, są zielone, mają trójkątny kształt, ale krzyżują się tylko trzy razy.
Choroby i szkodniki - metody leczenia
Davallia ma stabilną odporność na choroby. Ale jeśli zasady opieki zostaną naruszone, mogą wystąpić infekcje grzybicze, które występują w przypadku naruszenia reżimu termicznego, a także przy nadmiernej wilgotności.
Leczenie: natychmiast wymienić glebę w doniczce, zawsze zdezynfekowaną. Wytnij dotknięte obszary ostrym, sterylnym nożem i potraktuj fungicydem lub przynajmniej posyp pokruszonym węglem aktywnym.
Szkodniki zamieszkujące sąsiednie rośliny mogą być niebezpieczne dla paproci, dlatego profilaktyka jest warunkiem zdrowego wzrostu dawalii.
Kwiaty domowe zaleca się traktować preparatami fito, są bezpieczniejsze dla ludzi i całkowicie nietoksyczne dla roślin, na przykład Fitoverm z owadów, Fitosporin z zarodników grzybów. Są doskonale ze sobą połączone, potęgując działanie.
Pamiętaj: po przyniesieniu kwiatka do domu, poddaj go „kwarantannie”. Roślin w sterylnej glebie. Użyj zdezynfekowanych narzędzi. Przestrzegaj zasad dotyczących indywidualnej pielęgnacji kwiatów. A wtedy otoczenie zdrowych i pięknych roślin ozdobi każde wnętrze.
Davallia roślin doniczkowych
Roślina jest często uprawiana w szklarniach. davallia drobnozębna (D. denticulata), rozpostarty (D. divaricata), kanarek, gęsty (D. solida) i in. Dawallia Maris (D. mariesii) jest znana w kulturze od wielu lat, występuje w naturze w Japonii. Kłącza tej paproci są eksportowane w dużych ilościach do innych krajów świata.
Mięsiste kłącza, gęsto pokryte brązowymi łuskami, przewiązane są drutem, nadając im kształt małpiego ciała. Są one następnie dostarczane z małymi główkami porcelanowymi i przewożone w stanie bezlistnym na sprzedaż. Przybywające „małpy” są zawieszane w szklarniach lub oranżeriach i rozpoczyna się obfite podlewanie, po którym wkrótce pojawiają się na nich liście.
Główną metodą jest rozmnażanie przez zarodniki. Sporangia davallia są mieszane na długich (4-5 komórek długości) odnóżach, bez parafizy. Wyposażone są w pierścień z 11-16 grubościennych ogniw. Tak więc, na przykład, po dostaniu się na odpowiednie podłoże po 6-7 dniach kiełkują drobnozębne zarodniki davallii. Dojrzałe gametofity są cienkie, wydłużone, sercowate.Po stronie brzusznej występują jednokomórkowe ryzoidy, miękkie, początkowo bezbarwne, brązowe z wiekiem. Antheridia pojawiają się na krawędzi gametofitu lub w jego pobliżu. Stają się zauważalne w wieku trzech miesięcy. Archegonie pojawiają się po stronie brzusznej dwa tygodnie po pojawieniu się pylników. Rozwój zarodka rozpoczyna się 3-5 dni po zapłodnieniu.
Paprocie z podrodziny davalliaceae mają długo pełzające kłącza grzbietowo-brzuszne. Na ich górnej stronie liście znajdują się w dwóch rzędach w znacznej odległości od siebie. Mięsiste, grube na palce, gęsto pokryte czerwonawymi łuskami, kłącza są w stanie zmagazynować określoną ilość wody w swoich tkankach. System przewodzenia wszystkich davallievów jest dictyostelic, ale istnieje wiele rodzajów steli, które odbiegają od zwykłej dictyostel. Powstały w związku z grzbietową brzusznością kłączy.
Liście gatunków paproci z podrodziny są wycinane pierzasto, ale u niektórych gatunków humatów blaszka liściowa jest cała. Dojrzewanie z reguły jest wyraźnie widoczne na młodych liściach; z wiekiem może się utrzymywać, ale częściej zanika. Łodygi liści są połączone przegubowo ze specjalnymi wyrostkami kłącza - filopodiami. Obecność połączenia między liściem a kłączem odgrywa ważną rolę w życiu davallievów. Ze względu na tę właściwość dawale są liściaste. Wymiana starych liści na nowe następuje poprzez naprzemienne, aw niektórych przypadkach jednoczesne upuszczenie wszystkich liści. To ostatnie jest szczególnie ważne dla roślin żyjących w krajach o klimacie sezonowym. Niektóre dawallie zrzucają liście wraz z nadejściem pory suchej i jako takie czekają na nadejście nowych opadów.
Przegubowe liście są dość rzadkie, ale nie wyjątkowe wśród paproci; są obecne w wielu gatunkach z polipodii i aspenii. Jednak budowa anatomiczna ogonków liściowych na granicy stawu i sposób tworzenia warstwy oddzielającej są odmienne u davalliaceae i polypodiaceae.
Ze względu na swój liściasty charakter i mięsiste, magazynujące wodę kłącza, davalliaceae łatwo tolerują znaczne susze. Prawie wszystkie gatunki z tej rodziny są epifitami górnej warstwy lasu. Davallia crynociform czasami żyje na innych kochających światło paprociach epifitycznych, w szczególności na niektórych gatunkach Platycerium.
Rośliny domowe davallia to epifityczne paprocie z grubym kłączem, pokryte gęstym pokwitaniem i rozrzucone po powierzchni podłoża. Często puszyste korzenie davallii owijają się wokół zewnętrznej strony całej doniczki i zwisają wraz z liśćmi młodych rozet, które pojawiają się obficie na korzeniach. Ta paproć wygląda bardzo dekoracyjnie w ampel. Większość gatunków davallii ma trójkątne vai, pierzasto wycięte, ażurowe i przewiewne.
Najczęściej używane są jako rośliny obfite i uprawiane w koszach lub wiszących doniczkach.
Nazwa rośliny pochodzi od owłosionych, owłosionych, srebrzystych korzeni zwisających z doniczki. Zielone, delikatnie pierzaste ażurowe liście paproci zdobyły zasłużoną sławę wśród hodowców kwiatów dzięki tej roślinie.
Spójrz na davallii na zdjęciu, które pokazuje różne rodzaje i odmiany paproci.
Odniesienie botaniczne
Paproć davallia jest epifitem i litofitem; na wolności żyje na pniach drzew lub w szczelinach skalnych, ale bardzo rzadko można go spotkać na ziemi. Pobyt naturalny - ciepłe i umiarkowane strefy Ameryki Północnej, tropikalne dżungle Azji, Australii, wyspy Karaibów i Polinezji. Jego wymiary są ogromne, dochodzą do 1 metra wysokości i 1,5 metra objętości.
Na terytorium dawallia jest uprawiana w szklarniach, oranżeriach oraz w warunkach wewnętrznych, gdzie wielkość krzewu osiąga maksymalnie 45 cm.
Roślina została nazwana na cześć odkrywcy rodzaju Davallia, Edmonda Davala (1763-1798), szwajcarskiego botanika.Rodzaj jest reprezentowany przez wieloletnie, wiecznie zielone, pół-liściaste lub liściaste paprocie, które należą do rodziny Davalliaceae.
Paproć na wolności
Cechą rośliny jest system korzeniowy: kłącze rozgałęzione, pokryte łuskami u podstawy koloru miedzianego lub szarego. Rosnące szybko na powierzchni korzenie są pokryte kudłatym stosem i opuszczają doniczkę.
Oryginalność kłącza dała początek różnym popularnym nazwom kwiatu: zając, nogi pająka lub wiewiórki, noga jelenia, co podkreśla jego popularność.
Nie ma potrzeby zdejmowania ani przycinania tych „nóg”, jeśli są zdrowe - roślina gromadzi w nich wilgoć z powietrza, uczestniczą w wymianie powietrza i fotosyntezie. W naturze, z tymi włochatymi korzeniami, davallia przylega do powierzchni użytkownika.
Puszysta ażurowa korona składa się z rzadkich liści na cienkich niskich trójkątnych ogonkach, w paprociach nazywane są liśćmi. W przeciwieństwie do innych paproci liście nie wychodzą z wylotu, ale z kłącza (zmodyfikowana łodyga, pełzająca po powierzchni), osobno, pojedynczo, umieszczonych w pewnej odległości od siebie na jej górnej stronie. Od dołu korzeń uwalnia cienkie korzenie do gleby.
Płytka liściasta, szeroko jajowata, silnie wypreparowana (podwójnie pierzasta), skórzasta, składa się z licznych podłużnych fragmentów o ząbkowanej krawędzi, koloru soczystej zieleni.
Szkodniki
Soczysty liść paproci przyciągają wiele szkodników. Na davalliya można znaleźć:
- mączliki - małe, jasne motyle, których larwy żywią się sokiem roślinnym;
- przędziorki - mikroskopijne pasożyty, które oplatają davallię drobnymi pajęczynami;
- łuskowate owady, które wyglądają jak liczne blaszki na liściach;
- mszyce - małe szkodniki, które tworzą duże kolonie i żywią się sokiem ofiary;
- wciornastki - małe latające owady o nieokreślonym kolorze;
- wełnowce - mszyce o długim ciele, jakby posypane mąką.
