Najrzadsze kwiaty na świecie są niezwykłe, bajeczne. Zdjęcie

Gemaria to roślina doniczkowa należąca do grupy tzw. Szlachetnych orchidei iw tym artykule wyjaśnimy tylko, dlaczego tak jest. Gemaria przyciąga hodowców kwiatów, ogrodników i projektantów krajobrazu, ponieważ ma niezwykle dekoracyjne liście - są gęste, owalne, a ich wierzchołki są lekko spiczaste do góry, co również nadaje roślinie specyficzności i oryginalności. Powierzchnia samych liści jest dość aksamitna, a co do koloru okazuje się być brązowa z zielonym odcieniem, co oczywiście uzupełnia również ogólny obraz, a roślina wygląda atrakcyjnie zarówno w grupie, jak i przy pojedynczych nasadzeniach . Na liściach, w samym środku, znajduje się srebrzysta żyłka, która ma połyskliwy efekt, dzięki czemu hemaria zyskała popularność podobnie jak roślina, która świetnie prezentuje się w kwietniku i ją zdobi.

Ten artykuł jest poświęcony tym, jakie cechy i cechy roślina doniczkowa ma wielokolorową hemarię, jej opis. Przyjrzymy się również bardziej szczegółowo specyfikom pielęgnacji roślin, a także temu, jak rozmnaża się hemaria we współczesnej uprawie kwiatów. Wszystkie przedstawione informacje to fakty podane przez doświadczonych ogrodników, dlatego zainteresują zarówno początkujących, jak i tych, którzy mają już doświadczenie w uprawie takich roślin, ale ogrodnik stara się poszerzać swoją wiedzę i doświadczenie.

Centrum jest wspaniałe

Oryginalny kształt kwiatów nadał roślinie spółgłoskowe nazwy w wielu językach europejskich: „Broken Heart” (po rosyjsku), „Jeannette's Heart” (z francuskiego), „Bleeding Heart” (wśród brytyjskich). Dicentra to wieloletnia roślina o ażurowych liściach paproci.

Kwiaty - małe, jasne serduszka - na długich szypułkach zwisają z łukowatych pędów, przypominając świąteczne girlandy. Unikalne pąki różnych rodzajów dicentra mogą być zabarwione na dowolny odcień różu lub pozostać śnieżnobiałe. Z „rozdwojonych” końców serc wystają delikatne pręciki welonowe. Nowe pąki pojawiają się wzdłuż pędu, podczas gdy poprzednie więdną.

Ta ciągła „fala” kwitnienia trwa kilka miesięcy. Przyciąga ogrodników na całym świecie dzięki swojej zdolności do wzrostu i zawiązywania pąków w zacienionych miejscach. Ozdobna, wzruszająca roślina nie jest tak nieszkodliwa, jak się wydaje. Wszystkie części dicentrum zawierają silną truciznę. Przywieziona do Europy z Japonii na początku XIX wieku roślina wzbudziła prawdziwe poruszenie wśród ogrodników.

Na aukcjach walczyli o posiadanie niesamowitego rzadkiego kwiatu, a arystokraci uważali za zaszczyt mieć go w swoim ogrodzie. Dicentra doskonale zakorzeniła się w klimacie umiarkowanym, stając się przedmiotem ciągłej selekcji.

Obecnie istnieją hybrydy o każdym możliwym odcieniu kwiatów, w tym fioletowym i żółtym. W naturze roślina nadal występuje w kilku krajach Dalekiego Wschodu i Chinach.

Na kogo lub na co może cierpieć roślina?

Tabela: Błędy w pielęgnacji i ich korekta

Czasami roślina zrzuca dolne liście. Jeśli w tym samym czasie orchidea wygląda całkiem zdrowo, jest to naturalny proces. Nie martw się i obserwuj orchideę. Zwykle po kwitnieniu Ludisia może zacząć tracić liście, ale jednocześnie na pędzie powinny pojawić się pędy boczne.

Tabela: Choroby i szkodniki

Jeśli system korzeniowy jest całkowicie zgniły, nie będzie można uratować rośliny.

Jak wykorzenić Ludisię bez korzeni?

Czasami z jakiegoś powodu Ludisia traci swój system korzeniowy. Jeśli problem zostanie zauważony na czas i natychmiast zostaną podjęte niezbędne środki, roślina będzie mogła zostać zachowana.

1. Dokładnie zbadaj orchideę i usuń wszelkie uszkodzone korzenie.
2. Lecz rany środkiem owadobójczym (takim jak Fundazol). Lekko je wysusz.
3. Umieść warstwę przetworzonego mchu w szklarni i przymocuj Ludisię na wierzchu.
4. Umieść pojemnik z rośliną w miejscu chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych o temperaturze 20-22 ° С.
5. Okresowo wietrzyć szklarnię i utrzymywać w niej stałą wilgotność.
6. Kiedy pojawią się korzenie, przeszczep orchideę na odpowiednie podłoże.

W szklarni Ludisia bez korzeni jest łatwo reanimowana

Takka Shantrye

Najrzadszy kwiat na świecie, wyróżniający się niesamowitym kształtem i rzadkim kolorem płatków, rośnie na sawannach, na zboczach gór i na równinach Azji Południowo-Wschodniej. Ciemny bordowy lub szary odcień miejscami zmienia kolor na czarny, a kształt przylistków przypomina otwarte skrzydła nietoperza. Długie, opadające czułki wyrastają ze środka wielopoziomowego pąka.

Najrzadszy kwiat na świecie - tak można nazwać roślinę Takka Chantrye.

Niezwykła struktura Takka Chantrye porównywana jest do lilii lub orchidei.

Złowieszcze piękno kwiatu zrodziło wiele przesądów i strasznych legend o „niefortunnej” roślinie. Nazywa się Diabelski Kwiat lub Nietoperz. Ale ludy południowych Chin, Malezji i Tajlandii, gdzie dziko rośnie Takka shantrye, nie uważają tego kwiatu za niebezpieczny.

Zjada się same pąki, młode liście, dojrzałe owoce, czapki i sprzęt wędkarski z łodyg. Korzenie, które zawierają dużo skrobi, są mielone na mąkę i używane do regularnego pieczenia.

Takka shantrye dla Europy jest egzotyczna i jest uprawiana tylko w warunkach szklarniowych. Oprócz odmiany o czarnych kwiatach istnieje odmiana zwana White Bat, o jasnych płatkach.

Cechy sadzenia i przesadzania

Optymalna częstotliwość

Ludisia jest przeszczepiana niezbyt często, mniej więcej raz na 2-4 lata. Sygnałem do przesadzania będą zarośnięte korzenie rośliny, które po opanowaniu całej objętości starej doniczki pojawią się z otworów drenażowych. Procedura będzie również musiała zostać przeprowadzona, jeśli podłoże spieka się lub zaczyna się rozkładać. Przeszczep przeprowadzany jest wiosną.

Wybór puli

Wybór doniczki do sadzenia Ludisii to bardzo ważny moment. Pojemniki z dużymi otworami drenażowymi są najbardziej odpowiednie dla przedstawicieli rodziny Orchid. Ponadto otwory powinny znajdować się również po bokach doniczki. Zapewni to dostęp powietrza do korzeni i podłoża. Należy również pamiętać, że system korzeniowy Ludisii nie różni się dużą objętością, dlatego wskazane jest wybranie doniczki szerokiej, ale płytkiej.

Właściwa gleba

Podczas sadzenia Ludisii konieczne jest użycie drenażu, ponieważ orchidea reaguje boleśnie na kwaśne mieszanki gleby. Odpowiednia jest keramzyt, a także małe kawałki pianki.

Niektóre odmiany Ludisia mogą normalnie rosnąć na uniwersalnej glebie z dodatkiem mchu, kawałków kory i warstwy drenażu. Możesz sadzić kwiat tylko w mchu torfowym (w tym przypadku wymagane jest dodatkowe odżywianie). Ale, jak pokazuje praktyka, najlepiej jest użyć kupionego w sklepie podłoża do storczyków lub przygotować złożoną mieszankę własnymi rękami. Ten ostatni składa się z następujących składników, zebranych w 4 częściach: liściastej ziemi, torfu czerwonego z wrzosowisk, igieł sosnowych (najlepiej zielonych) i posiekanego mchu torfowca. Do powstałej kompozycji należy również dodać 1 część brzozowego węgla drzewnego i pianki.

Instrukcja krok po kroku

1. Przygotowanie garnka. Wypełniamy go drenażem, wylewamy warstwę podłoża (jeśli jest to kora, to odkładamy duże cząstki).
2. Z Ludisii wydobytej ze starego pojemnika, za pomocą drewnianego patyczka, oczyszczamy z korzeni kawałki starego wypełniacza (tylko te, które można łatwo usunąć). Następnie płuczemy system korzeniowy w przegotowanej wodzie. Spowoduje to usunięcie małych cząstek starego podłoża.
3. Roślinę umieszczamy w doniczce pionowo, delikatnie prostujemy korzenie i dodajemy pozostałą mieszankę gleby.
4. Pamiętaj, aby położyć mech na wierzchu podłoża (lepiej jest użyć żywego mchu). Wcześniej poddajemy go obowiązkowej obróbce: namaczamy przez 1 godzinę w ciepłej wodzie (do 40 ° C) w celu usunięcia ślimaków i ślimaków. Mech, jak już wspomniano, pomoże uformować wokół Ludisii specjalny mikroklimat o dużej wilgotności powietrza, a także posłuży jako tło dla niezwykłych liści. Warto jednak pamiętać, że żywy mech należy okresowo przycinać.
5. Jeśli podłoże jest mokre, nie podlewaj rośliny, aby korzenie szybciej dostosowały się po przesadzeniu.

Możesz samodzielnie przygotować glebę dla Ludisii

Szafran

Botanicy określają pochodzenie rzadkiego i drogiego kwiatu z gatunku krokusa, który rośnie w Grecji na Krecie. Sama roślina jest mała i niewiele różni się od większości bulwiastych pierwiosnków. Cała wartość szafranu tkwi w cienkich, nielicznych fioletowych znamionach wewnątrz wiosennego kwiatu.

Z małej cebulki wyrasta roślina zielna nie wyższa niż 10 cm, z pąkiem od 3 do 5 cm. Płatki szafranu są fioletowe. Kielich zwykle zawiera 3 cenne pylniki, które należy zebrać w określonym momencie. Przyprawa, pozyskiwana z ręcznie zbieranych fioletowych nitek piętna, zawsze była na wagę złota.

Szafran nazywany był „czerwonym złotem”, przypisywano mu cudowne moce, przy jego pomocy barwiono szaty władców i duchowieństwa. Pojęcie „garderoby szafranowej” wywodzi się z metody uzyskiwania niepowtarzalnego koloru tkanin. W Indiach i na całym świecie szafran jest nadal uważany za jedną z najdroższych przypraw.

Kilogram surowych kwiatów kosztuje co najmniej 500 rubli.

Krokusy z 80 gatunków, o różnych kolorach, rosną dziś na wszystkich kontynentach jako kwiaty ogrodowe. Rosną w warunkach naturalnych, a niektóre są wymienione w Czerwonej Księdze. Ale przyprawę pozyskuje się tylko z jednej odmiany wyhodowanej do sztucznej uprawy. Nie ma dzikich odmian krokusa szafranu.

Nie przegap najpopularniejszego artykułu w nagłówku: Kamczatka na mapie Rosji. Co sprawia, że ​​półwysep jest wyjątkowy, ciekawe fakty, geografia.

Tabela: Sezonowe warunki wzrostu

Jeśli Ludisia jest uprawiana w florarium lub orchidarium, to w ciągu roku konieczne jest utrzymanie temperatury w zakresie 20-22 ° C (ze spadkiem w nocy do 18 ° C).

Ludisia lubi wysoką wilgotność

Czekoladowa przestrzeń

Pochodząca z Meksyku roślina otrzymała rosyjską nazwę Kosmeya, która jest zgodna z oficjalnym botanicznym Kosmosem z przedrostkiem „czekolada” ze względu na wyjątkowy kolor i zapach płatków.Space rozmnaża się niechętnie w warunkach naturalnych, jej nasiona słabo kiełkują, a kiełki są bardzo delikatne. Dlatego atrakcyjny, pachnący kwiat uległ całkowitej eksterminacji w swojej ojczyźnie.

Na początku XX wieku na terenie Ameryki Łacińskiej pozostał jedyny krzew, z którego naukowcy przypomnieli sobie, że rozpoczęło się odrodzenie wyjątkowego gatunku. Roślinę o zapachu i kolorze czekolady można teraz spotkać na wszystkich kontynentach. Zatem wszystkie przestrzenie kolorów świata mają jednego wspólnego przodka.

Wysiewano go sztucznie na polach:

• Ameryka Południowa;
• USA;
• Meksyk.

Dziś pola czekolady są chronione prawem.

Hortensja

Wdzięczny azjatycki kwiat o delikatnym zapachu, przypominającym puszystą chmurę, nosi imię księżniczki wróżki i nosi królewską godność w bukietach i kompozycjach. Kulista powierzchnia kwiatostanów powstaje z powodu różnej wielkości kwiatów, które tworzą dużą główkę: większe kwiaty znajdują się na krawędziach, a małe - w środku. Nie tak dawno temu w Ameryce zaczęto uprawiać hortensje. W Stanach Zjednoczonych kwiaty roślinne są sprzedawane za sześć dolarów za sztukę. W Rosji sadzonkę można kupić za 600 rubli.

Ciekawa konsystencja i bogata paleta zapewniają stabilne zapotrzebowanie na hortensje w salonach florystycznych. Roślina kwitnie bardzo długo - od wczesnej wiosny do późnej jesieni, ale bardzo szybko więdnie, dlatego zaleca się ścinanie kwiatów w dniu przedstawienia bukietu.

Hortensja jest ulubieńcem kwiaciarni

Amorphophallus titanic

Najrzadszy kwiat na świecie, o przerażającym rozmiarze i niewyobrażalnym zapachu. Amorphophallus emanuje zapachem padliny lub zgniłej ryby, unosi się nad ziemią jak ogromne ucho na wysokość ponad 3 metrów. Amorphophallus w swoim naturalnym środowisku występuje w tropikalnych szerokościach geograficznych Afryki, wysp Pacyfiku, Wietnamu, Indii, Madagaskaru.

Roślina preferuje najbardziej nieprzejezdne, zanieczyszczone miejsca. Amorphophallus swoim zgniłym zapachem przyciąga muchy i chrząszcze grabarzy, które zapylają olbrzyma. Ogromny „płatek”, niczym okrycie pokrywające kolbę kwiatu, jest jedynym liściem rośliny na grubej, krótkiej łodydze.

Co najmniej 10 lat mija od kiełkowania do pierwszego kwitnienia, a pod koniec zapylania wszystkie części kwiatu szybko odpadają i rozkładają się. Zwykle po miesiącu, czasem po roku, zaczyna się formować małe drzewo.

Zapylanie kwiatów jest bardzo trudne: wymaga to jednoczesnego kwitnienia rośliny męskiej i żeńskiej. Po utworzeniu owoców z nasionami roślina całkowicie umiera. Rzadki kwiat jest trzymany w kilku ogrodach botanicznych, w Indochinach jest uprawiany celowo. W naturze Amorphophallus jest praktycznie wytępiony.

Eustoma

Kwiaty eustomy na zewnątrz przypominają róże, ale ich płatki nie są w kształcie serca, ale są owalne. Długość pędów sięga 60 cm Koszt jednego pakietu waha się od 600 do 2000 rubli, w zależności od koloru i odmiany. Wysoka cena wynika częściowo z kruchości i kruchości roślin: przycięta gałąź z dobrą opieką wytrzyma tylko dwa do trzech tygodni. Z tego powodu eustomy nie są jeszcze w pełni dojrzałe do sprzedaży. Młode płatki są białe i kruche, dlatego eustomy nazywa się „papierowymi kwiatami”.

Eustoma - arystokratka wśród wiosennych kwiatów

Gloriosa

Pnącze z rodziny Liliaceae wyróżnia się niesamowitym kształtem dużego (do 12 cm) kwiatu. W Gloriosa wszystkie jasne płatki pąka są „wywinięte” i skierowane ku górze, a pręciki wystają jak nogi dziwacznego owada. Na jednym pędzie powstaje do 5 kwiatów. Cienkie płatki o falistych krawędziach przypominają języki ognia, z których cały krzew sprawia niezatarte wrażenie.

Kwiaty Gloriosa mogą mieć kolor od żółtego do ognistoczerwonego. Istnieją odmiany o prawie białych, pstrych lub fioletowych płatkach. Najczęściej pąki mają inny kolor od wewnątrz i na zewnątrz lub mają kilka odcieni.Ojczyzna wieloletnich winorośli nazywana jest tropikalną Afryką i Azją. W Zimbabwe niesamowity kwiat Gloriosa jest uznawany za symbol narodowy.

Aklimatyzację rośliny można było przeprowadzić w Oceanii i Australii, gdzie trzeba było walczyć z sadzeniem ze względu na wypieranie lokalnych gatunków i śmierć wielu zwierząt. Wszystkie części Gloriosa zawierają kolchicynę, która jest trująca dla ludzi i zwierząt. Ta sama substancja prowadzi do zaniku winorośli w Indiach, gdzie niebezpieczna roślina jest używana do nietradycyjnych zabiegów.

Tęczowe róże

Dzięki staraniom holenderskiej kwiaciarni Petera Wirkena wszystkie odcienie tęczy w płatkach róż możemy zobaczyć nie tylko we śnie, ale w rzeczywistości, rozjaśniając portfel o 10 dolarów. W wyniku wieloletnich eksperymentów w 2004 roku entuzjastycznej kwiaciarni udało się pozyskać pierwsze próbki tęczowych róż. Sztuczka polega na podzieleniu łodygi zwykłej białej róży na wiele kanałów i prawidłowym wymieszaniu pigmentów. Wchłaniając wodę zabarwioną kilkoma pigmentami, roślina stopniowo nabiera opalizującego koloru.

Tęczowe róże - cud stworzony przez człowieka dzięki pracy i wytrwałości

Duchowa orchidea

Nazwa, dziwna na pierwszy rzut oka, dobrze opisuje budowę i sposób życia najrzadszych gatunków storczyków. Osiada na pniach tropikalnych drzew, oplatając je korzeniami nieodróżnialnymi kolorem od kory. Orchidea jest całkowicie pozbawiona liści, a jej szypułka jest tak cienka, że ​​z daleka nie widać wszystkich części rośliny.

Dlatego też, gdy pąki się otwierają, wydają się pojawiać znikąd, wisząc w powietrzu jako wdzięczne, białe duchy. Roślina jest często nazywana żabą orchideą ze względu na misternie zakrzywione dolne płatki.

Najrzadszy kwiat na świecie był ostatnio na skraju wyginięcia, ale naukowcom z Florydy udało się odkryć tajemnicę jego rozmnażania. Stwierdzono, że do kiełkowania nasion i rozwoju storczyka konieczna jest symbioza z grzybem mikoryzowym, który dostarcza roślinie składników odżywczych.

Tworząc idealne warunki, orchidea nie mogła być uprawiana poza lasem deszczowym. Po zakażeniu nasion zarodnikami grzybów, sadzonki Phantom zaczęły się normalnie rozwijać i dziś zdobią ogrody botaniczne Anglii, Włoch i ponownie rozwijają zacienione lasy Florydy. Na Kubie ludność całkowicie zniknęła.

Opieka domowa

Podlewanie

Ludisia nie może być nazwana puszystą wodą, ale uwielbia obfite podlewanie. Podłoże, na którym rośnie orchidea, musi być stale w stanie lekko wilgotnym. Należy unikać wysychania mieszanki gleby, a także podlewania. Dopuszczalne jest tylko lekkie wyschnięcie wierzchniej warstwy. Ludisia jest podlewana w tradycyjny sposób, bez przedostawania się wilgoci do kątów liści. Jednak najlepszą metodą dla rośliny będzie zanurzenie (nie całkowicie, ale tylko 1/3 doniczki) w wodzie na 15–20 minut.

Po podlaniu lub zanurzeniu pozwól wodzie spłynąć i opróżnić patelnię.

Reżim wilgotności gleby zależy bezpośrednio od temperatury otoczenia - im jest wyższa, tym częściej wykonuje się podlewanie. Używaj tylko wody przegotowanej, rozmrożonej lub deszczowej, jej temperatura powinna być nieco wyższa niż temperatura pokojowa. Niektórzy hodowcy czasami używają płynu z akwarium do podlewania Ludisii.

Nawóz

Konieczne jest karmienie kwiatu w okresie wzrostu i kwitnienia i wyłącznie nawozami przeznaczonymi dla storczyków. Dozowanie dobierane jest zgodnie z instrukcją na opakowaniu lub nieco mniej niż zalecane na etykiecie. Aby nie spalić korzeni, nawożenie stosuje się jednocześnie z podlewaniem lub po zanurzeniu rośliny w wodzie.

Jeśli Ludisia rośnie w złożonej mieszance, nie ma potrzeby jej karmić.

Częstotliwość nawożenia w okresie wiosenno-letnim raz na 3 tygodnie. Karmienie jesienno-zimowe odbywa się raz na 5 tygodni. Najskuteczniej nawozi Ludisię częściej, ale w mniejszych dawkach. Przykładowo, dawkę jednego karmienia dzieli się na 3 części i stosuje się raz w tygodniu, a nie raz na 21 dni całą porcją. Pomoże to roślinie lepiej wchłonąć wszystkie składniki odżywcze, co sprawi, że orchidea będzie wyglądać jeszcze bardziej atrakcyjnie.

Przekarmiona Ludisia tylko na pierwszy rzut oka wygląda atrakcyjnie. W przyszłości wzór na liściach zacznie cierpieć.

Okres kwitnienia

Szypułka pojawia się zwykle późną jesienią lub wczesną zimą. Przy odpowiedniej pielęgnacji kwitnienie trwa dłużej niż miesiąc. W tym czasie orchideę najlepiej przechowywać w temperaturze 18 ° C.

Po wyblaknięciu szypułki zostaje odcięta. Pęd nie rośnie po kwitnieniu, ale daje dużo bocznych łodyg.

Jeśli dorosła Ludisia nie kwitnie przez długi czas, należy ją trochę popchnąć w tym kierunku - aby ustawić różnice temperatur w dzień i w nocy. Jeśli roślina ma normalną temperaturę w ciągu dnia, wyślij Ludisię do chłodnego (16-18 ° C) pokoju w nocy. W tym czasie nieznacznie zmniejsz podlewanie, ale nie przesuszaj podłoża. Spodziewaj się gwarantowanych rezultatów w ciągu 2-3 tygodni.

Młodej rośliny nie należy zmuszać do kwitnienia. Nawet jeśli pojawiły się na nim szypułki, nie żałuj, odetnij je. Rzeczywiście, orchidea zużywa dużo energii na kwitnienie i potrzebuje ich do normalnego rozwoju.

Okres uśpienia

Ludisia jako taka nie ma wyraźnego odpoczynku, ponieważ jej kwitnienie następuje dokładnie w czasie, gdy wiele roślin odpoczywa. Dlatego nie jest konieczne specjalne ustalanie takiego okresu dla rośliny. Być może sama orchidea zdecyduje, że po kwitnieniu trzeba trochę odpocząć i da sygnał w postaci zatrzymania wzrostu. Jeśli tak się stanie, nieznacznie zmniejsz częstotliwość podlewania i nawożenia.

Ludisias znajdujący się w florariach nawet nie podejrzewają, że istnieje okres uśpienia. Są utrzymywane w tych samych warunkach temperaturowych przez cały rok.

Ludisia uprawiana w florariach nie zna okresu spoczynku

Żywica Gibraltar

Ponad 400 gatunków gum z rodziny goździków rośnie w umiarkowanych i zimnych strefach globu. Ale tylko jeden z nich ma status najrzadszego kwiatu - Gibraltaru.

Zielne lepkie łodygi rośliny pokryte są siedzącymi, przeciwległymi liśćmi. Pędy zwieńczone są luźnymi, małymi skupiskami kwiatów. Pięć płatków zebranych w pączek ma głębokie nacięcie pośrodku i wygląda jak mocno wydłużone serduszka.

Roślina nie zachwyca rozmiarem ani kolorem. Szubienica to mały, skromny kwiat, znany z tego, że jest uważany za gatunek od dawna wymarły. Siedliskiem delikatnej rośliny były strome klify Gibraltaru, które widzieli tylko wspinacze. Stopniowo kwiaty stawały się coraz mniejsze, aż pozostały tylko na starych fotografiach.

Przyjemnym odkryciem dla nauki było odkrycie w 1994 roku jednego krzewu smolenu na tych samych skałach. Botanikom udało się zebrać nasiona wyjątkowej kultury i ożywić gatunek prawie utracony w naturze.

Czarny tulipan

Podczas „gorączki tulipanów” w Holandii w XVII wieku, wokół rzadkich odmian szalały poważne pasje. Ojciec Dumas, pracując nad powieścią przygodową „Czarny tulipan”, nie musiał nawet niczego wymyślać. Za cebulę liliowo-czarnego „Króla Nocy” dali cztery tony pszenicy, 300 litrów wina, cztery byki lub całe stado owiec. A w naszych czasach ten materiał do sadzenia nie jest tani - od 20 USD za sztukę.

Bohaterem powieści Dumasa jest czarny tulipan

Sprzedawcy zwykłych tulipanów odmianowych również nie żyli w biedzie. Pod panowaniem Williama z Orange cebulki tulipanów kosztują 10000 guldenów. Sprzedawszy dwie lub trzy sztuki, kwiaciarnia mogła od czasu do czasu kupić dom. Teraz takie ceny wydają się wygórowane, ale w tamtych czasach apetyty kupców podsycał naturalny monopol: tulipany nieoczekiwanie okazały się najjaśniejszymi kwiatami w Europie, a nawet na chwilę przysłoniły róże.

Orchidea „Gold of Kinabalu”

Najrzadszy i niesamowicie drogi kwiat na świecie nosi inną nazwę - Papiopedilum Rothschilda. Niesamowita roślina żyje tylko w jednym miejscu na naszej planecie, na zboczu góry Kinabalu, jednego z parków narodowych Borneo (Malezja). Barwnej orchidei gatunku drapieżnego z paskami i poziomymi czułkami nie można pomylić z żadną inną.

Kwiat regularnie pojawia się na wystawach egzotycznych kwiatów na całym świecie, stanowiąc chlubę najlepszych kolekcji i szklarni.

Jej kiełków nie da się zdobyć za mniej niż 5 tys. Dolarów, a po 15 latach cena rośliny wzrasta do 50 tys. Dopiero w tym wieku Kinabalu zaczyna kwitnąć. Dlatego kultura rozmnaża się bardzo powoli. Na jednym pędzie kwitnie do 6 dużych, płasko otwierających się kwiatów. Średnica największej orchidei sięga 13 cm.

Delikatne żółte płatki ozdobione są bordowymi paskami i kropkowanymi wzorami. Barwny kolor Gold Kinabalu przypomina kolonię mszyc, która w naturze przyciąga do zapylenia pasożytnicze owady. Gatunek jest chroniony prawem, ale jego populacja na Borneo gwałtownie spada.

Cenny gatunek orchidei ludisia. Utrzymanie wymaganych warunków oświetlenia i temperatury

Oprócz podłoża udana uprawa ludisia, anectochyllus i innych cennych storczyków jest niemożliwa bez odpowiedniego oświetlenia i temperatury. Najważniejsze jest, aby złapać ten złoty środek przy określaniu wymaganego poziomu wskaźników światła i termometru, które rośliny najkorzystniej postrzegają i reagują aktywnym rozwojem i zdrowym wyglądem.

Storczyk Ludisia potrzebuje co najmniej 1-14 godzin światła dziennego. Roślina gwałtownie reaguje na niekorzystny poziom oświetlenia, przy jego braku w połączeniu z wysokimi odczytami termometru liście rozciągają się, a wzór na nim blaknie i staje się pozbawiony wyrazu.

Nadmiar światła ma również negatywny wpływ na orchidee: liście opadają bez życia i wyglądają mało dekoracyjnie. Bezpośrednie promieniowanie słoneczne nie będzie kolidować z maminsynkami wcześnie rano i przed zachodem słońca, przez resztę dnia są one silnie zacienione, a wielu hodowców orchidei praktykuje uprawę „klejnotów” pod sztucznym światłem z fitolampów. W mieszkaniu umieszczone są głównie na parapetach o orientacji północnej, północno-wschodniej i północno-zachodniej.

Ludisia, anectochilus i inne storczyki z tej grupy są błędnie uważane przez wielu hodowców kwiatów za rośliny ciepłolubne, ale przeważająca liczba gatunków wymaga stosunkowo chłodnej pielęgnacji, a niektóre, które rosną w naturze na zboczach wysokich gór, całkowicie usychają z dala od upałów . Większość „klejnotów” przechowuje się latem, kiedy temperatura powietrza w ciągu dnia nie przekracza 24-26 stopni powyżej zera, zimą - w granicach 20-22 stopni. Odczyty termometru w nocy latem należy utrzymywać w granicach 16-18, zimą - 14-16 stopni Celsjusza.

Ważny! W przypadku niektórych gatunków, aby zainicjować kwitnienie, tworzy się stałą chłodną temperaturę przez 15-20 dni - nie więcej niż 18-19 stopni powyżej zera.

Lotos „Dziób złotej papugi”

Niesamowite, przezroczyste ażurowe krzewy rzadkiej kultury co roku pokryte są kwiatami przypominającymi jasne dzioby papug. Pąki są koloru pomarańczowo-czerwonego i są ułożone pionowo na pędach. Cechą roślinności dzioba papugi jest kwitnienie przy niskich temperaturach powietrza: późną wiosną i jesienią, po ustąpieniu letnich upałów.

Kwiat rosnący na Wyspach Kanaryjskich nie mógł rozmnażać się bez pomocy człowieka. Naukowcy twierdzą, że jedyne zapylacze dzioba papugi, słoneczniki, zniknęły na początku XX wieku. Do tej pory nie było możliwości zastąpienia metody zapylania, dlatego procedura jest wykonywana ręcznie. Na Wyspach Kanaryjskich wciąż krąży legenda o „słonecznikach” schodzących z nieba do kwiatów.

Bajeczna, kapryśna kultura jest trudna do wyhodowania w ogrodach i szklarniach. W sztucznych warunkach lotos Dziób złotej papugi rzadko kwitnie, trudno jest przetrwać na świeżym powietrzu. Ogrodnicy uprawiają roślinę na środkowym pasie jako roślina jednoroczna i rozmnażają się przez sadzonki.

Niezwykle trudno jest określić najpiękniejszy i najrzadszy kwiat. Na świecie jest wiele roślin godnych tej listy. Naukowcy i zwykli ogrodnicy starają się zachować całą różnorodność gatunków, wykorzystując osiągnięcia naukowe i ciężką pracę. Ale wspaniałe przykłady hojności i pomysłowości natury umierają każdego dnia, a wielu z nich ryzykuje, że zostaną ostatnimi.

Projekt artykułu: Lozinsky Oleg

Rose of Paradise („Pierre de Ronsard”)

Inna znana na całym świecie odmiana róży pnącej powstała we Francji około 20 lat temu, ale zebrała już wszystkie nagrody na prestiżowych międzynarodowych konkursach. Dotykające mocne pąki i bujne kwiaty w kształcie miseczek staromodnego wzoru są pomalowane na arystokratyczną kremową i jasnoróżową tonację; intensywniejsze zabarwienie na krawędziach daje dodatkową objętość. Koszt jednego kwiatka to 20 dolarów.

Początkowo odmiana ta została nazwana „Pierre de Ronsard” na cześć nadwornego poety epoki klasycyzmu, ale ponieważ nie słychać nazwiska mistrza dworskich odów i madrygałów, często używana jest nazwa handlowa „Eden Rose”.

Słodkie róże Juliet - efekt ciężkiej pracy i wytrwałości Davida Austina

Jak się rozmnażać?

Ludisia rozmnaża się na kilka sposobów: dzieląc krzew i sadzonki... Pierwsza opcja pozostaje najprostsza, ponieważ wystarczy podzielić dorosłą roślinę na części, z których każda powinna zawierać 2-3 procesy. Cięcie zajmuje więcej czasu, ale przeżywalność sadzonek jest lepsza wiosną i latem.

Procedura wygląda następująco:

1. Odetnij górę łodygi, aby były na niej 2-3 węzły i korzenie powietrzne.
2. Posyp posiekane miejsce pokruszonym węglem aktywnym lub cynamonem.
3. Konieczne jest pokrycie sadzonek mokrym mchem, umieszczając liście sadzonki na jej powierzchni.
4. Wciśnij łodygę poziomo do mokrego torfowca, niezbyt głęboko.
5. Gdy tylko uformują się małe korzenie, posadź roślinę w doniczce.

Kwiat

Kiedy to się dzieje?

Ludisia kwitnie późną jesienią - wczesną zimą... W czasie, gdy wszystkie inne rośliny domowe przechodzą na zimowy odpoczynek, orchidea dopiero zaczyna nadawać niezwykłe piękno swojego kwitnienia. Ten okres trwa miesiąc.

Dbanie o hemarię w tym czasie

Przed kwitnieniem roślinę należy karmić związkami mineralnymi, monitorować wilgotność gleby, aby woda nie przenikała do szypułek. Konieczne jest również kontrolowanie, czy gleba jest wilgotna, ale nie podmokła.

Rada: Po kwitnieniu konieczne jest usunięcie wszystkich wyblakłych pąków, ograniczenie podlewania, ponieważ nadszedł czas, aby roślina odpoczęła.

Jak pobudzić ten proces?

Aby stymulować kwitnienie ludizji, należy monitorować temperaturę powietrzanie powinna przekraczać 29 stopni Celsjusza i nie mniej niż 20 stopni. W nocy, w porównaniu do dnia, temperatura powinna być o 3-5 stopni niższa.

Dzięki takim różnicom roślina zacznie składać pąki kwiatowe. Kiedy orchidea kwitnie, należy ją utrzymywać w chłodzie, aby temperatura powietrza wynosiła 18 stopni.

Pośrednik

Zgadłeś, że najrzadsze rośliny na naszej planecie nie mają żadnej ceny. Nigdzie nie ma ani kwiatów, ani sadzonek róży Red Middlemist, przywiezionej do Wielkiej Brytanii z Chin około 200 lat temu. Na całej ziemi pozostały tylko dwie kopie: jedna w londyńskiej szklarni Cheswick House, druga w Nowej Zelandii i nie będą się już one zbierać. Roślina nie występuje już w jej rodzimym Imperium Niebiańskim.

Red Middlemist - wyjątkowy w królestwie flory

Typowe błędy kwiaciarni

Wygląd rośliny zależy bezpośrednio od pielęgnacji. Jeśli zasady zostaną naruszone, liście mogą zacząć blaknąć.a łodygi wyciągają się.A także typowe błędy to przedłużona ekspozycja orchidei na słońce. Prowadzi to do tego, że płytki zaczynają blaknąć i wysychać.

Rozpatrywana jest przyczyna opadania niezatartych pąków nadmiar wody lub brak światła... Wysoka temperatura powietrza w pomieszczeniu może prowadzić do marszczenia liści i ich deformacji.

PIERCING PRZEMYSŁOWY

Industrial to bardzo oryginalny rodzaj modyfikacji nadwozia, w którym jeden element biżuterii łączy w sobie dwie dziurki naraz. Kolczyk umieszcza się w górnej części muszli; pasek może być prosty lub zakrzywiony. Otwory znajdują się naprzeciw siebie: jeden otwór znajduje się na chrząstce bliżej twarzy, a drugi w przeciwnym kierunku. Dekoracja jest najpierw umieszczana w górnym nakłuciu, a następnie w dolnym, po czym jest mocowana.
Przekłuwanie przemysłowe to ekstremalny rodzaj usługi modyfikacji ciała. Ten typ pojawił się ostatnio w dziedzinie piercingu, ale już zyskał ogromną rzeszę fanów. Wszechstronność nakłucia pozwala w ten sposób ozdobić wygląd zarówno dziewczyny, jak i silniejszego seksu. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że wykonanie industrialne wcale nie jest trudne, ale to złudzenie. Chcąc wykonać tego typu piercing, bardzo ważne jest, aby udać się do profesjonalnego salonu do doświadczonego i zaufanego specjalisty. Dlatego, gdy tylko wykwalifikowany mistrz przekłuwania jest w stanie wykonać nakłucie, bez dotykania aktywnych punktów i węzłów nerwowych.

Z jednej strony taka modyfikacja ciała może wydawać się tego samego typu, ale istnieje kilka opcji dotyczących różnorodności noszenia biżuterii. Kolczyki dla industrialnych, choć wyglądają tak samo, ale mają swoje własne różnice. Na przykład kolczyk może być z prostym lub zakrzywionym paskiem; występy mogą mieć różne kształty, rozmiary i kolory. Zróżnicowany jest również sposób noszenia kolczyka: może to być poziomy lub pionowy pasek, równoległe umieszczenie kolczyka, ukośne lub kątowe noszenie biżuterii.

Nawóz

Konieczne jest wykonanie opatrunku górnego co najmniej dwa razy na 30 dni. Roślina bardzo słabo znosi gleby zasolone. Oznacza to, że dawki stosowania podane na opakowaniu należy zmniejszyć o połowę. Podłoże musi dobrze wchłaniać wilgoć. Ponadto powinien być lekki, zawierać w swojej strukturze węgiel, korę sosnową i mech.

W przypadku orchidei podłoże nie może wyschnąć. Jednocześnie nadmierna wilgoć jest również szkodliwa. Najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest umieszczenie pojemnika na kwiaty na tacy wypełnionej płynem. Wtedy roślina wchłonie optymalną dla siebie ilość wilgoci.

OKRES UZDRAWIANIA

Przebita chrząstka utrzymuje się dość długo, ale indywidualne cechy organizmu każdego klienta odgrywają ważną rolę. Średnio przemysł leczy od trzech miesięcy do roku. Przez pierwsze kilka miesięcy z przekłutego obszaru może wydostawać się limfa i krew, dlatego bardzo ważne jest, aby sumiennie leczyć piercing środkami antyseptycznymi.

Okres gojenia się otworów można skrócić, jeśli zastosujesz się do niektórych zaleceń:

• nie śpij z boku kolczyka przez dwa do trzech miesięcy;
• nie dotykaj otworów brudnymi rękami;
• Wymień poszewkę na świeżą i czystą poszewkę co trzy dni;
• jeśli przekłuwanie zostało przeprowadzone w zimnych porach roku, nakrycie głowy należy również prać co trzeci dzień;
• ograniczyć kontakt uszkodzonego obszaru z włosami;
• uchwyć otwory za pomocą chlorheksydyny;
• dla lepszego gojenia zastosuj Levomekol.

Przy zbilansowanej diecie, dobrej odporności, dobrym zdrowiu i regularnym przetwarzaniu kanał w otworach można po kilku miesiącach uszczelnić. Jeśli występują różne problemy zdrowotne, a regularne leczenie miejsca nakłucia jest upośledzone, okres gojenia może ulec znacznemu opóźnieniu.Jeśli nie ma potrzeby pielęgnacji, kolczyk jest stale dotykany przez ubranie lub inne czynniki zewnętrzne - istnieje ryzyko odrzucenia przez korpus biżuterii.

WYKONANIE STEMPLA

1. W pierwszej kolejności mistrz bada małżowinę uszną klienta i wybiera najbardziej odpowiednie miejsce na piercing przemysłowy.

2. Piercer pomaga klientowi wybrać idealną biżuterię pod kątem parametrów jego muszli.

3. Piercer informuje również klienta o szeregu przeciwwskazań do zabiegu, podaje szereg dalszych zaleceń dotyczących leczenia nakłutego miejsca.

4. Podczas konsultacji narzędzia i wybrany kolczyk są przetwarzane w sterylizatorze.

5. Mistrz zakłada jednorazowe rękawiczki, drukuje jednorazową igłę, którą również sterylizuje.

6. Przedsionek jest dezynfekowany preparatem antyseptycznym.

7. Kreator zaznaczy przyszłe dziury.

8. Igła służy do wykonania dwóch nakłuć.

9. Powoli wyjmujemy igłę, po czym do kanału wprowadza się kolczyk.

10. Przeprowadza się wielokrotne leczenie preparatem antyseptycznym.

Jeśli mistrz oferuje ci wykonanie nakłuć w następnej kolejności z przerwą tygodnia lub dwóch, oznacza to, że przed tobą jest niedoświadczony i nieprofesjonalny mistrz. Niepożądane jest również stosowanie dwóch różnych dekoracji w otworach, nawet jeśli powiedziano ci, że nakłucia goją się szybciej, istnieje duże prawdopodobieństwo, że kanały będą miały różne rozmiary. I w takim przypadku w przyszłości nie będziesz mógł postawić sztangi.

WYSTĘPOWANIE KONSEKWENCJI

Najczęstszą konsekwencją jest wprowadzenie wirusa lub infekcji do otwartej rany. Może się to zdarzyć podczas zabiegu, przy złej jakości sterylizacji instrumentu i kolczyków. Lub takie ryzyko pojawia się w przypadku złej jakości opieki.

Częste urazy kolczykowe mogą spowodować odrzucenie kolczyka przez organizm. W niektórych przypadkach mogą tworzyć się blizny keloidowe. Może również wystąpić reakcja alergiczna na metal kolczyka.

W każdym razie, jeśli coś Ci przeszkadza, natychmiast skontaktuj się ze specjalistą od piercingu. W końcu od tego zależy nie tylko jakość piercingu, ale także twoje zdrowie.

Podobał Ci się artykuł? Proszę ocenić

Przycinanie

Zdarza się, że roślina ponownie kwitnie, a pąki powstają na łodydze starej szypułki. Dlatego po tym, jak roślina przestanie kwitnąć, lepiej odstawić ją na jakiś czas, a następnie, gdy strzała wyschnie, można ją odciąć.

Jeśli strzała nie jest całkowicie sucha, lepiej jej nie przycinać. Jeśli usuniesz go wcześniej niż powinien, kultura nie będzie w stanie szybko wyzdrowieć, a kwiaty zaczną formować się nie wcześniej niż sześć miesięcy później. Jeśli na szypułce są pąki, lepiej odłożyć przycinanie, ponieważ istnieje szansa, że ​​roślina nadal będzie kwitła.

Podczas przycinania ważne jest, aby wziąć pod uwagę właściwości konkretnej odmiany. Istnieją gatunki, które można przycinać, gdy nabywa się je z brązowymi łodygami.

Lilia doliny

Nawet skromna konwalia czasem szokuje ceną - za bukiet pachnących leśnych kwiatów, nawet w okresie masowego kwitnienia od maja do czerwca, trzeba będzie zapłacić co najmniej 1000 rubli, a przez resztę cena sięga 5000 rubli. Tym bardziej obraźliwe jest, że kwiat więdnie w ciągu zaledwie kilku tygodni, a niektórzy kolekcjonerzy starają się również przyspieszyć jego śmierć, raniąc liście i kwiatostany nieostrożnymi ruchami.

Pachnąca konwalia to wolne dziecko natury, które więdnie w czterech ścianach

Opis odmian ze zdjęciami

Ludisia jest prezentowana w wielu odmianach i gatunkach... Porozmawiajmy o nich poniżej.

Odbarwiać

Ta roślina wyróżnia się skręconą pełzającą łodygą. Podstawowa rozeta zawiera ciemnozielone liście, które pokryte są srebrzystymi podłużnymi żyłkami. Storczyk ma od 3 do 6 liści naraz. Szypułka jest wyprostowana, długa na 10-120 cm, pokryta licznymi drobnymi, białymi kwiatami.

Zalecamy obejrzenie filmu o funkcjach Ludisia Discolor:

Dawson

Wysokość rośliny sięga 30 cm.Liście są duże, ozdobione cienkimi paskami różowego koloru. Powierzchnia blaszki liściowej jest aksamitna, hipnotyzująca bogactwem kolorów.

Odyn

Ta orchidea ma podłużne srebrzyste żyłki na liściach, które tworzą niezwykły wzór.... Sparowane poprzeczne paski biegnące na całej długości środkowego paska.

Alba

Ten kwiat ma jaśniejszy kolor liści, a białe paski biegną wzdłuż powierzchni liścia.

Otletae

Liście są ciemnozielone z pomarańczowymi lub czerwonymi paskami na powierzchni.

Tanlaniana

Ten typ orchidei ma szeroką blaszkę liściową.... Między podłużnymi żyłkami widoczna jest lekko wzorzysta siatka.

Welwet

Liście mają intensywny zielony kolor, powierzchnia jest aksamitna. Górna część liścia ozdobiona jest podłużnymi czerwonymi paskami.