Kwiaty wyglądające jak stokrotki: nazwa, opis, zdjęcie, sadzenie i pielęgnacja

Wydawałoby się, że wszystko wiadomo o tym pięknym dzikim kwiecie na rozległych obszarach Rosji. Ale nie wszystko jest takie proste, a jeśli przyjrzeć się bliżej stokrotkom, otworzą się dla nas z nowej, nietypowej strony.

Nawet w starożytnych greckich i rzymskich traktatach o przyrodzie istnieje opis tej rośliny i jej dobroczynnych właściwości. W przeglądzie przedstawiamy zdjęcie stokrotek i opowiadamy zabawne fakty dotyczące tego niesamowitego kwiatu.

Główne zewnętrzne oznaki stokrotek

Jasne płatki i żółty środek to cechy, które łączą kilka zupełnie różnych kolorów. Rodzaj stokrotek należy do rodziny Asteraceae i obejmuje ponad dwadzieścia różnych rodzajów ziół, które kwitną w pierwszym roku ich istnienia. Wszyscy przedstawiciele tego rodzaju są niewielkich rozmiarów. Są zielne i mają pierzasto wycięte liście.

Rozmiary kwiatostanów stożkowych lub półkulistych mogą mieć średnicę od dwóch do dwudziestu centymetrów. Ich wielkość zależy bezpośrednio od rodzaju kwiatu. Koszyczki tych roślin mają dwa rodzaje płatków. Pierwszy to biseksualny rurkowaty. Są koloru żółtego. Drugi rodzaj to słupki w fałszywym kolorze, które są w kolorze białym. Drugi rodzaj płatków znajduje się na krawędziach, a pierwszy w środku.

Rumianek, zielony i złoty

Najbardziej znanym rodzajem rumianku jest apteka, która w kręgach naukowych nazywa się Matricaria chamomilla. Jej liście są bardzo małe, proste, siedzące z pierzasto wyciętym typem żyłkowania. Znajomość tych cech pomaga odróżnić roślinę od gatunków o podobnych kwiatostanach.

Prawdziwe liście rumianku wyglądają jak liście kopru.

Wielkość kwiatostanów rumianku to ok. 2,5 cm średnicy, w koszyku znajdują się dwa rodzaje kwiatów. Na wypukłym naczyniu, które w miarę starzenia się krzewu nabiera prawie stożkowatego kształtu, znajdują się małe żółte kwiaty z prostym okwiatem. Wzdłuż zewnętrznego obrysu pojemnika rosną białe kwiaty języczkowate, których liczba wynosi zwykle 12 lub 18 sztuk.

W czasie kwitnienia krzew rumianku wygląda następująco:

Kwiatostany podobne w kombinacji kolorystycznej to bezwonny rumianek, niektóre rodzaje pępków (w tym rumianek psi i rumianek polny), rumianek rzymski, trochę złocień i wrotycz pospolity.

Rumianek należy do rodzaju Matricaria, który obejmuje tylko 25 roślin. Są uważane za prawdziwe stokrotki, podczas gdy inne rośliny nazywane są tak tylko w potocznym języku, mając różne nazwy.

Większość gatunków Matricāria ma tę samą strukturę kwiatostanu i połączenie tylko żółtych i białych kwiatów. Wyjątkiem jest zielony rumianek, który jest również nazywany pachnącym lub bez języka, aw środowisku naukowym - Matricaria discoidea i złoty rumianek - Matricaria aurea.

Na kwiatostanach zielonych występują tylko kwiaty rurkowe, które, jak nazwa sugeruje, są zielone. W ogóle nie ma marginalnych „płatków”. Roślinę wyróżnia również silny specyficzny zapach i niewielka wysokość krzewów. Z reguły dorastają do zaledwie 20-30 cm, jak widać na zdjęciu bardzo różnią się od krzewów rumianku:

Całkiem podobny do tego gatunku, złoty rumianek.Różni się od zieleni głównie kolorem kwiatostanów, które u tej rośliny są żółte. Średnica kwiatostanów jest bardzo mała - nie więcej niż 0,8 cm, a wysokość krzewów wynosi około 25 cm Ważną cechą gatunku jest fakt, że kosze kwiatowe mogą rosnąć pojedynczo, a nie w kwiatostanach corymbose, jak większość inni przedstawiciele rodzaju Matricaria.

Jakie są nazwy kwiatów podobnych do stokrotek

Rumianek ma wiele odmian, zarówno uprawnych, jak i dzikich. Ponadto istnieje szereg roślin, które nie są jego podgatunkiem, jednak mają z nim duże zewnętrzne podobieństwo. Kwitnienie tych roślin występuje również latem, co sprawia, że ​​łatwo je pomylić. Ponadto rośliny te mają takie same białe płatki i żółty środek.

Niewtajemniczona osoba może nie znać nazwy kwiatów, które wyglądają jak rumianek. Jednak w środowisku naukowym istnieje wiele nazw takich roślin. Eksperci ci obejmują anacillus, stokrotkę, nagietek, gelichrisum, stokrotki, feverfew i inne. Warto zauważyć, że rumianek i nagietek są często określane jako ten sam rodzaj, ale jest to dalekie od przypadku.

Oprócz podobnych kolorów istnieje wiele roślin, które mają identyczny kształt, ale różne kolory. Często ignoranci nazywają je wielobarwnymi stokrotkami.

Rośliny o wielokolorowych kwiatostanach

W niektórych roślinach kwiatostany są wielokolorowe. Często na jednym płatku 2-3, a czasem nawet więcej, odcienie są łączone jednocześnie. Dzięki temu rośliny wyglądają bardzo efektownie i egzotycznie.

Warto również przeczytać: O której kwitną stokrotki?

Nazywa się wielobarwne stokrotki:

• Galardia kolczasta;
• Osteospermum;
• Gazania;
• Venidium;
• Arctotis;
• Ursinia pępkowa i inne podobne kwiaty.

Gaillardia spinous to wieloletni krzew o pędach do 90 cm wysokości, średnica koszy kwiatowych wynosi zwykle od 7 do 12 cm, kwiaty rurkowate znajdujące się w środku są ciemnoczerwone lub bordowe. Płatki tej rośliny są trójzębne. Są zabarwione na żółto wzdłuż zewnętrznej krawędzi i czerwono lub fioletowe bliżej środka. W niektórych odmianach są ułożone w kilku rzędach.

Krzewy Gaillardia wyglądają tak:

Roślina ta jest czasami mylona z helenem, w niektórych odmianach, których kolor koszyczków kwiatowych jest prawie taki sam.

Wiele odmian osteospermum jest często nazywanych kolorowym rumiankiem. Ich kwiatostany mogą łączyć różne odcienie: różowy, biały, czerwony, liliowy i inne.

Tutaj zdjęcie przedstawia tricolor osteospermum:

Bogactwo wariacji kolorystycznych jest również nieodłącznym elementem gazanii. Jego kwiatostany są bardzo duże, a płatki spiczaste. Mogą łączyć od razu 3-4 odcienie kolorów. Zdjęcia przedstawiają niektóre odmiany roślin:

Uwaga

Gazania i osteospermum są często uprawiane nie tylko na zewnątrz, ale także w doniczkach. Dzięki jasnym kwiatostanom i długiemu okresowi kwitnienia stają się wspaniałą ozdobą domu. Możesz wyhodować te kwiaty zarówno z nasion, jak i kupując sadzonki. Ich ceny są znacznie wyższe niż w przypadku nasion, jednak według opinii prawie zawsze dobrze się zakorzeniają.

Venidium może pochwalić się jeszcze większymi i jaśniejszymi koszami na kwiaty. Ich średnica waha się od 10 do 14 cm, a wysokość krzewów może dochodzić do 80 cm Kwiaty trzciny mają spiczaste lub zaokrąglone brzegi. Występują w kolorze białym, żółtym, pomarańczowym, czerwonym i kilku innych kolorach. Jednocześnie prawie we wszystkich odmianach środek jest czarny, a wokół niego, na krawędzi kwiaty, zaznaczony jest pierścień w kontrastowym kolorze - brązowym, bordowym lub fioletowym.

Podobny kolor występuje w arctotis. Niektóre odmiany tworzą również wokół rdzenia pierścień o innym kolorze. Co więcej, jego płatki są bardziej spiczaste, a średnica koszy jest nieco mniejsza.

Tutaj zdjęcie przedstawia krzewy Venidium:

A oto arctotis:

A to jest pępowina ursinia:

Jak widać na zdjęciu, jego marginesowe kwiaty u podstawy są zabarwione na bogaty brązowy kolor, który płynnie przechodzi w bordowy, a następnie w jasny pomarańczowy.

Nivyanik

Ten kwiat jest bardziej podobny do rumianku niż reszta. Różnice w stokrotce tkwią w jej wielkości - ma bardziej wyraźne formy. Warto zauważyć, że bez specjalnej wiedzy nie można rozróżnić kwiatostanów tych dwóch roślin. Innym czynnikiem, który wprowadza zamieszanie, jest to, że stokrotka jest również popularnie spotykana pod nazwą duży rumianek.

Roślina to cały rodzaj, choć niewielki. Ma nie więcej niż dwadzieścia gatunków. Jednak te kwiaty występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy i Afryki. Najbardziej znana jest największa stokrotka. Gatunek ten jest bardzo poszukiwany we wszystkich kwiaciarniach na świecie. Jego gigantyczny rozmiar jest atrakcyjny. Ten kwiat może osiągnąć metr wysokości i ma piękne podwójne kwiaty o niesamowitym kształcie płatków. Wśród hodowców kwiatów roślina ta nazywana jest tak - dużym rumiankiem.

Szkodniki i choroby

Jeśli chodzi o rumianek ogrodowy, jest on narażony na szkodniki i choroby, podobnie jak wiele innych roślin. Najczęstsze to: fusarium, rdza, mączniak prawdziwy, szara zgnilizna. Aby zapobiec pojawianiu się tych chorób, należy monitorować ilość wody, którą otrzymuje rumianek, podlewanie gleby ma negatywne konsekwencje. Uważa się, że przydatne jest systematyczne pielenie i spulchnianie ziemi. Zmieloną część rumianku spryskuje się roztworami fungicydów. Jeśli roślina jest nadal chora, należy ją usunąć z klombu, aby nie zainfekowała innych kwiatów. Jeśli chodzi o pasożyty, muchy skrzydlate, drutowce, mszyce, wciornastki są niebezpieczne dla rumianku ogrodowego. Możesz z nimi walczyć tylko za pomocą owadobójczego traktowania roślin.

Ale żółty rumianek, oprócz tego, że jest bardzo bezpretensjonalną rośliną, praktycznie nie boi się wszelkiego rodzaju szkodników, nie wspominając o tym, że może rosnąć nawet w pełnym cieniu. Po zakończeniu kwitnienia roślina przez długi czas ma dekoracyjny wygląd. Rumianek żółty może rosnąć obok dowolnych roślin i kwiatów, nawet tych wysokich, nie cierpiąc wcale.

Dekoracyjne przeznaczenie żółtych stokrotek jest ich najważniejszą funkcją, dlatego warto wiedzieć, przy jakich roślinach najlepiej je posadzić. Żonkile, tulipany i irysy to najbardziej odpowiednie fototuty, wśród których będzie rosnąć doronicum. Bardzo dobrze prezentuje się w towarzystwie bylin, na początku wiosny cieszy oko jaskrawymi kolorami, a następnie wyzwala kwitnące później byliny. Rumianek żółty może długo zachowywać swój wygląd po pokrojeniu i umieszczeniu w wodzie.

Najczęściej żółty rumianek sadzi się do dekoracji kamiennego ogrodu lub w kompozycjach z kamieniem, który wygląda bardzo efektownie. Jeśli sadzi się odmiany nisko rosnące, przykrywają glebę zielonym dywanem, który wygląda po prostu świetnie, szczególnie w części ogrodu, w której jest większość cienia.

Wybierając roślinę do sadzenia w ogrodzie, aby cieszyła oko, była bezpretensjonalna i wytrwała, warto zatrzymać uwagę na rumianku. Badając wszystkie aspekty wzrostu i rozwoju różnych rodzajów rumianku, można zauważyć, że dla ogrodu, który z jakiegokolwiek powodu nie będzie odpowiednio pielęgnowany, żółty rumianek będzie po prostu idealną opcją. Jeśli nie masz czasu na uprawę i sadzenie nowych krzewów, to ta roślina zasieje się za pomocą nasion i będzie rosła przez kilka lat, ponieważ jest to roślina wieloletnia i wystarczy je sadzić co kilka lat. Jeśli lubisz dawać bukiety, to żółty rumianek też Cię tu nie zawiedzie, jest olśniewająco jasny i zachwyci każdego, ponadto długo stoi w wodzie, co też jest bardzo przyjemne. Zbliżając się do wyboru kwiatów do bezpretensjonalnego ogrodu, nie znajdziesz lepszej opcji niż żółty rumianek.

Sadzenie i pielęgnacja stokrotki

Stokrotkę sadzi się w środku wiosny.Najkorzystniejszy okres to koniec marca i kwietnia. Ponadto niektórzy hodowcy ćwiczą sadzenie jesienią. Jeśli nasiona zostały posadzone wiosną, ich kiełkowanie zajmie kilka tygodni, a pod koniec lata można zobaczyć pełnoprawne mocne rośliny. Jednak zakwitną dopiero w przyszłym sezonie. Jeśli nasiona posadzimy jesienią, pierwsze pędy można zobaczyć wiosną, a kwitnienie nastąpi w tym samym sezonie.

Aby pomyślnie zasadzić stokrotkę, musisz przestrzegać kilku zasad. Nasiona tej rośliny umieszcza się na płytkiej głębokości, która nie powinna przekraczać dwóch centymetrów. Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 30 cm Warto zwrócić uwagę, że gdy pojawią się pierwsze pędy należy je ostrożnie przebić. W takim przypadku między sadzonkami pozostaje nie więcej niż 10 centymetrów. Jeśli szkoda wyrzucić nadmiar roślin, nie możesz przerzedzać, ale posadzić niektóre z nich w innym miejscu.

Przez pierwsze dwa lata nivyanik będzie małym krzakiem. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji już w trzecim roku można uzyskać potężny krzak o średnicy ponad 80 centymetrów i wysokości około metra.

Astry

Wieloletnie astry, na przykład aster alpejski, są również bardzo podobne do rumianku. Kwitną w różnych kolorach - są fioletowe, blade i jaskraworóżowe, a nawet niebieskie i białe. Te ostatnie to po prostu wylane stokrotki o wysokości zaledwie 25 cm Aster alpejski kwitnie bujnie późną wiosną, dość długo.

A to tylko niewielki ułamek przedstawicieli zielonego świata, który strukturą i kształtem kwiatów przypomina rumianek. Arctotis, ursinia, pyrethrum, gelichrisum, nagietek, cynie (majors), dimorphoteka, niektóre odmiany dalii i wiele innych można bezpiecznie dodać do tej listy.

Doronicum

To także kwiat, który wygląda jak rumianek. Nazwa najpopularniejszego gatunku to doronicum wschodnie i babka doronicum. To roślina wieloletnia. Należy do rodziny Aster. W naturze występuje około 40 odmian tej rośliny. Doronicum występuje głównie na obszarach górskich.

Krzewy tego kwiatu mogą rosnąć w jednym miejscu bez przesadzania przez wiele lat. Łodyga tej rośliny ma niewielkie rozgałęzienie i dobrą odporność na niekorzystne warunki pogodowe. Liście nie mają ogonków i są ułożone naprzemiennie na łodydze. Rozmiary tej rośliny mogą wahać się od 25 centymetrów do jednego metra. To zależy od rodzaju doronicum. Liście są koloru żółtego lub czerwonego, a także mogą mieć różne średnice. Najmniejsza ledwie osiąga cztery centymetry, a największa dziesięć. Zakwit doronicum występuje w ostatnim miesiącu wiosny i wczesnego lata. Te wielokolorowe stokrotki są całkowicie niewymagające. Doskonale dostosowują się do każdych warunków.

Podsumować

Romantyczny i tajemniczy kwiat w całej historii ludzkości był używany przez człowieka do różnych celów. W starożytnym Egipcie był używany podczas ceremonii poświęconych Bogu Słońca - Ra. W Rosji przy pomocy „koloru Romanowa” leczyli wszelkiego rodzaju choroby. W średniowiecznej Europie kwiat był używany do wyrobu składników kadzidła.

Patrząc na zdjęcie rumianku można bez przesady stwierdzić, że to najdelikatniejszy kwiat, symbol piękna i czystości.

Doronicum: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Ponieważ kwiat ten łatwo dostosowuje się do różnych warunków, można go sadzić zarówno na słonecznych łąkach, jak iw zacienionym ogrodzie. Jednak niektóre odmiany są bardziej selektywne. Na przykład odmiana babki lancetowatej, aby w pełni się rozwinąć, powinna być sadzona tylko w słonecznym miejscu. Warto również wziąć pod uwagę, że absolutnie wszystkie odmiany doronicum nie tolerują sąsiedztw z dużymi drzewami. Rośliny posadzone w ich pobliżu bardzo szybko zanikną.

Doronicum uwielbia luźną i niezbyt suchą glebę. Warto zauważyć, że ilość wilgoci powinna być umiarkowana, ponieważ nadmiar zaszkodzi roślinie.Kultura ma powierzchowny system korzeniowy. W związku z tym nie zaleca się poluzowywania gleby pod samym krzewem kwiatowym.

Należy również zachować ostrożność podczas odchwaszczania. Ta roślina wymaga intensywnego podlewania tylko przy suchej, upalnej pogodzie. Przez resztę czasu doronicum prawie nie potrzebuje wody. Wynika to z jego potężnego kłącza, który służy jako rodzaj rezerwuaru wilgoci dla rośliny. Dobrze znosi mróz i nie wymaga dodatkowej ochrony.

Ten kwiat jest bezpretensjonalny w pielęgnacji. Aby mogła się bezpiecznie rozwijać i rosnąć, wystarczy nie poluzować gleby w pobliżu podstawy krzewu. Uprawa tej rośliny w letnim domku lub kwietniku obejmuje szereg czynności, które pomogą utrzymać pożądaną wilgotność gleby. W takim przypadku ściółkowanie wierzchniej warstwy gleby byłoby doskonałą opcją. Odbywa się przy użyciu łuski nasion słonecznika, zrębków, kory, siana lub przy użyciu specjalnych materiałów, które można kupić w kwiaciarniach.

Kiedy kończy się okres kwitnienia doronicum, jego część, znajdująca się nad powierzchnią ziemi, przechodzi w stan uśpienia. Trwa do samego końca lata. W tej chwili kultura praktycznie nie wymaga opieki i podlewania. Kiedy lato się kończy, kwiat odrasta i często może nawet ponownie zakwitnąć. W tym okresie hodowcy kwiatów zalecają intensywne podlewanie i nawożenie młodej rośliny.

Metody odbioru

Na bazie tej rośliny stosuje się następujące produkty:

1. Herbata. Wykonany jest z gotowego proszku w workach filtracyjnych, suszonych lub świeżych kwiatach roślin. Gotowy proszek składa się z kwiatów, można go kupić w aptece. Aby zrobić herbatę, należy wlać 1 saszetkę lub 1 łyżeczkę. rośliny wrzącą lub gorącą wodą, przykryj i pozwól mu parzyć przez 15-20 minut. W razie potrzeby przefiltruj roztwór. Picie herbaty jest zalecane po posiłkach. Nie zaleca się spożywania więcej niż 4 filiżanki dziennie. Herbatę stosuje się wewnętrznie w chorobach ogólnoustrojowych, miejscowo (w ginekologii, laryngologii, stomatologii, urologicznej) lub zewnętrznie (w chorobach skóry).

   

2. Rosół. Różnica w stosunku do herbaty i naparu polega na tym, że powstałą mieszaninę doprowadza się do wrzenia i utrzymuje w ogniu (łaźnia parowa) przez 15 minut. Włożyć 1 łyżkę stołową do pojemnika. rośliny, dodaj 1 szklankę wrzącej wody i włóż do pieca. Następnie bulion jest filtrowany i chłodzony. Powinien być przechowywany w lodówce nie dłużej niż 24 godziny. Zaleca się pić na świeżo. Przy dłuższym przechowywaniu bulionu właściwości lecznicze mogą zniknąć. Bulion pić 3 razy dziennie przed posiłkami.
3. Infuzja do podawania doustnego. Aby go przygotować, potrzebujesz 1 łyżki. rośliny (liście) i 1 szklanka wrzącej wody. Powstałą mieszaninę podaje się w infuzji przez 2 godziny. Pij napar z 1/4 szklanki (50 ml) 3 razy dziennie.
4. Napar do użytku zewnętrznego w kosmetologii. Aby go uzyskać, musisz wlać 4 łyżki stołowe. rośliny 1 szklanką wrzącej wody i pozostawić na 1 godzinę. Schłodzony roztwór służy do pielęgnacji skóry twarzy i innych części ciała.
5. Zimny ​​napar. Aby go zdobyć, potrzebujesz 5 łyżek. kwiaty rumianku i 0,5 litra zimnej wody. Roztwór podaje się w infuzji przez 8 godzin, filtruje i przechowuje w lodówce. Używany zewnętrznie.
6. Nalewka alkoholowa. 1 łyżka rośliny miesza się z 10 łyżkami. wódka i nalegaj na 10 dni w ciemnym miejscu. Wypij 20 kropli nalewki po posiłku, popijając wodą. Nie bierz nalewki alkoholowej na pusty żołądek.
7. Mieszanka na bazie oleju roślinnego i rumianku. To doskonały produkt do pielęgnacji skóry. Olejek można przyjmować wewnętrznie 15 kropli przed posiłkami, dodawać do herbaty lub przyjmować z miodem.
8. Mieszać do inhalacji. Powstały roztwór musi być jednorodny i wolny od zawieszonych ciał stałych.
9. Rosół lub napar do podlewania. Używany przy zapaleniu pochwy i szyjki macicy.
10. Odwar do wkroplenia do cewki moczowej.
11. Odwar do kąpieli leczniczych.Aby go przygotować, 500 g suchej rośliny wlewa się do 2 litrów gorącej wody, gotuje przez 10 minut. Bulion jest schładzany i filtrowany. Powstałą mieszaninę dodaje się do kąpieli, która trwa 2 tygodnie przez pół godziny. Zabieg ten jest skuteczny w przypadku wysypek, chorób skóry i nerwic.

    

12. Rozwiązanie dla mikroklasystów. Pomaga przy wzdęciach, szczelinach odbytu, hemoroidach, wrzodziejącym zapaleniu odbytu i innych chorobach odbytu.
13. Olejek rumiankowy. Uzyskiwane przez ściskanie. Znajduje zastosowanie w aromaterapii przy zaburzeniach snu, migrenach, astmie i drażliwości.

Pyrethrum

To roślina wieloletnia. Pyrethrum red należy do rodziny Asteraceae. Jest to rodzaj roślin obejmujący ponad sto odmian. Wyróżnia je jedna wspólna cecha - kolor kwiatów trzciny. Występują w kolorze białym lub różowym.

Ta roślina jest powszechna w Europie, Azji i Ameryce. Swoją nazwę zawdzięcza specjalnym właściwościom leczniczym niektórych odmian tego kwiatu. Naukowcy twierdzą, że wywar z nich może być stosowany jako dobry środek przeciwgorączkowy. W tym przypadku sama nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „pyretos”, które dosłownie oznacza „ciepło”.

Naturalne piękno

Jeśli podarujesz bukiet stokrotek lub choćby jeden kwiatek w prezencie, podkreślisz w ten sposób naturalne piękno swojego wybranego.

Są odpowiednie dla dziewcząt i kobiet w każdym wieku, podkreślając ich naturalne piękno. Kwiaty rumianku są często używane jako dodatek w fryzurach lub element dekoracji na ubraniach.

Sadzenie feverfew

Wysiew nasion należy wykonać nie wcześniej niż w kwietniu. Wynika to z termofilności kwiatu. W nocy zaleca się przykrycie rośliny folią. Jest to konieczne, aby chronić go przed możliwym mrozem. Nasiona wysiewa się na płytkiej głębokości. W takim przypadku warto je sadzić tak rzadko, jak to możliwe. Kiedy pojawią się pierwsze pędy, konieczne jest ich przebicie. Pomiędzy pozostałymi roślinami pozostała odległość co najmniej ośmiu centymetrów. Jednak z biegiem czasu kwiaty należy sadzić w odległości 40-45 centymetrów. Zasiane w glebie wiosną, feverfew zakwitną dopiero w następnym sezonie.

Warto zauważyć, że nasiona tej kultury są bardzo małe. Eksperci zalecają mieszanie ich z piaskiem, aby ułatwić proces siewu. Jest jednak jeszcze prostsza metoda. W takim przypadku nasiona rozprowadza się po powierzchni mieszanki gleby, a następnie posypuje wymaganą ilością gleby. Zaleca się podlewać uprawy za pomocą drobno zdyspergowanej butelki z rozpylaczem.

Propaguj przez nasiona i dzieląc krzew

Arctotis

Ten kwiat jest uważany za jedną z najpiękniejszych roślin ogrodniczych. Arctotis white ma elegancką, bogatą w kolory zieleń i wykwintne kwiatostany, które nie pozostawiają obojętnym hodowcy. Jednak te piękne kwiaty są teraz coraz rzadziej widoczne w klombach i na prywatnych działkach. Przyczyny spadku popularności tych roślin nie są do końca znane.

Pozytywne emocje

Najpiękniejsze, wesołe i delikatne kwiaty polne często porównuje się do emotikonów. W każdym razie ten kwiat daje tylko pozytywne emocje.

Już w dzieciństwie to ze stokrotek robiono wspaniałe wieńce, a dziś dobre samopoczucie dają ich właścicielom wygaszacze ekranu w telefonie czy na komputerze.

A bukiet bezpretensjonalnego kwiatu ozdobi każdy salon i doda światła i przestrzeni do Twojego domu. Bukiet stokrotek będzie raczej oryginalną niespodzianką dla dziewczyny z głębokim światem wewnętrznym, użyj tego. Najważniejsze jest, aby zrobić piękną kompozycję z kwiatów.Kliknij w link, aby znaleźć najpiękniejsze bukiety, wśród których znajdują się zdjęcia bukietów rumianku.

Jak sadzić arktotis

Materiał do sadzenia można łatwo kupić w dowolnej kwiaciarni. Okres dojrzewania nasion rozpoczyna się dwa tygodnie po kwitnieniu rośliny. Nasiona są maleńkie, więc nie można przegapić okresu zbiorów. W końcu po upadku ich odnalezienie będzie prawie niemożliwe. Warto zauważyć, że w ciągu dwóch lat po zebraniu nie tracą zdolności kiełkowania.

Aby pomyślnie wyhodować arctotis, musisz najpierw zdobyć jego sadzonki. Następnie jest już sadzony na otwartym terenie. Sadzonki uprawiane są w marcu. Kwiaciarnie zalecają dobre traktowanie gleby nadmanganianem potasu przed sadzeniem nasion, co pomoże uniknąć chorób roślin. Powstałe sadzonki sadzimy w ostatnich dniach kwietnia i na początku maja.

Recenzje ogrodników

Milaya_89

Doronicum przywieziony z pracy do domu. Mam jeden mały kręgosłup. Kurtka formowała się całkiem nieźle. Kwitnął bardzo dobrze przez dwa lata. W zeszłym roku po kwitnieniu ściąłem łodygi kwiatowe. Krzew zaczął powoli gnić i znikać.

Nadin

Oprócz rudbekii, która również wygląda jak żółty rumianek, mam również kwitnące heliopsy doronicum i słonecznikowe. Obie są bylinami. Doronicum kwitnie wczesną wiosną, ale krzew nie jest wysoki.

Osteospermum

Roślina ma rozgałęzione krzewy, na których uformowanych jest wiele koszy. Dzięki temu kwiat, podobnie jak rumianek, którego nazwa to osteospermum, ma drugie imię - rumianek przylądkowy. Łodyga tej kultury może osiągnąć 30 cm wysokości. Kwiatostany mają do pięciu centymetrów wielkości. Są koloru białego, różowego, fioletowego i pomarańczowego. Środek kwiatu jest zwykle niebieski, ale istnieją odmiany o kolorze białym, pomarańczowym i różowym. Liście mają bogaty zielony kolor. Roślina jest bezpretensjonalna i może kwitnąć przez wszystkie ciepłe pory roku.

W sztuce

Pole stokrotek zawsze było źródłem inspiracji dla malarzy. A oprócz zdjęcia na obrazach można podziwiać obraz piękna lasu.

Pole stokrotek jest szczególnie imponujące na tle wschodzącego lub zachodzącego słońca. Rzeczywiście, prawdziwie słoneczny kwiat może słusznie konkurować z niebiańskim ciałem pod względem czułości i ciepła.

Sadzenie sadzonek w otwartym terenie

Nie są wymagane specjalne warunki i ostrożność podczas sadzenia kwiatu osteospermum. Roślinę tę umieszcza się w glebie w postaci sadzonek. Eksperci zalecają wykonanie zabiegu pod koniec maja. Osteospermum preferuje stanowiska słoneczne, ale może być również uprawiana w miejscach zacienionych.

Podczas sadzenia sadzonek należy zachować odległość między kwiatami. Powinien mieć nie więcej niż 25 i nie mniej niż 20 centymetrów. Warto zauważyć, że otwory do sadzenia powinny być na tyle głębokie, aby zarówno system korzeniowy, jak i gliniasta bryła pasowały do ​​nich całkowicie.

Sadzonki są zwijane z doniczki do przygotowanego wcześniej otworu. Następnie jest wypełniony pożywną mieszanką gleby, którą można kupić w specjalistycznym sklepie lub wykonać samodzielnie. Składa się z próchnicy, darni i gleby liściastej. Ponadto do podłoża dodaje się drobny piasek. Wszystko to należy mieszać w proporcjach jeden do jednego. Po zakończeniu sadzenia sadzonek należy podlać dużą ilością wody. Kwitnie osteospermum w połowie czerwca.

Zastosowanie rumianku lekarskiego

Rumianek leczniczy ma następujący wpływ na organizm ludzki:

1. Wzmacnia układ odpornościowy. Regularne dodawanie zioła podczas przygotowywania herbaty zmniejsza ryzyko wystąpienia ostrych wirusowych infekcji dróg oddechowych (grypa, ARVI).
2. Działa przeciwzapalnie. Osiąga się to dzięki zawartości substancji biologicznie czynnych.
3. Antyseptyczny. Stosowanie wywaru lub naparu pomaga powstrzymać rozmnażanie się drobnoustrojów chorobotwórczych (wirusy, bakterie, grzyby).
4. Hemostatyczne (ściągające). Ta właściwość jest w posiadaniu koszy kwiatowych rośliny.
5. Lek przeciwdrgawkowy (przeciwdrgawkowy).
6. Uspokajający (uspokajający).
7. Hipnotyczny. Olejki eteryczne z rumianku poprawiają sen w nocy.
8. Lekki środek przeciwbólowy.
9. Gastroprotective (chroni ściany żołądka przed agresywnymi czynnikami).
10. Słabo ściągający. Kiedy rumianek dostanie się do żołądka, tworzy się film ochronny, który chroni błonę śluzową przed sokiem żołądkowym i zmniejsza ryzyko rozwoju zapalenia żołądka.

    

    Przeczytaj także:  Kolumbijska piękność koleria: rodzaje kwiatów i cechy pielęgnacji
11. Choleretic. Żółć jest wytwarzana w wątrobie i częściowo z pęcherzyka żółciowego do światła dwunastnicy. Roślina poprawia wydalanie żółci i normalizuje trawienie.
12. Napotny. Roślina wspomaga pracę gruczołów potowych i usuwa toksyny z organizmu poprzez pocenie się.
13. Przeciwskurczowe. Stosowanie rumianku w postaci herbaty zmniejsza nasilenie zespołu bólowego na tle skurczu narządów mięśni gładkich (macica, żołądek, jelita, woreczek żółciowy).
14. Wiatropędny. Stosowanie wywarów i naparów na bazie rumianku ogranicza tworzenie się gazów w jelitach. Stosuje się go przy chorobach układu pokarmowego, błędach żywieniowych i zaburzeniach czynnościowych, którym towarzyszą silne wzdęcia (wzdęcia).
15. Antyalergiczny. Rumianek jest hipoalergiczny. Zmniejsza objawy reakcji alergicznej (wysypka skórna, pokrzywka, świąd, zaczerwienienie) działając jako łagodny lek przeciwhistaminowy.
16. Ma korzystny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, zmniejszając depresję.
17. Wazodylator (rozszerza tętnice odżywiające mózg).
18. Wspomaga gojenie się ran, oparzeń i innych uszkodzeń skóry.
19. Ma działanie cytostatyczne (przeciwnowotworowe).

Następujące choroby i stany patologiczne można leczyć rumiankiem:

1. Zapalenie błony śluzowej żołądka (ostre i przewlekłe). Jest to choroba zapalna żołądka objawiająca się bólem w okolicy nadbrzusza po jedzeniu i na czczo, wzdęciami, nudnościami, zgagą (ze zwiększoną kwasowością). Rumianek zmniejsza nasilenie bólu. Przyjmuje się doustnie po posiłkach.
2. Zapalenie żołądka i dwunastnicy (połączone zapalenie żołądka i dwunastnicy).
3. Gastropatia.
4. Zapalenie dwunastnicy (choroba zapalna dwunastnicy).
5. Choroba wrzodowa. Rumianek łagodzi stany zapalne błony śluzowej podczas powstawania owrzodzeń, chroni ubytek przed działaniem kwasu solnego, ułatwia przebieg choroby.
6. Zapalenie jelit (zapalenie jelita cienkiego i grubego). Objawia się bólem brzucha, zaburzeniami wypróżniania (zaparcia, biegunka i ich naprzemienność), wzdęciami, utratą masy ciała i zespołem astenowegetatywnym. Rumianek można pić z przewlekłym zapaleniem i zapaleniem jelit na tle ostrych infekcji jelitowych. Roślina łagodzi skurcze mięśni gładkich jelit, zmniejszając w ten sposób ból.
7. Hemoroidy. Roślina wzmacnia naczynia krwionośne, pomaga zatrzymać krwawienie z odbytu oraz zmniejsza ból podczas i po wypróżnieniu.
8. Choroby pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych). W przypadku tych patologii często obserwuje się stagnację żółci. Rumianek działa żółciopędnie, zmniejszając ryzyko wystąpienia kamieni żółciowych.
9. Zaburzenia układu oddechowego (kaszel) na tle skurczu oskrzeli i obrzęku dróg oddechowych. Rumianek dzięki działaniu przeciwzapalnemu i przeciwalergicznemu zmniejsza obrzęk tkanek, ułatwiając oddychanie.
10. Ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych (grypa, paragrypy, adenowirusy i rinowirusy).

    

11. Choroby ogólnoustrojowe charakteryzujące się uszkodzeniem tkanki łącznej (toczeń rumieniowaty, zapalenie skórno-mięśniowe, twardzina skóry, reumatoidalne zapalenie stawów, reumatyzm).
12. Ból zęba.
13. Choroby zapalne jamy ustnej, w tym zapalenie dziąseł, zapalenie języka i zapalenie jamy ustnej.
14. Ból zęba.
15. Zespół konwulsyjny.
16. Zaburzenia snu (częste budzenie się, długotrwałe zasypianie, koszmary senne).
17. Migrena. Rumianek zmniejsza intensywność bólów głowy i częstotliwość ataków.
18. Odurzenie i zatrucie.
19. Chłoniak Burkitta (chłoniak nieziarniczy). Przy tej patologii rumianek działa na komórki limfoblastyczne, normalizuje procesy podziału i rozmnażania komórek. Roślina jest stosowana jako tradycyjna medycyna i nie jest główną metodą leczenia. Wykorzystywana jest głównie nadziemna część rośliny.
20. Obrzęk płuc. Rumianek chroni komórki i błony naczyniowe.
21. Nieregularne miesiączki.
22. Zespół napięcia przedmiesiączkowego z silnym bólem spazmatycznym.
23. Choroby zapalne narządów moczowo-płciowych (zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pochwy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherzyków). Rumianek działa antyseptycznie uro, hamując rozwój drobnoustrojów (Escherichia coli, ziarniaki, chlamydie, grzyby).
24. Łagodny przerost gruczołu krokowego. Rumianek stosuje się w połączeniu z innymi ziołami w celu zmniejszenia obrzęku i wielkości gruczołu krokowego, ułatwiając oddawanie moczu.

    

25. Dysbakterioza.
26. Patologia narządów laryngologicznych (zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła, zapalenie migdałków).
27. Choroby skóry o charakterze grzybiczym (grzybica skóry) i inne (egzema, łojotok głowy, hiperkeratoza).
28. Zwiększona drażliwość.
29. Choroby alergiczne (astma oskrzelowa).
30. Tiki nerwowe.
31. Depresja.
32. Udar cieplny. Rumianek jest używany zewnętrznie jako balsam.
33. Zwichnięcie.
34. Skaza wysiękowa. Rumianek jest używany jako esencja.
35. Malaria (jako medycyna tradycyjna).
36. Gruźlica zewnętrzna (skóra, błony śluzowe).
37. Choroby okulistyczne.

Możliwe przeciwwskazania

Rumianek został nazwany najbardziej nieszkodliwą rośliną leczniczą, ale może powodować pewne skutki uboczne. Przede wszystkim pole rumianku jest przeciwwskazane dla kobiet w ciąży, a na etapie laktacji należy ograniczyć jego stosowanie.

W przypadku przewlekłych patologii lub stosowania oddzielnej grupy leków należy skonsultować się ze specjalistą. Leki rumiankowe są również przeciwwskazane w przypadku indywidualnej nietolerancji.

Kluczowe skutki uboczne to:

1. Podwyższone ciśnienie krwi.
2. Prawdopodobieństwo krwawienia.
3. Odruch wymiotny.
4. Obrzęk.
5. Alergie i swędzenie.

Przeciwwskazania do długotrwałego stosowania preparatów z rumianku

Rumianek można zebrać i wysuszyć we własnym zakresie lub kupić w aptece gotowe surowce lecznicze.

Zapamiętaj! Przed długotrwałym stosowaniem rumianku należy skonsultować się ze specjalistą. Samoleczenie jest niebezpieczne i może nie wyleczyć, ale szkodzić zdrowiu.

Nawet najbezpieczniejsze zioło może spowodować zatrucie, a nawet śmierć. Trucizna czy lekarstwo - różnica polega na stężeniu i dawce leku. Dlatego bez przestrzegania instrukcji niemożliwe jest samodzielne przygotowanie nawet najbardziej nieszkodliwych wywarów wodnych (z sufitu). Dopiero po rozmowie z lekarzem specjalistą można rozpocząć leczenie.

Przedawkowanie preparatów leczniczych z rumianku prowadzi do wzmożonego pobudzenia układu nerwowego, kaszlu, zawrotów głowy i nieprzyjemnych dreszczy. Może rozpocząć się biegunka, alergiczne wysypki skórne. Nie można przyjmować leków z rumianku (herbaty, napary, wywary) w czasie ciąży i nieżyt żołądka.

Oczywiście wyleczenie poważnej choroby za pomocą samych ziół jest prawie niemożliwe. Ale przy równoległym stosowaniu leków oficjalnie przepisanych przez lekarza i różnych preparatów ziołowych można przyspieszyć powrót do zdrowia, złagodzić proces zapalny i zwiększyć odporność.

„Rumianek” kwitnie do jesieni

W tej kolekcji zebraliśmy nie tylko kwitnące jesienią rośliny podobne do rumianku, ale także te, które w większości kwitną w drugiej połowie lata, ale także wychwytują wrzesień. Jednym słowem, te, które kwitną teraz.

Arctotis

Podobnie jak wszystkie kwiaty podobne do rumianku, arctotis ma kwiatostany w kształcie spodka. Płatki mogą być białe lub pomarańczowe, ochrowe, fioletowe, fioletowe, żółte, różowe. Zewnętrznie kwiatostany są również podobne do gerbera.

Wysokość różni się w zależności od rodzaju i odmiany roślin, ale zwykle nie przekracza 15-20 cm. Wyjątkiem jest steacholist arctotis, który może osiągnąć 1 m wysokości.

Najczęstsze gatunki wieloletnie - arctotis hybryda, arctotis o krótkich łodygach, arctotis bez łodygi, arctotis stekhasolistny - są uprawiane jako jednoroczne lub dwuletnie.

Arctotis kwitnie od lipca do września.

Gatsania

Gatsania (lub gazania) to afrykańskie piękno, które z daleka można pomylić z rumiankiem. Ale po bliższym przyjrzeniu się łatwo zauważyć, że w przeciwieństwie do nieśmiałego rumianku ma ogromną różnorodność kolorów płatków: tutaj są one żółto-pomarańczowe, różowe i fioletowe. Co więcej, wiele kwiatów ma jasny pierścień u podstawy lub płatki w paski.

Wielkość kwiatostanów może przekraczać 10 cm średnicy. Niektóre gatunki i odmiany gatsanias mogą przypominać gerbery.

Kwitnienie trwa przez całe lato do jesieni. Gatsania hybryda i gatsania długodystansowa kwitną w drugiej połowie lata i kwitną do połowy jesieni.

Gerbera

Hodowcy znają około 7 tuzinów gatunków gerber. W zależności od odmiany wysokość szypułek może wynosić od 25 do 60 cm, kolor kwiatostanów może być również zróżnicowany - biały, pomarańczowy, czerwony, żółty, różowy, bordowy.

Gerbery uwielbiają słońce i ciepło, dlatego na środkowym pasie uprawia się je w pojemnikach na balkonach i tarasach, w doniczkach w domu lub w szklarniach.

Venidium

Venidium to rzadki gość w naszych ogrodach. Zwykle rośnie w pojemnikach i doniczkach.

Najpopularniejszym rodzajem tego kwiatu jest bujna venidium. Ma dość duże kwiaty - ich średnica sięga 10 cm, sama roślina dorasta do 70 cm.

Kwiaty mają ciemny środek i jasny pomarańczowo-fioletowy pierścień wokół niego.

Venidium kwitnie od końca lipca do mrozów.

Kosmeya

Kosmeya (lub kosmos) to popularna roślina w ogrodach śródlądowych. Jest to raczej „samodzielny” jednoroczny zielny, który nie wymaga specjalnej pielęgnacji i rozmnaża się bezproblemowo przez samosiew.

Najpopularniejszym z tego kwiatu jest cosmeya double-pierzaste... Jej kwiaty są najczęściej proste, ale są też podwójne odmiany. Kolorystyka płatków jest zróżnicowana: fioletowa, liliowa, różowa.

Mieć siarkowo-żółty kosmos kwiatostany w odcieniach ochry i pomarańczy. Z daleka można go pomylić z nagietkami.

Najrzadszym gatunkiem tej rośliny jest czekolada kosmeya (zwany również czarnym lub krwistoczerwonym kosmem). Jej kwiaty mają naprawdę głęboki brązowo-bordowy odcień i, co najbardziej zaskakujące, emanują subtelnym czekoladowym aromatem!

Niestety w zimnym klimacie rośnie tylko w pojemnikach i wymaga zimowania w pomieszczeniach.

Coreopsis

Coreopsis wygląda jak stokrotki o jaskrawych kolorach. W zależności od rodzaju i odmiany kwiatostany mają płatki żółte, pomarańczowe, różowe, fioletowe.

Wysokość różni się znacznie w zależności od gatunku. Na przykład krzewy rdzeniowatych w kształcie uszu dorastają do 30 cm, w rdzeniu wielkokwiatowym - do 100 cm Kwitnienie występuje w drugiej połowie lata i wczesną jesienią: od lipca do września.

Coreopsis preferuje otwarte, słoneczne tereny z dobrym drenażem. Jest to szczególnie ważne zimą - podczas odwilży kwiat może gnić, jeśli zostanie posadzony w ogrzewanym miejscu.

Osteospermum

Osteospermum jest również znane jako stokrotka przylądkowa, a na zachodzie jest również znana jako stokrotka afrykańska. Jej oczywistą zaletą jest bujne kwitnienie do późnej jesieni, ponieważ niskie temperatury stymulują otwieranie pąków.

Idealne miejsce dla osteosperum to obszary dobrze ogrzewane przez słońce. Nie można go jednak nazwać maminsynkiem - nie traci swojego dekoracyjnego efektu nawet w ponure, deszczowe jesienne dni.

Słonecznik

Oczywiście, aby pomylić słonecznik stołowy z rumiankiem, musisz bardzo się postarać. Ale wśród ozdobnych słoneczników jest wystarczająco dużo odmian bardzo podobnych do tego kwiatu.

Na przykład słonecznik małogłowy odmiany Lemon Queen wygląda jak skrzyżowanie rumianku i rudbekii.

W ciepłym klimacie słoneczniki kwitną do mrozów.

• 9 uroczych odmian słonecznika dla żywego ogrodu kwiatowego

  Pokoloruj swój ogród tymi radosnymi słonecznikami!

słonecznik bulwiasty

Podobnie jak słonecznik, topinambur czy gliniana gruszka, rośliny są zarówno ozdobne, jak i stołowe. Tylko, w przeciwieństwie do pierwszego, ma dobre wierzchołki i korzenie.

Topinambur kwitnie uroczymi cytrynowożółtymi kwiatostanami, a jednocześnie jest w stanie zimować w ogrodzie nawet bez zadaszenia!

Kwitnienie występuje w okresie od sierpnia do września.

Ursinia

Ursinia jednoroczna jest najczęściej uprawiana w kulturze. Ta roślina pochodzi z Afryki, więc służy do dobrego oświetlenia.

Na środkowym pasie rozpowszechniona jest ursinia koperkowa, którą można rozpoznać po charakterystycznym, pierzasto rozciętym kształcie liścia, a ursynia jest piękna.

Roślina dorasta do 30-50 cm wysokości. Wyjątkiem jest ursinia karłowata - jej „wysokość” nie przekracza 15 cm.

Ursinia kwitnie od czerwca do początku września.

Chryzantema

Chryzantema to tradycyjna roślina w jesiennym ogrodzie. Chryzantemy koreańskie, które są najczęściej używane w bukietach, trudno pomylić ze stokrotkami - są łatwo rozpoznawalne. Ale mniej popularne gatunki, na przykład chryzantema indyjska, arktyczna lub jesienna, zaskakująco przypominają ten skromny kwiat.

Nawiasem mówiąc, krzewy jesiennej chryzantemy mogą osiągnąć wysokość 160 cm.

• Chryzantemy - jak wyhodować zdrową roślinę?

  Odpowiadamy na 3 główne pytania dotyczące chryzantem.

Kwitnienie chryzantem trwa od późnego lata do późnej jesieni.

Echinacea

Istnieje 10 znanych rodzajów jeżówki purpurowej, ale najbardziej rozpowszechniona jest Echinacea purpurea. Pomimo wymownej nazwy kolor kwiatostanów może być nie tylko fioletowy, ale także czerwony, żółty, kremowy.

Echinaceę dość łatwo rozpoznać po charakterystycznym wypukłym środku i opadających płatkach.

Echinacea może osiągnąć wysokość 1,4 m! Można go rozmnażać zarówno wegetatywnie, jak i przez nasiona.

Ta roślina kwitnie od lipca do września.

• Echinacea - roślina do dekoracji ogrodu kwiatowego

Erigeron

Erigeron
Erigeron lub małe płatki odnosi się do bylin z rodziny Aster. Jej kuliste krzewy, składające się z ogromnej liczby rozgałęzionych pędów, osiągają wysokość 60 cm, liście lancetowate na krzaku i bardziej zaokrąglone u nasady.

Koszyczki na kwiaty można umieszczać pojedynczo lub w kilku częściach. Kwiaty mogą być różowe, żółte lub w różnych odcieniach fioletu. Kwitnienie rozpoczyna się wczesnym latem i trwa do późnej jesieni.

Opieka

Erigeron nie będzie wymagał szczególnej uwagi i troski. Wystarczy spełnić następujące warunki:

1. Gleba musi być zasadowa, bez stojącej wody.
2. Teren wybrany jako słoneczny i dobrze wentylowany.
3. Zarośnięte okazy należy związać.

Wśród różnorodnych kwiatów ogrodowych rumianek zajmuje czołowe miejsce. Idealnie pasują do różnorodnych ogrodów kwiatowych. I z zastrzeżeniem elementarnych zasad techniki rolniczej, z pewnością będą Ci wdzięczni za obfite i długie kwitnienie.

Ursinia

Kształt kwiatu jest podobny do rumianku, ale kolor płatków jest bardzo różny. Są przeważnie złote z odcieniem pomarańczy. Kolor jest jasny i bogaty, łatwo przyciąga uwagę. Warto zauważyć, że wnętrze kwiatu jest jaśniejsze niż na zewnątrz. Na przykład żółty płatek po wewnętrznej stronie będzie brązowo-fioletowy z tyłu. Otwarte pąki mają średnicę 5-6 cm.

Pędy dorastają do 30-60 cm, pokryte ciemnozielonymi liśćmi. Kultura uprawiana jest zarówno jako jednoroczna, jak i wieloletnia. Posiada odporność na ujemne temperatury, niewymagający warunków przetrzymywania. Kwitnienie trwa aż do pojawienia się nocnych przymrozków.

Zdjęcie nasion

Po zapłodnieniu środkowych kwiatów w kwiatostanie rozwijają się w nich nasiona, które później opadają na ziemię. W szczytowym okresie kwitnienia koszyczki zawierają kwiaty na różnych etapach rozwoju. Niektóre z nich zawierają już uformowane nasiona, podczas gdy inne dopiero kwitną.

Ogólnie już przy samym kwiatostanie w przekroju można zobaczyć jajniki, z których po zapłodnieniu rozwiną się nasiona.

Każda z tych „kolumn” po zapłodnieniu zamieni się w wydłużone ziarno.

Tak wyglądają nasiona rumianku na koszu z kwiatami:

I tak - są już zmontowane, gotowe do przechowywania lub do siewu do gleby:

Każde nasiono ma nieco wydłużony kształt, niektóre z nich są zakrzywione, wszystkie mają kilka twarzy.

Dzięki liczbie faset nasiona te można odróżnić od bezwonnych nasion rumianku. Gatunek ten nazywany jest właśnie trzema żebrami, ponieważ jego nasiona mają ściśle 3 brzegi, a zatem trzy „żebra”. Nasiona rumianku mają znacznie więcej żeber.

Poniższe zdjęcie przedstawia bezwonne trójżebrowe nasiona:

A oto zdjęcie nasion rumianku:

Z wyglądu bardzo trudno jest odróżnić nasiona, które mogą kiełkować, od tych, które są „zestarzałe”. Na zewnątrz są takie same, ale żywe nasiona należy oddzielić, wlewając je bezpośrednio z opakowania do słonej wody (1 łyżeczka soli na szklankę wody). Nasiona, które mogą kiełkować, osiadają na dnie szklanki, martwe unoszą się w górę. Następnie dobre nasiona są myte czystą wodą i sadzone.

Część nadziemna rośliny

Łodyga krzewu rumianku jest cienka, pusta w środku i wygląda jak typowe źdźbło trawy. Zwykle jego rozgałęzienie zaczyna się od samej ziemi, ale czasami cały krzew składa się z jednej łodygi, z której kilka szypułek z kwiatostanami rozgałęzia się tylko na samej górze.

Same szypułki są dość długie i cienkie, wydają się bardzo kruche.

Liście rumianku są małe, wąskie, zgodnie z opisem naukowym, „podwójnie lub potrójnie pierzaste pocięte na wąskie, liniowe lub szydełkowe płaty”. Łatwiej jest pokazać na zdjęciu niż opisać go wyraźniej:

Na łodygach jest wiele takich liści, rosną od podstawy łodygi do samych wierzchołków z kwiatostanami.

Oprócz liści na całej wysokości łodygi rumianku pokryte są małymi włoskami, prawie niewidocznymi gołym okiem. To pokwitanie jest wyraźnie widoczne tylko pod mikroskopem.

Kolor łodyg i liści młodej rośliny jest intensywnie zielony, gdy krzew się starzeje, ciemnieje, zaczyna żółknąć od podstawy, aż stopniowo cały krzew usycha całkowicie. Dzieje się to jesienią, ponieważ rumianek jest rośliną jednoroczną.

Umierający krzew, z którego kruszą się nasiona.

Inne rodzaje stokrotek mogą przetrwać zimę i zakwitnąć w przyszłym roku. Przed zimnem ich łodygi kwiatowe wysychają, a na zimę wychodzą tylko z rozetą liści gleby, które zimują bezpiecznie pod śniegiem lub w ciepłych regionach bez niego.

Cechy uprawy z nasion

W kolejnych sekcjach porozmawiamy o sadzeniu i pielęgnacji wieloletniego rumianku ogrodowego ze zdjęciem.

Wysiew nasion

Możesz uprawiać rumianek na dwa sposoby: używając sadzonek i bez pestek. W razie potrzeby wysiew nasion przeprowadza się bezpośrednio w ziemię, jednak metoda sadzenia jest bardziej niezawodna.

Wysiew nasion na sadzonki odbywa się wiosną (w marcu). Do siewu wymagany jest pojemnik do sadzenia (z komórkami), który jest wypełniony lekką i wilgotną glebą zawierającą torf i piasek (w stosunku 1: 1). Następnie w każdej komórce należy umieścić dwa lub trzy nasiona, a następnie posypać cienką warstwą ziemi.

Przykryj pojemnik przezroczystą folią, a następnie umieść go obok otworu okiennego. Zabrania się jednak umieszczania pojemnika bezpośrednio na parapecie, ponieważ jasne światło słoneczne może zaszkodzić procesowi kiełkowania. Glebę należy spryskać natychmiast po wyschnięciu.

Sadzonka

Jeśli sadzonki znajdują się w pomieszczeniu o normalnej temperaturze pokojowej, pierwsze pędy należy spodziewać się 10-14 dni po siewie. Kiedy pojawią się pierwsze pędy, należy usunąć folię ochronną z pojemnika i umieścić pojemnik na parapecie, gdzie roślina otrzyma wystarczającą ilość światła słonecznego.

Gdy kiełki osiągną wysokość 5 cm, należy je rozrzedzić. Aby to zrobić, konieczne jest usunięcie najsłabszych pędów i pozostawienie jednej silnej i wytrzymałej rośliny w każdej komórce.

Uwaga! Nie należy wyciągać słabych roślin z ziemi, ponieważ może to uszkodzić system korzeniowy pozostałego rumianku. Konieczne jest ostrożne oderwanie kiełka nad ziemią.

Czas sadzenia sadzonek w ziemi

Przesadzanie sadzonek na otwartym terenie odbywa się półtora miesiąca po pojawieniu się pierwszych pędów. Również podczas sadzenia nie powinno już być mrozów i groźby ich pojawienia się. Najkorzystniejszym miejscem do uprawy rumianku będzie dobrze oświetlony obszar nasłoneczniony, z neutralną lub wapienną glebą.

Ważny! Wody gruntowe muszą znajdować się głęboko pod ziemią.

Przesadzanie

Przed posadzeniem stokrotek konieczne jest wcześniejsze przygotowanie miejsca. W tym celu należy wykopać ziemię i zastosować złożone nawozy do kwiatów. Doły powinny mieć głębokość 20-30 cm, z odległością 20-40 cm między otworami do sadzenia. Na głębokość dołów i odległość między nimi wpływa różnorodność rumianku, który należy sadzić.

Kiełek należy ostrożnie wyjąć z pojemnika wraz z grudką ziemi i ostrożnie umieścić we wnęce. Następnie przykryj ziemią i lekko ubij powierzchnię. Następnie przeprowadza się podlewanie. Rumianek krzewowy zacznie kwitnąć w przyszłym roku.

Gazania

Gazania
Hybryda Gazania to jasny przedstawiciel rodziny Aster. Roślina tego gatunku ma niewielką wysokość, jej liście są zebrane w rozetkę podstawową. Poniżej blaszki liści pokryte są srebrzystym pokwitaniem, co chroni gazanię przed zimnem i pomaga zapobiegać utracie wilgoci podczas upałów.

Okres kwitnienia trwa od czerwca do mrozów. Przez cały ten czas szypułki stale pojawiają się ze środka wylotu.

Kwiatostany Gazania to kosze z płatkami o jasnych, niezwykłych kolorach. Mogą być gładkie lub w paski.

Opieka

Aby uzyskać pomyślny wzrost, rozwój i obfite kwitnienie, należy przestrzegać zasad uprawy gazanii:

1. Lokalizacja jest słoneczna.
2. Podlewanie jest wymagane z umiarem. Długotrwałe podlewanie jest destrukcyjne.
3. Gleba powinna być lekka i żyzna z dobrym drenażem.
4. W sezonie konieczne jest nawożenie nawozami.

Rudbekia

Kwiat należy do kategorii wysokich, minimalna wysokość krzewu to 50 cm, a maksymalna osiąga 2 metry. Roślina nie ma specjalnych wymagań pielęgnacyjnych, ponadto jest wieloletnia i może ozdabiać ogród w jednym miejscu nawet przez 5 lat.

Kwiaty podobne do rumianku występują w kolorze żółtym, różowym, szkarłatnym, pomarańczowym i kremowym. Istnieją gatunki dwukolorowe, w których ciemniejsza podstawa rozjaśnia się, gdy zbliża się do krawędzi płatka. W sumie jest 40 odmian.

Skład chemiczny

Przeanalizujmy najpopularniejszy rodzaj rumianku - rumianek. Jego główne składniki:

• witaminy (B1, B2, E, C i PP);
• nasycone kwasy tłuszczowe;
• makroskładniki odżywcze (potas, wapń, fosfor, sód, magnez);
• pierwiastki śladowe (żelazo);
• strawne węglowodany (mono- i disacharydy);
• garbniki i substancje białkowe;
• olejek eteryczny.

Rumianek wyróżnia się zawartością rzadkich substancji roślinnych. Glikozyd zwiększa apetyt i zwiększa wydzielanie żółci. Hamazulen w składzie rośliny wzmacnia działanie olejku eterycznego i przyspiesza tętno.

Rumianek apteczny jest wyjątkowy pod względem składu chemicznego

Właściwości lecznicze i szkoda

Przedstawiciel rodziny Astrov przynosi korzyści przy postawieniu następujących diagnoz:

• problemy z respiratorem;
• zapalenie żołądka i zapalenie trzustki;
• uszkodzenie skóry;
• zapalenie jamy ustnej;
• migrena;
• bębnica;
• hemoroidy;
• zapalenie pęcherza;
• krwawienie po porodzie;
• bolesne miesiączki;
• PMS;
• ból zęba;
• słaby apetyt;
• zwiększona pobudliwość;
• bezsenność.

Przeciwwskazania do stosowania ziela rumianku:

• alergia;
• predyspozycja do biegunki;
• bezkwasowe zapalenie żołądka;
• ciąża;
• laktacja;
• stosowanie aspiryny i leków rozrzedzających krew.

W innych przypadkach przedstawiciel rodziny Astrov jest całkowicie bezpieczny dla ludzkiego ciała. Dla ubezpieczenia napar z niego kapie na wnętrze dłoni i czeka na wynik testu alergicznego. Stosowanie rumianku aptecznego i jego stosowanie w celach leczniczych powinno być dozowane. W przeciwnym razie osoba zacznie cierpieć na regularne ataki migreny.

Należy dozować rumianek apteczny.