Odmiany gruszek dla regionu moskiewskiego ze zdjęciami i opisami: ocena

Grusze są często spotykane na działkach ogrodowych - soczyste i pachnące owoce są spożywane na świeżo, używane do produkcji dżemów i kompotów, a na zimę suszone. Kultura nie wymaga specjalnej opieki, szybko zakorzenia się na każdej glebie i przy każdej pogodzie. Jednak każdy region ma swoje własne odmiany. W regionie moskiewskim odpowiednie są bezpretensjonalne rośliny odporne na wysoką wilgotność i odporne na powszechne choroby.

Jaki rodzaj gruszki lepiej sadzić na przedmieściach, rozważymy dalej.

Odmiany letnie

Owoce dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia. Odmiany letnie nie mogą być przechowywane przez długi czas. Takie owoce sprawdziły się w kompotach, dżemach i konfiturach.

Zgodnie z opisem letnie odmiany gruszek dla regionu moskiewskiego są samozapłodne, ale ich plon można zwiększyć dzięki dodatkowemu zapyleniu. W tym celu podczas sadzenia sadu sadzonki innych gatunków umieszcza się obok gatunków letnich, ale o tym samym okresie kwitnienia.

Uprawy letnie uprawiane w regionie moskiewskim dzielą się na:

• wczesne dojrzewanie;
• środek sezonu;
• późne lato.

Wcześnie dojrzewające piękności ogrodowe wydają swoje soczyste owoce już w połowie lipca. Należą do nich Lada i Krasulya.

Grusze późnego lata dają plony wczesną jesienią. Chizhevskaya, Krasnobokaya to wybitni przedstawiciele tej grupy upraw owocowych.

Nisko rosnące grusze to odmiana Lada. Roślina ta jest przystosowana zarówno do suszy, jak i surowej zimy. Zwarte drzewo ma kształt piramidy i rośnie nie więcej niż 2,5 m wysokości.

Żółte gruszki z czerwonawym rumieńcem pojawiają się w połowie lipca. Ich waga może wynosić 150 g. Piękno ogrodu zaczyna przynosić owoce po 3-4 latach. Ogrodnicy konsekwentnie odnotowują duże zbiory Łady. Ta odmiana jest samopłodna, ale wskazane jest sadzenie obok niej Chizhevskaya lub Rogneda.

Lada jest słabo podatna na parcha i inne choroby grzybowe.

Krasulia

To nowa odmiana gruszy, która została stworzona przez hodowców z Czelabińska. Krasulia wyróżnia się rozłożystą koroną, obecnością cierni na gałęziach. Nie więcej niż 4 m wysokości.

Ogrodnicy zauważają wysoki stopień mrozoodporności Krasuli. Owoce są okrągłe. Żółtawo-zielone gruszki osiągają wagę 120 gramów. Odmiana wykazuje wysokie plony.

Krasula nie jest podatna na parch, lepiej owocuje w obecności zapylających sąsiadów, dobrze dogaduje się z Raduzną i Seweryanką.

Sierpniowa rosa

Przekraczając uprawy owocowe Tenderness i Triumph of Pakgam, hodowcy otrzymali sierpniową rosę. Roślina ta dobrze znosi surowy klimat regionu moskiewskiego. Sierpniowa rosa charakteryzuje się opadającą koroną i średnim zgrubieniem.

Kultura zaczyna owocować w 4 roku po posadzeniu. Pyszne żółtawe gruszki o wadze do 140 g otrzymały pozytywne opinie od ogrodników.

Zapylacz może być ulubioną gruszką Jakowlewa.

Katedra

Odmiana jest odporna na różne choroby

Soczysty miąższ gruszki katedralnej wyróżnia się kwaśnym smakiem z pikantną słodyczą. Drobne owoce dobrze się trzymają.

Katedra ma wysoki stopień odporności na zimowe przymrozki i choroby grzybowe. Odmiana nie jest podatna na roztocza gruszy i oparzenia bakteryjne.

Czerwone boki

Owoce tej kultury są soczyste i ciężkie. Każda gruszka jest duża, może ważyć nawet 190 g. Ogrodnicy nie zalecają trzymania ich na gałęziach, dopóki nie będą w pełni dojrzałe, ponieważ gałęzie pękną, a gruszki będą się kruszyć.

Czerwonoskrzydły dobrze znosi surowe zimy w regionie moskiewskim. Sadzonki kultury nie są podatne na choroby wywoływane przez chorobotwórcze grzyby i bakterie.

Chizhevskaya

Chizhevskaya jest interesująca ze względu na jej opis. Pachnące i soczyste owoce trzymetrowego drzewa są zbierane przez ogrodników corocznie iw dużych ilościach, ale zbiory można przechowywać nie dłużej niż 7 dni.

Kultura karłowata kwitnie w trzecim roku życia, wykazuje dobrą formację jajników w sąsiedztwie Łady.

Odmiany gruszek zebrane w drugiej połowie sierpnia dla regionu moskiewskiego są bardziej dojrzałe.

Odmiana South Ural została wyhodowana we wspólnocie hodowców z Czelabińska i Jekaterynburga. Drzewo jest średniej wielkości, okrągłe, o niskiej samoistności. Wymagany jest zapylacz, taki jak Krasulya lub Severyanka. Odmiana jest bardzo odporna. Deklarowana mrozoodporność gruszki tęczowej wynosi -37,20, ale przy niewielkim przemarznięciu sadzonki i dorosłe drzewa przetrwały zimę 1978-1979 48,30.

Smak owoców o masie do 140 g ocenia się na 4,5 punktu. Miąższ jest słodko-kwaśny, aromatyczny. Owoce w stanie dojrzałym mogą opadać przez 10 dni bez zrzucania, a następnie zepsuć. Zebrany plon można przechowywać przez tydzień.

Zalety:

• doskonała jakość handlowa owoców;
• wysoka zimotrwalosc;
• odporność na choroby i szkodniki.

Powstanie nowej odmiany zawdzięczamy genetyce S.P. Yakovlev, która skrzyżowała lokalną odporną odmianę Tenderness z australijskim Triumphem Pakgam. Na zdjęciu gruszka sierpniowa rosa w całej okazałości.

Owoce o masie 120-140 g są zielone po dojrzewaniu, żółkną, a dojrzewają lekko zarumienione. Utrzymuje się do 3 tygodni. Ocena smakowitości 4,6 - 5 punktów. Owocowanie jest regularne. Odmiana gruszki Avgustovskaya rosa jest odporna na parch, jest mało podatna na owady zjadające liście. Przy przeciążeniu owocami drzewo słabnie.

Odmiana jest stara, ludowa selekcja. Dojrzałe owoce nie mają dojrzałych nasion. Ale odmiana jest podatna na parch. Drzewo jest wysokie, owoce małe, 70 - 80 g. Owoce dojrzewają w sierpniu, są przechowywane przez tydzień. Dojrzałe gruszki Bessemyanka kruszą się, pozostając na gałęzi, zwiększają objętość, miąższ ulega degradacji. Odmiana normalnie toleruje zimę regionu moskiewskiego. Wydajność dorosłego drzewa wynosi około 270 kg.

Czytaj więcej: Jak przygotować grządkę czosnkową do sadzenia jesienią przed zimą

Jak sadzić lub przeszczepiać gruszkę jesienią

Głównymi cechami genetycznymi gruszki są jej wilgoć i ciepło. Nie toleruje drzew owocowych i ciężkich, marginalnych gleb, ponieważ szybko rosnący, silny system korzeniowy szybko wyrasta z dołka i wprowadzonej do niego żyznej gleby. A co najważniejsze, drzewo będzie się rozwijać na glebach piaszczysto-gliniastych lub gliniastych o dobrej wilgotności, z warstwą żyzną. Ta roślina owocowa nie toleruje dużego występowania wód gruntowych, które powinny znajdować się poniżej 3 m. Przy sadzeniu gruszki z zamkniętym systemem korzeniowym należy wykonać wstępne zrzucenie korzeni.

Wybór miejsca i przygotowanie lądowiska

Teren pod uprawę owoców powinien być nasłoneczniony, chroniony przed przeciągami i zimnymi wiatrami. Idealnym miejscem na dobre zbiory byłaby południowo-wschodnia lub południowa strona terenu na niewielkim wzgórzu. Zaczynają przygotowywać miejsce wiosną lub wczesnym latem. Aby to zrobić, wykop cały obszar i dodaj 5-6 kg kompostu, soli potasowej i superfosfatu (odpowiednio 30 i 60 g) na każdy metr kwadratowy. Następnie wykopują doły do ​​sadzenia o głębokości około 75 cm i średnicy do 100 cm Lekko cofając się ze środka dołu, wbijają mocny kołek, który będzie podporą dla młodej gruszki. Żyzna gleba jest przygotowana:

• z kompostu lub próchnicy;
• piasek rzeczny;
• gleba usunięta z powierzchniowej warstwy dołu do sadzenia.

Do tej kompozycji dodaje się siarczan potasu i superfosfat, odpowiednio 20 i 30 g na dołek. Kwaśną glebę rozcieńcza się wapieniem. Aby chronić korzenie przed podlewaniem, zapewniono drenażową warstwę żwiru lub keramzytu.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Najlepszą przeżywalność mają sadzonki dwuletnie, które są sprzedawane z otwartym lub zamkniętym systemem korzeniowym. Kupując, należy zwrócić uwagę na jakość materiału do sadzenia, który charakteryzuje się:

• obecność centralnego korzenia o długości co najmniej 30 cm z kilkoma (do 5 sztuk) gałęziami;
• korzenie są elastyczne, bez uszkodzeń mechanicznych i oznak zgnilizny;
• wyraźne gałęzie szkieletowe są współmierne do zdrowych korzeni.

Sadzonki gruszy z otwartym systemem korzeniowym sadzi się w ciągu 14 dni od zakupu. W tym czasie głównym zadaniem ogrodnika będzie zapobieganie wysychaniu korzeni i ochrona ich przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Przechowuj je w chłodnym, ciemnym miejscu z korzeniami owiniętymi w kilka warstw papieru i wilgotnym płótnem.

Przed sadzeniem młode drzewa są dokładnie badane. Ostrym, zdezynfekowanym sekatorem wycina się zgniłe lub uszkodzone miejsca, tworząc przekroje. Małe korzenie są wycinane tylko w razie potrzeby, to one same przepuszczają wodę i składniki odżywcze. Gdy korzenie wyschną przed sadzeniem, umieszcza się je w wodzie na 12 - 20 godzin. Wszystkie liście są usuwane, a system korzeniowy zanurza się w roztworze gliny: glina, dziewanna i woda w stosunku 1: 2: 5). Następnie suszy się przez pół godziny.

Algorytm sadzenia sadzonek gruszy jesienią

Oto przewodnik krok po kroku, jak sadzić gruszkę jesienią:

• w przygotowanym dole do sadzenia wykopuje się zagłębienie współmierne do wymiarów systemu korzeniowego;
• korzenie są wyprostowane i rozłożone, upewniając się, że się nie zginają;
• ustawić sadzonkę pionowo tak, aby szyjka korzeni znajdowała się co najmniej 4 cm nad poziomem gruntu;
• wypełniając otwór przygotowaną glebą, upewnij się, że nie pozostały w nim puste przestrzenie, okresowo delikatnie potrząsając sadzonką;
• gleba kręgu pnia jest mocno ubita;
• pień gruszki jest przywiązany do wspornika miękkim materiałem;
• sadzenie jest obficie podlewane 3 wiadrami ciepłej, osiadłej wody;
• za pomocą trocin lub torfu przeprowadza się ściółkowanie.

Zasady przesadzania gruszek jesienią

Przesadzanie gruszek w nowe miejsce odbywa się tylko dla młodych roślin. Tak więc drzewo powyżej 15 lat nie będzie tolerować takiej procedury i po prostu umrze.

Sadzenie lub przesadzanie gruszek kolumnowych lub innej odmiany jesienią przeprowadza się dla zdrowych drzew bez infekcji grzybiczych. Podstawowe zasady są następujące:

• przygotowanie do przeszczepu rozpoczyna się wiosną, wykopując koło przy pniu wokół obwodu korony, odcinając nadmiar korzeni ostrą łopatą;
• przed zabiegiem roślina jest obficie podlewana;
• bardzo ostrożnie wyjmij gruszkę razem z glinianą grudką i połóż ją na przygotowanym celofanie, mocno zawiązując wokół pnia;
• nowy otwór do sadzenia powinien być co najmniej 40 cm szerszy niż system korzeniowy drzewa;
• dno jest wypełnione żyzną glebą z darni i torfem z dodatkiem piasku i wapienia dla kwaśnych gleb;
• upewnij się, że kołnierz korzeniowy podczas sadzenia znajdował się powyżej poziomu gleby;
• krąg pnia jest dobrze ubity i podlany, ściółkowany;
• przed chłodem przesadzona gruszka jest przykryta.

Odmiany jesienne

Jesienne uprawy gruszy obejmują:

• Moskiewski;
• Elegancka Efimova;
• Geru.

Moskale

Moskiewczyk charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami i potężnymi, rozłożystymi gałęziami. Słodkie, soczyste owoce tej kultury mają przyjemny aromat. Corocznie na drzewach pojawia się plon jasnożółtych owoców z zielonkawymi plamami i pomarańczowymi plamami. Owoce nie kruszą się, są przenośne.

Elegancka Efimova

Smart Efimova otrzymała złotą nagrodę na międzynarodowych targach w Niemczech.Odmiana zimotrwała, charakteryzuje się wysokim stopniem odporności na szkodniki i choroby.

Ta uprawa ogrodnicza wykazuje wysokie plony. Gruszki mają kolor czerwono-zielony. Jeśli owoce nie zostaną usunięte na czas, przejrzały. Pełne dojrzewanie rozpoczyna się w połowie sierpnia i trwa do końca września.

Śliwki i gruszki dla regionu moskiewskiego. Ekspert Instytutu Ogrodnictwa.

Odmiana gruszki na cześć Jakowlewa

Odmiana gruszki do ogrodu - wybierz najlepszą

Niezwykłe rzeźby ogrodowe i najlepsze odmiany gruszek. Chatka.

Kultura owocowa Hery wygląda jak wąska piramida. Gdy temperatura zimą spadnie do -38 ° C, może częściowo zamarznąć. Aby temu zapobiec, a drzewo nie umiera, lepiej owinąć łodygę szmatką lub agrofibrą.

Sadzonki Hery zaczynają owocować po 5 latach od momentu posadzenia. Duże słodkie gruszki można przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu do pięciu miesięcy.

Nie zdziw się, jeśli na noworocznym stole właściciela daczy regionu moskiewskiego zobaczysz gruszki z jego własnego ogrodu. Możesz zachować owoce odmian zimowych do stycznia.

Po ugryzieniu wyciska się sok z dużych owoców o wadze 180 gramów. Gruszki są pachnące i smaczne, z lekkim cierpkim posmakiem, ale należy je wcześnie usunąć z drzewa. Dojrzała gruszka czerwonobrązowa nie trzyma się gałęzi. Odmiana zachowała najlepsze właściwości podczas selekcji i ma następujące zalety:

• wysoka mrozoodporność, przy -50 mrozach 3 punkty;
• owocne, o wysokiej jakości owocach;
• mało wymagający dla składu gleby;
• dorosłe drzewo reguluje samo zbiory, przycinanie nie jest wymagane;
• nieuszkodzony parchem, odporny na szkodniki owadzie.

Owocnik gruszki o czerwonych bokach występuje w wieku 6-7 lat.

Dopiero pod koniec września dojrzewa gruszka Hera, dając właścicielce owoce o niesamowitym smaku i średniej wielkości 200 gramów. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest słodko-kwaśny biały miąższ, ziarnista struktura. Nie ma bardziej trwałych gruszek. Będą leżeć przez 5 miesięcy w chłodnej stodole.

Grusza Hera jest średniej wysokości, nie gęstnieje, ma kształt wąskiej piramidy. Zaczyna przynosić owoce w 5 roku. Częściowe przemarzanie do 1,8 punktu następuje przy spadku temperatury do - 380 ° C. Odmiana odporna na choroby bakteryjne i grzybicze.

Odmiana uwieczniła w pamięci hodowcę, który pracował nad jej stworzeniem. Owocnikowanie gruszek Ulubiony Jakowlew ma 5-6 lat. Owoce są piękne, z kropkowanym wzorem i rumieńcem na delikatnym żółto-zielonym tle. W posmaku charakterystyczny zapach pigwy, ale bez cierpkości.

Drzewo szybko rosnące, zarośnięte, zniszczone parchem w wilgotnych latach. Plon rośnie wraz z wiekiem, w wieku 7 lat wynosi 20-22 kg. Dobra zimotrwalosc.

Istnieje wiele innych odmian, które zasługują na uwagę ogrodników z regionu moskiewskiego.

Opieka po wylądowaniu

Od momentu posadzenia gruszki do końca sezonu letniego jest jeszcze trochę czasu, aby pomóc młodemu drzewku zaadaptować się, zakorzenić i przygotować do zimy. Opieka nad młodą gruszką jesienią sprowadza się do kilku działań:

• utrzymywanie wilgotności gleby - korzenie nie powinny wysychać, ale nie należy dopuszczać do podlewania gleby, dlatego podlewanie odbywa się zgodnie z opadami;
• profilaktyka przeciwko szkodnikom i chorobom, do których stosuje się środki owadobójcze i grzybobójcze;
• rozluźnienie wierzchniej warstwy gleby. Ta operacja zapewni drzewu tlen - ziemia nie będzie zbyt ciasna w śnieżną zimę;
• pielenie chwastów, jeśli udało im się pojawić w okolicy kręgu pnia.

Przygotowanie do zimy

Młoda gruszka wymaga starannego przygotowania do pierwszej zimy na stanowisku. Jeśli są już na nim gałęzie, należy je ostrożnie zebrać razem i przywiązać do kołka. Bardzo ważne jest, aby bagażnik był chroniony przed działaniem mrozu. W tym celu jest owinięty materiałem okrywającym, który przepuszcza powietrze lub kawałkami bawełnianej tkaniny.Jeśli można przyjechać na miejsce zimą, konieczne jest obsypanie drzewa śniegiem.

Zimą małe gryzonie lubią biesiadować na korze młodych drzewek owocowych, dlatego też w celu zabezpieczenia się przed nimi pień gruszki owija się drobną siateczką lub poddaje działaniu odstraszającej mieszanki.

Najprostszą mieszankę można przygotować, mieszając glinę i dziewanny w równych proporcjach. Zapach wydobywający się z impregnowanego drewna odstraszy gryzonie. Innym sposobem ochrony przed nimi są świerkowe gałęzie, które układa się wokół gruszki.

Najlepsze odmiany gruszek według danych produkcyjnych

Region moskiewski znajduje się na średnich szerokościach geograficznych, panuje tu raczej duszne lato, a także ostry okres zimowy. W warunkach takich cech klimatycznych nie wszystkie odmiany gruszek rosną. Istnieją jednak gatunki, które są dość przystosowane do lokalnych warunków pogodowych. Popularne odmiany owoców o wysokiej wydajności zostaną opisane poniżej.

Kiedy lepiej posadzić gruszkę: wiosną lub jesienią

Sadzenie sadzonek gruszki przed chłodem ma swoje zalety. Wśród nich należy zwrócić uwagę na następujące cechy:

• młode drzewa kierują wszystkie swoje siły na wzrost silnego, silnego systemu korzeniowego, podczas gdy wiosenne sadzenie zmusza rośliny do intensywnego zwiększania zielonej masy;
• silne korzenie gruszki następnie łatwo wytrzymują mróz i suszę;
• sadzonki przezimowane są przystosowane do mrozu, mają dobrą zimotrwalosc;
• po posadzeniu jesienią nie trzeba dodatkowo dbać o gruszkę, wystarczy podjąć działania przygotowujące do zimy;
• jesienne drzewa rosną szybciej niż te sadzone wiosną;
• duże szkółki sprzedają jesienią sadzonki wysokiej jakości.

W jakim jesiennym miesiącu można sadzić gruszki

Przesadzanie i sadzenie gruszek jesienią w nowym miejscu zapewnia jej szybką i łatwą adaptację do surowego klimatu. Ale takie czynności są wykonywane w określonych momentach, kiedy biologiczne i chemiczne procesy gruszki zwalniają, a gruszka wchodzi w stan uśpienia. Dlatego procedura jest zaplanowana w czasie:

• do pierwszej dekady września i zakończyć do połowy października w regionach centralnych;
• na południu - od początku października do połowy listopada.

Wczesne odmiany

Wczesne odmiany gruszek dla regionu moskiewskiego charakteryzują się samozapłodnieniem. Aby uzyskać plon, należy posadzić w pobliżu 2-3 drzewa, lepiej, jeśli jedno z nich jest innej odmiany. Samopłodność, uzupełniona zapyleniem krzyżowym, zwiększa liczbę jajników.

W opisie gruszki marmurowej odnotowano jej odporność na choroby grzybowe, w tym parch. Drzewo o wysokości do 4 metrów z rozłożystą koroną zaczyna owocować w wieku 6-7 lat. Cechą rośliny jest zrzucanie owoców przy niewystarczającym podlewaniu. Owoce są średniej wielkości i smaku, dojrzewające na początku sierpnia. Zimotrwalosc odmiany jest dobra, owocuje corocznie.

Czytaj więcej: Jagody gniją na winogronach: przyczyny, zapobieganie, leczenie

Odmiana należy do nowego, szybko rosnącego standardu.Drzewo dorasta do 2,5 m, najpierw tworzy lejek, a następnie wznosi się w formie piramidy. Jest to jedna z najwcześniejszych odmian, na zdjęciu gruszka Lada przed zbiorami w lipcu. Owoce nie są duże, 90 - 110 g, ale plon około 40 kg z jednego dorosłego drzewa. Owocowanie następuje po 2-4 latach od posadzenia.

Zalety odmiany:

• wysoka zimotrwalosc;
• odporność na oparzenia bakteryjne, parch;
• niskie wymagania dotyczące oświetlenia;
• dobra wydajność.

Odmiana dojrzewa wcześnie, owoce osiągają 250 gramów, ale drzewo jest bardzo wysokie i zbiór trudny. Wczesne zbiory są przechowywane nie dłużej niż 2 tygodnie, owoce są smaczne, aromatyczne, a wczesnym latem szybko się sprzedają. Gruszki służą do konserwacji, przygotowania tłuczonych ziemniaków, soków.

Odmiana została wyhodowana w Południowo-Uralskim Instytucie Badawczym w Czelabińsku. Autorem odmiany jest E.A. Falkenberg. Gruszka Krasulia została wpisana do rejestru państwowego w 2002 roku. Drzewo o wysokości do 4 metrów ma rozłożystą koronę i średni przerost. Ciernie na gałęziach utrudniają zbiory. Zbiór jest zawiązany na lokach, zeszłym roku i młodym wzroście.

Owoce Krasuli są małe, 90-120 gramów, spłaszczone, zaokrąglone. Dojrzała gruszka zmienia kolor na żółtawozielony z jasnym rumieńcem. Odmiana przeznaczona do hodowli przemysłowych i indywidualnych.

Zalety:

• wysoka wydajność;
• odporność na parch, zarazę ogniową, roztocze gruszki;
• dobra zimotrwalosc.

Wybór i przygotowanie miejsca

Miejsce

Aby posadzić gruszkę, musisz natychmiast wybrać stałe miejsce, ponieważ drzewo nie reaguje dobrze na przeszczep. Powinien to być otwarty obszar z dobrym oświetleniem i wystarczającym ciepłem słonecznym. Biorąc pod uwagę, że drzewo w najbliższej przyszłości uzyska rozłożystą i bujną koronę (około 5 m średnicy), należy uważać, aby obok młodego drzewa nie było innych wysokich drzewostanów ani budynków.

Sąsiedztwo z innymi kulturami

Gruszka doskonale współistnieje z uprawami owoców, które są takie same w pielęgnacji. Na przykład w pobliżu można sadzić jabłoń, ale lepiej trzymać się z dala od jarzębiny, ponieważ oba te drzewa cierpią na te same choroby i cierpią na te same szkodniki. Jeśli zachoruje jeden osobnik, może ucierpieć ten „sąsiedni”.

Gleba

Gleba na stanowisku powinna być luźna i lekka, o wystarczającej wilgotności i wysokiej jakości (żyznym) składzie. Nadmierna zawartość gliny w glebie jest niepożądana, a nawet niebezpieczna dla sadzonki. Przygotowując otwory do lądowania, należy zwrócić na to szczególną uwagę. Zastąpienie górnej warstwy gliny wysokiej jakości mieszanką gleby (na przykład mieszaniną torfu ze złożonym nawozem) lub żyzną glebą opóźni śmierć drzewa tylko o 2-3 lata, ponieważ system korzeniowy będzie rósł i na głębokość 40-50 cm będzie nadal stykać się z warstwą gliny ...

Przygotowanie dołków i metody sadzenia sadzonek

Jeśli na wybranym obszarze znajduje się warstwa gliny, zaleca się wykopać dół płytko, nie sięgając dna gliny. Aby korzenie sadzonki dobrze osadzały się w ziemi i nie stykały się z gliną, konieczne jest wykonanie małych rowków o tej samej głębokości i długości około 1 m we wszystkich czterech kierunkach od dołka. rowki należy wypełnić wszelkimi odpadami organicznymi (na przykład resztkami jedzenia, trocinami, wiórami, chwastami lub igłami), które zostały wcześniej nasączone płynnym nawozem. Podczas sadzenia korzenie sadzonki są równomiernie rozmieszczone w różnych kierunkach, docierając do materii organicznej. W takich warunkach część korzeniowa gruszki nie wrośnie głębiej do warstwy gliny, ale na szerokość, a poza tym będzie dostarczana z pożywieniem na kilka lat wcześniej.

Jeśli woda gruntowa znajduje się blisko miejsca lub znajduje się na nizinie, na której utrzymuje się wysoka wilgotność, a zwłaszcza podczas wiosennych roztopów śniegu, na obszarach o ciężkiej glebie można zastosować inną metodę sadzenia sadzonki.Zaleca się sadzenie młodego drzewa na glinianym kopcu (z żyznej gleby) o wysokości około pięćdziesięciu centymetrów. Co roku do kopca należy dodawać ziemię, ponieważ potrzeby rosnącego drzewa będą rosły.

Na standardowej działce ze wszystkim, czego potrzebujesz (pożywienie, wilgoć, ciepło i światło) do sadzenia i uprawy młodych gruszek, stosuje się zwykłą metodę. Otwory do sadzenia rozpoczynamy wczesną jesienią, około 15-20 dni przed sadzeniem. Najpierw ziemia zostaje uwolniona od chwastów i wykopana. Następnie otwory pogłębia się o 45-50 cm, sortując glebę - górna warstwa gleby jest składana w jednym kierunku, a dolna w drugim. Średnica każdego otworu wynosi około 1 m. Dno otworów należy dokładnie poluzować. Górną warstwę gleby wykopaną z dołu do sadzenia należy wymieszać z kilkoma składnikami - grubym piaskiem rzecznym, torfem, superfosfatem, gnijącym obornikiem i złożonym nawozem zawierającym fosfor i potas. Na glebach o dużej kwasowości zaleca się dodanie wapna (w postaci okruchów) i kredy (w postaci proszku), ale nie można stosować świeżego obornika. Jest w stanie spowodować poważne oparzenia systemu korzeniowego, które doprowadzą do śmierci rośliny.

Odpowiedzi na często zadawane pytania

Odmiana gruszki Lada. Plon różnych odmian gruszek jest inny. Należy o tym pamiętać przy wyborze odmiany.

Pytanie numer 1. Jak prawidłowo przygotować drzewo owocowe do zimowania?

Najpierw usuwa się zgniłe owoce z rośliny i pod nią. Następnie pień i koronę traktuje się 5% roztworem mocznika, aby zapobiec rozwojowi parcha. Nie zapomnij o zapobieganiu szkodnikom i chorobom. Następnie dokładnie izolujemy roślinę.

Pytanie numer 2. Jaki rodzaj gruszki jest najlepszy dla regionu moskiewskiego?

Opcji jest wiele. Do najlepszych odmian należą: Lada, Rogneda, Tenderness, itp. Przy wyborze należy wziąć pod uwagę szereg czynników. To drzewo jest bardzo ciepłolubne, a jednocześnie niezbyt odporne na zimę. Dlatego należy bardzo uważnie wybierać gatunek odpowiedni dla danego obszaru.

Pear Tenderness - wysokowydajna odmiana odporna na zimę

Pytanie numer 3. Czy tę uprawę można przycinać latem?

Sierpniowa rosa

Drzewo niewymiarowe, korona średniej gęstości, lekko opadająca. Owoce zielone z lekkim rumieńcem, dużą liczbą punktów podskórnych, średniej wielkości, gruszkowate, krótkie, bez żeber. Skóra jest gładka i matowa. Miąższ jest biały, soczysty, drobnoziarnisty, delikatny. Odmiana zimotrwała i plenna o dużej odporności na większość chorób gruszy.

Błędy ogrodników podczas uprawy

Wysoki plon można zebrać w dowolnej strefie klimatycznej, pod warunkiem prawidłowego doboru odmian owoców, a także przestrzegania niezbędnych standardów uprawy.

• Najbardziej podstawowy błąd tkwi w początkowo nieprawidłowo dobranej odmianie gruszki. Oznacza to, że nie jest przeznaczony do uprawy w strefie klimatycznej regionu moskiewskiego.
• W rezultacie możliwe są również naruszenia podstawowej opieki nad uprawą - słabe zbiory, a nawet śmierć rośliny.
• Wybierając odmianę gruszki, która najlepiej nadaje się do sadzenia w kraju, ogrodnicy często zapominają, że wielu z nich może potrzebować odmian zapylaczy gruszy.

Na koniec chciałbym zauważyć, że region moskiewski znajduje się w takiej strefie klimatycznej, która z kolei charakteryzuje się szeregiem cech. Niestety nie nadają się do wszystkich odmian gruszek. Dlatego przed zakupem określonego gatunku drzewek należy dokładnie przeczytać, czy warunki pogodowe panujące w okolicy są optymalne dla ich wzrostu.

„Winter Decanca”

Inaczej nazywają „zimową księżną”. Jest to masywne drzewo z szeroką, rozgałęzioną koroną liści. Owocnikowanie następuje bardzo wcześnie i regularnie.Owoce są duże, grudkowate, o znacznej objętości. Pomimo swoich imponujących rozmiarów mocno trzymają się drzewa w małych pęczkach, nie spadając przez długi czas.

Zapach jest bardzo słaby. Skórka jest gładka, o pięknym jasnobursztynowym odcieniu. Miąższ jest białawy, mięsisty i słodki. Do głównych zalet letnich mieszkańców należy długotrwała konserwacja, dobry transport, mrozoodporność.

Gruszki owocujące na przełomie sierpnia i września

Gruszka została wyhodowana przez naukowców Moskiewskiej Akademii Rolniczej im. K.A. Timiryazeva. Rezultatem jest uniwersalna odmiana, w zależności od regionu klasyfikowana jako późne lato, wczesna jesień, jesień. W regionie moskiewskim owoce są usuwane na styku lata i jesieni. Dojrzewają i są przechowywane w chłodnych warunkach do 3 miesięcy. Skórka jest jasnożółta z niewyraźnym wzorem. Miąższ jest biały, słodki.

Zalety gruszki Rogned:

• nie boi się rosyjskich zim;
• odporny na wszelkiego rodzaju choroby;
• szybko rośnie;
• wydajność do 50 kg z drzewa.

Owoce duże i bardzo smaczne dojrzewają na początku września, ale nie wszystkie. Okres dojrzewania wydłuża się, ale owoce nie kruszą się i można je usuwać partiami. Miękka soczysta gruszka nie nadaje się do przechowywania. Lepiej jest natychmiast przetworzyć plon do zbioru.

Gruszka Widnaja to odmiana zimotrwała, mało podatna na choroby grzybowe. Posiada dobrą mrozoodporność. Owocnikowanie następuje w 5 roku.

Niskie drzewo, do 3 metrów, da mieszkańcom regionu moskiewskiego we wrześniu najpiękniejsze owoce. Jednak delikatne gruszki można przechowywać nie dłużej niż tydzień. W opisie gruszka Chizhevsky o trzymetrowym wzroście jest w stanie zapewnić przyzwoite zbiory. Gruszka regularnie owocuje. Sadzonka rośnie na podkładce karłowatej, kwitnie w trzecim roku. Pomimo deklarowanej samozapłodnienia drzewo jest lepiej związane z zapylaczem Lada.

Jesienna odmiana gruszki Nadyadnaya Efimova ma wczesny rodzaj owocowania. Odmiana zdobyła złotą nagrodę w latach 80. ubiegłego wieku na międzynarodowych targach w Niemczech. Odmiana jest szeroko rozpowszechniona w europejskiej części Rosji i krajach bałtyckich. Charakteryzuje się smakowitością owoców do 4,5. Posiada złożoną odporność na choroby, szkodniki i odporność klimatyczną.

Profesjonalna porada

I jeszcze kilka punktów związanych z sadzeniem gruszek jesienią.

• Nie można sadzić gruszek obok jakichkolwiek odmian jałowca, zarówno dzikich, jak i uprawnych. Pomimo antybakteryjnych fitoncydów wydzielanych przez krzew często jest bardziej zardzewiały. Wiele odmian upraw owocowych jest podatnych na tę samą chorobę grzybiczą.
• Do sadzenia przygotowuje się co najmniej 1-1,5 tygodnia, ale doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że lepiej to zrobić za miesiąc. Wtedy możesz być pewien, że gleba nie osiądzie, a potomek nie znajdzie się pod ziemią.
• Gruszek nie należy podlewać u nasady. Odbywa się to wzdłuż małego rowka wykopanego w kole w odległości 20-30 cm od pnia.
• Jeśli zimą ogrodnicy rzadko przebywają w swoim letnim domku, to po opadach śniegu warto przyjechać, aby ogrzać dodatkową zaspę do pnia, a samo drzewo przykryć płótnem lub plandeką do samego wierzchołka. Delikatną korę uwielbiają nie tylko zające, ale także sarny.

Film pokaże, jak prawidłowo sadzić gruszkę jesienią.

Charakterystyka strefy klimatycznej

Region moskiewski znajduje się w strefie umiarkowanego klimatu kontynentalnego, który charakteryzuje się dużą roczną amplitudą temperatury powietrza, a także znacznymi zmianami wskaźników temperatury w ciągu dnia i nierównomiernym rozkładem opadów. Mroźne zimy, bardzo gorące lata, powracające przymrozki późną wiosną utrudniają uprawę takiego owocu jak gruszka, ponieważ pąki układane są poprzedniego lata i istnieje duże prawdopodobieństwo ich zamarznięcia zimą.

Dlatego właściciele działek ogrodowych czy domków letniskowych powinni liczyć się z tym, że w takich warunkach będą w pełni rosły i rozwijały się mrozoodporne, odporne na nagłe zmiany temperatury i kaprysy pogody, wcześnie dojrzewające, samozapłodnione odmiany i mieszańce.

Uprawy późno dojrzewające

Cechą charakterystyczną tej kategorii odmian jest długi okres przydatności do spożycia, owoce z drzew zimotrwałych można zbierać pod koniec sezonu jesiennego. Nie stosuje się ich od razu w pożywieniu - smak zimowej gruszki ujawnia się wraz z jej stopniowym dojrzewaniem.

Białoruski późno

To drzewo o okrągłej, gęstej koronie. Sadzonki tej odmiany wyróżniają się elastycznymi gałęziami i jasnozielonymi liśćmi. Owoce o masie do 120 g mają pomarańczowo-żółty kolor. Miąższ jest popularny ze względu na swoją delikatność, oleisty i słodki smak z przyjemną kwaskowatością.

Kultura z zaokrągloną koroną i rzadkimi splecionymi gałęziami szkieletu. Pędy są gładkie i brązowe. Liście w kształcie owalnego, zielonego koloru. Odmiana daje duże, stożkowate owoce z żółtym odcieniem z obecnością brązowego koloru powłoki. Waga do 200 g. Skóra charakteryzuje się gładkością, przetłuszczającą się. Miąższ ma średnią gęstość, lekko tłusty, mleczno-kremowy kolor. W smaku zawiera złożony efekt słodyczy, kwaskowatości.

Tichonowka

Drzewo jest średniej wielkości o koronie szerokopiramidalnej lub zaokrąglonej (w zależności od wieku). Owoce zielone, drobne, jędrne, kulisto-szeroko-gruszkowate lub owo-gruszkowate. Skóra jest gęsta i twarda. Miąższ jest żółtawy, soczysty, chrupiący. Zimotrwała, bezpretensjonalna odmiana o wysokiej wydajności, odporna na choroby gruszy.

Chizhovskaya (Chizhevsky)

Drzewo średniej wielkości, w typie standardowym, korona zwarta, stożkowata. Owoce żółte, z lekkim rumieńcem, duże, odwrotnie jajowate lub gruszkowate, bez żeber. Skóra jest cienka, gładka i matowa. Miąższ jest prawie biały lub jasnożółty, soczysty, półtłusty. Odporna na mróz, wysokowydajna hybryda odporna na główne choroby gruszy i ekstremalne warunki wzrostu.

Wybierz odmianę, którą lubisz i ciesz się zdrowymi i smacznymi owocami.

Dukhmyanaya

Drzewo jest średniej wielkości, korona średniej gęstości, szerokopiramidalna. Owoce zielone, z ceglastoczerwonym rumieńcem, średnie, gruszkowate. Skóra jest gładka i błyszcząca. Miąższ jest biały, soczysty, maślany, o przyjemnym słodko-kwaśnym smaku. Odmiana średnio odporna na wysokie plony. Odporny na raka bakteryjnego i umiarkowanie odporny na parcha.

Severyanka

Drzewo jest średniej wielkości, korona średniej gęstości, szerokopiramidalna. Owoce żółte z zielonymi plamkami, drobne, ścięto-stożkowate, nieregularne. Skóra jest gęsta i matowa. Miąższ kremowy, soczysty, o średniej gęstości. Odmiana silnie odporna na zimę, plenna, odporna na większość chorób gruszy.