Drzewo różane - cechy uprawy standardowego kwiatu

Odmiany róż podstawowych

We współczesnej hodowli można wyróżnić trzy główne grupy podkładek, które służą do formowania róż standardowych:
1. Caninae to najczęstsza sekcja o sprzecznych cechach gatunkowych:

• Rosa canina to gatunek używany od 1824 roku. Z jednej strony sam stado nie rozmnaża się dobrze i rośnie wolno, ale należy do długich wątróbek. Nie różni się wysoką zimotrwalością, ale wyhodowane na nim hybrydowe róże herbaciane dobrze znoszą mrozy;
• Rekord Heinsohna - stosowany w Niemczech do szczepienia żółtych róż, zaletą jest możliwość aktywacji szczepów słabo rosnących;
• Pfander's Canina (najbardziej odporna na zimę) - dobrze nadaje się do prawie wszystkich odmian róż ogrodowych, z wyjątkiem niektórych żółtych odmian herbaty hybrydowej.

2. W sekcji Synstylae wybrano tylko dwa rodzaje podkładek (Moschata floribunda i Multiflora), które stosuje się do odmian silnie rosnących. Wyróżniają się bezpretensjonalnością, przystosowaniem do ubogich gleb piaszczysto-gliniastych, wysoką odpornością na choroby i mrozoodpornością.

3. Odcinek Indicae jest znany ze stada Odorata 22449. Gatunek ten jest odpowiedni dla krajów o łagodnym klimacie, ale jest obojętny zarówno na wysychanie, jak i podmokłość. Na nim zakorzeniają się prawie wszystkie odmiany róż ogrodowych. Podgatunek Moore's Odorata, wyhodowany później, jest bardziej odporny na zimę.

Sadzenie standardowej róży własnymi rękami

Przede wszystkim musisz zdecydować, czy możesz samodzielnie sadzić odmianę, którą lubisz, czy też łatwiej jest kupić róże już na gotowym magazynie. Wybierając sadzonkę, zwróć uwagę na:

• korona - powinna być dobrze rozwinięta, z mocnymi pędami;
• pień równy, dobrze zdrewniały, o średnicy co najmniej 1 cm;
• liście i szyjka korzeni - rośliny z podejrzeniem choroby róży są odrzucane.

Decydując się na odmianę, należy uzyskać informacje, do której grupy róż ogrodowych należy roślina - w przyszłości fakt ten wpłynie na prawidłową pielęgnację róż.

Wymagania dotyczące sadzenia standardowej róży własnymi rękami są takie same jak w przypadku zwykłej:

• obszerny dół do dystrybucji systemu korzeniowego;
• lekko kwaśny odczyn gleby (pH = 5,5-6,5);
• odległość między drzewami - z uwzględnieniem średnicy korony (z reguły co najmniej 1 m dla odmian średniej wielkości).

Procedura operacyjna:

1. Solidny kołek jest zainstalowany na dnie otworu, tak aby znajdował się poniżej początku korony.

2. Kołek montuje się od strony o najczęstszym kierunku wiatru.

3. Głębokość podziemnej części podpory, potraktowanej środkiem antyseptycznym, musi wynosić co najmniej 50 cm.

4. Kołek znajduje się w środku otworu, lekko nachylony w stronę przeciwną do kołka. System korzeniowy prostuje się, dziura jest pokryta ziemią i trochę ubita.

5. Kufer jest luźno przywiązany do kołka w kilku miejscach. Aby uniknąć uszkodzenia kory, w punktach mocowania można owinąć pień miękkim materiałem.

6. Szyję korzeniową przykrywa się ziemią do wysokości 10 cm.

7. Korzenie powietrzne między szyjką korzeni a powierzchnią ziemi są wstępnie przycięte.

8. Na dno otworu można wlać niewielką ilość składników odżywczych.

Chemia

Nasiona rośliny zawierają liczne amidy kwasu lizerginowego, w tym Ergin, Ergonovine i Isoergin. Z tej grupy chemicznej pochodzi dobrze znany halucynogen LSD.Efekty psychoaktywne odczuwane po spożyciu nasion są powszechnie przypisywane Erginowi (znanemu również jako amid kwasu d-lizergowego, LSA lub LA-111), chociaż słuszność tego twierdzenia jest kwestionowana.

W Stanach Zjednoczonych Ergin znajduje się na liście DEA, Schedule III. W tym samym czasie Little Hawaiian Tree Rose pozostaje legalna. W związku z tym posiadanie jakiejkolwiek części zakładu jest całkowicie legalne. Jednocześnie wydobycie Ergin w Stanach Zjednoczonych jest ścigane prawnie, jednak nie zarejestrowano jeszcze żadnych przypadków, aby to zadziałało. Roślina nie jest tam kontrolowana jako prekursor substancji profilujących, ponieważ synteza LSD z erginy, choć możliwa, jest niezwykle niepraktyczna.

Nasiona zawierają również glikozydy. Związki te mogą powodować niektóre ze zgłaszanych skutków ubocznych ich stosowania. Wielu uważa, że ​​futro nasienne jest główną przyczyną „choroby lokomocyjnej”, ale wiadomo, że to „futro” jest obojętne; najprawdopodobniej czynnik wywołujący nudności zawarty jest w samych nasionach.

Cechy sadzenia standardowych róż własnymi rękami

Ze względu na to, że standardowe róże wymagają przykrycia na zimę, pień należy sadzić lekko pod kątem do fałdy. Przed sadzeniem należy sprawdzić, w jakim kierunku dobrze się ugina. Kołnierz korzeniowy ma małą uszczelkę - grudkę, od której pień odchodzi w sposób łukowaty. To zagięcie jest punktem odniesienia dla wektora zgięcia.

Podczas sadzenia wypukła strona guza znajduje się bliżej podpory, a łodyga jest zorientowana w kierunku jej układania. Kierunek układania pnia należy przemyśleć z wyprzedzeniem - jeśli drzewo blokuje ścieżkę podczas zginania, nie będzie to zbyt wygodne. Najlepszym kierunkiem ułożenia pnia jest trawnik. Początkowo świeżą sadzonkę należy przywiązać luźno do podpory, dokręcając łączniki, gdy ziemia jest zagęszczana.

data-matched-content-ui-type = "image_sidebyside" data-matched-content-rows-num = "4 ″ data-matched-content-columns-num =" 1 ″ data-ad-format = "autorelaxed">

Następnym krokiem jest ochrona korony. Aby gałęzie szczepionej rośliny nie wysychały i nie zwietrzały, są owinięte mokrym materiałem (mech, wata itp.). Okresowo sprawdzany jest stan wilgotności - zabezpieczenie nie powinno wysychać. Schronienie jest usuwane, gdy tylko zaczną pojawiać się pąki.

Jeśli wiesz już, jak uprawiać róże, możesz własnoręcznie stworzyć różane drzewo. Główną metodą jest pączkowanie - szczepienie pączkiem pobranym z sadzonek innej rośliny. Szczepienie przeprowadza się na systemie korzeniowym róż gatunkowych (owoc dzikiej róży).

Wybierając system korzeniowy dla swojego drzewa, musisz wziąć pod uwagę:

• zgodność metaboliczna podkładki i zrazu;
• siła wzrostu szczepionych pędów;
• adaptacja do istniejących warunków klimatycznych i gleby;
• zdolność stada do dzikiego wzrostu;
• odporność na choroby i szkodniki.

Z reguły każdy katalog róż w adnotacji dla danej odmiany zawiera informacje o najlepszej podkładce. Teoretycznie na łodydze można zaszczepić każdą odmianę róż ogrodowych. Lepiej jest wziąć pączek ze środka łodygi jednorocznej sesji. Aby zwiększyć szanse uzyskania pozytywnego wyniku, można jednorazowo zaszczepić 3-4 nerki.

Niezależnie od tego, czy wizjer się zakorzenił, stanie się jasne po 3-4 tygodniach - pączek zacznie się powiększać, a ogonek liściowy zniknie.

Możesz też przeszczepić w inny sposób - sadzonkami wstawionymi w pęknięcie pnia podkładki:

Standardowa pielęgnacja róż zrób to sam

Pielęgnacja i pielęgnacja różowych bukietów polega na terminowym rozluźnieniu i usunięciu przerostu podkładki. Jeśli stado uwolniło dziki wzrost z dala od pnia, musisz wejść głębiej w ziemię i posiekać korzenie, w przeciwnym razie odmiana ozdobna może odrodzić się w owoc dzikiej róży.

Na zimę przykrywa się standardowe róże w ogrodzie. Przygotowanie przed zimą rozpoczyna się na długo przed pierwszymi przymrozkami:

• w sierpniu przestań karmić i podlewać;
• zaopatrzyć się w materiał pokryciowy;
• odciąć wszystkie nierozwinięte pędy;
• skrócić główne gałęzie zgodnie z pokrewieństwem odmianowym;
• usuń wszystkie liście;
• rośliny są traktowane siarczanem miedzi (1% roztwór) w celu ochrony przed szkodnikami róż.

Wraz z nadejściem pierwszych mrozów pień jest pokryty piaskiem. Gdy temperatura spadnie poniżej -3 ° C, pnie są całkowicie zakryte.

Procedura operacyjna:

• drzewo jest odwiązane z kołka;
• ziemia jest trochę wykopana od strony fałdy;
• łodyga jest pochylona i zgięta do ziemi;
• wygięte drzewo jest mocowane za pomocą proc.

Ułożony pień pokryty jest świerkowymi gałęziami, trocinami, listowiem, a system korzeniowy i koronę posypuje się ziemią. Możesz wykopać rów, do którego pasuje bagażnik, a dla korony - przestronny otwór.

Druga metoda jest bardziej odpowiednia w regionach o łagodnych zimach. Pień pozostaje wyprostowany i związany gałęziami słomy lub świerku.

Na obszarach o surowych zimach można zastosować schronienie z warstwą powietrza, ale w tym celu należy zbudować konstrukcję oporową wokół róży. Rośliny owija się słomą, świerkowymi gałęziami, następnie umieszcza podpory w odległości 2-3 cm od pierwszej warstwy, a konstrukcję zawija się w płótno lub specjalny materiał pokrywający.

Ta metoda jest najbardziej niezawodna, ale i pracochłonna - szczelina powietrzna powoduje efekt cieplarniany, gdy temperatura wzrasta, dlatego podczas zimowych roztopów roślina wymaga wentylacji.

Możesz usunąć schronienie tylko wtedy, gdy istnieje zagrożenie silnymi mrozami. Lepiej jest robić to stopniowo, przyzwyczajając drzewo do chłodnej pogody.

Piękno i niezwykły kształt standardowej róży są warte uwagi, jaką trzeba poświęcić, aby ją wyhodować.

kwiaty róży

Róże to rośliny ozdobne, które zajmują pierwsze miejsce pod względem piękna i czasu kwitnienia, przyjemnego i delikatnego aromatu. Kwiat róży był ulubieńcem wielu narodów świata od czasów starożytnych. Wizerunek kwiatu został znaleziony na srebrnych monetach jednego z plemion Ałtaju, które żyło 5 tysięcy lat przed naszą erą.

Róża nazywana jest „królową kwiatów”, jako najlepsza dekoracja ogrodu śpiewali ją poeci, pisali o niej legendy. Na przykład starożytna indyjska legenda mówi o bogini miłości, piękna i płodności Lakshmi, która wyłoniła się z płatków róż.

Piękno krzewu z kwitnącymi różami przyciąga również współczesnych ludzi. Jest sadzony w parkach w południowych miastach i na słonecznych działkach letnich domków w wiejskim domu. Róża to bardzo wdzięczna roślina, która przy odpowiedniej pielęgnacji każdego roku zachwyci Cię swoim kwitnieniem.

Zgodnie z tematem artykułu, naszą uwagę skupimy na badaniu odmian róż ze zdjęciami. Wybierz róże do swojego ogrodu, kup, aw następnym artykule dowiemy się, jak sadzić w otwartym terenie i jak o nie dbać.

Zwyczajowo krzewy różane dzieli się na park i ogród. Bardziej interesują nas róże ogrodowe, które dzielimy na następujące grupy: herbata powtarzalna, herbata hybrydowa, polyanthus, Floribunda, tarasowa, pnąca, okrywowa, krzewiasta, standardowa. Przechodzenie i oglądanie każdej grupy ze zdjęciem.

Zastosowanie nasion róży hawajskiej

Róża hawajska jest aktywnie wykorzystywana w celach leczniczych jako tonik, a także jako silny afrodyzjak, w leczeniu cukrzycy i niepłodności męskiej. Mała dawka nie ma silnego działania psychoaktywnego, dlatego nie należy obawiać się skutków ubocznych. Ale zwiększenie dawki może wywołać skutki uboczne, pojawienie się halucynacji.

Stosowanie MGDR jest podobne do efektu LSD. Ważne jest, aby pamiętać, że efekt stosowania dla każdej osoby jest inny:

• nudności;
• wymioty;
• słabość;
• euforia.

Róża hawajska działa od 7 godzin do 12 godzin. Wiele zależy od indywidualnych cech człowieka. Wiele osób, po spróbowaniu nasion róży hawajskiej, porównywało działanie do narkotyków.

Aby pozbyć się nudności, należy spożywać nasiona wyłącznie na pusty żołądek, w ilości nieprzekraczającej 8 sztuk.Wcześniej należy je dokładnie obrać i zmiażdżyć. Następnie nalegaj na je w wodzie przez 20 minut i wypij powstały roztwór.

Aby wzmocnić pożądany efekt, szamani wprowadzają nasiona do własnej śliny. Zawarte w nim enzymy pomagają lepiej uwalniać składniki aktywne.

Hybrydowe róże herbaciane. Odmiany róż

Odmiany róż uzyskuje się przez krzyżowanie powtarzających się róż z różami herbacianymi. Krzew niski (60 - 80 cm). Liście są duże, piękne, o różnych odcieniach. Kwiaty mają różne piękne kolory, różnią się różnorodnym przyjemnym aromatem, duże, podwójne, pojedyncze lub zebrane w małe kwiatostany.

Kwitnienie trwa 30 - 35 dni, następnie następuje przerwa od 15 do 30 dni, po której kwitnienie trwa do późnej jesieni. Kwiaty są bardzo ozdobne w krzewie i standardowej formie, w kompozycjach kwiatowych, używane do cięcia. Każdy kwiat, który tworzy się na krzaku lub na standardowym drzewie, jest dziełem sztuki. To prawdziwa „klasyczna” róża.

Odmiana - Baccara

Kwiaty geranium-czerwone, jasne, średnicy 9-10 cm, pełne (80 płatków).

Odmiana - Valentina Tereshkova

Wysokość krzewu 50 - 70 cm, kwiaty różowe, wydłużony kielich o średnicy 8 - 10 cm, podwójne (70 płatków), bardzo pachnące. Obfite kwitnienie.

Różnorodność - Alinka

Uroczy, duży podwójny kwiat do 10 cm średnicy. Płatki róż o niesamowitym przejściu kolorystycznym od złocistożółtego u podstawy do szkarłatnej, koralowo-czerwonej krawędzi, mieniącej się jedwabnym aksamitem. Aromat jest subtelny i delikatny. Kwitnie od lata do późnej jesieni, nie osłabiając efektu dekoracyjnego.

Odmiana - Złota Jesień (Zolotaja Osen)

Krzew jest średniej wielkości. Kwiaty złocistopomarańczowe z cytrynowożółtą podstawą, duże o średnicy 10 - 12 cm, podwójne (30 płatków), pachnące.

Odmiana - Karina

Kwiaty są duże, kielichowe, pełne wdzięku przy każdej pogodzie, o stałym, jasnoróżowym kolorze płatków i bogatym przyjemnym aromacie. Kwitnie przez całe lato aż do jesieni.

Stopień - Diamentowy ślub ((Diamentowy jubileusz)

Wspaniałe kwiaty, jak diament. Bardzo duży, do 15 cm średnicy, miseczkowy, podwójny, z płatkami kości słoniowej.

Odmiana - Broceliande

Każdy płatek zawiera „malinę i śmietanę”, niczym przepyszny melanż. Kwiaty róży są duże, do 12 cm średnicy, podwójne o bardzo przyjemnym zapachu.

Różnorodność - Elina

Kwiaty mają ciepłe odcienie wanilii i pastelowej cytryny, bardzo duże, średnicy 13 - 15 cm, elegancki klasyczny kształt. Kwitnie przez całe lato aż do jesieni, zapach jest przyjemny, wyrafinowany.

Różnorodność - Ingrid Bergman

Elegancka klasyczna róża, jasna i niezapomniana. Kwiaty są duże, do 10 cm średnicy, gęsto podwójne z płatkami w kolorze terakoty o aksamitnych odcieniach koloru dojrzałej wiśni. Aromat jest delikatny i niepowtarzalny.

Entuzjastyczne opisy katalogowe i pochwała dla kształtu kwiatu mogą sprawiać wrażenie, że róża herbaciana hybrydowa jest różą idealną. To nie jest do końca prawdą. Niektóre odmiany tworzą krzewy o brzydkich sztywnych gałęziach, a ich kwiaty szybko psują się w deszczową pogodę. Kwitną rzadziej i mają gorszą jasność niż róże Floribunda. Wymagają dobrych warunków wzrostu.

Uważaj przy wyborze róż z tej grupy. Nie wszystkie odmiany nadają się do dekoracji ogrodu - niektóre są przeznaczone specjalnie na wystawy, a ich piękno może ocenić tylko sędziowie.

Róża herbaciana hybrydowa jest słusznie uważana za królową róż - ale nie jest też pozbawiona wad.

Jak wyhodować różę na łodydze: nawozy i nawozy

Róże standardowe są nawożone corocznie i niejednokrotnie. Wiosną po przycięciu do gleby aplikuje się nawozy mineralne z przewagą nawozów azotowych wraz z próchnicą. Ziemię próchniczną pobiera się ze starych pasów leśnych, usuwając wierzchnią warstwę o grubości do 10 cm Jest to doskonała gleba dla innych roślin uprawnych, powstaje ze zgniłych liści i gałęzi roślin drzewiastych.

Jak widać na zdjęciu, podczas pielęgnacji standardowych róż stosuje się mieszanki nawozów glebowych, które kupuje się w wyspecjalizowanych sklepach, dawki ich stosowania są wskazane na opakowaniach:

W procesie pielęgnacji róż standardowych lepiej jest na czas nawozić fazami rozwoju róż:

• po pierwszym kwitnieniu;
• po drugim kwitnieniu (złożone nawozy mineralne naprzemiennie z naparem dziewanny);
• po trzecim kwitnieniu późnym latem - wczesną jesienią (dobre są nawozy potasowo-fosforowe).

Latem konieczne jest stosowanie opatrunku dolistnego na przemian z roztworami Kemira Lux, Solution, humusu potasowego. „Solution” i „Kemir lux” zawierają azot, fosfor, potas, magnez oraz mikroelementy: bor, miedź, żelazo, mangan, molibden, cynk. Substancje te zapewniają nie tylko dobry wzrost i rozwój róż standardowych, ale także częściowo chronią je przed chorobami.

Jedną z cech rosnących standardowych form róż jest potrzeba regularnego opryskiwania. Odbywa się to rano po wyschnięciu rosy lub wieczorem roztworem o stężeniu 1 g na 1 litr wody. Te nawozy można również traktować zwykłe róże krzewiaste.

Róże Floribunda - piękne róże

Odmiany z tej grupy uzyskuje się przez krzyżowanie odmian poliantu z herbatą hybrydową, odmianami Pernetsian i innymi odmianami. Po szybkim rozprzestrzenianiu się róż Floribunda, róże polyanthus nieco spowolniły swój cel.

Z natury kwiatostany są podobne do poliantu, a wielkością kwiatu i często kształtem przypominają herbatę hybrydową. Kwiaty są proste, półpełne i podwójne. W kwiatostanach jest ich mniej niż w poliancie i nie są tak gęsto położone. W każdym pędzelku otwiera się jednocześnie kilka kwiatów. Floribundy mają wszystkie kolory typowe dla herbaty hybrydowej. Wiele odmian pachnie, kwitnie obficie i długo.

Następujące odmiany są odpowiednie do warunków Uralu: Alain, Ankor, Glacier, Display, Fire Flame, Charleston, Highlight. Jak wszystkie odmiany ogrodowe, wymagają schronienia na zimę. Świetnie prezentują się w architekturze krajobrazu oraz w różnych kompozycjach. Zajmują czołowe miejsce w projektowaniu. Dobra do sadzenia w rabatach kwiatowych.

Róże Floribunda są średnio odporniejsze, bardziej niezawodne w wilgotnym klimacie i łatwiejsze w pielęgnacji niż hybrydowe piękności herbaciane.

Różnorodność - Anna (Annapurna)

Urocza biała róża jak pierwsza miłość. Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w małe kwiatostany, podwójne, wdzięczne w kształcie kielicha, mlecznobiałe płatki, przyjemny, delikatny aromat.

Odmiana - Arthur Bell

Przetłumaczone oznacza - piękny i nieodparty przystojny dżentelmen. Kwiaty są duże, bursztynowożółte, o średnicy 10 cm, półpełne i bardzo pachnące. Pręciki są jaskrawoczerwono-szkarłatne - pięknie świecą w złocie płatków.

Odmiana - Gorąca czekolada

Róża przyciąga uwagę niezwykłą kawą i różowymi płatkami terakoty, które zmieniają kolor w miarę kwitnienia od lekkiej pomarańczy łososiowej do bogatej brązowawej wiśni. Dziwaczna róża czekoladowa.

Kwiaty są duże, do 9 cm średnicy, o delikatnym delikatnym aromacie, są odporne na deszcz i szczególnie dobrze sprawdzają się w chłodne jesienne dni. Wysokość krzewu do 1 metra.

Różnorodność - Berleburg

Kwiaty są duże, do 8 cm średnicy, podwójne, płatki różowo-szkarłatne z odcieniami brzoskwini i fuksji. Aromat jest delikatny i wyrafinowany. Wysokość krzewu dochodzi do 80 cm.

Różnorodność - Claire renaissance (Klair renaissance)

Kwiaty są wspaniałe, duże do 12 cm średnicy, ponieważ kwitną tworząc ogromną miskę z wieloma falistymi jedwabnymi, mlecznoróżowymi płatkami. Aromat jest świeży, delikatny. Wysokość krzewu dochodzi do 150 cm.

Zastosowanie róż z tej grupy stwarza możliwość nadania projektowi krajobrazu podmiejskiego obszaru w wielu kolorach. Mogą być uprawiane jako krzewy lub standardowo. Wśród nich są odmiany do sadzenia w żywopłotach, a także odmiany karłowate. Prawie wszystkie odmiany karłów o wysokości około 50 cm zostały niedawno wyróżnione jako specjalna grupa popularnych róż ogrodowych.

Odmiany róż - patio

Grupa róż patio to bardzo nowa formacja.Nie ma dokładnej definicji grupy patio. Teraz ta grupa obejmuje odmiany róż Floribunda, które nie przekraczają 45 - 55 cm wysokości i tworzą gęste krzewy. Te odmiany mają mniejsze kwiaty i liście, ale kwitną obficie przez cały sezon. Popularność grupy patio rośnie.

Różnorodność - Anna Ford

Jest to bujny mały krzew, ozdobiony małymi liśćmi i usiany kwiatostanami wielu małych kwiatów. Wymaga cieniowania przez część dnia. Liście są ciemne i mocno błyszczące.

Różnorodność - delikatny dotyk

Kwiaty mają cechy hybrydowych róż herbacianych, które z czasem stają się płaskie. Kwiatostany są mocne i składają się z wielu różowych kwiatów, które pojawiają się przez cały sezon. Zajmuje wysokie miejsce wśród innych odmian tarasowych.

Różnorodność - słodka magia

Złoto-żółte kwiaty zebrane są w duże, świecące kwiatostany racemose. Z biegiem czasu płatki nabierają różowego rumieńca. Strefa jest dobra do uprawy w wannie, wzdłuż krawędzi klombu lub krawężnika. Aromat jest dość intensywny.

Kaskadowa róża

Do kaskadowych pni wybiera się zupełnie różne odmiany róż. Paul Noel ma bujne różowe kwiaty, ma atrakcyjny aromat, który można wyczuć z daleka. Rosarium Vetersen to odmiana, która nadaje się również do tego typu boli, kwiaty są jasnoróżowe z domieszką fuksji, dobrze prezentują się obok starannie przyciętych żywopłotów.

Jeśli wolisz białe róże, które są tak czyste jak perły, sprawdź Alba Meidiland lub Schneewittchen. Kolor drugiej klasy jest bardziej miękki i bardziej miękki, ale dłużej zachwyca kwitnącymi pędami.

Jasne kolory obejmują Leverkusen, który kwitnie jasnożółtymi kwiatami. Z rodziny kaskadowej jest też klasyk szkarłatnych kolorów - Scarlett Maylandecor. Wszystkie te odmiany, niezależnie od koloru płatków róż, przypominają wiszące jasne dywany kwitnącej zieleni lub bajeczne wodospady. Odmiany odgrywają oczywiście dużą rolę, gdy przyszły właściciel wybierze taki cud, ale trzeba też wiedzieć, jak o nie dbać.

Róże pnące

Odmiana róży pnącej jest niezastąpiona od ubiegłego wieku do dnia dzisiejszego. Hybrydy pojawiły się w wyniku skrzyżowania róży wielokwiatowej z północnoamerykańską herbatą wspinaczkową i hybrydową. Pojawiła się więc nowa grupa krzewów wysokich, obficie kwitnąca na zeszłorocznych pędach. Kwiaty w dużych kwiatostanach, proste lub podwójne, zróżnicowane kolorystycznie.

Ich głównym przeznaczeniem jest pokrycie części domu, krat, altan, ogrodzeń, pergoli, obiektów architektonicznych,

łuk ogrodowy,

stare drzewa.

Grupa róż pnących jest podzielona na pięć typów:

1. Wspinaczka wielokwiatowa
2. Wspinaczka wielkokwiatowa - z pojedynczymi lub kilkoma kwiatami w kwiatostanie
3. Pnące racemes - z kwiatostanami jak róże Floribunda
4. Gatunki pnące - dzikie róże i ich bliscy krewniacy
5. Miniatura wspinaczkowa

Niestety, pnące formy tych róż zwykle nie zachowują zdolności krzewów do ponownego kwitnienia i dają tylko jedną lub dwie fale kwitnienia.

Różnorodność - duże nadzieje

Kwiaty są podwójne, jasnoróżowe, pachnące. Roślina jest bezpretensjonalna, o błyszczących, pięknych i zdrowych liściach z niezwykle obfitym kwitnieniem pod koniec sezonu. nadaje się do ozdabiania łuków i pergoli. Wielokrotne kwitnienie.

Odmiana - Złoty zapach (Golden parfum)

Kwiaty o miodowym aromacie. Bursztynowo-żółte pąki kielichowe otwierają się w jasne, jak szafran, gęsto pełne kwiaty o średnicy 8 - 10 cm, kwitnie obficie z krótką przerwą. Krzew jest bardzo silny, energiczny, do 3 metrów wysokości.

Różnorodność - Sympathie

Kwiaty o wyjątkowo eleganckim kształcie, frotte, o efektownym, bogatym czerwono-szkarłatnym kolorze aksamitnych płatków. Zapach jest przyjemny, dość mocny. Kwitnie nieprzerwanie przez całe lato i jesień, zachowując doskonały kształt i piękno płatków przy każdej pogodzie. Wysokość 250 cm.

Róże okrywowe

Przed zakupem takiej róży lepiej dowiedzieć się, jaki rozmiar osiąga, gdy rośnie. Krzew może osiągnąć wysokość od 20 cm do 2 metrów i dzieli się na cztery podgrupy:

• Małe róże pnące o wysokości 30-45 cm i szerokości nie większej niż 1,5 metra
• Duże róże pnące o wysokości ponad 45 cm i szerokości ponad 1,5 metra
• Małe opadające róże osiągające 95 cm wysokości i około 1,5 metra szerokości
• Duże opadające róże o wysokości co najmniej 1 metra, szerokości krzewu 1,5 metra lub więcej

W odmianach z pierwszych dwóch podgrup łodygi rosną poziomo i czasami mogą zakorzenić się w węzłach. Odmiany należące do dwóch ostatnich podgrup tworzą rozłożyste krzewy z łukowatymi opadającymi gałęziami.

Odmiany róż są bezpretensjonalne, kwitną obficie, wiele z nich przez całe lato, są odporne na choroby, odporne na zimę. Elastyczne pędy pozwalają na odchylenie ich do ziemi, co zapewnia dobry okres zimowania. Rośliny z grupy okrywowej można sadzić na rabatach kwiatowych i ścianach oporowych, ozdabiać zbocza i maskować brzydkie miejsca. Są również interesujące w sadzeniu grupowym.

Ze względu na dużą wigor i dużą gęstość rozgałęzień róża rośnie szybko, tworząc gęsty, dobrze ulistniony krzew z szerokim gobitusem, którego średnica znacznie przekracza wysokość. Cudowny, elegancki żywy dywan kwitnie obficie aż do jesiennych przymrozków.

Odmiana - Suma

To odmiana japońska. Kwitnie nie tylko latem, ale także jesienią.

Sortuj - Magiczny dywan

Róża jest oryginalna - ma małe kwiaty lawendy o korzennym aromacie, rozmieszczone na całej długości łukowato zakrzywionych gałęzi. Jest również uprawiany w wannie lub koszu.

Skutki uboczne

Róża hawajska może wywołać dwa niebezpieczne zjawiska:

1. Skurcz macicy. Ten stan jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet na pozycji. Skurcz może wywołać poronienie. Dlatego ciężarnym dziewczętom surowo zabrania się spożywania nasion. Zagrożone są również osoby, które mają problemy z pracą układu moczowo-płciowego.
2. Nudności. Ten objaw pojawia się u większości ludzi, którzy spożywają tę roślinę. Powodem tego są specjalne składniki zawarte w kwiatku. Ale nie każdy użytkownik cierpi z powodu tego efektu ubocznego. W przypadku niektórych osób wszystko dzieje się bez zakłóceń.

Róża hawajska to słabo zbadana roślina, więc wiele organów ścigania może uznać ją za środek odurzający. Dlatego lepiej ograniczyć się do niepotrzebnego jej używania.

Charakterystyka roślin

W zależności od odmiany wysokość rośliny może dochodzić do 1,5 m. Róże parkowe wyróżniają się długim i wczesnym kwitnieniem (około 2 miesięcy) oraz dużą mrozoodpornością. Kwitną pod koniec maja lub na początku czerwca - wcześniej niż wszystkie inne krzewy róż.

Dla Twojej informacji! Hodowcy wyhodowali odmiany róż parkowych o podwójnym kwitnieniu w sezonie.

Krzewy takich róż są obszerne i bujne. Pąki są duże, mają wiele płatków (około 100-150 szt.), W większości odmian - podwójne. Róże mają bardzo przyjemny intensywny zapach. Zapylane przez owady i wiatr.

Z wyglądu i niektórych cech róża parkowa wygląda jak herbata hybrydowa. Obie należą do tego samego rodzaju Dzika róża, mają podwójne pąki, kochają lekkość i staranną pielęgnację. Ale nadal istnieją różnice - różne stopnie mrozoodporności i potrzeba przycinania.

Róża herbaciana hybrydowa jest bardzo wrażliwa na chłodną pogodę, podczas gdy park rośnie spokojnie nawet w regionach o surowym klimacie. Róża parkowa nie wymaga przycinania, a herbatę hybrydową należy przycinać około 3 razy w roku. Ze względu na swoją krzaczastość róża typu parkowego jest idealna do tworzenia żywopłotów, czego nie można powiedzieć o hybrydowej grupie herbat, ponieważ jej przedstawiciele mają niewielką wysokość, ale ich kolory są znacznie bogatsze.

Róże w parku

Co to jest róża standardowa i jak ją wykonać

Ludzie, którzy są daleko od kwiaciarstwa, nie wiedzą, że róża w postaci drzewa w rzeczywistości nie jest różą.Niezwykły kształt uzyskuje się poprzez szczepienie róż różnych odmian na pędzie korzeniowym - łodydze (nazywa się to pniem). W zależności od wysokości uzyskuje się róże, które rosną jak drzewo w ogrodzie, o różnej wysokości.

Jak wygląda róża na drzewie

Zalety i wady takiej róży:

Dla Twojej informacji! W niektórych krajach europejskich trwają eksperymenty nad metodą rozmnażania nasion róży standardowej. W przypadku niektórych odmian udało się już osiągnąć sukces.

Charakterystyka gatunków i odmian roślin uprawnych

Róże parkowe są podzielone na wiele typów. Najpopularniejsze nazwy i opisy to:

Floribunda

Wysokość tych róż wynosi od 30 do 100 cm, średnica pąków od 4 do 10 cm, kwitną w środku lata i mają liczne kolory. Najpopularniejsze odmiany:

• park róża Remy Martin,
• Fluorescencyjny.

Dzikiej róży

Dzika róża

Ich wysokość dochodzi do 3 m. Na zimę wymagają schronienia przed mrozem. Wśród kwiaciarni cenione są:

• róża Louise Bugnet - biała róża,
• Marchenland.

Hybrydy piżmowe

Odmiany te osiągają wysokość do 4 m, mają duże kuliste pąki. Średnica kwiatów to 6-8 cm. Najpopularniejsze hybrydy piżma to:

• Róża Elmshorn, znana również jako róża Elmshorn,
• Likhterlo.

Historyczne róże (stare odmiany)

Likhterlo

Najczęściej ich wysokość wynosi 90-140 cm, kwiaty te mają rozłożyste krzewy. Róże mogą rosnąć w cieniu i mieć silny zapach. Najpopularniejszą odmianą jest różowa róża Jacques Cartier.

Krzewy

Ta grupa pojawiła się 50 lat temu. Wszystkie krzewy są uważane za typy krzewów. Są wysokie, niskie, pełzające, wspinające się. Nie boją się silnych mrozów. Kwitnienie takich róż jest bujne i obfite, a także długotrwałe lub powtarzające się (u gatunków powtarzających się). Aromat jest bardzo wyrazisty. Bezpretensjonalne odmiany:

• różana nadzieja dla ludzkości,
• Rose Moden Fireglow,
• Rose Ghislaine de Feligonde (Ghislaine de Feligonde),
• Rose John Franklin,
• Rose J.P. J. P. Connell,
• Rose Agranta.

Rose Agranta.

Seria Explorer

Są to wysokiej jakości róże kanadyjskie. W Rosji dobrze się zakorzenia. Odporny na choroby i szkodniki. Kwitną przez długi czas, a większość odmian jest powtarzalna (kwitną 2 razy w sezonie). Pachną słabo. Kolory od jasnego do ciemnoczerwonego. Wadą jest słaba odporność na długotrwałe opady. Najczęściej hodowcy kwiatów kupują do sadzenia róże Cuthbert Grant, znane również jako róże Cuthbert Grant.

Róże krzaczaste

Ich wysokość wynosi od 25 cm do 3 m. Pędy na wieloletnich krzewach mogą być roczne. Istnieją odmiany bez kolców. Wielkość kwiatu osiąga 80 cm średnicy. Ta grupa ma różnorodne kolory. Kształt pąka jest kulisty, stożkowaty, płaski, peonia. Kształt krzewu może być rozłożysty lub w formie piramidy. Najpopularniejszą odmianą z tej grupy jest róża parkowa Eifelsauber.

Cechy sadzenia i pielęgnacji

Pielęgnacja róż nie jest trudna

Dbanie o róże w parku jest łatwe. Lepiej posadzone 1-2 letnie sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym. Przed wysłaniem na otwarty teren musisz sprawdzić korzenie pod kątem uszkodzeń zgnilizny. Sadzonki sadzi się od siebie w odległości co najmniej 70 cm, ponieważ krzewy różane w parku są silnie i potrzebują miejsca.

Miejsce na różę powinno być chronione przed silnymi wiatrami i przeciągami. Lepiej, jeśli jest to małe zbocze w kierunku południowym. Nie zaleca się sadzenia pobliskich roślin o silnym ostrym zapachu, który zagłuszy aromat krzewu róży. Pod drzewami również nie jest to najlepsze miejsce, ponieważ tworzą dużo cienia, którego róże nie lubią zbytnio. Ponadto nie będą tam miały wystarczającej ilości wilgoci.

Uwaga! Zdecydowanie nie zaleca się sadzenia róż parkowych na terenach nizinnych i bagnistych.Nadmierna wilgotność, szczególnie podczas wiosennych deszczy i powodzi, będzie szkodliwa dla kwiatów.

Róża parkowa potrzebuje gliniastej gleby. Jeśli gleba w ogrodzie kwiatowym jest gliniasta, należy dodać piasek lub trochę próchnicy. Wręcz przeciwnie, jeśli gleba jest piaszczysta, należy dodać kompost. Jest to bardzo ważne, ponieważ dalszy rozwój sadzonki zależy od jakości gleby.

Róże parkowe można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Jednak podczas sadzenia jesiennego konieczne będzie zaizolowanie jeszcze delikatnej sadzonki i przykrycie jej włókniną, ponieważ niskie i niskie temperatury systemu korzeniowego w pierwszych latach są destrukcyjne. W przeciwieństwie do innych odmian, ta róża nie wymaga dodatkowego karmienia w pierwszym roku życia.

Ważne jest, aby stale poluzowywać glebę przez cały sezon. W drugim roku wiosną można nawozić wprowadzeniem nawozów naturalnych (obornik). Jesienią, przed chłodem, musisz przytulić krzaki około 20 cm, co pomoże jej nie zamarznąć i dobrze przetrwać zimę.

Poluzowanie gleby

Latem nie jest wymagane częste podlewanie. Powinien być rzadki, ale obfity. Wystarczy mieć jedno wiadro pod krzakiem raz na 10-12 dni. Rzadkie wprowadzenie dużej ilości wody na raz powoduje utwardzenie korzeni, które są zmuszone do poszukiwania wilgoci na dużych głębokościach w glebie. Dzięki temu zimą lepiej znoszą mróz.

Częste i słabe podlewanie szkodzi tylko systemowi korzeniowemu. Z ich powodu korzenie słabo rosną głęboko, pozostając na powierzchni. Tym samym są podatne na przemarzanie, a podczas poluzowania istnieje szansa na ich uszkodzenie.

Uwaga! Tworzenie bujnych krzewów różanych wymaga pewnej wiedzy. Aby rosły na szerokość, zaleca się wiosną traktować krzewy stymulantami wzrostu. Wiele osób używa w tym celu humatu sodu.

W środku jesieni krzewy można uszczypnąć lub odciąć nie więcej niż 5 cm, tylko młode, przerośnięte pędy należy uszczypnąć i obciąć. Jeśli jest ich za dużo, możesz usunąć niepotrzebne, pozostawiając kilka z najsilniejszych (5-7 szt.), Formując krzak według potrzeb: w formie kuli lub w inny sposób.

Rozmnażanie róż w parku odbywa się na kilka sposobów, ale najpopularniejszą opcją są sadzonki.

Możesz ukorzenić młode pędy w ziemi bez odcinania ich od krzaka. Aby to zrobić, gałąź jest cięta w części, w której rośnie liść, zgina się do ziemi i mocuje za pomocą przekładki. Następnie należy okresowo spryskiwać pęd ziemią i podlewać. W następnym roku możesz go odciąć od macierzystego krzewu i przeszczepić w inne miejsce.

Innym sposobem jest cięcie sadzonek. Pędy ścięte latem sadzi się na wilgotnym podłożu i tworzą mini szklarnię, przykrytą przezroczystą plastikową butelką. W ciągu miesiąca sadzonki można tylko spryskiwać, a nie podlewać. Przeszczep można wykonać po roku.

Przeszczep róży

Cechy opieki nad różą drzewną do tworzenia drzew

Wszyscy hodowcy znają nazwę róży, która rośnie jak drzewo. Ale ludzie stawiają czoła osobliwościom uprawy dopiero po zakupie rośliny. Pielęgnacja polega na podlewaniu, karmieniu, spulchnianiu gleby, leczeniu szkodników i chorób, a także usuwaniu bocznych pędów i starych gałęzi.

Powstanie krzewu różanego

Zasady podlewania i wilgotność

Ważne jest, aby osiągnąć równowagę wilgotności gleby i powietrza. Róże boją się wilgoci, a miejsce ich wzrostu musi być dobrze wentylowane. Roślin nie trzeba umieszczać na nizinach. Często gromadzi się tam mgła, która sprzyja rozwojowi zarazy.

Ilość podlewania będzie się różnić w zależności od składu gleby. Ciężka gleba nie przepuszcza dobrze wody, co prowadzi do rozkładu korzeni kwiatu. Drzewo nie lubi suszy, dla obfitego kwitnienia krzew należy często podlewać. W suchych miejscach ogród różany jest podlewany kilka razy w tygodniu.

Powinieneś wiedzieć! Przy braku wilgoci pąki rośliny kruszą się.

Najlepszy nawóz i jakość gleby

Chociaż róża drzewiasta rośnie na dzikiej podkładce, która nie boi się ubogich gleb, lepiej radzi sobie w mieszankach gliniastych. Kwaśną glebę rozcieńcza się piaskiem, zubożoną glebę nawozi próchnicą.

Wiosną pod krzak aplikuje się nawozy mineralne. Nawóz wierzchni o wysokiej zawartości potasu stymuluje kwitnienie drzewa.

Spulchnianie i ściółkowanie

Aby zapewnić napowietrzenie systemu korzeniowego, w kręgach w pobliżu pnia ziemia jest okresowo poluzowywana. Zrób to po każdym podlewaniu.

Młode sadzonki mulczuje się korą, trocinami, ściółką iglastą. Chroni to korzenie przed wysychaniem. Na zimę podstawę pnia układa się ściółką z obornika końskiego.

Ściółkowanie kręgów łodygi róży

Przycinanie

Na pniu aktywnie tworzy się dziki wzrost, który należy usunąć. Dodatkowe gałęzie usuwają składniki odżywcze rośliny.

Gdy róża rośnie, tworzy się korona, pozbywając się narośla, który rośnie wewnątrz buszu. Nie trzeba zbytnio przycinać łodyg, na uchwycie pozostaje 6 pąków. Usuwa się również stare gałęzie, które wymarły zimą, a młode pędy skraca się.

Operację wykonuje się za pomocą sekatora lub nożyc, odcinając gałąź pół centymetra nad pąkiem. Podłoga jest cięta pod kątem 45 stopni, a otwarta rana jest umazana boiskiem ogrodowym.

Przycinanie krzewów przeprowadza się po kwitnieniu późną jesienią. Tak więc przed zimą roślina nie będzie miała czasu na rozpoczęcie nowych pędów. Wiosną przycinanie krzewu odbywa się przed rozpoczęciem przepływu soków.

Główne choroby i szkodniki kultury

Najczęściej róże parkowe cierpią na następujące dolegliwości i pasożyty:

• Mączniak. To szary kwiat na liściach lub całym buszu. Liście z reguły wysychają i odpadają. Choroba grozi śmiercią całego buszu. Do leczenia należy spryskać różę roztworem siarczanu miedzi, płynu Bordeaux lub mieszaniny mydła miedziowego.
• Rdza. Wiosną na łodygach i liściach można zobaczyć guzy. Poniżej na liściach tworzą się puste bąbelki z zarodnikami grzyba, który jest czynnikiem wywołującym chorobę. Dotknięte obszary są wycinane, roślinę spryskuje się płynem Bordeaux, wywar z pokrzywy lub piołunu lub wodą z mydłem.
• Czarny punkt. Na liściach pojawiają się ciemnobrązowe plamy z żółtymi krawędziami lub bez. Dotknięte liście są usuwane, krzew jest traktowany roztworem Foundationol, wywar ze skrzypu polnego lub płynu Bordeaux.
• Szara zgnilizna. Grzyb atakuje łodygi i liście róży, które są pokryte szarym nalotem i wydają się puszyste. Pąki na takich krzakach odpadają, gniją, nie kwitną. Mogą również pojawić się małe rany, a liście mogą żółknąć i spaść. Aby zapobiec chorobom, krzew jest traktowany roztworem zawierającym mangan.
• Owady. Różne chrząszcze, roztocza, motyle i mszyce poważnie szkodzą roślinom. Porażki są zawsze widoczne gołym okiem. Uszkodzone liście są usuwane, owady są zbierane, a krzewy są traktowane środkami owadobójczymi (fufanon, actara, actellik) lub roztworami mydła. Możesz użyć wywarów z tytoniu, czosnku i cebuli z pieprzem. Ktoś też używa nafty, ale trzeba z nią przestrzegać środków bezpieczeństwa.

Róże parkowe to doskonały wybór dla tych, którzy nie mogą sobie pozwolić na poświęcanie dużej ilości czasu na pielęgnację kwiatów ogrodowych. Bezpretensjonalne w uprawie, staną się punktem kulminacyjnym każdej osobistej fabuły.