Róże pnące kwitnące przez całe lato to odmiany odporne na zimę.

Róże pnące to róże o długich, pełzających lub opadających pędach, dla których wzrost jest absolutnie niezbędny. Wśród nich są róże, które kwitną raz w roku, a także te powtarzające się, czyli kwitną wielokrotnie.

Zimotrwałe odmiany róż pnących

Natura stworzyła niesamowite rośliny, a człowiek stara się otoczyć się tym blaskiem. A także wymyśla nowe, niezwykle piękne odmiany. Róże to jedne z fascynujących kwiatów. Róże pnące kwitnące przez całe lato, odmiany odporne na zimę doskonale nadają się do uprawy przy różnych podporach, ogrodzeniach i łukach. Z jednej strony przypominają dziką dziką różę, az drugiej niesamowite okazy uzyskane po zastosowaniu wspaniałej pracy, które przyciągają do siebie nie tylko swoim wyglądem, ale także wypełniając przestrzeń przyjemnym aromatem.

Większość odmian reprezentowana jest przez nowoczesne róże wielkokwiatowe. Kwitnienie odbywa się falami, a dla niektórych odmian jest praktycznie nieprzerwane. Mogą osiągnąć wysokość od dwóch do trzech metrów. Kwiaty pięknie opadają z łuków lub altan, tworząc zachwycający widok. Doskonale nadają się do przekształcania terenu przydomowego, nie tylko zachwycając swoim pięknem właściciela i innych, ale także podnosząc na duchu. Pąki mają wspaniały aromat.

Aby róże kwitły przez długi czas, wymagają starannej pielęgnacji. Roślinę trzeba będzie związać i skierować we właściwym kierunku. Róże pnące kwitnące przez całe lato będą bujne tylko wtedy, gdy zastosujesz się do wymagań, wtedy odmiany odporne na zimę będą rosły w komfortowych warunkach.

Ważny! Aby róże były luksusowe, ich sadzenie i pielęgnacja muszą być przestrzegane.

Dbanie o zasadzone krzewy

Główne zasady pielęgnacji róż pnących obejmują regularne podlewanie, terminowe karmienie roślin, podwiązki i przycinanie pędów, schronienie krzewów na zimę oraz ochrona przed szkodnikami i chorobami. Rozważmy każdy punkt bardziej szczegółowo.

Podlewanie i karmienie

Krzewy pnące nie lubią nadmiernej wilgoci i bez problemu znoszą suszę. Zaleca się podlewać je raz w tygodniu niewielką ilością wody, która nie powinna być zimna. Nadmierne wysuszenie roślin może prowadzić do chorób wirusowych i złego wyglądu krzewów.

Najlepiej nawozić róże obornik lub inne nawozy organicznena przemian z opatrunkami mineralnymi. Należy pamiętać, że młode rośliny będą początkowo wystarczająco nawożone podczas sadzenia gleby. Dlatego nie jest konieczne ich zbyt częste karmienie. W następnym roku po posadzeniu pielęgnacja róż pnących będzie polegała na nawożeniu nawozami o następującym składzie:

• świeża czarna ziemia;
• humus;
• żywność uzupełniająca fosfor;
• humus.

Dzięki takiej mieszance gleba, w której rosną róże, „ożywa” wiosną i jesienią. Jeśli nie można samodzielnie przygotować kompozycji, możesz kupić gotowy nawóz do róż.

Przycinanie pędów

Wszystkie róże pnące są podzielone na dwa typyz których każdy wymaga pewnego przycięcia:

1. W krzewach kwitnących od czerwca do lipca po posadzeniu skraca się wszystkie pędy. Pędy powinny mieć 30 cm długości, nowe łodygi pojawiające się podczas aktywnego wzrostu są w razie potrzeby odcinane, aby uformować piękny krzew.
2. Róże z niewielką liczbą pędów nasadowych, które pojawiają się tylko na starych gałęziach, w pierwszym roku skracane są do 30 cm, w następnym roku po posadzeniu wszystkie stare pędy są całkowicie wycinane.

Podwiązka róż pnących

Po przycięciu zaczną rosnąć nowe gałęzie, które należy prowadzić, nadając krzakowi zamierzony kształt. Aby uformować więcej pąków, zawiązuje się pojedyncze rzęsy. Jednocześnie niepożądane jest, aby były skierowane tylko w górę, ponieważ przy takim ustawieniu pąki powstają tylko na szczytach.

Do bujnych kwitnących krzewów istnieje kilka sposobów wiązania:

1. Pędy można rozwachlać, pozostawiając niezwiązane boczne gałęzie. Nie będą sobie przeszkadzać, swobodnie rozciągając się na boki i do góry.
2. Główne pędy znajdują się poziomo, przywiązane do wspornika. Po chwili dadzą nowe boczne gałęzie, które będą rosły w górę, tworząc chmurę pięknych kwiatów.
3. Aby kręcone gałęzie splatały łuk lub filar, są związane spiralnie, skręcając wokół podpory.

Bez względu na to, jak powstaje krzew, nie należy zaniedbywać pielęgnacji róż pnących i przygotowania ich na zimę.

Ochrona róż przed mrozem

Przed przystąpieniem do schronienia należy przygotować krzewy. Aby to zrobić, usuń z nich liście, wytnij stare pętle i słabe pędy. W rezultacie powinno być 11-12 zdrowych i silnych pędów... Wszystkie prace są wykonywane przy suchej pogodzie.

Sposób, w jaki pnącza się chowa, zależy od regionu, w którym rośnie. W regionach o łagodnym klimacie gałęzi nie można zdjąć ze wspornika, najpierw przykrywając je świerkowymi gałęziami, a następnie owijając folią.

Na obszarach o ostrych zimach rośliny są całkowicie usuwane ze wspornika. Najpierw są zbierane w duży pakiet i wiązane. Gdy temperatura powietrza spadnie do -5C, delikatnie odchylają się do podłoża, gdzie są mocowane drutem lub kołkami. Podstawę krzewu posypuje się mieszanką torfu i gleby, a pędy pokryte są świerkowymi gałęziami. Z góry wszystko się kryje gruby film lub agrofibra.

Bardzo ważne jest, aby wiosną zdjąć schronienie na czas. W przeciwnym razie w wilgotnym środowisku i bez świeżego powietrza róże mogą się udusić i zacząć boleć. Na otwartych krzakach pędy są odświeżane i przywiązywane do podpór. Pierwsze karmienie zaleca się dopiero po pojawieniu się młodych liści.

Choroby róż pnących

W przypadku błędów w pielęgnacji i nieprawidłowego ułożenia krzewów na budowie, oni mogą być dotknięte następującymi chorobami:

1. Czarna plama występuje na młodych pędach w ciepłe dni i ulewne deszcze. Można to rozpoznać po czarnych i brązowych plamach na liściach, które mają żółtą aureolę. Wszystkie dotknięte liście są usuwane z rośliny i spalane. Karmienie odbywa się za pomocą fosforanów i potasu.
2. Mączniak prawdziwy postępuje wraz ze wzrostem wilgotności. Jeśli na liściach i łodygach pojawi się biały kwiat, a kwiaty nie kwitną, oznacza to, że roślina jest chora. Krzewy są traktowane siarczanem żelaza i miedzi, wszystkie dotknięte obszary są wycinane, gleba jest wykopywana.
3. Rak bakteryjny można rozpoznać po naroślach i guzkach na korzeniach. Na początku są miękkie, ale z czasem ciemnieją. Roślina zaczyna wysychać i umiera. Dotknięte korzenie są wycinane, a pozostałe są traktowane siarczanem miedzi.

Podczas leczenia róż pnących należy pamiętać, że wszystkie odcinają dotknięte obszary musi zostać spalony... W przeciwnym razie mogą zainfekować inne rośliny.

Właściwe sadzenie i pielęgnacja jest kluczem do obfitego i długotrwałego kwitnienia tych królewskich kwiatów. Ci, którzy zdecydują się na uprawę róż pnących na swojej stronie, nigdy tego nie pożałują.

Sadzenie i pielęgnacja róż pnących

Klasyfikacja róż odpornych na zimę

Oprócz podziału na odmiany i odmiany, podział obejmuje również grupy. Systematyzacja jest następująca:

1. Pierwsza grupa.Prawdziwe róże mają elastyczne pędy w kształcie łuku. Dorastają do 5 metrów. Ciernie są piękne, cienkie. Kwitnienie jest bogate, trwające około miesiąca w pierwszej połowie lata. Liście są małe. Przedstawiciele są odporni na zimę.
2. Druga grupa. Stworzony przez zmieszanie róż herbacianych powtarzalnych, herbacianych i hybrydowych. Rośliny są interesujące z silnym wzrostem do czterech metrów. Okazało się, że z obszernymi kwiatami różnią się drugim kwitnieniem. Odporność na zimno, częściowa odporność na choroby.
3. Trzecia grupa. Stworzony przez zmiany w różach krzewiastych z obfitym kwitnieniem. Mają szybki rozwój, owocują nieco później. Żywe kolory.

   

Ogólne informacje o roślinie

Róże pnące reprezentowane są przez owoce róży i róże ogrodowe z długimi rozgałęzionymi łodygami. Istnieją 3 duże grupy tej kultury kwiatowej.

Wędrowiec

Róże wędrowne - kręcone - mają elastyczne łukowate lub pełzające pędy-bicze. Rośliny hodowane są w oparciu o gatunki takie jak multiflora i Vihura. Większość odmian jest mrozoodporna i może wygodnie zimować pod stosunkowo lekkim schronieniem. Długość rośliny może osiągnąć 7-10 m. Rambler kwitnie obficie, kwiatostany z koszyczków o średnicy około 2,5 cm układane są na całej długości łodygi. Kwiaty odmian róż pnących mają słaby aromat i są proste, pełne lub półpełne. Okres kwitnienia rozpoczyna się w pierwszej połowie lata i trwa 4-6 tygodni.

Róża pnąca Rambler

Wspinacz

Wielkokwiatowe róże pnące pnące - pnące - powstałe przez skrzyżowanie grup Rambler z herbatą powtarzalną, herbatą hybrydową i floribundą. Średnica kwiatów wynosi od 4 cm, kształtem przypomina herbatę hybrydową. Gałęzie pnącza są grube, pędy mało elastyczne, dorastają do 4 m. Kwitnie obficie, większość odmian kwitnie 2 razy w sezonie. Pnącza są stosunkowo odporne na mróz.

Róża pnąca Climber

Wspinaczka

Pnącze charakteryzuje się silnym wzrostem i luksusowymi kwiatami o średnicy 4-11 cm. Przedstawiciele tej grupy tworzą mutujące odmiany krzewów w postaci herbaty hybrydowej, floribundy i grandflora. Pnącza znane są z powtarzającego się kwitnienia i są uprawiane w południowych regionach o stosunkowo łagodnym klimacie.

Róża pnąca

Róże pnące kwitnące przez całe lato, odporne na zimę odmiany

Istnieją dwie kluczowe cechy, dzięki którym następuje podział: drobnokwiatowe i wielkokwiatowe.

Róże z małymi kwiatami nazywane są Rambler. Różnica polega na cienkich i plastikowych pędach. Wylęgają się wczesnym latem z małymi i prymitywnymi kwiatami. Kwitnie raz na zeszłorocznych gałęziach, należy to wziąć pod uwagę przy przycinaniu i okrywaniu.

Ramblery nie są wystarczająco kapryśne, są odporne na zimę i kwitną przez całe lato. Obejmują one:

1. Bobby James. Najlepszy wśród przedstawicieli o małych kwiatach. Do ośmiu metrów wysokości, do trzech szerokości. Liście są zielone, ale przy obfitym kwitnieniu jest praktycznie niewidoczne. Róże są kremowo-białe, do pięciu centymetrów. Emitujące piżmowy aromat. Odmiana jest mrozoodporna, odporna na choroby. Nadaje się do regionu moskiewskiego.
2. Super Dorothy. Wzrost do 2,5 metra. Liście są małe. Późne kwitnienie, ale bogate i powtarzalne. Odmiana jest odporna na choroby, kwiaty utrzymują się do nadejścia chłodów.
3. Wędrujący Rektor. Długość może osiągnąć ponad siedem metrów. Kolor jest różowy, ale stopniowo zmienia się w biały. Róże są odporne na choroby i słabe światło.
4. Dortmund. Do trzech metrów długości. Kwiaty osiągają rozmiar do dziewięciu centymetrów. Zapach nie jest silny. Odmiana mrozoodporna.
5. Gęś śnieżna. Solidna i atrakcyjna kreacja. Wzrost powyżej trzech metrów. Liście są ciemne, z kilkoma kolcami. Kwiaty do pięciu centymetrów, kwitnące przez cały sezon prawie nieprzerwanie i obficie. Odporność na choroby i mróz.

   

   Gęś śnieżna

Druga grupa pnąca to róże pnące o mocnych, grubych i jędrnych pędach. Wyhodowany przez krzyżowanie.Wielokrotnie, obficie i długo odmiany kwitnące na pędach bieżącego roku i lat ubiegłych. Kwiaty są duże, częściowo o intensywnym aromacie.

Odmiany pnące:

1. Michael (Orfeo). Pąki mają wspaniały ciemny kolor. Aksamitne płatki o wyrafinowanym zapachu, który rośnie w chłodzie. Liście są błyszczące, gęste, duże. Odporny na choroby, ale wrażliwy na deszcz. Kwitnienie trwa nieprzerwanie od czerwca do października włącznie.
2. Handel. Pierwsze kwitnące pnącze. Z ciemnoróżowym brzegiem. Falistość kwiatu dodaje wyrafinowania. Kwiatostany powstają z 3-9 sztuk. Tak piękny, jak to tylko możliwe, gdy jest na wpół otwarty. Kwiaty są modyfikowane w zależności od warunków pogodowych. Spośród róż odmiana ma najpiękniejszy kontrast kolorystyczny.
3. Elf. Wysokość do 2,5 metra. Roślina silna, ulistnienie duże. Kwiaty są zielonkawo-białe. Rozmiar do czternastu centymetrów. Aromat jest owocowy. Odporny na deszcz i choroby.
4. Polka. Wyjątkowa róża. Uprawia się go na dwa sposoby: jako niezbyt wysoki lub jako duży, łukowaty krzew. Pąki są skoncentrowane w kolorze moreli, do kremowych na brzegach, podłoże jest ciemniejsze, co tworzy grę kolorów. Kwitnienie odbywa się wielokrotnie. Oporność na choroby. Zróżnicowanie wyglądu róż zależy od warunków klimatycznych. Może osiągnąć wysokość trzech metrów. Zapach nie jest silny.
5. Rimos. Mają jasnożółty kolor z mocnym słońcem przechodzącym w cytrynę. Na kwiatku widoczne złote pręciki. Kwitnienie jest obfite, utrzymuje się do zimna.
6. Wspinaczka Gloria Day. Kwiaty żółte, mało intensywne, z różową obwódką. Do 15 centymetrów. Kwiaty mają słaby przyjemny owocowy aromat, samotny. Kształt kielicha. Roślina może osiągnąć te metry. Liście są ciemne i zielone. Pożywka kwitnąca, powtarzalna. Zimotrwała.
7. Golden Parfum. Róża z obszernymi pąkami, dwanaście centymetrów. Pachnący, odporny na deszcz. Mają intensywny żółty kolor, wzmocniony czerwonymi pręcikami. Roślina jest rozgałęziona, do trzech metrów. Kwitnienie ma czas, aby powtórzyć się dwukrotnie. Ta odmiana jest jedną z najbardziej znanych wśród róż pnących. Kwiatek w kształcie filiżanki. Kwiaty kwitną powoli, dzięki czemu właściciel cieszy się przez długi czas.
8. Parada. Odmiana nadaje się do małych ogrodów. Kwiaty są duże, skoncentrowane, różowe lub wiśniowo-czerwone, w kształcie miseczek, a krzewy nie są szczególnie wysokie. Odporność na deszcz, mróz jest średnia. Bogate, powtarzalne kwitnienie.
9. Schwanensee. Popularna, wytrzymała odmiana, systematycznie kwitnąca, odporna na deszcz. Kwiaty są obszerne, białe z lekkim różowym odcieniem. Świetnie wygląda na krzakach o jasnozielonych liściach. Pąki mają standardowy wygląd, wydłużony kształt. Kwiaty otwierają się powoli. Średnica wynosi od siedmiu do ośmiu centymetrów. Na pędach z reguły jest ich nie więcej niż trzy. Kwiaty wydzielają delikatny aromat. Długie powtarzające się kwitnienie.

Odmiany półskręconych róż Cordes:

1. Płonący. Aktywnie kwitnąca róża o malowniczym szkarłatnym kolorze. Kwitnienie odbywa się raz, ale może trwać do trzydziestu dni. Średnica wynosi około ośmiu centymetrów. Róże są w kwiatostanach od trzech do szesnastu sztuk. Doskonała zimotrwalosc jest doskonała do uprawy na Syberii. Roślina jest odporna na najważniejsze choroby.
2. Współczucie. Hybryda odporna na zimę. Kwiaty z wysokim szkłem, skoncentrowane czerwone, z ciemnymi refleksami. Pierwsze kwitnienie obfite, powtórne słabsze. Roślina jest odporna na deszcz, wiatr, choroby. Do czterech metrów. Kwiaty są duże, mają wygląd miseczkowaty.
3. Westerland. Roślina jest bardzo odporna na choroby. Kwiaty są duże, faliste. W pędzlach po 5-10 sztuk. Kwitnienie rozpoczyna się wcześnie, ale się powtarza. Liście są wydłużone, ciemne. Cierniowaty krzew. Ale roślina jest piękna.

Ważny! Niezależnie od odmiany każda róża pnąca wymaga maksymalnej uwagi, szczególnie w pierwszym roku uprawy.

Najlepsze odmiany róż pnących:

1. Góra lodowa. Jeden z najczęstszych typów.Wielkość kwiatów do ośmiu centymetrów. Kwitną w kwiatostanach od trzech do ośmiu sztuk. Kolor biały, aromat subtelny. Róże kwitną przez całe lato do późnej jesieni. Doskonały jako żywopłot.
2. New Dawn. Wielkość kwiatów do siedmiu centymetrów, w kwiatostanach od pięciu do siedmiu sztuk. W rzadkich przypadkach samotny. Kolor jest bladoróżowy, aromat nie jest mocny jabłkowy. Do dwóch metrów wysokości. Odporny na choroby grzybowe.
3. Paul z Scarlett Clymer. Kwiaty do siedmiu centymetrów. Kolor jest skoncentrowany na czerwono, zapach nie jest wyczuwalny. Wysokość ponad półtora metra. Kwitnie w połowie pierwszego letniego miesiąca i trwa około trzydziestu dni. Po krótkiej przerwie rozpoczyna się ponowne kwitnienie. Roślina jest odporna na choroby grzybowe.
4. Pomarańczowy Morsdang. Niskie krzewy, kwiaty do pięciu centymetrów. Kwitnienie jest prawie ciągłe. Słaba tolerancja na deszcz, średnia odporność na choroby.
5. Płonący. Bezpretensjonalna i odporna na zimę róża. Bogaty kwiat. Świetna odporność na choroby. W pierwszym roku roślina nie kwitnie.

Istnieje wiele odmian. Ważne jest, aby mieć wyobrażenie o ich charakterystycznych cechach, ponieważ zależy to od tego, jakie będą potrzeby rozwojowe i jak właściwie zapewnić pełną pielęgnację, przycinanie, kwitnienie, kolczaste lub nie cierniste rośliny.

W tym czasie asortyment róż odmianowych powiększył się. Kordes są jednymi z najlepszych. Wyróżniają się wyjątkowym pięknem, wyróżniają się obfitym i długotrwałym kwitnieniem. Doskonała zdrowotność i mrozoodporność, łatwe zimowanie.

Harkness jest znany w każdym miejscu. Są niezawodni w tym, że nie mają sobie równych. Róże są bezpretensjonalne i łatwe w pielęgnacji. Dlatego jest idealny dla początkujących kwiaciarni. Powtarzające się kwitnienie, odporne na zimę.

Róże z Tantau pojawiły się stosunkowo niedawno. Rośliny są urocze, kwitną przez całe lato i bardzo dobrze znoszą deszcz.

Róże pnące są poszukiwane przez kwiaciarnie. Mają cienkie długie pędy, które wymagają wsparcia, nie można ich zastąpić w przypadku kształtowania krajobrazu. Ich rozmiary nie są trudne do kontrolowania, łatwo dopasowują się do różnych środowisk.

Kordes

Tantau

Reprodukcja

Róże można rozmnażać na wiele sposobów, zarówno generatywnie, jak i wegetatywnie. Zaleca się stosowanie metod wegetatywnych.

Sadzonki

Daje wynik 100%. W środku lata odetnij sadzonki co najmniej 2 międzywęźlami. Wykonaj dolne cięcie pod kątem 45 stopni. Usuń dolne liście, górne potnij o ½. Napełnij pojemnik piaskiem. Wsadź sadzonki na głębokość 2 cm, przykryj słoikiem, umieść pod rozproszonym światłem. Okresowo wyjmuj słoik, podlewaj podłoże. Po pojawieniu się korzeni przeszczep sadzonki na stałe miejsce.

Warstwy

Wiosną wybierz zdrowy dolny pęd, zrób na nim nacięcia pod pąkami. Pogłęb go w rowek, na dnie którego umieść humus. Napraw ucieczkę za pomocą zszywek. Pozostaw górę na powierzchni gleby. Po roku sadzonki się zakorzenią, można je oddzielić od głównego krzewu i przesadzić.

Zaszczepić

Różę pnącą można zaszczepić na biodrze róży. Lepiej jest spędzić go w środku lata. Podlewaj owoc dzikiej róży dużą ilością wody. Wykonać nacięcie na szyjce korzeniowej literą „T”, lekko zagiąć korę. Umieść w tej „kieszeni” wizjer róży pnącej z małym fragmentem łodygi. Dociśnij go mocno do zrazu i przymocuj folią. Po kilku tygodniach folię można lekko poluzować i całkowicie usunąć wiosną następnego sezonu.

Sadzenie i pielęgnacja róż pnących na przedmieściach, na Uralu, na Syberii

Róże uwielbiają światło, a wysokie południowe miejsca im odpowiadają. Dobre oświetlenie zapewnia szybki rozwój wzrostu, można spodziewać się kwitnienia w następnym sezonie. Na nizinach nie można sadzić sadzonek, kwiaty te nie tolerują dobrze wilgoci.

Wiedzieć! Gdy do dekoracji przedmiotu używa się róż pnących, należy je sadzić pół metra od niego.

Powinny być sadzone wiosną, ponieważ jesienią mogą nie mieć czasu na adaptację i istnieje duże prawdopodobieństwo ich śmierci.Nie muszą podkreślać dużych obszarów, wystarczy pięćdziesiąt centymetrów. Wielkość dołków to 50 x 50 cm Przygotowane dołki podlewamy przed sadzeniem. Po zakończeniu procesu część nadziemną należy przyciąć do 15-20 cm, aby uzyskać szybki wzrost i obfite kwitnienie w przyszłości.

Jeśli jednak wybierzesz jesień jako sadzenie, należy to zrobić pod koniec września. Róże powinny mieć czas, aby się zakorzenić, ale pąki nie powinny rosnąć.

Na następny sezon roślina nie wymaga już tak starannej i stałej opieki. Wystarczy terminowo ściąć krzaki, prawidłowo podlać i nawozić. Przycinanie ma na celu ukształtowanie i przerzedzenie krzewu. Podlewanie kwiatów powinno odbywać się co siedem do dziesięciu dni. Jako nawóz uzupełniający nadają się organiczne, mineralne i inne nawozy.

Posadź rośliny pod kątem trzydziestu stopni do podpory. Podczas sadzenia w pobliżu domu należy zachować odległość od ściany, aby płynąca woda nie spadała na korzenie. Na zboczu roślina jest bardziej stabilna w ziemi. Róża może nie mieć wilgoci na ścianie.

Ważny! Róże pnące rozwijają się lepiej na słońcu, nie zaleca się sadzenia ich w cieniu.

Podlewanie

Bezpośrednio po posadzeniu, aż do akceptacji rośliny, jest regularnie podlewana. Dorosłe róże należy również regularnie podlewać od maja do sierpnia 20-30 litrami wody na krzew, a gdy pogoda nie jest upalna, dorosłe krzewy podlewać raz w tygodniu, podlewając 1 litr wody pod każdy 1 litr wody. W szczycie kwitnienia iw szczytowych temperaturach letnich częstotliwość podlewania zwiększa się do 2-3 razy w tygodniu.

Zrób bokiem dołek wokół buszu i tylko w tym miejscu wlej wodę, upewniając się, że jak najmniej spadnie na liście, ponieważ może to prowadzić do oparzeń i chorób roślin.

Przycinanie róż pnących

Ten etap pozwala uformować koronę i wzmocnić roślinę. Dzięki temu procesowi nadana jest dekoracyjność.

Odpowiednia pielęgnacja zapewnia solidny wzrost młodych pędów w ciągu sezonu. Zaleca się przykrycie rośliny na zimę z powodu silnych mrozów. Na początku wiosny przycinaniu podlegają tylko martwe, zamarznięte części.

Długie pędy należy rozłożyć na ziemi tak, aby widoczne były pędy zastępcze. Możesz przywiązać się do podpór dopiero, gdy osiągną siedemdziesiąt centymetrów.

Przycinanie różni się w zależności od grupy roślin. Stare pędy trzeba zastąpić kilkoma świeżymi. Dlatego powinno być 3-5 oddziałów rocznych i taka sama liczba oddziałów dwuletnich.

Jeśli róże są wśród tych, które kwitną dwa razy w ciągu jednego mijającego sezonu, pędy kwitnące mogą znajdować się na gałęziach krzewu przez 3 lata. Osłabienie zaczyna się dopiero po pięciu latach.

Znaczące pędy są eliminowane dopiero w czwartym roku. Jeśli w bazie jest wiele młodych zwierząt, można wykonać obrzezanie, podobnie jak w przypadku pierwszej grupy.

Ważne: podczas przycinania należy zwrócić uwagę na pędy wegetatywne, ponieważ główne kwitnienie krzewu występuje na zeszłorocznych łodygach. Należy również usunąć młode pędy, aby nie zagęściły krzewu i nie przeszkadzały w pełnym rozwoju rośliny.

Przygotowanie róż pnących na zimę

Róże pnące są roślinami odpornymi, ale mimo to niektóre odmiany wymagają okrycia. Dlatego ważne jest, aby kwitnące rośliny były odpowiednio chronione przez całe lato. Pod daszkiem musi być szczelina powietrzna. W przeciwnym razie krzaki umrą nie z powodu mrozu, ale z moczenia lub tłumienia.

Przygotowania do zimy rozpoczynają się pod koniec sierpnia. Rozluźnienie ziemi, podlewanie i nawożenie się kończy. Konieczne jest przykrycie na zimę, gdy mróz wynosi około minus pięć stopni. Niewielki mróz wzmocni się tylko przed nadejściem silnych mrozów, nie da się ich pokryć przed ich nadejściem.

Wymagane jest przygotowanie róż przy suchej pogodzie. Rośliny są usuwane, liście są usuwane, uszkodzone obszary są odcinane. Następnie rzęsy są wiązane i dociskane do ziemi za pomocą specjalnych urządzeń.

Ważny! Róż nie należy przykrywać z wyprzedzeniem, ponieważ umrą.

Reprodukcja róży pnącej z sadzonek

Róże dobrze rozmnażają się z zielonymi sadzonkami, w których występuje prawie 100% przyspieszenie. Do tych celów można wybrać sadzonki zimowe lub letnie, a rozmnażanie rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca.

Materiał jest zbierany tylko ze zdrowych pędów, mieć kilka międzywęźli, cięcie jest ukośne na dole. Liście od spodu są starannie usunięte, reszta jest przycięta. Gotowy materiał umieszcza się w specjalnie przygotowanej mieszance piasku i ziemi na głębokość jednego centymetra. Pudełko, garnek itp. Nadaje się do pojemnika. W nim obrabiany przedmiot jest zakryty i lekko zacieniony.

System nawadniania jest osłabiony, nie ma potrzeby dodawania środków na wzrost. Przed umieszczeniem cięcia pod przykryciem można go potraktować roztworem alkoholu lub heteroauxiny.

Tylko część odmian z dużej grupy kwitnącej rozmnaża się przez pączkowanie. Odbywa się to w sierpniu - wrześniu z uśpionym okiem w szyjce korzeniowej jednorocznej lub dwuletniej róży.

Sadzenie jesienią

Jeśli zamierzasz posadzić różę pnącą, musisz najpierw nauczyć się wybierać materiał do sadzenia najwyższej jakości. W dzisiejszych czasach można kupić sadzonki róż, które są samoukorzenione, a także te, które są szczepione na owocach róży. Ale czym się różnią? Sadzonki szczepione mają jedną ważną różnicę w stosunku do sadzonek samoukorzenionych. Faktem jest, że system korzeniowy takiej sadzonki należy do dzikiej róży, a na nim znajduje się potomek należący do odmianowej róży pnącej. Pod tym względem sadzenie i pielęgnacja róży samoukorzenionych powinno być nieco inne niż szczepiona. Na przykład szczepiona sadzonka musi być zakopana w glebie podczas sadzenia, aby miejsce, w którym znajduje się szczepienie, znajdowało się pod ziemią na głębokości 10 centymetrów. Dzięki tej metodzie sadzenia część rośliny, która została zaszczepiona, zaczyna tworzyć własny system korzeniowy, podczas gdy korzenie dzikiej róży stają się z czasem niepotrzebne i obumierają. W przypadku, gdy podczas sadzenia zraz nie został zakopany w ziemi, ale pozostał nad jej powierzchnią, może to doprowadzić do śmierci rośliny. Faktem jest, że dzika róża jest rośliną liściastą, a szczepiona róża jest wiecznie zielona. Jeśli sadzenie zostało przeprowadzone z naruszeniem zasad, taka rozbieżność między podkładką a zrazem może doprowadzić do śmierci uprawianej części rośliny.

Sadzonki z otwartym systemem korzeniowym należy zanurzyć w pojemniku z wodą na 1 dzień i należy to zrobić bezpośrednio przed sadzeniem w otwartym terenie. Następnie należy odciąć wszystkie liście i odciąć sekatorem te łodygi, które są niedojrzałe lub zostały uszkodzone. Należy również przyciąć system korzeniowy i część nadziemną, pozostawiając po 30 centymetrów. Miejsca nacięć należy traktować pokruszonym węglem drzewnym. Jeśli do sadzenia używasz szczepionych sadzonek, muszą one ostrożnie usunąć wszystkie pąki, które znajdują się poniżej zrazu. Faktem jest, że zaczną z nich wyrastać pędy dzikiej róży. Następnie materiał do sadzenia należy zdezynfekować. Aby to zrobić, należy go zanurzyć w roztworze siarczanu miedzi (3%).

Otwór do sadzenia róży powinien mieć rozmiar 50x50. Jednocześnie należy zachować odległość co najmniej 100 centymetrów między dołami do sadzenia. Górną warstwę gleby najbardziej nasyconą substancjami odżywczymi należy usunąć z wykopanego dołka i połączyć z ½ częścią wiadra na obornik. Część powstałej mieszanki gleby należy wlać do otworu, a następnie wlać do niej stosunkowo dużą ilość wody. Tę procedurę należy przeprowadzić dzień lub dwa przed planowanym sadzeniem rośliny. W dniu, w którym zamierzasz posadzić sadzonkę, musisz przygotować specjalne rozwiązanie, aby przetworzyć system korzeniowy przed sadzeniem. Aby przygotować roztwór, rozpuść 1 tabletkę heteroausyny, 3 tabletki fosfobakteryn w 500 ml wody.

Następnie wlej ten płyn do 9,5 litra glinianej gadki. Przed opuszczeniem sadzonki do dołka należy zanurzyć jej korzenie w przygotowanej mieszance. Do otworu z kopcem należy wlać mieszaninę gleby i obornika. Następnie musisz umieścić sadzonkę w otworze, ostrożnie prostując jej korzenie. Wypełnij otwór tą samą mieszanką gleby i obornika i dobrze zagęść powierzchnię gleby. Nie zapominaj, że miejsce, w którym znajduje się przeszczep, musi być zakopane 10 centymetrów w ziemi. W takim przypadku, w przypadku samoukorzenionej sadzonki, kołnierz korzeniowy należy zakopać 5 lub więcej centymetrów w ziemi. Sadzoną roślinę należy dobrze podlać. Po wchłonięciu cieczy do gleby konieczne będzie dodanie do otworu mieszaniny gleby z obornikiem. Następnie roślina wyskakuje na wysokość 20 centymetrów lub więcej.

Warianty wykorzystania róż pnących

W ogrodach przydomowych róże pnące są wykorzystywane do różnych celów. Rośliny nadają się jako niezwykłe girlandy i piramidy, do stworzenia łuku pnących róż lub do dekoracji altanki. Będzie również świetnie wyglądać podczas kształtowania ogrodu altany, ogrodzenia lub kolumny i wielu innych budynków. Róże pomogą stworzyć wspaniały wygląd.

Istnieją jeszcze inne, oryginalne zastosowania tych roślin. Jeśli sadzisz róże pnące w pobliżu drzew lub w pobliżu silnych krzewów, w najbliższej przyszłości wykorzystają je jako wsparcie. Takie sytuacje wymagają starannej konserwacji i przycinania. Ponadto drzewo może łatwo pokonać taką okolicę, a krzewy mogą umrzeć. Zanim użyjesz rośliny jako podpory, powinieneś podjąć przemyślaną decyzję.

Ważny! Powinieneś wybrać odpowiednią podporę dla róży pnącej.

Szkodniki i choroby róż pnących

Mączniak. Ta choroba jest wywoływana przez grzyby. Pojawia się na liściach w postaci białych plam, które z czasem narastają. Dobrze się tworzy w upalnych i wilgotnych warunkach pod koniec lata. Sama roślina przestaje rosnąć i przestaje kwitnąć. To w końcu może doprowadzić do jego śmierci. Aby zapobiec chorobie, eksperci zalecają spryskiwanie krzewów roztworem Bordeaux.

Conitirium to rak kory. Objawy gatunku podczas uwalniania krzewów ze schroniska zimowego. Na korze pojawiają się czerwono-brązowe plamy, gdy rosną, zaczynają czernieć, są w stanie pokryć cały pęd. Infekcja znajduje się w środku, więc zainfekowane pędy należy szybko wyciąć, uchwycić zdrowe pędy, a następnie natychmiast spalić.

Grzyb ten szybko rośnie w ciemności pod osłoną. Jako środek zapobiegawczy jesienią spada azot, odżywiając się tkankami, chroniąc się we właściwym czasie i wietrząc, jeśli to konieczne, usuwając materiał. Usuwanie i niszczenie uszkodzonych obszarów. Oprócz nich roślina może infekować mszyce i przędziorków.

Jaki rodzaj wspinaczki wzrósł do kupienia

Wybierając róże do sadzenia, ważne jest, aby je odpowiednio dobrać. Aby kupić dokładnie te odmiany, które chcesz, możesz spojrzeć na nie na zdjęciu dla jasności, w Internecie jest ich wiele. W ten sposób łatwiej będzie określić rodzaj kwiatu. Możesz wybrać bezpretensjonalny wygląd przy minimalnej uwagi. Lub odwrotnie, ten, z którym ciągle musisz sobie radzić.

Po zdobyciu tak wspaniałej rośliny właścicielka będzie cieszyć się niezwykłym pięknem przez cały sezon letni, a róże pnące mogą ozdabiać różne przedmioty, co czyni ją jeszcze bardziej atrakcyjną.

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że roślina wymaga opieki, aby osiągnąć maksymalne wyniki. Mianowicie prawidłowe sadzenie, terminowe karmienie i podlewanie oraz inne równie niezbędne działania. I oczywiście wdrożenie środków zapobiegawczych w walce ze szkodnikami i chorobami.