Cechy róż pnących
Do dekoracji wertykalnych używa się pięknych bylin przypominających liany. Róże z tej grupy efektownie prezentują się w ramach kolumn, altan, żywopłotów, łuków.
Rośliny mają długie, zwisające pędy (rzęsy), długość waha się od 1,5 do 15 metrów. Róże pnące są podzielone na grupy według liczby płatków w kwiatach:
- frotte;
- półpełne;
- prosty.
Rośliny klasyfikuje się ze względu na średnicę kwiatów, ze szczególnym uwzględnieniem pnączy drobnokwiatowych, pnączy - z mocnymi biczami i dużymi, powyżej 4 cm różami. Pośrednią pozycję zajmują odmiany półlistne, które zgodnie z klasyfikacją międzynarodową otrzymały nazwę shraba. Róże pnące są bezpretensjonalne, mrozoodporne, odporne na choroby.
Uwaga!
Róże z tej grupy zdecydowanie potrzebują podwiązki do podpórki.
Rośliny ozdobne z tej grupy są długo kwitnące, wyodrębniono natomiast kategorię powtarzających się, kwitnących na młodych pędach oraz róż kwitnących na starych pędach. Te pierwsze kwitną ponownie w trakcie sezonu, drugie - raz. Naprawione są wygodne, ponieważ nawet przy trudnym zimowaniu róże zakwitną dopiero w późniejszym terminie. Róże z pojedynczym kwitnieniem nie mają pąków, jeśli pędy są uszkodzone.
Dla klimatu regionu moskiewskiego (nr 4 na międzynarodowej mapie klimatycznej USDA) róże pnące są doskonałym wyborem, ponieważ dobrze znoszą zimowanie, wyróżniają się obfitym i bujnym ciągłym kwitnieniem.
Odmiany kwitnące przez całe lato
Kiedy spojrzymy na opis odmian róż, to często w kolumnie „kwitną” możemy przeczytać, że kwitną one raz, wielokrotnie i stale. Przyjrzyjmy się bliżej tej kwestii.
- Przy pojedynczym kwitnieniu wszystko jest jasne - róże zakwitły raz, nawet jeśli długo i obficie, w przyszłości na ich krzakach możemy zobaczyć tylko pojedyncze przypadkowe pąki.
- Kwitnie nieustannie - też wydaje się to zrozumiałe. Te róże powinny kwitnąć przez cały sezon.
- Odmiany kwitnące ponownie to te, w których po pierwszej fali kwitnienia, po krótkiej przerwie, następuje druga, niekiedy nawet bardziej obfita niż poprzednia. Przy dobrej pielęgnacji róże z tej grupy czasami kwitną nieprzerwanie aż do samego mrozu.
Ale z jakiegoś powodu nie zawsze stale i wielokrotnie kwitnące odmiany spełniają swoje obowiązki. Często po pierwszej bujnej fali kwitnienia na krzakach pojawiają się tylko pojedyncze żałosne pąki i raczej małe.
Komentarz! To tylko nasza wina - róże bardzo lubią „jeść”, ponieważ zużyły wszystkie nagromadzone składniki odżywcze na obfite pierwsze kwitnienie, po prostu nie mogą dalej tworzyć pąków bez naszej pomocy.
Przeczytaj więc jeszcze raz, jak właściwie pielęgnować róże - opatrunków powinno być 7 (!), A nie dolistnych. Tylko ci, którzy mają żyzne, żyzne gleby, mogą zaniedbać tę zasadę, a nawet wtedy nie powinni rezygnować z karmienia, a jedynie zmniejszyć ich ilość.
Pnącza (wielkokwiatowe) róże pnące
Grupa obejmuje odmiany, które wyróżniają się dużymi pachnącymi kwiatami, twardymi prostymi pędami. Długość rzęs dochodzi do 6-7 metrów, co daje możliwość wykorzystania róż do prac w ogrodzie wertykalnym. Wspinaczki efektownie prezentują się na ogrodzeniach, podporach pionowych, ścianach. Aby stworzyć łuki, w przeciwieństwie do wędrowców, takie odmiany nie są odpowiednie ze względu na twarde pędy.
Rośliny są odporne na tradycyjne choroby roślin ozdobnych, mają średnią mrozoodporność. U pnączy róże pojawiają się na wszystkich pędach (młodych, wieloletnich), osiągają średnicę 6-8 cm, bardzo pachną. Kształt, podobnie jak kolory, jest zróżnicowany.
Z odmian nadających się do uprawy w regionie moskiewskim wyróżnij się:
Elfe
Odmiana została wyhodowana przez niemieckich hodowców, zarejestrowanych w 2000 roku. Potężny krzew pokryty jest dużą liczbą podwójnych kwiatów, kolor kości słoniowej z zielonkawym odcieniem. W jednym pędzelku - do 4-5 sztuk.
Kwitnienie jest długie, obfite, z niewielkim spadkiem w środku lata. Pędy dorastają do 2-3 m długości, średnica róż wynosi od 7 do 16 cm Elf pnący jest odporny na mączniaka prawdziwego, czarną plamkę. Na zimę na środkowym pasie wymagane jest schronienie, dobrze hibernuje.
Indigoletta
Silna odmiana wielkokwiatowa wyhodowana w Holandii w latach 80-tych XX wieku. Różni się szybkim wzrostem krzewu, wysoką dekoracją, powtarzalnością.
Pędy są mocne, długość twardych rzęs dochodzi do trzech metrów. Krzew rośnie na szerokość do półtora metra. Kwiaty kielichowe, pąki ciemnofioletowe, kwitnące liliowo. Róża tworzy do 25-30 płatków, wyczuwalny jest silny przyjemny aromat. Na środkowym pasie, przy dobrej osłonie, Indigoletta znosi trzydziestostopniowe mrozy.
Uwaga!
Ze względu na małą elastyczność pędów, aranżacja schronienia na zimę jest pracochłonna.
Odmiana Indigoletta jest światłolubna, ale przy bezpośrednim nasłonecznieniu istnieje możliwość wypalenia płatków.
Polka (Polka)
Może Cię zainteresować: Nisko rosnące kwiaty na rabatkę, kwitnące przez całe lato: opis, nazwy i zdjęcia Potwory: uprawa, pielęgnacja i rozmnażanie w domu Męczennica: gatunki i odmiany z opisem, uprawa i pielęgnacja w domu
Niezwykle piękna odmiana róży pnącej o delikatnych morelowych odcieniach gęstych, pełnych kwiatów. Pędy osiągają 6-8 metrów, rozprzestrzeniając się na 2 metry szerokości. Zimotrwała, bezpretensjonalna odmiana francuska, popularna wśród europejskich kwiaciarni.
Róże są duże, do 12 cm średnicy, z płatkami zmieniającymi kolor. Kolorystyka kwiatów zmienia się w zależności od oświetlenia krzewu z pomarańczowego na jasnokremowy. Pąki powstają na pędach przez 2-3 lata, kwitną dwa razy w sezonie.
Climber Polka potrzebuje mocnego wsparcia, ponieważ gałęzie opierają się o ziemię pod ciężarem kwiatów. Cecha odmiany: wysoka odporność na infekcje grzybicze, na środkowym pasie i na północy schronienie jest wymagane na zimę.
Santana (Santana)
Climber, zaliczany do międzynarodowej dziesiątki najpopularniejszych czerwonych róż pnących. Jedna z najlepszych do uprawy w regionie moskiewskim, mrozoodporna, bezpretensjonalna odmiana.
Kwiaty są duże, krwistoczerwone, efektownie prezentują się na tle ciemnozielonych liści. Na łodydze tworzy się do 5 pąków o średnicy do 10 cm, największe kwiaty powstają w pierwszym roku, później kwiatostany stają się mniejsze, ale nie traci się dekoracyjności ze względu na dużą liczbę pędzli. Rzęsy mają 3 metry długości. Santana jest szeroko stosowana do ozdabiania altan i ogrodzeń.
Don Juan
Wspaniałe pnącze, wyróżniające się bujnym kwitnieniem, potężnym krzewem, bezpretensjonalnością. Odmiana Don Juan otrzymała „pozwolenie na pobyt” od ogrodników pod Moskwą, jest ceniona za łatwą pielęgnację, mrozoodporność i obfite kwitnienie.
Pędy osiągają długość 3-4 metrów, są mocne, energiczne, z dużymi cierniami. Na łodydze tworzą się 1-2 pąki o średnicy 9-10 cm, wiśniowo-szkarłatne płatki, o silnie pachnącym aromacie.
Zasadniczo tworzenie się pąków następuje na pędach bieżącego roku. W warunkach strefy środkowej i południowych regionów północno-zachodniej odmiany Don Juan powstaje w postaci krzewu. Odmiana odporna na czarną plamę.
Sympathie
Odmiana z rodziny Cordes, wyhodowana w Niemczech.Jeden z najsłynniejszych czerwonych wspinaczy wspinaczkowych. Krzew osiąga wysokość 4-4,5 metra, wymagane jest mocne podparcie. Bujne kwitnienie rozpoczyna się około połowy czerwca i trwa w sprzyjających warunkach i pielęgnacji do października.
Kwiaty do 8-10 cm średnicy, o słabym aromacie. Na pędzie powstaje od 2 do 10 róż. Bezpretensjonalna, odporna na infekcje odmiana, która wymaga schronienia na zimę.
Kasyno
Pnącze o wysoko rozwiniętych pędach, wyhodowane w Irlandii przez przedstawicieli słynnej szkoły hodowlanej McGready. Variety Casino jest cenione za obfite kwitnienie, jasny, słoneczny żółty odcień kwiatów, bezpretensjonalność.
Korzyści:
- renowacja;
- szybki wzrost pędów;
- odporność na infekcje.
Krzewy tej odmiany są bardzo dekoracyjne, służą do ozdabiania konstrukcji pionowych. Długość pędów dochodzi do 3 metrów, na łodydze tworzy się do 4-5 kwiatów. Otwarte pąki są gęsto podwójne, wewnętrzne płatki bardziej intensywnie zabarwione, zewnętrzne delikatny odcień.
Odmiana potrzebuje schronienia na zimę, natomiast pomimo twardych i gęstych pędów (cecha wszystkich pnączy), nie jest trudno ją odłożyć na zimę. Różni się wysoką odpornością na choroby grzybowe. Bujnie kwitnie na środkowym pasie, w północno-zachodnich regionach Tatarstanu.
Amadeus
Do projektowania ogrodzeń, łuków, ścian odpowiednia jest obficie kwitnąca odmiana Amadeus. Należy do rodziny róż William Cordes, hybryda, stworzona w 2003 roku.
Krzewy są mocne, do 2,8-3 metrów wysokości, pędy łatwo mocuje się na wspornikach o różnych konfiguracjach. Odmiana światłolubna, choć obficie kwitnie w jasnym odcieniu.
Duże, jaskrawoczerwone róże osiągają średnicę 10 cm, aromat delikatny, z wyraźnymi nutami owocowymi. Kwitnie przez całe lato, kolor płatków zmienia się ze szkarłatnego na fioletowy.
Uwaga!
Amadeus jest wysoce odporny na czarną plamę i mączniaka prawdziwego.
W nasadzeniach jest skuteczny jako tasiemca, a także dobrze komponuje się z drzewami iglastymi. Bezpretensjonalny, toleruje silne mrozy, ale zaleca się przykrycie na zimę.
Florentina (Florentina)
Róża pnąca z rodziny Kordes (Niemcy). Wspaniałe pnącze o bujnym kwitnieniu, odpowiednie dla klimatu regionu moskiewskiego.
Krzewy są energiczne, z grubymi pędami, bicze osiągają trzy metry długości. Liście są gęste, o błyszczącej, ciemnozielonej powierzchni. Kwiaty do 10-11 cm średnicy, złożone w miseczki, zebrane w kwiatostany po 2-5 sztuk. Kolor jest jaskrawoczerwony.
Florentina jest wysoce odporna na choroby, kwiaty nie cierpią z powodu długotrwałych opadów, płatki nie blakną pod wpływem promieni słonecznych, zachowując jednocześnie jasność. Bezpretensjonalne pnącze dobrze znosi zimowanie, ale wymaga schronienia.
Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania
Niemieckie róże Kordes są dość odporne na szkodniki. Przy niewłaściwej pielęgnacji mogą pojawić się na nich mszyce, przędziorki lub wciornastki. Jesienią i zimą roślina może zarazić się szarą pleśnią lub mączniakiem prawdziwym.
Opryskiwanie krzewów
Ważny! Aby zapobiec rozwojowi patologii, konieczne jest okresowe zapobiegawcze opryskiwanie i leczenie fungicydami.
Kwiaty Cordes są piękne i bezpretensjonalne. Często są używane do projektowania krajobrazu, pomagają udoskonalić terytorium lub po prostu tworzą piękne bukiety. Kwiaty z tej grupy wyróżniają się różnorodnością odcieni i kształtów, co pozwala dobrać odpowiednią roślinę do każdego gustu.
Rambler (róże drobnokwiatowe)
Rośliny z tej grupy tworzą długie, cienkie, łukowate pędy o długości od 3 do 15 metrów. Tworzenie kwiatów następuje na pędach z ostatniego roku, dlatego konieczne jest szczególnie ostrożne przykrycie róż na zimę.
Kwiaty są małe, do 3-4 cm, o różnych kolorach. Zwykle róże pnące mają niewielki aromat lub nie mają go wcale, ale wszystko jest kompensowane przez obfite kwitnienie.
Prawie wszystkie odmiany z grupy kwitną raz, tworząc kwiaty na całej długości łodyg.Ramblery są cenione za bezpretensjonalność, mrozoodporność, łatwość organizacji zimowania roślin.
Super Excelsa
Odmiana z grupy pnącej, wyróżniająca się długim kwitnieniem. Krzew tworzy pędy do 3-3,5 metra, szerokość krzewu do 2 metrów. Tworzenie kwiatów przebiega na całej długości łodyg, dlatego liście rośliny często nie są widoczne za liczbą kwiatów.
Na jednym pędzie powstaje od 3 do 10 kwiatów. Róże osiągają 4 cm średnicy, kolor bordowo-czerwony.
Kwiaciarnie z regionu moskiewskiego zwracają uwagę na wysoką odporność Super Excelsa na czarną plamę, mączniaka prawdziwego.
Snowgoose
Niezwykle piękny, jakby pokryty śniegiem, kwitnący krzew róży Śnieżnej Gęsi przyciąga uwagę wszystkich. Małe gęste kwiaty zebrane w duże grono, każdy o średnicy do 4 cm, w krzaku - do 20 kwiatów. Kolor jest czysto biały.
Pędy krzewu osiągają do trzech metrów długości. Roślina jest silna, rozgałęziona, z błyszczącymi małymi ciemnozielonymi liśćmi. Jest kilka cierni.
Odmiana stosowana do pionowego projektowania podpór, odpowiednia jako róża okrywowa. Odporność na infekcje, mróz jest wysoka. Na środkowym pasie Snow Goose jest osłonięta na zimę.
Wędrujący Rektor
Popularna odmiana z grupy wędrowców, po raz pierwszy została wprowadzona w szkółce w Newry (Irlandia). Na energicznych pędach rośliny powstaje wiele półpełnych małych kremowo-białych róż. Średnica kwiatów dochodzi do 3-4 cm, zapach jest słaby, z nutą piżma.
Plagi w warunkach klimatycznych centralnej Rosji dorastają do 3,5 metra, na południu - do 5 metrów. Liście drobne, bladozielone, pięknie ukształtowane.
Kwiaty zbiera się w kwiatostany po 15-50 sztuk. Na słońcu płatki szybko blakną, uzyskując czysty biały odcień. Odmiana może być dobrze cięta, często uprawiana jako zarośla (krzew).
Bobbie James
Zaskakuje bujnym kwitnieniem i mocnym przyjemnym aromatem. Należy do grupy pnąków o białych kwiatach, tworzy wiele kwiatostanów-pędzli. Jeden pędzel zawiera 6-15 kwiatków.
Krzew jest energiczny, do wzrostu wymagany jest wystarczająco duży obszar. Różnorodność Bobbie Jakuba kwitnie raz, zwykle od połowy czerwca do końca lipca lub początku sierpnia, nadaje się do altan, łuków, pergoli, ścian budynków, ogrodzeń.
Zalety odmiany:
- mrozoodporność;
- wysoka odporność na choroby;
- łatwa w pielęgnacji;
- bezpretensjonalność w zakresie odżywiania i rodzajów gleby;
- odporność kwiatów na blaknięcie i opady.
Odmiana Bobbie James od angielskich hodowców jest od wielu lat z powodzeniem uprawiana przez hodowców kwiatów w rejonie Moskwy.
Super Dorothy
Spośród kwitnących pnących wędrowców ulubieńcem hodowców ze środkowej linii jest odmiana Super Dorothy. Wyhodowany w Niemczech, charakteryzuje się podwyższoną zimotrwalością, odpornością na infekcje.
Rozległy krzew, z cienkimi, pozbawionymi kolców pędami o długości do 3-4 metrów. Kwiaty są drobne, typu pomponowego, zebrane w pędzelki po 20-40 sztuk. Kolor jest jasny szkarłatny.
Uwaga!
W tej odmianie kwiaty blakną na słońcu, dlatego wskazane jest zapewnienie lekkiego półcienia.
Kwitnienie rozpoczyna się późno, ale trwa aż do bardzo zimna. Pędy są miękkie, giętkie, dlatego Super Dorothy nadaje się do ozdabiania wszelkich podpór i konstrukcji. Ze względu na zwiększoną odporność na ujemne temperatury odmiana dobrze zimuje w warunkach regionu moskiewskiego, w łagodne zimy schronienie nie jest wymagane.
Opis odmiany
Floribunda oznacza, że krzewy są bujne i obficie kwitnące. Istnieje ogromna liczba podtypów odmian różniących się wyglądem. Żadna inna grupa nie ma tak wielu odmian. Kwiaty mogą być proste, półpełne i podwójne, mogą mieć kielich lub płaski kielich, można je zbierać w małe lub duże kwiatostany. Wielkość kwiatów wynosi zwykle od 4 do 9 cm.
Większość róż Floribunda kwitnie w trzech podejściach. Kwiaty stopniowo otwierają się na kilka kawałków. Istnieją również odmiany, które kwitną w sposób ciągły.
Róże Floribunda wyróżniają się na tle innych pod wieloma względami. Powinno to obejmować:
- odporność na niskie temperatury;
- odporność na typowe choroby kwiatów;
- łatwość pielęgnacji;
- możliwość rozmnażania przez sadzonki.
Róże Floribunda są aktywnie wykorzystywane do kształtowania krajobrazu na zewnątrz terytorium. Świetnie prezentują się w parkach czy na rabatach kwiatowych w pobliżu dużych zwiedzanych budynków. Niektóre odmiany są używane jako sadzonki.
Róże półskręcone
Te odmiany róż wyróżniają się potężnymi pędami, pięknymi pachnącymi kwiatami, podwójnym kwitnieniem. Długość pędów wynosi do 2-2,5 metra, są wytrzymałe, słabo wyginają się, dlatego nadają się do podpór pionowych.
Nazwa „półpleciona” odchodzi w przeszłość, gdyż wśród hodowców przyjęto inną nazwę „shraba” czyli nowoczesny krzew.
Ilse Krohn Superior
Piękne białe kwiaty Ilse Krohn Superior harmonizują z ciemnozielonymi liśćmi rośliny. Róża jest piękna, bezpretensjonalna, odporna na infekcje grzybicze, co czyni ją najlepszym wyborem do uprawy w trudnych warunkach środkowej strefy Federacji Rosyjskiej.
Pędy dorastają do 2 metrów, krzew o szerokości trzech metrów. Kwitnie dwa razy w sezonie. Kwiaty powstają pojedynczo lub w gronach po 3-4 sztuki. Kwiaty mają kształt kielicha, płatki są gęste, woskowe, kremowożółte. Średnica - 10-13 cm Odmiana dobrze znosi zimowanie, wymaga schronienia.
Laguna
Odmiana nowej generacji, wyhodowana w Niemczech w 2004 roku, należy do rodziny Kordes. Wskazana do uprawy przy prostych podporach, nie nadaje się do ozdabiania łuków.
Duże kwiaty, do 10 cm średnicy, zbiera się w kwiatostany po 6-8 sztuk. Kolorystyka - ciemny szkarłat, róż. Krzewy osiągają wysokość 3 metrów i szerokość 1 metra.
Kwitnienie następuje w dwóch falach, nie ma przerwy. Odmiana jest odporna na infekcje, na zimę wymagane jest schronienie. Podczas przycinania pozostaw co najmniej 50 cm długości pędów.
Flammentanz
Odmiana - "witaj" z odległych lat 50-tych XX wieku, wyhodowana przez niemieckich hodowców, w znanej firmie Kordes. Uważana jest za jedną z najlepszych odmian szkarłatnych róż pnących.
Pędy rosną na długość nie większą niż 2-2,5 metra, kwiaty powstają na pędzie pojedynczo lub 3-4 sztuki. Kolor płatków jest ciemnoróżowy, szkarłatny, bardzo jasny.
Uwaga!
Odmiana Flammentants kwitnie tylko przez 30-40 dni, ale krótki okres jest rekompensowany przez jasność i blask kwiatostanów.
Początek kwitnienia w regionie moskiewskim przypada na pierwsze dziesięć dni czerwca. Róża jest odporna na infekcje grzybicze, bardzo zimotrwała (do minus 40 stopni).
złota Brama
W przeciwieństwie do poprzedniej odmiany ta róża zachwyci Cię długim kwitnieniem od czerwca do września. Kwiat jest popularny ze względu na niezwykłe, żółto-białe kwiatostany, które obficie pokrywają cały krzew.
Roślina osiąga wysokość 2 metrów, jest zwarta. Kwiaty są średniej wielkości, około 7-8 cm, kwitnące w kwiatostanach po 6-10 sztuk. Zaleca się usuwanie wyblakłych pąków, ponieważ nie odpadają.
Cecha odmiany: wysoka zimotrwalosc, mocny aromat (dobrze pachnie cytrusami), moze byc uprawiana na Syberii, na polnocnym zachodzie.
Rosa Cordes (Kordes) - czym jest ta grupa ogrodnicza, historia stworzenia
Rosa Cordes to młoda grupa, która pojawiła się dzięki odmianom Rugosa i Vihurayan. Założycielką tego gatunku była szefowa firmy Cordes, była jedną z dziesięciu najlepszych szkółek róż na świecie. Ta firma ma dziś wiele odmian i kwiatostanów hybrydowych.
Krótki opis hodowli, charakterystyka
Szkółka Cordes to znana organizacja, która słynie z produkcji sadzonek, krzyżowania różnych odmian róż oraz hodowli nowych rodzajów kwiatostanów. Organizacja rozpoczęła swoje istnienie w 1887 roku i została założona przez Wilhelma Cordesa. Potomkowie ogrodnika kontynuowali swoją pracę, a od ponad 100 lat organizacja zajmuje się selekcją i rozmnażaniem róż szklarniowych.
Rosa Cordes
Zachowaj ostrożność
Krzew róż z grupy Cordes dobrze zachowuje swój kształt, dzięki czemu nie trzeba go wiązać i zastępować na łodygach wsporczych. Nawozić rośliny do woli, ponieważ nie wymagają regularnego karmienia.
Na obszarach o ciepłym klimacie róże uprawia się bez izolacji, ale w regionach północnych należy je przykryć na zimę, bez względu na to, jak są odporne. Aby to zrobić, krzewów nie trzeba przycinać, wystarczy zgiąć gałąź do ziemi, rozkładając pod nimi świerkowe łapy. Róże są izolowane płótnem, papą lub suchym liściem.
Choroby i szkodniki
Róże Cordes są ogólnie dość odporne na choroby, ale w niesprzyjających warunkach rośliny mogą uszkadzać mszyce, wciornastki lub przędziorków. Możliwe jest również zanieczyszczenie rdzy i szarej pleśni. Mączniak prawdziwy i czarne plamki róż są niezwykle rzadkie.
Ważny! Niektóre odmiany mogą się poparzyć, gdy zostaną posadzone na otwartym słońcu.
Rozmnażanie kwiatów
Najłatwiej rozmnażać krzew przez sadzonki. Z reguły wycina się je ze stabilnych i zdrowych pędów bocznych. Zabieg najlepiej wykonać przed złożeniem kwiatów, gdzieś w środku wiosny.
Odetnij sadzonki o średnicy 3-5 milimetrów i długości 15 centymetrów. Miejsca nacięć traktuje się "Kornevinem", po czym umieszcza się je na 3 godziny w zwykłej wodzie. Sekcje sadzi się w pudełku z podłożem i przykrywa przezroczystą szklaną lub plastikową kopułą. Miesiąc później sadzonki mocno się zakorzenią.
Mączniak prawdziwy na liściach
Pielęgnacja roślin
Aby kwitnienie przebiegło bez problemów, należy pamiętać o zasadach pielęgnacji róż po posadzeniu.
Zasady podlewania i wilgotność
Aby uzyskać dobry wzrost, róże wymagają regularnego podlewania. Konieczne jest aktywne podlewanie kwiatostanów w okresie wegetacji - od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Takie podejście pomoże nasycić glebę wilgocią i zapobiegnie wysuszeniu, śmierci kwiatów i pojawieniu się szkodników.
Najlepszy nawóz i jakość gleby
Aby odżywić system korzeniowy, rośliny należy regularnie nawozić. Top dressing polecany jest wiosną, latem i jesienią. Na początku sezonu wegetacyjnego lepiej jest stosować nawozy mineralne. Latem i jesienią warto skupić się na żywieniu ekologicznym.
Ważny! Po uprawie glebę należy poluzować, aby nawóz dostał się do systemu korzeniowego.
Przycinanie i przesadzanie
Kwiaty lepiej przycinać wiosną, przed okresem aktywnego kwitnienia. W tym czasie musisz sprawdzić krzewy i usunąć wysuszone lub zgniłe łodygi i liście. Jeśli dotyczy to większości krzewów, nie bój się odciąć wszystkich gałęzi. Pomoże to roślinie szybciej się zregenerować.
Najlepiej używać ostrych nożyczek lub sekatorów, aby zapobiec uszkodzeniom.
Ważny! Odmiany ozdobne i krajobrazowe najlepiej przesadzać do doniczek lub szklarni. Odnosi się to do Rose Princess de Luxembourg, Blue Boy, Apricola.
Cechy zimowania kwiatu
Wiele odmian róż Cordes nie wymaga schronienia i przesadzania przed nadejściem chłodów, ponieważ jest to gatunek odporny na zimę. Aby zapobiec chorobom i pojawieniu się szkodników, krzewy przed zimnem muszą dokładnie zbadać i usunąć dotknięte obszary. Zaleca się również stosowanie nawozów organicznych i okresowe spulchnianie gleby.
O podstawowych zasadach techniki rolniczej
Hybrydowe róże herbaciane
Róże z grupy Cordes są bardzo łatwe w uprawie, co jest prawdopodobnie główną zaletą tej odmiany nad innymi. Rośliny te rozwijają się zarówno w cieniu, jak i na słońcu. Z powodzeniem zakorzeniają się na prawie wszystkich typach gleb, są odporne na wszelkie warunki atmosferyczne i nagłe zmiany temperatury.
Lądowanie
Optymalny czas sadzenia to maj-czerwiec lub wrzesień-październik. Lepiej sadzić krzewy przy pochmurnej pogodzie. Jeśli w miejscu sadzenia wody gruntowej znajduje się blisko powierzchni ziemi, wówczas drenaż z gruzu należy ułożyć na dnie dołu do sadzenia.
Możesz położyć warstwę kompostu na dnie dołu do sadzenia
Bezpośrednio przed posadzeniem rośliny można położyć warstwę kompostu (około 5 cm, nie więcej) na dnie dołu do sadzenia. Górna żyzna warstwa gleby wylewa się na wierzch. Ma to na celu uniknięcie bezpośredniego kontaktu korzeni krzewu z nawozem.
Głębokość wykopu powinna wynosić średnio 30-40 cm.
Ważny! Odmian Cordes nie można sadzić w miejscach, w których inne róże rosną dłużej niż 5 lat.
