Ile owocuje orzech włoski po posadzeniu

Czy trudno jest uprawiać i pielęgnować orzech włoski? Jak to zrobić dobrze?

Pomimo tego, że orzech jest raczej bezpretensjonalnym gatunkiem i nie jest bardzo trudno się nim opiekować, są pewne cechy, które należy wziąć pod uwagę. Trzymając się prostych wskazówek, możesz z łatwością wyhodować wspaniałe owocujące drzewo orzecha włoskiego, które zachwyci Cię wspaniałym zbiorem niesamowicie przydatnych właściwości - orzechów włoskich!

Zanim wyhodujesz jakiekolwiek drzewo, musisz wybrać odpowiednie miejsce do sadzenia - to dobrze znany fakt. Jeśli chodzi o orzech, to jego uprawa musi mieć miejsce w przestronnym pomieszczeniu z dobrą wentylacją i oświetleniem... Idealnie nadają się do tego otwarte przestrzenie Twojego ogrodu. Aby drzewa nie „kolidowały” ze sobą, wzajemnie zmniejszając plon, nie zaleca się sadzenia ich bliżej niż 10 metrów od siebie.

Jak wybrać i przygotować odpowiednią glebę? Jak sadzić orzecha włoskiego?

Gleba to również bardzo ważna kwestia. Optymalne będzie do uprawy orzechów włoskich glina bez silnych spadków poziomu wód gruntowych... Początkowo, po posadzeniu orzecha w glebie, która mu odpowiada, nie będziesz musiał dbać o niego w specjalny sposób i stale monitorować jego skład - orzech wcale nie jest pod tym względem kapryśny. Jedno jest pewne: Podmokłe gleby absolutnie nie nadają się do uprawy orzechów włoskich, gdzie poziom wód gruntowych jest wysoki.

Przed posadzeniem orzecha włoskiego lepiej będzie odpowiednio przygotować glebę i wcześniej nawozić ją mieszaniną obornika, popiołu i superfosfatu (amofos). Należy pamiętać, że dołek, w którym zamierzasz wyhodować wybraną sadzonkę, musi być pokryty polietylenem (kawałkami łupków lub cegieł), aby system korzeniowy rozwijał się w prawidłowy sposób. I nie zapomnij o wprowadzeniu próchnicy w momencie sadzenia sadzonki, której szyjka korzeniowa ostatecznie powinna pozostać na poziomie gruntu. Następnie mulczujemy glebę w pobliżu sadzonki za pomocą wiórów torfowych lub trocin.

Możliwe przyczyny ograniczenia dostępu:

Dostęp jest ograniczony decyzją sądu lub z innych powodów określonych w ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej.

Adres sieciowy, który umożliwia identyfikację witryny w Internecie, jest zawarty w ujednoliconym rejestrze nazw domen, wskaźników do stron witryn internetowych i adresów sieciowych, które umożliwiają identyfikację witryn w Internecie zawierających informacje, których rozpowszechnianie jest zabronione. w Federacji Rosyjskiej.

Adres sieciowy, który umożliwia identyfikację witryny w Internecie, znajduje się w Rejestrze nazw domen, wskaźników stron do witryn w Internecie i adresów sieciowych, które umożliwiają identyfikację witryn w Internecie, które zawierają informacje rozpowszechniane z naruszeniem praw wyłącznych .

Jak dbać o orzechy włoskie?

Teraz odpowiedzmy na pytanie: „jak dbać o orzechy włoskie?” Najpierw podzielmy się na trzy obszary:

1. przycinanie i kształtowanie korony;
2. podlewanie i podlewanie drzewa;
3. nawożenie i karmienie.

Przycinanie drzew i modelowanie koron służą poprawie owocowania i zwiększeniu odporności drzewa na różne wpływy zewnętrzne.Uprawa zdrowego owocującego orzecha włoskiego bez przestrzegania tego warunku jest problematyczna. W pierwszych latach życia ważne będzie prawidłowe rozpoczęcie formowania korony: pędy są odcinane, aż powstanie 6 lub 7 gałęzi szkieletowych. W rzeczywistości sam ogrodnik tworzy rodzaj szkieletu dla przyszłej głowy drzewa. Następnie konieczne będzie minimalne dbanie o koronę, w większości uformuje się ona samodzielnie. W ten sposób możesz wyhodować piękne i dobrze rosnące drzewo.

Co więcej, w rzeczywistości wykonuje się tylko sanitarne przycinanie, gdy usuwa się uszkodzone lub wysuszone gałęzie oraz gałęzie rosnące wewnątrz korony.

Orzech jest rośliną bardzo kochającą wilgoć. O swój ogród trzeba dbać, pamiętaj, aby wziąć pod uwagę tę okoliczność. Podlewanie ogrodu z orzechów włoskich powinno być wystarczające i regularne. Jako takie będzie słusznie uważane za obfite podlewanie z częstotliwością 3 razy w tygodniu. Jak pokazuje praktyka, najważniejszym okresem pod względem regularnego podlewania jest okres wiosenny. Ogólnie rzecz biorąc, sezonowe podlewanie należy zatrzymać jesienią, po opadnięciu liści.

Ściółkowanie, o czym wspominaliśmy powyżej, aby wyhodować dobry orzech włoski, jest warunkiem pożądanym, ale generalnie nie jest to konieczne. Gleba dobrze przykryta ściółką nie będzie miała tendencji do wysychania, co oznacza, że ​​podlewanie będzie bardziej wydajne, co ostatecznie będzie miało bardzo korzystny wpływ na stan systemu korzeniowego drzewa.

Jakie nawozy są potrzebne drzewu?

Aby w pełni ujawnić pytanie, jak dbać o orzech włoski, rozważymy niektóre niuanse nawożenia i karmienia orzecha włoskiego. Raz w roku konieczne jest nawożenie drzew - ta procedura nie jest trudna i niezbyt uciążliwa. Kiedy najlepiej to zrobić? Ogólnie uważa się, że najlepszy czas na karmienie to jesień. Ale wczesną wiosną możliwe jest również przeprowadzenie tych procedur.

W zależności od pory roku istnieją specyficzne zasady wykonywania tej procedury. W procesie nawożenia jesienią gleba jest rozluźniana na głębokość około 20 cm, a podczas karmienia drzewa w okresie wegetacji wiosną gleba nie jest głęboko wykopywana - nie więcej niż 10 cm.

Przygotowanie do szczepienia

Szczepienie orzecha włoskiego przeprowadza się z kilku powodów:

• w celu przyspieszenia odbioru owoców;
• zachować matczyne właściwości orzecha;
• jeśli konieczne jest uzyskanie nowej odmiany owoców, zachowując działkę ogrodową.

Szczepionkę można przeprowadzić o każdej porze roku, ale każdy sezon ma swoją własną charakterystykę.

Różnica pór roku

Zimowy

Jak uprawiać orzechy włoskie w domu?

Jak wynika z powyższego, uprawa orzecha włoskiego w domu i opieka nad nim wcale nie jest trudnym zadaniem, które nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności ani drogich zasobów. Domek letni lub działka ogrodowa z reguły spełnia wszystkie wymagania i pozwala wyhodować na niej małą owocną plantację orzecha włoskiego. Stosując się do prostych zasad i technik wymienionych powyżej, będziesz w stanie dobrze dbać i regularnie zbierać dobre zbiory orzechów włoskich, dzięki którym w pełni zaspokoisz potrzeby swojej rodziny.

Jak dbasz o orzechy włoskie?

Niektórzy ogrodnicy, posadziwszy orzech na miejscu, natychmiast o tym zapominają, wierząc, że orzech będzie rosnąć bez ich udziału, a po kilkunastu latach zastanawiają się, dlaczego nie ma zbiorów. Oczywiście orzech jest jednym z najbardziej bezpretensjonalnych stulatków ogrodowych, ale wymaga też pewnej uwagi. W przeciwnym razie z czasem zamiast dużego, wysokiego drzewa z rozłożystą koroną, wyrośnie krzywy pisk z małymi owocami.

Pielęgnacja orzecha włoskiego jest prosta i obejmuje:

• regularne podlewanie;
• okresowe karmienie;
• przycinanie;
• leczenie szkodników i chorób.

Tryb nawadniania

Częstotliwość podlewania zależy bezpośrednio od częstotliwości opadów i wieku drzewa. Młode sadzonki orzecha włoskiego od wiosny do jesieni wymagają bardzo obfitego podlewania 2 razy w miesiącu. Jeśli jednak lato jest deszczowe, dodatkowa wilgoć nie jest potrzebna, aby korzenie nie gniły. W przypadku braku jesiennych deszczy młode drzewo leszczyny wymaga nawadniania doładowującego wodę, aby zapewnić dobrą zimę.

Duże orzechy, których wysokość przekracza 4 metry, praktycznie nie wymagają podlewania (z wyjątkiem długotrwałej suszy), ponieważ ich potężne korzenie są w stanie pobierać wilgoć z głębi ziemi.

Jeśli chodzi o poluzowanie koła przy pniu po podlaniu, często nie jest to konieczne, aby nie uszkodzić korzeni. Wystarczająco dwa spulchnienia w sezonie i jesienne kopanie. Orzech na ogół nie lubi nadmiernej ingerencji, a aby zabezpieczyć glebę przed tworzeniem się suchej skorupy, lepiej jest użyć ściółki.

Prace przygotowawcze przed lądowaniem

Kupowanie sadzonki orzecha włoskiego od przypadkowych sprzedawców jest niepożądane. Specjalne szkółki oferują wysokiej jakości materiał do sadzenia. Wybierając drzewo, zwróć uwagę na czynniki:

1. Kup zaadaptowane drzewo ze szkółki w swoim regionie.
2. Korzeń palowy dobrze rozwiniętej sadzonki powinien być mocny.
3. Kora na łodydze, gałęzie muszą być zdrowe, bez śladów uszkodzeń.

Sadzonka jest sadzona na żyznej luźnej glebie. Otwór do sadzenia wykopuje się tuż przed zejściem na ląd. Ziemia musi pozostać wilgotna. Wielkość i głębokość dołu odpowiada wielkości rośliny i długości korzenia. Około 50X50 cm Poduszka wykonana z połamanych cegieł, żwiru, gruzu budowlanego z warstwą 25 cm jest umieszczona na dnie.

Następnie warstwa kompostu, próchnicy, popiołu (tylko 5 kg). Lub weź popiół 400 g i 200 g superfosfatu.

Niedopuszczalny jest nadmiar nawozu, aby nie stymulować intensywnego wzrostu części naziemnej drzewa.

Cechy nawożenia orzechami

Opatrunek orzechowy rozpoczyna się od czwartego roku życia. Dotyczy to tych sadzonek, które podczas sadzenia zostały wprowadzone do dołka do sadzenia substancji niezbędnych do rozwoju drzewa. Ich orzechy zwykle trwają przez pierwsze trzy lata.

Począwszy od czwartego roku po posadzeniu wiosną należy stosować nawozy azotowe (saletra amonowa), a jesienią preparaty mineralne, w skład których wchodzą potas i fosfor (sól potasowa, superfosfat).

Wczesne formy

Formy wcześnie owocujące mają niezaprzeczalną zaletę, krótki okres wejścia w owocowanie. Jeśli zwykły i wielkoowocowy orzech zacznie owocować w wieku 6-7 lat, to pierwsze orzechy na drzewie wczesnej odmiany pojawią się dwa razy szybciej. Ta odmiana orzechów została odkryta przez naukowców mniej niż 80 lat temu w regionie Taszkent. Kwitną w trzecim roku, wchodzą w owocowanie, aw następnym roku dają już namacalne zbiory.

Kwiaty tej odmiany zbiera się w pędzelku, na którym wiąże się i dojrzewa kilka orzechów. A 12 dni po pierwszej fazie kwitnienia następuje druga. Jeśli podczas pierwszego kwitnienia na nasionach powstanie do czterech owoców, to podczas drugiego - więcej niż dziesięć. W innych formach ta funkcja jest nieobecna.

Przycinanie orzechów

W ciągu pierwszych pięciu lat życia orzecha powstaje korona drzewa:

• wybierz i pozostaw najsilniejszy pęd w orzechu drzewa, który stanie się głównym, i uszczypnij wierzchołki pozostałych gałęzi;
• w przyszłości pędy boczne należy odciąć, aż na drzewie powstanie 6 do 10 gałęzi szkieletowych (są one uszczypnięte).

Po uformowaniu konturów korony nakrętka poradzi sobie sama. Pozostaje tylko przeprowadzić przycinanie sanitarne, wycinanie uszkodzonych i chorych pędów, a także gałęzi, które wchodzą do korony.

Przycinanie formujące najlepiej wykonywać wiosną, a sanitarne jesienią.

Uprawa orzechów włoskich w domu

Nie każdy wie, jak wyhodować orzecha włoskiego w domu, jednak jak każda inna uprawa owoców, uprawa nie jest trudna, wystarczy prawidłowo posadzić roślinę i regularnie o nią dbać. Uprawa w doniczkach lub doniczkach ma swoje zalety: łatwiej jest chronić ciepłolubną roślinę przed silnymi mrozami i porywistymi wiatrami, a także zapewnić jej potrzebną mieszankę gleby. Posadzony w ten sposób orzech włoski rośnie w postaci niewielkiego krzewu i ze względu na niewielkie rozmiary nie daje dużych plonów. Owoce drzewa domowego są nieco mniejsze, a ich skórki są silniejsze niż te wyhodowane na otwartym polu. Należy zauważyć, że przy odpowiedniej pielęgnacji jakość owoców może być dość wysoka.

Reprodukcja

Dojrzewanie owoców orzecha włoskiego

Możesz zdobyć nową roślinę nasiona, wegetatywnie, szczepienie.

Rozmnażanie nasion

Nasiona przed sadzeniem moczy się w wodzie, a następnie w preparacie do wzrostu „Cyrkon” przez 3 dni. Posadzone w kwietniu, gdy gleba ogrzewa się do 10⁰C na wcześniej przygotowanej żyznej glebie. Głębokość sadzenia - 10 cm.

Podczas sadzenia nie rzucamy orzecha, tylko ustawiamy go bokiem na krawędzi. Pod „otwartym niebem” wzrost jest powolny, sadzonki rosną znacznie szybciej w szklarniach z tworzywa sztucznego. Co ciekawe, pod względem jakości przewyższają roślinę mateczną.

Orzech w domu - wybór pojemności

Przed posadzeniem orzecha włoskiego w domu musisz wybrać pojemnik, w którym będzie rosnąć. Każdy głęboki pojemnik z dobrym drenażem będzie odpowiedni. Pierwsze naczynie dla młodego drzewa powinno mieć średnicę 25-30 cm i głębokość, czyli taką, aby system korzeniowy mógł się w nim swobodnie zmieścić. W przypadku uprawy w wannie roślina ma ograniczony wzrost, dlatego co roku należy przesadzać 1-3-letnie sadzonki, zbierając przy każdym przeszczepie doniczkę o średnicy 8-9 cm większą niż poprzednia.

Jak możesz uprawiać orzechy włoskie w domu?

Przy wysokich temperaturach powietrza zawiń garnek wilgotną grubą szmatką, aby ostygnąć korzenie.

Wiosną, w celu ochrony orzecha przed mrozem, przykrywa się go płótnem lub przenosi do zamkniętego pomieszczenia. W ten sam sposób możesz uratować drzewo przed ptakami (zimą - pąki, latem - owoce). Zimowe mrozy są szkodliwe dla tej kultury, dlatego na zimę doniczkę zakopuje się w osuszonej glebie lub przenosi do schronienia (w szklarni, ogrodzie zimowym, na loggii).

Podczas uprawy orzechów włoskich w domu wiosną mulczują glebę warstwą torfu, mchu lub zgniłego obornika. Warstwa ściółki jest odnawiana corocznie.

Domowe orzechy włoskie praktycznie nie są dotknięte chorobami i szkodnikami. Kiedy pojawia się brązowa plamistość liści, spryskuje się ją płynem Bordeaux.

Nawóz pogłówny stosuje się w okresie wegetacji, kiedy dodatkowe składniki odżywcze są dla rośliny bardzo ważne. W tym celu stosuje się płynne nawozy mineralne z zawartością potasu. Top dressing nakłada się co 14 dni od początku sezonu wegetacyjnego, a następnie co 7 dni do pełnej dojrzałości owoców.

Orzech w domu - przesadzanie i formowanie

Przeszczep przeprowadza się jesienią, ostrożnie usuwając drzewo z wanny, odcina się 1/10 korzeni, a jego część nadziemną odcina się w ten sam sposób. Przesadzanie jest konieczne, aż orzech osiągnie swój ostateczny rozmiar.

Drzewu rosnącemu w wannie można nadać dowolny kształt. W pierwszych latach jego życia uformowanie korony łączy się z usunięciem części kwiatów, aby zapobiec obfitemu owocowaniu. Latem usuwa się słabe cienkie pędy, nadmiar i suche gałęzie.

Orzech dobrze rośnie i owocuje w naszym regionie.

I wydaje się, że nie ma z nim kłopotów. Chyba że wybierzesz odpowiednią odmianę - wielkoowocową i cienko znudzoną. Ale żeby drzewo było zdrowe przez długi czas (a orzech żyje około 300 lat!), Trzeba o niego zadbać.

Najpierw z dorosłego drzewa wycina się suche, uszkodzone i pogrubiające się gałęzie, skraca się wydłużone pędy. Ale robią to nie jesienią czy wiosną, jak na drzewach owocowych, ale w drugiej połowie lata.W tym czasie liście orzecha są dobrze rozwinięte, a korzenie intensywnie pracują, co pomoże mu szybko przywrócić utratę soku, wyleczyć skaleczenia.

Po drugie, wielu uważa, że ​​orzech nie choruje i nie ma szkodników. Niestety z biegiem lat często zdarza się, że owoce z czasem rozpadają się, a większość z nich jest pusta lub zgniła. Powodem są choroby roślin i szkodniki. Najbardziej szkodliwymi chorobami orzecha włoskiego są bakterioza, brązowa plama.

Bakterioza jest najczęstszą chorobą orzechów. Praktycznie nie ma odmian odpornych na tę chorobę. Choroba atakuje wszystkie nadziemne organy drzewa: pąki, liście i ich sadzonki, kwiaty męskie i żeńskie, gałęzie jednoroczne i dwuletnie, punkty wzrostu pędów, owoce na różnych etapach rozwoju. Na nie zdrewniałych pędach, a także na liściach, z powodu choroby powstają wydłużone brązowe plamy. W deszczową pogodę pędy wysychają i wyginają się.

Choroby roślin i ich leczenie

Leczenie chorób roślin:

1. Marsonia - grzybicze, antrakotyczne uszkodzenie liści orzecha włoskiego. Na powierzchni liści zaczynają pojawiać się czerwono-brązowe plamy, które rosną i niszczą cały obszar liści, choroba może rozprzestrzenić się na owoce. Przyczyną choroby są nadmierne opady deszczu.

   
   Zapobieganie chorobom - trzykrotne spryskanie korony drzewa mieszaniną wapna palonego i siarczanu miedzi w stosunku 1 do 1 rozcieńczoną wodą. Wiosną, w kwietniu, pęczniejące pąki orzecha posypuje się preparatem Strobi i Vectra. Poplamione liście są zbierane i spalane.

2. Bakterioza - uszkodzenie liści i owoców, prowadzące do deformacji i zrzucania. Powodem są częste wiosenne deszcze, nadmierne podlewanie i dokarmianie środkami zawierającymi azot.

   
   Zapobieganie i leczenie chorób: trzykrotna obróbka orzecha włoskiego mieszanką marsonii przeprowadzona przed okresem kwitnienia. Liście i owoce skażone bakteriami są zbierane i spalane.

3. Rak układu korzeniowego - zatrzymanie wzrostu i rozwoju rośliny. Pęknięcia w łodydze i korzeniach są porośnięte wyboistymi formacjami, w wyniku czego drzewo nie może otrzymywać składników odżywczych i wody z gleby i zaczyna obumierać.

   
   Leczenie - odcina się narośla, nacięcia zwilża się płynną sodą kaustyczną i przemywa wodą.

Prawidłowo posadzony orzech po kilku latach zacznie dojrzewać i zapylać. Plon drzew zależy od prawidłowego doboru odmian, sadzenia nasion, zapobiegania chorobom orzechów, kontroli wielkości cięcia wiosennego, zbioru zapylaczy oraz dojrzałości rośliny owocującej.

Jak sadzić orzecha włoskiego jesienią

Infekcja zimuje na korze chorych gałęzi. Wiosną przedostaje się do liści przez aparaty szparkowe i do innych organów drzewa poprzez mechaniczne uszkodzenia. Duże dawki nawozów azotowych w nasadzeniach zwiększają rozwój choroby. Odmiany o cienkich obranych orzechach są bardziej podatne na choroby niż grubo obrane.

Brązowa plama lub antraknoza orzecha włoskiego atakuje liście, pędy, owoce. Na liściach pojawiają się liczne okrągłe lub nieregularne plamy. Dzieje się to zwykle na początku lub w połowie lipca. W latach o dużej wilgotności powietrza plamy te rosną bardzo silnie, liście przedwcześnie wysychają i opadają. Początkowo na pędach tworzą się małe plamki, czasami wrzody, pęd jest wygięty. Uszkodzone owoce pozostają słabo rozwinięte. W młodym wieku odpadają, w późniejszym okresie pozostają zwisające, ze względu na plamki mają nieregularny kształt. W uszkodzonych owocach skórka jądra ciemnieje.

Teraz, jesienią, środki zwalczania bakteriozy, antraknozy i głównych szkodników orzechów włoskich (ćmy orzechowej, mszycy, kleszcza, ćmy orzechowej) są takie same: zbieranie i spalanie liści, uszkodzone gałęzie owoców i pozostałości.

Po trzecie, podobnie jak wszystkie drzewa owocowe, orzechy włoskie wymagają karmienia.Jeśli podczas sadzenia sadzonek zostaną dodane zalecane nawozy organiczne i mineralne, to orzech będzie zaopatrzony w niezbędne substancje przez kolejne 3 do 5 lat. W przyszłości wprowadzane są nawozy organiczne (3-6 kg zgniłego obornika lub próchnicy), fosfor (5-10 g) i nawozy potasowe (3-8 g) (na 1 m2) Raz na 2-3 lata w upadek, osadzanie ich w glebie (najczęściej w bruzdach na obwodzie korony) na głębokość 10 - 20 cm Azot (10-15 g) - corocznie w drugiej połowie kwietnia w postaci roztworu lub na sucho na głębokość 3-4 cm. pierwiastki śladowe (bor, mangan, magnez itp.). Zwłaszcza jeśli widoczne są oznaki ich braku w glebie - śmierć jajników, żółte plamy na liściach, osłabienie wzrostu itp. Dawki są takie same jak dla innych drzew owocowych.

Co zrobić, jeśli nie ma zbiorów

Aby wyeliminować powody, dla których orzechy włoskie nie owocują, możesz zastosować następujące metody:

• Przy dużym zagęszczeniu korony odcina się część gałęzi i pędów.
• Jeśli gleba jest wyczerpana, wykopuje się ją widłami, wprowadza się 3-4 wiadra próchnicy i przykrywa ściółką.
• Przy suchej pogodzie roślina jest obficie podlewana, ale objętość nie przekracza 100-150 litrów.
• Przy nadmiernym stężeniu materii organicznej w glebie karmienie i podlewanie zostaje zatrzymane, aż wskaźniki wrócą do normy. W razie potrzeby korzenie należy przyciąć.
• Jeśli drzewo nie zapyla się samoczynnie, w pobliżu sadzi się roślinę przeciwnej płci w celu zapylenia.
• Zapylanie odbywa się mechanicznie: gałąź z dojrzałym pyłkiem potrząsa się nad niezapylonymi kwiatami.
• Pyłek jest zbierany z wyprzedzeniem: kolczyki z uformowanym pyłkiem są dojrzałe, są zbierane, suszone na słońcu przez 24 godziny, po czym zbierane są w woreczku z gazy i ręcznie zapylają drzewo, potrząsając torbą nad kwiatami.
• Aby przyspieszyć owocowanie, drzewo szczepi się "oczkiem" orzecha włoskiego, podobnie w okresie kwitnienia. Zaszczep koronę, sadzonki i korzenie.
• Występowanie takich pasożytów jak brodawki, ćmy orzechowe, motyle białe, ćmy jabłoniowe eliminuje się poprzez ręczne zbieranie szkodników i ich larw, a także opryskiwanie specjalnymi roztworami. Opryskiwanie podczas kwitnienia i dojrzewania jest zabronione.
• Rośliny dotknięte chorobami - marsonia, bakterioza, rak korzeni - są leczone.

Przeczytaj także Piękne projekty krajobrazu małych obszarów

Uprawa orzechów włoskich w domu

Do swojej kultury wybierają zwykle obszary o dostatecznie żyznej glebie, gdzie nawozy nie są potrzebne w pierwszych latach życia roślin. Tak więc nawozy wspomagające wzrost orzechów włoskich można stosować tylko w bardzo ograniczonych warunkach, np. Przy uprawie na glebach ubogich, marginalnych (piaszczyste zbocza z silnie wymytymi glebami itp.).

Przyspieszenie wzrostu orzechów włoskich poprzez stosowanie nawozów na wystarczająco żyznych glebach może prowadzić do niepożądanych konsekwencji. Nadmierny wzrost pędów spowoduje przedłużenie wegetacji, ich drewno nie dojrzeje w czasie, a roślina zostanie zabita przez zimowe mrozy. Podczas nawożenia należy wziąć pod uwagę to niebezpieczeństwo spadku zimotrwałości orzecha włoskiego. VM Rovskiy (1970) podkreślił potrzebę stosowania nawozów w celu zwiększenia wzrostu orzechów włoskich w szkółkach tylko na glebach niewystarczająco żyznych (szare, itp.).

Nawożenie orzechów włoskich w ogrodach w celu zwiększenia owocowania drzew jest konieczne i od dawna jest stosowane. Wspomniał o tym w naszym kraju N.I. Kichunov w 1931 roku.

A. A. Richter zaproponował młode sady orzechowe na Krymie. w ciągu pierwszych 10 lat po posadzeniu corocznie na gleby ubogie w składniki pokarmowe stosować następujące nawozy na 1 m2 powierzchni ogrodu, g: siarczan amonu 60, saletra amonowa 35, superfosfat 80, sól potasowa 15. W przypadku braku nawozów mineralnych stosować na ten sam obszar 3-4 kg obornika, przy jednoczesnym stosowaniu nawozów mineralnych i organicznych, dawki obu są zmniejszone o połowę.Nawozy azotowe stosuje się wiosną, resztę jesienią na głębokość 30 cm.

PP Dorofeev na warunki Mołdawii zaleca stosowanie nawozów w sadach orzechowych rosnących na glebach marginalnych w następującej ilości na hektar powierzchni, q: siarczan amonu 3, superfosfat 2 i sól potasowa 1. W przypadku braku nawozów mineralnych można zastosować półgniły obornik w ilości 30 t / ha.

W doświadczeniach z nawożeniem owocujących drzew orzecha włoskiego w Górnym Bostandyku (Uzbekistan) pod każde drzewo przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego oraz w październiku wprowadzono 1,5 kg azotanu amonu w ilości 50 kg / ha czystego azotu. - 4 listopada superfosfatu w ilości 75-80 kg / ha kwasu fosforowego. Nawozy stosowano przez 3 lata - od 1964 do 1967 roku. Rok po nawożeniu zaczęło wzrastać owocowanie. Początkowo plony na poletkach nawożonych przekraczały kontrolę 4-5-krotnie, aw 1967 r. Nawet ponad 10-krotnie. Pod wpływem nawozów wzrosła również średnia masa owoców (Butkov i Talipov, 1970).

Badania wykazały również, że dodatek siarczanu amonu, a także superfosfatu i soli potasowej zmniejsza częstość występowania owoców orzecha włoskiego przez ćmy.

Według N.A. Tkhagusheva (1970), w rejonach Morza Czarnego Terytorium Krasnodarskiego konieczne jest zastosowanie pełnego nawozu mineralnego w ilości 1200 kg / hektar w owocującym ogrodzie orzechowym w ilości 1200 kg / ha. lub 1 t / ha obornika i 60 kg / ha a.c. NPK. Taka sama ilość NPK jest wymagana w warunkach strefy owocowej Kuban.

Według A.K. Kairova w Kabardyno-Bałkarii główny nawóz do orzechów włoskich jest stosowany do orki jesiennej. Obornik podawany jest raz na 4 lata w ilości 20 t / ha. Superfosfat i sól potasową stosuje się rocznie odpowiednio 5-8 i 1-1,5 centów / ha. Do nawożenia pogłównego stosuje się saletrę amonową w ilości 1-1,5 c / ha podczas drugiej uprawy.

Sadzonki orzecha włoskiego w szkółkach potrzebują nawozów. Stosowanie azotu i fosforu w ilości 60 kg / ha zwiększa wzrost sadzonek, plon materiału nasadzeniowego o dużych rozmiarach oraz poprawia reżim wodny.

W Bułgarii, tworząc sad orzechowy do głębokiej orki (30-40 cm), wykopuje się dołki na drzewa co 12 m, o wymiarach 0,6X0,6X0,6 m, przy płytkiej orce rozmiar otworów jest większy, 1X1X0. 6 m. Do wierzchniej warstwy gleby dodaje się mieszaninę 15 kg dobrze zgniłego obornika, 300 kg superfosfatu i 80 kg nawozu potasowego na powierzchnię 0,1 ha. W szkolnych oddziałach bułgarskiego żłobka gleba jest nawożona (20-30 t / ha obornika, 6 centów superfosfatu i 2 centy / ha nawozu potasowego), spuszczana co najmniej 5 razy, 2 razy w okresie letnim nawożona saletrą amonową (50 kg za każdym razem) i regularnie podlewane (Bonev, 1967).

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.