Chrząszcze drwala są również nazywane chrząszczami brzanowymi. To duża rodzina chrząszczy. Jedną z głównych cech tych chrząszczy, a także ich charakterystyczną cechą, są segmentowane długie wąsy. Wąsy mogą być dłuższe niż sam korpus, czasami 2-5 razy.
Łączna liczba, według przybliżonych szacunków, wynosi około 26 tysięcy gatunków, ale liczba ta nie jest dokładna, ponieważ co roku odkrywane są nowe gatunki. Drwale są liczne na całym świecie.
W większości te chrząszcze są średniej wielkości, ale są też olbrzymy, które są największymi chrząszczami na ziemi. Jednym z największych członków rodziny jest tytan drwal mieszkający w Ameryce Południowej. Jego długość ciała sięga 167 milimetrów. Inny wielki chrząszcz, chrząszcz rogaty jelenia, również żyje w Ameryce Południowej, osiąga długość 169 milimetrów. Największym chrząszczem europejskim jest brzana stolarska, która dorasta do 6 centymetrów długości. A największa brzana w Rosji - reliktowa brzana Ussuri osiąga 11 centymetrów.
Wiele chrząszczy drwala jest zdolnych do wydawania potężnych, piszczących dźwięków, które odtwarzają, pocierając żebra przedtrzonowia o żebrowaną powierzchnię śródpiersia. Niektóre gatunki, takie jak hawajscy drwale, odtwarzają dźwięki, pocierając biodrami tylnych nóg o elytrę. Te dźwięki wydawane przez chrząszcze w niebezpieczeństwie odstraszają wroga.
Niezwykle wielki drwal olbrzymi z rodziny brzan (Cerambycidae).
Chrząszcze drwala są bardzo zróżnicowane pod względem wielkości, kształtu, koloru, obecności wyrostków i kolców.
Strigun beetle - Jak postępować ze szkodliwymi chrząszczami? Wskazówki dotyczące ich niszczenia na stronie + Video
Chrząszcz strigun to niebezpieczny owad w letnim domku. Wraz z rozwojem rolnictwa ten typ chrząszcza zaczął dominować. O tym, jakie są niebezpieczne chrząszcze i co jedzą - szczegółowo opowiemy w naszym artykule.
Wygląd płatka śniegu jest bardzo nieatrakcyjny. Długość owada nie przekracza 2-3 cm, głowa w stosunku do tułowia jest bardzo duża i dwukrotnie większa. Masywne szczęki zaczynają się aktywnie poruszać, gdy weźmiesz chrząszcza w dłonie.
Czasami ten owad jest mylony z chrząszczem majowym. Ale te dwie rzeczy są zupełnie inne. Stróżówka nie lata i pojawia się na działkach ogrodowych już w połowie kwietnia.
Styl życia i siedlisko
Zasiedla chrząszcz na całej planecie, gdzie są lasy. Ich rozmieszczenie uzależnione jest od dostępności pożywienia - głównie drzew. Wyjątkami są Arktyka i Antarktyda, właśnie z powodu braku bazy pokarmowej.
Z natury są dość mobilni. Pełzają, wiele z nich bardzo szybko. Niektóre z nich potrafią latać. Jeśli złapiesz chrząszcza, wyda on charakterystyczny ćwierkanie. Ich sposób życia zależy od klimatu i siedliska.
W regionach południowych owady te „uskrzydlają się” od połowy wiosny. Chrząszcze środkowoazjatyckie zaczynają latać bliżej jesieni. Niektóre są aktywne w ciągu dnia; żywią się głównie kwiatami, które rozwijają się w ciągu dnia. Inni są aktywni w nocy. Ich jedzenie nie chowa się w ciemności.
Zarówno chrząszcze nocne, jak i dzienne znajdują trudno dostępne miejsca do odpoczynku lub godów. Zasięg lotu jest również określany w zależności od rozmiaru. Im większy chrząszcz, tym mniej lata, tym bardziej się czołga. Prowadzą bardzo skryty tryb życia.Widok dorosłego chrząszcza w lesie to prawdziwy prezent dla entomologa i pobudka dla leśniczego.
Charakterystyka i opis chrząszcza czarnego
Przeważnie duże chrząszcze są nocne, ale można je również spotkać w ciągu dnia. Płatki śniegu żyją w norach, które znajdują się na polach, stromych zboczach i wąwozach. Larwy chrząszcza śnieżnego występują również pod ziemią. Pojawiają się na powierzchni dopiero po osiągnięciu pełnej dojrzałości.
Żuk strigun, co jest niebezpieczne dla ludzi
Ten chrząszcz jest popularnie nazywany dziewiczą ziemią i krawczikiem. Pojawiając się w letnim domku, ten pasożyt niszczy wszystkie nasadzenia. Strigun to podstępny owad. I prawie za kilka dni jest w stanie zjeść wszystkie młode nasadzenia, sadzonki, a nawet małe krzewy.
Jeśli chodzi o ludzi, ten typ owadów jest bezpieczny. Nie atakuje ludzi, a ponadto nie ścinał włosów, jak wielu uważa. Mało kto wie, że chrząszcze nie atakują jako pierwsze, agresja jest uzasadniona obronną reakcją na czynniki zewnętrzne.
UWAGA! Tylko 4 chrząszcze będą w stanie oczyścić z zieleni ogród o powierzchni 10 m2.
Jeśli nie podejmiesz niezbędnych środków na czas, możesz stracić większość plonów. Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że wykrycie chrząszcza przed jego aktywnym wpływem jest prawie niemożliwe.
Cykl rozwojowy chrząszcza Strigun
Owady tego gatunku potrafią skubać łodygi dwukrotnie grubsze od siebie. Mogą też wspiąć się na metr i zjadać liście oraz młode pędy. Strigun beetle formuje połamane zielenie w małe kostki, zwilżając je śliną. W ten sposób zapobiegając procesom rozkładu. Ciągnie powstałe bryły kiszonki do nory dla potomności.
Samica płatka śniegu składa do 20 jaj w sezonie. Larwa wykluje się dwa tygodnie po rozpoczęciu lęgu. Są w kolorze białym i mają do 40 mm długości. Larwa ma również wyraźną głowę. W miarę wzrostu larwa zaczyna się topić, około 3 razy, aż do pełnego dojrzewania. Karmiąc się stadami przywiezionymi przez dorosłych, larwa zamienia się w poczwarkę. Po 2-3 tygodniach wykluje się z niego pełnoprawny chrząszcz.
Ze względu na to, że strigun chrząszcz spędza dużo czasu pod ziemią, trudno go wykryć i wytępić, ale istnieją sposoby na zwalczenie go.
Strigun beetle - żywotność
Chrząszcze śnieżne boją się nie tylko letnich mieszkańców. Na ich larwy polują muchy, kozheedy i małe dzieci. A same chrząszcze chowają się przed kleszczami, gawronami i kawki.
Żywotność płatka śniegu nie pozwala mu żyć na stałe w norze. Wręcz przeciwnie, w krótkim czasie samica musi złożyć jaja, zapewnić młodym pożywną zieleninę i chronić larwy. Ponadto kilka rodzin tych szkodliwych owadów może znajdować się na jednym obszarze jednocześnie. I wszyscy aktywnie ze sobą współdziałają.
Walka z napastnikiem to trudne zadanie. Przede wszystkim dlatego, że chrząszcz nie lata, ale siedzi głęboko w dziurze. Dlatego środki chemiczne nie są zbyt pomocne w zwalczaniu szkodników. Ale mieszkańcy lata znaleźli kilka sposobów na zniszczenie chrząszczy, ale omówimy to poniżej.
Metody kontroli
Metody zwalczania chrząszcza śnieżnego wymagają niemal kreatywnego podejścia, ponieważ gatunek ten jest szczególnie wytrwały i płodny. Ponownie, tunele jego nor zapewniają bezpieczną kryjówkę.
Czy chemia pomaga?
Środki owadobójcze do niszczenia owadów są w większości bezsilne, chowając się w dziurze, szkodnik spokojnie przesiewa czas przetwarzania, a następnie podejmuje własny. Podczas rozmnażania można traktować glebę środkami chemicznymi, zgodnie z obserwacjami rolników jest to okres kwitnienia jabłoni.
Preparaty można stosować do traktowania gleby i wejść do nor, w nadziei, że w jakiś sposób zahamuje to rozmnażanie. W tym przypadku stosuje się Decis, Arrivo, Diazinon, poddając obróbce liściastą część roślin. Nawet jeśli leczenie chemikaliami zakończyło się sukcesem, musisz ręcznie zbierać chrząszcze uciekające przed działaniem chemikaliów.
Ważny! Podczas stosowania środków owadobójczych należy zachować ostrożność w dawkach, wiele leków nie jest bezpiecznych zarówno dla pożytecznych owadów (pszczół), jak i ludzi.
Aby zapobiec inwazji owadów, są one wyposażone w pułapki: dokoła wykopuje się rów o głębokości do 30 cm, na dnie jako przynętę umieszcza się zielenie, obficie zwilżone pięcioprocentowym roztworem leku „Karate”. Jest to substancja chemiczna pochodząca z pyretroidów, która ma działanie kontaktowe i jest mniej toksyczna. Zniszcz schwytane chrząszcze i od czasu do czasu sprawdzaj, czy pojawiła się nowa partia chrząszczy, które wpadły w pułapkę.
Sztuczki i niuanse w walce z owadami
Znalazłeś więc niebezpiecznego chrząszcza na swojej stronie i nie wiesz, co robić? Podpowiemy. Przede wszystkim musisz wykopać rów na całym obwodzie całej witryny. Jego głębokość powinna wynosić co najmniej 30 cm, a ściany powinny być równe, aby chrząszcz nie mógł się wydostać. Na dno rowu umieść drobno posiekane zioła, potraktowane specjalnymi preparatami. Po drugie, warto zebrać rękami wszystkie szkodliwe owady z witryny i poluzować ziemię. W ten sposób zniszczysz wejścia do otworów i nie pozwolisz larwom się wydostać.
WAŻNY! Efekt takich działań obronnych nie będzie szybki. Możesz całkowicie pozbyć się chrząszczy płatków śniegu dopiero po kilku latach aktywnej walki.
Przeczytaj także: Azalia zrzuca liście: główne powody, dla których należy traktować roślinę
Ogrodnicy oferują inny sposób radzenia sobie z czarnym chrząszczem. Należy przygotować oleisty roztwór. I zalej nim wszystkie wejścia do dziur. Emulsję przygotowuje się z 200 ml oleju słonecznikowego i 2 litrów wody. Takie rozwiązanie jest szkodliwe i destrukcyjne nie tylko dla chrząszcza, ale także dla wszystkich owadów, bo wpływa na układ oddechowy. Nawet jeśli chrząszcz zdoła wydostać się na powierzchnię, nadal umrze. Martwe ciała dużych chrząszczy są szybko zjadane przez mrówki lub latające ptaki.
Jeśli znajdziesz błędy na stronie wczesną wiosną, możesz spróbować innego sposobu walki. Na przykład zalej wrzątkiem otwory. Niektórzy mieszkańcy lata przygotowują roztwór mydła i przetwarzają teren dwa razy dziennie, rano i wieczorem przez tydzień.
Nie rozpaczaj, jeśli spotkasz tego pasożyta na swojej stronie.
Korzystając ze wszystkich metod kontroli, na zawsze pozbędziesz się robaków śnieżnych, a twoje zbiory będą bogate i zdrowe. Powodzenia!
Jak rozpoznać szkodnika?
Problem pozbycia się strigona nie jest łatwy do rozwiązania. Te chrząszcze żyją ponad rok, hibernując w norach wykopanych w ziemi. Owady wychodzą na powierzchnię ziemi w marcu, łączą się w pary i składają jaja. Aby uchronić potomstwo przed zimnem i drapieżnikami, a także zapewnić mu pożywienie, otwory w dołach zamykają zaślepkami ze ściętej zieleni.
Możesz dowiedzieć się o obecności krawczyk na miejscu, patrząc na nory i kikuty łodyg wokół nich. Nory norek są dość szerokie i widoczne okiem, ale ich głębokość i rozgałęzienie stwarza pewną trudność w zniszczeniu szkodnika.
Czy wiedziałeś? Chrząszcze towarzyszą ludzkości od dawna, niestety nie zawsze z dobrych chęci. Oprócz niszczących plonów są tu smakosze, którzy z przyjemnością przeżuwają muzealne próbki gobelinów i antycznych mebli, pluszaków, wełnianych dywanów i futer, starożytnych narzędzi wykonanych z cennych gatunków drewna.
Jak radzić sobie ze śnieżną żuką (krawczyk, brzana)
Wyruszać zwalczanie chrząszcza śnieżnego jest to konieczne natychmiast, gdy tylko zostanie znalezione na stronie.
Pierwszym znakiem, na podstawie którego można określić jego obecność, są łodygi i liście roślin uprawnych pocięte jak brzytwa.
Ponadto szkodnik „tnie” nie tylko rośliny warzywne. Nie odmawia również ozdobnych nasadzeń: lilii, piwonii i innych kwiatów ogrodowych. Niszczy również młode pędy winogron, porzeczek oraz innych krzewów i drzew owocowych.
Jak rozpoznać chrząszcza śnieżnego
Owad osiąga długość około 2,4 cm, ma zaokrąglone, lekko podłużne ciało, które składa się z dwóch segmentów: grzbietu chronionego gęstą czarną skorupą oraz dużej głowy z rozwiniętymi górnymi szczękami. Chrząszcz nie może latać, ponieważ elytra jest spleciona pośrodku, ale ma bardzo mocne długie nogi, po których owad szybko porusza się po ziemi.
Żywi się liśćmi, pąkami i młodymi pędami. Jeśli nie podejmiesz działań w celu zwalczania krawczików, za 3-4 lata wypełnią całe miejsce, a wtedy przeżycie ich z ogrodu będzie prawie niemożliwe.
Dlaczego krawcziki są niebezpieczne?
W norach zielenie wydobyte z powierzchni ziemi są impregnowane specjalnym związkiem uwalnianym z gruczołów ślinowych strigonów i przechowywane w przeznaczonych do tego komorach. W zielonej masie zachodzi proces fermentacji, która zamienia się w kiszonkę, która następnie karmi potomstwo strigonów.
Metody postępowania z chrząszczem śnieżnym
Wejście do norek krawczika jest od razu zauważalne, jest to regularny otwór o średnicy ok. 1,5 cm Walka z chrząszczem śnieżnym powinna być skoncentrowana dokładnie w pobliżu norek.
Istnieje kilka ludowych metod niszczenia strigonów. Po pierwsze, tak jest olej słonecznikowy... Możesz kupić najtańszy olej niskiej jakości, rozcieńczyć go wodą, dobrze wymieszać i wlać do otworów. Olej zapobiega przedostawaniu się powietrza do nory, a owady wychodzą w stanie pół-martwym, gdzie łatwo je złapać i zniszczyć.
Możesz też kopać... Po znalezieniu norek łopata utknęła w odległości 10 cm od niej, a bryła ziemi jest wywrócona na lewą stronę. Z reguły prawie zawsze na łopacie znajduje się chrząszcz, który po prostu dławi się butami.
Ponieważ chrząszcze nie latają, docierają na miejsce, poruszając się po ziemi. Po wykonaniu rowka wokół ogrodu o głębokości 30 cm nieproszonych „gości”, którzy się do niego dostali, można odbierać ręcznie.
W złożonej walce ze szkodnikami owadów obejmuje spulchnianie gleby, niszczenie wejść do nor.
Środki owadobójcze są nieskuteczne w walce z krawczikami, ponieważ szkodniki znajdują się głęboko pod ziemią (czasami norki osiągają 70 cm długości). Ale chemikalia są używane do spryskiwania krawędzi obszaru, aby powstrzymać migrujące owady. Trawa jest również przetwarzana za pomocą preparatów sklepowych i układana w rowkach wykopanych na obwodzie ogrodu.
Chrząszcze śnieżne są wytrwałe i dość trudno jest je usunąć z ogrodu. Efekt można osiągnąć, jeśli w porę zaczniesz z nimi walczyć i zastosujesz metody ich zniszczenia w kompleksie.
Cykl życia i odżywianie
Podobnie jak wszystkie chrząszcze chrząszczy chrząszczy kózkowate są dwupiennymi i jajorodnymi owadami z całkowitą transformacją - najpierw z jaja wyłania się larwa, która nie wygląda jak dorosły, która zamienia się w unieruchomioną poczwarkę, a następnie w dorosłego (dorosłego). Cykl życia trwa 1–2 lata i składa się z 4 etapów:
- Jajko. Samica składa do 400 jaj w najbardziej odpowiednim miejscu, preferując mokrą trawę i miękką korę. Gryzie dziury i składa jaja, czasem po jednym w każdym dołku.
- Larwa. Wygląda jak biały robak z wyrostkami wzdłuż krawędzi ciała zamiast nóg i głową z potężną szczęką. Najważniejsze dla rozwoju larw jest ciepło i wilgotność.
- Lalka. Wraz z końcem chłodów larwa przemieszcza się do zewnętrznych warstw drewna i przepoczwarza.
- Imago. Pod koniec wiosny poczwarka wspina się na powierzchnię i staje się dorosłym chrząszczem.
Zdolność larw do przeżycia jest ogromna - w niesprzyjających warunkach można je zachować przez kilkadziesiąt lat.
Zwyczaje żywieniowe zależą od siedliska. Dorosłe osobniki mogą odżywiać się korą drzew. Wiele chrząszczy wyewoluowało w nowe podgatunki ze względu na preferencje żywieniowe ich larw:
- Brzana dębowa preferuje wykonanie muru z twardego drewna - dębu.
- Brzana czarna (sosna lub okrętowa) preferuje drzewa iglaste.
- Chrząszcz purpurowy uwielbia ucztować na delikatnych igłach.
Trochę biologii
Chrząszcze kózkowate są dość małe (od jednego do kilkudziesięciu milimetrów), mają płaski tułów i wąsy, które są głównym organem węchu. Barwa drwali jest przeważnie brązowa lub brudno-szara, rzadziej jest to brzana czarna. Zdjęcie pozwala przyjrzeć się owadowi z bliska.
Larwy szkodnika charakteryzują się szczególnie silnymi szczękami, dzięki czemu „w zębach” znajdują się zarówno gatunki twardego drewna, jak i miękki metal pokryty powłoką typu linka. Te ostatnie jednak chrząszcze nie jedzą tak chętnie, preferując drewniane konstrukcje i ułożone w stos deski.
Przeczytaj także: Termostat inkubatora: instrukcje dla majsterkowiczów
Samica brzana składa jaja (od 200 do 400 sztuk) w bruzdach lub pęknięciach drzewa, a po 7-14 dniach rodzą się larwy, które natychmiast uruchamiają proces niszczenia drzewa.
Warto podkreślić, że prawie niemożliwe jest natychmiastowe zauważenie choroby drzewa, ponieważ larwy prowadzą ukryty tryb życia. Możesz więc zrozumieć, że Twój drewniany dom uległ szkodliwemu działaniu chrząszczy kózkowatych, gdy widoczne będą rzeczywiste efekty ich pracy (zniszczone i rozluźnione drewno).
funkcje
Chrząszcz drwal posiada szereg charakterystycznych cech, które odróżniają ten typ szkodnika od wielu innych. Obejmują one:
- Długie wąsy. Brzana ma wybitną wibrysówkę, która jest 2-5 razy dłuższa niż sam owad.
- Smukłe i wydłużone ciało. Długość korpusu waha się od 3 do 60 mm.
- Skrzydła. Niektóre gatunki chrząszczy drwala potrafią latać.
Naturalni wrogowie owada
Do naturalnych wrogów drwali należą:
- dzięcioły i inne ptaki;
- drapieżne owady;
- mikroorganizmy pasożytnicze.
Larwy drwali często padają ofiarą os, pasożytniczych mikroorganizmów i innych rodzajów chrząszczy.
Gdzie możesz się spotkać
Brzana może żyć i rozmnażać się nie tylko w różnych gatunkach drzew, ale także w krzewach i roślinach zielnych. Samice Barbela składają jaja w szczelinie w korze drzewa, w zagłębieniach gałęzi, pni lub łodyg. Co więcej, te pęknięcia i wgłębienia są tworzone przez same szkodniki.
Drwale mogą Was „odwiedzać” na daczy, takimi gośćmi może się też „pochwalić” przemysł drzewny. W domach wiejskich obiektami ataku szkodników są meble, deski i inne produkty z drewna.
A jeśli znajdziesz brzanę w domu?
Jeśli w domu zostanie znaleziony wąsaty szkodnik, potrzebna jest reakcja w nagłych wypadkach. Dlaczego? Tyle, że jeśli ten owad zacznie się w drewnie, a mianowicie jest głównym materiałem twojego domu, to nie uspokoi się, dopóki go nie zje lub, jak mówią, jeśli go nie zje, zepsuje , powodując znaczne szkody w całym budynku.
Brzana nie stanowi zagrożenia dla ludzi, ale może mu zaszkodzić, niszcząc jego dom. Aby owad czuł się swobodnie w Twoim domu, drzewo powinno być przetwarzane nawet na etapie budowy. Istnieje kilka sposobów ochrony drewna. Uważa się, że najbardziej efektywna i optymalna jest fumigacja przy użyciu gazu fosforowodorowego. Ten sposób obróbki drewna cieszy się dużym uznaniem zarówno właścicieli obiektów drewnianych, jak i stolarzy, którzy każdą jednostkę obrabiają indywidualnie.
Brzana odwiedziła Twój dom i zadomowiła się w nim - problem, którego rozwiązanie polega na następujących działaniach:
- Oceń stopień uszkodzenia materiału. Aby to zrobić, musisz wziąć śrubokręt i spróbować przebić drzewo. Jeśli narzędzie wchodzi łatwo, nie można tego zrobić bez wyeliminowania oddzielnej części powierzchni domu lub konstrukcji z drewna (krokwie, ramy, belki). To bezpośredni dowód na to, że twój dom lub niektóre jego elementy są zjadane przez brzanę. Zobacz zdjęcie uszkodzonej drewnianej belki poniżej.
Lite drewno można pozostawić, ale poddać je specjalnej obróbce.
- Przygotowanie konstrukcji do procesu obróbki. Oczyść powierzchnię drewna twardą szczotką. W takim przypadku osoba zaangażowana w ten proces musi mieć specjalne mundury: respirator, okulary.
- Usuń warstwę kurzu odkurzaczem.
- Pokryj drewnianą powierzchnię środkiem owadobójczym. Równe powierzchnie przepłukać, ale ubytki i pęknięcia intensywnie zwilżyć preparatem.
- Zamknąć wszystkie otwory drzwiowe i okienne w pomieszczeniu na kilka godzin (zwykle 34 godziny).
- Jeśli drewniana powierzchnia jest otwarta, należy ją systematycznie czyścić gorącym olejem lnianym. Warto wymienić, że ta opcja jest daleka od najlepszej, ponieważ przy obróbce takim materiałem zmienia się oryginalna tekstura materiału.
- Uciec się do użycia specjalnych środków, które wnikają głęboko w drzewo i wyróżniają się długim okresem zachowania swoich właściwości: "Antizhuk", "Empire-20", "Antishashelin".
- Traktuj drzewo środkami antyseptycznymi raz na 12 miesięcy. Najlepiej zrobić to w czerwcu.
- Potraktuj dotknięte obszary drewna dwusiarczkiem węgla.
- Wystawić dotknięte drzewo na działanie wysokich temperatur (do 74 stopni). Można to zrobić za pomocą specjalnie zaprojektowanego urządzenia, które nie będzie trudne do znalezienia i zakupu.
Środki zapobiegawcze
Aby chrząszcze kózkowate nie uszkodziły Twojej konstrukcji, musisz:
- przeprowadzić dokładne badanie drewna pod kątem obecności otworów wykonanych przez owady;
- w przypadku stwierdzenia uszkodzeń należy użyć specjalnego sprzętu ochronnego;
- utrzymuj pomieszczenie w suchości, ponieważ nadmierna wilgotność jest jednym z korzystnych warunków życia dla owadów;
- w celach profilaktycznych powierzchnie drewniane należy okresowo traktować specjalnymi środkami owadobójczymi;
- do budowy używaj materiału, który nie jest zaatakowany przez owady, łatwo to zauważyć, gdy drewno zostanie oczyszczone z kory;
- w przypadku silnego zakażenia konstrukcji drewnianych należy je wymienić na nowe elementy.
Wykonując okresowo te proste czynności, możesz chronić dom przed szkodnikami.
Chrząszcz: jak się go pozbyć?
Specjalne środki różnych działań pomogą pokonać brzanę we własnym domu. Jaki konkretny środek do wyboru w tym lub innym przypadku zależy wyłącznie od Ciebie!
Przeczytaj także: Dlaczego żeń-szeń jest przydatny i szkodliwy?
Konwencjonalnie takie fundusze można podzielić na trzy grupy:
- Kontakt. Wykazują swoje działanie bezpośrednio przy kontakcie z brzanią. Takie fundusze nie są popularne, ponieważ ich wykorzystanie może zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu.
- jelitowe. Środki te obejmują fluorek sodu, chlorek cynku i inne składniki, które poprzez jelita wykazują szkodliwy wpływ na owady.
- Fumiganty. Są to substancje gazowe i parowe: dwutlenek siarki, dichloroetan itp.
Pamiętaj, że lite drewno, na powierzchni którego nie ma pęknięć ani innych defektów, nie wzbudza zainteresowania szkodników. Brzana będzie żyć i rozmnażać się tylko w pęknięciach. Dlatego nie pomylisz się, jeśli wlejesz strzykawkę do ścieżek drewnianego ostrza, a następnie zakryjesz te otwory kitem na drewnie lub zwykłej plastelinie.
Pamiętaj, że brzana bardzo trudno jest pokonać! Dużo łatwiej jest uciec się do metod zapobiegawczych, na przykład używając do celów budowlanych wyłącznie impregnowanego środkami grzybobójczymi drewna.
To interesujące!
Rodzina brzan obejmuje nie tylko irytujące szkodniki drewna, ale także przedstawiciele Czerwonej Księgi Rosji. Jednym z nich jest reliktowa brzoza (drwal). Jego siedliskiem jest las liściasty Dalekiego Wschodu. Charakterystyczną cechą jest długość ciała sięgająca 11 centymetrów. Spotkanie z takim chrząszczem to wielki sukces.Ochronie potrzebuje również inny tytanowy drwal, który uzyskał status „największego chrząszcza planety” oraz długonogi arlekin, u którego długość przednich kończyn jest większa niż długość ciała.
Wygląd i wymiary brzana
Przedstawiciele rodziny brzan są dość zróżnicowani i niespecjaliście czasami trudno będzie odgadnąć, że te dwa chrząszcze są spokrewnione. Longhorns mogą różnić się kolorem, rozmiarem i kształtem, z kolcami i guzkami lub bez. Dzięki temu brzana jest podatnym gruntem do badań i zbioru przez entomologów. Brzana jest przeważnie średniej i małej wielkości, ale są też duże osobniki. Obejmują one:
- tytan drwal (16-21 cm);
- drwal o dużych zębach (16 cm);
- brzana Xixuthrus heros (15 cm);
- Brzana reliktowa Ussuri (11 cm) - największy chrząszcz w Rosji;
- brzana stolarska (6 cm) - największa brzana europejska.
Uderzająca jest także różnorodność barwy brzana, a zarówno sama chityna, jak i włoski umiejscowione na tułowiu mogą być zabarwione - czasami kolory te nie pasują do siebie. Kolor nawet w obrębie jednego gatunku swobodnie zmienia się od bladożółtego, a nawet białego do czarnego, często spotyka się metaliczne odcienie. Nierzadko występuje w przypadku brzana i wzoru na ciele, składającego się z tak zwanych pasków, plamek i pasków.
Samca brzana można odróżnić po kolorze, spiczastym brzuchu, wydłużonych czułkach i górnej szczęce, ale wielkość żuka nie jest w stanie określić płci.
Dziewicza ziemia, strigun, kravchik
Duże chrząszcze osiągające 3,5 cm długościwolą żyć na ziemiach nietkniętych, ale wraz z rozwojem rolnictwa i okupacją ludzką coraz więcej obszarów lądowych osiedla się w sąsiedztwie obszarów uprawnych, co ułatwia im znalezienie pożywienia.
Głowa jest spłaszczona, duża, z prostą linią łączącą czoło i brodawkę, z parą oczu umieszczonych wzdłuż krawędzi wypustek policzkowych.
Przed oczami para sztywnych antenek, na końcach których znajdują się pędzelkowate zgrubienia. Samce mają podobne do psów sztywne wyrostki na szczęce, dzięki którym samce uzyskują prawo do krycia. Żuchwy pokryte krótkimi włoskami schowane są między kłami. U samic wyrostki szczękowe są gładko zaokrąglone, nie mają kłów.
Owca ma trzy pary wytrwałych i silnych kończyn, które są pokryte sztywnymi włosami, a na końcach nóg znajdują się pazury.
Skrzydła nie są rozwinięte, gatunek ten nie lata, ma sztywną i krótką stopioną elytrę.
Struktura barbela - od wąsów po nogi
Ciało brzozy składa się z:
- Głowy. Może być średniej lub dużej wielkości, z wysoko rozwiniętymi przednimi szczękami. W brzanie rozróżnia się dwa rodzaje głowy: z pochyleniem do przodu lub w dół. Oczy są fasetowane, umieszczone po bokach głowy. U niektórych drwali są tak mocno podzielone na dwie części, że wydaje się, że brzana ma dwie pary oczu. Czułki znajdują się między oczami, na czole.
- Usikov. Najczęściej są proste, czasem łuszczące się lub ząbkowane. Składają się z segmentów od 15 do 31. Z reguły czułki są 4-6 razy dłuższe niż reszta ciała.
- Piersi. Składa się z trzech fragmentów - pierwszy z nich jest najbardziej rozwinięty. W związku z tym tył jest również podzielony na trzy części. Wizualnie w brzanie widać tylko przedplecze - pozostałe części są ukryte za skrzydłami.
- Elytra i skrzydła. Niemal wszystkie gatunki brzan mogą pochwalić się skrzydłami i dobrze rozwiniętą elytrą. Ale są też gatunki, które straciły zdolność latania. Lot drwali jest powolny i trudny, tylko kilka gatunków jest w stanie latać łatwo i szybko.
- Odnóża. Podzielony na pięć części: segmenty koksowe, krętarza, kości udowej, piszczelowej i stępu. Pierwsza para nóg jest najkrótsza, a ostatnia najdłuższa, ale u niektórych gatunków przednia para może być kilkakrotnie dłuższa niż tułów chrząszcza.
- Brzuch. Brzuch jest miękki i składa się z pięciu segmentów. Samice są zwykle grubsze niż samce.
Na dużej pojedynczej brzanie, znajdującej się w domkach, możesz łatwo uwzględnić wszystkie powyższe elementy.
Szkoda i niebezpieczeństwo
Grzybica jest bardziej niż niebezpieczna dla nasadzeń kulturowych, ponieważ rozmnaża się szybko i ilościowo. Jedna samica składa od ośmiu do dziesięciu jaj w lęgu, ale to tylko jedna norek. Kilka z tych norek na metr kwadratowy stanowi realne zagrożenie dla roślinności zajmującej dziesięciokrotnie większy obszar.
Aby zapewnić potomstwu pożywienie, chrząszcze odcięły swymi potężnymi szczękami dosłownie wszystkie zielenie na swojej drodze: łodygi, liście, pąki z kwiatostanami, a nawet zieloną, nie zdrewniałą winorośl.
