Chmiel zwyczajny Jest wieloletnią zielną rośliną pnącą z rodziny morwy.
funkcje: łodyga - czworościenna, szorstka, wydłużona i kędzierzawa, o długości 4 ... 6 m, typy przylegające do pni drzew i krzewów; liście - długie, petiolate, owalne lub owalno-jajowate w zarysie o podstawie w kształcie serca, od trzech do pięciu klapek, z postrzępionymi krawędziami, przeciwległe, naprzemiennie w górnej części, gładkie u góry, szorstkie u dołu; kwiaty - małe, są podzielone na żeńskie i męskie, które znajdują się na różnych roślinach: żeńskie - zielone z widocznymi łuskami - liście zebrane w uszach, w miarę dojrzewania wyrastają w szyszki-szyszki o żółtawozielonym kolorze, męskie - opadające w postaci wiszących wiech na cienkich szypułkach; chmiel kwitnie w lipcu - sierpniu; owoce - drobne orzechy, dojrzewają od lipca do września.
Rośnie wszędzie: w naturze występuje w wilgotnych lasach, na obrzeżach zarośli, w zaroślach wierzbowych, wzdłuż brzegów rzek i wąwozów.
Chmiel to roślina ozdobna; wije się jak liana wzdłuż ścian domów, werand, altan, dlatego jest szeroko uprawiana w domkach i domkach letniskowych. Wprowadzany do kultury i uprawiany na dużych obszarach jako niezbędny składnik surowców dla przemysłu piwowarskiego, znajduje zastosowanie w piekarnictwie, przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym.
Opis kultury i jej zdjęcie
Opis kultury zacznijmy od tego, że chmiel zwyczajny jest rośliną kwitnącą jednopłciowo. W lasach Rosji najczęściej spotyka się męskie byliny. Niezależnie od tego, że żeńska roślina może znajdować się bardzo daleko, zapylana jest pyłkiem, który jest przenoszony przez wiatr na odległość do 3 km. Długa liana, osiąga wysokość 7-10 metrów. Niektóre byliny mogą być nawet dłuższe przy specjalnej pielęgnacji. Kłącze jest długie, pełzające i bardzo duże. Nie wnika głęboko w ziemię. Zgodnie z opisem dwupienna roślina rośnie dzięki temu, że jej długie łodygi skręcają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przylegają do podpór ostrymi cierniami w postaci haczyków, które znajdują się na krawędziach wydrążonych pędów.
Liście w kształcie dłoni znajdują się naprzeciwko łodyg. Płytki są przymocowane do pędów za pomocą długich ogonków zielnych. Kwiaty tworzą się w kątach liści. W zależności od płci kwiatu okazy dzieli się na męskie i żeńskie. Najczęściej są to przedstawiciele płci męskiej. Ich kwiaty składają się z 5 dwuniciowych pręcików i 5 płatków okwiatu. Pąki są zbierane w złożonych kwiatostanach wiechowatych. Męskie kwiaty powstają tylko na łodygach drugiego rzędu.
Żeńskie kwiaty chmielu pospolitego zbierane są w kwiatostanach, łuskach, znajdujących się w kątach liści. Wyposażone są w przylistki z małymi owłosionymi gruczołami, które wydzielają substancję o dużej zawartości lupuliny. Kwiat żeński składa się z jednego słupka pokrytego u podstawy przezroczystym okwiatem w kształcie misy.
Kwitnie od pierwszych dni lipca do końca sierpnia. Po tym procesie dojrzewają owoce - brązowe orzechy z zarodkiem, które są wygięte w spiralę.
Rośnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jego część naziemna rozwija się bardzo szybko. Zimą giną cała zieleń i pędy, które są nad ziemią.Pozostaje kłącze (pęd podziemny), który jest bardzo odporny na niskie temperatury. Od pierwszych dni ciepłych wiosennych dni bylina rozwija się bardzo szybko. Jej pędy w ciągu jednego dnia przy sprzyjającej pogodzie osiągają do 15-16 cm długości. Łodygi są przymocowane do wsporników za pomocą ostrych haczyków, w które wyposażone są ich żebra.
Zasady dalszej opieki
Chmiel jest trudny w uprawie. Ten proces zależy od wielu szczegółów. Roślina może cierpieć z powodu ataków szkodników lub rozwoju chorób. Dlatego ważne jest, aby przycinanie sanitarne było wykonywane w odpowiednim czasie. Aby to zrobić, usuń liście korzeni z pędów. Zabieg należy przeprowadzić po 3-4 miesiącach szybkiego wzrostu. Po sadzeniu zaleca się przykryć grządkę warstwą ściółki. Do tego celu najlepiej wykorzystać torf.
Top dressing
Aby uprawiać chmiel, zaleca się, aby roślina zapewniała pełne karmienie. Odbywa się standardowo wiosną i jesienią. Wczesną wiosną zalecane są suplementy mineralne. Dopuszczalne jest również stosowanie nawozów potasowo-fosforowych. Jesienią warto dodać obornik i kompost.
Tryb nawadniania
Liana jest uważana za roślinę kochającą wilgoć. Dlatego zaleca się, aby zapewniła wystarczającą wilgotność gleby. Warto upewnić się, że nie ma zastoju wilgoci. Latem wystarczy podlewać kulturę raz dziennie. Po zbiorach należy zmniejszyć wilgotność gleby.
Stepping
Pełna pielęgnacja chmielu jest niemożliwa bez szybkiego usuwania pędów. Gdy kiełki osiągną 15-20 centymetrów, są odcinane. Każdy krzew powinien mieć 5 potężnych gałęzi. Gdy pędy osiągną 50 centymetrów, należy je położyć na podporze.
Zwykle na podporę powinny znajdować się 3 łodygi. Zaleca się usuwanie nadmiaru pędów w miarę rozwoju kultury.
Należy pamiętać, że chmiel może wywołać ucisk sąsiednich roślin. Aby tego uniknąć, zaleca się ciągłe monitorowanie rozwoju kultury. Szczypanie ma niemałe znaczenie. Polega na skróceniu pędów bocznych. Ta procedura zwiększa wydajność pąków.
Zwalczanie szkodników
Chmiel często jest atakowany przez szkodliwe owady. Aby poradzić sobie z pasożytami, zaleca się terminowe stosowanie skutecznych środków owadobójczych. Najczęściej eksperci zalecają stosowanie roztworów Cuprozan lub Polycarbacin.
Jeśli nie chcesz używać środków chemicznych, powinieneś użyć naparu tytoniowego. Odpowiedni jest również łagodny roztwór mydła lub wywar z piołunu.
Nie bez znaczenia jest odpowiednia pielęgnacja nasadzeń. Jesienią zaleca się usuwanie martwych łodyg i wykopywanie gleby między nasadzeniami. Podczas opryskiwania należy pamiętać, że większość owadów gromadzi się na spodniej stronie liści. Dlatego zdecydowanie powinieneś zwrócić uwagę na tę część rośliny.
Zobacz też
Zasady pielęgnacji i uprawy lilii domowych w domu, najlepsze odmiany
Pająk
To niebezpieczny szkodnik, którego można rozpoznać po gromadzeniu się pajęczyn na krzakach. Roztwór mydła lub preparaty owadobójcze pomogą sobie z tym poradzić.
Wireworm
Ten szkodnik to larwy chrząszcza. Zjada pędy rośliny i znacząco upośledza ich rozwój.
Aby wyeliminować pasożyty, warto zastosować napar tytoniowy.
Żołędziowiec
Wydłużony przód głowy jest uważany za charakterystyczną cechę szkodników. Pasożyty żywią się liśćmi i korzeniami kultury. Środki owadobójcze pomogą sobie z nimi poradzić.
Mszyca
Te małe szkodniki gromadzą się na seamy na liściach i prowadzą do ich uszkodzenia. Do zabijania mszyc zaleca się stosowanie wody mydlanej.
Jak dbać w okresie odpoczynku
Jesienią, po zwiędnięciu liści, wszystkie suche pędy należy odciąć od wieloletniego krzewu. Po ich przycięciu zaleca się stosowanie nawozów.Przykryj resztę buszu warstwą gleby z góry. Jego grubość powinna wynosić co najmniej 30-40 centymetrów.
Korzenie rośliny z łatwością znoszą zimę. Wraz z nadejściem wiosny ponownie zaczynają rosnąć. Jeśli uprawa jest jednoroczna, zaleca się całkowite wykopanie i usunięcie.
Wsparcie
Roślina ma dość mocne pędy. Dlatego potrzebuje mocnego i wysokiego wsparcia. Niektóre pędy chmielu mogą sięgać 10 metrów. Możesz sam wesprzeć. Doskonałą opcją byłoby umieszczenie podpory po południowej stronie domu. Aby to zrobić, opuść linę z dachu i zamocuj ją na ziemi.
Wykorzystanie chmielu i właściwości leczniczych
Jak wiecie, zwykły chmiel był używany od niepamiętnych czasów. Nawet w starożytnej Rosji używano szyszek do oczyszczania krwi, a także środka moczopędnego i żółciopędnego na różne choroby. W tej chwili jeszcze więcej wiadomo o zastosowaniu i właściwościach leczniczych. Szyszki (żeńskie) zawierają substancję lupulinę, która ma wiele korzystnych właściwości.
Na przykład lupulina pomaga w zaburzeniach ośrodkowego układu nerwowego. Szyszki chmielowe są używane przy bezsenności, mokrych snach, problemach ze snem i silnej pobudliwości seksualnej. Niektórzy lekarze sugerują stosowanie surowców przy chorobach układu krążenia.
Wysoka zawartość składników odżywczych pozwala na stosowanie kultury w przypadku poważnych urazów i skurczów, jako środek przeciwbólowy. Buliony na bazie szyszek służą do łagodzenia stanów zapalnych. W przypadku wrzodów zaleca się również podjęcie na ich podstawie środków, które pomagają złagodzić silne ataki bólu podczas zaostrzenia choroby.
Receptury oparte na guzach świetnie nadają się do wzmacniania naczyń krwionośnych i żył. Surowce pomagają przywrócić metabolizm organizmu. Poprawia pracę układów odpowiedzialnych za gospodarkę wodno-tłuszczową i mineralną.
Stręczycielstwo dla większego efektu
Istnieją trzy główne cele strategiczne, na których należy się skupić podczas mieszania różnych odmian chmielu: wzmocnienie, podkreślenie i uzupełnienie.
Wzmocnienie oznacza zwiększenie działania poszczególnych składników bukietu chmielowego. Na przykład chmiel Citra może być używany do tworzenia nut owoców tropikalnych. Jednak podczas procesu warzenia połączenie olejków Citra i / lub innych składników może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów i stłumić cenioną tropikalną „owocowość” piwa. W tym przypadku zwiększenie ogólnej Citry nie będzie miało większego znaczenia, ale dodanie innych „tropikalnych” chmielu (Equinox, Galaxy, a nawet Polaris, które nadaje wyraźny smak ananasa) - jednego lub więcej - ma większe szanse powodzenia.
Podkreślanie odnosi się do używania ciągłych cech smaku i zapachu w celu ucieleśnienia lub podkreślenia określonego smaku i aromatu. Powiedzmy, że chcesz uzyskać smak mango (kontynuujmy motyw owocowo-tropikalny, ponieważ już się do niego zwróciliśmy). Jeśli wybierzesz odmianę chmielu, która pomaga osiągnąć pożądany odcień i używasz tylko jej, możesz otrzymać nuty mango lub nie. Załóżmy, że nadal udało Ci się osiągnąć swój cel, ale na tym sprawa się nie kończy. W końcu musisz też wziąć pod uwagę percepcję tych, którzy będą pić Twoje piwo i upewnić się, że prawidłowo wychwycą i / lub zidentyfikują wszystkie składniki bukietu! Pomóż im poradzić sobie z tym czasem trudnym zadaniem: dodaj chmiel, aby dodać tony papai, brzoskwini, ananasa lub innych owoców tropikalnych. Zapytaj znajomych, jak smakują jak rabarbar, a przynajmniej kilku z nich powie „jagody”. W rzeczywistości tak nie jest, jednak do ciasta rabarbarowego często dodaje się truskawki i żurawinę, co wyjaśnia jego „jagodowy” smak.Umiejętne mieszanie chmielu może pomóc Ci sprostać oczekiwaniom pijących Twoje piwo.
Dodatek ma tworzyć efektowne kontrasty smakowe i zapachowe. Mamy tendencję do wychodzenia poza słody blade i czekoladowe, aby warzyć stout. Dodatkowo dążymy do uzyskania karmelowych tonów i palonych nut zbożowych, które dodadzą pełniejszego słodowego charakteru. Podobna sytuacja jest z chmielem: stworzenie tylko jednego odcienia w bukiecie nie zawsze pozwala w pełni ujawnić składnik chmielowy końcowego napoju. Tak więc, owocowe odcienie dobrze komponują się z nutami trawy. Pomarańczowy - z ziołami. Sosna - z drzewno-miętowymi nutami odmiany Northern Brewer. Złożone, uzupełniające się smaki i aromaty nadadzą Twojemu piwu bardziej oryginalny, złożony profil.
Skąd się biorą te kombinacje? Możesz prowadzić rejestr udanych receptur i mieszanek, które zdarzyło Ci się spotkać, a także własne udane eksperymenty piwowarskie. Przywołałem też kilka udanych kombinacji, które nigdy mnie nie zawiodły. Alternatywnie możesz użyć gotowych do użycia miksów, takich jak Falconer’s Flight lub Falconer’s Flight 7C. Należy pamiętać, że nie wszystkie kombinacje lub blendy chmielu „działają” tak samo dobrze dla wszystkich piwowarów. Pamiętaj, próbowanie nie jest torturą.
Zdjęcie:
Dwupienne szyszki winorośli
Szyszki chmielowe są również aktywnie wykorzystywane w kosmetologii. Zawarte w nich dobroczynne substancje zalecane są w leczeniu wysypek, które pojawiają się wraz ze swędzeniem lub w przypadku reakcji alergicznych. Przygotowane produkty działają dobroczynnie na naskórek, łagodzą podrażnienia i łagodzą objawy trądziku.
Szyszki lian dwupiennych są bardzo cenne jako surowiec leczniczy, dlatego warto poznać kilka zasad prawidłowego zbierania materiału z rośliny. Najlepiej zrobić to w okresie, gdy zaczynają dojrzewać - na początku sierpnia. W tym czasie włosy gruczołowe wydzielają dużo lupuliny. Szyszki suszone są w półcieniu (w żadnym wypadku na otwartym słońcu) po rozłożeniu. Nie można suszyć chmielu w stanie zawieszonym, podobnie jak innych ziół, ponieważ lupulina może całkowicie się wysypać, a szyszka straci swoje cenne właściwości lecznicze.
Są suszone razem z nogami z kwiatami, ponieważ u ich podstawy gromadzą się gruczoły, które wydzielają przydatne substancje. Po wyschnięciu materiału można go używać przez 3 lata.
Najważniejsze, żeby nie przesadzić.
Przeładowanie przepisu różnymi odmianami chmielu jest jak rysowanie ołówkami wszystkich kolorów tęczy: na koniec można uzyskać bardzo niezręczne „arcydzieło”.
To bardzo wieloaspektowa kwestia, o której możemy dyskutować od dłuższego czasu. Dla pełnego zrozumienia tego, co wiemy o chmielu, z czego jest zrobiony i z czego się składa, działa w określonych warunkach, polecam przeczytanie książki Stana Hieronymusa For the Love of Hops. Per.), A także jego znakomite artykuł „Oleje i smaki chmielu: niezbadana planeta”. Są to świetne źródła cennych informacji, które pomogą Ci poprawić jakość Twojego piwa.
Zdjęcie: zolakoma
Metody hodowli: podział, sadzonki i nasiona
Do rozmnażania chmielu stosuje się wszystkie metody. Łatwo jest zdobyć nowe winorośle, dzieląc krzew. Wiosną okaz matki nie jest wykopywany, ale część kłącza jest od niego oddzielana wraz z procesami korzeniowymi. Sadzenie wykonuje się natychmiast na przygotowanym miejscu w dołku z glebą bogatą w próchnicę. Zaleca się podzielić krzew tylko na wiosnę, kiedy pojawią się nowe pędy - zwiększy to przeżywalność.
Druga prosta metoda to dzielenie korzenia i rozmnażanie chmielu przez sadzonki kłącza. Roślinę wykopuje się wiosną. Dokładnie oczyść korzeń glinianej grudki, jeśli występuje, i sprawdź jej powierzchnię pod kątem integralności. Zdrowe kłącza kroi się na kawałki o długości do 12-15 cm.Każde cięcie korzeni powinno mieć co najmniej 2-4 pary zdrowych pąków wzrostu. W takim przypadku średnica przekroju pędu korzeniowego powinna wynosić co najmniej 2 cm Sadzonki korzeni sadzi się w rabacie ogrodowym lub w pojemniku wypełnionym mokrym piaskiem lub mchem i pozostawia do wyrośnięcia. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki, które zapuściły korzenie, możesz przeszczepić na stałe miejsce.
Chmiel uprawia się z nasionami, jeśli trzeba zasadzić duży obszar, na przykład jest to konieczne przy produkcji i przetwarzaniu użytecznych surowców. W przypadku sadzonek roślin nie nadają się głębokie pojemniki - miski. Nasiona chmielu należy wysiewać na kilka miesięcy przed sadzeniem. Materiał do sadzenia szybko daje pierwsze pędy, dlatego w niektórych przypadkach można go wysiać bezpośrednio na otwarty teren.
Jeśli wysiano nasiona na sadzonki, bardzo młode pędy można przesadzić na otwarty teren - gdy tylko pojawią się pierwsze pędy. W drugim roku roślina wieloletnia zacznie się szybko rozwijać. W pierwszym sezonie sadzonki zapuszczają korzenie i dostosowują się do stałych warunków i rosną bardzo wolno. Ze względu na to, że podczas rozmnażania nasion może pojawić się duża liczba roślin męskich, sadzi się je w dużych grupach, a metoda jest stosowana niezwykle rzadko.
Po rozmnażaniu wegetatywnym szyszki można zbierać w pierwszym roku. Jednak ich liczba będzie o połowę mniejsza niż w przypadku chmielu dorosłego.
Jakie miejsce w ogrodzie jest odpowiednie dla rośliny
Najlepsze miejsce na chmiel jest w półcieniu. Na słońcu roślina jest bardziej podatna na choroby i jest bardziej podatna na uszkodzenia przez owady. Gleba dla liany jest lepsza niż gliniasta. Najgorzej rośnie chmiel na glebach piaszczystych.
Przed sadzeniem konieczne jest zainstalowanie podpór, do których winorośl będzie przylegać w przyszłości. Ponadto należy pamiętać, że chmiel rośnie bardzo szybko w pionie, a jeśli jest skierowany poziomo, wzrost znacznie spowalnia.
Najlepszym miejscem na chmiel jest półcień
Charakteryzując się ścisłym połączeniem, liście chmielu tworzą gęsty cień. Należy to również wziąć pod uwagę podczas sadzenia, aby udekorować werandę lub ganek.
Rada. Pod koniec lata w dolnej części winorośli liście żółkną i kruszą się. Aby to „ukryć”, lepiej posadzić w pobliżu krótkie rośliny z pięknymi liśćmi.
