Choroby śliwki na ZDJĘCIACH i ich leczenie: zdjęcia chorób

Choroby grzybowe śliwki i walka z nimi

Choroba Clasterosporium lub perforowana plamka - choroba atakująca koronę śliwki, czyli gałęzie, liście, pędy, kwiaty i owoce. Chorobę można rozpoznać po brązowych plamach z czerwonawą obwódką, które pojawiają się na liściach śliwki. Z czasem tkanka ze środka plam wypada, a na liściach pozostają dziury. Na owocach pojawiają się również małe wklęsłe plamy, które pęcznieją wraz z rozwojem choroby, z których wypływa dziąsło. Zarówno owoce, jak i liście porażone przez clasterosporium więdną. W wyniku pokonania perforowanego miejsca na śliwce zmniejsza się zimotrwalosc i produktywność.

Choroby grzybowe śliwki i walka z nimi

Środki kontroli. Jako zabieg na perforowane plamienie stosuje się opryskiwanie drzewa jednym procentem płynu Bordeaux pięć razy w sezonie: w okresie przepływu soków, podczas pojawiania się pąków, bezpośrednio po kwitnieniu, dwa tygodnie po zakończeniu kwitnienia i trzy do czterech tygodnie przed zbiorem. W przypadku poważnych uszkodzeń, gdy pędy cierpią na chorobę, po opadnięciu liści przeprowadza się kolejny zabieg, ale skład powinien wynosić trzy procent.

Monilioza lub oparzenie monilialne lub zgnilizna owoców lub szara zgniliznawygląda jak oparzenie: dotknięte gałęzie wysychają, jakby pod nimi rozpalono ogień, owoce gniją, ale nie wszystkie odpadają: niektóre chore śliwki wiszą na drzewie. Wraz z początkiem nowego sezonu grzyb, który przezimował w owocach, staje się bardziej aktywny i rozpoczyna swoją destrukcyjną pracę.

Środki kontroli. Zaatakowane owoce i liście należy usunąć i zniszczyć z drzewa, a śliwkę należy potraktować 1% roztworem płynu Bordeaux, miedzi lub siarczanu żelazawego w taki sam sposób, jak w przypadku choroby Clasterosporium.

Kieszenie śliwkowe lub choroba torbaczy, nadaje owocom dziwny wygląd: rozciągają się jak puste torby, ponieważ nasiona w takich owocach nie są formowane. Chore owoce mogą osiągnąć długość pięciu lub więcej centymetrów, długo pozostają zielone, następnie brązowieją, wysychają i odpadają. Po przezimowaniu pod łuskami pąków lub w pęknięciach kory patogeny zakażają zimą kwiaty śliwy.

Środki kontroli. Wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, śliwkę spryskuje się 3% roztworem płynu Bordeaux, a po kwitnieniu poddaje się ponownej obróbce, ale 1% mieszanką Bordeaux.

Kokomikoza działa na owoce i liście: na liściach pojawiają się małe czerwono-fioletowe lub brązowe plamki, następnie rosną, łącząc się ze sobą, aż pokryją całą blaszkę liściową. Spód liści pokryty białawymi guzkami z zarodnikami grzybów. Liście odpadają, owoce deformują się i nie nadają się do jedzenia. Choroba zmniejsza zimotrwalosc drzewa, a młode śliwki są bardziej podatne na kokomikozę niż dorosłe osobniki.

Środki kontroli. Roślinę i glebę w kręgu blisko łodygi traktuje się 4-5 razy roztworem preparatów zawierających miedź w już opisanym trybie.

Mleczny połysk - nieuleczalna choroba, która często dotyka śliwy: liście pokryte są srebrzystobiałym nalotem, w ich tkankach tworzą się pęcherzyki powietrza, a nawet całe ubytki. Końcowa granica liści i żył obumiera, pojawiają się i rosną ciemne plamy na pniu i gałęziach, na których kora łuszczy się w paski wraz z rozwojem choroby. Liście wysychają, a drzewo obumiera.Choroba postępuje w warunkach dużej wilgotności.

Środki kontroli. Tej choroby nie można wyleczyć, dlatego lepiej natychmiast pozbyć się dotkniętego drzewa.

Polystygmoza lub czerwona plama - również oparzenie, ale tylko grzybowe. Po obu stronach liści pojawiają się rozmazane, blade plamy, które stopniowo stają się czerwone, a powierzchnia talerza staje się błyszcząca i wypukła. Plamy te są gęstsze w dotyku niż tkanka liścia. W deszczową pogodę choroba rozwija się szybko, a latem liście zaczynają opadać. Jeśli lata są suche i gorące, liście mogą dłużej pozostawać na drzewie, a na ich powierzchni pojawiają się ciemne formacje z zarodnikami.

Choroby bakteryjne śliwki

Środki kontroli. Wczesną wiosną śliwki są obficie traktowane 1% roztworem leku DNOC, fungicydami Switch, Horus lub 7% roztworem mocznika, zaczynając od najwyższych gałęzi. W razie potrzeby w sezonie dodatkowe opryskiwanie drzew śliwy odbywa się na tych samych warunkach, które zostały już opisane.

Ciekawość - choroba, w wyniku której liście śliwki są zdeformowane, stają się pofałdowane, żółkną lub czerwienieją, stopniowo gęstnieją, zakwitają, pędy są zakrzywione, owoce stają się brzydkie, a miąższ niejadalny. Zimotrwalosc śliwki jest tak zmniejszona, że ​​drzewo może umrzeć nawet przy umiarkowanych mrozach. Choroba zaczyna się od uszkodzenia nerek.

Środki kontroli. Wczesną wiosną i po opadnięciu liści śliwkę traktuje się preparatami zawierającymi miedź: płynem Bordeaux, siarczanem miedzi lub mieszaniną siarki i wapna. Roztwory przygotowywane są zgodnie z instrukcją.

Rdza występuje częściej na obszarach o ciepłym klimacie: czerwono-brązowe plamy pojawiają się między nerwami na blaszce liściowej, jesienią tworzą się poduszki z zarodnikami grzybów. Dotknięte liście odpadają, a zimotrwalosc osłabionego drzewa maleje. Pierwotnym gospodarzem rdzy może być pobliski jałowiec lub zawilec z kwiatów ogrodowych (zawilec). Odmiany śliwek, które są absolutnie odporne na tę chorobę, nie istnieją, ale zieleń Renklode i Anna Shpett są mniej podatne na rdzę.

Środki kontroli. Fungicydy zawierające miedź, takie jak siarczan miedzi, mieszanina Bordeaux, HOM i Oxyhom, są stosowane przeciwko patogenowi rdzy. Zabiegi przeprowadza się wczesną wiosną i po opadnięciu liści. W razie potrzeby można traktować śliwkę z rdzy i podczas sezonu wegetacyjnego, jednak ostatni oprysk należy przeprowadzić nie później niż trzy tygodnie przed zbiorem.

Sadza grzyba pokrywa owoce i liście śliwki czarnym nalotem, który zakłóca wymianę powietrza i tworzenie się chlorofilu w liściach. Najczęściej choroba atakuje rośliny zasiedlone przez szkodniki: mszyce, łuskowce, mączliki i inne szkodliwe owady pozostawiające na liściach i owocach śliwek spadzię lub lepkie odchody, co sprzyja rozwojowi tej infekcji grzybiczej.

Środki kontroli. Płytkę nazębną sadzy można łatwo usunąć, a do zniszczenia patogenu można użyć dowolnego preparatu przeciwgrzybiczego zawierającego miedź.

Monilioza

Choroba ta atakuje kwiaty, jajniki, owoce, młode gałęzie i roczne pędy śliwki. Czynnikiem sprawczym jest grzyb. Istnieją dwie formy wpływające na śliwkę (choroby i leczenie opisano w artykule):

• oparzenia monilialne wiosną;
• zgnilizna owoców latem.

Pomimo tego, że czynnik sprawczy tych form jest taki sam, liczba dotkniętych kwiatów i owoców jest zupełnie inna. To owoce są najbardziej podatne na choroby, zwłaszcza jeśli powietrze charakteryzuje się dużą wilgotnością. Czynnik powodujący monoliozę może zimować bez utraty żywotności w zmumifikowanych owocach, a także w tkankach dotkniętych gałęzi.

Objawy choroby są następujące: na owocach pojawia się wyraźna zgnilizna, po czym wysychają.Uszkodzenia to opuszki o wielkości około 0,5-1,5 mm. To w tych miejscach gromadzą się spory. Zgniłe owoce mogą spaść lub pozostać na drzewie do wiosny.

W przypadku zgnilizny owoców lepiej jest zapobiegać na czas niż później leczyć śliwkę. Konieczne jest terminowe przycinanie, aby zniszczyć wszystkie opadłe liście, ponieważ wśród nich mogą znajdować się zgniłe owoce, dotknięte pędy.

Jeśli śliwka (choroby i leczenie są opisane w tym artykule) jest już dotknięta moniliozą, wówczas drzewa należy traktować płynem Bordeaux w stężeniu 3-4% w okresie zielonych szyszek i w stężeniu 1% w okresie okres po kwitnieniu. Jako zabieg utrwalający oprysk przeprowadza się trzy tygodnie po ostatnim zabiegu. W wilgotne lata należy zwiększyć liczbę zabiegów.

Choroby wirusowe śliwki

Ospa śliwkowa, lub sharkaobjawia się na liściach drzewa jako chlorotyczne plamy w postaci słojów lub zwojów. Jeśli choroba nie zostanie zwalczona, liście nabierają marmurowego koloru, na owocach powstają również plamy i prążki, ich miąższ staje się zbyt gęsty, czerwono-brązowy i niejadalny.

Chlorotyczna plama pierścieniowa najczęściej wpływa na te części korony, które są w cieniu i objawia się w postaci jasnozielonych lub żółtych pasków i pierścieni na liściach. Utrata plonu owoców z powodu plam chlorotycznych może dochodzić do 50%.

Nekrotyczna plamka pierścienia wpływa na młode liście śliwki i przypomina dziurę w plamie, ale bez czerwonej obwódki wokół plamek. Tkanki w dotkniętych obszarach zaczynają się kruszyć i stopniowo wypadać, pozostawiając dziury.

Wzór liniowy: Wirus ten „ozdabia” liście wzdłuż żył żółtą obwódką, tworząc wzór przypominający zarys liścia dębu. Do zakażenia dochodzi przede wszystkim podczas przycinania lub szczepień. Szkodniki owadów mogą również przenosić wirusa.

Środki kontroli. Niemożliwe jest wyleczenie tych chorób wirusowych, a chora roślina będzie musiała zostać zniszczona. Ale możesz spróbować zapobiec infekcji śliwek wirusami, dla których powinieneś regularnie niszczyć chwasty, na których pasożytują szkodniki ssące - nosiciele infekcji wirusowych i bakteryjnych. Aby zniszczyć wirusy, należy sadzić tylko zdrowy materiał, trzymając go przez kwadrans w wodzie o temperaturze 45 ºC przed sadzeniem. Ponadto każdej jesieni, po opadnięciu liści i sanitarnym przycięciu śliwek, konieczne jest usunięcie z kręgu pnia i zniszczenie wszystkich resztek roślinnych oraz głębokie spulchnienie gleby w strefie korzeniowej. Wczesną wiosną i przed nadejściem przymrozków konieczne jest profilaktyczne traktowanie drzew jednoprocentowym płynem Bordeaux.

Rak korzeni

Choroba ta jest bardzo powszechna nie tylko na takim drzewie jak śliwka (choroby, których zdjęcia można zobaczyć w artykule, są uleczalne), ale także na innych uprawach owoców. Rak korzeni jest wywoływany przez bakterie w glebie. Są w stanie przeniknąć do korzenia śliwki, jeśli są na niej nawet niewielkie uszkodzenia. W wyniku choroby roślina przestaje się rozwijać, a sadzonki po prostu umierają. Choroba ta jest szczególnie widoczna w okresach suszy oraz w przypadku uprawy na glebach lekko zasadowych i obojętnych.

Opcje leczenia są następujące:

• wybrać obszary, w których ta choroba nie została zauważona;
• podczas wykopywania sadzonek korzeń należy przetworzyć, a mianowicie usunąć zauważone narośla i zdezynfekować siarczanem miedzi;
• w przypadku poważnych uszkodzeń sadzonka ulega zniszczeniu;
• konieczne jest przetworzenie całego sprzętu ogrodniczego, aby uniknąć skażenia zdrowych roślin (zabieg przeprowadza się z użyciem chloraminy o stężeniu 0,5% lub formaliny).

Choroby bakteryjne śliwki

Bakteryjna plama na początku rozwoju wygląda jak małe zaokrąglone plamki na liściach. Stopniowo plamy tracą swoją okrągłość, wokół nich pojawia się ciemna pęknięta obwódka, aw środku plamek tkanina wysycha, kruszy się i wypada. Na owocach powstają uniesione czarne guzki z białym brzegiem, które stopniowo rosną, stają się brązowe i łuszczące się, z zagłębieniem pośrodku. Choroba znacznie zmniejsza plon i zimotrwalosc drzewa.

Środki kontroli. Choroby bakteryjne, podobnie jak wirusowe, są prawie niemożliwe do wyleczenia. Możesz uratować ogród przed nimi tylko zapobiegawczo: wczesną wiosną i po opadnięciu liści śliwkę należy przetworzyć jednym procentem płynu Bordeaux.

Miotła czarownicy - choroba mykoplazmatyczna, w której na śliwce rozpoczyna się gwałtowny wzrost cienkich, sterylnych pędów, zagęszczających koronę i odbierających pokarm z gałęzi owocujących. Liście na takich pęczkach są pokryte od spodu kwiatem.

Środki kontroli. Formacje mykoplazm należy wyciąć do zdrowej tkanki i spalić, a rany zdezynfekować roztworem siarczanu miedzi i pomalować farbą olejną na wysychającym oleju.

Hommoza lub wypływ dziąseł

Na gommozę wpływają nie tylko śliwki, ale także inne kultury owoców pestkowych. Na tę chorobę podatne są zamarznięte drzewa lub te, które są już dotknięte grzybem. Ponadto istnieją czynniki, które zwiększają ryzyko choroby. Są to wysoka wilgotność gleby i duża ilość zastosowanych nawozów.

Dość łatwo rozpoznać gommozę: guma jest uwalniana z pnia i gałęzi. Po uwolnieniu substancja ta zestala się, w tym miejscu tworzy się przezroczysta kropla, której rozmiar może być absolutnie dowolny.

Konieczne jest również zwalczanie tej choroby. Przede wszystkim należy przestrzegać podstawowych zasad pielęgnacji śliwek. Jeśli wystąpią jakiekolwiek uszkodzenia, należy je potraktować roztworem siarczanu miedzi lub lakieru ogrodowego. Jeśli zmiana z gommozą jest zbyt silna, lepiej usunąć chorą gałąź.

Choroby niezakaźne śliwki

Hommoza lub wypływ dziąsełcharakterystyczny dla wszystkich drzew pestkowych: z rany na pniu lub gałęzi szkieletowej wypływa przezroczysta, jak bursztyn, zestalająca ciecz. W ten sposób roślina próbuje leczyć uszkodzenia tkanek. Odpowiedzialność za te „łzy” spoczywa wyłącznie na ogrodniku: przyczyną urazów może być przedwczesne lub nieostrożne przycinanie, nieoczyszczone i nieleczone rany i pęknięcia kory, dziury i szroni. Terapia dziąseł osłabia drzewa, ponieważ nie leczy poważnych ran, a infekcja może dostać się do nich w dowolnym momencie. Drzewa płynące z gumą opóźniają się w rozwoju, ich siła jest wyczerpana i mogą umrzeć.

ZDJĘCIE4

Środki kontroli. Natychmiast oczyść uszkodzenie drzewa, potraktuj ranę roztworem fungicydu i pokryj lakierem ogrodowym dziewanny.

Kurczący się... Przyczyną tego zjawiska, które może doprowadzić do śmierci w śliwce dosłownie za miesiąc, jest nieprzestrzeganie technologii rolniczej:

• roślina jest mokra i wysycha, ponieważ jest sadzona na obszarze o wysokim poziomie wód gruntowych;
• gleba na terenie jest nadmiernie słona, kwaśna lub zasadowa;
• powierzchownie położony system korzeniowy śliwki jest narażony na zamarzanie, ponieważ nie jest chroniony przed mrozem;
• roślina została zbyt mocno ścięta jesienią i nie miała czasu na regenerację przed początkiem mrozów;
• roślina zabrakło gumy i stała się bardzo słaba.

Na co może zachorować drzewo

Śliwa jest podatna na choroby, które można podzielić na 3 główne kategorie:

• bakteryjny;
• grzybowy;
• wirusowy.

Uwaga! Istnieją również niezakaźne choroby drzew pestkowych, które mogą prowadzić do kurczenia się.
Jeśli ogrodnik nie rozpoznał choroby śliwek na czas i nie podjął odpowiednich środków w celu jej leczenia, istnieje duże prawdopodobieństwo utraty wszystkich drzew pestkowych w ogrodzie.

Profilaktyczna pielęgnacja drenażu

Śliwka to roślina wymagająca staranniejszej pielęgnacji niż inne drzewa owocowe, zwłaszcza w niesprzyjających dla niej warunkach. Ale jeśli podczas sadzenia wybrałeś dla niego optymalne miejsce i spełniasz wszystkie warunki agrotechniczne, to aby utrzymać zdrowie rośliny, wystarczy wykonać kilka prostych środków zapobiegawczych:

• wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, drzewo powinno być obficie potraktowane 1-procentowym płynem Bordeaux lub 7-procentowym roztworem mocznika;
• wszystkie środki agrotechniczne muszą być przeprowadzane ściśle i terminowo;
• natychmiast zaczynają walczyć ze szkodnikami i chorobami przy pierwszych oznakach problemu;
• jesienią, gdy śliwka zrzuca liście, przeprowadzają sanitarne czyszczenie korony, zbierają i niszczą resztki roślinne - padlinę, opadłe liście, sadzonki gałęzi - i spalają je, spulchniają glebę w kręgu przy pniu .

Rdza

Objawy Choroba grzybicza liści, choroba jest szczególnie aktywna w lipcu. Na zewnętrznej stronie liścia śliwki tworzą się zaokrąglone, nabrzmiałe "zardzewiałe" plamy, które mają tendencję do stopniowego zwiększania rozmiaru. Zainfekowane drzewa szybko słabną, liście przed czasem opadają, a odporność na mroźną zimę jest znacznie obniżona.

Środki kontroli. Konieczne jest terminowe zniszczenie opadłych liści. Jeszcze przed kwitnieniem śliwkę należy spryskać tlenochlorkiem miedzi (40 g na 5 litrów wody, użyć 3 litry na drzewo), a po zbiorze drzewo należy spryskać 1% płynem Bordeaux.

Mleczny połysk

Objawy Choroba jest szeroko rozpowszechniona, atakuje uprawy owocowe i może prowadzić do śmierci drzewa. Liście stają się białawo-srebrzyste, tworzą się w nich puste przestrzenie. Tkanka liściowa stopniowo obumiera, a kora ciemnieje. Choroba dotyka głównie drzewa narażone na mróz.

Środki kontroli. Jesienne wybielanie pnia, zwiększenie zimotrwałości drzewa, wiosenne karmienie, terminowe usuwanie i niszczenie gałęzi uszkodzonych przez chorobę.

Kalendarz opieki w zakresie zapobiegania chorobom i ich kontroli

Choroby i szkodniki powodują znaczne szkody w uprawach śliwek i mogą tak bardzo osłabić drzewo, że nie wytrzyma nawet łagodnej zimy i umrze. Aby temu zapobiec, ogrodnicy muszą zastosować pewne środki agrotechniczne, aw skrajnym przypadku preparaty chemiczne.

• Wczesna wiosna (przed obrzękiem pąków). Uszkodzone gałęzie są cięte i niszczone. Pęknięcia mrozowe, nacięcia pokryte boiskiem ogrodowym. Kopią ziemię. Śliwkę spryskuje się 3% nitrofenu (60% pasty).
• Okres kwitnienia. W tym okresie nie stosuje się opryskiwania chemicznego. Roślinę kwitnącą traktuje się roztworem miodu (30 g na 10 l wody) z dodatkiem nawozów mikroelementowych (1 łyżka. Łyżka lub 1 tabletka na 10 l wody).
• Okres po kwitnieniu (przed dojrzewaniem). Rozpylanie chemiczne przeprowadza się roztworem 0,2% chlorofosu, 0,5% tlenochlorku miedzi i 0,4% witriolu.
• Okres dojrzewania. Przeprowadza się zbieranie i niszczenie chorych jajników. Puszki, flagi i połówki cebul są zawieszone, aby odstraszyć ptaki.
• Po zbiorach. Wszystkie przedmioty odstraszające ptaki są usuwane. Drzewo jest badane pod kątem złamanych gałęzi i chorób, rany są leczone i spryskiwane roztworem musztardy czosnkowej z bulionem popiołu z dodatkiem 50 g nawozów mineralnych i 1 tabletki mikroelementów na 10 litrów wody.
• Okres jesienno-zimowy. Wszystkie chwasty są starannie usuwane, opadłe liście są zgrabiane i niszczone, pędy, skrawki i plamy po oparzeniach wybielane, a ziemia jest wykopywana wokół drzewa.
• Późna jesień. Bolce są ponownie bielone, a następnie owijane pokryciem dachowym, gałązkami świerkowymi, papą dachową lub białą przezroczystą folią.

Galeria zdjęć

Galeria zdjęć

Bujny wzrost małych gałęzi na drzewie nie zawsze jest wynikiem niewłaściwego przycinania korony. Często jest to nic innego jak choroba o charakterze mykoplazmatycznym, zwana „miotłą czarownicy”. Na gałęziach dotkniętych chorobą powstaje ogromna liczba cienkich pędów, położonych bardzo gęsto. Nie pojawiają się na nich szypułki, a liście pokryte są białym nalotem i przedwcześnie kruszą się.

Zasady lądowania

Sadzonki Cisteny sadzi się zarówno wiosną, jak i jesienią, ale na pasie środkowym i północnym zaleca się wykonanie zabiegu tylko w ciepłym sezonie, bezpośrednio po zimowym spoczynku gleby. W takim przypadku roślina będzie miała czas na wzmocnienie się przed nadejściem zimy i na pewno ją przetrwa.

Otwory do sadzenia zaczynają być przygotowywane na dwa tygodnie przed planowanym sadzeniem sadzonek lub nawet jesienią. Przede wszystkim należy wykopać, poluzować i wypoziomować wybrany obszar, a następnie wykopać otwór o średnicy 70 cm o tej samej głębokości. Wykonując zabieg, wydobytą górną warstwę podłoża należy wyrzucić na bok, wymieszać z torfem i próchnicą, a drenaż z połamanych cegieł lub drobnych kamieni ułożyć na dnie wykopu (szczególnie ważne na terenach podmokłych). Na warstwę drenażową należy wylać niewielki kopiec żyznego podłoża i pozostawić do posadzenia.

Podczas przygotowywania sadzonek warto umieścić okazy z otwartym systemem korzeniowym w pojemniku z wodą na kilka godzin, a następnie natychmiast przenieść je do przygotowanych dołków, umieszczając je dokładnie na środku kopca (korzenie są starannie rozłożone na całym kopcu).

Ważny! Kupując sadzonki, dokładnie je zbadaj i upewnij się, że stoisz przed różnorodnością zainteresowań. Pędy śliwki Cistena są zawsze czerwone i bordowe i oczywiście powinny wyglądać silnie i zdrowo.

Śliwki kłączowe (sprzedawane w małych pojemnikach) można sadzić razem z grudką ziemną, w której się znajdują, po odpowiednim zwilżeniu gleby w celu ułatwienia ekstrakcji rośliny.

Podczas wypełniania sadzonek pożywnym podłożem z górnej warstwy, zabieg przeprowadza się tak, aby szyjka korzeniowa pozostawała 4 cm nad powierzchnią gruntu, a między poszczególnymi korzeniami nie było pustek. Pod koniec procesu pozostaje tylko podlać sadzonki i ściółkować je warstwą torfu lub trocin.

Główne metody hodowli

Opisana śliwka krzewiasta może być rozmnażana na kilka sposobów naraz, a wybór konkretnej opcji zależy bardziej od warunków klimatycznych i osobistych preferencji ogrodnika.

Ważny! Niezależnie od wybranej metody rozmnażania wszystkie części rośliny matecznej muszą być całkowicie zdrowe, bez najmniejszych oznak zgnilizny lub uszkodzenia przez szkodniki. Suszone sadzonki również nie są odpowiednie, zwłaszcza jeśli są używane na podkładki.

Możliwe sposoby to:

1. Rozmnażanie przez kości... Zasadniczo opcja nasienna służy do uzyskania podkładki do szczepienia innych odmian, ponieważ uprawiając dorosłą roślinę „od zera” istnieje możliwość, że otrzyma ona ograniczoną liczbę cech odmianowych krzewu macierzystego. Do zabiegu nadają się tylko nasiona z w pełni dojrzałych owoców, które po rozwarstwieniu i dezynfekcji przed sadzeniem w roztworze nadmanganianu potasu sadzi się w doniczkach z pożywną glebą (zwykle wiosną).W przyszłości opieka sprowadza się do regularnego podlewania, nawożenia i wietrzenia kiełków, które się pojawiły, a gdy tylko staną się silniejsze, przesadzane są do szklarni. W ciągu roku przebywają w szklarni, po czym są przesadzane na miejsce lub wykorzystywane jako zapas.

   
   W marcu nasiona sadzi się we wcześniej przygotowanych doniczkach do sadzenia, które są wypełnione pożywną glebą.

2. Rozmnażanie przez potomstwo korzeni... Śliwki i krzewy tworzą dużo korzeni, więc nie jest zaskakujące, że ta konkretna metoda jest uważana za najłatwiejszą. Do ukorzeniania nadaje się tylko silne i dobrze rozwinięte potomstwo, znajdujące się w pewnej odległości od rośliny dawcy. W odległości 20 cm od łodygi należy ją oddzielić od krzewu, a miejsca cięcia należy pokryć boiskiem ogrodowym. Materiał gotowy do sadzenia sadzi się w przygotowanym miejscu w zwykły sposób.

   
   Ta metoda hodowlana jest uważana za najbardziej powszechną, ponieważ drzewa śliwy wytwarzają dużą ilość wzrostu nadającego się do rozmnażania.

3. Rozmnażanie przez zielone sadzonki... Cięcie śliwek to prosty proces polegający na cięciu zdrowych sadzonek o długości 30-40 cm. Przed sadzeniem powstałe części zanurza się w wodzie, przetrzymuje w stymulatorze tworzenia korzeni (np. piasek lub torf. Ważne jest pozostawienie co najmniej 5-7 cm wolnej przestrzeni między sąsiednimi sadzonkami, a same segmenty są zagłębione w podłożu pod kątem 45 stopni. Dalsza pielęgnacja ściętych części polega na regularnym podlewaniu i nawożeniu związkami zawierającymi azot (wprowadzanymi do gleby po około miesiącu od posadzenia sadzonek). Przed zimą wykopuje się ukorzeniony materiał do sadzenia, korzenie przykrywa się mchem i zawija w folię, po czym przesyła do przechowywania w chłodnym miejscu. W następnym roku, wraz z nadejściem wiosny, można sadzić sadzonki w szklarni i uprawiać w takich warunkach przez dwa lata.

   
   Ta metoda rozmnażania jest również często stosowana przez ogrodników, ponieważ daje dobry pozytywny wynik przeżycia młodych sadzonek.

4. Rozmnażanie przez szczepienie. Ta metoda pozyskiwania nowych roślin jest nie mniej istotna niż poprzednia i jest stosowana równie często, a ogrodnik może wybrać tylko jedną z dwóch możliwych metod szczepienia: przez pączek lub sadzonki. W pierwszym przypadku zdrowa nerka z częścią kory jest wycinana z wybranego zrazu i umieszczana w nacięciu w kształcie litery T podkładki, mocno przymocowanej taśmą. W drugim nacięcie na kolbie wykonuje się ostrym nożem (o długości 2,5 cm) i zagłębia się w nią dolna wycięta część nacięcia. Dla szczelności połączenia obu części warto owinąć je folią okularową.

   
   Ta odmiana śliwki jest często szczepiona na łodygach, aby uzyskać smukłą śliwkę Cistena.