Czarna wdowa jest bardzo nietypowym pająkiem iw pewnym sensie jest terminem zbiorowym, ponieważ ukrywa się pod nią około 30 gatunków stawonogów. Stworzenia te zyskały sławę, ponieważ niektórzy przedstawiciele tego rodzaju wyróżniają się zdolnością do wydzielania niezwykle toksycznej trucizny, która może spowodować poważne zatrucie człowieka, a nawet spowodować śmierć. Gdziekolwiek żyje ten artykuł, ludzie są świadomi stopnia niebezpieczeństwa.
Black Widow to bardzo nietypowy pająk
Przedstawiciele tego rzędu można spotkać prawie wszędzie tam, gdzie warunki klimatyczne są raczej łagodne. Są szeroko rozpowszechnione w krajach Azji Wschodniej i Południowej, Ameryce, Afryce Północnej. Niektóre z nich znajdują się w Australii i Oceanii. W regionach północnych może żyć tylko kilka gatunków, które nie są tak niebezpieczne jak ich ciepłolubne odpowiedniki.
Co wyróżnia czarną wdowę?
Takie wielkie imię mówi samo za siebie. Pająk czarnej wdowy wyróżnia się tym, że samica zjada swojego dżentelmena podczas krycia. Jednocześnie naiwny chłopak nawet nie podejrzewa swojego zamierzonego losu.
I chociaż podobne zachowanie zaobserwowano u innych zwierząt, na przykład u modliszek, to jednak nominalna czarna wdowa stała się najbardziej znanym zabójcą własnego gatunku. Co spowodowało nieporozumienie w rodzinie? Naukowcy uważają, że w tym okresie samica potrzebuje dużej ilości pożywienia, a najlepszą opcją dla jej zdobyczy jest zjedzenie samców.
Siedlisko
Ten typ pająka występuje na całym świecie. Żyją w regionach o klimacie umiarkowanym, m.in. w USA, Europie Południowej, Azji, Australii, Afryce i większości Ameryki Południowej. Można go znaleźć w ciemnych, suchych schronieniach, słabo oświetlonych miejscach, takich jak szopy, garaże, piwnice, toalety, puste pniaki, nory gryzoni i gęsta roślinność winnic. Zimą szukają schronienia w ciepłych mieszkaniach.
Chociaż wcześniej pająk czarnej wdowy nie był znany w Rosji, w ostatnich latach został znaleziony na Południowym Uralu iw regionie Rostowa. Migrację tłumaczy wzrost temperatury powietrza.
Ważną cechą czarnej wdowy są jej kudłate grzebienie. Rząd mocnego, zakrzywionego włosia znajduje się na tylnej parze nóg i służy do przeciągania pajęczyn na schwytaną zdobycz
Jak wygląda pająk czarnej wdowy?
Sam pająk nie jest zbyt duży. Średnio ciało samicy osiąga rozmiar 1,5-2 cm, osiem nóg wystaje z niego w różnych kierunkach, ich długość czasami dochodzi do 7-9 cm, jama brzuszna jest błyszcząco czarna, a kobiety mają również czerwone pigmenty, najczęściej tworzące symbol w postaci klepsydry.
Samce są znacznie mniejsze, co czyni je podatnymi na kojarzenie. Również w ich gruczołach stężenie trucizny jest znacznie niższe, co czyni je nieszkodliwymi dla ludzi. Problem polega jednak na tym, że w naturze samce są znacznie mniej powszechne, a zatem szansa na spotkanie z jadowitym pająkiem jest nadal dość wysoka.
Opieka nad potomstwem
Gniazdo Karakurt
Opieka nad potomstwem samic karakurt jest wyraźna w okresie inkubacji. Przede wszystkim szukają miejsca na przyszłe złożenie, wykopanie gniazda w ziemi lub przystosowanie do tego opuszczonych nor gryzoni. Przed wejściem do gniazda zaciąga sieci pułapkowe. I dopiero wtedy składają kokony z jajami.Samice pozostają w gnieździe przez cały okres inkubacji. Zazwyczaj narybek pojawia się w kwietniu.
Ciekawy:
Dlaczego wielbłądy plują?
Wraz z pojawieniem się potomstwa, matczyne funkcje samicy zostają wypełnione, a młode przywiązane do pajęczyn są unoszone przez wiatr. Na początku lata młode karakurt osiągają dojrzałość i są zdolne do krycia.
Gdzie mieszka pająk?
Ameryka Północna jest uważana za ojczyznę tego stawonoga. Tam i teraz ich liczba jest najwyższa, podobnie jak liczba przypadków ataków na ludzi.
Wraz z rozwojem szlaków handlowych pająkowi czarnej wdowie udało się przenieść na inne kontynenty. Teraz można je znaleźć wszędzie, nawet w Australii, która jest uważana za najbardziej odizolowany kontynent.
Czy mamy pająka czarnej wdowy? W Rosji niestety również te stworzenia występują. A jeśli wcześniej można je było zobaczyć tylko na Kaukazie lub na Krymie, to wraz ze zmianą klimatu zaczęli się zbliżać. Na przykład odnotowano oficjalny przypadek znalezienia czarnej wdowy w Taganrogu.
Antidotum
Trucizna czarnej wdowy szybko rozprzestrzenia się po całym ciele. Ważne jest, aby jak najszybciej dotrzeć do szpitala. Najskuteczniejszą metodą przezwyciężenia skutków ugryzienia jest wprowadzenie serum przeciwzakurczowego.
Wstrzyknięcie podaje się domięśniowo. Potrzebujesz 5-10 kostek leku. Jednak szczepionka nie jest dostępna we wszystkich placówkach medycznych.
Zwykle kupują go tylko w tych obszarach, gdzie często spotyka się czarne wdowy. Koszt jednej szczepionki to około 150 dolarów. Ponadto okres przechowywania odtrutki jest bardzo ograniczony.
Pierwsza pomoc przy ukąszeniu czarnej wdowy:
- pacjentowi można podać leki przeciwbólowe;
- na miejsce ukąszenia nakłada się zimny kompres;
- osoba powinna trochę pić, ale często;
- dotkniętą chorobą część ciała należy unieruchomić, aby trucizna nie rozprzestrzeniła się tak szybko po całym ciele.
W pierwszych minutach możesz spróbować wyssać truciznę. Ale może to zrobić tylko osoba, która nie ma żadnego uszkodzenia jamy ustnej. W przeciwnym razie może również zostać otruty.
W przypadku ugryzienia przez pająka unikaj następujących czynności:
- wykonać nacięcie w miejscu ukąszenia;
- załóż opaskę uciskową na kontuzjowaną kończynę.
W szpitalu, aby zmniejszyć szkodliwy wpływ toksyn na organizm, podają wewnętrznie chlorek wapnia, nowokainę i wodorosiarczan magnezu.
Cechy zachowania i metody polowania
Pająk czarnej wdowy prowadzi zamknięty tryb życia. Aby zaaranżować legowisko, szuka cichego miejsca, w którym rzadko pojawiają się nieproszeni goście. Tam tka sieć, która może stać się dobrym lasso dla małych owadów. Często znajduje się na wysokości 30-40 cm i ma dowolny kształt.
Chociaż ten drapieżnik ma osiem oczu, praktycznie nie używa ich podczas polowania. Używa sieci jako swojej głównej broni. Gdy tylko ofiara go dotknie, pająk jest już w pogotowiu i przy pierwszej dogodnej okazji zaatakuje swoją ofiarę.
Styl życia
Karakurt: mężczyzna i kobieta
Główną różnicą między mężczyzną a kobietą w karakurcie jest rozmiar. Samica jest prawie dwukrotnie większa od samca. Może osiągnąć dwa centymetry długości, podczas gdy samiec nie rośnie więcej niż siedem milimetrów. Ponadto samiec ma czerwone plamy na brzuchu. U kobiety ciało jest pomalowane na głęboką czerń. Karakurt, podobnie jak inne pająki, są dobrymi biegaczami i mogą pokonywać dość duże odległości i przy dużej prędkości. Jest to tym bardziej zaskakujące, że w kończynach pająka całkowicie nie ma włókien mięśniowych.
Oprócz ruchu pająk wykorzystuje nogi do kopania norek i sieci tkackich. Na nogach znajdują się również narządy węchowe i dotykowe.
Karakurt, jak wszystkie pająki, są drapieżnikami. Łapią zdobycz pajęczyną. Pająki zanurzają się w złowioną ofiarę chelicerae, uwalniając truciznę i soki trawienne. Zaplątawszy ofiarę w sieć, zostawiają ją na chwilę.Soki trawienne szybko trawią ofiarę, po czym pająki wysysają powstały bulion.
Sezon godowy
Wraz z nadejściem ciepła pająki rozpoczynają okres godowy, podczas którego samce zaczynają aktywnie poszukiwać partnera. Ciekawe, że dżentelmen, wchodząc w sieć swojego wybranego, zaczyna emitować specjalne wibracje. Dzięki temu pająk zdaje sobie sprawę, że ma mile widzianego gościa.
Zaraz po zakończeniu stosunku płciowego, a czasem nawet w jego trakcie, samica użądli swojego towarzysza i owija go w sieć, aby następnie zaspokoić swój głód. Następnie przygotowuje się do składania jaj, dla których szuka ustronnego miejsca i zaczyna tkać kokony.
Jeden kokon może pomieścić od 20 do 350 jaj, ale tylko kilka z niego wyjdzie. Ponieważ matka nie karmi swoich dzieci, po pewnym czasie zaczynają się nawzajem jeść. A teraz, po 3-4 tygodniach, na zewnątrz pojawia się nie więcej niż tuzin pająków.
Struktura karakurtu
Struktura karakurtu
Struktura karakurtu praktycznie nie różni się od struktury innych pająków. Jego ciało podzielone jest na dwie części: przednia część tułowia, z czterema parami oczu, pokryta jest twardą chitynową tarczą. Druga sekcja to brzuch, który pokryty jest elastyczną membraną. W tej części ciała znajdują się gruczoły pająkowe. Na głowie ciała znajdują się dwie pary zmodyfikowanych kończyn - chelicerae i pedipalps, za którymi idą nogi. Pająki mają ich osiem.
Chelicerae składają się z jednej kończyny, na końcu której znajduje się pazur, w którym otwiera się trujący gruczoł. Są przeznaczone do chwytania i przytrzymywania zdobyczy, a także do obrony przed wrogami.
Ciekawy:
Dlaczego pies warczy na właściciela?
Pedipalps są podobne do nóg, ale krótsze. Są narządami dotyku, zwykle nie biorą udziału w ruchu. U dojrzałych płciowo mężczyzn. Są nieco zmodyfikowane.
Jak niebezpieczne jest ugryzienie
Wiele osób interesuje się tym, jak śmiertelny jest pająk czarnej wdowy? Ugryzienie tego stworzenia jest niebezpieczne, ponieważ sekret zawiera truciznę, której moc przewyższa tę znajdującą się w gruczołach grzechotnika. Ale dobrą rzeczą jest to, że po ugryzieniu do ludzkiego ciała nie dostaje się tak wiele toksyn, ponieważ sam pająk jest znacznie mniejszy niż wąż. A jednak nie można uniknąć bolesnych wrażeń.
Objawy ugryzienia:
- Nie sposób przegapić momentu wstrzyknięcia trucizny, ponieważ wygląda jak ostre ukłucie ostrym przedmiotem. Następnie na ciele będą widoczne dwa punkty, które trudno pomylić z czymś innym.
- Po 20-30 minutach mięśnie wokół zgryzu zaczną się kurczyć i odczuwalny jest ból.
- Skurcz mięśni rozprzestrzeni się po całym ciele. Toksyny we krwi prowadzą do gorączki, a czasem nawet do nudności i dreszczy.
- Dopiero po 24 godzinach efekt ugryzienia zaczyna ustępować. Pełne wyzdrowienie następuje dopiero po tygodniu.
Ważne jest, aby w przypadku ugryzienia zdecydowanie udać się do lekarza. Najlepiej byłoby, gdyby wstrzyknął sobie serum, które neutralizuje działanie toksyn. I pamiętaj: jeśli dorosły dozna nieprzyjemnego doświadczenia, to dla dzieci i osób starszych takie ugryzienie może być śmiertelne. To samo dotyczy osób uczulonych na określone toksyny lub mających problemy zdrowotne.
Karakurt i człowiek
Trucizna karakurtu zawiera neurotoksynę i działa podobnie jak jad grzechotników. W miejscu ukąszenia pojawia się przekrwienie, które szybko znika. Kwadrans później pojawiają się ostre bóle brzucha, klatki piersiowej, drętwieją nogi. Wszystkiemu towarzyszy pobudzenie psychiczne, drgawki, ból głowy. Bicie serca zwalnia, pojawia się arytmia, w moczu pojawia się krew i białko. Stan ofiary staje się krytyczny. Najskuteczniejszym środkiem zaradczym jest serum przeciwkurczowe. Po szybkim podaniu stan pacjenta szybko wróci do normy.
Należy zauważyć, że karakurt nigdy nie atakuje jako pierwszy... Pająki są agresywne tylko wtedy, gdy są zaniepokojone.Najbardziej niebezpieczne są ukąszenia samic. Najwięcej ukąszeń przypada na czerwiec-lipiec, czas corocznych migracji.
Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.
Udostępnij to:
Co je pająk?
Czarna wdowa żywi się muchami, ćmami i innymi owadami latającymi, a także mrówkami, chrząszczami, a nawet innymi gatunkami pająków. Tworzy nieuporządkowaną, trójwymiarową sieć, bardzo często z krótką „czapką”, w której chowa się, czekając na zdobycz.
Sieć samców jest mniejsza niż sieć utkana przez samicę. Czekając na zdobycz, czarna wdowa od czasu do czasu dotyka kończynami włókien. Kiedy latający owad zaczepi się o lepkie włókna sieci, przyczepi się do nich. Przez sieć pająk wyczuwa nawet najmniejszy ruch ofiary, która walczy o życie, więc nie tracąc ani chwili wybiega ze schronienia i zaczyna owijać się wokół ofiary lepkimi nitkami. Następnie pająk wstrzykuje truciznę do ciała ofiary wraz ze śliną zawierającą enzymy trawienne i nadal owija sieć wokół sparaliżowanego owada.
W ciągu następnych kilku godzin ślina trawi ciało ofiary, a czarna wdowa wysysa rozpuszczoną zawartość. Żołądek pająka działa jak pompa. Z ofiary pozostaje tylko pusta muszla.
Jakie są cechy reprodukcji
W czasie krycia samiec ręcznie umieszcza płyn nasienny w specjalnym narządzie samicy. Samicy wystarczy jedno krycie. W razie potrzeby nasiona można wykorzystać później.
Możesz dowiedzieć się więcej o czarnej wdowie z tego filmu:
Owad przechowuje jaja w kokonie. Zapewnia to pełne bezpieczeństwo. Nowa generacja wykluje się dopiero za miesiąc. Długość życia czarnej wdowy wynosi do 5 lat. Liczba ta może zależeć od wielu zewnętrznych czynników. W przypadku braku bezpiecznego domu pajęczak jest skazany na śmierć.
Jakie są odmiany przedstawiciela
Istnieje wiele podgatunków pająka. Wszystkie mają określone cechy. Główne odmiany opisano w tabeli.
| Wdowa po stepie | Zawsze czarny. Na plecach i brzuchu znajdują się szkarłatne plamy. Czasami mogą przybrać żółty odcień. Wolą żyć w warunkach stepowych. Często owad atakuje pracowników wiejskich, którzy są zajęci ulepszaniem ziemi. Samce są znacznie mniejsze niż samce. Samice są trujące i stanowią zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Pajęczynę można znaleźć prawie nad poziomem gruntu. Owad jest najbardziej aktywny latem. Może gryźć tylko dla samoobrony. |
| Australijska wdowa | Drapieżnik mieszka w Australii. Samica jest większa. Ukąszenie pasożyta jest bolesne. Wymagane jest podanie antytoksyny. |
| Zachodnia czerń | Mieszka na kontynencie amerykańskim. Kolor jest czarny. Jest jasnoczerwona plama. Samce są bladożółte. |
Pająk w domu
Niewiele osób odważy się trzymać tak egzotyczne i niebezpieczne zwierzę w swoim domu, ale popularność jadowitych pająków, w tym karakurt, stale rośnie. Jakie warunki są konieczne dla tego stawonoga?
Cechy cyklu życia
W zależności od warunków środowiskowych żywotność pająka waha się od 1 do 3 lat. Samce żyją nieco mniej niż samice. Karakurt żyje w całkowitej samotności, jedynym wyjątkiem jest okres godowy. Zimą pająki hibernują, a późną wiosną rozpoczynają gody.
W ciągu swojego życia karakurt zmieniają skórę od 7 do 9 razy. Po ostatnim wylince samce łączą się w pary, a nawet jeśli pająk ma szczęście przeżyć, to i tak szybko umiera z głodu - po sparowaniu więzi samiec traci zainteresowanie pokarmem.
Karakurt może rozmnażać niezwykle liczne potomstwo - jednorazowo samica pająka może złożyć od 5 do 15 dużych kokonów z jajami po 100-900 sztuk w każdym.Rozmiar kokonów może sięgać półtora centymetra.
Samice Karakurt wyróżnia niezwykle ostrożne i opiekuńcze podejście do potomstwa, pilnie pilnujące kokonów z niemowlętami.
Jaja dojrzewają średnio 20 dni, po wykluciu pająki nie ruszają się jeszcze przez kilka dni - są całkowicie bezbronne, nie potrafią utkać sieci, a tym samym zdobywają pożywienie.
Pierwsze wylinki pojawia się tydzień po urodzeniu. Wkrótce pająki wychodzą ze swoich kokonów i rozpoczynają samodzielne życie. W warunkach naturalnych z lęgu przeżywa bardzo mały procent pająków.
W domu można jednak uciec się do „przesadzania” młodych w oddzielnych mieszkaniach - w tym przypadku możliwe będzie zachowanie prawie całego potomstwa. Do przeszczepu można użyć małych szklanych butelek, fiolek, małych plastikowych pojemników.
Prawdopodobnie zaciekawi Cię lektura o trzymaniu w domu eublefara, kameleona, węża kukurydzianego, żółwia czerwonolistnego, legwana, nosów, oposa, manula, kapibary i krokodyla.
Szczyt ataku karakurt jest w środku lata. - właśnie w tym momencie dojrzewają młode pająki, poza tym ciepła pogoda w szczycie sezonu przyczynia się do dużej aktywności pająków.
Jak karmić karakurt
Dieta karakurtu jest dość zróżnicowana: mogą to być muchy i karaluchy, świerszcze, szarańcza, małe chrząszcze, gęsi, muszki i komary, ogólnie - karakurt nie jest przeciwny ucztowaniu na wszystkich małych owadach.
Ponieważ aktywność pająka ustaje zimą i hibernuje, stawonogi nie potrzebują pożywienia, ale w tym czasie muszą zapewnić nieco wyższą temperaturę terrarium.
W warunkach naturalnych pająk otrzymuje pokarm w następujący sposób: znajduje się na skraju sieci, trzymając parę odnóży na nitkach sygnałowych, które dochodzą do najdalszych końców sidła.
Gdy tylko ofiara wpadnie w pułapkę, pająk otrzymuje sygnał, zbliża się do owada i otacza go sieciami, które natychmiast sklejają się, tworząc silny kokon. Ofiara nie może już poruszać się w kokonie.
Następnie karakurt robi ugryzienie, którego substancje czynne zamieniają ofiarę w rodzaj płynnego „bulionu”. Średnio jedzenie owada może zająć więcej niż jeden dzień.
Ważny! Okresowo pająki odmawiają jedzenia, może to nastąpić podczas linienia. W takim przypadku zapewnij swojemu zwierzakowi wodę. Mały plastikowy pojemnik sprawdzi się jako poidło.
Ciekawostką jest to, że karakurt może obyć się bez jedzenia przez bardzo długi czas, w niektórych przypadkach może nie jeść przez 6-12 miesięcy. Jeśli jednak trzymasz pająka w swoim domowym terrarium, nie ma potrzeby sprawdzania, jak długo stawonogi mogą przeżyć bez jedzenia.
Dorosłego trzeba karmić raz na 7-10 dni, młodym pająkom należy podawać pokarm częściej - raz na 3 dni. Jeśli karmisz młode zwierzęta, podawaj im lekko „zgniecione”, niezbyt aktywne owady, gdyż młody niedojrzały pająk może nie być w stanie sobie z tym poradzić.
Pielęgnacja terrarium
Być może pająki są najbardziej niewymagającymi zwierzętami domowymi, którymi należy się opiekować. Aby zachować karakurt, musisz wyposażyć się w terrarium. W tym celu odpowiednie jest zwykłe akwarium, na dnie którego należy umieścić piasek lub małe kamyki, a także liście, łodygi, suche gałęzie i mech.
Aby utrzymać ciepłą temperaturę, możesz ogrzać dom pająka specjalną lampą. Zamocuj pojemnik z wodą w rogu. Terrarium nie wymaga częstego czyszczenia - wystarczy raz w roku wymieniać piasek.
Najlepiej zrobić to wiosną, po zimowym śnie stawonogów. Zadbaj też o osłonę terrarium, aby pewnego dnia nie znaleźć w domu uciekającego pająka. Jednak pokrywa powinna być drobno perforowana, aby powietrze mogło dostać się do obudowy.
