Cechy rosnącej cebuli indyjskiej: opis, pielęgnacja, zastosowanie

Obecnie cebula indyjska zyskuje coraz większą popularność jako roślina ozdobna, której właściwości lecznicze znane są od czasów starożytnych, a dziś potwierdzają je badania naukowe. Prawidłowa nazwa cebuli indyjskiej to drób. Ten kwiat należy do rodziny szparagów, występuje na Morzu Śródziemnym, w Azji, Afryce Południowej i Ameryce Północnej. Po raz pierwszy pojawił się w Związku Radzieckim w 1961 roku. Fakt ten jest udokumentowany, ponieważ w tym czasie Leningrad Botanical Garden otrzymał materiał do sadzenia. Od tego czasu zbadano wiele właściwości tej rośliny, ale niektóre z nich nie zostały jeszcze wyjaśnione. Dlatego należy go używać ostrożnie.

Cechy sadzenia i uprawy

Indyjski łuk (Ornithogalum caudatum) posadzone w następującej mieszaninie ziemnej: piasku, węgla, darni i liści. Roślina kwitnie w plastikowych doniczkach. Potrzebuje dobrego oświetlenia.

W momencie sadzenia cebula indyjska jest tylko do połowy głęboka. Jeśli żarówka jest duża, powinna tylko lekko dotykać podłoża. Przeszczep nie szkodzi roślinie.

Zachowaj indiański łuk na północno-wschodnich i północnych oknach. System korzeniowy jest potężny, więc nie jest wymagane nawożenie. Przeszczep wykonuje się raz na kilka lat. Aby to zrobić, dzieci są po prostu oddzielane od rośliny matecznej i przeszczepiane wraz z korzeniami do innej doniczki.

Z chorobami grzybiczymi

Do przygotowania leku potrzebny będzie sok z liści cebuli indyjskiej. Dokładnie miesza się z wazeliną w stosunku 1: 3. Aby uzyskać lepsze wymieszanie, wazelinę można podgrzać w kąpieli wodnej.

Okres trwałości powstałej maści nie przekracza jednego tygodnia. Narzędzie służy do leczenia paznokci i skóry dotkniętej grzybem. Na górze pozostaje bandaż.

Pielęgnacja cebuli indyjskiej

Cebula indyjska nie wymaga starannej pielęgnacji. Jeśli umieścisz go na północnym oknie, będzie bardzo dobrze rosnąć. Zaleca się lekkie zacienienie rośliny.

Latem podlewanie odbywa się często, gleba może wyschnąć. Nawozy można stosować na różne sposoby. Latem liście lekko wysychają. Nie ma nic złego, wiosną można przycinać, a cebula rośnie dalej.

Co to jest?

Ornithogalum, cebula indyjska, ferma drobiu. To wieloletnia roślina z rodziny szparagów. Ameryka Południowa jest uważana za jego ojczyznę. Wiadomo, że ornithogalum przywieziono do Związku Radzieckiego (Leningrad Botanical Institute) z Niemiec. Dlaczego więc jest uzdrawiającą indyjską cebulą? Nazwa została nadana ze względu na skojarzenie smaku cierpkiego mlecznego soku rośliny z indyjskimi ostrymi przyprawami. Pochodzenie geograficzne nie miało z tym nic wspólnego.

Jest to roślina ozdobna z łodygą, która przybiera kształt cebulki, w której wyrasta z gleby. Liście są długie i płaskie, ciemnozielone z żółtym paskiem pośrodku. W miarę wzrostu zmieniają swoje położenie - opadają i zwijają się na końcach. Uzdrawiający łuk indyjski daje strzałę z białymi lub kremowymi kwiatostanami.

Roślinę tę można uprawiać zarówno w szklarniach, jak iw pomieszczeniach mieszkalnych, w domu. Ptaszarnia jest dość bezpretensjonalna - świetnie czuje się zarówno w oknach, jak iz tyłu pomieszczenia.Podlewanie jest potrzebne umiarkowanie - gdy górna warstwa gleby wysycha. Latem lepiej jest wynieść roślinę na świeże powietrze, w bezpośrednim świetle słonecznym lub sadzić na otwartym terenie.

Galeria zdjęć

Stymuluje wzrost włosów

W tym przypadku sok z liści cebuli indyjskiej miesza się z wodą w stosunku 1: 3. Powstały roztwór to spłukiwane włosy, po czym są owinięte folią ochronną. Wierzch należy owinąć ręcznikiem, ciepłym szalikiem lub szalem - aby uzyskać „efekt cieplarniany”. Wzmacnia działanie aktywnych składników rośliny. Po 40 minutach kompozycję dokładnie zmywa się ze skóry głowy i włosów.

Metody reprodukcji

Ptaszarnia jest rozmnażana na różne sposoby. Istnieją trzy główne:

• dzielenie żarówki;
• oddzielenie dzieci od dorosłego buszu;
• wysiew nasion.

Wszystkie przedstawione metody zasługują na uwagę, ale separacja dzieci jest najbardziej skuteczna. Jesienią następuje rozłupywanie. Nawet jeśli nie ma na nich korzeni, po 2 tygodniach każda roślina będzie miała swój własny system korzeniowy.

Z dławicą piersiową

Lek przygotowuje się według następującego obliczenia: dla jednego przeciętnego liścia fermy drobiu - 10 części wódki. Zieleń rośliny jest starannie miażdżona. Następnie masę umieszcza się w szklanym pojemniku, ubijając. Z góry wlewa się go wódką.

Kompozycja jest nalegana w ciemnym miejscu przez 2 tygodnie. Gotowy jest filtrowany. Kompresy są wykonane z nalewki, którą nakłada się na gardło. Maksymalny czas zabiegu wynosi tutaj 10 minut. Zabrania się wykonywania więcej niż dwóch zabiegów z rzędu!

Właściwości lecznicze

Cebula indyjska różni się tym, że absolutnie wszystkie części są w niej przydatne. Ale ta cecha jest charakterystyczna tylko wtedy, gdy roślina osiąga 2 lata lub więcej. Maksymalny efekt obserwuje się podczas kwitnienia, ale właściwości lecznicze cebuli indyjskiej są zachowane zarówno w liściach, jak iw cebulce. Gdy strzały rośliny osiągną 20 cm, należy je odłamać, ponieważ składniki odżywcze z cebulki zaczną wypływać. Śluz wydzielany przez strzały również ma właściwości lecznicze. Sok jest bezbarwny, bezwonny.

Jak wykorzystać dobroczynne właściwości rośliny? Istnieje kilka opcji:

1. Możesz zrobić nalewkę z indyjskiej cebuli. Jest używany zewnętrznie lub wewnętrznie. Nalewka świetnie wpływa na czynność serca, dodaje sił. Sposób użycia: 3 razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem. Weź 1 łyżkę soku i rozcieńczyć 3 łyżkami wody.
2. Właściwości lecznicze fermy drobiu pomagają nawet przy przewlekłym zapaleniu korzonków. Metoda aplikacji jest bardzo prosta: pobiera się liść i wciera nim dolną część pleców. Następnie zawiązuje się wełniany szalik. Zwykle obserwuje się najsilniejsze uczucie pieczenia. Ale po 10 minutach ból ustępuje.
3. Cebula indyjska jest dobrym środkiem antyseptycznym. Substancje zawarte w liściach przyczyniają się do przepływu krwi do chorych części ciała.
4. Możesz użyć nie tylko dorosłej cebuli indyjskiej, ale także małej cebuli, a także ich kiełków. Liście są pobierane z dużej żarówki, muszą być duże. Przycinanie jest dobre dla rozwoju roślin.
5. Warto podkreślić zastosowanie soku z cebuli w leczeniu grzybiczych chorób skóry.
6. Aby wyleczyć reumatoidalne zapalenie stawów, możesz wziąć kąpiele z igłami sosnowymi i ekstraktami z cebuli. Ekstrakt przygotowuje się w następujący sposób: weź szyszki i gałęzie, gotuj przez pół godziny, odczekaj 12 godzin. Następnie do bulionu wlewa się pół szklanki alkoholowej nalewki z cebuli indyjskiej. Jedna kąpiel powinna mieć półtora litra ekstraktu.

Zapraszamy również do zapoznania się z dobroczynnymi właściwościami i zasadami uprawy tojadu, czytając odpowiedni artykuł na naszej stronie internetowej.

Opis i skład chemiczny

Roślina ta osiąga wysokość 30-85 cm, wszystko zależy od warunków, w jakich jest uprawiana. Jego cebulki są jajowate.W niektórych krajach je się je smażone, a zamiast fasoli szparagów używa się kiełków. Korzenie rośliny nie giną, następuje tylko proces ich stopniowej wymiany.

Żarówka tej rośliny jest interesująca na swój sposób i czasami jest również używana do celów leczniczych. Wygląda jak zwykła cebula, ale różni się od niej pięknym zielonym odcieniem. Żarówka drobiowa jest również pokryta łuskami, ale nie jest złocista, ale ma jaśniejszy brązowy, czasem biały odcień. I żyje dłużej niż zwykła cebula (do 30 lat).

Liście rośliny wydają się niepozorne, chociaż są używane głównie w medycynie ludowej.

Ptaszarnia kwitnie bardzo pięknie. Każdy kwiat przypomina gwiazdę. Co ciekawe, w innych językach nazwa rośliny podkreśla to podobieństwo. Tak więc w języku niemieckim jest to milchsterne, czyli gwiazdy mleczne, az angielskiego jego nazwa jest tłumaczona jako gwiazdy betlejemskie. Bujne kwiatostany tej rośliny przypominają nieco hiacynty. Ten kwiatostan pokryty jest małymi kwiatami z delikatnymi płatkami, które otwierają się od dołu do góry i wygląda bardzo pięknie, chociaż w okresie między kwitnieniem cebula indyjska może nawet wydawać się matowa.

Indyjski łuk

Ten kwiat jest stosowany w medycynie ludowej jako część różnych środków. W takim przypadku używane są zarówno liście, jak i cebulki rośliny. Lecznicze właściwości cebuli indyjskiej wynikają z jej składu chemicznego. Zawiera glikozydy, flawonoidy o działaniu przeciwutleniającym i kwasy organiczne. Zawiera również alkaloidy. Przede wszystkim jest to kolchicyna. Ten związek ma pewne działanie przeciwbólowe. Ten alkaloid jest szeroko stosowany w farmaceutykach. Jego działanie przeciwbólowe stało się przyczyną, dla której leki na bazie kolchicyny są tworzone do leczenia dny. Stosowany jest w leczeniu amyloidozy (tzw. Naruszenie metabolizmu białek).

Liście cebuli indyjskiej zawierają glikoalkaloidy (rodzaj saponin, które są glikozydami alkaloidów steroidowych zawierających azot). Dla roślin substancje te są ważne, ponieważ chronią je przed patogenami i zwiększają odporność na stres. Paradoksalnie są przydatne dla osób o takich samych właściwościach. Do celów leczniczych ważne jest, aby miały szerokie spektrum działania (hemolityczne, przeciwdrobnoustrojowe, grzybobójcze). Saponiny są przeciwutleniaczami, co oznacza, że ​​działają odmładzająco. Wreszcie liście cebuli indyjskiej zawierają olejki eteryczne i inne alkaloidy.

Naukowcy odkryli, że roślina ta zawiera fitoncydy podobne do tych znajdujących się w czosnku. Mają wyraźne działanie dezynfekujące, ale podrażniają skórę i mogą powodować oparzenia.

Dekoracyjność rośliny

Wiele osób wie o stosowaniu indyjskiej cebuli jako leku. W tym przypadku roślina może również działać jako kultura ozdobna.

Kwiaciarnie interesują się rośliną i wykorzystują ją do ozdabiania różnych kompozycji. Co więcej, cebula jest również używana w Feng Shui. Uważa się, że jest w stanie przyciągnąć do rodziny miłość i harmonię. Również ptaszarnia ogoniasta przyczynia się do awansu zawodowego, jest symbolem energii, ciekawości.

Z wysypką skórną

Przeanalizowaliśmy już zdjęcia cebuli indyjskiej i właściwości lecznicze rośliny. Chciałbym opowiedzieć o jego zaletach w walce z różnymi wysypkami skórnymi - trądzikiem, czyrakami, pryszczami.

Tutaj liście rośliny są drobno zmiażdżone do stanu kleiku. Następnie nałóż kompozycję na dotknięty obszar skóry, przykryj serwetką na wierzchu. Zabieg trwa nie dłużej niż 5 minut. Gdy tylko pojawi się intensywne uczucie pieczenia, należy je zatrzymać.

Porady & Triki

• Pomimo wszystkich zalet rośliny istnieje wiele przeciwwskazań.Tak więc sok w czystej postaci nie może być spożywany, ponieważ jest trujący.
• Roślina nie została jeszcze w pełni zbadana przez medycynę. Istnieje jednak wiele pozytywnych recenzji od osób, którym pomogły już środki na cebulę.
• Nie pozwól, aby sok dostał się do twoich oczu. Jeśli problem nadal występuje, oczy dokładnie przemywa się wodą i wkrapla 2 krople taufonu. Następnie musisz poczekać 10 minut.
• Preparaty wykonuje się w gumowych rękawicach, w przeciwnym razie mogą wystąpić reakcje alergiczne.
• Intensywne wcieranie soku w skórę może spowodować oparzenia. Możesz się ich pozbyć za pomocą oliwy z oliwek.
• W przypadku zwiększonego krwawienia dziąseł nie należy używać soku z rośliny.
• Środki z fermy drobiu są przeciwwskazane do stosowania u osób z hemofilią.

Stosować w medycynie tradycyjnej

Jeśli cebula indyjska jest uprawiana w domu, jej stosowanie w tradycyjnej medycynie jest aktualnym problemem. Rzeczywiście, w tym przypadku środek przeciwwirusowy rośnie bezpośrednio na parapecie i jest dość silny. Sok z tej rośliny, liście, a nawet cebula mają właściwości lecznicze. Ale trzeba z nim szczególnie uważać, ponieważ zawiera potencjalnie niebezpieczne substancje; niektóre gospodynie domowe wykorzystują tę część rośliny do przynęty na małe gryzonie, takie jak szczury.

Może być trujący dla gryzoni

Domowe przetwory na bazie cebuli indyjskiej to maści, wywary i nalewki, ale można też użyć czystego mlecznego soku. Czasami ta roślina jest łączona z różnymi olejkami eterycznymi.

W medycynie ludowej stosuje się głównie rośliny, które osiągnęły wiek 2 lat, ponieważ uważa się, że dopiero w tym czasie zyskują na sile. Jeśli cebula indyjska jest uprawiana od samego początku do celów leczniczych, należy usunąć jej szypułki, aby stężenie tych związków osiągnęło maksimum.

Cebula indyjska to wieloletnia roślina, która okazała się skuteczna w leczeniu różnych chorób, w tym:

• patologie naczyniowe (żylaki, hemoroidy);
• choroby kręgosłupa i stawów (osteochondroza, artroza, zapalenie korzonków nerwowych);
• cukrzyca i zaburzenia endokrynologiczne;
• guzy o różnym pochodzeniu i charakterze;
• brodawczakowatość i choroby grzybicze.

Produkty na bazie drobiu pomagają w leczeniu ropni i czyraków. Liście rośliny mają działanie przeciwbólowe, dlatego bulion jest często stosowany w leczeniu bólów zębów i migreny.

Nalewka z indyjskiej cebuli (wideo)

Wyhodowanie fermy drobiu nie będzie trudne, jest bezpretensjonalne, sadzenie jest bardzo proste. Do leczenia wykorzystuje się wszystkie części rośliny. Sok daje największy efekt. Musisz działać ostrożnie, w przeciwnym razie istnieje ryzyko poparzenia lub reakcji alergicznej. Pamiętaj, aby rozcieńczyć sok. Powielanie odbywa się na 3 sposoby. Najprostszym z nich jest oddzielenie dzieci. Nowe rośliny szybko ukorzeniają się i rosną.

Cebula nie jest panaceum: nie zapominając o „środkach bezpieczeństwa”

Indyjski łuk jest w stanie poradzić sobie z wieloma dolegliwościami. Warto jednak pamiętać, że może mieć przeciwwskazania, które nie zostały jeszcze odpowiednio zbadane. Dlatego zwracamy uwagę na:

Uprawa cebuli indyjskiej

• obrzęk, opuchlizna i inne nieprzyjemne objawy na skórze w przypadku wcierania mleka. Zabiegi należy przerwać, spłukać obolałe miejsce wodą;
• reakcje alergiczne związane z indywidualną nietolerancją składników roślinnych;
• własne ogólne samopoczucie.

Tylko słuchając swojego ciała, możesz zrozumieć, jak indyjska cebula działa na tę chorobę. Zrozum i kontynuuj łatwe i niedrogie leczenie, stosując roślinę leczniczą jako alternatywną lub wspomagającą opcję leczenia. Pozostaje tylko zrobić maść lub nalewkę - i wcierać w problematyczne obszary. I zawsze bądź zdrowy!

Agrotechnika

Rozmnażanie cebuli indyjskiej

Istnieją trzy sposoby rozmnażania cebuli indyjskiej:

• posiew;
• dzieci;
• dzielenie dorosłej żarówki.

Rozmnażanie przez bulwiaste dzieci jest uznawane za najprostsze i najskuteczniejsze. Gdy roślina przestaje kwitnąć, tworzy się na niej do dwóch tuzinów dzieci. W miarę wzrostu oddzielają się i rozrywają skórę cebulki matki. Początkowo mogą wyglądać jak małe guzki, ale bardzo szybko stają się małymi kiełkami. Możesz je od razu posadzić w wilgotnej glebie lub poczekać, aż zakorzenią się w doniczce z żarówką matką.

Czytaj także: Cebula-batun - opis ze zdjęciem; rośnie i pielęgnuje; korzyść i szkoda; przepisy kulinarne

Rozmnażanie cebuli indyjskiej przez nasiona jest również bardzo powszechne. Tylko w celu uzyskania nasion, które mogą dać sadzonki, kwiatostany należy zapylić. Jeśli roślina jest uprawiana jako zwykły kwiat wewnętrzny, nie można z niej zebrać pełnoprawnych nasion. Niektórzy hobbystów stosują techniki sztucznego zapylania. Aby to zrobić, delikatnie dotknij pędzlem wszystkich kwiatów, które starzeją się od jednego roku. Możesz wynieść doniczkę na balkon lub na zewnątrz na ciepły okres, aby owady zapylające miały do ​​niej dostęp. Jak tylko strąk nasion całkowicie wyschnie, można z niego zebrać nasiona i posadzić je na otwartym terenie. Nasiona odznaczają się dobrym kiełkowaniem i dają dużą liczbę małych cebulek.

Mniej powszechny jest sposób dzielenia dorosłej żarówki. Rzadko uciekają się do jego używania. Aby to zrobić, bulwę dzieli się na pół, sadzi w oddzielnych doniczkach i uzyskuje się dwa niezależne kwiaty.

Siew cebuli indyjskiej przez nasiona

Do rozmnażania używa się tylko nasion zapylonej cebuli. Wysiewa się wiosną lub latem. Wcześniej, w celu aktywacji, inokulum przechowywano w lodówce przez 4 miesiące.

Do pudełka wlewa się uniwersalne żyzne podłoże. Możesz go ugotować samodzielnie, używając do tego torfu i perlitu w równych proporcjach. Wykonuje się rowki i wysiewa nasiona cebuli indyjskiej na głębokość 1,5 cm. Lekko spryskać wierzch ziemią i wodą za pomocą butelki z rozpylaczem. Kiełkowanie nasion trwa długo, w ciągu sześciu miesięcy, a czasem nawet 8 miesięcy. Gdy tylko na roślinach pojawią się 3-4 liście, przesadza się je do oddzielnych doniczek. Skład gleby musi obejmować piasek rzeczny lub morski, liście i ziemię darniową.

Sadzenie młodych cebulek

Cebulę indyjską można uprawiać z młodych cebul powstałych po kwitnieniu. Dozwolone jest sadzenie ich nie tylko w doniczkach, ale także w otwartym terenie. Tylko ta metoda ma pewne cechy. Hodowca nie toleruje nawet niewielkiego spadku temperatury do wartości ujemnych. Dlatego jeśli wiosną cebulki zostaną posadzone w ogrodzie, to jesienią nadal będą musiały być przenoszone do domu. Nie ma z tym szczególnych problemów, roślina bardzo dobrze znosi przeszczep.

Cebule przesadza się na otwarty teren

Sadzenie cebul na otwartym terenie odbywa się, gdy zagrożenie nocnymi przymrozkami całkowicie minęło. Cebula indyjska nie jest wybredna w stosunku do gleby, ale nie toleruje zbyt kwaśnej gleby ani terenów podmokłych. Możesz go sadzić nie tylko w słonecznym miejscu, ale także w półcieniu. Jesienią bulwiasty krzew wraz z kawałkiem ziemi przesadza się do doniczki i wprowadza do pokoju.

Pielęgnacja cebuli indyjskiej

Cebula indyjska jest uznawana za jedną z najbardziej bezpretensjonalnych i mało wymagających roślin. Jednak nadal potrzebuje opieki. Ogród drobiowy nie toleruje nadmiernej wilgoci w glebie, dlatego podlewanie powinno być umiarkowane. Jest to szczególnie ważne w okresie zimowym. Nawadnianie przeprowadza się tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby jest całkowicie sucha. Liczba podlewań zaczyna się zmniejszać od początku lipca, kiedy roślina zrzuca liście.

Cebulę indyjską można uprawiać zarówno w słonecznym i dobrze oświetlonym miejscu, jak iw półcieniu. Tylko on nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, które może powodować oparzenia liści. Latem, gdy powietrze w pomieszczeniu jest suche, liście z fermy drobiu należy spryskać rano ciepłą wodą. Przez resztę czasu wyciera się je wilgotną szmatką, pozbywając się w ten sposób kurzu, który spowalnia procesy fotosyntezy.

Wytrzyj do czysta wilgotną szmatką

Natura postanowiła, że ​​cebula indyjska nie jest w stanie wytrzymać niskich temperatur. Optymalny tryb dla niego to + 20 ° С. Jeśli znak termometru przesunie się poniżej tego wskaźnika, ferma drobiu upuszcza liście lub składa je.

Od marca do sierpnia co miesiąc należy karmić cebulę indyjską, używając naparu z popiołu drzewnego. Możesz go przygotować używając 1 łyżki popiołu na 1 litr wody. Zaparz powstałą mieszaninę przez tydzień, od czasu do czasu mieszając. Takie nawożenie można przeplatać ze złożonym nawozem mineralnym. Korzystne jest również stosowanie słabego roztworu nadmanganianu potasu.

Uwaga! Zimą nie ma potrzeby nawożenia i karmienia cebuli indyjskiej.

Aby kwitnienie było piękne i bujne, co kilka lat fermę drobiu należy przesadzać na nową ziemię. Do tego służy garnek, którego odległość między cebulą a ścianami nie przekracza 2 cm. Lepiej jest używać naczyń ceramicznych, ponieważ mają imponującą wagę i trudno je przewrócić na potężny indyjski łuk .

Żniwny

Zbiór cebuli indyjskiej polega na przycinaniu liści, które później posłużą do przygotowania naparów leczniczych. Nasi przodkowie zauważyli również, że lepiej jest wykonywać tę procedurę w określone dni. Z reguły wszystkie czynności są wykonywane wraz z wschodzącym księżycem w południe. Uważa się, że w tym czasie roślina ma największą moc leczniczą.

Wiele wierzeń i legend wiąże się z cebulą indyjską, dlatego zbiory często przypominają jakąś ceremonię. Na przykład, ktoś czyta modlitwę przed ścięciem liści, ktoś dzień wcześniej dokładnie myje ręce i leczy ostrze noża, którym zostaną obcięte liście. Współczesny człowiek nie jest skłonny wierzyć w takie sakramenty, ale niektóre tradycje są nadal zachowane. Zaleca się natychmiastowe użycie pociętych liści do przygotowania nalewki. Suszenie surowców nie jest tego warte, ponieważ większość użytecznych właściwości zostanie utracona.

Rośnie w domu

Cebula indyjska jest dostosowana do warunków wewnętrznych. Pielęgnacja kwiatów jest prosta i wymaga minimum operacji. Roślina potrzebuje umiarkowanego podlewania, dobrze reaguje na karmienie, wytrzymuje przeszczep.

Przygotowanie gleby

Podłoże jest przygotowane do sadzenia. Aby to zrobić, wymieszaj piasek rzeczny, liście i darni w stosunku 2: 1: 1. Zamiast gleby sodowej można używać próchnicy.

Roślinę przesadza się do glinianej lub ceramicznej doniczki. Takie pojemniki są dość ciężkie i nie przewracają się pod potężną rośliną. Ściany doniczek dobrze przepuszczają powietrze, a nadmiar wilgoci szybciej odparowuje.

Oprócz otworów w samej doniczce należy zapewnić warstwę drenażową. Ekspandowane fragmenty gliny lub cegły są używane jako drenaż. Umieszczane są na dnie pojemnika.

Schemat opieki

Uprawiana w domu cebula indyjska wymaga regularnego podlewania. Wilgoć jest dodawana po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. W lipcu po opadnięciu liści zmniejsza się intensywność podlewania. Rośliny tolerują suszę przez okres 2-3 miesięcy.

Kwiat preferuje jasne oświetlenie. W domu kwiat jest określany przez okno południowe, zachodnie lub wschodnie.

Kwiat lepiej znosi ciepło niż zimne trzaski. Warunki wewnętrzne są komfortowe dla rośliny. Ważne jest, aby temperatura nie spadła poniżej +12 ° C. Roślina nie pozostaje w przeciągu lub zimnym parapecie.

Jeśli powietrze w mieszkaniu jest suche, pędy kwiatu żółkną.Roślinę spryskuje się ciepłą wodą z butelki z rozpylaczem. Wilgotność powietrza należy zwiększyć latem, a także zimą w ogrzewanym pomieszczeniu.

Opryskiwanie wykonuje się wczesnym rankiem. Jeśli krople pozostaną na liściach, roślina spłonie pod wpływem światła słonecznego.

System korzeniowy potrzebuje dostępu do tlenu. Gleba w doniczce jest regularnie spulchniana. Najlepiej poluzować po podlaniu. Z liści kwiatu usuwa się kurz, aby usprawnić proces fotosyntezy.

Ponieważ cebula rośliny aktywnie się rozwija, potrzebuje stałego dopływu składników odżywczych. Gleba nie zawiera wszystkich mikro- i makroelementów, dlatego ich brak rekompensuje nawóz pogłówny.

Rodzaje nawozów do uprawy cebuli indyjskiej w domu:

• złożony nawóz do roślin domowych;
• napar z wody drzewnej zawierający 1 łyżkę. l. substancje na 1 litr wody;
• roztwór dziewanny w stosunku 1:15;
• słaby roztwór nadmanganianu potasu.

Top dressing odbywa się od marca do sierpnia. W tym okresie roślina wyrasta na zieloną masę i uwalnia kwiatostany. Roztwory nakłada się raz w miesiącu, podlewając rano lub wieczorem. Najlepiej jest zamieniać stosowanie materii organicznej na suplementy mineralne.

Co 2 lata musisz zmienić glebę i pojemnik, w którym rośnie indyjska cebula. Z biegiem czasu roślina powiększa system korzeniowy i część nadziemną, więc przesadza się ją do większej doniczki.

Warstwę drenażową keramzytu umieszcza się na dnie pojemnika, a następnie wylewa się przygotowaną ziemię. Do przeszczepu pobierają glebę o podobnym składzie, jak przy rozmnażaniu kwiatu.

Żarówka jest w połowie zakopana w ziemi, reszta powinna wznieść się nad ziemię. Roślina jest obficie podlewana.

Uprawa na zewnątrz

W ciepłym klimacie, jeśli temperatura powietrza nie spadnie poniżej +12 ° C, cebulę indyjską sadzi się na otwartej przestrzeni.

Przeczytaj także: Wpływ trawy cytrynowej na ciśnienie: wzrost lub spadek, przepisy, przeciwwskazania

Kwiat rośnie na rabacie ogrodowym, oświetlonym słońcem. Roślina dobrze czuje się w półcieniu pod krzewami lub drzewami, sadzi się ją na neutralnej glebie, dodaje się próchnicę lub kompost. W sezonie kwiat jest umiarkowanie podlewany.

Na otwartym polu na cebulce pojawia się więcej dzieci do reprodukcji. Obserwuje się również obfite i długotrwałe kwitnienie.

Jesienią kwiat jest wykopywany i przechowywany w warunkach pokojowych. Zimą uprawiana jest jako roślina doniczkowa, okresowo podlewana i chroniona przed działaniem zimnego powietrza.

Roślinę można zapewnić okres spoczynku. Następnie jest przechowywany w ciemnym miejscu, okresowo spryskuje się glebę. Po przesadzeniu do ziemi na wiosnę wznawia się opiekę nad kwiatem. Kwiat jest obficie podlewany, co stymuluje jego przebudzenie.

Zdjęcie cebuli indyjskiej rosnącej w plenerze:

Kiedy lepiej przeszczepić

W kilku przypadkach konieczny jest przeszczep.

1. Żarówka szybko rośnie. Kiedy staje się ciasna w doniczce, jej wzrost spowalnia. Kwiat musi zbierać większe naczynia.
2. Wcześniej czy później gleba, w której rośnie cebula, staje się gęsta i okrakiem. Przez to woda przestaje normalnie sączyć się, a tlen do korzeni ustaje. Następnie pilnie potrzebny jest przeszczep do nowej gleby.

Pomimo tego, że roślina jest trująca, ma właściwości lecznicze. Prawidłowo przygotowane nalewki na alkohol lub wodę doskonale goją rany, łagodzą stany zapalne stawów i są stosowane jako silny środek antyseptyczny.

Dziś cebula indyjska jest poszukiwana tylko w medycynie ludowej, ponieważ nie została jeszcze umieszczona na liście roślin leczniczych. Wymaga to badań i czasu na pełną skalę. Jeśli zdecydujesz się skorzystać z fermy drobiu do leczenia, bądź ostrożny, ostrożny i stosuj sprawdzone przepisy do użytku zewnętrznego.

Uprawa na zewnątrz

Uprawa na otwartej glebie ma pewne cechy. Roślina nie jest w stanie przetrwać w temperaturach poniżej +10 ° C. Dlatego ferma drobiu jest uprawiana wiosną, a jesienią musi zostać przeniesiona do ciepła.

Sadzenie najlepiej wykonywać w ostatnich tygodniach maja, kiedy nie ma już nocnych przymrozków. Musisz wybrać dobrze oświetlone miejsce, ale roślina będzie musiała być zacieniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Gleba powinna być żyzna i mieć niski poziom utleniania. Po posadzeniu kwiat należy podlewać z umiarem.

Opis wyglądu

U podstawy fermy drobiu ogoniastego znajduje się gęsta, zaokrąglona cebula pokryta suchymi żółtawymi łuskami, które mogą osiągnąć średnicę 10 cm. Roślina jest wieloletnia. Jego wiek można znaleźć na podstawie liczby liści (1 rok - 1 liść). Liście są podstawowe, liniowe, wąskie. Osiągając dużą długość (dorastają do 60-100 cm), liście mogą zginać się na środku - położyć się. Korzenie są liczne, białe, sznuropodobne.

Cebula indyjska kwitnie wiosną, a także w listopadzie i grudniu. Kwiaty są białe, małe (o średnicy około 10 mm) z podłużnym zielonym paskiem na środku każdego płatka. Każdy taki kwiat ma sześć pręcików i sześć płatków. Kwiaty blakną od dołu do góry. Kwiatostan grono tworzy się na strzale szypułkowej, która może osiągnąć długość jednego metra. Oprócz pąków na strzale widoczne są cienkie zielone igły umieszczone na szypułce. W warunkach wewnętrznych ferma drobiu zwykle daje strzały przez 2-3 lata uprawy.

Owocem cebuli indyjskiej jest kapsułka zawierająca płaskie czarne nasiona. Aby nasiona pojawiły się na kwiatku wyrosłym na parapecie, wymagane jest sztuczne zapylanie.

Choroby i szkodniki

Najczęstszą chorobą, która często dotyka ten typ cebuli, jest mączniak prawdziwy. Aby temu zaradzić, konieczne jest zapylenie rośliny sproszkowaną siarką, ale ta metoda nie nadaje się do mieszkania. Napar czosnkowy najlepiej zrobić w domu (4 główki zalać 250 ml wody i pozostawić na 24 godziny). Płyn ten należy przefiltrować i spryskać liśćmi fermy drobiu.

Spośród szkodników cebulę najczęściej dotyka:

Aby pozbyć się przędziorków, należy spłukać liście cebuli indyjskiej roztworem mydła do prania. Następnie wytrzyj go 96% alkoholem.

Napar czosnkowy może uratować mszyce. Jeśli leczenie tym płynem nie przynosi żadnych rezultatów, konieczne jest zastosowanie środków owadobójczych.

Do zwalczania łusek stosuje się olej parafinowy i napar z pyłu tytoniowego. 20 g pyłu tytoniowego należy podawać w 400 ml wody przez 48 godzin. Następnie napar miesza się z wodą z mydłem. Powstałą ciecz rozpyla się na liściach.

Substancje chemiczne zawierające złocień pomogą pozbyć się skoczogonków. Ponadto możesz skorzystać ze środków owadobójczych.

Technologia hodowli drobiu ogoniastego

Nasiona Ornithogalum.

Roślinę można rozsiewać na trzy sposoby:

• posiew;
• dzielenie bulwy;
• dzieci.

Po uschnięciu kwiatostanów na bulwie pojawia się wiele małych cebulek. Liczba nowych dzieci pod wagą może wynosić od dwóch do dwudziestu. Wypukłości należy ostrożnie oddzielić. Bezpretensjonalne młode deloty można sadzić bezpośrednio w glebie bez korzeni. Po kilku tygodniach na cebulach pojawią się korzenie. Bardzo ważne jest, aby podłoże było wilgotne.

Doświadczeni ogrodnicy odradzają przymusową separację. Po dojrzewaniu dzieci niezależnie odrywają skorupkę i oddzielają się od bulwy matki. Zakorzenienie zachodzi naturalnie. Fermę drobiu można sadzić po utworzeniu pełnoprawnych korzeni.

Wiele dzieci można uzyskać za pomocą nasion. Wskazane jest przeprowadzenie zabiegu późną wiosną lub latem.

Kiełkowanie cebuli indyjskiej.

Wysokiej jakości nasiona są łatwe do przygotowania. Aby to zrobić, powinieneś:

1. W okresie kwitnienia zapylamy dwuletnią fermę drobiu. Wygodne jest przeprowadzenie zabiegu za pomocą pędzla. Na świeżym powietrzu owady będą mogły zapylać. Dlatego zaleca się postawienie doniczki na otwartym tarasie.
2. Po wyschnięciu strąka nasion należy zebrać nasiona.
3. Pożądane jest użycie mieszaniny torfu i perlitu jako wypełniacza pojemnika.
4. Musisz dokładnie zwilżyć glebę.
5. Konieczne jest rozsypanie wysokiej jakości nasion na powierzchnię podłoża.
6. Od góry przykryj doniczkę rośliną plastikową torbą i zawiąż ją gumką.
7. Każdego dnia będziesz musiał przewietrzyć nasiona przez kilka godzin.
8. Rozproszone światło słoneczne lub lampa fluorescencyjna pomogą zapewnić szybkie kiełkowanie.
9. Po pojawieniu się pierwszych pędów konieczne jest usunięcie ochronnego polietylenu.
10. Dorosłe pędy (co najmniej 4 liście) można zanurzyć w oddzielnych pojemnikach.

Hodowla drobiu przez dzieci.

Cebulę indyjską można również rozsmarować, dzieląc cebulę. Aby to zrobić, wybierz zdrową bulwę (około pięciu centymetrów) bez oznak zepsucia lub uszkodzenia. Konieczne jest podzielenie fermy drobiu na dwa równe segmenty. Konieczne jest nieznaczne skrócenie korzeni. Uzyskane połówki należy pozostawić na kilka dni w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

Do sadzenia należy przygotować mieszankę mokrej gleby w małym pojemniku. Regularnie podlewaj glebę. Młode liście pojawią się za kilka tygodni.