Charakterystyka i opis odmiany pomidora Pink Honey i jej plon

Pomidorowy miód różowy: charakterystyka i opis odmiany

Pomidorowy różowy miód
Pomysłodawcą odmiany jest hodowca Postnikova Olga Valentinovna, na jej koncie takie arcydzieła jak Batyan, Lazyanka, Tolstye Jack, Konigsberg i wiele innych. Miód różowy trafił do rejestru państwowego w 2006 roku po krótkich próbach. Nie ma regionalnych ograniczeń w jej uprawie. Równie dobrze rośnie wszędzie, choć w strefie centralnej, a tym bardziej na północy, lepiej radzi sobie w szklarni. Rozpoczęto pierwszą dystrybucję nasion odmiany pomidora Pink Honey. Teraz można je kupić u prawie wszystkich firm nasiennych - to jest popularne.

Opis

Opis odmiany stanowi jej „wizytówkę”. Pomaga ogrodnikowi odpowiednio zorganizować pielęgnację rośliny.

1. Różowe pomidory miodowe mają rzadkie liście i dają niewiele pasierbów, co ułatwia pracę ogrodnika.
2. Wysokość łodygi zależy od siedliska: w szklarni - do 1,5 m, na ulicy - nie przekracza 1 m, częściej - do 70 cm.
3. Na prostym klastrze kwiatowym pojawia się od 3 do 6 jajników.

Rada! Kiedy dwa sąsiednie kwiaty rosną razem, co czasami zdarza się w przypadku różowego pomidora miodowego, powstaje jeden - frotte (nie mylić z chorobą wirusową - jeśli jest obecna, nie będzie w ogóle jajnika). Owoce z takich kwiatów rosną duże, ale mają nieregularny kształt. Lepiej je natychmiast usunąć.

Opis odmiany pomidora Pink Honey byłby niekompletny, gdyby nie powiedzieć o jej owocach. Są płaskie, okrągłe, czasem przypominające serduszko, wyraźnie widoczne jest lekkie żebrowanie. W zielonych pomidorach wyraźnie widoczna jest ciemna plama w okolicy łodygi. Kolor dojrzałych owoców jest ciemnoróżowy, a średnia waga to około 300 g, jeśli trzymasz go w 1 łodydze i normalizujesz jajniki, możesz uzyskać rekordzistę 1-1,5 kg. Ale masa nie jest najważniejsza. Wszyscy ogrodnicy zauważają niesamowity smak - słodki i bogaty. Miąższ jest gęsty, cukier w przerwie, skórka cienka, więc długo nie będzie można przechowywać i transportować owoców. Tak, nie jest to konieczne. Cała uprawa jest szybko zjadana. Pomidory z różowego miodu dają pyszny sok, ale nie nadają się do zbioru całych owoców - są za duże.

Charakterystyka

Opinie ogrodników różnią się co do wczesnej dojrzałości pomidora. Twórca uważa, że ​​jest to okres pośredni i określa okres dojrzewania wynoszący 110-115 dni. Ale ciepła i słoneczna pogoda pozwala na wcześniejsze zbiory. Istnieją również inne cechy charakterystyczne odmiany pomidora Różowy miód:

• pomidor Różowa miód jest jednym z wyznaczników - można go samoczynnie przechylać, nie wymagając uszczypnięcia punktu wzrostu, ale wysokość łodygi głównej jest taka, jak w przypadku pomidorów średniej wielkości;
• uprawiać w 2 łodygach;
• przymocowanie ich do podpory jest koniecznością, często trzeba związać ręce, a nawet każdy owoc;
• za 1 mkw. nie więcej niż 3 rośliny na metr;
• niezbyt odporny na choroby grzybowe, zwłaszcza zarazę i cladosporiozę, konieczna jest profilaktyka.

Rada! Aby dojrzałe owoce nie miały zielonych ramion, rośliny powinny mieć dużo potasu.

Wydajność

Odmiana pomidora Różowy miód
Producenci uważają, że od 1 mkw. m nasadzeń można zebrać średnio 3,8 kg owoców. To niewiele. Plon pomidora Różowy miód można zwiększyć poprzez dobrą pielęgnację i racjonowanie kwiatów w zaroślach. Większość pomidorów można zbierać, gdy krzew jest uformowany w dwie łodygi.

Zalety i wady odmiany

Do plusów należy przede wszystkim dość wczesny okres dojrzewania i duże owoce o doskonałym smaku. Roślina nie jest zbyt wymagająca pod względem pielęgnacji i gleby, dobrze rośnie nawet na solonej glebie. Wystarczy raz kupić nasiona tej odmiany, a następnie zasiać samodzielnie zebrane nasiona.

Wady są dość namacalne:

• Średnia wydajność;
• niemożność przechowywania i transportu;
• niska odporność na choroby.

Mimo to dla wielu ogrodników pomidor Pink Honey jest ulubioną odmianą, z którą nigdy się nie rozstają. Po prostu nie ma innego różowego pomidora o słodko-kwaśnym smaku.

Recenzje ogrodników

Odmiana pomidora Różowy miód jest lubiany przez wielu tych, którzy go już zasadzili, ze względu na bezpretensjonalną pielęgnację i wysoki procent kiełkowania nasion. Z opisu wynika, że ​​dobre zbiory można uzyskać tylko sadząc krzewy na żyznej i wstępnie nawożonej glebie.

Nawet początkujący ogrodnik poradzi sobie z tą różnorodnością. Jedyną istotną wadą jest niska odporność na szkodniki, dlatego profilaktyka jest niezbędna.

Krzewy nie mają bardzo mocnych pędów, a pod ciężarem pomidorów mogą się całkowicie oderwać. Z tego powodu należy je związać. W przeciwnym razie, nawet jeśli pędy nie pękną, krzew sam się ugnie, a plon zacznie spadać, podobnie jak smak owocu.

Pomidory Różowy miód jest uprawiany do późniejszego wytwarzania soków i sosów, rzadko są używane w konserwach.

Beznasienna metoda uprawy

Beznasienny sposób uprawy pomidorów ma swoje zalety

• rośliny nie tracą czasu na przystosowanie się po przesadzeniu;
• rozwijają się szybciej i są silniejsze niż ich odpowiedniki w pomieszczeniach;
• ich system korzeniowy jest kluczowy, wnika w ziemię na dużą głębokość, więc pomidory mniej cierpią z powodu suszy.

Na środkowym pasie metoda ta jest odpowiednia tylko dla odmian bardzo wcześnie dojrzewających, a nawet wtedy nie zawsze mają one czas na rezygnację z całej uprawy podczas krótkiego lata. Regiony południowe to inna sprawa: gleba nagrzewa się do 15 stopni potrzebnych do siewu już w kwietniu. Jest mnóstwo jasnego słońca. Owocowanie rozpocznie się w sierpniu i potrwa przez cały wrzesień i przez większość października. Jest to na otwartym terenie, aw szklarni, choć nie ogrzewanej, można siać znacznie wcześniej.

Jak to zrobić?

1. Wybierz łóżko, które nie było zasiedlane przez rośliny z rodziny Solanaceae od 3 lat. Najlepiej, jeśli w zeszłym sezonie uprawiano tam pestki dyni, cebulę lub kapustę. Słońce powinno oświetlać ogród przez cały dzień.
2. Pod jesiennym kopaniem wprowadza się 2 łyżki. łyżki superfosfatu, szklanka popiołu z pieca i wiadro próchnicy, wszystko to za 1 mkw. m.
3. Wiosną gleba jest poluzowana, w razie potrzeby podlewana, wykopuje się dołki na głębokość około 5 cm w odstępach 40 cm, w każdym układa się 2-3 nasiona i przykrywa glebą.
4. Nasadzenia pokryte są folią. Gdy tylko pojawią się pędy, należy je usunąć, między rzędami należy umieścić plastikowe butelki wypełnione ciepłą wodą i ponownie przykryć folią.
5. Gdy tylko wierzchołki roślin zaczną docierać do schronienia, jest ono usuwane.

Rada! W ekstremalnych temperaturach rośliny należy podlewać i wietrzyć.

Dalsza pielęgnacja nasadzeń jest taka sama, jak w przypadku sadzonych sadzonek.

Krótka informacja o odmianie

• Owoc i krzak: różowe pomidory. Masa - 700 g. Wydzielony krzew, osiąga 0,6-1 m.
• Wydajność: do 6 kg na krzak.
• Zrównoważony rozwój: roślina dobrze znosi mróz, nie różni się odpornością na choroby grzybowe i szkodniki.
• Rozpiętość: odmiana może być uprawiana w dowolnym regionie, na otwartym polu - tylko w regionach Rostów, Wołgograd i Krasnodar, w Stawropolu.
• Podanie: pomidory są używane do robienia soków i sosów, rzadko są konserwowane.
• Lądowanie: stosować metody sadzenia i sadzenia. W pierwszym przypadku lądowanie odbywa się na początku maja według schematu 40x60, w drugim - pod koniec kwietnia lub na początku maja schemat 30x60.
• Gleba: pożywne, żyzne i lekkie.
• Opieka: należy podlewać roślinę co 7 dni.Karmienie - 3 razy w sezonie, należy szczypać, aby usunąć pędy pod szczotkami kwiatowymi, formowanie odbywa się w 1-2 łodygach.
• Okres dojrzewania: dojrzewanie następuje w sierpniu. Owocowanie trwa do późnego lata lub wczesnej jesieni. Możesz przechowywać pomidory nie dłużej niż 10 dni.

Uprawa sadzonek

Pomidor Różowy miód, sadzonki
Każdy region ma własne warunki przenoszenia sadzonek do szklarni lub gleby. Podyktowane są warunkami klimatycznymi i pogodowymi. Doświadczony ogrodnik dobrze zna czas ich wystąpienia. Do czasu sadzenia krzewy powinny mieć co najmniej 6 liści, grubość łodygi ok. 6 mm, a wysokość roślin ok. 25 cm. Takie sadzonki miodu pomidorowego różowego występują w wieku 65 dni. Dodaj kolejne 5 dni na pojawienie się pędów i oblicz czas siewu.

Czego potrzebujesz do siewu?

1. Pojemniki, najlepiej osobne dla każdego nasionka.
2. Gleba, mieszanka zakupiona lub własnoręcznie wykonana: ziemia ogrodowa pobrana z rabat, na których nie występowały choroby roślin i nie rosły psianki, oraz piasek w stosunku 1: 0,5. Wzbogacony jest popiołem i nawozami złożonymi - szkłem i sztuką. łyżka na wiadrze.

Rada! Glebę należy dwukrotnie zamrozić lub odparować, a pojemniki zdezynfekować.

Nasiona są przygotowywane:

• wybierz największy i najgrubszy;
• zdezynfekowany w dowolny dogodny sposób (w nadmanganianu potasu 1% - 20 minut, w ciepłym 2% nadtlenku wodoru - 8 minut, w wódce - 15 minut, w półrozcieńczonym soku z aloesu - 12 godzin), umyty;
• leczone stymulantem wzrostu - zgodnie z instrukcją;
• kiełkować między dwoma wilgotnymi wacikami lub kawałkami szmatki (nie powinny unosić się w wodzie).

Rada! Ostatni punkt można pominąć i zasiać natychmiast po namoczeniu przez 12 godzin.

Rozpoczyna się siew:

• otwory są wykonane w pojemnikach;
• napełnij je zwilżoną glebą;
• pogłębić każde nasiono o 1 cm;
• owinąć pojemniki folią;
• umieszczone w ogniu (25 stopni).

W tym czasie uprawy nie potrzebują światła, ale będzie ono potrzebne, gdy tylko pętle pędów wyjdą z gleby. I nie tylko, potrzebna jest również niższa temperatura, aby korzenie rosły szybciej: w nocy - 12 stopni, w dzień - 16 stopni.

Pozostaje tylko stworzyć odpowiednie warunki dla sadzonek: obfitość światła, stabilną temperaturę tydzień po wykiełkowaniu - w nocy przy 18 stopniach i za dnia przy 23 stopniach, podlewanie ciepłą wodą, gdy powierzchnia gleby wysycha, 2-3 karmienie ze słabym roztworem złożonego nawozu o słabym wzroście. Zasiane we wspólnym pojemniku w momencie uformowania się 2 liści, nie licząc liścieni, rośliny nurkują - przesadza się je do oddzielnych kubeczków, chroniąc korzenie przed uszkodzeniem.

Na kilka tygodni przed przeniesieniem do ogrodu lub szklarni sadzonki są przyzwyczajane do nowych warunków bytowania - są wyprowadzane, jeśli pozwala na to pogoda, na zewnątrz. Najpierw przez pół godziny cieniowanie włókniną, a potem dłużej.

Zalety i wady

Plusy:

• niewymiarowe, łatwe w pielęgnacji;
• wielkoowocowy;
• dobra produktywność;
• udaje się dojrzeć przed mrozem;
• toleruje krótką suszę;
• doskonały smak bez kwaśności;
• owoce są spożywane na świeżo, robią makaron, sosy, sok pomidorowy.

Wady:

• zwiększona podatność na choroby;
• wymaga ukształtowania krzewu i zawiązania pędzli owocowych;
• cierpi na wysoką wilgotność i niskie temperatury;
• nie nadaje się do przechowywania, transportu i bułek z całymi owocami.

Lądowanie w ziemi

Aby pomidory od razu rosły, na zewnątrz powinno być około 20 stopni Celsjusza. Gleba również powinna się rozgrzać. Jeśli jego temperatura jest poniżej 15 stopni, korzenie po prostu nie mogą wchłonąć pożywienia. Nawet w tym samym regionie dzieje się to w różnym czasie, nie mówiąc już o różnych, położonych setki lub tysiące kilometrów od siebie. Będziemy musieli sprawdzić prognozę pogody. Jeśli jest to korzystne, przystąp do sadzenia.

W pochmurny dzień powstają dziury w wykopywanej od jesieni ziemi (przygotowuje się ją w taki sam sposób jak do beznasiennej uprawy pomidorów) w szklarni lub na rabacie ogrodowym. Ich głębokość jest nieco większa niż długość systemu korzeniowego. Odległość między dołami do sadzenia uzależniona jest od przyszłego ukształtowania się odmiany pomidora Pink Honey: przy drylowaniu w 1 łodydze - 40x50 cm, w 2 - 50x60 cm Każdy dołek wzbogacamy o śr. łyżka prostego superfosforanu lub łyżeczka - podwójna i łyżka. łyżka popiołu, garść próchnicy. Po karmieniu, przed sadzeniem, gleba jest dobrze wymieszana i tak dużo wody wlewa się do dołka, aby zrobić błoto. Sadzi się w nim rośliny. Gleba jest ściółkowana słomą lub sianem; odpowiednie są stare trociny lub skoszona i uschnięta trawa bez jąder.

Jeśli z jakiegoś powodu sadzonki wyrosły, sadzi się je nie w dołkach, ale w rowkach - „leżących”. Połóż łodygę poziomo, tak aby górna była skierowana na północ. Dolne liście, które są pokryte ziemią, należy usunąć. Rośliny posadzone w ten sposób rozwijają silny system korzeniowy, ale okres owocowania jest nieco przesunięty.

Rada! Nie będzie zbędne prowadzenie profilaktyki przeciwko infekcjom grzybiczym już na etapie sadzenia i zastępowanie części wody roztworem fitosporyny M - przygotowuje się je zgodnie z instrukcją.

Teraz rośliny będą wymagały podlewania za tydzień. Aby lepiej się zakorzeniły, przykryj krzaki włókniną.

Sadzenie sadzonek w szklarni

W szklarniach i szklarniach pomidory są uprawiane z gotowych sadzonek. Przygotowanie gleby odbywa się w podobny sposób jesienią. Nasiona pomidora należy namoczyć przez 24 godziny, a następnie rozprowadzić na naczyniach wypełnionych mieszaniną ziemi, torfu i próchnicy. Sadzenie można przeprowadzić od 15 lutego do połowy marca - to najkorzystniejszy czas.

Nasiona należy wbić w przygotowaną glebę na głębokość co najmniej 1 cm i przykryć folią, a następnie umieścić w ciemnym, ciepłym pomieszczeniu.

Po wykiełkowaniu pierwszych pędów sadzonki należy umieścić na słońcu, okresowo spryskując zimną wodą. Sadzenie można wykonać po osiągnięciu przez sadzonki 1,5 miesiąca życia.

Pomidorowy miód różowy: cechy wzrostu

Pomidor Różowy miód w szklarni
Pomidorowy różowy miód, jak wszystkie pomidory, potrzebuje optymalnej temperatury powietrza bez gwałtownych wahań, wilgoci i składników odżywczych. Aby uzyskać wysokie plony, krzew musi być odpowiednio ukształtowany i zawiązany.

Podlewanie

Podlewanie powinno być umiarkowane, ale regularne. W uprawie na wolnym powietrzu jest obniżana w przypadku deszczu. W szklarni wszystko zależy tylko od ogrodnika. Na różnych etapach wzrostu zapotrzebowanie na wodę jest różne:

• po zakorzenieniu się sadzonek i przed pojawieniem się pierwszych jajników pomidory są podlewane raz w tygodniu, wydając od 3 do 5 litrów na krzak, jeśli jest gorąco, zwiększa się częstotliwość nawilżania;
• w miarę wzrostu krzewów zużycie wody wzrasta do 20 litrów na 1 m2. m.

Częstotliwość nawilżania w dużej mierze zależy od pogody: gdy jest pochmurno rzadziej podlewają, a gdy jest zimno w ogóle nie nawilżają. W upale nie czekaj, aż liście zaczną więdnąć, w przeciwnym razie jajniki mogą spaść. Należy przestrzegać kilku wzorców:

• woda tylko z ciepłą, osiadłą wodą;
• nawilżać rano, po nim przewietrzyć szklarnię;
• nie wylewaj wody na same krzaki, tylko u nasady;
• podlewać cały obszar ogrodu - system korzeniowy pomidorów może osiągnąć średnicę 2,5 m;
• nie rób długich przerw między nawilżaniem - owoce pękną.

Rada! Obserwuj rośliny, powiedzą ci, kiedy je podlać.

Top dressing

Zaraz po posadzeniu rośliny rosną w masę wegetatywną i potrzebują azotu, ale w obecności fosforu i potasu. Dlatego po 2 tygodniach są karmione roztworem 2 łyżek stołowych. mocznik, taka sama ilość superfosfatu i 1 łyżka. siarczan potasu. Tę ilość rozcieńcza się w dziesięciolitrowym wiadrze wody.Wydają 0,5 litra na krzak. Azot mineralny można zastąpić organicznym: 0,5 l dziewanny z dodatkiem św. l. Wymieszaj nitrofosforan w 10 litrach wody. Wskaźniki zużycia są takie same.

Kiedy kwitną krzewy, następny górny opatrunek ma przewagę potasu i fosforu: na dziesięciolitrowe wiadro wody potrzebujesz 1 łyżeczki siarczanu potasu lub 2 łyżki. l. popiół i 1 łyżka. l. superfosfat. Pod każdy krzak wlewa się litr roztworu.

Po wylaniu jajników pod każdą rośliną wlewa się 1,5 litra roztworu z 1 łyżki. l. nitrophoska 1 łyżeczka humatu + 7 na 10 litrów wody.

Rada! W środku sezonu opatrunek dolistny przeprowadza się za pomocą azotanu wapnia, aby zapobiec zgniliznie wierzchołkowej.

Jeśli nie wszystkie kwiaty zamieniają się w jajniki, wymagane będzie spryskanie roztworem kwasu borowego: 1 g na 1 litr wody.

Dobrze wspomagają wzrost i owocowanie pomidorów, wzmacniają ich odporność zielone nawozy - napary z pokrzywy i innych ziół z dodatkiem popiołu i dziewanny.

Formowanie krzaka

Jeśli nie usuniesz pasierbów z pomidorów, otrzymamy zieloną dżunglę z niewielką ilością owoców. Namiętność powinna być wykonywana regularnie. Jeśli zdecydujesz się poprowadzić pomidora w 1 łodydze, wszystkie zostaną odcięte; w przypadku kultury dwułodygowej opuszczają pasierba, który wyrósł pod pierwszym krzakiem kwiatowym.

Podwiązka

Aby zapobiec leżeniu łodyg na ziemi, są one przywiązane do podpory. Ale to nie wystarczy dla pomidora Pink Honey. Każdy pędzel należy naprawić. A jeśli masz szczęście i gigantyczny pomidor rośnie na krzaku, wiążą go osobiście.

Jak radzić sobie z chorobami i szkodnikami

Problem	Środki chemiczne	Sposoby ludowe
Top rot	Brexil Sa; Fitosporin.	Rozpuść 20 g sody w 20 litrach płynu i przetwórz łodygi i liście. Posyp ziemię pod rośliną popiołem.
Brązowa plama	Brawo; Ditan Neo Tech 75.	Codziennie podlewaj krzew bulionem popiołu. Na 1 litr wody należy użyć 300 g popiołu z piekarnika. Doprowadzić płyn do wrzenia i ostudzić przed użyciem. Użyj 1% roztworu manganu. Metody należy zmieniać, stosując jedną z nich co 7 dni.
Szufelka	Lepidocide; Inta-Vir; Decis Expert.	Spryskaj napar z cebuli, aż objawy znikną. Drobno posiekaj ćwiartkę cebuli, dodaj litr wrzącej wody i pozostaw do zaparzenia na 12 godzin. Następnie odcedź i umieść w butelce z rozpylaczem. Obierz i drobno posiekaj 2 ząbki czosnku. Umieścić w 1 litrze wrzącej wody. Pozostaw na 4 dni. Przed opryskiem rozcieńczyć w czystej wodzie w stosunku 1: 5.
Szara zgnilizna	Szczyt Abiga; Siarczan miedzi; Hom; Oxyhom.	Rozpuść 80 g sody oczyszczonej w 10 litrach wody spożywczej. Spryskać butelką z rozpylaczem. Jeśli objawy pojawią się ponownie, wykonaj drugą procedurę po 5-7 dniach.
Zaraza późna	Ditan; Stroboskop; Agat-24; Quadris.	Świeży czosnek (1 główka) posiekaj łodygą za pomocą maszynki do mięsa i zalej gorącą wodą. Po dniu rozcieńczyć w 10 litrach czystej wody i użyć do oprysku krzewu. Powtarzaj procedurę co 14 dni.

Zapobieganie chorobom i zwalczanie szkodników

Oprócz powyższych środków pomidory wymagają specjalnego traktowania w celu zapobiegania i leczenia chorób i szkodliwych owadów lub bakterii.

W tym celu lek Ridomil jest doskonały, który pomaga zapobiegać rozwojowi grzybów i zawiera substancje czynne - fungicydy. Środki owadobójcze pomogą pozbyć się irytujących owadów.

Eksperci zalecają przestrzeganie warunków i wymagań dotyczących pielęgnacji i sadzenia, aby uniknąć wystąpienia zarazy, szarej zgnilizny i innych chorób.

Opis owoców

Nazwa pomidora jasno określa jego główne cechy: różowy kolor i słodycz owoców.

„Różowy miód” to odmiana o dużych owocach, zajmująca czołową pozycję pod względem wielkości owoców. Pomidory wyhodowali hodowcy z Nowosybirska; na sprzedaż nasiona można znaleźć w agro.

Waga jednego pomidora sięga 1–1,5 kg. Kolor owocu jest różowy.Pomidory są mięsiste, słodkie, słodkie, bez kwaśnego posmaku charakterystycznego dla pomidorów. Pierwsze pomidory są największe, pozostałe ważą 700–800 g.

Pomidory mają kształt serca; posiadają lekki ściągacz. Pomidor składa się z czterech lub więcej komór i zawiera wysoki procent suchej masy. Owoc ma cienką skórkę i jest średnio odporny na pękanie. Takie pomidory nie są długo przechowywane; transport jest dla nich niepożądany.

Zwykle soczyste, różowe pomidory miodowe są spożywane na świeżo. Robią pyszne addyki, keczupy, pasty i soki. Czasami z takich pomidorów robi się nawet dżem. Ale do konserw nie nadają się ze względu na ich duży rozmiar.

Charakterystyka i uprawa odmiany pomidora Batianya

Odpowiedni region i klimat

1. W warunkach klimatycznych centralnej Rosji do udanej uprawy pomidorów Pink Honey potrzebne są tymczasowe schrony filmowe lub szklarnie.
2. W północnych regionach o krótkim okresie letnim i trudniejszych warunkach klimatycznych pomidory tej odmiany powinny być uprawiane w ogrzewanych, stacjonarnych szklarniach.
3. Najbardziej sprzyjający klimat do uprawy tej rośliny na otwartym polu występuje na terytorium Stawropola, terytorium Krasnodaru, Wołgogradu i Rostowa.

Podwiązka i przypięcie

Zgodnie z opisem różowych pomidorów miodowych szczypanie jest obowiązkową procedurą dla tego gatunku. Jest to spowodowane usuwaniem nadmiaru pędów na łodygach roślin. Umożliwia to możliwie efektywne nawadnianie i nawożenie, ponieważ pędy przyjmują wiele użytecznych substancji, co zmniejsza plon i wielkość owoców.

Usuwanie pasierbów rozpoczyna się od szczotki podczas kwitnienia. Długość nie powinna przekraczać 5 cm Zabieg najlepiej przeprowadzać w ciepłe dni, powtarzając okresowo co 10 dni.

Dorosłe rośliny należy przywiązać do kołków wbitych w ziemię, aby podczas owocowania krzew mógł wytrzymać ogromną masę owoców i nie zginał się. Jest to szczególnie ważne podczas sadzenia na otwartej przestrzeni, gdzie wiatr i deszcz zwiększają prawdopodobieństwo uszkodzenia roślin.

• 
  Odmiany pomidorów na otwarty teren: odmiany o najlepszych plonach. 125 rekomendacji ekspertów w zakresie zdjęć i filmów

• 

  Pomidor Verlioka: charakterystyka i opis odmiany. Uprawa i opieka nad Verlioką (wideo + 110 zdjęć)

• 

  Pomidory koktajlowe na parapecie, w domu: jak łatwo i szybko uprawiać pomidory? Porady i wskazówki dla początkujących (105 zdjęć)