Każdego roku mniej więcej w tym samym czasie solimy i podsmażamy kapustę. Nie ma problemów z kiszoną kapustą. Ale w przypadku soli czasami zdarza się, że po chwili solanka zaczyna się rozciągać jak likier lub jak śluz. W tym samym czasie sama kapusta pozostaje chrupiąca, ale już nieprzyjemnie jest ją jeść. Dlaczego to się dzieje? A jeśli solanka już się zgromadziła, czy można jakoś zaradzić tej sytuacji?
Autor publikacji
nie Lermontow
Osiągnięcie zdobyte 04.03.2019
Podobny:
Może być kilka powodów, dla których marynata w solonej kapuście może się przeciągać. Proporcja soli i cukru jest naruszona, składniki należy umieścić ściśle według przepisu. Użyliśmy nie specjalnej gruboziarnistej soli solonej, ale drobnej soli jodowanej. Kapusta długo stała ciepła. Być może sama kapusta nie była specjalnych odmian marynowanych, była lekko zamrożona, a podczas uprawy używano wielu nawozów mineralnych. Trudno taką kapustę naprawić, można ją przepłukać i użyć do zrobienia nadzienia do ciast, duszenia, do kapuśniaka.
Dzieje się tak z kilku powodów. Możliwe, że dostaniesz kapustę, ale nie zawsze. A jeśli nie zawsze, oznacza to, że gdzieś popełniasz błąd. Przyjrzymy się teraz niektórym aspektom.
Jak wiadomo, podczas fermentacji kiszonej kapusty cukier jest poddawany fermentacji do kwasu mlekowego. Uczestniczą w tym bakterie kwasu mlekowego. A w kapuście jest cukier, ale prostszy niż sacharoza, którą drażnimy z cukrem. To jest glukoza, która w rzeczywistości jest fermentowana do kwasu mlekowego. Nie zawsze się to udaje, zresztą kapusta została sfermentowana zgodnie z oczekiwaniami.
Mogą na to wpływać następujące rzeczy: kapusta stoi w miejscach, w których jest bardzo gorąco, i odpowiednio następuje szybka fermentacja. Ponadto bakterie kwasu mlekowego szybko się namnażają. Nawiasem mówiąc, śluz, który się tworzy, nie jest naprawdę przerażający. Są to bakterie wymienione powyżej, a nie chorobotwórcze. Musisz fermentować w temperaturze osiemnastu stopni z plusem. Przeanalizowaliśmy pierwszy powód.
Drugi ma postać soli. Jeśli solanka nie była lepka, nie należy dodawać soli jodowanej. Nie wiem z jakiego powodu, ale powoduje to lepkość solanki. Oczywiście, ponieważ kapusta, podobnie jak wszystkie warzywa, zawiera skrobię, a jod reaguje, tworząc taką substancję.
Kolejnym powodem jest ilość cukru. Być może czasami jest więcej cukru niż soli, dlatego fermentacja jest przyspieszona.
A może być coś takiego: czy nie fermentujesz kapusty razem z jabłkami, żurawiną, burakami, borówką? Może to również wpływać na lepkość solanki.
Kolejny powód, na który nie możesz mieć wpływu. Jeśli kupisz kapustę, możliwa jest nadwyżka nawozu. Czy wiesz jak? Im więcej nawozu, tym „lepiej”. Może to być dla warzyw uprawnych, ale dla zjadacza jest to dalekie od tego.
Kilka lat temu musiałem się upewnić, że sól odgrywa ogromną rolę w soleniu kapusty. Jakoś się okazało, że mamy do sprzedania tylko sól kuchenną Artomovsk, kapusta okazała się biała, solanka cudowna, nigdy nie trwała (jeśli wszystko było zrobione zgodnie z zasadami). W sprzedaży jest już sól z Astrachania i Iliecka. Połowa kapusty astrachańskiej szybko ciemnieje, chociaż reszta nie różni się od tego, co uzyskano wcześniej.Sytuacja jest gorsza w przypadku produktu solnego z Iliecka. Może przynoszą nam takie odmiany kapusty, że z tą solą kłócą się, ale kapusta nie fermentuje, nie zmiękcza, kruszy się na włókna, brzydko pachnie, a to nie tylko moje spostrzeżenie. Wraz ze zbliżającym się sezonem marynowania kapusty nasi ludzie spieszyli się w poszukiwaniu choćby soli astrachańskiej, którą można też znaleźć u Artema (przemyt jest wieczny!, Ale trzeba znać miejsce)). Nawiasem mówiąc, próbowałem solić kapustę solą Adyghe (Abadzekh). Okazuje się dość źle, jednak nie dało się przetestować na „siłę” - jak długo jest przechowywany, zrobił trochę, 2 kilogramy, wyprzedał się w miesiąc. A sytuację z zasmarkaną solanką można naprawić w jedyny sposób - przed użyciem przepłucz kapustę, jeśli nie lubisz zapachu, opłucz i przetworz - kapuśniak lub barszcz, dusić, upiec placki.
Sucha zgnilizna lub fomoza
Sucha zgnilizna (phomosis) - jedna z najbardziej niebezpiecznych i rozpowszechnionych chorób grzybowych kapusty. Phomosis atakuje kapustę na różnych etapach rozwoju.
Sucha zgnilizna może wpływać na sadzonki kapusty w taki sam sposób jak czarną nogę, ale w przeciwieństwie do czarnej nogi, łodyga kapusty nie staje się czarna u podstawy, ale szarzeje. Żółtawo-szare, lekko pogłębione plamy pojawiają się na korzeniowej części łodygi, liściach liścienia lub na głównym korzeniu. Łodyga gnije, wysycha i pokrywa się czarnymi kropkami zarodników grzybów. Sadzonki zakażone szarą zgnilizną zauważalnie opóźniają się w rozwoju, dolne liście nabierają niebieskawego lub fioletowego koloru, łodyga jest wygięta, w części korzeniowej pojawia się sucha zgnilizna, rośliny szybko giną. Nie można już uzyskać plonu z sadzonek kapusty zakażonych suchą zgnilizną.
W późniejszym etapie rozwoju kapusty od zakażenia suchą zgnilizną na szypułkach kapusty pojawiają się suche, przygnębione plamki, czasem z czarnymi kropkami.
Sucha zgnilizna rozwija się szczególnie silnie na roślinach jąder. Dotknięte rośliny wyraźnie opóźniają się we wzroście, więdną i wysychają często nawet przed utworzeniem strąków. Jeśli roślina przeżyje i uformuje owoce, czynnik wywołujący suchą zgniliznę przenika do nasion, koncentrując swoje zarodniki w powierzchniowych warstwach skorupy.
Phomoz nie zatrzymuje swojego rozwoju nawet podczas przechowywania kapusty, zwłaszcza w warunkach dużej wilgotności i wysokich temperatur. Podczas przechowywania takich główek kapusty wrzody na główkach kapusty znacznie się zwiększają, pnie gniją i wysychają.
Sucha zgnilizna wpływa na liście i strąki roślin nasiennych: pojawiają się na nich szare plamy z czarnymi kropkami.
Czynnik wywołujący suchą zgniliznę (grzyb Phoma lingam Desm) utrzymuje się na szczątkach roślin, nasionach i pniakach matecznych. Rozwojowi choroby sprzyja wysoka wilgotność powietrza (60-80%), ciepła pogoda oraz obecność uszkodzeń spowodowanych zwłaszcza przez muchę kapuścianą.
W ciągu jednego sezonu wegetacyjnego czynnik wywołujący suchą zgniliznę może dać od 5 do 8 pokoleń. Sucha zgnilizna powoduje duże szkody w zbiorach kapusty ze względu na utratę pojedynczych roślin, obumieranie zarówno zewnętrznych liści, jak i środka widelca, co już negatywnie wpływa na jakość produktów, brak nasion, a także zepsucie ich kiełkowania.
brokuły
Brokuły również jedzą niewydmuchane, jasnozielone pąki. Spójrz na zdjęcie - jeszcze dwa lub trzy dni i gęsta główka kapusty zamieni się w rozetę zabawnych, ale całkowicie niejadalnych kwiatów. Czas na żniwa!
Brokuły są rekordzistą pod względem zawartości witaminy A wśród innych upraw kapusty. Jest również bogaty w witaminy (zwłaszcza witaminę C) i przeciwutleniacze.
Brokuły są używane do przygotowania zup, zapiekanek i sałatek. Ale smakosze wolą delektować się jego wyśmienitym orzechowym smakiem oddzielnie od innych produktów.Oczywiście świeże jest surowe, ale jeśli zgasisz kwiaty przez 10 minut dla pary, wszystkie korzyści pozostaną i łatwiej będzie je przeżuć.
Brokuły wymagają również obfitego karmienia i podlewania przez cały sezon letni.... Staraj się nie zagęszczać sadzenia: na niektórych opakowaniach z nasionami zaleca się pozostawienie odległości zaledwie 30 centymetrów między roślinami, ale jest to zasadniczo błędne. Najlepszy wzór sadzenia brokułów to 40 x 60 lub nawet 50 x 60 centymetrów.
A jeśli po zebraniu centralnych główek kwiatowych odczekaj 7-10 dni, na bocznych pędach wzrośnie dodatkowy plon mini-kwiatostanów. Generalnie zostawiam brokuły w ogrodzie do końca października i stopniowo zbieram boczne kwiaty.
Mokra zgnilizna lub śluzowata bakterioza
Czynnikiem wywołującym bakteriozę śluzową są bakterie Erwinia carotovora subsp. carotovora (Jones) Bergey, Harrison. Śluzowata bakterioza kapusty - choroba, która często rozwija się po gwałtownej zmianie z ciepłej pogody (+ 20-25 ° C) na deszczowe zimno, a przede wszystkim na roślinach uszkodzonych przez szkodniki lub przekarmionych azotem. Uważa się również, że bakterie mogą przedostać się do upraw kapusty z wodą do nawadniania. Mokra zgnilizna pojawia się najczęściej podczas zawiązywania główki kapusty, najpierw atakując duże ogonki liści zewnętrznych, a następnie rozprzestrzeniając się na główki kapusty.
Zaatakowane obszary z mokrą zgnilizną stają się błotne, pojawia się nieprzyjemny cuchnący zapach zgnilizny, charakterystyczny dla wszystkich bakteriozy.
Należy zauważyć, że jeśli sucha pogoda o niskiej wilgotności powietrza występuje, gdy górne liście główek kapusty są dotknięte bakteriozą śluzową, to chore miejsca wysychają, stają się cienkie i przezroczyste.
Czasami śluzowa bakterioza zaczyna się rozwijać z kikuta, podczas gdy mięknie, ustaje tworzenie się główki kapusty. Przy silnym rozwoju bakteriozy śluzowej główki kapusty spadają z pnia przed dojrzewaniem.
Główki kapusty słabo dotknięte bakteriozą śluzową mogą wydawać się całkiem zdrowe, ale czasami jest to wydzielane przez charakterystyczny zapach w grządkach kapusty. Dzięki szybkiej interwencji możliwe jest zachowanie takich główek kapusty. Jeśli nic nie zostanie zrobione, to podczas przechowywania dotkniętych główek kapusty mokra zgnilizna powoduje duże straty.
Umieszczenie słabo dotkniętych głów kapusty do przechowywania (bez widocznych objawów choroby) prowadzi do ich dalszego gnicia w temperaturach powyżej + 3 ... + 4 ° С.
Czynnik wywołujący bakteriozę śluzową pozostaje w szczątkach roślinnych, w główkach kapusty i w magazynach, ale nie jest przenoszony przez nasiona. Na zarażonych główkach kapusty nie powstają szypułki.
Jeśli na kapuście pojawią się oznaki bakteriozy, należy wykluczyć nawożenie azotem. Zamiast nawozów azotowych należy użyć azotanu potasu: 1-2 łyżki stołowe na 10 litrów wody, zużycie - 5 litrów roztworu na 1m2, umiarkowane podlewanie, podczas podlewania wskazane jest wlewanie wody tylko u nasady.
Skuteczne zabiegi
Wcześniej zauważyliśmy już, że sadzonki mogą się rozciągać z różnych powodów związanych z naruszeniem zasad uprawy. W zależności od przyczyny konieczne jest nakreślenie odpowiednich środków zaradczych w celu skorygowania aktualnej niekorzystnej sytuacji.
Oświetlenie
Jeśli sadzonki są rozciągnięte z powodu niewystarczającego oświetlenia, należy pilnie zainstalować dodatkowe oświetlenie, aby zapewnić godziny dzienne do 16 godzin dziennie.
Konieczne jest oświetlenie nie tylko w godzinach porannych i wieczornych, ale także w ciągu dnia, jeśli niebo jest pochmurne. Dla kultury ważna jest nie tylko długość godzin dziennych, ale także moc oświetlenia.
Ważny. Do dodatkowego oświetlenia stosuje się fitolampy, które emitują światło o odpowiednim widmie. Zakres długości fal widma czerwonego i niebieskiego powinien wynosić 400-660 nanometrów.
Spadek temperatury
Jeśli twoje rośliny są rozciągnięte z powodu wysokiej temperatury, musisz stworzyć warunki typowe dla szoku termicznego.Aby to zrobić, pudełka z sadzonkami na 5 dni umieszcza się w pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza 4 stopni Celsjusza. Po tym okresie temperaturę podnosi się do 10 stopni i sadzonki przetrzymuje się w takich warunkach przez kolejne 10 dni.
Następnie skrzynki z sadzonkami wracają na swoje pierwotne miejsce i rosną przez 10 dni w temperaturze 15 stopni. Następnie utrzymują temperaturę 20 stopni w ciągu dnia i tylko 9 stopni w nocy.
Przywrócenie prawidłowego reżimu nawadniania
Jeśli zauważysz, że twoje sadzonki rozciągają się z powodu nadmiernej wilgoci w glebie, musisz przerwać podlewanie na 3 dni.
Aby wznowić podlewanie, nie należy czekać, aż gleba całkowicie wyschnie, ponieważ korzenie mogą umrzeć z powodu suszy glebowej.
Następnie glebę podlewa się mniej więcej co 4 dni, zwilżając warstwę gleby o 6 mm. Woda do nawadniania powinna być czysta, osiadła i mieć temperaturę 20 stopni.
Optymalizacja diety
Jeśli komponując mieszankę składników odżywczych dla sadzonek, zaniedbałeś nawozy lub zastosowałeś je w niewystarczającym stopniu, sadzonki mogą zostać wyrwane z powodu złej gleby.
Na takich glebach sadzonki mają zwykle małe i blade liście. Jego łodygi mogą mieć również zmodyfikowany wygląd - są cienkie i twarde.
Rada. W takim przypadku konieczne jest pilne uciekanie się do wprowadzenia nawozów fosforowo-potasowych. W niektórych przypadkach mogą być również potrzebne nawozy azotowe.
Przybliżony skład żywienia:
- chlorek potasu - 1 g;
- azotan amonu - 2,5 g;
- superfosfat - 4 g;
- woda - 1 l.
Jeśli w glebie występuje nadmiar nawozu, łodyga kapusty również się rozciągnie, liście zwiększą się i nabiorą ciemnozielonego koloru. W takim przypadku wszystkie opatrunki są zawieszone, a gleba jest myta obfitym podlewaniem.
Leczenie regulatorem wzrostu
Kiedy rozciąganie sadzonek następuje na etapie tworzenia pierwszych prawdziwych liści, zastosowanie regulatorów wzrostu pomoże zatrzymać ten negatywny proces:
- "Amulet";
- "Sportowiec".
Leki te można stosować zarówno w profilaktyce rozciągania, jak i do leczenia, gdy zostaną wykryte pierwsze objawy tego zjawiska.
Dopuszcza się wprowadzanie regulatorów wzrostu przez opryskiwanie liści i podlewanie u nasady roślin. Po przetworzeniu system korzeniowy zaczyna intensywniej rosnąć, a wzrost wegetatywnej części roślin ustaje.
Owocobranie
Jeśli stopień wydłużenia sadzonek jest dość silny, poprzednie środki raczej nie pomogą. W takim przypadku sadzonki należy natychmiast przesadzić. Możesz przenieść je w to miejsce:
- w oddzielnym małym pojemniku, jeśli wyrosły w skrzynce na sadzonki;
- do przestronnego pojemnika, jeśli wyrosną w płytkich filiżankach;
- do łóżka ogrodowego, jeśli pozwala na to pogoda i wiek sadzonek.
Podczas przesadzania sadzonki są zakopywane w liściach liścienia. Jeśli sadzonki nie mają jeszcze prawdziwych liści i są bardzo wydłużone, należy je również nurkować, ale nie tak głęboko zakopane.
Usuwanie wielu liści
Kiedy sadzonki wyrosną w oddzielnych i dość obszernych pojemnikach i zostaną wyciągnięte, można uciec się do odłamania pary dolnych liści. Po takim zabiegu wzrost sadzonek zostaje zawieszony, a korzenie są wzmocnione. Jeśli efekt był niewystarczający, procedurę można powtórzyć w ciągu tygodnia.
Dodawanie ziemi
Jeśli w pudełkach z wydłużonymi sadzonkami jest margines wysokości, musisz dodać ziemię do łodyg. Takie podejście jest nie mniej skuteczne niż zbieranie.
Możesz użyć metody zraszania, aby podnieść poziom gleby do dolnej pary liści. Dzięki temu wyrosną dodatkowe korzenie rośliny.
Tworzenie pętli
Jeśli łodyga zbytnio się wydłużyła, dodaje się ją kroplami, uprzednio złożoną w pętlę. Aby to zrobić, przez pewien czas podlewanie sadzonek zmniejsza się do minimum, a temperaturę obniża do 5 stopni Celsjusza.
Od takiego uderzenia łodyga staje się powolna i można ją zwinąć w pierścień w zagłębieniu.Skręconą łodygę posypuje się ziemią, a następnie tę ziemię zagęszcza się i podlewa.
Po zabiegach rehabilitacyjnych na wydłużonych sadzonkach, jeśli odniesie sukces i przestanie energicznie rosnąć, zapewnia się jej taką samą opiekę, jak w przypadku zwykłych sadzonek, ściśle przestrzegając wszystkich wymagań.
Ponowny wysiew nasion
Zdarza się, że sadzonki są tak rozciągnięte, że wszelkie działania mające na celu ich rehabilitację wydają się bezsensowne i skazane na niepowodzenie. W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem byłoby odrzucenie przerośniętych sadzonek i ponowne zasianie nasion na opuszczonym obszarze.
W takim przypadku główki kapusty najprawdopodobniej pojawią się później niż zwykle, ale będą lepszej jakości niż te, które można było wyhodować z wadliwych, wydłużonych sadzonek. I nie jest faktem, że w ogóle by urosły.
Bakterioza naczyniowa
Bakterioza naczyniowa wpływa nie tylko na kapustę, ale także na kalafior, brukselkę, brokuły, kalarepę, a także rzodkiewkę i rzodkiewkę i występuje na roślinach na wszystkich etapach ich rozwoju. Czynnikiem wywołującym bakteriozę naczyniową są bakterie Xanthomonas campestris pv. campestris Dowson.
Pierwsze oznaki bakteriozy naczyniowej pojawiają się na liściach liścienia w postaci rozjaśnienia ich brzegów. Wzrost roślin spowalnia, skręcają się, więdną i mogą umrzeć.
U starszych roślin bakterioza naczyniowa powoduje więdnięcie, zażółcenie końcówek liści i pojawienie się na nich sieci sczerniałych żyłek. Na przecięciu żył liści i pniaków chorych roślin wyraźnie widać klęskę wiązek naczyniowych w postaci czarnych plamek lub smug, co dało nazwę bakteriozie naczyniowej - czarnej zgnilizny. Później dotknięte obszary liści przybierają ciemnobrązowy kolor i obumierają.
W późniejszych stadiach choroby czarny kolor z dotkniętego liścia może rozciągać się na główną łodygę, gdzie zaciemniony układ naczyniowy może być wyraźnie widoczny w górę lub w dół łodygi. Dotknięte rośliny są skarłowaciałe. Dolne liście opadają, główki kapusty pozostają słabo rozwinięte lub tracą swoją prezentację.
Podczas przechowywania postępuje bakterioza naczyniowa, przez co główki kapusty stają się bezużyteczne. Po bakteriozie naczyniowej często następuje mokra zgnilizna.
Źródłem zakażenia są zakażone nasiona, zakażone rośliny, w tym jądra, a także zakażone szczątki roślin. Czasami źródłem infekcji mogą być również chwasty kapusty.
W okresie wegetacji bakterie od chorej rośliny do zdrowej są przenoszone przez wiatr, krople deszczu, owady i ślimaki. Bakterie przedostają się do roślin poprzez mechaniczne uszkodzenia spowodowane przez szkodniki. Następnie łatwo przenikają do układu naczyniowego roślin, powodując ich więdnięcie.
Rozwój bakteriozy naczyniowej postępuje wraz z obfitymi opadami w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego.
Korzystne warunki wzrostu
Teraz zastanówmy się, czego potrzebuje kapusta w ogrodzie, na polu. Kapusta rośnie, co mam zrobić?
- Cień.
- Nadmiar lub brak wilgoci.
- Biust z górnym opatrunkiem. Jeśli jest go za dużo, a bywa, że jest za mało, roślina też rośnie.
- Kapusta jest sadzona zbyt blisko siebie.
- W pobliżu sadzi się rośliny, które pobierają zbyt dużo składników odżywczych.
- Zatkany ogród chwastami.
- Twarda, luźna gleba obok warzywa.
W przeciwnym razie nie ma przeciwwskazań do normalnego wzrostu tego warzywa.
Czarna plama lub alternaria kapusty
Czarny punkt objawia się zarówno na młodych, jak i dorosłych roślinach kapusty, zwłaszcza na jądrach - podczas ich dojrzewania i zbioru.
Na liściach i łodygach siewek kapusty tworzą się czarne nekrotyczne paski i plamy. U starszych roślin kapusty ciemne nekrotyczne plamki strefowe o średnicy do 10 mm tworzą się na górnych liściach główek kapusty, z luźnym czarnym nalotem przypominającym sadzę. Dotknięta tkanka może z czasem wypaść, w wyniku czego na liściach powstają dziury.Przy silnym rozwoju czarnej plamistości obumierają liście okrywowe kapusty. Chorobę wywołują grzyby Alternaria brassicae Sacc. i Alternaria brassicicola Wilts.
Rozwojowi czarnej plamki sprzyjają obfite opady atmosferyczne, wilgotność względna powietrza 80-100%, temperatura powietrza + 20 ... + 25 ° С oraz zagęszczenie roślin. Okres inkubacji Alternarii w temperaturze + 25 ° C wynosi tylko 1-2 dni.
Szczątki roślin są źródłem infekcji Alternaria. Oprócz białej kapusty patogeny te atakują nie tylko kapustę i chwasty z rodziny kapustowatych, ale także wiele innych warzyw (ziemniaki) i rośliny ozdobne (jałowiec).
Dokonywanie wyboru
| Uwaga | |
| Najczęściej zapakowane nasiona są już gotowe do siewu. Ale jeśli nie są one traktowane specjalną kompozycją (niepomalowane) lub powlekane, to dla bardziej przyjaznego kiełkowania dobrze jest namoczyć je wstępnie w roztworze pierwiastków śladowych na 12-24 godziny. Moczenie w roztworze makroskładników odżywczych (5 g azotanu potasu, 10 g superfosfatu, 0,2 g siarczanu magnezu na 1 litr wody) również poprawia kiełkowanie. Aby uzyskać silne, zdrowe pędy, nasiona można przed sadzeniem przechowywać w roztworze regulatora wzrostu. | |
W zależności od cech odmianowych, kształt, kolor i właściwości odżywcze główki kapusty są bardzo różne. Najczęściej odmiany kapusty białej dzieli się na trzy grupy według okresów dojrzewania: wczesne, średnie i późne. Zgodnie z tym wskaźnikiem określa się również kierunki ich stosowania. Wczesna jest zwykle używana do przygotowywania sałatek, przystawek i pierwszych dań. Odmiany sezonowe są lepsze niż inne do fermentacji, a odmiany późne są lepsze do długotrwałego przechowywania i jedzenia w zimie.
Szara zgnilizna kapusty
Po porażce szara zgnilizna (botrytis) główki kapusty miękną, na liściach pojawia się szara pleśń. Główki kapusty dotknięte szarą zgnilizną najczęściej gniją podczas przechowywania, zaczynając od dolnych liści, zwłaszcza jeśli te liście są uschnięte lub odmrożone.
Szara zgnilizna kapusty występuje rzadziej, gdy jest sucha i mokra, chociaż w niektórych ciepłych, wilgotnych latach infekcja gleby i obszarów przechowywania może spowodować znaczne szkody.
Kapusta Keela
Keela - choroba grzybicza atakująca system korzeniowy wszystkich rodzajów kapusty, rzepy, rzodkiewki, rzodkiewki, a czasem brukwi. Keela pojawia się na korzeniach roślin w postaci wyrostków i zgrubień o wielkości od dużej główki szpilki na sadzonkach do jabłka u dorosłych roślin. Nerkowate zgrubienia na korzeniach, gdy stępka wpływa na kapustę, można łatwo pomylić z galasami czającej się trąby.
Rośliny infekowane są na samym początku swojego rozwoju przez glebę, w której zarodniki stępki utrzymują się przez kilka lat. Keela najsilniej rozwija się na ciężkich glebach gliniastych i kwaśnych. Sadzonki kapusty dotknięte kilem prawie nie różnią się wyglądem od zdrowych. Rośliny kapusty dotknięte kilem w starszym wieku znacznie opóźniają wzrost, więdną i obumierają.
Grzyb wywołujący keelę utrzymuje się w glebie przez długi czas. Dlatego kapustę i inne rośliny kapusty sadzi się na tym samym łóżku ogrodowym po 5-7 latach, gleba jest stale rozluźniana, a gorczyca lub rzodkiew nie są używane jako zielony nawóz.
Jeśli na miejscu pojawi się kil, monitoruj kwasowość gleby. Bezpośrednia walka z kilem jest prawie niemożliwa. W celach profilaktycznych gleba jest wapnowana w celu zmniejszenia kwasowości, próbując doprowadzić reakcję gleby do pH 7,0. Dodatkowo do otworów dodaje się wapno podczas sadzenia kapusty.
Dlaczego kapusta wyciąga się po zejściu ze statku i co z tym zrobić
Przed opisaniem problemu z główkami kapusty należy najpierw trochę zrozumieć jej fizjologię, a poniżej zastanowimy się już, co zrobić, jeśli kapusta zacznie rosnąć.
Więc co to jest kapusta? Ta nazwa kryje w sobie wieloletnią roślinę, rodzinę krzyżową, w której występuje około trzydziestu pięciu gatunków.Główny obszar uprawy znajduje się w umiarkowanej strefie wilgotnej Morza Śródziemnego i europejskiej części kontynentu. Chociaż są wyjątki, dziką kapustę można było zobaczyć także w północnej Afryce i Azji.
Główną uprawą rośliny są gatunki udomowione, uprawiane.
Na terenie byłej WNP rośnie około dziesięciu gatunków. Najpopularniejsze typy to:
Łodyga jest wyprostowana, pierzasto podzielona lub klapowana. System korzeniowy kapusty jest wrzecionowaty. Z kolei układ liści na łodydze jest taki, że dolne tworzą rodzaj „rozety”. Kwiaty rośliny tworzą tarcze lub krzaki. Płatki korony są żółtawe w postaci nagietków z grzbietem - owalną kończyną. Pręciki są wolne, na początku każdego znajdują się gruczoły miodowe. W słupku rośliny znajduje się mała kolumna, duże piętno dwupłatkowe i siedzący jajnik.
Rhizoctonia z kapusty
Rhizoctonia - choroba grzybicza kapusty, której przyczyną jest grzyb Rhizoctonia solani. Czynnik sprawczy nie jest wybredny ze względu na warunki środowiskowe, dlatego rizoktonia kapusty może rozwijać się przy dużych wahaniach temperatury (od +3 do + 25 ° C), wilgotności gleby (od 40 do 100% pełnej wilgotności) i kwasowości podłoża (pH od 4,5 do 8). Grzyb nie ma okresu odpoczynku.
Kiedy czynnik wywołujący rizoktonię styka się z szyjką korzeniową sadzonek kapusty, łodyga żółknie, wysycha i obumiera, sadzonki kapusty giną.
Jeśli choroba zaczęła się od liści, na dotkniętych liściach liścienia tworzą się małe okrągłe, żółtawo-pomarańczowe plamy.
Jeśli dotknięte są korzenie, są moczone, ale przy ciągłym hillingowaniu kapusty nad dotkniętym obszarem mogą powstać dodatkowe korzenie.
Do zakażenia rizoktonią dochodzi, gdy zainfekowana ziemia dostanie się na liście kapusty lub gdy liście zetkną się z ziemią. Na łodygach liści kapusty powstają podłużne, pogłębione, jasnobrązowe wrzody o długości do 2–2,5 cm, na liściach w kontakcie z glebą po infekcji powstają duże, rozmyte brązowe plamy.
Rhizoctonia nadal rozwija się na porażonych główkach kapusty i podczas przechowywania. Jednocześnie liście na zainfekowanej główce kapusty są łatwo oddzielane od pnia, co znacznie zmniejsza wagę główek.
Grzyb jest zakonserwowany w ziemi i na szczątkach roślinnych. Czas zachowania zarodników grzybów w glebie bez rośliny żywicielskiej wynosi 5–6 lat. Przez cały ten okres czynnik wywołujący rizoktonie zachowuje swoje właściwości chorobotwórcze. Rhizoctonia to bardzo podstępna i niebezpieczna choroba, która może zarazić wiele upraw warzyw, na przykład ziemniaki, w przypadku których choroba powoduje uszkodzenie bulw, zwana także parchem czarnym.
Lądowanie
Zastanówmy się, jak prawidłowo sadzić tę roślinę, a raczej jej uprawiany gatunek.
Istnieją dwa sposoby uprawy kapusty:
- Sadzonka.
- Uprawa bez sadzonek.
Zasadniczo na terytorium WNP używany jest pierwszy, na którym się skupimy.
Kapusta musi kiełkować. Aby to zrobić, musisz przygotować siedlisko lub szklarnię. Weź niskie pudełko wypełnione rozłożonym torfem, niekwaśną glebą lub zwykłą ziemią darniową. Należy go znaleźć podczas kiełkowania w pomieszczeniach na oknach od strony południowej lub na ulicy - powinien być dobrze zaizolowany folią na wierzchu i umieszczony w oświetlonym miejscu.
Nasiona sadzi się po wykiełkowaniu i wybraniu dużych. Następnie trochę je podgrzej, wkładając je do ciepłej wody na dwadzieścia minut. Następnie musisz ostudzić nasiona, zanurzając je w bieżącej wodzie na kilka minut. Następnie nasiona umieszcza się w wilgotnej szmatce lub gazie, oczekuje się, że wykiełkują. Po przebiciu się kiełków przez opłucną nasiona sadzi się je w przygotowanym pudełku na głębokość nie większą niż 1,5 cm, a następnie podlewa się sadzonki tak, aby ziemia była lekko nawilżona.
W ciągu czterech dni nasiona będą miały pierwsze okrążenia.
Dwa tygodnie później pojawiają się pierwsze normalne liście iw tym momencie sadzonki są przesadzane oddzielnie od siebie, najlepiej w oddzielnych, własnych doniczkach. Skład gleby do doniczek jest nieco inny: robimy to w stosunku 7: 2: 1: 1, dla torfu, próchnicy, ziemi darniowej i dziewanny (wszystko pobierane jest proporcjonalnie, czyli 7 części torfu, dwie części humusu itp.). Ziemię sodową można zastąpić mułem stawowym. W przypadku braku torfu stosuje się proporcje: 1: 3: 6 dla dziewanny, darni i próchnicy.
Po posadzeniu, gdy roślina się zakorzeni, przenoszona jest do szklarni w nowym miejscu. Szklarnia powinna być ciepła i lekka. Ciepło zapewnia koński lub krowie łajno, którego mieszanką z ziemią spryskuje się pomiędzy doniczkami zainstalowanymi w szklarni.
Sadzi się je w dołkach wykopanych na głębokość 10 cm w dobrze rozluźnionych łóżkach. Studnie należy dobrze zrzucić przed zasadzeniem w nich kapusty. Po umieszczeniu kiełków w dołku posypuje się je ziemią i ponownie podlewa. Otwory należy wykonać w odległości około 40 centymetrów od siebie. Dopóki kapusta rośnie, jest dobrze podlewana, aż do czasu zbiorów. A jak kapusta rozciągnęła się w ogrodzie, co robić i jej zdjęcie, patrz poniżej.
Więdnięcie Fusarium lub tracheomikoza kapusty
Czynnikiem sprawczym choroby jest grzyb glebowy Fusarium oxysporum (syn. F. conglutinans), który zachowuje żywotność przez kilka lat. Więdnięcie Fusarium - bardzo groźna choroba grzybicza. Kapusta jest najbardziej narażona na więdnięcie fusarium w okresie wzrostu sadzonek i sadzenia ich w otwartym terenie. W tym okresie więdnięcie fusarium może zniszczyć do 20-25% ogólnej liczby roślin.
Głównym objawem więdnięcia fusarium jest żółto-zielony kolor liści i utrata turgoru. Chore liście odpadają, główka kapusty wygina się, a przy poważnych uszkodzeniach pozostaje tylko niewielka gołe główki kapusty, pozbawione zewnętrznych liści. Grzyb przedostaje się do rośliny przez korzenie lub uszkodzenia spowodowane przez szkodniki, rozprzestrzenia się przez naczynia do części nadziemnej i znacznie utrudnia przepływ wody w roślinie.
Masowe więdnięcie kapusty obserwuje się w latach z upalnym latem. Optymalne warunki do rozwoju grzyba powstają, gdy gleba ogrzewa się do +15 + 17oC. Temperatura i wilgotność powietrza nie mają znaczącego wpływu na infekcję roślin.
Uprawa sałaty
Ojczyzną sałatki jest Morze Śródziemne. Uprawiali go starożytni Grecy, Egipcjanie i Rzymianie. W Europie od XIV wieku sałatę uprawiano w szklarniach, a zimą podawano przy królewskim stole. Obecnie różne formy sałaty są powszechne w Europie i Stanach Zjednoczonych. W Rosji sałata jest bardzo popularna i jest uprawiana zarówno na zewnątrz, jak iw szklarniach.
Obecnie istnieją cztery główne rodzaje sałaty: szparagowa, sałata, rzymska i głowiasta.
Sałata jest rośliną jednoroczną, najpierw rośnie rozeta podstawowych liści, a następnie szypułka. Liście mogą tworzyć główkę kapusty. Kolor liścia zależy od odmiany i może być od ciemnozielonego do bladożółtego.
Sałata jest rośliną odporną na zimno, nasiona kiełkują w temperaturze od +5 stopni i kiełkują w ciągu tygodnia. Młode pędy tolerują przymrozki do -5. Sałatka uwielbia światło i wilgoć. W czasie upałów szybko tworzą się łodygi kwiatowe, a goryczka liści wzrasta. Sałata głowiasta tworzy gęste główki kapusty, gdy różnica między temperaturą dzienną a nocną jest mniejsza niż 8 stopni. Roślina preferuje luźne gleby o neutralnej reakcji środowiska i jest bardzo wybredna pod względem składu mineralnego gleby.
Peronosporoza lub mączniak rzekomy kapusty
Mączniak rzekomy kapusty - choroba grzybicza wywoływana przez grzyby Peronospora parasitica brassicae. Mączniak rzekomy jest najbardziej szkodliwy dla sadzonek kapusty i roślin nasiennych. Pierwsze oznaki uszkodzenia przez mączniaka rzekomego pojawiają się na liściach liścienia siewki w postaci żółtawych rozmytych plam, w tym samym miejscu na spodniej stronie liścia tworzy się szaro-biały nalot zarodnikowania grzybów. Liście stopniowo żółkną i obumierają.
Źródłem choroby mogą być nasiona, gleba, pozostałości roślinne w szklarniach, szkółkach. W przypadku rozwoju mączniaka rzekomego korzystna temperatura wynosi +20 + 22 ° C.Po posadzeniu sadzonek kapusty na otwartym terenie rozwój mączniaka rzekomego ustaje, chociaż grzyb pozostaje w roślinie. W deszczową pogodę mączniak rzekomy pojawia się ponownie na liściach kapusty w postaci czerwonawo-żółtawych plam z rozkwitem grzybni na spodniej stronie. Mączniak rzekomy może również zaszkodzić innym uprawom warzyw, na przykład cebuli, grochowi, ogórkowi, melonowi, arbuzowi, dyni.
Siew to początek wszystkiego
W Rosji kapusta jest często uprawiana przez sadzonki. Wysokiej jakości nasiona odmian są kluczem do uzyskania mocnych sadzonek, a także późniejszego wysokiego plonu. Wówczas obszar chronionej gleby przeznaczony pod zasiew zostanie wykorzystany możliwie efektywnie, sadzonki będą przyjazne, a sadzonki wyrównane.
Tradycyjnie nasiona kapusty wysiewa się w skrzynkach lub na redlinach w rzędach, w odległości 5–6 cm. Wygodne jest wysiewanie w plastikowych kasetach sadzonkowych, których komórki są wypełnione podłożem, którego głównym składnikiem jest torf, ponieważ to on przyczynia się do powstania silnego systemu korzeniowego. Podczas uprawy sadzonek w kasetach zużycie nasion jest znacznie zmniejszone, a pielenie z reguły nie jest potrzebne, ponieważ w podłożu nie ma chwastów. Wystarczy monitorować zawartość wilgoci.
Po wysianiu nasiona przykrywa się tym samym podłożem, lekko zagęszcza i posypuje perlitem, aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci. Pomimo tego, że już zasiewają na mokrej glebie, podlewanie należy przeprowadzić po siewie.
Ciemnienie na środku głowy
Ciemnienie na środku głowy nie jest chorobą. Przyczyną tego uszkodzenia główki kapusty jest długotrwałe narażenie kapusty na niskie temperatury w ogrodzie lub w magazynie. Chociaż kapusta może tolerować krótkotrwałe przymrozki do –8 oC bez widocznych konsekwencji, przymrozki jesienne są często silne i długotrwałe.
Zimne uszkodzenia kapusty są często nieodwracalne. Liście kilku warstw wewnątrz główki stają się szkliste, podczas gdy liście zewnętrzne są dość zdrowe. Po pewnym czasie porażone liście wewnątrz główki kapusty nabierają czerwonawego lub czerwonawego zabarwienia (takie uszkodzenie kapusty nazywa się „czerwonym sercem”), jeśli dostanie się do ciepła, może stać się czarne, wydzielając nieprzyjemny zapach. Podobne objawy mogą wystąpić w miejscach przechowywania kapusty o niskim poziomie tlenu i dużej zawartości dwutlenku węgla.
Nie wolno przechowywać kapusty dotkniętej mrozem. Najlepsze zdrowe liście mrożonego jarmużu mogą być przetwarzane lub używane jako żywność.
Aby nie wystawiać kapusty na działanie ujemnych temperatur, plon należy zebrać przed zbliżającymi się silnymi mrozami. Do długotrwałego przechowywania kapusta jest zbierana całkowicie przed nadejściem temperatur poniżej zera.
Do mrozu (–3 –4oC) zbiera się najczęściej kapustę sezonową, która służy do marynowania. Krótkotrwały spadek temperatury poprawia smakowitość kapusty, staje się słodka i soczysta, dlatego kapusta kiszona jest tak pyszna.
Jak sadzić
Po posadzeniu nasion przykryj pojemnik przezroczystą folią i trzymaj do kiełkowania. Następnie otwieramy procesy. Najlepsza temperatura dla kiełkujących nasion to nie więcej niż 15 stopni. Dlatego jeśli w domu jest gorąco, należy przewietrzyć pomieszczenie. Zaleca się sadzenie, gdy ogrzewanie jest wyłączone.
Sadzenie w glebie następuje, gdy pojawiają się cztery liście, a kiełek osiąga ponad dziesięć centymetrów. Jest gęsty, mocny i nieskazitelny.
Ta kultura bardzo lubi obfite podlewanie, tylko jesienią, przed ścinaniem główek kapusty, należy ją zatrzymać na kilka dni.
Główki kapusty będą duże, równe, soczyste, jeśli użyjesz górnego sosu na czas, poluzujesz ziemię, spryskasz szkodliwe owady. Spośród nawozów warzywo preferuje saletrę amonową, minerały azotowe, próchnicę.
Owady często atakują to warzywo, dlatego wymaga przed nimi specjalnej ochrony. Najbardziej niebezpiecznymi szkodnikami dla kapusty są chrząszcze, motyle mączlików, muchy, ćmy.
Mozaika z kapusty
Na liściach kapusty pojawiły się chaotyczne żółte plamy, uderzenia, pierścienie - to może być manifestacja wirusowa mozaika... Mozaika może wpływać na prawie wszystkie rodzaje kapusty, a także rzodkiewki, rzodkiewki, rutabagi, rzepy. Wirus przenoszony jest na rośliny przez owady ssące: mszyce, wciornastki, przędziorków.
Nie ma środków do walki z mozaiką kapusty, trzeba walczyć ze szkodnikami owadzimi. Kiedy mozaika pojawi się na liściach kapusty, wszystkie rośliny ze wzorem mozaiki będą musiały zostać usunięte i zniszczone, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się mozaiki na inne rośliny. Jako środek zapobiegawczy można zaproponować opryskiwanie środkami owadobójczymi.
Top dressing
Nie tylko dobrze wypełniasz glebę humusem przed sadzeniem, ale kapryśną kulturę należy karmić co trzy tygodnie. Napar robię w ten sposób: wiadro napełniam do połowy świeżym obornikiem, zalewam wodą. Zostawiam to na tydzień. Jeśli nie ma obornika, siekam młode pokrzywy, trochę marszczę, aby dać sok.
Obornik pokrzywowy jest również silnym stymulatorem wzrostu.
Kilka słów o oborniku. Najbardziej pożywny jest koń, a za nim krowa. Z chlewu z trocinami jest najgorszy ze wszystkich. Nadaje się tylko do aplikacji na słabe gleby. Do pierwszego karmienia dodaję do naparu pudełko zapałek mocznika. W następnej dodaję superfosfat w tej samej objętości. Nawiasem mówiąc, rozpuszcza się tylko w gorącej wodzie.
Normą gnojowicy do nawadniania jest półlitrowy pojemnik na duże wiadro. Powstały roztwór wlewam do kadzi pod każdą główką kapusty. Pomiędzy dressingami posyp kapustę popiołem drzewnym. Ślimaki jej nie lubią, zamiast karmić potasem, idzie. Uważam, że na kapustę nigdy nie ma za dużo popiołu. Zaleca się przestrzeganie norm: 2 szklanki popiołu zaleca się nalegać w wiadrze z wodą. Napar jest wprowadzany podczas formowania główek kapusty o litr na każdą roślinę.
