Przetwarzanie szklarni z poliwęglanu wiosną przed sadzeniem roślin: prawidłowa procedura konserwacji zapobiegawczej

Najlepszym i poprawnym pod względem agrotechnicznym rozwiązaniem jest wykonanie wszystkich niezbędnych prac związanych z przygotowaniem i czyszczeniem szklarni z poliwęglanu jesienią. Ale jeśli z jakiegoś powodu nie było to możliwe, planujemy całą pracę na wiosnę. Przetwarzanie szklarni z poliwęglanu jest ważnym punktem, od tego zależy jakość i ilość plonów. Szklarnie z poliwęglanu są podatne na infekcje chorobami grzybiczymi, przędziorkami i zarazą. Jednocześnie dla każdego szkodnika lub choroby przewidziana jest oddzielna metoda zwalczania.

Tutaj dowiesz się:

Zwalczanie szkodników w szklarni

Choroby i szkodniki szklarni powodują znaczne szkody w uprawach warzyw. Dlatego jednym z najważniejszych środków przygotowania szklarni jest jej wiosenna obróbka zapobiegawcza.

Terminowe wdrożenie środków ochronnych gwarantuje wysokie plony w szklarniach. Jednocześnie konieczne jest ograniczenie liczby zabiegów chemicznych do minimum i preferowanie biologicznych metod zwalczania szkodników w szklarni.

Jak pozbyć się owadów

Spośród owadów terenów zamkniętych najbardziej niebezpieczne dla plonu są: mączliki, różnego rodzaju mszyce, nicienie.

Mączlik, podobnie jak jego larwy, odżywia się sokiem roślinnym, pozostawiając w zamian lepką wydzielinę. Pojawia się w nich sadza, która objawia się czarnym nalotem na liściach. Ta płytka spowalnia prawidłowy wzrost i rozwój roślin, tym samym znacznie zmniejszając plon upraw warzyw.

Chemiczną metodą zwalczania tego owada jest regularne opryskiwanie karbofosem (ryc. 1). Metoda biologiczna polega na zwalczaniu mączlika przez pasożyta z formozy. Sukces tej metody zależy od szybkiego wykrycia szkodliwych owadów. W tym celu należy raz w tygodniu sprawdzać rośliny.

Mszyce szklarniowe żywią się sokiem roślinnym, co prowadzi do zahamowania wzrostu, zwijania się liści i niewystarczających zbiorów. Ponadto ten owad jest również niebezpieczny, ponieważ przenosi choroby wirusowe.

Rysunek 1. Metody zwalczania szkodników w pomieszczeniach

Regularna kontrola roślin domowych pomoże wykryć szkodnika na czas. W przypadku stwierdzenia objawów infekcji konieczne jest zastosowanie metody leczenia chemicznego lub biologicznego. Metoda chemiczna polega na opryskiwaniu roślin karbofosem, a metoda biologiczna polega na wykorzystaniu kokonów mszycy muszkatołowej. Jeśli ten entomofag nie radzi sobie z nadmierną liczbą mszyc, stosuje się preparat biologiczny mykoafidynę, który działa wybiórczo i nie zagraża pryszczycy.

Jednym z najbardziej polifagicznych szkodników występujących w pomieszczeniach zamkniętych jest nicień. Jego larwy wnikają w korzenie roślin, spowalniając ich wzrost i powodując słabe kwitnienie i niewystarczające owocowanie. Walka z nicieniami w pomieszczeniach polega na gotowaniu gleby na parze gorącą parą lub wrzącą wodą.

Uwaga: Oprócz chemicznych i biologicznych metod zwalczania warto skorzystać z pomocy innych roślin, które potrafią odstraszyć szkodniki.Rośliny te obejmują nagietki, które nie pozwalają nicieniom osiedlać się w ziemi, a napar z suchych liści, łodyg i korzeni tego kwiatu pomoże zwalczać mszyce. Nagietek, rumianek leczniczy, cebula, czosnek i ostra papryka mają ten sam efekt.

Ważne jest, aby wiedzieć, że w przypadku stosowania środków chemicznych należy zaprzestać ich stosowania na dwa tygodnie przed zbiorem. W przypadku preparatów ziołowych okres ten wynosi 5 dni. Wyjątkiem wśród nich jest rumianek, preparaty z niego można stosować w dowolnym momencie.

Sposoby zwalczania grzyba

Leczenie szklarni na wiosnę przed chorobami i szkodnikami obejmuje zapobieganie grzybom. Pleśń na ziemi jest oznaką grzyba, który jest niebezpieczny zarówno dla roślin, jak i dla ludzi (ryc. 2). Faktem jest, że zawiera toksyczne substancje, które dostają się do organizmu roślinnego przez glebę. Dlatego nie zaleca się stosowania roślin szklarniowych uprawianych na glebie z zakwitem grzybów.

Uwaga: Osobliwością choroby grzybiczej jest to, że pojawia się na każdej glebie, niezależnie od jej składu i rodzaju szklarni. Decydującą rolę odgrywają tutaj wysoka wilgotność, niedostateczna wentylacja i brak bezpośredniego nasłonecznienia. Ponadto pleśń rośnie w szybkim tempie i nie jest łatwo się jej pozbyć. Dlatego wskazane jest, aby wcześniej zadbać o środki zapobiegawcze.

Przede wszystkim należy zapewnić regularną wentylację, a jeśli na ścianach pojawi się kondensacja, należy ją wytrzeć do sucha. Podlewanie należy dostosować tak, aby wilgoć nie zatrzymywała się na ziemi lub podłodze. Aby zapewnić przenikanie bezpośredniego światła słonecznego do wnętrza, konieczne jest otwieranie części szklarni 2 razy w tygodniu.

Rysunek 2. Infekcja gleby w szklarni grzybem (pleśnią)

Jeśli pleśń pojawi się na ziemi, należy ją leczyć specjalnymi preparatami, takimi jak fitosporyna lub słaby roztwór nadmanganianu potasu. Wśród dostępnych narzędzi skuteczny będzie węgiel drzewny i popiół (1: 2), z mieszanką, której gleba jest spryskiwana, a następnie spulchniana. To samo dotyczy sadzonek: roślin z zakwitem pleśni nie można sadzić w zamkniętym gruncie bez leczenia grzybem.

Jak walczyć z infekcją

Oprócz szkodników i wszelkiego rodzaju chorób, różne infekcje, które atakują rośliny, mogą również dostać się do gruntu w pomieszczeniach. Najlepszym sposobem radzenia sobie z nimi jest odpowiednia profilaktyka.

Dlatego przygotowując szklarnię do sadzenia, postępuj zgodnie z tymi wskazówkami.:

1. Przynieś nową ziemię do szklarni, wcześniej nie używany do uprawy sadzonek.
2. Nawożenie glebypamiętaj, że nie można używać świeżego obornika, ponieważ ma on szkodliwy wpływ na rośliny, a przygotowany przez Ciebie kompost nie powinien zawierać resztek roślinnych z zakażonej szklarni.
3. Konieczne jest zdezynfekowanie ramy i pokrycia szklarniowe, całkowicie zastępują glebę, jeśli wykryto infekcję. Dodatkowo czyszczeniu podlega teren przylegający do szklarni. Roślin nie można sadzić w zakażonej, nieleczonej szklarni.
4. Odpowiedzialnie wybieraj nasiona: muszą być zdrowe i zdezynfekowane.
5. Trzeba walczyć nie tylko z chorobąale także szkodnikami owadzimi, ponieważ mogą one przenosić infekcje.
6. Podlewanie lepiej jest to robić przy użyciu wystarczająco ciepłej wody, aby zwiększyć odporność roślin na różne choroby zakaźne.
7. Sadzenie sadzonekstaraj się nie uszkodzić łodyg, ponieważ w miejscu nawet małej rany może rozwinąć się infekcja.
8. Rośliny doniczkowe powinno mieć wystarczającą ilość światła słonecznego, ponieważ jego promieniowanie ultrafioletowe jest silnym środkiem zwalczającym infekcje.

Jeśli zostaną znalezione chore rośliny, należy je natychmiast leczyć lub usunąć, ponieważ są siedliskiem infekcji, która bardzo szybko rozprzestrzenia się w szklarniach.

Choroby pomidorów w szklarni z poliwęglanu

Pomidory Indoor, podatny na różnego rodzaju choroby. Do najczęstszych chorób pomidorów w szklarni z poliwęglanu należą (Rysunek 3):

• Zaraza późna
• Pleśń liściowa
• Gnić
• Mozaika
• Fomoz

Aby zachować rośliny i uzyskać pożądany plon, konieczne jest nauczenie się rozróżniania objawów tych chorób i opanowanie środków ich zwalczania.

Choroba zarazy pomidorów jest spowodowana przez grzyby. Przejawia się w pojawieniu się brązowych plam na liściach, łodygach i owocach. Najczęściej zaraza późna występuje w szklarniach o dużej wilgotności i dużych wahaniach temperatury.

Aby zwalczyć tę chorobę, stosuje się następujące środki:

1. Jako materiał do sadzenia wybiera się silne i zdrowe rośliny;
2. Podczas sadzenia sadzonek należy unikać ich uszkodzenia, aby nie otwierać bramy możliwej infekcji;
3. Gleba musi być dostatecznie żyzna, ponieważ znaczny brak równowagi między składnikami odżywczymi prowadzi do rozwoju chorób;
4. Ważną rolę odgrywają warunki pogodowe podczas sadzenia sadzonek, ponieważ hipotermia i nadmierna wilgoć są wyjątkowo niepożądane dla pomidora;
5. Na koniec zaleca się jednoczesne sadzenie kilku odmian pomidorów, ponieważ wszystkie one inaczej reagują na grzyby;
6. Zachowaj odległość między posadzonymi krzewami. Niezbędna odległość ochroni zdrowe rośliny przed podatnymi na choroby.

Przy braku wilgoci lub nadmiernej zawartości azotu w glebie pojawia się wierzchołek pomidorów. Na zielonych, jeszcze niedojrzałych owocach pojawiają się plamy, wodniste i zgniłe lub suche i czarne. W przypadku wykrycia objawów choroby konieczne jest spryskanie dotkniętych roślin roztworem azotanu wapnia i regularne podlewanie pomidorów.

Rycina 3. Główne choroby pomidorów w szklarniach: 1 - zaraza późna, 2 - szara zgnilizna, 3 - mozaika, 4 - fomoza

Pleśń liści (brązowa plama) jest chorobą grzybiczą. Infekuje liście roślin i pojawia się jako brązowo-brązowe plamy z aksamitnym nalotem. Liście zakażonych roślin obumierają, a zarodniki grzybów nadal rozprzestrzeniają się po podlewaniu pomidorów, a także przez opadłe liście i ludzkie ubranie. Aby pozbyć się brązowych plam, konieczne jest obniżenie wilgotności w szklarni poprzez zmniejszenie ilości podlewania. Z chemicznych metod kontroli można zastosować opryskiwanie roślin chlorkiem miedzi.

Szara zgnilizna pomidora wpływa na owoce pod koniec sezonu wegetacyjnego. W przeciwieństwie do zarazy późnej na owocach pojawiają się brązowe wodniste plamy. W niektórych przypadkach szara zgnilizna wpływa nie tylko na owoce, ale także na inne nadziemne części rośliny. Zaatakowane owoce należy usunąć, glebę zdezynfekować, a rośliny spryskać fungicydem.

Uwaga: Oprócz szarej zgnilizny znana jest również zgnilizna korzeni, wpływająca na szyjkę korzeni roślin, co prowadzi do ich śmierci. Leczenie gleby roztworem siarczanu miedzi i zastąpienie wierzchniej warstwy gleby nową pomoże pokonać chorobę.

Mozaika to powszechna choroba wirusowa szklarni. Uszkadzając liście pomidorów, zmienia ich kolor i kształt, w wyniku czego żółkną i wysychają.

Aby zwalczyć tę chorobę wirusową, stosuje się następujący zestaw środków:

• Podlewanie sadzonek pomidorów roztworem nadmanganianu potasu kilka razy dziennie.
• Obróbka pomidorów mieszaniną odtłuszczonego mleka i mocznika po 10 dniach.
• Zaleca się nie dotykać soku roślin podczas szczypania, aby nie rozprzestrzeniać wirusa.

Charakterystyczną cechą phomosis jest duża brązowa plama znajdująca się wokół podstawy płodu. W tym przypadku dotyczy to nie tylko powierzchni, ale także wnętrza pomidora.Przyczyną tej choroby jest wysoka wilgotność lub nadmierna aplikacja azotu lub świeżego obornika do gleby.

Etap 2 - czyszczenie i usuwanie śmieci

Konieczne jest usunięcie zeszłorocznych kołków, kawałków sznurka służących do wiązania ogórków lub pomidorów oraz innych jednorazowych urządzeń. Zdecydowanie korzenie krzewów, które zakończyły owocowanie, nie powinny pozostać w glebie, ich łodygi i liście na powierzchni. Nietrudno odgadnąć losy chwastów. Chociaż, zgodnie z niewypowiedzianymi zasadami szklarni, jesienią są usuwane wraz z resztkami uprawianych roślin.

Wszystkie odpady szklarniowe, w tym zgniłe drewno z remontowanych konstrukcji, należy spalić. Ponadto powstały popiół posłuży jako doskonały nawóz mineralny. A to, co mnie cieszy, to to, że absolutnie wolną glebę można wzbogacić w potas, magnez, siarkę, żelazo, wapń, fosfor itp. Tylko azot w tym domowym nawozie nie będzie, ponieważ wyparowuje podczas spalania.

Nadaje się do spalania śmieci:

• domowy piec z metalowej beczki bez dna. Jego budowę rozpoczyna się od zamontowania ceglanych słupków, na których najpierw umieszcza się metalowy ruszt, a następnie ustawia się beczkę. Ciąg jest doskonały, iskry nie rozpraszają się, a zaimprowizowany ruszt zapewni zgrabne zbieranie popiołu;
• miejsce z ziemią lub inną niepalną powierzchnią o średnicy 3-4 m, oczyszczone z suchej trawy, kawałków drewna; skrawki papieru. Nie powinno być na nim plam rozlanej benzyny, oleju napędowego, nafty lub innego paliwa;
• otwarte palenisko wyłożone cegłami, do produkcji których można wziąć zepsuty lub wadliwy materiał.

Popiół będzie potrzebował 3-5 szklanek na 1m², jeśli zostanie użyty na sucho jako nawóz. Rozrzuć przed kopaniem. Jeśli do karmienia używany jest popiół, jedną szklankę suchej masy rozpuszcza się w wiadrze z wodą.

Jak radzić sobie z chorobami ogórków w szklarni

Ogórki domowe są najczęściej podatne na choroby, takie jak antraknoza, biała i szara zgnilizna, mączniak prawdziwy i rzekomy, zgnilizna korzeni, bakterioza (ryc. 4).

Antraknozę wywołuje grzyb, który aktywnie rozmnaża się przez cały sezon wegetacyjny. Przejawia się to pojawieniem się zaokrąglonych plam na liściach, w miejscu których zaczyna się martwica tkanek. Jednocześnie owoce pokryte są wrzodami, zarówno pojedynczymi, jak i mnogimi. Wkrótce wszystkie te formacje ciemnieją i zaczynają gnić. W rezultacie ogórki są gorzkie i nie można ich przechowywać.

Zarodniki grzyba wywołującego antraknozę rozprzestrzeniają się przez unoszące się w powietrzu kropelki w warunkach wysokiej wilgotności i temperatury. Mogą utrzymywać się w nasionach i resztkach roślinnych.

Dlatego zapobieganie infekcji antraknozą będzie spełniać następujące wymagania:

1. Używaj tylko zdrowego materiału do sadzenia;
2. Wysiew nasion w dobrze ogrzanej i wcześniej przygotowanej glebie;
3. Dezynfekcja gleby w szklarni;
4. Przestrzeganie zasad płodozmianu;
5. Jeśli zostaną znalezione zainfekowane rośliny, natychmiast potraktuj je mieszaniną Bordeaux lub zawiesiną wybielacza.

Innym przedstawicielem chorób grzybiczych jest biała zgnilizna, która atakuje wszystkie narządy wegetatywne ogórków. Krzewy giną z powodu zatrucia substancją, która wydziela grzyby.

Uwaga: Zaatakowane rośliny można łatwo rozpoznać po zmiękczonej, śliskiej tkance z białym, puszystym nalotem grzybni. Następnie dotknięta tkanka rozpada się. Metody postępowania w przypadku białej zgnilizny polegają na usuwaniu i niszczeniu resztek roślinnych po zbiorach, a także systematycznej kontroli i niszczeniu zakażonych i zgniłych owoców. Jeśli ziemia jest zanieczyszczona, należy ją wymienić lub odkazić.

Podobną chorobą jest szara pleśń ogórków. Wpływa nie tylko na łodygi, owoce i liście, ale nawet kwiaty i jajniki, a także kątowniki liści.Środki zwalczania są podobne do poprzednich, z włączeniem opylania roślin w początkowej fazie wzrostu proszkiem z miodu i kredy.

Rysunek 4. Główne choroby i szkodniki ogórków w szklarni

Najczęstszą chorobą ogórków szklarniowych jest mączniak prawdziwy. W uszkodzonych roślinach narządy wegetatywne pokryte są białym nalotem, następnie ciemnieją i przedwcześnie giną.

Aby zapewnić przyszłe zbiory, konieczne jest terminowe podjęcie szeregu działań.:

• Dokładnie usuń i zniszcz resztki roślin po zbiorach, zdezynfekuj szklarnię i jej osłonę, a także narzędzia używane do uprawy roślin.
• Ostrożnie podejdź do selekcji nasion: na przykład hybrydy są bardziej odporne na tego typu infekcje.
• Utrzymuj wymagany reżim temperaturowy wewnątrz szklarni.
• Kiedy pojawią się pierwsze oznaki choroby, spryskaj dowolnym fungicydem. Powtórz zabieg za 10-14 dni.

W przeciwieństwie do mączniaka prawdziwego mączniak rzekomy atakuje tylko liście roślin, tworząc plamy na ich powierzchni. W rezultacie blaszka liściowa ciemnieje, wysycha i odpada.

Pakiet środków zapobiegawczych obejmuje:

1. Terminowe usuwanie i niszczenie dotkniętych części roślin;
2. Zapewnienie normalnych warunków temperaturowych;
3. Wybór odmian najbardziej odpornych na infekcje;
4. Pełna dezynfekcja gleby lub jej wymiana w przypadku uszkodzenia.

Z reguły zgnilizna korzeni wpływa na osłabione rośliny. W wyniku tej infekcji grzybiczej sadzonki rosną bardzo wolno lub giną. Korzenie pozostałych sadzonek brązowieją, łodyga staje się cieńsza, a sama roślina jest bardzo łatwo usuwana z gleby.

Wśród metod walki są zarówno profilaktyka, jak i właściwa terapia:

• Utrzymanie odpowiednich warunków do wzrostu upraw w szklarni;
• Traktowanie roślin specjalnymi produktami biologicznymi;
• Terminowe usuwanie zainfekowanych krzewów;
• Wymiana wierzchniej warstwy gleby;
• Dezynfekcja konstrukcji szklarni i jej powłoki;
• Podgrzewanie i przetwarzanie nasion przed sadzeniem.

W praktyce istnieją również różne bakteriozy ogórków. Klęska zaczyna się od liścieni, przechodzi do tkanki liści, prowadząc do ich śmierci. W miejscu plam bakteryjnych pojawiają się dziury, które mogą wystąpić zarówno na liściach i łodygach, jak i na ogonkach i owocach.

Środki zwalczania bakteriozy obejmują przestrzeganie zasad płodozmianu, terminowe wykrywanie i niszczenie porażonych sadzonek i roślin, dezynfekcję zamkniętego gruntu oraz traktowanie sadzonek fungicydami.

Autor filmu opowie, jak zdezynfekować szklarnię po wyhodowaniu ogórków.

Jak uprawiać glebę

Dezynfekcja gleby to równie ważna procedura. Zwykle glebę wylewa się tym samym wybielaczem. Nawiasem mówiąc, wszystkie elementy narzędzi ogrodniczych są z nim przetwarzane.

Jeśli gleba jest silnie zanieczyszczona, może nie być wystarczającej ilości wybielacza. W takich przypadkach dodatkową obróbkę przeprowadza się za pomocą preparatów grzybobójczych.

Jesienią szklarnia jest przygotowana do zimowania. Aby to zrobić, jest usuwany, dokładnie myty, a pomieszczenie i gleba są dezynfekowane.

Choroby wczesnej kapusty w szklarni

Najczęstsze choroby wczesnej kapusty szklarniowej to:

• Czarna noga;
• Keelu;
• Peronosporoza;
• Fałszywa rosa kapusty.

Głównym objawem czarnej nogi jest próchnica łodygi; peronosporoza - pojawienie się plam i płytki nazębnej; kily - powstawanie zgrubień i narośli (ryc.5). Tego wszystkiego można uniknąć dzięki wstępnej obróbce nasion. Nie zapominaj, że kapusta jest rośliną kochającą światło, która uwielbia wilgoć i wietrzenie.

Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo chorobom wczesnej kapusty:

1. Keela rozwija się w komórkach korzeni, tworząc na ich powierzchni narośla, które zakłócają proces wchłaniania składników odżywczych przez kulturę. Zaatakowana roślina nie jest w stanie utworzyć jajnika. Środki kontrolne sprowadzają się do usunięcia zwiędłych lub martwych roślin wraz z grudą ziemi i dezynfekcji gleby w tym miejscu wapnem. Substancja ta pomaga również zapobiegać chorobom, gdy jest stosowana do gleby podczas sadzenia sadzonek. Dodatkowa dezynfekcja gleby nie jest wymagana, ponieważ stępka kapuściana wpływa tylko na rośliny krzyżowe, dla wszystkich innych nie stanowi zagrożenia.
2. Szuler rozwija się, gdy naruszane są normy wilgotności, a wentylacja nie jest prowadzona prawidłowo. Choroba atakuje szyjkę korzenia i podstawę łodygi, prowadząc do ich przerzedzenia i rozkładu, w wyniku czego roślina obumiera. Dlatego sadząc sadzonki, zwróć uwagę na kołnierze korzeni sadzonek: jeśli dotknięte są czarną nogą, nie można ich sadzić.

Jeśli poprzednie zbiory wczesnej kapusty padły z czarnej nogi, konieczne jest zastąpienie podłoża w szklarni lub sadzonki sadzonek w innym miejscu. Pamiętaj, że czarna noga pojawia się, gdy występuje wysoka wilgotność i niewystarczająca wentylacja.

Rycina 5. Objawy głównych chorób kapusty w szklarni

Choroba zwana mączniakiem rzekomym kapusty stanowi poważne zagrożenie dla przyszłych zbiorów. Najczęściej pojawia się przy dużej wilgotności i objawia się obumieraniem liści i opóźnieniem rozwoju roślin, co ma poważne odzwierciedlenie w ilości i jakości plonów.

Normalizacja wilgotności i spryskiwanie kapusty mieszanką Bordeaux pomoże pokonać mączniaka rzekomego.

Etap 1 - uwolnienie terenu od urządzeń

Konieczne będzie usunięcie wszystkiego z pomieszczenia, które może go dokładnie umieścić. Przenośne kraty, wiadra inwentaryzacyjne, stojaki, naczynia do przeszczepów. Jeżeli do podparcia dachu w przypadku obfitych opadów śniegu zamontowano drewniane podpory lub analogi oferowane przez większość producentów szklarni fabrycznych lub poliwęglan, należy je zdemontować.

Po usunięciu stojaków, krat, stojaków, podpór ze szklarni postępujemy w następujący sposób:

• Należy dokładnie sprawdzić drewniane konstrukcje pomocnicze. Odkryte zgniłe i grzybicze części należy bezlitośnie wymienić. Po naprawie elementy drewniane wybielamy osiadłym wapnem gaszonym z dodatkiem kleju malarskiego.
• Konstrukcje metalowe należy badać z jednakową starannością. Wykryte ogniska rdzy należy usunąć odrdzewiaczem. W przypadku braku fabrycznego środka usuwamy rdzę za pomocą pół ziemniaka. Zawiera wystarczającą ilość kwasu szczawiowego, aby poradzić sobie z lekko zardzewiałą skórką. Dobrze działa soda oczyszczona lub mieszanka octu i soku z cytryny. Ale wynik ostatniej opcji będzie widoczny dopiero kilka godzin po aplikacji. Usunąłeś rdzę? Zagruntowane i pomalowane.

Po usunięciu różnych urządzeń pora zbadać stan metalowych wsporników, do których przymocowane są arkusze poliwęglanu. Zardzewiałe obszary są również traktowane i malowane. Oczywiste jest, że nieuszkodzone oprawy nie wymagają naprawy ani odnawiania.

Dopóki w szklarni nie ma roślin, piec i sprzęt hydrauliczny powinny zostać zmienione, jeśli są. Piec do brzucha jest wyprowadzany na ulicę, gdzie dokładnie badany jest jego stan. Jeśli wypali się pierwsze kolano komina, montujemy blachę wygiętą przez cylinder do wewnątrz. Można go ponownie zmienić bez żadnych problemów przed kolejnym sezonem. Szczęśliwi właściciele budynków poliwęglanowych z systemem grzewczym muszą zaktualizować rury farbą aluminiową rozcieńczoną rozpuszczalnikiem lub acetonem. Aby zoptymalizować przyczepność, do kompozycji barwiącej należy dodać oleje schnące.Sprzęt grzewczy nie jest malowany olejem: z tego powodu pogarsza się przenoszenie ciepła.

Przetwarzanie szklarni na wiosnę przed chorobami i szkodnikami

Szklarnie stwarzają korzystne warunki nie tylko dla wzrostu i rozwoju roślin uprawnych, ale także dla wszelkiego rodzaju patogenów. Dotyczy to zwłaszcza tych szklarni, w których od wielu lat uprawiany jest jeden rodzaj roślin, co oznacza, że ​​koncentruje się tam znaczna liczba wirusów, bakterii, grzybów, owadów danego gatunku. Dlatego tak ważna jest coroczna dezynfekcja gleby, ramy szklarni, sprzętu roboczego i narzędzi. Zazwyczaj szklarnie z poliwęglanu są traktowane jesienią po zbiorach. Jeśli takich prac nie wykonano jesienią, odkłada się je na początek wiosny.

Wiosenne oczyszczanie szklarni przed szkodnikami i chorobami rozpoczyna się od zbierania śmieci różnego pochodzenia, od resztek roślinnych po podwiązki i paliki. Nie zaleca się kompostowania resztek roślinnych.

Kolejnym krokiem jest umycie powłoki poliwęglanowej wodą z mydłem lub innymi detergentami, które nie zawierają dodatków ściernych. Dzieje się tak, ponieważ poliwęglan łatwo ulega uszkodzeniu, więc do jego czyszczenia można używać tylko miękkich szczotek i szmatek. Po umyciu wszystkie powierzchnie należy spłukać w celu usunięcia pozostałości mydła. Jeśli w poprzednim sezonie odnotowano wybuch jakiejkolwiek choroby, do roztworu myjącego dodaje się środek dezynfekujący.

Film przedstawia popularny sposób na wiosenną dezynfekcję szklarni.

Dezynfekcja szklarni

Wiosenne zabiegi przed sadzeniem obejmują nie tylko mechaniczne czyszczenie powierzchni szklarni, ale także ich dezynfekcję. W tym przypadku stosuje się różne substancje: wrzącą wodę, roztwory siarczanu miedzi i żelaza, a także formalinę i wybielacz (ryc.6).

Rysunek 6. Mechaniczna dezynfekcja (czyszczenie) szklarni

Jeśli chodzi o chemiczną dezynfekcję gleby, lepiej przeprowadzić ją jesienią, ponieważ wiosenne zabiegi mogą niekorzystnie wpłynąć na rozwój roślin. A jednak o wiele łatwiej jest wymienić wierzchnią warstwę gleby niż ją odkazić. W pustej przestrzeni można położyć zgniłe nawozy organiczne i wykopać je z większością gleby.

Dezynfekcja gazem

Fumigacja pomoże również w czyszczeniu szklarni tuż przed siewem. W przypadku szklarni z powłoką foliową wystarczy dym z ognia przy zamkniętych w nocy otworach wentylacyjnych i drzwiach (Rysunek 7). Jeśli szklarnia jest pokryta poliwęglanem, będziesz potrzebować grudek siarki lub specjalnych kontrolerów siarki.

Uwaga: Ważne jest, aby wiedzieć, że przed użyciem siarki należy wykonać pewne przygotowania. Polega na oczyszczeniu gruzu, podlaniu gleby, wypełnieniu wszystkich pęknięć i zamknięciu otworów wentylacyjnych. Następnie bryły układa się na specjalnych blachach i podpala, zaczynając od sekcji najbardziej oddalonych od wejścia. Po podpaleniu wszystkich kawałków szklarnię należy zamknąć.

Rysunek 7. Zastosowanie gazu do dezynfekcji szklarni

W procesie spalania uwalnia się trujący gaz, dlatego konieczne jest przeprowadzenie dezynfekcji siarką za pomocą respiratora i gumowych rękawic. Szklarnię można otworzyć po 4-5 dniach, po czym pomieszczenie należy dokładnie przewietrzyć przez 2-3 tygodnie. Dezynfekcja szklarni gazem siarkowym jest skuteczna w temperaturze otoczenia co najmniej 10 stopni Celsjusza.

Na filmie pokazano funkcje dezynfekcji gazowej.

Metoda dezynfekcji chemicznej

W zależności od celu, grunt wewnętrzny jest dezynfekowany przy użyciu następujących środków chemicznych:

• Siarka koloidalna i dwutlenek siarki;
• Tlenek miedzi;
• Wapno palone;
• Świeżo gaszone wapno;
• Trujące narkotyki.

Wszystkie te produkty najlepiej stosować w najchłodniejszej porze dnia, najlepiej w nocy.

Podczas spalania warcaby koloidalnej siarki wydzielają trujący gaz, który wnika do gleby, gdzie pod wpływem wilgoci tworzy kwas siarkowy. Ten kwas zabije wszystkie infekcje, zarazki, pleśń i szkodniki owadzie. Zauważ, że w podobny sposób wpływa na składniki odżywcze zawarte w glebie, czyniąc ją mniej żyzną. Dlatego staraj się nie nadużywać tej metody dezynfekcji (rysunek 8).

Rysunek 8. Chemiczna dezynfekcja szklarni

Oprócz gotowych sztyftów można użyć pojedynczych kawałków siarki. Są wstępnie rozdrobnione i zmieszane z węglem drzewnym. Następnie pojemniki są umieszczane w całej szklarni, wypełnione do połowy wodą, na nich układane są blachy (tace). Rozdrobnioną siarkę umieszcza się na blachach do pieczenia i rozpala nafcie. Używanie benzyny jest surowo zabronione. Uwolniony bezwodnik siarkowy należy przechowywać w pomieszczeniu przez 3 dni. Ta dezynfekcja jest odpowiednia dla wszystkich typów szklarni, z wyjątkiem tych z niepomalowaną aluminiową ramą.

Dezynfekcja wybielaczem pomoże zniszczyć, jeśli nie wszystkie patogeny, to większość z nich. Do przygotowania mieszanki potrzeba 400 g wapna palonego na wiadro wody (10 l). Wapno wlewa się do wody i parzy przez około 4 godziny, od czasu do czasu mieszając. Roztworu nie trzeba mieszać przez następne 4 godziny. Następnie wybiera się górną warstwę cieczy i obrabia nią glebę za pomocą opryskiwacza. Pozostały osad służy do wybielania ramy szklarni.

Za najbardziej radykalną uważa się obróbkę siarczanem miedzi. Stosuje się go dość rzadko ze względu na agresywność roztworu nie tylko wobec patogenów, ale także pożytecznych mikroorganizmów glebowych. Po potraktowaniu siarczanem żelaza gleba staje się pusta, są pozbawione jakiegokolwiek gatunku życia. Jednak problem ten można łatwo rozwiązać, sztucznie wprowadzając życie w glebie.

Uwaga: Przed użyciem roztworu zaleca się oczyszczenie gleby z resztek roślinnych. Oczyszczone złoża spryskuje się roztworem siarczanu żelazawego w ilości 250 g substancji na standardowe wiadro wody lub roztworem siarczanu miedzi (1 łyżka. Łyżka na wiadro wody).

Istnieje wiele toksycznych substancji do dezynfekcji szklarni. Formalina i kreolina są nazywane najgroźniejszymi o niskiej skuteczności. Formalina służy do zwalczania mączlika, w którego wydzielinie rozmnażają się różne rodzaje grzybów. Działanie formaliny jest tak toksyczne, że oddziałuje nie tylko na owada i jego larwy, ale także na sam grzyb z zarodnikami. Po potraktowaniu gleby formaliną wentylacja szklarni zajmie kilka tygodni.

Creolin to kolejny przestarzały i niebezpieczny środek. Ta substancja jest w stanie zniszczyć całe życie w glebie. Dlatego, jeśli gleba jest zanieczyszczona w szklarni lub szklarni, najlepiej ją wymienić, a nie zatruwać.

Biologiczna metoda dezynfekcji

Substancje biologiczne są łagodne, a także skuteczne w zwalczaniu chorób i szkodników w szklarniach (Rysunek 9). Jednocześnie nie wpływają na poziom żyzności gleby i nie zmniejszają w niej zawartości składników odżywczych. Ponadto te substancje biologiczne są w stanie wiązać metale ciężkie i rozkładać pozostałości pestycydów, wiązać azot w glebie i wytwarzać naturalne hormony wzrostu. Wartość tych preparatów polega na tym, że po ich zastosowaniu nie ma potrzeby wietrzenia, co oznacza, że ​​sadzonki można sadzić niemal natychmiast po zaprawieniu gleby.

Rysunek 9. Przeprowadzenie biologicznej dezynfekcji szklarni

Na przykład „Fitosporin” i „Baikal M” są skuteczne przeciwko różnym rodzajom mchów, porostów i grzybów. „Fitolavin - 300” jest stosowany w zapobieganiu gniciu i niszczeniu organizmów chorobotwórczych.Kwaśne i czarne nogi, a także fusarium i więdnięcie wertykalne można przezwyciężyć za pomocą leku „Carbation”. Akcja „Acrobat MC” ma na celu zwalczanie mączniaka prawdziwego i zarazy, a „Bayleton” przeciwko szarej zgniliznie.

Po zastosowaniu wszystkich preparatów biologicznych konieczne jest przywrócenie korzystnej mikroflory gleby. W tym celu w specjalny sposób wprowadza się do niego pożyteczne bakterie.

Sparzanie gleby wrzącą wodą

Jedną z najskuteczniejszych metod dezynfekcji gleby jest stosowanie metody termicznej. Ten rodzaj dezynfekcji pozwala zabić wszystko, co szkodliwe w glebie bez jej uszkadzania (Rysunek 10).

Rysunek 10. Obróbka cieplna gleby w szklarni (oparzenie)

Tradycyjna metoda obróbki termicznej polega na wyparzaniu łóżek wrzątkiem i utrzymywaniu ich pod folią. Z reguły ta metoda służy do przywrócenia zubożonej gleby, zwiększenia odporności roślin na możliwe choroby i szybkiego wzrostu samych upraw. Gleba staje się luźna i zdrowa. Gleba sparzona nie wymaga obfitego podlewania, co wyklucza zakwaszenie. Jednak ta metoda nadaje się do obróbki tylko niewielkiej powierzchni szklarni. Jest również traktowany wrzącą wodą w celu dezynfekcji konstrukcji szklarni, regałów i sprzętu roboczego.

Zestaw miar

Przygotowanie szklarni jesienią powinno odbywać się przy temperaturze powietrza 10-15 ° C, przy suchej pogodzie. Właściwe zapobieganie konstrukcji, wysokiej jakości pielęgnacja gleby w szklarni jesienią odbywa się w kilku etapach:

• czyszczenie;
• wiosenne porządki;
• dezynfekcja powierzchni;
• naprawa konstrukcji;
• uprawa ziemi w szklarni jesienią: wprowadzenie chemii - nawozów, leków na szkodniki i infekcje, nawożenie, poprawa struktury gleby, wykopanie lub wymiana warstwy żyznej;
• wzmocnienie konstrukcji;
• izolacja, dodatkowe oświetlenie, ogrzewanie (w razie potrzeby).

Film pokazuje krok po kroku, jak przebiega jesienna obróbka szklarni z poliwęglanu, wideo zaleca przygotowania do mycia konstrukcji.