Wrzos - 4 sposoby rozmnażania roślin o wyjątkowych właściwościach leczniczych

Wrzos, wiecznie zielona roślina, należy do rodziny wrzosowatych. Sam termin botaniczny oznacza karłowatą wieloletnią roślinę, która nie ma głównej łodygi. Wrzos ma rozgałęzione łodygi; liście są trójkątne, małe, bez ogonków. Małe kwiaty, od 5 do 30, zbiera się w pędzelku. Kwiaty są liliowo-różowe.

Niektóre źródła uważają Azję Mniejszą za „ojczyznę” wrzosu

Wrzos ̶ roślina miododajna. W naturze rośnie na bagnistych torfowiskach, w lasach sosnowych. Uważa się, że pochodzenie wrzosu pochodzi z Azji, ale jego współczesny zasięg jest znacznie szerszy. W naszych warunkach klimatycznych może być uprawiana na zewnątrz. Wrzos ozdobi każdy ogród, ponieważ roślina ta jest dekoracyjna, pachnąca, a ponadto nie wymaga szczególnie trudnej pielęgnacji.

Funkcje pielęgnacyjne

W domu zasada pielęgnacji każdego rodzaju dekoracyjnego wrzosu jest w przybliżeniu taka sama, chociaż niektóre nadal wymagają dla siebie specjalnych warunków.

Co ogrodnik powinien robić i pamiętać? Jak dbać o wrzos w domu?

• Przede wszystkim będziesz potrzebować dobrze wentylowanego pomieszczenia, w którym temperatura zimą nie przekracza + 7-12 ° C (przez całe życie rośliny i jej kwitnienie w zimie warunek ten jest obowiązkowy).
• Heather źle znosi ciepło.
• Roślina powinna mieć wystarczająco dużo światła.
• Uprawa wrzosu w domu wymaga terminowego podlewania. Gleba zawsze powinna być umiarkowanie wilgotna, a wodę można używać do podlewania i opryskiwania rośliny tylko wtedy, gdy jest osiadła i zawiera minimalną ilość chloru. Deszcz lub topienie są bardzo odpowiednie. Podczas podlewania należy starać się nie wchodzić na liście krzewu, ponieważ w przeciwnym razie może zacząć cierpieć na chorobę, taką jak szara zgnilizna.
• Jako pożywkę do uprawy roślin zaleca się mieszankę gleby bagiennej i iglastej oraz piasku i torfu (stosunek części 3: 1: ½: 1).
• Wrzos, która w domu jest uciążliwa, ale ekscytująca, jest bardzo wrażliwa na karmienie, dlatego należy ją bardzo ostrożnie nawozić, aby nie przesadzić. Pełen asortyment nawozów mineralnych na wrzos aplikuje się wiosną bezpośrednio po przycięciu. Nawóz oblicza się w następujący sposób - od 20 do 30 miligramów na metr kwadratowy gleby.
• Aby pobudzić wzrost i ukształtować krzew należy go odciąć, unikając jednocześnie sztywnych pędów, bo to z nich zaczynają wyrastać nowe gałęzie.

Należy zauważyć, że wrzos pospolity w domu zachowuje się skromnie - jest to całkowicie bezpretensjonalna roślina w sadzeniu i pielęgnacji.

Jak sadzić?

Proces sadzenia sadzonek wrzosu

Otwór do sadzenia powinien pasować do wielkości ziemistej grudki wokół korzeni. Wolna przestrzeń jest wypełniona ziemią. Kołnierz korzeniowy jest umieszczony równo z powierzchnią gleby. Ziemia jest ubita, ściółkowana torfem i podlewana. Możesz natychmiast zastosować nawozy, możesz to zrobić po chwili.

Podczas sadzenia rośliny umieszcza się jedna względem drugiej nie bliżej niż pół metra

Pielęgnacja wrzosu na zewnątrz nie jest trudna, ale ma pewne cechy szczególne.

Podlewanie i poluzowywanie gleby

Kwiat nie wymaga nadmiernego podlewania

Podlewanie powinno być regularne, ale nie nadmierne. W warunkach zbyt suchej gleby wrzos jako bezpretensjonalna roślina przetrwa, ale słabo zakwitnie. W upalne dni zaleca się spryskiwanie łodyg i liści wodą.

Od września, kiedy kwitnie jeszcze wiele odmian wrzosu, zaleca się zaprzestanie podlewania.

Glebę należy okresowo poluzowywać, ale ostrożnie, aby nie uszkodzić małych korzeni.

Przycinanie

Od pierwszego roku po posadzeniu gałęzie należy ścinać jesienią lub wiosną. U młodych okazów górne gałęzie są skrócone, ale nie więcej niż 5 cm, u roślin, które już zakwitły, należy odciąć wyblakłe kwiatostany.

Podczas przycinania uważaj, aby nie usuwać pąków kwiatowych, które znajdują się w pobliżu krawędzi pędów we wrzosie.

Top dressing

Wystarczy raz w roku dokarmiać wrzos, najczęściej wiosną, w połowie maja. Odżywianie korzeni odbywa się za pomocą nawozów płynnych lub granulowanych. Przed zastosowaniem nawozu wymagane jest wstępne podlewanie. Najlepiej stosować kwaśne nawozy do hortensji i rododendronów. Wiele osób poleca nawozy Kemira Kombi i Kemira Lux.

Odpowiednie są również wszelkie złożone nawozy, które oprócz azotu, fosforu i potasu zawierają również mikroelementy. Ale przed ich wprowadzeniem ziemia pod nasadzeniami jest wstępnie zakwaszona torfem.

Z organicznych nawozów na wrzos używamy zgniłego kompostu. Wprowadzenie świeżych nawozów organicznych zrujnuje sadzenie.

Obliczenie dawki nawozu przeprowadza się zgodnie z instrukcją dołączoną do nawozu. Nadmiar nawozu dla wrzosu jest szkodliwy: rośliny stają się mniej odporne na choroby.

Jednocześnie odpowiednie coroczne karmienie stymuluje wzrost roślin i sprzyja obfitemu kwitnieniu.

Niektórzy agronomowie zalecają inny górny opatrunek w środku lata. Jest wykonywany, jeśli wzrost pędów kwiatowych jest spowolniony. W tym przypadku odpowiednie są wszelkie leki niezawierające azotu, na przykład fosforan potasu.

Reprodukcja

Możesz rozmnażać wrzos:

• nasiona (w roślinie są bardzo małe);
• sadzonki;
• sposób podziału buszu.

Ponadto w domu lepiej jest rozmnażać roślinę przez nasiona, ponieważ sadzenie tego zioła można przeprowadzać prawie we wszystkich porach roku. Proces uprawy w ten sposób jest dość długi i pracochłonny, ale stopień kiełkowania nasion jest bardzo wysoki - około 90%. Ziemię należy rozlać niewielką ilością podgrzanej wody, następnie posypać nasionami, lekko docisnąć i posypać trochę ziemią. Następnie, aby uniknąć wysychania gleby i nasion, przykryj hermetycznie doniczkę folią. Po około 30 dniach od wysiania nasiona wykiełkują. Wraz z nadejściem ciepła sadzonki są wyprowadzane na ulicę, aby rosły. Są sadzone na stałe około rok później w 1.5-2.

Jeśli nie chcesz czekać tak długo, rozmnażanie może odbywać się przez sadzonki. W tym celu należy starannie dobrać pędy, które powinny być elastyczne i mieć na końcach pąki wegetatywne. Należy pamiętać, że najlepiej zakorzeniają się sadzonki jednoroczne. Zaleca się sadzenie w specjalnych ozdobnych doniczkach z mieszanką torfowo-piaskową. Sadzonki ścinane są na początku jesieni i tylko z górnych partii rośliny. Nie zaleca się cięcia gałęzi kwitnących krzewów w celu ukorzenienia.

Kiedy roślina rozmnaża się przez podzielenie krzewu (po kwitnieniu), wyjmuje się ją z doniczki, następnie kłącza dzieli się na kilka części, a następnie sadzi w nowych pojemnikach.

Jeśli chodzi o przesadzanie roślin, najkorzystniej jest to robić wiosną, 1-2 lata po pierwszym sadzeniu (ale nie w okresie kwitnienia). Starych krzewów nie trzeba dotykać.

Praktyczne użycie

Kwiaty wrzosu mają wyjątkowe właściwości miododajne, które pozwalają na produkcję specjalnego nektaru.Pszczoły gromadzą się do niego, pomagając kwiatowi rozmnażać się, podczas gdy one same gromadzą składniki niezbędne do utrzymania życia na zimę. Wydajność miodowa tej rośliny sięga 200 kg na hektar. W słynnej balladzie Roberta Louisa Stevensona „Heather Honey” główna bohaterka woli umrzeć, ale nie zdradzić tajemnicy przygotowania eliksiru życia przeciwnikowi, zrobionego z miodu wrzosowego. Najlepsze alkohole w Szkocji i Norwegii, ale i alkohole wysokoprocentowe, są wytwarzane z Heather.

Kwiaty wrzosu mają niezwykłe właściwości lecznicze, zbiera się je w okresie kwitnienia razem z wierzchołkami młodych pędów. Właściwości lecznicze tego kwiatu są uznawane w medycynie wielu krajów, leki wytwarzane z tej rośliny nie mają skutków ubocznych i są stosowane jako środki uspokajające, moczopędne, gojące rany i przeciwzapalne. Z powodzeniem stosuje się je w leczeniu przewodu pokarmowego, zapalenia żołądka, zapalenia pęcherza. Mają właściwości hemostatyczne, zapobiegają występowaniu nowotworów złośliwych. Kąpiele wywarowe leczą dnę, zapalenie stawów, rwę kulszową i inne choroby stawów. Wraz z wyżej wymienionymi użytecznymi właściwościami nie należy ich stosować przy niskiej kwasowości żołądka, skłonności do zaparć lub indywidualnej nietolerancji.

Podanie

Wrzos w domu będzie wspaniałą ozdobą loggii, strychu czy tarasu. Harmonijnie prezentuje się również w mieszkaniu. Ze względu na to, że okres kwitnienia trwa prawie cały rok, wiecznie zielona roślina jest wspaniałą ozdobą niemal każdego wnętrza.

Kwiat wrzosu, którym można się zająć w domu, to dość zabawna sprawa, wygląda również bardzo efektownie w zestawie składającym się z kilku różnych roślin. Na przykład szczególnie pozytywnie podkreśla swoich ozdobnych liściastych sąsiadów. Piękne połączenie uzyskuje się w połączeniu z jałowcem, miotłą, paprociami. ...

Wrzos w projektowaniu krajobrazu

Wiadomo, jak cudownie malownicze wrzosowiska tworzą rozległe zarośla wrzosu w połączeniu z innymi roślinami. Dekoracyjny, niepowtarzalny aromat, a także bezpretensjonalność wrzosu sprawiają, że jest to doskonały materiał do tworzenia sztucznych kompozycji krajobrazowych.

Wrzos doskonale nadaje się do ozdabiania nierównych powierzchni, na przykład półek, wzniesień. Gęste nasadzenia otaczające duże kamienie wyglądają bardzo pięknie (zarówno na zjeżdżalni alpejskiej, jak iw skalniakach, na trawniku lub trawniku).

Rośliny, którymi zwyczajowo sadzi się wrzos w kompozycjach krajobrazowych, to paprocie, rododendrony, krzewy z jasnymi jagodami, grupy niskich drzew liściastych, małe drzewa iglaste. Dopuszczalne są różne rozmiary kompozycji, od małych po gigantyczne.

Wrzosowa wielobarwna mieszanka jest sama w sobie piękna, nawet jeśli kolorowe plamy są rozrzucone losowo. Trudniej jest tworzyć kompozycje krajobrazowe ze skomplikowanymi wzorami wrzosu z kwiatostanami o różnych odcieniach. Ale przy dzisiejszej obfitości odmian jest to możliwe.

Odwar z liści i kwiatów

Aby go przygotować, musisz wziąć 100 gramów pokruszonych liści i kwiatów rośliny, wlać razem 1 litr wrzącej wody. Następnie nalegaj na powstały bulion przez 15 minut w łaźni wodnej, ostudź, a następnie odcedź. Przyjmować 3 razy dziennie, 70 ml przed posiłkami.

To doskonały środek na rozpuszczanie kamieni nerkowych, a także na choroby pęcherzyka żółciowego i wątroby.

Jak widać, wrzos, sadzenie i pielęgnacja, o których w domu opisano powyżej, to nie tylko niesamowicie piękna roślina, która podoba się sercu, ale także całkiem przydatna. Ponadto artykuł zawiera daleki od pełnej listy jego zalet.

Wrzos to wiecznie zielony krzew występujący na całym świecie. W Rosji występuje głównie na Syberii iw części europejskiej, gdzie wybrał lasy sosnowe i torfowiska.Ta roślina jest bardzo kapryśna, nie jest łatwo o nią dbać w ogrodzie, a tym bardziej w domu. Ale ta kultura ma wielu fanów. Służy nie tylko jako niecodzienna dekoracja, ale także przynosi wiele korzyści. Uprawa wrzosu w doniczce w domu to ciekawa czynność, najważniejsze jest uwzględnienie cech rośliny.

Odmiana odmianowa

Początek kwitnienia wrzosu

Wrzos pospolity to jedyny naturalny gatunek z rodziny wrzosowatych. Ale w ogrodach i parkach rosną obecnie różne odmiany tej rośliny, uzyskane w wyniku prac selekcyjnych. Wrzosy odmianowe różnią się od swoich przodków większą dekoracyjnością, różnorodnością odcieni kwiatostanów i liści.

Niestety mieszańce tracą swoje wybiórczo uzyskane właściwości przy naturalnym rozmnażaniu (przez nasiona). Dlatego w przypadku nowych nasadzeń wrzosu odmianowego materiał jest zwykle kupowany w szkółkach.

Odmiany wrzosu dzieli się według wysokości rośliny na:

• wysoki (50 - 60 cm wysokości),
• średniej wielkości (wysokość 20 - 30 cm),
• karzeł (pełzający, nie więcej niż 10 cm wysokości).

Inna klasyfikacja uwzględnia kolor liści i kwiatostanów:

• z zielonym kolorem liści (Long White, Darkness, Marleen),
• o srebrzystym kolorze liści (Silver Knight, Glendoik Silver, Jan Dekker),
• ze złotymi liśćmi (Aurea, Orange Queen),
• z podwójnymi kwiatami (Beale, Alba Plena),
• z nierozwiernymi kwiatami (Minima, Fritz Kircher, David Eason).

Heather Orange Queen to jedna z najpopularniejszych odmian

Odmiana Orange Queen ̶ wysoki, kwitnie od sierpnia do zimy z długimi kwiatostanami biało-różowych kwiatów. Liście są zielone latem, a od końca sierpnia przebarwiają się na pomarańczowo. Różni się mrozoodpornością.

Odmiana Glendoik Silver ̶ średniej wielkości, kwitnie od września do października z długimi kwiatostanami liliowo-fioletowymi. Gałęzie odchylone srebrzystymi liśćmi.

Odmiana Minima ̶ karzeł, kwitnie pod koniec lata z krótkimi skupiskami nierozwiernych, jasnoróżowych kwiatów. Liście są zielone latem i brązowe zimą.

Najlepsze odmiany do uprawy w domu

Niewiele odmian wrzosu jest używanych do uprawy w domu.

Szczupły

Jedna z najpiękniejszych odmian indoor. Zadbane krzewy do 40 cm wysokości, z jasnozielonymi liśćmi, gęsto zwisają z kwiatostanami w okresie kwitnienia. Kolor kwiatów jest różowy, czerwony, fioletowy, co sprawia, że ​​wyglądają jak kiście granatu.

Zimowanie

Ta odmiana dorasta do pół metra, kwiaty są również większe niż w przypadku smukłego wrzosu. Kwiaty są białe, wielkość do 2 centymetrów.

Mieszanka wrzosowa zakochała się w wielu ogrodnikach, ponieważ jej kwiaty są pomalowane w najróżniejszych i żywych odcieniach. Może być różowy, fioletowy, biały. Odmiana osiąga wysokość pół metra i rośnie bardzo bujnie. Kwitnie w lipcu.

Zwyczajny

Wysokość wrzosu to ponad pół metra, silnie się rozgałęziają, łodygi mają czerwonawy kolor. Kwiaty w odcieniach bzu i różu, nie opadają długo, nawet po zakończeniu okresu kwitnienia.

Odmiany

Pomimo tego, że w rodzaju wrzosowaty występuje tylko jeden gatunek - wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris), występuje w nim około 500 odmian różniących się kształtem, kolorem liści i kwiatów, a także wielkością. Na przykład drzewo wrzosowe lub drzewiaste (Erica arborea) to roślina o wysokości do 7 metrów. Drobne szare liście, igiełkowate, do 1 cm długości, pokrywają elastyczne, liczne gałęzie. Złożony kwiatostan przypominający piramidę o długości do 40 cm, złożony z małych, białych, dzwonkowatych kwiatów o bardzo przyjemnym zapachu. Uprawiany od 1658 goli.

Roślina doniczkowa Heather Slender (Erica Gracilis) jest jedną z wielu odmian, które najlepiej nadają się do uprawy w domu. Jest to niewielki krzew o wysokości 30 cm, posiada dużą liczbę bocznych gałęzi, na których znajdują się drobne igiełkowate liście pokrywające wszystkie łodygi rośliny. Kwiaty o barwie czerwonej lub jasnoróżowej, zebrane w kwiatostany racemose, mają kształt dzwonu, wielkości od 5 do 10 mm.

Wymagania wstępne dotyczące kwiatu

W mieszkaniu wrzos żyje mniej niż na wolności lub w ogrodzie - do dwóch lat. Aby roślina przez cały czas zachwycała się kwiatami, należy ją prawidłowo wyhodować, a następnie o nią zadbać.

Lokalizacja i oświetlenie

Wybierając pokój, w którym planujesz uprawiać wrzos, musisz wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• musi być dobrze wentylowany;
• roślina jest uszkodzona przez ciepło, więc musisz zapobiegać przegrzaniu (nie umieszczaj obok grzejników i baterii);
• dużo rozproszonego światła słonecznego.

Idealną opcją jest izolowana loggia, w której w zimie będzie utrzymywana żądana temperatura. Ale unikaj południowej strony i bezpośredniego światła słonecznego.

Reżim temperaturowy

Wysokie temperatury są śmiertelne dla wrzosu. Dlatego zimą wystarczy mu + 12-15 stopni, latem - do +25. Podczas uprawy sadzonek staraj się utrzymywać temperaturę około + 18-20. Przeciwwskazane do rośliny i duszności. Z drugiej strony, chwilowe wyniesienie na ulicę wiosną i jesienią w ciepłe (ale nie upalne!) Dni będzie dobre.

Wilgotność w pomieszczeniu

W przypadku wrzosu ważna jest obfitość wilgoci, w pomieszczeniach z suchym powietrzem będzie słabo rosnąć. Aby tego uniknąć, ogrodnikom zaleca się spryskiwanie krzewów.

Optymalny skład gleby i objętość doniczki

Na wrzos najlepiej nadaje się płytka i szeroka doniczka, ale sadząc roślinę, należy skupić się na korzeniach. Głębokość pojemnika powinna być większa niż jego długość, a gdy wrzos rośnie, należy go przesadzić do większej doniczki. Często wrzos sadzi się w długich pudełkach, a następnie można złożyć kompozycję kilku odmian.

Jeśli chodzi o ziemię, najlepszą opcją jest kwaśna gleba na bazie torfu i próchnicy, w której będzie wystarczająca ilość materii organicznej. Ważny jest również dobry drenaż.

Warunki i procedura lądowania

W przypadku wrzosu wybierz najbardziej przestronne i dobrze oświetlone miejsca.

Dla lepszego przeżycia zaleca się sadzenie wrzosu na otwartym terenie w drugiej połowie wiosny, mniej więcej od końca lub połowy kwietnia. Latem roślina stanie się silniejsza i łatwiej będzie jej przetrwać zimowe mrozy. Ale jeśli to konieczne, sadzenie można przeprowadzić w październiku.

Wybór miejsca

Do sadzenia wybierz miejsce dobrze oświetlone słońcem. W pobliżu nie powinno być wysokich, rozłożystych drzew ani innych obiektów rzucających gęsty cień. Dopuszczalne jest lekkie zacienienie w ciągu dnia.

Gleba

Wrzos uwielbia gleby kwaśne - o pH od 3,5 do 5,5. Dlatego jeśli gleba na miejscu jest zasadowa lub nawet obojętna, należy ją zakwaszać, a za pierwszym razem zrobić to przed sadzeniem wrzosu.

Możesz zakwaszać glebę:

• kwaśny, tzw. torf górski (ma kolor brązowy),
• zgniły kompost arkuszowy,
• zgniłe ściółki iglaste,
• siarka koloidalna,
• Siarczan żelaza.

Nie ma innych wymagań dotyczących rodzaju gleby. Na wrzos nadają się nawet piaszczyste, bardzo ubogie gleby. Gleby gliniaste są również odpowiednie, pod warunkiem, że podczas sadzenia pod każdą rośliną zostanie ułożony drenaż z warstwy kamyków lub gruzu.

Wymagania dotyczące sadzonek

Sadzonki wrzosu gotowe do przeszczepu

Musisz kupić wrzos do sadzenia w pojemnikach, aby system korzeniowy znajdował się w ziemnej śpiączce. Korzenie nawet bardzo młodych roślin utworzyły już symbiozę z grzybnią - mikoryzą... Jeśli nie zostanie przeszczepiony z rośliną, najprawdopodobniej nie zapuści korzeni w nowej lokalizacji.

Gleba w pojemniku powinna być lekko wilgotna, a sam wrzos powinien mieć zarówno stare gałęzie, jak i młode, świeże.

Zasady sadzenia kwiatu wrzosu w domu

Możesz sadzić wrzos z nasionami lub sadzonkami. Kupując sadzonki, należy dokładnie rozważyć każdą z nich, ponieważ nawet martwe krzewy nie tracą liści i wydają się żywe.

Warunki i technologia prac nasadzeniowych

Sadzenie nasion odbywa się w dowolnym sezonie w następujący sposób:

1. Zakop nasiona płytko w mieszaninie torfu, miękkiego drewna i piasku.
2. Przykryj doniczki szczelnie plastikiem lub szkłem, aby uzyskać efekt cieplarniany.
3. Przewietrzyć okresowo, podlać ziemię, gdy wyschnie.
4. 8-10 miesięcy po wykiełkowaniu nasion rośliny można przesadzić do oddzielnych doniczek.

Przygotowanie do zimy

Schronienie rośliny na zimę z gałęziami świerkowymi

Aby wrzos mógł przetrwać nawet ostrą zimę, należy go przygotować na nadejście mrozów. Pielęgnacja przed zimą polega na budowie podwójnego schronienia. Zwykle izolację wrzosową przeprowadza się pod koniec października lub na początku listopada, gdy gleba nie jest jeszcze zamarznięta.

Najpierw gleba pod każdą rośliną jest dobrze posypana warstwą torfu lub jakiegoś rodzaju włókniny, aby przykryć rośliny (w skrajnych przypadkach można użyć suchych liści). Zaleca się wykonanie warstwy nie mniejszej niż 10 cm i raczej gęstej. Następnie krzaki są pokryte świerkowymi gałęziami. Około połowy kwietnia świerkowe gałęzie są usuwane, a kołnierze korzeni każdego okazu są uwalniane z torfu.

Zasady pielęgnacji upraw

Wrzos to kapryśna roślina, a jeśli zdecydujesz się wyhodować ją w domu, będziesz potrzebować czasu i cierpliwości. Na szczęście o różne odmiany trzeba dbać w ten sam sposób. Ściółkowanie ma dobry wpływ na wrzos, ale pamiętaj, aby usunąć suche liście i gałęzie.

Podlewanie i nawadnianie krzewu

Ważne jest, aby gleba wrzosu była zawsze wilgotna. Jest również wrażliwy na wodę. Konieczne jest podlewanie tylko osiadłą wodą, praktycznie bez chloru. Jeśli woda w Twojej okolicy jest silnie chlorowana, broń jej przez 2 tygodnie, a nawet lepiej, użyj wody ze stopu lub wody deszczowej. Wlać ostrożnie, tuż przy korzeniu, aby woda nie dostała się na liście, w przeciwnym razie może pojawić się szara zgnilizna. Ale dla lepszego nawilżenia roślinę można lekko spryskać.

Co i kiedy karmić

Top dressing jest bardzo ważny dla wrzosu, ale nie należy go dodawać za dużo. W okresie aktywnego wzrostu nawozić złożonymi nawozami mineralnymi. Pierwszy raz na wiosnę, po przycięciu. Jeden metr kwadratowy wymaga 20-30 miligramów. Organiczne są również dobre i używaj kory świerkowej lub siarki do utleniania ziemi.

Kształtowanie i przycinanie

Przycinanie to kolejna czynność wymagana dla rośliny. Przeprowadza się po kwitnieniu. Świeże łodygi są usuwane, aby utworzyć krzew. W tym samym czasie te, które zesztywniały, muszą pozostać - wtedy dadzą nowe pędy. Niektórzy ogrodnicy wolą nie przycinać wrzosu, aby dłużej utrzymać kwiaty, niemniej jednak dzięki przycinaniu krzew rośnie bujniej i lepiej formuje kwiaty.

Transfer

Wrzos należy co roku przesadzać do nowego pojemnika, ponieważ szybko rośnie. Musisz ostrożnie przeszczepić - roślina jest chora przez długi czas. Szczególnie dotknięty jest system korzeniowy, ponieważ jest płytki i ma wiele małych korzeni. Dlatego staraj się nie uszkodzić glinianej kuli. Garnek powinien być wybrany z dużymi otworami drenażowymi i większymi niż poprzedni, ale dla krzaka powinien pozostać trochę ciasny.

Narażenie na choroby i pasożyty: zapobieganie i leczenie

W domu wrzos rzadko choruje, ale nadal istnieje kilka chorób i pasożytów, na które może napotkać ogrodnik. Przede wszystkim jest to szara zgnilizna. Występuje z powodu nadmiernej wilgoci i stojącej wody u korzeni. Szarej zgnilizny świadczą białe narośle i plamy na roślinie, zwiędłe liście. Możesz z tym walczyć lekami Fundazol i Topaz. Jako środek zapobiegawczy spryskaj liście słabym roztworem siarczanu miedzi.

Z większością chorób i pasożytów łatwo sobie poradzić:

1. Przeciw mączniakowi prawdziwemu, dzięki któremu pojawiają się białe i brązowe plamy, pomoże Fundazol.
2. Rdza - preparat Topaz. Można go rozpoznać po czerwonych plamach na liściach.
3. Mszyce - preparaty Inta-Vira i Decis.
4. Pająk - Aktellik, Aktar.

Ale jeśli wzrost krzewu spowolnił, jego gałęzie stały się krzywe, a kolor liści i kwiatów zmienił się, roślina jest zarażona wirusami. W takim przypadku pomaga tylko zniszczenie chorego wrzosu, aby choroba nie rozprzestrzeniła się na inne krzewy. Najlepiej je spalić.

Jak przechowywać wrzos zimą

Aby wrzos mógł bezpiecznie przetrwać zimę, należy go utrzymywać w chłodzie (do +8 stopni), a gleba nie może wysychać. Ale jednocześnie podlewanie jest nieco zmniejszone.

Choroby i szkodniki

Zwiększona wilgotność gleby i powietrza przyczynia się do pokonywania krzewów wrzosu przez zarazę, która jest chorobą grzybową. Choroba objawia się tym, że liście spadają z rośliny, na pniach i pędach pojawia się szary kwiat. Pędy, przeważnie młode, odchylają się w dół i giną. Aby całkowicie wyleczyć roślinę, wszystkie gałęzie dotknięte zarazą są odcinane, a krzew jest koniecznie spryskiwany 1% roztworem siarczanu miedzi. Należy wykonać trzy zabiegi w odstępie 10 dni. W celach profilaktycznych wskazane jest wykonanie zabiegu nawet późną jesienią i wczesną wiosną.

Gdy wrzos zachoruje na mączniaka prawdziwego, liście i pędy rośliny pokrywają się plamami i jasnoszarym nalotem, powodując ich wysychanie. Na mączniaka prawdziwego zaleca się opryskiwanie preparatami zawierającymi siarkę lub miedź. Na przykład Topaz, Fundazol, Bayleton, Topsin i inne.

Krzewy wrzosu rzadko są atakowane przez wirusy. Ale jeśli tak się stanie, nastąpi deformacja i zmiana koloru kwiatów i pędów. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji wirusowej, takie krzewy należy wykopać i spalić.

Warto zwrócić uwagę, że obecność stojącej wody w glebie, nadmiar materii organicznej i nawozów mineralnych może również prowadzić do chorób roślin i powodować usychanie młodych pędów oraz zmianę koloru liści. Z tego powodu najlepiej jest znaleźć bardziej odpowiednie miejsce do sadzenia wrzosu w innym miejscu.

Owad łuskowaty, który wysysa sok z liści rośliny, jest głównym szkodnikiem krzewów wrzosowatych. Aby pozbyć się szkodnika, stosuje się roztwór mydła z dodatkiem środków owadobójczych o szerokim spektrum działania.

Metody reprodukcji

Wrzos można rozmnażać przez sadzonki i nasiona, a obie metody dają dobre wyniki. Jeśli utrzymujesz temperaturę w domu, możesz rozmnażać wrzos o każdej porze roku.

Sadzonki

Rozmnażanie z sadzonkami to dość szybki i łatwy sposób. Sadzonki do tego celu powinny być:

• elastyczne;
• z wegetatywnymi pąkami na końcach;
• jednoroczne;
• bez kwiatów;
• z wierzchołków krzewów.

Zaleca się sadzenie w specjalnych doniczkach, w mieszance torfowo-piaskowej. Wybierz jesień do hodowli.

Posiew

Nasiona to najbezpieczniejszy sposób hodowli wrzosu. Szybkość kiełkowania wynosi 90%, ponadto pora roku wpływa na mniejszy wysiew nasion. Jednak nasiona wymagają więcej czasu i pracy niż sadzonki. Siew odbywa się w następujący sposób:

1. Przygotowaną glebę zalej ciepłą wodą.
2. Rozłóż nasiona na ziemi, lekko je dociśnij i posyp ziemią na wierzchu.
3. Aby zapobiec wysychaniu ziemi, przykryj garnek folią.

Nasiona kiełkują za około miesiąc. Możesz również odstawić nasiona na ziemię, w filiżankach lub spodkach. Aby to zrobić, układa się je w naczyniu cienką warstwą, wylewa wodą, a także hermetycznie zamyka. Po pojawieniu się pierwszych pędów sadzi się je w doniczkach.

Opis

Heather to zimozielony, szybko rosnący krzew o wysokości do sześćdziesięciu centymetrów. Może być zarówno rozgałęziony, jak i pełzający. Roślina ma ozdobne liście w kształcie igieł o różnych kolorach, od jasnozielonego do srebrzystoszarego. Istnieją odmiany o wielokolorowych liściach: czerwone, pomarańczowe lub złote. To oni nadają wrzosowi szczególnego uroku.

Roślina ma inny czas i czas kwitnienia w zależności od wybranego gatunku. Kiedy nadchodzi ten okres, krzew na długi czas staje się jasną ozdobą każdego pomieszczenia. Na przykład smukły wrzos cieszy się jesienią i zimą. Małe kwiaty mają kształt podobny do beczkowatych dzwonków, utworzonych przez nie w pełni narosłe płatki zwykłe lub podwójne. Występują w kolorze białym, fioletowym, liliowo-różowym lub innym i pokrywają całą roślinę.Kwiatostany są okrągłe lub piramidalne. To wspaniała roślina miododajna o najdelikatniejszym aromacie. Z boku krzew wygląda jak olśniewający błysk.

Często zadawane pytania i odpowiedzi na nie

Ogrodnicy, którzy dopiero zaczynają uprawiać wrzos, mają z tym trudności. Trzeba wiedzieć, jak i co robić na każdym etapie jego rozwoju, a także inne cechy kultury.

Kiedy roślina kwitnie?

Okres kwitnienia wrzosu to koniec sierpnia. Jego wielką zaletą jest to, że nawet po okresie kwitnienia kwiatostany nie odpadają, ale pozostają na krzaku, dzięki czemu ten ostatni nie traci swoich walorów dekoracyjnych przez bardzo długi czas.

Co robić po kwitnieniu?

W domu wrzos jest często uprawiany jako roślina jednoroczna. Aby krzew mógł bezpiecznie przetrwać zimę, a następny rok ponownie zadowolić Cię kwitnieniem, konieczne jest odpowiednie karmienie po kwitnieniu, a także cięcie. Ważne jest również utrzymanie niskich temperatur w miesiącach zimowych.

Jaka jest żywotność rośliny?

W ogrodzie wrzos może kwitnąć przez długi czas - do 5 lat, podczas gdy w naturze jego życie trwa czasami dziesięciolecia. Ale w domu ten okres jest znacznie krótszy - 1 lub nawet 2 lata, jeśli stworzone zostaną wszystkie niezbędne warunki.

Dlaczego wrzos wysycha?

Wrzos wysycha z braku wilgoci. W okresach suchych należy zapewnić obfite podlewanie, nie zapomnij również o spryskaniu rośliny, jeśli to możliwe nawilżyć powietrze. Przyczyną może być również gleba, która stała się lekko kwaśna. Wymaga to odpowiedniego karmienia, na przykład można dodać kwas z wodą dwa razy w roku.

Pomimo trudności w sadzeniu i uprawie wrzos pozostaje jedną z najciekawszych i najbardziej przydatnych roślin. Oprócz pięknych kwiatów, które można podziwiać przez bardzo długi czas, znajduje zastosowanie również w medycynie, kosmetologii, dlatego jest bardzo ceniony przez ogrodników.

Większość miłośników domowych roślin woli uprawiać te, które pozostają eleganckie i kolorowe przez cały rok. Taki jest wrzos - niski i piękny zimozielony krzew rosnący na torfowych glebach terenów leśnych i leśno-stepowych. Ta odporna i odporna na suszę roślina dobrze rośnie na wzgórzach. Kwiaciarnie często sadzą w domu wdzięczne i bezpretensjonalne krzewy wrzosu.

Symbolizm

Wiąże się z nim wiele legend, nie bez powodu narodową rośliną Norwegii jest Heather (Rosslyng), a znaczenie kwiatu obejmuje nieugiętego ducha, odwagę, lojalność i urzekające piękno. Według szkockiej legendy, busz otrzymał te dary od Pana, ponieważ zgodził się mieszkać na pustkowiach i bagnach, w lasach i skalistych zboczach. Ten kwiat jest obdarzony boską mocą zdolną do leczenia ran, ludzkich dolegliwości, lecznicze właściwości tego reliktu znane są od wielu pokoleń.

Lądowanie

Kwitnące wrzosy pojawiają się w sklepach ogrodniczych późnym latem. W tym okresie są zwykle kupowane i sadzone.

Wymagania dotyczące gleby, miejsca sadzenia

Wrzosy świetnie wyglądają obok siebie, preferują miejsca słoneczne i kwaśną, przepuszczalną glebę - na przykład jak w swoim naturalnym środowisku - w lesie, na przedgórzu. Nie lubią silnych wiatrów, dlatego dobrze jest sadzić je w towarzystwie wyższych drzew iglastych i krzewów rododendronów - również ze względu na zbliżone wymagania glebowe. Aby cieszyć się kwitnieniem krzewów, warto wybrać miejsce, w którym słońce świeci minimum 6 godzin dziennie.

Istnieje wiele różnych odmian, które dobrze rosną w półcieniu. Wyjątkiem są odmiany złocistopomarańczowe: potrzebują słońca, posadzone w cieniu zamiast złotych staną się akwamarynami.

Wrzosy są roślinami kwasofilnymi i wymagają kwaśnej gleby.

Idealne pH gleby powinno wynosić 4,5-5,5, przy wyższych wartościach należy zmieszać z glebą trochę kwaśnego torfu. Możesz również kupić ziemię pod rododendrony i inne rośliny kwasofilne. Mieszanki te są dostępne w prawie każdym sklepie ogrodniczym.Zdarza się, że początkujący amator sadzi wrzos na innej glebie, niestety roślina często ginie.

Torf jest bardzo przepuszczalny i szybko wysycha. Dlatego zaleca się mieszanie torfu z ziemią ogrodową. Zwykle odpowiednia jest mieszanka: 3 części torfu na 1 część ziemi (z wyjątkiem silnie zasadowych gleb gliniastych - wtedy można wziąć 4 części torfu i 1 część gleby ogrodowej).

Jeśli gleba w Twoim ogrodzie jest ciężka, gliniasta, warto pomyśleć o wyższym kwietniku otoczonym warstwą naturalnego drenażu w postaci żwiru lub kamyków. Wrzos nie zostanie uszkodzony przez dodanie kompostu do gleby podczas sadzenia, chociaż rośliny te zwykle dobrze sobie radzą nawet na ubogiej glebie.

Czy gleba leśna nadaje się do uprawy wrzosu? Bardzo częste pytanie. Teoretycznie odpowiednia może być gleba z lasu (w lasach rosną dzikie wrzosy), ale nie ma gwarancji, że gleba z pobliskiego lasu jest w 100% kwaśna. Lepiej jest zrobić analizę gleby lub kupić pH-metr - urządzenie, które pokazuje poziom pH gleby. Jeśli jest co najmniej 4,5 - możesz sadzić!

Sadzenie działa

Heather nie toleruje dobrze przesadzania, dlatego należy wcześniej dokładnie rozważyć miejsce lądowania. Ogólne wytyczne zalecają sadzenie krzewów wiosną i jesienią, ale dzisiejsza podaż dobrze ukorzenionych roślin doniczkowych pozwala sadzić wrzos prawie przez cały rok, aż do zamarznięcia gleby.

Otwór do sadzenia wykopuje się 2 razy szerzej i głębiej niż kula korzeniowa, poszczególne krzewy należy sadzić w odległości 25-50 cm od siebie.

W zależności od siły i tempa wzrostu wybranej odmiany rośliny sadzi się zwykle w odstępach 20-30 cm lub 10-15 roślin na metr kwadratowy. W przypadku dużych odmian szybkość sadzenia wynosi 8 sztuk na metr kwadratowy, co da wzór sadzenia - co 30 centymetrów. W końcu rośliny będą rosły - za rok lub dwa będą potrzebować miejsca.

Jaka jest głębokość sadzenia? Wrzos ma płytki system korzeniowy (około 15 cm), dlatego lepiej wykopać mały dołek, dodać torf, wymieszać z ziemią ogrodową i posadzić roślinę. Przy dużej liczbie sadzonek można po prostu wymieszać torf z glebą i utworzyć warstwę o wielkości 20 centymetrów.

Po umieszczeniu rośliny w przygotowanej glebie należy upewnić się, że wierzchołek korzeni jest wyrównany z ziemią. Po posadzeniu gleba wokół sadzonek jest obficie podlewana i mulczowana kwaśną korą sosnową - zapobiegnie to wysychaniu gleby, wzrostowi chwastów, pomoże utrzymać niskie pH i zapewni efekt dekoracyjny.

Uwaga! Wrzosu nie należy sadzić zbyt głęboko ani przykrywać zbyt dużą ilością ziemi lub ściółki.

Nie ma przeciwwskazań do sadzenia różnych odmian obok siebie. Idealny wrzosowy krzew do ogrodu ma nieregularny kształt i zajmuje lekko wzniesione kwietniki, a różne odcienie kwiatów przeplatają się jak fale.

Wrzos można też z powodzeniem sadzić w skrzynce, w glebie uzyskanej poprzez wymieszanie gleby ogrodowej lub podłoża z torfem w stosunku 2: 1.

Jeśli kupiłeś sadzonki

Najlepiej jest sadzić ukorzenione wrzosy w ogrodzie w wyznaczonym dla nich miejscu około maja. Jeśli zdecyduje się sadzić jesienią, przeprowadza się to nie później niż we wrześniu, aby sadzonki mogły się wzmocnić i zakorzenić przed nadejściem chłodów.

Zakup wrzosu zaleca się w centrach ogrodniczych lub specjalistycznych szkółkach. Krzewy sprzedawane są w plastikowych doniczkach.

Jak uprawiać wrzos w swoim ogrodzie? Przed sadzeniem zakupione sadzonki należy dobrze podlać. Delikatnie wyjmując wrzos z pojemnika, delikatnie wyprostuj korzenie, które zwykle są zebrane w grudkę. Krzew o splątanych korzeniach nie będzie w stanie aktywnie zakorzenić się przez długi czas i umrze.

Pod wrzosem przygotowuje się szeroką dziurę. Nigdy nie kopią go głęboko, ponieważ korzenie krzewu znajdują się blisko powierzchni. Jeśli na wybranym obszarze gleba jest gliniasta, słabo przewodząca wodę, układany jest drenaż. Nadmierna wilgoć szkodzi tylko wrzosowi.Aby to zrobić, przed posadzeniem rośliny kamyki lub pokruszony kamień środkowej frakcji wlewa się do otworu do sadzenia na kilka centymetrów. Następnie wlewa się do niego wodę, umieszcza sadzonkę, przykrywając ją ziemią nie wyższą niż szyjka korzeniowa.

Po posadzeniu rośliny glebę należy zagęścić rękami i ponownie podlać. Następnie grządka ogrodowa wokół sadzonki jest ściółkowana opadłymi igłami lub torfem. Nawet kora drzew iglastych nadaje się do użytku.

Odmiany wrzosu

Przed zasadzeniem wrzosu pospolitego na otwartym polu, ucząc się, jak o niego dbać, proponujemy zapoznać się z odmianami, spośród których można wybrać odpowiednią roślinę.

1. Heather Allegretto - maksymalna wysokość rośliny nie może przekraczać 40 centymetrów. Kwitnie 2 miesiące, od sierpnia do września. Kwiaty są fioletowo-czerwone. Dobrze nadaje się do uprawy na obszarach o zimnym klimacie i toleruje mróz.
2. Maksymalna wysokość Ciemnej Gwiazdy to 20 centymetrów. Rośnie dość wolno, kwitnie rubinowoczerwonymi kwiatami.
3. Jeśli chcesz, aby w Twoim ogrodzie rosła roślina z fioletowymi kwiatami, lepiej zdecyduj się na Srebrnego Rycerza. Krzew kwitnie od sierpnia do października, dorasta do 30 centymetrów wysokości. Najlepiej zakorzenia się na obszarach o gorącym klimacie, a także w miejscach o dużym nasłonecznieniu.
4. Carmen wygląda bardzo ładnie. Ma piękne fioletowo-różowe kwiaty. Idealne do miejsc, w których warunki pogodowe często się zmieniają.

To tylko kilka odmian, z którymi możesz się zapoznać patrząc na zdjęcie.

Ważny!

Wybierając odmianę, lepiej skupić się na tych, które nie w pełni pączkują podczas kwitnienia. Jeśli temperatura powietrza spadnie, nerka, która się nie otworzyła, będzie przez długi czas zachwycać swoim kolorem.

Niuanse przygotowania rośliny na zimę, w zależności od regionów

Aby roślina normalnie zniosła zimę, konieczne jest wcześniejsze przygotowanie jej do zimowania.

Na Uralu i Syberii

Ludzie, którzy uprawiają wrzos na Syberii i Uralu, muszą go przygotować na zimowe mrozy. Przygotowania rozpoczynają się wczesną jesienią, zanim zaczną się ostre mrozy.

Jeśli jest za późno na przygotowanie, roślina nie przetrwa zimy.

Aby zimowanie przebiegło bez problemów, powierzchnia gleby w pobliżu krzewów pokryta jest sosnowymi gałęziami i trocinami.

Na środkowym pasie i regionie moskiewskim

Warunki klimatyczne regionu moskiewskiego i strefy środkowej są idealne dla sadzonek wrzosu. Jednak nawet przy uprawie kwiatów w tych regionach konieczne jest przygotowanie ich do zimowania. Przed zamarznięciem pokryte są wyschniętą trawą, opadłymi liśćmi lub gałęziami drzew.

W regionie Wołgi

Sadzonki uprawiane w regionie Wołgi również należy przykryć, aby zapewnić dodatkową ochronę przed mrozem. Można je przykryć folią, suchymi gałązkami, sianem, słomą lub liśćmi.

Wyjątkowa roślina miododajna

Uzupełniając botaniczną nazwę kultury pokornym, pospolitym przymiotnikiem, ludzie nigdy nie przestali ją kochać i traktować te odporne kwiaty z wielkim szacunkiem. Mówiono o nim, że tam, gdzie osiadł wrzos, człowiek może przeżyć. Szczególnie doceniony przez pszczelarzy jako najnowsza miodarnia produkująca nektar pod koniec lata, a nawet jesienią. Ta późna łapówka została poetycko porównana przez ludzi z ostatnią spóźnioną miłością. Nikt nie jest obojętny na ten słynny miód - albo jest całkowicie odrzucany ze względu na cierpki i charakterystycznie gorzki smak, albo zakochują się w nim na całe życie. Co więcej, same pszczoły, dające 200 lub więcej kg miodu z każdego hektara wrzosowisk, są bardziej prawdopodobne, że będą pierwsze i mocno go wchłoną, dlatego zwykle zimą miód jest całkowicie wypompowywany, zastępując go innymi dla pszczoły ozimej karmienie. Ma specjalny żółtawo-czerwony kolor, silny aromat, daje powolne drobnokrystaliczne wiązanie i ma wyjątkowe właściwości lecznicze.

Używając wrzosów do wypasu owiec, mieszkańcom szarych regionów Niemiec udało się wyhodować swoją specjalną rasę, której cechą charakterystyczną jest niezwykła wytrzymałość i możliwość spożywania tego niezwykłego pastwiska przez prawie cały rok.

Jaki jest pożytek z wrzosu

Roślina zawiera specjalne substancje, które nadają jej właściwości przeciwzapalne, odkażające, oczyszczające i inne przydatne. Pędy kwiatowe są uważane za surowce lecznicze; przygotowuje się z nich napary, wywary, herbaty, proszki. Wrzos jest stosowany zarówno w medycynie ludowej, jak i tradycyjnej w leczeniu:

• patologie nerek;
• ból gardła;
• choroby oskrzelowo-płucne;
• reumatyzm;
• zapalenie korzonków;
• biegunka;
• choroby dermatologiczne;
• zaburzenia nerwowe;
• choroby układu pokarmowego;
• rany, wrzody na skórze;
• oparzenia.

Wcieranie naparu z wrzosu spowalnia proces wypadania włosów i poprawia ich wygląd. Przed użyciem rośliny do celów leczniczych wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistami. Jest przeciwwskazany przy przyjmowaniu doustnym u osób z niską kwasowością soku żołądkowego.

Wrzos do domu: zdjęcie

Opis i właściwości wrzosu

Kultura jest klasyfikowana jako wiecznie zielona roślina z rodziny wrzosowatych. Rośnie na prawie wszystkich kontynentach, w naszym kraju występuje w regionach europejskich, w syberyjskich lasach sosnowych i torfowiskach.

Oto botaniczny opis wrzosu:

1. Odwieczny krzew, który wygląda jak niskie drzewo iglaste lub jałowiec.
2. Pędy są średniej wielkości, do pół metra wysokości, gęste, zdrewniałe, żywiczne.
3. Liście są zielone, wąskie, twarde, owinięte w tubki, dzięki czemu przypominają igły. Liście są obfite, gęsto zgrupowane, tworząc gęste zielone tło. Jeden krzew ma około 70-80 tysięcy liści.
4. Okres kwitnienia przypada na koniec lata i trwa do pierwszych chłodnych dni. Pachnące pąki są zgrupowane w bujne, racemiczne kwiatostany. Kolory są dyskretne, w różnych odcieniach dla różnych odmian.
5. Owocnikujące w strąkach nasion, nasiona są bardzo małe, przenoszone daleko przez wiatr, co pozwala na szybkie rozmnażanie plonu przez samosiew.

Wrzos jest klasyfikowany jako wiecznie zielona roślina z rodziny wrzosowatych.
W medycynie ludowej roślina jest również poszukiwana. Lekarze przygotowują z niego napary i wywary, które mają działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Rosół wspomaga rozpuszczanie kamieni nerkowych, poprawia samopoczucie przy chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego. Nalewki stosuje się przy przeziębieniach, dnie moczanowej i zapaleniu pęcherza.

Przez wiele stuleci osiedlanie się w pobliżu zarośli wrzosowych uważano za dobrą narodową omen. Mówiono, że tam, gdzie mieszka wrzos, będzie to wygodne dla osoby. Pszczelarze cenią tę kulturę jako najnowszą roślinę miododajną, pozwalającą pszczołom zbierać nektar nawet późną jesienią.

Odpowiednia gleba

Roślina woli żyć na torfowej, kwaśnej glebie. Zaczyna boleć, jeśli zostanie posadzony na glebie zasadowej. Nie chce znosić nadmiaru materii organicznej. W takich przypadkach pomoże podlewanie wrzosu wodą zakwaszoną zwykłym octem stołowym. Będziemy musieli pilnie zacząć przygotowywać odpowiednią glebę.

Dla wygodnego istnienia tego wdzięcznego krzewu idealna jest mieszanka składników:

• torf z wrzosowisk - 3 części;
• piasek rzeczny - 1 część;
• trociny iglaste - 1 część;
• gleba spod rosnących drzew iglastych - 1 część.

Warunki uprawy roślin na otwartym terenie

Aby wyhodować wrzos, musisz zapoznać się z optymalnymi warunkami jego uprawy.

Wybór oświetlenia i lokalizacji

Przed zasadzeniem wrzosu w ogrodzie będziesz musiał znaleźć odpowiednie miejsce do jego uprawy. Wiele osób uważa, że ​​pielęgnacja tej rośliny jest bezpretensjonalna i dlatego rośnie wszędzie, ale tak nie jest. Kwiat jest mało wymagający do oświetlenia, dlatego można go sadzić w zacienionym miejscu, które nie zawsze jest oświetlone przez słońce.Wybierając odpowiednie miejsce w ogrodzie, zwróć uwagę na to, jak wieje go wiatr.

Miejsce musi być niezawodnie chronione przed podmuchami wiatru, aby sadzonki nie pękały od silnych wiatrów.

Optymalna temperatura

Roślina ma słabą odporność na mróz, dlatego lepiej jest wcześniej ustalić optymalne temperatury do jej uprawy. Osobom zajmującym się hodowlą wrzosu od wielu lat zaleca się uprawę go zimą w temperaturze około 5-10 stopni Celsjusza.

Aby chronić krzewy przed hipotermią, pod koniec jesieni przeprowadza się ściółkowanie gleby.

Za optymalną temperaturę latem uważa się wskaźniki, które nie przekraczają dwudziestu stopni powyżej zera. Uprawa kwiatów w pobliżu źródeł ciepła jest przeciwwskazana, ponieważ gorące i suche powietrze negatywnie wpływa na wzrost i kwitnienie.

Wilgotność

Aby sadzony wrzos dobrze rósł i rozwijał się, należy monitorować poziom wilgotności. W tym przypadku szczególną uwagę zwraca się na wilgotność gleby. Jest to roślina kochająca wilgoć, którą trzeba często podlewać. Jeśli gleba jest zbyt sucha, krzew zacznie wysychać. Musisz także monitorować wilgotność powietrza. Wiadomo, że suche powietrze negatywnie wpływa na wzrost kwiatu. Dlatego należy uważać, aby poziom wilgotności wynosił 80-90%.

Odpowiednia gleba

Eksperci zalecają sadzenie wrzosu na glebach o wysokim poziomie kwasowości. Jeśli kwasowość jest zbyt wysoka, zmniejsza się ją kwasem cytrynowym, torfem lub siarką. Nie można uprawiać krzewów na glebie alkalicznej, ponieważ szybko umrą.

Zobacz też

Opis gatunków i odmian maku ogrodowego, nasadzeń i pielęgnacji w terenie otwartymPrzeczytaj

Wzrost i rozwój wrzosu ułatwiają mikroelementy, które muszą znajdować się w glebie. Aby sadzone krzewy rosły lepiej, do ziemi dodaje się piasek z torfem i trocinami. Ponadto pod każdą rośliną można dodać 60-70 gramów siarki, co przyspiesza wzrost wrzosu.

Najlepsi i najgorsi sąsiedzi

Osoby, które nigdy nie uprawiały wrzosu, są zainteresowane tym, jakie rośliny najlepiej sadzić. Wszystkie odmiany storczyków północnych są uważane za dobrych sąsiadów. Posadzone krzewami wrzosu zakwitną kilka tygodni wcześniej niż zwykle. Ponadto kwitną 5-8 dni dłużej. Można je również sadzić w pobliżu goryczki płucnej, która kwitnie wczesnym latem. Te kwiaty są uważane za wysokie i dlatego powinny rosnąć za wrzosem.

Warzywa są uważane za złych sąsiadów, ponieważ zużywają dużo składników odżywczych i spowalniają wzrost kwiatów.

Jak rozmnaża się wrzos?

Istnieją trzy metody:

• Podział buszu.
• Rozmnażanie nasion.
• Sadzonki.

Najczęściej stosuje się oddzielenie nowej tulei od głównej. W tym celu krzew należy wykopać, korzenie trochę strząsnąć, podzielić i posadzić.

Stosowana jest metoda szczepienia. Wierzchołkowe gałęzie są ścięte i ukorzenione. Długość rączki to 4 centymetry. Gałązki sadzi się w szklarni w celu ukorzenienia, a wiosną sadzi w ziemi.

Rozmnażanie nasion jest wykorzystywane głównie przez hodowców do tworzenia nowych odmian i mieszańców. Okazy gatunków mają bardzo małe nasiona, nie powinny być zasypywane ziemią. Są równomiernie rozłożone na wilgotnej powierzchni gleby. Uprawy są chronione przed skutkami zimna i słońca.

Wrzos kryty: opis rośliny

Roślina należy do rodzaju Heather z rodziny Heather. Główne cechy wrzosu są następujące:

• Kultura rośnie w postaci niskiego lub średniego krzewu. Wysokość od 25 do 75 cm Krzew ten ma dużo pędów liściastych, które tworzą gęstą i piękną koronę.
• Roślina należy do wiecznie zielonych upraw, które lubi wielu hodowców kwiatów i ogrodników.
• Liść kultury ma trzy aspekty. Lekko zwijają się na krawędziach, tworząc zgrabną rurkę.
• Roślina kwitnie małymi kwiatami o różowym lub liliowym kolorze. Kwiaty są podłużne, przypominające dzwonek. Dzwony są zgrupowane w zgrabne pęczki.
• Charakterystyczną cechą rośliny jest przyjemny aromat kwiatów.
• Kwitnienie trwa od czerwca do października. W okresie jesiennym liście rośliny zmieniają się z zielonego na jasny bordowy i bladożółty.
• Roślina jest doskonałą rośliną miododajną. Miód wrzosowy ma doskonały smak.
• Roślina jest również używana do celów dekoracyjnych. Zwykle sadzi się go wzdłuż ścieżek lub tworzy krajobraz alpejskich zjeżdżalni.
• Wrzos jest często uprawiany w domu, ponieważ roślina jest bezpretensjonalna i mało wymagająca dla rodzaju gleby. Dbanie o wrzos w pomieszczeniach jest prostym zadaniem, wystarczy terminowo podlać roślinę.

Ceniony przez człowieka

Wrzos, bezpretensjonalny i niezwykle atrakcyjny ze względu na swoją oryginalność, znalazł szerokie zastosowanie wśród projektantów krajobrazu miejskiego. Z przyjemnością rośnie zarówno w małych ogrodach, jak iw przestronnych letnich domkach. Ten krzew wygląda harmonijnie z wysokimi lub karłowatymi drzewami iglastymi. Dobrze komponuje się z paprociami, roślinami alpejskimi, uprawami jagód. Tworzy przytulne łąki pod średniej wielkości drzewami liściastymi. Poniższe zdjęcie przedstawia wrzos w harmonii z jodłami.

Krzew rosnący w warunkach naturalnych nie pobiera więcej wilgoci z otaczającej gleby, niż potrzebuje do utrzymania normalnego życia. Ta niezwykła właściwość roślin nazywana jest „fizjologiczną suchością”.

Na małych ogródkach czy działkach wrzos świetnie prezentuje się w ozdobnych pojemnikach, skrzynkach i doniczkach. Daje to styl dekoracji ogrodu.

Poradzi się dobrze we wnętrzu domu jako bezpretensjonalna, ale wspaniała roślina wewnętrzna.

Używając wrzosu

Użytek ekonomiczny w dawnych czasach

• Botaniczna nazwa wrzosu - Calluna - pochodzi od starożytnego greckiego słowa oznaczającego zamiatanie. Od starożytności do średniowiecza w większości krajów europejskich jako miotły używano krzewów karłowatych.
• Roślina była używana jako materiał budowlany. W Szkocji, Irlandii, nadal można zobaczyć chaty pokryte grubymi gałęziami wrzosu. Starożytni Szkoci łączyli suche łodygi z gliną i słomą i budowali z tego materiału całe domy.
• Kosze utkano z pędów wrzosu, korzenie służyły jako paliwo, co miało szczególne znaczenie w górzystym, bezdrzewnym terenie.
• Liście wrzosu były popularnym wypełnieniem materacy.

Jak lekarstwo

Zdrowotne właściwości wrzosu są znane ludzkości od zarania naszej ery.

• Odwar z kwiatów polecany był przy infekcjach dróg moczowych, ukąszeniach węży, gorączce jako napotne.
• Kwiaty zawierają bioflawonoidy - szczególnie dużo kwercytyny i mitrycyny oraz inne ważne dla organizmu związki - garbniki, saponiny, arbutyny.
• Dzięki udowodnionemu naukowo działaniu przeciwbakteryjnemu, odkażającemu i moczopędnemu, wrzos naprawdę zasługuje na uwagę jako lekarstwo na zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, kamicę nerkową, przerost prostaty.
• Herbata z kwiatów wrzosu może skutecznie łagodzić biegunkę, bóle brzucha, kolkę.
• Wielu homeopatów zaleca tę roślinę jako środek odtruwający.
• Ostatnie badania pokazują, że ekstrakt z wrzosu jest przydatny w leczeniu chorób reumatycznych (artretyzm, dna moczanowa).

Roślina miodowa

Wrzos to miododajna roślina, której nektar jest używany przez pszczoły do ​​produkcji miodu o wyjątkowym smaku, konsystencji i korzystnych właściwościach. Miód wrzosowy jest niszą na rynku i dlatego ma wyższą cenę. Niezwykle ciemny, gęsty, z pięknym rubinowym odcieniem, ma ostrzejszy, lekko gorzki, słodki smak, który jest szczególnie lubiany przez koneserów.

Miód wrzosowy jest niezwykle bogaty w łatwo przyswajalne żelazo, cenne aminokwasy i enzymy. W apitoterapii polecany jest przy przeziębieniach, bólach gardła, chorobach reumatycznych, trawiennych, ogólnym osłabieniu organizmu.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Wrzos wypełni ogród pięknymi kwiatami. Liście rośliny nawet po kwitnieniu zmieniają kolor w zależności od odmiany, będąc ciekawym elementem krajobrazu.

Projektanci krajobrazu zalecają sadzenie wrzosu samotnie lub w dużych grupach, zwracając szczególną uwagę na skały, zbocza i krawędzie bylin. Doniczka wrzosu w ogrodzie lub na balkonie stanie się ważnym elementem dekoracyjnej jesiennej kompozycji, należy ją łączyć z jabłkami, dyniami i kolorowymi astrami.

Sadzenie lepiej jest wykonywać na początku września, kiedy krzew jest w pełnym rozkwicie. Widząc, jakiego koloru są krzewy, łatwiej skomponować je w ciekawą wielokolorową całość, aby nie tworzyć jednobarwnej plamy.

Wrzos ogrodowy może być świetnym substytutem trawnika, wypełnić niewygodne zbocze lub po prostu ożywić krajobraz niczym krzew w ogrodzie kwiatowym.

Nowoczesny dobór kolorów i odcieni pozostawia ogrodnikom ogromne pole do popisu dla wyobraźni; niezwykle interesujące są rośliny z pędami o dwóch różnych kolorach. Te dwukolorowe wrzosy są prawdziwą ozdobą jesiennego ogrodu, kiedy większość kwiatów już wyblakła.

Wrzosy dobrze prezentują się w towarzystwie rododendronów, azalii, jałowców. Świetnie wyglądają w ogrodach skalnych i jako rośliny okrywowe. Całe obszary ogrodu można obsadzić krzewami imitującymi leśne polany.

Nie bój się praktycznego wykorzystania wrzosu - nadal trzeba odciąć łodygi, az kwiatów ciętych zrobić zdrową i smaczną herbatę, która leczy i wypełnia dzień przyjemnym aromatem i kwiatowym smakiem.

Kwitnące wrzosy to zapowiedź nadchodzącej jesieni. Ich kolory zdobią ogrody kwiatowe, które o tej porze roku tracą swój urok. Żywe kolory wrzosu w ogrodzie pozytywnie wpływają na nas w chłodne dni.

Top dressing

Wrzosy mają niewielkie wymagania glebowe, więc nie wymagają intensywnego nawożenia. Na rynku dostępnych jest wiele preparatów przyjaznych dla wrzosu, którymi można trochę odżywić krzewy.

Wygodnym rozwiązaniem jest stosowanie preparatów o opóźnionym działaniu w granulkach. Warto również zwrócić uwagę na preparaty do zakwaszania gleby, czyli mocznik czy siarczan magnezu. Wrzosom można również dostarczać składniki odżywcze bogate w potas, co pomoże roślinom dobrze kwitnąć.

Bardzo ważnym elementem żywienia wrzosu jest wprowadzenie tzw. Mikoryzy. Jest to naturalny proces polegający na symbiozie korzeni roślin i nasion z grzybami. W wyniku „współpracy” z tymi pożytecznymi organizmami wrzosy będą lepiej zaopatrywane w wodę, a tym samym staną się bardziej odporne na suszę.

Składniki odżywcze, w tym te trudniejsze do strawienia, takie jak żelazo czy fosfor, staną się dla nich łatwiej dostępne. Wzrośnie ich odporność na patogeny korzeni odpowiedzialne za zarazę zarazy i chorobę fusarium, podobnie jak niekorzystne czynniki środowiskowe, takie jak toksyczne związki z gleby czy niekorzystne pH. W przypadku wrzosu można użyć żywej grzybni mikoryzowej. Jest dostępny w sklepach ogrodniczych.

Bezpośrednio po wiosennym przycinaniu warto karmić rośliny, najlepiej wolno działającym nawozem. Szybko działające nawozy należy stosować umiejętnie, ponieważ zbyt intensywne stosowanie może powodować nadmierne zasolenie gleby. Heather jest na to bardzo wrażliwa.

Powoli rozprowadzaj składniki odżywcze wokół krzewów. Rób to tylko raz w sezonie, nakładając 4-5 g na roślinę. Używaj szybko działających składników odżywczych tylko 2 lub 3 razy.Należy je przywieźć nie później niż do końca czerwca (dawka jest podobna).

Możesz być zainteresowany:

Sadzenie Platycodon i pielęgnacja na zewnątrz Platycodon należy do rodziny dzwonkowatych. Obejmuje tylko jeden gatunek występujący na wolności ... Czytaj więcej ...

Wrzos: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Przede wszystkim musisz utrzymywać porządek w witrynie. Regularne pielenie zapobiegnie wyczerpywaniu się gleby. Dobry wzrost i odporność na choroby wrzosu zapewnią złożoną płynną paszę dla drzew iglastych. Tylko oni biorą pod uwagę jego potrzebę kwaśnej gleby.

Aby krzew był gruby i zachwycał oko swoim pięknem, musisz wykonać małe przycinanie. Górne gałęzie są przycinane późną jesienią o około pięć centymetrów. Przycinanie można wykonać wiosną, przed przerwaniem pąków.

Heather prawie nie toleruje silnych mrozów. Dlatego rośnie na dobrze przepuszczalnych glebach. Pomoże to uniknąć zamarzania stojącej wody i zamarzania wrzosowiska.

Rozmnażanie wrzosu

Podczas rozmnażania wrzosu w szkółkach najczęstszą metodą są sadzonki. W ten sposób można uzyskać dużą ilość materiału do sadzenia, który zachowa właściwości krzewów macierzystych. W przypadku rozmnażania roślin przez nasiona czeka nas dość trudne zadanie. Ponadto nie ma gwarancji, że otrzymasz rośliny o takich samych właściwościach dekoracyjnych, jak krzew macierzysty. Ogrodnicy często używają warstw do rozmnażania wrzosu. Rozważmy szczegółowo te i inne metody.

Warstwowanie poziome

Przy znacznym wzroście krzewów wrzosowatych można je częściowo przenieść w inne miejsce za pomocą dodatkowych pędów. Kiedy gałęzie dotykają ziemi, są w stanie ukorzenić się bez pomocy. Dlatego najłatwiejszym sposobem wyhodowania młodej rośliny jest wykopanie gałązki. Aby to zrobić, wraz z nadejściem lata pęd jest zginany do ziemi, mocowany za pomocą drucianej klamry lub w inny sposób, posypywany warstwą torfu 5-7 cm i podlewany. Latem wykopana gałązka jest okresowo nawilżana, aby gleba była równomiernie wilgotna.

Nie zaleca się, aby roślina doświadczała kropli suszy i silnej wilgoci.

Rok później, pod koniec wiosny, ukorzenione sadzonki są oddzielane od krzewu i wykopywane wraz z glinianą grudką. Musisz spróbować kopać, aby gleba się nie rozpadła. W wybranym miejscu sadzimy młodą roślinę. Jeśli nie zdecydowałeś jeszcze na miejsce lądowania, możesz posadzić wrzos w pojemniku.

Odmiany i odmiany

Wrzos to niski krzew (35-75 cm wysokości), znany każdemu ze swoich pachnących kwiatów, które zdobią wydłużone kwiatostany-szczotki rośliny. Zewnętrznie kwiaty przypominają dzwonki, mają różne kolory, podobnie jak płytki liściowe krzewu.

Dość często wrzos jest mylony z rośliną taką jak Erica. Niektórzy myślą, że Erica to po prostu rodzaj wrzosu. Ale to dwa zupełnie różne krzewy. Wrzos ma ponad 500 odmian, które można formalnie podzielić na kilka kategorii w oparciu o zewnętrzne cechy rośliny.

Odmiany o zielonych liściach

Wyświetlenia:

• Allegro... Krzewy tej odmiany osiągają wysokość ok. 55-65 cm. Średnica kwitnącej „czapki” 50 cm. Należy do kategorii zimozielonych. Ma dość gęstą koronę, usianą ciemnozielonymi liśćmi w postaci łusek i błyszczącymi czerwonymi kwiatami. Okres kwitnienia przypada na koniec lipca - koniec października. Jest odporny na mróz, jednak sadzonki bardzo młode (pierwsze lata) lepiej okryć przed wystąpieniem przymrozków;
• Carmen... Ta odmiana mieszańcowa została opracowana przez hodowców holenderskich. W Europie jest dość popularny. Krzew jest niewielki (tylko 35-45 cm wysokości), całość pokryta małymi ciemnozielonymi liśćmi. Łodygi pokryte są brązową korą, u góry zwieńczone są kwiatostanami składającymi się z wielu różowo-fioletowych kwiatów.Mniej mrozoodporna niż poprzednia odmiana, dlatego należy zapewnić osłonę na zimę.

Gatunek o białych kwiatach

Odmiany:

• Alba. Niski krzew (40 cm wys.) Z rozległą koroną (60 cm średnicy). Pędy są proste, ozdobione gęstymi kwiatostanami w postaci pędzli. Kwiaty są białe, blaszki liściowe są intensywnie zielone;
• Alexandra. Zwarty krzew (30 cm wysokości i 35 cm średnicy) o ciemnozielonych liściach i kremowych kwiatach. Pod koniec okresu kwitnienia kolor kwiatów zmienia się na ciemnoczerwony.

Rośliny o srebrzystych liściach

Popularne odmiany:

• Srebrny Rycerz. Krzew osiąga wysokość 30-35 cm Korona ma kształt poduszki (40-45 cm średnicy), pokrytej ciemnobrązową korą i usianymi jasnofioletowymi kwiatami. Liście mają srebrzysty odcień z charakterystyczną krawędzią. Bliżej zimy odcień liści zmieni się na bordowy. Dość odporny na mróz, ale zimą lepiej się nim bawić i okrywać zarośla;
• Peter Sparks. Rozległy krzew o wysokości 55 cm i średnicy korony 65 cm, łodygi pokryte brązową korą, wierzchołki zwieńczone pełnymi kwiatami ciemnoróżowymi. Talerze liściowe latem i jesienią mają kolor ciemnozielony, a zimą i wiosną szarozielony.

Złote krzewy

Powszeche typy:

• Gold Hayes. Krzew osiąga wysokość 45 cm, korona ma kształt kuli, pokrytej małymi listkami o cytrynowożółtym kolorze. Kwiaty są białe. Kwitnienie osiąga szczyt w sierpniu i trwa do końca października. Odporny na mróz;
• Boskup. Krzew osiąga wysokość 35 cm Korona niewielka, zwarta, pokryta liliowo-różowymi kwiatami. Liście mają złocisty odcień, który jest zastępowany czerwonawo-miedzianym odcieniem bliżej jesieni.

Rośliny o pełnych kwiatach

Odmiany krzewów:

• Alba Plena. Krzew osiąga wysokość 55 cm (tyle samo osiąga średnicę korony). Krzew jest usiany jasnozielonymi liśćmi i białymi podwójnymi kwiatostanami. Okres kwitnienia przypada na koniec lipca - początek września. W szczególnie gorące i suche dni wymagane jest dodatkowe podlewanie;
• Monica. Krzew szeroki, rozłożysty, osiągający wysokość 45 cm, średnica korony znacznie większa od pozostałych (około metra). Gałęzie krzewu są mocne, gęste. Pędy zwieńczone są czerwono-różowymi kwiatostanami i ciemnozielonymi liśćmi, które zimą pokryte są charakterystycznym szarym nalotem.

Krzewy z zamkniętymi pąkami

Odmiany:

• David Eason... Krzew ma kształt kuli. Krzew osiąga wysokość zaledwie 20 cm, korona jest również niewielka - 25 cm. "Czapka" rośliny składa się z liliowo-różowych kwiatów i ciemnozielonych liści;
• Marlin... Niski (25 cm) rozłożysty (55 cm) krzew o fioletowych pąkach zamiast otwartych kwiatów.

Niezbędne działania

Gdy tylko krzak zostanie przyniesiony do domu, wykonaj następujące manipulacje:

1. Używając głowicy prysznicowej, spłucz roślinę zimną wodą. Wpłynie to pozytywnie na stan rośliny.
2. Przeszczep wrzos do większego pojemnika. Ta kultura ma słabo rozwinięty system korzeniowy, więc roślinę sadzi się na głębokość piętnastu centymetrów, aby zapobiec próchnicy. Korzenie są starannie wyprostowane, powinny wyglądać na zewnątrz, a jeśli tak się nie stanie, wrzos może się nie zakorzenić.
3. Doniczkę z rośliną umieszcza się na tacy z kamykami lub mokrym torfem. Idealny czas sadzenia trwa od kwietnia do początku czerwca.

Zakup sadzonek

Roślina jest bolesna do przeszczepu, ponieważ wchodzi w symbiozę z grzybnią gleby. Kupuj sadzonki tylko z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemnikach) - dzięki temu mikoryza i korzenie będą całkowicie zachowane. Faktem jest, że nawet po śmierci roślina ma żywotny wygląd przez długi czas (liście i kwiaty nie więdną, łodygi nie opadają).

Kupując, zwróć uwagę na następujące punkty:

• Grudka ziemna powinna ściśle przylegać do ścianek pojemnika, nie powinno być rozwarstwienia, aby ograniczyć intensywny dostęp powietrza wysuszającego korzenie.
• Gleba powinna być lekko wilgotna, podlewanie prowadzi do obumierania korzeni (mógł rozpocząć się proces gnicia).
• Sadzonka powinna mieć zarówno stare, jak i młode pędy w stanie elastycznym oraz pąki wzrostu.

Przeszczep i rozmnażanie

Nie martw się, jak przeszczepić wrzos. Żadne sztuczki nie pomogą: dorosłej roślinie trudno jest zakorzenić się w innym miejscu. Musisz go zdobyć rosnąc w doniczce. Podczas sadzenia krzewu w ziemi korzenie powinny utrzymywać grudkę ziemi.

Ale krzew już rosnący w ogrodzie jest łatwy do rozmnażania. Możesz użyć wrzosu do rozmnażania w dowolny sposób:

• ukorzenianie sadzonek;
• sadzenie wierzchołkowych sadzonek;
• dzielenie buszu.

Rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe

Potrzebne będą zdrewniałe pędy. Ale odpowiednie są tylko te, które nie mają kwiatów. Tę metodę rozmnażania stosuje się, gdy pędy są dojrzałe, pod koniec sezonu.

Musisz wcześniej przygotować podłoże do sadzenia. Weź trzy części luźnego torfu i jedną część piasku. Umieszczając sadzonki w przygotowanej glebie, należy je trochę podlać. Raz na dziesięć dni podczas podlewania karmione są mikroelementami. Sadzonki najlepiej rosną w temperaturze około osiemnastu stopni. Wiosną małe krzewy wrzosu są gotowe do sadzenia w wyznaczonym miejscu.

Wybór miejsca na wrzos

Aby roślina czuła się najlepiej, musi stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Wskazane jest, aby miejsce do sadzenia wybrać tak, aby w ciągu dnia roślina znajdowała się w cieniu drzew, a rano i wieczorem wygrzewała się w chłodnym słońcu. Na otwartej przestrzeni wrzos nie zniknie, ale kwiaty będą małe, a kwitnienie będzie krótkie.

Nie warto sadzić wrzosu w absolutnym cieniu, ponieważ możesz w ogóle nie czekać na kwitnienie.

Jeśli Twoja witryna ma bagnistą nizinę, aranżując ozdobny narożnik, nie zapomnij o drenażu. Roślina preferuje glebę wilgotną, ale nie mokrą. Przy nadmiernej wilgoci po prostu zniknie. Przeciwnie, na suchych obszarach wrzos będzie się dobrze czuł, ale nie będzie można uzyskać bujnej korony, a po kilku latach pąki całkowicie przestaną się tworzyć.

Cechy wrzosu

Wrzos silnie rozgałęzia się i krzewi niewielkimi krzewami. Wysokość wynosi około 0,3-0,7 metra. To wiecznie zielona roślina. Płytki liściowe mają trzy krawędzie i wydają się zwijać w rurkę. Kwiaty wydzielają silny aromat, chociaż są niewielkie. Kształtem przypominają liliowo-różowe dzwonki. Wrzos kwitnie w drugiej połowie lata. Ale roślina staje się piękniejsza, gdy tylko nadejdą pierwsze mrozy. Rzeczywiście, z ich powodu kolor liści zmienia się na bordowy lub żółty. Taka roślina służy również do celów spożywczych. Wytwarza doskonały miód wrzosowy, który między innymi uważany jest za najbardziej przydatny.

Wrzos pospolity

Uprawa i pielęgnacja

Heather nie jest wybredna w pielęgnacji, ale przy odrobinie uwagi uzyskasz wspaniałą dekorację do ogrodu, która zachwyci jasnymi kolorami.

Podlewanie i karmienie

Roślina nie potrzebuje dużo wody. Wyjątkiem są dni, kiedy jest gorąco. Ziemię można raz w tygodniu dokładnie podlewać wokół krzewów. Woda deszczowa jest idealna do nawadniania. Nie zalewaj roślin, ponieważ stagnacja wilgoci prowadzi do powstania pleśni i grzybów, w wyniku czego rośliny po prostu umrą.

Jeśli chodzi o karmienie, nawożenie wrzosu nie jest obowiązkową czynnością. Jeśli jednak liście straciły swój naturalny kolor i wyblakły, wskazane jest użycie nawozu dla rododendronów. W takim przypadku karmienie odbywa się zwykle pod koniec zimy lub wiosną.

Nie warto stosować uniwersalnych nawozów na wrzos, zwłaszcza jeśli zawierają wapń.

Po nawożeniu nasadzenia są dobrze podlewane, unikając stosowania twardej wody wodociągowej.

Wrzos po kwitnieniu

W ciepłych miejscach wrzos hibernuje bez schronienia, ale jeśli masz mroźne zimy, a nawet bez śniegu, lepiej jest grać bezpiecznie i przygotować wrzos na zimowanie. Aby to zrobić, po nadejściu chłodów rozprowadź torf wokół krzewów wrzosowatych, a same krzaki przykryj świerkowymi gałęziami, co zapobiegnie ich zamarzaniu zimą, a wczesną wiosną ochroni je przed poparzeniem słonecznym. W kwietniu usuwają schronienie z wrzosu.