Nawóz do zielonych chwastów: zalety i wady, przepisy, zastosowania

Agronomowie nazywają zielony nawóz zielonym nawozem, a ogrodnicy nazywają w ten sposób napar z dowolnego zioła, ale szczególnie preferują pokrzywę. Wykonanie takiego nawozu jest łatwe, przynosi podwójną korzyść: chwasty są odchwaszczane, a uprawiane rośliny są karmione. Ale czy ten górny opatrunek jest taki dobry? Czy zawsze może wszystko zapłodnić?

• 2 Kiedy i jak karmić
• 3 Jak przygotować i rozcieńczyć zielony nawóz

  3.1 Wideo: jak zrobić nawóz z chwastów

Nawóz do chwastów - jak przygotować i zastosować

Często zdarza się, że przyszli rolnicy nie biorą najbardziej żyznych gleb na letni domek. Ponadto w procesie uprawy roślin gleba również staje się deficytowa, spada jej wartość odżywcza, dochodzi do utraty minerałów i substancji niezbędnych dla roślin.
Oczywiście w takich warunkach wymagane jest regularne karmienie. Nie zawsze jest wygodne stosowanie do tych celów nawozów mineralnych, gdyż są one powoli przyswajane przez rośliny, czasami trudno jest obliczyć optymalną dawkę, co powoduje „spalenie” nasadzeń.

Alternatywnie ogrodnicy uciekają się do małej sztuczki - samodzielnie przygotowują opatrunek wierzchni oraz z materiału roślinnego, który znajdują na swojej stronie. Mówimy o nawozie - doskonałym zamienniku obornika - karmieniu z chwastów.

Aby uzyskać płyn odżywczy, potrzebujesz tylko trzech składników dostępnych dla każdego właściciela ogrodu lub warzywniaka: wody, nawozów azotowych, trawy. W rezultacie 200 litrów zielonego nawozu chwastowego można dostarczyć na obszar kilku akrów ziemi.

Jak przydatne będzie takie naturalne karmienie?

Osoby, które już skorzystały z pomysłu przygotowania takiej odżywczej kompozycji, zwracają uwagę na trzy główne zalety jej stosowania. Wśród nich są:

1. Nawóz z traw i chwastów jest szybko przyswajalny w przeciwieństwie do prostych nawozów mineralnych. Ponieważ materiał jest moczony w wodzie, daje to lepszy efekt w porównaniu do ściółki wykonanej z zgniłych resztek roślinnych.
2. Gwałtowna zmiana kwasowości gleby. Na terenach nienadających się do uprawy konieczne jest obniżenie pH, do tego celu idealnym narzędziem jest kompozycja chwastów. Ze względu na zachodzący odczyn alkaliczny zadanie jest wykonywane znacznie szybciej niż wtedy, gdy ogrodnik ucieka się do stosowania suchych odtleniaczy.
3. Nasycenie gleby mikroorganizmami. Dzięki ich żywotnej aktywności u roślin powstaje stabilniejsza odporność. Rośliny uprawiane na poletkach wzbogaconych rzadziej chorują, dają dobre i wysokiej jakości zbiory, ponieważ generalnie ich odżywianie poprawia się podczas wzrostu.

Płynny nawóz chwastów można również stosować w przygotowaniu do sadzenia różnych roślin na wiosnę. Tym samym pojemnik z gotową kompozycją staje się nieodzownym pomocnikiem ogrodnika przez cały sezon.

Zaleca się umieszczenie beczki w miejscu, w którym trawa będzie złożona na środku pola, abyś nie musiał tracić czasu i wysiłku na przenoszenie płynu w odległą część stanowiska.

Kolejną ważną zaletą takiego domowego urządzenia jest to, że jest to rodzaj komory dezynfekcyjnej.Całkowicie dopuszczalne jest wrzucanie do beczki trawy i chorych roślin zakażonych różnymi mikroorganizmami. Poddadzą się obróbce w roztworze, będąc przez długi czas w warunkach beztlenowych, tym samym giną. W przeciwnym razie zniszczone uprawy musiałyby zostać spalone.

Krótko o zaletach nawożenia chwastami

Zalety karmienia na mokro

Pomimo tego, że prawie każdy opatrunek górny można kupić w wyspecjalizowanych sklepach, płynny nawóz chwastów jest bardzo popularny wśród ogrodników. Istnieje kilka dobrych powodów:

• Przygotowanie pożywki nie wymaga kosztów materiałowych. Fakt ten należy wziąć pod uwagę, gdy konieczne jest nawożenie dużego obszaru sadzenia.
• Azot zawarty w postaci płynnej jest przyswajany przez rośliny szybciej i łatwiej w porównaniu z preparatami komercyjnymi.
• Zaprawa do trawy w płynie ma środowisko zasadowe, które odtlenia glebę. Szczególnie przydatne jest stosowanie naparu chwastów na glebach gliniastych.
• Mikroorganizmy tworzące gotowy opatrunek wierzchni pomagają poprawić strukturę gleby, sprawiając, że jest ona luźniejsza i bardziej dotleniona.
• Stosowanie naparów ziołowych pomaga zahamować wzrost chwastów i chronić rośliny przed chorobami.

Oprócz wyżej wymienionych zalet istnieje jeszcze jeden ważny plus w przygotowaniu płynnego zielonego opatrunku. Do infuzji można również użyć chorych roślin, które zaleca się spalić. Patogeny giną w środowisku beztlenowym.

Wady płynnego nawozu chwastów obejmują ostry, nieprzyjemny zapach, który pojawia się w wyniku fermentacji traw. Ponadto istnieją ograniczenia dotyczące używania niektórych roślin. Na przykład powój polny podczas rozkładu uwalnia toksyczne substancje.

Jak zrobić płynną paszę z chwastami

Przede wszystkim przed przygotowaniem nawozu organicznego musisz zaopatrzyć się w odpowiedni pojemnik o wymaganej objętości. Pożądane jest, aby był to plastikowy zbiornik z dopasowaną pokrywą. Możesz także zabrać metalowe beczki, ale wtedy warto wziąć pod uwagę, że zbyt szybko rdzewieją podczas interakcji z wodą, a poza tym konieczne jest zbudowanie stojaka na taki pojemnik.

Minimalna objętość zbiornika to 50 litrów, ale lepiej, że jest to standardowa pojemność 200 litrów.

Następnie wybiera się materiał roślinny do przyszłego karmienia. Pod tym względem najbardziej opłacalną opcją jest trawa, chwasty i wierzchołki, czyli tzw. „Zielona masa”. Są priorytetem, ponieważ najlepiej fermentują, dzięki czemu można uzyskać wysokiej jakości nawóz.

1. Beczka jest wypełniona trawą o połowę lub 2/3, jeśli jest wystarczająco dużo materiału, można wlać pełny zbiornik. Im więcej chwastów, tym grubszy będzie opatrunek górny.
2. Aby zapewnić fermentację i przyspieszyć proces przygotowania roztworu, dodaje się nawóz azotowy. Ze względu na to, że w roślinach jest dużo błonnika, są one słabo przetworzone, ponieważ tworzy się niezbyt sprzyjające środowisko dla bakterii. Obecność azotu przyspieszy rozmnażanie się mikroorganizmów i ogólnie proces fermentacji.
3. Jako nawóz azotowy nadają się zarówno gotowe opatrunki sprzedawane w sklepach, jak i niewielka ilość odpadów z toalety (objętość - 1-3 litry na beczkę). Dozwolone jest również stosowanie mocznika (mocznika) - wystarczy dodać tylko łyżkę stołową lub humusowy nawóz w postaci płynnej (kilka mililitrów).
4. Na ostatnim etapie beczka jest napełniana wodą, pozostawiając kilka centymetrów na górze i przykrywana pokrywką lub polietylenem. Po dwóch tygodniach chwasty można wykorzystać jako nawóz. Kolejne partie będą gotowe do użycia w ogrodzie trochę szybciej - za 7-10 dni.

Zarówno masa ziołowa, jak i płynny składnik nadają się jako kompozycja odżywcza. Pierwszy służy do ściółkowania ogórków, kapusty, dyni, a roztwór służy do podlewania upraw.

Nie zapominaj również, że ciecz powinna pozostać na dnie zbiornika, około 2 wiader. Konieczne jest ponowne rozpoczęcie podobnego procesu fermentacji. Następnie procedurę powtarza się: beczka jest wypełniona trawą, dodaje się azot w wymaganej ilości, wlewa się wodę. W czasie upałów kultura starterowa przebiega szybciej pod wpływem wysokiej temperatury, więc karmienie będzie gotowe już 7-10 dnia.

Ważne elementy

A teraz zastanówmy się nad ważnymi składnikami rozwiązania:

• Pokrzywa. Dla uzyskania najlepszego efektu wskazane jest dodanie pokrzywy - jest ona bogata w krzem i szereg pierwiastków śladowych.
• Siano. Świeże siano będzie doskonałym składnikiem zapobiegającym chorobom grzybiczym w Twoich nasadzeniach. Przed włożeniem do beczki napełnij ją gorącą wodą i po ostygnięciu włóż do masy. Rozpocznie się aktywna reprodukcja pałeczek siana, a ostatecznie otrzymasz prawie równoważny zamiennik fitosporyny, wroga patogennych mikroorganizmów.
• Drożdże lub krakersy. Kolejnym świetnym lekarstwem na choroby grzybowe są drożdże lub bułka żytnia. Na beczkę wystarczy 10 g drożdży. Krakersy - 0,5 kg. Mokre drożdże - 50 g.
• Mączka kostna lub skorupka jajka. Kilka kilogramów mączki kostnej doda wapń do domowego nawozu. Alternatywą są dobrze wysuszone i zmielone skorupki jaj. Odpowiednia dawka to 1/2 wiadra na baryłkę.

Zwróćmy się teraz do niektórych przepisów na napary otrzymane od doświadczonych ogrodników.

Jak określić, kiedy nawóz chwastów jest gotowy

Możesz dowiedzieć się, że nadszedł czas, aby wykorzystać materię organiczną po jej charakterystycznych cechach:

• obecność zapachu „stodoły” z pojemnika, zgniłej trawy;
• woda zmienia kolor i staje się zielonkawa lub brązowawa;
• na powierzchni pojawiają się bąbelki z powodu uwalniania dwutlenku węgla podczas fermentacji.

Zatem pojawienie się pęcherzyków wskazuje, że masa roślinna przechodzi etap szybkiego rozkładu z uwolnieniem amoniaku i dwutlenku węgla. Warto zauważyć, że pozytywną cechą żywienia chwastami jest obecność w wodzie amoniaku, który oddziałując tworzy amoniak, czego nie można osiągnąć podczas przetwarzania i przygotowywania obornika lub kompostu. Ze względu na zatrzymywanie amoniaku w cieczy można go wykorzystać do skutecznego odtleniania gleb słabej jakości.

Czytaj także: Rukola wieloletnia: odmiany i gatunki z opisami do zdjęć na otwartym terenie i szklarniach

Nawożenie organiczne okazuje się bardziej opłacalne niż konwencjonalne nawozy mineralne. Faktem jest, że jony amonowe mają ładunek dodatni, co przyczynia się do ich osadzania się i zatrzymywania w glebie gliniastej, której cząsteczki są naładowane ujemnie.

Dlatego w miesiącach jesiennych stosuje się zielony płynny opatrunek wierzchni, ponieważ azot jest powoli wypłukiwany. Jeśli chodzi o zakupione nawozy mineralne w granulkach, główny składnik niesie tam ładunek ujemny, dlatego jest szybko usuwany z gleby.

Inne nawozy organiczne:

Nawozy organiczne obejmują obierki ziemniaczane, odchody zwierzęce, popiół drzewny lub opadłe liście. Przy odpowiednim przygotowaniu nawozu pogłównego plon gleby wzrośnie prawie 2-krotnie.

Jak zrobić górny opatrunek z chwastów - instrukcje krok po kroku

Zasady stosowania zaprawiania chwastów

Napar chwastów jako nawóz nadaje się do karmienia zarówno przy pełnym wzbogaceniu gleby, jak i przy przygotowaniu rabat i pól. Szczególna dokładność nie jest wymagana przy rozcieńczaniu roztworu, zwykle zachowują one proporcję 1:10 do podlewania u nasady i 1:20 do aplikacji dolistnej.

Dawkowanie dla każdej rośliny dobierane jest indywidualnie.

• Tak więc kapusta i ogórki są nawożone w sierpniu, wlewając je do wiadra kompozycji pod krzakiem.
• Jeśli chcesz karmić truskawki, weź 1-2 litry na 1 sadzonkę.

Pomimo tego, że napar, choć jest organiczny i przygotowywany z naturalnych składników, warto wziąć pod uwagę, że zawiera dużo azotu. Przedawkowanie tej substancji doprowadzi do pojawienia się chorób i powstania niepotrzebnych wierzchołków.

Bliżej jesieni kontynuowane są zakupy nawozów płynnych. Teraz oprócz trawy możesz również dodać wierzchołki do beczki. Powstałą mieszankę podlewamy wszystkie części pola, na którym wiosną zostaną posadzone młode rośliny.

Kiedy i jak karmić

Nawóz pogłówny z zielonym nawozem jest równoważny z wprowadzeniem obornika, kompostu lub humusu, zawiera głównie azot. Pierwiastek ten jest niezbędny we wczesnym okresie wegetacji do budowy zielonych części rośliny (wierzchołki, liście, pędy). A w okresach kwitnienia i owocowania potrzebne są inne nawozy - z przewagą potasu i fosforu.

Jeśli chodzi o dawki, szybkość przepływu wlewu powinna być taka sama, jak podczas podlewania czystą wodą. Ale jest przenoszony na mokrej ziemi.

1. Jeśli gleba jest sucha, podlewaj tak, aby cała warstwa ziemi, w której znajdują się odżywcze korzenie, stała się mokra. W prawie wszystkich roślinach większość małych korzeni ssących znajduje się w górnych 30 cm. W przypadku drzew i krzewów konieczne będzie wykonanie rowów pierścieniowych na takiej głębokości wzdłuż obrzeża korony i zrzucenie wzdłuż nich.
2. Nakładać opatrunek z taką samą szybkością, jak przy zwykłym podlewaniu czystą wodą. Na przykład 0,2–0,5 litra wystarcza na sadzonkę ogórka o 2-3 liściach, 1,5–2 litra na dorosłego krzewu truskawkowego i wiadro na metr bieżący rowu pod drzewem.
3. Po nakarmieniu legowisk ponownie lekko wlej czystą wodę, aby nawóz trafił do korzeni i nie pozostał na powierzchni. Zakop rowki wokół drzew i krzewów.

Częstotliwość stosowania:

• Na sadzonki, ogórki, okopowe, kapusta przed kwitnieniem, początek napełniania bulw, główki kapusty - co 7-10 dni.
• Pod krzewami, drzewami, truskawkami - raz przed kwitnieniem, gdy występuje aktywny wzrost zieleni.
• Z koperkiem, cebulą, pietruszką, szczawiem, surówkami na początku wzrostu liści i po każdym całkowitym cięciu. W okresach zbierania zieleni nie warto podlewać nawozem o nieprzyjemnym zapachu.

Możesz naprzemiennie dokarmiać korzenie i liście.

Czy jesienią muszę karmić naparem chwastów?

Nie zaleca się nawożenia krzewów i drzew owocowych dodatkami organicznymi i azotowymi. Możesz użyć gnojowicy późną jesienią, gdy opadną liście. Roztwór wprowadza się wzdłuż kręgu przy pniu drzew i krzewów, bylin. Nasycenie azotem na zimę powoduje słabą odporność upraw na zimno i przemarzanie.

Jeśli zaczniesz zbierać zielony dressing na początku lata, to w ciągu 3 miesięcy będzie można przygotować około 6 ton roztworu w jednej beczce.

Jak i czym przetwarzać drzewa?

Okres przydatności do spożycia nawozu

Jak wspomniano powyżej, płynna kompozycja zawiera dużo amoniaku. Składnik ten w dużych ilościach ma szkodliwy wpływ na organizmy żywe, negatywnie wpływa zarówno na bakterie, rośliny jak i zwierzęta. Kiedy stężenie amoniaku w beczce znacznie wzrośnie, rozpocznie się śmierć mikroorganizmów powodujących fermentację, ponieważ są one zatrute produktami własnej życiowej aktywności.

Takie rozwiązanie już po 3-4 tygodniach będzie pożywne, ale nie będzie już w nim żywych bakterii. Dlatego, aby stale mieć zapas świeżego paszy, należy regularnie usuwać starą gnojowicę i dodawać trawę. Używaj nawozu chwastów do trawników, upraw owocowych, drzew i krzewów.

Nawóz do trawy i chwastów

Dbając o swój ogród, wielu właścicieli niszczy chwasty w dużych ilościach, nie myśląc, że mogą się w czymś przydać. Ale „ekstra” zielenina z grzbietów może stać się bardzo cennym nawozem, do tego wystarczy znać technologię jej przygotowania.Wielbiciele nawozów organicznych szeroko stosują płynny nawóz chwastowy do karmienia różnych roślin warzywnych. Porozmawiamy o tym, jak to robią i jaki efekt z tego uzyskają, poniżej w artykule.

Z jakiej trawy przygotować nawóz

Zapoznaj się również z tymi artykułami

• Poncho Treater
• Jakie nawozy zastosować jesienią
• Skórka cebuli
• Acaricide Masai

Nawóz z trawy jest wygodny, ponieważ można używać szerokiej gamy chwastów. Są po prostu wyciągane i bez sortowania są natychmiast używane do przygotowania pożywnego karmienia. Ale pokrzywa jest szczególnie przydatna dla roślin uprawnych, ponieważ zawiera wiele cennych pierwiastków.

Chwasty są po prostu wyciągane i bez sortowania są natychmiast używane do przygotowania pożywnego opatrunku górnego.

Pojemnik, w którym będzie przygotowany nawóz, powinien być pojemny. Najczęściej odżywka jest przygotowywana w beczce lub korycie. Niepraktyczne jest ingerowanie w to w wiadrze - dostaniesz trochę płynu.

Ważny!

Nie tylko chwasty, zioła lecznicze, takie jak pokrzywa, ale także wierzchołki upraw ogrodowych, słoma może być używana do nawożenia trawą.

Inne składniki mogą być traktowane jako dodatkowe składniki. Uważa się, że nawóz wykonany z zieleni i drożdży jest wysoce skuteczny. Możesz zastąpić drożdże miazgą czarnego chleba, bułką tartą. Do takiego nawozu można dodać także serwatkę, skorupki jaj, skórki od bananów - zwiększą one wartość odżywczą koncentratu.

Czy wszystkie zioła są dobre

W ogrodzie można spotkać różnego rodzaju chwasty. Wszystkie nadają się do przygotowania „zielonego” nawozu. Koniczyna, wszy drzewne, mniszek lekarski, wilczomlecz i inne świeżo ścięte warzywa można bezpiecznie łączyć w jeden organiczny dressing. Należy pamiętać, że pokrzywa jest szczególnie cennym składnikiem. Chwast ten podczas fermentacji uwalnia rekordową ilość bezpiecznego azotu, który zastosowany do gleby stymuluje wzrost upraw warzyw.

Dodatkową zaletą pokrzywy jest to, że w glebie przyciąga dżdżownice. W trakcie swojego życia spulchniają glebę, czynią ją przewiewną, lekką, nasycając korzenie roślin tlenem.

Czego potrzebujesz do zrobienia górnego opatrunku z trawy?

Aby przygotować formułę odżywczą, będziesz potrzebować:

1. Plastikowy lub drewniany pojemnik. Objętość zależy od żądanej ilości gotowego produktu.
2. Posiekane warzywa. Może to być świeżo ścięta lub lekko wysuszona trawa, chwasty i wierzchołki z ogrodu, pokrzywy i inne chwasty.
3. Woda.
4. Pokrywka lub folia z małymi otworami (aby wydostać się nadmiar gazów powstających podczas fermentacji).
5. Miejsce ciepłe i trochę czasu (około 2 tygodnie).

Aby przyspieszyć dojrzewanie, możesz dodać kilka łyżek mocznika lub azotanu amonu.

Chwasty muszą być pozbawione nasion.

Czy wszystkie zioła są dobre?

Przeciwwskazane jest stosowanie tylko powój polny do przygotowania zielonego nawozu: podczas gnicia uwalnia substancje toksyczne.

Zalety zielonego nawozu

Wytwarzanie nawozu z chwastów wymaga dużo czasu i wysiłku, ale ogrodnicy nadal szeroko stosują takie nawozy, bez zastępowania ich nawozami ze sklepu lub obornika. Chodzi o to, że nawóz ziołowy ma szereg porównawczych, bardzo ważnych, zalet:

• Dostępność . Latem trawa jest obfita w każdym ogrodzie i wokół pola bramkowego. Dla kompetentnego właściciela jest to absolutnie darmowy surowiec do przygotowania wysokiej jakości nawozów organicznych.
• Sposób usuwania chwastów. W wyniku pielenia warzywnika lub koszenia trawnika rolnik otrzymuje dużą ilość zieleni, którą można wyrzucić, spalić lub wyłożyć do kompostu. Kompostowanie wymaga zachowania niektórych obszarów i długiego czasu dojrzewania.Przygotowanie tego samego zielonego nawozu pozwala metodycznie i skutecznie rozwiązać kwestię czyszczenia terenu.
• Wysoka wydajność . Prawidłowo przygotowany nawóz z traw i chwastów nie ustępuje obornikowi pod względem składu i skuteczności oddziaływania na uprawy warzyw. Płynne napary ziołowe są dobrze przyswajane przez rośliny i nie powodują, że długo czekają na efekt.
• Spadek kwasowości. Nawóz ziołowy charakteryzuje się środowiskiem zasadowym, dzięki czemu zastosowany na glebach kwaśnych może obniżyć odpowiedni wskaźnik.
• Wprowadzenie pożytecznych mikroorganizmów. Napar ziołowy zawiera wiele pożytecznych mikroorganizmów, które dostając się do gleby poprawiają jej skład oraz uwalniają gazy i ciepło. Na glebach nasyconych pożytecznymi drobnoustrojami i bakteriami rośliny są mniej chore i szybciej rosną.

W ten sposób, przygotowując zielony napar, rolnik rozwiązuje jednocześnie dwa problemy: zniszczenie nadmiaru roślinności na stanowisku i efektywne dokarmianie upraw warzyw tanim, niedrogim nawozem. Dzięki połączeniu tych czynników opatrunek na chwasty od wielu lat cieszy się popularnością wśród doświadczonych ogrodników.

Siderata

musztarda biała

Zasadniczo do regeneracji gleby można wykorzystać wszelkie krótko rosnące rośliny jednoroczne. Najpopularniejsze na środkowym pasie to facelia, wyka, gorczyca biała, koniczyna słodka, jaskier, łubin, pszenica, esparceta, koniczyna i lucerna. Stosuje się je z równym powodzeniem, co poprzedniczki każdej rośliny uprawnej, i mogą przynosić podwójne korzyści. Tutaj możesz przypomnieć sobie opowieść o wierzchołkach i korzeniach, ponieważ obie te części rośliny zostaną należycie uwzględnione. Podczas uprawy gleby pozostają w niej odcięte korzenie, ponieważ zwykle zielony nawóz nie pozwala na pędy korzeni, roślina skoszona pod korzeń nie może ożywić, a jej podziemna część cicho gnije, wzbogacając glebę azotem. Naziemne, które tworzą dużą objętość zielonej masy, można wykorzystać do przygotowania nawozu z trawy. Używając roślin do odżywiania gleby, odtwarzamy naturalne procesy. Wielu ogrodników zaniedbuje korzyści płynące z zielonego opatrunku z pozostałości roślinnych. Ale na próżno. Wyrzucają ściętą trawę, wierzchołki, opadłe liście. Nie warto tego robić - w końcu wraz z biomasą teren opuszczają pożyteczne substancje. Ponadto, jeśli chwasty zostaną po prostu wyrzucone przez płot, wrócą, ponieważ ich nasiona są bardzo wytrwałe.

Jak zrobić nawóz chwastów

W życiu codziennym stosuje się różne przepisy na przygotowanie „zielonych” nawozów, które opierają się na procesie fermentacji ziół. Możesz przygotować napar według klasycznej receptury w następujący sposób:

• Podnieś pojemnik, najlepiej wykonany z tworzywa sztucznego, o pojemności od 50 do 200 litrów. Umieść go w nasłonecznionym miejscu i przykryj. Jeśli pojemnik jest metalowy, należy pod nim ustawić stojak, który nie pozwoli na szybkie rdzewienie dna.
• Pokrój dostępne warzywa i włóż do pojemnika o 2/3 lub połowę objętości. W razie potrzeby można całkowicie wypełnić pojemnik ziołami, ale w tym przypadku trudniej będzie wymieszać nawóz podczas procesu przygotowania. Ilość zieleni może być różna, ponieważ w wyniku gotowania zawsze uzyskuje się koncentrat, który wymaga dodatkowego rozcieńczenia wodą.
• Fermentację naparu można przyspieszyć dodając nawozy o wysokiej zawartości azotu. Na przykład na każde 40-50 litrów naparu dodaj łyżkę mocznika (mocznika). Granulat wsyp do pojemnika podczas układania trawy między jej warstwami. Rolnicy negatywnie nastawieni do stosowania nawozów mineralnych zastępują mocznik humatem organiczno-mineralnym (1 łyżka. L. Mocznik = 5 ml humatu).
• Po ułożeniu szpachlówki pojemnik wylewa się wodą, pozostawiając wolną przestrzeń (15-20 cm od krawędzi). Jest to konieczne, aby w procesie fermentacji i gnicia ziół roztwór o zwiększonej objętości nie unosił się nad krawędzią pojemnika.
• Pojemnik z nawozem należy przykryć pokrywką lub folią. Podczas korzystania z folii należy naprawić jej krawędzie i zrobić kilka małych otworów na spaliny. Pokrywka pojemnika nie pozwoli na odparowanie azotu i przyspieszy proces fermentacji naparu. Jeśli pojemnik jest ciasno zapakowany ziołami, konieczne jest nałożenie ucisku na wierzch.
• Podczas przygotowywania nawozu na powierzchni roztworu można zaobserwować pienienie, co jest oznaką fermentacji. Po około 1-1,5 tygodniu piana zniknie, a kolor płynu zmieni się na ciemnobrązowy. Te znaki sygnalizują gotowość do karmienia.

Przeczytaj także: Pomidor Nina: charakterystyka i opis odmiany, zdjęcia, recenzje

Technologia przygotowania zielonego nawozu jest dość prosta i dostępna dla każdego, zajmuje tylko chwilę. Niektórzy ogrodnicy ulepszają technologię, dodając do roztworu następujące składniki:

• Popiół drzewny. Nasyci nawóz z zielonymi chwastami potasem i fosforem, czyniąc go złożonym. Składnik dodaje się podczas układania zioła w ilości 1 szklanki na wiadro naparu.
• Obornik lub dziewanna może zastąpić nawóz zawierający azot (mocznik lub humus).
• Skórki chleba lub drożdże (1 kg na 200 l) aktywują pożyteczne mikroorganizmy i dodają do roztworu mineralne pierwiastki śladowe.
• Dolomit lub mączkę kostną dodaje się do beczki 200 l roztworu w ilości 3 kg. Substancje te są bogate w wapń i magnez, które biorą udział w procesie fotosyntezy roślin.

Napar z gnijących roślin sam w sobie jest pożywnym i niezwykle przydatnym nawozem do upraw warzywnych w ogrodzie, jednak dodając do niego dodatkowe składniki, będzie można karmić rośliny ważnymi mikroelementami w wymaganej ilości.

Dla początkujących i doświadczonych ogrodników przydatne mogą być informacje podane w filmie na temat przygotowania płynnego nawozu z chwastów do karmienia warzyw:

Stosowanie nawozów

Przed użyciem roztwór w pojemniku należy dokładnie wymieszać i przefiltrować. Pozostałe zgniłe zioła są używane do ściółkowania redlin. Ciecz rozcieńcza się czystą wodą do uzyskania jasnobrązowego roztworu. Są karmione pomidorami, ogórkami i innymi warzywami, podlewając je u nasady. Warto zauważyć, że stosowanie opatrunku górnego będzie skuteczniejsze, jeśli rośliny przed nałożeniem dobrze podla się zwykłą wodą.

Napar ziołowy można stosować do dokarmiania dolistnego. Aby to zrobić, rozcieńczyć wodą 1:20, aż do uzyskania klarownego roztworu. Należy pamiętać, że zielony nawóz zawiera dużą ilość azotu, co oznacza, że ​​jego stężenia nie należy przekraczać i takich opatrunków nie należy nadużywać.

Gotowość i zastosowanie

Kiedy można mówić o gotowości naparu ziołowego do odżywiania roślin? W zależności od temperatury otoczenia takie produkty można zużyć w ciągu tygodnia od przygotowania. O gotowości będzie świadczyć specyficzny „aromat”, a także tworzenie się piany na powierzchni.

Sadzenie nie jest karmione nawozem ziołowym w czystej postaci, ponieważ roztwór jest bardzo skoncentrowany, co może negatywnie wpłynąć na korzenie. Najlepiej używać go w następujący sposób:

• Zawartość beczki dokładnie wymieszać patyczkiem.
• Nabierz roztwór, odcedź go z ziół i innych składników.
• Rozcieńczyć czystą wodą 1:10 (napar / woda).
• Wykonuj takie karmienie w odstępach raz na 7-10 dni.

Nie czekaj, aż roztwór zostanie całkowicie zużyty - ponieważ beczka jest pusta, napełnij ją nową trawą i innymi składnikami (oprócz obornika), napełnij ją wodą. Dzięki temu przez całe lato będziesz mieć gotowy nawóz organiczny.

Co zrobić, jeśli pozostanie nawóz

Z reguły przygotowuje się dużą ilość naparów ziołowych w celu natychmiastowego nawożenia upraw warzyw na redlinach, krzewach i drzewach owocowych na terenie.Ale, jak to często bywa, niemożliwe jest zużycie całego nawozu na raz. Nie ma sensu przechowywać infuzji w otwartym pojemniku dłużej niż 1 tydzień po zakończeniu fermentacji, ponieważ pożyteczny azot z niej wyparuje, a bakterie umrą. Jednak w tym przypadku nie należy spieszyć się z pozbyciem się roztworu, ponieważ można go zapisać. Aby to zrobić, zielony nawóz wlewa się do plastikowych pojemników i hermetycznie zamyka. Miejsce przechowywania nawozu powinno być chłodne i ciemne. W tym stanie infuzję można przechowywać przez długi czas bez utraty jakości.

Pozostały płynny nawóz można również wykorzystać jako kulturę starterową. Napar na dnie pojemnika jest nasycony pożytecznymi mikroorganizmami, które po dodaniu nowych surowców przyspieszą proces fermentacji. W ten sposób co 3-4 tygodnie można otrzymać „świeży” napar chwastów do użycia.

Dla jakich roślin przydatny jest zielony nawóz?

Ponieważ istnieje kilkanaście rodzajów nawozów zielonych, zastosowanie w ogrodzie dobiera się w zależności od rodzaju uprawy. Dlatego lepiej nie używać aktywnie naparu z pokrzywy do truskawek lub słodkich jagód. Nadaje się do ogórków, pomidorów, kapusty.

Z jego pomocą zapewniony jest pełny rozwój upraw psiankowatych. Jednocześnie istnieje jedno zastrzeżenie: infuzja jest przechowywana nie dłużej niż 7 dni. W przeciwnym razie owoce będą gorzkie.

Jeśli chodzi o kompost, zaleca się go stosować do wszystkich bez wyjątku gatunków roślin rosnących na lądzie. W przypadku winogron kompost jest aktywatorem wzrostu, immunomodulatorem.

Ale dać się tym ponieść winorośli, nie warto. Wystarczy raz w miesiącu, aby uzyskać soczyste owoce. Wprowadzenie zalecane jest w okresie wegetacji.

W przypadku ogórków, cukinii, kapusty, truskawek i ogólnie roślin jagodowych lepiej jest wziąć ogólny zielony napar. Podlewanie odbywa się co dwa tygodnie, aż pojawią się jajniki. Ponadto przetwarzanie za pomocą zielonej infuzji odbywa się nie więcej niż 1 raz przez 28 dni.

Rośliny takie jak czosnek, cebula, rośliny strączkowe i zielone nawozy nie są odpowiednie.

Zalety nawozów płynnych

Zalety tej metody są liczne:

1. Płynny top dressing w beczce dojrzewa dość szybko, dzięki czemu można użyć gotowego organicznego nawozu chwastów tuż po przygotowaniu.
2. Płynny nawóz jest wchłaniany przez rośliny znacznie szybciej niż kompost.
3. Nawóz pogłówny zawierający azot szybko i skutecznie zmniejsza kwasowość gleby, dzięki czemu jest bardziej komfortowa dla upraw.
4. Pożyteczne bakterie rozkładające trawę i chwasty dostają się do gleby wraz z nawozem, gdzie kontynuują swoją aktywną pracę, zwiększając wartość odżywczą gleby i chroniąc uprawy przed uszkodzeniem przez choroby i szkodniki.

Wprowadzony opatrunek pogłówny ma długotrwały efekt: ogrodnicy stosujący tę technikę zauważają, że łóżka karmione tą technologią charakteryzują się wysokimi plonami przez kilka sezonów.

Warunki beztlenowe stworzone w beczce z fermentującym naturalnym nawozem działają dezynfekująco, więc wszelkie odpady organiczne, które nie nadają się do kompostowania ze względu na ich potencjalną szkodliwość, można umieścić w pojemniku (ściółka, chore wierzchołki, chwasty z nasionami itp.).

W agresywnym dla nich środowisku wszystkie patogeny umrą, a nasiona ulegną rozkładowi w celu zapłodnienia.

Nawóz chwastowy to naturalny nawóz pogłówny zawierający azot, który pozwoli na odżywienie upraw i gleby niezbędnymi składnikami praktycznie bez kosztów finansowych, ponieważ „surowiec” do tego jest zawsze pod ręką.

Naturalny „zielony” nawóz. Sekrety technologii

Artykuł będzie przydatny dla tych, którzy przestrzegają zasad rolnictwa ekologicznego, uprawiają produkty ekologiczne (Organic-, Bio-) na skalę przemysłową lub w małym gospodarstwie.Z materiału dowiesz się: jak przygotować zielony nawóz, jakie rośliny się do niego nadają, czy są, a także jak stosować nawozy naturalne, uzyskać wysokiej jakości plon bez chemii i jak próchnica zależy od posadzonych roślin do nawożenia organicznego.

Zielone, naturalne, zdrowe

Od połowy ubiegłego wieku zaczął się entuzjazm dla „wody mineralnej”, a zielone nawozy prawie nigdy nie były używane.

Wraz z ożywieniem rolnictwa ekologicznego, w którym unika się stosowania nawozów mineralnych, wierząc, że pogarsza to wartość odżywczą produktów, zmniejsza odporność upraw na choroby i szkodniki, ponownie ważne stało się stosowanie zielonych nawozów. Jako takie, stosuje się rośliny strączkowe i inne niż strączkowe, jak również ich mieszanki.

Do czego służą naturalne zielone nawozy?

Nawozy naturalne mają na celu wzbogacenie gleby w azot i materię organiczną. To jest ich główny cel. Pod wpływem mikroorganizmów pozostałości roślinne rozkładają się i zamieniają w próchnicę. To próchnica gleby jest podstawą jej żyzności. Jego zawartość w glebie decyduje o reżimie pokarmowym, wodnym i powietrznym gleby.

Podczas uprawy roślin uprawnych zawartość próchnicy w glebie spada w wyniku jej mineralizacji, dlatego należy uzupełniać zapasy tego organicznego składnika.

Nawozy zielone poprawiają reżim wodno-powietrzny gleby ze względu na system korzeniowy, zwłaszcza zboża - żyto, jęczmień.

Zielone nawozy nie tylko wzbogacają, ale także leczą glebę przez 5-6 lat. Pozwalają również na zwalczanie chwastów poprzez tłumienie chwastów.

Nawóz zielony jako ściółka

Jako ściółkę można użyć masy zielonego nawozu. Jest to materiał organiczny pokrywający powierzchnię gleby.

Zadaniem ściółki jest zatrzymywanie wilgoci, zwalczanie chwastów, wzbogacanie gleby w składniki odżywcze. Minimalna warstwa ściółki to 5-8 cm, maksymalna to 15 cm.

Surowce na ściółkę dzielimy na dwie kategorie: gruboziarniste - słoma, siano, wióry, opadłe liście, torf oraz mniej gruboziarniste - świeżo ścięte rośliny i trawa, chwasty, które jednocześnie dobrze się żerują.

Wielu rolników i ogrodników w Rosji z roku na rok zbiera naturalne nawozy z traw i chwastów.

Tak więc ściółka z warstwą 7-8 cm z lucerny zatrzymuje wodę deszczową, hamuje wzrost chwastów, utrzymuje glebę luźną, wilgotną, chłodną i wzbogaca ją w azot.

Kompost podobny do humusu

Skoszoną masę zielonego obornika wykorzystuje się do kompostowania.

Kompostowanie to mikrobiologiczny proces rozkładu resztek roślinnych i synteza z nich nowych związków organicznych, podobnie jak próchnica glebowa.

W praktyce zielone nawozy są używane od niepamiętnych czasów. Rzymski naukowiec Pliniusz Starszy, który żył w latach 23-79 po Chr., Napisał: „Wszyscy są zgodni co do tego, że nie ma nic bardziej użytecznego niż łubin, jeśli jest on osadzony w ziemi pługiem lub motyką z dwoma zębami przed formacją. fasoli lub pęczki łubinu odcięte na powierzchni gleby zakopuje się w pobliżu korzeni drzew owocowych i krzewów winorośli ... Jest tak dobrym nawozem jak obornik ”.

Kompost przygotowywany jest z roślin i opadłych liści. Rośliny rozkładają się znacznie szybciej niż liście.

Rozkład masy liściowej i przekształcenie jej w kompost zajmuje około dwóch lat, w przypadku liści kasztanowca - trzy lata.

Humus uzyskany podczas kompostowania poprawia strukturę gleby.

Cechy roślin na zielone nawozy

Rośliny takie jak łubin biały, seradela, gorczyca, gryka dzięki głęboko penetrującemu systemowi korzeni, który uwalnia kwasy organiczne, przekształcają fosfor w stan rozpuszczalny, podnosząc go z głębokich warstw gleby.

Fosfor gromadzi się w części nadziemnej oraz w systemie korzeniowym. I co ważne, pierwiastek ten staje się dostępny dla roślin o płytkim systemie korzeniowym.

Działanie zielonych nawozów, cechy, konsystencja

Działanie nawozów zielonych zależy od wieku roślin, np. Młode trawy zawierają dużo azotu, ale w mniejszym stopniu wzbogacają glebę w próchnicę. Materia organiczna młodych traw szybko się rozkłada. Dojrzałe rośliny o twardej łodydze zawierają trudną do rozkładu materię organiczną. I to oni idą do budowy próchnicy.

Nawozy zielone zaleca się zatapiać w glebie w okresie pączkowania, przed kwitnieniem, na glebach lekkich do głębokości 12-15 cm, na glebach ciężkich 6-8 cm.

Nawozy zielone nie mogą być układane w rzędzie - gorczyca, rzepak, rzodkiew i uprawa główna, wszystkie rodzaje kapusty, rośliny należące do tej samej rodziny.

Płynne szybko działające i szybko przyswajalne nawozy są przygotowywane z roślin do karmienia roślin uprawnych pod korzeniem i na liściach. Do podlewania korzeni rozcieńcza się 9 części wody + 1 część naparu. Do oprysku na liściu napar jest filtrowany i rozcieńczany: 19 części wody + 1 część naparu. Takie karmienie można wykonywać co 2-3 tygodnie. Większość roślin warzywnych, owocowych i jagodowych dobrze reaguje na to nawożenie. Wyjątkami są groszek, fasola, cebula, czosnek.

Charakterystyka upraw na nawozy zielone

• Fasola pastewna - źródło azotu, rośnie na glebach ciężkich. Używany w mieszance z wyką i groszkiem polnym. Głębokość siewu 4-6 cm, dawka wysiewu 22-30 g / m2, odpowiednia do siewu zimowego na obszarach o łagodnych zimach.
• Wyka ozima jest bogata w azot. Wysiewany jesienią razem z żytem ozimym lub pszenicą ozimą. Szybkość wysiewu 7-9 g / m2. Głębokość zakotwienia 1 cm.
• Wyka wiosenna - z wczesnym siewem wiosną - dobry poprzednik kapusty ozimej, doskonały pokarm dla kóz i królików.
• Groch polny, peluszka to roślina odporna na zimno. Wysiewa się w mieszance z wyką i owsem w ilości 15 g / m2.
• Musztarda wzbogaca glebę w materię organiczną, fosfor i siarkę. Optymalny czas wzrostu to 8-10 tygodni. Dobre lekarstwo na drutowce. Szybkość wysiewu 4-6 g / m2.
• Gryka - wzbogaca glebę w materię organiczną, fosfor i potas. Wysiewa się wiosną (7 g / m2), a jesienią osadza się w glebie. Gryka jest używana w nawach bocznych upraw owocowych.
• Koniczyna biała, czerwona - bogata w azot i potas, nie toleruje gleb kwaśnych, rośnie w jednym miejscu przez 2-3 lata, wysiew 2,8 g / m2, głębokość siewu 1-2 cm
• Najlepszym poprzednikiem truskawek jest łubin jednoroczny (niebieski, żółty, biały). Rośliny łubinu są bogate w azot, fosfor, materię organiczną. Nawóz zielony z niej jest zbliżony do obornika pod względem wartości odżywczej. Głębokość siewu 2,5 cm, odległość między roślinami 5-15 cm, między rzędami 15-30 cm. Po 8 tygodniach od wysiewu ścinana masa łubinu jest osadzana w glebie.
• Lucerna to wieloletnia roślina strączkowa na południu. Dostarcza glebie materię organiczną, azot, potas. Szybkość wysiewu 2,5-3 g / m2.
• Rzepak to roślina krzyżowa bogata w materię organiczną, fosfor i siarkę. Bardzo wrażliwa na gleby, które powinny być obojętne pod względem kwasowości i bogate w próchnicę. Szybkość wysiewu 2,8 g / m2. Rzepak jest dostępny wiosną i zimą.
• Rzodkiew oleista to bezpretensjonalna uprawa. Odpowiednia jest każda gleba i klimat. Rzodkiew oleista posiada głęboki system korzeniowy, który jest dobrym środkiem spulchniającym glebę i co ważne. Rośliny tej kultury tłumią nicienie. Rzodkiew oleistą wysiewa się w czystej postaci 2-3 g / m2 i miesza z wyką jarą w ilości 1 g rzodkiewki + 6 g wyki na 1 m2. Gdy rośliny są osadzone w glebie, ta ostatnia jest wzbogacana w materię organiczną i azot.
• Żyto ozime - wysiew jesienią, norma 9 g / m2. Wiosną przyszłego roku, gdy łodyga rośliny osiągnie wysokość 60 cm, zieloną masę kosi się i osadza w glebie, nasycając ją materią organiczną, azotem i potasem. Żyto ozime ma wadę. Jego rośliny dramatycznie wysychają glebę. W latach suchych wymagane będzie podlewanie.
• Seradella - do uprawy optymalne są gleby lekkie o odczynie pH od bardzo kwaśnego do zasadowego.Rośliny szybko rosnące, z systemem korzeniowym sięgającym 80-150 cm, wzbogacają glebę w azot, wapń i fosfor. Seradella jest również używana do karmienia zwierząt.
• Rzepak - mało wymagający dla gleby, szybko rośnie. Rzepak jary wysiewa się wiosną, latem lub po zbiorze głównego plonu. W fazie kwitnienia są koszone, wysyłane do kompostowania lub zaorane do gleby. Rzepak ozimy wysiewa się przed zimą w ilości 1-2 g / m2 i wiosną stosuje jako zielony nawóz.
• Facelia to szybko rosnąca bezpretensjonalna roślina. Po wysiewie / dawka wysiewu 8-10 g / m2 / kwiaty po 6 tygodniach. Doskonała roślina miododajna i idealny prekursor każdej uprawy warzyw. Rośliny są bogate w azot i bardzo szybko rozkładają się w glebie.

Praktyczne przykłady stosowania zielonych nawozów

1. Pole truskawek 4 lata. Po ostatecznym zbiorze jagód: • usuń rośliny, • przygotuj glebę, • przed zimą zasiej mieszankę wyki z żytem ozimym. • Wczesną wiosną zatopić zieloną masę w glebie. • Po 4-6 tygodniach zasiej kapustę, a jeśli następną rośliną będą rośliny okopowe, skoś zieloną masę i wyślij do kompostu.

Korzenie wyki wzbogacają glebę w azot, a korzenie żyta odbudowują strukturę gleby i ją leczą.

2. Po zebraniu wczesnych ziemniaków natychmiast zasiej musztardę. Pod koniec października zanurz zieloną masę w glebie. Wiosną sadzić cebulę lub cebulę przez sadzonki.

3. Wczesną wiosną, przed sadzeniem ziemniaków, siej rzodkiew. Następnie zanurz jego zieloną masę w glebie. Takie zastosowanie rzodkiewki to nie tylko dobry naturalny nawóz, ale także pozwala na ograniczenie rozprzestrzeniania się nicieni, czyli nicieni przenoszących choroby wirusowe ziemniaków, na przykład gruczołową plamistość bulw.

Należy również zauważyć, że stosowanie nawozów zielonych ma wpływ nie tylko w postaci naturalnego żywienia. Ma długotrwały pozytywny efekt. Pozytywny efekt zielonych nawozów utrzymuje się do 5 lat. Przy maksymalnej sile efekt ten objawia się przez 2-3 lata.

Tatyana Mikhailovna Devyaterikova, kandydatka nauk rolniczych, naukowiec-agronom.

Ten materiał został przystosowany do umieszczenia w Internecie. Jej treść może nieznacznie różnić się od źródła drukowanego. Dane naukowe i inne dane, metody i metody zawarte w materiale nie uległy zmianie.

Technologia gotowania

Przed napełnieniem beczki surowcami konieczne jest znalezienie optymalnej lokalizacji dla jej lokalizacji. Zwykle pojemnik umieszcza się na środku ogrodu - znacznie wygodniej jest zapewnić płynne karmienie z chwastów na wszystkich łóżkach, które tego potrzebują.

Wskazane jest ustawienie beczki na nawóz z chwastów w miejscu słonecznym, podgrzanie jej zawartości znacznie przyspieszy procesy fermentacji i fermentacji.

Do przygotowania opatrunku górnego stosuje się wszelkie beczki z dopasowanymi pokrywkami. Najlepiej zabrać plastikowe pojemniki - nie korodują i będą trwać dłużej.

Objętość zbiornika może wynosić od 50 do 200 litrów.

1. Umieść beczkę w wybranym miejscu.
2. Pojemnik napełnij przynajmniej do połowy surowcem. Jeśli masz wystarczająco dużo chwastów i skoszonej trawy, możesz napełnić pełny zbiornik, wtedy opatrunek będzie tak skoncentrowany i gruby, jak to tylko możliwe. Surowce można włożyć w całości, ale aby przyspieszyć przygotowanie opatrunku górnego, lepiej go zmielić.
3. Aby zwiększyć tempo przygotowania nawozu pogłównego z chwastów i wesprzeć procesy naturalnej fermentacji, do beczki dodaje się dowolny preparat azotowy lub kilka kropli nawozu humusowego lub 1 łyżkę stołową. mocznik, czyli 1-3 litry odpadów z toalety.
4. Beczka jest wypełniona wodą (ale nie po brzegi) i zamykana wieczkiem lub plastikiem. Ważne jest, aby zapewnić możliwość uwolnienia gazów aktywnie uwalnianych podczas procesu fermentacji, pozostawiając małą szczelinę lub dziurawienie polietylenu. Nie zostawiaj lufy otwartej, ponieważ w tym przypadku azot utlenia się, a procesy rozkładu spowolnią.

Wszystkie składniki gotowego nawozu znajdą zastosowanie w Twoim ogrodzie - część płynna posłuży jako pożywna pasza dla rosnących upraw, a częściowo rozłożona masa traw posłuży do ściółkowania ogórków, dyni, cukinii, kapusty.

Poniższy film szczegółowo przedstawia proces przygotowania suplementu diety z chwastów i traw. Z pomocą tej szczegółowej instrukcji krok po kroku możesz powtórzyć algorytm na swojej stronie i zapewnić uprawom w ogrodzie przydatny płynny nawóz i ściółkę:

Humus z trawy

Nawóz z trawy może być nie tylko płynny, ale także w postaci kompostu, próchnicy. W tym celu powstaje dół. Rozmiary zależą od osobistych potrzeb. Możesz też wziąć duży plastikowy pojemnik zamiast dołu (wygodnie jest zrobić próchnicę np. W beczce lub starej, niepotrzebnej wannie). Pojemnik jest umieszczony w odległym miejscu, ponieważ nawóz będzie pachniał nieprzyjemnie. Nie powinieneś wystawiać go na słońce, musisz szukać cienia.

Nawóz z trawy może być nie tylko płynny, ale także w postaci kompostu, próchnicy

Ziemię wylewa się na dno (mała warstwa). Następnie wylewa się chwast. Aby przyspieszyć gnicie, zaleca się go zmielić. Jeśli czas się nie spieszy, możesz włożyć trawę do pojemnika w jednym kawałku. Oprócz trawy można umieścić zgniłe owoce, warzywa, liście i inne resztki roślin. Warstwa powinna mieć co najmniej 30 cm! Z góry rośliny pokryte są warstwą trocin. Na trocinach możesz zrobić kolejną warstwę trawy, a następnie ponownie trociny i tak dalej.

Gnicie trwa około 3-5 miesięcy, ale najwyższej jakości kompost uzyskuje się dopiero po 2 latach. Jeśli do masy dodasz odchody z kurczaka, czas gotowania skróci się 4-krotnie! Gotowy kompost służy do nawożenia gleby, roślin uprawnych i przygotowania płynnych opatrunków.

Ważny!

Jeśli kompost zostanie wyprodukowany jesienią, zostanie zużyty tylko wiosną, to znaczy musi zimować. Wewnątrz stosu będą wysokie temperatury i nadal trzeba będzie przykryć je słomą i jakąś oddychającą izolacją (płótno, agrofibra lub coś podobnego). Jeśli tak się nie stanie, górna warstwa może zamarznąć, a kompost stanie się bezużyteczny.

Określić gotowość nawozu

Szybkość przygotowania opatrunku wierzchniego zależy bezpośrednio od warunków atmosferycznych i etapu produkcji. Kiedy beczka jest ładowana po raz pierwszy, nawożenie następuje zwykle w ciągu 2 tygodni.

W upalne dni najbardziej aktywne są procesy fermentacji i fermentacji, więc okres ten można skrócić do 1-1,5 tygodnia. Przy przeładowywaniu beczki surowcami w obecności „zakwasu” na dnie nawóz będzie gotowy po 4-7 dniach.

Gotowość nawozu można określić za pomocą szeregu konkretnych znaków:

1. Zapach. Z pojemnika z przegrzaną trawą zaczyna się wydobywać specyficzny zapach „stodoły”.
2. Kolor. Ciecz nabiera bogatego zielonkawo-brązowego koloru.
3. Fermentacja. Na powierzchni gotowego opatrunku górnego pojawiają się bąbelki, co wskazuje na aktywne procesy fermentacji.

Podczas fermentacji materiały roślinne rozkładają się, uwalniając dwutlenek węgla i amoniak. Oddziałując z wodą, ta ostatnia tworzy amoniak - niezwykle przydatny dla gleby związek, którego nie ma w kompoście ani w krowim łajnie.