Acidanthera to wieloletnia roślina zielna należąca do rodziny Iris. Nazwa acidantera pochodzi od 2 greckich słów, tłumaczonych jako „ostry” i „kwiat”, wynika to z faktu, że okwiat tej rośliny ma spiczaste płaty. Rodzaj ten łączy około 40 różnych gatunków, które można spotkać w warunkach naturalnych w tropikach Afryki. Najpopularniejsze wśród ogrodników to acidantera bicolor, acidantera Muriel lub mieczyk Muriel lub szaszłyk Muriel lub mieczyk o pięknych kwiatach lub pachnący mieczyk: uprawę tej rośliny ogrodowej rozpoczęto w 1886 r., Wcześniej jednak przydzielono ją do osobnego rodzaju . Dziś gatunek ten jest przedstawicielem rodzaju Gladiolus, a także dzikim gatunkiem acidanthera, obecnie nazywane są również mieczykami. Ale aby uniknąć nieporozumień, mieczyk Muriel jest nadal nazywany acidantera w specjalnej literaturze i wśród ogrodników.
Opis i cechy kwiatu Acidantera
Rodzaj rodziny tego kwiatu obejmuje prawie 40 gatunków, które występują głównie w afrykańskich tropikach. Zewnętrznie kwiat ten przypomina mieczyk, za który otrzymał drugie imię.
Ma proste łodygi i liniowe liście. Same kwiaty są duże - o średnicy 7-9 cm. Są wdzięczne, wydzielają delikatny aromat. Dostępna w odcieniach różu, bieli, żółci lub fioletu.
Rurka kwiatowa jest długa, wygięta. Plasterki są jednolite, zebrane w kwiatostan 3-6 kłosków. Żarówka ma zaokrąglony kształt, o średnicy około 5 cm, która jest pokryta od góry jasnobrązową skorupą. Owoc rośnie w postaci wydłużonej torebki.
Zawiera acidantera
Acidatera Muriel to bylina osiągająca wysokość 1,2 m. Malowane na biało okrągłe bulwy osiągają średnicę 30 mm, pokryte są gęstą brązową skorupą. W górnej części pędy mogą być rozgałęzione lub proste. Długość zielonkawych blaszek liściowych wynosi około 50 cm, mają kształt liniowy lub mieczykowaty. Kwiatostany w kształcie kolców składają się z 3-10 kwiatów w kolorze biało-kremowym, które osiągają średnicę 5-12 centymetrów. Kwiaty mają przyjemny słodki zapach, atrakcyjny dla pszczół, mają długą rurkę, a także 6 spiczastych płatków, które bliżej nasady zmieniają kolor na ciemny szkarłat, ciemnofiolet lub prawie czarny. Kwitnienie obserwuje się w okresie od sierpnia do września. Otwieranie kwiatów następuje naprzemiennie od dołu do góry, w związku z tym czas kwitnienia każdej szypułki może wynosić do czterech tygodni. Owocem jest wydłużona torebka z nasionami w środku.
Zalety i wady odmiany
Podobnie jak inne kwiaty pachnący mieczyk ma zalety i wady. Przeanalizujmy główne.
Plusy:
- Świetny wygląd;
- Łatwość lądowania;
- Bezpretensjonalna opieka;
- Niski koszt nasion.
Wady:
- Niedostępność nasion w naszym regionie
- Dość wysoki koszt
- Konieczność ochrony rośliny przed mrozem
Zimowanie
Czy muszę kopać acidander na zimę? Jeśli w twoim regionie są ciepłe zimy, a gleba nie zamarza, możesz zostawić cebulki w glebie, po prostu ściółkuj powierzchnię. I pamiętaj, aby monitorować drenaż, aby podczas wiosennej powodzi delikatne żarówki nie zamokły.
Przygotowanie zakwaszaczy na zimę na środkowym pasie wymaga kopania. Naturalnym siedliskiem pachnącego mieczyk jest Afryka (Burundi, Etiopia, Tanzania). Temperatury poniżej zera tolerują negatywnie, dlatego na zimę na środkowym pasie wykopuje się cebulki.
Wykopuj acidander w taki sam sposób jak mieczyki - porządną grudą ziemi, aby nie uszkodzić dzieci. Wyblakłe rośliny mają czas na zgromadzenie składników odżywczych w cebulce, a następnie, nie czekając na pierwsze przymrozki, wykopuje się je wraz z liśćmi. Okres kopania i zimowania zależy od regionu - około końca września, października, początku listopada.
Odmiany Acidantera
Odmiana acidantera ma kilkanaście różnych typów. Ale weźmiemy pod uwagę tylko te, które najczęściej występują w naszym kraju i dobrze tolerują rosyjski klimat.
Dwubarwny
Najczęściej. Sprowadzony do Rosji z Etiopii. Kwiaty bardzo przypominają mieczyk, ale nie gnieżdżą się na łodydze, ale znajdują się na długich nogach.
Muriela (Muriel)
Pochodzi z półwyspu południowoafrykańskiego Cape. Ma białe kwiaty z fioletowymi żyłkami i zielonkawą plamką w gardle.
Dwukolorowy biały
Został odkryty w pobliżu rzeki Dori w Afryce Południowej. Ma białe kwiaty o szkarłatnym odcieniu z plamką w gardle.
Kiedy kopać
Czas wykopywania mieczyków na środkowym pasie rozpoczyna się w drugiej połowie września i trwa do czasu, gdy zaczynają się ciągłe jesienne przymrozki
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że po kwitnieniu powinno minąć co najmniej 40 dni. Dopiero w tym czasie żarówka osiągnie pełną dojrzałość
Jak powiedzieć, kiedy wykopać mieczyki? Musisz sprawdzić samą roślinę. To, czy żarówka jest gotowa do kopania, zależy od naziemnej części mieczyk. Jeśli liście uschły i zmieniły kolor na żółty, możesz zacząć. Lepiej zacząć od wykopania cebul odmian o ciemnych płatkach (czerwony, wiśniowy, fioletowy). Odmiany ciemne są zwykle słabe i podatne na infekcje grzybicze.
Kopanie mieczyków.
Mieczyki, które wyrosły z „niemowląt”, powinny być zbierane jako ostatnie i przechowywane do kopania i przechowywania. Lepiej będzie, jeśli kopanie będzie odbywać się przy suchej pogodzie. Sucha gleba nie będzie mocno przylegać do cebulek. Łatwiej jest też wyciągnąć wszystkie dzieci z suchej gleby. Dzieci „zagubione” w ziemi będą przezimować, a wiosną „zmieszają” odmiany w kwietniku. To jest niepożądane.
Jeśli konieczne jest zbieranie cebul w deszczu, należy je przepłukać pod bieżącą wodą i dokładnie wysuszyć.
Po wykopaniu wszystkich cebulek należy je „wyciąć”: odciąć korzenie, łodygi. Ostrożnie, aby nie uszkodzić spodu żarówki zastępczej, starą żarówkę należy wyjąć. Następnie wszystkie bulwy są przetwarzane jako środek zapobiegawczy po kopaniu. Stosuje się słaby roztwór podkładu, różowy roztwór nadmanganianu potasu. Żarówki zanurza się w pojemniku z roztworem i przechowuje przez około pół godziny.
Jeśli mieczyk został zaatakowany przez owady lub grzyby, cebulki należy spalić. Tylko w ten sposób można powstrzymać rozprzestrzenianie się infekcji.
Po kąpieli profilaktycznej cebulki mieczyków należy dokładnie wysuszyć. Suszenie ich w temperaturze pokojowej (22-23 C) trwa około miesiąca. Żarówki układamy jednowarstwowo na lnianej powierzchni.
Jeśli to możliwe, lepiej przyspieszyć ten proces za pomocą improwizowanych środków. Aby to zrobić, możesz użyć suszarki do włosów, specjalnej suszarki lub innego urządzenia grzewczego. Jeśli istnieje niebezpieczeństwo zakażenia grzybem, wymuszone suszenie zapobiegnie rozwojowi choroby.
Zasady sadzenia kwiatu Acidantera w otwartym terenie
Cebulki Acidantera należy sadzić wiosną.Ich nasienie układa się w ziemi na głębokość 7-13 cm, w odległości 11-20 cm od siebie, w zależności od wielkości kwiatu.
Aby acidantera zakwitła jak najwcześniej, należy ją uprawiać w małych doniczkach od marca. Średnica pojemnika powinna wynosić 12-15 cm, a do jednej takiej doniczki można posadzić maksymalnie 5 cebulek.
Kwiaty rosną w warunkach szklarniowych lub w jasnym miejscu w mieszkaniu. Pod koniec maja rośliny można przesadzić do ogrodu. Trzymając się tego schematu, możesz wyhodować silniejsze, obficie kwitnące zakwaszacze.
Ważny!
Acidantera to roślina kochająca ciepło. Dlatego powinien być uprawiany na zewnątrz tylko na południowych szerokościach geograficznych. Jeśli klimat jest chłodny (jak u nas), najlepszą opcją jest szklarnia.
Acidantera: odmiany i odmiany
Acidantera jest znana hodowcom kwiatów pod innymi nazwami. Te wieloletnie kwiaty są również nazywane mieczyk lub szpikulcem Muriel. W naturze kwiat jest szeroko rozpowszechniony w tropikalnych regionach Afryki i Azji.
Acidantera biała
Acidantera należy do rodziny Iris. Jest to bulwiasta roślina zielna, której odmiany uprawiane na zewnątrz osiągają wysokość ok. 1 m. Posiada długie, wąskie liście wyrostka mieczykowatego. Łodygę można ozdobić od jednego do dziesięciu pąków. Kwiaty są średniej wielkości, o średnicy około 5-6 cm, o przyjemnym zapachu.
Kwiaciarnie zajmują się uprawą kwasów nie tylko w ogrodzie, ale także w pomieszczeniach. W otwartym polu rozmnaża się następujące odmiany:
- Najczęstszą odmianą jest Acidantera bicolor. Jej odmiany tworzą do kilkunastu pąków na jednej roślinie. Płatki są białe z jasnofioletową podstawą, która tworzy efekt kolorowego środka.
- Acidantera tropical to wysoka bylina o długości łodygi do 130 cm.Kwiat łączy w sobie czysto białe płatki z dużymi różowymi plamkami.
- Acidantera white - wyróżnia się spośród innych odmian czystymi śnieżnobiałymi płatkami.
Zasady opieki
Każda roślina (a acidantera nie jest wyjątkiem) wymaga stałej pielęgnacji i systematycznej kontroli. Bez tego roślina po prostu uschnie lub nie osiągnie oczekiwanych rezultatów. Jak dbać o acidantera.
Regularne podlewanie
Gdy tylko gleba w doniczce lub ogrodzie zacznie wysychać, należy ją zwilżyć. Ale ważne jest, aby nie dopuścić do nasiąkania wodą.
Rozwolnienie
Raz w tygodniu należy poluzować glebę wokół rośliny.
Lekarstwo, z którego rośliny wyrastają w zawrotnym tempie! Po prostu podlej nim swoje rośliny Czytaj więcej ...
Pielenie
Chwasty muszą być odchwaszczane, gdy rosną w pobliżu rośliny.
Top dressing
Produkowany co tydzień przy użyciu nawozów mineralnych.
Pielęgnacja roślin
Acidantera jest mało wymagająca w pielęgnacji. Należy jednak pamiętać, że jest to kultura kochająca wilgoć, dlatego należy obficie zwilżyć kwietnik. Jednocześnie nie należy dopuścić do stagnacji wody w ziemi. Zjawisko to często obserwuje się na glebach ciężkich. Zaleca się tutaj wykonanie drenażu, aby cebulki i korzenie nie cierpiały z powodu nadmiernej wilgoci.
Rada. Warto połączyć podlewanie z poluzowaniem łóżek i ściółkowaniem gleby.
Bylina jest rośliną ciepłolubną i niepożądane jest pozostawianie cebul na otwartym terenie na zimę. Wraz z pojawieniem się uporczywej zimnej pogody są one wyjmowane z ziemi.
Acidantera tropikalna
Przed wysłaniem do przechowywania materiał sadzeniowy pozostawia się do dokładnego wyschnięcia w temperaturze pokojowej. Ten proces trwa 3-4 tygodnie. Następnie cebulki układa się w papierowych torebkach i utrzymuje w temperaturze + 15 ° C do sadzenia wiosennego.
Reprodukcja
Kwas acidantera, podobnie jak mieczyk, może rozmnażać się przez nasiona, cebulki (corm niemowlęta). Rozważmy bardziej szczegółowo każdą z metod.
Posiew
Metoda jest rzadko stosowana, ponieważ kwitnienie rośliny będzie musiało czekać bardzo długo.Jego schemat jest następujący - pod koniec marca nasiona należy posadzić na nawożonej, bogatej w minerały luźnej glebie i przesłać do pomieszczenia o temperaturze 20-25 stopni. Oczywiście sadzonki muszą być stale monitorowane.
Żarówki
Na cebulkach tworzy się wiele dzieci. Wiosną należy je sadzić w rowkach lub pojemnikach z luźną glebą. Systematycznie będziesz musiał odchwaszczać, dodawać wodę i poluzować glebę. Po kilku latach wyrosną guzki, które można przeszczepić na stałe.
Acidantera rośnie z nasion
Areca chrysalidocarpus cechy pielęgnacyjne i pielęgnacyjne
Acidantera może być rozmnażana przez bulwy (cebulki), niemowlęta i nasiona.
Metoda nasion jest stosowana bardzo rzadko, wynika to z faktu, że oczekiwanie na kwitnienie z takich okazów zajmuje bardzo dużo czasu. Nasiona zbierane jesienią lub kupowane w kwiaciarniach.
Wysiew nasion do sadzonek odbywa się w lutym. Aby to zrobić, na wstępnie wypaloną ziemię (podgrzać ją w piekarniku, aby pozbyć się bakterii i pasożytów) wysiewa się nasiona i posypuje niewielką ilością ziemi, zwilża i przykrywa folią lub szkłem.
Przewietrzyć od czasu do czasu i, jeśli to konieczne, nawilżać butelką z rozpylaczem. Optymalna temperatura zawartości wynosi + 20 ... + 24 ° С. Za dwa do trzech tygodni pojawią się przyjazne pędy, które zanurzają się w małych doniczkach, w których będą rosły przez dwa do trzech lat, aż bulwa urośnie do tego stopnia, że może zapewnić kwitnienie. Po pierwszym kwitnieniu młode sadzonki można bezpiecznie sadzić (wiosną) na otwartym terenie.
Możliwe choroby i szkodniki oraz sposoby radzenia sobie z nimi
Acidantera na obszarach podmiejskich może być pożerana przez szkodniki, takie jak ślimaki i ślimaki. Dlatego przed posadzeniem rośliny cebulki należy dokładnie potraktować fungicydami, które w przyszłości ochronią również roślinę przed suchym i miękkim gniciem.
Pierwszą oznaką rozkładu są ciemne, zbliżone do koloru rdzy plamy, które najczęściej znajdują się na liściach kwiatu. Po znalezieniu takiego miejsca dotknięty liść należy usunąć.
Oprócz szkodników kwiat może zostać zainfekowany różnymi infekcjami wirusowymi. Dlatego glebę należy systematycznie nawozić specjalnymi opatrunkami, które chronią ją przed drobnoustrojami, a liście należy traktować środkami antyseptycznymi.
Aby uzyskać dobre zbiory, musisz używać wysokiej jakości nasion. Możliwe są najbardziej produktywne odmiany. Duży wybór odmian na każdy gust.
Przygotowanie gleby i sadzenie
Cechy domowej pielęgnacji kwiatu Radermacher
Sadzenie kwaśnego kwiatu i pielęgnacja go nie powoduje żadnych szczególnych trudności, niemniej jednak należy wziąć pod uwagę pewne niuanse.
Gleba powinna być obojętna lub lekko kwaśna. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, zostanie wapnowana.
Nie daj się ponieść obfitemu podlewaniu, ponieważ bulwy rośliny są podatne na próchnicę. Aby zapewnić umiarkowaną wilgotność gleby, po posadzeniu rośliny zaleca się pokrycie powierzchni gleby warstwą torfu. Przed sadzeniem konieczne jest nawożenie ziemi nawozami mineralnymi i organicznymi. Do tego celu nadają się zgniłe liście, próchnica, stare trociny.
Aby przyspieszyć kwitnienie środków zakwaszających, niektórzy hodowcy wolą najpierw wykiełkować roślinę w doniczkach. Siew należy rozpocząć w marcu, a po zakończeniu mrozu (koniec maja) można rozpocząć sadzenie sadzonek w otwartym terenie. Takie porośnięte bulwy sadzi się płytko w ziemi (nie więcej niż 5 cm).
Dwa tygodnie przed sadzeniem cebulki wyjmuje się z magazynu, aby były dokładnie rozgrzane. Następnie są sortowane według rozmiaru, odrzucając zgniłe i zepsute. Zdrowa cebula jest zwykle mleczna, sucha, pokryta jasnobrązową skorupą.Aby chronić przed szkodnikami, cebulki moczy się w słabym roztworze nadmanganianu potasu przed sadzeniem.
Bulwy sadzi się w przygotowanych dołkach. Jeśli wymagane są nasadzenia grupowe, wykonuje się rzędy. Głębokość sadzenia wynosi 8–12 cm, a odległość między otworami nie powinna być mniejsza niż 20 cm. Jeśli jako materiał do sadzenia używa się „dzieci” rośliny, głębokość sadzenia wynosi około dwóch średnic cebulek.
Przygotowanie do zimy
Kiedy kwiat całkowicie zakwitnie, należy przestać go nawozić i zminimalizować podlewanie. Szypułki są odcięte, a liście pozostawione na dole - są niezbędne do karmienia bulw.
Wraz z nadejściem zimy bulwy z liśćmi należy wykopać razem. Następnie łodygi oddziela się od cebulek (zostaje około 2 cm). Bulwa jest usuwana z ziemi, a dzieci są od niej ostrożnie oddzielane.
Jak przechowywać acidander w domu zimą
Po wyschnięciu bulw należy je umieścić w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze 20-22 stopni i przechowywać tam przez miesiąc. Następnie należy je oczyścić z łusek, resztek liści i korzeni.
Następnie każda cebula jest zawijana w papierową serwetkę, składana w papierową perforowaną torebkę (dla cyrkulacji powietrza) i wysyłana do przechowywania w ciemnym miejscu o temperaturze około 15 stopni.
Pomocna rada!
Przed ponownym posadzeniem cebul należy je ogrzewać w pomieszczeniu o temperaturze 20 stopni przez tydzień.
Przechowywanie bulw
Jesienią konieczne jest wykopanie acidander. Należy to zrobić w październiku. Jeśli ta zasada zostanie zlekceważona, kwasowiec najprawdopodobniej zamarznie lub stanie się bardzo słaby. Wykopane cebulki należy wysuszyć.
Po 3-4 dniach od wykopania stare cebule i kłącza są oddzielane. Nie powinieneś tego robić od razu, ponieważ podczas separacji istnieje ryzyko uszkodzenia dna. Już przetworzone żarówki są przechowywane przez miesiąc w najcieplejszym miejscu mieszkania lub domu. Na przykład na górnej półce szafki kuchennej. Zapobiegnie to dalszemu rozkładowi. W celach profilaktycznych, w celu zwalczania chorób i szkodników, bulwy należy traktować fungicydami.
Zimą bulwy są przechowywane w temperaturze 4-6 stopni. Jeśli ilość materiału do sadzenia jest niewielka, możesz go zawinąć w papier, a następnie w plastikową torbę i włożyć do lodówki. Żarówki mogą wysychać w temperaturze pokojowej. W takim przypadku można zastosować następującą metodę: bulwy umieszcza się w trzylitrowym słoiku, napełniając go do połowy, aby było wystarczająco dużo miejsca na powietrze i przykryto plastikową pokrywką. W pokrowcu można dodatkowo wykonać dwa lub trzy otwory.
Acidantera w projektowaniu krajobrazu
Acidantera to niesamowicie piękna roślina. Dlatego jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Za pomocą środków zakwaszających zdobią klomby i sztuczne zbiorniki, zjeżdżalnie alpejskie itp.
Ponadto bardzo przyjemny, wyszukany aromat kwiatów można nazwać „bonusem” tego projektu, który będzie towarzyszył właścicielom domów w altanie, na podwórku, przy ławeczce itp.
Acidantera wygląda najbardziej efektownie, gdy jest sadzona w grupach lub w połączeniu z innymi roślinami: szałwią, byliną, tojadem, asterą i wszystkimi innymi, których kwiaty mają odcień czerwony lub fioletowy.
Charakterystyka biologiczna
Nazwa „acidantera” pochodzi od łacińskiego acidanthera, co oznacza acidos - ostry i anthos - kwiat. Roślina otrzymała tę nazwę ze względu na spiczaste płatki. Niektórzy hodowcy nazywają ten kwiat „pachnącym mieczyk” ze względu na niezwykły aromat, jaki emanuje z rośliny podczas kwitnienia.
Acidantera to bylina zielna bulwiasta należąca do rodziny Iris. Część podziemną reprezentują bulwy o średnicy 5-6 cm i podłużnym kształcie. Łodyga jest wyprostowana, osiągając wysokość do 1 metra.Liście są wąskie i długie, najczęściej umiejscowione u nasady łodygi. Jest ich sporo w górnej części pędu.
Spektrum kolorów kwiatostanów jest bardzo zróżnicowane: jasny liliowy, żółty, jasnoróżowy, kremowy, mleczny. Acidantera kwitnie pod koniec lata i nadal zachwyca aż do pierwszych mrozów. Następnie powstaje wydłużona torebka nasienna, wypełniona małymi nasionami.
Jak podlewać i karmić acidander
Ta kultura wymaga systematycznego i umiarkowanego nawadniania, zwłaszcza gdy przez długi czas obserwuje się gorącą i suchą pogodę. Należy pamiętać, że ten kwiat nie toleruje zarówno suszy, jak i stagnacji cieczy w glebie. Zalanie rośliny może doprowadzić do zgnilizny systemu korzeniowego. Podczas kwitnienia należy ograniczyć podlewanie, ale gleba na miejscu powinna być zawsze lekko wilgotna. Podczas podlewania należy uważać, aby kropelki cieczy nie spadały na kwiaty i liście, w przeciwnym razie na ich powierzchni mogą powstać oparzenia. Musisz podlać kwiaty osiadłą wodą, która nie powinna być zimna. Po całkowitym wchłonięciu płynu do gleby należy poluzować jej powierzchnię, jednocześnie wyciągając wszystkie chwasty.
Konieczne jest karmienie tej rośliny kwiatowej złożonymi nawozami mineralnymi, które są nakładane na glebę. W sezonie należy karmić 2 lub 3 razy. Pierwsze karmienie roślin nawozami organicznymi, drugie - podczas aktywnego wzrostu i tworzenia zielonej masy nawozy zawierające azot, a na krótko przed rozpoczęciem pączkowania kompleks fosforowo-potasowy dodać do gleby. Z reguły karmią Acidantera jednocześnie podlewając. Takiej rośliny nie można karmić świeżymi nawozami organicznymi.
Odpowiedzi na aktualne pytania kwiaciarni
Pytanie numer 1.
Dlaczego Acidantera w ogóle nie zakwitła, ale zamiast tego liczba bulw podwoiła się?
Może to wynikać z wielu czynników. Nie było suszenia, więc cebulki nie kwitły. Jeśli cebulki wysychały, przyczyną była niewłaściwa pielęgnacja rośliny. Najprawdopodobniej Acidantera była przekarmiona. Przy nadmiarze azotu rośliny rozmnażają się silniej niż kwitną. Może to być również spowodowane zbyt głębokim sadzeniem w chłodne i deszczowe dni.
Pytanie numer 2.
Kupiłam cebulki Acidanthera w centrum ogrodniczym. Wybrałem największe, ale mimo to są dość małe. Jak sobie z nimi radzić?
W naszych sklepach ogrodniczych sprzedawane są głównie dzieci Acidantera, a nie dorosłe cebulki. Dzieci można sadzić obok siebie, przed dorosłymi roślinami po słonecznej stronie. Wcześniej namoczyć przez 5-6 godzin i usunąć skórę.
Pytanie numer 3.
Czy muszę zazieleniać młode cebulki Acidanthera?
Nie musisz się zazieleniać. Można go marynować w roztworze fungicydu, a gdy cebula jest w nim namoczona, łuski same się odkleją. I możesz sadzić. Małe żarówki na oknie szybko wysychają, nie mając czasu na zazielenienie.
Pytanie numer 4.
Co można zrobić, aby wcześniej zakwitła acidantera?
Aby to zrobić, możesz w marcu wykiełkować cebulki w doniczkach na parapecie.
A cydantera, czyli mieczyk Muriel (Gladiolus murielae), nie został przypadkowo zaliczony do rodzaju Gladiolus. Zasady uprawy acidantera i mieczyk są w dużej mierze podobne, co oznacza, że są one znane wielu osobom i nie są uciążliwe. (Czytasz kontynuację artykułu o Acidantera lub Gladiolus Muriel. Zobacz początek artykułu)
Uprawa środków zakwaszających.
W ogrodzie acidandry lepiej jest zająć słoneczne miejsce, w skrajnych przypadkach lekki półcień. W cieniu kwitnienie acidantera jest słabe, czasem całkowicie nieobecne. Chociaż szypułka acidantera jest mocna i rzadko wymaga wiązania, lepiej sadzić ją w miejscach osłoniętych od wiatru. Acidantera nie jest wymagająca na glebach.Oprócz ciężkich gleb gliniastych może rosnąć na prawie każdej glebie, w tym na glebach płytkich. Dlatego acidantera dobrze nadaje się do sadzenia w pojemnikach i może być uprawiana jako roślina doniczkowa. Acidantera dobrze rośnie na wilgotnych, zdrenowanych glebach. Gleba wierzchnia, na której rośnie tidantera, nigdy nie powinna wysychać. Ale nalewanie zakwaszacza jest równie szkodliwe, jak nie dolewanie, i tutaj należy przestrzegać miary. Stagnacja wody w glebie jest szczególnie niebezpieczna dla acidandry, z których mogą gnić jego bulwy. Najlepiej kwitnącą acidanterę w ogrodzie można uzyskać przy uprawie lekkiej, żyznej, osuszonej gleby o odczynie lekko kwaśnym. Dlatego przed sadzeniem gleba jest wykopywana i dobrze wypełniana nawozami organicznymi i mineralnymi. W otwartym terenie bulwy sadzi się kwasami po groźbie mrozu. Jednak sadząc tę ciepłolubną roślinę na przełomie maja i czerwca, nie zawsze jest możliwe osiągnięcie pełnego kwitnienia. W zimne i deszczowe lato acidander może w ogóle nie kwitnąć.
Dorastanie zakwaszające.
Acidantera jest często sadzona w glebie w stanie wyhodowanym. W tym przypadku udaje mu się kwitnąć wspaniale i długo w sierpniu i na początku września, a bulwy mają czas na dostarczenie wystarczającej ilości składników odżywczych do kwitnienia w przyszłym roku. W marcu bulwy kwaskowate wyjmuje się z magazynu i umieszcza w świetle w temperaturze pokojowej, aby zaczęły rosnąć i dawały strzały. Następnie bulwy sadzi się w doniczkach z ziemią i uprawia do kwietnia na parapecie. W połowie kwietnia doniczki z acidanterą można przenieść do loggii lub szklarni, aw maju posadzić w ciepłej glebie lub w pojemnikach wraz z kawałkiem ziemi z pojemnika, aby nie zakłócać korzeni.
Acidantera. Sadzenie i odejście.
Acidantera sadzi się w glebie na głębokość 8 cm, w zależności od wielkości bulwy, pozostawiając między roślinami odstęp 12 cm Acidantera uwielbia wilgoć, dlatego latem, szczególnie w czasie upałów, potrzebuje podlewania. Od początku kwitnienia podlewanie jest nieco zmniejszone. Raz na 10-14 dni acidander jest karmiony złożonymi nawozami błyskawicznymi, łączącymi opatrunek górny z podlewaniem. Aby zapobiec parowaniu wilgoci, gleba, na której rośnie acidantera, jest mulczowana przy użyciu zwykłych metod: torfu, próchnicy, skoszonej trawy itp. Ściółkowanie pomaga również zapobiegać chwastom. W okresie wegetacji monitorują choroby (rdza, mączniak prawdziwy, zgnilizna korzeni, więdnięcie, mozaika) i szkodniki (wciornastki, mszyce, przędziorków, ślimaki), które mogą wpływać na rośliny. W przypadku wystąpienia tych problemów iw celu ich zapobiegania stosuje się leki ze sklepu. Po kwitnieniu odcina się szypułki, aby bulwa acidantera mogła dojrzeć. Rzeczywiście, jeśli nasiona dojrzeją, acidander nie będzie przechowywać składników odżywczych w narządzie podziemnym, a nasiona dadzą rośliny kwitnące dopiero po kilku latach. W celu wydłużenia okresu wegetacji zakwaszaczy i ochrony przed wiosennymi lub jesiennymi przymrozkami, w tych okresach zakwaszacz przykrywa się lutrasilem (lub innym materiałem) lub przenosi pojemniki w ciepłe miejsce.
Przechowywanie środków zakwaszających bulwy.
Jesienią zakwaszacze wykopują bulwy do przechowywania, zwykle pod koniec września. Górne liście rośliny odcina się, pozostawiając dolne, i suszy się przez 2-4 tygodnie w cieniu w wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze + 18-20 ° C, na przykład na strychu. Przed suszeniem bulwy zaleca się przechowywać w dowolnym fungicydu dla roślin zgodnie z instrukcją. Gdy bulwy są suche, wysuszoną powierzchnię acidantera można łatwo usunąć, odkręcając. Suszone bulwy odcina się korzenie i umieszcza w przechowalni. Bulwy Acidantera, podobnie jak mieczyki, są przechowywane w suchym, wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze + 10-15 ° C, owinięte cienkim papierem, np. Gazetą. Możesz umieścić bulwy w pudełku z torfem, perlitem, wermikulitem.Gdy bulwy są przechowywane w niższych temperaturach, ich kwitnienie jest opóźnione lub całkowicie nieobecne. Nie zawsze jest możliwe uratowanie bulw. Często nie mają czasu na gromadzenie składników odżywczych w okresie wegetacji i stają się nieopłacalne. Dlatego miłośnicy tych roślin corocznie kupują nowe bulwy acidantera.
Powielanie środków zakwaszających.
Acidantera może być rozmnażana przez bulwy, niemowlęta i nasiona. Rozmnażanie nasion jest rzadko stosowane w amatorskiej uprawie kwiatów, ponieważ po nim trzeba długo czekać na zakwitnięcie acidantera. Częściej acidander jest rozmnażany przez dzieci, z których dużo tworzy się na bulwie. Są sadzone na rosnących zagonach i starannie pielęgnowane: podlewane, karmione, spulchniane, odchwaszczane, wykopywane na zimę. Dopiero po 2-3 latach takie bulwy osiągają rozmiar, który może tworzyć kwiaty. Przy dobrej opiece bulwy acidantera mogą żyć do 5 lat lub dłużej.
Dowiedziawszy się więcej o Acidantera lub mieczyk Muriel, nie powinieneś mieć żadnych trudności z uprawą tych kwiatów. Dlatego życzymy, abyś w pełni cieszył się wdziękiem i armatą acidantera wszędzie tam, gdzie ją uprawiasz, w ogrodzie czy na loggii. Powodzenia!
Zdjęcie: Acidanthera. Jest to Gladiolus Muriel (Gladiolus murielae), Acidanthera bicolor (Acidanthera bicolor), Acidanthera murielae, Gladiolus callanthus (Gladiolus callanthus) (Gladiolus murianthus)
Rodzaje środków zakwaszających: foto
Choroby i szkodniki
Zarówno w ogrodzie, jak iw domu acidander ma kłopoty.
| Choroba / szkodnik | Objawy Powody | Środki zapobiegawcze i eliminujące |
| Gnić | Zardzewiałe, ciemne plamy. Nieprzestrzeganie zasad nawadniania. | Zabieg grzybobójczy, 1% płyn bordeaux. |
| ślimaki | Obecność owadów. | Amoniak, proszek musztardowy. W przypadku infekcji: usuwanie owadów i porażonych liści, traktowanie środkami owadobójczymi (Fufanon). |
| Ślimaki | ||
| Mszyca |
Opis rośliny
Acidantera to wieloletnie zioło, które tworzy pod ziemią bulwy. Reprezentuje rodzinę tęczówek i rośnie na wolności wyłącznie w ciepłych krajach Afryki i Azji Wschodniej. Inne nazwy kwiatów:
- pachnący mieczyk;
- pięknie ukwiecony mieczyk;
- mieczyk callianthus.
Kwiaty tworzą wąskie krzewy o wysokości do 1 m. Rozeta z długich liści wyrostka mieczykowatego, pomalowanych na jasnozielony kolor. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec lata i trwa do najniższych temperatur. Acidantera nie może kwitnąć obficie, ale z powodzeniem rekompensuje to wdzięcznym kształtem kwiatu i słodkim, kuszącym aromatem. Średnica otwartego pąka wynosi od 5 do 8 cm, ma tylko 6 płatków w kształcie spiczastego trójkąta. Kolor na brzegach biały, ale u podstawy ciemny - szkarłatny, fioletowy lub nawet prawie czarny.
Acidantera nadaje się do uprawy zarówno oddzielnie od innych roślin, jak i jako element kompozycji kwiatowych. Można sadzić na kwiatach jednorocznych i wieloletnich. Wygodne jest uprawianie pachnących mieczyków w klombie razem z roślinami kwitnącymi w różnym czasie. W takim przypadku ogród kwiatowy będzie wyglądał żywiołowo przez całe lato.
Wybór miejsca i warunków zatrzymania
Dowiedzmy się, jakie warunki są odpowiednie do uprawy acidantera w otwartym polu.
Oświetlenie i lokalizacja
Roślina woli rosnąć w miejscu dobrze oświetlonym słońcem przez cały dzień. Będzie mogła rosnąć w cieniu i półcieniu, ale brak światła słonecznego z pewnością wpłynie na kondycję kwiatu. Będzie rzadki i kruchy, a kwitnienie będzie krótkie i niepozorne.
Temperatura
Acidantera bardzo kocha ciepło. Ważne jest dla niej, aby temperatura była utrzymywana na poziomie + 20 ... + 24 ° C. A jeśli lato rzadko jest ciepłe w twoim regionie, lepiej trzymać roślinę w szklarni lub szklarni. Kwiaty giną zimą, gdy temperatura powietrza wynosi -13 ... -12 ° C.Szczególnie odporne na zimę odmiany mogą wytrzymać mrozy do -20 ° C. Ale to wciąż za mało. Dlatego bulwy należy wykopać na zimę.
Powietrze i wilgotność
Acidantera uwielbia wilgotne powietrze (70-80%). Dlatego wymaga szczególnej opieki w czasie suszy. Obszar, na którym rośnie kwiat, należy chronić przed przeciągami, ponieważ nie toleruje nagłych podmuchów wiatru.
Podkładowy
Acidantera preferuje glebę bogatą w próchnicę, luźną i przepuszczalną o lekko kwaśnym odczynie. Dobrze reaguje na wprowadzanie do gleby próchnicy, kompostu, torfu i piasku, jeśli gleba jest zbyt ciężka.
Acidantera bicolor
Acidantera ma delikatny, ale dość intensywny aromat. W przypadku tej nieruchomości nazwano ją pachnącym mieczyk. W osobnej kulturze w 1896 roku wyhodowano dwukolorowy acidander.
Acidantera
W naturalnym środowisku tej rośliny występuje około 40 gatunków. Dzięki skrzyżowaniu tego kwiatu z mieczyk hodowcy wyhodowali wiele pachnących mieszańców. Najpopularniejszą z tych hybryd jest odmiana Lucky Star Gladanter.
Materiał do sadzenia
Podobnie jak wiele roślin bulwiastych, acidantera może być rozmnażana wegetatywnie lub przez nasiona. Obie metody mają swoich zwolenników, ale rozmnażanie wegetatywne jest znacznie łatwiejsze.
Posiew
Nasiona można kupić w specjalistycznym sklepie lub zamówić online. Czasami nasiona uzyskuje się po zakwitnięciu roślin, ale w tym przypadku należy pozwolić im dojrzeć do całkowitego wyschnięcia strąka nasiennego. W przypadku zakupu worka nasion należy zwrócić uwagę na datę pakowania, ponieważ po trzecim roku ich kiełkowanie gwałtownie spada.
Wysiew nasion przeprowadza się pod koniec lutego lub na początku marca. Wcześniej nie należy tego robić, ponieważ kiełki nie będą miały wystarczającej ilości naturalnego światła z powodu krótkich godzin dziennych. Do kiełkowania wymagana jest temperatura co najmniej 20-25 ° C. Wybrano luźną glebę o wysokiej przepuszczalności i bogatej podaży materii organicznej.
Nasiona wysiewa się na powierzchnię gleby i lekko posypuje ziemią, po czym sadzenie należy obficie zwilżyć butelką z rozpylaczem. Aby stworzyć mini szklarnię, pojemnik jest pokryty szkłem lub folią. Pielęgnacja sadzonek polega na okresowym wietrzeniu i podlewaniu gleby.
Po kilku tygodniach pojawią się pierwsze pędy, które należy pociąć na osobne doniczki. Tam będą się rozwijać przez kilka lat, nabierając masy.
W przypadku rozmnażania nasion kwitnienie nastąpi dopiero w trzecim roku po siewie.
Po pierwszym zakwitnięciu rośliny można ją sadzić wiosną w otwartym terenie w stałym miejscu.
Dzieci
Każdego roku wiele dzieci wyrasta na bulwach. Aby mogły się normalnie rozwijać, podczas przeszczepu należy je odłączyć od żarówki matki. Muszą być umieszczone w przepuszczalnej glebie, gdzie będą rosły przez dwa lata. Opieka w tym czasie polega na pieleniu łóżek, terminowym podlewaniu i poluzowaniu gleby.
Na zimę za każdym razem młode cebule należy wykopać i wysłać na zimowanie, ponieważ nie będą tolerować zimnego trzpienia poniżej 5 ° C.
Żarówki
Najłatwiejszym i najbardziej niezawodnym sposobem jest zakup cebul gotowych do kwitnienia. Aby pąki pojawiły się już w roku sadzenia, cebula musi mieć co najmniej 3 cm średnicy, nie może wyglądać na pomarszczoną i suchą. Ważne jest również, aby uważać na pleśń lub zgniłe miejsca. Cały wadliwy materiał należy natychmiast usunąć, w przeciwnym razie podczas uprawy może on rozprzestrzenić infekcję na sąsiednie kwiaty.
Typowe błędy popełniane przez kwiaciarnie przy uprawie środków zakwaszających
Najczęstszym błędem w uprawie bulwiastej rośliny jest wybór zacienionego obszaru.
Roślina pochodząca z tropików nie toleruje braku oświetlenia, rozwija się bezczynnie, kwitnie małymi kwiatami.
Nieprawidłowo ustawione podlewanie prowadzi do różnych chorób - grzybiczych lub bakteryjnych.
Część naziemna, pośpiesznie odcięta po kwitnieniu, nie przyczynia się do powstania silnej cebulki, gotowej do wytrzymania zimowania.
Często marszczy brwi i do wiosny wygląda na wychudzoną i niegotową do przywrócenia życia zdrowej roślinie.
Sadzenie środków zakwaszających
Ta roślina preferuje miejsca dobrze oświetlone słońcem.
Ważny! Należy mieć świadomość, że acidantera jest rośliną bardzo ciepłolubną i bardziej nadaje się do uprawy na zewnątrz w południowych szerokościach geograficznych. W chłodnym klimacie najlepiej uprawiać w szklarni.
Do sadzenia roślin nadaje się żyzna, ale lekka, lekko kwaśna lub obojętna gleba z dobrym drenażem. Możesz dodać trochę torfu przed sadzeniem.
Sadzenie acidantera jest bardzo proste: wybierz słoneczne miejsce i posadź kiełkujące cebulki
Wiosną bulwy można sadzić natychmiast na otwartym terenie, ale tylko wtedy, gdy ziemia jest już dobrze rozgrzana. Głębokość sadzenia - 12 cm (do dna cebulki). Konieczne jest przestrzeganie odległości między bulwami: jeśli cebulki są małe, wystarczy oddalić je od siebie o około 12 cm, jeśli duże - to o 20 cm, zaleca się dodanie odrobiny piasku rzecznego do każdy dołek podczas sadzenia. Podlewaj dobrze po posadzeniu.
Ale lepiej trochę wykiełkować bulwy przed sadzeniem w ziemi. W tym celu na początku marca sadzimy cebulki w doniczce, zakopując je 3-4 cm w ziemi, aw doniczce o średnicy około 15 cm umieszcza się do sześciu bulw. Do maja doniczkę należy umieścić w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu, nie zapominając o regularnym podlewaniu. Następnie posadź go na klombie. Ta metoda pozwoli Ci uzyskać bardziej odporne i mocniejsze rośliny o obfitym i długim kwitnieniu.
Wiosną sadzić roślinę tylko wtedy, gdy gleba jest już dobrze rozgrzana.
Acidantera - opieka domowa
Warunki temperaturowe ... Normalna temperatura pokojowa.
Rosnące zakwaszacze - oświetlenie ... W słońcu. W cieniu kwiaty stają się mniejsze lub w ogóle nie kwitną.
Opieka ... Na początku wiosny bulwy sadzi się w doniczce, a kwitnienie następuje pod koniec lata. Po kwitnieniu bulwy są usuwane z gleby i przechowywane w chłodnym, suchym miejscu.
Podłoże ... Gleby żyzne, przepuszczalne z dodatkiem gruboziarnistego piasku.
Acidantera doniczkowa - opatrunek górny ... Roślina ta bardzo ceni regularne karmienie, jej kwiaty powiększają się.
Spotkanie ... Wewnątrz używany jako roślina do tłoczenia, nadaje się również do cięcia. Kwiaty są niezwykle pachnące, z lekkim zapachem przypominającym gardenię lub jaśmin, który nasila się w nocy.
Kiedy zakwasza kwas ... Sierpień.
Wilgotność powietrza ... Nie ma specjalnych wymagań, kwiat jarzębiny łatwo toleruje raczej suchą atmosferę pomieszczeń mieszkalnych.
Podlewanie ... Okresowe umiarkowane podlewanie w okresie wegetacji podczas uprawy w doniczce, ale nie toleruje przesuszenia.
Acidantera lądowanie, przeszczep ... Nie jest to konieczne, ponieważ często jest uprawiana jako roślina jednoroczna. Sadzenie cebul odbywa się wiosną corocznie za pomocą środków zakwaszających.
Rozmnażanie Acidantera ... Niemowlęta cebulowe.
Szkodniki i choroby ... Wrażliwy na szarą zgniliznę, rdzę, wirus mozaiki. Spośród szkodników najbardziej niebezpieczne są mszyce, przędziorków i wciornastków.
Uwaga.
Hydroponika.
Rosnące funkcje
Głównymi wrogami środków zakwaszających są:
- mszyca;
- ślimaki;
- ślimaki.
Mszyce można łatwo zniszczyć, obficie spryskując roślinę wodą z mydłem. Jeśli jest zbyt dużo szkodników, możesz użyć środków owadobójczych, takich jak Aktara, Inta-vira lub Karbofos. Ze ślimakami i ślimakami można walczyć ręcznie. Jeśli masowo infekują rośliny, można zastosować leki takie jak Thunder lub Thunderstorm.
Wśród chorób pachnący mieczyk jest najbardziej podatny na różne plamy i szarą zgniliznę. Niska temperatura i wysoka wilgotność powietrza sprzyjają rozwojowi infekcji. W celu zapobiegania chorobom grzybiczym w porze deszczowej zaleca się spryskiwanie roślin Fitosporin raz w tygodniu.A gdy pojawią się zardzewiałe lub ciemne plamy, wymagane będzie leczenie 0,2-0,3% roztworem Fundazolu.
Acidantera to prawdziwa dekoracja do ogrodu. Ale jest bardzo wybredna, jeśli chodzi o warunki zatrzymania i nigdy nie urośnie na mrozie. Dlatego ważnym warunkiem jej uprawy jest zapewnienie ciepła nie tylko w dzień, ale także w nocy. Jeśli chcesz cieszyć się delikatnością kwiatostanów i ich niesamowitym aromatem, zabezpiecz kwiaty przed chłodem, zakrywając je na noc folią.
Kiedy sadzić
Należy obliczyć czas sadzenia pachnących cebul mieczyk, koncentrując się na klimacie regionu, w którym mieszkasz. Ogólne zalecenia są następujące:
- należy wykluczyć groźbę powrotu nocnych przymrozków;
- gleba musi być wystarczająco ciepła, aby roślina zaczęła rosnąć;
- temperatura powietrza w nocy nie powinna spaść poniżej + 5 ... + 8 ° C.
Na południu kraju taki okres rozpoczyna się na początku maja, aw regionie moskiewskim i centralnej Rosji - pod koniec tego miesiąca.
Rada! Jeśli mieszkasz w chłodniejszych regionach, to wraz z nadejściem maja należy sadzić acidander w doniczkach po 5-6 sztuk. Rośliny można trzymać na dobrze oświetlonym parapecie, aż nastanie stabilna, ciepła pogoda. Takie podejście do uprawy kwiatów pozwoli im bezzwłocznie zakwitnąć.
Cechy roślin
- Acidantera Muriel to mała wieloletnia roślina nie większa niż półtora metra. Bulwy są białe, okrągłe, bulwiaste. Średnice wynoszą około trzydziestu milimetrów z twardą warstwą ochronną w kolorze jasnobrązowym.
- Pędy rozgałęzione na szczycie pnia. Liście liniowe lub mieczykowate są duże, zielone, osiągające półtora metra.
- Kwiatostany przypominają ucho i zwykle mają od trzech do dziesięciu kwiatów o jasnym pudrowym odcieniu, do piętnastu centymetrów. Pąki wydzielają przyjemny słodkawy aromat, co jest przysmakiem dla pszczół. Kwiaty mają wydłużoną rurkę z sześcioma ostrymi, gradientowymi płatkami.
- Są karmazynowe, fioletowe z prawie czarną podstawą. Okres kwitnienia późnym latem wczesną jesienią.
- Pąki otwierają się kolejno od dołu do góry, dzięki tej funkcji można policzyć okres kwitnienia wynoszący około czterech tygodni. Owoce kapsułki są wypełnione nasionami.
Wybór i wstępne sadzenie cebul
Materiał nasadzeniowy lepiej kupować w szkółkach domowych, cebulki holenderskie mogą być zbyt delikatne.
Jak przechowywać cebulki Acidantera przed sadzeniem? Zdemontowane cebulki przed sadzeniem poddaje się działaniu fungicydów, aby uniknąć dalszych uszkodzeń korzeni przez zgniliznę, przechowuje się je w temperaturze + 22 ° C przez 2 tygodnie.
Bezpośrednio przed sadzeniem warto namoczyć cebulki przez kilka godzin w dowolnym stymulatorze wzrostu (Epin, Cyrkon).
Historia pochodzenia rośliny
Typ Acidanthera obejmuje około 25 gatunków pochodzących z dzikiej Afryki. Różnią się kolorem pąków, długością początkowej szypułki, okresem kwitnienia i wyglądem bulwy. Najpopularniejszym gatunkiem jest Acidantera bicolor, który przybył do nas z górskich i tropikalnych regionów Afryki Wschodniej w 1896 roku.
W kulturze szeroko rozpowszechniona jest odmiana Muriel, która przybyła do nas z Etiopii. Muriel naturalnie rośnie na mokrych skałach i skałach na wysokości 1200-2500 m n.p.m. W wyniku skrzyżowania odmiany dichroicznej Acidanthera murielae z Acidanthera tunbergenii uzyskano hybrydowy gatunek Acidanthera bicolor o większych i wcześniejszych kwiatach, które kwitną 2-3 tygodnie dłużej niż forma macierzysta.
Acidantera w naturze (kliknij, aby zobaczyć)
W klimacie umiarkowanym, w sprzyjających warunkach Acidantera osiąga wysokość 90-100 cm, liście rozwijają się około połowy długości początkowej szypułki. Okres kwitnienia przypada na drugą połowę roku - sierpień-wrzesień. Kwiaty zbierane są po 6-12 sztuk na piersi, mają średnicę do 12 cm.Okwiat kończy się cienką rurką złożoną z sześciu białych płatków z kontrastującą fioletową plamką pośrodku. W naszych warunkach klimatycznych kwiaty są zapylane przez motyle, wabiąc je jaskrawymi kolorami i dużą ilością nektaru.
Jak poprawnie wykopać acidander?
Po przycięciu wierzchołka acidandra bulwy powinny pozostać w glebie, aby zyskać siłę, a także zapewnić zapas składników odżywczych. Konieczne jest wykopanie bulw tylko z nadejściem pierwszego mrozu. Z reguły pierwsze przymrozki występują między wrześniem a końcem listopada, w zależności od warunków klimatycznych.
Bardzo ostrożnie wykop bulwy., pobierając dużą ilość gleby, aby nie uszkodzić pachnącej żarówki mieczyk. Po usunięciu żarówki z gleby należy ją oczyścić z gleby i wysuszyć. Bulwy słucha się przy temperaturze powietrza około 20 stopni i przy intensywnej cyrkulacji powietrza.
Okres suszenia jest dość długi, około 1 miesiąca. Jeśli istnieje taka potrzeba, aby zapobiec bulwom można leczyć fungicydami. Zapobiegnie to tworzeniu się pleśni i zgnilizny. Po wyschnięciu należy wyczyścić cebulki z łusek. Następnie następuje etap zimowania bulw..
Funkcje pielęgnacyjne
Znalezienie odpowiedniego miejsca jest ważne dla pomyślnej uprawy acidantera. Powinno być spokojnie i słonecznie. Gleba wymaga żyznej, lekko kwaśnej odczynu. Ważne jest, aby gleba była luźna i dobrze napowietrzona. Gleby ciężkie, gliniaste należy wymieszać z piaskiem. Jeszcze przed sadzeniem teren wykopuje się i stosuje nawozy organiczno-mineralne. Aby powietrze mogło swobodnie przenikać do kłącza, zaleca się okresowe odchwaszczanie gleby w pobliżu kwiatów. Pomocne jest również mulczowanie wierzchniej warstwy torfem i próchnicą.
Acidantera potrzebuje regularnego podlewania, nie toleruje nawet krótkotrwałej suszy. Jednak stagnacja wody w ziemi jest dla niej jeszcze gorsza, ponieważ prowadzi do gnicia cebulek. Od maja do września dwa razy w miesiącu do wody dodaje się kompleks nawozów mineralnych do kwiatów w celu nawadniania. Jeśli lato jest mokre i nie ma potrzeby podlewania, można równomiernie posypać proszek na powierzchni gleby.
Po zakończeniu kwitnienia należy odciąć szypułki i część liści. Bez tej procedury acidantera nie będzie miała czasu na przygotowanie bulw do zimowania.
Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina nie cierpi na choroby. Jeśli acidantera rośnie w wilgotnym, chłodnym miejscu, może cierpieć na mączniaka prawdziwego, rdzę i zgniliznę korzeni. Roślina jest regularnie atakowana przez ślimaki nagie. Przy suchej pogodzie dołączają do nich mszyce, wciornastki i przędziorków. Owady są traktowane środkami owadobójczymi, ślimaki zbierane są ręcznie.
Rozmnażanie cebul wiosną
Nadmiar cebul Acidantera wysiewa się w płytkich rowkach o szerokości 3 cm, mniejsze dzieci sadzi się osobno. Wysiew rozpoczyna się wiosną w drugiej połowie kwietnia, dzięki czemu roślina ma więcej czasu na wytworzenie wysokiej jakości cebul. W nocy zaleca się przykryć wysiew cebulek Acidantera materiałem okrywowym, ponieważ w kwietniu temperatura nocna może spaść do 2 ° C, co negatywnie wpływa na młode rośliny. Po 2-3 tygodniach cebulki Acidantera dostosowują się i nie trzeba ich przykrywać. Nie zapomnij również o wytrawianiu przed sadzeniem, ponieważ we wczesnej fazie wzrostu kwiat jest podatny na choroby.
Po dokładnym wysuszeniu korzeni dzieci i dno są oddzielane od cebulki matki.
Powielanie środków zakwaszających
Pachnące mieczyk rozmnaża się przez nasiona i dzieci. Uprawa z nasion jest dość pracochłonnym zadaniem i dopiero po trzech latach można liczyć na pojawienie się kwiatów. Na początku lutego nasiona należy wysiewać w skrzynce wypełnionej pożywną ziemią. Temperatura w pomieszczeniu do uprawy powinna wynosić +20 stopni. Wyhodowane sadzonki należy zanurzyć i przesadzić do doniczek lub na otwarty teren.W tym roku nie będzie kwiatów. Jesienią należy je wykopać i, jak wskazano w poprzedniej sekcji, wysłać na zimę. Wiosną ponownie posadź małe cebulki w otwartym terenie, a jesienią ponownie wykop. A już w trzecim roku bulwy będą gotowe do kwitnienia.
Porośnięta Acidantera
Rada! Nie można przesadzać kiełków do ogrodu kwiatowego, ale uprawiać je do jesieni w doniczkach.
Powielanie przez dzieci
Konieczne jest oddzielenie dzieci od cebul wykopanych na zimę. Po zimowaniu należy je sadzić w ziemi (jak wspomniano wcześniej). Przy dobrej pielęgnacji mogą cieszyć się kwitnieniem już jesienią.
Ważny! Przed sadzeniem, aby zapobiec uszkodzeniom spowodowanym zgnilizną lub rdzą, bulwy należy zabezpieczyć środkiem grzybobójczym.
Jeśli dzieci są za małe, można je wychowywać na osobnych łóżkach.
