Popularne odmiany kwiatu skalnicy - opis

Saxifrage to roślina zielna, która może być zarówno jednoroczna, jak i wieloletnia. Jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Skalnica tworzy solidny dywan. Okres kwitnienia przypada późną wiosną i przez całe lato.

Istnieje około czterysta odmian skalnicy. Ta roślina jest dość bezpretensjonalna. Saxifrage jest powszechny w Eurazji, Ameryce Środkowej i górzystych częściach afrykańskich tropików.

Wielkość rośliny może być różna: od 5 cm do 0,7 m. Może tworzyć dywan o różnej gęstości. Saxifrage należy do gatunków roślin kłączowych. Rozetę korzeniową tworzą liście, które mogą mieć szary odcień, ponieważ różnią się właściwością gromadzenia się wapna.

Kwiaty mają pięć płatków i mogą mieć różne kolory: biały, jasnoróżowy, liliowy, słoneczny żółty. Istnieją odmiany skalnicy z jasnymi szkarłatnymi kwiatami.

Roślina ta służy zarówno do dekoracji okolicy, jak i do utrzymania jej w domu.

Pozytywne cechy i odmiany skalnicy

Pozytywne cechy to prostota pielęgnacji i odporność na zimno. Zapylanie niektórych odmian jest spowodowane przez owady, inne mogą zapylać się samoczynnie.

Roślina zachwyci Cię delikatnością swoich kwiatów, liści o różnych konfiguracjach. Wszystko to dodaje skalwalowi szczególnego uroku.

Ta roślina jest idealna dla początkujących ogrodników - amatorów. To bezpretensjonalne. Sadzenie i pielęgnacja skalnicy jest dostępne dla każdego. Rezultat przyjemnie Cię zadziwi.

Kwiat skalnicy może rosnąć w zacienionych obszarach. Jest to niewątpliwy plus, ponieważ roślinom domowym często trudno jest zapewnić wystarczające oświetlenie.

Najpopularniejsze odmiany to skalnica Arendsa, skalnica Bedrenca, darniowa i wewnętrzna.

Istnieją takie dobrze znane odmiany, jak mandżurska, wiechowata, okrągłolistna, pleciona, skalnica języczkowa.

Podanie

Saxifrage różnych typów można stosować w wielu różnych kombinacjach, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Szczególną uwagę należy zwrócić na gatunki alpejskie, są one bardziej wymagające i nie poradzą sobie ze zwykłym kwietnikiem. W ich przypadku należy stworzyć imitację naturalnego środowiska, ustronne stanowisko. Na przykład w przypadku skalnicy Arends nie stwarza to żadnych problemów.

Saxifrage jest używany głównie do:

• sadzenie w ogrodach skalnych;
• blisko ścian;
• w przestrzeniach między płytami chodnikowymi;
• na zboczach i innych nierównych terenach;
• niektóre gatunki dobrze rosną w pojemnikach na balkonie.

Niedostępne alpejskie skały i wąwozy są naturalnym siedliskiem skalnicy. Piękno tych roślin można podziwiać również w ogrodzie, jeśli stworzone zostaną odpowiednie warunki zbliżone do naturalnych. Są to różnorodne rośliny, których przedstawiciele uprawiają się na otwartym polu iw domu. W wielu gatunkach i odmianach można znaleźć rośliny preferujące wilgoć, które będą dobrze rosły nad stawem. Do największych rzadkości tego rodzaju należą gatunki alpejskie, bardziej wymagające, ale raczej rzadkie w ogrodach.

Jak wyhodować skalnicę metodą nasion? Sadzenie i odejście

Do uprawy skalnicy przez nasiona najlepiej używać gleby zamkniętej. Jest to dość mała roślina, dlatego zaleca się wymieszanie nasion z piaskiem rzecznym i rozprowadzenie na wyrównanym podłożu.

Wcześniej wskazane jest niewielkie zagęszczenie gleby. Jako glebę można użyć mieszanki torfu, piasku i ziemi. Ale przed sadzeniem nasiona skalnicy wymagają specjalnego traktowania. Należy je umieścić w pojemniku, lekko posypać piaskiem i wyjąć na zimno na 14 - 21 dni.

Następnie pojemnik należy przykryć folią lub szkłem i umieścić w oświetlonym pomieszczeniu. Pierwsze pędy można zobaczyć po 12 dniach. Wyhodowane sadzonki przesadza się do doniczek.

Sadzonki sadzi się na zewnątrz wczesnym latem. Pamiętaj, że skalnica uzyskana z nasion zakwitnie dopiero w przyszłym roku.

Charakterystyka botaniczna

Saxifraga L. to rodzaj roślin należących do rodziny Saxifragaceae. Znajdują się w nim liczne, bardzo różnorodne byliny zwykle rozetowe, które swoją atrakcyjność zawdzięczają kwiatom, a bardzo często oryginalnemu ulistnieniu.

Rodzaj obejmuje około 440 gatunków, rosnących głównie na półkuli północnej: (125 gatunków w Europie), Azji, Ameryce Północnej. Na południu rodzaj dociera do Tajlandii w Azji, Etiopii w Afryce i Andów na kontynencie amerykańskim. Większość gatunków występuje w górach i na skalistych zboczach. Wiele odmian uprawia się jako rośliny ozdobne.

Kiedyś uważano, że skalnice rosnące na skałach powodują ich pękanie, stąd nazwa naukowa od łacińskich słów:

• saxum = rock;
• frango = złamać.

Saxifrage jest również znany jako trawa łzowa.

Gatunki dziko występujące również w naszym kraju charakteryzują się okrągłymi, nerkowatymi liśćmi osadzonymi na łodydze o długości 20-30 cm oraz białymi kwiatami, które pojawiają się w maju i czerwcu.

Morfologia

• Są to małe, do 30 cm wysokości, jednoroczne i byliny, często tworzące gęsty trawnik.
• Odchodzi zwykle skupione w rozetach lądowych, często skórzaste. Kształt liścia jest zaokrąglony, z podstawą w kształcie serca.
• Kwiaty skalnice znajdują się na szypułkach rosnących w luźnych skupiskach, wierzchołkach lub wiechach. W kwiatku jest 8-10 pręcików.
• Owoc - worek wieloziarnisty. Nasiona są bardzo małe.

Zdjęcie skalnicy

Wyświetlenia

Najczęściej spotykane są następujące dekoracyjne typy Saxifrage:

• Skalnica berdeńska - wieloletnia odmiana o spektakularnych pierzastych liściach i kwiatostanie parasolowym, składającym się z małych białych kwiatów. Jest uprawiana nie tylko dla urody, ale także jako roślina lecznicza.

• Arends - popularna niewymiarowa hybryda, która dobrze rośnie na środkowym pasie, a nawet na północnych szerokościach geograficznych. W okresie kwitnienia tworzy w ogrodzie gęsty, kolorowy dywan z różowych lub jaskrawoczerwonych kwiatów. Nadaje się do uprawy w pomieszczeniach.

• Wiklina lub potomek - ciekawa bylina o wysokości od 20 do 50 cm. Różni się obecnością długich, włoskowatych, zakorzenionych rzęs. Liście skalnicy, splecione w rozetę, są zaokrąglone, mają podstawę w kształcie serca i karbowane krawędzie. jest interesujący z czerwonawym odcieniem.
  Roślinę wyróżnia również niezwykły kształt kwiatów z płatkami różnej długości w kolorze białym i czerwonawym. Ten typ skalnicy jest często uprawiany w kulturze wewnętrznej. Dzięki przewiewnym, wiszącym rozłogom roślina popularnie nazywana jest „włosem Wenus”, „brodą” lub „pająkiem”.

• Panikowany lub wiecznie żyjący - miniaturowa roślina, osiągająca wysokość nie większą niż 8 cm, różni się od swoich krewnych małymi mięsistymi liśćmi o postrzępionych krawędziach niebiesko-zielonego koloru, wyrastającymi z gęstej rozety i tworzącymi gęste zarośla.Na brzegach liści wystająca lipa, kwiatostany wiechy tworzą żółte, czerwone lub białe kwiaty z czerwonymi kropkami. Skalnica wiechowa jest zwykle sadzona w szczelinach między kamieniami na zboczach ogrodu skalnego, koniecznie zapewniając roślinie próchnicę.

• Cez, inaczej skurczowy - bylina zielna o rozgałęzionych pędach i cienkim kłączu. Dorastając tworzy gęstą darń. Na wyprostowanych szypułkach kwitną delikatne białe kwiaty. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i na początku sierpnia. Cez to najbardziej kapryśna odmiana skalnicy, którą może okiełznać tylko doświadczona kwiaciarnia.

• Sztywne liście - odmiana o pełzających łodygach, tworzących na kamieniach luźną poduszkę o wysokości od 2 do 20 cm.Twarde liście z ząbkami na krawędziach mają podłużny, liniowy kształt. Kwitnie w czerwcu lub lipcu, żółte pojedyncze kwiaty z czerwonymi plamami. Dla dobrego rozwoju wymaga gleby bogatej w wapń.

Odniesienie! Skalnica świetnie prezentuje się w ogrodzie na tle tui karłowatej i cyprysu. Uroczą kompozycję można uzupełnić nasadzeniami goździków, goryczki i przełomów.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

W naturze skalnica jest w stanie przebić się przez bruk i kamienie. A widok jest bardzo oryginalny i spektakularny.
Projektanci nie zignorowali takiego cudu i wykorzystali go:

• w kompozycjach kamiennych;
• podczas robienia skalniaków;
• w ogrodach skalnych;
• w murach oporowych;
• do ozdabiania granic.

Zasadź roślinę pojedyncze krzewy lub lity dywan, która może być ozdobą całej łąki.

Jest to czarujący widok sadzenie roślin w wiszących koszachkiedy opada zielona korona z kwiatami.

Uprawa z nasion

• Nasiona sadzi się w połowie wiosny.
• Przygotowuje się lekką glebę (mieszankę torfu), lekko nawilżoną.
• Garnek jest wypełniony odrobiną ziemi.
• Nasiona wysypuje się na powierzchnię i przechowuje w chłodnym miejscu lub w lodówce.
• Nie trzeba ich posypywać ziemią, wystarczy lekko docisnąć dłonią.
• Po trzech tygodniach doniczkę wysyła się do pomieszczenia o temperaturze 18 stopni. Na przykład na parapecie.
• Aby uzyskać efekt cieplarniany, należy go przykryć folią.
• Pierwsze pędy pojawiają się za 7 dni.
• Pojawienie się pierwszych prawdziwych liści będzie sygnałem do nurkowania.
• Przygotowywane są doniczki torfowe, w których przesadzane będą sadzonki.
• Podlewanie odbywa się z butelki z rozpylaczem.