Roztocze Varroa: jak szybko zidentyfikować i zwalczyć infekcję

Warrooza to jedna z najgroźniejszych, złożonych chorób pszczół. Stosując nowoczesne metody zwalczania kleszczy, można zapobiec niebezpieczeństwu rozprzestrzeniania się infekcji w pasiece. Roztocz ten może rozwijać się w czerwu pszczelim. Dlatego jej likwidacja jest problematyczna. Jest szczelnie zabezpieczony woskowymi plastrami miodu. Znanych jest wiele leków i medycyny tradycyjnej, które są stosowane w walce z takim kleszczem.

Opis

Ten typ roztocza pasożytuje na pszczołach, co jest bardzo niewygodne i niebezpieczne, gdyż istnieje możliwość zarażenia groźnymi chorobami. Ich ciało ma owalny kształt, ma 4 pary nóg, które są pokryte cienkim włosiem. Bardzo dobrze przylegają do każdej powierzchni.

Kobiety i mężczyźni mają kilka różnic. Samica ma brązowe ciało, można je wyraźnie zobaczyć na owadzie, ponieważ ich rozmiar sięga 1,6-2 mm. Trąbka, którą samica nakłuwa i karmi się, jest ukryta pod ciałem. Żywią się krwią nie tylko dorosłych, ale także atakują poczwarki i larwy.

Odnosząc się do różnic, należy zauważyć, że samice mogą regulować i kontrolować swój oddech dzięki rurce peritreme, która ma ruchomą część. Różnice obejmują również dość specyficzny kształt ciała, ale pozwala on doskonale trzymać ofiarę. Dodatkowo osłona ich korpusu ma sprężystą konstrukcję, co zapobiega przywieraniu ich do powierzchni w budownictwie.

Pod względem samców różnią się znacznie od samic. Ich rozmiar ciała jest znacznie mniejszy, kolor jest jasnoszary i może mieć żółty odcień. Na nogach znajdują się przyssawki, dzięki czemu dobrze przylegają do każdej powierzchni. Gardło jest słabo rozwinięte i praktycznie nie ma mięśni. Ale trąbka w tym przypadku jest przeznaczona tylko do zapłodnienia samic. Na zdjęciu widać, jak wygląda kleszcz.

Kleszcz pszczeli: zdjęcie

Poniższe zdjęcia przedstawiają roztocza Varroa pod mikroskopem:

Jak naprawdę wygląda roztocze Varroa, pokazano na tym filmie:

Koło życia

Cykl życiowy pasożyta jest raczej krótki, najdłuższy zimą i wynosi około 5 miesięcy, a latem 2-3 miesiące. Ale jednocześnie zimą ich populacja jest znacznie zmniejszona, ponieważ przy braku czerwiu pasożyty nie rozmnażają się i ginie do 10% kolonii.

Natomiast wiosną i latem następuje wzrost populacji kleszczy. To idealny czas na rozmnażanie, ich liczba wzrasta 20-krotnie. Samice mogą przeżyć poza koloniami pszczół, na przykład w pustych ulach, w otwartym i zamkniętym czerwiu, na tuszach owadów.

Średnio samica może obejść się bez jedzenia do 6 dni, ale warunkiem jest wystarczająco wysoka temperatura 22-25 °. Gdy temperatura powietrza jest niższa, pasożyt nie umiera, po prostu czeka w komórce o strukturze plastra miodu. Ponadto, gdy samica poczuje w powietrzu szkodliwe substancje, również się chowa, a jednocześnie przestaje oddychać. Takie zachowanie znacznie utrudnia radzenie sobie z nimi.

Samice składają jaja w komórkach, jedno jajo co pięć dni. Wielkość jaja wynosi 0,5 mm i rozwija się w nim larwa.Ponadto larwa rozwija się i wyrasta w nimfę. Wielkość nimfy wynosi 0,7 mm, mają już 4 pary kończyn. Ponadto dochodzi do wylinki poszczególnych osobników i etapu rozwoju deutonimf, osobniki powiększają się. Na tym etapie mają bardzo jasny kolor ciała, można by rzec - biały. Chitynowy pancerz nie jest dojrzały, ma raczej miękką strukturę. Jeśli chodzi o samce, to po zapłodnieniu samicy giną, dlatego tylko samice pasożytują na pszczołach.

Rozprzestrzenianie się pasożytów jest następujące. Kiedy młode owady osiągną koniec rozwoju w komórce, opuszczają ją. Kleszcze również wspinają się na takie młode pszczoły, mogą pasożytować na ofierze do następnego lęgu jaj lub przenieść się na inne pszczoły.

Jeśli nie podejmiesz żadnych działań w celu zwalczania pasożytów, wówczas niezakłócona reprodukcja prowadzi do pojawienia się ogromnych populacji. Duże kolonie roztoczy mogą prowadzić do śmierci całej rodziny pszczół.

Preparaty na bazie amitrazu - Bipin, Apitak itp.

Obecnie większość pszczelarzy preferuje ciężkie akarycydy na bazie amitrazu (Tactic, Bipin, Bipin-T, APITAK itp.) - leki krótko działające. Ostatnie badania przeprowadzone przez naukowców nad amitrazem i jego rozpuszczalnikami wskazują na jego zagrożenie - zarówno dla pszczół, jak i dla pszczelarza. Niebezpieczeństwo to nie tyle amitraz, którego okres rozpadu wynosi około 12 godzin, ile produkty jego rozkładu, które są przechowywane i gromadzone w plastrach.

Każdego roku rolnicy - hodowcy roślin otrzymują nowe generacje środków chemicznych do obróbki swoich pól. W ulu z nektarem, nawet w niewielkich dawkach, w połączeniu z produktami rozpadu amitrazu, tworzą toksyczne związki dla pszczół i ludzi. Łatwość stosowania i niski koszt sprawiły, że preparaty zawierające amitraz stały się popularne wśród pszczelarzy, a ich stosowanie jest głównym sposobem zwalczania kleszczy z roku na rok. Doprowadziło to do odporności (odporności) kleszcza na substancję czynną leków i nieskuteczności leczenia przeciw warrotozie.

W takich lekach jest jeszcze jedna słabość. Przetwarzanie zgodnie z instrukcją należy przeprowadzić późną jesienią w temperaturze od + 3 ° С do + 5 ° С, - dla Ukrainy jest to listopad. Do tego czasu, przez cały aktywny sezon, kleszcz mnoży się bez przeszkód.

Przyczyny infekcji

Jak wspomniano wcześniej, pasożyty te są niebezpieczne, ponieważ są nosicielami poważnej choroby - warrozy. Dziś wśród pszczelarzy jest to częsty problem, który powoduje ogromne szkody. Infekcja następuje z powodu przejścia kleszcza z chorego na zdrowego owada. Zarażenie jest możliwe przy zakupie nowych osobników, od wędrownych pszczół, podczas zasiedlania rodzin, od złodziei itp.

Oprócz tej choroby pasożyty mogą być zakażone nosematozą, zgnilcem amerykańskim, paratyfusem. Ugryzione zarażają pszczołę patogenami, co najczęściej prowadzi do masowej śmierci rodzin pszczelich.

Oznaki infekcji

Duża trudność polega na tym, że choroba jest prawie niemożliwa do wykrycia przez 2 lata. Ponieważ infekcja rozwija się w tym okresie, nie objawia się w żaden sposób. Ponadto populacja roztoczy znacznie wzrasta, co prowadzi do pokonania 30% kolonii pszczół. Na tym etapie rozwoju infekcji można zauważyć wyraźne oznaki infekcji, ponieważ trutnie i pszczoły mają zdeformowane ciało, nogi i skrzydła są niecałkowicie rozwinięte, być może nawet ich brak. Ponadto potomstwo będzie miało nietypowy, różnorodny kolor.

Plaga znacznie wzrasta w październiku i listopadzie, a utrata pszczół szybko rośnie. Pszczoły jesienne są bardzo wychudzone i osłabione, już na tym etapie rodziny mogą ginąć. Zimowanie zarażonych osobników jest bardzo niespokojne, mogą wyskoczyć i narobić dużo hałasu.Na dnie uli, na których pasożytują roztocza, pojawia się duża liczba martwych pszczół.

Przy znacznej infekcji masowa śmierć rodzin może rozpocząć się już w pierwszej połowie zimy. Jest to bardzo częsta sytuacja, gdy po głównym okresie zbierania miodu rodziny pszczół po prostu opuszczają ule.

Możliwe metody walki

Aby pozbyć się pasożytów i uratować kolonie pszczół, trzeba zastosować szereg środków i walczyć w sposób zintegrowany. Konieczne będzie zastosowanie środków organizacyjnych, pszczelarskich i weterynaryjnych, które są realizowane kompleksowo i corocznie. Obowiązkowe środki to specjalne warunki trzymania, rozmnażania i karmienia, przetwarzanie jest integralną częścią walki.

Ważnym krokiem jest zmniejszenie populacji pasożytów; należy to zrobić po ostatnim odciągnięciu miodu. Pozwoli to pszczołom przetrwać zimę. Chociaż infekcji nie można całkowicie wyeliminować, zostanie ona zredukowana do minimum. Kolejny etap obróbki należy przeprowadzić zimą, po zakończeniu lęgu. Następnie rozważymy najpopularniejsze i najskuteczniejsze metody walki.

Środki chemiczne

Dość popularna i skuteczna metoda, ale ma wiele funkcji.

Korzystając z takich środków, należy przestrzegać szeregu zaleceń:

• Tej metody nie wolno stosować w okresie zbioru miodu ani przed jego rozpoczęciem. Wynika to ze zbioru miodu, który może rozpocząć się wcześniej niż planowano, a wiosenna kuracja doprowadzi do tego, że do miodu dostaną się środki chemiczne.
• Dozwolonych jest tylko kilka chemikaliów, które są dopuszczone do użytku. Zasada ta jest obowiązkowa, jej wdrażanie jest monitorowane przez organy kontroli jakości, a nieprzestrzeganie podlega karze. Wszystkie produkty pszczelarskie przechodzą diagnostykę, podczas której wykrywa się obecność / brak preparatów chemicznych.
• Konieczne jest, aby przed użyciem jakiegokolwiek narzędzia zapoznać się z instrukcją obsługi i ściśle przestrzegać jej wykonania.
• Podczas pompowania należy użyć gazy lub sita do oddzielenia cząstek wosku. Wyeliminuje to możliwość przedostania się narkotyków do miodu.

Mechanizm działania takich leków jest następujący. Substancje czynne zawarte w kompozycji mogą działać szkodliwie na roztocza Varroa. Działanie na kleszcze może odbywać się poprzez toksyczne opary lub kontakt z lekami.

Syrop ziołowy

Dość skuteczny środek, który jest stosowany w walce z kleszczami, a także służy jako doskonała metoda profilaktyczna.

Aby przygotować to lekarstwo, potrzebujesz wywaru z ziół i syropu. Aby przygotować bulion, musisz wziąć 2 łyżki. mięta i ziele dziurawca, a także 1 łyżka. nagietek, wlej do rondla i zalej go wrzątkiem. Nie musisz go gotować od razu, musisz nalegać przez 15 minut, a następnie gotować przez kolejne 15 minut. Osobno przygotuj bardzo skoncentrowany syrop cukrowy, następnie wymieszaj z bulionem 1: 1. Stosuje się go jako opatrunek wierzchni przez trzy tygodnie.

Papryka

Chcąc skorzystać z tej metody należy wziąć pod uwagę, że przeróbki nie należy przeprowadzać w okresie wypompowywania miodu, gdyż może to wpłynąć na jego smak. Ale w tej chwili można go dodać do syropu używanego do karmienia. To prawda, że ​​niektóre osoby mogą odmówić tak konkretnego przysmaku.

I tak do gotowania nadają się zarówno produkty świeże, jak i suche. Świeży produkt należy posiekać nożem, a proszek przygotować z suchego. Następnie pieprz wylewa się wodą i gotuje przez 10 minut. Bulion należy podać w ciągu jednego dnia, po czym przefiltrować, w tym celu należy użyć kilku warstw gazy. Opryskiwanie pszczół przeprowadza się 1 do 3 razy w tygodniu.

Kwas szczawiowy

Dość skuteczna metoda, ale podczas jej stosowania należy przestrzegać pewnych warunków, w przeciwnym razie będzie mniej skuteczna. Dozwolone jest stosowanie kwasu szczawiowego lub wyprodukowanego leku Rosinka.

Istnieją 2 możliwości użycia:

• Najpierw należy doprowadzić wodę do wrzenia, a następnie schłodzić do temperatury 30 °. Następnie do wody dodaje się kwas szczawiowy w postaci 2% roztworu. Podczas przetwarzania konieczne jest, aby temperatura powietrza nie była niższa niż 15 °. Ta metoda jest stosowana 4 razy w sezonie. Spryskany na ramy i ulice.
• Druga opcja polega na zastosowaniu metody parowania. Powinien być stosowany w okresie, gdy pasożyty są jeszcze w wylęgu, czyli wczesną wiosną, ale temperatura powietrza powinna przekraczać 10 °. Należy zachować następujące proporcje, na 12 klatek zużywa się 2 g kwasu, stosuje się armatkę dymną lub wędzarnię.

Mąka sosnowa

Niewątpliwą zaletą tej metody jest bezpieczeństwo dla pszczół, a także nie wpływa na jakość miodu. Mąkę sosnową należy wsypać do gazy lub woreczka perkalowego. Delikatnie postaraj się, aby wszystkie osobniki kolonii pszczół zostały przetworzone. Dzięki zastosowaniu mączki sosnowej możesz pozbyć się pasożytów w 1 dzień. Jest to również idealna metoda profilaktyczna.

Perycyna

Ten lek ma następujący mechanizm działania. Substancje czynne środka wnikają do krwi pszczół, gdy pasożyt ją atakuje, zostaje nasycony krwią, która zawiera toksyczne składniki. Przetwarzanie odbywa się tylko zimą, gdy nie ma czerwiu. Stosować przy temperaturze powietrza 0 ° C, 2 razy z przerwą 7 dni.

Jeśli chodzi o spożycie leku, jak mówią instrukcje, pojedyncza dawka 50 ml, ale praktyka pokazuje, że ta ilość to za dużo. Przetwarzanie odbywa się za pomocą zestawu dozującego, ale jeśli nie jest dostępny, można go łatwo zastąpić zwykłą jednorazową strzykawką i nie marnować pieniędzy.

Apitol

Z tym narzędziem musisz pracować bardzo ostrożnie i postępować zgodnie z zaleceniami. Należy mieć świadomość, że substancja bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie i łatwo może dostać się do miodu. Zabrania się używania substancji do karmienia. Jest produkowany w postaci proszku, z którego należy przygotować wodny roztwór zgodnie z instrukcją. Zaleca się stosować tylko w przypadkach, gdy kleszcze rozwinęły odporność na inne substancje czynne.

Bipin

Zaletą jest skuteczność silnej substancji aktywnej przy całkowitym bezpieczeństwie owadów. W tym przypadku działanie odbywa się dzięki składnikowi amitraz. Jest produkowany w postaci skoncentrowanej emulsji, z której przygotowywany jest wodny roztwór. Przetwarzanie odbywa się za pomocą strzykawki, roztwór nakłada się między ramkami. Po tygodniu procedurę powtarza się.

Kwas mrówkowy

Przy tej metodzie stosuje się płytki Illert, które działają pod wpływem trujących oparów. Temperatura powietrza powinna wynosić 12-20 °, zabieg przeprowadza się wieczorem przy otwartej tacy. W okresie zbioru miodu używanie jest zabronione.

Palić

Jest to prawdopodobnie najczęstsza metoda stosowana zarówno przez doświadczonych, jak i początkujących pszczelarzy. Nie wymaga specjalnego szkolenia, jest bezpieczny i łatwy w użyciu. Aby to zrobić, ul czyści się i poddaje fumigacji, następnie kładzie się płótno, które zwilża się propolisem w pistolecie do dymu i wykonuje się procedurę. Na przykład latem i jesienią kora dębu jest bardzo skuteczna.

Biotechniczne

W tym przypadku technika polega na zmianie przebiegu zdarzeń, co ma związek z biologią rozwojową pasożytów. Mianowicie usuwa się czerw trutowy, w którym znajdują się lęgi jaj pasożytów. Stosowana jest również pułapka typu plaster miodu, a macica jest przeszczepiana do pustego plastra miodu.Można również zastosować obróbkę cieplną, w tym przypadku odbywa się to pod wpływem tempa, czyli temperatury, która jest destrukcyjna dla kleszcza, ale bezpieczna dla owadów.

Kwas szczawiowy i mlekowy

Rozróżnia się dwie główne grupy akarycydów - lekkie akarycydy (kwasy organiczne - szczawiowy i mlekowy) oraz ciężkie (amitraz i fluwawinat). Uważa się, że kwasy organiczne są łagodniejsze dla pszczół i konsumentów miodu. Na ostatnim XIX Kongresie Apislavia w Polsce przedstawiciele nauki wprowadzili pewne poprawki do zasad stosowania kwasów. Zmiany dotyczą temperatury roztworu kwasu i temperatury otoczenia, gdy jest on stosowany w leczeniu pszczół. Zalecenia mówią o preferowaniu prowadzenia zabiegów przeciwwirusowych w pasiece w niższej temperaturze otoczenia. W takim przypadku roztwór kwasu należy schłodzić. Okazało się, że podgrzany roztwór kwasu szczawiowego, a nawet przy ciepłej pogodzie, raz w organizmie pszczoły, powoduje u owada poważne zaburzenia metaboliczne. W tym samym czasie język jest spalony, co komplikuje spożycie paszy, szczególnie przez pszczoły przyszłego klubu zimowego. W tym samym celu zaleca się zmniejszenie stężenia kwasu w roztworze.

Profilaktyka

Pamiętaj, że zawsze konieczne jest podjęcie działań zapobiegawczych, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Na przykład w okresie wiosenno-jesiennym konieczne jest pozbycie się lęgów zapieczętowanych, pierwszego i odpowiednio ostatniego. Wymagane są wyciągane tace, które należy regularnie czyścić i dezynfekować, wystarczy raz w tygodniu.

Będziesz także musiał przestrzegać następujących zaleceń:

• Kupując nową rodzinę, koniecznie sprawdź, czy nie ma warrozy.
• Pamiętaj, że ule muszą być instalowane w znacznej odległości od siebie.
• Jeśli doszło do infekcji, to w większości przypadków zakażone są również najbliższe pasieki, aby osiągnąć skuteczność w leczeniu, konieczne jest podjęcie wspólnych działań.
• Od czasu do czasu należy wymieniać grzebienie lęgowe, wystarczy raz w roku.
• Obowiązkowe jesienne przetwarzanie przeprowadza się niezależnie od stopnia porażenia.
• Pasiekę przechowywać w suchym i nasłonecznionym miejscu.
• Zgodność z normami sanitarnymi jest obowiązkowa.

Środki zapobiegawcze

Aby zapobiec inwazji roztoczy Varroa, musisz:

• sprawdzić zakupione owady pod kątem obecności pasożytów (w razie potrzeby leczyć);
• utrzymuj jak najwięcej silnych kolonii i łącz odpowiednio słabe;
• zapobiec pojawieniu się powszechnego problemu - kradzieży pszczół;
• zniszcz ramki z pierwszym i ostatnim czerwiem;
• instaluj ule w dobrze wentylowanych i dobrze oświetlonych miejscach, na wysokości ponad 30 centymetrów, niezbyt blisko siebie;
• utrzymywać w czystości teren, na którym znajduje się pasieka, a także terminowo kosić trawę;
• ograniczyć rozmnażanie się kleszczy poprzez przeprowadzanie regularnych sezonowych zabiegów;
• unikaj kupowania zarażonych matek, a jeśli wystąpi choroba, niszcz towarzyszące im pszczoły;
• w przypadku leczenia należy je przeprowadzić jednocześnie w pobliskich pasiekach.

Przestrzeganie powyższych zasad uchroni pasiekę przed wystąpieniem groźnej choroby wśród jej mieszkańców.