Pereskia: opieka domowa nad liściastym kaktusem, gatunek ze zdjęciem: kłujący, bogowie

Widoki ze zdjęcia

Pereskia rośnie bardzo szybko. Dorasta do 20-25 cm rocznie, występuje głównie w postaci dużych krzewów, niskich drzew o ciernistych, kręconych łodygach.

Kaktus ten znany jest również pod inną nazwą - „Agrest Surinamski”, dzięki jadalnym owocom dorastającym do 2,5 cm. W Ameryce Południowej ten kaktus jest używany jako żywopłot. Ta silnie rozgałęziona winorośl dorasta czasami do 10 m, ma mięsistą łodygę, której średnica wynosi około 2 cm.

A także ciemnozielone owalne liście długości 9-10 cm i szerokości 4-5 cm W miarę wzrostu opadają dolne liście, pozostawiając łodygę z długimi i twardymi kolcami. Kwiaty żółto-białe z różowawym odcieniem, kwitną na młodych pędach pod koniec sierpnia. Kwiaty mają słodkawy aromat, osiągający średnicę do 5 cm.

Na zdjęciu "Pereskia Thorny" z należytą starannością w domu:

Dorasta do 2 m. Ma cienką, wyprostowaną łodygę z długimi czarnymi kolcami. Liście są wąskie, eliptyczne. Wierzchołek liścia jest złotozielony, a spód jest czerwony lub fioletowy. Kwiaty są białe, małe, przypominające kwiaty dzikiej róży.

Na zdjęciu "Pereskia Godseffa" z należytą starannością w domu:

„Bolshetsvetkovaya”

W naturze osiąga wysokość 5 m, przy średnicy pnia 20 cm. Liście skórzaste, długości ok. 25 cm, opadają zimą, gdy termometr spadnie poniżej 10. Na pniu jest co najmniej 90 cierni, osiągających 4 cm Kwiaty są różowawe i zebrane w kwiatostany.

Na zdjęciu "Pereskia Bolshetsvetkovaya" z należytą starannością w domu:

„Pomarańczowy” (Bleo)

Kwitnie w miesiącach letnich. Ma jasne pomarańczowo-czerwone kwiaty o średnicy około 5 cm, przypominające różę, otwarte wieczorem. Tworzy jasnożółty owoc, który pachnie jak ananas, ale jest niejadalny. Dorasta do 5 mi ma duże liście.

Na zdjęciu "Pereskia Orange" z należytą starannością w domu:

Odmiany

Hodowcy identyfikują 18 odmian pereskii, które obejmują zarówno krzewy, jak i drzewa. Poniżej opowiemy o najciekawszych i najpopularniejszych typach.

Pereskia kolczasta

Pereskia kolczasta (łac.Pereskia aculeata) ma kilka nazw - pereskia kolczasta, agrest Barbados. Roślina ta wyróżnia się spośród innych gatunków tym, że pnie się w kształcie liany, a także posiada jadalne liście i owoce. Odnosi się do krzewów półlistnych. W naturze rośnie w Panamie, u wybrzeży Ameryki Południowej, na Antylach.

Długość łodygi wijącej się wokół podpory może dochodzić do 10 m, w warunkach mieszkalnych do 3 m. Liście tego przedstawiciela z rodzaju peresky są owalne, mogą mieć od 3 do 10 cm długości, są koloru zielonego . Wyhodowane są formy o czerwono-fioletowym zabarwieniu dolnej blaszki liścia. Na łodydze są ciernie. Im starsza roślina, tym są bardziej masywne i gęste.

Pod koniec lata okres kwitnienia rozpoczyna się na kolczastym perisku. Kwiaty są kielichowe, mleczne z różowawym odcieniem. Mają lekki przyjemny aromat.

Podczas owocowania pojawiają się okrągłe i owalne owoce o kwiatach żółtych, pomarańczowych lub czerwonych, o średnicy 1-2 cm. Miąższ owocowy i liście można spożywać.

Roślina jest sadzona na otwartym terenie, aby stworzyć piękne żywopłoty. Największy efekt dekoracyjny osiąga w szklarniach.

Czy wiedziałeś? Wiele osób woli zbierać kaktusy. Pierwsza kolekcja egzotycznych roślin została zebrana w drugiej połowie XVI wieku przez londyńskiego aptekarza Morgana.

Pereskia Godseff

Pereskia godseffiana (łac. Pereskia godseffiana) ma cienkie łodygi z czarnymi kolcami, rosnące grona. Liście są owalne, ze spiczastymi krawędziami o długości 6 cm, górna blaszka liściowa jasnozielona, ​​środek ciemniejszy. Dolne blaszki liściowe są różowe lub fioletowe.

Podczas kwitnienia powstają średniej wielkości białe lub kremowe kwiaty. Czasami pereskiy Godseffa wyróżnia się jako oddzielny gatunek.

Pereskia pomarańczowy

Pereskia orange (łac.Pereskia bleo) dorasta od 2 do 8 m. Krzew jest słabo rozgałęziony. Młode łodygi pokryte są korą w kolorze oliwkowym. Ich średnica sięga 15 cm.

Liście są duże z wyraźnymi żyłkami. Rosną na długich ogonkach. Podczas kwitnienia powstają jaskrawopomarańczowe duże kwiaty o średnicy 5-6 cm, które zewnętrznie przypominają róże.

Zalecamy przeczytanie około 10 popularnych kaktusów kwitnących w domu.

Owoce mają kształt stożka i przyjemny ananasowy zapach. Nie nadaje się do jedzenia.

Gatunek ten występuje w Panamie i Kolumbii na wysokości 400-900 metrów nad poziomem morza. Jest aktywnie uprawiany w Malezji do celów dekoracyjnych i leczniczych. Miejscowi uważają, że pomarańczowe liście pereskii są dobrym środkiem profilaktycznym przeciwko chorobom żołądka i nowotworom nowotworowym. Ponadto fundusze na nich oparte są wykorzystywane do obniżania ciśnienia, poziomu cukru we krwi.

Pereskia Grandiflora

Pereskia Grandiflora, czyli wielkokwiatowy (łac.Pereskia grandiflora) na wolności dorasta do 5 m wysokości i do 20 cm średnicy. Łodyga pokryta licznymi kolcami o długości 2-3 cm, szorstka, koloru kasztanowego. Liście wydłużone, do 23 cm długości. Rosną na ogonkach do 1,2 cm, zasypiają w temperaturze +10 ° C.

Jak wskazuje nazwa gatunku, kwiaty jego przedstawicieli są duże. Mają głęboki róż. Zebrane w kwiatostany po 10-20 sztuk, mogą również rosnąć pojedynczo. Jednak bujne kwitnienie tego pięknego gatunku można osiągnąć tylko poprzez odpowiednią pielęgnację.

Pereskia Weber

Pereskia Webera (łac. Pereskia webehana) tworzy małe krzewy, które nadają się do tworzenia krzewów bonsai. Długość łodygi od 1 do 3 m, średnica do 12 cm Kłącze rośliny jest zagęszczone. Liście są małe, przyczepione do łodygi bez sadzonek.

Gatunek ten obficie kwitnie. Kwiaty są małe - do 2 cm średnicy, różowawe. Kwitnienie jest długie, trwa od połowy wiosny do późnego lata.

Opieka domowa

W domu starożytny kaktus rośnie dość szybko. Nie wymaga specjalnej opieki. Istnieje kilka zasad dotyczących trzymania kaktusa liściastego.

To roślina kochająca światłoale należy unikać palącego słońca. W miesiącach letnich znajduje się okno, na którym stoi Pereskia, zacieniona kratką.
Najlepszym miejscem dla tego kaktusa są południowe okna, szczególnie zimą.

Z powodu braku oświetlenia łodyga jest rozciągnięta, a liście stają się małe i matowe.

Niedawno zakupionych kwiatów nie można od razu położyć na parapecie, wystawiając je na działanie słońca. Musisz stopniowo przyzwyczajać się do promieni słonecznych.

Temperatura

W miesiącach letnich temperatura nie powinna przekraczać 27 stopni. Zimą, w okresie spoczynku, wynosi 10-15 stopni. Pomieszczenie musi być wentylowane, kaktus uwielbia świeże powietrze.

Wilgotność powietrza

Wilgotność powietrza w żaden sposób nie wpływa na rozwój starożytnego kaktusa. Nawet w sezonie grzewczym, kiedy powietrze w mieszkaniu jest szczególnie suche, kwiat jest przyjemny. Opryskiwanie liści powinno odbywać się wyłącznie w celu usunięcia kurzu. I do zapobiegania szkodnikom.

Podlewanie należy przeprowadzać nie wcześniej niż wyschnięcie gleby w doniczce. Musisz podlewać miękką wodą, która była przechowywana przez co najmniej jeden dzień. Roślina wymaga obfitego podlewania w okresie intensywnego wzrostu.

Zimą nie musisz nawozić kwiatu. W pozostałych miesiącach do nawożenia należy użyć specjalnych mieszanek nawozów dla kaktusów. Dozowanie jest używane o połowę mniej niż opisano w instrukcji. Nawozy stosuje się co miesiąc u nasady. Stosowanie nawozów organicznych jest niepożądane.

Nie zaleca się przeszczepiania dorosłych roślin częściej niż raz na 2-3 lata.

Młodzież jest przenoszona w miarę dorastania.

Dorosłe osobniki przechodzą na drugą stronę, gdy system korzeniowy wypełnia całą doniczkę.

Do przesadzania możesz użyć gotowej gleby lub możesz ją przygotować samodzielnie.

Weź 2 części liściastej, darniowej ziemi i próchnicy, dodaj 1 część piasku. Do przesadzania musisz wziąć duże doniczki. Umieść drenaż na dnie garnka, a następnie użyj przygotowanej glinianej mieszanki. Po przesadzeniu kaktusa do nowej doniczki zaczyna się zwiększony wzrost.

Reprodukcja

Starożytny kaktus rozmnaża się za pomocą nasion lub dojrzałych sadzonek. Możesz użyć wody do ukorzenienia. Umieść łodygę w szklance wody i okresowo ją wymieniaj.

Alternatywnie możesz użyć glinianej mieszanki, jak do przesadzania, ale z odrobiną węgla drzewnego. Podłoże musi być stale wilgotne. Najbardziej odpowiednia temperatura to 26 stopni.

Zdjęcia roślin

Tutaj możesz zobaczyć, jak wygląda kaktus:

Choroby i szkodniki

Jeśli na spodniej stronie arkusza pojawi się pajęczynaiz góry widać małe kropki, co oznacza, że ​​pojawił się przędziorek. Liście zaczną tracić kolor, stają się bladożółte.

Kropki na powierzchni powstają w wyniku zasysania soku przez roztocza. Stopniowo te kropki powiększają się, tworząc duże białawe plamy, które mogą prowadzić do zrzucania liści.

Przędziorek infekuje roślinę w suchym powietrzu. Dlatego w działaniach profilaktycznych warto okresowo nawilżać powietrze. Musisz także usunąć opadłe liście, okresowo myć liście z kurzu.

Przede wszystkim, jeśli zaatakuje przędziorka, roślinę należy potraktować wodą z mydłem, po przykryciu gleby. Jeśli zmiana jest rozległa, należy zastosować środki chemiczne.

Innym szkodnikiem jest owad łuskowy kaktusa.

Może być koloru pomarańczowego lub bladożółtego z zaokrągloną tarczą, około 2 mm.

Oddziałują głównie na górną stronę liścia.

Po uszkodzeniu na liściach pojawiają się żółte plamy.

Po chwili liście opadają.

Przede wszystkim należy potraktować liście i łodygę rośliny miękką szmatką lub wacikiem zamoczonym w wodzie z mydłem. Możesz użyć mieszanki mydła i alkoholu: wymieszaj 30 g mydła w płynie, 20 ml alkoholu w 2 litrach ciepłej wody. W przypadku poważnych uszkodzeń należy zastosować preparaty chemiczne.

Czytaj także: Sposób stosowania i dawkowanie "Apimaxu" dla pszczół

Najgroźniejszym szkodnikiem jest wełnowca. Ma około 4 mm. Największe zatory można zaobserwować na młodych pędach. Wełniak wytwarza lepką ciecz, która może zanieczyścić roślinę. Na liściach pojawia się pajęczyna, nowe pędy i liście są zdeformowane, kwiaty odpadają.

Konieczne jest potraktowanie rośliny mydłem lub roztworem mydła i alkoholu. Następnie należy spryskać trzy razy, w odstępie 1 tygodnia, bulionem czosnkowym lub nalewką z nagietka.

Przyczyną choroby może być również niewłaściwa pielęgnacja. Kiedy gleba jest podmokła, system korzeniowy rozpada się. Jedynym wyjściem jest przeszczepienie rośliny na nową ziemię.

Kiedy gleba wysycha, roślina słabnie, liście stają się ospałe i z czasem opadają.

Kaktus Pereskia służy nie tylko do celów dekoracyjnych. Jest używany przez doświadczonych hodowców do zaszczepiania innych rodzajów kaktusów.

Kupując tak niezwykły kaktus warto pamiętać, że pochodzi on ze starożytności. A przy odpowiedniej pielęgnacji z pewnością stanie się Twoją dumą wśród kwiatów w pomieszczeniach.

Opis rośliny

Pereskia to wiecznie zielona bylina w postaci rozgałęzionego krzewu. Jej kłącze jest dość masywne. Pędy wyprostowane stopniowo drewnieją i pokryte błyszczącą, brązowoczerwoną korą. Pereskia może dorastać do 10 m wysokości, roczny przyrost pędów wynosi ok. 20 cm Na gałęziach występują twarde, długie kolce i naprzemiennie, ogonkowe lub bezszypułkowe liście.

Blaszka liściowa ma kształt owalny lub owalny z solidną krawędzią i spiczastym końcem. Liście lekko składają się wzdłuż środkowej żyły, są koloru jasnozielonego. Powierzchnia liści pokryta jest gęstą, błyszczącą skórką, która chroni je przed nadmiernym odparowywaniem wilgoci. Długość liścia 1,5-5 cm.

W okresie kwitnienia (latem lub jesienią) na końcach młodych pędów tworzy się wiele kwiatów pachowych. W przeciwieństwie do innych kaktusów, peresky kwiat nie ma rurki. Składa się z 8 szeroko otwartych lancetowatych płatków i wygląda bardziej jak kwitnący owoc róży. W środku pąka znajduje się bujny rdzeń wielu żółtych pręcików. Kwiaty wydzielają intensywny cytrusowy zapach.

Po kwitnieniu na pereskii dojrzewają soczyste jagody o okrągłym lub stożkowym kształcie. Owoce są niejadalne! Skórka owocu jest błyszcząca, beżowa lub żółta. Wewnątrz jagody znajduje się kilka średnich i dużych czarnych nasion.

Sadzenie i pielęgnacja Osskiego (w skrócie)

• Kwiat: długie, czasami przez całe lato i jesień.
• Oświetlenie: rano - jasne słońce, po południu - światło rozproszone lub półcieniste. Roślina nadaje się do parapetów południowych, ale należy ustawić dla niej zacienienie.
• Temperatura: w okresie wegetacji - 22-23 ºC. Bliżej okresu spoczynku temperatura w pomieszczeniu jest obniżana do 15 ºC. Dolna granica przeregulowania wynosi 10 ºC.
• Podlewanie: w okresie wzrostu - często: podłoże między podlewaniami może wyschnąć do głębokości 1,5 cm Nadmiar wody z szalki należy spuścić. W okresie odpoczynku należy zmniejszyć częstotliwość podlewania i zużycia wody.
• Wilgotność powietrza: wspólne dla pomieszczeń mieszkalnych. Kaktus myje się wyłącznie w celach higienicznych. Podczas ekstremalnych upałów można wieczorem spryskać kaktusa ciepłą wodą.
• Top dressing: raz w miesiącu od maja do września roztworem złożonego nawozu mineralnego dla sukulentów i kaktusów. Przez pozostałą część roku karmienie nie jest potrzebne.
• Transfer: młode kaktusy czasami wymagają przesadzania kilka razy w roku, a dorosłe rośliny przesadza się tylko wtedy, gdy ich korzenie całkowicie opanują gliniastą grudkę. Podczas przesadzania stosuje się metodę przeładunku.
• Reprodukcja: nasiona i sadzonki.
• Szkodniki: wełnowce i przędziorków.
• Choroby: korzeń i szara zgnilizna.

Główne odmiany

Jak każda roślina, pereskia ma odmiany. Różnią się kolorem liści i kwiatów, liczbą cierni, rozmiarami:

• Pereskia grandiflora lub wielkokwiatowe (Pereskia grandiflora). Kwiatostany są koloru różowego, na łodydze jest wiele cierni, których długość wynosi od 2 do 3 centymetrów. W temperaturach poniżej 10 stopni lśniące, masywne liście odpadają.
• Pomarańczowa pereskia (Pereskia bleo). Kwiatostany czerwono-pomarańczowe o średnicy 5-6 centymetrów, podobne do róż, otwierają się późnym popołudniem. Duże liście mają wyraźne smugi. Owoce są żółte, stożkowate, pachnące ananasem, ale nie jadalne.
• Pereskia prickly lub rekin (Pereskia aculeata). Łodyga jest kręcona, ma wiele pędów, dlatego w swojej ojczyźnie często jest używana jako żywopłot. Liście drobne, ciemnozielone, owalne. Dolne liście stopniowo opadają, pozostawiając brązowawe otoczki z 1-3 kolcami. U dołu otoczki znajdują się 2 zaokrąglone kolce. Tylko młode rośliny kwitną brzydko kolczasto.Opieka domowa pozwala podziwiać kwitnienie późnym latem i wczesną jesienią. Kwiaty w kształcie miseczek o średnicy 2,5-4,5 cm mają białe płatki z żółtymi i różowymi odcieniami. Owoce są żółte, nadają się do spożycia.
• Pereskia aculeata var. Godseffiana. Popularna roślina, niektórzy botanicy wyróżniają Pereskia godseffiana jako odrębny gatunek. Wygląda jak bolesny kłujący, ale ma różnorodny, różnorodny kształt.
• Pereskia Weber w warunkach naturalnych sięga 3 metrów. Płatki są przeważnie białe, odpowiednie dla miłośników długiego kwitnienia.
• Sacharoza Pereskium w warunkach naturalnych osiąga 7 metrów. Pędy są zakrzywione, pokryte długimi liśćmi do 10 cm długości. Ciernie dorastają do 4 cm, średnica kwiatów 6-7 cm, kolor różowy.

Dbanie o kostnienie w domu

Uprawa pereskii w domu.

Uwielbiający światło kaktus upierdliwy preferuje południowe parapety, jednak nawet ta roślina wymaga cieniowania w szczególnie upalne południe, w przeciwnym razie na liściach mogą pojawić się oparzenia. Pomieszczenie, w którym znajduje się pereski, powinno być regularnie wentylowane. Latem kaktus można trzymać na balkonie lub w ogrodzie: peresky uwielbia świeże powietrze, ale wymaga ochrony przed opadami atmosferycznymi.

Najkorzystniejsza temperatura dla kaktusa to 22-23 ºC, jednak jesienią, w przeddzień okresu spoczynku, należy obniżyć temperaturę do 15 ºC. Dolna granica reżimu temperatur zimowych dla przekroczenia wynosi 10 ºC. Roślina spoczywa w dobrym oświetleniu i regularnej wentylacji.

Podlewanie pereski.

Jeśli chodzi o wilgotność powietrza w pomieszczeniu, roślina jest obojętna na jej poziom, jednak czasami można ją umyć pod prysznicem, aby usunąć kurz z liści i pędów. Kaktusowi się spodoba, jeśli spryskasz go w czasie upałów miękką, osiadłą wodą.

Nawóz pereski.

Dbanie o przesiewanie w domu obejmuje taki obowiązkowy element, jak nawożenie podłoża. Opatrunek górny w postaci roztworu złożonego nawozu mineralnego dla kaktusów stosuje się raz w miesiącu od maja do września. Upewnij się, że stężenie w roztworach azotu jest minimalne, w przeciwnym razie w pereskia może wystąpić zgnilizna korzeni. Wraz z nadejściem jesieni karmienie zatrzymuje się do wiosny.

Transfer przeszczepu.

Kwitnienie Pereskia.

Pereskia zwykle kwitnie w domu bez żadnych trudności. Kwitnienie występuje latem lub wczesną jesienią. Jednak niektórzy czytelnicy narzekają, że drzewo rośnie skokowo, już prawie opiera się o sufit, ale nie chce zakwitnąć. Co może być nie tak? Fakt, że nie stworzyłeś wszystkich niezbędnych warunków do rozwoju przelewu. Przeczytaj nasze wskazówki dotyczące pielęgnacji tego liściastego kaktusa, znajdź i popraw swoje błędy, a jesteśmy przekonani, że roślina wkrótce zakwitnie.

Rodzaje przelewów

W rodzaju peresky występuje 17 gatunków. W warunkach naturalnych wszystkie rosną dość duże, ale uprawiane w pomieszczeniach są zwartymi, bardzo pięknymi krzewami. Najpopularniejszym wśród kwiaciarni jest brzydki kłujący. Roślina tworzy wysoki, rozłożysty krzew. Pędy są silnie rozgałęzione i pokryte krótkimi, haczykowatymi kolcami. Liście krótko-petiolizowane mają długość 9 cm, szerokość 4 cm, liście raczej twarde, jasnozielone. Roślina kwitnie dużymi (do 5 cm), żółtymi lub kremowo-różowymi kwiatami o silnym aromacie. Owoc o pomarańczowo-żółtej skórce przypomina agrest o średnicy do 2 cm.

Peroxia kłujący

Peresky Godseff. Roślina ma cieńsze łodygi pokryte pękami długich czarnych kolców. Liście owalne o spiczastej krawędzi są przymocowane do łodygi za pomocą bardzo krótkich ogonków. Długość liścia dochodzi do 6 cm, blaszka liściowa jest jasnozielona z zieloną częścią środkową. Na odwrotnej stronie liścia przeważają odcienie różowawe lub fioletowe. Małe kwiaty są białe lub kremowe.

Pereskia Godseff

Pereskia jest pomarańczowa. Roślina ma wysokie, słabo rozgałęzione pędy o dużych liściach. Na liściach widoczny jest reliefowy wzór żył.Pomarańczowo-czerwone duże kwiaty przypominają główki maku o średnicy 5-6 cm.Roślina owocuje żółtymi jagodami w postaci małych szyszek, które emanują bogatym ananasowym aromatem.

Pereskia pomarańczowy

Pereskia Grandiflora. Roślina tworzy wysoki krzew pokryty jasnozielonymi dużymi liśćmi. Kiedy robi się chłodniej do + 10 ° C, gatunek ten zrzuca większość swoich liści. Duże różowe kwiaty tworzą główkowate kwiatostany na końcach gałęzi.

Pereskia grandiflora

Pereskia Weber. Roślina tworzy zwarte krzewy nadające się do bonsai. Roślinę wyróżnia obfite kwitnienie, które występuje w okresie kwiecień-sierpień. Małe śnieżnobiałe kwiaty gęsto pokrywają młode pędy.

Pereskia Weber

Reprodukcja pereskii

Pereski rozmnaża się przez nasiona i sadzonki. Nasiona Pereskiy wysiewa się wiosną w pojemniku z luźnym podłożem i utrzymuje do wschodu w temperaturze 20-22 ºC. Kiedy nasiona kiełkują, rośliny umieszcza się w jasnym, ciepłym miejscu, ale początkowo chronione są przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Wzmocnione i wyhodowane sadzonki sadzi się w oddzielnych doniczkach.

Do zabiegu sadzonek, wiosną lub latem, sadzonki są wycinane z łodyg pereskii, sadzone na podłożu torfowym lub perlitowym i przykrywane przezroczystą nasadką, aby stworzyć warunki szklarniowe. Ukorzenienie najlepiej zachodzi w temperaturze 25-28 ºC. Możesz wyhodować korzenie, umieszczając sadzonki nie w podłożu, ale w pojemniku z wodą: w takich warunkach korzenie pojawią się w ciągu trzech tygodni. Ukorzenione sadzonki sadzi się w doniczkach.

Reprodukcja

Rozmnażanie kolczastego pereskia następuje przez sadzonki i nasiona. Podczas szczepienia odcina się dorosły pęd, który nie miał czasu na zdrewniałe, na którym znajduje się od jednego do dwóch węzłów, i umieszcza się go w celu ukorzenienia na wilgotnym podłożu z perlitu i torfu. Przykryj folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Pierwsze korzenie pojawią się za dwa do trzech tygodni. Należy je sadzić ostrożnie, korzenie są nadal dość słabe.

Podczas rozmnażania przez nasiona nasiona wybiera się z owoców i wysiewa w pojemnikach (pojemnik, pudełko). Pozostaw do kiełkowania w temperaturze do 25 °.

Wyrosłe kiełki, które pojawiają się, nurkują i rosną dalej.

Szkodniki i choroby pereskii

Choroby Pereskii i ich leczenie.

Z powodu nadmiernej wilgoci, szczególnie w warunkach niskiej temperatury, korzenie i szyja pereska mogą gnić. Brak materiału drenażowego w doniczce lub jego niewystarczająca ilość przyczynia się do pokonania kaktusa z gniciem. Aby zapobiec gniciu, należy przestrzegać zrównoważonego reżimu podlewania i pamiętać, że im niższa temperatura powietrza w pomieszczeniu, tym rzadziej trzeba podlewać peres.

Czasami na łodygach kaktusa pojawia się pleśń. Jest to objaw choroby grzybiczej zwanej szarej zgnilizny. Ta choroba występuje na tle wysokiej wilgotności przy słabej wentylacji. Stwórz odpowiednie warunki do przejścia i wytnij dotknięte obszary sterylnym narzędziem, chwytając kawałek zdrowej tkanki. Po oczyszczeniu ran potraktuj roślinę roztworem grzybobójczym.

Przeczytaj także: Cechy opieki nad ślimakami w domu

Szkodniki Pereskii i walcz z nimi.

Metody reprodukcji

Cechy domowej pielęgnacji kwiatu Radermacher
Pereskia jest rozmnażana głównie przez sadzonki. Rozmnażanie nasion jest czasochłonne i wymaga stałego monitorowania sadzonek. W domu praktycznie nie jest używany.

Częściowo zdrewniałe i zielone części gałęzi nadają się na sadzonki. Zwykle sadzonki wierzchołkowe są cięte, umieszczane w roztworze heteroauxiny na kilka godzin. Sadzonki są zakorzenione w luźnej, wilgotnej glebie. Zaleca się dodanie do niego wermikulitu, węgla drzewnego, niewielkiej ilości suchego obornika kurzego. Używając sadzonek ze środkowej części łodygi, są one pogłębione do górnego pąka. W większości przypadków to ona daje nową ucieczkę.

Po ukorzenieniu doniczkę z młodymi roślinami trzymamy w dobrze oświetlonym miejscu. W razie potrzeby zorganizuj dodatkowe oświetlenie. Dokładnie monitoruj wilgotność. Przelewanie lub wysychanie gleby może spowodować śmierć świeżo ukorzenionych sadzonek.

Rodzaje i odmiany pereskii

W kulturze pokojowej uprawia się kilka rodzajów pereskii.

Pereskia grandiflora (Pereskia grandiflora),

lub pereskia bolshevostvenny lub pereskia grandiflora w warunkach naturalnych osiąga wysokość do 5 m, a grubość pnia może dochodzić do ok. 25 cm Liście tej rośliny są skórzaste, błyszczące, opadające w temperaturach poniżej 10 ºC. Pędy są wyposażone w dużą liczbę kolców o długości do 3 cm, kwiaty pereskii grandiflora zebrane w kwiatostany są koloru różowego.

Pereskia bleo

- ta roślina ma duże liście z wzorem żył. Kwiaty tego gatunku, które otwierają się latem, przypominają średniej wielkości czerwono-pomarańczowe róże. Owoce pomarańczy pereskii są stożkowate, jasnożółte, z charakterystycznym ananasowym zapachem. Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1823 roku.

Pereskia weberiana

- soczysta roślina o wysokości do trzech metrów z zagęszczonym kłączem. Kwitnie od wczesnej wiosny do wczesnego lata o białych kwiatach do 1 cm średnicy.

Pereskia aculeata (Pereskia aculeata),

Pereskia godseffiana

- rzadka odmiana Pereskia kolczasta o złocistych liściach i jadalnych owocach przypominających niedojrzały agrest.

Taki starożytny rodzaj kaktusów jak pereski (Pereskia) jest uważana za członka rodziny Cactaceae (Cactaceae). Ojczyzną tej rośliny jest Ameryka Środkowa i Południowa. Pierwsze kaktusy, które są przodkami współczesnych, posiadały liście, ale z czasem przekształciły się w ciernie z powodu zbyt gorącego i suchego klimatu. Łodyga tej rośliny zaczęła pełnić wszystkie funkcje liści.

Pierwszą tego rodzaju roślinę opisał C. Plamier w 1703 roku. Ten rodzaj został nazwany na cześć naukowca Nicola-Claude de Perese, który był Francuzem. Pereskianie stali się członkami rodzaju kaktusów dzięki Karlowi Linneuszowi. Jednak w 1754 roku zostali podzieleni na osobny rodzaj Peresky przez Philipa Millera.

Opis botaniczny

Pereskia (łac. Pereskia) należy do rodziny Cactus, ale z wyglądu jest zupełnie inna od nich: zamiast igieł ma grube liście. Jednak dla botaników nie jest to nowość, ponieważ doskonale zdają sobie sprawę, że wcześniej prawie wszystkie kaktusy miały liście, a tylko surowe środowisko i suchy klimat sprawiły, że były cienkie aż po igły. Pereskia rośnie w postaci dużego krzewu lub małego drzewa, występują gatunki pnące. Na łodydze są ciernie. Liście są grube, pięknie zielone lub fioletowe. Ich kształt jest owalny lub lancetowaty. Rozmiary liści odmian są różne, mogą wynosić od 1,5 do 25 cm.
Przyda Ci się wiedza o magicznych właściwościach kaktusa, jakie gatunki nadają się do domowej hodowli, jak dbać o tę roślinę, a mianowicie: jak prawidłowo podlewać, zwalczać szkodniki i choroby, a także dowiedzieć się wszystkiego o rozmnażaniu wegetatywnym i siew nasion kaktusa.

W miarę wzrostu piękny i jasny kolor liści blaknie, w okresie uśpienia na ogół odpadają, a pień przejmuje wszystkie ich funkcje. W kątach liści znajdują się otoczki z kolcami. Ciernie rosną pojedynczo lub w grupach.

Kwitnienie występuje latem lub jesienią. Kwiaty są podobne do kwiatów dzikiej róży. Rzadko można ich spotkać. Zwykle pojawiają się w grupach. U wielu gatunków kwiaty mają przyjemny cytrusowy zapach.

Po kwitnieniu rozpoczyna się okres owocowania. Owoce są soczyste. Zawierają w środku duże czarne nasiona. Okres spoczynku trwa od października do lutego.

Ameryka Środkowa i Południowa jest uważana za miejsce narodzin Pereskiego. Roślina ta została po raz pierwszy opisana w 1703 roku. Opis dostarczył Charles Plumier. Kwiat swoją nazwę zawdzięcza nazwisku słynnego francuskiego naukowca, humanisty Nicoli-Claude de Peyresque.Karl Linnaeus ocenił tę roślinę jako kaktusa. Nieco później, w 1754 roku, angielski botanik Philip Miller wyróżnił odrębny rodzaj - Pereskii.

Dziś ten kwiat jest popularny wśród hodowców domowych. Można go również sadzić w otwartym terenie iw szklarniach.

Czy wiedziałeś? Największym kaktusem na świecie jest gigantyczny cereus, jego wysokość - do 25 metrów, waga - do 10 ton. A najmniejszą ciernistą rośliną jest Blossfeldia. Osiąga wysokość od jednego do trzech centymetrów.

Dbanie o kostnienie w domu

Oświetlenie

Zimą i jesienią kaktus również potrzebuje dużo światła. Wraz z nadejściem okresu wiosennego następuje znaczny wzrost poziomu oświetlenia, a przejście do niego należy uczyć stopniowo.

Reżim temperaturowy

Powietrze o niskiej zawartości wilgoci jest całkiem odpowiednie do zawartości, ale liście kaktusa wyglądają bardziej imponująco, jeśli są regularnie nawilżane miękką wodą z opryskiwacza.

Jak podlewać

Wiosną i latem podlewaj roślinę, gdy ziemia w doniczce wysycha. Jesienią za każdym razem trzeba podlewać coraz mniej. A zimą podlewanie powinno być bardzo słabe, ale jednocześnie upewnij się, że liście nie spadają.

Opatrunek górny przeprowadza się wiosną i latem raz na 2 tygodnie. W tym celu stosuje się nawozy dla kaktusów (weź ½ części dawki zalecanej na opakowaniu). Zimą nie należy aplikować nawozów na glebę. Wybierając nawóz, należy pamiętać, że wysoki poziom azotu jest niebezpieczny dla pereskii, ponieważ może powodować gnicie systemu korzeniowego.

Mieszanka ziemi

Odpowiednia gleba powinna być luźna, bogata w składniki odżywcze i wypełniona próchnicą. Aby przygotować mieszankę gleby, konieczne jest połączenie gliniasto-darniowej i liściastej gleby, piasku i próchnicy w stosunku 2: 2: 1: 2.

Funkcje przeszczepu

Młode okazy przesadza się do większych doniczek kilka razy w roku (w miarę dorastania). Aby nie uszkodzić korzeni, zaleca się ostrożne przenoszenie kaktusa z doniczki do doniczki. Dorosłe rośliny są poddawane tej procedurze tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, na przykład, gdy korzenie nie mieszczą się już w doniczce.

Podczas sadzenia należy pamiętać, że korzenie tego kaktusa są dość mocne, dlatego pojemnik odpowiedni do sadzenia powinien być dość obszerny i szeroki. Nie zapomnij o dobrej warstwie drenażowej. Po krótkim czasie po przeszczepie obserwuje się ostry zryw wzrostu w pereski.

Metody reprodukcji

Roślinę tę można rozmnażać przez sadzonki, a także wyhodować z nasion.

Nasiona wysiewa się wiosną w skrzynkach i umieszcza w ogniu (20 do 22 stopni).

Sadzonki przeprowadza się wiosną i latem. Sadzonki są cięte, na których znajduje się 1 lub 2 węzły. Sadzi się je do ukorzeniania na zwilżonym podłożu składającym się z torfu i perlitu, a na wierzchu przykrywa się folią. Aby przyspieszyć ukorzenienie, umieszcza się je w cieple (od 25 do 28 stopni). Woda jest również świetna do ukorzeniania. Zakorzenienie następuje dość szybko po 14–20 dniach. Po ukorzenieniu sadzonki przesadza się do doniczek, robiąc to bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni.

Szkodniki i choroby

Kołnierz i korzenie zaczynają gnić podczas przelania, zwłaszcza podczas chłodnej zimy. Przyczyną może być słabe odwodnienie gleby lub warstwa drenażowa. Pamiętaj, aby przestrzegać zasad podlewania i używać tylko odpowiedniej gleby do sadzenia.

Szara zgnilizna roślin warzywnych pojawia się na oddzielnych obszarach pędów. Jej rozwój może sprzyjać wysoka wilgotność lub stagnacja powietrza w pomieszczeniu. Umieść roślinę w bardziej sprzyjających warunkach do wzrostu i potraktuj ją specjalnymi chemikaliami.

Wełnowce mogą się osiedlić. Jeśli jest niewiele kaktusów, szkodniki są czyszczone szczotką ze sztywnym włosiem. W razie potrzeby potraktuj rośliny lekiem przeciwkokcydowym.

Mogą również osadzać się roztocza i wciornastki, które uszkadzają pędy, liście i kwiaty.Aby się ich pozbyć, stosuje się leki o odpowiednim działaniu.

Rosnące trudności

1. Liście bledną - dużo światła.
2. Zatrzymanie wzrostu - słabe podlewanie latem lub przepełnienie zimą, roślina nie została przesadzona na czas.
3. Pędy są rozciągnięte - mało światła.
4. Na końcu pędu zmarszczki, plamy miękkiej zgnilizny znajdują się poniżej - zastój wilgoci w glebie (szczególnie zimą).

Rosnące trudności

Czasami podczas uprawy pereskii można zaobserwować pewne trudności. Pomiędzy nimi:

• karłowatość - zwykle występuje z powodu niewystarczającego podlewania lub zbyt małego pojemnika, w którym rośnie kwiat. Problem powinien zniknąć, gdy tylko ustalisz prawidłowe podlewanie i przeszczepisz roślinę;
• rozciąganie pędów, zwiększanie długości międzywęźli - w wyniku braku światła. Aby rozwiązać problem, musisz wybrać inne miejsce na kwiatek, bardziej oświetlone lub zainstalować dodatkowe oświetlenie;
• Blanszowanie liści jest oznaką nadmiernego oświetlenia. Konieczne jest zacienienie doniczki rośliną.

Jeśli więc szukasz pięknej i bezpretensjonalnej rośliny, która musi udekorować mieszkanie, to brzydki kaktus jest idealny do tych zadań. Do kaktusów zalicza się również: mammilaria, aloes, ripsalis, echinocactus Gruzoni, hymnocalycium, decembrist flower, hatiora, epiphyllum, opuncja.

Charakteryzuje się długim i oryginalnym kwitnieniem, szybkim wzrostem i przyjemnym aromatem. Ponadto jego pień zdobią nie ciernie, ale liście, co jest dość nietypowe dla przedstawicieli kaktusa.

Pereskia to jeden z najstarszych kaktusów. Przodkowie współczesnych kaktusów posiadali również „normalne” zielone liście, które dostosowując się do warunków jałowego klimatu pustynnego, zamieniały się w ciernie, a łodyga przejęła funkcje liści. Rodzaj Peres obejmuje około 20 gatunków, które żyją w ciepłych i suchych regionach - od Meksyku na północy po tropiki Ameryki Południowej na południu.

Pereskia to starożytny rodzaj kaktusa o liściach. Przodkowie współczesnych kaktusów posiadali liście, które jako rośliny przystosowane do warunków jałowego klimatu pustynnego zamieniały się w ciernie, a łodyga przejęła funkcje liści. Większość peres to duże krzewy lub niskie drzewa o silnych kolczastych łodygach. W miejscach, w których rosną, są używane jako zielone żywopłoty. Mają też jadalne owoce.

Pereskia są łatwe w pielęgnacji, szybko rosną i mają mocny system korzeniowy. Miłośnicy kaktusów często używają pereskia jako podkładki do szczepienia innych kaktusów, zwłaszcza zygocactus jest szczepiony na pereskia.

Rosnące funkcje

Lokalizacja

Pereskia jest światłolubna, lepiej trzymać ją na parapetach od południowej strony mieszkania, zacieniając ją w szczególnie upalnych godzinach, aby na liściach nie pojawiły się plamy poparzeniowe. W cieniu pereskia przestaje rosnąć i umiera. Pereskia jest ciepłolubna. Dobrze rośnie w ciągu dnia 23-25 ​​C. W nocy temperatura powietrza powinna być o kilka stopni niższa. Zimą roślinę umieszcza się w ciepłym pomieszczeniu. Mięsiste, grube liście są bardzo wrażliwe na zimno.

Oświetlenie

Jasne światło

W okresie intensywnego wzrostu roślina jest obficie podlewana, ale upewniając się, że gleba ma czas na wyschnięcie przed podlaniem.

Umiarkowany. Liście najlepiej wyglądają, jeśli roślina jest okresowo spryskiwana miękką wodą, ale pereskia toleruje również suche powietrze.

Reprodukcja

Propagowane przez sadzonki łodyg ścięte wiosną lub latem. Sadzonki ukorzeniają się najszybciej w temperaturze 25-28 C. Sadzonki można ukorzenić również w wodzie.

Pereskia wymaga żyznej i przepuszczalnej gleby, dla której tworzą mieszankę ziemi ogrodowej, liściastej i gruboziarnistego piasku, dodając do niej trochę węgla drzewnego. Szybko rosnącą pereskę przesadza się corocznie wiosną, starsze rośliny - co dwa do trzech lat.

Korzystne cechy

Miłośnicy kaktusów często używają pereskia jako podkładki do szczepienia innych kaktusów, zwłaszcza Schlumberger jest często szczepiony na pereskia.

Opieka

Pereskii toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych, z powodzeniem rośnie na oknach południowych. Mogą rosnąć na zachodnich i północnych oknach przy wystarczającej ilości światła, ale kwitną niezwykle rzadko. Należy pamiętać, że przy długotrwałej pochmurnej pogodzie w okresie jesienno-zimowym lub po zakupie rośliny na bezpośrednie działanie promieni słonecznych należy stopniowo przyzwyczajać roślinę.

Zakupione egzemplarze i egzemplarze, które stały w cieniu (lub po zimie) nie mogą być od razu wystawiane na działanie promieni słonecznych, należy je stopniowo przyzwyczajać.

Latem dla lepszego zdrowia i stwardnienia rośliny przydaje się wyniesienie jej na świeże powietrze (balkon, ogród). W takim przypadku roślinę należy zagnieść, aby była chroniona przed opadami atmosferycznymi. Jeśli latem nie masz możliwości trzymania roślin na zewnątrz, powinieneś regularnie wietrzyć pomieszczenie, w którym trzymany jest pereski.

W okresie jesienno-zimowym roślina jest również utrzymywana w dobrym oświetleniu. Wiosną wraz ze wzrostem poziomu oświetlenia stopniowo przyzwyczajają się do większej ilości światła, aby uniknąć poparzeń.

Temperatura Pereskiego jest preferowana około 22-23 ° C, przy dopływie świeżego powietrza. Jesienią temperaturę obniża się do 15 ° C, roślinę przygotowuje się na okres spoczynku. Zimą roślina rozpoczyna okres spoczynku - w tym czasie wskazane jest utrzymywanie jej w chłodnej temperaturze (12-16 ° C), nie niższej niż 10 ° C. Zapewnij dobre oświetlenie i regularnie wietrz obszar, w którym znajduje się pereski.

Podlewanie regularnie wiosną i latem, ponieważ górna warstwa podłoża wysycha, zmniejsza się jesienią, a rzadko zimą, tylko po to, aby liście nie latały. Nie zapominaj, że nadmierne podlewanie jest szkodliwe dla nadmiernej ekspozycji.

Wilgotność powietrza nie odgrywa znaczącej roli.

Od kwietnia do września należy regularnie, dwa razy w miesiącu karmić rośliny połową koncentracji nawozów dla kaktusów, nie karmią ich w okresie spoczynku, aby uniknąć niepożądanego wzrostu. Należy pamiętać, że w nawozach mineralnych poziom azotu powinien być mniejszy niż pozostałych pierwiastków, ponieważ nadmiar azotu może powodować gnicie korzeni, normalnie można zachować ten stosunek: azot (N) -9, fosfor (P) ) -18, potas (K) - 24. Lepiej jest powstrzymać się od stosowania nawozów organicznych.

Roślina wymaga przycinania formującego, które przeprowadza się wiosną. Powstałe sadzonki można wykorzystać do rozmnażania.

Młode rośliny są przeładowywane kilka razy w roku - w miarę wzrostu. Dorośli - w razie potrzeby, gdy korzenie wypełniają doniczkę. Ziemna mieszanka na pereski jest odpowiednia żyzną, luźną z dodatkiem próchnicy (liść, glina sodowa, próchnica, piasek w stosunku 2: 2: 2: 1). Ponieważ system korzeniowy jest mocny, peres należy sadzić w dużych, szerokich doniczkach. Zapewnij dobry drenaż na dnie doniczki. Z reguły po przeszczepie następuje gwałtowny wzrost.

Pereskia jest rozmnażana głównie przez dojrzałe, ale nie zdrewniałe sadzonki zakorzenione w wilgotnym, luźnym podłożu.

Wyświetlenia

Pereskia wielkokwiatowe (Pereskia grandiflora). Synonim: Rhodocactus grandifolius, Cactus grandifolius. W warunkach naturalnych osiągają do 5 metrów wysokości, pień osiąga 20 cm średnicy. Liście skórzaste i błyszczące, opadające zimą w temperaturach poniżej 10C. Na łodydze jest dużo cierni, czasem osiągających 2-3 cm długości. Pereskia ma różowe kwiaty zebrane w kwiatostany.

Pomarańcza Pereskia (Pereskia bleo De Candolle). Synonim: Cactus bleo Kunth. W naturze roślina osiąga wysokość do 5 metrów. Liście są duże, wyraźnie widać na nich wzór żył. Kwitnie latem. Jasne pomarańczowoczerwone kwiaty, do 5-6 cm wielkości, przypominające małe róże, otwierają się późnym popołudniem. Niejadalne, ale wyraziste, jasnożółte owoce w kształcie stożka o zapachu przypominającym ananasa. Dzięki regularnemu przycinaniu roślina może być zwarta.

Pereskia kolczasta (Pereskia aculeata).Roślina pochodząca z tropików amerykańskich, gdzie rośliny te wykorzystywane są jako żywopłot lub do pozyskiwania jadalnych owoców - od których nazywa się "agrest Barbados". Ten gatunek pereskii rozprzestrzenił się z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych Ameryki (Floryda) do lasów i regionów stepowych Brazylii i Paragwaju. Krzaczasta i pnąca roślina osiąga długość 10 m, gatunek ten, uważany za jednego z prymitywnych przedstawicieli kaktusów, ma mięsistą, obficie rozgałęzioną łodygę o średnicy 1,5 cm i liściach lancetowatych lub owalnych, ciemnozielonych, do 9 cm długości i około 4 cm szerokości Z biegiem czasu liście na dole łodygi opadają, pozostawiając brązowe otoczki z 1-3 prostymi, twardymi brązowymi kolcami. W dolnej części otoczek, pod podstawą liści, znajdują się dwa krótsze, zakrzywione kolce. Późnym latem - wczesną jesienią, kielichowe, żółtawo-białe z różowym odcieniem, kwiaty lekko pachnące o średnicy 2,5-4,5 cm kwitną na młodych pędach pereskii, owoce są jadalne, żółte, długości 2 cm.

Pereskia godseffiana - wiele źródeł podaje, że jest to odrębny gatunek. Jednak większość autorów przypisuje to odmianie P. aculeata var. Godseffiana.

Możliwe trudności

Brak zysku.

Przyczyną jest niewystarczające podlewanie latem lub podmokła gleba zimą. Dzieje się tak również w przypadku braku terminowego przeszczepu i obfitego letniego podlewania.

Przy braku światła, szczególnie latem, roślina rozciąga się, zwiększa się długość międzywęźli.

Pomarszczony koniec łodygi, na dole plamy miękkiej zgnilizny. Powodem jest podmokłość gleby, zwłaszcza zimą.

Uszkodzone przez: wełnowców, przędziorków, pochwę.

Główne rodzaje

Pereskia grandiflora (Pereskia grandiflora)

Błyszczące, skórzaste liście opadają wraz z nadejściem zimy, ale tylko wtedy, gdy w pomieszczeniu jest mniej niż 10 stopni. Łodyga pokryta jest dużą liczbą cierni, których długość może wynosić od 2 do 3 centymetrów. Kwiaty zebrane w kwiatostany są pomalowane na różowo.

Pereskia bleo

Na dość dużych liściach dobrze widoczne są żyłki. Kwiaty czerwono-pomarańczowe osiągają średnicę 5-6 centymetrów. Przypominają małe róże i otwierają się pod koniec dnia. Owoce w kształcie stożka o bogatym żółtym kolorze przypominają aromatem ananasa, ale nie powinny być spożywane. Zaleca się regularne przycinanie, aby kaktus był schludny i zwarty.

Czytaj także: Choroby i szkodniki Spathiphyllum, jak zapewnić „kobiecemu szczęściu”

Pereskia aculeata

Pereskia aculeata var. Godseffiana

Jest to również dość popularna odmiana, ale jednocześnie w niektórych źródłach wyróżnia się ją jako odrębny gatunek (Pereskia godseffiana).

Popularne typy

Pereskia wielkokwiatowa wyróżnia się błyszczącymi skórzastymi liśćmi, kruszą się w temperaturach poniżej 10 stopni, czyli zimą. Łodyga jest pokryta cierniami o długości do 3 centymetrów. Kwiatostany mają piękny różowy kolor.

Pomarańczowy peresky ma duże liście z dobrze określonymi żyłkami. Kolor kwiatów jest czerwono-pomarańczowy, a rozmiary odpowiadają różom średniej wielkości, czyli do 6 centymetrów otwierają się wieczorem. Taka roślina ma owoce, które pachną jak ananas, kolor jest jasnożółty, ale nie są jadalne. Aby roślina uzyskała schludny wygląd, należy ją regularnie przycinać.

Pereskia kolczasta ma wygląd krzewu pnącego, łodyga jest mięsista i obficie rozgałęziona, jej średnica może osiągnąć 1,5 centymetra. Liście mają ciemnozielony kolor, kształt owalny, długość do 9 centymetrów, szerokość do 4. Po upływie czasu na dnie rośliny liście kruszą się i pozostają miejsca z kolcami do 3 sztuk na każdym byłym liściu. W tym przypadku kolor otoczki zmienia się na brązowy, aw jej dolnej części znajdują się dwa zakrzywione kolce.Pod koniec okresu letniego i na początku jesieni, na wyrostkach młodych gatunków, ma barwę pachnącą, kształt miseczki i biało-żółtą barwę z różowawym odcieniem. Średnica kwiatu może wynosić do 4,5 centymetra. Taka roślina ma owoce w kolorze żółtym, których długość wynosi 2 centymetry, są jadalne.

Pereskia Godseff jest uważana za najpowszechniejszą; niektóre podręczniki definiują tę roślinę jako oddzielny gatunek.

Pereskia to niesamowita roślina, która pomimo obecności liści należy do rodziny Cactus. Jest protoplastką wielu ciernistych sukulentów, ale sama nigdy nie pozbyła się liści. Peresky kaktus żyje w Ameryce Południowej i na zdjęciu jest ozdobnym, kwitnącym krzewem. Niewielu kwiaciarni oprze się możliwości zakupu pereskii i będzie miało absolutną rację. Ta bezpretensjonalna roślina stanie się prawdziwą ozdobą domu.

Funkcje pielęgnacyjne

Lokalizacja i oświetlenie

Pereskia to liściasty kaktus, który wymaga ciepła i światła. Zaleca się umieszczenie doniczki na oknie południowym lub wschodnim. Jednocześnie narażenie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych może być destrukcyjne, dlatego latem w porze lunchu zaleca się nieco zacienienie liści kaktusa. Aby to zrobić, musisz umieścić w pobliżu inne rośliny domowe, rozciągnąć siatkę lub tiul na szkle.

Brak oświetlenia ma negatywny wpływ na niedopatrzenie. Nawet pełnoprawna opieka nie pomoże przywrócić krzaka, dopóki nie zostanie zapewniony wystarczający dopływ światła.

W cieniu łodygi rozciągają się, stają się cieńsze, liście blakną, stają się małe. Szczególnie dotknięte są odmiany o wielokolorowych blaszkach liściowych. Jednocześnie konieczne jest stopniowe przyzwyczajanie się do słońca, młodych sadzonek lub niedawno zakupionych roślin nie można od razu umieścić w najbardziej oświetlonym miejscu.

Temperatura

Dbanie o pereski polega na utrzymaniu korzystnego reżimu temperaturowego. Podczas aktywnego wzrostu pożądane jest trzymanie go w pomieszczeniu w temperaturze + 20… + 25 ° C. Kwiat dobrze się czuje, gdy wskaźniki wzrosną do +30 ° C, wartość +10 ° C jest destrukcyjna dla większości gatunków. Zimą konieczne jest obniżenie temperatury do + 12 ... + 15 ° C, zapewnienie spokoju, aby pereski mogły odpocząć, zyskać siłę przed następnym kwitnieniem.

Wilgotność powietrza i podlewanie

W przeciwieństwie do tradycyjnych kaktusów odmiana ta wymaga regularnej wilgotności gleby. Nie trzeba czekać na wyschnięcie ziemskiej śpiączki, wystarczy wierzchnia warstwa. Jednocześnie nie zapominaj, że soczyste gromadzi wilgoć w mięsistej części nadziemnej, dlatego podlewanie może prowadzić do rozpadu systemu korzeniowego. Krzew zareaguje na brak, zrzucając liście.

Woda z oddzieloną wodą o temperaturze pokojowej. Dbając o pereski w domu, należy okresowo spryskiwać roślinę z butelki z rozpylaczem. Latem można zainstalować obok niego nawilżacz lub zabrać pojemnik z kwiatem do domu na zewnątrz. W tym drugim przypadku konieczne jest wykluczenie wpływu opadów atmosferycznych, przeciągów i silnych wiatrów na kaktusa.

Podczas sadzenia i przesadzania pereski konieczne jest użycie dobrze przepuszczalnej, pożywnej gleby. System korzeniowy musi otrzymywać powietrze i wilgoć, aby uniknąć problemów ze wzrostem i rozwojem. Zaleca się stosowanie specjalnego uniwersalnego podłoża dla kaktusów i sukulentów.

W razie potrzeby mieszankę gleby można przygotować niezależnie od liści, darni, gleby ogrodowej i piasku rzecznego, starając się utrzymać kwasowość na poziomie pH 5-6. Wprowadzenie niewielkiej ilości suchej próchnicy nieco ułatwi dalszą pielęgnację. Węgiel drzewny zmniejszy prawdopodobieństwo rozwoju patogenów. Materiały naturalne należy zdezynfekować przed użyciem.

Top dressing i nawozy

Od marca kaktus liściasty potrzebuje dodatkowego pożywienia. Dbanie o rosnące pereskii w domu polega na regularnym karmieniu z częstotliwością 1-2 razy w miesiącu w okresie wiosenno-letnim.Jako nawóz dobrze jest użyć słabego roztworu uniwersalnej złożonej mieszanki do kaktusów i sukulentów.

Zawsze łącz odżywianie roślin z podlewaniem. Decydując się na tradycyjne nawozy mineralne, konieczne jest ograniczenie zawartości azotu do minimum.

Po przeszczepie nie jest konieczne dodatkowe karmienie kaktusa liściastego przez 1-2 miesiące, aby zapobiec nadmiarowi aktywnych składników, które mają na niego negatywny wpływ.

Reprodukcja pereskii

Hodowla odbywa się poprzez wysiew nasion i sadzonek. Pierwsza metoda jest używana rzadziej ze względu na długość procesu. Kiełkować nasiona w wilgotnej mieszaninie torfu i piasku w temperaturze + 20-25 ° C. Zanim pojawią się kiełki, stwórz warunki szklarniowe za pomocą torby lub szklanki. Kwiat wewnętrzny należy rozmnażać wiosną.

Cięcie to szybszy i łatwiejszy sposób na rozmnażanie liści kaktusa. Pokrój łodygi ostrym nożem na kawałki o długości 7-10 cm, trochę wysusz. Ukorzenić sadzonki w wilgotnym podłożu lub wodzie. Proces trwa zwykle około 3 tygodni. Po utworzeniu rozwiniętego systemu koni przesadzaj sadzonkę do pojedynczego pojemnika.

Choroby i szkodniki

Nadmierne podlewanie może prowadzić do zgnilizny korzeni. Odpowiednia pielęgnacja uchroni przed tym problemem. Po zauważeniu oznak złego stanu zdrowia pereskiy należy przeszczepić na świeże podłoże, dokładnie badając korzenie i usuwając uszkodzone. Zwiększona wilgotność powietrza powoduje tworzenie się pleśni. Zaleca się usunięcie uszkodzonych obszarów, zmianę warunków przetrzymywania.

Oprócz chorób kaktus jest uszkadzany przez szkodniki - przędziorków, owady łuskowate, wełnowce, wciornastki. Owady należy usuwać mechanicznie szczotką o sztywnym włosiu. Dopuszczalne jest zmywanie ciepłą wodą, ale należy unikać dostania się wody do gleby. W przypadku dużego stopnia porażenia dodatkowo spryskać środkiem grzybobójczym.

Kwiat

Kwitnie latem, wpływając na początek jesieni. Główną cechą wyróżniającą jest to, że w tym rodzaju roślin kwiaty pozbawione są typowej rurki kwiatu kaktusa. Kwiaty są kremowe, prawie zawsze zebrane w kwiatostany. Zapach kwiatów przypomina cytrusy. Do kwitnienia Godseff pereskii wymagana jest duża masa wegetatywna, co jest trudne w warunkach pokojowych ze względu na ograniczony wzrost.

Odniesienie! Jeśli pereskia nie kwitnie, należy ją przesadzić do większej doniczki. Aby nakarmić roślinę, aby przyspieszyć wiązanie się masy wegetatywnej, można dodać preparaty hormonalne (heteroauxin).

Jakie mogą być choroby?

Roślina ma doskonałą i silną odporność, dlatego nie powoduje żadnych szczególnych problemów, jedyną rzeczą jest to, że system korzeniowy może cierpieć na gnicie, jeśli nie będzie przestrzegany reżim nawadniania, nadmierna stagnacja wilgoci na patelni i wilgoć w pomieszczeniu. Dlatego ważne jest, aby ograniczyć podlewanie i umieścić roślinę w bardziej suchym pomieszczeniu po leczeniu lekami przeciwgrzybiczymi.

Rzadziej roślina uszkadza mączniaka i przędziorków - są one traktowane chemicznymi środkami owadobójczymi.

Wideo: Pereskia - lądowanie i opuszczanie.

Przydatne artykuły:

Gdzie rośnie

Miejsce urodzenia Pereskian to Ameryka Południowa i Środkowa. Rośliny te można znaleźć na wyspach Ziemi Ognistej, Falklandach i na Karaibach. Szczególnie dużo kaktusów drzewiastych rośnie w Meksyku, Arizonie i amerykańskim stanie Teksas. Po przywiezieniu do Europy ogrodnicy w wielu krajach zaczęli je uprawiać do celów dekoracyjnych. Teraz pereskia można znaleźć w Chinach, Indiach, krajach śródziemnomorskich. Uprawiana jest w Australii, Izraelu, na Filipinach. W naszym kraju drzewa te rosną na południowym wybrzeżu Krymu.

Przechowywanie i zaopatrzenie

Do celów leczniczych zbiera się młode liście o jasnym kolorze. Należy to zrobić latem lub wiosną. Po zebraniu liście suszone są rozłożone na papierze lub drewnianej powierzchni. Nie powinny być narażone na działanie promieni słonecznych. Suszone surowce są przechowywane w szklanych pojemnikach do dwóch lat. Owoce zbierane są po dojrzewaniu. Są spożywane na świeżo lub przygotowywane. Mogą być marynowane, suszone, suszone, duszone.Z owoców kaktusa wytwarza się:

• dżem
• kompoty
• sosy
• sałatki
• drugie dania
• napoje alkoholowe

Czy potrzebne są przeszczepy?

Pereskia w swoim wzroście i rozwoju tworzy silny system korzeniowy, dlatego warto często przesadzać - przesadzanie odbywa się wiosną i latem, zawsze przeładunkowo, aby nie zakłócać systemu korzeniowego. Doniczkę wybiera się o 3-4 cm większą w swojej średnicy, po uprzednim ułożeniu dobrej warstwy drenażowej na dnie.

Jeśli chodzi o glebę, może to być gotowa kompozycja na kaktusa lub przygotować ją samodzielnie, mieszając w równych proporcjach:

• Ziemia liściasta i darniowa.
• Liściasta próchnica zgniła i gruby piasek.

Jak przeszczepić pereskia

System korzeniowy i cała roślina rozwijają się szybko, dlatego młode pereski należy przesadzać corocznie wiosną lub wczesnym latem. Za każdym razem użyj nieco większego pojemnika. W razie potrzeby przeszczep dorosłe osobniki - gdy korzenie zaczną wypełzać z otworów drenażowych.

Przenieś wraz z kawałkiem ziemi, aby uniknąć naruszenia systemu korzeniowego. Ułóż kawałki gliny, kamyki, keramzyt na dnie jako drenaż, grubość warstwy powinna zająć około ¼ całkowitej objętości. Wlej trochę ziemi, skrzyżuj kwiat, resztę przestrzeni wypełnij podłożem, pozostawiając szyjkę korzeniową na tym samym poziomie, mocno dociśnij dłońmi do powierzchni, aby krzew nie zachwiał się.

Jakość gleby wymaga luźnej, lekkiej, średniej wartości odżywczej. Przygotowywany jest z gleby arkuszowej, gliniasto-gliniastej i próchnicznej z dodatkiem piasku (stosunek 2: 2: 2: 1).

Pereskia pereskia

Roślina z rodziny Cactaceae, pochodząca z Ameryki Południowej.

Pereskia to rodzaj soczystych dużych krzewów lub nisko rosnących drzew o mocnych, prostych i ciernistych pędach, czasem z pełzającymi gałęziami. Areole znajdują się w kątach liści; kolce są ułożone pojedynczo lub w wiązkach. Liście są rozwinięte, zielone lub fioletowe, opadają w stanie spoczynku. Kwiaty są szeroko otwarte, często zebrane w kwiatostany, różowe, białe lub pomarańczowo-czerwone, o przyjemnym zapachu. Owoce to kuliste jagody, gładkie, żółte, jadalne.

Liście i owoce niektórych rodzajów pereskii są spożywane (do sałatek), a żywopłoty są tworzone z roślin.

Pereskia jest często używana jako podkładka do szczepienia innych kaktusów (w szczególności Schlumbergera).

Pereskia kolczasta (P. aculeate)

- liściasty kaktus liana o zdrewniałych łodygach. Pędy wspinaczkowe, przylegające do podpory silnymi cierniami. Kolce do 3 cm długości, proste, kolce (2-3 szt.) Zagięte. Liście mięsiste, dł. 5–10 cm i szer. Do 6 cm, gęste, skórzaste, wierzch zielony, spód czerwonawy. Kwiaty do 4 cm średnicy, białe lub różowe, o silnym zapachu cytryny.

Owoce - jagody żółte o średnicy do 2 cm, jadalne, słodko-kwaśne w smaku.

Pereskia Godseffa (P. godseffiana)

- liściasty kaktus o zdrewniałych łodygach. Pędy wyprostowane, do 1,5 m. Kolce są proste, do 3 cm długości, najpierw czerwone, potem ciemnieją. Nie ma cierni. Liście do 8 cm długości i do 6 cm szerokości, gęste, skórzaste, wierzchnia strona zielono-żółta, dolna czerwono-fioletowa. Kwiaty do 4 cm średnicy, białe lub różowe, o zapachu cytryny.

Opieka

... Roślina jest ciepła i światłolubna, wymaga ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W okresie wegetacji obficie podlewane, ale po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Spryskać od czasu do czasu miękką wodą. Począwszy od wiosny złożone nawozy stosuje się 3-4 razy w sezonie. Zimą roślinę przetrzymuje się w ciepłym pomieszczeniu w temperaturze 12-16 ° C, podlewając w razie potrzeby. Młode osobniki przesadza się corocznie wiosną, dorosłe - raz na 2-3 lata. Mieszanka gleby składa się z liściastej ziemi i gruboziarnistego piasku (2: 1) z dodatkiem węgla drzewnego.

Propagowane przez sadzonki łodyg wiosną lub latem. Sadzonki są suszone przez kilka dni, a następnie sadzone w luźnej mieszance gleby.

Rosnące trudności

... W niesprzyjających warunkach przetrzymywania uszkadzają go wełnowce, przędziorków i owady łuskowate.

Pozostałe działy z sekcji głównej „Rozdział 6. Asortyment roślin do ogrodu zimowego”:

·
Abutilon
·
Agawa
·
Aglaonema (aglaonema)
·
Azalia (azalia)
·
Aloes
·
Anthurium
·
Araukaria
·
Szparagi (szparagi)
·
Aspidistra
·
Asplenium
·
Aucuba
·
Begonia
·
Euonymus
·
Browallia
·
Vriesia
·
Poślubnik
·
Davallia
·
Dieffenbachia
·
Dracaena
·
Eugene (Eugenia)
·
Kalanchoe
·
Kalatea
·
Callisia
·
Kamelia
·
Cordilina (сrdyline)
·
Drzewo kawowe (coffea)
·
Livistona
·
Cytryna (limon cytrusowy)
·
Mamillaria
·
Wilczomlecz (Wilczomlecz)
·
Monstera
·
Opuntia (opuntia)
·
Ophiopogon
·
Peperomia (peperomia)
> ·
Pereskia
·
Plectranthus
·
Bluszcz (hedera)
·
Pteris (pteris)
·
Rozchodnik
·
Grubosz
·
Thunbergia
·
Fatsia
·
Fatshedera
·
Figowiec
·
Filodendron
·
Fittonia
·
Hoya
·
Cereus
·
Cyperus
·
Schefflera
·
Aeschynanthus
·
Yucca

Zdjęcie

Sprawdź zdjęcie tej niesamowitej rośliny:

Uprawa pereski z nasion

Owoce i nasiona zdjęcia pereskii

Idź do kwiaciarni po nasiona. Zaplanuj siew wiosną.

• Konieczne jest przygotowanie szerokich pojemników (zwykła lub sadzonka, plastikowy pojemnik) z mieszanką piasku i torfu.
• Wygładź powierzchnię gleby i spryskaj drobnym opryskiem, posadź nasiona na głębokość 1-1,5 cm.
• Uprawy trzeba będzie przykryć przezroczystą torbą lub szkłem, aby stworzyć efekt szklarni, umieścić je w rozproszonym oświetleniu i utrzymać temperaturę w zakresie 20-22 ° C.
• Codziennie podnoś schronienie w celu wentylacji, spryskaj powierzchnię gleby, gdy wyschnie.
• W tych warunkach sadzonki zaczną pojawiać się za 2-3 tygodnie. Po czym schronienie zostaje usunięte, a pozostałe warunki pozostają takie same.
• Na etapie pojawienia się 3-4 liści przenieś sadzonki do oddzielnych pojemników, starając się podważyć korzenie rośliny wraz z glinianą grudką i ostrożnie przenieś.

Podobne rośliny

1. Pereskia bleo - kaktus z rodzaju Pereskia, osiągający wysokość do 5 m, ma piękne, jaskrawopomarańczowe kwiaty.
2. Pereskia grandiflora (Pereskia grandiflora) - kaktus z rodzaju Pereskia, dorasta również do 5 m. Kwitnie różowymi kwiatami.
3. Pereskia Weberiana - kaktus z rodzaju Pereskia, tworzy zwarte krzewy. Kwitnie obficie, kwiaty śnieżnobiałe.
4. Epifyllum - rodzaj kaktusów liściastych, liczący około 20 gatunków.
5. Hatiora To rodzaj liściastych kaktusów z tropikalnych lasów Brazylii.

Możesz dowiedzieć się o innym typie pereskiy, a mianowicie o Godseff, tutaj.

Pereskia kolczasta to niesamowity liściasty kaktus, który może rosnąć zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Jeśli dobrze o nią zadbasz, zobaczysz piękną roślinę ozdobną o pięknych liściach i przyjemnych dla oka kwiatach.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

W dzisiejszych czasach wiele osób uprawia różne rodzaje roślin w swoich domach i ogrodach. Często na ich obszarach sadzi się kwiat pereskia. Dzisiaj porozmawiamy o tym, jakie odmiany istnieją i jak właściwie o nie dbać.

Popularne odmiany do hodowli domowej: zdjęcie i opis

Na wolności pereskii rośnie silnie, zamieniając się w ogromne krzewy. Ale gdy rosną w domu, rośliny są zgrabnymi, zwartymi krzewami. Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze odmiany.

Pereskia kolczasta (rekin)

Peresky kłujące kwitnie późnym latem i wczesną jesienią

Kaktus w postaci liany o gęstej łodydze. Pędy przylegają do wspornika ostrymi cierniami. Kwiaty są białe lub różowe z silnym aromatem cytrusów.

Pomarańczowy

Zewnętrznie kwiaty pomarańczowego pereskii wyglądają jak małe róże lub róży.

Krzew o dużych liściach, dorastających do 15 cm. Liście mają bogaty szmaragdowy odcień, kwiaty są pomarańczowe lub czerwone, rozprowadzając owocowy aromat.

Grandiflora (wielkokwiatowe)

Typowy kolor Grandiflory to różowy, od delikatnego do bogatego odcienia

Roślina jest dużym krzewem o jasnozielonych liściach. Uwielbia ciepło, w temperaturach poniżej + 10 ° C zrzuca liście. Kwiaty zbiera się w różowe kwiatostany.

Godseff

Kwiaty tej odmiany są białe lub kremowe

Łodyga jest zdrewniała, kaktus pokryty liśćmi, których spód jest pomalowany na czerwono-fioletowy kolor. Pereskii Godseff nie ma kolców. Pędy rosną prosto, kwiaty są różowawe, pachną cytryną.

Różnorodność gatunkowa

Ten rodzaj kaktusów obejmuje 18 przedstawicieli, różniących się od siebie zewnętrznym opisem i wymaganiami pielęgnacyjnymi.

Niektóre rodzaje pereski:

1. Kolczasty, kłujący, Pereskia aculeata lub agrest Barbados - liana rosnąca wokół podpory o długości ok. 10 m. Liście wielkości 3-10 cm, mięsiste, podłużno-owalne. Pereskia sharkate produkuje okrągłe żółte lub czerwonawe jadalne owoce o średnicy 1-2 cm.
2. Godseff (Pereskia godseffiana) dorasta do 10 m, tworzy proste, cienkie łodygi pokryte pękami czarnych kolców. Liście do 6 cm długości, rosnące od spodu są pomalowane na różowawo lub fioletowo. Kwiaty są średniej wielkości, białe lub kremowe.
3. Grandiflora, pereskia grandiflora lub Pereskia grandiflora osiąga 5 m wysokości, pień ma 20 cm średnicy, kolce długości 2-3 cm pokrywają brązową szorstką łodygę. Liście są wydłużone, do 23 cm, przymocowane do gałązek ogonkami. Kwiaty są duże, różowe.
4. Bleo lub pomarańczowy pereskia (Pereskia bleo) - krzew o dużych liściach wysokości 2-8 m. Kwiaty podobne do róży otwierają się wieczorem, mają wielkość 5 cm, kolor pomarańczowy. Jagody są jasnożółte, niejadalne.

Jak to wygląda

W rodzaju Peresky występuje 19 gatunków roślin. Są to głównie niskie drzewa lub krzewy drzewiaste. Są wśród nich również winorośle. Rośliny podobne do drzew mają mocne pnie z szarą lub zielonkawą korą. Są liściaste lub zrzucają część swoich liści. Wysokość pnia może sięgać 10-12 metrów. Liany mają zdrewniałe pędy, które silnie się rozgałęziają. Wszystkie rośliny tego gatunku szybko rosną. Przez rok wzrost może wynosić 20 cm System korzeniowy jest bardzo mocny, mocno zakotwiczony w ziemi.

Zarówno te, jak i inne rodzaje roślin są wyposażone w ciernie. Znajdują się bezpośrednio na pniach. Są to długie, ostre kolce o wielkości do 12 cm, zlokalizowane w otoczkach - zgrubieniach w postaci guzków. Wylatuje z nich kilka igieł jednocześnie, wystających w różnych kierunkach. Dojrzałe drzewo o grubym pniu może mieć dziesiątki kolców w jednej otoczce. Na pędach winorośli rosną zakrzywione ciernie, którymi roślina przylega do innych drzew, wspinając się po nich.

Liście Pereskii mogą być cienkie i zagęszczone, w zależności od gatunku. Niektóre są mięsiste jak sukulenty. Kształt też jest inny. Liście wąskie i długie lub szerokie, owalne, ze spiczastym końcem. W dużych formach drzewiastych długość liścia sięga 25 cm, powierzchnia jest twarda, błyszcząca. Charakterystyczną cechą rośliny są jej krótkie ogonki. To sprawia, że ​​liście wydają się być prawie przymocowane do pnia. Kolor liści jest szmaragdowozielony lub bordowy, a kolor może się zmieniać w zależności od pory roku. Zimą rośliny tracą osłonę.

Latem kwitnie pereskia. To magiczny okres, w którym drzewa usiane są wspaniałymi, jasnymi pąkami. Kwiaty tego rodzaju różnią się budową od innych roślin z tej rodziny. Ich kielich nie tworzy długiej rurki, jak większość innych kaktusów. Jest otwarta, z rozłożonymi płatkami, jak owoc róży lub róża. Średnica do 7 cm Niektóre rośliny mają pojedyncze pąki, inne pokryte są całymi kępami kwiatostanów. Kolorystyka jest zróżnicowana: od odcieni kremu i wanilii po jasny fiolet, szkarłat, fiolet. Luksusowe, duże kwiaty o intensywnym aromacie przyciągają do zapylenia wiele pszczół.

Jesienią na drzewach dojrzewają owoce. Tworzą się w dużych ilościach, zwisając z gałęzi jak winogrona. Owoce to małe kuleczki podobne do pomidorków koktajlowych. Miąższ pereskii jest soczysty, gęsty, z woreczkiem nasiennym w środku. Skórka jest cienka, zabarwiona na żółto lub czerwono. U większości gatunków kaktusów owoce można jeść.

Warunki wzrostu

Oświetlenie

Pereskia jest światłolubna - umieść ją w oknie południowym lub wschodnim. Latem w południe ekspozycja na bezpośrednie działanie promieni słonecznych może spowodować oparzenia liści, konieczne jest zacienianie zasłoną lub w połowie zasłoniętymi żaluzjami. Jesienią i zimą pamiętaj, aby ustawić się bliżej południowego okna; aby przedłużyć czas światła dziennego, włącz fitolampy lub świetlówki.

Dogodnie ciepły sezon można spędzić na świeżym powietrzu. Zabierz go na balkon, werandę lub postaw w zacisznym zakątku ogrodu, gdzie opady nie będą padać intensywnie, a słońce oświetla tylko rano i / lub wieczorem.

Temperatura powietrza

Wiosną i latem utrzymuj temperaturę 22-24 ° C i często wietrz pomieszczenie. Jesienią stopniowo obniżaj temperaturę do 15 ° C. Zimowanie powinno odbywać się w granicach 12-15 ° C, ale nie mniej niż 10 ° C.