Pachypodium: rozmnażanie nasion i pielęgnacja domowa

Oryginalny egzotyczny kwiat pachypodium. Jednocześnie przypomina palmę i kaktusa. Jest podobny do kaktusa, ponieważ jest mięsistym sukulentem o grubych nogach.

Znajdujące się na samej górze cienkie liście są bardzo podobne do liści palmowych. A taki przystojny mężczyzna pochodzi z rodziny Kutrov. W rodzinie Kutrov występuje wiele gatunków tej rośliny. Rosną od kilku centymetrów do wysokości trzypiętrowego budynku.

Gdy pachypodium jest trzymane w domu, może dorastać tylko do 150 cm, można je uprawiać na kilka sposobów. Utrzymanie tak przystojnego mężczyzny nie jest trudne, dobrze rośnie w zwykłym mieszkaniu. Najważniejsze, aby wiedzieć, jak prawidłowo go powstrzymać.

Cechy pachypodium

Pachypodium to soczyste drzewo lub krzew. Przy dużej liczbie różnic między odmianami i gatunkami rośliny takie mają tak charakterystyczną cechę, jak gruby pień, w którym w przypadku suszy gromadzi się zapas cieczy. Na zewnątrz gatunki, które tworzą ten rodzaj, bardzo się od siebie różnią: od drzew przypominających kaktusy po karły w kształcie butelek. Prawie wszystkie gatunki takiej rośliny mają kolce, które są zgrupowane po 2-3 sztuki, są umieszczane wokół pnia w pierścieniach lub spiralnie. Tylko niektóre gatunki z tego rodzaju nie tworzą gałęzi, a pozostałe wyróżniają się dość silnym rozgałęzianiem. Ten rodzaj różni się od innych przedstawicieli rodziny Kutrovy tym, że takie rośliny mają przezroczysty sok, a nie mleczny, ale nadal jest trujący. Przy uprawie w domu wysokość pachypodium waha się od 0,3 do 1,5 m, a jego żywotność wynosi 3-15 lat.

Opis botaniczny, trujący czy nie

Pachypodium to soczyste drzewa i krzewy, które podczas opadów atmosferycznych mogą gromadzić wilgoć w swoich częściach ciała i stopniowo oddawać ją korzeniom podczas suszy. Wszystkie gatunki mają inny wygląd, ale za główną cechę rodzaju uważa się pogrubiony pień, przypominający kształtem butelkę.

Ciernie znajdują się również w całym pniu, chroniąc pień przed zjedzeniem przez zwierzęta. Ciernie rosną razem z masą liści. Po opadnięciu liścia na swoim miejscu pozostaje stwardniały cierń. Jeśli z jakiegoś powodu zostanie uszkodzony, nie będzie już działać.

Poprzez swój wygląd Pachypodium dzieli się na:

1. Rośliny karłowate, które w okresie wzrostu nie osiągają więcej niż 8 cm, ale ich średnica sięga 40 cm.
2. Drzewa mają 4 m wysokości, wyglądem przypominając butelki.
3. Drzewa, które wyglądają jak kaktusy w kształcie cygara i mają wysokość do 5 m.

W uprawie domowej wszystkie gatunki rosną znacznie mniej i nie żyją dłużej niż 15 lat.

Pachypodium ma trujący wewnętrzny sok. Dlatego podczas pracy z rośliną należy przestrzegać pewnych zasad i upewnić się, że sok nie dostanie się na błony śluzowe człowieka. W takim przypadku konieczne jest szybkie przepłukanie dotkniętej części bieżącą wodą i skonsultowanie się z lekarzem. Sok powoduje silne podrażnienia, gdy dostanie się na błony śluzowe.

Przystojny pachypodium na zdjęciu:

Opieka nad Pachypodium w domu

Oświetlenie

Pachypodium potrzebuje dużo światła i należy pamiętać, że bezpośrednie promienie słoneczne mu nie szkodzą. Latem zaleca się wyprowadzenie go na świeże powietrze (do ogrodu lub na balkon), ale należy go stopniowo przyzwyczajać do nowych warunków.Wybierając odpowiednie okno do pokoju, najlepiej wybrać takie, które znajduje się w południowo-zachodniej, południowej lub południowo-wschodniej części pomieszczenia. Kiedy wiosna przychodzi po zimie z krótkimi godzinami dziennymi, roślinę należy również stopniowo przyzwyczajać do bezpośredniego światła słonecznego.

Reżim temperaturowy

Krzew dobrze reaguje na częstą wentylację, ponieważ uwielbia świeże powietrze, ale musi być chroniony przed przeciągami. Latem pachypodium nie różni się dokładnością od temperatury powietrza; może rosnąć i rozwijać się normalnie zarówno w 18, jak i 28 stopniach. Zimą, gdy ma okres spoczynku, trzeba go przestawić w chłodne miejsce (od 16 do 18 stopni).

Jak podlewać

W przypadku uprawy w pomieszczeniu bardzo łatwo jest dbać o taką roślinę. W okresie wiosenno-letnim należy podlewać oszczędnie, a mieszanka gleby w doniczce powinna być stale lekko wilgotna. Gdy brakuje wody, liście unoszą się wokół buszu, co czyni go mniej atrakcyjnym. Jeśli wręcz przeciwnie, jest za dużo wody, krzew będzie boleśnie wydłużony, co również ma wyjątkowo negatywny wpływ na jego efekt dekoracyjny. Podlewanie przeprowadza się natychmiast po wyschnięciu podłoża na głębokość 10 mm. Podczas uprawy pachypodium o krótkich łodygach jest słabo podlewane przez cały rok. W przypadku, gdy całe liście spadną z krzaka, należy je całkowicie zatrzymać podlewając, a po zaledwie około 1,5 miesiąca odrosną. Nie należy zapominać, że taką kulturę podlewa się tylko dobrze osadzoną wodą.

Wilgotność powietrza

Ten kwiat nie wymaga wysokiej wilgotności. Zaleca się jednak od czasu do czasu zwilżyć go z opryskiwacza dobrze osadzoną wodą o temperaturze pokojowej, a wcześniej wszystkie jego blachy należy przetrzeć zwilżoną miękką szmatką lub gąbką.

Top dressing

Zaczynają karmić taki kwiat na początku okresu wiosennego, po tym, jak krzew zaczyna wyrastać nowe pędy i robią to do połowy jesieni. Aby to zrobić, użyj roztworu nawozu dla kaktusów, który należy nakładać raz na 4 tygodnie na wcześniej podlane podłoże. Przez 4 tygodnie po przesadzeniu, a także gdy krzew jest chory, nie przeprowadza się karmienia. Zanim roślina wejdzie w okres uśpienia, całkowicie przestaje się karmić. Zaczynają ponownie żerować dopiero wraz z nadejściem następnego okresu wiosennego.

Przeszczep Pachypodium

Podczas gdy pachypodium jest młode, wymaga corocznego przeszczepu do większego pojemnika, a procedura ta jest wykonywana wiosną. Dorosłe osobniki przeszczepia się znacznie rzadziej, z reguły raz na 3 lub 4 lata. Do uprawy takiego kwiatu najlepiej nadaje się umiarkowanie kwaśna mieszanka gleby dla kaktusów. Takie podłoże można wykonać własnymi rękami, w tym celu łączą one liście i ziemię darniową, a także gruboziarnisty piasek rzeczny (1: 1: 1). Aby mieszanina gleby była dobrze osuszona, należy do niej dodać węgiel drzewny lub wióry cegieł. Przed sadzeniem w nowej doniczce należy wykonać dobrą warstwę drenażową, w tym celu wlewa się do niej keramzyt, który powinien wypełnić pojemnik o 1/3 części.

Podczas przesadzania musisz być bardzo ostrożny, ponieważ możesz łatwo zranić system korzeniowy buszu. Jeśli kwiat nie jest chory, wystarczy go przenieść do nowego pojemnika, a pozostałą pustą przestrzeń należy przykryć wcześniej przygotowanym podłożem (patrz wyżej). Jeśli krzew ma chory system korzeniowy, najpierw należy ostrożnie usunąć z niego resztki starej mieszanki gleby, a następnie wyciąć wszystkie wysuszone lub zgniłe obszary i posypać rany pokruszonym węglem drzewnym. A następnie krzew sadzi się w nowej doniczce.

Kwiat

Pachypodium jest rośliną wolno rosnącą, dlatego po raz pierwszy kwitnie dopiero w wieku 6 lub 7 lat.Jeśli jednak zapewniono mu niewłaściwą lub złą opiekę, kwitnienie może w ogóle nie nadejść. Jeśli odpowiednio dbasz o roślinę, chronisz ją przed przeciągami, karmisz i podlewasz na czas, wybierasz odpowiednie miejsce w pokoju, możesz zobaczyć kwitnienie pachypodium.

Zjadliwość

Krzew zawiera trujący sok. Jeśli dostanie się na błony śluzowe, podrażni je, a sok ten zjada również rany na skórze. W związku z tym obszar skóry, z którego został pobrany sok, należy spłukać dużą ilością bieżącej wody.

Kwiat

Ponieważ roślina rozwija się bardzo wolno, pierwsze kwitnienie następuje dopiero w 7 roku życia i pod warunkiem, że przez cały ten czas dobrze się rozwinęła i nie chorowała. Dlatego podczas uprawy konieczne jest:

1. Podlewaj roślinę na czas.
2. Użyźniać.
3. Ułóż fajne treści zimą.
4. Wiosną przeszczep na świeżą glebę, zwiększając objętość doniczki.

Dobra pielęgnacja domowa pomoże rozkwitnąć pachypodium.

Powielanie pachypodium

Uprawa z nasion

Pachypodium można rozmnażać metodą nasienną (generatywną), ale należy pamiętać, że uzyskanie nasion takiej rośliny w warunkach wewnętrznych jest raczej trudne. Podczas siewu nasiona są zakopywane w podłożu o 5 mm; od góry pojemnik należy przykryć folią lub szkłem. Następnie plony zbiera się w dobrze oświetlonym chłodnym (około 20 stopni) miejscu. Kiedy pojawią się pierwsze sadzonki, schronienie należy usunąć, jednak robią to stopniowo, przyzwyczajając roślinę do nowych warunków. Gdy sadzonki są już mocne, należy je zanurzyć w pojedynczych doniczkach, a następnie zapewnić im taką samą opiekę jak dorosłe krzewy. Przed podjęciem decyzji o tej metodzie rozmnażania należy pamiętać, że pachypodium rośnie z nasion bardzo, bardzo wolno.

Sadzonki

Roślinę tę można rozmnażać przez sadzonki, ale takie sadzonki bardzo rzadko ukorzeniają się normalnie. Zdarzają się jednak przypadki, gdy wierzchołek krzewu, który zgnił u podstawy, został odcięty i pomyślnie ukorzenił się. Aby to zrobić, odetnij górną część na wysokości 15 centymetrów za pomocą bardzo ostrego, wstępnie wysterylizowanego narzędzia, posyp cięcie pokruszonym węglem drzewnym, a następnie posadź cięcie w mieszance gleby przeznaczonej do sadzenia dorosłego pachypodium (patrz powyżej) . Umieść cięcie w dobrze oświetlonym miejscu.

Jak wybrać odpowiednią glebę dla pachypodium?

Często przeszczep rośliny jest wymagany z różnych powodów, w tym przypadku musisz wiedzieć, która gleba jest uważana za idealną do tych celów, a także jak ją odpowiednio przygotować. W tym celu brane są pod uwagę zalecenia doświadczonych kwiaciarni:

• luźna gleba jest uważana za idealny wybór, umożliwiając łatwe przechodzenie wody i powietrza do korzeni pachypodium;
• w kwiaciarniach można wybrać specjalną mieszankę przeznaczoną do uprawy kaktusów;
• dozwolone jest wykonanie optymalnej mieszanki własnymi rękami, do której używa się ziemi liściastej, zmieszanej z piaskiem i próchnicą.

Oczywiście na dnie doniczki wykonuje się drenaż, dzięki czemu woda w doniczce nie stagnuje, co może prowadzić do gnicia rośliny.

Szkodniki i choroby pachypodium

Choroby

W uprawie indoor pachypodium jest bardzo wrażliwe na zbyt dużą wilgotność, co przejawia się w postaci zgnilizny. Aby chronić krzew przed chorobami grzybiczymi, należy go odpowiednio podlać. Należy również pamiętać, że taka soczysta roślina znacznie łatwiej znosi suszę, ale stojąca woda w podłożu może powodować gnicie i przerzedzenie łodygi, a także czernienie i latanie wokół liści. Gdy tylko zauważysz, że krzew zaczął gnić, musisz natychmiast przerwać podlewanie i przenieść go do ciepłego miejsca.Mieszankę roślin i gleby w doniczce należy spryskać roztworem preparatu grzybobójczego, a aby zapobiec nawrotom, konieczne jest zrewidowanie reżimu nawadniania.

Szkodliwe owady

Jeśli wilgotność w pomieszczeniu jest zbyt niska, przędziorki mogą osiedlić się na roślinie, która wysysa sok komórkowy z krzaka. Widzenie takiego kleszcza gołym okiem jest prawie niemożliwe, jednak pewnym znakiem, że krzew jest zajęty przez takiego szkodnika, jest obecność cienkiej sieci na jego powierzchni. Aby pozbyć się tego szkodnika, pachypodium należy dokładnie wypłukać pod ciepłym prysznicem, a także zaleca się zwiększenie wilgotności w pomieszczeniu. Aby to zrobić, każdego wieczoru roślinę należy zwilżyć opryskiwaczem dobrze osadzoną letnią wodą. W przypadku, gdy na krzaku jest dużo kleszczy, do ich niszczenia stosuje się takie akarycydy jak Aktellik, Fitoverm, Aktara czy Akarin.

Jeśli w pomieszczeniu jest stosunkowo gorąco, a wilgotność powietrza jest niska, na pachypodium mogą osiedlić się wciornastki. Ten szkodnik również wysysa sok komórkowy z kwiatu. W tym przypadku na przedniej powierzchni blaszek liściowych powstają jasne kropki i srebrzyste plamy. W tym przypadku same szkodliwe owady znajdują się na seamy powierzchni liści. Możesz pozbyć się takiego szkodnika za pomocą tych samych leków, które są używane w walce z przędziorkami.

Podlewanie i wilgotność powietrza

Aby zapewnić komfortowy rozwój, pachypodium musi być niezawodnie chronione przed zalaniem. Jak każda soczysta palma madagaskarska nie toleruje wilgoci i należy ją podlewać. Częstotliwość zabiegów dobiera się tak, aby między nimi wysychała górna i częściowo środkowa warstwa podłoża. Ziemia w doniczce powinna zawsze pozostawać lekko wilgotna. I tak skąpe podlewanie zimą ogranicza się do minimum. Żółknięcie liści jest sygnałem do przejścia do nowego etapu rozwoju, początku okresu uśpienia. Od momentu pojawienia się pierwszych oznak podlewanie jest znacznie zmniejszone, utrzymując jedynie minimalną wilgotność życiową, a zwykły poziom wilgotności zostaje odnowiony dopiero na wiosnę.

Palma Madagaskaru jest rośliną odporną na suszę, która może wybaczyć krótkie susze. Ale ponieważ roślina nie reaguje natychmiast na wysychanie gleby, dopiero po kilku tygodniach, aby zachować wysokie ozdobne liście, lepiej nie dopuścić do całkowitej suszy nawet w zimie. Jedynym wyjątkiem od reguły jest pachypodium o krótkich łodygach, które powinno rosnąć na prawie suchym podłożu przez cały rok.

Podobnie jak wszystkie sukulenty, luksusowe pachypodium pozwoli Ci zaoszczędzić kłopotów z nawilżaniem powietrza. Roślina ta wymaga suchego klimatu, jest bardzo wygodna nawet w salonach z aktywnymi urządzeniami grzewczymi. Co więcej: palmy madagaskarskiej nie przestraszy nawet położenie obok baterii.

Czystość blaszek liściowych jest bardzo ważna dla tej pseudo-palmy Madagaskaru. Nie należy dopuścić do gromadzenia się kurzu na liściach rośliny, regularnie przecierając zielenie wilgotną gąbką.

Kwiaty rozety pachypodium.

Kwiaty pachypodium Sandersa.

Kwiaty soczystego pachypodium. <>

Rodzaje i odmiany pachypodium ze zdjęciami i nazwami

Pachypodium lamerei lub palma Madagaskaru

Gatunek ten to drzewo, którego wysokość dochodzi do 600 cm, jego pień jest gruby i kłujący. U osobników dorosłych listowie na szczycie pnia znajdują się prawie tak samo, jak na palmie; z tą cechą wiąże się druga nazwa tego gatunku. Zagęszczony, wyprostowany łodyga ma w dolnej części zdrewniałe znaczenie, na jego powierzchni znajdują się wystające guzki, które są ułożone spiralnie. Każdy guzek ma 3 potężne kolce. W górnej części łodygi tworzy się rozeta, która składa się z ciemnozielonych blaszek liściowych o podłużnym, lancetowatym kształcie, o długości od 0,2 do 0,4 m.Pod każdą blaszką liściową wyrastają 3 nagie kolce. Kwiaty białokremowe lub jasnoróżowe mają żółty środek, osiągają średnicę około 11 centymetrów. Zielone owoce są owalne. Przy uprawie w pomieszczeniu wysokość krzewu nie przekracza 50 cm, gatunek ten ma kilka odmian:

• typica - owłosiona seamy powierzchnia blaszek liściowych;
• ramosum - rozgałęziony pień ozdobiony jest blaszkami liściowymi z wyraźną centralną żyłką, baldaszkowate kwiatostany składają się z białych kwiatów, które osiągają około 10 centymetrów średnicy.

Pachypodium geayi

Wysokość takiego drzewa waha się od 300 do 600 cm, jego pień jest gruby i pokryty cierniami. Chociaż roślina jest młoda, jest bardzo podobna do pachypodium Lamera, ale jej liście są węższe (szerokość od 10 do 30 mm), a na jej powierzchni występuje pokwitanie. Kolor młodych kolców jest szarawy, ale końcówki są czarne. Białe kwiaty mają żółty środek. W domu wysokość buszu nie przekracza 0,5-0,6 m.

Pachypodium o krótkich łodygach (Pachypodium brevicaule)

Na krzaku nie ma liści, wygląda jak szare kamienie, które otaczają go w warunkach naturalnych. Bulwiasta płaska łodyga, pokryta cierniami, osiąga wysokość około 0,6 m. W okresie kwitnienia na krzaku otwierają się wydłużone żółte kwiaty.

Pachypodium saundersii

Łodyga takiej soczystej rośliny jest zielonkawo-szara, prawie kulista, do wysokości ok. 150 cm Na powierzchni krzewu występuje niewielka liczba kolców, które osiągają 25 mm długości. Kształt blaszek liściowych jest szeroko lancetowaty, a ich wierzchołek jest spiczasty. Podczas kwitnienia na krzaku rośnie duża liczba białych kwiatów z różowym paskiem na każdym płatku.

Pachypodium succulentum

Krzew ma korzeń rzepy, który stopniowo zmienia się w zagęszczoną bulwę, osiągając 15 centymetrów średnicy. Powyżej korzeń staje się łodygą, która z czasem ulega zdrewnieniu, jest rozgałęziona i rozgałęziona, a jej wysokość waha się od 0,6 do 0,9 m, na młodych gałęziach znajdują się sparowane kolce, których długość wynosi od 10 do 20 mm, a małe, owłosione płytki liściowe lancetowate, ich długość wynosi około 50 mm, a ich szerokość do 10 mm. Kwitnienie obserwuje się latem, w tym czasie krzew jest ozdobiony kwiatami w kształcie dzwonu o jasnoróżowym kolorze z czerwonym gardłem, ich średnica wynosi około 40 mm.

Pachypodium densiflorum

Taki soczysty krzew charakteryzuje się powolnym wzrostem, jego wysokość nie przekracza 0,45 m, mięsisty pień zielonkawoszarego koloru pokryty kolcami osiąga 0,3 m średnicy, w wierzchołku pnia rozeta liściowa składający się z liści, których przednia powierzchnia jest zielona, ​​a lewa strona jest szaro-filcowa. Rurkowate, bogate, żółte kwiaty osiągają średnicę 30 mm, mają rozszerzony koniec, a istniejące żółte pylniki tworzą stożek.

Horombense Pachypodium

Ta niezbyt wysoka roślina ma gładki szeroki zielonkawo-srebrzysty pień, który jest pogrubiony u podstawy. Wąskie małe blaszki liściowe zielonkawoszarego koloru tworzą rozety na wierzchołkach gałęzi. Długie łodygi mają żółte kwiaty.

Pachypodium meridionale

W naturze taka roślina osiąga wysokość 300 cm, ale przy uprawie w domu krzew nie przekracza 120 cm, a wąskie i długie płytki liściowe są koloru zielonego. Gładki brązowo-srebrzysty pień osiąga średnicę ok. 0,6 m. Duże kwiaty mają przyjemny zapach, składają się z bladoczerwonej korony i różowych płatków.

Rozeta Pachypodium (Pachypodium rosulatum)

Taka mięsista soczysta roślina ma pionowe cylindryczne gałęzie i ogonek. Zielonkawo-szary krótki pień pogrubiony u podstawy. Na powierzchni gałęzi znajduje się duża liczba cierni. Skórzane, błyszczące zielone blaszki liściowe o zwężonym, podłużnym kształcie mają jasną żyłkę środkową. Liście rosną na wierzchołkach gałęzi i są zbierane w rozetkach lub okółkach.Kwiatostany racemose drobnokwiatowe z długimi szypułkami składają się z rurkowatych kwiatów o żółtym lub żółto-zielonym kolorze.

Gatunek ten ma odmianę - elegancką (Pachypodium rosulatum var. Gracilius): wysokość krzewu wynosi od 0,4 do 0,6 mz ogonem koloru brązowawego lub szarego, jest okrągły i lekko ściśnięty z boków, może być gładki lub jest duża liczba cierni. Gałęzie są kręte, krótkie, mogą być kolczaste lub gładkie. Na wierzchołkach gałęzi znajdują się rozety liściowe. Bogate żółte kwiaty są zgrupowane na długich szypułkach, są rurkowate i mają rozszerzony koniec.

Pachypodium rutenbergianum

W naturze taka roślina ogonowa osiąga wysokość 8 metrów, ale uprawiana w domu nie przekracza 0,6 metra. Na powierzchni krótkich gałęzi występują ciernie, osiągające około 10 mm długości. Ciemnozielone błyszczące blaszki liściowe mają podłużny kształt i jasną centralną żyłkę. Są zbierane w gniazdach na wierzchołkach gałęzi. Liście mają około 15 centymetrów długości i do 4 centymetrów szerokości. Końcowe kwiatostany składają się z 3 lub 4 dużych białych kwiatów, które mają rozszerzoną rurkę na końcu.

Komfortowa temperatura

Aby pachypodium stało się ozdobą Twojego wnętrza, wystarczy zapewnić mu ciepłe miejsce. Roślina ta nie toleruje zimna i niższych temperatur poniżej 15 stopni (z wyjątkiem pachypodium Lamera, które może wytrzymać chłodną zimę od 8 stopni Celsjusza). Niższe temperatury w porównaniu z aktywnym sezonem mają korzystny wpływ na atrakcyjność ulistnienia i kwitnienia, ale taki spadek powinien nadal pozostać w zwykłych zakresach wskaźników pokojowych. Pachypodium to kultura odporna na ciepło, która dobrze sobie radzi nawet z upałem. Nie tylko latem, ale także od marca do września roślina spokojnie wytrzyma nawet temperatury powietrza powyżej 30 stopni Celsjusza.

Palma Madagaskaru nie boi się letnich „wakacji” na świeżym powietrzu. Pachypodium można w czerwcu wynieść na świeże powietrze i trzymać w ogrodzie lub na balkonie, aż do jesiennego mrozu. Ale wybierając nowe miejsce dla rośliny, staraj się niezawodnie chronić fałszywą dłoń przed opadami atmosferycznymi i przeciągami. Nie trzeba ograniczać oświetlenia podczas przebywania na świeżym powietrzu: pachypodium będzie się świetnie czuć nawet w najjaśniejszym miejscu. To prawda, że ​​lepiej jest złagodzić przejście poprzez stopniową adaptację zarówno podczas lidera, jak i po powrocie.

Horombense Pachypodium.

Rosnące trudności

Główną trudnością w uprawie pachypodium są choroby systemu korzeniowego, które prowadzą do jego rozkładu. Rozwój tych chorób następuje przy niewłaściwej pielęgnacji, a także podczas przesadzania i sadzenia w nie dezynfekowanej glebie. Choroby można leczyć za pomocą opieki korekcyjnej.

Pomimo zgnilizny systemu korzeniowego istnieją inne trudności w uprawie:

• suszenie liści - naruszany jest system nawadniania, atakowane są szkodniki, występuje choroba korzeni. Aby wyeliminować problem, konieczne jest uregulowanie podlewania, zwalczanie szkodników za pomocą środków owadobójczych;
• karłowatość - przegrzanie rośliny. Konieczne jest dostosowanie temperatury do pory roku;
• odkształcenie beczki - złe oświetlenie, uszkodzony system korzeniowy. Konieczne jest dostosowanie oświetlenia, przeszczepienie rośliny.

Częste problemy

• Jeśli zbyt mocno podlewasz palmę, może stracić całe liście.
• Świeże liście ciemnieją i odpadają - za mało światła lub podlewanie zimną wodą.
• Przy słabym podlewaniu soczysty traci dolne liście.
• Zimne i nadmierne podlewanie może spowodować zgniecenie pnia.
• Liście uschły, a łodyga pomarszczona - zbyt słabe podlewanie.

Szkodniki

Pachypodium może zostać zaatakowane przez:

• Pająk czerwony
• Tarcza
• Wciornastki
• Mszyce

Walcz z wrogami możesz użyć metod ludowych lub środków owadobójczych. Często proste mydło do prania pomaga sobie z nimi poradzić, za pomocą którego ofiara jest myta.

Pachypodium to niezwykła i oryginalna roślina, która może podkreślić oryginalność kwiaciarni. Imponujące ciernie, wyraziste „włosy” i rozkoszny rozkwit - to wszystko przemawia na jego korzyść. Wystarczy zapewnić soczystym odpowiednie warunki i minimalnie o nie dbać - a zielony zwierzak zachwyci Cię bujną rozetą liści, piękną i mocną łodygą oraz najdelikatniejszymi pachnącymi kwiatami.

1. Siedem sekretów sukcesu:

Nazwa botaniczna: Pachypodium.

Kwiat Pachypodium - rodzina... Kutrovye.

Pochodzenie... Madagaskar, Afryka

Opis... Rodzaj Pachypodium składa się z 13 gatunków atrakcyjnych, wieloletnich, soczystych krzewów lub drzew. Pędy są grube - magazynują rezerwy wilgoci, u większości gatunków pokryte są mocnymi prostymi kolcami o średnicy do 60 cm, jasnoszarych lub jasnobrązowych. Z wiekiem łodyga czasami tworzy procesy boczne. Liście zielone, mieczykowate, wdzięcznie zakrzywione, ułożone spiralnie lub naprzemiennie w górnej części łodyg, tworzące koronę. Kwiaty są lejkowate, pojawiają się latem, pachnące, białe, żółte lub różowe, z 5 zaokrąglonymi płatkami, przypominającymi pachnący tytoń. Z wyglądu roślina przypomina palmę.

Wysokość... W naturze dorasta do 8 m, w kulturze pokojowej rośnie wolno i często nie przekracza 120-180 cm.

Ludowe znaki i przesądy

Następujące znaki i popularne wierzenia są związane z palmą Madagaskaru:

• palmy przyjęte jako prezent przyniosą smutek rodzinie, aby uniknąć nieszczęść w domu, należy kupić kwiat monetą;
• Palma Madagaskaru przekształca negatywną energię w pozytywną;
• kiedy pachypodium zaczyna kwitnąć, dom jest pełen miłości i dobroci;
• kwiat uratuje właścicieli przed nieprzyjaznymi gośćmi, poczują się zmęczeni;
• wierność zostanie zachowana w domu, w którym znajduje się ten kwiat, wszyscy członkowie rodziny zbliżą się;
• ponieważ pachypodium należy do rodziny kaktusów, nie można go trzymać w sypialni, ponieważ kwiat może niekorzystnie wpływać na zdrowie ludzi;
• kaktusy i kwiaty z rodziny kaktusów przyczyniają się do pojawienia się alkoholizmu w rodzinie, a niezamężne dziewczęta skazane są na koronę celibatu;
• samotne kobiety, które zbierają sukulenty różnych typów, mogą znaleźć mężczyznę i wyjść za mąż.

To, czy wierzyć tym znakom i przesądom, to sprawa osobista każdego. Mimo to jest wiele par, które żyją w szczęśliwie rosnących pachypodium. Pachypodium jest dość popularnym, choć niebezpiecznym kwiatem w życiu codziennym, który wymaga odpowiedniej opieki i środków ostrożności. Znając znaki i przesądy oraz wierząc w nie, możesz zapobiec problemom w rodzinie.

Przycinanie góry

Wcześniej czy później konieczne staje się przycięcie pachypodium (palmy madagaskarskiej). W sprzyjających warunkach roślina może rozciągać się prawie do sufitu.Jeśli chcesz powstrzymać wzrost pachypodium, ostrożnie przytnij czubek jego głowy, który następnie można ukorzenić. Główna łodyga wytworzy pędy boczne. Przycinanie odbywa się w czterech etapach w następujący sposób.

1. Łodygę pachypodium przycina się na wybranej wysokości ostrym, sterylnym nożem.
2. Skrawki są natychmiast traktowane proszkiem węgla drzewnego. Możesz również posypać go na wierzchu siarką.
3. Postawili kwiat na umiarkowanym oświetleniu w pomieszczeniu z suchym powietrzem. Podlewanie jest czasowo ograniczone. Pędy boczne pojawią się za około miesiąc.
4. Odcięty wierzchołek sadzi się w osobnej doniczce ukorzeniającej.

W okresie aktywnego wzrostu niepożądane jest przestawianie pachypodium, odwracanie go. Sądząc po recenzjach, często reaguje na niepotrzebne interwencje, częściowo zrzucając liście.

Typowe problemy, z którymi może spotkać się początkujący kwiaciarnia

Większość błędów popełnionych przez kwiaciarnię z powodu ignorancji nie zrujnuje pachypodium. Ale takie niedopatrzenia negatywnie wpływają na wygląd i dekoracyjność rośliny. Sam kwiat pomoże zrozumieć, co dokładnie mu nie odpowiada. Wystarczy nauczyć się poprawnie interpretować podawane przez niego „sygnały” i na nie reagować.

Tabela: jak pachypodium reaguje na błędy pielęgnacyjne

Czernienie liści oznacza, że ​​pachypodium cierpi na zimne przeciągi.

Jak prawidłowo przeszczepić roślinę

Tempo wzrostu pachypodium, podobnie jak innych sukulentów, nie różni się. Jednak młode rośliny należy przesadzać raz w roku. Dorośli potrzebują tylko jednego zabiegu co 2-3 lata.

Roślina nie potrzebuje dużej doniczki. Za każdym razem jego średnica zwiększa się o 2-3 cm, w takim przypadku pojemnik musi być wystarczająco głęboki. Wymagany jest jeden lub więcej otworów drenażowych. Lepiej wybrać garnki ceramiczne. Plastikowe są bardzo lekkie, część nadziemna może przeważyć, a kwiatek się przewróci.

Garnek pachypodium powinien być dość ciężki i stabilny

Pachypodium nie potrzebuje gleby odżywczej. W naturze z powodzeniem przetrwa na gołych skałach. W sprzedaży jest specjalny podkład dla kaktusów i sukulentów, ale doświadczeni hodowcy wolą samodzielnie mieszać podłoże. Pożądane jest, aby był obojętny lub lekko kwaśny (pH 5,0-7,0).

• wióry torfowe, gruby piasek, uniwersalna gleba do roślin domowych lub ogrodowa (3: 3: 1);
• darń i ziemie liściaste, piasek (1: 1: 3).

W każdej glebie, w tym w sklepie, warto dodać kawałki węgla drzewnego lub małe wióry ze starej czerwonej cegły (10-15% całkowitej objętości mieszanki). Jest to dobre zapobieganie gniciu, które często cierpi z powodu obficie podlewanych sukulentów.

Pachypodium można uprawiać w specjalnej glebie dla kaktusów i sukulentów.

Sam przeszczep rośliny wygląda następująco:

1. Wypełnij jedną trzecią nowej doniczki drobną (o średnicy 0,3–0,5 cm) ekspandowaną gliną lub innym materiałem, który można wykorzystać jako drenaż. Góra - 1–2 cm świeżo przygotowanego podłoża.
2. Bardzo ostrożnie wyjmij pachypodium ze starego garnka. Staraj się jak najmniej dotykać korzeni.Są kruche i delikatne w roślinie, łatwo je zranić.
3. Umieść kwiat w nowym pojemniku, dodaj podłoże. Przenieś doniczkę do jasnego półcienia na 2-3 dni.
4. Po określonym czasie podlej pachypodium. Możesz wznowić karmienie nie wcześniej niż miesiąc po przesadzeniu.

Wyjęcie pachypodium z garnka jest prawie niemożliwe, aby nie ukłuć ani nie zadrapać. Możesz zminimalizować własne obrażenia, owijając stary koc lub inną grubą szmatkę wokół lufy.

Uważaj na korzenie podczas przesadzania pachypodium

Wideo: przeszczep pachypodium

Zdjęcie

Zobacz więcej zdjęć pachypodium:

Zawartość

• Opis
• Pielęgnacja Pachypodium Uprawa
• Podlewanie
• Nawożenie pachypodium
• Przeszczep Pachypodium
• Kwiat
• Zjadliwość