Hirita - rośnie i pielęgnuje w domu, zdjęcia gatunków

Khirita to kwitnące zioło z rodziny Gesneriaceae. W warunkach naturalnych występuje w postaci wieloletniego lub jednorocznego niskiego krzewu. Wewnątrz uprawiane są niskie (do 20 cm) wieloletnie krzewy, które okresowo wymagają odmłodzenia.
Rozwija się powoli. Zaczyna kwitnąć w maju i do września cieszy się dzwonkowatymi kwiatami. Gorąca i wilgotna Kolumbia jest uważana za miejsce narodzin Khirity. W naturze roślina jest powszechna w Indiach, Azji Południowo-Wschodniej, na skalistych zboczach Półwyspu Malajskiego.

Zobacz także Jak wychować Smitantę i Achimenesa.

Opis pierwiosnka pokojowego

Primula (Primula) - głównie wieloletnia roślina zielna z rodziny Primroses. Siedlisko to regiony Ameryki Północnej, Azji i Europy o klimacie umiarkowanym i wilgotnej glebie.
Wiesiołek wewnętrzny ma identyczny wygląd jak krewniacy w ogrodzie. Wysokość pierwiosnka nie przekracza 25–30 cm, łodyga byliny zielnej jest krótka, korzenie włókniste powierzchownie. Wydłużone, pomarszczone liście w kształcie serca są przymocowane do długich ogonków, które są zebrane w rozetach u podstawy. Liście mają różne odcienie zieleni: od bladozielonej do bogatej trawiastej.

Wewnątrz i niektóre rodzaje pierwiosnka ogrodowego mają identyczny wygląd.

Pierwiosnek charakteryzuje się jasnym i bogatym kwitnieniem. Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w kwiatostany racemose i baldaszkowate. Usta tuby kwiatu są żółte, ale same płatki są w odcieniach bieli, kremu, żółci, pomarańczy, różu, szkarłatu, czerwieni, błękitu, granatu, liliowego i fioletu. Znacznie rzadziej występują dwukolorowe okazy i płatki z kontrastującymi paskami wzdłuż krawędzi.

Opis

Khirita to wieloletnia lub jednoroczna (w zależności od gatunku) roślina z rodziny Gesneriaceae, która rozprzestrzeniła się na tropikalne terytoria regionu Azji Południowej. Kraje, w których rośnie, to południowe Chiny, Indie, Półwysep Malajski, Sri Lanka, a także wyspy Jawa, Borneo i Sumatra. Khirita preferuje gleby wapienne i kamieniste, zbocza górskie.

Z reguły hirita ma rozłożystą rozetę wielu liści o podłużnym owalnym lub spiczastym kształcie. Czasami są też rośliny z dwoma lub więcej liśćmi. Większość tych liści jest owłosiona, ale często można znaleźć odmiany o gładkiej powierzchni. Z takiej rozety wyłania się kilka szypułek, których wierzchołek zwieńczony jest bladofioletowymi kwiatami. Oprócz tego podstawowego koloru płatki pąków mogą mieć odcienie niebieskawe, chabrowe, a nawet różowe i fioletowe. Ogólnie roślina ta przypomina nasz fiolet.

Czy wiesz, że na Sri Lance dni wolne, oprócz soboty i niedzieli, to także dni pełni księżyca.

Te kwiaty rozmnażają się za pomocą nasion dojrzewających w specjalnych pudełkach, które są rodzajem owoców tego kwiatu.

Główne rodzaje i odmiany kwiatów

Jak stwierdzono w podręcznikach botanicznych, w przyrodzie występuje około 390 gatunków pierwiosnków.Jednak tylko kilka z nich można uprawiać w środowisku zamkniętym. Rozważ najpopularniejsze typy i odmiany pierwiosnków w uprawie kwiatów w pomieszczeniach.

Pierwiosnek miękki

W naturze miękki pierwiosnek osiąga wysokość 30 cm, w pomieszczeniach okazy do 20 cm Charakterystyczne cechy to wydłużone owalne liście na długich ogonkach oraz duże kwiatostany o wielkości 15–20 kwiatów. Liście są koloru jasnozielonego. Kwiaty są fioletowe, białe, różowe, czerwone i jasnoniebieskie.

Najciekawszymi przedstawicielami tego gatunku są odmiany Queen Snow, White Pearl, Mars, Juliet i Enchantment.

Primula odwrócony stożkowy

Obkonika, czyli pierwiosnek odwrócony stożek, jest niską rośliną zielną. Maksymalna wysokość kwiatu to 20 cm Liście uformowane na długich ogonkach są podłużne i ścięte na krawędziach. Kwiatostany powstają na długich szypułkach. Odnosi się wrażenie, że na szmaragdowych liściach nosi się jasny kapelusz. Początkowo kolor płatków był lawendowy. W wyniku osiągnięć hodowlanych wyhodowano odmiany o kwiatach bzu, bzu i fioletu.

Żywym przedstawicielem wiesiołka odwróconego stożka jest odmiana Twilly Touch Me.

Primula bez łodygi

Popularna wśród hodowców kwiatów hybrydowa odmiana pierwiosnka bez łodygi, dorastająca do 20 cm Jasnozielone liście mają wydłużony eliptyczny kształt. Charakterystyczną cechą hybrydy są pojedyncze kwiaty na cienkich szypułkach. Kolor płatków jest inny: od śnieżnobiałego do jasnych i niezwykłych kolorów.

Popularne odmiany: Sphinx Apricot, Auricula Argus, Eclipse Violet with Rim i Sphinx F1 neon Rose.

Główne odmiany

W naturze występuje około 150 gatunków roślin. Wśród nich są jednoroczne rośliny zielne i byliny, miniaturowe rośliny o 1-2 liściach. Jako kwiat wewnętrzny hirita jest reprezentowana przez wiele interesujących odmian hybrydowych.

• Chiński Khirita (Chirita sinensis). Przedstawiciel gibbosaccus. Roślina jest miniaturowa, nie wyższa niż 15 cm, rozeta jest gęsta. Liście owalne, ze spiczastym końcem na końcu, osadzone na małych ogonkach. Kolor liści jest zielony ze srebrzystymi smugami. Puchaty z lekkim stosem. Kwiaty do 4 cm liliowe. Występuje również pod nazwą srebrnej hirity.
• Khirita Tamiana (Chirita tamiana). Rozety są miniaturowe, jak Saintpaulias. Liście są zaokrąglone z lekkim zwężeniem na końcu. Zwykle gęste pokwitanie. Szypułki są długie w stosunku do kwiatu. Na każdej szypułce kwitnie do 7 dzwonków. Kwiaty są białe, w gardle plamy w liliowym odcieniu.
• Lawenda Chirita (Chirita lavandulacea). Roczny przedstawiciel mikrochiritów. Wysokość do pół metra, łodyga owłosiona, prosta. Eliptyczne liście o gęstej strukturze są przeciwne. Kwiaty drobne, w kolorze lawendowym.
• Chirita linearifolia. Miniaturowa roślina z gęstymi rozetami o twardych i wąskich liściach. Charakteryzuje się stopniowym odcięciem dolnych liści z utworzeniem grubej, zdrewniałej krótkiej łodygi. Łodyga jest lekko rozgałęziona. Dorosła roślina przypomina kilka małych przerośniętych palm. Kwiaty są duże, zebrane w kilka kawałków na długiej szypułce.

Ważny! Opieka nad hiritą praktycznie nie różni się od troski o Saintpaulias. Jeśli masz w domu fiolet uzambara (saintpaulia), możesz umieścić rośliny w pobliżu i pielęgnować je w ten sam sposób.

Sadzenie i rozmnażanie wiesiołka domowego

Uprawa wiesiołka domowego zaczyna się od selekcji gleby i metod hodowli.

Wybór i przygotowanie gleby

Wiesiołek pokojowy dobrze rośnie w płytkich, ale szerokich doniczkach. Możesz używać pojemników plastikowych, glinianych i ceramicznych.

Gleba powinna być lekka, przepuszczalna dla wilgoci i lekko kwaśna. Z zakupionych opcji odpowiedni jest substrat do uprawy pelargonii. Tworząc własną mieszankę gleby na wiesiołek pokojowy, należy wymieszać glebę darniową, liściastą i torfową z piaskiem lub wermikulitem w stosunku 2: 2: 2: 1.

Przed posadzeniem kwiatu gleba jest dezynfekowana i kalcynowana w piekarniku.

Konieczne jest uprawianie byliny zielnej na lekkim i lekko kwaśnym podłożu.

Rozmnażanie nasion

Podczas rozmnażania przez nasiona wybierz odmiany odpowiednie do uprawy w pomieszczeniach. Pamiętaj, aby sprawdzić datę ważności materiału do sadzenia.Przeterminowane i nieświeże nasiona dają niską zdolność kiełkowania.

Najlepiej wysiewać nasiona latem. Po wysianiu doniczki przykrywa się folią i przenosi w miejsce, w którym utrzymywana jest temperatura powietrza + 15 ... + 17 ° C. Pierwsze pędy można spodziewać się za 2–2,5 tygodnia. Gdy kiełki staną się mocniejsze i utworzą 2-3 liście, można przesadzić sadzonki do oddzielnych pojemników.

Rozmnażanie przez sadzonki

Rozmnażając przez sadzonki, wybieraj tylko zdrowe i odporne fizycznie rośliny. Łodyga to liść ścięty ogonkiem. Na uchwycie musi być nerka.

Cięte cięcie jest zakorzenione pod ostrym kątem w mokrej mieszance piaszczysto-torfowej. Od góry cięcie można przykryć słoikiem lub innym szklanym pojemnikiem. Po 2-3 dniach wyjmij szklany pojemnik. Rezultatem pomyślnie przeprowadzonego zabiegu będą nowe liście, które pojawiły się z czasem.

Rozmnażanie przez podzielenie buszu

Rozmnażanie przez podzielenie krzewu polega na oddzieleniu młodych rozet od rośliny rodzicielskiej. Lepiej jest przeprowadzić zabieg podczas przeszczepu byliny. Aby młody krzew przystosował się i szybciej zakorzenił, lepiej przeszczepić go rodzimą glebą. Nie zapomnij usunąć uszkodzonych zrazów korzeni. Musisz także odciąć korzenie z objawami zgnilizny i płytki nazębnej niewiadomego pochodzenia.

Dzięki prawidłowemu podziałowi rodzicielskiego krzewu młode rozety szybko dostosowują się do nowego środowiska wzrostu.

Rozmnażanie pierwiosnka przez podzielenie buszu

Cechy primuliny

Hodowcy kwiatów dopiero zaczynają poznawać tak niezwykłe piękności, jak pierwiosnki, dlatego nie zdobyli jeszcze zasłużonej popularności. Na przykład spirulinę można było znaleźć nie tak dawno, z wyjątkiem pojedynczych kolekcji. Dziś uważana jest za mało znaną i bardzo egzotyczną roślinę, ale wielu hodowców już wie, że takie urocze "maleństwo" ma bardzo bezpretensjonalne usposobienie i może stać się ozdobą każdej kolekcji. Taka nazwa „primulina” jest znana tylko niewielkiej liczbie hodowców kwiatów. Jednak ci, którzy widzieli takie kwiaty na wystawach lub w domowych kolekcjach, na zawsze zapamiętają ich niezwykłe i bardzo delikatne piękno. Jest wiele przykładów, kiedy kwiaciarnia, która po raz pierwszy spotkała się z taką pięknością, wróciła już do swojego domu z kilkoma egzemplarzami.

Primulines (Primulina) - są to dość rzadkie południowo-wschodnie egzotyczne rośliny uprawiane w domu. Ich ojczyzną jest Azja. Nawet dziś odkrywane są nowe gatunki, które występują na wyżynach Malezji, Indii, Chin i Sri Lanki. Ale jednocześnie największa liczba gatunków takich roślin pochodzi z Tajlandii i Chin. Primulines są bezpośrednio spokrewnione z rodziną Gesneriev. Takie rośliny zaczęto uprawiać w domu nie więcej niż 20 lat temu. Kilka lat temu dokonano zmian w ich klasyfikacji, co odebrano jako rewolucję w botanice. Tak więc ten rodzaj był wcześniej uważany za monoidalny, jednak dzięki przeprowadzonym badaniom rozszerzył się na ponad 100 gatunków roślin, które wcześniej nazywano Chirita. Ta nazwa jest nadal często używana przez hodowców kwiatów do dziś, więc to piękno jest często nazywane prymulkami-hirit, a czasem po prostu ćwierkaniem. Jednak pomimo zamieszania w nazwach, takie urocze kwiaty są dość łatwe do rozpoznania, nawet biorąc pod uwagę różnorodność ich gatunków.

Taka roślina ma bardzo efektowną rozetę liści. Często porównywany jest do rozety liściowej fioletu uzambarkowego, jednak poza wielkością i rodzajem rozwoju nie mają już nic wspólnego. Należy zauważyć, że te kwiaty praktycznie nie przypominają fiołków, zwłaszcza te rośliny różnią się blaszkami liściowymi. Istnieją jednak takie typy prymulek, które z daleka przypominają nieco fiolet. Ten kwiat ma liście ułożone symetrycznie, co jest wyjątkowe. Prawie zawsze są ułożone w idealnie przeciwstawne pary.Zatem każda blacha musi koniecznie mieć „przeciwieństwo”. Na zewnątrz ta symetria sprawia, że ​​roślina jest spektakularna i bardzo elegancka, podczas gdy sam kwiat jest przez wielu mylony z małym cudem. U większości gatunków rozety nie mają łodyg. Są gatunki, w których tworzy się krótka łodyga. Również takie rośliny wyróżniają się tym, że cały czas rosną szeroko, więc istnieją gatunki i odmiany, w których rozeta liści jest dość duża (średnica wynosi około 40 centymetrów). Są gatunki, które tworzą rodzaj poziomów, ze względu na to, że rosną w nich rośliny boczne. Warto również pamiętać, że dorosła roślina nie traci swojego spektakularnego wyglądu. Tak więc jego wyjątkowa symetria nigdzie nie znika. U różnych gatunków rozmiar rozet liściowych może być różny, od bardzo dużych do miniaturowych (karłowate). Wysokość takich roślin z reguły nie przekracza 20 centymetrów, ale większość roślin jest znacznie krótsza.

Tylko u niektórych gatunków liście są zewnętrznie daleko podobne do fioletu. Znajdują się naprzeciwko i mają krótkie lub średnie ogonki. Ich powierzchnia może być błyszcząca, lekko owłosiona, a także aksamitna (z grubymi włosami). Kształt blaszek liściowych zależy bezpośrednio od rodzaju i odmiany i może być jajowaty, rombowy, okrągły, liniowy, łopatkowy lub językowy. U większej liczby gatunków na powierzchni liści występują paski i nerwy o jasnym lub srebrnym kolorze. Na fotografiach nie sposób docenić piękna liści. Faktem jest, że jasne wzory wydają się świecić, a jeśli spojrzysz na taką roślinę na żywo, odniesiesz wrażenie, że płynne srebro wylewa się na liście, które płyną w sposób ciągły. Efekt ten jest nieco podobny do efektu cennych orchidei.

Wdzięczne kwiaty tej rośliny mogą konkurować swoim pięknem ze storczykami, ale ich struktura i kształt są dość proste. Takie kwiaty mają pewne podobieństwo do gloksynii, a także do goryczki. Kwiaty pięciopłatkowe mają kształt rurkowaty, a ich rurka jest raczej wąska. Mają jasny pastelowy lub białawy kolor. Na powierzchni samego kwiatu i asymetrycznej szyjce znajdują się paski w kolorze liliowym i ciemnofioletowym. Na dość długich szypułkach, których wysokość zawsze przekracza wysokość rozety liściowej, znajdują się kwiatostany w kształcie pędzla. Są dość luźne i składają się z 3–7 kwiatów. W kwiatostanach zarówno kwiaty, jak i liście ułożone są symetrycznie i niezbyt gęsto, co przyczynia się do podkreślenia piękna i wdzięku tej rośliny w okresie kwitnienia.

Kwiaty można pomalować nie tylko na specyficzne liliowo-białe odcienie. Dzięki hodowcom narodziło się wiele odmian, których kwiaty można pomalować na różowo, żółto, niebiesko, biało, niebiesko, a także liliowo. Główny kolor kwiatu wyróżnia się delikatnością, pastelowością i matowością. Ale żyły mają jaśniejszy i bardziej nasycony odcień koloru.

Pomimo wszystkich opisanych powyżej zalet roślina ta kwitnie również przez bardzo długi czas. Tak więc czas kwitnienia może konkurować z phalaenopsis. Tak więc kwitnienie trwa prawie stale i jest przerywane tylko w okresie uśpienia, który jest raczej krótki. Z reguły kwitnienie gatunków pierwotnych rozpoczyna się latem, a aby mogło trwać w zimie, wymagane będzie oświetlenie. Kwitnienie na roślinach odmianowych trwa przez cały rok z jedną przerwą na krótki okres spoczynku zimą.

Pielęgnacja wiesiołka w domu

Przestrzeganie podstawowych zasad pielęgnacji jest kluczem do długotrwałego kwitnienia wiesiołka domowego. Następnie powiemy Ci, jak dbać o wiesiołek pokojowy.

Warunki świetlne i temperaturowe

Aktywne promienie słoneczne są niebezpieczne dla wiesiołka.Kwiat dobrze rośnie i obficie kwitnie przy rozproszonym oświetleniu. Z tego powodu doniczkę z byliną zielną lepiej umieścić na zachodnim, południowo-zachodnim lub południowo-wschodnim oknie.

Temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się doniczka z rośliną, powinna wynosić od +16 do +20 ° C. Jeśli zostanie naruszony zalecany reżim temperaturowy, jasność kolorów wiesiołka zostanie utracona.



Chcę opowiedzieć o pięknej roślinie będącej krewną fioletu. To jest hirita, nie jest jeszcze tak popularna wśród ogrodników-amatorów. Kiedy kupiłem interesujący kwiat na tę okazję, zacząłem szukać informacji na jego temat w różnych źródłach.

Właśnie zakochałam się w tych delikatnych kwiatach o szerokiej różnorodności. Stopniowo moja domowa kolekcja powiększała się, coraz ciekawsi przedstawiciele odmian hirita nie przestają mnie zadziwiać swoim pięknem. Ponadto opieka nad nimi nie wymaga szczególnej uwagi.

Khirita (Chirita) - do niedawna zjednoczył się w klasyfikacji cały rodzaj rodziny Gesnerievów. Ale dziś około stu roślin tego gatunku zostało zidentyfikowanych przez botaników jako rodzaj Primulin. W związku z tym kwiat nazywa się teraz hirita primulina, czasami można usłyszeć nazwę chirita, a nie hirita.

Obszar wzrostu to górzyste regiony Himalajów, Azji Południowo-Wschodniej. Hirita może pięknie rosnąć wśród skał na zboczach gór. A w domu jest szybko opanowany, niewymagający warunków przetrzymywania.

Primulines różnią się zróżnicowanym kształtem i kolorem liści, można znaleźć odmiany z dojrzewającymi blaszkami liściowymi, są również błyszczące, wzorzyste lub monochromatyczne. Hirity z cętkowanymi liśćmi lub ozdobione złotymi żyłkami prezentują się bardzo efektownie.

Odmiana odmianowa pozwala podziwiać najróżniejsze formy liści, a krzew zwykle rośnie nie więcej niż 20 centymetrów. Średnica krzewu często sięga 30 centymetrów, pozostając zwartym dzięki skróconym sadzonkom.

Kwiaty przypominające małe dzwoneczki są reprezentowane przez kwiatostany złożone z 3-7 kwiatów. Ich kolor jest bardzo zróżnicowany, można znaleźć najbardziej nieoczekiwane opcje, w tym kontrastowe paski i monochromatyczne, z jasnym kolorem. Ale główne typy to pastelowe odcienie.

Niektóre rodzaje i odmiany:

Wietnam jest uważany za miejsce narodzin tego kwiatu. Liście Tamiana są okrągłe, owłosione. Kwiaty mają postać wydłużonych dzwoneczków - najczęściej białych, ale można też spotkać prążkowane, z fioletowym lub niebieskim odcieniem.

Ten typ primuliny to zwarty krzew o szerokich błyszczących zaokrąglonych liściach. Bujny kwiat lawendowo-różanego krzewu hirita oryensis wygląda bardzo pięknie.

Driada C. sinensis

Ta hirita otrzymała to samo imię - srebrna primulina. Krótki krzew składa się z płaskiej rozety liściowej z krótkimi ogonkami. Jej odmiany są bardzo różnorodne i bardzo dekoracyjne, wyróżniają się pięknymi, wzorzystymi liśćmi.

Różni się gładkimi, błyszczącymi liśćmi i żółtymi dzwoneczkami.

Barwne liście tej hirity, ozdobione srebrnym paskiem pośrodku i jasnymi cienkimi żyłkami wzdłuż krawędzi, wyglądają bardzo efektownie. Kwiaty na wysokich szypułkach są jasnoniebieskie, duże.

Angustifolia

Różni się bujnym kwitnieniem. Kwiaty są białe z żółtym rdzeniem. Blaszki liściowe są wąskie, postrzępione, marmurkowatej zieleni, zebrane w formie rozety.

Arkusz marmuru

Ma owalne blaszki liściowe, błyszczące, nasycone zielone, ozdobione jasnozielonymi plamami. Kwiaty są delikatnej lawendy, duże.

Naine argente

Kwiaty tej odmiany hirity są koloru jasnoróżowego i osadzone są na spiralnych łodygach. Blaszki liściowe są błyszczące, ozdobione ozdobnymi jasnymi żyłkami.

Cynthia

Bardzo skuteczna odmiana hirita. Blachy liściowe są cienkie i długie, w kolorze jasnobeżowym, z zieloną ramką na krawędziach.

Blaszki liściowe mają kształt rombu z postrzępionymi krawędziami, bardzo pięknie pomalowane srebrzystymi paskami w skomplikowany wzór.

Kwitnie dużymi, jasnofioletowymi kwiatami z pomarańczowymi paskami.

Ma bardzo efektowne liście, misternie pomalowane złotymi wzorami z różowymi kosmkami. Kwiaty - delikatny lawendowy kolor.

Uprawa hirity wcale nie jest trudna, roślina nie stawia żadnych specjalnych wymagań, opiekę nad nią można powierzyć nawet niezbyt odpowiedzialnemu hodowcy.

Warunki oświetlenia i temperatury

Hirita lubi rozproszone, nie jasne oświetlenie, doniczkę najlepiej ustawić po zachodniej lub wschodniej stronie domu.

Zimą, gdy dzień jest bardzo krótki, kwiat można rozpoznać na południowym parapecie. Ale w upalne letnie dni musisz zakryć delikatne liście przed palącym słońcem, aby się nie poparzyć.

Brak oświetlenia negatywnie wpływa na wygląd rośliny: wzrost spowalnia, łodygi wyciągają się, a liście więdną.

Duże zmiany temperatury (od 6 do 30 stopni) nie zaszkodzą hiricie, ale tylko przez krótki okres. Ale komfortowa temperatura zimą będzie wynosić 15-20 stopni, a latem - 22-25 stopni.

Primulina nie lubi przeciągów, szczególnie zimą. Dlatego nie musisz stawiać garnka obok otwartego okna.

Jak prawidłowo podlewać

W żadnym wypadku nie należy nadmiernie zwilżać gleby w doniczce z wiesiołkiem. Umiar jest głównym warunkiem podlewania. Nadmierna wilgoć może szybko zabić delikatny kwiat.

Latem podlewanie powinno być regularne, ale nie przepełnione, należy upewnić się, że ziemia jest lekko wilgotna.

Zimą częstotliwość podlewania zmniejsza się do raz na dwa tygodnie.

Do nawadniania używaj ciepłej, osiadłej wody.

Nie pozwól, aby wilgoć dostała się do liści i kwiatów, nie zalewaj wylotu wodą. Najlepiej jest stosować metodę nawadniania kroplowego.

Wilgotność powietrza nie wpływa na stan rośliny, ale zimą pobliskie urządzenia grzewcze mogą uszkodzić liście. Wpływają również na zbyt gorące letnie temperatury. Lepiej jest umieścić w pobliżu miskę z wodą, ale rozpylanie jest surowo zabronione.

Nawóz i przeszczep

Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego krzew jest karmiony specjalnym płynnym kompleksem nawozów do kwitnienia, ale stężenie zmniejsza się o połowę. Primulina nie potrzebuje dużo minerałów.

Młode pierwiosnki przesadza się co roku, a dorosłe rośliny - co trzy lata, w miarę wzrostu systemu korzeniowego.

Wybierając doniczkę do przesadzania, musisz upewnić się, że jest tylko nieco większa niż wcześniej. W przeciwnym razie kwiat zacznie wyrastać z korzeni i zielonej masy.

Konieczne jest przeszczepienie krzewu przez przeładunek ze starej doniczki do nowej, aby mniej uszkodzić system korzeniowy i nie złamać kruchych liści.

Podczas przesadzania kołnierz korzeniowy pozostaje na poziomie gruntu.

Przy uprawie pierwiosnków doniczkowych nie należy lekceważyć drenażu. Dla lepszej ochrony przed gniciem konieczne jest posypanie kręgu przy pniu perlitem.

Jako mieszankę doniczkową możesz wykorzystać ziemię do uprawy Saintpaulia. Możesz również samodzielnie stworzyć odpowiednią kompozycję:

• ziemia ogrodowa - 3 części;
• torf - 1 część;
• perlit - 1 część.

Możesz również użyć mieszanki torfu z perlitem w równych proporcjach.

Główne zalecenia dotyczące reprodukcji Khirity:

• Temperatura pomyślnego ukorzenienia i pojawienia się dzieci powinna wynosić 20-26 ° C.
• Gleba powinna być używana tylko ze specjalnym podłożem dla fiołków lub bardzo lekkim, dobrą przepuszczalnością wilgoci i powietrza.
• Podłoże powinno być dobrze i równomiernie nawilżone, fragmenty liści podlewamy tylko od spodu.
• Zalecane godziny dzienne powinny wynosić co najmniej 12 godzin. Dlatego Khirita, podobnie jak fiołki, najlepiej rozmnażać się wiosną, kiedy zwiększa się liczba godzin dziennych.
• Użyj szklarni. Powietrze musi być zawsze wilgotne, dzięki temu liść będzie mógł utrzymać swój turgor aż do pojawienia się korzeni.
• Przed posadzeniem cięcia zaleca się rozlanie podłoża roztworem Fitosporin + Cyrkon.

Wyświetlenia: 324

Jak rozmnażać primulinę

Próbując rozmnażać hiritu z nasionami, należy pamiętać, że roślina nie otrzyma właściwości matczynych. Dlatego wykorzystują rozmnażanie roślin za pomocą sadzonek lub liści pierwiosnka.

Umieszczając liść na wilgotnym podłożu, przykryj pojemnik, aby uzyskać efekt cieplarniany. Podlewanie odbywa się za pomocą drobnego sprayu. Proces rootowania trwa około miesiąca.

Rok później młody krzew tworzy 4-5 liści i kwitnie.

Możesz też po prostu włożyć liść hirita do szklanki wody i poczekać, aż pojawią się korzenie. Jeśli w tym samym czasie powstają dzieci, to podczas sadzenia pozostają na powierzchni ziemi. Proces tworzenia się korzeni w wodzie trwa około miesiąca.

W niektórych odmianach pierwiosnków powstają nowe rozety, które łatwo odrywają się podczas przeszczepu.

Powielanie przez pasierbów.

Powielanie przez pasierbów jest dość popularną i skuteczną metodą. Pasierbowie wpuszczają niektóre odmiany Hirit, najczęściej pozostawia się je w celu nadania krzewowi bardziej obszernego i dekoracyjnego wyglądu, ale można je również oddzielić, aby nie tłoczyły się na roślinie matecznej. W takim przypadku otrzymasz nowy niezależny okaz rośliny. Pasierbowie starannie tną, miejsca nacięć są traktowane węglem aktywnym i ukorzenione, jak cięcie liści.

Trudności w hodowli

Czasami można zobaczyć żółte liście u podstawy krzewu. To nie jest wada ani choroba, ale naturalny proces. Problemy są spowodowane niewłaściwą pielęgnacją i nadmiernym podlewaniem.

• Przy upalnej i suchej pogodzie roślina może ulec poparzeniu słonecznemu, które objawia się pojawieniem się bladych i suchych plam na blaszkach liściowych.
• Niewłaściwe i nadmierne podlewanie może prowadzić do pojawienia się infekcji grzybiczych korzeni.
• Suche powietrze prowadzi do deformacji liści, ich więdnięcia, a pąki mogą znikać i wysychać.

Spośród szkodników infekujących hiritu najbardziej znane to: przędziorków, mszyc. Czasami można zobaczyć mączlika na krzaku, jeśli nie przestrzega się zasad opieki. W takich przypadkach zbawieniem jest terminowe użycie chemikaliów.

Choroby i szkodniki

Jeśli hirita jest źle pielęgnowana, szkodniki mogą na nią wpływać, a choroby będą odczuwane. Możesz od razu się o tym dowiedzieć, patrząc na roślinę:

• liście hirita żółkną - jeśli duże liście żółkną - nieodwracalny proces fizjologiczny; jeśli żółknięciu towarzyszy próchnica łodygi - nadmiar wilgoci (uszkodzone liście są usuwane, lepiej przeszczepić roślinę, podlać ją na czas);
• suche plamy na liściach hirity - manifestacja oparzeń słonecznych (usuń uszkodzone liście, osłoń roślinę przed słońcem);
• hirita rośnie powoli - małe światło (przestawić na jaśniejsze miejsce);
• łodygi są wyciągnięte - brak oświetlenia (umieszczone w dobrze oświetlonym miejscu);
• zwinięte liście hirity - suche powietrze w pomieszczeniach (używaj nawilżaczy);
• końcówki liści wysychają - z niskiej wilgotności powietrza (połóż doniczkę z kwiatkiem na palecie z mokrymi kamykami).

Czasami hiritu jest atakowany przez przędziorki, mszyce, mączliki. Przeciw nim stosuje się środki owadobójcze.

Zawartość

• 1. Opis
• 2. Rośnie
• 3. Choroby i szkodniki
• 4. Powielanie
• 5. Pierwsze kroki po zakupie
• 6. Sekrety sukcesu
• 7. Możliwe trudności

Do niedawna rodzaj Primulina (rodzina Gesnerievów) był uważany za monotypię. Oznacza to, że składał się z jednego gatunku. Jednak na podstawie wyników badań naukowych klasyfikacja została zmieniona. W rezultacie większość gatunków Khirita została przeniesiona do rodzaju Primulin, zwiększając w ten sposób liczbę do 121.

Krzewy, jednoroczne trawy o słabych łodygach, wieloletnie bezłodygi - rodzaj Primulin jest obecnie bardzo zróżnicowany. Blaszki liściowe jego przedstawicieli są zaokrąglone, lancetowate lub eliptyczne.Niektóre rośliny mają gładkie błyszczące liście, inne pokryte są puchem. Kolor jest częściej monotonny, zielony, ale występują również barwne prymuliny.

Szypułki wyłaniają się z kątów liści. Delikatne kwiaty, podobne do małego gramofonu, zebrane są w kwiatostany klastrów. Występuje w kolorze białym, żółtym, niebieskim, liliowym, różowym lub dwukolorowym. Gardło jest zwykle jasne. U niektórych gatunków powierzchnie płatków są ozdobione liniami lub plamami.

Uprawa Primuliny nie sprawia większych kłopotów, dlatego roślina jest bardzo popularna wśród hodowców kwiatów. Oprócz kwiatów gatunkowych, dzięki staraniom hodowców wyhodowano wiele odmian mieszańcowych.

Opis i zdjęcia popularnych odmian

Rodzaj Hirita ma wiele odmian i odmian.

Primulina

Zgrabna rozeta liści primuliny jest często porównywana do rozety Saintpaulia. Same liście są ułożone symetrycznie, mogą być błyszczące lub lekko owłosione. Ubarwienie jest przeważnie jednolicie zielone, ale zdarzają się również okazy barwne.

U większości gatunków rozeta jest formowana bez łodyg, chociaż w niektórych przypadkach nadal występuje krótka łodyga. Liście Primuliny rosną wszerz przez całe życie rośliny, a czasami tworzą osobliwe warstwy. Ich rozmiar może się wahać od dużego do bardzo małego. Bardzo często na powierzchni liści można zobaczyć pozory srebrzystego wzoru.

Kwiaty mają kształt wąskiej rurki i składają się z pięciu płatków. Są zebrane w kwiatostany i mogą mieć prawie dowolny kolor, jednak nadal dominują jasne odcienie. W niektórych przypadkach na powierzchni płatków pojawiają się ciemniejsze paski. Warto zauważyć, że primulina kwitnie prawie przez cały rok z krótkimi przerwami.

Tamiana

Jest to roślina z małą rozetką. Średnica liści wynosi 10-15 cm, mają kształt okrągłego serca i przypominają liście fioletu uzumbara. Są mięsiste, mają lekkie pokwitanie.

Szypułki niskie, do 15-20 cm, na każdym z nich tworzy się kilka białych kwiatów z niebieskimi plamkami lub dwoma fioletowymi paskami bliżej szyi. Kwitnienie trwa przez cały rok i zależy od oświetlenia, nie ma określonych okresów uśpienia.

Aiko

Odmiana hybrydowa. Rozeta jest średniej wielkości, liście wydłużone, spiczaste, w kształcie elipsy. Ciemnozielony, lekko owłosiony, mięsisty. Kwiaty są wystarczająco duże, jasnożółte z szerokim dzwonkiem. Na szyi mogą znajdować się jaskrawopomarańczowe znaczenia, które wyglądają imponująco.

Sinensis hisako

Jest słusznie uważany za jedną z najpiękniejszych odmian. Liście są różnorodne, mocno owłosione, z długimi, jasnymi włosami. Są dość duże, pomalowane na zielono i mają wzór w postaci srebrzystych plam. Kwiaty to dzwonki w kolorze lawendy z jasnożółtym gardłem.

Srebrny Surfer

Owłosione liście lancetowatej formy tworzą gęstą rozetę liści. Zwykle ciemnozielony z perłowym wzorem siatki. Kwiaty w postaci dzwoneczków w kolorze lawendy z ciemniejszym wzorem siateczki i pomarańczowymi plamkami na szyi. Zebrane w kwiatostany, każda szypułka ma kilka kwiatów.

chiński

Niska bylina o wysokości do 15-20 cm.

Liście są owalne, mięsiste, tworzą mocną podstawową rozetę. Mogą być jasnozielone lub srebrne z zielonymi plamami, pokryte długimi blond włosami. Krawędź liści jest postrzępiona. Szypułka jest wysoka, gładka, czerwona. Same kwiaty są średniej wielkości, lawendowo-fioletowe, zebrane w kilkukwiatowe kwiatostany.

Lawenda

Roczne z wysoką, lekko owłosioną łodygą. Liście są owalne, jasnozielone, przy czym dolne są większe niż górne. Kwiaty znajdują się w kątach liści i na wierzchołkach pędów. Kolor jest zwykle delikatny lawendowy. Owoce rośliny są wydłużone, w kształcie długiego pudełka.

Rozwój

System korzeniowy Primuliny jest mały, więc do uprawy rośliny nadają się płytkie pojemniki.Ponadto wymagana jest dobra warstwa drenażowa. Młode rośliny przesadza się corocznie, dorośli, w miarę wzrostu, raz na 2-3 lata. Transfer można zastąpić przelewem.

Propagowane przez nasiona i sadzonki Primulina. Rozmnażanie nasion jest możliwe tylko przy uprawie gatunków roślin. Aby to zrobić, nasiona należy umieścić w pojemniku z wilgotnym podłożem, bez pogłębiania. Naczynie należy przykryć szkłem lub plastikiem. W temperaturze + 24–26 ° C sadzonki pojawiają się po 2 tygodniach. Sadzonki wymagają dodatkowego oświetlenia i delikatnej wilgoci. Po utworzeniu liści przeprowadza się zbiór.

Dobre wyniki uzyskuje się przy rozmnażaniu przez sadzonki liściowe. Łodyga jest odcięta od mocnego, ale nie starego liścia oddzielonego od wylotu. Są sadzone na lekkiej glebie i pokryte polietylenem. W zaimprowizowanej mini szklarni sadzonki pojawiają się w ciągu 1–1,5 miesiąca.

Istnieje również metoda hodowli „poziomej”. Arkusz od strony seamy jest cięty wzdłuż żył, układany na mieszance gleby i przykrywany szkłem. Jednocześnie pojemnik umieszcza się w ciepłym i jasnym miejscu. Gdy pojawiają się pędy, szkło jest lekko otwarte. Powstałe gniazda są przeszczepiane do oddzielnych doniczek.

Zalecenia hodowlane dla chirits

Nową roślinę uzyskuje się przez sadzenie nasion lub wegetatywnie (czernienie).

Jeśli chirita jest jednoroczna, całkiem możliwe jest rozmnażanie przez sadzenie nasion. Operację sadzenia nasion najlepiej przeprowadzić w lutym. Nasiona umieszcza się na wilgotnym podłożu i nie przykrywa glebą, ponieważ kiełkowanie następuje na powierzchni gleby. Pojemnik z uprawami należy przykryć kawałkiem szkła lub owinąć folią - stworzy to warunki dla mini szklarni o dużej wilgotności i wysokiej temperaturze. Jeśli temperatura będzie utrzymywana stale w przedziale 24-26 stopni, to pierwsze wejścia pojawią się już 12-14 dnia. Jeśli temperatury nie są tak wysokie, to sadzonki mogą wykluć się już po miesiącu, a ich wzrost nie jest zbyt przyjazny. W procesie kiełkowania należy nie zapomnieć o regularnym nawilżaniu wysuszonej gleby z butelki z rozpylaczem i przewietrzaniu sadzonek.

Gdy sadzonki osiągną odpowiedni wiek, należy zapewnić im około 12 godzin długości dnia i rozproszone oświetlenie, bez bezpośrednich strumieni UV, które spalą młode liście. Kiedy sadzonki dobrze rosną, lepiej zwilżyć glebę za pomocą strzykawki lub strzykawki, aby kropelki wilgoci nie spadały na delikatne liście hirity, w przeciwnym razie mogą gnić.

Kiedy sadzonki rozwiną liście liścienie, zaleca się wykonanie zgrabnego zbioru w oddzielnych pojemnikach, ale jeśli liczba sadzonek nie jest duża, wówczas można przeprowadzić przeszczep, gdy każda roślina pojawi się i rozwinie pierwszą prawdziwą blaszkę liściową. Podczas nurkowania należy zachować ostrożność, ponieważ liście są bardzo delikatne, ale jeśli jest przerwa lub pęknięcie, należy usunąć ten liść lub jego część i posypać miejsce zerwania aktywowanym lub zmiażdżonym na proszek węglem drzewnym .

Rośliny wieloletnie można rozmnażać zarówno przez nasiona, jak i nowe hiritu można wyhodować z sadzonek liściowych. Aby to zrobić, musisz użyć zdrowego i dobrze uformowanego liścia, ale nie starego. Wytnij ostrzem i pozostaw do wyschnięcia. Następnie wycięta część jest traktowana fungicydem i całkowicie sadzona w podłożu w pionie lub jej wierzchołek jest odcinany (ma to na celu zatrzymanie wzrostu samego liścia). Od góry cięcie jest przykrywane ciętą plastikową butelką lub plastikową torbą. Jeśli posadzono kilka liści, musisz upewnić się, że wszystkie są wystarczająco oświetlone. Po około półtora miesiąca pojawiają się pierwsze pędy. Kiedy młode włosie dojrzeją, przesadza się je do oddzielnych doniczek.

Rozmnażanie odbywa się również za pomocą kawałka blaszki liściowej.W tym celu układa się go odwrotną stroną na płaskiej powierzchni, a za pomocą ostrza wycina się paski o długości około 5 cm prostopadle do środkowego żebra płyty. Każda z cząstek powinna zawierać kawałek tej żyły (będzie to rodzaj ogonka) i dwa skrzydła. Skarpety środkowe osadzone są w płytkich rowkach u podstawy tej żyły, pod kątem 45 stopni. Odległość między częściami jest utrzymywana na poziomie 3 cm, ziemię wokół nich można lekko ubić palcami. Zaleca się potraktowanie pojemnika środkiem grzybobójczym przeciwko chorobom grzybiczym, owinięcie go polietylenem i umieszczenie w ciepłym, jasnym miejscu - w temperaturze co najmniej 20 stopni. Ta mini szklarnia jest codziennie wentylowana, a gleba jest nawilżana przez paletę. Po półtora do dwóch miesięcy pojawią się pierwsze pędy. Podczas rozmnażania górna i dolna część liścia nie jest używana.

Sekrety sukcesu

Primulina uwielbia rozproszone oświetlenie, bezpośrednie światło słoneczne powoduje oparzenia liści. Kwiaty i liście są przyciągane do światła, dlatego aby uformować symetryczną rozetę, pojemnik z kwiatkiem należy okresowo obracać.

Roślina preferuje średnie temperatury powietrza - w granicach + 20-26 ° C. Niektóre gatunki z okresem spoczynku wymagają chłodzenia zimą do + 16 ° C.

Podlewaj kwiat regularnie w okresie aktywnego wzrostu. Woda do nawadniania o temperaturze pokojowej musi najpierw się uspokoić. Podlewanie należy wykonywać bardzo ostrożnie, unikając zastoju i przedostawania się do kątów liści lub kwiatów. W okresie odpoczynku procedura podlewania jest ograniczona.

Primulina uwielbia wilgoć, ale opryskiwanie obfituje w kropelki wody wpływające do środka wylotu. Dlatego można tylko nawilżać powietrze wokół rośliny lub używać tac.

Aby nakarmić kwiat, zaleca się przyjmowanie złożonych nawozów mineralnych. Pożądane jest zmniejszenie stężenia o połowę.

Nieszablonowe piękno rzadkiego piękna

Piękno pierwotniaków dopiero zaczyna być odkrywane i nie ma mowy o roślinie, która zasługuje na taką popularność. Do niedawna Spirulina znajdowała się tylko na liście obiecujących, ale prawie nieznanych i rzadkich gatunków. I nawet jeśli jest wymieniona tylko na liście nowych trendów i egzotyki, dziś wielu ludzi nazywa ją najbardziej bezpretensjonalnym, wspaniałym i nieporównywalnym okruchem pokoju. I choć nazwa „primulina” nie jest jeszcze wszystkim znana, to ci, którzy przynajmniej jedną z tych roślin odkryli lub widzieli na wystawach na zawsze pozostaną w gronie wiernych wielbicieli kwitnących wróżek. Istnieją setki historii o tym, jak prymulki zakochują się od pierwszego wejrzenia i wracają do domu z całą kolekcją.

Primulines (Primulina) reprezentują w kulturze pokojowej grupę rzadkich południowo-wschodnich egzotyków występujących w naturze tylko w Azji. Wszystkie nowe gatunki tych piękności do dziś są nadal odkrywane w górzystych obszarach Chin, Malezji, Sri Lanki i Indii, chociaż większość pierwotniaków przybyła do nas z Chin i Tajlandii. Należą do rodziny Gesnerievów. Pierwiosnki zostały wprowadzone do kultury dopiero nieco ponad dwie dekady temu, a zmianę ich klasyfikacji kilka lat temu odebrano jako prawdziwą rewolucję w botanice. I nie jest to zaskakujące: w wyniku współczesnych badań jednogatunkowy rodzaj Primulin został uzupełniony o ponad sto gatunków, które wszyscy znali jako Chirita. Ta ukochana nazwa jest dziś używana dla prymulek, często nazywając je prymulkami włochatymi, a nawet ćwierkają. Ale jakkolwiek nazwiesz te niesamowite okruchy, nadal są to wyjątkowe rośliny i łatwo rozpoznawalne, nawet pomimo ich wielkiej różnorodności.

Zaskakująco piękna rozeta liści pierwiosnka jest często porównywana do fiołków uzambara, ale takie porównanie jest właściwe tylko pod względem wielkości i ogólnego typu rozwoju. W rzeczywistości pierwiosnki wcale nie wyglądają jak fiołki, w wielu gatunkach i odmianach liście są radykalnie różne (chociaż istnieją pierwiosnki, które można z daleka pomylić ze świętymi pauliami).To roślina o wyjątkowym symetrycznym układzie liści, które prawie zawsze idealnie układają się w pary - każdy liść ma swoje „przeciwieństwo”. Dzięki tej symetrii rozeta wygląda niezwykle elegancko i uroczyście, a sama roślina jest postrzegana jako mały cud. Rozety u większości roślin są bezłodygowe, u niektórych gatunków łodyga jest utworzona, ale jest skrócona. Pierwiosnki stale rosną wszerz, w niektórych odmianach i typach rozet osiągają nawet 40 cm średnicy. Niektóre gatunki uwalniają rośliny boczne, tworząc rodzaj warstwy. Ale nie należy się obawiać, że primulina z wiekiem stanie się niechlujna lub zdeformowana: nawet duże rośliny zachowują swoje symetryczne piękno, a dość duży wybór prymuliny pozwala wybrać roślinę według własnych upodobań - od dużych rozet po miniaturowe okruchy krasnoludków . Pierwiosnki osiągają wysokość zaledwie 20 cm, a wiele roślin ogranicza się do znacznie skromniejszych parametrów.

Liście Primuliny rzadko przypominają Saintpaulia. Naprzeciwko, na krótkich lub średnich ogonkach mogą być lekko owłosione i błyszczące lub gęsto owłosione, aksamitne. Kształt liniowy, jajowaty, łopatkowy, rombowy, języczkowy lub okrągły różni się w zależności od odmiany i gatunku. U większości pierwiosnków liście zdobią srebrzyste lub jasne smugi i paski. Uważa się, że piękno wzorów na liściach primuliny nie może zostać oddane przez fotografię: jasne paski i poduszka świecą, wyglądają jak srebro rozlane na liściach. Efekty te nieco przypominają cenne orchidee.

Driada Primulina „Hisako” (Primulina dryas „Hisako”).

Kwitnienie pierwiosnków w swojej łasce będzie konkurować ze storczykami, chociaż nie ma mowy o tych samych złożonych formach i strukturze. Kwiaty tej rośliny często porównuje się z goryczką, a następnie z gloksynią. Kwiaty rurkowe w kolorze białym lub jasnym pastelowym z wąską rurką, pięciopłatkowym i asymetrycznym gardłem, ozdobione kontrastowymi ciemnofioletowymi lub fioletowymi paskami. Kwiatostany na wysokich szypułkach, zawsze górujące nad liśćmi, groniaste, luźne, noszą od 3 do 7 kwiatów. Kwiaty w kwiatostanach również układane są symetrycznie i rzadko, co tylko podkreśla urodę poszczególnych wdzięcznych „fonografów”.

Paleta kolorów primuliny nie ogranicza się tylko do podstawowych, specyficznych odcieni biało-liliowych. Dzięki aktywnej selekcji i hodowli odmian, a także ciągłemu uzupełnianiu listy gatunków, możliwe warianty kolorystyczne obejmują odcienie różu, bieli, żółci, niebieskiego, niebieskiego i liliowego. Kolor podstawowy jest prawie zawsze delikatny, jasny i pastelowy. Ale żyły są jaśniejsze i bardziej kontrastowe.

A najbardziej zdumiewające jest to, że przy całej tej wdzięku primuliny może pochwalić się długowiecznością, nawet przy phalaenopsis. Roślina kwitnie prawie nieprzerwanie, z wyjątkiem dość krótkiego okresu spoczynku. Gatunki pierwiosnków kwitną zwykle latem, zimą kwitną tylko w świetle tylnym. Odmiany kwitną prawie przez cały rok, z wyjątkiem zimowego okresu spoczynku.

Możliwe trudności

Pojawienie się plam na blachach

Powody: 1) podlewanie zimną wodą, 2) wilgoć uwięziona w środku odpływów, 3) podlewanie.

Żółknięcie dolnych liści

Powody: 1) mała pojemność, 2) naturalne starzenie się.

Wzrost masy zielonej ze szkodą dla kwiatów

Przyczyny: 1) nadwyżki i / lub nieprawidłowo dobrane nawozy.

Przyczyny: 1) wysokie temperatury powietrza, 2) zbyt jasne oświetlenie.

Zapisz się i otrzymuj opisy nowych gatunków i odmian w dziale "kwitnienie (indoor)" mailem!

Khirita to wczesna nazwa rodzaju wieloletnich i jednorocznych roślin zielnych z rodziny Gesnerievów. W 2011 roku botanicy zmienili klasyfikację rodzaju, przenosząc ponad 100 gatunków chirit do nowego rodzaju Primulina (Primulina). Nazwa kwiatu teraz często brzmi jak hirita primulina, aw niektórych krajach - chirita.

Przedstawiciele rodzaju rosną w naturze na skalistych zboczach wapienia Sri Lanki, Indii, Himalajów, Azji Południowo-Wschodniej.

Delikatny kwiat hirity w domu był uprawiany nie tak dawno i nie zyskał jeszcze takiej popularności jak jego bliscy krewniacy - fiołki, coleria, achimenes czy gloksynia.

Warunki wzrostu tych roślin w ich naturalnym środowisku są dość podobne, jednak pielęgnacja hirity jest prostsza, ponieważ elegancka piękność znacznie łatwiej dostosowuje się do uprawy w domu i może wybaczyć błędy w pielęgnacji.

Typy kultur charakteryzują się liśćmi umieszczonymi w rozetce u podstawy, parami na niskich ogonkach. Rośliny są przeważnie bez łodyg lub z krótkimi pędami.

Hirita Dryad

Liście niektórych pierwiosnków są owłosione, inne są aksamitne lub błyszczące, monochromatyczne lub wzorzyste. Kolor różni się w zależności od gatunku lub odmiany.

Najbardziej imponujące są pierwiosnki o liściach ozdobionych plamami, kontrastującymi paskami i żyłkami w odcieniach beżu, złota lub srebra, które sprawiają, że wyglądają jak cenna orchidea Makodes Petola.

Kształt liścia jest bardzo zróżnicowany: od zaokrąglonego do rombowego. W przeważającej części wysokość egzotycznych gatunków wschodnich nie przekracza 15-20 cm Rozety liściowe rosną wszerz w miarę wzrostu, osiągając ostatecznie ponad 30 cm średnicy, zachowując przy tym zwarty i symetryczny wygląd.

Kwiaty Hirity mają podobną strukturę do kwiatów gloksynii, ale nie są tak duże. Pięciopłatkowe, rurkowe gramofony zbierane są w luźnych kwiatostanach po 3-7 kwiatów. Wariacje kolorystyczne form odmianowych obejmują różnorodne odcienie palety z kontrastującymi paskami, ale podstawowe typy charakteryzują się pastelowymi tonami i jasnymi żyłkami.

Trudności w uprawie hirity i sposoby ich rozwiązywania

Roślina wyróżnia się dobrą odpornością na choroby, wszystkie problemy wynikają z naruszenia warunków opieki:

• jeśli pierwiosnek gnije, oznacza to, że gleba została zalana;
• na blaszkach liściowych pojawiły się jasnobrązowe plamy, jest to konsekwencja podlewania zbyt zimną wodą, temperatura powinna wynosić co najmniej 20 stopni;
• roślina rośnie tylko z jednej strony, brakuje jej światła;
• jasne plamy na liściach są konsekwencją oparzeń słonecznych.

Ze szkodliwych owadów, które mogą zarazić hirita, izolowane są przędziorki, owady łuskowate, wełnowce, mączliki i wciornastki:

1. W przypadku uszkodzenia pochwą brązowe kropki (jaja szkodników) są wyraźnie widoczne z tyłu liści, a wszystkie liście zaczynają pokrywać się lepkim nalotem. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, ta tablica sprowokuje rozwój sadzy.
2. Wełnowce są identyfikowane przez formacje w postaci miniaturowych grudek waty, które pojawiają się w międzywęźlach lub z tyłu liścia, a także lepkie formacje pokrywające łodygi i blaszki liściowe.
3. Pająk zaczyna przebijać liść od tyłu swoją trąbką i wysysa z rośliny niezbędne soki, po czym masa liściasta żółknie i wysycha. Cała powierzchnia liści, które jeszcze nie opadły, pokryta jest od tyłu cienką pajęczyną.
4. Z powodu wciornastków liście żółkną, a wzrost krzewu ustaje, widoczne są przebicia blaszki liściowej i białawe kropki z jaj szkodnika.
5. Kiedy mączlik pojawia się z tyłu blaszki liściowej, pojawiają się białawe kropki (jaja owadów), a następnie całe chmury małych białych muszek.

Aby zapobiec uszkodzeniom, należy regularnie sprawdzać roślinę, a jeśli znaleziono szkodliwe owady, natychmiast przeprowadza się leczenie roztworem mydła, oleju lub alkoholu z krzewu hirita. Możesz nałożyć produkt na wacik i ręcznie usunąć szkodniki i ich płytkę nazębną, ale jeśli te leki nie pomogą, lepiej spryskać kwiat ogólnoustrojowym środkiem owadobójczym.

Jeśli liście zaczęły pokrywać się białawymi wilgotnymi plamami, na roślinę wpływa szara zgnilizna. W takim przypadku wymagane jest usunięcie dotkniętych części i potraktowanie pozostałego krzaka fungicydem.

Niektóre gatunki i odmiany w pomieszczeniach ze zdjęciami

Chirita tamiana pochodzi z Wietnamu. Pełne wdzięku krzewy rośliny są podobne do Saintpaulias z zaokrąglonymi liśćmi owłosionymi. Kwiaty są przeważnie białe, czasem z niebieskimi lub fioletowymi paskami.

Chirita tamiana

Primulina Eliensis (Primulina liboensis), zwarta roślina o szerokich, zaokrąglonych liściach i bardzo atrakcyjnych fioletowych kwiatach lawendy z żółtą szyjką.

Primulina liboensis

Khirita Chinese lub Driada (C. Sinensis), która jest również nazywana srebrną prymulką. Mała roślina tworzy spłaszczoną rozetę liści. Gatunek ten jest bardzo popularny w uprawie kwiatów, ponieważ reprezentowany jest przez liczne spektakularne, ozdobne odmiany liściaste z wzorzystym wzorem.

Odmiany Primuline

Hirita "Aiko" o złocistych kwiatach i zielonych, błyszczących liściach.

Driada „Aiko”

Odmiana "Przeznaczenie", barwne, ciemnozielone liście ozdobione są szerokim centralnym paskiem o jasnosrebrzystym odcieniu i kontrastującymi żyłkami wzdłuż krawędzi blaszki liściowej. Kwiaty są duże, koloru niebieskiego.

Odmiana „Przeznaczenie”

Angustifolia to obficie kwitnąca odmiana o wąskich, ząbkowanych, srebrzystozielonych liściach tworzących dużą rozetę.

„Angustifolia”

"Liść marmuru" to odmiana pierwiosnka kapusta. Liście błyszczące, ciemnozielone, zaokrąglone z kontrastującą podłużną jasnozielono-beżową plamką. Kwiaty lawendowo-różowe, duże.

„Arkusz marmuru”

„Naine Argente”. Pędy kwiatowe mają ciekawy spiralny wzór. Liście ciemnozielone, błyszczące pokryte są srebrzystym wzorem, kwiat jest bladoróżowy.

„Naine Argente”

Cynthia to imponująca odmiana o prawie całkowicie kremowych liściach.

Odmiana "Loki" - liście srebrzystozielone z czerwonawymi żyłkami u nasady.

„Lola”. Kwiaty tej odmiany są bardzo duże, liliowe z pomarańczowo-żółtymi lub fioletowymi paskami. Liście są ząbkowane, romboidalne, z kontrastującym srebrzystobrązowym wzorem siatki na ciemnozielonym tle.

„Lola”

"Patyna" to spektakularna odmiana ze złotym wzorem na liściach i efektem brązu dzięki różowym włoskom. Kwiat lawendy.

"Patyna"

„Diana Marie”, srebrny i marmurowy wzór żyłek pokrywający szmaragdowe, postrzępione liście. Kwiaty niebieskie z ciemnymi paskami, ze śnieżnobiałym i żółtym rozgałęzieniem.

Wyświetlenia

Wśród szerokiej gamy dzikich odmian hirity (ponad 200 gatunków), cztery gatunki są najczęściej uprawiane w domu, których cechy postaramy się zrozumieć.

• Hirita Chinese, czy też, jak to się nazywa, srebro, różni się od swoich kongenerów różnorodnością liści, które w swoim kolorze łączą bogatą zieloną i jasnosrebrzystą barwę. Liście tej rośliny są również zebrane w rozetę i mają ponad 10 dużych mięsistych owalnych płatków. Jest to gatunek skarłowaciały, jego wysokość nie przekracza 15 centymetrów. Na liściach i łodygach znajduje się lekki puch, a szypułka o głębokiej czerwieni jest zwieńczona delikatnymi fioletowymi kwiatami, zebranymi w kwiatostany kilku kawałków. Ta hirita cieszy się kwitnieniem przez całe lato.
• Lawenda Khirita znacznie różni się od poprzedniego gatunku przede wszystkim wymiarami. Wysokość tego przedstawiciela flory przekracza 40 centymetrów. Jego wysokie łodygi są czasami pokryte dużymi, mięsistymi, jasnozielonymi, jajowatymi liśćmi. Dolne liście są większe od górnych, a charakterystyczną cechą tego gatunku jest ich przeciwieństwo, czyli umiejscowienie po przeciwnych stronach łodygi. Podobnie jak dzwon, kwiaty tego typu hirity znajdują się u góry i mają odpowiedni kształt. Ich kolor jest zwykle dwukolorowy i łączy w sobie ciemnofioletowe i jasnofioletowe lub białe odcienie. Gatunek lawendy również kwitnie wraz z nadejściem lata i przestaje cieszyć oko bliżej października, kiedy zamiast ładnie wyglądających kwiatów pojawia się długa skrzynia (około 5 centymetrów) z dojrzałymi nasionami.
• Khirita microbanana jest rocznym przedstawicielem rodziny Gesneriaceae. Nie jest bardzo wysoka (około 20-25 centymetrów). Jego pień pokryty jest dużymi rozłożystymi liśćmi z wyraźnymi charakterystycznymi żyłkami o czerwonawym odcieniu. U podstawy liścia rosną małe (do 3 centymetrów) pomarańczowo-złote kwiaty. Kwitnienie występuje w miesiącach letnich, kiedy godziny dzienne się wydłużają.
• Hirita Tiamina jest bardzo podobna do fioletu, zwłaszcza liście, które są małymi ciemnozielonymi płatkami w kształcie łyżeczki. Są zebrane w dość obszerną rozetę u podstawy rośliny, z której wyrastają długie (ponad 20 centymetrów) szypułki. Ich wierzchołki zwieńczone są 3-5 dużymi białymi dzwoneczkami z charakterystycznymi niebieskimi lub fioletowymi znaczeniami przy szyi. Ten typ hirity kwitnie o różnych porach roku i nie ma wyraźnych okresów spoczynku.

Cechy pielęgnacji hirita

W domu roślina jest tak mało wymagająca, że ​​nawet początkująca kwiaciarnia poradzi sobie z uprawą orientalnego piękna.

Oświetlenie i temperatura

Primulines preferują średni poziom oświetlenia, więc parapety okien wychodzących na wschód lub zachód byłyby idealną ekspozycją.

Od października do kwietnia, przy braku światła słonecznego, małe egzotyczne rośliny świetnie czują się po południowej stronie okna, ale latem należy je chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które powodują spalanie liści. Przy długotrwałym niedoborze światła kwitnienie jest słabe lub nieobecne, roślina rośnie powoli, sadzonki są rozciągnięte, a liście stają się mniejsze.

Niewątpliwą zaletą chirity jest możliwość jej uprawy wyłącznie za pomocą fito-lamp, a nawet zwykłych lamp z efektem światła dziennego. Czas trwania takiego oświetlenia to 8-12 godzin.

Chirita jest odporna na duże, ale krótkotrwałe zmiany temperatury, często wytrzymując wahania od 6 ̊C do 28 ̊C. Uważa się jednak, że optymalny zakres temperatur wynosi 15–20 ̊C zimą i 22–25 ̊C latem, co jest dość zgodne ze zwykłą temperaturą sezonową w domu.

Roślina jest wrażliwa na zimne przeciągi, szczególnie zimą, ale uwielbia świeże powietrze.

Podlewanie i wilgotność

Umiarkowana wilgotność gleby jest najważniejszym warunkiem prawidłowego podlewania. Primulina może tolerować suszę, ale przelanie i wilgoć nieuchronnie prowadzą do śmierci rośliny. Podlewaj kwiat trochę po wyschnięciu górnej warstwy podłoża.

Regularne, umiarkowane podlewanie w okresie aktywnej wegetacji stymuluje długie kwitnienie, ale w okresie spoczynku zimowego nawadnianie ogranicza się do raz na 10-14 dni.

Różnorodna odmiana "Cynthia"

Podlewaj tylko ciepłą i miękką wodą, unikając kontaktu z liśćmi, kwiatami i podstawą rozety. Preferowane jest nawadnianie denne lub kroplowe.

Kultura jest niewymagająca wilgoci powietrza i świetnie czuje się w domu. W pobliżu urządzeń grzewczych i przy ekstremalnym upale końcówki liści mogą wyschnąć, w takim przypadku warto postawić obok doniczki pojemnik z wodą i ekspandowaną gliną. Spryskiwanie części naziemnej jest zdecydowanie odradzane.

Opieka nad hiritą w domu obejmuje również terminowe usuwanie wyblakłych kwiatów i starych, pożółkłych liści.

Top dressing i przesadzanie

Od wiosny do jesieni raz na 2-3 tygodnie karmi się je płynnym, zbilansowanym nawozem, ale dawkę zmniejsza się o połowę, ponieważ chirita nie potrzebuje dużej ilości składników odżywczych.

Młode okazy przesadza się corocznie, dorosłe pierwiosnki można przesadzać raz na 2-3 lata, gdy roślina wypełniła już całą przestrzeń lub gleba jest wyczerpana.

Odmiana „Loki”

Wybierz płytką doniczkę, tylko o rozmiar większą, ponieważ w dużych pojemnikach chiryty budują system korzeniowy i aktywnie tworzą masę liści. Ponadto ryzyko podlewania jest większe w większych doniczkach.

Przeszczep przeprowadza się metodą przeładunkową, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Liście również łatwo się łamią. Podczas sadzenia szyjka korzeniowa powinna pozostać na poziomie gruntu.Starsze okazy o gołej, zdrewniałej podstawie można sadzić głębiej, wzdłuż dolnych liści.

Przeszczepianie starej pierwiosnku

Warstwa drenażowa na dnie doniczki jest warunkiem wstępnym udanej uprawy pierwiosnków. Zaleca się posypanie wokół rozety niewielką warstwą perlitu, aby zapobiec gniciu.

Do przeszczepów idealna byłaby gotowa gleba dla Saintpaulias. Mieszankę gleby można przygotować samodzielnie, mieszając glebę uniwersalną z torfem i perlitem w stosunku 3: 1: 1. Lub torf z perlitem, pobrany w równych proporcjach.

Reprodukcja

Chirit, który jest rozmnażany przez nasiona pozyskane z chiritu z domowej hodowli, nie dziedziczy cech roślin matecznych, dlatego lepiej jest stosować wegetatywną metodę rozmnażania z wykorzystaniem liścia lub jego fragmentu.

Ten proces jest całkowicie analogiczny do reprodukcji fiołków. Lepiej jest spędzić go w marcu-kwietniu.

Rootowanie z powodzeniem odbywa się w mieszaninie wermikulitu (piasku) i torfu (3: 1) lub po prostu w wermikulicie. Ścięte liście są wstępnie zakopywane w proszku, który stymuluje wzrost korzeni i umieszczane w mieszance gleby.

Reprodukcja liścia Primuliny

Ziemię podlewa się sprayem i przykrywa przezroczystą torbą lub plastikową butelką, aby utrzymać wilgoć. Rootowanie trwa zwykle kilka tygodni.

Kwitnienia można się spodziewać już w przyszłym roku, kiedy młoda roślina utworzy 4-5 liści. Możesz umieścić liście w wodzie, która szybko tworzy korzenie, a dopiero potem posadzić swoje doniczki. Woda powinna mieć temperaturę pokojową i zawsze świeża.

Jeśli podczas ukorzeniania w wodzie małe liściaste dzieci pojawią się na dnie liścia, to podczas sadzenia powinny pozostać nad powierzchnią gleby. Rozwinięty system korzeniowy w wodzie tworzy się po około 5 tygodniach.

Korzenie Hirity powstały w wodzie

Niektórzy przedstawiciele rodzaju ostatecznie tworzą rozety potomne, które po oddzieleniu i posadzeniu w doniczce łatwo się zakorzeniają.

Reprodukcja

W domu można hodować zarówno jednoroczne, jak i wieloletnie odmiany chirit. Poniżej znajdują się cztery główne opcje hodowlane tej rośliny tropikalnej.

Posiew

Jednym z najpopularniejszych sposobów rozmnażania zapalenia pęcherza jest nasiona:

• Gdy nasiona dojrzeją w pudełku, są zbierane i sadzone w ziemi, gdy nadejdzie zima. Jednocześnie ważne jest, aby nie zakopywać nasion w ziemi, ale pozostawić je na powierzchni, ponieważ właśnie to sadzenie powoduje kiełkowanie wirusów hiritis.
• Od góry pojemnik można przykryć taflą szklaną lub kawałkiem folii w celu uzyskania efektu cieplarnianego przy dużej wilgotności.
• Okresowo, w momencie, gdy zauważysz, że górna warstwa ziemi wyschła, glebę należy podlać.
• Maksymalna dopuszczalna temperatura kiełkowania pędów hirita wynosi od +25 do +27 stopni.
• 13 lub 15 dnia nasiona wykiełkują. Od tego momentu podlewanie zaleca się przeprowadzać za pomocą narzędzi takich jak strzykawka lub strzykawka, aby woda nie dotykała liści rośliny i nie prowadziła do procesów gnilnych.
• Nurkowanie należy rozpocząć, gdy na pędach pojawi się pierwszy prawdziwy liść (początkowo wyrosną dwa liścienie).

Ważny! Podczas zbioru należy bardzo uważać na kruche kiełki hirity. Jeśli przypadkowo odłamiesz jeden z liści, należy go usunąć, a uszkodzony obszar posypać pokruszonym węglem drzewnym (aktywowanym).

Po pomyślnym zakończeniu sadzenia chirita, przestrzegaj zasad pielęgnacji i konserwacji opisanych powyżej, a będziesz mógł wyhodować zdrową i piękną roślinę.

Sadzonki

Metoda uprawy przez sadzonki jest pod wieloma względami podobna do liści, tylko tutaj jest ścięta, wysuszona i natłuszczona fungicydem z cięcia hirita, która nie ma uszkodzeń mechanicznych i jest stosunkowo młoda (nie starsza niż 1 rok) , są sadzone w ziemi. Takie cięcie należy podlać, upewnij się, że ziemia zbytnio nie wysycha.Możesz także stworzyć dla niego szklarnię za pomocą folii lub polietylenu, ustawić 12-godzinny tryb światła (możesz połączyć naturalne światło dzienne i sztuczne). W odpowiednich warunkach taka sadzonka wykiełkuje około piątego tygodnia uprawy.

Po wzmocnieniu nowych roślin można je bezpiecznie przenosić do oddzielnych pojemników.

Możliwe jest również wykonanie podobnej operacji z wodą. W wodzie cięcie zakorzeni się w ciągu kilku tygodni, po czym roślinę należy posadzić w przygotowanym pojemniku.

Ważny! Najlepiej przeszczepić hiritu w marcu-kwietniu, w takim przypadku można uzyskać kwitnącą roślinę do następnej zimy.

Sadzonki liściaste

Może być rozmnażany przez sadzonki hiritu i liściaste. W tym celu wybierz symetryczny, zdrowy liść bez widocznych uszkodzeń. Jest oddzielany od gniazda ostrzem, nacięcie jest suszone i smarowane fungicydem. Następnie liść umieszcza się w małym pojemniku pionowo w całości lub odcinając górną część (aby zapobiec wzrostowi samego liścia). Na wierzchu pojemnika załóż plastikową torbę, folię lub połóż kawałek szkła i umieść w ciepłym miejscu o średniej temperaturze około + 26 ... + 28 stopni. Przy dobrym oświetleniu (12 godzin dziennie) i podlewaniu takie cięcie wzrośnie w ciągu 1-1,5 miesiąca. Kiedy kiełki dorosną, można je sadzić w osobnych doniczkach.

Co ciekawe, nawet kawałek liścia może być doskonałym materiałem do hodowli nowych roślin. W tym celu zdrowy i nieuszkodzony arkusz kładzie się spodem na płaskiej, twardej powierzchni. Za pomocą ostrza pokrój w paski o długości około 5 centymetrów. W tym przypadku nacięcie układa się prostopadle do żyły centralnej, tak aby w każdej części znajdował się odcinek żyły środkowej, który będzie odgrywał rolę cięcia, a także po bokach dwa skrzydła liści.

Ważne! Podczas rozmnażania hirita tą metodą nie używa się dolnej i górnej części arkusza.

Powstały materiał sadzi się w ziemi w płytkich dziurach pod kątem 45 stopni iw odległości 3-4 cm od siebie. Ponadto ziemia wokół miejsca lądowania jest lekko ubita palcami. Po potraktowaniu pojemnika środkiem grzybobójczym podejmiesz środki zapobiegawcze przeciwko pojawieniu się i rozwojowi chorób gnilnych.

Następnie pojemnik umieszcza się w ciepłym miejscu i przykrywa materiałem szklarniowym (folią, polietylenem lub szkłem). Codziennie wietrzyć, nawilżyć glebę w pojemniku za pomocą tacy z wodą i podłożem. Po 6-9 tygodniach zauważysz sadzonki.

Pasierbowie

Innym popularnym sposobem rozmnażania hirity w domu jest wykorzystanie pasierbów („dzieci”). Kiełkując na pniu matki pasierba, pozwól, aby utworzyły się pierwsze cztery liście. Następnie możesz ostrożnie odłączyć dziecko od głównego krzewu i umieścić je w osobnym pojemniku.

Hirita: opis

Hirita: zdjęcie

W naturze fiołki hirita rosną na zboczach i klifach z wapienną glebą w Azji Południowo-Wschodniej. Zazwyczaj rośliny domowe są podzielone na dwie kategorie: ozdobne rośliny liściaste i ozdobne kwitnienie. Hirita jest niesamowita, ponieważ można ją przypisać do obu kategorii, ponieważ jej liście i kwiaty są piękne.

Ten rodzaj dzieli się z kolei na trzy klasy: hirit, gibbosakkus i microchirit. Ze wszystkich trzech klas gibozakusy są najpowszechniejszymi roślinami domowymi. Liście tych roślin mogą być zarówno monochromatyczne, jak i oszałamiająco różnorodne, są gładkie i owłosione. Kwiaty Hirity są bardzo podobne do dzwonów, górując nad liśćmi na szypułce. Kolor kwiatów jest uderzający w swojej różnorodności: są białe, żółte, różowe, a także można je pomalować na różne odcienie bzu. Zewnętrznie krzew hirita przypomina fiołek - tę samą zwartą rozetę liści i kwiatów unoszących się ponad liśćmi.

Recenzja wideo



Khirita to wyrafinowany i delikatny kwiat należący do rodziny Gesnerievów.Ojczyzną tego niewymiarowego kwiatu, którego gatunkiem mogą być zarówno rośliny jednoroczne, jak i byliny, są tropikalne regiony Azji. Roślina uwielbia gleby wapienne i woli osiedlać się na zboczach gór i stromych klifach.

Hirita ma wiele odmian, różniących się między sobą obecnością łodygi lub rozety, liczbą i kształtem liści. Liście wahają się od owalnych do lancetowatych, przeważnie owłosione, ale są też rośliny o liściach gładkich. Najbardziej charakterystyczną cechą wszystkich hiritis jest rurkowaty i lekko wydłużony kształt kwiatów. Najczęściej kwiaty są liliowo-niebieskie, ale mogą mieć żółte lub białe obrzęki i kontrastowe gardło. Szypułki wyłaniają się z zatok liściowych i są w stanie wytworzyć nie jeden, ale trzy lub cztery pąki. Owoce powstałe po kwitnieniu to pudełka wypełnione małymi nasionami.

Rosnące problemy

Prawie wszystkie problemy w uprawie kwiatów w pomieszczeniach są związane z naruszeniem wymagań dotyczących procesu pielęgnacji roślin: są one przyczyną żółknięcia liści, braku kwitnienia i rozwoju chorób. Następnie rozważymy możliwe trudności w uprawie hirity i sposoby ich rozwiązania.

Dlaczego nie kwitnie

Przyczyn zakłócania kwitnienia pierwiosnków jest wiele, ale przede wszystkim warto upewnić się, że nie występują następujące czynniki:

• suche powietrze;
• ciepło;
• zamrożenie systemu korzeniowego (zwłaszcza w odmianach ciepłolubnych);
• nadmierna ilość soli w glebie.

Ponadto brak kwitnienia hirity często wiąże się z ograniczoną ilością składników odżywczych w glebie, dlatego warto zrewidować plan nawożenia. Nie zapominaj również o optymalnym czasie kwitnienia, ponieważ jego brak można dobrze wytłumaczyć niewłaściwą porą roku (pierwiosnki pojawiają się dopiero wraz z nadejściem wiosny i stałym upałem).
Po upewnieniu się, że wszystkie warunki są spełnione wystarczy przenieść doniczkę z rośliną do ciepłego, dobrze oświetlonego miejsca z rozproszonym światłem i pozostawić do dalszej obserwacji.

Choroby i szkodniki

Najczęściej przy uprawie hirity hodowcy kwiatów mają do czynienia z szarą pleśnią, wełnowcami, owadami łuskowymi, przędziorkami i wciornastkami, co pomoże pozbyć się specjalnych preparatów grzybobójczych i owadobójczych. Do tych pierwszych należą takie kompozycje jak Fundazol, Fitosporin-M, Gamair, siarczan miedzi i płyn Bordeaux.

Wśród skutecznych insektycydów na uwagę zasługują „Aktellik”, „Aktara”, „Fitoverm”, „Gaupsin”. Dawkowanie i sposób stosowania każdego z nich jest zawsze wskazany na opakowaniu, a jeśli normy dla hirity nie są wskazane, możesz skupić się na wartościach dla fiołków domowych.

Ogólnie rzecz biorąc, primulina to piękna roślina, z którą poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik. Po stworzeniu wszystkich niezbędnych warunków do wzrostu i rozwoju kwiatu, będziesz musiał tylko monitorować jego stan i podziwiać piękne kwitnienie.

Częste choroby

Roślina rzadko jest atakowana przez szkodniki, znacznie częściej trzeba radzić sobie z gniciem korzeni i pojawieniem się plam na liściach. W pierwszym przypadku winne jest nadmierne podlewanie, w drugim - oparzenie słoneczne lub odwrotnie - odmrożenie.

Pomimo tego, że hiritu nie można nazwać wymagającą rośliną, bardzo ważne jest, aby podczas pielęgnacji wziąć pod uwagę niuanse i zalecenia. Jeśli zastosujesz się do wszystkich instrukcji, proces uprawy kwiatu przyniesie tylko przyjemność.

Na naszej stronie znajdziesz zdjęcia, opisy i tajniki uprawy wielu gatunków roślin kwitnących. Są wśród nich wspaniałe amarylis, zdrowe nagietki, pachnąca glicynia, niezwykła clivia, luksusowy paciorkowiec, delikatny pierwiosnek, bajeczna ruella, kapryśne lachenalia i oryginalna albuca.

Opis botaniczny

Zgodnie z opisem botanicznym krzewy i półkrzewy zielne należą do rodzaju Khirita z rodziny Gesnerievów. Wiele z nich jest wieloletnich, ale na wolności roślina może rozwijać się przez rok.

W rodzaju jest ponad 150 gatunków.Z roku na rok jest ich jeszcze więcej, dzięki aktywnej pracy hodowców. W naturze większość gatunków występuje na Sri Lance, w Chinach, a także w Indiach. Roślina rozprzestrzeniła się szeroko w całej Azji.

Hirita ma cienkie, ale bardzo mocne łodygi. W niektórych odmianach mogą być nieobecne lub po prostu niewidoczne spod silnej czapki z liści. Pędy są miękkie, mięsiste i soczyste w dotyku. Liście Khirity mogą być bardzo duże.

Siedzą ciasno na łodygach lub są zbierane w potężnym wylocie o wysokości od 5 do 30 cm. Talerz jest bardzo piękny i wydłużony.

Prawie wszystkie odmiany mają wyraźny srebrny wzór. Niektóre gatunki mają owłosione zielone liście, podczas gdy inne są nagie i gładkie.

W okresie kwitnienia, a mianowicie w ciepłym sezonie, wieloletnia hirita wyrzuca cienkie łodygi kwiatowe z kątów blaszek liściowych. Tworzą wdzięczne kwiaty w kształcie dzwonu w różowych, białych, żółtych lub liliowych odcieniach. Kwitnienie jest tak obfite, że pąki są zebrane w gęsty kwiatostan przypominający czapkę.

Cały rodzaj można podzielić na trzy grupy roślin. W przyrodzie azjatyckiej rosną głównie chiryty i mikroryty.

W kwiaciarstwie domowym najpopularniejszą sekcją jest gibboosakcus.

Grupę reprezentują miniaturowe rośliny z rozetą blaszek liściowych od 5 do 25 cm Przedstawiciele gibbosaccus są bardzo podobni do fiołków, dlatego te byliny często nazywane są fiołkami chirit. Ale pomimo zewnętrznego podobieństwa Chirita nie ma nic wspólnego z takimi roślinami.

Krótko o chorobach

Ponieważ sama Hirita jest odporna na szkodniki, jej głównym problemem są choroby. Obejmują one różne rodzaje zgnilizny, ale są traktowane w ten sam sposób:

1. Dotknięte części są usuwane, a wycięte miejsca są traktowane węglem.
2. Roślinę przesadza się do innej, suchej gleby.

Środek grzybobójczy jest prawie bezsilny, jeśli gleba jest spleśniała. A jeśli kwiatostany zaczną gnić, roślina prawie na pewno umrze.

Hirita to bardzo piękna roślina, która do niedawna była egzotyczna i bardzo trudno było ją zdobyć. Teraz można go kupić w prawie każdym sklepie, a przy odpowiedniej pielęgnacji zachwyci Cię pięknymi kwiatami.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Odmiany Primuline

Najpopularniejsze w porównaniu z formami gatunkowymi są różne odmiany i odmiany, które pojawiły się dzięki hodowcom. Rośliny te różnią się od siebie kolorem, kształtem blaszek liściowych, wielkością. Dzięki temu możesz zebrać całą kolekcję tych pięknych roślin, które będą się od siebie różnić, ale nadal pozostaną takie same piękne. Kupując prymulki należy zauważyć, że odmiana jest wskazana jako nazwa gatunku, zamiast zwykłej nazwy rośliny, a obok niej jest odmiana. Na przykład primulina odmiany Aiko nazywa się po prostu Aiko (bez cudzysłowów), podczas gdy nazwa łacińska używa skróconej formy Primulina Aiko, zamiast akceptowanej - Primulina tamiana cv. Aiko. Z tego powodu nie jest łatwo rozróżnić rośliny odmianowe i specyficzne, ponieważ nazwa odmiany wpisywana jest do katalogów jako gatunek.

Najlepsze odmiany prezentujemy poniżej.

Atsuko

Atsuko - okrągłe listki satynowe z ząbkowaną krawędzią, pomalowane na szmaragdowy kolor. Są idealnie symetryczne i tworzą wzorową rozetę liści. Mają również bardzo efektowne, duże liliowo-niebieskie kwiaty w kształcie dzwonu. Ich szyja jest pomalowana na biało, a na powierzchni znajdują się żółtawe paski.

Aiko

Aiko - aksamitne blaszki liściowe mają wydłużony owalny kształt i tworzą bardzo zwartą rozetę. Długie szypułki mają kwiaty ciemnożółtego koloru z brzoskwiniowym odcieniem, a na szyi znajdują się czerwonawe plamki.

Junko

Junko - podobny do poprzedniej odmiany.Ma bardziej kompaktowy rozmiar, a jego blaszki liściowe są nieco szersze.

Kazu

Kazu - aksamitne liście tak zwartej rośliny mają lancetowaty kształt. Ma dość duże kwiaty o lawendowym kolorze i wydatną dolną wargą.

Kitaguni

Kitaguni - kwiaty są pomalowane na kolor żółtawo-kremowy. Średniej wielkości blaszki liściowe mają srebrzystozielony kolor.

Hisako

Hisako - taka spektakularna roślina ma barwne liście. Wzdłuż krawędzi blaszek liściowych znajdują się duże szerokie zęby, a na ich powierzchni znajdują się srebrzyste żyły. Kwiaty są koloru lawendy i mają cytrynową szyjkę.

Mineko

Mineko - liście owalne mają prawie gładką powierzchnię i bogatą kolorystykę. Kwiaty dzwonkowate mają bogaty liliowy kolor i białą szyję, płatki są dość duże i wydłużone. Żółtawo-pomarańczowe plamy i paski są rozrzucone na powierzchni kwiatu.

Zawrót głowy

Zawrót głowy - ta niezwykła odmiana ma ciemnoniebieskie kwiaty i białawą szyję. Barwne blaszki liściowe mają ząbkowaną krawędź, a pośrodku znajduje się rozbieżna jodełka żył, pomalowana na jasnozielony kolor.

Przeznaczenie

Przeznaczenie - ta odmiana ma barwne ulistnienie. Szerokie płytki liściowe mają lancetowato-owalny kształt i ząbkowaną krawędź. Na powierzchni w środkowej części znajdują się pasy srebrzystego koloru. Jest też efektowny wzór w jasnym odcieniu, a także niecodzienna prawie czarna obwódka. Na powierzchni nadal występuje bordowe pokwitanie, ale można je zobaczyć tylko z bliska.

Słodkie sny

Słodkie sny - duże błyszczące liście mają kolor oliwkowy. Kwiaty o jasnym odcieniu blado-mlecznym.

Betty

Betty - błyszczące blaszki liściowe mają ciemną obwódkę i widoczną żyłkę biegnącą pośrodku. Cienki srebrzysty wzór znajduje się na całej powierzchni. Kwiaty są jasnoniebieskie.

Pamiątka

Pamiątka - mała roślina ma wąskie owalne liście, pośrodku znajduje się pasek o bogatym jasnozielono-srebrnym kolorze. Kwiaty są bladoliliowe.

Marmurowy liść

Marmurowy liść - liście w kształcie owalnego serca mają ząbkowaną krawędź, a także świecący pasek srebrnego koloru przechodzący wzdłuż środkowej żyły. Kwiaty liliowo-różowe mają jasnożółtą szyję.

Jade Moon

Jade Moon Odmiana miniaturowa. Jego drobne listki w kształcie rombu są częścią idealnie symetrycznej rozety. Duże kwiaty mają kolor lawendowy. Średnica rozety dorosłego osobnika nie przekracza 15 centymetrów.

światło księżyca

światło księżyca - ta odmiana jest uważana za najbardziej akwarelową. Na powierzchni owalnych, wydłużonych liści, które mają bogatą kolorystykę, znajduje się jasny marmurkowy wzór. Długie szypułki mają niezwykłe kwiaty. Wzdłuż krawędzi obręcz jest koloru ciemnofioletowego, przechodząc w prawie białą podstawę. Szyja jest biała, a na powierzchni widoczne są pomarańczowe plamki.

Pikolo

Pikolo - ta kompaktowa odmiana jest bardziej popularna. Pośrodku spektakularnych ciemnych blaszek liściowych znajduje się świecący pasek oliwkowo-zielonego koloru. Kwiaty są koloru liliowego, aw jasnym gardle są pomarańczowe plamki.

Diane Marie

Diane Marie - ta kompaktowa odmiana jest różnorodna. Ciemnoszmaragdowe owalne liście mają duże zęby wzdłuż krawędzi, a na powierzchni mają marmurowy srebrzystobiały wzór.Dość duże kwiaty są pomalowane na kolor liliowy, a na powierzchni mają paski żółtego, a także ciemnofioletowego.

Huba

Huba - dość duże, jajowate blaszki liściowe mają owalne krawędzie. Są pomalowane na ciemnozielone i ozdobione dużą siatką wzorów o srebrzystym kolorze, natomiast w centralnej części wzór jest prawie niewidoczny, a bliżej boków staje się jaśniejszy.

Lola

Lola - liście w kształcie rombu, ze stalowym kloszem, są ozdobione wzdłuż krawędzi dużymi zębami. Montowane są w gnieździe o doskonałej symetrii. Kwiaty w kształcie dzwonu są pomalowane na ciemnoliliowy kolor, a na ich powierzchni znajdują się bogate pasy fioletu i pomarańczy.

Chmura

Chmura - na powierzchni owalnych liści tej zwartej rośliny znajdują się paski o perłowym kolorze. Bardzo urocze kwiaty są zewnętrznie podobne do gramofonów i są pomalowane na liliowo-biało.

Rachel

Rachel - ta roślina jest miniaturowa. Małe liście są prawie lancetowate, aw centralnej części znajduje się biały pasek. Kwiaty bzu ozdobione są paskami i plamką w kolorze pomarańczowym lub żółtym.

Patyna

Patyna - blaszki liściowe mają językowo-owalny kształt. Na ich powierzchni wyraźnie widać plamkę o perłowym kolorze, zauważalny jest również efekt patyny w kolorze brązu (ze względu na pokwitanie koloru różowego). Na powierzchni kwiatów lawendy występują pomarańczowe paski.

Erika

Erika - odmiana jest akwarelą. Ulotki są wydłużone z pomarszczoną powierzchnią. Na płatkach jasnego bzu znajduje się żylny wzór.

Nowy Jork

Nowy Jork - blaszki liściowe o szerokim nasyconym kolorze opadają i mają smugi o jasnym odcieniu. Luźne kwiatostany składają się z kwiatów o różowo-białej kolorystyce akwareli. Na zewnętrznej powierzchni tuby znajduje się garb w kolorze karmazynowym.

Barwinek

Barwinek - nasycony kolor, błyszczące liście mają spiczasty kształt. Kwiaty są wystarczająco duże w kolorze lawendy.

Typy Primuline

Gatunki pierwiosnków są bardziej popularne wśród hodowców kwiatów ze względu na swój oryginalny wygląd. Poniżej znajduje się opis najpopularniejszych odmian tej kultury.

Primulina yungfuensis (Primulina yungfuensis) - miniaturowy krzew o zaokrąglonych, mięsistych, ciemnozielonych liściach, na który nałożony jest jasny wzór ze srebrzystym połyskiem, przypominający gałąź. Na powierzchni blaszek liściowych występuje lekkie pokwitanie. Dolna część liści jest różowa lub bordowa. Roślina szybko się rozwija i tworzy pasierbów.

Primulina Tamiana (Primulina Tamiana). Zwarty krzew składający się z bujnej rozety liści. Blaszki liściowe są owalne, ciemnozielone, mięsiste, pokryte białymi włosami. Zewnętrznie przypominają fioletowe liście. Na szypułkach o wysokości 20 cm powstają kwiatostany racemose, składające się z 5-7 kwiatów z pięcioma białymi płatkami, na których znajdują się fioletowe pociągnięcia.

Tytoń Primulina (Primulina tabacum) - krzew o szerokich, zaokrąglonych, jasnozielonych liściach, zebranych w gęstą rozetę. Blaszki liściowe są gładkie, skórzaste, o wyboistej powierzchni, falisto-ząbkowane wzdłuż krawędzi. Kwiaty są liliowe, cylindryczne, z pięcioma zaokrąglonymi płatkami, zebrane w kwiatostan racemose po 7 sztuk.

Podwójna primulina (Primulina gemella). Gatunek ten to gęsty krzew składający się z gęstej rozety z symetrycznie ułożonych liści. Blaszki liściowe są owalnie wydłużone, wełniste, jasnozielone, z jasnozielonymi żyłkami. Zakład produkuje rozety potomne i staje się wielopoziomowy. Na szypułce tworzy się kwiatostan, składający się z 1-2 białych kwiatów.

Chińska primulina lub driada (Primulina dryas). Roślina składa się z gęstej rozety przeciwległych liści.Blaszki liściowe są wydłużone, owalne, ząbkowane wzdłuż krawędzi, do 10 cm długości, srebrzystozielone, z pięknym wzorem. Powierzchnia liści pokryta jest białymi włosami. Szypułki są długie, z kwiatostanami racemicznymi, składającymi się z niebieskich kwiatów.

Primulina linearifolia (Primulina linearifolia). Liście są lancetowate, ciemnozielone, z białym pokwitaniem na powierzchni. Kwiaty są jasnoróżowe, uformowane w dużych ilościach na krzaku.

Longgang primulina (Primulina longgangensis). Gatunek ma wąskie lancetowate blaszki liściowe o intensywnie zielonym odcieniu. Kwiaty są liliowe, z żółtym paskiem w okolicach podgardla.

Primulina drobnoplamista (Primulina minutimaculata). Jeden z najbardziej niezwykłych zewnętrznych typów pierwotniaków. Posiada językowe blaszki liściowe w kolorze ciemnozielonym z błyszczącą, aksamitną powierzchnią. Liście mają krótkie jasne smugi.

Primulina spadiciformis (Primulina spadiciformis). Gatunek ten ma dość szerokie liście, co odróżnia go od innych odmian. Blaszki liściowe są gładkie, błyszczące, jasnozielone. Kwiaty składają się z pięciu zaokrąglonych płatków bzu. Krzew osiąga wysokość nie większą niż 15 cm.

Hirita: transfer

Hirita: zdjęcie

Podczas przesadzania kwiatu hirita można użyć specjalnej gleby dla Saintpaulias jako podłoża lub zmieszać torf i ziemię liściastą z grubym piaskiem. Nigdy nie zapominaj o ekspandowanej warstwie gliny, która chroni korzenie Twojej rośliny przed stojącą wodą.

Młode kwiaty hirity należy sadzić w małej doniczce; w miarę wzrostu wiosną rośliny przesadza się do większej doniczki. Pojemność nie powinna być szczególnie głęboka, lepiej jest preferować szerokie doniczki przypominające miskę.

Oczekiwana długość życia fioletowej hirity jest krótka, więc nie ma potrzeby nadużywania przeszczepów i ponownego narażania rośliny na stres.

Wilgotność.

Khirita lepiej rośnie w warunkach wysokiej wilgotności. Nie należy go jednak rozpylać. Aby zwiększyć wilgotność, można wlać trochę wody na patelnię, włożyć do niej kamyki (na przykład kamyki) tak, aby poziom wody znajdował się poniżej ich górnych krawędzi i postawić garnek. W ten sposób opary zwiększą wilgotność wokół rośliny, podczas gdy woda nie zostanie wchłonięta przez podłoże, ponieważ wykluczony jest kontakt z doniczką.

Chirita Stardust

Podlewanie.

Podlewanie jest podobne do podlewania Saintpaulia. Korzenie Khirita gniją, gdy podłoże jest podmokłe, ale brak podlewania również nie jest korzystny. Jeśli roślina jest chłodna zimą, należy znacznie zmniejszyć podlewanie. Zimne, mokre, długo schnące podłoże ma bardzo negatywny wpływ na zdrowie. Jeśli hiritu jest utrzymywany w cieple, należy go podlewać w taki sam sposób, jak latem.

Chirita „Nimbus”

Rozmnażanie przez nasiona i liście

Rozmnażanie nasion jest bardziej odpowiednie dla jednorocznych. Weź świeży materiał do sadzenia.

Niektórzy hodowcy, głównie hodowcy, zbierają nasiona ze swoich nasadzeń. Aby to zrobić, musisz poczekać, aż roślina ustawi owoc i dojrzeje.

Rozmnażając przez nasiona byliny, pamiętaj, że metoda generatywna nie zachowuje cech matczynych - wynik będzie nieprzewidywalny. Rośliny jednoroczne kwitną w roku sadzenia. Rośliny wieloletnie kwitną w ciągu 1-2 lat.

Materiał do sadzenia jest ostrożnie rozprowadzany na powierzchni pożywnego podłoża torfowego. Najlepiej zrobić to w połowie lutego, w przeciwnym razie kultura nie będzie miała czasu na ustawienie pąków.

Nasiona nie muszą być przykrywane. Przykryj pojemnik nasadzeniami przezroczystą nasadką i umieść w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu, ale nie na słońcu.

Optymalna temperatura dla pojawienia się pierwszych pędów to 22-26 stopni Celsjusza. W razie potrzeby podłoże należy zwilżyć. Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, pierwsze pędy pojawią się za około 2-3 tygodnie.

Po wykluciu się nasion zapewnij im dodatkowe oświetlenie fitolampami. Rośliny można nurkować po pojawieniu się pierwszych liści. Ale jest to konieczne tylko wtedy, gdy jest dużo sadzonek.Jeśli liczba wschodzących roślin jest niewielka, najlepiej jest, gdy trochę urosną, natychmiast przesadzić na stałe miejsce.

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania hirity, zwłaszcza odmian wieloletnich, jest użycie liści.

Niektórym hodowcom udaje się w ten sposób zachować swoje ulubione roczne plony. Blacha liściowa nie powinna być zbyt stara i jeszcze bardziej bolesna. Przetnij ostrożnie prześcieradło, starając się nie zranić.

Suszyć cięcie przez 5-8 godzin i potraktować fungicydem. Tak się składa, że ​​sam liść zaczyna rosnąć, zabierając prawie wszystkie siły potrzebne do rozmnażania. Aby temu zapobiec, możesz odciąć górę poziomo.

Liść jest zakorzeniony w pożywnym podłożu torfowym pod przezroczystą pokrywą. Jeśli jest dużo sadzonek liści, należy podświetlić roślinę i stale obracać ją w stosunku do źródła światła. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, pierwsze pędy pojawią się za półtora miesiąca.

Rodzaj roślin, takich jak Chirita, jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną Gesneriaceae. Ta roślina pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. W warunkach naturalnych można go spotkać na zboczach wapiennych skał w Indiach, Malezji, na Sri Lance, a także w Chinach.

W 1822 roku roślina ta została odkryta przez angielskiego botanika Davida Dona. Jednak zaczęli go studiować dopiero od połowy XX wieku. Od tego czasu prowadzono również prace hodowlane mające na celu wyhodowanie nowych odmian. W kwiaciarniach hirita zaczęła być sprzedawana nie tak dawno, więc nie jest jeszcze zbyt popularna w kwiaciarni wewnętrznej.

Rodzaj ten łączy ponad 140 gatunków różnych roślin, wśród których znajdują się zarówno rośliny zielne, jak i krzewy. Mogą być wieloletnie i roczne. Te rośliny mają bardzo piękne kwiaty w kształcie dzwonu. Kolor kwiatów może być różny, na przykład: liliowy, niebieski, biały, żółty lub różowy.

Ten rodzaj jest podzielony na 3 sekcje, a mianowicie: microhirita, hirita i gibbossaccus. W domu najczęściej uprawia się zwartą hiritę z sekcji gibbosaccus. Ich liście są zbierane w gniazdku prawie takim samym jak fiołki.

Liście są gładkie i owłosione, pomalowane na zielono lub mają barwny kolor. Kwiaty są podobne do kwiatów streptocarpus. Gniazda mogą mieć od 5 do 30 centymetrów.

O Khirit należy dbać prawie w taki sam sposób, jak o dość znane Saintpaulias (fiołki Uzambara).

Jakie warunki należy stworzyć w domu

Stworzenie odpowiednich warunków do wzrostu i rozwoju którejkolwiek z opisanych odmian jest ważnym krokiem w kierunku uzyskania bujnego i obfitego kwitnienia. Wybierając miejsce, należy wziąć pod uwagę kilka podstawowych wskaźników, należy zwrócić uwagę na poziom oświetlenia pomieszczenia, wartości temperatury i wilgotności.

Czy wiedziałeś? Drugie imię Khirity to primulina, co czasem tłumaczy się jako „przyniesione przez wodę”.

Wybór miejsca

Pierwotne uwielbiają jasne oświetlenie, ale nie znoszą bezpośredniego światła słonecznego.dlatego też wybierając lokalizację donicy warto preferować obszary w pobliżu okien zachodnich lub wschodnich, okresowo kierując rośliny w stronę źródła światła. Pomoże to uformować symetryczną rozetę i wzmocni ogólny efekt dekoracyjny.

W zimnych porach roku, kiedy długość godzin dziennych jest krótsza, hiritu można sztucznie oświetlać. Przy dobrym oświetleniu przez 12 godzin i utrzymaniu temperatury co najmniej + 18 ° C kwitnienie zimą będzie nie mniej obfite niż latem. Nieprzestrzeganie tych wymagań doprowadzi do stanu spoczynku kwiatu.

Temperatura i wilgotność

Za optymalny zakres temperatur dla primuliny uważa się + 18… + 24 ° C, chociaż zimą często wystarcza + 15 ° C. Nie jest konieczne specjalne obniżanie temperatury w pomieszczeniu - hirita może kwitnąć przez całą zimę, nie spowalniając jej rozwoju.

W przypadku opisywanej rośliny dobrze sprawdzi się również umiarkowana wilgotność w pomieszczeniu.W okresie gorącym można go zwiększyć za pomocą mokrej keramzytu, torfu lub kamyków rozrzuconych na palecie. Opryskiwanie liści jest niepożądane, ponieważ nadmierna wilgoć zagraża roślinie chorobami grzybiczymi.

Ważny! Zimą primulina nie umrze nawet w zerowych temperaturach, dlatego nie należy jej usuwać z parapetu. Aby zabezpieczyć system korzeniowy przed zamarzaniem, wystarczy umieścić ciepły materiał pod doniczką.