Jak zrobić miodarkę własnymi rękami, co jest do tego potrzebne

Praca w pasiece nie ogranicza się tylko do opieki nad rodzinami pszczelimi, ich rozmnażania i dostarczania wszystkiego, co niezbędne. Pszczelarz musi też na czas zbierać miód. A jeśli jest właścicielem dość dużej farmy pszczół, to ręczne jej zbieranie jest bardzo kłopotliwym i czasochłonnym zadaniem. Aby ułatwić ten proces, stosuje się specjalne urządzenia - tak zwane miodarki.

Dlaczego potrzebujesz miodarki

Jeśli masz tylko jeden ul na swojej stronie, nie potrzebujesz miodarki. Miód można spożywać bezpośrednio z ramek poprzez wyłamanie plastra miodu. Ale w obecności dużej liczby rodzin pszczelich sprzęt ten jest po prostu niezbędny do pompowania wysokiej jakości. Konstrukcja to wirówka. Wnętrze wirówki stanowi nieruchomy zbiornik (nieruchomy zbiornik stabilny) wyposażony w obracający się bęben.

W samym bębnie znajduje się kilka kaset, które obracają się wokół własnej osi i odpowiadają rozmiarom ramek. Po wyjęciu plastra miodu z ula są otwierane i mocowane na kasetach. Kiedy następuje rotacja, miód wypływa z plastra miodu, a następnie przez specjalny otwór spuszczany jest do przygotowanych pojemników.

Główną zaletą stosowania miodarki jest możliwość zachowania integralności plastra miodu, co pozwala na ich ponowne wykorzystanie. Instrukcja Falco jest szczególnie popularna wśród modeli sklepowych. W linii włoskiej firmy można znaleźć konstrukcję dwuramkową i ośmioramienną. W przypadku niestandardowych uli najlepiej jest wykonać miodarkę samodzielnie.

Materiały, z których możesz zrobić miodarkę

Główne wymagania dla nich:

• odporność na kwasy;
• możliwość zastosowania do produktów spożywczych;
• łatwa w pielęgnacji.

Do montażu miodarki z drewna wystarczy drewno suche, inne niż żywiczne. Ma kształt ośmiokątnego bębna, w którym mieści się obracający się wirnik z ramkami. Tylko oś, koła pasowe i łożyska będą w takiej maszynie metalowe. Urządzenie trochę waży, można je łatwo zdemontować, miód szybko się kołysze, a plaster miodu obrabiany jest z obu stron.

Odpowiednik ze sklejki jest lżejszy od drewnianego, elementy mocowane są na klej i drobne gwoździe. Wykonanie miodarki aluminiowej jest tak proste, jak łuskanie gruszek, wystarczy znaleźć odpowiednią beczkę, zbiornik lub skorzystać z korpusu myjni. Stal nierdzewna to opcja korzystna dla wszystkich. Jest praktyczny, nie utlenia się i nie gnije, wymaga minimalnej konserwacji, jest trwały i higieniczny, nie wpływa na smak miodu. Korpus takiego miodarki jest montowany z blach ze stali nierdzewnej zgodnie z rysunkami lub ponownie używany jest gotowy pojemnik.

Jak działa miodarka domowej roboty

W przypadku metalowego zbiornika należy przygotować specjalny stop aluminium. Miodarka domowej roboty będzie miała na dnie zbiornik, kształt musi być stożkowy, w zbiorniku musi być kranik, którym miód będzie spuszczany.

Etapy pracy domowej miodarki obejmują:

1. Drukowanie miodu za pomocą specjalnego widelca.
2. Umieszczanie produktu w kasetach.
3. Rączka, w którą wyposażone jest urządzenie, obraca się, dzięki czemu zwiększa się prędkość.
4. Dzięki sile odśrodkowej miód z plastra miodu trafia do zbiornika.
5. Po opróżnieniu produkt trafia na dno.
6. Dno powinno być wyposażone w specjalny kranik, który po otwarciu pomaga wypłynąć miód.

Opcje produkcyjne

Rodzaj miodarki jest określony przez charakterystykę techniczną. Tak więc, jeśli chodzi o mechanizmy rozmieszczenia kaset, wyróżnia się je:

1. Miodarka promieniowa - kasety są umieszczone wzdłuż promieniowego obwodu bębna. Konstrukcja pozwala na maksymalne zachowanie integralności plastra miodu i wypompowanie dużej ilości miodu za jednym razem.

   

2. Miodarka Chordial - kasety są umieszczane na akordach koła bębnowego. Maksymalna liczba kaset w takich instalacjach to cztery. Przy stosowaniu tego typu konstrukcji ryzyko uszkodzenia plastra miodu jest wysokie.

   

Konstrukcje Jordial dzielimy na:

• niepodlegające negocjacjom - miód jest wypompowywany z jednej strony plastra miodu, następnie jest obracany i opróżniany z drugiej strony;
• instrukcja obrotowa - na osiach urządzenia zamontowane są zawiasy, na które następnie zakładane są kasety, co umożliwia ręczne obracanie bębna w jednym kierunku, a następnie w drugim;
• odwracalny - zasada rotacji jest taka sama jak w instrukcji, tylko odbywa się ona automatycznie.

Drugim kryterium określającym rodzaj miodarki jest napęd. Może być ręczny lub elektryczny.

Kryteria wyboru

Miodarki różnią się zarówno układem ramek, jak i rodzajem napędu. Jak wybrać odpowiednie urządzenie do swojego gospodarstwa domowego?

Czego szukać

Wybór urządzenia do pompowania miodu należy przeprowadzić na podstawie ilości produktu, który planuje się uzyskać. Dla właścicieli niewielkiej liczby rodzin pszczelich (do 10) odpowiedni jest dwuramienny akordeon z napędem ręcznym.

Dla tych, którzy mają 30 lub więcej uli, możesz rozważyć cztery ramki. Cóż, jeśli planujesz wyprodukować kilka ton produktu, a masz ponad 50 uli, potrzebujesz miodarki promieniowej, najlepiej z napędem elektrycznym.

Miodarka ręczna lub elektryczna

Pozostaje zainstalować mechanizm napędowy. Powstaje pytanie: jaki napęd wybrać? Jeśli Twoje obroty w pasiece nie są zbyt duże, lepiej skorzystać z ręcznej.

Faktem jest, że podczas instalowania silnika elektrycznego konieczne jest również zapewnienie urządzenia, które będzie regulować liczbę obrotów. Jest to ważne, ponieważ przy dużych prędkościach maszyna po prostu łamie ramy - a to bezpośrednia strata.

Po wypompowaniu miodu ramki wracają do uli, gdzie pszczoły ponownie pompują je miodem, jeśli jest „łapówka”. Ale jeśli jest to czysta rama, pszczoły potrzebują czasu, aby wyhodować plastry. W konsekwencji marnujesz również czas i pieniądze.

Kolejną rzeczą jest napęd ręczny, w którym można samodzielnie regulować pracę. Aby to zrobić, przymocuj wspornik do drążka. Następnie przewleczony jest przez niego zakrzywiony pręt gwintowany. Na koniec dokręć koło zębate nakrętką.

Z napędem elektrycznym

W takich konstrukcjach wirówka obraca się dzięki pracy z sieci lub akumulatora, co będzie korzystne przy pompowaniu miodu w terenie. Miodarka z napędem elektrycznym jest bardziej odpowiednia dla dużych pasiek produkujących tony produktów miodowych.

Zaletą tej konstrukcji jest możliwość sterowania prędkością i kierunkiem obrotów. Wadą jest zależność urządzenia od źródła zasilania, a także złożoność konserwacji.

Bez napędu elektrycznego

Bęben jest obracany ręcznie. To tradycyjna wersja miodarki. Jego zaletą jest stosunkowo niski koszt oraz możliwość zastosowania w każdych warunkach. W przeciwieństwie do poprzedniego modelu, rozważany model nie zależy od źródła zasilania. Wadą tej konstrukcji jest niska prędkość pompowania i trudność w kontrolowaniu prędkości obrotowej, co może prowadzić do uszkodzenia plastra miodu.

Cechy konstrukcyjne

W zależności od technologii mocowania do ramy, miodarka może być wykonana radialnie lub akordialnie. W pierwszej wersji zostaną umieszczone wzdłuż promienia koła, w drugiej - wzdłuż jego akordów. Na wielkość miodarki wpływają wymiary ramek, maksymalna średnica pojemnika to 65 cm.

Miodarka radialna jest wydajniejsza, bardziej niezawodna i wytrzyma znacznie dłużej. Miód jest tak dobrze usuwany z ramek, że pozostają praktycznie czyste. W takim urządzeniu plastry miodu nie przyklejają się do ścianek ramy, zawsze wychodzą z miodarki w stanie nienaruszonym.

Wcześniej pojemnik miodarki był najczęściej wykonany z drewna, ale stopniowo przestawiano się na stal nierdzewną i aluminium ze względu na ich lepsze właściwości użytkowe. Możesz zrobić miodarkę za pomocą zbiornika zepsutej pralki; jest wygodny, praktyczny i higienicznie bezpieczny.

Uwaga! Optymalny kształt zbiornika ma kształt stożka, od góry potrzebna jest pokrywka, aby zakryć zawartość, a na dole znajduje się otwór lub kranik do spuszczania miodu.

Układ napędowy składa się z kół zębatych stożkowych (środkowych i bocznych), ruchomej podstawy ramy pomocniczej oraz rączki, która napędza przekładnię. Napęd może być również elektryczny, ale znacznie skomplikuje to pracę.

Miodarka DIY

Miód to jedna z najzdrowszych potraw. Aby uzyskać produkt przyjazny dla środowiska, konieczne jest wyposażenie pasieki w ule. Pszczoły zbierając pyłek układają plastry miodu w ramki ustawiane w ulu i składają miód.

Proces zbierania miodu z uzyskanego plastra miodu oparty jest na metodzie wirowania. Wymaga to zakupu i instalacji specjalnego sprzętu. Koszt miodarki przemysłowej to duży wydatek dla początkujących pszczelarzy. Zbieranie miodarki własnymi rękami zmniejszy koszty początkowe. Konieczność zakupu lub zebrania takiego projektu będzie dotkliwie odczuwalna podczas pracy z dużymi przepływami miodu. Ręczny proces zajmie znacznie więcej czasu i wysiłku oraz zwiększy możliwą utratę gotowego produktu.

Istotą projektu jest wykorzystanie praw fizyki. Samo urządzenie zawiera pojemnik do przechowywania plastrów miodu. Za pomocą wirnika rozwijają się, a miód pod wpływem siły odśrodkowej jest wyrzucany na wewnętrzną powierzchnię zbiornika, spływając po ścianach, zbierany w specjalnie przygotowanych od dołu pojemnikach.

Ogólny projekt

Bez względu na materiał, konstrukcja składa się zazwyczaj z:

• wnęka przeznaczona do montażu ram;
• napęd odpowiedzialny za obrót wirnika;
• zewnętrzne pojemniki do zbierania miodu.

Istnieją 2 rodzaje urządzeń. To miodarka radialna i cięciowa. W ramie radialnej z plastrami miodu należy umieścić wzdłuż promienia. Z góry widok rysunku przypomina promienie odchodzące z jednego punktu.

Cięciwa charakteryzuje się mocowaniem ram wzdłuż wewnętrznej powierzchni zbiornika. Miodarka radialna zrób to sam wyróżnia się łatwością montażu konstrukcji. Domowa miodarka nie będzie trudna nawet dla początkujących. Z drugiej strony akordia jest bardziej wydajna do zbierania miodu, ale jest bardziej złożona.

Jednym z przyjaznych dla środowiska materiałów do zbierania miodarki są drewniane deski. Najpierw musisz przygotować kasety pasujące do ramy plastra miodu. Następnie zamontuj miodarkę drewnianą. Przymocuj kasety do osi i zainstaluj cały mechanizm wewnątrz lufy. Powyżej musisz zainstalować uchwyt niezbędny do obrotu.

Uwaga! Wnętrze lufy można wypolerować, aby zabezpieczyć go przed procesami gnicia.

Wykorzystanie drewna jako surowca nie jest ekonomicznie uzasadnione. Wysoki koszt samych płyt, konieczność regularnej obróbki powierzchni wewnętrznej lakierem lub innymi środkami chroniącymi przed wilgocią, nakładają ograniczenia na ciągłe używanie takiego urządzenia. Ponadto konieczne jest wyposażenie takiego miodarki w solidne podparcie ze względu na duży ciężar samej konstrukcji.

Rodzaje miodarek

Miodarka ma prostą konstrukcję, dzięki czemu można ją łatwo złożyć.Ale najpierw musisz zdecydować, z jakiego materiału chcesz go zrobić. Istnieje kilka opcji:

• Pojemnik drewniany. Wcześniej wszystkie miodarki były wykonane z drewna. Nie musisz montować konstrukcji, do tego nadaje się zwykła beczka.
• Pojemnik aluminiowy. Proste i praktyczne rozwiązanie. Możesz użyć dużego rondla, beczki lub zbiornika.
• Stal nierdzewna. W przypadku prefabrykowanego korpusu można kupić blachy ze stali nierdzewnej i połączyć je przez spawanie. Lub możesz użyć zbiornika ze starej pralki. Zalety tego materiału to trwałość, wytrzymałość i łatwa konserwacja (po pracy można szybko wyprać).
• Można również użyć plastikowego pojemnika. W tym celu z pralki „Baby” weź zbiornik lub inny pojemnik z grubego i wytrzymałego plastiku.

Wymiary miodarki zależą bezpośrednio od średnicy ramek z plastrami miodu.

Urządzenie oparte na kasetach. Za pomocą zacisków na kasetach mocowane są ramki z plastrami miodu, wirówka szybko się obraca, dzięki czemu miód jest odciągany. Wypływa ze ścian i wypływa przez kran do przygotowanego pojemnika.

Korzyści

Istnieją dwa rodzaje konstrukcji miodarki - promieniowe i akordialne. Zrobimy radial, a oto dlaczego:

• Miodarka radialna zapewnia wysoką produktywność przy tych samych wymiarach konstrukcyjnych.

  

• Urządzenie wyposażone w silnik elektryczny pozwala szybko poradzić sobie z pompowaniem i pozyskiwaniem miodu. Natomiast napęd ręczny jest nieefektywny.
• Miód jest usuwany z ramek tak sprawnie, że ich powierzchnia pozostaje czysta.
• Ze względu na konstrukcję podczas pracy obraca się tylko bęben. Dlatego miodarka radialna jest trwalsza i bardziej niezawodna.
• Ramki w takim urządzeniu nie są uszkodzone i nie przyklejają się do ścian. Ponadto proces nie wymaga stałego nadzoru z Twojej strony.

Miodarka DIY: rysunki

Kiedy brakuje pieniędzy, pszczelarz nie musi wybierać. W przypadkach, gdy na zakupiony miodarkę brakuje pieniędzy lub po prostu szkoda je wydawać, urządzenie można zbudować samodzielnie. Głównym materiałem do stworzenia miodarki są detale pralki. Miodarki są radialne i elektryczne.

Przygotowanie części

Lepiej jest na początku dowiedzieć się, jaki sprzęt kupić, a który zrobić samodzielnie. Miodarka składa się z trzech głównych części:

• ogromny pojemnik, w którym należy umieścić resztę materiałów;
• mechanizm napędowy, który składa się z kół zębatych stożkowych, uchwytów i ruchomej podstawy dla ramy pomocniczej;
• dobrze ruchome nosze;
• kaseta.

Wiele osób będzie się zastanawiać, po co nam stara pralka? Pralki mają ogromne zbiorniki wykonane z wysokiej jakości stali nierdzewnej. Rzeczy jak Stal nierdzewna, jest odporny na tlenki i można go łatwo zmyć z różnych zanieczyszczeń. Dlatego za podstawę domowego miodarki weźmiemy zbiornik myjący.

Dodatkowe narzędzia

Wariant miodarki elektrycznej, która musi być wyposażona w:

• 1 - czołg;
• 2 - pokrywa umieszczona na górze zbiornika;
• 3 - w obudowie łożyska umieszczona jest specjalna płyta;
• 4 - kadłuby;
• 5 - osłona, którą należy zdjąć;
• 6 - wiodące koło pasowe;
• 7 - napędzane koło pasowe;
• 8 - z nakrętką do mocowania;
• 9 - zacisk;
• 10 - oś;
• 11 - śruba, za pomocą której zostaną połączone osie;
• 12 - ze śrubami mocującymi silnik do zacisków;
• 13 - but silnika;
• 14 - płytka w kształcie litery L;
• 15 - łożyska;
• 16 - oś;
• 17 - śruby, za pomocą których będzie można zamocować płytę;
• 18 - śruby odpowiednie do zdejmowanych osłon;
• 19 - z paskiem;
• 20 - przez silnik;
• 21 - wypukłości;
• 22 - z krawatami;
• 23 - wsparcie krzyżowe;
• 24 - słupki;
• 25 - słupki w kształcie trójkąta;
• 26 - miejsca na czołgi;
• 27 - otwór do odpływu miodu.

To urządzenie musi być wyposażone w wirówkę, bęben kasetowy. Jeśli chodzi o liczbę kaset, ich liczba może być dowolna, w zależności od wymiarów urządzenia.W procesie projektowania odpowiednia jest metalowa siatka z dużymi komórkami. Łatwo jest zrobić urządzenie własnymi rękami, będziesz potrzebować niezbędnego materiału i rysunków.

Oprócz zbiornika myjącego „Syberia” lub „Alma-Ata” będziemy potrzebować:

• specjalna metalowa belka o określonych parametrach, długość belki będzie zależeć od średnicy zbiornika myjącego;
• metalowy wspornik mechanizmu napędowego o grubości 4 mm i szerokości 80 mm;
• stalowy uchwyt do wywoływania obrotu mechanizmu napędowego;
• stalowa podstawa, która utrzyma ramy pomocnicze;
• dwie napinacze stalowe i drutowe;
• dwa koła zębate w kształcie stożka - boczne i centralne;

Środkowy bieg powinien być większy i grubszy niż boczny.

• wałek do przekładni centralnej. Aby utworzyć wał, możesz użyć litego i stalowego pręta, który wytrzyma duże obciążenia i dopasuje się do średnicy;
• żaluzja do upuszczania miodu. Możesz zrobić tę część ze stalowej płyty.

Podczas tworzenia żaluzji talerz jest przykręcony od spodu miodarki, a otwór do wrzucania miodu jest zamknięty. Jeśli nie chcesz robić tych rzeczy samodzielnie, możesz skontaktuj się ze ślusarzem prosić o pomoc. Oprócz tych części potrzebne będą również następujące narzędzia: imadło, młot kowalski, specjalna lampa, kowadło, maszyna do pracy, szlifierka i spawanie. Jeśli chcesz lepiej zrozumieć mechanizm miodarki, możesz zobaczyć rysunek.

Montaż domowej miodarki

Wykonanie miodarki własnymi rękami jest łatwe. Z czasem proces ten zajmuje około 30–40 minut. Ale to jest zapewnione, jeśli sprawisz, że części będą dla siebie idealne. Zacznijmy od stworzenia noszy. Pierwszym krokiem będzie określenie wymiarów, ponieważ nosze powinny łatwo się zmieścić specjalna rama wymiary 435x300 mm. Tworząc nosze, należy zwrócić uwagę na ramę ciała. Przeczytaj uważnie rysunek, aby zrozumieć, jak to się robi. Przekręcamy nosze o wymaganych wymiarach ze specjalnego narożnika i drutu. Chcąc wykonać stelaże w standardowym rozmiarze warto zmniejszyć wymiary noszy.

Co powinno być zrobione

• bierzemy dwa paski ze stali o grubości 1 mm i długości 520 mm. Następnie dodajemy z nich prostokąt i łączymy je śrubami;
• specjalnym wiertłem wykonujemy kilka małych otworów na obwodzie prostokąta, a następnie rozciągamy siatkę;
• utwórz drugą siatkę drucianą i weź dwa metalowe paski, a następnie wygnij z niej dwa kanały;
• między kanałami należy zamocować siatkę drucianą, a następnie zagłuszyć koniec, spawając pasek ze stali;

Aby uniknąć odkształcenia ram pomocniczych, należy przyspawać do nich jeden metalowy pasek.

• z jednego noszy mocujemy do kanału dwa wsporniki: jeden od góry, drugi od dołu;
• Drugie nosze wykonujemy w taki sam sposób jak pierwszy, a następnie odkładamy te części na bok.

Kolejnym krokiem jest stworzenie pojemnika na miodarkę.

Aby wanna idealnie pasowała do podstawy, należy spawać niepotrzebne dziurki i dziurki. Wartość
załatać z blach ze stali nierdzewnej, a także weź elektrodę. Po wszystkich czynnościach musisz wlać wodę do zbiornika. Jeśli ze zbiornika nie wycieka woda, wszystko zrobiłeś dobrze.
Następnym krokiem jest ułożenie specjalnej dziurki na miód.

Bierzemy wiertło i wiertło i robimy otwór w ścianie zbiornika, który znajduje się na samym dnie. Wymagana średnica otworu wynosi 25 mm. Następnie wkładamy gumowy i szczelny pierścień do otworu. Następnie bierzemy specjalną stalową płytkę i robimy w niej dziurę. Później zrobić dziurę tuż nad otworem spustowym miodarki. Płytkę kładziemy na śrubie z podkładkami. Pamiętaj, aby zagiąć płytkę, aby móc ją przesunąć na bok, gdy zajdzie potrzeba otwarcia odpływu. Następnie zegnij pręt i wykonaj kilka kolejnych otworów.W środkowej części poprzeczki należy wywiercić otwory pod przekładnię środkową.

No cóż, ostatni krok: umieszczamy poprzeczkę na środku otworu zbiornika, dzielimy ją na pół, a następnie zarysowujemy miejsca, w których wykonamy otwory montażowe do montażu poprzeczki.

• bierzemy spinkę do włosów i wkładamy ją w centralny otwór poprzeczki, kładziemy na niej koło zębate i chwytamy nakrętką;
• umieść wirnik na spodzie spinki;
• przymocuj pręt specjalną nakrętką;
• zrób prosty pasek i utwórz dziury;
• włóż sworznie do wsporników ramy pomocniczej, zamocuj cały mechanizm nakrętkami.

Tak więc miodarka do majsterkowania jest prawie gotowa. Połączenie napędu pozostaje. Lepiej powierzyć ten biznes profesjonalistom. Jeszcze metody są praktykowane stworzenie miodarki za pomocą beczki, ale proces jest znacznie bardziej skomplikowany. Jak przechowywana jest kaseta? Powinien być przechowywany w bezpiecznym i chronionym miejscu, wolnym od wilgoci. Po użyciu kaseta jest przepłukiwana.

Słynne miodarki

Miodarki produkowane są w różnych typach. Ale są tylko trzy najpopularniejsze marki, które są najbardziej preferowane przez kupujących.

1. Miodarka Granovsky'ego

To urządzenie może pracować w trybie ręcznym lub na energii elektrycznej i ma specjalne kasety przeznaczone do ramy ula Dadant. Korpus i części wykonane są ze stali nierdzewnej. Kasety są umieszczone na wirniku w taki sposób, aby można je było łatwo obracać pod działaniem sprężyny. Wirnik obraca się wraz z łożyskami.

Miodarka Granovsky'ego jest dostępna w kilku typach, w zależności od ilości ramek. Dostępne są urządzenia 2-ramkowe, 3-ramkowe dla małych pasiek i duże dla 8-10 ramek. Są małe, nie ważą dużo, działają szybko i wydajnie wypompowują miód.

1. Ekstraktor miodu Medunitsa

Medunitsa to jeden z najbardziej znanych rodzajów miodarek. Jej urządzenia charakteryzują się wysoką jakością oraz przystępną ceną. Zakres modeli jest znaczny, są akordowe, promieniowe. Modele różnią się również liczbą ramek, które można zamontować. Na przykład model „Medunitsa 4e-220” ma 4 ramki (ramki jak Dadan), „Medunitsa-8 Combi Auto” - 8 ramek. Istnieje również model na 24 ramki.

Zdjęcie miodarki Lyson

1. Miodarka Lyson

To polska pompownica do miodu. Stosunek - cena i jakość jest optymalna. Miodarka Lyson wyróżnia się prostotą obsługi i łatwością obsługi. Produkowany jest w kilku modelach, które przede wszystkim różnią się ilością dopasowanych oprawek.

Większość części jest wykonana ze stali nierdzewnej. Urządzenie może działać na prąd lub w trybie ręcznym, co jest wygodne dla pszczelarza.

Wykonywanie kaset do miodarki własnymi rękami

Ważnym elementem miodarki są kasety, za ich pomocą trzymane są ramki podczas wypompowywania miodu. Aby wykonać kasety, musisz kupić następujące materiały:

1. Siatka ocynkowana z ogniwami.
2. Aluminiowe nity i klucz.
3. Aby zapewnić boczny montaż z boku, wymagane są specjalne kątowniki.
4. Bułgarski.
5. Spawalniczy.
6. Szczypce, młotek.

Kasety do miodarek

W przypadku kaset najlepiej jest używać wysokiej jakości stali nierdzewnej, niektórzy pszczelarze używają drewnianych klocków, sklejki, zwykłego żelaza.

Siatka wykonana jest ze stali ocynkowanej. Do ramy kasety będziesz potrzebować prętów z metalu, jeśli ich nie ma, możesz zrobić to z drutu. Wstępnie starannie uformuj siatkę, a następnie zabezpiecz ją przez zgrzewanie.

Zwróć uwagę, że jeśli musisz wykonać kasety na dużej ramie, muszą być szerokie. Aby to zrobić, należy przymocować narożniki blaszane w górę iw dół kaset, aby stały się niezawodne i sztywne. Możesz zobaczyć parametry w tabeli.

Tabela „Wymiary kaset do miodarki”

Parametry	Rozmiar
Długość	50 cm
Szerokość	30 cm
Wysokość	Nie więcej niż 6 cm
Waga	Do 1 kg.

Konstrukcja może być inna, ale ważne jest, aby kasety można było bez problemu włożyć do miodarki, plaster miodu musi ściśle przylegać do siatki, jeśli ta zasada nie jest przestrzegana, może dojść do odkształcenia plastra miodu podczas pompowania miodu na zewnątrz.

Do zaimpregnowania wnętrza kasetek należy użyć specjalnego oleju schnącego, musi być odporny na wilgoć, pokryty woskiem lub lakierem na wierzchu. Ważne jest, aby dokładnie wypolerować urządzenie, aby było przyjazne dla środowiska i chronione przed gniciem. Konieczne jest wstępne przetworzenie go, aby zapobiec wpływowi miodu na materiał. Urządzenie będzie można obsługiwać przez długi czas.

Ważne jest prawidłowe przechowywanie kaset miodarek

• Umyć po użyciu.
• Przechowywany w bezpiecznym miejscu, które musi być suche i chronione przed wilgocią i słońcem.
• Działa tylko dla miodarki.

Aby poprawnie wykonać kasety, musisz użyć specjalnych rysunków. Poniżej znajduje się rysunek umożliwiający zapoznanie się z kolejnością obrotów kaset.

Rysunek „Obroty kaset”

Wykonanie napędu do miodarki

Praca ręczna jest dość skomplikowana, dlatego należy zwrócić uwagę na miodarkę elektryczną. Domowe wymaga specjalnego napędu. Aby to zrobić, musisz wykonać następujące kroki:

1. Weź kółko z tekstolitu o grubości 10 mm, aby zrobić tarczę na piaście.
2. Tarczę napędową można zamontować po zdjęciu koła pasowego z wirnika.
3. Możesz użyć dowolnego silnika elektrycznego, odpowiedni jest 90 W, z pieca samochodowego, ważne jest, aby wcześniej wyposażyć go w kratkę, aby pszczoły nie dostały się do środka.
4. Do przełącznika można użyć przekaźnika pralki.
5. Aby dostosować obrót, możesz wziąć reostat z dowolnej tarczy, aby go wyposażyć, będziesz potrzebować grubej spirali nichromowej.
6. Aby przymocować silnik, musisz zrobić wspornik, pamiętaj, że musi on poruszać się tylko w pionie.

Ważne jest, aby podczas produkcji używać specjalnych rysunków; za jego pomocą odpowiedni jest schemat, można wykonać napęd wysokiej jakości. Poniżej schemat przedstawiający napęd, posiada silnik poziomy.

Schemat nr 1. Napęd z silnikiem poziomym

Ten napęd ma następujące zalety:

• Możliwe jest bezproblemowe wypompowanie ciężkich ramek z miodem.
• Posiada moc około 90 W, napęd zasilany jest z akumulatora samochodowego.
• Możesz wybrać specjalny tryb, ustawić czas, obroty.
• Podczas produkcji nie potrzebujesz dużej ilości pracy tokarskiej, będziesz potrzebować piasty z różnych materiałów, najlepiej wybrać sklejkę brzozową lub tekstolit. Pozostałe części można kupić w sklepie samochodowym.
• Napęd jest ekonomiczny, nie wymaga dużego zużycia energii. Nawet jeśli pracuje cały dzień, silnik uruchamia się bez problemów.

Ten napęd ma też wady, tak że w pozycji poziomej silnik jest niezawodnie załączony, trzeba użyć specjalnej dużej tarczy, która może uszkodzić dużą liczbę ramek, gdy miodarka włoży ją do ula. Czasami również nie pozwala normalnie wstawiać ramek magazynów dla trybu radialnego.

Poniżej znajduje się schemat przemiennika z silnikiem pionowym.

Schemat nr 2. Napęd z silnikiem pionowym

Napęd jest urządzeniem ekonomicznym, bez problemu można go umieścić w miodarce, ze względu na to, że zmniejszył się dysk napędzany, spadło przyspieszenie, tego problemu łatwo się pozbyć, do tego trzeba sterować startem ręcznie.

Ekonomiczna wersja napędu elektrycznego

Aby zaoszczędzić pieniądze, musisz użyć niewielkiej różnorodności szczegółów. Do koła zębatego można przyspawać metalowy pręt, aby pasował do koła pasowego. To określi regulację prędkości obrotowej. Energia będzie pobierana z akumulatora samochodowego. Aby wyposażyć urządzenie do pompowania miodu w napęd elektryczny, możesz użyć transformatora. Jeśli masz wystarczające doświadczenie i umiejętności, możesz własnoręcznie opracować jednostkę kontroli prędkości.

Proces produkcji urządzeń

Rysunek. Miodarka radialna dwunastoramienna
Domowy projekt pompowania miodu ma doskonałą jakość i trwałość. Nie jest to trudne.Projekt jest rodzajem kadzi. Średnica sięga 890 mm, a wysokość 700 mm. Aby wykonać taki sprzęt, musisz użyć ocynkowanego żelaza. Kształt jest stożkowy, a spód wklęsły. Obręcze są przymocowane do zewnętrznej części, wewnątrz zamontowana jest metalowa klatka, która naciska krzyż na dole.

Algorytm produkcji DIY:

• zewnętrzna część kadzi jest wyposażona w obręcze;
• metalowa klatka jest zainstalowana wewnątrz, dzięki czemu ściśle przylega do dna;
• umieść szklankę zawierającą stalową kulkę, tak aby pręty mogły się utrzymać;
• pręt jest wkręcony w oś komórki, którą można wykonać za pomocą fajki wodnej;
• w górnej części kadzi znajduje się żelazna rurka o średnicy 30 mm, która zapobiega spływaniu miodu w dół osi.

Należy zauważyć, że taki miodarka jest znacznie lepsza niż miodarka akordowa. Działa wydajniej, jednostka sterująca jest znacznie wygodniejsza i bardziej zrozumiała.

Miodarka radialna DIY: jak to zrobić

Możesz kupić to gotowe urządzenie w prawie każdym specjalnym sklepie. Będzie cię to kosztować nie mniej niż 40000 rubli - dość poważna cena. Oczywiście nie jest to odpowiednie dla każdego, więc rzemieślnicy nauczył się robić miodarki typ promieniowy własnoręcznie. Najlepiej zanieść sprawę profesjonalistom lub przynajmniej tym, którzy mieli już do czynienia z miodarkami. Początkujący z pewnością będzie potrzebował pomocy kompetentnej osoby. Najpierw musisz przygotować następujące narzędzia i materiały:

Wykonanie radialnej miodarki własnymi rękami

• Najważniejszym elementem i wsparciem naszej pracy jest rysunek. Konieczne jest przedstawienie wszystkich szczegółów we właściwej kolejności, a także uwzględnienie ich rozmiarów. Ponadto rysunek musi przedstawiać połączenia części. Jeśli nie ma możliwości samodzielnego sporządzenia rysunku, można go znaleźć w książkach pszczelarskich lub pożyczyć od osób, które zajmowały się już samodzielną budową miodarek.
• Następnie przechodzimy do szczegółów samej miodarki. Główną częścią jest bęben, którym może być dowolna lufa wykonana z wytrzymałego materiału. Najlepiej wybrać beczkę o pojemności 300-500 litrów i średnicy 100-130 cm.
• Ponadto, w zależności od wyboru, będziesz potrzebować paska lub pary przekładni.
• Znajdź trwały materiał wspornika i łączniki.
• Ponieważ miodarka będzie musiała być wyposażona w kasety, zbieramy wszystko, czego do nich potrzebujesz. Będziesz potrzebował: ramy bębnów kasetowych, rurki kasetowe lub narożniki, siatka na kasety.
• Wybierz odpowiedni zawór spustowy.
• Nieodzownym elementem naszego urządzenia są łożyska.

Jeśli chcesz wykonać miodarkę wyposażoną w napęd elektryczny, a nie ręczny, potrzebujesz motoreduktora elektrycznego o mocy 50-100 obr / min. Wybierając materiały, pamiętaj, że musisz pracować z produktami, które później posłużą jako żywność. Dlatego ważne jest monitorowanie kwaśnego środowiska materiałów. Najlepszą opcją wśród tanich będzie stal nierdzewna, a wśród drogich aluminium. Po przygotowaniu wszystkiego montujemy konstrukcję zgodnie z rysunkami.

Wskazówki dotyczące robienia miodarek

Tworząc, staraj się kierować przestrzeganie zasadaby pomóc Ci stworzyć urządzenie wysokiej jakości:

Korpus przyszłej miodarki

• Aby nadać miodowi bardziej estetyczny wygląd i uczynić go bardziej organicznym, możesz pomalować go na dowolny kolor. Do malowania dozwolone jest stosowanie dowolnej farby do metalu lub kompozycji w puszkach z aerozolem.
• Nigdy nie używaj powłoki cynkowej podczas robienia miodarki! Cynk ulega utlenianiu, co może dodatkowo pogorszyć jakość miodu.
• Staraj się wybierać części o gładkiej powierzchni do wykonania miodarki.Jeśli powierzchnia jest szorstka, może utknąć w niej miód.
• Możesz również użyć drewnianych części do wykonania miodarki. Wszystkie części mogą być wykonane z drewna, z wyjątkiem łożysk, kół pasowych i osi. Nadaje się do każdego suchego, niezawierającego żywicy drewna. Możesz także użyć sklejki - wtedy maszyna będzie lżejsza.

Liczba klatek

Zalecamy przeczytanie innych naszych artykułów

• Rasa krów rasy holsztyńskiej
• Odmiany jabłek na Ural
• Biała rzodkiewka
• Jak pozbyć się szczurów w kurniku?

Miodarki są dostępne w różnych rozmiarach. W zależności od tego, ile ramek mieści się w urządzeniu, może być małe lub nieporęczne.

• Urządzenia z 2, 3, 4 ramkami, a także 5 i 6 ramkami - to opcja odpowiednia dla małej pasieki. Urządzenie niewielkich rozmiarów, mobilne, wygodne w obsłudze, głównie typu akordowego.

Ważny!

Kupno dużej miodarki na 10-20 ramek nie opłaca się w małej pasiece.

• Aparaty na 8-16 ramek nadają się do dużych pasiek, gdzie konieczne jest częstsze zbieranie miodu w dużych ilościach. Mogą mieć różne typy, wymiary, rodzaj usługi.
• Istnieją również profesjonalne miodarki, w których można zamontować od 20 ramek z plastrami miodu i nie tylko. Są one używane tylko do produkcji miodu na dużą skalę. Są duże, zwykle stacjonarne i dużo kosztują, ale jakość pracy jest doskonała.

Przy wyborze miodarki ważne jest, aby z wyprzedzeniem zdecydować o jej rodzaju, sposobie pracy, a także ile ramek będzie musiało się w niej zmieścić na raz. Potem wybór wysokiej jakości urządzenia nie będzie już trudny.

Zdjęcie miodarki Medunitsa

Sprzęt akordowy

Doświadczeni pszczelarze powinni mieć świadomość, że miodarkę strunową można zamienić w miodarkę radialną. Dzięki niej możesz wypompować około czterdziestu ramek. Ma jednak wady - nie jest w stanie w pełni wypompować miodu rzepakowego.

Kroki transformacji urządzenia akordowego:

• aby zainstalować bęben od dołu, musisz spawać pierścienie wykonane samodzielnie z drutu ośmiomilimetrowego;
• pierścień jest wykonany od góry z profilu lub narożnika, a rowki są wprowadzane, w które można instalować ramki z plastrami miodu;
• przed użyciem urządzenia ważne jest umycie wszystkich części wewnętrznych, zamalowanie, namaszczenie woskiem pszczelim.

Powstały sprzęt ma wiele zalet, z których główną jest to, że po zastosowaniu wszystkie komórki i ramy pozostają nienaruszone. Konstrukcja zawiera ogromny bęben z dźwignią. Bęben posiada blachę (perforowaną). Taka konstrukcja zapobiega przenikaniu obcych substancji do miodu. Urządzenie zawiera również wygodną jednostkę sterującą i kontrolę prędkości.

Stojak na miodarkę

Stojak na pierwszy rzut oka nie jest elementem obowiązkowym. Jednocześnie nadal warto go budować, ponieważ nie ma w tym nic skomplikowanego, a dzięki temu nie będzie trudności z zainstalowaniem pojemnika do zbierania miodu. Oczywiście możesz, jak wielu, używać zwykłych pudełek, ale takiego rozwiązania nie można nazwać wygodnym. Ponadto okazuje się być dość nieporęczną i, co najważniejsze, chwiejną strukturą, która może się zawalić w najbardziej nieodpowiednim momencie.

Optymalne jest zbudowanie metalowego stojaka; będzie to wymagało konwencjonalnych okuć i spawarki. Najpierw wykonuje się pierścień o nieco większej średnicy niż zbiornik miodarki, po czym nogi i uchwyt są przyspawane do dołu. Wysokość stojaka zależy od objętości zbiornika, wydajności urządzenia i wielkości pasieki.

Miodarka z plastikowej beczki

Najtańszą opcją jest wybranie plastikowej beczki jako podstawy do miodarki. Ponadto taki projekt będzie najprostszą opcją i będzie odpowiedni dla początkujących pszczelarzy.

Plastik ma kilka zalet:

• nie podatny na rdzę;
• nie pochłania zapachów;
• łatwo oczyścić z miodu.

Oprócz plastikowej beczki konieczne jest przygotowanie: desek, metalowych prętów, półek oraz elementu obrotowego.

Element obrotowy musi być zainstalowany na środku lufy. Do tego nadaje się wiertarka lub pedał rowerowy. W ten sposób montowany jest ręczny miodarka. Możesz użyć przedmiotu ze starego urządzenia elektrycznego. Półki pełniące rolę kaset powinny być do niej przymocowane. Jako półki możesz użyć gotowych półek z lodówki.

Miodarka z plastikowej beczki

Podczas pedałowania kaseta zaczyna się obracać. W tym czasie miód z plastra miodu spadnie na ścianki beczki i spłynie. Do zamocowania samego zbiornika potrzebne są deski i metalowe pręty.

Z pralki

Możesz wypompować miód, uruchamiając bęben ręcznie, ale lepiej jest dostosować silnik elektryczny. Aby to zrobić, potrzebujesz silnika elektrycznego o mocy 90 W. Korzystając z napędu elektrycznego ważne jest posiadanie siatki, która ochroni owady przed dostaniem się do środka. Przekaźnik pralki może służyć jako przełącznik. Jako regulator intensywności obrotów można użyć reostatu, który powinien być wyposażony w spiralę nichromową.

Następnie konstruowany jest wspornik, który porusza się w pionie. Sam silnik można ustawić pionowo lub poziomo. Wszystko zależy od ulepszeń projektu miodarki. Kiedy silnik elektryczny jest gotowy, musisz pomyśleć o tym, co możesz zrobić sam i jakie części musisz kupić. Wszystko, czego potrzebujesz od pralki, to zbiornik.

Oprócz niego będziesz potrzebować:

• belka stalowa o grubości 4 mm i szerokości 80 mm, długość powinna odpowiadać średnicy konkretnego zbiornika z pralki;
• taśmy stalowe o grubości 2 mm - będzie to podstawa do napinaczy;
• nosze w ilości 2 sztuk, wykonane z cienkich metalowych pasków i drutu;
• koła zębate stożkowe boczne i centralne - przekładnia centralna powinna być większa;
• wałek przekładni centralnej - jest to pręt węglikowy wykonany ze stali o odpowiedniej średnicy;
• blacha stalowa, która będzie pełnić funkcję przesłony do wyładunku produktu.

Wymiary ramy pomocniczej należy obliczyć tak, aby zawierała ramę o wymiarach 435 × 300 mm. Jeśli zostanie użyta standardowa gotowa rama, będzie pasować do takiej ramy pomocniczej, ponieważ ma mniejszy rozmiar. Rama pomocnicza 520 × 550 mm musi być skręcona z paska metalu i drutu.

Sekwencja działań jest następująca:

1. Weź 2 paski ze stali nierdzewnej o grubości 1 mm, długości 520 mm i długości 2 550 mm. Złóż je w prostokąt, przykręć i przyspawaj.
2. Za pomocą najcieńszego wiertła wykonaj wiele otworów na całym obwodzie powstałego prostokąta.
3. Zrób siatkę z drutu, oplatając otwory.
4. Zrób drugą z tej samej siatki drucianej.
5. Z 2 pasków ze stali nierdzewnej o grubości 1 mm i długości 40 mm wykonaj 2 kanały.
6. Zamocuj płyty siatkowe między kanałami.
7. Zaślep jeden koniec powstałej konstrukcji przez przyspawanie taśmy stalowej.
8. Aby zapewnić integralność konstrukcji, przyspawaj 1 metalowy pasek w poprzek ramy pomocniczej.
9. Na jednej krawędzi ramy pomocniczej przymocuj wsporniki u góry iu dołu - posłużą jako mocowania do wirnika.
10. W ten sam sposób przygotuj drugą ramę pomocniczą.

Wideo: miód kapie z pralki, część 1

Teraz możesz przejść bezpośrednio do przygotowania zbiornika. Najpierw należy szczelnie spawać wszystkie otwory w zbiorniku. Plastry wykonane są z blachy nierdzewnej. Aby sprawdzić działanie zbiornika, po zakończeniu spawania napełnij go wodą do góry. Jeśli nigdzie nie ma wycieku, praca jest wykonywana poprawnie.

Następnie musisz przygotować otwór spustowy o średnicy 25 mm. Wywierć go na samym dole konstrukcji za pomocą wiertła stopniowego. Gdy otwór będzie gotowy, nasuń na niego gumowy O-ring. Następnie przymocuj metalową płytkę do otworu, aby w razie potrzeby można ją było odsunąć na bok.

Zbuduj poprzeczkę dla czołgu. Aby to zrobić, zagnij wzdłuż krawędzi pasek metalu o grubości 4 mm za pomocą młotka i kowadła, tworząc literę „P”. Następnie wywierć otwory 10 mm w zagiętych częściach. Pośrodku poprzeczki wywierć otwór montażowy na wałek centralnego koła zębatego. Średnica otworu powinna nieznacznie przekraczać średnicę wału o około 2–3 mm. Umieść poprzeczkę na zbiorniku dokładnie pośrodku i zaznacz miejsca na otwory na jego ścianach. Przymocuj drążek do zbiornika.

Dalsze kroki montażu miodarki:

1. Weź stalowy kołek, który będzie wałem, i nakręć końce na jego końcach.
2. Włóż kołek w środkowy otwór poprzeczki, nasuń na niego środkową zębatkę i zabezpiecz nakrętką.
3. Umieść pręt wirnika na dolnej części sworznia i zamocuj go.
4. Na krawędziach drążka wirnika wywierć otwory na sworznie ramy pomocniczej, do których należy użyć stalowych prętów o długości 570 mm. Nawlecz końce prętów.
5. Następnie wykonaj pasek o szerokości 15 mm i długości 600 mm. Zrób dziury na jego końcach.
6. Włóż kołki do wsporników ramy pomocniczej, wkręcając je w górne i dolne pręty wirnika. Naprawić.
7. Przykręć wspornik napędu do poprzeczki. Przełóż zakrzywioną oś kierownicy przez wspornik, uprzednio przecinając gwint na jej końcu.
8. Wsuń drugie koło zębate na uchwyt tak, aby jego zęby znalazły się między zębami środkowego koła zębatego. Zabezpiecz mechanizm nakrętkami.

Wideo: plaster miodu z pralki, część 2

Przygotowanie batonika

Użyj metalowego paska 4 mm na poprzeczkę. Długość zależy od średnicy zbiornika. Wywierć otwory wokół krawędzi, aby można było zamontować śrubę M10. Dodatkowo wykonaj dwa otwory bliżej środka poprzeczki, jak pokazano na ilustracji.

Za pomocą lutownicy podgrzej płytkę i wygnij jej krawędzie pod kątem prostym.

Teraz zaznacz miejsce instalacji na zbiorniku. Aby to zrobić, ustaw poprzeczkę dokładnie pośrodku, zaznacz markerem miejsca na otwory w zbiorniku. Wywierć otwory w zaznaczonych miejscach, przykręć poprzeczkę śrubami.

Produkcja prętów wirnika

Weź pasek ze stali o szerokości 15-20 mm i grubości 4 mm. Wzdłuż krawędzi paska musisz zrobić dziurę.

Teraz musisz naprawić pasek. Aby to zrobić, wykonaj wał. Weź spinkę do włosów i wytnij na niej nitkę. Wywierć otwór w środku poprzeczki przymocowanej do zbiornika i zainstaluj kołek. Umieść przekładnię stożkową na czopie i chwyć ją nakrętką. Przymocuj drążek wirnika od dołu i zabezpiecz nakrętką zabezpieczającą.

Pozostaje przygotować jeszcze jeden baton. Będziesz potrzebował metalowego paska o wymiarach 600 x 15 mm. Zrób otwory wokół krawędzi i zagnij je. Teraz połącz otwory prętów wirnika razem ze wspornikami ramy za pomocą kołków. Ruchoma konstrukcja jest gotowa.

Dzięki konstrukcji wirnika ramy można przewracać z jednej strony na drugą. Pozwala to na wyciągnięcie miodu z plastrów i całkowite opróżnienie ramek.

Stoisko

Upewnij się, że pod zbiornikiem znajduje się stabilna podstawa, aby można było zastąpić pojemnik do zbierania miodu. Może być wykonany z metalowego pręta. Przekręć pierścień z pręta tak, aby był nieco większy niż dolna średnica zbiornika. Końce są mocowane przez spawanie, z tego samego pręta ułóż tyle nóg i zamontuj konstrukcję. Aby zapewnić stabilność, do nóg można przyspawać metalowe paski.

Potrzebą statywu jest zainstalowanie pojemnika pod miodarką do zbierania płynącego miodu. Dla początkujących pszczelarzy opcją budżetową byłoby użycie zwykłych pudełek lub koszy. Aby zabezpieczyć konstrukcję przed upadkiem, można zamontować trwalszą podporę ze stalowych prętów, konieczne jest zamontowanie pierścienia o mniejszej średnicy niż miodarka. Zgrzewając uchwyt i 3 nogi od dołu, można uzyskać bardziej stabilną i trwałą konstrukcję.