Jak samodzielnie określić kwasowość gleby na swojej stronie?

Czasami analiza gleby pokazuje, że w glebie jest wystarczająca ilość składników odżywczych, ale rośliny nie rozwijają się. Jaki jest powód? Okazuje się, że jedną z przyczyn jest nagromadzenie się w glebie w wyniku reakcji chemicznych nadmiernej ilości wolnych jonów wodoru. Określają kwasowość gleby. W środowisku kwaśnym wiele roślin warzywnych i ogrodniczych nie może rosnąć i rozwijać się, ponieważ w wyniku reakcji powstają związki, które są niedostępne do wchłaniania przez korzenie roślin. Okazuje się, że w glebie obecne są składniki pokarmowe, ale korzenie roślin ich „nie widzą”, zaczynają „głodować”, co oznacza, że ​​przestają rosnąć i rozwijać się.

Oznaczanie kwasowości gleby za pomocą specjalnego urządzenia

Część rozpuszczalnych soli jest odprowadzana przez deszcz i roztopioną wodę poza system korzeniowy roślin, co prowadzi do zubożenia gleby. Długotrwałe stosowanie niektórych nawozów mineralnych powoduje również zakwaszenie gleby. Całkowity wpływ na glebę wszystkich negatywnych procesów zwiększy kwasowość iw tym przypadku nie pomogą ani dodatkowe nawożenie, ani nawadnianie, ani inne metody agrotechniczne. Gleba będzie musiała zostać odtleniona.

Kwasowość gleby

Na wskaźnik kwasowości gleby wpływa ilość i skład pierwiastków chemicznych. Poziom kwasowości jest oznaczony ikoną pH. Wartość pH zależy od ilości i składu pierwiastków chemicznych w glebie. Na podstawie wyników eksperymentów chemicznych stwierdzono, że składniki odżywcze są optymalnie dostępne dla roślin warzywnych i ogrodniczych przy pH = 6,0 ... 7,0. Za obojętne uważa się pH gleby równe 7,0.

Wszystkie wartości poniżej 7,0 są uważane za kwaśne, a im niższa liczba, tym wyższa kwasowość. Podobnie jak na kwasowość, na procesy biologiczne w roślinach wpływa również zasadowość, która jest spowodowana pierwiastkami alkalicznymi zawartymi w glebie. Alkaliczność znajduje odzwierciedlenie w wartościach pH powyżej 7,0 jednostek (tabela 1).

Obydwa odchylenia od wskaźnika neutralnego wskazują na stopień dostępności niektórych pierwiastków dla roślin, który może się zmniejszyć lub, przeciwnie, zwiększyć tak bardzo, że składniki odżywcze stają się toksyczne, a roślina obumiera.

Tabela 1. Rodzaje gleb według kwasowości

Oznaczanie zakwaszenia gleby i jej odtlenienia

Jak pH wpływa na wchłanianie składników odżywczych

Przy bardzo niskich wartościach pH pogarsza się wchłanianie takich składników pokarmowych i mikroelementów jak molibden, fosfor, potas, siarka, magnez, w wyniku czego pojawia się chloroza liści.

Prawie cały wapń zużywa się na neutralizację kwasu, więc jego ilość jest niewystarczająca do odżywiania roślin. Ze względu na brak węglanów uprawom grozi infekcja grzybicza części nadziemnej.

Rośliny warzywne tracą mikroskopijne włoski na korzeniach, które są odpowiedzialne za wchłanianie wody. Z tego powodu uprawy cierpią jeszcze bardziej, ponieważ nie mają zdolności wchłaniania wilgoci. W takim przypadku górna część rośliny jest zwykle uszkodzona, ponieważ ciecz nie dostaje się tam.

System korzeniowy rozwija się słabo z powodu braku fosforu, który nie jest wchłaniany przy niskim pH, dlatego pojawia się karłowatość pędów, liści i owoców.

Podobał Ci się artykuł? Podziel się z przyjaciółmi:

Na co wpływa kwasowość gleby?

Kwasowość gleby wpływa na rozpuszczalność, dostępność i wchłanianie składników pokarmowych przez rośliny. Tak więc na glebach umiarkowanie kwaśnych i kwaśnych fosfor, żelazo, mangan, cynk, bor i inne pierwiastki są bardziej dostępne i lepiej przyswajane przez niektóre rośliny. Jeśli wzrośnie kwasowość (pH = 3,5-4,0), to zamiast jeszcze większej asymilacji składników pokarmowych będzie obserwowane zahamowanie wzrostu korzeni i aktywność ich pracy, rośliny chorują z powodu braku dostaw niezbędnych składników odżywczych do narządów.

Na glebach silnie kwaśnych wzrasta zawartość glinu, co zapobiega przedostawaniu się do roślin fosforu, potasu, magnezu i wapnia. Substancje, które negatywnie wpływają na korzystną mikroflorę, zaczynają gromadzić się w glebie. Procesy przetwarzania materii organicznej na substancje humusowe, a następnie w dostępne dla roślin związki mineralne, praktycznie się zatrzymają.

Środowisko zasadowe wpływa również znacząco na wiele procesów biologicznych. Koliduje z przyswajaniem niektórych makro- i mikroelementów niezbędnych dla roślin. Fosfor, magnez, bor i cynk stają się niedostępne dla roślin. W niektórych roślinach obserwuje się efekt odwrotny: w środowisku zasadowym system korzeniowy roślin intensywnie wchłania zastosowane nawozy mineralne, aż do toksyczności.

Doświadczalnie w badaniach agrochemicznych wyznaczono optymalne granice zakwaszenia gleby dla różnych upraw rolniczych, roślin ozdobnych parkowych i kwitnących (tab. 2). W przypadku upraw warzyw najkorzystniejsza jest kwaśność gleby w zakresie odczynów obojętnych lub lekko kwaśnych (pH = 6,0-7,0).

Tabela 2. Optymalny poziom zakwaszenia gleby do upraw ogrodniczych w kraju

Jakie rośliny uwielbiają kwaśną glebę i dlaczego?

Do miłośników gleb średnio i silnie kwaśnych należą rośliny kwasolubne. Obszarem ich naturalnego wzrostu są mokradła, torfowiska, bory.

Przez lata ewolucji system korzeniowy roślin przystosował się do przyswajania składników odżywczych z agresywnego środowiska glebowego. Charakterystyczną cechą acidofitów jest brak odessania włośników. Zastępują je mikroskopijne grzyby, które atakują tkankę korzeni i działają jako dostawca wilgoci i pierwiastków śladowych.

Ta symbioza w botanice nazywana jest mikoryzą - grzyb + kłącze (kłącze). Nie mogą normalnie żyć i rozwijać się bez siebie, a warunkiem istnienia grzybni jest kwaśne środowisko.

Biały nalot na korzeniach nie jest chorobą, ale mikoryzą, dzięki której roślina otrzymuje składniki odżywcze

Kwasofity ozdobne ogrodowe

Grupa roślin ogrodniczych wymagających zakwaszenia gleby jest dość rozległa:

• krzewy - wrzosy, azalie, rododendrony, dziki rozmaryn;
• drzewa iglaste - świerk, sosna, jałowiec, jodła;
• uprawy jagodowe - żurawina, borówka, borówka, borówka brusznica;
• byliny - pierwiosnki, gravilat, dicentra, paprocie.

Acidofity do dekoracji pomieszczeń

Wiele roślin domowych przybywa do nas z regionów tropikalnych i subtropikalnych. Ciepło i wysoka wilgotność powodują szybki rozkład materii organicznej i przeważnie kwaśne środowisko glebowe. To określa, które kwiaty lubią kwaśną glebę, w tym uprawy w pomieszczeniach. Wśród preferujących pH w zakresie 4,5–5 jednostek są azalie, kamelie, fuksja, monstera, cyklamen. Uwielbiają kwaśną glebę Saintpaulia (fiołków), przedstawicieli licznej rodziny mirtów.

Podłoże dla roślin domowych z tej grupy przygotowywane jest na bazie torfu, kompostu roślinnego otrzymywanego ze zgniłej ściółki iglastej i liściastej (najlepiej dębowej). Jako zakwaszacz dodaje się torfowiec.

Uwaga! Torf wysoki nadaje się do zakwaszenia. Jego charakterystyczną cechą jest brązowy. Torf nisko położony ma wyższy stopień humifikacji, jest znacznie ciemniejszy.

Ogród iglasto-wrzosowy na glebie kwaśnej - przykład stylowej aranżacji krajobrazu

Metody określania kwasowości gleby

Otrzymując działkę do tymczasowego lub stałego posiadania, konieczne jest przeanalizowanie gleby i określenie poziomu jej żyzności, zakwaszenia, potrzeby przetwarzania w celu zmniejszenia kwasowości, zasadowości itp. Najdokładniejsze dane można uzyskać, pobierając próbki gleby do analizy chemicznej. Jeśli nie jest to możliwe, możesz z grubsza określić poziom kwasowości metodami domowymi:

• za pomocą papierowych pasków testowych lakmusu;
• na chwastach rosnących na miejscu;
• roztwór octu;
• wywary z liści niektórych roślin jagodowych i ogrodniczych;
• urządzenie (miernik pH lub sonda gruntowa).

Oznaczanie kwasowości gleby papierkiem wskaźnikowym

Wykop dziury gładką ścianą wzdłuż przekątnej miejsca na bagnecie łopaty. Usunąć cienką warstwę ziemi na całej głębokości prostej ściany, wymieszać na folii i pobrać próbkę o wadze 15–20 g. Próbki wymieszać oddzielnie w szklance wody, pozostawić do osadzenia i zanurzyć w wodzie papier wskaźnikowy. Opakowanie wraz z paskami wskaźnikowymi zawiera skalę zmian kolorystycznych wraz z wartościami liczbowymi. Podczas zmiany koloru paska (zakres kolorów może mieć różne odcienie):

• czerwony - kwaśna gleba;
• pomarańczowy - średnio kwaśny;
• żółty - lekko kwaśny;
• lekko zielonkawy - neutralny;
• wszystkie odcienie niebieskiego są zasadowe.

Aby dokładniej określić kwasowość gleby, porównaj odczyt koloru z cyfrowym (na opakowaniu) wskazującym cyfrową wartość pH.

Oznaczanie kwasowości gleby przez wzrost chwastów

Oznaczanie kwasowości gleby przez chwasty

Na kwaśnych glebach rośnie:

• szczaw koński;
• babka duża i lancetowata;
• skrzyp polny;
• mięta pospolita;
• ivan da marya;
• wszy drzewne;
• wrzos;
• mchy;
• turzyca;
• smukłe wygięte;
• gorczyca dzika;
• bloodroot;
• góral jest bezczelny;
• łubin niebieski;
• pełzający jaskier.

Alkaliczny jest zdominowany przez:

• ostróżka;
• dziki mak;
• musztarda polna;
• puszysta torebka;
• fasolki.

Na glebach obojętnych lub lekko kwaśnych, nadaje się do uprawy większości roślin ogrodowych:

• matka i macocha;
• powój polny;
• rzodkiew polna;
• chaber polny;
• rumianek;
• koniczyna łąkowa i górska;
• kostrzewa łąkowa;
• trawa pszeniczna;
• Komosa ryżowa;
• Pokrzywa;
• ostropest ogrodowy;
• mydlnica lekarska;
• opadająca żywica;
• ranga to łąka;
• rumieniowaty jest płaskolistny.

Oznaczanie kwasowości gleby za pomocą improwizowanych środków

Ocet stołowy

Ta definicja jest dość przybliżona, ale pokaże, w jakim kierunku należy prowadzić dalsze prace na stronie. Po przekątnej działka jest gromadzona w oddzielnych pojemnikach na garść ziemi. Wybrane próbki gleby wylewa się na folię i skrapla kilka kropel octu stołowego (6 lub 9%).Jeśli słychać syk lub gleba „gotuje się”, pojawiają się bąbelki - oznacza to, że gleba jest neutralna i nadaje się do użycia bez odtleniania.

Herbata liściasta wiśniowa lub porzeczkowa

Kilka listków zalać wrzątkiem i parzyć do 15-20 minut. Dodaj bryłę ziemi. Jeśli roztwór stanie się niebieskawy - gleba jest kwaśna, zmieniła kolor na zielony - może być obojętna lub zasadowa.

Sok winogronowy (nie wino)

Analizę tę można przeprowadzić wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy nie ma roślin zielonych. Grudkę ziemi wrzuca się do szklanki soku. Jeśli sok zmienia kolor i uwalniają się bąbelki, gleba ma neutralną kwasowość.

Soda

W małym pojemniku kleik przygotowuje się z gleby i wody. Polej obficie sodą oczyszczoną na wierzchu. Rozległ się syk - gleba jest zakwaszona. W celu podjęcia niezbędnych działań należy dokładniej określić stopień kwasowości.

Oznaczanie kwasowości gleby specjalnymi urządzeniami

Najdokładniejszy wynik w domu można uzyskać za pomocą analizatorów: pH-metrów, kwasomierzy, sond glebowych. Są bardzo łatwe w użyciu. Wystarczy wbić sondę ostrym końcem w ziemię i po kilku minutach waga pokaże poziom zakwaszenia gleby.

Popiół

Najczęstszym sposobem obniżenia poziomu kwasowości w glebie jest wprowadzenie do gleby popiołu drzewnego. Oprócz tej użytecznej właściwości ma również wiele zalet. Popiół dobrze strukturyzuje glebę, a także wzbogaca glebę w użyteczne mikroelementy. Po zastosowaniu popiołu gleba staje się miękka i luźna, co oznacza, że ​​rośliny będą mogły dobrze oddychać, a wilgoć dostanie się bezpośrednio do systemu korzeniowego. Popiół drzewny doskonale redukuje kwasowość gleby. Rekompensuje również brak wapnia w ziemi. Dlatego jest szczególnie potrzebny ziemniakom. Mieszkańcy lata zalecają dodawanie popiołu do gleby podczas sadzenia pomidorów i papryki. Należy go jednak zmieszać z ziemią, a także stosować w połączeniu z innymi lekami. Zwykle popiół miesza się z wodą i podlewa. Pamiętaj, że popiół jest mieszany z wodą, a nie rozpuszczany, ponieważ na dnie wiadra zawsze tworzy się osad.

Korekta kwasowości gleby w ich letnim domku

Analiza danych dotyczących optymalnej kwasowości gleby pod uprawami warzywnymi, ogrodowymi i innymi wykazała, że ​​nie wszystkie uprawy wymagają gleby neutralnej. Niektóre rośliny rosną i rozwijają się normalnie na glebach lekko kwaśnych, a nawet kwaśnych. Jeśli konieczne jest zmniejszenie lub zneutralizowanie kwasowości gleby, stosuje się odtleniacze.

Odtlenianie gleby można przeprowadzić w następujący sposób:

• wapnowanie;
• izolacyjny;
• stosowanie upraw zielonego obornika,
• leki odtleniające.

Materiały używane do odtleniania gleby obejmują:

• puszysta limonka;
• Mąka dolomitowa (wapienna);
• wapno jeziorne (płyta gipsowo-kartonowa);
• kawałek kredy;
• popiół torfowy;
• Popiół drzewny;
• syderaty;
• złożone preparaty odtleniające.

Przed przystąpieniem do odtleniania gleby należy strefować obszar domku letniskowego i przeznaczyć działki na ogród warzywny, pole jagodowe, ogród, łóżko apteczne, wiejski dom z budynkami gospodarczymi, garaż, kącik wypoczynkowy i inne. Wybierz te, które należy sprawdzić pod kątem kwasowości. Przeprowadź testy i po zidentyfikowaniu poziomu kwasowości gleby na wybranych obszarach przystąp do regulacji.

Najpopularniejszą metodą odtleniania jest wapnowanie wapnem gaszonym, mączką dolomitową, kredą, wapnem jeziornym (płyta gipsowo-kartonowa). W zależności od rodzaju gleby i stopnia zakwaszenia, dawki wapienia są różne (tab. 3).

Odkwaszanie gleby poprzez dodawanie wapna

Tabela 3. Odkwaszanie gleb przez wapnowanie

Wapnowanie gleb zakwaszonych przeprowadza się zwykle na glebach ciężkich po 5-7 latach, lekkich po 4-5 latach, a torfowych po 3 latach. Głębokość wapnowania obejmuje 20 cm poziom gleby. Jeśli wapno nakłada się z mniejszą szybkością, wówczas tylko warstwa 5-6-10 cm jest wapnem. Wapno nakładane należy równomiernie rozprowadzić na powierzchni gleby. Wskazane jest podlewanie gleby po aplikacji. Odtleniona gleba osiągnie neutralny odczyn w ciągu 2-3 lat.

Wapno jest twardym środkiem odtleniającym i przy dużej ilości nanoszonej na glebę może spalić młode korzenie roślin. Dlatego wapnowanie wapnem przeprowadza się do kopania jesienią. W okresie jesienno-zimowym wapno będzie oddziaływać z kwasami glebowymi i innymi związkami, zmniejszając negatywny wpływ na rośliny. Pod tym względem mąka dolomitowa i kreda są bardziej miękkimi i bezpieczniejszymi odtleniaczami gleby dla roślin. Są bezpieczne w użyciu do odtleniania wiosną, najlepiej gdy wilgoć jest zamknięta.

Wapno jest zalecane na ciężkie gleby gliniaste. Mąka dolomitowa i kreda są bardziej skuteczne na lekkich glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych. Mąka dolomitowa wzbogaca glebę w magnez, potas, wapń i niektóre pierwiastki śladowe. Płyty gipsowo-kartonowe są skuteczniejsze niż mąka dolomitowa pod względem wpływu na odtlenianie gleby.

Zapamiętaj! Odtleniania gleby wapieniem nie można łączyć z nawożeniem. Są hodowane w czasie: odtlenianie jesienią, nawożenie wiosną. W przeciwnym razie superfosfat, mocznik, siarczan amonu, azotan amonu i inne substancje wchodzą w związki, które negatywnie wpływają na dostępność składników odżywczych dla roślin.

Odkwaszanie gleby poprzez wprowadzenie popiołu

Odkwaszanie gleby poprzez izolację

Z materiałów jesionowych do odtleniania gleby stosuje się torf i popiół drzewny (drzewny).

Popiół drzewny to wspaniały naturalny odtleniacz. Zużycie dla głównego odtleniania wynosi 0,6 kg / m2. powierzchnia m. Jeśli jest używany jako dodatkowy odtleniacz przez następny rok po głównym, prowadzony przez niepełną szybkość odtleniania, wówczas popiół zużywa się 0,1-0,2 kg / m2. m.

Popiół drzewny należy aplikować jesienią i nie mieszać z nawozami. Będąc dość silną zasadą, wchodzi w reakcje chemiczne ze składnikami odżywczymi gleby, przekształcając je w formę niedostępną dla roślin. Dlatego możliwe jest odkwaszenie gleby popiołem, ale zbiorów nie można uzyskać z innego powodu.

Popiół torfowy jest znacznie uboższy w składniki aktywne, które wchodzą w reakcje chemiczne z kwasami glebowymi. Dlatego też dawkę popiołu torfowego zwiększa się 3-4-krotnie przy głównym zastosowaniu i 1,5-2,0-krotnie przy dodatkowym. Zasady stosowania są takie same jak przy wapnowaniu.

Zastosowanie zielonego nawozu do odkwaszania gleby

Aby odtlenić glebę, niektórzy ogrodnicy używają zielonych roślin nawozowych. Rośliny jednoroczne i wieloletnie zasiane jesienią z głęboko wnikającymi korzeniami orzą glebę, podnoszą składniki pokarmowe z głębin do górnych warstw. Tworząc dużą zieloną biomasę, praktycznie zastępują obornik, który ma właściwości odtleniające. Spośród syderatów właściwości odtleniające gleby to:

• łubin;
• lucerna;
• facelia;
• owies;
• żyto;
• rośliny strączkowe;
• Vika.

Ogólnie rzecz biorąc, cały zielony nawóz, zwiększając zawartość materii organicznej w glebie, przyczynia się do korekty kwasowości gleby. Więcej o stosowaniu zielonego nawozu przeczytasz w artykule „Jaki zielony nawóz zasiać przed zimą?” Najlepszym przygotowaniem do utrzymania gleby na poziomie neutralnym pod względem kwasowości jest ciągłe stosowanie zielonego nawozu. Gleba stanie się puszysta, żyzna, z neutralnymi reakcjami bez użycia odtleniaczy.

Odkwaszanie gleby nawozem zielonym

Stosowanie gotowych preparatów odtleniających glebę

Ostatnio na sklepowych półkach pojawiły się złożone preparaty - odtleniacze gleby. Są bardzo wygodne, ponieważ drastycznie zmniejszają ilość pracy fizycznej. Ponadto oprócz substancji odtleniających zawierają również przydatne składniki, które przyczyniają się do wzrostu żyzności odtlenionych gleb:

• wapń;
• magnez;
• fosfor;
• bor;
• cynk;
• miedź;
• mangan;
• kobalt;
• molibden

i inne pierwiastki niezbędne dla roślin w okresie wegetacji.

Leki te są wprowadzane jesienią do kopania, a następnie podlewania. Neutralna reakcja gleby występuje w 2-3 roku.

Jak określić kwasowość?

Ustalenie tego wskaźnika w domu jest dość łatwe. Aby to zrobić, w specjalistycznym sklepie musisz kupić zestaw do pomiaru kwasowości gleby, który zawiera pewną liczbę papierków lakmusowych. Dodatkowo należy przygotować tzw. Ekstraktor gleby (dodać pięć części wody do jednej części gleby). Pojemnik z tym kapturem należy odpowiednio wstrząsnąć, pozostawić na chwilę w spokoju, aby się osadził. Teraz możesz włożyć papierek lakmusowy do płynu nad osadem. W kontakcie z cieczą zmienia kolor, który porównuje się z szablonem.

Kwaśna gleba, której ślady opisano w tym artykule, charakteryzują się następującymi kolorami na kartce papieru: zielonym, niebiesko-zielonym i niebieskim.

Skład mechaniczny gleby

To jeden z najważniejszych wskaźników, a jednocześnie - jeden z najłatwiejszych do zrozumienia i zdefiniowania.

Gleby dzieli się według ich składu mechanicznego na:

• lekkie (piaszczyste i gliniaste)
• średnio ciężki (gliniasty)
• ciężki (gliniasty).

Czasami gleby żwirowe i kamieniste są również wyróżniane jako niezależne typy, ale nadal są one znacznie mniej powszechne, więc nie będziemy się nad nimi teraz rozwodzić.

Skład mechaniczny gleby jest łatwy do określenia

Aby dowiedzieć się, jaki rodzaj gleby jest na miejscu, weź garść ziemi, równomiernie zwilż ją tak, aby miała konsystencję gęstej pasty i rozwałkuj „kiełbasę” o grubości około 3 mm. Następnie próbujemy zwinąć go w pierścień i ocenić, co z tego wyszło:

• gleba dobrze się toczy, jest elastyczna, pierścień łatwo się zwija i zachowuje swój kształt - gliniasty, ciężki;
• ziemia zwija się w „kiełbasę”, ale pęka przy próbie złożenia w pierścień - gliniasty;
• ziemia kruszy się, nie można z niej zwinąć czegoś w całości, nie można złożyć pierścienia - piaszczysta lub gliniasta, lekka.

Jest to wersja uproszczona: na przykład te same gliny są również podzielone na lekkie, średnie i ciężkie. Ale z zastosowanego punktu widzenia będziemy wystarczająco pewni siebie, aby poruszać się po tych trzech typach. Każdy z nich ma swoje wady i zalety, a jeśli prawidłowo podejdziesz do przetwarzania, dobre plony można uzyskać na glebie o dowolnym składzie mechanicznym.

Dlaczego ważne jest, aby to zrozumieć? Skład mechaniczny gleby determinuje jej gęstość, przepuszczalność wody i powietrza, wilgotność. Różne rodzaje gleb są na różne sposoby zaopatrywane w niezbędne składniki odżywcze dla roślin i wymagają innego podejścia.

Różne gleby wymagają innego podejścia

Więc, gleby ciężkie bogatsze w odżywianie niż płuca. Ale szybko się zbrylają, po deszczu ich powierzchnia zostaje pokryta skorupą. Woda często się na nich zatrzymuje, a korzenie roślin cierpią z powodu podlewania. Na takich glebach pożyteczne mikroorganizmy nie działają dobrze, materia organiczna powoli się rozkłada, przez co mogą wystąpić niedobory składników odżywczych. Wiosną obszary o podobnej glebie nagrzewają się dłużej, a roztopiona woda je później opuszcza, więc sadzenie należy rozpocząć z pewnym opóźnieniem.

Jak naprawić sytuację? Główną metodą jest wprowadzenie materiałów spulchniających (zwykle trocin lub piasku).Piasek można aplikować zarówno wiosną, jak i jesienią, ale trociny - najlepiej jesienią, a przed ich użyciem warto zwilżyć je roztworem nawozu azotowego. Objętości i proporcje dobiera się w każdym konkretnym przypadku, w zależności od wymagań upraw, które mają być sadzone, i właściwości gleby.