Stylowy ogród skalny, wykwintny żywopłot czy fantazyjne formy ozdobne na miejscu uzyskuje się w procesie uprawy krzewów. Berberys pospolity wyróżnia się całorocznym pięknem: wiosną cieszy się zielonymi liśćmi i żółtymi kwiatami, a jesienią - efektownymi czerwonymi jagodami, które można zjeść. Do sadzenia pojedynczego krzewu stosuje się sadzonki, ale uprawa berberysu na dużą skalę zapewnia uzyskanie materiału w tańszy sposób.
Opis botaniczny
Dziś na świecie istnieje ponad 170 gatunków krzewów berberysu, których sadzenie i pielęgnacja nie będzie trudne nawet dla początkującego ogrodnika. Niektóre rośliny są półzimozielonymi pełzającymi krzewami, inne są zimozielone, a jeszcze inne są liściaste. Liście krzewu mogą być naprzemienne, proste lub skórzaste. Nawiasem mówiąc, niewiele osób wie, ale kolce berberysu to także liście, ale w zmodyfikowanej formie, składającej się z jednej żyły, skierowanej na końcu. Poniżej zdjęcie krzewu berberysu uprawianego w Rosji.
Żółto-złote lub pomarańczowo-czerwone kwiaty berberysu mają niewielki rozmiar, ale raczej aromatyczny aromat. W większości przypadków są zbierane w kwiatostanach corymbose lub racemose, ale mogą być również pojedyncze. Roślina jest doskonałą rośliną miododajną, która przyciąga do siebie pszczoły z całego terenu. W zależności od odmiany, która jest używana do uprawy, owoce będą różnić się kolorem i kształtem. Jednak wszystkie mają wiele przydatnych właściwości, ponieważ zawierają dużą liczbę pierwiastków śladowych i witamin. Ze względu na tę cechę owoce krzewu berberysu, którego zdjęcie pokazano powyżej, są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej i ludowej. Preparaty na bazie tych jagód pomagają pozbyć się wielu chorób.
Rodzaje i odmiany berberysu pospolitego
Różnorodność odmian berberysu pozwala letnikowi wybrać dokładnie taką, która zaspokoi jego potrzeby. Roślinę reprezentuje kilka gatunków, które z kolei obejmują różnorodne odmiany.
Berberys pospolity
Najbardziej rozległa grupa i najbardziej rozpowszechniony rodzaj berberysu. Rośnie na południu Rosji, osiedla się na skraju lasów, stepach leśnych, terenach pagórkowatych iw górach Kaukazu. Rozległy krzew, nieprzekraczający trzech metrów, jest chroniony cierniami. Pędy krzewu są łukowate, podatne na wyleganie. Liście berberysu pospolitego są zielono-czerwone, okrągło-owalne, umieszczone na krótkich ogonkach. Wiosną krzew kwitnie żółtymi małymi kwiatostanami, a jesienią pojawiają się jasne i zauważalne owoce, nadające się do spożycia.
Berberys Thunberg
Kolejny popularny rodzaj berberysu, łączący ogromną liczbę odmian. Krzew Thunberg jest popularny wśród ogrodników ze względu na efekt dekoracyjny i bezpretensjonalność. Roślina jest średniej wielkości krzewem o wysokości od dwóch do trzech metrów. Mocną roślinę należy przycinać ze względu na duży przerost. Pień i gałęzie pokryte są cierniami iz czasem zmieniają kolor z bordowego na brązowy, krzew wygląda spektakularnie jako część żywopłotu.Liście berberysu mają inny kształt i kolor, najczęściej w postaci spiczastego owalu bordowego lub zielonego, umiejscowionego na krótkich ogonkach, liście nie osiągają dużych rozmiarów (średni rozmiar 4x2 cm).
Kwiatostany berberysu Thunberg mogą być pojedyncze lub racemiczne, kwiaty pojawiają się w połowie maja, dając jasne owoce jesienią. Mieszkańcy lata zauważają niektóre z najbardziej znanych odmian Thunberg:
Barberry red Red Pilar, roślina ozdobna, niski krzew o atrakcyjnych, bujnych formach. Liście liliowe, z bordowymi i szarymi odcieniami.
Odmiana berberysu żółty Golden Ring, średniej wielkości krzew o długości około trzech metrów, z bujną czapką. Liście są fioletowe z czerwonym odcieniem i żółtą obwódką. Kwitnienie jest obfite, jasne, rozpoczyna się wiosną, a jagody berberysu można zbierać jesienią.
Pomarańczowa rakieta, pomarańczowa odmiana berberysu, krzew ozdobny o jasnych liściach i obfitym owocowaniu. Odcień liści waha się od jaskrawoczerwonego do pomarańczowego. Jagody mają głęboki koralowy kolor, są wydłużone i cierpko cierpkie na podniebieniu.
Gatunki hybrydowe z Ottawy
Otrzymywany przez skrzyżowanie berberysu Atropurpureya i Thunberg.
Ma wyłącznie cel dekoracyjny i jest podobny do berberysu Thunberg. Kolory liści występują w odcieniach magenty, fioletu i brudnego różu. Roślina rozwija się szybko, jest stabilna i bezpretensjonalna. Potrzebuje przycinania i światła słonecznego. Jesienią jasny bordowy krzew berberysu ottawskiego wygląda korzystnie na ponurym szarym tle ogrodu. Odmiany preferowane przez letnich mieszkańców: Superba, Auricoma, Silver Miles, ci przedstawiciele gatunku mają jasny wygląd i są bezpretensjonalni w pielęgnacji.
Berberys zwyczajny Anthropurpurea fioletowy lub czerwonolistny
Krzew jest bujny, rozłożysty, do dwóch metrów wysokości, bardzo popularny wśród letnich mieszkańców. Anthropurpurea ma bordowe lub fioletowe liście, kwitnie pomarańczowymi kwiatostanami, dając jasne, duże, błyszczące jagody.
Fioletowy wygląd ma również barwny kształt berberysu Albovariegata który różni się od anthropurpurea bardziej przysadzistym kształtem i zielonymi liśćmi białymi plamami i żyłkami.
Aureomarginate z pstrokatymi liśćmi otoczonymi brązową obwódką to kolejna forma antropurpurei. Gatunek ten jest wybredny, jeśli chodzi o obecność światła słonecznego, w cieniu blaknie jasny kolor liści, a krzew zaczyna się rozciągać w górę, tracąc swój „blask”.
Serrata, inna forma berberysu purpurowego, ma ząbkowane liście.
Sulcatapędy długie, prążkowane, Lutea, żółte owoce, Macrocarpa dobrze owocuje, Alba daje białe jagody, podczas gdy y Asperms jagody nie mają pestek.
Krzew berberysu amurskiego
Rozległa, bujna, liściasta roślina. Primorye jest uważane za miejsce narodzin wzrostu. Zewnętrznie Amurskie są podobne do zwykłych, jest to duży, wysoki (do trzech metrów), ciernisty krzew berberysu, o szerokich, postrzępionych liściach. Wiosenny zielony kolor Amursky'ego zastępuje jesienny odcień jaskrawego szkarłatu. Gatunek ten jest bezpretensjonalny, odporny na niskie temperatury, dobrze rośnie na każdej glebie. Rozmnażanie przez sadzonki i nawarstwianie zawsze przynosi dobre rezultaty. Gatunek berberysu amurskiego ze względu na swój wzrost doskonale nadaje się do budowy żywopłotu na stanowisku.
Czerwony berberysowy Cabernet
Niski krzew o wysokości mniejszej niż metr ciernie niezawodnie chronią roślinę przed nieproszonymi „gośćmi”. Liście bliżej jesieni zmieniają kolor z czerwonego na bordowy lub ognisty pomarańczowy.
Kwitnie głównie wiosną, owocuje jesienią. Kwiaty są żółte, małe. Jagody są szkarłatno-czerwone. Roślina preferuje miejsca słoneczne o dobrej wilgotności.
Potrzebuje przycinania i nie znosi dobrze suszy.
Barwny berberysowy arlekin
Roślina rośnie powoli, kapryśnie toleruje niskie temperatury.
Liście są pstre z białymi plamami.Pędy pokryte są małymi cierniami. Kwitnienie rozpoczyna się od maja do czerwca. Kwiaty drobne, jasnożółte, znajdują się w całym pędzie. Arlekin nie toleruje kwaśnych gleb i podmokłych.
Sadzenie berberysu
Krzew może rosnąć na prawie każdej glebie. Roślina dobrze znosi suszę i jest łatwa w pielęgnacji. Można ją sadzić zarówno w półcieniu, jak i na otwartych przestrzeniach, które wieje wiatr ze wszystkich stron. Zaleca się sadzenie roślin na glebach o neutralnej równowadze kwasowej, ale nie jest to konieczne.
Zastanawiasz się, jak wygląda berberys z jagodami? W naszym artykule można znaleźć wiele zdjęć zrobionych w rzeczywistych warunkach.
Sadzonki kupujemy wiosną, zaraz po stopieniu się śniegu. Warto jednak kupić kulturę przed przerwaniem pąków. Sadzenie odbywa się w okresie wiosennym, gdy tylko kończy się okres liściasty.
Podczas sadzenia konieczne jest przygotowanie specjalnego dołu, do którego dodaje się 10 kg próchnicy lub kompostu, a także około 100 g superfosfatu, 200 g popiołu i 400 g mieszanki wapna. Cała ta mieszanka pokryta jest żyzną glebą, po czym krzewy sadzi się w jamie. Odległość między sąsiednimi preparatami powinna wynosić około 1,5 metra. W większości przypadków mieszkańcy lata używają krzewu berberysu do robienia żywopłotów. W takim przypadku rośliny należy sadzić nieco gęstsze.
Zaleca się przygotowanie dołków na kilka tygodni przed sadzeniem. Ich głębokość nie powinna przekraczać 40 cm, w tym samym okresie dodaje się do nich niewielką warstwę piasku, aby zapewnić dobre napowietrzenie korzeni.
Po zakończeniu sadzenia wszystkie rośliny są obficie podlewane wodą. Następnie konieczne jest ściółkowanie koła pnia torfem lub kompostem w celu ochrony krzewów przed zamarzaniem.
Skład i zawartość kalorii w jagodach
Główna zaleta berberysu tkwi w jego owocach - są wzbogacone w makro - i mikroelementy, witaminy, minerały i kwasy. Na przykład pod względem zawartości witaminy C jagody berberysu znacznie przewyższają jabłka, a nawet cytryny.
Prawie wszystkie składniki roślin zawierają alkaloidy. Kolumbamina i palmityna, berbamina oraz berbamina, jatrorrycyna i oksyakantyna znajdują się w korzeniach berberysu, aw liściach karoten, witamina E i fenolokarboksylowe kwasy.
Owoce berberysu zawierają kwasy jabłkowy, cytrynowy, winowy i inne kwasy organiczne, a także barwniki, garbniki i substancje pektynowe; zawartość glukozy i fruktozy nie przekracza 5%.
Wartość odżywcza berberysu na 100 gramów to około 29,6 Kcal.
Makroskładniki:
- Woda - od 71 do 73 g
- Białko - 1,6 g (w niektórych typach do 4,5 g)
- Tłuszcz - 0,4 g (w niektórych typach do 4,7 g)
- Węglowodany - od 3,5 do 7,9 g, w tym popiół - od 0,9 do 2,2 g
- Błonnik (błonnik) - 2,8 g
- Zawartość kwasów organicznych wynosi około 0,96 g
Witaminy:
- B1 (tiamina) - 0,07 mg
- B2 (ryboflawina) - 0,15 mg
- B5 (kwas pantotenowy) - 0,31 mg
- B6 (pirydoksyna) - 0,2 mg
- C (kwas askorbinowy) - od 28,5 do 172 mg
- E (tokoferol) - 4,2 mg
- R (rutyna) - 250 do 500 mg
Minerały:
- Potas - nie więcej niż 267 mg
- Sód - do 110 mg
- Magnez - 9 mg
- Wapń - 45 mg
- Żelazo - 26 mg
- Jod - 0,16 mcg
- Cynk - 28 mcg
- Kobalt i ołów - 0,72 mcg
- Chrom, selen i molibden - 0,40 mcg
- Miedź - 14,5 mcg
- Aluminium - 60,4 mcg
- Mangan - 47 mcg
- Stront - 2,31 mcg
- Bor - 67,6 mcg
- Bar - 8,07 mcg
- Nikiel - 2,89 mcg
Opieka
Krzew berberysu to jedna z najbardziej bezpretensjonalnych roślin, jednak aby roślina pokazała się w całej okazałości, należy zadbać o zielonego zwierzaka. Podstawowe zasady pielęgnacji obejmują terminowe nawożenie, pielenie, poluzowanie gleby, wysokiej jakości podlewanie i tak dalej.Szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłowe przycinanie krzewów, ponieważ to właśnie najbardziej wpływa na dekoracyjny wygląd berberysu.
Podlewanie zalecane jest przynajmniej raz w tygodniu. W tym celu stosuje się dobrze osadzoną wodę. Jednak w porze deszczowej należy uważać na cotygodniowe zawilgocenie gleby, ponieważ nadmierna wilgoć w podłożu doprowadzi roślinę do śmierci znacznie szybciej niż długotrwała susza. Jeśli roślina zostanie dotknięta zgnilizną korzeni, nie będzie już wyleczona.
Nawozy stosowane podczas sadzenia powinny wystarczyć młodym sadzonkom na około rok. Bezpośrednio po tym okresie, na początku sezonu, każdy krzew berberysu należy podawać roztworem mocznika w ilości 30 gramów nawozu na 10 litrów wody. Taka ilość azotu powinna wystarczyć roślinom na około 3 lata. Pod koniec każdego sezonu, pod koniec jesieni, krzewy są karmione nawozami fosforowymi (15 gramów superfosfatu na 10 litrów wody) i potasem (10 gramów na 10 litrów).
Cięcie raz na rok nie jest konieczne, ale dzięki temu rośliny będą miały bardziej bujny wygląd. Po raz pierwszy ta procedura jest przeprowadzana pierwszą wiosną po posadzeniu. Następnie krzewy należy ścinać tylko w sezonie letnim, np. Pod koniec sierpnia lub na początku czerwca. Jednak w przypadku odmian nisko rosnących takie procedury są opcjonalne.
Wraz z nadejściem jesieni konieczne jest ściółkowanie pod kołami pnia. Aby to zrobić, możesz użyć torfu, kompostu, a nawet suchych liści. Materiał można przygotować własnymi rękami. Jeśli jednak zdecydujesz się ściółkować liśćmi, zbieraj tylko dobrze wysuszony materiał. Pod koniec listopada wokół każdego krzewu tworzy się kopiec.
W zimnych regionach Rosji, przez pierwsze pięć lat po posadzeniu berberysu, zaleca się przykrywanie roślin gałęziami świerkowymi lub budowanie poważniejszych schronień wokół krzewów ze złomu. Najłatwiej byłoby zrobić małą drewnianą ramkę i pokryć ją grubą folią. Pomoże to chronić krzew przed zimnymi przeciągami i silnymi mrozami.
Funkcje
Nazwa w języku łacińskim - Berberis vulgaris, pochodzi od arabskiego słowa „beri” - muszli, której kształt przypomina liście krzewu.
Każdy rodzaj gleby nadaje się do uprawy, ponieważ roślina nie jest szczególnie wybredna, daje plon, nawet jeśli zostanie posadzony na obszarze, który nie jest wysokiej jakości.
Posiada zwiększoną odporność na upały, dlatego rośnie w strefach gdzie panuje ciepły klimat. Na pniach i pędach jest duża ilość, dzięki czemu utrzymuje się równowaga kosztów zasobów wodnych. W takiej sytuacji wilgoć jest wchłaniana powoli, co minimalizuje prawdopodobieństwo wysychania.
Występuje na terytorium prawie wszystkich krajów europejskich, rośnie w Azji Środkowej, Ameryce Północnej, a także na Krymie i Kaukazie, które zdaniem naukowców są uważane za kolebkę kultury.
Często używany do dekoracji parków, ogrodów i tak dalej. Pęd berberysu pospolitego rośnie tak bardzo, że czasami trudno go odróżnić od „amurskiego” występującego na Dalekim Wschodzie, gdzie charakterystyczne są wysokie temperatury powietrza. Cechą dzikiego analogu jest zdolność do wzrostu na ubogich glebach, skalistych nasypach wzdłuż brzegów zbiorników wodnych.
Szkodniki i choroby
Większość drzew ozdobnych i krzewów berberysu jest podatna na ataki różnych owadów i chorób. Mszyca berberysowa, berberys pospolity, ćma kwiatowa to tylko główne szkodniki, które mogą powodować uszkodzenia rośliny. Do zwalczania owadów zaleca się stosowanie dowolnego środka owadobójczego, np. „Aktara” lub „Vertimek”.
Wśród najbardziej charakterystycznych chorób berberysu wyróżniają się różne formacje grzybowe - rdza, mączniak prawdziwy, plamienie, bakterioza i tak dalej. Możesz z nimi walczyć zarówno środkami ludowymi, jak i nowoczesnymi fungicydami.
Uprawa berberysu z nasion
Czy można wyhodować drzewo berberysu z nasion w domu? Nasza odpowiedź brzmi: tak, możesz. Jednak nie będzie to takie łatwe. Ale jeśli spełnisz wszystkie wymagania, zgodnie z poniższymi instrukcjami, będziesz mógł wyhodować pełnoprawną sadzonkę, z której w końcu wyrośnie duże drzewo. Zastanawiasz się, jak wygląda krzew berberysu? Oto oryginalne zdjęcie tej rośliny.
Najpierw musisz wybrać kilka najbardziej dojrzałych jagód. Oddziel nasiona od miąższu, a następnie opłucz je pod bieżącą zimną wodą. Następnie musisz zdezynfekować materiał do sadzenia. W tym celu można użyć słabego roztworu nadmanganianu potasu. Nasiona zostawiamy w nim na 20 minut, po czym ponownie spłukujemy pod bieżącą wodą i dokładnie suszymy.
Nasiona można sadzić od razu w luźnej glebie, najlepiej jednak sadzić sadzonki w plastikowych kubeczkach. Jako podłoże do sadzenia zaleca się stosowanie gleby uniwersalnej o odczynie obojętnym. Pierwsze sadzonki mogą wykluć się za miesiąc, ale należy pamiętać, że procent kiełkowania berberysu jest niezwykle mały, dlatego sadzi się kilka kopii na raz.
Po pojawieniu się pierwszych pędów zaleca się hodować je przez jakiś czas w domu. Jeśli nie masz takiej możliwości, możesz od razu zasadzić sadzonki w ziemi. Najlepiej jednak robić to w połowie wiosny, kiedy nie spodziewane są nocne przymrozki. Pierwsze owoce na sadzonkach pojawią się dopiero po dwóch latach, więc nie jest to najlepszy sposób na rozmnażanie. A o tym, która metoda jest uważana za bardziej skuteczną, czytaj dalej.
Zastosowanie do gotowania
Berberys pospolity znany jest ze swoich cennych walorów odżywczych, dzięki czemu jest aktywnie wykorzystywany w kuchni. Dojrzałe jagody są dobre zarówno świeże, jak i suszone. Nawiasem mówiąc, młode liście rośliny są używane do jedzenia. Jest stosowany do sałatek i zup. Jagody berberysu można dodawać do dań mięsnych. Z owoców przygotowuje się soki, napoje, marmoladę, syropy, konfitury, pianki marshmallows i mus gotuje się. Jagody można marynować i marynować.
Krzewy berberysu to doskonałe rośliny miododajne. Miód berberyjski ma przyjemny aromat i delikatny słodki smak. Nektar ma złocistożółty kolor.
Powielanie kultury
Pielęgnacja i sadzenie krzewu berberysu nie jest trudne. A co z hodowlą? Oprócz metody nasiennej młode sadzonki można uzyskać innymi metodami. Co więcej, będzie to zrobione znacznie szybciej i wygodniej. Główne zalety rozmnażania wegetatywnego są następujące:
- właściwości odmianowe rośliny rodzicielskiej są w pełni zachowane;
- sadzonka nie wymaga szczepienia;
- gotową roślinę uzyskuje się w ciągu jednego roku.
Jaki jest więc najlepszy sposób rozmnażania krzewu berberysu w kraju?
Sadzonki
Ta metoda rozmnażania wegetatywnego pozwala uzyskać dość dużą ilość materiału do sadzenia w ciągu jednego roku. Warto jednak zauważyć, że bez heteroauxiny lub innego stymulatora wzrostu korzenie na młodych sadzonkach będą przebiegać znacznie wolniej. Oto, czym jest ta metoda:
- Na początku lata rozpoczynamy zbiór materiału do sadzenia. Aby to zrobić, wycinamy boczne gałęzie roczne na sadzonki, z których każda nie powinna przekraczać 15 centymetrów długości.
- Wszystkie liście z dna gałęzi są ostrożnie usuwane, po czym są traktowane stymulantami wzrostu zgodnie z instrukcją na opakowaniu preparatu.
- Po utworzeniu systemu korzeniowego sadzimy sadzonki w kubeczkach z wcześniej przygotowaną mieszanką próchnicy, torfu, żyznej gleby i piasku rzecznego w stosunku: 2: 2: 2: 1.
- Nakładamy folię na pojemniki z sadzonkami, tworząc w ten sposób efekt cieplarniany.
- Podczas całego procesu ukorzeniania konieczne jest ciągłe wietrzenie szklarni i regularne spryskiwanie sadzonek ciepłą wodą. W razie potrzeby ziemię należy zrzucić i poluzować.
- Jeśli sadzonki są przechowywane na zewnątrz, zadbaj o ich schronienie na zimę.
Po stwardnieniu na zimę sadzonki można sadzić do stałego „miejsca zamieszkania” analogicznie do techniki opisanej w naszym artykule wcześniej.
Warstwy
Jako jedną z warstw można wziąć dolną część krzewu, czyli gałąź jednoroczną. Jaki jest sens reprodukcji w ten sposób?
- Na początek kopiemy małe rowki w ziemi, każdy po około 15-20 centymetrów. Następnie zginamy gałąź do ziemi i wkładamy ją do tej dziury.
- Możesz ustalić położenie warstw za pomocą odgałęzienia ulotki lub łuku drucianego. W ostateczności możesz po prostu przywiązać go do kołka.
- Wypełniamy rowek ziemią, aby nad powierzchnią pozostawał tylko czubek młodego pędu.
Warstwy nie wymagają szczególnej pielęgnacji, z wyjątkiem regularnego podlewania. Jeśli przygotowałeś młode pędy na wiosnę, jesienią będą gotowe do przesadzenia. Po prostu wykopujemy sadzonki z ziemi w taki sposób, aby nie uszkodzić rozwiniętego systemu korzeniowego.
Uprawa
Często krzew służy do celów dekoracyjnych, ponieważ jego naturalne piękno pozwala estetycznie przekształcić działkę każdego letniego mieszkańca. Roślina nie sprawia większych kłopotów, dobrze rośnie pod wpływem promieni słonecznych, wygodnie jest też przebywać w cieniu.
Roczne owocowanie jest zapewnione zarówno na glebie żyznej, jak i piaszczysto-gliniastej.
Różne części zielonego berberysu mogą służyć jako baza do rozprzestrzeniania się rośliny. Latem ścina się łodygę, która pojawiła się na dojrzałym krzewie, po czym zakopuje się ją w ziemi. Rozmnażanie odbywa się za pomocą przypadkowych pąków rozwijających się w pierwotnej tkance edukacyjnej korzenia lub przez podzielenie buszu. Druga opcja jest nieskuteczna, gdy prototyp traci 1/3 korzenia.
Dzielenie buszu
Jeśli masz na myśli ozdobny krzew berberysu, który pasuje do Ciebie pod każdym względem, możesz spróbować rozmnażać tę roślinę, dzieląc krzew. Najbardziej odpowiednią porą roku na tę procedurę jest wczesna wiosna, kiedy młode pąki nie zdążyły jeszcze otworzyć się po hibernacji.
- Ostrożnie wykop krzak macierzysty.
- Pocięliśmy go na kilka części. Mogą wystąpić problemy z rozłupywaniem korzeni, więc możesz użyć piły do metalu.
- Przygotowujemy dołki o głębokości około 40 centymetrów, po czym sadzimy w nich wszystkie części krzewu.
- Następnie pozostaje tylko odpowiednie przycięcie roślin, aby zrównoważyć ich część naziemną z korzeniami. Poprawi to przetrwanie podzielonych części.
Późniejsza pielęgnacja berberysu nie różni się od opieki nad dorosłą rośliną.
Odmłodzenie starych krzewów
Jeśli na twojej stronie jest kilka starych krzewów berberysu, które mają nieokreślony wygląd, nie spiesz się, aby całkowicie pozbyć się kultury, ponieważ masz możliwość odmłodzenia krzewu, nadając mu dawne walory dekoracyjne.
Prawdopodobnie już zgadłeś, że do tej procedury będziesz musiał odciąć wszystkie stare gałęzie, dzięki czemu nowe gałęzie wchłoną więcej życiodajnej wilgoci. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że owoce i kwiaty rośliny powstają głównie na rocznych wzrostach, więc nie wahaj się usunąć tych gałęzi, które powstały rok temu lub więcej.Warto również zauważyć, że przy silnym skróceniu gałęzi plon berberysu wyraźnie spada, dlatego technikę tę najlepiej stosować do form dekoracyjnych tego krzewu.
Co należy zrobić, aby odmłodzić formy owocowe? Aby to zrobić, musisz albo przenieść wzrost krzewu na gałąź, odcinając centralne pędy, albo całkowicie wyciąć starą gałąź do podstawy, a na jej miejscu zacząć tworzyć młodą.
Chociaż krzew nie boi się przycinania i strzyżenia, nie powinieneś dać się ponieść emocjom podczas skracania gałęzi, w przeciwnym razie ryzykujesz pozostawienie bez kwiatów, a zatem bez plonów.
Przygotowanie krzewu na zimę
Wraz z nadejściem jesieni, zwłaszcza w zimnych regionach Rosji, warto zacząć myśleć o tym, jak najlepiej chronić rośliny przed przeciągami i silnymi mrozami. Aby to zrobić, możesz zbudować specjalne ramy ze złomu, a następnie przykryć roślinę folią lub płótnem. Po pierwszym śniegu nad krzakami tworzy się biała „czapka”, która zatrzyma ciepło w środku.
Jednak wcześniej konieczne jest wykonanie szeregu czynności w celu przygotowania berberysu na okres zimowania:
- Z terenu wokół krzewów usuwamy różne zanieczyszczenia (gałęzie, liście itp.), Po czym wykopujemy ziemię łopatą ogrodową.
- Karmimy rośliny kompostem lub rozcieńczoną próchnicą.
- Wykonujemy dodatkowe przycinanie sanitarne.
- W razie potrzeby odmładzamy krzew usuwając stare pędy.
Zaleca się również dodatkowe ściółkowanie kręgów przy pniu, ale w ciepłych regionach nie jest to konieczne.
Tylko młode krzewy, które nie osiągnęły wieku pięciu lat, są szczególnie wrażliwe na zimowe mrozy. Dlatego powinny być przede wszystkim przygotowane do zimowania. W przypadku zimozielonych odmian berberysu szczególnie ważne będzie przykrycie ich gałązkami świerkowymi, które nie tylko ochronią rośliny przed zimnem, ale także nadadzą ozdobny wygląd Twojej witrynie nawet w sezonie zimowym.
Duże krzewy przed schroniskiem należy związać sznurkiem lub liną. Dzięki temu będą bardziej kompaktowe, co znacznie zmniejszy rozmiar wymaganej ramy. Po zamontowaniu skrzynki kratowej i roślin z włókniny, na przykład folii lub agrofibry, zaleca się wylać warstwę suchych liści na obwodzie. Odbywa się to w celu całkowitego wykluczenia możliwości przenikania zimnych przeciągów pod szklarnię.
Nawiasem mówiąc, zaleca się izolowanie większości upraw ogrodniczych, ale nie należy spieszyć się z tym procesem. Lepiej jest trochę spóźnić się z osłoną roślin na zimę niż zrobić to za wcześnie, zwłaszcza jeśli do izolacji używasz hermetycznego materiału. Podczas odwilży pod folią utworzy się kondensacja, która z pewnością zniszczy krzak wraz z nadejściem mrozu. Zimna woda będzie stopniowo kapać na rośliny, co spowoduje rozwój infekcji grzybiczych.
Warunki wzrostu
Roślina jest odporna na zimę, ciepło nie jest dla niej destrukcyjne, wybrany obszar sadzenia nie wpływa na plon. Idealną opcją byłaby gleba o kwasowości nieprzekraczającej 7,0, a dla poprawy warunków do takiej gleby najpierw dodaje się mieloną kredę, wapno gaszone lub popiół drzewny.
Chociaż berberys jest mało wymagający dla obszaru, na którym rośnie, nadal konieczne jest znalezienie miejsca z wodami gruntowymi na dużych głębokościach. Jednak obszary z długotrwałymi sezonowymi opadami deszczu mają szkodliwy wpływ, ponieważ zbyt duża ilość wilgoci nie przyniesie żadnego pożytku.
Berberys jest zdolny do wzrostu na terenach o słabym środowisku ekologicznym, dlatego sprzyjają temu nawet warunki megalopoli, które charakteryzują się zwiększonym zanieczyszczeniem powietrza różnymi zanieczyszczeniami, które negatywnie wpływają na większość roślin.
Powinieneś wybrać stronę do sadzenia, gdzie docierają promienie słoneczne, pozwoli to uzyskać bogate zbiory
Przycinanie sanitarne
Co to za procedura? Jest to niezbędny środek do usuwania starych, suchych, połamanych i chorych gałęzi. Zaleca się trzymać go raz w roku. Przycinając stare pędy, nie tylko dodajesz siły nowym pędom, ale także poprawiasz walory dekoracyjne berberysu.
Warto zaznaczyć, że ten typ krzewu praktycznie nie jest podatny na choroby grzybowe, więc nie trzeba się martwić, że z powodu niedostatecznej wentylacji w środku zacznie tworzyć się mączniak prawdziwy czy zgnilizna wierzchołkowa.
Nie jest to jednak powód, aby w ogóle nie przycinać roślin. Jeśli nie zapewnisz dobrej wentylacji berberysu, ryzykujesz utratę części plonu, który pogorszy się z powodu braku słońca i nadmiernej wilgoci wewnątrz krzewu.
Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomógł Ci dowiedzieć się, jak dbać o berberys w domu. Większość krzewów to dość bezpretensjonalne rośliny, ale to nie znaczy, że nie wymagają opieki. Nie zapomnij o regularnej dezynfekcji i innych środkach zapobiegawczych, które zwiększą plon i walory dekoracyjne berberysu.
