Prawdziwi hodowcy doceniają roślinę nolin za bezpretensjonalną uprawę. Egzotyczna roślina świetnie czuje się na parapetach doświadczonych i początkujących amatorów do uprawy różnych nowości w uprawie roślin.
Dbanie o nolinę w domu jest bardzo proste, roślina nie wymaga wiele pracy i przebiegłych manipulacji, a także tworzenia złożonego składu gleby.
Podstawowe zasady uprawy bokarnei, pielęgnacja
- Oświetlenie
będziesz potrzebować jasnego i stałego, lepiej umieścić roślinę na oknie wychodzącym na południe. W innych przypadkach powinieneś podświetlić zero lampami. - Temperatura zawartości.
Wytrzymują wskaźniki ciepła w granicach 24-28 stopni, w miesiącach zimowych rozpoczyna się okres spoczynku, a temperatura spada do 10-15 stopni. - Wilgotność powietrza i nawadnianie.
Bocarnea nie wymaga rozpylania, suche powietrze nie szkodzi. Podlewanie odbywa się raz w miesiącu, gdy gleba wysycha, najważniejsze jest, aby nie dopuścić do zatoki. W okresie spoczynku wilgoć jest znacznie zmniejszona. - Top dressing
przeprowadzane niezwykle rzadko, tylko raz w miesiącu z nawozami mineralnymi. - Przesadzanie i selekcja gleby.
Młode bokarney są przeszczepiane co roku, dorośli co 3-4 lata. Doniczka powinna być szeroka, ale nie głęboka. Posadzone na tej samej głębokości co poprzednio. Lepiej jest skorzystać z metody przeładunku. Podłoże składa się z równych części darni, gleby liściastej, próchnicy, torfu i piasku rzecznego lub z gleby liściastej, gleby torfowej i piasku (w proporcjach 1: 1: 2). Nolin można uprawiać hydroponicznie.
Wymagania dotyczące przeszczepu
- Młoda roślina wymaga corocznego przeszczepu, a dorosła po 2-3 latach.
- Przez kilka dni przed i po przesadzeniu nie podlewaj rośliny, nolina to kwiat przesadzany do suchej gleby.
- Nie należy przeszczepiać bokarneya od razu do dużej doniczki, gdyż w najlepszym przypadku spowolni to wzrost, aż korzenie wypełnią całą przestrzeń, aw najgorszym doprowadzi do gnicia systemu korzeniowego, wybierz doniczkę większą o 2-3 cm niż wcześniej.
- W żadnym wypadku zgrubienie na dnie pnia nie powinno być zakopane w ziemi.
Powielanie bokarneya własnymi rękami w domu
Możesz zdobyć nowe „drzewo butelkowe”, wysiewając nasiona lub sadząc pędy boczne. Ale wzrost takich roślin jest bardzo powolny i osiągną wskaźniki metryczne dopiero po kilku latach.
Przed siewem nasiona moczy się przez dwa dni w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Jeśli nasiona są zdrowe i nie mają wpływu na grzyby, natychmiast opadają na dno. Siew odbywa się w pojemnikach wypełnionych mieszanką dowolnej żyznej gleby i piasku. Nasiona są zakopane 1 cm, gleba jest nawilżona, a pojemnik przykryty szkłem lub folią - stworzy to warunki dla mini szklarni o zwiększonej wilgotności i ciepła. Pojemnik jest umieszczony w dobrze oświetlonym miejscu, ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym. Temperatura kiełkowania jest utrzymywana w granicach 20-25 stopni. Nasiona kiełkują przez 3-4 tygodnie. Każdego dnia wymagane będzie napowietrzanie przez 10-15 minut i ważne jest, aby gleba była przez cały czas lekko wilgotna. Gdy kiełki osiągną odpowiedni wiek, można je sadzić w osobnych doniczkach z odpowiednią glebą.
Pod korą noliny zdarza się, że uśpione pąki budzą się i zaczynają rosnąć, w tym przypadku dają początek młodym pędom bocznym.Te pędy nie mają korzeni, dlatego po oddzieleniu od pnia macierzystego należy je umieścić na 24 godziny w roztworze fitohormonu, który stymuluje tworzenie korzeni. Następnie tę „łodygę” umieszcza się ukośnie w podłożu torfowo-piaszczystym. Posadzone wiadomości należy przykryć szklanym naczyniem lub zawinąć w plastikową torbę i umieścić w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu. Temperatura ukorzeniania nie powinna przekraczać 21-26 stopni. Jeśli pędy korzeni pojawią się, zanim liście zaczną brakować wilgoci, roślina może przeżyć.
Jak radzić sobie z chorobami i szkodnikami Nolina?
Trudności, z którymi muszą się zmierzyć hodowcy kwiatów w procesie uprawy noliny, wynikają z naruszenia zasad utrzymania rośliny, wśród nich można wyróżnić:
- Jeśli końcówki liści wyschną i uzyskają brązowy kolor, to w przypadku dużych okazów jest to normalne; przy wartościach ciepła powyżej 20 stopni konieczne będzie spryskanie liści.
- Gdy oświetlenie nie jest wystarczające, blaszki liściowe stają się ospałe, opadają i stopniowo ciemnieją. Będziesz musiał przesunąć roślinę bliżej źródła światła lub przeprowadzić dodatkowe oświetlenie bokarnei.
- Jeśli dolne liście rośliny wysychają, a następnie odpadają, gdy reszta masy liściastej wygląda normalnie, jest to naturalny proces. Wysuszone liście należy usuwać odcinając je u samej podstawy.
- Przy nadmiarze wilgoci w glebie łodyga zaczyna gnić, staje się miękka i sprężysta pod palcami. W takim przypadku jest mało prawdopodobne, aby roślina została uratowana.
- Jeśli pień bokarnei zaczął wysychać i marszczyć się, to jest to konsekwencja zbyt długiego zimowania, konieczne będzie stopniowe regularne nawilżanie gleby wraz z nadejściem wiosny.
- Kiedy rośnie niewiele nowych liści, a ich tempo wzrostu jest bardzo niskie, oznacza to brak odżywiania, konieczne będzie karmienie lub przeszczepianie noliny.
- W przypadku, gdy liście stają się drobne, o bladej barwie i nie tak twarde jak zwykle, oznacza to brak światła lub ciasny garnek lub podwyższoną temperaturę zawartości.
Przędziorki, owady łuskowate, mszyce i wełnowce odróżniają się od szkodników bokarnei. Konieczne jest traktowanie ich roztworem mydła, oleju lub alkoholu. Lek nakłada się na wacik, a szkodliwe owady i ich wydzieliny z liści i pnia są ręcznie usuwane. Jeśli te fundusze nie pomogą, konieczne będzie systemowe leczenie środkami owadobójczymi.
Możliwe problemy
Jeśli liście Noliny staną się płytkie i blade, czas je przeszczepić, ponieważ drzewo stało się ciasne.
Wysuszenie końcówek liści oznacza, że drzewo jest zbyt suche; aby rozwiązać problem, musisz podlać roślinę i wytrzeć liście wilgotną szmatką.
W tym filmie jest kilka pomocnych wskazówek, jak zapobiegać problemom z nolinem:
Gdy pień drzewa pomarszczył się po długiej przerwie w podlewaniu, potrzebuje resuscytacji. Aby to zrobić, nolina jest pilnie umieszczana w wodzie na 1 godzinę, a następnie traktowana roztworem kwasu bursztynowego w dawce 0,1%.
Większość szkodników nie jest w stanie przegryźć liści rośliny, ale czasami mogą zostać zaatakowani przez takich wrogów:
- przędziorek;
- tarcza;
- wełnowca.
Aby pozbyć się pasożytów, należy umyć liście roztworem mydła do prania, które po 2 godzinach ekspozycji zmywa się czystą wodą.
Ciekawe fakty na temat Barneya
Jeśli uprawiasz nolinę w swoim pokoju, z czasem poprawi ona mikroklimat w pomieszczeniu, wzbogacając go w tlen, ozon i aerony. W ten sposób pomaga zwalczać choroby układu oddechowego i wzmacnia ochronne funkcje organizmu człowieka. Bocarnea ma bardzo korzystny wpływ na układ nerwowy obecnych, wywołując poczucie komfortu psychicznego.
Z pomocą długich liści bokarnei przedsiębiorczy Meksykanie od dawna tkają swoje słynne kapelusze sombrero, a także wszelkiego rodzaju kosze.
Opis
Dom Noliny nie jest wysokim drzewem, pokrytym bardzo gęstą korą i rozszerza się w dół jak gruszka. W tym celu drzewko nazywa się sadzonką butelki.
Pasmo długich, wąskich liści zielonego koloru spada z góry, jak włosy zwijające się w loki.
Rodzaje bokarnei
- Beaucarnea recurvata
często nazywana Nolina recurvata. W warunkach naturalnego wzrostu wysokość rośliny sięga 6–8 m, w uprawie szklarniowej nie przekracza półtora metra. Ma wyprostowaną, drzewiastą łodygę, lekko rozgałęzioną. U podstawy zgrubienie (ogonek) o typowych konturach „butelkowych”. Wierzchołek łodygi jest zwieńczony „czapeczkami” liści w kształcie rozety, utworzonymi przez skórzaste blaszki liściowe pomalowane na intensywny ciemny szmaragdowy kolor. Kształt liścia jest podobny do wstążki, zwisający do ziemi, skręcony. Wymiary talerza osiągają metr długości przy szerokości 1–2 cm. Kwiatostan wywodzi się ze środka rozety liści i jest wiechą złożoną z dużej liczby kwiatów, których płatki są pomalowane na krem lub różowawe odcienie. Roślina uprawiana w pomieszczeniach nie kwitnie, ale w naturze proces ten można zaobserwować w miesiącach letnich. Rodzime siedlisko gatunku znajduje się w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. - Beaucarnea stricta
w literaturze można znaleźć pod nazwą Nolina stricta. Ta odmiana jest bardzo podobna do poprzedniej. W naturze najczęściej występuje na ziemiach w środkowej części Meksyku. Podobnie jak jego poprzednik nazywany jest popularnie „drzewkiem butelkowym” lub z powodu liściastych „czapek” „końskim ogonem” lub „końską palmą”. Może przetrwać temperatury tak niskie, jak -5 stopni. Rośnie w pomieszczeniach do wysokości 1,5 metra. Na szczycie pnia rosną twarde, grube, przypominające pas listki liściowe, które są wygięte w łuk do ziemi. Ich kolor jest jasnozielony. Dolna część łodygi, w której znajduje się ogonek, jest odsłonięta i pokryta gładkim szarym materiałem korkowym, który służy jako ochrona przed parowaniem wilgoci. - Bocarnea długolistna (Beaucarnea longifolia),
który w źródłach literackich ma nazwę Nolina longifolia. Roślina ma energiczne kształty i wyprostowaną łodygę. Na dole znajduje się dylatacja, która również pokrywa grubą warstwę kory korkowej. Kiedy roślina jest bardzo stara, ta część pnia jest pocięta głębokimi pęknięciami. W warunkach naturalnych wysokość odmiany mierzona jest w kilku metrach. Liście jasnozielonego koloru tworzą gęste grona wieńczące wierzchołek pnia. Cały liść wygina się łukowato w kierunku powierzchni gleby, na końcu występuje silne ostrzenie. Z biegiem czasu te blaszki liściowe wysychają i stają się podobne do bujnej, bladożółto-zielono-brązowej „spódnicy”, która owija się wokół całej dolnej części łodygi. Roślina jest wszechobecna w meksykańskim bezkresie. - Beaucarnea lindheimeriana
, podobnie jak inne, ma synonimiczną nazwę Nolina lindheimeriana. Odmiana jest jedną z najkrótszych roślin w rodzaju. Jego pień praktycznie nie jest wyrażony, długie sztywne i trwałe blaszki liściowe, wysychające, stają się podobne do jasnożółtobrązowych koronek, w które mogą zaplątać się nogi podróżników. W przypadku tej funkcji ludzie nazywani są „diabelską koronką”. Początkowo kolor liści jest jasnozielony, jego powierzchnia jest skórzasta, długość liścia sięga nawet metra. - Beaucarnea matapensis
w literaturze określany jest również jako Nolina matapensis. Odmiana średnio-wysoka, osiągająca w warunkach naturalnych 1,8 m wysokości. Z wysuszonych liści, które nie opadają natychmiast, powstają formacje „spódniczkowe”. Popularnie nazywane jest „drzewem bergowym”.Płytki liściowe są wąskie, długie, osiągają długość jednego metra, z silnym zwężeniem w kierunku wierzchołka. - Beaucarnea nelsoni
często nazywana Nolina nelsoni, a popularnie nazywana „niebieską trawą bergra”. Pień rośliny, gdy jest szczególnie młoda, w ogóle się nie wyraża. Na wysokości odmiana może osiągnąć kilka metrów. - Beaucarnea gracilis
można znaleźć pod nazwą Nolina gracilis. U podstawy znajduje się rozszerzony, nabrzmiały ogonek, wierzchołek zwieńczony jest wiązkami wąskich blaszek liściowych o zarysie przypominającym pas. Ich długość sięga 70 cm, w rzadkich przypadkach kwiaty pojawiają się z rozet liściowych, których płatki są pomalowane na różowawo lub czerwono, zbierając się w kwiatostany racemose. - Beaucarnea krok
często nazywany krokiem Nolina jest bardzo podobny do poprzedniego gatunku, ale ma gęstszą masę liściastą. - Bocarnea gwatemalska (Beaucarnea guatemalensis)
synonim - Nolina guatemalensis. Za rodzime terytoria wzrostu uważa się ziemie Meksyku, Gwatemali i Hondurasu. Roślina o bardzo powolnym tempie wzrostu i zarysach przypominających drzewo. Bagażnik ma wybrzuszenie u podstawy, bardzo podobne do żarówki. Wysokość osiąga 4,5–8 m, przy kubaturze do 3,5 m. Rozeta, która rośnie na szczycie pnia, składa się z długich zwisających blaszek liściowych. Długość ich wskaźników waha się od 60 cm do 2 metrów. Kiedy roślina jest jeszcze bardzo młoda, odcień liści przybiera czerwonawy kolor, stopniowo ustępując miejsca zielonemu. Kwitnienie jest niezwykle rzadkie i tylko wtedy, gdy bokarnea jest wystarczająco dojrzała.
Jak dbać o Nolinę w domu, zobacz ten film:
Zdjęcie
Na zdjęciu roślina "Nolina Rekurvata" (Bokarnea Unfolded) z należytą starannością w domu:
